Piotr Mulawka

Leksykon polskiej i światowej muzyki elektronicznej

„Zrealizowano w ramach programu stypendialnego Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego-Kultura w sieci”

Wydawca: Piotr Mulawka [email protected] © 2020 Wszelkie prawa zastrzeżone

ISBN 978-83-943331-4-0

2

Przedmowa

Muzyka elektroniczna narodziła się w latach 50-tych XX wieku, a do jej powstania przyczyniły się zdobycze techniki z końca XIX wieku m.in. telefon- pierwsze urządzenie służące do przesyłania dźwięków na odległość (Aleksander Graham Bell), fonograf- pierwsze urządzenie zapisujące dźwięk (Thomas Alv Edison 1877), gramofon (Emile Berliner 1887). Jak podają źródła, w 1948 roku francuski badacz, kompozytor, akustyk Pierre Schaeffer (1910-1995) nagrał za pomocą mikrofonu dźwięki naturalne m.in. (śpiew ptaków, hałas uliczny, rozmowy) i próbował je przekształcać. Tak powstała muzyka nazwana konkretną (fr. musigue concrete). W tym samym roku wyemitował w radiu „Koncert szumów”. Jego najważniejszą kompozycją okazał się utwór pt. „Symphonie pour un homme seul” z 1950 roku. W kolejnych latach muzykę konkretną łączono z muzyką tradycyjną. Oto pionierzy tego eksperymentu: John Cage i Yannis Xenakis. Muzyka konkretna pojawiła się w kompozycji Rogera Watersa. Utwór ten trafił na ścieżkę dźwiękową do filmu „The Body” (1970). Grupa Beaver and Krause wprowadziła muzykę konkretną do utworu „Walking Green Algae Blues” z albumu „In A Wild Sanctuary” (1970), a zespół Pink Floyd w „Animals” (1977). Pierwsze próby tworzenia muzyki elektronicznej miały miejsce w Darmstadt (w Niemczech) na Międzynarodowych Kursach Nowej Muzyki w 1950 roku. W 1951 roku powstało pierwsze studio muzyki elektronicznej przy Rozgłośni Radia Zachodnioniemieckiego w Kolonii (NWDR- Nordwestdeutscher Rundfunk). Tu tworzyli: H. Eimert (Glockenspiel 1953), K. Stockhausen (Elektronische Studie I, II-1951-1954), H. Kagel, H. Pousser, L. Berio. Ze studiem współpracowali: fizyk W. Meyer-Eppler i inżynier F. Enkel. To tutaj opracowano metody tworzenia muzyki z dźwięków pochodzących wyłącznie z generatorów elektronicznych. Można było je też przekształcać za pomocą filtru i modulatora w dowolny sposób zmieniając m.in. barwę, wysokość, głośność, rytm, tempo. Była to muzyka elektronowa- elektroniczna (niem. elektronische musik). Pierwszy publiczny koncert odbył się w Kolonii w październiku w 1955 roku. Wzorem Kolonii powstały na całym świecie studia muzyki elektronicznej: Studio di Fonologia Musicale w Mediolanie, Studio di Fonologia Musicale we Florencji, Studio Muzyki Elektronicznej w Tokio, studio w Belgradzie, Studio Eksperymentalne w Warszawie, Columbia-Princeton Musie Center w Nowym Jorku, w Utrechcie, w Brukseli (obecnie przy uniwersytecie w Liege), w Hilversum, w Londynie (BBC Radiophonic Workshop), w Toronto (Kanada), w Gravesano (Szwajcaria), Bildhoven

3

(Holandia). Granice pomiędzy muzyką konkretną i muzyka elektroniczną zaczęły się zacierać z powodu wzajemnego przenikania się obu stylów. W latach 60-tych XX wieku łączono muzykę konkretną z muzyką elektroniczną. Takie kompozycje tworzyli m.in. The Beatles, The Beach Boys, Frank Zappa. Do rozwoju muzyki elektronicznej w latach 50-tych przyczyniły się również komputery. Dzięki temu powstała muzyka komputerowa (ang. computer music). Pojęcie to odnosi się do muzyki wykorzystującej instrumentarium tradycyjne, której partytura została stworzona za pomocą komputera, jak i do tej, której dźwięki wytworzył komputer. Pierwsze próby komponowania muzyki komputerowej podjęli w USA L.Hiller i L.M. Isaacson. Za premierowy utwór uznaje się suitę „Illiac na kwartet smyczkowy” (1957). Ta kompozycja powstała w studiu Uniwersytetu Illinois w USA na urządzeniu Illiac. Komputery pojawiły się później w studiach muzycznych w Paryżu, Marsylii, Sztokholmie, Padwie oraz w laboratoriach w USA w Stanford i San Diego. W tym samym czasie w USA powstały próby określane jako „music for tape” („muzyka na taśmę”). Od 1951 roku Władimir Usażewski i Otto Luening w Columbia University w Nowym Jorku rozpoczęli eksperymentowanie z muzyką nagraną na taśmie magnetofonowej. Polegało ono na nagrywaniu dźwięków instrumentalnych i na ich przekształcaniu w celu uzyskania efektów niemożliwych do uzyskania przez samych instrumentalistów. W latach 60-tych i 70-tych XX wieku dzięki wynalezieniu nowych elektronicznych instrumentów muzycznych, czyli syntezatorów (ang. synthesizer) oraz postępowi techniki komputerowej, nastąpił niebywały rozwój muzyki elektronicznej. Początkowo syntezatorem nazywano urządzenie wytwarzające dźwięki “zaprogramowane” na taśmie perforowanej za pomocą generatorów elektronicznych np. Mark II firmy RCA z 1959 roku. Dopiero wynalazek Roberta Mooga z 1964 roku- syntezator analogowy z klawiaturą, uczynił to urządzenie muzycznym instrumentem elektronicznym. Konstruktor zastosował generatory sterowane napięciem, które umożliwiały zmianę wysokości dźwięków. Walter Carlos (asystent R. Mooga) wykorzystał ten wynalazek do nagrania płyty z muzyką J.S. Bacha „Switched-On Bach” w 1968 roku. Jako pierwszy zastosował syntezatory, które zastąpiły prawdziwą orkiestrę. Jego płyta zdobyła aż trzy nagrody Grammy. Syntezator Mooga kupiło w owym czasie wiele gwiazd show biznesu m.in. zespół The Rolling Stones i zespół The Beatles. Na szczególną uwagę zasługuje grupa Chicory Tip, która nagrała “Son of My Father” w 1972 roku. Był to pierwszy syntezatorowy hit. Płytę wyprodukował Giorgio Moroder, znany kompozytor i producent muzyczny. W tym samym

4 czasie grupa Hot Butter wydała nową wersję utworu "Popcorn" z 1969 roku Gershona Kingsleya i osiągnęła duży sukces. W 1970 roku powstał pierwszy przenośny syntezator Minimoog, który imitował dźwięki instrumentów muzycznych. Było to niedrogie urządzenie. Dzięki tej innowacji wielu artystów sięgnęło po Minimooga i zaczęło tworzyć elektroniczną muzykę. Pierwsze nagrania płytowe z muzyką elektroniczną to: „Tontos Expanding Head Band” (Atlantic 1975) - Roberta Marqouleffa i Malcolma Cecila, „Yankee Transcendoole” (Takoma 1976) - Josepha Byrda, „Sequencer” (Passport 1976)- Synergy. W latach 70-tych skonstruowano syntezator cyfrowy, wykorzystujący generator cyfrowy, np. Synclavier, Fairlight CMI, Yamaha DX 7. Dużą popularnością cieszyła się m.in. Donna Summer a także producent Giorgio Moroder. Nagrali elektroniczny hit „I Feel Love” (1977). W tym samym czasie powstały pierwsze kluby i dyskoteki tzw. discoteque, w których tańczono przy muzyce odtwarzanej z płyt. Królowała wtedy muzyka disco. Muzyka disco pod koniec lat 70-tych popadła w niełaskę. Ludzie byli nią znudzeni. Doszło nawet do publicznego spalenia płyt disco na stadionie w Chicago (12 lipca 1979). W latach 80-tych muzyka elektroniczna zaczęła się prężnie rozwijać. Dj-e zaczęli eksperymentować i tworzyć nowe style muzyczne. Powstały liczne odłamy m.in. electro-funk, house, acid house, garage. W 1982 roku nagrano pierwszy utwór electro-funk “Planet Rock” Dj Afriki Bambaaty oparty na “Trans-Europe Express” (1977) i “Numbers” (1981) zespołu Kraftwerk i na muzyce funky „The Mexican” (1972) Babe Ruth. Dj-e i producenci zaczęli później na masową skalę korzystać z techniki samplingu, czyli wykorzystywania pojedynczego dźwięku w różnych kombinacjach. Dzięki temu powstały nowe kompozycje. Sampling przyczynił się do narodzin takich gatunków elektronicznych jak house i techno. Niektórzy dj-e z USA stali się rezydentami europejskich klubów muzycznych. Do sukcesu muzyki house przyczyniła się Ibiza (wyspa na Morzu Śródziemnym). Turyści z Wielkiej Brytanii przenieśli nowe rytmy z Ibizy do swojego kraju. Wielu artystów do komponowania swoich utworów wykorzystywało syntezatory, samplery i inne urządzenia elektroniczne. Instrumenty te produkowały firmy: Roland, Yamaha, Korg oraz Moog. Wzorem dla innych stali się tacy artyści jak: Tangerine Dream, Jean Michel Jarre, Vangelis oraz Kraftwerk, Sabrina, Sandra, Samatha Fox. W 1983 roku powstał system MIDI, który umożliwiał komunikację między urządzeniami elektronicznymi. Duży wpływ na dalszy rozwój muzyki elektronicznej miały późniejsze komputery m.in. Commodore, Amiga, Atari, które wykorzystano, jako programowalne syntezatory i sekwencery. Odtąd syntetyczne dźwięki weszły do filmu, teatru,

5 opery i na sale koncertowe. Zadomowiły się niemal w każdym stylu muzyki. W latach 90-tych popularność zdobyła elektroniczna muzyka klubowa m.in.: garage, drum and bass, dubstep, eurodance, Do najważniejszych artystów, którzy dziś święcą triumfy w muzyce elektronicznej należą m.in. Daft Punk, Armin Van Buuren, Tiësto, Deadmau5, David Guetta, Carl Cox, Swedish House Mafia, Avicii, Skrillex i Martin Garrix. Muzykę elektroniczną popularyzują festiwale m.in. Ars Electronica w Linzu w Austrii, Audioriver w Płocku, Mayday w Niemczech oraz Sensation w Amsterdamie w Holandii. Rozwój techniki i dostęp do różnych programów komputerowych takich jak: Ableton Live czy FL Studio (Fruity Loops) spowodował, że dzisiaj każdy może być twórcą muzyki elektronicznej.

Najważniejsze style muzyki elektronicznej to:

 Ambient,  Breakbeat,  Drum and bass,  Electro,  Garage.  House,  Jungle,  Noise,  Rave,  Techno,  Trance,  Trip-hop,

Na początku XXI wieku narodziły się nowe style muzyki elektronicznej m.in. brostep, moombahton, skweee.

6

Style i gatunki muzyki elektronicznej

Acid House (Acid) (ang. acid tzw. kwaśny) styl muzyki house, narodził się w Chicago w latach 80-tych. Nazwa „acid” pochodzi od nagrania „Acid Tracks” (1987) grupy Phuture. Zdobył popularność przede wszystkim na Ibizie, w Wielkiej Brytanii a później w całej Europie. Symbolem acid house stał się smiley (żółty uśmieszek) popularny wśród klubowiczów zażywających narkotyki lcd lub ecstasy. Acid charakteryzuje się stłumionym głębokim basem, metrum 4/4 i syntezatorowymi riffami. Do produkcji muzycznych wykorzystywano głównie syntezator Roland TB-303. Pionierzy tego nurtu to m.in. Dj Pierre i Spanky a także zespół The KLF.

Ambient (ang. otoczenie) gatunek muzyki elektronicznej, którego twórcą był angielski muzyk Brian Eno. Jeden ze swoich albumów zatytułował „Ambient 1: Music for Airports” (1978). Muzyka z tej płyty miała uspokajać i wprawiać w dobry nastrój pasażerów linii lotniczych. Imitowała naturalne odgłosy otoczenia, np. głosy zwierząt, śpiew ptaków, szum fal itp. Ambient może zawierać elementy przeróżnych stylów: jazzu, elektroniki, new age, a nawet noise'u. Utwory te najczęściej pozbawione są wokalu (przynajmniej w klasycznym znaczeniu), nie ma też mowy o gitarowym brzmieniu ani o instrumentach perkusyjnych. Ambient zdobył dużą popularność dopiero na przełomie lat 80-tych i 90-tych XX wieku. Gwiazdy tego stylu to: The Orb, Future Sound of London, Aphex Twin, ale element muzyki ambient pojawiły się także w kompozycjach: Mike Oldfielda, Vangelisa, Jean-Micheal Jarre.

Baleraic (Balearic house, Balearic lub Ibizan chillout) styl muzyki tanecznej, popularny pod koniec lat 80-tych w dyskotekach i klubach na Balearach m.in. na Ibizie. W 1986 roku grupa Finitribr wydała singiel „DeTestimony”, który okazał się przełomowy dla nurtu baleric i house. 7

Dj Paul Oakenfold i jego przyjaciele po wakacjach na Ibizie w 1987 roku założyli w Londynie klub, w którym grano taką muzykę. Rytmy baleraic dotarły do USA już w 1988 roku.

Big Beat styl muzyki elektronicznej z Wysp Brytyjskich. Powstał w połowie lat 90-tych XX wieku. Do twórców big beatu można zaliczyć: The Chemical Brothers, Fatboy Slim, The Crystal Method, Propellerheads, Basement Jaxx i Groove Armada.. Big Beat ewoluował stopniowo, przechodząc od muzyki czysto instrumentalnej do muzyki wokalno-instrumentalnej w tempie od 90 do 140 BPM. Gatunek ten łączył: breakbeat, rock, hip hop, funk, house i blues. (W latach 60-tych w Polsce i w niektórych krajach socjalistycznych nazywano tak muzykę rockową, żeby zmylić władze wrogo nastawione do pochodzącej z Zachodu muzyki rozrywkowej). W 1999 roku na rynku polskim ukazała się płyta ”Syntetyczna natura w krainie big beatu”. Był to dodatek do magazynu muzycznego „Machina”. Składanka ta zawierała nagrania m.in. Freestylers, Lovestation, Sol Brothers.

Oto najpopularniejsze utwory w tym stylu:

 Apollo 440 — Stop the Rock,  Fatboy Slim — Praise You,  Fatboy Slim — Right Here, Right Now,  Fatboy Slim — The Rockafeller Skank,  Fatboy Slim — Weapon Of Choice,  The Chemical Brothers — Block Rockin' Beats,  The Chemical Brothers — Galvanize,  The Chemical Brothers — Hey Boy Hey Girl,  The Crystal Method — Keep Hope Alive,  The Prodigy — Diesel Power,  The Prodigy — Invaders Must Die,  The Prodigy — Omen,  The Prodigy — Smack My Bitch Up.

Crunk styl muzyczny z lat 90-tych, wywodzący się z południa Stanów Zjednoczonych. Muzyka Lila Jona uznano za pioniera a zarazem mistrza crunku. Do tworzenia tego gatunku muzyki używa się m.in. automatu perkusyjnego Roland TR-808. Crunk charakteryzuje się głębokim basem i syntezatorowymi motywami a także wulgarnymi, agresywnymi tekstami. Crunk obecnie przeżywa swój renesans także poza USA. Takie produkcje jak: “Get Low” (2003) zespołu Lil Jon & The East Side Boys, “Yeah” (2004) Ushera i Ludacrisa to prawdziwe perełki tego stylu muzyki.

8

Disco Polo styl piosenkarsko-taneczny w muzyce popularnej. Powstał w Polsce pod koniec lat 80-tych i rozwinął się na początku lat 90-tych. To muzyka prosta, łatwa i przyjemna, adresowana do masowego odbiorcy. Teksty piosenek na ogół opowiadają o miłości, tęsknocie za ukochaną, radościach codziennego życia, wspomnieniach z wakacji. Zdarzały się czasami religijno-patriotyczne. Disco polo nazywano również muzyką chodnikową. Korzenie gatunku sięgają tradycji muzyki ulicznej, podwórkowej. Utwory tego typu oparte są na solowym lub zespołowym śpiewie z towarzyszeniem klawiszowych instrumentów elektronicznych. Oto pionierzy tego stylu: Boys, Classic, Top One, Fantic, Kolor, Maxel, Milano, Skaner, Bayer Full oraz wokalistka Shazza. Największym powodzeniem cieszył się zespół Polskie Orły i ich szlagiery: „Cztery razy po dwa razy" oraz "Biały miś”. W lutym 1992 roku w Warszawie w Sali Kongresowej odbyła się pierwsza Gala Piosenki Popularnej i Chodnikowej. Powstało wiele wytwórni fonograficznych m.in. Blue Star z Żyrardowa. W Polsce organizowane są festiwale muzyki disco polo, gdyż tej muzyki słucha kilkanaście milionów Polaków.

Drum'n'bass gatunek muzyki elektronicznej, powstał w Londynie i w Bristolu, na początku lat 90-tych XX wieku. Najpierw nazywano go jungle. Wywodzi się z dub reggae, hip-hopu oraz techno. Cechuje się szybkim rytmem w granicach 160-180 BPM, syntetycznymi breakbeatami, synkopową perkusją, głęboką linią basu. Drum'n'bass ma wiele podgatunków m.in. techstep, hardstep, drill'n'bass.

Electro-Disco podgatunek muzyki disco wykorzystujący głównie syntezatory i vocodery. Święcił triumfy w USA i w Wielkiej Brytanii pod koniec lat 70-tych i na początku lat 80-tych. Muzyka ta królowała w dyskotekach. Prekursorem była grupa Kraftwerk. Później styl ten rozwinął się pod nazwą Hi-NRG ("high energy"). Najbardziej popularnym i wpływowym producentem electro-disco okrzyknięto Giorgio Morodera. W 1977 roku razem z Donną Summer wydał singiel "I Feel Love". Była to pierwsza piosenka disco z elementami elektroniki.

Oto najpopularniejsze utwory tego stylu:

 Caludia Barry “Radio Action” (1981),  Dead or Alive “You Spin Me Round” (1985),  Dee D Jackson- “Automatic Lover” (1977),  Evelyn Thomas “High Energy” (1984),  France Joli – “Come To Me” (1979),  Jean-Michel Jarre-”Oxygene” (1976),  Miquel Brown – “So Many Man So Little Time” (1983),  Pet Shop Boys “West End Girls” (1986),  Space “Magic Fly” (album) (1977),

9

 Sylwester “ You Make Me Feel” (“Mighty Real)” (1978),  The Weather Girls “Its Raininig Men” (1982),  Yazoo “Don’t Go” (1982),

Electro-Funk (Electro, Elektro-Boogie) gatunek muzyki elektronicznej wykorzystujący automat perkusyjny Roland TR-808, syntezatory, dźwięki muzyki elektronicznej i funkowej a także wokal artysty zmieniony na głos robota przez vocoder lub talkboxing. Gatunek ten powstał we wczesnych latach 80-tych w USA. Za twórcę electro- funku uznaje się Afrikę Bambaataa. Jego “Planet Rock” z 1982 roku oparty na “Trans-Europe Express” (1977) i “Numbers” (1981) zespołu Kraftwerk i na muzyce funky „The Mexican” (1972) Babe Ruth to pierwszy utwór w stylu electro-funk. Czołowi twórcy tego gatunku muzyki to: Cybotron, Hashim, Man Parrish, Mantronix, Whodini. Styl electro w drugiej połowie lat 80. ostatecznie przestał się liczyć w hip-hopie między innymi za sprawą grupy Run DMC i raperów z “nowego pokolenia”. Przegrał walkę z nowym stylem muzycznym z Zachodniego Wybrzeża USA, czyli gangsta-rapem.

Oto najpopularniejsze utwory tego stylu:

 Afrika Bambaataa-Planet Rock (1982),  Planet Patrol -Play At Your Own Risk (1982),  Grandmaster Flash & The Furious Five- Scorpio (1982),  J.B. Beat- Freak City (1988).

Electronic Body Music (EBM) gatunek muzyki elektronicznej, którego twórcą był Ralf Hütter z niemieckiej grupy Kraftwerk. Później EBM rozpropagował belgijski zespół Front 242. Styl ten połączył elementy muzyki postindustrialnej z electro-punk. Na przełomie 1980/1981 zespół DAF z Niemiec nazwał ten gatunek muzyki "Körpermusik" (muzyka ciała). Na rozwój EBM największy wpływ miały grupy reprezentujące: new romantic (Depeche Mode, Human League), electro (Erasure, Kraftwerk), italo disco (Koto, Laserdance) i new age (Enya, Jean- Michel Jarre, Vangelis).

Euro-Dance i Euro-Rap gatunek elektronicznej muzyki tanecznej (klubowej) popularny w latach 90-tych. Utwory utrzymane w tym stylu charakteryzują się pięknymi zmysłowymi

10 wokalami kobiecymi połączonymi z męskim rapem. W drugiej połowie lat 90-tych euro-dance wyparł euro-rap. Do klasycznych utworów euro-dance należą: “Rhythm Is A Dancer” (1992) zespołu Snap!, “Here Comes The Sun” (1997) grupy R'n'G a także najlepsze nagrania: Dr. Albana, Dj Bobo i Captain Hollywood Project. Największy wpływ na style muzyczne euro- dance i euro-rap mieli producenci: Denniz Pop ze Szwecji i Toni Cottura z Niemiec. Szwed wylansował takie gwiazdy jak: Dr Alban, Ace of Base, Britney Spears czy Backstreet Boys, a Cottura stał za sukcesem rapera Nany i zespołu Fun Factory. W 2005 roku na polskiej scenie muzycznej pojawiła się grupa The Jet Set, która przypomniała fanom euro-rap o tym stylu muzyki. Ich największe hity: “How Many People” i “Time to Party” podbiły listy przebojów nie tylko w Polsce.

Oto najpopularniejsze utwory tego stylu:

 2 Unlimited — Get Ready For This,  2 Unlimited — No Limit,  2 Unlimited — Tribal Dance,  Ace of Base — All That She Wants,  Ace of Base — Beautiful Life,  Aqua — Barbie Girl,  Aqua — Doctor Jones,  Cappella — U Got 2 Know,  Captain Hollywood Project- More and More,  Captain Hollywood Project- Only with You,  Captain Hollywood Project-Afterparty,  Corona — The Rhythm of the Night,  Culture Beat — Mr. Vain,  Double You — Run To Me,  Dr. Alban — It's My Life,  Gigi D'Agostino — L'Amour Toujours,  Haddaway — Life,  Haddaway — What Is Love,  Ice MC — It's a Rainy Day,  Ice MC — Think About The Way,  La Bouche — Be My Lover,  La Bouche — Sweet Dreams,  Magic Affair — Omen III,  Real McCoy — Another Night,  Real McCoy — Run Away,  Sash! — Ecuador,  Snap! — The Power,  Whigfield — Saturday Night.

Florida Breaks (Florida Breakbeat, Funky Breaks) rodzaj muzyki breakbeat, który, jak sama nazwa wskazuje, zdobył największą popularność na Florydzie w USA. Ma wiele wspólnego z nu skool electro, freestyle i miami-bass. Za pionierów florida breaks uznano:

11

Dj Stylusa & D-Xtreme. Wybitni twórcy tego stylu to: Dj Icey, Ice Brad Smith, Huda Hudia i Dave London. Friction & Spice, Funk Lab, Mike & Charlie, Tony Faline, Dj Volume, Dj Baby Anne, Dj Sharaz, Eric Berretta, Fixx, Infiniti, Malicious Mike, Dj X, Dj 43, Jackal & Hyde.

Oto najpopularniejsze utwory:

 Agent K — Black Haze,  Atomic Hooligan — Who stole monkey's clothes?,  Chakra Blue — Too Far,  DJ Atown — Coast,  DJ Baby Anne — Abercrombie,  DJ Baby Anne — Excstasy (Techno Bass Trip),  DJ Baby Anne — Fury,  DJ Baby Anne — I Wanna Rock (Option Escape Remix),  DJ Baby Anne — Mixtress,  DJ Baby Anne — Pepper Spray,  Dj chrisforever — Paradise Overture,  DJ Fixx, Keith Mackenzie — Feelin' The Luv (KMFX Original Tampa Mix),  DJ Icey — Automatic Static,  DJ Icey — Automatic Static-02-16-2008,  DJ Icey — Automatic Static-SAT-02-20-2009,  DJ Icey — Bass Electrix,  DJ Icey — Beats-A-Rockin,  DJ Icey — Chain Reaction,  DJ Icey — Chain Reaction (LP Version),  DJ Icey — Ease The Beat Back Up,  DJ Icey — Escape (Electro Mix),  DJ Icey — Hardcore Bass,  DJ Icey — This is how my drummer drums,  DJ Icey — To the beat!,  DJ Rob-E — Agh - Hydroplane (Dj Sandy Rythm Machine Mix),  DJ Rob-E — Buzzthrill (Mike & Charlie And Tony Faline) - Soul Music,  DJ Rose — Get Busy,  DJ Sharaz — Another Dream,  DJ Sharaz — Just Can't Wait,  Fonik — Dreams,  Hybrid — I Choose Noise,  Jasp 182 — Millenium Dawn (Nubreed Remix),  Jasp 182 & Elizabeth Arbelo — Falling for You (Breakbeat Remix),  Jasp 182 vs Merlyn — Path to Redemption,  Moby — Alice (General Midi Remix),  Sharaz — Switched (Sharaz Dubology Mix),  The Synthetic Dream Foundation — Invoking the Beast,  Tnt Recordings — Chilly,  Tnt Recordings — Curry Goat Sound System,  Tnt Recordings — Do What You Will,  Tnt Recordings — Funk For Your Trunk,  Tnt Recordings — In Between Beatings,  Tnt Recordings — M.A.S.H.,  Tnt Recordings — Na-Na,  Tnt Recordings — The Theme from 'Your Mammy,  Tony Faline — Feel the Funk,  Trinity Hi-Fi — Turn the Lights Down (Dave London Remix).

12

Freestyle Music (Latin Freestyle) gatunek muzyki elektronicznej nazywany też „Latin Hip-Hop”, powstał w USA w połowie lat 80-tych. Nazwa freestyle wywodzi się od nazwy zespołu Freestyle i od tytułu hitu "Freestyle Express", którego producentem był Tony "Pretty Boy” Butler. Tempo tej muzyki waha się od 110 -130 BPM. Freestyle to fuzja electro-popu, housu i ciekawych wpadających w ucho wokali. Największym hitem tego gatunku muzyki jest po dziś dzień piosenka "Let The Music Play" (1983) Shannon wyprodukowana przez Marka Liggetta i Chrisa Barbosa. Muzyka freestyle idealnie nadaje się do tańca breakdance i electric- boogie. Styl ten przeniknął do muzyki pop za sprawą: Madonny, Samanthy Fox, George Michaela, MC Hammera, Pauli Abdul, New Kids on the Block, Bobby Browna, Milli Vanili, Taylor Dayne. Po freestyle sięgneli producenci: Latin Rascals (Tony Moran, Albert Cabrera), którzy nagrali w 1986 "Arabian Nights". Tony Moran stworzy również udany projekt Concept of One. Do znanych beatmakerów należą: Andy "Panda" Tripoli i Tolga Katas. Rozgłośnia radiowa z Nowego Jorku WKTU emitowała koncerty "Freestyle Free for All", które przyczyniły się do popularyzacji tego stylu muzyki. W Europie sięgnęli po freestyle: zespół New Order oraz grupa Freeez i Pet Shop Boys. Widoczne wpływy freestyle można odnaleźć w piosence Ciara ft. Missy Elliott „1, 2 Step” (2004). W 2008 roku znany producent Carlos "After Dark" Berrios zrealizował podwójny album "Don`t Look Back" z piosenkami George Lamod, Lisette Melendez, Joei Mae (C-Bank). W 2009 roku ukazał się singiel Jordin Sparks "Let The Music Play" oparty na oryginalnej piosence Shannon. W 2011 roku New Aistocrats dokonał przeróbki nagrania "Two Of Hearts" Stacey Q. Stevie B i Pitbull nagrali nową wersję "Spring Love" (2013). Do liczących się wytwórni prezentujących styl freestyle można zaliczyć: Artistik Records, która w latach 90-tych wydała wiele składanek z udziałem takich artystów jak: Johnny O, Cynthia, Tiana. Elementy stylu freestyle znalazły się w nagraniach nowych grup: Chromeo i The Black Eyed Peas.

Oto najpopularniejsze utwory tego stylu:

 C-Bank- One More Shot (1982),  Company B- Fascinated (1986),  Cover Girls-Show Me (1986),  Expose- Come Go with Me” (1986),  Information Society- Running (1984),  Jenny Burton- Remember What You Like (1983),  John "Jellybean" Benitez- The Mexican (1984),  Nancy Martinez -For Tonight (1986),  Nayobe- Please Don`t Go (1984),

13

 Nayobe- Second Chance For Love (1986).  Noel- Silent Morning (1987),  Safire- Don't Break My Heart (1986),  Shannon- Give Me Tonight (1983),  Stevie B- Party Your Body (1987).

Gabber (Gabba) styl muzyki elektronicznej z lat 90-tych popularny w Belgii, w Holandii i w Niemczech. Charakteryzuje się szybkim tempem, brzmieniem hoover. Twórcy tego gatunku muzyki korzystają z syntezatora Roland TR-909 oraz Roland Alpha Juno. Teksty piosenek opowiadają o przemocy i narkotykach.

Garage podgatunek muzyki house, powstał w USA. Jego twórcą był Dj Todd Edwards. Nazwa garage pochodzi od nazwy nowojorskiego klubu „Paradise Garage”. Na ten styl duży wpływ miała muzyka soul. Garage kładzie nacisk na szybkie sample partii wokalnych i „duchowość” utworów. Do pierwsze hity to: „You Don’t Know” (1984) Serious Intention, „Off the Wall” (1985) Paula Scotta. Styl ten zdobył dużą popularność w Wielkiej Brytanii. W latach 90-tych zdominował muzykę house. Czołowi przedstawiciele garage: Dj Pierre z Chicago, Mark Kinchen z Detroit, Roger Sanchez, Todd Terry.

Hip-House gatunek muzyki łączący hip-hop z housem i elektroniką, popularny na początku lat 90-tych. Pierwszy utwór hip-house "Rock da House" stworzyli brytyjscy produceni The Beatmasters we współpracy z grupą The Cookie Crew. Hit belgijskiej grupy Technotronic “Pump Up The Jam” (1989) uznawany jest za kultowy utwór tego gatunku. Hip-House nie zdobył większego sukcesu komercyjnego, choć sięgnęli po niego znani wykonawcy: Big Daddy Kayne, De La Soul, Slick Rick i inni.

Oto najpopularniejsze utwory tego stylu:

 Azealia Banks — 1991,  Azealia Banks — 212 (feat. Lazy Jay),  Azealia Banks — Atlantis,  Azealia Banks — Chasing Time,  Azealia Banks — Esta Noche,  Azealia Banks — Fantasea,  Azealia Banks — Ice Princess,  Azealia Banks — Liquorice,  Azealia Banks — Luxury,  Azealia Banks — Miss Amor,  Azealia Banks — Van Vogue,  B.G. The Prince Of Rap — Stomp (Full Party Radio Mix),

14

 Culture Beat — I Like You,  De La Soul — Kicked Out the House,  De La Soul — Say No Go (Say No Dope Mix),  Deejay Punk-Roc — Far Out,  DJ Jeff — Change the Scratch,  DJ Tonka — Don't Be Afraid (To Let Yourself Go) (Straight Disco Edit),  DJ Tonka — The Night (House Dub) (feat. Kerry-Anne Fairchild),  Double Trouble & the rebel mc — Street Tuff,  Fast Eddie — Git On Up,  Fast Eddie — Hip House,  Fast Eddie — Let's Go,  Fast Eddie — Most Wanted,  Flufftronix — Bigger Than Hip Hop Ghetto House,  Heavy D & The Boyz — We Got Our Own Thang,  Ice MC — Easy,  Jungle Brothers — I'll House You,  Katy B — Hard to Get,  Katy B — Why You Always Here,  Kent Paul — That Time Again,  King Bee — Back By Dope Demand,  King Bee — Party People In The House,  Mantronix — Don't You Want More,  Mr. Lee — Get busy,  Newcleus — Jam On This,  N-Trance — Stayin' Alive,  Rob Base & DJ EZ Rock — Get on the Dance Floor,  Safire — Taste The Bass,  Technotronic — Move This,  The Beatmasters — Who's in the House,  Tiga — Louder Than a Bomb,  Tony Scott — That's How I'm Living,  Twenty 4 Seven — I Can't Stand It,  Twin Hype — For Those Who Like to Groove,  Tyree — Hardcore Hiphouse,  Tyree Cooper — On Tha Floor (Live Element Vocal Remix),  Uffie — First Love.

House gatunek muzyki elektronicznej o stosunkowo szybkim tempie, powstał w Chicago w drugiej połowie lat 80-tych. Nazwa house pochodzi od nazwy klubu „Warehouse”, gdzie Dj Frankie Knuckles miksował swoje utwory. Łączył electro i disco z synth-popem. Używał też automatu perkusyjnego Roland 909. Piosenka „On & On” z 1984 roku Jesse Saundersa była jedną z pierwszych udanych produkcji housowych. Steve "Silk" Hurley nagrał w 1985 roku piosenkę „Jack Your Body”, która podbiła listy przebojów. Styl ten cechuje: w metrum 4/4, cykający hi-hat oraz powtarzające się motywy syntezatorowe. Po house sięgnęli dj-e i artyści z całego świata, dlatego powstało wiele odmian tego gatunku muzyki, np. french house, funky- house, tech-house, deep house, disco-house, progressive house, electro-house, acid house, microhouse. Najważniejsi twórcy to: Chip E.- “Like This, It's House” (1985) Adonis-“No Way

15

Back” (1986) Marshall Jefferson- “The House Music Anthem (Move Your Body)” (1986) a także Derrick May, Kevin Saunderson, Todd Terry i David Morales.

IDM ( Intelligent Dance Music) (inteligentna muzyki taneczna) gatunek muzyki elektronicznej, który pojawił się na początku lat 90-tych. Termin ten nie oznacza jednego stylu, ale odnosi się do różnych stylów muzyki elektronicznej. Wywodzi się z brytyjskiej muzyki rave. Początkowo określenie IDM odnosiło się do muzyków eksperymentalnego techno i jungle. Nazwa IDM powstała w USA. W 1992 roku wytwórnia Warp Records zaczęła nazywać ten gatunek muzyki elektroniczną muzyką do słuchania. Do wiodących wytwórni fonograficznych można zaliczyć: Warp Records (Wielka Brytania), Rephlex Records (Wielka Brytania), Planet Mu (Wielka Brytania), SKAM Records (Wielka Brytania), Toytronic (Wielka Brytania), Ninja Tune (Wielka Brytania). Najbardziej znani twórcy tego gatunku muzyki to: Aphex Twin, Future Sound of London, Orbital, The Orb, Boards of Canada, Autechre, Apparat.

Italo-Disco gatunek muzyki elektronicznej, powstał w latach 80-tych we Włoszech, ale szybko zdobył popularność w innych krajach Europy i w Ameryce Północnej. Termin italo- disco wprowadził w 1983 roku Bernhard Mikulski związany z wytwórnią płytową ZYX Music. Pod koniec lat 80-tych zakończyła się era italo-disco. Styl ten wykorzystywał vocodery, syntezatory i dźwięki muzyki elektronicznej, funky i disco. Oto wybitni artyści i zespoły italo- disco: Savage, Ken Laszlo, P.Lion, Albert One, Radiorama, Valerie Dore, Sabrina, Scotch, Baltimora, Righeira, Fancy, Ryan Paris, Spagna, Miko Mission, Mike Mareen, Silver Pozzoli, La Bionda, Gazebo, Eddy Huntington, Den Harrow, Toto Cutugno, Alphaville, C. C. Catch, Bad Boys Blue, Modern Talking.

Oto najpopularniejsze utwory tego stylu:

 Alan Barry — Come On,  Albert One — For Your Love,  Baby's Gang — America,  Baltimora — Tarzan Boy,  Brand Image — Are You Loving?,  C.C. Catch — Soul Survivor,  Charlie — Spacer Woman (Vocal),  Cyber People — Polaris,  Danny Keith — Keep On Music,  Den Harrow — Catch The Fox (Caccia Alla Volpe),  Den Harrow — Mad Desire,  Dharma — Plastic Doll,

16

 Digital Emotion — Go Go Yellow Screen,  Doctor's Cat — Feel The Drive,  Duke Lake — Do You ,  Eddy Huntington — U.S.S.R.,  Fancy — Flames of Love,  Fancy — Slice Me Nice,  Fockewulf 190 — Gitano,  Funny Twins — You and Me,  Gazebo — I Like Chopin,  Giorgio Moroder — From Here To Eternity,  Goldfrapp — Rocket,  Hipnosis — Pulstar,  Hugh Bullen — Night Girl,  International Music System — Dancing Therapy,  International Music System — Runaway,  K.b. Caps — Do You Really Need Me,  Ken Laszlo — Tonight,  Lian Ross — Say You'll Never,  Max Coveri — One More Time,  Max Him — Lady Fantasy,  Mike Mareen — Love Spy (Salutation-Mix),  Morgan Geist — Most of All,  Mr. Flagio — Take A Chance,  My Mine — Hypnotic Tango,  Patrick Cowley — If You Feel It,  Radiorama — Chance to Desire,  Sabrina — Boys,  Sally Shapiro — I'll Be By Your Side (Rude 66 808 Remix),  Sally Shapiro — Jackie Jackie (Spend This Winter With Me),  Sally Shapiro — Moonlight Dance,  Savage — Don't Cry Tonight,  Savage — Only You,  Scotch — Penguins Invasion,  Silent Circle — Stop The Rain,  The Flirts — Passion,  Torrevado — Living in the Shuttle,  Wish Key — Last summer.

Industrial (ang. przemysłowy) gatunek muzyki elektronicznej z lat 70-tych, wypromowany przez zespoły: Cabaret Voltaire, Einsturzende Neubauten i Throbbing Gristle. Industrial czerpał z punk rocka i elektronicznej muzyki eksperymentalnej. Twórcy tego gatunku muzyki wykorzystywali przetworzone elektronicznie hałasy fabryczne, dźwięki miasta, odgłosy cywilizacji a także przetworzone dźwięki różnego rodzaju urządzeń, np. telefonu, odkurzacza, telewizora, radioodbiornika, wiertarki. Industrial to muzyka ostra i mroczna. Najważniejsi przedstawiciele to: Laibach, Front 242, Ministry.

17

Jungle styl muzyki elektronicznej z początku lat 90-tych, powstał w Wielkiej Brytanii, wywodzi się z muzyki rave. Czerpał z jamajskiego dancehallu, a nazwa jungle wywodzi się od nazwy klubu Jungle w Kingston na Jamajce. Później styl jungle nazwano drum'n'bass. Gatunek ten cechuje się szybkim, łamanym i synkopowym rytmem (ok. 160 uderzeń na minutę), mocnym brzmieniem automatu perkusyjnego.

Oto najpopularniejsze utwory tego stylu:

 Genaside II- Narra Mine,  Rebel MC- Comin ` On Strong.

Krautrock (Kosmische Musik) odmiana rocka eksperymentalno-progresywnego. Styl ten rozwinął się pod koniec lat 60-tych i na początku lat 70-tych w zachodnich Niemczech. Określenie krautrock wywodzi się z języka angielskiego (kraut znaczy „szkop”). Anglicy nazywali tak pogardliwie osobę pochodzenia niemieckiego. Niemcy tę muzykę nazywali kosmische musik- muzyka kosmiczna. Gatunek ten miał wpływ na rozwój muzyki elektronicznej: ambientu, synthpopu, new wave, house, techno, trance. Artyści tworzący w tym nurcie wykorzystywali w swojej twórczości instrumenty elektroniczne przede wszystkim syntezatory. Czołowi reprezentanci tego stylu to: Amon Duul II, Can, Cluster, Kraftwerk, Tangerine Dream, Faust, Neu!,Klaus Schulze, Harmonia, Popol Vuh, Ash Ra Tempel.

Oto najpopularniejsze utwory tego stylu:

 Amon Duul II –Yeti (Liberty/UA),  Can -Future Days (Spoon) 1973,  Can- Tago Mago (Spoon) 1971,  Can-Soon Over Babaluma (Spoon) 1974,  Cluster-Cluster II (Tempel),  Faust – Faust (Polydor) 1971,  Faust –Faust IV (Virgin) 1973,  Faust –So Far (Polydor),  Faust –The Faust Tapes (ReR) 1973,  Harmonia –Music Von Harmonia (Germanofon),  Kraftwerk-Kraftwerk 2 (Germanofon) 1972,  Neu!- Neu! (Germanofon),  Neu!- Neu! 2 (Germanofon),  Neu!- Neu! 75 (Germanofon).

18

Live electronic music muzyka elektroniczna wykonywana na żywo, przeważnie w salach koncertowych, głównie na syntezatorach lub innych urządzeniach elektronicznych. Za utwór w stylu live electronic można uznać „Cartridge Music” Johna Cagea (1960).

Miami Bass (Ghetto Bass, Booty Bass, Bass Music) podgatunek hip-hopu charakteryzujący się szybkim tempem, pulsującym basem a przede wszystkim brzmieniem syntezatora Roland TR-808. Teksty piosenek zawierały ostre, wulgarne treści erotyczne. Styl ten inspirował się freestyle z Miami i techno z Detroit. Ojcem chrzestnym tego stylu okrzyknięto Jamesa "Maggotrona" McCauley (znanego również jako DXJ, Maggozulu 2, Planet Detroit Bass Master Khan). Za pierwsze nagranie w stylu miami-bass uznano utwór “Bass Rock Express” (1985) rapera M.C. A.D.E. wyprodukowany przez Amosa Larkinsa. Pionierami miami-bassu byli też: Pretty Tony i Sherman Nealy (producenci grupy Freestyle). Ich dzieło kontynuowali inni twórcy, m.in. Callvin Mills II. Znakiem rozpoznawczym miami- bass jest do dziś grupa 2 Live Crew i jej wydawca Luke Skyywalker (Luther Campbell). Spopularyzował ten styl także Dj Magic Mike. Największą popularność miami-bass zdobył w latach 80-tych i 90-tych w klubach na Florydzie. Oto najpopularniejsze utwory tego stylu:

 69 Boyz- Tootsee Roll (1994),  95 South-Whoot, There It Is (1993),  Duice- Dazey Duks (1992),  Quad City DJ's -C'mon N' Ride It (The Train) (1996),  Tag Team-Whoomp! (There It Is) (1993).

New Age styl muzyki elektronicznej. Twórcy new age korzystali z syntezatorów, sięgali po dźwięki natury charakterystyczne dla Afryki, Dalekiego Wschodu a także po sample muzyki kościelnej (chorały gregoriańskie). Steven Halpern był pionierem tego gatunku. Jego najsłynniejsza płyta to „Spectrum Suite” (1975).

New Romantic gatunek muzyki elektronicznej, powstał w latach 80-tych w Wielkiej Brytanii, łączył muzykę rockową z syntezatorami. Jeden z najpopularniejszych zespołów

19 grających w stylu new romantic to Ultravox założony w 1974 roku. Na fali nowego stylu powstawały zespoły: Spandau Ballet, Duran Duran, Human League i Depeche Mode.

Oto najpopularniejsze utwory tego stylu:

 Belouis Some – Imagination,  Cabaret Voltaire – Sensoria,  China Crisis - African And White,  China Crisis - Hanna Hanna,  China Crisis - Wishful Thinking,  Classix Nouveaux – Guilty,  Classix Nouveaux - Inside Outside,  Classix Nouveaux - Is It A Dream,  Culture Club - Do You Really Want To Hurt Me,  Culture Club - It's A Miracle,  Culture Club - Karma Chameleon,  Devo - Whip It,  Duran Duran - Girls On Film,  Duran Duran - Planet Earth,  Duran Duran - The Wild Boys,  Erasure – Sometimes,  Erasure - Who Needs Love (Like That),  Heaven 17 - (We Don't Need This) Fascist Groove Thang,  Heaven 17 - Crushed By The Wheels Of Industry,  Heaven 17 – Temptation,  It Bites - Calling All The Heroes,  Japan - Cantonese Boy,  Japan – Ghosts,  Japan - Visions Of China,  Mick Karn & Midge Ure - After A Fashion,  Midge Ure - If I Was,  Orchestral Manoeuvres In The Dark - Enola Gay,  Orchestral Manoeuvres In The Dark - Joan Of Arc,  Orchestral Manoeuvres In The Dark - Tesla Girls,  Philip Oakey & Giorgio Moroder - Together In Electric Dreams,  Simple Minds - Glittering Prize,  Simple Minds - Life In A Day,  Simple Minds - Promised You A Miracle,  Spandau Ballet - Chant No 1 (I Don't Need This Pressure On),  Spandau Ballet – Gold,  Spandau Ballet - To Cut A Long Story Short,  Spandau Ballet – True,  Talk Talk - It's My Life,  Talk Talk - Talk Talk,  The Human League - (Keep Feeling) Fascination,  The Human League - Love Action (I Believe In Love),  The Human League - Mirror Man,  The Human League - Open Your Heart,  Thomas Dolby - Hyperactive!,  Thomas Dolby - She Blinded Me With Science,  Ultravox - Dancing With Tears In My Eyes,  Ultravox - We Came To Dance,  Yazoo - Only You.

20

Noise muzyka ta obejmuje szeroki zakres stylów muzycznych, w których głównym aspektem jest hałas. Jest formą muzyki industrialnej. Niektóre kompozycje to szum generowany akustycznie lub elektronicznie połączony z dźwiękami tradycyjnych i niekonwencjonalnych instrumentów muzycznych. Włoski kompozytor Luigi Russolo w 1913 roku wydał traktat „L'Arte dei rumori" (Sztuka hałasu). Był jednym z pierwszych teoretyków muzyki elektronicznej. W stylu noise tworzyli: Sonic Youth. Iannis Xenakis, Helmut Lachenmann, Cornelius Cardew, Theatre of Eternal Music, Glenn Branca, Rhys Chatham, Ryoji Ikeda, Survival Research Laboratories, Whitehouse, Coil, Cabaret Voltaire, Psychic TV. Na uwagę zasługuje projekt z Japonii, czyli Merzbow, za którym kryje się Masami Akita. Merzbow od 1979 roku wydał setki nagrań noisowych. Kompilacja zatytułowana „Merzbox” wyszła na pięćdziesięciu płytach kompaktowych w 2000 roku w wytwórni Extreme w Australii i była ukoronowaniem jego kariery. Postacie ważne dla muzyki noise to: John Cage oraz Karlheinz Stockhausen.

P-Funk i G-Funk gatunek muzyki, powstał w latach 60.-tych w USA. Jest mieszaniną rocka, soulu i funku. Przeżywał rozkwit w latach 70-tych. Prekursorami P-Funku byli: George Clinton i Bootsy Collins a także grupa Parlament i Funkadelic. Styl ten przyczynił się do rozwoju muzyki electro na Zachodnim Wybrzeżu USA. Z kolei G-Funk (inaczej gangsta funk lub ghetto funk) powstał na początku lat 90-tych za sprawą Dr. Dre i to ten artysta tak nazwał ten nowy styl muzyki. Najlepszym jego albumem okazał się “The Chronic” z 1992 roku. Talkbox, vocodery i syntezatory to urządzenia, które wykorzystywano do tworzenia tego gatunku muzyki. G-Funk łączył funkowe sample z głębokim basem. Po G-Funk sięgnęli: Public Enemy, OutKast, Arrested Development, Brand Nubian i Digital Underground, Prince i zespół Red Hot Chili Peppers. Zamknięcie wytwórni Death Row Records w połowie lat 90-tych oznaczało koniec ery G-Funku w Stanach Zjednoczonych. Oto najpopularniejsze utwory tego stylu:

 2Pac & Dr. Dre- California Love (1995),  Snoop Doggy Dogg & Dr. Dre- Gin & Juice (1993),  Snoop Doggy Dogg-What`s My Name (1993),  Warren G & Nate Dogg- Regulate (1994).

21

Ragga (raggamuffin) styl w muzyce popularnej, powstał w latach 80-tych na Jamajce, łączył elementy jamajskiego reggae z opartą na syntezatorowym brzmieniu muzyką hip hop. Cechuje się rastafariańskimi wstawkami wokalnymi i silnym basowym rytmem.

Rave (ang. szaleństwo) styl w muzyce popularnej, oparty na muzyce techno i hardcore, cechował się szybkim rytmem (125-140 uderzeń na minutę). Powstał na przełomie lat 80-tych i 90-tych. Wywodzi się z muzyki acid house. W latach osiemdziesiątych – „rave” oznaczało również masowe wielogodzinne zabawy, które odbywały się gdzieś poza klubem, w opuszczonym magazynie, w szczerym polu itp., na których tańczono do całkowitego zatracenia. W latach 1987- 1988 w Wielkiej Brytanii organizowano imprezy rave pod nazwą Second Summer of Love- były masowe i często nielegalne. Na tych imprezach dj-e grali muzykę w stylach: house, techno, drum'n'bass. Hymny rave to m.in. Toxic Two-„Rave Generation” i Human Resource- „Dominator”.

Rock elektroniczny (ang. electronic-rock) gatunek muzyki elektronicznej wykorzystujący instrumenty elektroniczne przede wszystkim syntezatory i urządzenia takie jak generator, oscylator itp. Zespoły: Yes, King Crimson, Pink Floyd, Emerson, Lake & Palmer wykorzystywały takie urządzenia do występów na żywo i do komponowania swoich utworów. Józef Skrzek i Czesław Niemen to pierwsi polscy artyści, których można zaliczyć do tego nurtu muzyki.

Skweee styl muzyczny wywodzący się z krajów skandynawskich: ze Szwecji i z Finlandii. Nazwę Skweee wymyślił Daniel Savio. Narodził się w 2006 roku. Czerpie z muzyki: dubstep electro, funk, r&b. Wykorzystuje przede wszystkim syntezatory. Utwory w stylu skweee są w większości instrumentalne, ale zdarzają się też wyjątki. Ten gatunek muzyki promują wytwórnie: Flogsta Danshall w Szwecji, Harmönia i Mässy w Finlandii, Dødpop w Norwegii, Ancient Robot w Kanadzie, Losonofono, Titched, Poisonous Gases w USA, Lo Fi Funk w Hiszpanii, Mazout we Francji. Składankę skweee z nagraniami różnych artystów wydało Ramp Recordings w 2009 roku "Skweee Tooth". Oto najpopularniejsze utwory tego stylu:

 Beem-Ducker,  Eero Johannes -We Could Be Skweeeroes,

22

 Limonious -Swedish Pommak,  Melkeveien- Melkeveien,  Randy Barracuda -Rick James Is Dead.

Spacesynth (spacedance i synthdance) gatunek muzyki elektronicznej o "kosmicznym" zabarwieniu, nawiązujący często do tematyki science fiction. Nawiązywał do stylu italodisco i eurodisco. W latach 80-tych i 90-tych muzykę spacesynth publikowały wytwórnie płytowe: Memory Records, Beat Box (Włochy), ZYX Music (Niemcy), Hotsound, Made Up Records, Rams Horn, Galaxis (Holandia) i Snake's Music (Polska) Największe gwiazdy to: włoski zespół Koto i Laserdance z Holandii.

Synthpop (electropop i technopop) gatunek muzyki rozrywkowej. Święcił triumfy w końcu lat 70-tych i w drugiej połowie lat 80-tych zwłaszcza za sprawą japońskiej grupy Yellow Magic Orchestra i brytyjskich zespołów: Ultravox, The Human League, Soft Cell, Depeche Mode, Erasure, Pet Shop Boys. Wielki wpływ na synth-pop miał przede wszystkim zespół Kraftwerk. Styl ten wykorzystywał syntezatory, automaty perkusyjne oraz rozmaite efekty elektroniczne. Teksty piosenek w stylu synth-popu opowiadały o uczuciach. W 2010 roku angielska grupa Hurts nagrała „Wonderful Life” .

Oto najpopularniejsze utwory tego stylu:

 A-ha — Take on Me,  Alphaville — Big In Japan,  Alphaville — Forever Young,  Bronski Beat — Smalltown Boy,  Camouflage — The Great Commandment,  Cut Copy — Hearts On Fire,  Depeche Mode — A Question of Time,  Depeche Mode — Behind the Wheel,  Depeche Mode — Enjoy the Silence,  Depeche Mode — Everything Counts,  Depeche Mode — Halo,  Depeche Mode — It's No Good,  Depeche Mode — John the Revelator,  Depeche Mode — Just Can't Get Enough,  Depeche Mode — Never Let Me Down Again,  Depeche Mode — People Are People,  Depeche Mode — Personal Jesus,  Depeche Mode — Precious,  Depeche Mode — Strangelove,  Depeche Mode — Suffer Well,  Depeche Mode — World in My Eyes,  Depeche Mode — Wrong,  Eftos!rx — Oxygene II (Jarre),

23

 Empire of the Sun — We Are the People,  Erasure — A Little Respect,  Erasure — Always,  Kajagoogoo — Too Shy,  La Roux — Bulletproof,  La Roux — In for the Kill,  La Roux — Quicksand,  Ladytron — Destroy Everything You Touch,  MGMT — Kids,  New Order — Blue Monday,  New Order — True Faith,  Orchestral Manoeuvres in the Dark — Enola Gay,  Pet Shop Boys — It's a Sin,  Pet Shop Boys — West End Girls,  Soft Cell — Tainted Love,  Talk Talk — It's My Life,  The Human League — Don't You Want Me,  The Knife — Heartbeats,  The Knife — Pass This On,  The Knife — Silent Shout,  The Synthetic Dream Foundation — Cerce's Armoured Owls,  The Synthetic Dream Foundation — Medusa's Lair,  The Synthetic Dream Foundation — Summoning Her Iron Golem,  Ultravox — Vienna,  Visage — Fade to Grey,  Yazoo — Don't Go.

Szkoła berlińska styl muzyki elektronicznej z lat 70-tych z Berlina Zachodniego. Jego twórcy to: Tangerine Dream, Klaus Schulze, Manuel Gottsching. Szkoła berlińska była konkurencją dla szkoły z Düsseldorfu i takich grup jak Can, Neu!, Cluster, Kraftwerk. Wyżej wymienione zespoły miały większy wpływ na synthpop i techno, a szkoła berlińska była zalążkiem muzyki ambient.

Techno styl elektronicznej muzyki tanecznej o jednostajnym, regularnym rytmie, metrum 4/4. Klasyczne techno to około 130-140 BPM. Gatunek ten powstał w Detroit w USA w drugiej połowie lat. 80-tych. Wywodzi się z muzyki house. Pierwsze symptomy techno można już zauważyć w utworze “Son Of My Father” (1972) zespołu Chicory Tip. Wielu krytyków muzycznych za pierwszy numer w stylu techno uznało utwór „I Feel Love” Donny Summer & Georgia Morodera (1977). Należy też wspomnieć o zespole z Japonii, którego sample spodobały się twórcom tego stylu muzyki. Mowa tu o Yellow Magic Orchestra (YMO) i utworze “Technopolis” (1979). Tytuł tego hitu prawdopodobnie przyczynił się do powstania nazwy nowego stylu muzyki, czyli techno. Nawet słynne nagranie “Planet Rock” (1982) Afrika Bambaataa wywarło wpływ na ten styl muzyki. Detroit w USA stało się kolebką

24 współczesnego techno. Tam powstała grupa Cybotron (z Juanem Atkinsem), która wydała hit “Techno City” w 1984 roku. Pierwsze słynne utwory techno: “No UFO`s” (1985) Model 500 (Juan Atkins), “Strings of Life” (1987) Rhythim Is Rhythim (Derrick May), “Big Fun” (1988) Inner City (Kevin Saunderson) powstały właśnie w Detroit. W Europie techno rozwinęło się głównie w Niemczech i w Wielkiej Brytanii. W Niemczech dotarło do Frankfurtu (klub Dorian Grey) i do Berlina Zachodniego (klub UFO). Od 1989 roku organizowano Love Parade a od 1991 roku festiwal Mayday. Te muzyczne wydarzenia przyciągały młodzież z całego świata. Dj-e z USA przenosili się ze Stanów Zjednoczonych do Europy i obejmowali rezydentury w znanych klubach. W latach 90-tych muzyka techno była emitowana w radiu i w telewizji. Powstało zjawisko tak zwanego clubbingu, czyli spędzania wolnego czasu na nieustającej wędrówce po klubach techno. Kultowym miejscem dla fanów muzyki klubowej jest po dziś dzień Ibiza.

Oto najpopularniejsze utwory tego stylu:

 Benny Benassi — Satisfaction,  Daft Punk — Around the World,  Daft Punk — Harder, Better, Faster, Stronger,  Daft Punk — One More Time,  Daft Punk — Technologic,  Darude — Sandstorm,  Eftos — Nihilism harmless,  Eftos — Shinagawa,  Eftos — Vacuum,  Eftos — XtiNct,  The Chemical Brothers — Hey Boy Hey Girl,  The Prodigy — Breathe,  The Prodigy — Firestarter,  The Prodigy — Omen,  The Prodigy — Poison,  The Prodigy — Smack My Bitch Up,  Underworld — Born Slippy.

Trance (ang. trans-uniesienie) muzyka elektroniczna z lat 90-tych, powstała w Niemczech, ale zdobyła popularność również w Wielkiej Brytanii i w Holandii. To połączenie techno z house, acid house, new beat, muzyką klasyczną, synth pop, ambient, new age i industrial. Nazwa trance prawdopodobnie wywodzi się od tytułu albumu „Trancefer” (1981) Klausa Schulze lub grupy Dance 2 Trance. Gatunki trance to: acid trance, classic trance, tech trance, hard trance, dream trance, progressive trance, psycho trance, balearic trance, uplifting trance, eurotrance i vocal trance. Ten styl muzyki charakteryzuje się hipnotycznym riffem i tempem pomiędzy 130-150 BPM. Pierwsze utwory w tym stylu to: „The Age of Love” grupy Age of Love lub „We Came in Peace” niemieckiej grupy Dance 2 Trance. Najważniejsi przedstawiciele

25 tego gatunku muzyki to: Tiesto, Blank & Jones, Ferry Corsten, Ronski Speed, Armin van Buuren, Rex Mundi, Nuera, Simon O'Shine, Natlife, Paul van Dyk, Manuel Le Saux, Ferry Tayle, Ronny K., Amed Romel.

Oto najpopularniejsze utwory tego stylu:

 Age of Love- Age of Love,  Cygnus X –Superstring,  Dance 2 Trance- Power of American Natives,  Dance 2 Trance- We Came in Peace,  Jam & Spoon- Stella,  Jaydee -Plastic Dreams.

Trip-Hop styl muzyczny z początku lat 90-tych, powstał w Wielkiej Brytanii, łączył breakbeat z jazzem, funkiem, soulem i elektroniką. Trip-hop, według wielu znawców muzyki, to angielska odpowiedź na hip-hop z USA. Pionierem tego gatunku był Coldcut i jego remiks przeboju “Paid In Full” (1987) zespołu Eric B & Rakim. Te nowe brzmienia rozwijały się głównie w mieście Bristol w Wielkiej Brytanii i dlatego niektórzy nazywają ten styl muzyki Bristol Sound. Oto wytwórnie promujące trip-hop: Mo`Wax, Wall Of Sound i Ninja Tune. Nie sposób tu wymienić wszystkich najlepszych wykonawców tego stylu, ale na uwagę zasługują na pewno: Massive Attack, Morcheeba, Speaker Pimps, Portishead i U.N.K.L.E.

Oto najpopularniejsze utwory tego stylu:

 Hooverphonic — Mad About You,  Juzhin — 3 Simple Minutes,  Juzhin — Charlie Conscience (feat. MMAIO),  Juzhin — Coming Down,  Juzhin — Lost Sense,  Juzhin — Railways,  Juzhin — Sakhalin,  Juzhin — Tupona,  Juzhin — Wonderful,  Lamb — Gabriel,  Lamb — Gorecki,  Massive Attack — Angel,  Massive Attack — Black Milk,  Massive Attack — Butterfly Caught,  Massive Attack — Dissolved Girl,  Massive Attack — Future Proof,  Massive Attack — Group Four,  Massive Attack — Inertia Creeps,  Massive Attack — Karmacoma,  Massive Attack — Man Next Door,  Massive Attack — Protection,

26

 Massive Attack — Risingson,  Massive Attack — Safe From Harm,  Massive Attack — Teardrop,  Massive Attack — Unfinished Sympathy,  Massive Attack — What Your Soul Sings,  Morcheeba — The Sea,  Portishead — All Mine,  Portishead — Biscuit,  Portishead — Cowboys,  Portishead — Glory Box,  Portishead — It Could Be Sweet,  Portishead — It's a Fire,  Portishead — Machine Gun,  Portishead — Mysterons,  Portishead — Numb,  Portishead — Only You,  Portishead — Pedestal,  Portishead — Roads,  Portishead — Sour Times,  Portishead — Strangers,  Portishead — The Rip,  Portishead — Wandering Star,  Smoke City — Underwater Love,  Sneaker Pimps — 6 Underground,  Tricky — Hell Is Round the Corner,  Tricky — Overcome,  UNKLE — Lonely Soul,  UNKLE — Rabbit in Your Headlights,  Zero 7 — In the Waiting Line.

Pionierzy muzyki elektronicznej (lata 50. - 70.)

Berio Luciano (ur. 1925 w Oneglii, zm. 2003 w Rzymie) pionier muzyki elektronicznej z Włoch. Założył eksperymentalne studio muzyki elektronicznej w Mediolanie (1955). W 1958 roku skomponował „Tema (Omaggio a Joyce)” na taśmę magnetofonową. W latach 50-tych poznał wybitnych kompozytorów m.in. Pierre'a Bouleza, Djorda Ligetiego i Karlheinz Stockhausena, którzy wywarli duży wpływ na jego twórczość.

Oto najpopularniejsze utwory:

 Mutazioni (1956),  Perspectives (1957),  Momenti (1960),  Differences na 5 instrumentów i taśmę (1959).

27

Cage John (ur. 1912 w Los Angeles, zm. 1992 w Nowym Jorku) kompozytor, poeta, grafik. Okrzyknięto go największym eksperymentatorem w historii muzyki. Łączył dźwięki elektroniczne z odgłosami otaczającego świata. Jego utwór „Fontana Mix” z 1958 roku to kompozycja na taśmę magnetofonową i głos żeński. Nagranie „Cartridge Music” z 1962 roku to efekt eksperymentów ze sprzętem elektroakustycznym. W swojej twórczości muzyk wykorzystał m.in. adaptery, magnetofony, wzmacniacze, mikrofony kontaktowe. Cage wywarł wpływ na twórczość minimalistów amerykańskich. Był autorem postmodernistycznych oper.

Can niemiecka grupa muzyczna z Kolonii. Działała w latach 1968 - 1978. W 1989 roku wznowiła działalność. Wywarła wpływ na zespoły: Cabaret Voltaire, Public Image Ltd., Chrome a także S.Y.PH. i D.A.F.

Oto najpopularniejsze utwory:

 Moonshake / Future Days (1973),  I Want More / ... And More (1976),  Silent Night (1976),  Hoolah Hoolah (1990).

Cerrone Marc francuski artysta, perkusista, kompozytor i producent. W latach 70-tych i 80-tych został uznany za jednego z najbardziej wpływowych producentów elektronicznej muzyki disco w Europie. Sprzedał ponad 30 milionów płyt. Znany z przeboju „Supernature” (1977). W utworze tym połączył muzykę symfoniczną z syntezatorami i sekwencerami. Na uwagę zasługują też produkcje: "Love in C-moll", "Cerrone's Paradise”. Muzyk odniósł wielki sukces w Europie, wydając albumy: „Cerrone IV: The Golden Touch” (1978), „Where Are You Now” (1983), „The Collector” (1985), „Human Nature” (1994), „Hysteria” (2002) i „Celebrate” (2007). Dla Japończyków skomponował „Harmony”, rockową operę, którą później zaadaptowano na Broadway jako „Dreamtime”. Cerrone nagrywał i występował z wieloma wybitnymi muzykami m.in. Nilem Rodgersem, Toto, Laurą Branigan, Jocelyn Brown, La Toya Jackson i Axelle Red. Jego muzykę samplowali różni artyści m.in. Modjo, Bob Sinclar, Beastie Boys i Run DMC. Cerrone zdobył 5 nagród Grammy i kilka Złotych Globów.

Oto najpopularniejsze utwory:

 Love In C Minor (1976),  Cerrone's Paradise (1977),  Supernature (1977),

28

 Give Me Love (1977),  Je Suis Music (1978),  Rock Me (1978),  Hooked On You (1981),  Back Track (1982),  Freak Connection (1983),  Club Underworld (1984).

Emerson, Lake & Palmer angielskie trio w składzie: Keith Emerson (ur. 1944) pianista, organista i kompozytor, Greg Lake (ur. 1948) basista, wokalista i autor tekstów piosenek, Carl Palmer (ur. 1947) perkusja. Przedstawiciele stylu progressive-rock. Działali w latach 1970- 1978. Łączyli klasykę z rockiem, jazzem. Zespół eksperymentował, prezentował utwory klasyczne w wersjach syntezatorowych. W 1971 roku nagrali swoją wersję „Obrazków z wystawy” M. Musorgskiego i „Marsz z Dziadka do orzechów” P. Czajkowskiego. Inspirowali się utworami: J.S. Bacha, B. Bartoka i M. Ravela. Znani są szerszej publiczności z kompozycji „Tarkus” (1971).

Oto najpopularniejsze utwory:

 Lucky Man (1970),  Stone Of Years / Time And A Place (1971),  Nutrocker / The Great Gates Of Kiev (1972),  From The Beginning / Living Sin (1972),  Jerusalem (1973),  Brain Salad Surgery (1974),  Fanfare For The Common Man (1977),  Tiger In A Spotlight / So Far To Fall (1977),  All I Want Is You (1978),  Peter Gunn (1979),  Paper Blood (1992),  Black Moon (1992),  Affairs Of The Heart (1992).

Eno Brian (ur. 1948) angielski kompozytor, pionier muzyki ambient, autor nazwy tego stylu muzyki. Jego solowe albumy: "Discrete Music” (1975), ”Music for Films" (1978) i "Music for Airports" (1979) przeszły do historii muzyki elektronicznej. Nagrania z ostatniej z wymienionych płyt miały uspakajać pasażerów linii lotniczych, by nie czuli strachu przed lataniem. W swojej twórczości muzyk wykorzystywał na szeroką skalę syntezatory. Grał w grupie Roxy Musik. Był autorem dźwięku startowego w MS Windows 95. Tworzył muzykę do filmów m.in. „Diuna” (1984) Davida Lyncha. Wyprodukował dla Harolda Budda album „The Pavilion of Dreams” (1979). Współpracował z artystami i zespołami: David Bowie, Depeche

29

Mode, U2, Philem, Collins, Devo, Ultravox. W 1975 roku Eno otworzył wytwórnię płytową Obscure.

Oto najpopularniejsze utwory:

 Seven Deadly Finns (1974),  The Lion Sleeps Tonight (1975),  King's Lead Hat (1978),  Brian Eno & David Byrne – The Jezebel Spirit (1981),  Brian Eno & David Byrne – Regiment (1981),  Brian Eno & John Cale - Spinning Away (1990),  Brian Eno & John Cale – One Word (1990),  Ali Click (1992),  Fractal Zoom (1992).

Hot Butter amerykańska grupa muzyczna. Jako jedni z pierwszych na świecie użyli syntezatora Mooga w 1972 roku. Nagrali cover piosenki „Popcorn” (1969) autorstwa Gershona Kingsleya. Nagranie stało się międzynarodowym hitem. Grupa rozpadła się w drugiej połowie lat siedemdziesiątych.

Oto najpopularniejsze utwory:

 Apache (1972),  Tequila (1972),  Popcorn / At The Movies (1972),  Slag Solution (1973),  Percolator (1973),  Getting Off (1975),  You Should Be Dancing (1977).

Jarre Jean Michael (ur. 1948 w Lyonie) francuski pianista, multiinstrumentalista, twórca muzyki filmowej i radiowej. Syn znanego twórcy muzyki filmowej Maurice`a Jarre`a i uczeń P. Schaeffera. Mistrz gry na syntezatorze. Twórca muzyki instrumentalnej. Skomponował pierwszy utwór "Happiness is a sad song" skomponował w 1968 roku. W 1971 roku nagrał "La Cage" i "Euromachine". Dwa lata później skomponował muzykę do filmu "Les Granges Brûlées". Przełomowy album "Oxygene" (1976) zdobył listy przebojów i przyniósł mu sławę. Powstał na analogowych syntezatorach. Sprzedał się w nakładzie 15 mln egzemplarzy. Był to najlepiej sprzedający się album w historii muzyki francuskiej. Kolejne wielkie dzieło artysty to "Equinoxe" (1978). Sławę przyniósł mu krążek "Music for Supermarkets", który ukazał się tylko w jednym egzemplarzu i został sprzedany na cele charytatywne. Na uwagę zasługują jego "koncerty-widowiska" w plenerze, czyli koncerty muzyki elektronicznej połączone z efektami świetlnymi. Wydarzenia te uświetniały lasery, efekty świetlne i sztuczne ognie. Pierwszy taki

30 koncert zagrał w Paryżu 14 lipca 1979 roku. W 1985 roku przygotował spektakl z okazji 25- lecia powstania NASA i 150-lecia miasta Houston w USA. Aby upamiętnić to ostatnie wydarzenie, nagrał album "Rendez-Vous". W Lyonie we Francji zagrał plenerowy koncert na cześć papieża Jana Pawła II. Jego show w Moskwie w 1997 roku oglądało 3,5 mln osób. Uświetnił milenijny sylwester 1999/2000 w Gizie w Egipcie (The Twelve Dreams of the Sun). Był pierwszym muzykiem z Zachodu, który otrzymał pozwolenie na występ w Chińskiej Republice Ludowej w 1981 roku. Jest ambasadorem dobrej woli UNESCO. W Księdze Rekordów Guinnessa kilka razy odnotowano sukcesy Jean Michael Jarre. Najbardziej znane jego płyty to: „Oxygene” (1977), „Equinoxe” (1978), „Magnetic Fields” (1981), „Zoolook” (1984), „Revolutions” (1988). „Geometry of Love” (2003). Muzyk przyjechał do Polski 21 czerwca 1997 roku i zagrał w Katowicach. Wystąpił w Gdańsku 26 sierpnia 2005 roku z okazji 25 rocznicy powstania Solidarności.

Oto najpopularniejsze utwory:

 Oxygène (1976),  Equinoxe (1978),  Les Chants Magnetiques (1981),  Souvenir De Chine (1982),  Orient Express (1982),  Zoolook (1984),  Rendez-Vous (1986),  Révolutions (1988),  Calypso (1990),  Jean Michel Jarre feat. Natacha Atlas – C'est La Vie (1999),  Tout Est Bleu (2000),  Aerology (2003),  Téo & Téa (2007),  Jean-Michel Jarre, Tangerine Dream – Zero Gravity (2015),  Jean-Michel Jarre & M83 – Glory (2015).

Kraftwerk (niem. “elektrownia” i “siłownia”) zespół w składzie: Ralf Hütter (ur. 1946 w Krefeld) organy, Florian Schneider (ur. 1947 w Düsseldorfie) instrumenty dęte, Michael Rother (ur. 1950) gitara, Eberhard Krahneumann (ur. 1945) bas, Klaus Dinger (ur. 1946) wokal i instrumenty perkusyjne i Andreas Hohmann instrumenty perkusyjne. Powstał w 1970 roku w Düsseldorfie w Niemczech. Pierwszą płytę zatytułowali “Kraftwerk I” (1970). Ten krążek wypuściła wytwórnia Philips. Po wydaniu tej płyty ze składu odeszli Dinger i Hohmann, założyli zespół Neu! Dwa lata później muzycy wydali kolejny longplay “Kraftwerk II”, którego producentem był Conny Plank, znany później z produkcji Eurthmics czy Ultravox. Winyl wyszedł ponownie w labelu Philips. Po wydaniu kolejnego albumu “Ralf and Floriann” (1973) do grupy doszli kolejni muzycy: Wolfgang Flur (elektroniczna perkusja) i Klaus Röder (gitara,

31 skrzypce, instrumenty klawiszowe). W tym składzie wydali ponadczasowy album “Autobahn” (1974), który dotarł na szczyty list przebojów w Wielkiej Brytanii i w USA. Tytułowe nagranie, jako pierwsze w ich dorobku artystycznym, miało tekst. Trwało aż 22 minuty. Przy produkcji tego utworu po raz ostatni korzystali z gitar. Skrócona wersja tego utworu odniosła sukces w USA (5. miejsce na liście „Billboardu”) i w Wielkiej Brytanii. W 1975 roku Karlos Bartos zastąpił Rödera. Wielkim entuzjastą grupy okazał się angielski muzyk David Bowie, który pomógł im zaistnieć na rynku brytyjskim. Trasa koncertowa po Wielkiej Brytanii i Stanach Zjednoczonych w 1975 roku przyniosła im sławę i kolejnych fanów. Podczas tego tournée Kraftwerk zaprezentował sekwencer Synthanorma skonstruowany przez Hajo Wiechersa. Jak się później okazało, urządzenie to często gubiło rytm, a więc nie było takie rewelacyjne. Członkowie zespołu nie uważali się za artystów, ale za “robotników muzycznych”. Mieli pełną kontrolę nad tym, co tworzyli i co grali na scenie. Kolejny album “Radio-Aktivität” wydali w 1975 roku. Płyta “Trans Europa Express” z 1977 roku zadziwiła fanów. To muzyczna opowieść o linii kolejowej, która powstała w 1957 roku i połączyła 130 miast w Europie. W tekście do tej kompozycji pojawiła się wzmianka o Davidzie Bowie i Iggy Popie. To oni stali się wielkimi fanami grupy i przyczynili się do jej popularyzacji na arenie międzynarodowej. Günter Fröhling nakręcił teledysk do “Trans Europa Express”. Z albumu “The Man-Machine” (Człowiek- maszyna) z 1978 roku na uwagę zasługuje nagranie “The Robots” („Die Roboter”). Utwory z tego krążka opowiadały o postępie, jaki czeka ludzkość za sprawą nowych technologii, czyli maszyn i robotów. Ciekawym hitem z tej płyty okazał się także “The Model” („Das Model”) - modelka. Krytycy uznali album “Man Machine” za jedyny w całości udany album rockowy w historii muzyki rozrywkowej. Muzycy z zespołu Kraftwerk, jako nieliczni na owe czasy, grali wyłącznie wykorzystując tylko syntezatory. Odrzucili inne instrumenty. Korzystali też z orchestronu, który dawał efekt chóru. “Trans-Europe Express” i “The Man Machine” to klasyki muzyki elektronicznej. To one zmieniły później hip-hop i dały światu, między innymi takie gatunki muzyki jak miami-bass czy freestyle-music. Grupa z myślą o dalszej karierze zbudowała własne studio nagrań Kling Klang w Düsseldorfie. Zespół nagrał kolejny album “Computer World” (1981), z którego pochodzi niezapomniany hit “Numbers”. Ten utwór wywarł wpływ na takie gatunki muzyczne jak hip-hop czy techno. Singiel “Pocket Calculator” promował tę płytę, być może ze względu na zabawny tekst. Album odnosił się tym razem do komputerów, które zrewolucjonizowały świat, choć były wtedy jeszcze bardzo drogie i rzadko wykorzystywane. Utwór “Home Computer” z tej płyty był często samplowany przez dj i pionierów muzyki house. Kolejny hit “Computer Love” wyprzedził swoje czasy. Dzisiaj jest mnóstwo portali randkowych i towarzyskich, a wtedy ich nie było. Płyta “Disco Beat” pomogła

32

Kraftwerkowi w promocji muzyki elektronicznej za oceanem, czyli w USA. Takie nagrania jak ”The Robots” i Trans-Europe Express” spodobały się nowym fanom. Dziś “Disco Beat” jest trudne do zdobycia. Czarnoskórzy tancerze wybierali te utwory do breakdance. W 1981 roku muzycy ruszyli w trasę koncertową po Europie, Ameryce, Australii i Japonii. Ich występy uświetniały prezentacje, animacje lub filmy. Na scenie pojawiały się też roboty. W 1983 roku nagrali singiel “Tour de France”, który spodobał się breakdancerom i trafił na ścieżkę dźwiękową do filmu “Breakin”. Tour de France to jeden z najważniejszych wyścigów kolarskich na świecie. Muzycy połączyli w utworze “Tour de France” oddech cyklistów z dobrym elektronicznym brzmieniem. Ten utwór przyczynił się do rozwoju muzyki techno. "Electric Cafe" z 1986 roku to w opinii fanów i krytyków najbardziej kontrowersyjny album. Miał się ukazać w 1983 roku, a wyszedł dopiero w 1986 roku. Prace nad krążkiem przerwano po wypadku jakiemu uległ Ralf Hütter. Kolejnym ważnym utworem okazał się "Musique Non- Stop", do którego wideoklip nagrała Rebecca Allen. Artystka ta udzieliła swojego głosu w "Sex Object”, a w "The Telephone Call" zaśpiewał Karl Bartos. W 1987 roku Flur odszedł z zespołu, zastąpił go Fritz Hijbert. Flur wraz z Andim Tomą założył grupę Yamo. Następny album Kraftwerk "The Mix" ukazał się 1991 roku. Była to składanka 11 znanych już utworów, ale ulepszonych i nagranych na nowo. Wkrótce nastąpił zastój w twórczości “elektrowni”. To sprawiło, że Bartos opuścili zespół i założył Elektric Music. W 1999 roku zespół Kraftwerk nagrał "Expo 2000", który promował światową wystawę Expo w Hanowerze w Niemczech. W 2003 roku zespół wydał "Tour de France Soundtracks" z takimi hitami jak "Vitamin", "Elektro Kardiogramm". W tym ostatnim utworze muzycy użyli Voice Modeler. Urządzenie to umożliwiało natychmiastową transformację głosu. W 2005 roku wydali pierwszy album koncertowy "Minimum-Maxiumum". Florian Schneider w 2009 roku odszedł z zespołu, a ze starego składu został tylko Ralf Hütter (lider tej grupy). W 2009 wydano „The Catalogue (Der Katalog)” 8 albumów studyjnych od "Autobahn" do "Tour de France Soundtracks". Wszystkie albumy zostały zremasterowane cyfrowo. Album "Electric Cafe" zmieniono na Techno Pop". W 2014 roku Kraftwerk otrzymał statuetkę Grammy za całokształt pracy artystycznej. Grupa nagrywała swoje utwory w różnych wersjach językowych, przede wszystkim w języku niemieckim, ale i w języku angielskim, francuskim, włoskim, hiszpańskim i portugalskim, japońskim a także po rosyjsku. Na uwagę zasługuje “Der Taschenrechner” i "Pocket Calculator" znany polskim fanom jako "Minikalkulator". Zespół Kraftwerk na koncertach w Polsce śpiewał tę piosenkę po polsku, rozpoczynając od słów: “Jestem operator i mam mini kalkulator. Ja dodaję, odejmuję, kontroluję, komponuję”. Koncerty Kraftwerk słyną z niezwykłej oprawy i niepowtarzalnego klimatu. W 2013 roku, w ramach Malta Festival w

33

Poznaniu, Kraftwerk wystąpił na terenie Starej Gazowni w plenerowym koncercie 3-D. Ich muzyka, czyli muzyka elektroniczna wywierała i wciąż wywiera wpływ na różne style, np. hip- hop, disco, freestyle house, new wave, industrial noise, alternatywny rock i techno gothic. Niewątpliwie Kraftwerk jest symbolem muzyki elektronicznej, a ich największym przebojem pozostaje nadal “The Model” (lub “Das Model” w wersji niemieckiej) z 1978 roku. Zespół Kraftwerk odrzucił wszystkie akustyczne instrumenty na rzecz syntezatorów i automatów perkusyjnych. W muzyce tej grupy główną rolę odgrywa rytm. Kapela na przestrzeni lat odrzuciła wiele propozycji wspólnych nagrań z wieloma znanymi muzykami m.in. z Michaelem Jacksonem. Z innowacji zespołu Kraftwerk korzystali tacy artyści jak: Giorgio Moroder, David Bowie, Tangerine Dream, Afrika Bambaataa, Grandmaster Flash, Egyptian Lover, Whodini, The Human League, Depeche Mode, The Shaman, Skinny Puppy i New Order i wielu innych. W 2020 roku Florian Schneider zmarł. Miał 73 lata.

Dyskografia Kraftwerk

Albumy:

 1970 : “Tone Float” (jako Organisation),  1970: “Kraftwerk”,  1971: “Kraftwerk 2”,  1973: “Ralf und Florian”,  1974: “Autobahn”,  1975: “Radioaktivität” (ang. Radioactivity),  1977: “Trans-Europe Express” (niem. Trans Europa Express),  1978: “Die Mensch Maschine” (ang. The Man Machine),  1981: “Computerwelt” (ang. Computer World),  1983: “Techno Pop” (płyta nie ukazała się),  1986: “Electric Café” (ang. Electric Cafe),  1991: “The Mix”,  2003: “Tour de France Sondtracks”,  2005: “Minimum-Maximum”,  2009: “The Catalogue” (niem. Der Katalog),

Single:

 1973: "Kohoutek-Kometenmelodie",  1974: "Comet Melody 2",  1975: "Autobahn",  1976: "Radioaktivität",  1977: "Trans Europe Express",  1977: "Showroom Dummies",  1978: "Die Roboter",  1978: “Mensch-Maschine”,  1978: "Das Model",  1979: "Neon Lights",  1981: "Pocket Calculator",  1981: "Computer Love",

34

 1982: "Computerwelt",  1983: "Tour de France",  1986: "Musique Non-Stop",  1987: "Der Telefonanruf,"  1991: "The Robots",  1991: "Radioactivity",  1999: "Expo 2000",  2003: "Tour de France 2003",  2003: "Elektro Kardiogramm",  2004: "Aerodynamik" ,  2007: "Aerodynamik" / "La Forme" ,

Teledyski:

 1974: "Autobahn" (reż. Roger Mainwood),  1975: "Radioaktivität" / "Radio Activity",  1975: "Antenna",  1977: "Trans-Europe Express" (reż. Florian Schneider i Ralf Hütter),  1977: "Showroom Dummies",  1978: "Die Roboter" / "The Robots",  1978: "Das Model" / "The Model",  1978: "Neon Lights",  1981: "Taschnerrechner" / "Pocket Calculator",  1983: "Tour de France",  1986: "Musique Non-Stop" (reż. Florian Schneider i Ralf Hütter),  1987: "Der Telefonanruf" / "The Telephone Call",  1991: "The Robots" (reż. Florian Schneider i Ralf Hütter),  2000: "Expo 2000",  2003: "Tour de France 2003".

Zespół Kraftwerk

Źródło: https://www.flickr.com/photos/47985617@N08/5189499099

35

Moroder Giorgio (ur. 1940) włoski muzyk, kompozytor i producent muzyczny. Rozpoczął swoją karierę jako gitarzysta. Grał covery innych artystów w klubach w Europie. W 1972 roku wydał swój debiutancki album “Son of My Father”. Współpracował z piosenkarką Donną Summer, z nią też nagrał “I Feel Love” (1977). Ten hit uznawany jest za pierwsze na świecie nagranie w stylu techno. W Monachium założył studio Musicland. Współpracował z takimi artystami jak: Amanda Lear, Marc Bolan, Elton John, Led Zeppelin, Queen, The Rolling Stones, Electric Light Orchestra, Deep Purple. Jego pierwszym dużym sukcesem okazała się kompozycja, która trafiła na ścieżkę dźwiękowa do filmu “Midnight Express” (1978). Giorgio Moroder napisał muzykę do filmów: “American Gigolo”, “Flashdance”, “The Never Ending Story”, “Thief of Hearts”, “Electric Dreams”, “Cat People”. Muzyk skomponował utwór na uroczyste rozpoczęcie Letnich Igrzysk Olimpijskich w Korei w 1988 roku i na Mistrzostwa Świata FIFA we Włoszech w 1990 roku. Był także producentem ballady „Take My Breath Away” grupy Berlin. Utwór ten trafił na ścieżkę dźwiękową do filmu „Top Gun” (1986). Artysta otrzymał wiele nagród.

Oto najpopularniejsze utwory:

 Stop / Believe In Me (1966),

36

 Moody Trudy (1968),  Looky, Looky (1969),  Underdog (1971),  Son Of My Father (1971),  I'm Free Now (1971),  Today's A Tomorrow / Pauline (1972),  Lonely Lovers' Symphony (1973),  Heaven Helps The Man (Who Helps Himself) (1973),  Knights In White Satin / I Wanna Funk With You Tonite (1976),  From Here To Eternity (1977),  Let The Music Play (1977),  Love Now, Hurt Later (Ama Ahora, Sufre Después) (1978),  (Theme From) Midnight Express (1978),  Giorgio and Chris – Love's In You (Love's In Me) (1978),  Chase (1978),  Baby Blue / If You Weren't Afraid (1979),  Hollywood Dreams (1980),  Night Drive / The Apartment (1980),  Giorgio Moroder & Joe Esposito – Lady, Lady (1983),  Giorgio Moroder Feat. Joe Esposito – A Love Affair (1983),  Giorgio Moroder & Helen Terry – Now You're Mine (1984),  Giorgio Moroder & Paul Engemann – American Dream (1984),  Giorgio Moroder With Philip Oakey – Together In Electric Dreams (1984),  Giorgio Moroder Featuring Paul Engemann – Reach Out (1984),  Giorgio Moroder & Paul Engemann – Shannon's Eyes (1985),  Philip Oakey & Giorgio Moroder – Good-Bye Bad Times (1985),  Philip Oakey & Giorgio Moroder – Be My Lover Now (1985),  Giorgio Moroder Featuring Donna Summer – Carry On (1992).

Numan Gary (właśc. Gary Anthony James Webb) (ur. 1958 w Londynie) brytyjski wokalista i kompozytor. Nazywano go "królem synth-popu" i "ojcem chrzestnym" elektronicznej muzyki tanecznej. W swojej twórczości wykorzystywał syntezatory, muzykę punk, motywy science fiction. W 1977 roku wraz z Jess Lidyardem i Paulem Gardinerem założył zespół Tubeway Army. Później rozpoczął karierę solową. Do jego niezapomnianych hitów można zaliczyć: „Are 'Friends' Electric?" (z Tubeway Army) i “Cars” (1979 rok). Miał wpływ na wielu artystów, np. na Marilyna Mansona, Deada Weathera, Basement Jaxx, Fear Factory. Oto najpopularniejsze utwory:

 Cars (1979),  Are 'Friends' Electric? (1979),  Complex (1979),  This Wreckage (1980),  I Die: You Die (1980),  Remind Me To Smile (1980),  We Are Glass (1980),  She's Got Claws (1981),  Music For Chameleons (1982),  White Boys And Heroes (1982),  Warriors (1983),

37

 Berserker (1984),  My Dying Machine (1984),  Miracles (1985),  Your Fascination (1985),  I Still Remember (1986),  This Is Love (1986),  I Can't Stop (1986),  Radio Heart Featuring Gary Numan – All Across The Nation (1987),  Radio Heart Featuring Gary Numan – Radio Heart (1987),  America (1988),  New Anger (1988),  Emotion (1991),  Heart (1991),  The Skin Game (1992),  Machine And Soul (1992),  A Question Of Faith (1994),  Absolution (1995),  Dominion Day (1998),  Afrika Bambaataa Featuring Gary Numan – Metal (2004),  In A Dark Place (2006).

Oldfield Mike (ur. 1953 niedaleko Londynu) brytyjski kompozytor i muzyk. W 1967 roku ze swoją siostrą założył duet Sallyangie. Później z Kevinem Ayersem nagrał „Opus One”. W 1972 roku Oldfield rozpoczął współpracę ze studiem nagrań Virgin, która zaowocowała wydaniem w 1973 roku longplaya „Tubular Bells” (Dzwony rurowe). Tworząc kompozycje na te płytę, zagrał na 28 instrumentach m.in. organach Hammonda, organach Farfisa, organach Lowrey oraz na tytułowych dzwonach rurowych. Longplay przez 12 tygodni znajdował się na czele brytyjskich list przebojów. Album sprzedał się w nakładzie ponad 6 milionów egzemplarzy. Zdobył platynową płytę i dwie nagrody Grammy. Utwór trafił na ścieżkę dźwiękową do filmu „Exorcist”. Dzwony rurowe stały się kamieniem milowym w historii rocka lat 70-tych.

Oto najpopularniejsze utwory:

 Tubular Bells (1973),  Mike Oldfield's Single (Theme From Tubular Bells) (1974),  Hergest Ridge (1974),  Don Alfonso (1975),  In Dulci Jubilo / On Horseback (1975),  William Tell Overture (1976),  Portsmouth (1976),  Blue Peter (1979),  Guilty (1979),  Arrival (1980),  Wonderful Land / Sheba (1980),  Five Miles Out (1982),  Family Man (1982),  Mike Oldfield And Roger Chapman – Shadow On The Wall (1983),  Moonlight Shadow (1983),  Crime Of Passion (1983),

38

 Étude (Theme From The Killing Fields) (1984),  Tricks Of The Light (1984),  To France (1984),  Pictures In The Dark (1985),  Mike Oldfield With Jon Anderson – Shine (1986),  Magic Touch (1987),  Mike Oldfield Featuring Bonnie Tyler – Islands (1987),  Mike Oldfield Featuring Anita Hegerland – The Time Has Come (1987),  Innocent (1989),  Sentinel (Single Restructure) (1992),  Tattoo (1992),  Hibernaculum (1994),  Let There Be Light (1994),  Women Of Ireland (1996),  Mike Oldfield Featuring Cara– Man In The Rain (1998),  Far Above The Clouds (1999),  Man On The Rocks (2014).

Popol Vuh niemiecki zespół muzyczny w składzie: Florian Fricke (instrumenty klawiszowe), Holger Trülzsch (perkusja), Frank Fiedler (inżynier dźwięku) i Bettina Fricke (produkcja). Powstał w 1969 roku w Monachium. Grał krautrock z elementami muzyki etnicznej. Zespół wydał albumy: „Affenstunde” (1970) i „In den Gärten Pharaos” (1971). Muzycy z tego zespołu jako jedni z pierwszych, użyli syntezatora Mooga w muzyce popularnej. Nawiązali współpracę z reżyserem Wernerem Herzogiem i tworzyli muzykę do filmów: „Aguirre, The Wrath of God” (1972), „Nosferatu the Vampyre” (1979) i „Fitzcarraldo” (1982). Grupa uważana jest za protoplastów muzyki ambient.

Oto najpopularniejsze utwory:

 Ah! (1972),  Kyrie (1972),  Tanz Der Chassidim (1973).

Sakamoto Ryūichi (ur. 1952 w Tokio) japoński muzyk. Studiował na Uniwersytecie Narodowym w Tokio. Rozpoczął karierę pod koniec 1970 roku. Pracował jako kompozytor, aranżer i producent. Współpracował z niektórymi gwiazdami japońskiej estrady. Wydał swój pierwszy solowy album “1000 Knives” w 1978 roku. Nagrał także przełomowy singiel “Riot In Lagos” (1980), który wywarł duży wpływ na twórczość kompozytorów muzyki elektronicznej. Jako pierwszy użył automatu perkusyjnego Roland TR-808 do produkcji swoich utworów. Zyskał światową sławę jako członek japońskiej synth-popowej grupy Yellow Magic Orchestra (YMO). Wzorował się na zespole Kraftwerk. Razem ze swoim zespołem YMO wydał ponadczasowe nagrania: “Computer Game (Theme From The Circus)” (1978), „Tong

39

Poo” (1978), „Technopolis” (1979), “Ongaku” (1983). Pod koniec 1983 roku zespół YMO został oficjalnie rozwiązany. Artysta zagrał również w filmie Nagisa Oshima “Merry Christmas”(1983). Zdobył Oscara za muzykę do filmu “Ostatni cesarz” (1987) w reżyserii Bernardo Bertolucciego. Napisał muzykę do filmów: “High Heels” w reżyserii Pedro Almodovara i “Wild Palms” w reżyserii Oliver Stone.

Oto najpopularniejsze utwory:

 War Head (1980),  Riot In Lagos (1980),  Front Line (1981),  Riuichi Sakamoto & Robin Scott – The Arrangement (1982),  Riuichi Sakamoto & Robin Scott – Once In A Lifetime (1982),  Merry Christmas Mr. Lawrence (1983),  Steppin' Into Asia (1985),  Ryuichi Sakamoto Featuring Thomas Dolby – Field Work (1985),  The Last Emperor (End Title Theme) (1987),  Behind The Mask (1987),  Risky (1987),  Rain (I Want A Divorce) (1988),  We Love You (1990),  Ryuichi Sakamoto Featuring Jill Jones – You Do Me (1990).  Moving On (1994),  Ryuichi Sakamoto Featuring Holly Johnson – Love & Hate (1994).

Schulze Klaus (ur. 1947 w Berlinie Zachodnim) prekursor nowoczesnej muzyki elektronicznej. Nazywano go „geniuszem muzycznym”, „wizjonerem muzycznego nastroju”, „wielkim magiem elektronicznego brzmienia”. Tworzył muzykę do filmów, spektakli teatralnych i baletowych. Nagrywał też pod pseudonimem Richard Wahnfried. Jego utwory inspirują fanów muzyki techno i trans. Grał w zespołach Psy Free i Tangerine Dream (na instrumentach elektronicznych i perkusji). Z grupą Tangerine Dream wydał płytę „Electronic Meditation". W 1970 roku założył z Manuelem Göttschingiem zespół Ash Ra Tempel w Berlinie Zachodnim. Rok później rozpoczął karierę solową. W 1978 roku założył własną wytwórnię płytową Innovative Communication ze studiem nagraniowym. W ramach europejskiego tournée zagrał w 1983 roku serię koncertów w Polsce. Jego suita „Poland” ukazała się na dwupłytowym albumie. Skomponował utwór na powitanie nowego tysiąclecia w Pekinie. Jego albumy "Moondawn", "Mirage" i "X" zyskały status kultowych i pionierskich dla muzyki elektronicznej.

Oto najpopularniejsze utwory:

 Crossing The Line (1978),

40

 Michael Shrieve With Kevin Shrieve And Klaus Schulze – Transfer Station Blue (1984),  Macksy (1985),  Conquest Of Paradise (1994),  Voices In The Dark (1996),  Schiller Feat. Klaus Schulze – Zenit (2008),  Klaus Schulze Feat. Lisa Gerrard – Hommage À Polska (2009).

Subotnick Morton (ur. 1933 w Los Angeles) kompozytor, pionier muzyki elektronicznej w USA. W swojej twórczości łączył dźwięki instrumentów muzycznych z interaktywnymi systemami komputerowymi. Założył w 1962 roku z Ramonem Senderem ośrodek muzyki eksperymentalnej i elektronicznej San Francisco Tape Music Center. Jego najbardziej znany utwór elektroniczny to „Silver Apples of the Moon” (1967). Subotnick współpracował z wytwórnią Nonesuch. Wykładał na uniwersytecie California Institute of the Arts.. W 1998 roku otrzymał nagrodę SEAMUS za całokształt twórczości.

Oto najpopularniejsze utwory:

 Silver Apples Of The Moon (1967),  The Wild Bull (1968),  Touch (1969),  Sidewinder (1971).

Stockhausen Karlheinz (ur. 1928 w Mödrath, zm. 2007 w Kürten) kompozytor niemiecki, największy innowator muzyczny drugiej połowy XX wieku. Zainicjował i współtworzył muzykę elektroniczną. Był przedstawicielem punktualizmu (Kontra- Punkte 1953 rok). Współpracował z Pierre Schaefferem, twórcą muzyki konkretnej (fr. Musique concre'te). Od 1963 roku kierował Studiem Muzyki Elektronicznej w Kolonii. Wykładał na uniwersytetach w Europie i w Ameryce. Już w latach (1953-1954) nagrał „Elektronische Studien I i II”. W 1955 roku skomponował „Gesang der Jünglinge” (Śpiew młodzieńców) – wybitną kompozycję. Był to jeden z pierwszych utworów elektronicznych nawiązujący do historii biblijnej z III Księgi Daniela. Skomponował „Kontakte”-na taśmę magnetofonową, fortepian i perkusję (1960). Utwór ten łączy muzykę elektroniczną z instrumentalną w jeden naturalny obraz dźwiękowy. Kolejne przełomowe produkcje to: „Mixtur” (1964) i „Mikrophonie II” (1966) na chór, organy Hammonda i modulatory. W następnych nagraniach: „Spiral” (1968) i „Kurzwellen” (1968) wykorzystał radioodbiorniki krótkofalowe. Stockhausen wniósł wiele nowego do muzyki. Napisał ponad 300 utworów. Miał duży wpływ na innych

41 muzyków m.in. The Beatles, Pink Floyd, Can, Kraftwerk, Björk, Sonic Youth, The Plastic People of the Universe, Miles Davis, Frank Zappa i Herbie Hancock.

Oto najpopularniejsze utwory:

 Telemusik (1966),  Hymnen (1966-1967),  Spiral (1968),  Kurzwellen (1968),  Prozession / Refrain (1969).

Summer Donna (właśc. Donna Gaines) (ur. 1948 w Bostonie) królowa disco. W dzieciństwie śpiewała pieśni kościelne, w młodości muzykę psychodelik. Odniosła sukces najpierw w Europie. Rozpoczęła karierę od udziału w monachijskim musicalu „Hair!”. Później wystąpiła w innych musicalach m.in. „Godspell” oraz „Porgy and Bess”. Nawiązała współpracę z Giorgio Moroderem i Petem Bellottem. Zdobyła międzynarodową sławę z hitem „Love To Love You Baby”. Moroder eksperymentował muzycznie. Połączył muzykę syntezatorową z matowym i pełnym sexu głosem Summer w hicie „I Feel Love” (1977). Nagranie okazało się wulgarne, ale oryginalne i zdobyło popularność. Summer śpiewała również piosenki z gatunku chrześcijańskiego soulu m.in. „State Of Independence” (1982).

Oto najpopularniejsze utwory:

 The Hostage (1974),  Love To Love You Baby (1975),  Colud it be to magic (1976),  I Feel Love (1977),  Hot Stuff (1979),  Bad Girls (1979).  No More Tears (1979),  The Wanderer (1980).

Tangerine Dream zespół z Berlina Zachodniego, założony w 1967 roku przez Edgara Frosego (ur. 1944, zm. 2015). Frose był wokalistą, multiinstrumentalistą i plastykiem. Z zespołem Tangerine Dream związany był początkowo Klaus Schulze. Grupa często zmieniała swój skład. Najważniejszy z nich stanowili: Edgar Froese, Christopher Franke, Peter Baumann. Później Baumanna zastąpił klawiszowiec Johannes Schmoelling. Eksperymentowali i poszukiwali muzycznie. Grupa przyczyniła się do rozwoju krautrocka. Grali muzykę electronic-rock. Uważani są za pionierów popularnej muzyki elektronicznej. Wykorzystywali takie instrumenty jak: syntezator Mooga, VC3, mellotron, syntezator ARP, Oberheim, Omni

42

String, Crumar, Korg, Roland, Solina, Elka, jak również instrumenty tradycyjne: gitary, fortepian. Zadebiutowali albumem „Electronic Meditation“ (1970), który okazał się ponadczasowy. W 1973 roku podpisali kontrakt z wytwórnią Virgin Records. Rok później zespół wydał ważny dla stylu elektronicznego album „Phaedra“, który zdobył listy przebojów. W 1983 roku zespół Tangerine Dream w składzie: Edgar Frose, Chris Franke i Johannes Schmolling przyjechał do Polski. Występ został uwieczniony na dwupłytowym albumie zatytułowanym „Poland”. Zaprezentował wtedy mało znane u nas instrumenty, np. fairlight, synklavier, emulator. W 1984 roku skomponowali EP „Warsaw In The Sun”. W swojej karierze wydali ok. 50 płyt. Wiele piosenek T.D, znalazło się na scieżce dźwiękowej do sztuk teatralnych i filmu. Wokal (należał do rzadkości) pojawił się m.in. w „Cyclone” (1978) i w „Tiger” (1987). Zespół napisał muzykę do takich filmów jak: „Sorcerer” („Cena strachu”), „Thief” („Złodziej”), „The Keep” („Twierdza”), „Risky Business” („Ryzykowny interes”), „Firestarter” („Podpalaczka”), „Legend” („Legenda”). W 1996 roku muzycy założyli własną wytwórnię TDI.

Oto najpopularniejsze utwory:

 Ultima Thule (1971),  Phaedra (1974),  Stratosfear (1976),  Grind (1977),  Betrayal (Sorcerer Theme) (1977),  Monolight - Part ll (1977),  Force Majeure (1979),  Choronzon (1981),  Das Mädchen Auf Der Treppe (1982),  Warsaw In The Sun (1984),  Streethawk (1985),  Le Parc (1985).  Tyger (1987),  Alexander Square (1989),  Rockoon (1992),  Towards The Evening Star (1996).

Tomita Isao (ur. 1932, zm. 2016) japoński kompozytor, uważany za jednego z pionierów muzyki elektronicznej. Używał, jako jeden z pierwszych na świecie, syntezatorów analogowych, sekwencerów oraz mellotronu. Pod koniec lat 60-tych Tomita zainteresował się muzyką elektroniczną dzięki takim artystom jak: Wendy Carlos oraz Robert Moog. Skomponował muzykę na otwarcie Igrzysk Olimpijskich w Tokio w 1964 roku. „Switched On Hit & Rock” to jego pierwszy album elektroniczny wydany w Japonii w 1972 roku a w USA w 1974 roku. Jego album „Snowflakes are Dancing” z 1974 roku otrzymał cztery nominacje do nagrody Grammy. Wystąpił w 1984 roku na corocznym festiwalu muzyki współczesnej Ars

43

Electronica w Linz w Austrii. Wiele z jego albumów to adaptacje i elektroniczne wersje znanych utworów muzyki klasycznej (od. J.S. Bacha do M. Ravela). W 1975 roku ukazała się kompozycja „Pictures at an Exhibition” w wersji syntezatorowej oparta na utworze fortepianowym Modesta Musorgskiego. Tomita to autor licznych partytur skomponowanych dla japońskiej telewizji i japońskiej kinomatografii. W 2011 roku otrzymał Nagrodę Asahi za twórczość kompozytorską.

Oto najpopularniejsze utwory:  Arabesque No. 1 / Snowflakes Are Dancing (1974),  Clair De Lune (1974),  Baba Yaga (Hut On Fowls' Legs) / Great Gate Of Kiev (1975),  Ravel Bolero (1979),  Bolero (Love Music) / Pavan For A Dead Princess (1979),  Bird Chorus (1985).

Wendy Carlos (właśc. Walter Carlos) (ur. 1939 w Pawtucket, Rhode Island) amerykański muzyk elektroniczny i kompozytor. Jako pierwszy wykorzystał syntezator marki Moog do produkcji płyty „Switched-On Bach“ (1968) opartej na muzyce Johanna Sebastiana Bacha. Zasłynął też jako producent muzyki filmowej między innymi do „A Clockwork Orange“ (1971) w reżyserii Stanleya Kubricka.

Wonder Stevie (właść. Steveland Judkins Morris) (ur. 1950) niewidomy od urodzenia amerykański piosenkarz, multiinstrumentalista i kompozytor. Wonder gra na różnych instrumentach takich jak: perkusja, bas, konga, pianino, harmonijka ustna i instrumenty klawiszowe. Pierwszy przebój nagrał w wieku 12 lat. Jego płyta „Recorded Live –The 12 Year Old Genius” stała się w 1963 roku albumem numer jeden w USA. Od roku 1972 zaczął wykorzystywać brzmienia syntezatorów i technologię komputerową. Razem z Jeffem Beckiem nagrał płytę „Talking Book” (1972). Jego produkcje „Innervisions” (1973), „Fulfillingness 'First Finale” (1974) i „Songs in the Key of Life” (1976) zdobyły nagrodę Grammy w kategorii albumy roku. Wonder sprzedał ponad 100 milionów płyt na całym świecie, co czyni go jednym z najlepiej sprzedających się artystów muzycznych wszechczasów. Był pierwszym artystą wytwórni Motown i drugim afroamerykańskim muzykiem, który zdobył Oscara za piosenkę do filmu „The Woman in Red” z 1984 roku. W 2009 roku został mianowany Posłańcem Pokoju ONZ. W 2014 roku został uhonorowany Prezydenckim Medalem Wolności.

44

Oto najpopularniejsze utwory:

 Workout Stevie, Workout / Monkey Talk (1963),  Fingertips (1963),  Castles In The Sand (1964),  Hey Harmonica Man (1964),  Uptight (Everything's Alright) (1965),  I Was Made To Love Her / Hold Me (1967),  My Cherie Amour / I Don't Know Why (1967),  For Once In My Life (1968),  You Met Your Match / My Girl (1968),  I Don't Know Why (1968),  Shoo-Be-Doo-Be-Doo-Da-Day (1968),  Yester-Me, Yester-You, Yesterday (1969),  Never Had A Dream Come True (1969),  Signed, Sealed, Delivered I'm Yours / I'm More Than Happy (1970),  Heaven Help Us All (1970),  If You Really Love Me / Think Of Me As Your Soldier (1970),  We Can Work It Out / Never Dreamed You'd Leave In Summer (1970),  Superstition (1972),  You Are The Sunshine Of My Life / Tuesday Heartbreak (1972),  Higher Ground (1973),  Living For The City (1973),  You Haven't Done Nothin' / Big Brother (1974),  Boogie On Reggae Woman (1974),  Another Star (1976),  I Wish (1976),  As (1976),  Sir Duke / He's Misstra Know-It-All (1976),  Send One Your Love (1979),  Lately (1980),  I Ain't Gonna Stand For It (1980),  Master Blaster ! (1980),  That Girl (1981),  Charlene And Stevie Wonder – Used To Be (1982),  Ribbon In The Sky (1982),  Do I Do (1982),  Love Light In Flight (1984),  Don't Drive Drunk (1984),  I Just Called To Say I Love You (1984),  Overjoyed (1984),  Go Home (1985),  Part-Time Lover (1985),  You Will Know (1987),  Stevie Wonder & Michael Jackson – Get It (1987),  Skeletons (1987),  Keep Our Love Alive (1990),  Fun Day (1991),  Gotta Have You (1991),  For Your Love (1995),  Tomorrow Robins Will Sing (1995),  Babyface Featuring Stevie Wonder – How Come, How Long (1996),  98 and Stevie Wonder – True To Your Heart (1998).

Yellow Magic Orchestra (YMO) japoński zespół w składzie: Haruomi "Harry" Hosono (bas, instrumenty klawiszowe), Yukihiro Takahashi (perkusja, wokal), Ryuichi Sakamoto

45

(instrumenty klawiszowe) i Hideki Matsutake. Grupa powstała w 1978 roku. Nagrywała głównie dla wytwórni Alfa. YMO jest obok niemieckiego zespołu Kraftwerk uznawany za pioniera elektronicznej muzyki rozrywkowej. Muzycy przyczynili się do rozwoju takich gatunków muzyki jak: synthpop, ambient, house, electro, techno hip-hop. Do komponowania własnej muzyki używali, jako pierwsi, przede wszystkim vocodera VP-330, syntezatora Roland TR-808 i samplerów. Zespół zdobył popularność nie tylko w Japonii, ale na całym świecie, głównie za sprawą koncertów w Europie i USA. Zadebiutowali płytą “Yellow Magic Orchestra” (1978). Drugi album z 1979 roku “Solid State Survivor” przyniósł im japońską nagrodę muzyczną i sprzedał się w nakładzie ponad dwóch milionów na całym świecie. Utwór z tej płyty “Technopolis” z vocoderowym motywem “Tokyo” przypominał “Metropolis” Kraftwerk. Kolejny utwór z tego albumu, czyli “Behind The Mask”, trafił do reklamy japońskiej firmy Seiko. Michael Jackson chciał wydać swoją wersję tego przeboju, jednak spór z wydawcą spowodował, że piosenka wyszła dopiero po jego śmierci. Największe przeboje YMO to: “Firecraker” z 1978 roku i “Computer Games” z 1979 roku. W 1980 roku zespół zaproszono do programu “Soul Train”. Ich utwory miksował Dj Afrika Bambaataa w słynnym Death Mix (1983). Zespół przestał działać w 1984 roku. Grupa wydała jeszcze w 1993 roku nieudany longlay “Technodon”. W 2000 roku Hosono i Takahashi spotkali się w ramach projektu “Sketch Show”. Obecnie wszyscy członkowie tego zespołu kontynuują kariery solowe.

Dyskografia Yellow Magic Orchestra:

Albumy:

 „Yellow Magic Orchestra” (1978),  “Solid State Survivor” (1979),  “Multiplies” (minialbum) (1980)  “BGM”(1981),  „Technodelic” (1981),  “Naughty Boy” (1983),  “Naughty Boys Instrumental” (1983),  “Service” (1983),  “Technodon” (1993),

Single:

 "Firecracker" (1978),  "Tong Poo" (1978),  "Computer Game" (1979),  "Cosmic Surfin" (1979),  "La Femme Chinoise" (1979),  "Technopolis" (1979),  "Behind the Mask" (1979)  "Rydeen" (1980),

46

 "Nice Age" (1980),  "Tighten Up (Japanese Gentlemen Stand Up Please)" (1980),  “Cue" , (1981),  “1000 Knives” (1981),  "Mass" (1981),  "Taiso" (1982),  "Pure Jam" (1982),  "Kimi ni Mune Kyun" (1983),  "The Spirit of Techno / Kageki na Shukujo" (1983),  "Ishin Denshin (You've Got To Help Yourself)" (1983),  "Every Time I Look Around (I Hear The Madmen Call)" (1983),  "Reconstructions" (1992),  "Pocketful of Rainbows" (1993),  "Be A Superman" (1993),  "Rescue / Rydeen 79/07" (2007),  "The City of Light / Tokyo Town Pages" (2008),  "Good Morning, Good Night" (2009).

Muzyka elektroniczna (lata 80.)

A-ha norweski zespół synth-pop i electro-pop w składzie: Paula Waaktaar-Savoy (gitara), Magne Furuholmen (instrumenty klawiszowe, gitary) i Morten Harket (wokal). Założony w Oslo w 1982 roku. Grupa zyskała sławę w połowie lat osiemdziesiątych. Największy sukces odniósł ich debiutancki album „Hunting High and Low” (1985). Promowały go dwa szlagiery: „Take On Me” i „The Sun Always Shines on T.V.”. Zespół zdobył kilka razy nagrodę Grammy. Sprzedał 36 milionów albumów i 15 milionów singli na całym świecie. Grupa wystąpiła na koncercie zorganizowanym z okazji wręczenia Pokojowej Nagrody Nobla w 1998 roku (David Trimble i John Hume).

Oto najpopularniejsze utwory:

 Take On Me (1984),  The Sun Always Shines On T.V. (1985),  Train Of Thought (1985),  Hunting High And Low (1986),  I've Been Losing You (1986),  Cry Wolf (1986),  The Living Daylights (1987),  Manhattan Skyline (1987),  The Blood That Moves The Body (1988),  Stay On These Roads (1988),  Touchy! (1988),  I Call Your Name (1990),  Crying In The Rain (1990),  Early Morning (1990),  Move To Memphis (1991),  The Blood That Moves The Body (1992),

47

 Angel (1993),  Dark Is The Night (1993),  Minor Earth | Major Sky (2000),  Summer Moved On (2000),  Lifelines (2002),  Did Anyone Approach You? (2002),  Celice (2005),  Analogue (All I Want) (2005),  Cosy Prisons (2006),  Foot Of The Mountain (2009),  Shadowside (2009),  Cast In Steel (2015),  Objects In The Mirror (2016).

Alphaville niemiecki zespół synthpopowy w składzie: Marian Gold (właśc. Hartwig Schierbaum)- wokal, Bernhard Lloyd (właśc. Bernhard Gossling)-instrumenty klawiszowe i Frank Mertens (właśc. Frank Sorgats)–instrumenty klawiszowe. Powstał w 1982 roku. W grudniu 1984 roku Mertensa zastąpił Ricky Echolette (właśc. W. Neuhaus) -gitara i instrumenty klawiszowe. Tytuł francuskiego filmu „Alphaville” z 1965 roku muzycy wykorzystali do nazwy swojego zespołu. Inspirowali się artystami, którzy tworzyli muzykę elektroniczną m.in. Davidem Bowie, Roxy Music, Ultravox. Sławę przyniosły im piosenki: „Big In Japan”, „Forever Young” (1984) czy „Sounds Like a Melody”. Ich płytę „The Breathtaking Blue” (1989) wyprodukował Klaus Schulze. Utwór z tej produkcji trafił na ścieżkę dźwiękową do filmu „Songlines” (1990). W listopadzie 2010 roku ukazał się ich kolejny album „Catching Rays On Giant”.

Oto najpopularniejsze utwory:

 Big In Japan (1983),  Forever Young (1984),  Sounds Like A Melody (1984),  Jet Set (1985),  Dance With Me (1986),  Red Rose (1986),  Universal Daddy (1986),  Sensations (1986),  Romeos (1989),  Fools (1994).

Art of Noise brytyjska grupa muzyczna w składzie: Trevor Horn, Paul Morley, Anne Dudley, J. J. Jeczalik i Gary Langan. Założona w 1983 roku. Muzycy tworzyli w stylu synth- pop. Ich utwór "Beat Box" (1983) z filmu “Breakin” jest do dziś klasykiem breakdance. Znakiem rozpoznawczym grupy są również maxi-single: "Close (To the Edit)” (1984) i

48

"Moments In Love" (1985). Po konflikcie z firmą fonograficzną ZTT Records zespół Art Of Noise przeszedł do China Records. Z Tomem Jonesem wydali nową wersję przeboju “Kiss” (1988). W 1990 roku grupa przestała istnieć.

Oto najpopularniejsze utwory:

 Beat Box (1984),  Close (To The Edit) (1984),  Legs (1985),  Moments In Love (1985),  Legacy (1986),  The Art Of Noise Featuring Duane Eddy – Peter Gunn (1986),  The Art Of Noise With Max Headroom – Paranoimia (1986),  Dragnet (1987),  The Art Of Noise Featuring Tom Jones – Kiss (1988),  The Art Of Noise Featuring Mahlathini And The Mahotella Queens – Yebo! (1989).

Bowie David (właśc. David Robert Jones) (ur. 1947 w Londynie, zm. 2016) piosenkarz, kompozytor i aktor. W 1969 roku nagrał swój pierwszy przebój ”Space Oddity”. Współpracował z Brianem Eno przy produkcji płyt: „Low”(1977), „Heroes” (1977) , „Stage” (1978),. W latach 80-tych nagrał kilka ponadczasowych przebojów m.in. : „Under Pressure” (1981) z zespołem Queen, „This Is Not America” (1985) z Patem Methenym oraz remake piosenki z lat 60-tych „Dancing in the Streets” (1985) z Mickiem Jaggerem. Jego album „Let’s Dance” (1983) promowały hity: „Let’s Dance”, „China Girl” i „Modern Love”. Rok później skomponował płytę „Tonight” ze znanym muzykiem Iggy Popem. Założył grupę hard- rockową Tin Machine w 1988 roku. W latach 90-tych artysta zainteresował się takimi gatunkami muzyki jak: soul, industrial oraz jungle. W 2016 roku ukazał się ostatni jego album zatytułowany „Blackstar”. Bowie pomógł zaistnieć na rynku muzycznym takim zespołom jak: Devo i Bauhaus. Muzyk sprzedał ponad 136 milionów płyt na całym świecie. Uznano go za najbardziej wpływowego muzyka stulecia.

Oto najpopularniejsze utwory:

 TVC 15 (1976),  Sound And Vision (1977),  Be My Wife (1977),  "Heroes" (1977),  Beauty And The Beast (1978),  Breaking Glass (1978),  Boys Keep Swinging (1979),  DJ (1979),  Alabama Song (1980),  Ashes To Ashes (1980),  Fashion (1980),  Wild Is The Wind (1981),  Queen & David Bowie – Under Pressure (1981),

49

 Up The Hill Backwards (1981),  Cat People (Putting Out Fire) (1982),  Without You (1983),  China Girl (1983),  Modern Love (1983),  Let's Dance (1983),  Tonight (1984),  Blue Jean (1984),  Loving The Alien (1984),  This Is Not America (1985),  David Bowie And Mick Jagger – Dancing In The Street (1985),  Underground (1986),  Absolute Beginners (1986),  When The Wind Blows (1986),  Time Will Crawl (1987),  Never Let Me Down (1987),  Day-In Day-Out (1987),  Fame 90 (1990),  Real Cool World (1992),  Miracle Goodnight (1993),  David Bowie Featuring Al B. Sure! – Black Tie White Noise (1993),  Jump They Say (1993),  The Hearts Filthy Lesson (1995),  Dead Man Walking (1997),  Little Wonder (1997),  Thursday's Child (1999).

Bronski Beat brytyjski zespół synth-popowy w składzie: Jimmy Somerville (wokalista), Steve Broński (instrumenty klawiszowe) i Larry Steinbachek (perkusista). Był aktywny w latach 1983-1995, ale skład grupy często się zmieniał. Sommerville opuścił zespół, aby realizować swój własny projekt The Communards, który zaowocował udanym singlem „Don't Leave Me This Way” (1986 ). W latach 80-tych Bronski Beat tworzył muzykę dyskotekową z użyciem syntezatorów. Członkowie zespołu otwarcie wyznawali orientację homoseksualną, a teksty ich piosenek odzwierciedlały problemy tej grupy społecznej. Hitem okazał się singiel „Smalltown Boy” (1984). Była to opowieść o chłopcu, który opuszcza rodzinę i prowincjonalne miasteczko z powodu homoseksualizmu. Utwór ten zajął pierwsze miejsce na amerykańskich, włoskich i holenderskich listach przebojów. A kolejny singiel „Why?” opowiadał o uprzedzeniach anty-homoseksualnych. W 1995 roku zespół powrócił z albumem „Rainbow Nation”. Obok kilku nowych piosenek pojawiły się remiksy starych przebojów.

Oto najpopularniejsze utwory:

 Smalltown Boy (1984),  Why? (1984),  Bronski Beat, Marc Almond – I Feel Love (1985),  Hit That Perfect Beat (1985),  C'Mon! C'Mon! (1986).

50

Classix Nouveaux grupa brytyjska new romantic w składzie: Sale Solo-(wokal), Mik Sweeney- (bas). Założona w 1979 roku w Londynie. Grupa często zmieniała swój skład. W swojej twórczości muzycy korzystali głownie z syntezatorów. Ich kultowa piosenka to „Is It A Dream” (1982). Piosenki Classix Nouveaux cieszyły się w naszym kraju dużą popularnością. Zespół trzy razy wystąpił w Polsce: w Warszawie (1983 i 1984) i w Sopocie (1985). Muzycy zagrali w polskim filmie „To tylko Rock” (1983) (reż. Paweł Karpiński). Krapiński wyreżyserował teledysk do ich utworu „San Damiano”. Zespół dedykował Polakom piosenkę „Poland (Your Spirit Won`t Die)”. W 1985 roku grupa rozpadła się. Utwór „627” Classix Nouveaux jest czołówką audycji „Noc u Berniego” w poznańskim radiu.

Oto najpopularniejsze utwory:

 The Robots Dance (1980),  Nasty Little Green Men (1980),  Guilty (1980),  Inside Outside (1981),  Tokyo (1981),  Never Again (1981),  Is It A Dream (1982),  Because You're Young (1982),  The End... Or The Beginning? (1982),  Never Never Comes (1983).

Depeche Mode brytyjska grupa w składzie: Martin Gore, Vince Clark, Andy Fletcher. Założona w 1979 roku w Basildon w podlondyńskim hrabstwie Essex. Nazwę przejęła od tytułu francuskiego żurnala mody. Artysci tworzyli muzykę w stylu new romantic. Łączyli melodyjne utwory z brzmieniem syntezatorowym. W 1980 roku dołączył do zespołu David Gahan, a w 1981 roku Clarka zastąpił Alan Wilder. Pierwszy większy sukces tej grupy to album „Speak and Spell” (1981) i piosenka „Just Can`t Get Enough”. Zespół rozpoczął współpracę z wytwórnią Mute Records w 1981 roku i do tej pory nagrywa tu swoje produkcje. Trasa koncertowa po USA przyniosła muzykom uznanie fanów nie tylko w Stanach Zjednoczonych, ale i na całym świecie. Członkowie zespołu przechodzili liczne zawirowania (problemy z narkotykami, próby samobójcze), ale nie zniechęcili się do tworzenia dobrej muzyki. Grupa wydała album “Ultra” w 1997 roku, a promowało go nagranie “It's No Good”. Po krótkiej przerwie zespół z Markiem Bellem nagrał kolejny klasyk, czyli album “Exciter” (2001). W kwietniu 2009 roku grupa wydała swój dwunasty album studyjny “Sounds of the Universe”, a w 2013 roku następny “Delta Machine”. Promował go singiel "Heaven". Produkcją dwóch ostatnich krążków zajął się Ben Hillier. Bestsellerowe albumy Depechów to m.in. „Music For

51

The Masses” (1987 rok), „Song Of Faith and Devotion” (1993 rok). „Ultra” (1997 rok). Pierwszy ich występ w naszym kraju miał miejsce w Warszawie w lipcu 1985 roku. W Polsce ukazał się album ilustrujący historię grupy pt. „Marek Sierocki przedstawia Depeche Mode” (Polska Oficyna Wydawnicza BGW, 1990). Oto najpopularniejsze utwory:

 Just Can't Get Enough (1981),  Dreaming Of Me (1981),  New Life (1981),  The Meaning Of Love (1982),  Leave In Silence (1982),  See You (1982),  Get The Balance Right! (1983),  Everything Counts (1983),  Master And Servant (1984),  People Are People (1984),  Blasphemous Rumours / Somebody (1984),  It's Called A Heart (1985),  Shake The Disease (1985),  But Not Tonight (1986),  A Question Of Lust (1986),  Stripped (1986),  Strangelove (1987),  Never Let Me Down Again (1987),  Behind The Wheel (Remix) (1987),  Little 15 (1988),  Everything Counts, Nothing (1988),  Personal Jesus (1989),  Enjoy The Silence (1989),  World In My Eyes (1990),  Happiest Girl (1990),  Sea Of Sin (1990),  Policy Of Truth (1990),  Walking In My Shoes (1993),  I Feel You (1993),  In Your Room (1994),  Barrel Of A Gun (1996),  Useless (1997),  It's No Good (1997),  Home (1997)  Only When I Lose Myself (1998),  Freelove (2001),  Dream On (2001),  I Feel Loved (2001),  Goodnight Lovers (2001),  A Pain That I'm Used To (2005),  Precious (2005).  Suffer Well (2005),  Martyr (2006),  John The Revelator / Lilian (2006),  Peace (2009),  Wrong (2009),  Should Be Higher (2013),  Soothe My Soul (2013),  Heaven (2013),  Going Backwards (2017),

52

 Where's The Revolution (2017).

Duran Duran angielska grupa muzyczna w składzie: John Taylor (gitara) i Nick Rhodes (instrumenty klawiszowe). Później dołączyli do nich: Simon Colley (bas) i Stephen Duffy (wokal), Andy Taylor (gitara), Roger Taylor (perkusja) i Simon Le Bon (wokal). Założona w 1978 roku w Birmingham w Anglii. Artyści tworzyli muzykę synth-pop, new wave. Zespół wcześniej nazywał się RAF, a później Duran Duran na cześć naukowca z filmu sci-fi Rogera Vadima, "Barbarella". W latach 80-tych był to jeden z najbardziej utytułowanych zespołów. W 1981 roku muzycy podpisali kontrakt z EMI, a rok później wydał swój debiutancki album „Duran Duran”. Ten album zajął trzecie miejsce na brytyjskiej liście przebojów, między innymi dzięki hitowi „Girls on film”. Sprzedaż tego krążka przekroczyła 2,5 miliona egzemplarzy. Na drugim, multiplatynowym albumie zatytułowanym "Rio" (1982) królowały hity takie jak "Hungry Like the Wolf", "Save A Prayer" oraz tytułowa piosenka „Rio”. Singel "Is There Something I Should Know" (1983) trafił na 1. miejsce angielskiej listy przebojów. Trzeci album zespołu „Seven and the Ragged Tiger” ukazał się w 1983 roku. Trasa koncertowa przyniosła grupie album „Arena” (1984). Ich piosenka „A View to Kill” (1985) trafiła na ścieżkę dźwiękową do filmu o Jamesie Bondzie. W 1986 roku zespół wydał album „Notorious”, który odniósł spory sukces w Brazylii. Promowała go piosenka „A Matter Of Feeling”. W 1988 roku grupa wystąpiła po raz pierwszy w Brazylii na festiwalu Hollywood Rock. W tym samym roku ukazał się album „Big Thing”, którego następcą był „Liberty” (1990). Skład zespołu często się zmieniał, ale w 2004 roku muzycy w oryginalnym składzie nagrali album „Astronaut”. Płyta cieszyła się ogromną popularnością w USA i Wielkiej Brytanii. W 2006 roku Andy Taylor opuścił zespół po raz drugi. W następnym roku Duran Duran wydał album „Red Carpet Massacre”, który nie zdobył większej popularności. Zespół powrócił z nowym albumem „All You Need Is Now” w 2011 roku. W tej produkcji pojawił się Mark Ronson. Ronson był także współproducentem kolejnego albumu „Paper Gods” wydanego we wrześniu 2015 roku. Zespół sprzedał ponad 100 milionów płyt. Zdobył wiele nagród: dwie nagrody Brit Awards, dwie nagrody Grammy, nagrodę MTV Video Music.

Oto najpopularniejsze utwory:

 Girls On Film (1981),  My Own Way (1981),  Planet Earth (1981),  Hungry Like The Wolf (1982),  Save A Prayer (1982),  Rio (1982),  New Moon On Monday (1983),

53

 Is There Something I Should Know? (1983),  Union Of The Snake (1983),  The Reflex (1984),  The Wild Boys (1984),  A View To A Kill (1985),  Save A Prayer (1985),  Notorious (1986),  Meet El Presidente (1987),  Skin Trade (1987),  I Don't Want Your Love (1988),  Too Much Information (1993),  Come Undone (1993),  Ordinary World (1993),  Breath After Breath (1994),  Perfect Day (1995),  Out Of My Mind (1997),  Electric Barbarella (1997),  Someone Else Not Me (2000).

Erasure brytyjski zespół synth-popowy w składzie: Vince Clarke (syntezatory) i Andy Bell (wokal, teksty). Zespół powstał w 1985 roku (po odejściu Vince Clarke z Depeche Mode i Yazoo). W tym samym roku muzycy zadebiutowali piosenką „Who Needs Love Like That”. W 1986 roku ukazał się ich pierwszy album „Wonderland”, który jednak nie odniósł większego sukcesu. Potem pojawiły się single: „It Doesn't Must To Be” i „The Circus”, których sprzedaż Trasa koncertowa po Wielkiej Brytanii i Niemczech została zarejestrowana na taśmie wideo „Erasure: Live At The Seaside”. W 1988 roku ukazał się trzeci ich album „The Innocents”. Single „Ship Of Fools”, „Chains Of Love”, a zwłaszcza „A Little Respect” dotarły na szczyty list przebojów. W 1989 roku Erasure został nominowany i otrzymał nagrodę Brit Awards od British Phonographic Industry jako najlepsza brytyjska grupa. Zespół jest popularny także wśród społeczności LGBT. Grupa Erasure sprzedała ponad 25 milionów albumów na całym świecie.

Oto najpopularniejsze utwory:

 Heavenly Action (1985),  Who Needs Love Like That (1985),  Sometimes (1986),  Oh L'Amour (1986),  Victim Of Love (1987),  It Doesn't Have To Be (1987),  The Circus (1987),  Chains Of Love / A Little Respect (1988),  She Won't Be Home (Lonely Christmas) / God Rest Ye Merry Gentlemen (1988),  A Little Respect (1988),  Chains Of Love (1988),  Ship Of Fools (1988),  Stop! (1989),

54

 Supernature (1989),  Drama! (1989),  You Surround Me (1989),  Blue Savannah (1989),  Star (1990),  Chorus (1991),  Love To Hate You (1991),  Am I Right? (1991),  Breath Of Life (1992),  I Love Saturday (1994),  Always (1994),  Run To The Sun (1994),  Stay With Me (1995),  Fingers & Thumbs (Cold Summer's Day) (1995),  Rock Me Gently (1995),  In My Arms (1996),  Don't Say Your Love Is Killing Me (1996),  Rain (1997),  Freedom (2000),  Moon And The Sky Plus (2001).  Make Me Smile (Come Up And See Me) (2002),  Solsbury Hill (2002),  Breathe (2004),  Don't Say You Love Me (2005).

Eurythmics zespół elektroniczny z Wielkiej Brytanii w składzie: David A. Stewart i Annie Lennox. Projekt powstał w 1980 roku. Ich debiutancki album “In The Garden” ukazał się w 1981 roku. Utwór “Love is a Stranger” (1982) okazał się ich pierwszym przebojem. Rok później zespół nagrał swój drugi album “Touch” z takim hitem jak „Who`s That Girl”. Album “Sweet Dreams” (1983) to klasyk muzyki synth-pop. Ten krążek przyniósł duetowi sławę i uznanie nie tylko w Europie, ale na całym świecie. Fanom spodobał się przede wszystkim tytułowy “Sweet Dreams (Are Made of This)”. Po krótkiej przerwie spowodowanej problemami zdrowotnymi Annie Lennox, duet znowu powrócił na szczyty list przebojów z piosenką „There Must Be An Angel” (1985). Lennox zadebiutowała też w filmie “Revolution”. Jej partner współpracował z wieloma artystami między innymi z Mickiem Jaggerem z The Rolling Stones. Po długiej nieobecności na scenie muzycznej zespół reaktywowano w 1999 roku.

Oto najpopularniejsze utwory:

 Never Gonna Cry Again (1981),  Sweet Dreams (Are Made Of This) (1982),  This Is The House (1982),  Love Is A Stranger (1982),  Right By Your Side (1983),  Who's That Girl? (1983),  Here Comes The Rain Again (1983),  It's Alright (Baby's Coming Back) (1984),  Julia (1984),  Sexcrime (Nineteen Eighty·Four) (1984),

55

 It's Alright (Baby's Coming Back) / Would I Lie To You? (1985),  There Must Be An Angel (Playing With My Heart) (1985),  Eurythmics And Aretha Franklin – Sisters Are Doin' It For Themselves (1985),  Would I Lie To You? (1985),  When Tomorrow Comes (1986),  Missionary Man (1986),  Thorn In My Side (1986),  Shame (1987),  Beethoven (1987),  I Need A Man (1987),  You Have Placed A Chill In My Heart (1987),  Don't Ask Me Why (1989),  Angel (1989),  Revival (1989),  The King And Queen Of America (1989).

Fad Gadget (właśc. Frank Tovey) (ur. 1956 w Londynie, zm. 2002). Był brytyjskim muzykiem i pionierem angielskiego ruchu new wave i gry na syntezatorze. Tovey rozpoczął karierę muzyczną po ukończeniu studiów artystycznych na Leeds Polytechnic. W 1979 roku wydał swój debiutancki singiel „Back to Nature”. Tworzył muzykę za pomocą syntezatorów i urządzeń elektrycznych. Do tych utworów pisał teksty poruszające problemy egzystencjonalne zabarwione czarnym sarkastycznym humorem. Gadget był pierwszym artystą, który podpisał kontrakt z Mute Records (to tu nagrywała później słynna grupa Depeche Mode). Dla tej wytwórni wydał aż cztery albumy: „Fireside Favorites” (1980), „Incontinent” (1981), „Under The Flag” (1982) i „Gag” (1984). Tovey wydał kompilację „The Fad Gadget Singles”. W 2001 roku ukazał się jego album "The Best of Fad Gadget". Artysta był supportem grupy Depeche Mode podczas ich trasy koncertowej Exciter Tour (2001).

Oto najpopularniejsze utwory:

 Back To Nature / The Box (1979),  Fireside Favourite / Insecticide (1980),  Ricky's Hand / Handshake (1980),  Make Room / Lady Shave (1981),  For Whom The Bells Toll (1982),  Saturday Night Special (1982),  Life On The Line (1982),  I Discover Love (1983),  Collapsing New People (1983),  One Man's Meat (1984).

Faltermeyer Harold (ur. 1952 w Monachium) niemiecki muzyk i producent. Po ukończeniu studiów w Akademii Muzycznej w Monachium wyjechał do Stanów Zjednoczonych. W 1978 roku współpracował z Giorgio Moroderem nad nagraniem "Midnight

56

Express". Faltermeyer zyskał światową sławę dzięki hitowi electro “Axel F” z 1984 roku. Utwór ten trafił na ścieżkę dźwiękową do filmu „Gliniarz z Beverly Hills” z Eddie Murphym w roli głównej. Skomponował też muzykę do kinowego hitu “The Running Man” i ścieżkę dźwiękową do gry komputerowej “Jack Orlando”. Wyprodukował album grupy The Pet Shop Boys "Behaviour" (1990).

Oto najpopularniejsze utwory:

 Axel F (1984),  Fletch Theme (1985),  Formula One (1986),  Harold Faltermeyer & Steve Stevens – Top Gun Anthem (1986),  The Race Is On (1987),  Prophecy (1988),  Must Be Paradise (1988),  Harold Faltermeyer Feat. Moses P – Muscles (1990),  Harold Faltermeyer Feat. Joe Pizzulo – Olympic Dreams (1992).

Foxx John (właśc. Dennis Leigh) (ur. 1947 w Chorley w Wielkiej Brytanii) angielski muzyk rockowy, wokalista i klawiszowiec. Wcześniej był wokalistą grupy „Tiger Lily”, poprzedniczki słynnej kapeli Ultravox. Artysta razem z zespołem Ultravox nagrał kilka albumów: „Ultravox!” (1977), „Ha-ha! -Ha!” (1977) i „Systems of Romance” (1978). Po 1979 roku zdecydował się rozpocząć karierę solową. W latach 1980-1985 wydał cztery bardzo ciekawe płyty synth- popowe dla Virgin Records. Do tych produkcji użył instrumentów: ARP Odyssey, Elka String Machine i Roland CR-78. Płyta „Metamatic” ukazała się w 1980 roku. Dwa nagrania z tej płyty: „Underpass” i „No one driving” osiągnęły wysokie miejsca na listach przebojów w Wielkiej Brytanii. Następny album Foxxa, „The Garden” ukazał się w 1981 roku. Brzmiał inaczej niż jego poprzednik, dzięki wykorzystaniu instrumentów akustycznych takich jak gitara, fortepian i perkusja. Przy trzecim albumie „The Golden Section” (1983), którego współproducentem był Zeus B. Held, Foxx zdecydował się na „powrót do korzeni”. Album jest więc hołdem dla Beatlesów i psychodelicznego rocka lat 60-tych. Te kompozycje powstały dzięki połączeniu instrumentów tradycyjnych i elektronicznych takich jak vocoder czy sampler Fairlight CMI. Po długiej przerwie Foxx nagrał w 1997 roku dwa albumy: „Shifting City” (we współpracy z muzykiem Louisem Gordonem) i „Cathedral Oceans”. Współpracował także z grupą LFO i komponował muzykę do różnych gier komputerowych.

Oto najpopularniejsze utwory:

 Burning Car (1980),  Underpass / Film 1 (1980),  Miles Away (1980),  No-One Driving (1980),

57

 Europe After The Rain (1981),  Endlessly (1983),  Like A Miracle (1983),  Your Dress (1983),  Stars On Fire (1985),  Jori Hulkkonen Feat John Foxx – Dislocated (2005).

Frankie Goes to Hollywood brytyjska grupa muzyczna pop-rock w składzie: Holly Johnson (wokal), Paul Rutherford (wokal, instrumenty klawiszowe), Peter Gill (perkusja, perkusja), Mark O'Toole (bas) i Brian Nash (gitara). Zespół osiągnął sukces w latach 80-tych. Największą popularnością cieszył się ich syntezatorowy hit „Relax” (1983).

Oto najpopularniejsze utwory:

 Relax (1983),  War (Hidden) (1984),  Two Tribes (1984),  The Power Of Love (1984),  Welcome To The Pleasuredome (1984),  Rage Hard (1986),  Watching The Wildlife (1986)  Warriors (Of The Wasteland) (1986).

Hancock Herbie (ur. 1940 w Chicago) amerykański pianista jazzowy i kompozytor. Jest uważany za jednego z najbardziej wpływowych muzyków w drugiej połowie XX wieku o statusie podobnym do swego mentora Milesa Davisa. W swojej twórczości inspirował się muzyką: funk, rock, blues, soul, gospel i muzyką klasyczną. Używał syntezatorów. Krążek “Headhunters” z 1973 roku to jeden z pierwszych albumów Herbiego. Miłośnicy hip-hopu i electro znają go z produkcji “Future Shock” (1983). Tę płytę nagrał z Dj Grandmixerem DST (DXT). Ich współpraca zaowocowała singlem “Rockit”, który zdobył nagrodę Grammy i stał się dla breakdancerów wielką inspiracją. Video do “Rockit” wyreżyserowali: Lol Creme i Kevin Godley. Teledysk do tego utworu często emitowała telewizja MTV, a popisy skreczy Grandmixera można uznać za jedne z pierwszych na świecie. Dalsza współpraca Grandmixera DST i Herbie Hanococka zaowocowała słynnym “Mega-Mix” (1984). Na tym krążku znalazły się nagrania: “Rockit”, “Autodrive”, “Future Shock”, “TFS”, “Rough”. Z kolejnych elektronicznych produkcji Hancocka na uwagę zasługują płyty: “Sound-System” (1984) i “Perfect Machine” (1988). Artysta założył wytwórnię płytową Hancock Records z Head Hunters w 1989 roku. Album “Tribute to Miles” nagrał w 1994 roku z udziałem artystów: George Clinton, Bill Laswell. Oto najpopularniejsze utwory:

58

 Chameleon / Vein Melter (1974)  Doin' It / People Music (1976),  I Thought It Was You (1978),  Tell Everybody (1979),  You Bet Your Love / Ready Or Not (1979),  Go For It (1980),  Magic Number (1981),  Lite Me Up / Satisfied With Love (1981),  Future Shock (1983),  Autodrive (1983),  Rockit (1983).

Herbie Hancock

Źródło: https://www.flickr.com/photos/glaurent/5273560849

Japan brytyjski zespół aktywny w latach 1974 – 1982. Grupa eksperymentowała muzycznie od glam rock po synth popu i new romantic. Muzycy: David Sylvian -wokal, Steve Jansen- perkusja, Richard Barbieri- instrumenty klawiszowe i Mick Karn- saksofon, bas, Robert Dean- gitara nagrywali w wytwórni Ariola-Hansa później w Virgin Records. Udało im się nawiązać współpracę z producentem Giorgio Moroderem, a ich singiel „Life In Tokyo” wydany w 1979 roku był punktem zwrotnym w ich dalszej karierze. W 1979 roku wyszedł ich album „Quiet

59

Life”. Zespół współpracował z Johnem Punterem (producentem Roxy Music, albumu „Country Life”, w 1974 r.). Na płycie znalazł się cover „All Tomorrow's Parties” zespołu The Velvet Underground. Album osiągnął dopiero 53. miejsce na brytyjskich listach przebojów. Kolejny nagrany przez nich cover „I Second That Emotion” autorstwa Smokey Robinson & The Miracles ukazał się na singlu. W 1980 roku nagrali album „Gentlemen Take Polaroids” . Współpraca pomiędzy Davidem Sylvianem i klawiszowcem Ryuichi Sakamoto zaowocowała nagraniem „Taking Islands In Africa”, które ukazało się na tej płycie. W listopadzie 1981 roku wyszedł ich album „Tin Drum” uznany za arcydzieło zespołu. Płyta osiągnęła 12. miejsce na brytyjskiej liście przebojów. To na niej znalazły się kultowe nagrania: "Ghosts". „The Art of Parties” , „Visions of China”, Canton” i „Cantonese Boy”.

Oto najpopularniejsze utwory:

 Don't Rain On My Parade (1978),  Sometimes I Feel So Low (1978),  The Unconventional / Adolescent Sex (1978),  Adolescent Sex (1978),  Life In Tokyo (1979),  Quiet Life / Second That Emotion (1980),  Gentlemen Take Polaroids (1980),  Visions Of China (1981),  The Art Of Parties (1981),  European Son (1982),  Cantonese Boy (1982),  I Second That Emotion (1982),  Nightporter (1982),  Ghosts (1982).

Kitaro (właśc. Masanori Takahashi) japoński muzyk (multiinstrumentalista), producent muzyczny i kompozytor. Był członkiem grupy muzycznej Far East Family Band (The Far East Family Band), z którą koncertował na całym świecie. W Europie poznał niemieckiego muzyka syntezatorowego i byłego członka Tangerine Dream, Klausa Schulze. Schulze wyprodukował dla zespołu dwa albumy i udzielił Kitaro rad dotyczących używania syntezatorów. W 1978 roku artysta wydał swój pierwszy solowy album zatytułowany „Astral Voyage”. Swój pierwszy koncert symfoniczny zagrał w Tokio. W 1980 roku nagrał piosenkę przewodnią dla japońskiej telewizji narodowej, programu telewizyjnego NHK z udziałem Silk Road. Program odniósł ogromny sukces i przyniósł mu popularność na całym świecie. W 1984 roku koncertował w Azji. Był pierwszym japońskim muzykiem, któremu udało się wystąpić na Tajwanie i w Chinach. W 1985 roku Kitaro podpisał światowy kontrakt z Geffen Records. Jego album z 1987

60 roku „The Light of the Spirit” wyprodukował amerykański artysta Mickey Hart (Grateful Dead). Był nominowany do nagrody Grammy. Kitaro współpracował z różnymi muzykami m.in. z J. Andersonem (Yes). Skomponował także muzykę do kilku filmów m.in. do filmu Olivera Stone „Heaven and Earth” (1993). W 1997 roku wyprodukował muzykę do „Cirque Ingenieux” na Broadway. W 2000 roku album „Thinking Of You” przyniósł mu nagrodę Grammy w kategorii najlepszy album New Age. Kitaro nieustannie koncertuje w Stanach Zjednoczonych i w Europie. A jego występy cieszą się dużym powodzeniem.

Oto najpopularniejsze utwory:

 Silk Road (Shichu No Michi) (1980),  Utopia (1982),  Cloud (1984),  Milky Way (1986),  Island Of Life (1992),  Heaven And Earth (Land Theme) (1993).

Koto zespół z Włoch założony w 1982 roku przez Anfrando Maiolę i Stefano Cundariego. Współpracowali z Memory Records. Komponowali muzykę w stylu italo-disco i spacesynth. W 1989 roku niemiecka wytwórnia ZYX Records wykupiła wydawnictwo Memory Records wraz z prawami do nazwy Koto oraz całego materiału muzycznego grupy. Nowym kompozytorem został wtedy Michiel van der Kuy z grupy Laserdance. Nagrał kilka płyt pod szyldem Koto.

Oto najpopularniejsze utwory:

 Chinese Revenge (1982),  Japanese War Game (1983),  Visitors (1985),  Jabdah (1986),  Dragon's Legend (1988).

Laid Back duński zespół z Kopenhagi w składzie: Tim Stahl (wokal, keyboard, perkusja, bas) i John Guldberg (wokal, gitara, bas). W 1983 roku wydali album “Keep Smiling”. Hitami z tej płyty okazały się nagrania: “Sunshine Reggae” i elektroniczny “White Horse”. Ten ostatni osiągnął sukces także w USA.

Oto najpopularniejsze utwory:

 High Society Girl / So Wie So (1982),  Sunshine Reggae (1982),  White Horse (1983),  One Life / It's The Way You Do It (1985),

61

 It's A Shame (1987),  Bakerman (1989).

Laserdance holenderski projekt italo-disco w składzie: Michiel van der Kuy i Erik van Vliet. Używali przede wszystkim syntezatorów analogowych i vocoderów. Nazwa zespołu pochodzi od tytułu debiutanckiego singla wydanego w 1984 roku. Pierwszy album „Future Generation” (1987) sprzedano w nakładzie około 150 000 egzemplarzy. Oto najpopularniejsze utwory:

 Lazer Dance (1984),  Humanoid Invasion (1986),  Power Run (1987),  Shotgun (Into The Night) (1988),  Cosmo Tron (1989),  The Challenge (1990),  Technoid (1992).

Logic System muzyczny projekt Hideki Matsutake. Hideki zaczynał jako asystent Isao Tomity w latach 70-tych. Był dobrze znany jako programista sekwencera i operator syntezatora modularnego w Yellow Magic Orchestra (YMO), ale nie był członkiem YMO. Pracował nad kilkoma ich albumami. Na koncertach wykorzystywał bogatą kolekcję syntezatorów. W 1996 roku wystąpił na koncercie zorganizowanym przez Isao Tomitę. Był też gościem na płytach Towa Tei.

Oto najpopularniejsze utwory:

 Domino Dance / Unit (1981),  Simoon / Be Yourself (1981),  Talk Back (1981),  Orient Express (1982).

New Order brytyjska grupa muzyczna założona w 1980 roku. Łączyła rock z elektroniczną muzyką taneczną. Skład New Order to: Bernard Sumner, Peter Hook i Stephen Morris (byli członkowie Joy Division). Niedługo potem do zespołu dołączył gitarzysta i klawiszowiec Gillian Gilbert. Grupa kilkakrotnie rozpadała się i łączyła ponownie. Największym sukcesem New Order było wydanie w 1983 roku singla „Blue Monday“. Płyta ta, wydana przez niezależną wytwórnię Factory Records, jest wciąż najlepiej sprzedającym się winylowym maxi-singlem na świecie. W 1986 roku ukazał się album „Brotherhood”, a promował go utwór „Bizarre Love Triangle”. Singiel „True Faith” z 1987 roku odniósł duży sukces. Piosenka

62 osiągnęła czwarte miejsce w Wielkiej Brytanii. Na początku 1989 roku ukazał się studyjny album „Technique”, który został częściowo nagrany na Ibizie i był inspirowany lokalną muzyką klubową i acid house. New Order powrócił w 1998 roku z występem na żywo na Reading Festival. W 2001 roku ukazał się rockowy album studyjny „Get Ready” z przebojowym singlem „Crystal”. W czerwcu 2011 Warner Music wydało kompilację „Total”, z najlepszymi przebojami. Oprócz remiksów najsłynniejszych utworów w albumie pojawił się niewydany wcześniej utwór „Hellbent” z 2005 roku. Zespół wydał swój najnowszy album „Music Complete” w 2015 roku.

Oto najpopularniejsze utwory:

 Procession / Everything's Gone Green (1981),  Ceremony (1981),  Temptation (1982),  Confusion (1983),  Blue Monday (1983),  Thieves Like Us (1984),  The Perfect Kiss (1985),  Sub-Culture (1985),  State Of The Nation / Shame Of The Nation (1986),  Bizarre Love Triangle (1986),  Shellshock (1986),  Touched By The Hand Of God (1987),  True Faith (1987),  Fine Time (1988),  Round & Round (1989),  World In Motion (1990),  Spooky (1993),  Regret (1993),  Ruined In A Day (1993),  World (The Price Of Love) (1993),  Nineteen63 (1994),  60 Miles An Hour (2000),  Crystal (2001),  Someone Like You (2001).  Here To Stay (2002),  Jetstream (2005),  Krafty (2005),  Tutti Frutti (2015),  Restless (2015),  People On The High Line (2016),  Be A Rebel (2020).

Orchestral Manoeuvres in the Dark (OMD) brytyjski zespół synth-popowy założony w 1978 roku przez Andy'ego McCluskeya (wokal, bas) i Paula Humphreysa (instrumenty klawiszowe, wokal). Artyści inspirowali się Garym Numanem i Kraftwerk. W 1979 roku wydali pierwszą płytę – „Orchestral Manoeuvres in the Dark”- z takimi hitami jak „Messages” i „Electricity”. W 1980 roku zespół w powiększonym składzie nagrał płytę

63

„Organisation” ze swoim najbardziej znanym przebojem – „Enola Gay”. Największą popularność grupa osiągnęła w 1981 roku, kiedy to wydała album „Architecture & Morality” z przebojami: „Joan of Arc” oraz „Maid of Orleans”. W 1988 r. grupa rozpadła się. W 1989 r. byli członkowie powołali nowy zespół - The Listetning Pool, a McCluskey nagrywał sam pod szyldem OMD. Grupa sprzedała ponad 40 milionów płyt na całym świecie. Zespół wystąpił w Polsce w roku 1985, 1991, 2014, 2015, 2017, 2018.

Oto najpopularniejsze utwory:

 Electricity (1979),  Messages (1980),  Enola Gay (1980),  Joan Of Arc (1981),  Souvenir (1981),  Maid Of Orleans (1981),  Telegraph (1983),  Tesla Girls (1984),  Talking Loud And Clear (1984),  Never Turn Away (1984),  Locomotion (1984),  So In Love (1985),  Secret (1985),  If You Leave (1986),  We Love You (1986),  (Forever) Live And Die (1986),  Dreaming (1988),  Then You Turn Away (1991),  Pandora's Box (1991),  Call My Name (1991),  Sailing On The Seven Seas (1991),  Dream Of Me (Based On Love's Theme) (1993),  Stand Above Me (1993),  Everyday (1993),  Universal (1996),  Walking On The Milky Way (1996),  Sister Marie Says (2009),  If You Want It (2010),  History Of Modern (2011).  Metroland (2013),  The Punishment Of Luxury (2017).

Pet Shop Boys grupa electro-pop z Wielkiej Brytanii w składzie: Neil Francis Tennant (ur. 1954) i Christopher Sean Lowe (ur. 1959). Rozpoczęli swoją działalność w 1981 roku. Zadebiutowali szlagierem „West End Girls (1984), który zdobył pierwsze miejsce na angielskiej liście przebojów. Przebój otrzymał w 1987 roku prestiżową nagrodę Ivor Novello. W 1986 roku ukazał się ich pierwszy album pt. „Please”. Dla Lizy Minelli wyprodukowali przebój „Losin' My Mind” (1989). W 2001 roku razem z Jonathanem Harveyem stworzyli musical „Closer To Heaven” w Londynie. W 2009 roku zostali uhonorowani nagrodą Brit

64

Awards. W 2011 roku skomponowali muzykę do spektaklu baletowego „The Most Incredible Thing”. Sprzedali ponad 100 milionów płyt na całym świecie. Znani są produkowania muzyki do filmu, teatru i baletu.

Oto najpopularniejsze utwory:

 One More Chance (1984),  West End Girls (1984),  Opportunities (Let's Make Lots Of Money) (1985),  Love Comes Quickly (1986),  Suburbia (1986),  It's a Sin (1987),  Rent (1987),  Always On My Mind (1987),  Heart (1988),  Left To My Own Devices (1988),  Domino Dancing (1988),  It's Alright (1989),  Being Boring (1990),  So Hard (1990),  How Can You Expect To Be Taken Seriously? (1990),  DJ Culture (1991),  Music For Boys (1991),  Was It Worth It? (1991),  Jealousy (1991),  Where The Streets Have No Name (I Can't Take My Eyes Off You) (1991),  Go West” (1992),  Can You Forgive Her? (1992),  I Wouldn't Normally Do This Kind Of Thing (1993),  Yesterday, When I Was Mad (1994),  Liberation (1994),  Paninaro '95 (1995),  Se A Vida É (That's The Way Life Is) (1996),  Single Bilingual (1996),  Before (1996),  Somewhere (1996),  A Red Letter Day (1997),  New York City Boy (1999),  I Don't Know What You Want But I Can't Give It Any More (1999),  You Only Tell Me You Love Me When You're Drunk (1999),  London (2002),  I Get Along (2002),  Home And Dry (2002),  Miracles (2003),  Flamboyant (2004),  Minimal (2006),  I'm With Stupid (2006),  Robbie Williams With Pet Shop Boys – She's Madonna (2007),  Love Etc. (2009),  Did You See Me Coming? (2009),  Together (2010),  Memory Of The Future (2012),  Leaving (2012),  Winner (2012),  Pet Shop Boys Feat. Example – Thursday (2013),  Vocal (2013),  Love Is A Bourgeois Construct (2013),

65

 Say It To Me (2016),  The Pop Kids (2016),  Pet Shop Boys Featuring Years & Years – Dreamland (2019),  Burning The Heather (2019),  Monkey Business (2020),  I Don't Wanna (2020).

Prince (właśc. Prince Rogers Nelson) (ur. 1958 w Minneapolis, zm. 2016 w Chanhassen w USA) autor tekstów, producent, aktor. Tworzył w stylu: funk, rock, r&b. Korzystał często z syntezatorów. W 1976 roku rozpoczął karierę muzyczną. Był kompozytorem wielu światowych hitów. Współpracował z Sinead O'Connor, Madonną, Cindy Lauper i Chaka Khan. Artysta sprzedał ponad 100 milionów płyt na całym świecie.

Oto najpopularniejsze utwory:

 Soft And Wet (1978),  Just As Long As We're Together / In Love (1978),  I Wanna Be Your Lover (1979),  Still Waiting (1980),  Why You Wanna Treat Me So Bad? (1980),  Head (1980),  Dirty Mind (1980),  Sexy Dancer (1980),  Controversy (1981),  Sexuality (1981),  Little Red Corvette (1982),  Delirious (1982),  1999 (1982),  Let's Work (1982),  When Doves Cry (1984),  Purple Rain (1984),  Let's Go Crazy / Take Me With U (1984),  U Got The Look (1987),  If I Was Your Girlfriend (1987),  Kiss (1986),  Sign "O" The Times (1987),  Glam Slam (1988),  I Wish U Heaven (1988),  Alphabet St. (1988),  The Future (1989),  Scandalous! (1989),  The Arms Of Orion (1989),  Partyman (1989),  Batdancen(1989),  Thieves In The Temple (1990),  Prince And The New Power Generation – Cream (1991),  Prince And The New Power Generation – Gett Off (1991),  Prince And The New Power Generation – Sexy MF (1992),  Prince And The New Power Generation – 7 (1992),  Prince And The New Power Generation – My Name Is Prince (1992),  Prince And The New Power Generation – The Morning Papers (1992),  Pink Cashmere (1993),

66

 Peach (1993),  Space (1994),  Purple Medley (1995),  Musicology (2004),  Cinnamon Girl (2004),  Call My Name (2004),  Black Sweat / Beautiful, Loved and Blessed (2005),  Fury (2006),  Guitar (2007),  Dance 4 Me (2009),  Rock And Roll Love Affair (2012),  Breakfast Can Wait (2013),  Screwdriver (2013),  The Breakdown (2014),  Prince & 3RDEYEGIRL – Pretzelbodylogic (2014),  Prince Feat. Zooey Deschanel – Fallinlove2nite (2014).

Soft Cell brytyjski duet synth-pop popularny we wczesnych latach 80-tych. W skład zespołu wchodzili: Marc Almond (wokal) i David Ball (instrumenty klawiszowe). Zespół powstał w Leeds w 1979 roku. W 1981 roku zasłynęli albumem z erotycznymi podtekstami „Non-Stop Erotic Cabaret”, na którym znalazły się takie hity jak: „Tainted Love” (cover Glorii Jones z 1964 roku) i kontrowersyjny „Sex Dwarf”. Po wydaniu trzech albumów zawiesili działalność (1984). Marc Almond rozpoczął karierę solową, a Dave Ball zaangażował się w projekty: Other People, English Boy on the Loveranch, Jack the Tab i The Grid, a także pracował jako producent i remikser.

Oto najpopularniejsze utwory:  Tainted Love (1981),  Bedsitter (1981),  Memorabilia (1981),  Loving You, Hating Me (1982),  It's A Mug's Game (1982),  What! (1982),  Say Hello, Wave Goodbye (1982),  Where The Heart Is (1982),  Torch (1982),  Soul Inside (1983),  Numbers / Barriers (1983),  Down In The Subway (1984).

Tears for Fears angielski zespół synth-popowy, który powstał w 1981 roku w Bath. Nazwa zespołu nawiązuje do książki amerykańskiego psychoterapeuty i twórcy terapii podstawowej Arthura Janova pt. „Prisoners of Pain”. W skład grupy wchodzili: Roland Orzabal i Curt Smith. Ich melodyjne piosenki, takie jak „Shout”, „Everybody Wants to Rule the World”, „Mad World” i „Sowing the Seeds of Love”, osiągnęły szczyty list przebojów w latach 80-tych.

67

Pierwszy album „The Hurting” wydany wiosną 1983 roku miał wyjątkowe brzmienie a promowały go cztery single: „Suffer the Children”, „Change”, „Mad World” i „Pale Shelter”. Ich drugi album, „Songs from the Big Chair” (1985), zajął pierwsze miejsce na liście US Billboard 200, osiągając status multi-platyny zarówno w Wielkiej Brytanii jak i w Stanach Zjednoczonych. Dwa hity: „Shout” i „Everybody Wants to Rule the World” z tego albumu zajęły pierwsze miejsce na liście Billboard Hot 100. Trzeci album „The Seeds of Love” (1989) zdobył platynę. W 1991 roku zespół zawiesił działalność. Roland Orzabal pod szyldem Tears for Fears wydał albumy „Elemental” (1993) i „Raoul And The Kings Of Spain” (1995). W 2000 roku Orzabal i Smith powrócili do wspólnej działalności i wydali album „Everybody Loves a Happy Ending”. Od tamtej pory duet regularnie koncertował. W 2008 roku obaj muzycy wzięli udział w trasie koncertowej „The Nokia Night of the Proms”.

Oto najpopularniejsze utwory:  Suffer The Children (1981),  Pale Shelter (You Don't Give Me Love) (1982),  Mad World (1982),  Change (1982),  The Way You Are (1983),  Pale Shelter (1983),  Mothers Talk (1984),  Shout (1984),  I Believe (A Soulful Re-Recording) (1985),  Head Over Heels (1985),  Everybody Wants To Rule The World (1985),  Everybody Wants To Run The World (1986),  Sowing The Seeds Of Love (1989),  Woman In Chains (1989),  Famous Last Words (1990),  Advice For The Young At Heart (1990),  Laid So Low (Tears Roll Down) (1992),  Goodnight Song (1993),  Cold (1993),  Break It Down Again (1993),  God's Mistake (1995),  Secrets (1995),  Raoul And The Kings Of Spain (1995),  Closest Thing To Heaven (2003),  Call Me Mellow (2004).

Telex belgijska grupa muzyczna w składzie: Marc Moulenm, Dan Lacksmanem i Michael Moers. Zespół powstał w 1978 roku. Muzycy eksperymentowali, tj. mieszali disco, punk z muzyką elektroniczną. Są znani do dziś z takich utworów jak: "Twist and St. Stropez" (1978), "Rock Around the Clock" (1979) i "Dance to the Music". Ich szlagier “Moskwa Diskow” z 1979 roku jest perłą elektronicznej muzyki rozrywkowej.

68

Oto najpopularniejsze utwory:

 Twist A Saint Tropez (1978),  Rock Around The Clock (1979),  Moskow Diskow (1979),  Euro-Vision (1980),  Soul Waves (1980),  Brainwash (1981),  Sigmund Freud's Party (1982),  Spike Jones (1986),  Peanuts (1987),  Temporary Chicken (1988).

The Human League (wcześniej The Future) to angielski zespół muzyki elektronicznej nowofalowej, który powstał w Sheffield w 1977 roku za sprawą Martyna Ware i Ian Craig Marsha. Gdy do grupy dołączył wokalista Philip Oakey, nazwę zmieniono na The Human League. W 1978 roku ukazał się ich pierwszy singiel „Being Boiled”, a rok później „The Dignity of Labour” (EP). W tym samym roku zespół podpisał kontrakt z Virgin Records i wydał dwa udane albumy: „Reproduction” (1979) i „Travelogue” (1980). W 1980 roku ze składu odeszli: Martyn Ware i Ian Craig Marsh. Założyli nową grupę Heaven 17. Do wokalisty Philipa Oakey dołączyły: Susanne Sulley i Joanne Catherall. W 1981 roku zespół wydał synth-popowy album „Dare” (Wielka Brytania - 1. miejsce, USA - 3.). Piosenka z tego albumu „Don't You Want Me” stała się jednym z największych przebojów muzyki elektronicznej. Album zawiera również utwory takie jak „Open Your Heart”, „The Sound of the Crowd” i „Love Action”. W 2001 roku grupa The Human League wydała „Secrets”, który zyskał duże zainteresowanie fanów. W 2004 roku grupa wydała album koncertowy „Live at the Dome”. Na początku 2010 roku The Human League podpisała kontrakt z wytwórnią Wall of Sound. W tym samym roku ukazał się dziesiąty album zespołu. Grupa The Human League wywarła wpływ na wielu wykonawców takich jak: Madonna, La Roux, Moby, Pet Shop Boys, Little Boots i Parralox.

Oto najpopularniejsze utwory:  Being Boiled / Circus Of Death (1978),  The Dignity Of Labour Pts.1-4 (1979),  Empire State Human (1979),  Rock 'N' Roll (1980),  Boys And Girls (1981),  Love Action (I Believe In Love) (1981),  Open Your Heart (1981),  Don't You Want Me (1981),  The Sound Of The Crowd (1981),  Mirror Man (1982),  (Keep Feeling) Fascination (1983),  Louise (1984),  The Lebanon (1984),  Life On Your Own (1984),

69

 I Need Your Loving (1986),  Human (1986),  Love Is All That Matters (1986),  Soundtrack To A Generation (1990),  Heart Like A Wheel (1990),  Never Let Me Go (2010),  Night People (2010).

Ultravox (Ultravox!) zespół brytyjski synth-pop / new wave założony w 1973 roku. Czołowi przedstawiciele electro-popu. Grupa często zmieniała nazwę z Tiger Lily na Ultravox! Wykrzyknik jest nawiązaniem do niemieckiego zespołu krautrock Neu! Grupę stanowili: John Foxx (właśc. Dennis Leigh), Chris Cross (właśc. Christopher Allen), Stevie Shears, Warren Cann i Billy Currie. Brian Eno i Steve Lilywhite wyprodukowali ich debiutancki album „Ultravox!” (1977) a także drugi album „HA! HA! HA!”(1977), który połączył punk, rock i elektronikę. W 1978 roku wyszedł ich trzeci album „System of Romance” wyprodukowany przez Conny'ego Planka. W 1980 roku Ultravox wydał album „Vienna”. Tytułowa piosenka okazała się ich największym przebojem. Zespół miał dwóch liderów, którzy nigdy nie występowali razem. W latach 1974-1979 frontmanem był John Foxx. Po tym, jak Foxx zdecydował się na karierę solową, liderem został Midge Ure, gitarzysta. Pod jego kierownictwem zespół przeżył okres komercyjnego sukcesu, który zakończył się w połowie lat osiemdziesiątych. W 1987 roku Ure zdecydował się również na karierę solową. Nowy skład Ultravox rozpoczął działalność w 1992 roku pod kierunkiem Billy'ego Currie. Jednak nie odniósł dużego sukcesu komercyjnego. Kolejna zmiana składu Ultravox miała miejsce w 2008 roku. Zespół zagrał kilka koncertów w 2009 i 2010 roku, po czym w maju 2012 roku wydał album „Brilliant”. W 2013 roku Ultravox supportował występ zespołu Simple Minds.

Oto najpopularniejsze utwory:

 Young Savage (1977),  Dangerous Rhythm (1977),  ROckwrok (1977),  Slow Motion (1978),  Quiet Men (1978),  Sleepwalk (1980),  Passing Strangers (1980),  Vienna (1980),  The Thin Wall (1981),  All Stood Still (1981),  The Voice (1981),  Reap The Wild Wind (1982),  Hymn (1982),  Visions In Blue (1983),  We Came To Dance (1983),  Lament (1984),

70

 Love's Great Adventure (1984),  One Small Day (1984),  Dancing With Tears In My Eyes (1984),  All Fall Down / Dreams? (1986),  Same Old Story (1986),  All In One Day (1987),  I Am Alive (1992),

Vangelis (właśc. Ewangelos Odiseas Papatanasiu) (ur. 1943 w Grecji) to jeden z najpopularniejszych i najwybitniejszych twórców muzyki elektronicznej na świecie. Wykorzystywał przede wszystkim syntezatory. W latach sześćdziesiątych był członkiem zespołów: Forminx i Aphrodite's Child. Później w Londynie założył własne studio nagrań (Nemo Studios) i podpisał kontrakt z RCA Records. Współpracował z greckim piosenkarzem Demisowem Roussowem. Razem z Jonem Andersonem wydał w latach 80-tych i 90-tych kilka albumów pod pseudonimem Jon & Vangelis. Największe uznanie zdobył krążek "The Friends of Mr. Cairo" i piosenka z tego albumu: "I'll Find My Way Home". W 1982 roku Vangelis dostał Oscara za muzykę do filmu „Chariots of Fire” („Rydwany ognia”). Utwór „Titles” z tego albumu to jedna z najsłynniejszych melodii w historii muzyki filmowej. Artysta napisał również muzykę do filmów: „Łowca androidów” ("Blade Runner") i „1492 Wyprawa do raju”. NASA wybrała muzykę z płyty „Mythodea” na ścieżkę dźwiękową do marsjańskich misji kosmicznych. Vangelis był twórcą hymnu na Mistrzostwa Świata w Piłce Nożnej 2002 roku w Korei i Japonii. W 2007 roku wydał "El Greco", ścieżkę dźwiękową do filmu Yannisa Smaragdisa.

Oto najpopularniejsze utwory:  Pulstar (1976),  Theme From The TV-Series Cosmos (1976),  To The Unknown Man (1977),  Hymne (1979),  The Long March (Part I & II) (1979),  My Love (1980),  Chariots Of Fire / Eric's Theme (1981),  Conquest Of Paradise (1992).

Visage brytyjski zespół synthpop / new wave, założony w 1978 roku w Londynie. Muzycy byli też pionierami gatunku new romantic. W latach 1980-1984 wydali trzy albumy „Visage” (1980), „The Anvil” (1982) i „Beat Boy” (1984). W 1982 roku ich piosenka „The Damned

71 don`t Cry” zdobyła dużą popularność w całej Europie. Największym hitem okrzyknięto „Fade to Gray”. Zespół rozpadł się w 1985 roku, ale powrócił do działalności w 2004 roku.

Oto najpopularniejsze utwory:  Tar (1979),  Fade To Grey (1980),  Mind Of A Toy (1981),  Visage (1981),  Night Train (1982),  The Damned Don't Cry (1982),  Pleasure Boys (1982),  Love Glove (1984),  Beat Boy (1984).

Vollenweider Andreas (ur. 1953 w Zurychu) szwajcarski muzyk, multiinstrumentalista. To przedstawiciel muzyki new-age. Korzystał w swojej twórczości ze zmodyfikowanej elektroakustycznej harfy własnego projektu, która nadawała jego muzyce charakterystyczne i oryginalne brzmienie. Zdobył nagrodę Grammy za płytę „Down to the Moon” (1986). Wydał albumy: „VOX” (2005), „Midnight Clear” (2006) i „AIR” (2009). Wielokrotnie współpracował z Bobbym McFerrinem, Luciano Pavarottim, Jivanem Gasparyanem. Vollenweider występował na różnych festiwalach na całym świecie.

Oto najpopularniejsze utwory:

 Pyramid - In The Wood - In The Bright Light (1981),  Flight Feet / Trilogy (1984),  The Woman And The Stone (1984),  Night Fire Dance (1986),  Pearls & Tears (1989),  Dancing With The Lion (1989),  Harvest (1993).

Yazoo (Yaz) angielski duet synthpop z Basildon w Essex w składzie: były członek Depeche Mode Vince Clark (instrumenty klawiszowe) i Alison Moyet (wokal). Duet powstał pod koniec 1981 roku. Debiutancki album „Upstairs at Eric's” zdobył platynę w Wielkiej Brytanii. Drugi album wydany w 1983 roku „You and Me Both” zadebiutował na drugim miejscu na brytyjskiej liście przebojów. Piosenka „Don't Go” została wydana w lipcu 1982 roku i dotarła na pierwsze miejsce brytyjskich list przebojów. W Ameryce Północnej piosenka „Situation” stała się klubowym hitem. W 1983 roku duet zakończył działalność. Alison Moyet rozpoczęła karierę solową, a Vince Clarke w 1985 roku założył duet Erasure. W 2008 roku Clarke i Moyet wskrzesili Yazoo, aby zagrać udaną trasę koncertową po Wielkiej Brytanii, Europie i Ameryce

72

Północnej. Wytwórnia Mute Records wydała w 2008 roku „In Your Room”, zawierający dwa zremasterowane albumy nagrane w 1982 i 1983 roku oraz płytę z remiksami oraz dvd.

Oto najpopularniejsze utwory:  The Other Side Of Love (1982),  Situation (1982),  Don't Go (1982),  Only You (1982),  Walk Away From Love (1983),  Nobody's Diary (1983).

Yello szwajcarski zespół electro-pop założony w 1978 roku w składzie: Boris Blank i Carlos Perón. W tym samym roku dołączył do nich Dieter Meier. Carlos Perón opuścił grupę w 1983 roku. Największy sukces grupa odniosła w drugiej połowie lat 80-tych i na początku lat 90- tych. Album „Stella” (1985) osiągnął 1. miejsce na szwajcarskich listach przebojów, a kolejny krążek „Baby” (1991) osiągnął 1. miejsce w Austrii. Twórczość Yello to wyjątkowe wykorzystanie nowych elektronicznych brzmień. Zespół najbardziej znany jest z singli: „The Race” i „Oh Yeah”. Zawierają mieszankę muzyki elektronicznej i zmanipulowanego wokalu, jak większość ich piosenek. Ponadto „Oh Yeah” trafiła na ścieżkę dźwiękową do kilku filmów. Film dokumentalny „Electro Pop Made in Switzerland” w reżyserii Anki Schmid to film o zespole Yellow. Miał premierę w kinie Riff Raff w Zurychu we wrześniu 2005 roku.

Oto najpopularniejsze utwory:

 Bimbo (1980),  Bostich (1981),  She's Got A Gun (1981),  You Gotta Say Yes To Another Excess (1982),  Pinball Cha Cha (1982),  I Love You (1983),  Lost Again (1983),  Desire (1985),  Oh Yeah (1985),  Vicious Games (1985),  Goldrush (1986),  Call It Love (1987),  The Race (1988),  Blazing Saddles (1989),  Rubberbandman (1991),  Jungle Bill (1992),  How How (1994),  Do It (1994),  Tremendous Pain (1995),  Yello Featuring Stina Nordenstam – To The Sea (1996),  Waba Duba (2020).

73

Muzyka electro i electro-funk

Amos Larkin III (Amos Larkin II) pod tym pseudonimem kryje się amerykański kompozytor i producent electro. W 1984 roku zaangażował się do projektu muzycznego FBI Crew i filmu “Cry of the City". Wkrótce okazał się jednym z propagatorów nowego stylu miami-bass i electro-freestyle. Pod pseudonimem Leon Green stworzył monumentalny utwór “Bass Rock Express” w 1985 roku dla M.C. A.D.E. Kompozycja ta była pastiszem utworu grupy Kraftwerk “Trans Europe Express” (1977). Pod szyldem Megatrons wyprodukował “Rock the Planet” (1986). Skomponował hity dla takich artystów jak: Connie- “Funky Little Beat” (1985), Gucci Crew II- “Gucci Bass” (1987), Krush II- “Jump Ghetto” (1986). Amos wycofał się z produkcji muzycznej w 1987 roku. Dopiero w 2005 roku wydał antologię swoich najlepszych utworów zatytułowaną “Amos Larkins II Presents Electro Bass Classics Miami”.

Arabian Prince (właśc. Mike Lezan) muzyk, producent i dj z Zachodniego Wybrzeża USA. Przygodę z muzyką rozpoczął już w szkole średniej. Nagrywał mixtape'y w Kace radio, gdzie pracował jego ojciec. Później zaczął wydawać swoje własne utwory w koprodukcji m.in. z Bobby Jimmy & The Critters i słynnym Dr. Dre. Grał koncerty z Egyptianem Loverem, z zespołami LA Dream Team oraz z World Class Wreckin Cru. Był znany głównie z członkostwa w grupie N.W.A. Jego wczesne single electro, takie jak: "Take your Home Girl", "Let´s Hit the Beach", "Innovator", "It ain´t tough", "Strange Life" (1985) i "Situation Hot" (1986) zdobyły uznanie nie tylko w klubach w Los Angeles, ale w całych Stanach Zjednoczonych. Wyprodukował też, jako J.B. Beat, vocoderowy utwór "Freak City" (1988). Brał również udział w produkcji JJ FAD “Supersonic” (1988). W 2008 roku wydał antologię swoich najlepszych przebojów “Innovative Life The Anthology 1984-1989”.

Oto najpopularniejsze utwory:

 Strange Life (1984),  It Ain't Tough (1985),  Situation Hot! (1986),  Situation Critical (1989).

B.O.S.E. amerykańska grupa electro z Miami, aktywna na przełomie lat 80-tych i 90-tych. Nagrali w swojej karierze kilka ponadczasowych albumów. Za sukcesem tej formacji stali: Henry Stone, Larry Davis, Paul Klein. Samplowali w swoich utworach m.in. Kraftwerk.

74

Pierwszy sukces przyniósł im “Robo Cop (Who-R-U)” wydany przez Hot Productions (1988). Później związani byli z wytwórnią Rock Well Records. Album “Rock The World” z 1987 roku zdobył popularność dzięki takim hitom jak: “Don't Knock It (Till You Try It)” , “Bass Overdrive” i "Let´s Jam". W 1989 roku ukazał się drugi album tej grupy zatytułowany “Spread The Word”. Krążek promowały single: “Batman” i “Original Swing”. Ukoronowaniem kariery B.O.S.E. była płyta z 1996 roku “808 Bass Express”. Oto najpopularniejsze utwory:

 Bass Overdrive (1986),  Don't Knock It (Till You Try It) (1987),  Rock The World (Like No Other Girl) (1987),  Subway / Let's Jam / Bass Overdrive (1988),  Robo Cop (Who-R-U) (1988),  Batman / The Original Swing (1989),  Hip Hop Turtles (1990),  Mr Dj (1996).

Baker Arthur (ur. 1955 w Bostonie) amerykański producent muzyczny i dj. Jest znany ze współpracy z Afriką Bambaataa i z zespołem Planet Patrol. W 1981 roku przeniósł się do Nowego Jorku, gdzie odniósł sukces, wydając dla Emergency Records singiel "Happy Days" grupy North End. Rok później, w nowojorskiej wytwórni Tommy Boy Records, wyprodukował najważniejsze nagranie dla muzyki electro, czyli “Planet Rock” Afriki Bambaataa i zespołu The Soul Sonic Force. Kolejnym jego wielkim hitem okazał się “Play at Your Own Risk” grupy Planet Patrol. W latach 80-tych Baker remiksował piosenki Cyndi Lauper “Girls Just Wanna Have Fun”, Bruce'a Springsteena: “Dancing in the Dark”, “Cover Me” i “Born in the USA”. W 1983 roku wyprodukował znany utwór "IOU" dla zespołu Freeez i “Blue Monday” dla New Order. Jego następny maxi-singiel "Breakers' Revenge" (1984) trafił na ścieżkę dźwiękową do filmu “Beat Street”, do bitwy breakdance pomiędzy Rock Steady Crew a New York City Breakers w nowojorskim klubie Roxy.

Oto najpopularniejsze utwory:  Breaker's Revenge (1984),  Arthur Baker Featuring Nikeeta – I O U (1991),  Arthur Baker featuring Al Green – Leave The Guns At Home (1991),  Arthur Baker Featuring Leee John & Tata Vega – Let There Be Love (1991).

Bambaataa Afrika (właśc. Kevin Donovan) (ur. 1957 w Nowym Jorku) legendarny dj z Bronxu, ojciec chrzestny hip-hopu. Bambaataa początkowo należał do gangu Black Spades.

75

Jego pseudonim Afrika Bambaataa pochodzi od imienia dziewiętnastowiecznego wodza plemienia Zulusów z południowej Afryki, dzielnie stawiającego opór białym osadnikom z Europy. Zainspirowany filmem “Zulu” z 1964 roku (w reżyserii Cyril Raker Endfield) założył w 1973 roku międzynarodową organizację Universal Zulu Nation, głoszącą hasła: wolność, równość i sprawiedliwość dla wszystkich ludzi na świecie. W jej szeregi wstąpili znakomici dj- e, raperzy, muzycy, tancerze, m.in: Soul Sonic Force, Shango, Rock Steady Crew, Grandmixer DST (DXT), Fab Five Freddy, Phase 2, Dondi, Futura 2000 i wielu innych reprezentujących wszystkie 6 elementów kultury hip-hopu, czyli: dj-ing, mc-ing, breakdance, graffiti, beatbox, wiedzę. Ta organizacja ma również swój oddział w Polsce. Afrika dokonał też pionierskich nagrań z wieloma artystami i dał się poznać jako ważna postać dla muzyki electro. We wczesnych latach 80-tych Afrika był dobrze znany nie tylko w Nowym Jorku. Jego kariera muzyczna rozpoczęła się od nagrania z Cosmic Force i Soul Sonic Force utworu “Zulu Nation Throwdown” (1980). Był to rapowy utwór z gitarą i klasycznymi organami Hammonda. W 1981 roku nagrał "Jazzy Sensation" (nagranie bazowało na piosence Gwen McCrae “Funky Sensation”), ale cały świat poznał tego artystę dopiero za sprawą nagrania “Planet Rock" z 1982 roku. Połączył w nim brzmienia zespołu Kraftwerk z energią utworów funkowych. Użył między innymi syntezatora fairlight i perkusji z hitu Captain Sky “Super Sporm” (1978). “Planet Rock” wyprodukowali: Arthur Baker, John Robie i grupa Soul Sonic Force. Na płycie umieszczono też nazwiska członków zespołu Kraftwerk: Ralfa Hütter i Floriana Schneidera. “Planet Rock” było eksplozją skreczy, syntezatorów i wokali przetwarzanych przez vocoder. Kolejne nagranie “Looking for the Perfect Beat" (1983) okazało się równie dobre, a mega- rytmiczny singel "Renegades of Funk” stanowi do dziś szaloną mieszankę rapu, syntezatorów i perkusji elektronicznej. Po to nagranie sięgnął zespół Rage Against The Machine w albumie “Renegades” (2000). Kolejny ważny utwór w karierze Bambaaty to “Death Mix” z 1983 roku. W 1984 roku Afrika nagrał funk-rockowy hit “World Destruction” z Billem Laswellem a także użyczył swego głosu na płycie Shango “Funk Theology”. W 1985 roku Bambaataa wraz z Little Steven Van Zandt, Joey Ramone, Run-DMC, Lou Reed, U2 wydał antyapartheidowe nagranie “Sun City”. Na pierwszy album tego artysty trzeba było poczekać do 1986 roku, gdyż wtedy wytwórnia Tommy Boy Records wydała “Planet Rock-The Album”. Obok tytułowego nagrania znalazły się na nim dziś już klasyki electro: “Renegades of Funk”, „Looking for the Perfect Beat” i “Go Go Pop”. Bambaataa razem z zespołem Family wydał w 1986 roku kolejny album “Beware (The Funk Is Everywhere)”, na którym znalazły się utwory od rockowo-hip- hopowych: “Kick Out The Jams”, “Rock America” po elektroniczno-funkowe: “Funk Jam Party”, “Tension”, “Bambaataa's Theme (Assault On Precinct 13)”. Artysta współpracował

76 także z ojcem chrzestnym soulu – Jamesem Brownem nad nagraniem “Unity" (1984). Był to pozytywny przekaz polityczny wydany w sześciu alternatywnych wersjach na jednej płycie. W 1986 roku rozstał się z grupą Soul Sonic Force, gdy członków grupy oskarżono o napad rabunkowy. W tym samym roku Afrika Bambaataa razem z grupą breakdance Rock Steady Crew ruszył w trasę koncertową po Europie i Azji. W roku 1988 nagrał kolejną przełomową płytę, tym razem z zespołem Family, dla Capitol Records, zatytułowaną “The Light”. Na krążku znalazły się wokale takich wykonawców jak: Nona Hendryx, UB40, Boy George, George Clinton, Bootsy Collins, Yellowman i wielu innych. Ten longplay promował przebój “Reckless”. Jego dalsze poczynania muzyczne to nagrania z pogranicza stylu techno-dance. W 1991 roku Bambaataa wydał album “Decade Of Darkness 1990-2000”, który promowało nagranie “Just Get Up and Dance”. W 1993 roku pojawiło się nagranie w wytwórni Profile Records. “What's the name”. Niezłym dyskotekowym maxi-singlem okazał się “Feel the Vibe” z 1994 roku. Następnie z Westbamem skomponował electro przebój “Agharta-The City of Shamballa” (1998), a z Leftfieldem nagrał utwór trip-hopowy “Afrika Shox” (1999). Z nowszych albumów na uwagę zasługują jeszcze: “Zulu Groove” (1997), “Hydraulic Funk” (2000), “Electro Funk Breakdown” (2001), “Dark Matter Moving At The Speed Of Light” (2004). Afrika pierwszy raz w Polsce gościł w Gdyni (Hip-Hop Jam) w 1999 roku. Wspierali go wtedy Dj Kostek, Dj Feel X.,WSZ & CNE. Na jego kolejne występy w Polsce trzeba było poczekać do 2005 roku, wtedy zagrał aż 3 koncerty: w Warszawie, we Wrocławiu i w Sopocie. Nie należały jednak do udanych z powodu słabej promocji. Oto najpopularniejsze utwory:  Zulu Nation Throwdown (Winley Records) (1980),  Jazzy Sensation (Tommy Boy/Warner Bros. Records) (1981),  Planet Rock (Tommy Boy/Warner Bros. Records) (1982),  Looking for the Perfect Beat (Tommy Boy/Warner Bros. Records) (1982),  Renegades of Funk (Tommy Boy/Warner Bros. Records) (1983),  Wildstyle (Celluloid Records) (1983),  Unity (with James Brown) (Tommy Boy/Warner Bros. Records) (1984),  Frantic Situation (with Shango) (Atlantic Records) (1984),  World Destruction (with John Lydon) (Celluloid Records) (1984),  Bambaataa's Theme (Tommy Boy/Warner Bros. Records) (1986),  Reckless (with UB40) (EMI) (1988),  Just Get up and Dance (EMI) (1990),  Zulu War Chant (Profile/Arista/BMG Records) (1993),  What's the Name of this Nation?...Zulu (Profile/Arista/BMG Records) (1993),  Feeling Irie (DFC) (1993),

77

 Pupunanny (DFC) (1994),  Feel the Vibe (with Khayan) (1994),  Agharta - The City of Shamballa z (WestBam) (Low Spirit Recordings) (1998),  Afrika Bambaataa Pres. Khayan & The New World Power – You Ask For The Moon (1999),  Leftfield & Bambaataa – Afrika Shox (1999),  Afrika Bambaataa & Hydraulic Funk – Freestyle (2001),  Mekon Featuring Afrika Bambaataa – D-Funktional (2003),  Hardy Hard & Lady Waks Feat. Afrika Bambaataa – Shake It (2007),  Afrika Bambaataa, Charlie Funk, The Mighty Mocambos – Zulu Walk (2011),  Afrika Bambaataa, DJ LBR, Nappy Paco – Hands Up (2014),  Bring It Up (2017),  Domenico Torti Featuring Afrika Bambaataa – Radar (2019).

Afrika Bambaataa Źródło: https: //www.flickr.com/photos/docmonstereyes/3503027304

Bobby Jimmy & The Critters muzycy z Los Angeles, pionierzy west coast hip-hopu. Szefem składu był Bobby Jimmy (właśc. Russ Parr). Dla żartu nagrali electro przebój “We Like Ugly Women” w 1984 roku. Ten singiel znakomicie się sprzedał (300 tysięcy egzemplarzy). Muzycy sparodiowali też utwór “Big Mouth” Whodini nagrywając swoje “Big Butt” (1984) i również odnieśli sukces. Jednym z członków zespołu był Arabian Prince. Oto najpopularniejsze utwory:  Big Butt (1984),

78

 We Like Ugly Women (1984),  Fresh Guys (1985).  Roaches (1986),  New York Rapper / Real Bad Breath (1986),  One Glove / He's A Felon (1987),  Bobby Jimmy You A Fool (1987),  Hair Or Weave (1989).

Break Machine grupa hip-hop-breakdance aktywna w latach 80-tych. Zespół założył Keith Rodgers. Za sukcesem Break Machine stali: Jacques Morali i Henri Belolo z grupy Village People. Rodgers był muzykiem i prezenterem audycji rapowej w nowojorskiej stacji WHBI 105,9. W 1981 roku nagrał singel "Searching Rap" pod pseudonimem Bon Rock. W 1983 roku już jako Break Machine razem z Fredem Zarrem wydał debiutancki przebój "Street Dance", który stał się międzynarodowym szlagierem i jednym z pierwszych hitów rodzącego się hip- hopu. Kolejne single: "Break Dance Party" i "Are You Ready?" zdobyły uznanie fanów, a album “Break Dance Party” (1984) osiągnął wysokie miejsce na liście przebojów nawet w Wielkiej Brytanii. Dziś Rodgers nadal nagrywa pod pseudonimem SugaBear. Oto najpopularniejsze utwory:  Street Dance (1983),  Are You Ready (1984),  Break Dance Party (1984).

Chris “The Glove” Taylor (właśc. Chris B. Taylor) dj z Zachodniego Wybrzeża USA. Był prezenterem w słynnym klubie radiowym, który później przemianowano na Radiotron. Wraz z Ice-T, Super AJ i Egyptianem Loverem założył zespół Radio Crew. W 1983 roku wydali płytę “Breaking and Entering” wyprodukowaną przez Topper Carrew. Album świetnie nadawał się do breakdance i electric-boogie. Wspólnie z Davem Storrsem i Ice-T nagrał hity: “Reckless” i “Tibetan Jam" (1984). Te dwa utwory trafiły do filmu “Breakin”. Wytwórnia Electrobeat Records wydała jego znakomity mix "Scratch Itchiban" w 1985 roku. Wylansował też z Victorem Flores kolejny mega-mix “Breakmixer 1”. Oto najpopularniejsze utwory:  Victor & The Glove– Breakmixer (Part 1) (1983),  Chris "The Glove" Taylor / Dave Storrs / Karlos Z / Victor Flores – Itchiban Scratch (1984),  Chris "The Glove" Taylor -Reckless (1984).

79

Dre Dr. (właśc. Andre Romelle Young) (ur. 1965 w Compton, Los Angeles w Kalifornii) amerykański producent muzyczny i raper. Wylansował raperów: Eminem, Snoop Dogg i 50 Cent. Na początku lat 80-tych zaczynał jako dj w Los Angeles. Wydał dwie electro-rapowe płyty dla swojej grupy World Class Wreckin Cru “World Class” (1985) i “Rapped in Romance” (1986). Zabłysnął talentem przy produkcji electro-hitów: “Surgery” (1984), “Juice” (1985), “He`s Bionic” (1986). Duży wpływ na Dr. Dre miał muzyk i producent p-funkowy George Clinton. Pod koniec 1985 roku Dr. Dre wyprodukował dla wytwórni Macola mega-mix “Hit Hip Hop On Hot Vinyl” z najlepszymi przebojami takich gwiazd, jak: Egyptian Lover “Egypt ,Egypt”, World Class Wreckin Cru “Surgery”, Unknown DJ “Let`s Jam”, LA Dream Team “Rockberry Jam”, Uncle Jamm's Army “What's Your Sign”, Bobby Jimmy i The Critters “Big Butt”, Bobby Jimmy i The Critters "Ugly Woman", 2 Live Crew "Revelation”, Arabian Prince "Innovator". W 1986 roku razem z Eazym-E stworzył nowy zespół -N.W.A. Dla grupy Sleeze Boyz wydał utwór vocoderowy "Robo Cop" (1988). Dr. Dre był czołowym producentem w wytwórni Ruthless Records. Wyprodukował dla niej aż siedem albumów z nagraniami różnych artystów. Wszystkie zdobyły platynę. Nagrał z raperem 2 Pac kultowy po dziś dzień “California Love” (1995). Założył własną wytwórnię Aftermath. To jego nazwano “architektem gangsta rapu”, ponieważ miał największy wpływ na ten gatunek muzyki.

Egyptian Lover (właśc. Greg Broussard) (ur. 1963 roku w Los Angeles) pionier muzyki electro-hip-hop z Zachodniego Wybrzeża USA. Karierę rozpoczął w 1982 roku jako członek grupy The Radio Crew. Później współpracował z Uncle Jamm's Army i wytwórnią Freak Beat Records. Znany jest przede wszystkim z hitu “Egypt, Egypt” (1983). Potem założył własną wytwórnię Egyptian Empire Records. Jego wczesne utwory takie jak „Computer Love” i „Dance” należały do najbardziej eksperymentalnych w jego twórczości. Po przerwie, bo na początku lat 90-tych Egyptian Lover powrócił do działalności artystycznej. Jego album zatytułowany “Platinum Pyramids” został zrealizowany w 2006 roku. Artysta wydał w 2015 roku kolejny album “1984”. W 2016 wyszła kompilacja jego najlepszych otworów z lat 1983- 1988. Z jego nowszych produkcji na pewno na uwagę zasługują: “Keep It Hot” z 2006 roku i “Freaky Deaky Machine” (2014). Egyptian Lover podróżuje po klubach muzycznych na całym świecie i miksuje swoje utwory. Wystąpił w 2018 roku w Katowicach. Oto najpopularniejsze utwory:  Egypt, Egypt (1984),  Girls (1985),  Dance (1985),

80

 Computer Love (Sweet Dreams) / And My Beat Goes Boom (1985),  The Lover (Long Version) (1986),  You're So Fine (1986),  Freak-A-Holic (1986),  The Alezby Inn (1987),  D.S.L.'s (1988),  Let's Get It On (1990),  Bounce That Bootie (1994),  Party (2005),  Electro Pharaoh (2008),  Who Cares And Egyptian Lover – They Killed The Radio (2010),  Killin' It / Tryin To Tell Ya (2016),  Seduced (ReMix) / Belly Dance (2017),  Daryl 88 Featuring The Egyptian Lover – Keep It Freaky (2019),  Beyond The Galaxy (2019).

Egyptian Lover

Źródło: https: //www.flickr.com/photos/royalport/269121172

Freestyle amerykańska grupa electro działająca w latach 80-tych. i 90-tych. Produkcją ich piosenek zajął się “Pretty Tony” Butler z Miami. W 1984 roku wydali słynny singiel “The Party has just begun”, a później kolejne nagrania: “Don't Stop The Rock” (1985) i “It's Automatic” (1986) autorstwa Garfielda Bakera i Byrona Smitha. Oba utwory zajęły czołowe miejsce w historii elektronicznej muzyki współczesnej. Oto najpopularniejsze utwory:

81

 Freestyle Express (1983),  Are You Lost? (1984),  The Party Has Begun (1984),  Don't Stop The Rock (1985),  It's Automatic (1986),  In Your Face (1989),  Invade The Party (The Invasion EP) (2009).

Grandmaster Flash & The Furious 5 amerykańska grupa hip-hopowa, rozpoczęła swoją działalność w 1977 r. Grandmaster Flash (właśc. Joseph Saddler) stał się liderem tego zespołu. Należał do pionierów rapu obok takich znakomitości jak Afrika Bambaataa, Dj Kool Herc czy Grandwizard Theodore. Był pierwszym dj z wykształceniem elektrotechnicznym. Studiował na Samuel Gompres. Swój pseudonim Flash (“błysk”) zawdzięczał właśnie błyskawicznej technice gry na dwóch gramofonach jednocześnie. Były to cuty izolowane fragmenty rapowych wokali. To on, jako jeden z pierwszych, miksował dwa utwory przy jednoczesnym zachowaniu rytmu. Flash grywał w różnych częściach Nowego Jorku. Nielegalnie podłączał swoją aparaturę do sieci elektrycznej i grał dopóty, dopóki nie zjawiała się policja. Do pierwszego składu jego grupy należeli: Grandmaster Melle Mel (Melvin Glover) i Kid Creole (Nathaniel Glover). Później do grupy dołączył Raheim (Todd Williams) i Scorpio (Eddie Morris) znany też jako Mr. Ness. Pierwszy singiel wydali dla Enjoy Records dopiero w 1979 roku, a był to “Super Rappin”. Największy jednak wpływ na rozwój hip-hopu miało jego solowe nagranie “The Adventures of Grandmaster Flash on the Wheels of Steel” (1981). Był to jeden z pierwszych megamiksów w historii rodzącego się hip-hopu, zawierał zmiksowane nagrania takich grup jak Chic, Blondie i Queen. W tym nagraniu Flash popisał się niezwykłymi umiejętnościami scratchowymi. Jednak największym jego hitem okazał się “The Message”- pierwszy utwór hip-hopowy poruszający drażliwe problemy społeczne. Album pod tym samym tytułem “The Message” z 1982 roku został wydany przez Sugar Hill Records. Na płycie znalazło się nieśmiertelne electro “Scorpio”. W 1983 roku zespół Furious 5 (tzn. już bez Flasha) wydał “The Message –Survival II”. Grandmaster Flash pozwał wytwórnię Sugar Hill do sądu za to, że umieszcza na płytach pełną nazwę zespołu Grandmaster Flash & The Furious 5. Skład się podzielił. Kid Creole i Raheim zostali z Flashem, a pozostali członkowie grupy zaczęli nagrywać dla Sugarhill Records jako Melle Mel and the Forious Five i odnieśli kolejny sukces na rynku muzycznym z “White Lines (Don`t Do It)” (1983). Był to pierwszy hip-hopowy manifest antynarkotykowy. W 1984 roku grupa Grandmaster Melle Mel & The Furious Five

82 nagrała singiel “Beat Street Breakdown Part 1” do filmu Beat Street. W tym samym czasie Grandmaster Melle Mell i Chaka Khan skomponowali piosenkę “I Feel For You”, która zdobyła platynę. Napisał ją wokalista Prince. Ten hit był pierwszym solowo-hip-hopowym utworem w historii muzyki. Sam Flash przeszedł do wytwórni Elektra, jednak jego solowe albumy “The Source” (1986) i “Da Dop Boom Bang” (1987) nie zdobyły większego uznania. Od 1988 roku Flash sprzedawał swój własny typ mixera Flashformer. Zespół Grandmaster Flash & The Furious 5 powrócił na rynek muzyczny dopiero w 1988 roku z albumem “On the Strength”. Jako pierwsza grupa hip-hopowa została włączona w poczet Rock and Roll Hall of Fame w 2007 roku. Grandmaster Flash we współpracy z polskim Dj-em Tomkkiem nagrał w Nowym Jorku hit “1,2,3...Rhymes Galore” (1999). W tym projekcie wzięli także udział: Flavor Flav (Public Enemy) i Afrob. Flash po raz pierwszy gościł w naszym kraju w Warszawie w 2011 roku. Oto najpopularniejsze utwory:  Grandmaster Flash And The Furious 5 -Superappin' (1979),  Grandmaster Flash And The Furious 5-Freedom (1980),  Grandmaster Flash And The Furious 5- The Birthday Party (1981),  Grandmaster Flash And The Furious 5- It's Nasty (Genius Of Love) (1981),  The Adventures Of Grandmaster Flash On The Wheels Of Steel (1981),  Flash To The Beat (1982),  Grandmaster Flash And The Furious 5 Feat. Melle Mel & Duke Bootee-The Message (1982),  Grandmaster Flash And The Furious 5- Scorpio (1982),  Grandmaster Melle Mel And Duke Bootee – Message II (Survival) (1982),  Grandmaster Flash And The Furious 5 – Pump Me Up (1985),  Sign Of The Times (1984),  Alternate Groove (1985),  Girls Love The Way He Spins (1985),  Style (Peter Gunn Theme) (1986),  Behind Closed Doors (1986),  All Wrapped Up (1987),  U Know What Time It Is (1987),  Grandmaster Flash And The Furious 5– Fly Girl / Cold In Effect (1988),  Grandmaster Flash And The Furious 5– Magic Carpet Ride / On The Strength (1988),  DJ Tomekk vs Grandmaster Flash – 1, 2, 3,... Rhymes Galore (1999).

83

Grandmaster Flash

Źródło: https://www.flickr.com/photos/southbankcentre/14447168081

Grandmixer DXT (DST) (właśc. Derek Showard) amerykański dj i producent, członek Zulu Nation. Pseudonim DST przejął od nazwy nowojorskiej ulicy Delancey Street, gdzie kupował ubrania. Był pierwszym dj, który dostał nagrodę Grammy. W latach 90-tych zmienił pseudonim DST na DXT. Grandmixer jest powszechnie uznawany za pioniera turntablizmu, czyli umiejętności gry na gramofonie. Już w 1982 roku zadebiutował nagraniem “Grandmixer Cuts It Up” dla Celluloid Records. Na szczególną uwagę zasługują jego utwory: “Crazy Cuts” (wyprodukowany przy udziale Kc Roc i Shahiema w 1983 roku), “Mean Machine” z 1984 roku a także “Megamix II: Why Is It Fresh?” Najwspanialszym nagraniem tego dj-a okrzyknięto hit “Rockit” skomponowany wspólnie z Herbie Hancockiem. Utwór ten znalazł się w albumie “Future Shock” (1983). Ta płyta to połączenie jazzu z muzyką electro. Grandmixer wystąpił w filmie dokumentalnym “Scratch” w 2001 roku.

Oto najpopularniejsze utwory:

 Grandmixer DST & The Infinity Rappers – The Grand Mixer Cuts It Up (1982),  Crazy Cuts (1983),  Grandmixer DST & Herbie Hancock- Rockit (1983),  Megamix II: Why Is It Fresh? (1984),

84

 Grandmixer DST & Jalaluddin Mansur Nuriddin – Mean Machine (1984),  Home Of Hip Hop (1985),  Rock The House In Japan (1986).

Hardcastle Paul (ur. 1957 w Londynie) kompozytor, producent muzyczny, wirtuoz gry na syntezatorze. Działał pod pseudonimami: Def Boys, Beeps International, Jazzmasters i Kiss The Sky. Z Derekiem Greenem założył grupę First Light a także wytwórnię Fast Forwar. Był również prezenterem radiowym w USA. Zdobył uznanie fanów za sprawą electro-funkowych singli z 1984 roku: "Rain Forest" i "Sound Chaser”, ale to singiel “19” z 1985 roku, opowiadający o wojnie w Wietnamie, przyniósł mu największy rozgłos. W nagraniu “Just For The Money” z 1985 roku wykorzystał głosy: Boba Hoskinsa i Sir Laurence`a Oliviera, a tematem utworu uczynił historię napadu stulecia. W 1985 roku razem z zespołem Universal Funk wydał album “Zero One” z nagraniami: “Panic” i “Zero-One”. Hardcastle napisał też muzykę do filmu “Supersense” wyemitowanego przez brytyjską BBC. Oto najpopularniejsze utwory:  Guilty (1984),  Rain Forest (1984),  Eat Your Heart Out (1984),  King Tut (1985),  The Silent Underdog / Pigbag – Papa's Got A Brand New Pigbag (1985),  Just For Money (1985),  19 (1985),  Don't Waste My Time (1985),  The Wizard (The Theme From Top Of The Pops) (1986),  Foolin' Yourself (1986),  Walk In The Night (1987),  40 Years (1988),  Can't Stop Now (1994).

Hashim (właśc. Jerry Calliste Jr) legendarny artysta electro, autor tekstów i producent. Bardzo wcześnie rozpoczął swoją karierę jako dj. Wydał w sumie 12 singli, w większości dla wytwórni Cutting Records. Jego hit “Al-Naafiysh (Soul)” (1983) sprzedał się w dużym nakładzie, około 2,5 miliona egzemplarzy na całym świecie. Artysta stworzył kilka projektów electro, do których zaprosił innych artystów m.in. High Fidelity Three i Imperial Brothers. Piosenki Hashima nadal cieszą się międzynarodowym uznaniem i można je nazwać kultowymi dla całego gatunku electro-funk.

85

Oto najpopularniejsze utwory:  Al-Naafiysh (The Soul) (1983),  We're Rocking The Planet (1984),  Primrose Path (1986),  Hashim Feat. Jai Sims – I Don't Need Your Love (1987).

Jonzun Crew amerykański zespół electro–funkowy w składzie: Michael, Carl, Soni Jonzun i Maurice Starr. W 1982 roku zadebiutowali hitem “Pack Jam” (Look Out for the OVC). Swój pierwszy album “Lost in Space” wydali w 1983 roku. Na płycie znalazły się nagrania: "Space Is The Place" i "Space Cowboy". W 1986 roku Michael Jonzun odszedł z grupy i rozpoczął karierę solową.

Oto najpopularniejsze utwory:  Pak Man (Look Out For The OVC) (1982),  We Are The Jonzun Crew (1983),  Electro Boogie Encounter / Pack Jam (Remix) (1983),  Space Cowboy (1983),  Space Is The Place (1983),  Jonzun Crew Feat. Michael Jonzun – Time Is Running Out (1984),  Jonzun Crew Feat. Michael Jonzun – Lovin' (1984),  The Jonzun Crew Featuring Michael Jonzun – Redd Hott Mama (1985).

Laswell Bill (ur. 1955 w Salem w stanie Illinois w USA) amerykański muzyk awangardowy, basista i kompozytor. Zasłużył się dla muzyki electro taką produkcją jak “World Destruction” grupy Time Zone z 1984 roku. Nagrał też z Herbie Hanockiem “Rockit” (1983). Dla Shango wyprodukował album “Shango Funk Theology” (1984), a dla Bambaaty album “Beware (The Funk is Everywhere)” (1986). W 1981 roku założył grupę Material.

Man Parrish (właśc. Manuel Joseph Parrish) (ur. 1958 w Nowym Yorku) kompozytor, autor tekstów i wokalista, jedna z najważniejszych i najbardziej wpływowych postaci amerykańskiej muzyki electro. Pod wpływem kompozycji Briana Eno i zespołu Kraftwerk wydał w 1982 roku instrumentalne “Hip Hop Be Bop (Don't Stop)” i "Heatstroke” popularne w klubach Nowego Jorku. Za sukcesem tych rekordów stali: Raul A. Rodriguez i John Robie. Nagrania wyszły w wytwórni Elektra Records. Kolejnym genialnym utworem Parrisha okazała się piosenka “Boogie Down Bronx” (1984). Ten hit uważany jest za charakterystyczny dla

86 stylu: electro, techno, freestyle a także hip-hop. Man Parrish wyprodukował “Hey there, home boys” w 1985 roku. Kolejny utwór “Male Stripper” (1986) stał się międzynarodowym hitem i osiągnął 4. miejsce na liście przebojów w Wielkiej Brytanii. W 1997 roku wydał drugi album zatytułowany “Dreamtime”. Współpracował z takimi gwiazdami jak: Michael Jackson, Gloria Gaynor, Boy George i Village People. Oto najpopularniejsze utwory:  Hip Hop Be Bop / Heatstroke (1982),  Man Made (1982),  Hip Hop, Be Bop (Don't Stop) (1982),  Man Parrish Featuring Freeze Force – Boogie Down (Bronx) (1984),  Hey There, Home Boys (1985),  Man 2 Man Meets Man Parrish – Male Stripper (1986),  Man 2 Man Meet Man Parrish – Male Stripper / All Men Are Beasts (1986),  Brown Sugar (1987).

Midnight Star amerykańska grupa electro-funk z Kentucky w składzie: Reggie Calloway, Belinda Lipscomb, Melvin Gentry Kenneth Gant, Bill Simmons, Bo Watson i Jeff Cooper. Byli aktywni w latach 1976-1990. Nagrali kilka świetnych hitów dla Solar Records. Z płyty “No Parking on the Dance Floor” (1983) uznanie zdobyły przeboje takie jak: “No Parking (On the Dance Floor)”, ”Freak-A-Zoid”, “Wet My Whistle” i “Electricity”. Z kolejnego albumu “Planetary Invasion” (1984) pochodzi słynny maxi singiel "Operator”, który w tym samym roku uplasował się na pierwszym miejscu na liście r&b. Na szczególne uznanie zasługują jeszcze single: “Headlines” i “Midas Touch” (1986), “Don't Rock The Boat" i "Snake In The Grass” (1988). Po pewnym czasie członkowie Midnight Star (Reggie i Vincent) nagrali, jako zespół Calloway, dwa albumy “All The Way” (1989) i “Let's Get Smooth” (1992). Oto najpopularniejsze utwory:  Tuff (1981),  Victory (1982),  Hot Spot (1982),  Night Rider (1983),  No Parking (On The Dance Floor) (1983),  Freak-A-Zoid (1983),  Electricity (1983),  Operator (1984),  Body Snatchers (1984),  Headlines (1986),  Midas Touch (1986),  Engine No. 9 (1986),  Do The Prep/Penitentiary 111 (1987),  Midnight Star Feat. Ecstacy Of Whodini – Don't Rock The Boat (1988),  Snake In The Grass (1988),  Pamper Me (1989),

87

 Do It (One More Time) (1990).

Newcleus amerykański zespół electro-hip-hopowy założony w 1977 roku w Nowym Jorku w składzie: Ben "Cozmo D" Cenac, Monique i Pierre Angevin. Grupa zdobyła popularność w latach 80-tych. Znani są do dziś przede wszystkim z maxi-singli: “Jam On Revenge (The Wikki-Wikki Song) ”(1983) i “Jam On It” (1984). W swojej karierze ta nowojorska ekipa nagrała kilka interesujących albumów m.in. “Space Is The Place” (1985) i “Jam On This” (1990). Ich hit “Jam On Revenge (The Wikki-Wikki Song)” został uwieczniony na setkach hip- hopowych mixtapeów, a single: "Age Computer (Push the Button)", “Automan” i “I Wanna Be B-Boy” (1985) przeszły do historii electro-funku. Linia melodyczna “Automan” przyczyniła się do sukcesu innego znanego przeboju “Rhythm is a Dancer” (1992) zespołu Snap!. W 2005 roku Cozmo D wyprodukował album “Destination Earth: The Definitive Recordings Newcleus”, na którym znalazły się najlepsze utwory z całego dorobku zespołu. Rok później ich piosenki “Destination Earth" i "Why" wraz z remiksami Sbassshipa i Reeno ukazały się na winylu wydanym przez niemiecką wytwórnię Dominance Electricity. Nawet słynny raper Mos Def nagrał swoją wersję “Jam On It”. Oto najpopularniejsze utwory:  Newcleus Feat. Cozmo And The Jam - On Production Crew – Jam On Revenge (1983),  Automan / Where's The Beat (1984),  Computer Age (Push The Button) (1984),  Jam On It (1984),  Let's Jam (1985),  Space Is The Place / Cyborg Dance (1985),  I Wanna Be A B-Boy (1985),  Destination Earth (1984),  Na Na Beat (1986),  She's Bad (1988),  Jam On This (1990),  50 Ways To Get Funky / Jam For The '90's (1990),  Summer Of '79 (2019).

Planet Patrol amerykański zespół muzyki electro w składzie: Arthur Baker, John Robie, Herbert J. Jackson, Joseph Lites, Rodney Butler, Michael Anthony Jones i Melvin Franklin. Grupa wyprodukowała tylko jeden album “Planet Patrol” (1983), który zadebiutował na 64. miejscu listy przebojów w Stanach Zjednoczonych. Najbardziej popularne utwory z tej płyty

88

(wydanej w Tommy Boy Records) to “Play at Your Own Risk”, "Cheap Thrills" a także "Danger Zone". Oto najpopularniejsze utwory:  Play At Your Own Risk (1982),  I Didn't Know I Loved You (Till I Saw You Rock & Roll) (1983),  Cheap Thrills (1983),  It Wouldn't Have Made Any Difference / Don't Tell Me (1984),  Danger Zone (1984),  Sweet Dreams (2018).

Uncle Jamm's Army grupa electro z Los Angeles. To w niej rozpoczęły swoje kariery takie sławy “west coast hip-hop” jak: Egyptian Lover, Ice-T, Chris "The Glove" Taylor i Unknown DJ. Szefem grupy był Rodger Clayton. Wydali kilka przełomowych utworów rodzącego się electro: "What's Your Sign", "Dial-A-Freak" (1983) i "The Roach is on the Wall” (1985) dla wytwórni Freak Beat. Skład miał duży wpływ na artystów z nowej sceny electro i na producentów takich jak Autechre czy I -F. Oto najpopularniejsze utwory:

 Dial-A-Freak (1983),  Naughty Boy (1985),  Uncle Jamm's Army & The California Cat Crew– The Roach Is On The Wall (1985).

Unknown Dj (właśc. Andre Manuel) jeden z pionierów west coast hip-hopu. Z Dr. Dre i Danielem Soferem wyprodukował nagranie “Rhythm Rap Rock" (1984) wydane w wytwórni Saturn. Unknown Dj stworzył takie doskonałe electro hity jak: “808 Beats" (1984), "Let´s Jam" (1985). Wyprodukował dla Ice-T "6 in the mornin" (1986). Było to pierwsze nagranie w stylu gangsta rap. W 1987 roku Unknown DJ i Dj Slip wyprodukowali dla Dezo Daza “It´s my turn”.W 1988 roku założył własną wytwórnię Techno Kut. Wydał tu m.in. “Basstronic", "Breakdown", "Unknown Dom" i z Dj Slip "X-Men". Współpracował też z takimi artystami jak: ALT, Brownside, Bobby Jimmy, King Tee i z zespołem N.W.A.

Oto najpopularniejsze utwory:

 808 Beats (1984),  Unknown Dj And Three D – Beatronic (1984),  Let's Jam (1985),  Unknown Dj And D.J. Slip & The X-Men – Revenge Of The X-Men (1988),  Break-Down ("Dance Your Pants Off !") (1988),  Basstronic (1988),  The Unknown D.J. And D.J. Slip As The X-Men – X-Men (1988).

89

West Street Mob grupa z USA w składzie: Joey Robinson, Sylvia Robinson, Bill McGee i piosenkarka Sabrina Gillison. Była aktywna w latach 1981-1984. Największą popularność przyniósł zespołowi utwór "Break Dance - Electric Boogie" (1983) oparty na singlu “Apache” z 1960 roku autorstwa Jerry'ego Lordana. W 1981 roku West Street Mob nagrał swój debiutancki album “West Street Mob”, który zajął 57. miejsce na Billboard Black Albums. Oto najpopularniejsze utwory:  Let's Dance (Make Your Body Move) (1981),  Got To Give It Up (1981),  Ooh Baby (1982),  Sing a Simple Song (1982),  Mosquito (1983),  Break Dance - Electric Boogie (1983).

Whodini zespół hip-hopowy założony w 1981 roku w Brooklynie (Nowy York) przez dwójkę raperów: Jalila (właśc. Jalil Hutchins) i Ecstasyego (właśc. John Fletcher) oraz producenta i Dj Grandmastera Dee (właśc. Drew Carter), nazywanego przez znawców “Jimi Hendrixem techniki scratch”. To właśnie Grandmastera Dee potrafił miksować płyty winylowe niemal każdą częścią ciała. Grupa podpisała kontrakt z wytwórnią Jive Records w 1982 roku. W 1983 roku nagrała album “Whodini”. Debiutancki singiel z tego albumu "Haunted House of Rock” uważany jest za klasyk gatunku electro-funk. Na uwagę zasługuje też "Magic Wand". Ten utwór muzycy zadedykowali Mr. Magicowi w podzięce za promowanie Whodini w radiu. Zespół nagrał do “Magic Wand” teledysk. Był to pierwszy teledysk związany z muzyką hip- hopową. W 1984 roku grupa wydała drugi album zatytułowany “Escape”, a promowały go single: "Five Minutes of Funk" i "The Freaks Come Out At Night" . W tym samym roku pojawił się instrumentalny "Big Mouth" oraz “Friends”. Wiele ich piosenek stało się przełomowymi dla kultury i sceny electro-hip-hopu. W 1986 roku nagrali “Growing Up”, a teledysk promujący ten utwór ostrzegał przed zgubnym wpływem narkotyków. Sfinansowała go New York State Division of Substance Abuse. Whodini pojawili się na składance Terminator X-“The Godfathers of Threatt”. W 1991 roku zespół nagrał kolejny album “Bag –A-Trix”. Jednak ten krążek nie odniósł większego sukcesu. Oto najpopularniejsze utwory:  Magic's Wand (1982),  Rap Machine (1983),

90

 Nasty Lady (1983),  Yours For A Night (1983),  The Haunted House Of Rock (1983),  Friends (1984),  Five Minutes Of Funk (1984),  Freaks Come Out At Night (1984),  Escape (I Need A Break) (1984),  Big Mouth (1985),  One Love (1986),  Growing Up / Fugitive (1986),  Funky Beat (1986),  Be Yourself (1987),  Rock You Again (Again & Again) (1987),  You Brought It on Yourself (1988),  Any Way I Gotta Swing It (1989),  Freaks (1991).

World Class Wreckin Cru grupa electro z Los Angeles w składzie: Lonzo Williams (Lonzo), Andre Young (Dr. Dre), Marquette Hawkins (Cli-N-Tel), Antoine Carraby (Dj Yella) a także Mona Lisa Young (żona Dr. Dre) i Michelle Toussaint. Grupę założył Lonzo Williams. To w tej ekipie zadebiutował słynny później Dr. Dre. Zespół był jednym z pionierów west coast hip-hopu. Pierwszym ich nagraniem było "Surgery" z 1984 roku. Później wydali kolejne electro-hip-hopowe klasyki: "Juice" (1985) i “He's Bionic" (1986) dla wytwórni Kru-Cut. Spośród wielu nagrań na uwagę zasługują również: "Mission Impossible” (1986) i "Turn Off The Lights" (1987). Ten ostatni hit zajął wysokie miejsce na liście przebojów w USA. W 1987 roku Dr. Dre i Yella odeszli z World Class Wreckin Cru i założyli grupę N.W.A z Eazy E, Ice Cube, MC Ren i Arabian Princem. Ostatni krążek zespołu World Class Wreckin Cru “Phases In Life” wyszedł w 1990 roku, ale była to już solowa produkcja Lonzo. Oto najpopularniejsze utwory:  Surgery (1984),  The Wreckin Cru Feat. Yella – Slice / Kru Groove (1984),  Juice (1984),  Bust It Up 2 + 1 (1985),  Mission Possible / World Class Freak (1986),  The Fly / He's Bionic (1986),  Turn Off The Lights (1987),  Lay Your Body Down (1988).

91

Zapp Band (Zapp & Roger) zespół funkowy z Daytona Ohio w USA powstał 1978 roku w składzie: Roger Troutman, Larry Troutman, Lester Troutman, Tony Troutman i Terry "Zapp" Troutman. Największe hity tej grupy to: “More bounce to the Ounce” (1980), “Dance Floor” (1982), “Computer Love” (1985) i “I Can Make You Dance” (1983). Wszystkie zdobyły uznanie fanów. Były też często samplowane przez artystów hip-hopu z west coast hip-hopu, głównie za sprawą świetnych vocoderów i mocnych funkowych rytmów. Nawet Dr. Dre i 2 Pac zapożyczyli ich muzykę do swojego nagrania "California Love" (1996). Historia grupy Zapp zakończyła się tragicznie 25 kwietnia 1999 roku. Larry zabił Rogera i popełnił samobójstwo. Oto najpopularniejsze utwory:  More Bounce To The Ounce (1980),  Be Alright (1980),  Dance Floor (1982),  I Can Make You Dance (1983),  Computer Love (1985).

Muzyka miami bass

2 Live Crew amerykańska grupa hip-hopowa z Kalifornii. Czołowi reprezentanci stylu miami-bass. Założycielami zespołu byli: Amazing Vee (właśc. Yuri Vielot), Fresh Kid-Ice (właśc. Christopher Wong Won), Dj Mr. Mixx (właśc. David Hobbs). Wydali swój pierwszy singiel zatytułowany “Revelation" w wytwórni Fresh Beat w 1984 roku. Był on bardzo popularny na Florydzie i dlatego zespół przeniósł się do Miami. Wtedy dołączył do nich Brother Marquis (właśc. Mark Ross). Nowy skład wydał kolejny singiel "What I Like" (1985). Ich talent dostrzegł producent Luke Skyywalker (właśc. Luther Campbell) i podpisał z nimi kontrakt. Dla potrzeb zespołu założył nawet własne studio nagrań. Nazwał je Luke Skyywalker Records. Po procesie z reżyserem George Lukasem musiał skrócić nazwę do Luke Records. Pierwszy album “2 Live Crew Is What We Are” (1986) w krótkim czasie rozszedł się w półmilionowym nakładzie. Nagrania z tej płyty: “We Want Some Pussy”, “Throw the 'D”. "Cuttin' it Up" i "Get it Girl” przyniosły zespołowi wielu sympatyków. Następny album zatytułowany “Move Somethin” (1988) znowu został ciepło przyjęty przez fanów, ale kolejny album „As Nasty As They Wanna Be” (1989) uznano za “obsceniczny”, a gubernator stanu Floryda Bob Martinez podał zespół do sądu. Płytę promowało nagranie ”Me So Horny”. Wrzawa na punkcie grupy i jej muzycznych dokonań spowodowała wzrost liczby sprzedanych płyt. Zespół 2 Live Crew pomimo zawirowań kontynuował kontrowersyjną działalność. Wkrótce nagrał singiel „Banned

92

In The USA” (1990), który był aluzją do piosenki Bruce`a Springsteena “Born in The USA”. W 1993 roku skład 2 Live Crew uległ zmianie, a rok później ekipę nazwano The New 2 Live Crew. W nowym składzie znalazł się: Luke, Kid-Ice, Verb (właśc. Larry Dobson) i gościnnie występujący Dolimite (właśc. Rudy Ray Moore). W 1992 roku zespół wydał “Live In Concert” pierwszy w historii album z zapisem koncertów na żywo a także kolejny krążek “Sports Weekend (As Nasty As They Wanna Be II)”. Nagrania te nie sprzedały się tak dobrze jak wymienione wcześniej. Grupa popadła w konflikt z Mc Shy D, gdyż nielegalnie wykorzystała jego utwory. Również Roy Orbison oskarżył ich o bezprawne sparodiowanie jego hitu “Oh, Pretty Woman”. W 1995 roku wytwórnia Luke Records ogłosiła bankructwo. Zespół już bez Luka nagrał “Shake A Lil` Something”. Były lider grupy, a zarazem producent Luther Campbell, wydał do 2000 roku aż siedem solowych albumów. Ostatni album 2 Live Crew “The Real One” wyszedł w 1998 roku. Grupa wydała jeszcze składankę “Release Of The Greatest Hits DVD” (2002) zawierającą wszystkie teledyski zespołu. Ich twórczość budziła liczne kontrowersje. Swoje muzyczne poczynania nazywali: “zgrywy dla dorosłych” i “Rap a la Eddie Murphy”. Grupa miała licznych przeciwników, którzy protestowali przeciw sprzedaży ich płyt osobom niepełnoletnim.

Oto najpopularniejsze utwory:

 Trow The D. And Ghetto Bass (1986),  Get It Girl / Cut It Up (1987),  What I Like / The Revelation (1987),  We Want Some Pussy! (1987),  Yakety Yak (1988),  Move Somethin' (1988),  C'Mon Babe (1989),  Me So Horny (1989),  Banned In The U.S.A. (1990),  The Funk Shop (1990),  Pop That Pussy (1991),  Shake A Lil' Somethin (1995),  Do The Damn Thing (1995)  Be My Private Dancer / Table Dance (1997).

69 Boyz grupa z Florydy, ważni przedstawiciele stylu miami-bass. Wydali swój pierwszy album "199Quad” w 1994 roku dla wytwórni Rip-It Records. Producentami krążka byli Bass Mechanics & CC Lemonhead. Ich pierwszy singiel "Kitty Kitty" zdobył uznanie sympatyków bass-music, a "Tootsee Roll" został klubowym hitem roku 1994. W 1998 roku grupa wydała dwupłytowy album zatytułowany “The wait is over" dla Atlantic Records, a piosenka “Woof

93

Woof" pojawiła się na soundtracku do filmu “Dr. Dolittle”. W 1996 roku 69 Boyz wylansowali nagranie “Hoop N Yo Face" dla East West Records. Promowało ono film “Sunset Park”. Oto najpopularniejsze utwory:  Kitty Kitty (1994),  Tootsee Roll (1994),  Get On Your Feet (1998),  Woof Woof (1998).

95 South zespół z Jacksonville na Florydzie w składzie: AB (właśc. Article Bartley) i Daddy Black (właśc. Carlos Spencer). Pionierzy bass-music. W 1993 roku wyprodukowali dla Wrap Records album “Quad City Knock”. Ich mega szybki hit “Hump wit it” stworzyła grupa producentów: Bass Mechanics, Nathaniel Orange & M. Philips, CC Lemonhead. W 1994 roku pojawiły się kolejne perełki: “Ghetto Style” i “Do the Booty Hop”. Rok później zespół 95 South nagrał album “One mo gen”, z którego pochodzą hity: "Heiny Heiny" i "Rodeo" nagrane dla Rip-It Record. Ostatni album 95 South ukazał się w 2000 roku, a był to “Tightwork 3000”. Ponadczasowe nagranie “Whoot there it is” (1993) oparte na “Looking for the Perfect Beat” Bambaaty jest po dziś dzień uważane za jedno z najlepszych w ich dorobku artystycznym. Oto najpopularniejsze utwory:  Do The Booty Hop (1993),  Hump Wit It (1993),  Rodeo (1995),  Heiny Heiny (1995),  Tightwork (1999),  Wet-N-Wild (2000),

Afro-Rican popularny zespół w składzie: Dj Juan Slice Arroyo, Derrick Rahming, Mark MD Rock Rice, komponujący muzykę w stylu miami-bass i hip-hop. Najbardziej znany ich szlagier to “Give it All You Got (Doggy Style)” z 1987 roku a z albumów “All of Puerto Rico” (1995). W 1986 roku zespół Afro-Rican nagrał “To Live" i “Regina” dla Pandisc Records. W 1989 roku grupa wydała album “Against All Odds” dla Hip Rock Records i dla wytwórni Luke Skyywalker Records. Promowały go maxi-single: “Kool" ,"This it how it should be done", "I can do that" i "Just let it go". W 1991 roku Afro-Rican wydał album “Sex and Fun”. Była to próba powrotu na listy przebojów, ale zespół tym razem nie zyskał wielkiego rozgłosu. Obecnie Derrick Rahming nagrywa w południowej Florydzie pod pseudonimem Chameleon. Oto najpopularniejsze utwory:  Give It All You Got (Doggy Style) (1987),  I Can Do That / Let It Go (1989),  That's What I'm All About (1993),

94

 All Of Puerto Rico (1996).

Anquette zespół z Miami w USA lansujący styl miami-bass. Zadebiutował w 1986 roku nagraniem “Throw the P”. Była to odpowiedź na utwór “Throw the D” zespołu 2 Live Crew. Później grupa nagrała swoją wersję utworu “Respect” Arethy Franklin. Inne znaczące nagrania tego składu to “Ghetto Style” (1987) i mega szybki „Shake It (Do The 61st)”. Zespół Anquette powrócił w 1997 roku z piosenką “My Baby Mama”. Oto najpopularniejsze utwory:  Anquette / J. Grey – Throw The P / Miami (1986),  Ghetto Style (1987),  Janet Reno (1988)  Let's Rock & Roll Y'all (1989),  I Will Always Be There For You / Get Off Your Ass And Jam (1989).

Bass Mekanik (właśc. Neil Case) zaczynał jako dj na rodzinnej Jamajce. Pracował z reggae legendami: Jimmy Cliffem i Peterem Toshem. Później okrzyknięto go gwiazdą miami-bass. Pierwsze nagrania wydał w 1994 roku w wytwórni Pandisc. Najpierw tworzył pod pseudonimem Beat Dominator, później zdecydował się nagrywać pod pseudonimem Bass Mekanik. W 2009 roku założył własną wytwórnię płytową Bass Mekanik Records i wydał album zatytułowany “808”. Oto najpopularniejsze utwory:  Rok Dis Joint (1997),  Bass Mechanic (1999),  Bass Mekanik Feat. Afro-Rican - Do it (2001).

DJ Magic Mike (właśc. Michael Hampton) (ur. 1974 w Orlando na Florydzie) amerykański producent muzyczny i kompozytor tworzący w stylu miami-bass. Wzorował się na utworach grupy 2 Live Crew. Zdobył uznanie fanów za sprawą hitu „Creep Dog” (1987) wyprodukowanego dla MC Cool Rock & MC Chaszy Chess. Wspólnie z Beat Master Clay D pomógł temu zespołowi wydać album „Boot The Booty” w 1988 roku. W wytwórni Suntown Records wydał dla zespołu Afro-Rican „Give It All You Got (Doggy Style)” (1987). Potem przeszedł do wytwórni Cheetah Records, gdzie wydał swój album „DJ Magic Mike & The Royal Posse”, na którym znalazły się hity: “M & M Getting Off" i "Come on". Album promowało nagranie klasyk miami-bass "Drop the Bass”. W 1990 roku Magic Mike wydał

95 podwójny album „Bass Is The Name Of The Game”. Ta produkcja również została ciepło przyjęta przez fanów. W 1991 roku przy współpracy z Betty Alice i Thomasem R. Reichem wydał maxi-single: "Magic Mike cutz the Record" i "Ain´t Finsh Yet". Kolejny projekt miami- bass “Vicious Bass” wydał dzięki współpracy z MC Madness & Dj Lace. Wspólnie nagrali również “Drop The Bass II” (The Sequel) , „Come On (Remix)” ,”Comin On Strong”. W tym samym roku wypuścili na rynek następny album „Back to Haunt you". W 1991 roku Dj Magic Mike wypromował swój kolejny maxi singiel “It's Automatic”. Obok nagrania tytułowego na tym krążku znalazły się “Back to Haunt you" i "Magic Mike will Load”. Współpraca z M.C. Madness przyniosła kolejne maxi-single: “You Want Bass” i “What's Our Mission Tonight”. W 1992 roku razem z M.C. Madness wyprodukowali "Twenty Degrees Below Zero". Ich maxi singiel "House of Magic” z albumu "Bass is the Name of the Game" został wzbogacony o dodatkowe remixy. W 1993 roku nagrał album "Bass the Final Frontier". Maxi singlem z tego albumu zostało nagranie "Why did you leave". W 1994 roku wydał EP "Bass what is it". Dużym powodzeniem cieszyło się kolejne jego nagranie "Move them Butts". W tym samym roku na podwójnym winylu znalazł się kolejny jego utwór "Represent”. W 1995 roku wydał "Get on it Dog gon it". W 1996 roku wyprodukował maxi-singiel "Let it Ride" nagrany dla 12 Gauge. W tym samym roku z Sir Mix A Lot wydał album "Don' t talk just listen” dla Cheetah Records. Album promowały maxi–single: “Bounce" i “Magician Bassin it up". Współpracował też z Techmaster PEB. Oto najpopularniejsze utwory:

 Beat Master Clay D. & D.J. Magic Mike - Rock The House (1988),  D.J. Magic Mike feat. Quesse – Magic Mike Cutz The Record (1988),  M.C. Boo Featuring D.J. Magic Mike – Drop The Bass (1989),  House Of Magic (1990),  It's Automatic (1990),  M & M Getting Off (1990),  Get On It Dog Gon' It (1994),  Groove On (2000).

Maggotron (właśc. James McCauley) znany również jako: DXJ, Maggozulu 2, Bass Planet Detroit i Master Kahn. Tworzył też pod pseudonimem Maggotron Crushing Crew. Był jednym z pionierów muzyki miami-bass. Artysta wyprodukował wiele albumów, w większości dla Pandisc Records, ważnych w historii booty music. Miksował utwory zespołów: Parliament, Funkadelic, Earth and Fire i Kraftwerk. W 1984 roku wydał “Computer Pop”, swój pierwszy singiel. Za przeboje Maggotrona odpowiadał między innymi producent Claudio Debonaire. Z

96

The Bassonlians wydał “Journey To Bassonia” (1987) dla Jamarc Records. Z tej płyty pochodzi maxi singiel “Bass it up”. Rok później nagrał “Return To The Planet Bass”. Wspólnie z takimi artystami jak Smokey Dee i Super J.B wydał album "Hardcore Bass" (1989). Na płycie znalazły się wcześniejsze maxi-single: "Super Bass" i "All you need is Bass”. Nowym nagraniem na tym krążku było “Get Hyped”. W 1990 roku Maggotron dla tej samej wytwórni skomponował piosenkę “Coming back to Bass", a z Dj-em Extraordinaire singiel "That´s too Hot" dla Jamarc Records (1990). W 1991 roku wyszedł jego singiel "Miami Rockin Baby" (Miami Jams). Maggotron dla Jamarc Records nagrał też album “Bass Man of the Acropolis” (1992). Z nowszych produkcji godnym uwagi hitem jest “Mission Electro” wydany przez Debonaire Records w 2007 roku.

Oto najpopularniejsze utwory:

 Computer Pop (1984),  Welcome To The Planet Of Bass (1987),  Bass Invaders (1988),  Return To The Planet Bass (1988),  That's My Man Throwing Down (1989),  Coming Back To Bass (1990),  Mission: Electro (2007),  Digital Bass (2012).

MC A.D.E. (właśc. Adrian Hines) amerykański producent muzyczny i raper. Nagrywał w wytwórni swojego ojca 4-Sight Records. Jego singiel z 1985 roku "Bass Rock Express" skomponowany przy udziale Amosa Larkina III jest często uznawany za pierwsze nagranie w stylu miami-bass. Innym jego udanym przebojem okazała się piosenka "Bass Mechanic" (1986). W 1987 roku MC A.D.E. zafascynowany postacią Freddy Kruegera i filmem “Koszmar z ulicy Wiązów” wydał "Nightmare on ADE Street". W tym nagraniu wykorzystał urządzenie do syntezy mowy, czyli vocoder. W kolejnym jego hicie zatytułowanym "Transformer" (1987) świetnymi skreczami popisał się Dj Man. W tym samym roku nagrał swój pierwszy album zatytułowany “Just Sumthin To Do”. Za tę produkcję odpowiadali: Dj Man i Eddie B. W 1988 roku Dj LSD wyprodukował dla niego nagranie "Just Dance". Album MC. A.D.E. "How much can you take" (1989) uznano za klasyk bass music. Promowały go single: “How much can you take” i “It´s crazy”. W 1991 roku wydał album “An all out Bash”. Ten krążek ponownie został uznany przez znawców za jeden z najlepszych w historii miami-bass. W 1992 roku MC A.D.E.

97 wyprodukował maxi-single: "I´ bring the Funk" i "My Bass in it". Dużym uznaniem cieszył się kolejny hit "Booty Call" z albumu “In the Arms of Bass” (1993). Oto najpopularniejsze utwory:  Bass Rock Express (1985),  Bass Mechanic (1986),  Transformer (1987),  Just Dance (Dover Dan) (1988),  Da' Train (1989),  My Bass In It (1992),

MC Cool Rock & MC Chaszy Chess zespół z Miami w składzie: Bobby Ford Jr. i Cedric Woodside. Wydali dla Rock Force Records “Boot the Booty” (1987). Było to jedno z pierwszych nagrań charakterystycznych dla muzyki miami-bass, dlatego często nazywa się ten rodzaj muzyki “booty music”. Producentami hitu byli: Clay Dixon, Half Pint i Dj Magic Mike a także Bobby Ford Sr.

Oto najpopularniejsze utwory:  Boot The Booty (1987),  Clay D. Get Funky (1987),  Creep Dog (1987).

Dynamix II amerykański projekt muzyczny założony w 1986 roku w West Palm Beach na Florydzie. Pierwszy skład stanowili: David Noller i Lon Alonzo. Obecnie do Dynamix II należą: David Noller i Scott Weiser. Noller rozpoczął swoją karierę w latach 80-tych od występów w klubach, gdzie wykorzystywał vocoder oraz sampler E-mu Emulator. Nazwę Dynamix II przejęli od nazwy stołu mikserskiego, którego muzycy użyli do realizacji pierwszego singla. Podpisali kontrakt z Bass Station Records i udanie zadebiutowali utworem "Just Give DJ a Break" (1987). Piosenka zdobyła złoto i sprzedała się w nakładzie ponad 600 tysięcy egzemplarzy w samych tylko Stanach Zjednoczonych. Ten hit znalazł się na 50. miejscu listy przebojów w Wielkiej Brytanii. Ich utwory często były samplowane przez takie zespoły, jak: EON, Cotton Club i The Chemical Brothers. Oto najpopularniejsze utwory:  Just Give The D.J. A Break (1987),  Techno Bass (1988),  Feel The Bass (1988),  Don't Touch That Dial (1990),  Bass Generator / Ignition (1990),

98

 Feel The Groove (1994),  Pledge Your Allegiance To Electro Funk (2002).

MC Shy D (właśc. Peter Jones) członek Zulu Nation, raper. Pierwsze single nagrywał w wytwórni 4-Sight należącej do Williama Billy Hinesa i Franka Corneliusa. Były to: "Rapp Will Never Die" (1985) z Dj Man (oparty na melodii z Różowej Pantery) a także “DJ Man cut´s it up" i "Shy D Is Back” (1986). Jego album "Got to be tough” (1987) jest do dziś uważany za klasyk gatunku electro-bass. Został wyprodukowany przez Luke Skyywalker Records. Z tego albumu pochodzi znane nagranie "I´ve got to be tough". Kolejny album “Comin correct in 88” (1988) nagrał w tej samej wytwórni. Krążek ten powstał dzięki producentom: Dj Toomp i Mike Fresh. Następnie wyprodukował “Shake It” (1988). Dla własnej wytwórni Benz Records nagrał album “Don´ t sweat me” (1990). Za tę produkcję i skrecze odpowiadali: Dj Toomp i Michael Sterling. Z Dj-em Smurf nagrał album "Recordnice" (1996). Maxi singlami promującymi to wydawnictwo były: "Keep doin it”, „Let´s get these Hoe´s", "Work it out". Ta sama wytwórnia wydała też jego maxi-singiel "True That" (1997). MC Shy D jest kuzynem Afriki Bambaaty. Oto najpopularniejsze utwory:  Rapp Will Never Die (1985),  Shy D Is Back (1986),  I'm Not A Star (1987),  I Wanna Dance (1987),  Shake It (12" Remix) (1988),  Groove (1990),  Don't Sweat Me (1990),  Raheem The Dream Feat. MC Shy D – Short Shorts (1993),  True To The Game (1993),  MC Shy-D Feat. DJ Smurf - Work It Out (1996).

Campbell Luther (Luke) (ur. 1960 na Florydzie) znany pod pseudonimem Luke Skywalker, dj i pionier muzyki miami-bass. Dorastał w Liberty City. Promował takie grupy jak Run DMC czy Whodini. Współpracował z Ghetto Style DJ`s. W 1985 roku nabył dyskotekę Pac Jam. Podpisał kontrakt z grupą 2 Live Crew, z którą też występował. Wspólnie nagrali hit “Throwing The D” (1986). Zespół miał często problemy z prawem z powodu niecenzuralnych tekstów. Solową karierę Luke rozpoczął od nagrania albumu “Banned In The USA” w 1990 roku. Zrealizował też nagranie “I Wanna Rock” w 1992 roku. W 1993 roku założył pismo dla dorosłych “Scandalous”. Prowadził działalność charytatywną m.in. fundował stypendia i

99 wspierał młode talenty. Założył wytwórnie: Luke Records (Luke Skyywalker Records) i Little Joe Records. W końcu musiał ogłosić bankructwo z powodu pozwu o wykorzystanie sampli i muzyki innych artystów bez ich zgody. Oto najpopularniejsze utwory:  I Wanna Rock (1991),  Breakdown (1992).

Quad City DJ grupa raperów i producentów w składzie: CC Lemonhead, Nathaniel Orange, Jay Ski McGowan i Johnny. Nagrali dla 69 Boyz "Tootsee roll" (1994) i dla Dis ´N Dat "Freak Me Baby" (1995). W 1996 roku zespół Quad City DJ wydał singiel "C'mon N Ride It (Train)" oparty na utworze Barry White "Theme from Together Brothers" z 1974 roku. Ten singiel zajął 3. miejsce na liście przebojów Billboard Hot 100 i zdobył platynę. W 1996 roku nagrali album “Get On Up and Dance” (1996) dla Big Beat i Atlantic Records. Na płycie znalazły się hity "Summer Jam" i "Let´s do it". Grupa skomponowała muzykę do filmu “Space Jam” (1996). Promował go teledysk często pokazywany w MTV.

Oto najpopularniejsze utwory:  Space Jam (1996),  C'mon N' Ride It (The Train) (1996),  Summer Jam (1997),  Let's Do It (1997).

Tag Team zespół raperów z Atlanty w USA w składzie: DC The Brain Supreme i Steve Roll` n (właśc. Steve Gibson). Ich słynny hit “Whoop! There It Is” (1993) okazał się jednym z najlepiej sprzedających się singli w historii hip-hopu (a dokładniej stylu miami-bass). Kolejne piosenki zespołu nie powtórzyły sukcesu “Whoop”, ale warto zwrócić uwagę jeszcze na “Here It Is, Bam!” (1994) i “Whoop! There It Went” (1994). Oto najpopularniejsze utwory:

 Addams Family (Whoomp!) (1933),  Whoomp! (There It Is) (1993),  U Go Girl (1994).

100

Muzyka electro-freestyle

Alisha (właśc. Alisha Ann Itkin) (ur. 1969 w Brooklynie w Nowym Jorku) wokalistka specjalizująca się w stylu freestyle. Rozpoczęła swoją karierę w połowie lat 80. Jej debiutancki album “Alisha” wyszedł w wytwórni Vanguard (1985). Znalazły się na nim przeboje: "All Night Passion", "Baby Talk”, “Too Turned On”. Jej drugi album "Night Walkin" ukazał się w 1987 roku w RCA Records. Na płycie zamieszczono nagranie “Do You Dream About Me”, które trafiło na ścieżkę dźwiękową do filmu “Mannequin”. Jej kolejny hit "Into My Secret" dotarł do 97. miejsca na liście przebojów. Trzeci album "Bounce Back" wyszedł w 1990 roku. Z tej produkcji na uwagę zasługuje hit “Wrong Number” (1990), który rozbrzmiewał we wszystkich większych rozgłośniach radiowych w USA. W 1996 roku artystka wydała dance`owy utwór "Wherever the Rythm Takes Me". Rok 1999 przyniósł singel "You Wanna Be A Star" nagrany na potrzeby filmu "Superstar". Alisha nadal koncertuje w różnych częściach świata. Oto najpopularniejsze utwory:  All Night Passion (1984),  Too Turned On (1985),  Stargazing (1985),  Baby Talk (1985),  I Don't Know What Comes Over Me (1987),  Into My Secret (1987),  Bounce Back (1990).

Debbie Deb (właśc. Deborah Claire Wesoff–Kowalski) (ur. 1966 w Brooklynie w Nowym Jorku) dorastała w North Miami Beach na Florydzie. Gdy miała 16 lat, rozpoczęła współpracę z producentem "Pretty" Tonym Butlerem z Miami. Była znana przede wszystkim z hitów freestyle-electro: “When I Hear Music” z 1983 roku i "Weekend Lookout" z 1984 roku. Oba utwory przeszły do klasyki muzyki electro-freestyle i są do dziś często samplowane przez wielu artystów. Po długiej przerwie wokalistka wydała album “She's Back!” (1995). Oto najpopularniejsze utwory:

 When I Hear Music (1983),  Lookout Weekend (1984),  Fantasy (1987),  I'm Searchin' (1987),  There's A Party Goin' On (1995),

101

 Everybody's Jammin' (2018).

Enriquez Jocelyn (ur. 1974) piosenkarka freestyle z San Francisco. Jej rodzina pochodziła z Filipin. Była nazywana nową „Królową Freestyle”. Podpisała kontrakt z Classified Records. Już w 1994 roku wyszły jej debiutanckie nagrania: „I've Been Thinking About You” i „You Are The One”. W 1997 roku jej hit "Do You Miss Me?" zajął 49. miejsce na liście Billboard Top 100 singli. Później nagrała kolejny przebój „A Little Bit of Ecstasy”. W 2003 roku wyprodukowała album „All My Life”, który ukazał się w jej własnej wytwórni JEM Entertainment.

Oto najpopularniejsze utwory:  I've Been Thinking About You (1994),  Make This Last Forever (1994),  Do You Miss Me (1996),  A Little Bit Of Ecstasy (1997),  Get Into The Rhythm (1998),  When I Get Close To You (2000),  Thunderpuss Feat. Jocelyn Enriquez – So Fabulous So Fierce (Freak Out) (1998),  Why (2004),  To Love Again (2018).

Expose żeński zespół electro-freestyle z Miami na Florydzie w składzie: Ann Curless, Jeanette Jurado, Gioia Bruno. Grupa odnosiła sukcesy w końcu lat 80. i na początku lat 90. Popularność przyniósł jej hit "Point of No Return" (1984). Pierwszy album “Exposure” wydała w 1987 roku. Expose przetarło ścieżkę dla innych kobiecych zespołów freestyle, np. Cover Girls, Company B i Sweet Sensation. Oto najpopularniejsze utwory:  Point Of No Return (1984),  Exposed To Love (1985),  Come Go With Me (1986),  Let Me Be The One (1987).

Flying Steps grupa taneczna z Berlina specjalizująca się w stylach: breakdance, popping i locking. Zespół powstał w 1993 roku, ale sławę przyniósł mu udział w wideoklipach grupy Music Instructor: “Super Sonic”, “Rock Your Body”, “Get Freaky” (1998). W tych teledyskach

102 prezentowali swoje umiejętności taneczne. Tancerze z Flying Steps wygrali wiele bitew breakdance, w tym słynne mistrzostwa świata Battle of The Year w 2000 roku. Zespół zdobył uznanie nie tylko w Europie, ale i na całym świecie. Z biegiem czasu grupa postanowiła wydać własne utwory pod własną marką. Zaczęli w 2000 roku od maxi-singli i teledysków: “In Da Arena”, “We Are Electric”, potem “Breakin’ It Down” (2001), “We Gonna Rock It” (2001), “Operator” (2007), “Let it Rain” (2009). Zespół założył w Berlinie szkołę tańca. Tancerze z Flying Steps gościli w naszym kraju w 2013 roku i zaprezentowali spektakl zatytułowany “Red Bull Flying Bach”, w którym połączyli breakdance z muzyką Jana Sebastiana Bacha. Grupa miała ogromny wpływ na tancerzy breakdance nie tylko w Europie, ale i na całym świecie. Oto najpopularniejsze utwory:

 In Da Arena (2000),  We Are Electric (2000),  Breakin’ It Down (2001),  We Gonna Rock It (2001),  Operator (2007),  Let it Rain” (2009).

Freestyle Project twórcami grupy byli dwaj Niemcy: Steven Maverick i Franz Merwald z Augsburga. Nazwa tej grupy nawiązuje do nazwy zespołu electro z USA, czyli do zespołu Freestyle. Zespół Freestyle Project jest uznawany za czołowych reprezentantów europejskiej muzyki electro-freestyle. Zaczęli swoją działalność w 1997 roku. Do komponowania muzyki wykorzystali vocodery i sample electro-funk. Byli związani z wytwórnią Manifold Records. Remiksowali utwory takich artystów jak: Pandera, Freestyle Crew, Freak Style czy Newtronic. Największe uznanie wśród fanów tego gatunku muzyki zdobyły ich albumy: “Free Styling” (1998), “Spinning Da Wheels” (2001), “Welcome 2 Electric City” (2003).

Oto najpopularniejsze utwory:  Rock Your Body (1997),  Music For My Soul (1997),  Get On Da Floor (1998),  Electric Reality (1999),  Get Up And Party (2000),  Music Don't Stop (2000),  Hey Mr. DJ (2000),  Pump This Party (2001),  Don't Stop 2 Body Rock (2002),  I'm Your Dance Instructor (2003).

103

Johnny O (właśc. Johnny Ortiz) (ur. 1971 w Brooklynie w Nowym Jorku). Jest obok Stevie B jednym z najbardziej znanych wokalistów stylu freestyle-music. Największy sukces przyniósł mu debiutancki album z 1989 roku zatytułowany “Johnny O”. Na krążku znalazły się kultowe piosenki: “Fantasy Girl”, "Highways of Love", "Memories”. Kolejne ważne nagrania tego artysty to duet z Cynthią “Dream Boy Dream Girl” (1990) a także utwór "Runaway Love" (1994). Muzyk związał się z wytwórnią Bug City. W 2002 roku wydał płytę “The Sounds of My Heart”. Po pięciu latach ukazała się następna produkcja- “Peace on Earth 2012” z nowymi nagraniami wzbogaconymi o remixy najlepszych jego przebojów.

Oto najpopularniejsze utwory:

 Fantasy Girl (1988),  Highways Of Love (1989),  Memories (1989),  Cynthia & Johnny "O" – Dreamboy/Dreamgirl (1990),  We Can't Go On This Way (1991),  I Love You (1992),  I Wanna Make Love 2 U (1992),  Run Away Love (1993),  Freestyle (It's Time To Party) (1994),  I Know That You Love Me (1995),  Love Letters (1996),  Take Me Through The Night (2003).

Latin Rascals zespół freestyle w składzie: Albert Cabrera i Tony Moran. Rozpoczęli swoją działalność w Nowym Jorku we wczesnych latach 80. Pracowali w radiu Kiss FM. Znani byli ze współpracy z latynoskimi zespołami: George Lamond, Lisette Melendez, TKA i Cover Girls, Noel. Dla Cover Girls nagrali “Show Me” (1986). Stali też za sukcesem hitu “Boy “I've Been Told” (1988) zespołu Sa-Fire jako Concept of One wydali “Dance with me” (1989). Oto najpopularniejsze utwory:  Lisa's Coming (1985),  Bach To The Future (1986),  Macho Mozart (1987),  Disorderly Conduct / Arabian Knights (1987),  Don't Let Me Be Misunderstood (1988),  On The Edge” (1990).

Lisa Lisa & The Cult Jam amerykański zespół, w latach 80. tworzył muzykę w stylu freestyle. Założycielami składu byli producenci z Full Force, a wokalistka Lisa Lisa (właśc. Lisa Velez) została liderką grupy. Później skład podpisał kontrakt z dużą wytwórnią Columbia

104

Records. Ich singiel "I Wonder If I Take You Home"(1985) był znany breakdancerom nie tylko w USA, ale i w Europie. Kolejny sukces przyniósł im utwór “Can You Feel The Beat” (1985) a także ballada "All Cried Out" (1985), która zdobyła złoto. Album zatytułowany “Spanish Fly” osiągnął ogromny sukces w 1987 roku za sprawą hitów: “Head to Toe", "Lost in Emotion”, "Someone to Love Me For Me", "Spanish Fly" i “Everything Will B-Fine". Ich utwór “Go For Yours" z 1988 roku trafił na ścieżkę dźwiękową do filmu Caddyshack II. Zespół zakończył działalność w 1991 roku, a Lisa Lisa rozpoczęła karierę solową. Oto najpopularniejsze utwory:  Lisa Lisa & Cult Jam with Full Force – I Wonder If I Take You (1984),  Lisa Lisa & Cult Jam With Full Force – Can You Feel The Beat (1985),  Lisa Lisa & Cult Jam – Lost In Emotion (1987),  Lisa Lisa & Cult Jam – Head To Toe (1987),  Lisa Lisa & Cult Jam – Everything Will B-Fine (1987),  Lisa Lisa & Cult Jam – I Promise You (1987),  Lisa Lisa & Cult Jam With Full Force – Go For Yours (1988),  Lisa Lisa & Cult Jam – Just Git It Together (1989),  Lisa Lisa & Cult Jam – Let The Beat Hit 'Em (1991).

Melendez Lisette (ur. 1967 w Nowym Jorku) amerykańska piosenkarka freestyle i dance- pop. Najbardziej znana jest z hitów z 1991 roku: „Together Forever” (35 miejsce na liście Billboard Hot 100) i „A Day In My Life (Without You)”. Obie piosenki przyczyniły się do ponownego zainteresowania muzyką freestyle. Po wydaniu „Together Forever” podpisała kontrakt z Fever Records. Tu wyszedł jej album „A Day In My Life”. W 1993 roku Lisette zrealizowała swój drugi album zatytułowany „True To Life”. Ten krążek osiągnął status podwójnej platyny w Japonii. W tym samym roku zdobyła także nagrodę Grammy w kategorii „Najlepszy nowy artysta”. Lisette wydała kolejny album zatytułowany „Imagination”, na którym znalazły się wokale innych freestylowych wokalistek: Joei Mae i Sa-Fire. Artystka wydała „Un Poco De Mi” w języku hiszpańskim. Oto najpopularniejsze utwory:  Together Forever (1990),  Never Say Never (1991),  A Day In My Life (Without You) (1991),  Goody Goody (1993),  Time Passes By (1996),  Make The Way (1998),  Rise (2018).

105

Music Instructor zespół producentów z Niemiec w składzie: Mike Michaels, Mark "MM" Dollar i Mark Tabak (znany jako Triple-M Crew). Pierwszy ich album “The World of Music Instructor” (1996) utrzymany był w klimatach dance/techno/happy hardcore, zawierał również covery: “Hymn” (Ultravox) i “Friends Will Be Friends” (Queen). Grupa w 1998 roku wydała jeden z najlepszych albumów muzycznych do tańca breakdance, czyli “Electric City of Music Instructor”. Ich maxi-single: “Super Sonic”, “Rock Your Body”, “Get Freaky”, “Electric City”, “DJ's Rock Da House” i “Super Fly” zostały entuzjastycznie przyjęte przez fanów tej muzyki nie tylko w Europie, ale na całym świecie. Przeszły do historii muzyki dzięki teledyskom emitowanym przez stacje: VIVA i MTV. Na krążku “Electric City of Music Instructor” znalazły się też covery i remixy dobrych produkcji electro z USA: “Let The Music Play” (Shannon), “Jam On It” (Newcleus), “Don´t Stop The Rock” (Freestyle) i “Pack Jam (Look Out For The OVC)” (Jonzun Crew). W teledyskach do “Get Freaky” i “Electric City” wystąpił Abe- postać z gier video “Oddworld”. Music Instructor wylansował też ekipę taneczną “Flying Steps” z Berlina. To ich popisy w tańcu breakdance możemy podziwiać w pierwszych teledyskach Music Instructor. Oto najpopularniejsze utwory:  Music Instructor Feat. Triple-M Crew - Rock Your Body (1998),  Music Instructor Feat. Flying Steps - Super Sonic (1998),  Music Instructor Feat. Lunatics, Abe, Flying Steps - Get Freaky (1998),  DJs Rock Da House (1999),  Electric City (1999),  Music Instructor Feat. Dean - Super Fly (Upper MC) (2000).

Noel (właśc. Noel Pagan) (ur. 1965 w Bronxie w Nowym Jorku) piosenkarz specjalizujący się w stylu freestyle. Jego “Silent Morning” z 1987 roku stał się hitem, który można uznać za kamień milowy w historii muzyki elektronicznej. Ta piosenka zdobyła popularność również w Brazylii. W następnym roku wydał swój pierwszy album zatytułowany "Noel". Wkrótce potem ukazał się jego singiel "Like a Child" (1988). Współpraca z muzykiem Tony Moranem zaowocowała hitem "The Question" (1990). Piosenka zdobyła popularność w klubach i w stacjach radiowych. W 1993 roku ukazał się drugi album Noela, czyli “Hearts on Fire” wydany przez Mercury Records. Płyta odbiegała od klasycznego stylu freestyle. Była bardziej popowa. W 2000 roku piosenkarz wziął udział w festiwalu "Freestyle Reunion". W następnym roku wydał singiel "Will I Find True Love". W 2006 roku z Rickiem Savage wylansował hit “I Feel Alive".

106

Oto najpopularniejsze utwory:  Silent Morning (1987),  Out Of Time (1988),  Like A Child (1988),  Concept Of One Feat. Noel - The Question (1990).

Pretty Tony (właśc. Anthony Ray Butler) jeden z najbardziej zasłużonych i wpływowych producentów electro z USA. Zaczął nagrywać już na początku lat 80. Był pionierem muzyki miami-bass i electro-freestyle. Miał wpływ na artystów z lat 90. takich jak: Autechre i Biochip C. Jest znany z takich klasyków jak: "Fix It in the Mix" (1983), "Jam Box" (1984) i "Get Some" (1985). Stworzył kultowe nagrania grupy Freestyle: "Dont Stop the Rock" (1985) i "It's Automatic" (1986). Produkował też dla Trinere, Debbie Deb i Shannon. Oto najpopularniejsze utwory:  Fix It In The Mix (1983),  Computer Language (1984),  Jam The Box (1984),  Get Some (1985),  Will We Ever Learn? (1985).

Sa-Fire (właśc. Wilma Cosmé) (ur. 1966 w San Juan, Puerto Rico) królowa latynoskiego hip hopu, muzyki freestyle i jedna z nielicznych piosenkarek freestyle, która zrobiła karierę w muzyce pop. Była pierwszą Latynoską, która pojawiła się na okładce magazynu „Spin”. Gościła w licznych programach telewizyjnych m.in. American Bandstand, Pat Sajak Show, Joan Rivers Show, Latin Connection, MTV International, Party Machine, PM Magazine, Entertainment Tonight. Zdobyła wiele nagród za swoją twórczość, w tym sześć New York Music Awards, trzy Desi Awards i nagrodę ASCAP za nagranie „Thinking of You”. Jej debiutancki singiel „Don't Break My Heart” został wydany w 1986 roku. Kolejne piosenki: „Let Me Be the One”, „Boy, I Been Told” cieszyły się dużym uznaniem. Największy sukces komercyjny osiągnęła ballada „Thinking of You” z 1989 roku. Jej przesłanie to ostrzeżenie młodych ludzi przed zagrożeniem jakie niesie AIDS. Piosenka została przetłumaczona na język hiszpański „El Recuerdo de Ti. Debiutancki album artystki zatytułowany „Sa-Fire” znalazł się na 84 miejscu na liście najlepszych albumów r&b / hip-hop i na 39 miejscu na liście Billboard Hot 200. Promował go hit „Gonna Make It”. W 1989 roku artystka nagrała cover „I Will Survive” na ścieżkę dźwięką do filmu „She-Devil”. Sa-Fire z Tommy'm Page'em założyli grupę taneczną La Casa Fronted. W 1990 roku razem wyprodukowali hit „Don't Give Up on Love”. Piosenka

107 znalazła się na albumie Page'a „Paintings in my Mind” (1990). Sa-Fire wydała drugi album „I Wasn't Born Yesterday”, który promowały „Taste the Bass” i „I Wasn't Born Yesterday”, a główny singiel „Made up My Mind” znalazł się na szczytach list przebojów. W połowie lat 90. Sa-Fire powróciła na rynek muzyczny z albumem „Atrevida” w języku hiszpańskim. W 2001 roku wydała kolejny album „Bringing Back the Groove”. Z tego krążka na uwagę zasługują: „Can You Stand the Rain” z udziałem Cynthii i „Don't Break My Heart 2002”. W 2009 roku wydała singiel „Exotique”. Oto najpopularniejsze utwory:  Don't Break My Heart (1986),  Let Me Be The One (1987),  Boy, I've Been Told (1988),  Love Is On Her Mind (1988),  Thinking Of You (1988),  Gonna Make It (1988),  I Will Survive (1989),  Taste The Bass (1991),  Made Up My Mind (1991),  Exotique (2009).

Shannon (właśc. Brenda Greene) (ur. 1958 w Waszyngtonie). Zadebiutowała nagraniem “Let The Music Play” w 1983 roku. Utwór zapoczątkował nowy gatunek muzyki elektronicznej, czyli freestyle. Dzięki niemu była nominowana do nagrody Grammy. Album pod tym samym tytułem sprzedał się na całym świecie w półtoramilionowym nakładzie, a singiel “Give Me Tonight” (z tej płyty) zajął pierwsze miejsce na liście przebojów w USA. W 1985 roku artystka wydała swój drugi album “Do You Wanna Get Away”. Tytułowy utwór przyniósł jej rzesze fanów i uznanie. Na płycie znalazł się taneczny hity: “Stronger Together” i cover piosenki “Urgent” zespołu Foreigner. Kolejny singiel "Stop the Noise” (1985) wydano dzięki koncernowi Pepsi i Black Angus. Trzeci album tej wokalistyki, czyli “Love Goes All”, został wydany w 1986 roku. Nie powtórzył jednak sukcesu “Let The Music Play”. Shannon wciąż koncertuje na całym świecie.

Oto najpopularniejsze utwory:

 Let the Music Play (1983),  Give Me Tonight (1984),  My Heart's Divided (1984)  Do You Wanna Get Away (1985),  Stop The Noise (1985),  Stronger Together (1985),  Urgent (1985),  Prove Me Right (1986),

108

 Todd Terry Presents Shannon – It's Over Love (1997).

Stevie B (właśc. Steven Bernard Hill) (ur. 1958 w Fort Lauderdale na Florydzie) amerykański piosenkarz, autor tekstów i producent tworzący w stylu freestyle- music, znany również jako “King of Freestyle”. Zdobył uznanie fanów dzięki singlowi “Party Your Body"(1987). Ten hit znalazł się później na jego debiutanckim albumie i zdobył złoto. Artysta wylansował kolejne przeboje: "I Wanna Be The One" (1988), "Love Me For Life" (1988), "In My Eyes" (1989). Zdobył popularność w Brazylii, gdzie bardzo często występował w programach radiowych a także grał koncerty. Jego nagranie "Because I Love You (The Postman Song)" z 1990 roku przez cztery tygodnie zajmowało pierwsze miejsce na amerykańskiej liście Billboard Hot 100.

Oto najpopularniejsze utwory:

 Nightmare on Freddy Krugger Street (1987),  Party Your Body (1987),  Dreamin' of Love (1988),  Spring Love (Come Back to Me) (1988),  I Wanna Be the One (1988),  In My Eyes (1989),  Girl I Am Searching for You (1989),  Love & Emotion (1990),  Because I Love You (The Postman Song) (1990),  Pump That Body (1992),  Funky Melody (1994),  If You Still Love Me (1995),  Summer Nights (1997),  If You Leave Me Now with Alexia Phillips (1998),  It's So Good (1999),  You Are the One (2000),  Get This Party Started (2008),  It Ain't Over (2009).

Sweet Sensation trio z USA założone w 1986 roku w składzie: Betty Lebron, Margie i Mari Fernandez. Później na miejsce Mari do zespołu tarfiła Sheile Bega. Zespół specjalizował się w stylu freestyle-music. Na uwagę zasługuje ich wielki przebój "Hooked on You" (1987). Kolejny hit “If Wishes Came True” z 1990 roku osiągnął numer 1. na liście Billboard.

Oto najpopularniejsze utwory:

 Hooked On You (1986),  (Goodbye Baby) Victim Of Love (1987),

109

 Never Let You Go (1988),  Sweet Sensation With Romeo J.D. – Sincerely Yours (1988),  Take It While It's Hot (1988),  Love Child (1990).

TKA trio freestylowe z Nowego Jorku w składzie: Tony Ortiz, Louis "Kayel" Sharpe, Alejandro, „Aby" Angel "Love" Vasquez, założone w 1984 roku. Skrót TKA to pierwsze litery z pseudonimów tych artystów. W swojej historii wydali cztery albumy. W 2003 roku na miejsce Angela do zespołu przybył George LaMond. Oto najpopularniejsze utwory:  One Way Love (1986),  Come Get My Love (1986),  Tears May Fall (1987),  Don't Be Afraid (1988),  X-Ray Vision (1988),  You Are The One (1989),  I Won't Give Up On You (1990),  TKA Feat. Michelle Visage – Crash (Have Some Fun) (1990),  Louder Than Love (1991),  Maria (1992).

The Cover Girls zespół z Nowego Jorku specjalizujący się w stylu freestyle. Powstał w 1986 roku w składzie: Angel (Sabater) Clivilles, Caroline Jackson i Sunshine Wright. Później na miejsce Wright do zespołu przyszła Margo Urban. Grupa przestała działać w 1996 roku, ale czasami występowała. Od roku 2003 pod szyldem Cover Girls nagrywają nowi muzycy.

Oto najpopularniejsze utwory:

 Show Me (1986),  Because Of You (1987),  My Heart Skips A Beat (1989),  Don't Stop Now (1990),  Funk Boutique (1990),  If You Want My Love (Here It Is) (1992),  Wishing on a Star (1992).

110

Tolga Katas (ur. 1966 w Stambule) piosenkarz rockowy, autor tekstów, amerykański przedsiębiorca. Założył wytwórnię Futura Records. Specjalizował się też w muzyce electro- freestyle. Wyprodukował m.in. takie nagrania jak:

 Alta Dustin - "Looking for Love",  Angelina - "Old School",  Charles Christopher - "Think About It",  Daize - "You Took My Heart",  E.J. - "Hold You",  G.T. - "I Need You",  Gigolo Tony - "It's the Gigolo",  Linear - "Don't You Come Crying",  Linear - "Sending All My Love",  M-forcers - "Get It Boy",  Ray Guell - "Just Another Lover",  Ron - "Give Your Love To Me",  Sincere Emotion - "Trust In Me",  Stevie B - "Dream About You",  Stevie B - "Dreamin' of Love",  Stevie B - "Funky Melody",  Stevie B - "Party Your Body",  Stevie B - "Spring Love",  Stevie B - "Waiting For Your Love",  Tolga - "Leave It All Behind",  Tolga - "Lovin' Fool",  Tony Marino - "Love You Feel".

Trinere (właśc. Veronica Farrington) (ur. 1964 w Miami na Florydzie). Nagrała kilka ponadczasowych hitów w klimatach freestyle-music. Produkcją jej utworów zajął się znany producent z Miami na Florydzie “Pretty Tony” Butler. Wielu uważa Trinere za "Queen of Freestyle". Jej singiel "I'll Be All You Ever Need” (1986) zyskał wielki szacunek fanów. Największym uznaniem cieszył się jej album "Forever Yours" (1990), który osiągnął trzydzieste miejsce na amerykańskiej liście przebojów. Do dziś produkcje Trinere są uważane za klasyki gatunku freestyle.

Oto najpopularniejsze utwory:

 I Know You Love Me (Jam Packed Records) (1984),  All Night (Jam Packed Records) (1985),  Can't Get Enough (Jam Packed Records) (1985),  How Can We Be Wrong (Jam Packed Records) (1986),  I'll Be All You Ever Need (Jam Packed Records) (1986),  They're Playing Our Song (Jam Packed Records) (1986),  Can't Stop The Beat (Pandisc Records) (1989),  I Wanted You (Pandisc Records) (1990),  Games (Luke Records) (1991),  Alone At Last (Pandisc Records) (1992).

111

Will to Power amerykański zespół freestyle z Florydy, założony w 1986 roku przez Boba

Rosenberga producenta muzycznego i piosenkarza. Nazwa grupy nawiązuje do twórczości Friedricha Nietzschego. Skład często się zmieniał. Do Dr J. i Marii Mendez później dołączyli: Elin Michaels, Rachel i April Newman. Will to Power znani są z hitu: "Baby, I Love Your Way / Freebird Medley (Baby Free)" (1988). Ogromną popularnością cieszyły się też: "Say It gonna Rain" i "Fading Away" (1988). Drugi album „Journey Home” zawierał przebój „I'm Not in Love”. Zespół jest aktywny do dziś.

Oto najpopularniejsze utwory:

 Dreamin' (1986),  Say It's Gonna Rain (1988),  Baby, I Love Your Way/Freebird Medley (Free Baby) (1988),  Fading Away (1989),  I'm Not in Love (1990),  Boogie Nights (1991).

Muzyka house

Avicii (właśc. Tim Bergling) (ur. 1989, zm. 2018 w Maskacie) szwedzki dj, producent muzyczny i autor tekstów. Występował również pod pseudonimami Tim Berg i Tom Hangs. Inspirował się m.in. Laidback Luke, Steve Angello i Tocadisco, ale także Daft Punk, Eric Prydz i Axwell. Swój pseudonim Avicii zapożyczył od nazwy najniższego piekła w naukach buddyjskich. Artysta rozpoczął działalność od wykonania remiksu do motywu muzycznego z „Lazy Jones” na komputer Commodore 64. To wydarzenie zainspirowało go to do stworzenia własnego utworu „Lazy Lace” - wydanego niemal natychmiast w Strike Recordings. Swoją muzykę artysta tworzył w programie komputerowym FL Studio. Jego debiutancki singiel „Seek Bromance” (2010) znalazł się w pierwszej dwudziestce list przebojów w wielu krajach, w tym w Wielkiej Brytanii, Belgii, Holandii i rodzinnej Szwecji. W 2010 roku rozpoczął współpracę ze szwedzkim Dj-em Johnem Dählbäckiem i wydał piosenkę „Don't Hold Back”. W 2010 roku podpisał umowę z EMI. W 2011 roku z Davidem Guettą wydał piosenkę „Sunshine”, która została nominowana do nagrody Grammy. W tym samym roku nagrał piosenkę „Levels“, która

112 ukazała się w kilku wersjach i doprowadziła go na szczyt kariery. W tym samym roku zajął 6. miejsce w rankingu Top 100 DJ-ów, ogłoszonym przez DJ Mag. W 2013 roku wyprodukował swój pierwszy album „True” z hitem „Wake Me Up” (z udziałem Aloe Blacc). Piosenka została odsłuchana 1,5 miliarda razy i była jedną z najpopularniejszych piosenek na YouTube. Według magazynu Forbes w 2013 roku Avicii był jednym z dziesięciu najlepiej opłacanych dj-ów na świecie, Dwukrotnie nominowany do nagród Grammy, dwukrotnie wygrał MTV European Music Awards i jedną Billboard Music Award. W 2015 roku wydał swój drugi album zatytułowany „Stories”. Do innych piosenek Berglinga, które odniosły sukces należą: „Waiting for Love”, „Without You”, „Lonely Together”, „I Could Be the One”, „Fade into Darkness”, „Hey Brother”, „Addicted to You”. W 2018 roku popełnił samobójstwo. W chwili śmierci miał 28 lat. W 2019 roku ukazał się jego pośmiertny album studyjny zatytułowany „Tim”. Wszystkie dochody ze sprzedaży tego albumu trafiły do Fundacji Tima Berglinga, W grudniu 2019 roku odbył się koncert na cześć Avicii.

Oto najpopularniejsze utwory:  Sound Of Now (2008),  Muja (2009),  Ralph vs. Avicii – Break Da Floor (2009),  Malo (2010),  Avicii And Sebastien Drums – My Feelings For You (2010),  Leona Lewis / Avicii – Collide (2011),  Sweet Dreams (2011),  Street Dancer (2011),  Le7els (2011),  Fade Into Darkness (2011),  Avicii And Sebastien Drums – Snus (2011),  Eric Turner Vs. Avicii – Dancing In My Head (2012),  Avicii Vs. Nicky Romero – I Could Be The One (2012),  Avicii Vs Lenny Kravitz – Superlove (2012),  Last Dance (2012),  Silhouettes (2012),  Avicii Featuring Wailin – X You (2013),  Addicted To You (2013),  You Make Me (2013),  Hey Brother (2013),  Wake Me Up (2013),  The Nights (2014),  Lay Me Down (2014),  Wyclef Jean Ft. Avicii – Divine Sorrow (2014),  The Days / Nights (2014),  Waiting For Love (2015),  Otto Knows Ft. Avicii – Back Where I Belong (2016),  Avicii Ft. Rita Ora – Lonely Together (2017),  Avicii Feat. Sandro Cavazza – Without You (2017).

808 State angielska grupa muzyczna z Manchesteru. Powstała w 1987 roku w składzie:

113

Graham Massey, Martin Price i Gerald Simpson. Jej nazwa pochodzi od nazwy automatu perkusyjnego Roland TR-808. Muzycy zadebiutowali w 1988 roku pierwszym w historii Wielkiej Brytanii albumem „Newbuild" w stylu acid house. Zespół odniósł komercyjny sukces w 1989 roku, kiedy ich piosenkę „Pacific State” zagrał dj rozgłośni radiowej BBC Gary Davies. Utwór znalazł się na liście 10 największych hitów w Wielkiej Brytanii. Wkrótce Gerald opuścił grupę i rozpoczął solową karierę jako A Guy Called Gerald. Jego miejsce zajęli Darren Partington (1969) i Andrew Barker (1969). Nowa czwórka nagrała album „808: 90” (1989). W 1991 roku wyszedł ich najlepiej sprzedający się album „Ex: el” z udziałem piosenkarza Bernarda Sumnera (grupa New Order) a także wokalistki Björk. Na albumie znalazło się kilka hitów: „Lift” i „Cubik”. Pod koniec 1991 roku Martin Price odszedł z zespołu. Grupa 808 State podpisała kontrakt z wytwórnią hip-hopową Tommy Boy z USA i nawiązała współpracę z takimi artystami jak: Quincy Jones, David Bowie i Afrika Bambaataa. Album „Gorgeous” z 1993 roku zdobył olbrzymią popularność w Ameryce. Po kilku latach ukazał się kolejny album zatytułowany „Don solaris” (1996) z udziałem: Mike'a Doughty'ego, Jamesa Deana Bradfielda i Louise Rhodes z Lamb, ale bardziej w stylu rave. W 1998 roku, dziesięć lat po wydaniu pierwszego albumu, zespół nagrał kolekcjonerski „808: 88: 98” z najlepszymi przebojami grupy. 808 State wyprodukowali nagranie MC Tunes- „The North At Its Heights” (2011). Zespół współpracował z wytwórniami: ZTT, Rephlex Aphex Twin oraz UMAA w Japonii. Grupa inspirowała m.in. Underworld, Orbital i The Chemical Brothers. Oto najpopularniejsze utwory:

 Pacific (1989),  MC Tunes Versus 808 State – The Only Rhyme That Bites (1990),  Cubik (1990),  Cübik / Olympic (1990),  MC Tunes Versus 808 State – Tunes Splits The Atom (1990),  808 State Featuring Bjork – Ooops (1991),  Lift / Open Your Mind (1991),  In Yer Face (1991),  10 x 10 (1991),  TimeBomb (1992),  Bombadin (1994).

Adamski (właśc. Adam Tinley) (ur. 1967 w Wielkiej Brytanii). Tworzy utwory z pogranicza muzyki house i techno. Zdobył dużą popularność w Anglii i na Ibizie. W 1989 roku wydał debiutancką płytę „Liveandirect”. Współpracował z Seal i z Niną Hagen. Największą popularnością cieszyły się utwory: „Killer” z wokalem Seal i „The Space Jungle”.

Oto najpopularniejsze utwory:

114

 N-R-G (1989),  Killer (1990),  Flashback Jack (1990),  The Space Jungle (1990),  Back To Front (1992),  Afrika Bambaataa feat. Adamski – Hell Below (1992),  Adamski Featuring Nina Hagen – Get Your Body! (1992),  Transformer 2 & Adamski – Sleeping With An Angel (1993),  Adamski & Pizarro – Bastardo (1993),  In The City (2000),  Already Out There (2002),  I Like It (2012).

Bomb The Bass brytyjska grupa electro-house, której liderem był Tim Simenon. W roku 1987 zdobyli popularność singlem “Beat Dis”. Ten utwór nawiązywał do „Looking For The Perfect Beat” (1983) Afriki Bambaataa & Soul Sonic Force. W 1988 roku single “Megablast” i “Say A Little Prayer” podbiły listy przebojów. Muzycy współpracowali z takimi wokalistami jak Adamski i Seal. Powrócili na listy przebojów z albumem “Clear” w roku 1995. Założyli wytwórnię Stoned Heights. Oto najpopularniejsze utwory:

 Beat Dis (1987),  Don't Make Me Wait / Megablast (1988),  Say A Little Prayer (1988),  The Air You Breathe (1991),  Love So True (1991),  Winter In July (1991).

Chip E. (właśc. Irwin Larry Eberhart II) (ur. 1966 w Chicago) amerykański dj i producent muzyczny. Wydał z grupą Mirage płytę „Jack Trax” (1985). Na tym krążku znalazły hity: „Time to Jack” i „It's House”. Chip E. pomagał Dj Knucklesowi przy produkcji płyty „Frankie You Can't Hide” (1986). Jego pierwsze nagrania są wciąż poszukiwane przez fanów muzyki house na całym świecie. Nagrywał z takimi artystami jak: Michael McDonald, Fleetwood Mac, Prince, The Dead i The Black Eyed Peas. Chip E. wyprodukował pełnometrażowy film dokumentalny o muzyce house. Dokument zatytułował „The UnUsual Suspects - Once Upon a Time in House Music” (2005). W 2017 roku rozpoczął współpracę z Carlem Coxem. Artysta obecnie koncertuje na całym świecie. Oto najpopularniejsze utwory:

 Like This (1985),  Mirage Feat. Chip E. – Jack Trax (1985),  If You Only Knew (1986),  Time To Jack (1986).

115

Fingers Mr (właśc. Larry Heard) (ur. 1960) amerykański dj, producent muzyczny. Jest powszechnie znany jako pionier muzyki house z Chicago. Największą sławę zdobył w latach 80-tych i na początku 90-tych. Wyprodukował wtedy klasyki muzyki house: „Mistery of Love” (1985) i „Washing Machine” (1986). Często używał pseudonimów: Loosefingers, Fingers, House Factors i Trio Zero. Singiel z 1986 roku „Can You Feel It” wywarł ogromny wpływ na muzykę house. Był również liderem grupy Fingers Inc., której album „Another Side” z 1988 roku był jednym z pierwszych albumów w historii muzyki house. W 1991 roku wydał, jako Mr. Fingers, swój pierwszy album „Introduction”, a w 1995 roku „Sceneries Not Songs, Vol. 1”. Kolejne albumy wyszły w 2001 roku „Love's Arrival” i w 2003 roku „Where Life Begins”.

Oto najpopularniejsze utwory:

 Mystery Of Love (1985),  Washing Machine (1986),  Slam Dance (1987),  What About This Love (1989),  On My Way (1992),  Dead End Alley (1992),  Closer (1992),  On A Corner Called Jazz (1992).

Guetta David (ur. 1967 w Paryżu) francuski muzyk i producent muzyki elektronicznej. W wieku 17 lat został dj-em rezydentem w paryskim klubie Broad. W latach 1988–1990 miksował muzykę house w radiu Nova. W 1990 roku z francuskim raperem Sidneyem Duteyem wydał piosenkę „Nation Rap”. Utwór „Up & Away” (1994) nagrał z Robertem Owensem. W 1995 roku Guetta został menadżerem klubu nocnego Le Palace. W 2002 roku wydał swój debiutancki solowy album – „Just a Little More Love”, który dobrze się sprzedał (300 000 egzemplarzy na całym świecie). W 2003 roku Guetta wydał kompilację zatytułowaną „Fuck Me I'm Famous” (na okładkach pierwsze słowo zostało przedstawione jako F ***). Tam znalazła się piosenka „Just For One Day (Heroes)” - remiks utworu „Heroes” Davida Bowiego. Jego drugi solowy album „Guetta Blaster” (2004) promował hymn muzyki house "The World Is Mine". Artysta wziął udział w kampanii reklamowej firmy kosmetycznej L'Oréal. W 2005 roku wystąpił na festiwalu Creamfields z takimi gwiazdami jak The Chemical Brothers i Carl Cox. W 2006 roku ukazał się jego singiel „Love Don't Let Me Go”. Był pierwszym dj-em, który zagrał na żywo na pokładzie samolotu lecącego z Paryża na Ibizę (14 czerwca 2007 roku). W 2007 roku Guetta wydał swój trzeci solowy album, „Pop Life”. Dobrze się sprzedał (530 000 egzemplarzy na

116 całym świecie). Singiel „Love Is Gone” z albumu „Pop Life” (2007) zajął pierwsze miejsce na liście American Dance Chart. Na krążku pojawiły się kolejne super produkcje: „Baby When The Light” z Steve'em Angello i piosenkarzem Cozi Costi, „Delirious” z Tarą MacDonald, „Tomorrow Can Wait” z Chrisem Willisem i niemieckim Dj Tocadisco , „Everytime We Touch”, Od kwietnia 2009 roku David Guetta prowadzi swój program radiowy „Fuck Me I'm Famous” w internetowej stacji radiowej RauteMusik.FM. W 2009 roku Guetta wydał swój czwarty solowy album „One Love”. Na krążku znalazły się utwory: „Gettin 'Over” (z Chris Willis), „I Wanna Go Crazy”, „If We Ever” z piosenkarką Makebą Riddick. Piosenka „When Love Takes Over” z tego albumu z udziałem Kelly Rowland zajęła pierwsze miejsce na brytyjskiej liście przebojów. Drugi singiel, „Sexy Bitch” nagrany z Akonem również zajął pierwsze miejsce na brytyjskich listach przebojów. Jego dwupłytowy album „Nothing but the Beat”, wyszedł w 2011 roku. Najważniejsze utwory z tego krążka to: „Where Them Girls At” (z Nicki Minaj i Flow Ryde), „Little Bad Girl” (z Ludacrisem i Taio Cruzem) , „Sweat” (ze Snoop Doggiem), „Without You” (z Usherem). David Guetta zdobył kilka razy nagrody dla najlepszego dj-a na świecie.

Oto najpopularniejsze utwory:

 Sidney & David Guetta – Nation Rap (1990),  David Guetta Featuring Robert Owens – Up & Away (1994),  Just A Little More Love (2001),  David Guetta Featuring Chris Willis – Love, Don't Let Me Go (2001),  People Come People Go (2002),  Give Me Something (2003),  David Guetta vs. Bowie – Just For One Day (Heroes) (2003),  David Guetta Feat. Chris Willis And Mone – Money (2004),  Stay (2004),  The World Is Mine (2004),  David Guetta Vs. The Egg – Love Don't Let Me Go (Walking Away) (2006),  David Guetta & Chris Willis – Love Is Gone (2007),  David Guetta Feat. Cozi – Baby When The Light (2007),  David Guetta & Chris Willis with Steve Angello & Sebastian Ingrosso – Everytime We Touch (2008),  David Guetta & Chris Willis vs. Tocadisco – Tomorrow Can Wait (2008),  David Guetta Feat. Tara McDonald – Delirious (2008),  David Guetta Feat. Akon – Sexy Bitch (2009),  David Guetta Feat. Estelle – One Love (2009),  David Guetta Feat. Kelly Rowland – When Love Takes Over (2009),  David Guetta & Chris Willis Feat. Fergie & LMFAO – Gettin' Over You (2009),  David Guetta Feat. Rihanna – Who's That Chick? (2010),  David Guetta Feat. Kid Cudi – Memories (2010),  Flo Rida Feat. David Guetta – Club Can't Handle Me (2010),  Kelly Rowland Feat. David Guetta – Commander (2010),  David Guetta Feat. Nicki Minaj – Turn Me On (2011),  David Guetta Feat. Usher – Without You (2011),  David Guetta Feat. Sia – Titanium (2011),  David Guetta Featuring Taio Cruz, Ludacris – Little Bad Girl (2011),  David Guetta Feat. Flo Rida and Nicki Minaj – Where Them Girls At (2011),  David Guetta Feat. Chris Brown & Lil Wayne – I Can Only Imagine (2011),

117

 Jessie J Featuring David Guetta – Laserlight (2012),  Ludacris Featuring Usher & David Guetta – Rest Of My Life (2012),  Jack Back Feat. David Guetta, Nicky Romero & Sia – Wild One Two (2012),  David Guetta & Nicky Romero – Metropolis (2012),  David Guetta Feat. Taped Rai – Just One Last Time (2012),  David Guetta Feat. Sia – She Wolf (Falling To Pieces) (2012),  Rihanna Featuring David Guetta – Right Now (2013),  David Guetta & Glowinthedark Feat. Harrison – Ain't A Party (2013),  David Guetta Feat. Ne-Yo & Akon – Play Hard (2013),  David Guetta & Kaz James – Blast Off (2014),  David Guetta Feat. Emeli Sandé – What I Did For Love (2014),  David Guetta Feat. Sam Martin – Lovers On The Sun (2014),  David Guetta & Showtek Feat. Vassy – Bad (2014),  David Guetta Feat. Skylar Grey – Shot Me Down (2014),  David Guetta Feat. Sam Martin– Dangerous (2014),  David Guetta & Glowinthedark – Clap Your Hands (2015),  David Guetta Feat. Nicki Minaj & Afrojack – Hey Mama (2015),  David Guetta Feat. Sia & Fetty Wap – Bang My Head (2015),  David Guetta, Cedric Gervais & Chris Willis – Would I Lie To You (2016),  Robin Schulz & David Guetta Feat. Cheat Codes – Shed A Light (2016),  No Worries (2016),  David Guetta Feat. Zara Larsson – This One's For You (Official Song UEFA EURO 2016) (2016),  Afrojack & David Guetta Ft. Ester Dean – Another Life (2017),  Dimitri Vegas & Like Mike vs. David Guetta Ft. Kiiara – Complicated (2017),  Bruno Mars vs. David Guetta – Versace On The Floor (2017),  Martin Garrix & David Guetta Feat. Jamie Scott & Romy– So Far Away (2017),  David Guetta Ft. Justin Bieber – 2U (2017),  David Guetta & Afrojack Feat Charli XCX And French Montana – Dirty Sexy Money (2017),  David Guetta Ft. Nicki Minaj & Lil Wayne – Light My Body Up (2017),  Sia vs. David Guetta & Afrojack – Helium (2017),  Jason Derulo X David Guetta Feat. Nicki Minaj And Willy William – Goodbye (2018),  Sean Paul + David Guetta Ft Becky G – Mad Love (2018),  Black Coffee & David Guetta Feat. Delilah Montagu – Drive (2018),  David Guetta, Bebe Rexha, J. Balvin – Say My Name (2018),  Netsky & David Guetta – Ice Cold (2018)  David Guetta Feat. Anne-Marie – Don't Leave Me Alone (2018),  David Guetta & Sia – Flames (2018),  David Guetta, Martin Garrix, Brooks – Like I Do (2018),  David Guetta & Showtek – Your Love (2018),  David Guetta & Glowinthedark – Jump (2019),  David Guetta, Brooks & Loote – Better When You're Gone (2019),  David Guetta Feat. Raye– Stay (Don't Go Away) (2019),  David Guetta & Morten Ft. Aloe Blacc – Never Be Alone (2019),  David Guetta & Martin Solveig – Thing For You (2019),  David Guetta × Morten– Kill Me Slow (2020),  David Guetta & Sia – Let's Love (2020).

Hurley „Silk” Steve (znany też jako J.M. Silk lub „Jack Master Silk”) (ur. 1962) amerykański dj, pionier muzyki house, autor tekstów, czterokrotnie nominowany do nagrody Grammy. Stworzył własny styl miksowania i skreczowania płyt winylowych. Pracował w chicagowskiej stacji radiowej WBMX, gdzie prowadził audycję Saturday Night Live Ain't No Jive. Współpracował z Keithem Nunnally. Silk znany jest przede wszystkim z takich nagrań jak: „Jack Your Body” (1985). „I Can't Turn Around” (1986), „Work It Out ” (1989). „The

118

Word Is Love (Say The Word)”, „The Silk's Anthem of Life” (1997). Hurley remiksował też piosenki takich gwiazd jak: Madonna („Take a Bow”), Michael Jackson („Jam” i „Remember The Time”), Debbie Gibson („We Could Be Together”), Jennifer Lopez („Aint it Funny”) i wielu innych. Wyprodukował takie hity jak: „Got a Love for You” - Jomandy, „Too blind to See It” - Kym Sims, „We Got a Love Thang”- Ce Ce Peniston, „Keep On Walkin'” Ce Ce Peniston , „Hold On (Tighter To Love)”- Clubland.

Oto najpopularniejsze utwory:

 Jack Your Body (1985),  Work It Out (1989),  Cold World (1989),  Melody (1992).

Jefferson Marshall (ur. 1959 w Chicago) amerykański producent muzyki house. Nagrywał pod pseudonimami: Virgo, Jungle Wonz, Truth i On The House. Pracował w chicagowskiej wytwórni Universal Recording Studios. W 1986 roku wydał hit „Move Your Body (The House-Music Anthem)”. Była to pierwsza piosenka w stylu house, do skomponowania której wykorzystał dźwięki pianina. Kompozycja ta trafiła na ścieżkę dźwiękową do gry komputerowej „Grand Theft Auto: San Andreas”. Artysta spopularyzował muzykę house w Europie. Niektórzy uważają Jeffersona za ojca acid house. Na początku lat 90-tych wydał „Lost in the Groove” (pod pseudonimem Hercules), „The Jungle” (pod pseudonimem Jungle Wonz). W 2005 roku Marshall Jefferson założył z CeCe Rogersem wytwórnię muzyczną USB Records.

Oto najpopularniejsze utwory:

 Move Your Body (1986),  Dub Your Body (1986),  Drum Your Body (1986),  House Your Body (1986),  Marshall Jefferson Presents Dancing Flutes – Do The Do (1988),  Marshall Jefferson Presents Truth – Open Our Eyes (1988),  Marshall Jefferson Presents Umosia – We Are Unity (1990),  Club MCM & Marshall Jefferson – Message 2 Ron (1992),  Marshall Jefferson Featuring Curtis McLean– Step By Step (1995),  Jump On It (1995).

Knuckles Frankie (właśc. Francis Warren Nicholls, Jr) (ur. 1955, zm. 2014). Był amerykańskim dj, producentem i remikserem. Odegrał ważną rolę w rozwijaniu i popularyzacji muzyki house w Chicago w latach 80-tych. Nazwano go „ojcem chrzestnym muzyki house”.

119

Do komponowania swoich utworów wykorzystywał piosenki disco. Knuckles był dj-em w klubie Warehouse w latach 1977-1982. W 1983 roku założył w Chicago własny klub The Power Plant, który działał do 1987 roku. Później przeniósł się do Wielkiej Brytanii. Przez krótki czas był dj-em w londyńskim klubie Delirium! Współpracował między innymi z Michaelem Jacksonem, Dianą Ross, Pet Shop Boys. Był koproducentem piosenki „I Want a Dog” (1988) zespołu Pet Shop Boys. Muzyk znany jest z utworów: „Your Love” z 1987 roku i „The Whistle Song” z 1991 roku. Podpisał kontrakt z wytwórnią Virgin i wydał swój pierwszy album „Beyond the Mix” (1991). Kolejne jego albumy to: „Follow Welcome to the Real World” (1995), „Mardi Gras” (2001) „Motivation” (2002) „New Reality” (2004). W 1997 roku Knuckles zdobył nagrodę Grammy. Jego utwór „Your Love” pojawił się na ścieżce dźwiękowej do gry „Grand Theft Auto- San Andreas” (2004). Frankie założył wytwórnię Defmix Productions, gdzie nagrywali tacy artyści jak: David Morales, Satoshi Tomiie i Bobby D'Ambrosio. W 2004 r. miasto Chicago uhonorowało słynnego dj-a, zmieniając nazwę (części ulicy Jefferson Street Avenue), na Frankie Knuckles Way. W 2005 roku Frankie Knuckles został członkiem Hall of Fame Dance Music.

Oto najpopularniejsze utwory:

 You Can't Hide (1986),  Only The Strong Survive (1987),  Baby Wants To Ride / Bad Boy (1987),  It's A Cold World (1987),  Baby Wants To Ride / Your Love (1987),  Frankie Knuckles Presents Satoshi Tomiie – Tears (1989),  Frankie Knuckles Featuring Lisa Michaelis – Rain Falls (1991),  Frankie Knuckles Featuring Shelton Becton – It's Hard Sometime (1991),  The Whistle Song (1991),  Rain Falls / Workout (1992),  Frankie Knuckles Featuring Adeva – Too Many Fish (1995),  Frankie Knuckles Featuring Adeva – Whadda U Want (From Me) (1995).

Oakenfold Paul (ur. 1963 w Greenhithe, Kent, Anglia) producent muzyki trance i dj. Był popularyzatorem muzyki house w Wielkiej Brytanii. To jeden z najlepszych dj-ów na świecie. Po pobycie na Ibizie 1987 rok zachwycił się muzyką klubową i zaczął zaczął remiksować piosenki: U2, Massive Attack, Arrested Development, The Cure, Snoop Doggy Dogg, Simply Red, New Order i The Shamen. Wiele z tych produkcji zostało wydanych przez Paul's Perfecto Records.. W 1994 roku nagrał dwugodzinny set dla Essential Mix BBC Radio 1. Zestaw ten jest znany jako „Goa Mix” . W latach 1997-1999 Oakenfold został dj-em rezydentem w Cream Club. Koncertował w Europie i w Stanach Zjednoczonych z argentyńskim Dj-em Hernanem

120

Catagno. W 2002 roku wydał swój pierwszy album „Bunkka” z wokalami takich artystów jak: Nelly Furtado, Tricky, Nusrat Fateh Ali Khan, Ice Cube i Shifty Shellshock. W 2003 roku zremiksował piosenkę Elvisa Presleya „Rubberneckin”. W 2006 roku wydał swój drugi album „A Lively Mind”, który promował utwór „Faster Kill Pussycat” nagrany z Brittany Murphy. W 2007 roku wyprodukował ścieżkę dźwiękową do japońskiego filmu animowanego „Vexille”, a rok później do filmu „Nobel Son” w reżyserii Randalla Millera. W 2009 roku skomponował piosenkę „Celebration” dla Madonny. W 2011 roku remiksował utwór „C.L.U”, który znalazł się na albumie „Tron Legacy Reconfigured” zespołu Daft Punk.

Oto najpopularniejsze utwory:

 Paul Oakenfold presents Afrika Bambaataa & The Soulsonic Force - Planet Rock Remixes (2001),  Southern Sun (2002),  Ready Steady Go (2002),  Hypnotised (2003),  Oakenfold feat. Pharrell Williams – Sex 'N' Money (2006),  Oakenfold feat. Brittany Murphy – Faster Kill Pussycat (2006).

Owens Robert (ur. 1961 w Ohio) amerykański autor tekstów, producent muzyczny, dj i piosenkarz. Pionier muzyki house. W 1985 roku założył zespół Fingers Inc z Larrym Heardem, Ronem Wilsonem . Wydali kilka singli m.in. „You're Mine”, „It's Over” i album „Another Side” (1988). W 1991 roku Owens nagrał z Davidem Moralesem piosenkę „I'll be your friend”. Utwór zajął pierwsze miejsce na amerykańskiej liście dance przebojów. W 1994 roku współpracował z Dj Davidem Guettą przy utworze „Up & Away”. W 1996 roku napisał znaną piosenkę „Ordinary people”. W 2000 roku z Photekiem nagrał „Mine To Give”. Utwór podbił listy przebojów i zajął pierwsze miejsce w Stanach Zjednoczonych. W 2002 roku wytwórnia Unisex wydała podwójny album „Love Will Find Its Way: The Best Of”, na którym znalazły się wszystkie wcześniejsze hity Owensa. W 2004 roku jego utwór „I'll be your friend” pojawił się na ścieżce dźwiękowej do popularnej gry wideo „Grand Theft Auto: San Andreas”. Muzyk współpracował z Coldcut - „Walk a Mile in My Shoes” (2006) roku, z Robem Pearsonem - „Escape from the Madness” (2007), z Brookes Brothers -„Beautiful” (2011). Robert Owens jest właścicielem wytwórni Musical Directions.

Oto najpopularniejsze utwory:

 Bring Down The Walls (1986),  I'm Strong (1987),  Visions (1990),  Far Away / Happy (1990),  I'll Be Your Friend (1991),

121

 Gotta Work (1992),  Too Much For Me (1992),  Was I Here Before? (1993),  David Guetta Featuring Robert Owens – Up & Away (1994),  Michael Watford & Robert Owens – Come Together (1995),  Ordinary People (Promo One) (1996),  Mr. C & Robert Owens – A Thing Called Love (1998).

Phuture (Phuture 303) amerykańska grupa muzyczna house z Chicago w składzie: Earl "Spanky" Smith Jr., Nathaniel Pierre Jones (aka DJ Pierre) i Herbert "Herb J" Jackson. Powstała w 1985 roku. Muzycy byli pionierami brzmienia acid house. Ich wizytówką stała się płyta „Acid Tracks" wydana przez Trax Records w 1987 roku. Charakterystyczne brzmienie utworów osiągnięto dzięki wykorzystaniu syntezatora basowego Roland TB-303. Zespół wydał album Alpha & Omega” (1997).

Oto najpopularniejsze utwory:

 Acid Tracks (1987),  Slam / Spank Spank (1988),  We Are Phuture (1988),  Rise From Your Grave (1992),  Inside Out (1993),  Mental Breakdown (1994),  Spirit (1994).

Principle Jamie (ur. 1960 w Chicago) amerykański artysta i producent muzyki house. Wspópracował w latach 80-tych z legendą house Frankiem Knucklesem. Jego kompozycja „Your love” (1984) zyskała popularność w nocnym klubie Warehouse. Jest uznawana za jedną z pierwszych piosenek house na świecie. W 1992 roku wydał swój jedyny album „The Midnite hour”. Współproducentem krążka był Steve „Silk” Hurley, z którym wcześniej wyprodukował utwór „Cold World”. W 2004 roku Jamie Principle i Frankie Knuckles nagrali piosenkę „Back N da day”, która zajęła pierwsze miejsce na listach przebojów w Stanach Zjednoczonych. Principle wyprodukował piosenkę „Sex Murder Party”, którą zamieszczono w albumie „Humanz” zespołu Gorillaz w 2017 roku.

Oto najpopularniejsze utwory:

 Waiting On My Angel (1985),  Your Love (1986),  Baby Wants To Ride (1987),  Rebels (1988),  I'm Gonna Make You Scream (1988),  Date With The Rain (1990),  You're All I've Waited 4 (1991),

122

 Hot Body (1992),  Jamie Principle Presents Raven – It's My Pussy (1994).  Jamie Principle Featuring Kelli Rich – If This Is Love (1995).

Saunders Jesse (ur. 1962 w Chicago) amerykański dj, producent filmowy i przedsiębiorca. Był jednym z pionierów muzyki house. Założył własną wytwórnię Jes Say Records. Wydał singiel „On & On” (1984) z Vince'em Lawrence'em. Było to pierwsze nagranie house, które osiągnęło sukces na rynku muzycznym. W 1996 roku założył kolejną wytwórnię, Broken Records. Tu wydał kolejne hity: „Take Me Higher”. „What's This FX”, „I Hear House Music” i „Now That We Found Love”. Specjalizował się w remiksowaniu piosenek m.in. R. Kelly, Ricka Jamesa i Pauli Abdul itp.

Oto najpopularniejsze utwory:

 On And On (1984),  Z-Factor Featuring Jesse Saunders – Fantasy (1984),  Jesse Saunders Featuring The Badd Chicks – Funk-U-Up (1984),  Jesse's Gang With Farley "Funkin" Kieth– Real Love (1985),  Farley "Jackmaster" Funk & Jessie Saunders – Love Can't Turn Around (1986),  Jesse Saunders & Marshall Jefferson – 12" Of Love (1996),  Yeah (1996).

Terry Todd (ur. 1967) amerykański producent muzyczny i dj. Eksperymentował z muzyką disco, italo-disco, house i hip –hop. Tworzył pod pseudonimami CLS, Royal House, Masters at Work, Gypsymen. Zadebiutował jako Masters at Work nagraniem „Alright Alright” (1987 r.) wydanym w wytwórni Fourth Floor Records. Jako Todd Terry wydał w 1988 roku dwa udane single: „Weekend” i „Bango (To the Batmobile)”. Jako Royal House nagrał hity: „Can you Party”, „Party People”, „Yeah, Buddy” i „The Chase” (1988). Remiksował nagrania wielu artystów m.in. Stinga, Björk, Janet Jackson, Tiny Turner, Malcolma McLaren, Annie Lennox, Roberta Planta i Technotronic. Dwa jego remiksy: „I'm House You” -Jungle Brothers (1988) i „Missing” -Everything but the Girl (1994) stały się światowymi przebojami i dobrze się sprzedały na rynku muzycznym. Terry był rezydentem w londyńskim klubie Ministry of Sound. Nagrał jako Gypsymen utwór „Hear the Music” (1992). Założył w 1992 roku z Williamem Socolovem wytwórnię muzyczną Freeze Records. Z wokalistką Shannon nagrał piosenkę „It's Over Love” (1997). Kolejne hity: „Keep on Jumpin'” (1996), „Something Goin 'On” (1997) zajęły wysokie miejsce na listach przebojów w Wielkiej Brytanii. W 2001 roku Terry założył dwie wytwórnie muzyczne In House i Sound Design. Tu nagrywali: Jungle Brothers, David

123

Anthony, Wendy Phillips, Just Us i Ronnie Ventura. Jego utwór „Babarabatiri” stał się klubowym hymnem na Ibizie w 2001 roku. W 2004 roku piosenka „Weekend” trafiła na ścieżkę dźwiękową do gry wideo „Grand Theft Auto: San Andreas”. W 2007 roku Terry założył grupę Todd Terry All Stars w składzie: Kenny'ego Dope'a, DJ'a Sneaka i Terry Huntera. Wydali singiel „Get Down” z udziałem Tary McDonald. Todd Terry stał się jednym z najlepiej zarabiających dj-ów w Europie i w Stanach Zjednoczonych. Popularyzował muzykę acid house i rave na całym świecie.

Oto najpopularniejsze utwory:

 Black Riot / Todd Terry - A Day In The Life (1988),  Todd Terry Presents Swan Lake - In The Name Of Love (1988),  Todd Terry Presents Royal House – Yeah Buddy / The Chase (1988),  Todd Terry Presents Royal House – A Better Way (1989).

KLF (znany również jako The Justified Ancients of Mu Mu lub The Timelords) zespół acid- house i ambient trance z Wielkiej Brytanii w składzie: Bill Drummond i Jimi Cauty. Rozpoczęli działalność w Londynie w 1987 roku. Skrót KLF oznaczał Kings of Low Frequency, czasem także Kopyright Liberation Front. Popularność zdobyli na przełomie lat osiemdziesiątych i dziewięćdziesiątych XX wieku. Artyści często nielegalnie samplowali takie zespoły jak: The Beatles, Led Zeppelin i Abba. Byli pionierami chill-outowego stylu muzycznego. Wydali album „Chill Out”. Jako The Timelords wydali hit „Doctorin ‘the Tardis”, który dotarł na szczyt brytyjskich list przebojów. A ich topowe albumy to: „Chill Out” (1990) i „The White Room” (1991).

Oto najpopularniejsze utwory:

 Burn The Bastards (1988),  What Time Is Love? (Pure Trance 1) (1988),  3 A.M. Eternal (Pure Trance 2) (1989),  Kylie Said To Jason (1989),  Last Train To Trancentral (Remix) (1989),  Madrugada Eterna (1990),  Make It Rain / No More Tears (1991),  Justified & Ancient (1991),  America: What Time Is Love? (1991).

Sasha Dj (właśc. Alexander Paul Coe) (ur. 1969) brytyjski dj i producent muzyczny. Przyczynił się do popularyzacji muzyki progressive house. W 1993 roku wydał swój pierwszy

124 singiel „Together”. Nagranie stało się hitem w wielu krajach. „DJ Magazine” uznał artystę za najlepszego dj-a w 2000 roku. Sasha w 2002 roku wydał swój album „Airdrawndagger” z udziałem takich artystów jak: Junkie XL oraz Charliem May. W tym samym roku zagrał wiele koncertów w USA (Delta Heavy Tour). Jego remiks utworu „Watching Cars Go By” Felixa da Housecata przyniósł mu w 2004 roku nominację do nagrody Grammy. Sasha współpracował z młodymi dj-ami i producentami takimi jak Brian Transeau i James Zabiela. Wykonywał remiksy dla Madonny i The Chemical Brothers.

Oto najpopularniejsze utwory:

 Danny Campbell & Sasha – Together (1993),  Higher Ground (1993),  Magic (1994),  Arkham Asylum / Ohmna (1996),  Sasha & Maria – Be As One (1996),  Xpander (1999),  Scorchio (2000),  Wavy Gravy (2002),  Felix Da Housecat Versus Sasha – Watching Cars Go By (2004),  Charlie May Vs Sasha – Seal Clubbing (2006),  Park It In The Shade (2007),  Coma (2007),  Who Killed Sparky? (2007),  Mongoose (2007),  3 Little Piggys (2008),  Sasha vs Adam Parker – Highlife (2009),  Sasha Featuring Krister Linder – Cut Me Down (2011),  Ether (2015),  Vapourspace (2015),  Rivaldo (2016),  Sasha & Alan Fitzpatrick – El Jefe (2017),  Sasha Feat. Dems – True (2017),  GameOvr (2017),  Sasha Feat. Poliça – Out Of Time (2017),  Singularity (2018),  Without You (2019),  Ripcord (2019),  Kölsch And Sasha – The Lights (2019),  Georgia Decay (2020),  Head Melter (2020).

Muzyka french house

Cassius francuski projekt muzyki house w składzie: Philippe Cerboneschi (właśc. Philippe Zdar) i Hubert Blanc-Francard (właśc. Boom Bass). W 1999 roku wydali swój debiutancki

125 singiel „Cassius 1999”, który później znalazł się na ich albumie zatytułowanym „1999”. Płytę promowały utwory: „Feeling For You” i „La Mouche”. W 2002 roku ukazał się ich drugi album, „Au Rêve”, który nie zdobył dużej popularności. Na krążku znalazły się piosenki: „I'm a Woman” (z Jocelyn Brown) i „The Sound of Violence” (z Stevem Edwardsem). W 2006 roku wydali kolejny album „15 Again”, który promował singiel „Toop Toop”. Ten singiel trafił na ścieżce dźwiękowej do filmu „Il divo” w reżyserii Paolo Sorrentino. W 2011 roku nagranie „I Love You So” odniosło wielki sukces. Duet zakończył swoją działalność w 2019 roku z powodu śmierci Philippe Zdara.

Oto najpopularniejsze utwory:

 Foxxy (1996),  Cassius 1999 (1998),  La Mouche (1999),  Feeling For You (1999),  Cassius And Jocelyn Brown – I'm A Woman (2001),  Cassius With Steve Edwards – The Sound Of Violence (Feel Like I Wanna Be Inside Of You) (2002),  Cassius Featuring Ghostface Killah – Thrilla (2003),  Toop Toop (2006),  Youth,Speed,Trouble,Cigarettes (2009),  I <3 U So (2010),  Cassius Feat Ryan Tedder – The Missing (2016),  Cassius Featuring Cat Power & Mike D – Action (2016),  Cassius Feat Pharell & Cat Power – Go Up (2016),  Ibifornia (2016),  W18 (2018),  Calliope (2019),  Don't Let Me Be (2019),  Rock Non Stop (2019).

Daft Punk zespół założony w składzie: Thomas Bangalter (ur. 1975) i Guy-Manuel de Homem-Christo (ur. 1974) Powstał w Paryżu w 1994 roku. Pierwszy sukces muzycy odnieśli w 1995 roku singlem “Da Funk”. Ich ponadczasowy video-klip do piosenki “Around the world” (1996) wyreżyserował Michel Gondry. Wydali cztery albumy studyjne: “Homework” (1997), “Discovery” (2001), “Human After All” (2005) i “Random Access Memories” (2013). Muzycy byli wielokrotnie nagradzani nagrodami Grammy. Znani są przede wszystkim z hitów: “Around the world“, “Digital Love“, “One More Time“, “Aerodynamic“, “Harder, Better, Faster, Stronger” i “Technologic”. Napisali piosenkę do filmu “Tron: Legacy” (“Tron: Dziedzictwo”) w reżyserii Josepha Kosińskiego z 2010 roku. Ich utwory samplowali: Kanye West i Busta Rhymes. Zespół Daft Punk uważany jest za jedną z najbardziej udanych elektronicznych grup

126 muzycznych zarówno pod względem sprzedaży płyt jak i opinii krytyków. Muzycy wystąpił w Warszawie na Summer Of Music Festival w 2006 roku.  Oto najpopularniejsze utwory:  The New Wave (1994),  Da Funk/Musique (1996),  Around The World (1997),  Burnin' (1997),  Revolution 909 (1997),  One More Time (2000),  Aerodynamic (2001),  Digital Love/Aerodynamic (2001),  Harder, Better, Faster, Stronger (2001),  Face to Face (2001),  Something About Us (2004),  Robot Rock (2005),  Technologic (2005),  Human After All (2005),  Prime Time of Your Life (2006),  Derezzed (2010),  Get Lucky (2013),  Doin' it right (2013),  Instant Crush (2013),  Lose Yourself to Dance (2013),  Give Life Back to Music (2014).

Gopher Alex (właśc. Alexis Latrobe) francuski muzyk elektroniczny i producent. Rozpoczął karierę muzyczną, grając w zespole Orange z przyszłymi członkami zespołu Air: Jean-Benoît Dunckelem i Nicolasem Godinem. Jego utwór „Brain Leech (Bugged Mind Remix)” trafił na ścieżkę dźwiękową do gry Grand Theft Auto IV. W 1999 roku wydał swój pierwszy album „You, My Baby and I”.

Oto najpopularniejsze utwory:

 Le Turbo Personnel (1995),  Est-Ce Une Gopher Party Baby? (1996),  Super Disco (1996),  You, My Baby & I (1998),  Time (1999),  Party People (1999),  The Child (1999),  Alex Gopher With Demon Presents WUZ – Use Me (2002),  Alex Gopher & Etienne De Crécy-Overnet (2004),  I Need Change (2005),  Brain Leech (2006),  Belmondo (2008),  Aurora (2008),  Handguns (2009),  Invasion / Virages (2011),  No Drop (2013),  Back To Basics (2016),  Gopher & Devin – Jazz Rock (2017).

127

Justice francuski zespół house w składzie: Gasparda Augé i Xaviera de Rosnaya. Duet zasłynął w 2006 roku z remiksu brytyjskiego duetu Simian „Never Be Alone”. W 2007 roku ukazał się ich pierwszy album zatytułowany „† (Cross)”, który zdobył dużą popularność. Do produkcji albumu „Woman” (2016) wykorzystali syntezatory, gitary, skrzypce. Najbardziej znane single Justice to „D.A.N.C.E.” (2007) (nominacja do Grammy w kategoriach najlepszego teledysku i najlepszego singla tanecznego) oraz „DVNO” (2007). Byli związani z wytwórnią Ed Banger.

Oto najpopularniejsze utwory:

 Waters Of Nazareth (2005),  Phantom (2006),  Waters Of Nazareth (2006),  Justice vs. Simian – We Are Your Friends (2006),  Phantom (2007),  D.A.N.C.E (2007),  DVNO (2007),  Tthhee Ppaarrttyy (2008),  Civilization (2011),  Audio, Video, Disco (2011),  On'n'On (2011),  New Lands (2012),  Helix (2012),  Randy (2016),  Fire (2016),  Safe And Sound (2016),  Stop (2018),  Randy (WWW) (2018),  Chorus (WWW) (2018),  Love S.O.S. (2018).

Sinclar Bob (właśc. Christophe le Friant) (ur. 1969 w Paryżu) francuski producent muzyczny, dj. Swój pseudonim Bob Sinclar wziął z francuskiego filmu szpiegowskiego „Le Magnifique” (reż. Philippe de Broca). Używał także pseudonimów: The Mighty Bop, Chris the French kiss i Reminiscence Quartet. Jest jednym z prekursorów francuskich brzmień muzyki house zwanej french house. Jego pierwszy klubowym hit to „Gym Tonic” (1998). Wyprodukował go Thomas Balganter z zespołu Daft Punk. Sinclar współpracował z The Mighty Bop i Reminiscence Quartet. Stworzył również projekt Africanism All Stars. Łączył muzykę house z rytmami latynoskimi, jazzowymi i afrykańskimi. Utwór „I Feel For You” (2000) z drugiego albumu „Champs Elysées” zajął 9. miejsce na UK Singles Chart. Muzyk współpracował z wokalistą D-Train przy utworze „Darlin”. Utwór „Love Generation” stał się jednym z oficjalnych hymnów Mistrzostw Świata FIFA 2006 w Niemczech. Kolejny przebój

128

„World, Hold On” (2006) z udziałem Steve'a Edwardsa zdobył popularność na listach przebojów w Europie. W tym samym roku wyprodukował szlagier „Rock This Party (Everybody Dance Now)”. Jego album „Born in 69” (2009) promował utwór „Lala Song” nagrany z udziałem pionierów hip-hopu „The Sugarhill Gang”. W 2010 roku skomponował album „Made in Jamaica” z wieloma przebojami m.in. „I Wanna” (z Shaggym), „Rainbow of Love”, „Love Generation”, „Give A Lil 'Love ”. W 2012 roku wyszedł jego kolejny album zatytułowany „Disco Crash” z udziałem takich artystów takich jak: Sean Paul, Snoop Dogg, Sophie Ellis Bextor, Pitbull. Promował go singiel „Rock the Boat”. W tym samym roku artysta był członkiem jury sekcji Nagrody im. Luigiego De Laurentisa podczas Festiwalu Filmowego w Wenecji. W 2018 roku Bob Sinclar wyprodukował singiel „I Believe” a rok później ukazał się jego przebój „Electrico Romantico” w duecie z Robbiem Williamsem. W 2020 roku Bob Sinclar wydał singiel „I'm on my way” nagrany z jamajską piosenkarką OMI. Artysta spopularyzował francuski house używając bardziej złożonego brzmienia, co przyniosło mu ogromną popularność. Jego wytwórnia Yellow Productions wydała nagrania takich artystów jak: Dimitri from Paris, Kid Loco, Bang Bang, Louise Vertigo, Loco Player i DJ Yellow.

Oto najpopularniejsze utwory:

 Bob Sinclar Feat. Salomé De Bahia – Eu So Quero Um Xodo (1997),  Gym Tonic (1998),  Bob Sinclar Feat. Lee A. Genesis – My Only Love (1998),  The Ghetto (Uptown) (1998),  Ultimate Funk (1998),  Bob Sinclar vs Cutee B. Featuring D-Train – Darlin' (2000),  I Feel For You (2000),  Ich Rocke (2001),  Save Our Soul (2001),  The Beat Goes On (2002),  Sexy Dancer (2003),  Kiss My Eyes (2003),  Bob Sinclar Feat. Gary Pine (From The Wailers) – Love Generation (2005),  Tennessee (2006),  Rock This Party (2006),  Bob Sinclar Feat. Steve Edwards – World, Hold On (2006),  Give A Lil' Love (2007),  Bob Sinclar & Steve Edwards – Together (2007),  Bob Sinclar Presents Fireball – What I Want (2007),  Everybody Movin (2007),  Bob Sinclar & Cutee B. Feat. Dollarman & Gary Pine – Sound Of Freedom (Everybody's Free) (2007),  Bob Sinclar Featuring Steve Edwards – Peace Song (2009),  Bob Sinclar Feat. Shabba Ranks – Love You No More (2009),  Bob Sinclar & Ben Onono – Rainbow Of Love (2010),  Bob Sinclar & Sahara Feat. Shaggy – I Wanna (2010),  Bob Sinclar Feat. Sean Paul – Tik Tok (2010),  Bob Sinclar Featuring Vybrate & Queen Ifrica & Makedah – New New New (2010),  Bob Sinclar Feat. Pitbull, Dragonfly & Fatman Scoop – Rock The Boat (2011),  Bob Sinclar & Raffaella Carrà – Far L'Amore (2011),  Bob Sinclar Featuring Sophie Ellis Bextor* & Gilbere Forte – F*** With You (2011),

129

 Groupie (2012),  Tribute (2012),  Summer Moonlight (2013),  Gisele & Bob Sinclar – Heart Of Glass (2014),  Bob Sinclar Feat. Dawn Tallman – Feel The Vibe (2015),  Bob Sinclar & Dimitri From Paris Feat Byron Stingily – Love Is The Answer (2016),  Touché (2016),  I Believe (2018),  Bob Sinclar Feat. Robbie Williams – Electrico Romantico (2019),  Bob Sinclar vs. The Supermen Lovers Feat. Robbie Williams – Romantico Starlight (2019).

Muzyka elektroniczna (lata 90.)

Bartos Karl (ur. 1952 w Berchtesgaden w Niemczych) muzyk, producent. W latach 1975- 1991 był członkiem grupy Kraftwerk. Wspólnie nagrali albumy: „The Man-Machine” (1978), „Computer World" (1981) i „Electric Cafe" (1986). Muzyk z Lotharem Manteuffelem założył projekt Elektric Music (Electic Music). Wyprodukowali trzy płyty: "Esperanto" (1993), Electric Music (1998), oraz „Off the Record” (2013). W 1996 roku Karl Bartos skomponował album „Raise The Pressure" dla zespołu Electronic. Tworzył muzykę zbliżoną do stylu zespołu Kraftwerk.

Dyskografia Karla Bartosa:

Jako Karl Bartos

 2000: 15 Minutes of Fame (singiel)  2003: Communication  2004: Camera Obscura (singiel)  2013: Atomium  2013: Off the Record

z Kraftwerk

 1975: Radioaktivität  1977: Trans-Europe Express  1978: The Man Machine  1981: Computer World  1983: Tour de France (singiel)  1986: Electric Cafe  1991: The Mix (programowanie dźwięku, nie uwzględniony na liście autorów)

Z Elektric Music (obecnie Electric Music)

130

 1993: Esperanto  1998: Electric Music

Z Electronic

 1996: Raise the Pressure

Björk (właśc. Björk Guðmundsdóttir) (ur. 1965 Reykjavik) islandzka piosenkarka, autorka tekstów, multiinstrumentalistka, producentka, aktorka. W 1991 roku nagrała utwór z grupą 808 State „Ooops”. Ta piosenka przyniosła jej sławę. Artystka zainteresowała się muzyką klubową i house. W Wielkiej Brytanii nawiązała współpracę z Nellee Hooperem producentem takich projektów jak Soul II Soul i Massive Attack. Razem wydali piosenkę „Human Behaviour” (1993), która znalazła się na liście Top 40 w Wielkiej Brytanii. Wyprodukowała ponadczasowy album „Debut”(1993). Była to płyta utrzymana w klimatach: house, jazz i trip-hop. Z krążka pochodziły nagrania „Venus as a Boy”, „Big Time Sensuality”. Magazyn NME uznał album „Debut” albumem roku. Artystka wyprodukowała kolejne świetne płyty: „Post” (1995), „Vespertine” (2001), „Medúlla” (2004) , „Volta” (2007) i „Biophilia”(2011).W 2000 roku napisała muzykę do filmu „Dancer in the Dark” (w którym wystąpiła). Dzięki temu piosenkarka zdobyła nagrodę dla najlepszej aktorki na festiwalu w Cannes i nominację do Złotego Globu. Krytycy muzyczni chwalą ją za wyjątkowy głos i nowatorskie podejście do śpiewania.

Oto najpopularniejsze utwory:

 808 State Featuring Bjork – Ooops (1991),  Venus As A Boy (1993),  Björk And David Arnold – Play Dead (1993),  Big Time Sensuality (1993),  Human Behaviour (1993),  Violently Happy (1993),  Isobel (1995),  It's Oh So Quiet (1995),  Army Of Me (1995),  Hyperballad (1995),  Possibly Maybe (1996),  Enjoy (1996),  I Miss You (1996),  Jóga (1997),  Bachelorette (1997),

131

 Hunter (1997),  Alarm Call (1998),  Björk Mit Funkstörung – All Is Full Of Love (1998),  All Is Full Of Love (1999),  Pagan Poetry (2001),  Hidden Place (2001),  Cocoon (2001),  It's In Our Hands (2002),  Oceania (2004),  Who Is It (2004),  Triumph Of A Heart (2004),  The Dull Flame Of Desire (2007),  Innocence (2007),  Declare Independence (2007),  Earth Intruders (2007),  Náttúra (2008),  Wanderlust (2008),  The Comet Song (2010),  Moon (2011),  Cosmogony (2011),  Virus (2011),  Crystalline (2011),  Blissing Me (2017),  The Gate (2017),  Arisen My Senses (2017),  Country Creatures (2019).

Boards of Canada (BoC) szkocki zespół muzyki elektronicznej w składzie: Michael Sandison (ur. 1970) i Marcus Eoin (ur. 1971). Nagrywali również pod nazwą Hell Interface. Nazwa zespołu nawiązuje do nazwy instytucji National Film Board of Canada, która zajmuje się promocją kultury kanadyjskiej na całym świecie. Tworzyli muzykę w stylach: ambient, techno, IDM i trip-hop. Przez pewien czas Boards of Canada wydawali swoje produkcje we własnej wytwórni Music70. Później podpisali kontrakt z Warp Records (założoną w Sheffield w 1989 roku). Wydali kilka udanych albumów: „Twoism” (1995), „Music Has the Right to Children” (1998), „Geogaddi” (2002), „The Campfire Headphase” (2005) oraz „Tomorrow's Harvest” (2013).

Oto najpopularniejsze utwory:

 Hi Scores (1996),

132

 Telephasic Workshop / Roygbiv (1998),  In A Beautiful Place Out In The Country (2000),  Reach For The Dead (2013),  XYZ (2019).

Enigma rumuńsko-niemiecki zespół muzyczny, założony przez producenta Michael Cretu i wokalistkę Sandrę. Łączyli muzykę elektroniczną i styl dance z chorałami gregoriańskimi. Formacja powstała w 1990 roku. Zadebiutowali płytą "MCMXC A.D." ,którą promował hit "Sadeness". Utwór ten trafił na listy przebojów w dwudziestu czterech krajach. Drugi album „The Cross of Changes” z 1993 roku zachwycił fanów wyśmienitymi przebojami: „The Eyes of Truth”, „Out from the Deep” czy też „Return to Innocence”. Cretu skomponował dla Sandry takie hity jak: "(I'll Never Be) Maria Magdalena" (1985), "In the Heat of the Night" (1985), "Everlasting Love" (1987), "Secret Land" (1988), "Hiroshima" (1990) i "Don't Be Aggressive" (1992). Oto najpopularniejsze utwory:

 Sadeness Part I (1990),  The Rivers Of Belief (1990),  Principles Of Lust (1990),  Mea Culpa Part II (1990),  Return To Innocence (1993),  Age Of Loneliness (1994),  Out From The Deep (1994),  The Eyes Of Truth (1994),  Beyond The Invisible (1996),  T.N.T. For The Brain (1996),  Gravity Of Love (1999),  Push The Limits (2000),  Turn Around (2001),  Voyageur (2003),  Boum-Boum (2004),  Hello + Welcome (2005),  The Same Parents (2008).

Massive Attack grupa brytyjska założona w Bristolu w 1988 roku w składzie: „3D” (właść. Robert Del Naja) i „Daddy G” (właśc. Grant Marshall). Z zespołem był związany również Mushroom (właśc. Andrew Walls). Ich pierwszy album pt. „Blue Lines” ukazał się w 1991 roku. Na płycie znalazły się przeboje: „Unfinished Sympathy” i „Daydreaming”. Krążek dał początek nowemu stylowi muzyki Bristol Sounds lub trip hop. Grupa Massive Attack miała wpływ na powstanie takich zespołów jak Portishead i Morcheeba. Kolejne albumy „Protection” (1994), „Mezzanine” (1998), „100th Window” (2003) i „Heligoland” (2010)

133 zostały entuzjastycznie przyjęte przez fanów muzyki elektronicznej i cieszyły się dużym uznaniem krytyków. Ich utwór „Teardrop” (1998) trafił na ścieżkę dźwiękową do amerykańskiego serialu „Doctor House”. Zespół współpracował z artystam: Tricky, Horace Andy, Elizabeth Fraser.

Oto najpopularniejsze utwory:

 Massive Attack Featuring Daddy Gee And Carlton – Any Love (1988),  Daydreaming (1990),  Safe From Harm (1991),  Unfinished Sympathy (1991),  Sly (1994),  Massive Attack with Tracey Thorn – Protection (1994),  Karmacoma (1995),  Superpredators (1997),  Risingson (1997),  Angel (1998),  Inertia Creeps (1998),  Massive Attack And Mos Def – I Against I (2002),  Butterfly Caught (2003),  Special Cases (2003),  Live With Me (2006),  False Flags / United Snakes (2006),  Splitting The Atom (2009),  Paradise Circus (2010),  Girl I Love You (2010),  Atlas Air (2010),  Massive Attack vs Burial – Four Walls / Paradise Circus (2011),  Massive Attack Feat. James Massiah – Dear Friend (2016),  Ritual Spirit (2016),  The Spoils (2016).

Moby (właśc. Richard Melville Hall) (ur. 1965 w Nowym Jorku) amerykański dj, kompozytor, piosenkarz i producent muzyki elektronicznej. To multiinstrumentalista. Gra na syntezatorze oraz gitarze basowej. Tworzy muzykę w różnych stylach m.in. pop, rock, punk breakbit i hardcore. Występował pod pseudonimami: Voodoo Child, Barracuda, Brainstorm, UHF, The Brotherhood, DJ Cake, Lopez, Mindstorm, Schaumgummi, Pippy Baliunas. Związał się punkowym zespole The Vatican Commandos. Popularność zyskał na początku lat 90-tych. Jego wizytówką była piosenka „Go” (1991), która uplasowała się 10. miejscu na listach przebojów w Wielkiej Brytanii. W 1999 roku ukazał się album „Play”, który promowały single: „Why Does My Heart Feel So Bad?” i „Porcelain”. Pyta zdobyła platynę i dobrze się sprzedała.

Oto najpopularniejsze utwory:

 Mobility (1990),

134

 Go (1991),  Drop A Beat (1992),  Next Is The E (1992),  I Feel It /Thousand (1993),  All That I Need Is To Be Loved (1993),  Move (1993),  Feeling So Real (1994),  Hymn (1994),  What Love (1995),  Into The Blue (1995),  Everytime You Touch Me (1995),  Bring Back My Happiness! (1995),  Come On Baby (1996),  That's When I Reach For My Revolver (1996),  James Bond Theme (Moby's Re-Version) (1997),  Honey (1998),  Why Does My Heart Feel So Bad? (1999),  Bodyrock (1999),  Run On (1999),  Honey And Run On (1999),  Find My Baby (2000),  Moby Featuring Gwen Stefani – South Side (2000),  Natural Blues (2000),  Porcelain (2000),  In This World (2002),  We Are All Made Of Stars (2001),  Extreme Ways (2002),  Sunday (The Day Before My Birthday) (2002),  In My Heart (2003),  Moby Vs. Princess Superstar – Jam For The Ladies (2003),  Moby & Public Enemy – Make Love Fuck War (2004),  Raining Again (2004),  Lift Me Up (2005),  Beautiful (2005),  Dream About Me (2005),  Spiders (2005),  Moby & Amaral – Escapar (Slipping Away) (2006),  Slipping Away (2005),  Slipping Away (Crier La Vie) (2006),  Moby Featuring Debbie Harry – New York, New York (2006),  Alice (2007),  Disco Lies (2008),  Ooh Yeah (2008),  I Love To Move In Here (2008),  Shot In The Back Of The Head (2009),  One Time We Lived (2009),  Mistake (2009),  Wait For Me (2009),  Pale Horses (2009),  Be The One (2011),  Lie Down In Darkness (2011),  The Day (2011),  The Poison Tree (2011),  Moby & Mark Lanegan – The Lonely Night (2013),  Moby With Wayne Coyne – The Perfect Life (2013),  Moby & Cold Specks – A Case For Shame (2013),  Moby Feat. Damien Jurado – Almost Home (2013),  Moby / Skylar Grey – The Last Day (2013),  Like A Motherless Child (2017),

135

 Showtek & Moby – Natural Blues (2018),  This Wild Darkness (2018),  Too Much Change (2020),  Power Is Taken (2020),  My Only Love (2020).

Plaid zespół elektroniczny z Londynu w składzie: Andy Turner i Ed Handley. Artyści byli wcześniej członkami grupy The Black Dog. Współpracowali z wokalistkami: Mara Carlyle, Nicolette i Björk. Wydawali swoje przeboje w wytwórniach: Clear, Peacefrog, Black Dog Productions i Warp Records. Znani są również z remiksów dla takich gwiazd jak: Red Snapper, Björk, Goldfrapp i The Irresistible Force. W latach 2001-2006 duet współpracował z Bobem Jarocem, którego animacje wzbogacały ich występy.

Oto najpopularniejsze utwory:

 Scoobs In Columbia (1992),  Android (1995),  Undoneson (1997),  Scoobs In Colombia / Fly Wings (2000),  Booc (2000),  Squance / Zala / Twin Home (2001),  Bet Nat (2017),  Maru (2019),  Los (2019),  Dancers (2019.

UNKLE (U.N.K.L.E.) zespół trip-hopowy z Londynu w składzie: Tim Goldsworthy, Kudo, James Lavelle. Grupa powstała w 1994 roku. Liderem U.N.K.L.E. był James Lavelle. On też założył wytwórnię Mo`Wax promującą styl trip hop. Pierwszy ich album “Psyence Fiction” ukazał się dopiero 1998 roku. W produkcji tego krążka wzięli również udział: raper Mike D (Beastie Boys), Thom Yorke (Radiohead) i Richard Ashcroft (The Verve). Pod szyldem U..N.K.L.E. (James Lavelle i Richard File) wydali “Never, Never, Land” w roku 2004. Oto najpopularniejsze utwory:

 Berry Meditation (1996),  Rock On (1997),  U.N.K.L.E. Featuring Nigo & Scratch Perverts – Ape Shall Never Kill Ape (1997),  Rabbit In Your Headlights (1998),  UNKLE Featuring Ian Brown – Be There (1998),  Slam vs. UNKLE – Narco Tourists (2000),  Eye For An Eye (2002),  In A State (2003),  UNKLE Feat. Ian Brown – Reign (2004),  Hold My Hand (2007),  Burn My Shadow (2007),

136

 Restless (2008),  UNKLE Feat. The Black Angels – Natural Selection (2010),  UNKLE Feat. Nick Cave – Money And Run (2011),  Worship (2014),  UNKLE feat. Elliott Power, Ysée, Mïnk – Cowboys Or Indians (2016),  UNKLE feat. Keaton Henson – Sick Lullaby (2017),  UNKLE Feat Liela Moss – Sunrise (Always Comes Around) (2017).

Muzyka big beat

Basement Jaxx angielska grupa elektroniczna w składzie: Simon Ratcliffe i Felix Buxton założona w 1994 roku w Brixton w południowym Londynie. Swoją nazwę wzięli od nazwy klubu nocnego w tym mieście. W 1997 roku rozpoczęli współpracę z wokalistką Corriną Joseph i tak powstała pierwsza ich udana produkcja „Fly Life”. Po sukcesie tej piosenki duet podpisał kontrakt płytowy z wytwórnią XL. W 1999 roku wydali swój pierwszy album „Remedy”. Singiel "Red Alert" z tej płyty pojawił się w filmie „Bend It Like Beckham” a także w reklamie Coca-Coli. Inne ciekawe piosenki z tego albumu to: „Jump N 'Shout”, „Bingo Bango” i

„Rendez-Vu”. Ich następny album „Rooty” (2001) zawierał single „Romeo”, „Jus 1 Kiss”, „Where's Your Head At?”, „Do Your Thing” i „Get Me Off”. Utwór „Where's Your Head At” stał się międzynarodowym hitem w 2002 roku. Trafił na ścieżce dźwiękowej do gry komputerowej „Lara Croft: Tomb Raider” a „Do Your Thing” do gry „SSX 3”. W 2003 roku Basement Jaxx wydał następny album „Kish Kash” z udziałem takich artystów jak: Lisy Kekauli (z Bellrays), Me'shell Ndegeocello, Dizzee Rascal, Totlyn Jackson, JC Chasez, Siouxsie Sioux i Phoebe. Z tego albumu pochodzą single: „Lucky Star”, „Good Luck” i „Plug It In”. W 2005 roku duet wydał kompilację „The Singles” z kolekcją wideo na dvd. Na niej znalazły wszystkie single z ich albumów oraz dwa nowe utwory: „Oh My Gosh ” i „U Don't Know Me ”. W 2006 roku wyszedł ich kolejny album „Crazy Itch Radio” z udziałem artystów: Martina Sorbara, Lily Allen i Robyn. Promowały go single: „Hush Boy” i „Take Me Back To Your House”. W 2009 roku nagrali album „Scars” z udziałem Yoko Ono, Santigold, Lightspeed Champion i Yo! Majestat. Promował go singiel „Feelings Gone”. W 2011 roku duet nawiązał współpracę z Metropole Orkest i nagrał album „Basement Jaxx vs. Metropole Orkest”. W 2014 roku Basement Jaxx wydał album „Junto” w wytwórni Atlantic Jaxx. Wydawnictwo promował singiel „Never Say Never” a interesujący teledysk wyreżyserował Saman Kesh. Zespół odwiedził nasz kraj dwukrotnie w 2006 i w 2009 roku.

137

Oto najpopularniejsze utwory:

 Fly Life (1997),  Rendez-Vu (1999),  Red Alert (1999),  Jump N' Shout (1999).  Bingo Bango (1999),  Jus 1 Kiss (2001),  Romeo (2001),  Where's Your Head At (2001),  Get Me Off (2002),  Basement Jaxx Feat Dizzee Rascal – Lucky Star (2003),  Basement Jaxx Feat. Lisa Kekaula - Good Luck (2003),  Plug It In (2004),  Oh My Gosh (2005),  Hush Boy (2006),  Never Say Never (2014).

Fatboy Slim (właśc. Norman Quentin Cook) (ur. 1963) brytyjski dj, muzyk elektroniczny i producent. Występował też pod pseudonimami: Norman Cook, Pizzaman i Son of a Cheeky Boy. To pionier stylu muzycznego zwanego big beat. Album „You've Come a Long Way, Baby” (1998) przyniósł mu sławę. Na krążku znalazły się hity: "Right Here, Right Now" i "The Rockafeller Skank" Piosenka "The Rockafeller Skank trafiła na ścieżkę dźwiękowa do gry komputerowej „FIFA 99” .Jego występ w Brighton przyciągnął około 250 tysięcy gości a nagranie tego koncertu znalazło się na albumie „Live on Brighton Beach” (2002). Teledysk do piosenki „Praise You” zdobył trzy nagrody, a „Weapon of Choice” cztery nagrody na MTV Music Video Awards. W maju 2007 otrzymał nagrodę Ivor Novello Award za całokształt twórczości muzycznej. Współpracował z Simonem Thortonem i jego wytwórnią Skint Records.

Oto najpopularniejsze utwory:

 Everybody Needs A 303 (1995),  Going Out Of My Head (1996),  Praise You (1998),  The Rockafeller Skank (1998),  Gangster Trippin (1998),  Right Here, Right Now (1999),  Ya Mama (2000),  Sunset (Bird Of Prey) (2000).

Freestylers brytyjski projekt muzyczny w składzie: Matt Cantor, Aston Harvey i Andrew Gale. Grupa powstała w 1996 roku. Tworzyli muzykę w stylu: big-beat, electro-breakbeat, hip- hop Zespół współpracował z Soul Sonic Force, Tenor Fly, Navigator. Ich pierwszy singiel “Drop The Bomb (AK-48)” (1996) wydała wytwórnia Scratch City Records. W 1998 roku

138 wyprodukowali swój debiutancki album “We Rock Hard”. Promowały go single: "B-Boy Stance”, „Don't Stop" “Ruffneck”, “Warning” a także teledysk "Here We Go" emitowany przez MTV. Piosenka “Here We Go” trafiła na ścieżkę dźwiękową do komedii „Hey Dude Where’s My Car”. Ich drugi album “Pressure Point” (2001) wyszedł w wytwórni Freskanova. To z niego pochodził hit "Get Down Massive" nagrany z udziałem Navigator. Utwór ten osiągnął 20. miejsce na liście przebojów Billboardu w 2002 roku. Trzeci album “Raw As F** k” wydano w 2004 roku. Promował go singiel “Push Up”, który dotarł do Top-30 w Wielkiej Brytanii, a w Australii zajął trzecie miejsce. Kolejny singiel "Get A Life" (2004) znowu przypomniał fanom o tej grupie z Wysp Brytyjskich. W 2005 roku wyszedł ich kolejny album “Adventures in Freestyle", który promowało nagranie “Painkiller”. W 2011 roku Freestylers nagrali singiel "Frozen" z udziałem wokalisty Joshua Steele (Flux Pavilion) w wytwórni Rub A Duck. Ostatni album “The Coming Storm” wydali w 2013 roku. Grupę promował słynny muzyk Lenny Kravitz, który zaprosił ich do wspólnej trasy koncertowej. Jeden z członków formacji Freestylers nagrał utwór Strike “U sure do” (1995).

Oto najpopularniejsze utwory:

 Freestylers feat. Tenor Fly – B-Boy Stance (1997),  Ruffneck (1998),  Don't Stop (1999),  Freestylers feat. Definition Of Sound – Here We Go (1999),  Get Down Massive (2001),  Get A Life (2004),  Push Up (2004),  In Love With You (2006).

Groove Armada brytyjska grupa muzyczna w składzie: Andy Cato (właśc. Andrew Derek Cocup) z Yorkshire i Tom Findlay z Cambridge. W 1998 roku wydali swój debiutancki album „Northen Star”. Rok później wyszedł ich następny album „Vertigo” (1999), Na krążku znalazło się kilka przebojów m.in. „I See You Baby”. W 2007 roku zespół Groove Armada powrócił na szczyt list przebojów z albumem „Soundboy Rock”. Płytę promował hit „Get Down”. W tym samym roku zespół obchodzi 10-lecie swojego istnienia. W 2015 roku Groove Armada wydała swój kolejny album „Little Black Book”. Na krążku znalazły się remiksy ich najlepszych utworów nagrane przez znanych artystów. Zespół do tej pory odwiedził Polskę kilka razy. Zagrał w Gdyni i w Warszawie.

Oto najpopularniejsze utwory:

 If Everybody Looked the Same (1999),  I See You Baby (1999),

139

 My Friend (2000),  Superstylin (2001),  But I Feel Good (2002),  Get Down (2007),  Song 4 Mutya (Out Of Control) (2007).

Propellerheads angielska grupa big beat w składzie: Will White i Alex Gifford. Zespół powstał w 1995 roku w Bath w Wielkiej Brytanii. Rok później wydali swoją pierwszą EP pt. „Dive!” w labelu Wall of Sound. Utwór promował markę Adidas. W 1998 roku ukazał się ich następny album „Decksandrumsandrockandroll”, na którym znalazły się znane szlagiery: „History Repeating”, „Take California”, „On her Majesty's Secret Service” (ścieżka dźwiękowa do filmu „The World Is Not Enough” z sagi James Bond) i „Spybreak” (piosenka, która pojawia się w filmie „Matrix”). W 1999 roku Gifford przeniósł się do Nowego Jorku. Wyprodukował album Jungle Brothers –„V.I.P”. W 2003 roku grupa Propellerheads zakończyła działalność.

Oto najpopularniejsze utwory:

 Take California (1996),  Dive (1996),  Spybreak! (1997),  Propellerheads feat. Miss Shirley Bassey – History Repeating (1997),  Propellerheads / David Arnold – On Her Majesty's Secret Service (1997).  Extended Play E.P. (1998),  Bang On! (1998).

The Chemical Brothers angielski duet muzyki elektronicznej w składzie: Tom Rowlands (ur. 1971) i Ed Simons (ur. 1970). Ich debiutancki album „Exit Planet Dust” (1995) dobrze się sprzedał. Grupa podpisała kontrakt Virgin Records i nagrała singiel „Life Is Sweet” zremiksowany przez Daft Punk. W 1997 roku wydali hit „Block Rockin ’Beats”. Ta produkcja przyniosła im uznanie i sławę, a ich występy na żywo zaczęły cieszyć się dużym zainteresowaniem. Na albumie „Surrender” znalazł się jeden z ich największych hitów „Hey Boy Hey Girl” (1999). W 2001 roku wyszedł ich kolejny album „Come With Us”, który promowały single: „It Began in Africa”, „Star Guitar”, „Come With Us / The Test”. W utworze „The Test” muzycy wykorzystali sample z kompozycji Czesława Niemna „Pielgrzym”. W 2004 roku ukazał się ich kolejny album „Push the Button”, a nagranie z tego krążka „Galvanize” było nominowane do nagrody Grammy. Bardzo udany był również album „We Are the Night” (2007). W pierwszym tygodniu po ukazaniu się płyty sprzedano 89 000 egzemplarzy. Znalazł Krążek otrzymał nagrodę Grammy w kategorii najlepszy albumu „Electronic / Dance”. W 2011 roku zespół The Chemical Brothers wyprodukowali ścieżkę dźwiękową do filmu „Hanna” w

140 reżyserii Joe Wrighta. Ich piosenka „Theme For Velodrome” z 2012 roku była oficjalnym hymnem Igrzysk Olimpijskich w Londynie. Kolejny album „Born in the Echoes” ukazał się w 2015 roku. Do jego nagrania zaproszono muzyków m.in. St. Vincent, Ali Love i Cate Le Bon, Single z tego albumu „Go” (nagrany z Q-Tip) i „Wide Open” (nagrany z Beckiem) zdobyły dużą popularność. W 2018 roku wyszedł ich album „No Geography”. Zdobył uznanie krytyków i fanów. Promowały go single: „Free Yourself”, „MAH”, „We've Got To Try”, „Got to Keep On”. Ten ostatni zdobył nagrodę Grammy w kategorii Best Dance Recording.

Oto najpopularniejsze utwory:  Life Is Sweet (1995),  Block Rockin' Beats (1997),  Out Of Control (1999),  Hey Boy Hey Girl (1999),  Music: Response (2000),  It Began In Afrika (2001),  Star Guitar (2001),  Come With Us / The Test (2002),  Get Yourself High (2003),  The Chemical Brothers feat. The Flaming Lips – The Golden Path (2003),  Galvanize (2004),  Believe (2005),  The Salmon Dance (2007),  Do It Again (2007),  Midnight Madness (2008),  Swoon (2010),  Go (2015),  Eve Of Dubstruction (2019),  Got To Keep On (2019).

The Crystal Method amerykański duet: Scott Kirkland i Ken Jordan. Powstał w Las Vegas w stanie Nevada w 1993 roku. Wielu krytyków muzycznych porównało The Crystal Method do The Chemical Brothers. Ich najlepiej sprzedający się album „Vegas” był mieszanką: hip-hopu, disco, acidu i house'u, wstawek wokalnych i pulsującego rytmu. Utwory z tego albumu trafiły na ścieżkę dźwiękową do filmów: „The Replace Killers”, „Romeo Must Die”, „Zoolander”, „Just 60 Seconds”, „Spawn” a także do gier wideo : „Need for Speed”, „Splinter Cell”, „FIFA Soccer”. W 2001 roku wyszedł ich drugi album „Tweekend”, który zadebiutował na 32. miejscu na liście Billboard i dobrze się sprzedał. Najlepsze utwory z tego albumu to: „Wild, Sweet and Cool”, „Murder”, „The Name of the Game”. Kolejny album „Legion of Boom” z 2003 roku przyniósł zespołowi aż trzy nagrody Dance Music. Pod koniec 2013 roku duet nagrał muzykę do filmu „Almost Human” (kryminał science fiction emitowany na antenie Fox). W tym samym roku ich dwie piosenki: „Play for Real” i „Over It” trafiły na ścieżkę dźwiękową do gry „Asphalt 8: Airborne”. W 2014 roku muzycy nagrali piosenkę „Single Barrel

141

(Sling the Decks)” do filmu. „Lucy”. W 2016 roku z zespołu odszedł Ken Jordan. Rok później Scott Kirkland pod szyldem The Crystal Method nawiązał współprace ze szwajcarskim kompozytorem Tobiasem Enhusem i nagrał ścieżkę dźwiękową do amerykańskiego filmu dokumentalnego „Hired Gun”. W 2018 roku wyszedł album „The Trip Home”. Promowały go single: „Holy Arp”, „There a Difference”.

Oto najpopularniejsze utwory:

 Now Is The Time (1994),  Keep Hope Alive (1995),  Busy Child (1997),  Comin' Back (1998),  Name Of The Game (2001),  You Know It's Hard (2001),  Born Too Slow (2003),  The Crystal Method feat. LMFAO – Sine Language (2010),  Refracture Ft. The Crystal Method – Going In EP (2016).

The Prodigy zespół z Braintree z Wielkiej Brytanii w składzie: Liam Howlett, Maxim Reality, Keith Flint, Leeroy Thornhill, Sharky. Byli pionierami stylu big beat (obok takich zespołów jak The Chemical Brothers i Fatboy Slimem). Nazywano ich „Ojcami chrzestnymi muzyki rave”. Zespół tworzył muzykę w stylu techno a później rozwinął swój własny styl, który obejmował nowe brzmienia, takie jak hardcore i jungle. W lutym 1991 roku ukazała się ich pierwsza produkcja - „What Evil Lurks”, która została zauważona przez fanów muzyki rave i była często grana w wielu klubach. Dzięki temu zespół zagrał serię koncertów w Wielkiej Brytanii i we Włoszech, Po zakończeniu trasy koncertowej Sharkey opuścił grupę. W sierpniu 1991 roku The Prodigy wydał singiel „Charly”, który zajął trzecie na listach przebojów w Wielkiej Brytanii. Kolejna ich piosenka „Everybody in the Place” również spodobała się fanom. We wrześniu 1992 roku muzycy wydali trzeci singiel „Fire / Jericho”, który także zdobył uznanie fanów. W tym samym roku wyszedł ich debiutancki albumu „Experience”. Na albumie znalazły się remiksy wcześniej wydanych singli. Krążek otrzymał status złotej płyty w Polsce i platyny w Wielkiej Brytanii. Kolejne single: „One Love” i „No Good (Start the Dance)” przyniosły The Prodigy ogromną popularność. W lipcu 1994 roku ukazał się ich album „Music for the Jilted Generation”. Płyta różniła się od poprzedniej. W kompozycjach pojawiły się elementy muzyki industrialnej i rockowej. Album zadebiutował na pierwszym miejscu listy Billboard 200. Zdobył status podwójnej platyny w Wielkiej Brytanii. W 1996 roku ukazały się single: „Firestarter” i „Breathe”, które zajęły wysokie miejsca na listach przebojów w wielu krajach. W czerwcu 1997 roku zespół nagrał trzeci album studyjny „The Fat of the Land”, który

142 ustanowił rekord w sprzedaży płyt. Ich singiel „Smack My Bitch Up” (1997) uznano za najbardziej skandaliczną piosenkę w historii muzyki. W 2000 roku Leeroy Thornhill opuścił grupę. Rozpoczął karierę solową (pod pseudonimem Flightcrank). W 2001 roku ukazała się reedycja debiutanckiego albumu The Prodigy „Experience: Expanded” z remiksami ich utworów. W sierpniu 2004 roku wydali czwarty album studyjny „Always Outnumbered, Never Outgunned”, który zajął wysokie pozycje na listach przebojów w wielu krajach. W październiku 2005 roku ukazał się „The Singles 1990-2005” z najpopularniejszymi piosenkami zespołu. W listopadzie 2018 roku muzycy wydali kolejny album „No Tourists”. Na krążku znalazły się single: „Light Up The Sky”, „We Live Forever”, „Fight Fire With Fire” (nagrany z udziałem amerykańskiego zespołu hip-hopowego Ho99o9). W marcu 2019 roku Keith Flint popełnił samobójstwo. Zespół odwołał koncerty. The Prodigy sprzedało około 25 milionów płyt na całym świecie. Zdobyło wiele nagród muzycznych: dwie Brit Awards dla Najlepszego Brytyjskiego Dance Act, trzy MTV Video Music Awards, pięć MTV Europe Music Awards. Muzycy otrzymali dwie nominacje do nagrody Grammy. Zespół odwiedził Polskę w 2011 roku, wystąpił na Festiwalu Woodstock.

Oto najpopularniejsze utwory:

 Charly (1991),  Everybody In The Place (1991),  Out of Space (1992),  Fire (1992),  One Love (1993),  No Good (Start the Dance) (1994),  Voodoo People (1994),  Firestarter (1996),  Breathe (1996),  Smack My Bitch Up! (1997),  Diesel Power (1997),  Girls (2004),  Omen (2008),  Invaders Must Die (2008),  We Live Forever (2011).

Muzyka techno-trance

143

4hero (4 Hero lub 4-Hero) angielski duet: Mark "Marc Mac" Clair i Denis "Dego" McFarlane. To pionierzy gatunku jungle i drum and bass. Rozpoczęli działalność w 1989 roku. W 1995 roku wydali album „Parallel Universe”. Muzycy nagrali remiks piosenki „I am the black gold of the sun” (1997) zespołu Masters at Work. Ich album „Two Pages” był nominowany do nagrody Mercury Music Prize w 1998 roku. Komponowali muzykę dla wielu artystów m.in. dla Jill Scott i Ultra Nate. Założyli wytwórnie muzyczne: Reinforced Records, 2000 Black, Twisted Funk, Omniverse i Raw Canvas Records.

Oto najpopularniejsze utwory:

 Combat Dancin' (1990),  The Scorcher / Kirk's Back (1990),  No Sleep Raver / Marimba (1991),  Cookin Up Ya Brain / Where's The Boy? (1992),  Golden Age (1993),  Journey From The Light (1993),  Universal Love (1995),  Mr. Kirk (1995),  Loveless (1997),  Chris Bowden With 4-Hero – Hero (1997),  We Who Are Not As Others (1998),  Star Chasers (1998),  Escape That (1998),  Les Fleur (2001),  4hero Featuring Lady Alma – Hold It Down (2002),  Patricia Marx & 4 Hero – Submerso (2003),  Morning Child (2007),  4hero Featuring Face – Look Inside (2008).

Aphex Twin (właśc. Richard David James) (ur. 1971 w Limerick, Irlandia) pionier muzyki elektronicznej. Znany też pod pseudonimami: AFX, Polygon Window, Blue Calx, The Dice Man i Power-Pill. Tworzy muzykę w stylu: techno, ambient, acid, IDM. Uważany jest za jednego z najważniejszych i najbardziej innowacyjnych muzyków elektronicznych. Do komponowania utworów, jako jeden z pierwszych muzyków, używał komputera. W 1991 roku z Grantem Wilsonem otworzył wytwórnię Rephlex Records. Swój pierwszy album studyjny „Selected Ambient Works 85-92” wydał w 1992 roku. Były to nagrania w stylu ambient. Krytycy uznali ten album za przełomowy. Od tego czasu zaczął wydawać swoje albumy w kultowej wytwórni Warp Records. W 1994 roku ukazał się jego album „Selected Ambient Works Volume II” . W 1995 roku wydał „I Care Bo You Do”. Była to ostatnia płyta, na której użył analogowego syntezatora. Single „Come To Daddy” (1997), „Windowlicker” (1999) zdobyły ogromną popularność. W 2001 roku Aphex Twin wydał dwupłytowy album “Drukqs”

144 z kompozycjami na fortepian. Muzyk zachwycił się twórczością polskiego kompozytora Krzysztofa Pendereckiego i zremiksował jego utwory: „Tren ofiarom Hiroszimy” i „Polymorphia”. W 2014 roku wydał kolejny album „Syro”. Zdobył nagrodę Grammy w kategorii najlepszy album elektroniczny roku. We wrześniu 2018 roku Aphex Twin wydał singiel „T69 Collapse”.

Oto najpopularniejsze utwory:

 Analogue Bubblebath (1991),  Digeridoo (1992),  On (1993),  Donkey Rhubarb (1995),  Ventolin (1995),  Come To Daddy (1997),  Windowlicker (1999),  Cheetah (2016).

Aphrodite (A Zone i DJ Aphrodite) (właśc. Gavin King) dj i producent brytyjski. Nazywany jest „Ojcem chrzestnym muzyki jungle”. Zaliczany do pionierów muzyki rave. Rozpoczął karierę muzyczną w 1988 roku od komponowania acid house. Założył własną wytwórnię Aphrodite Records, w której wydał „Amazon II” (z producentem Tony B) i „Aladdin” (z Markiem QED). W 1996 roku z Mickeyem Finnem założył wytwórnię Urban Takeover Records. Wydał swój pierwszy album „Aphrodite” w 1999 roku i odniósł sukces. Kolejne produkcje to: „Aftershock” (2000) i „Urban Junglist” (2003). Wykonał remiksy dla takich gwiazd jak: A Tribe Called Quest, Blackstreet, Jungle Brothers, Fugees i Luniz. Przyniosły mu sławę i uznanie w USA. Jego piosenka „King of the Beats” trafiła na ścieżkę dźwiękową do gier wideo: „Rollcage” i „SSX Tricky”.

Oto najpopularniejsze utwory:

 Raw Motion / Dub Motion (1992),  Cocaine (1993),  The Vine (1993),  Stonka / Break Of Day / Break Of Dawn (1993),  Sea Mortar / Beautiful Bass (1993),  Sub Groove / Shine (1994),  Solar Flare / Fascination (1994),  Basslights / Solaris (1994),  Velvet Seduction (So You Gotta) (1995),  Bomber / Tell The Truth (1995),  Mission! (1996),  The Underworld / Cool Rock Stuff (1998),  The Wobble / Bomber Style (1999),  Summer Breeze (2000),  Lava Flow (2001),  Come Down Dubbin' (2001),

145

 Cloud Break / Karma Sutra (2001),  Siberia / London Massive (2005),  Aphrodite & Beverly Knight – Sometimes (2005),  Breaking Point / Breaking Me Softly (2006),  Scarface / War Of The Worlds (2006),  Odyssey (2007),  Break In Reality (2007),  Fog Horn (2008),  Return To Jedda (2008).

Altern 8 brytyjska grupa elektroniczna w składzie: Mark Archer i Josh Doherty, Chris Peat. Rozpoczęli działalność w 1990 roku. Muzycy nosili maski i kombinezony. Byli uważani za ikony wczesnej sceny rave i hardcore w Wielkiej Brytanii. Inspirowali się zespołem Kraftwerk oraz muzyką techno z Detroit (Derrick May, Juan Atkins i Kevin Saunderson). Wydawali dla Network Records. Pierwsza EP Altern 8 to „Overload” (1990). Ich „Move My Body” okazał się wielkim hitem. W 1991 roku pojawiły się ich single: „Activ 8 (Come With Me)”, „Frequency” , „Give It to Baby”, „Infiltrate 202” i „The Vertigo EP”. Zdobył uznanie fanów. W 1992 roku muzycy wyprodukowali piosenki: „Brutal-8-E” i „E-vapor 8”. Wydali jedyny album „Full On.. Mask Hysteria” (1992). W tym samym roku nagrali utwór „Let It Reign” dla amerykańskiej grupy Inner City. Po wydaniu piosenki „Everybody” (1993) duet zakończył działalność. W tym samym roku Archer rozpoczął produkcję pod pseudonimem Slo-Moshun i nagrał piosenki „Bells of NY” i „Help My Friend”. Oto najpopularniejsze utwory:

 Activ 8 (Come With Me) (1991),  Frequency (1991),  Give It To Baby (1991),  Hypnotic St-8 (1992),  Armageddon (1992),  Evapor 8 (1992),  Brutal-8-E (1992),  Everybody (1993).

Armin van Buuren (ur. 1976 w Leiden, Holandia) to jeden z najbardziej znanych dj-ów trance na świecie. Zainspirowany kompozycjami Jean-Michela Jarre'a zaczął tworzyć muzykę elektroniczną. Współpracował z Ferry Corsten, DJ Tiësto, Hardwell i W&W. Wytwórnia Cyber Records wydała jego singiel „Blue Fear” (1997). W 1999 roku wyprodukował utwór „Communication”, który zdobył popularność na Ibizie. Sławę przyniosły mu remiksy: „Single Minded People” (The Sunclub, 1997) i „Gouryella” (Gouryella, 1999). W 2001 roku pod pseudonimem Perpetuous Dreamer nagrał piosenkę „The Sound of Goodbye” (z Elles de

146

Graaf). W czerwcu 2003 roku założył niezależną wytwórnię muzyczną Armada Music. W tym samym roku wydał swój pierwszy album studyjny „76”. Poprzedzały go single: „Yet Another Day” i „Burned With Desire”, który odniósł sukces w Wielkiej Brytanii i w innych krajach. Jego singiel „Rush Hour” (2007) stanowił oprawę muzyczną do Mistrzostw Europy w piłce nożnej do lat 21. Jego album „Imagine” (2008) dobrze się sprzedał. W 2010 roku Van Buuren zdobył tytuł najlepszego dj-a na świecie. Jego wytwórnia Armada Music została po raz drugi uznana za najlepszą wytwórnię płytową świata. W 2014 roku był nominowany do nagrody Grammy w kategorii Best Dance Recording za singiel „This Is What It Feels Like” nagrany z udziałem Trevora Guthrie. W 2019 roku współpracował z Kevinem Saundersonem i jego projektem Inner City. Nagrali piosenką „It Could Be”. Van Buuren otrzymał nagrodę za promowanie holenderskiej muzyki tanecznej na świecie.

Oto najpopularniejsze utwory:

 Push (1996),  Blue Fear (1997),  Armin Van Buuren Presents Gimmick – Free (1999),  Lost Soul Society (1999),  Communication (1999),  Armin van Buuren Presents Darkstar – See Me, Feel Me (1999),  Armin van Buuren Presents Rising Star – Touch Me (1999),  DJ Tiësto And Armin van Buuren Present Major League – Wonder Where You Are? / Wonder? (2000),  Armin van Buuren And DJ Tiësto Present Alibi – Eternity (2000),  Armin Van Buuren Presents Perpetuous Dreamer – The Sound Of Goodbye (2001),  System F Featuring Armin van Buuren – Exhale (2001),  Armin van Buuren Presents Rising Star – Clear Blue Moon / Star Theme (2001),  Armin van Buuren Featuring Ray Wilson – Yet Another Day (2002),  Sunburn (2002),  Armin van Buuren featuring Justine Suissa – Burned With Desire (2003),  Armin vs M.I.K.E– Intruder / Pound (2004),  Shivers / Serenity (2005),  Birth Of An Angel (2005),  Armin van Buuren feat. Nadia Ali – Who Is Watching (2005),  Sail (2006),  Armin van Buuren feat. Racoon – Love You More (2006),  Armin van Buuren vs. Herman Brood – Saturday Night (2006),  Rush Hour (2007),  Armin van Buuren & DJ Shah feat. Chris Jones – Going Wrong (2008),  Armin van Buuren Feat. Sharon den Adel – In And Out Of Love (2008),  Armin van Buuren feat. Susana – If You Should Go (2008),  Armin van Buuren feat. Jaren – Unforgivable (2008),  Armin van Buuren feat. Jacqueline Govaert – Never Say Never (2009),  Armin van Buuren Feat. VanVelzen – Broken Tonight (2009),  Armin van Buuren Feat. Jennifer Rene – Fine Without You (2009),  Armin van Buuren Featuring Christian Burns – This Light Between Us (2010),  Full Focus (2010),  Armin van Buuren Feat. Laura V – Drowning (2010),  Armin van Buuren vs Sophie Ellis-Bextor – Not Giving Up On Love (2010),  Armin van Buuren Feat. Nadia Ali – Feels So Good (2011),  Ferry Corsten vs. Armin van Buuren – Brute (2011),

147

 Armin van Buuren Feat. Adam Young – Youtopia (2011),  Armin van Buuren presents Gaia – Stellar (2011),  Armin van Buuren Presents Gaia – Status Excessu D (The Official A State Of Trance 500 Anthem) (2011),  Armin van Buuren and Orjan Nilsen – Belter (2012),  Orbion (2012),  Armin van Buuren Feat. Ana Criado – I'll Listen (2012),  We Are Here To Make Some Noise (2012),  Armin van Buuren Presents Gaia – J'ai Envie De Toi (2012),  Armin van Buuren Feat. Ana Criado – Suddenly Summer (2012),  Armin van Buuren Vs Arty– Nehalennia (2013),  Armin van Buuren & W&W – D# Fat (2013),  Armin van Buuren & Markus Schulz – The Expedition (A State Of Trance 600 Anthem) (2013),  Who's Afraid Of 138?! (2013),  Armin van Buuren Featuring Cindy Alma – Beautiful Life (2013),  Armin van Buuren Featuring Trevor Guthrie – This Is What It Feels Like (2013),  Armin van Buuren Feat. Fiora – Waiting For The Night (2013),  Armin van Buuren Presents Gaia – Humming The Lights (2014),  Save My Night (2014),  Armin van Buuren & Andrew Rayel – EIFORYA (2014),  Armin van Buuren Feat. Lauren Evans – Alone (2014),  Hystereo (2014),  Ping Pong (2014),  Armin van Buuren & Mark Sixma – Panta Rhei (2015),  Together (In A State Of Trance) (ASOT Festival Anthem) (2015),  Stardust (2015),  Off The Hook (2015),  Armin van Buuren Feat. Eric Vloeimans – Embrace (2015),  Armin van Buuren Feat. Cimo Fränkel – Strong Ones (2015),  Armin van Buuren & W&W – If It Ain’t Dutch (2015),  Armin van Buuren Feat. Mr Probz – Another You (2015),  Armin van Buuren Feat. Kensington – Heading Up High (2015),  Armin van Buuren Presents Rising Star Feat. Betsie Larkin – Safe Inside You (2015),  Armin van Buuren & Dave Winnel – The Race (2016),  Armin van Buuren Vs Vini Vici Feat. Hilight Tribe – Great Spirit (2016),  Armin van Buuren vs Speedy J – Pull Over (2016),  I Live For That Energy (A State Of Trance 800 Anthem) (2016),  Armin van Buuren Feat. Angel Taylor – Make It Right (2016),  Armin van Buuren Feat. BullySongs – Freefall (2016),  Armin van Buuren Presents Rising Star Feat. Betsie Larkin – Again (2016),  Armin van Buuren & Ørjan Nilsen – Flashlight (2016),  The Ultimate Seduction (2016),  My Symphony (The Best Of Armin Only Anthem) (2017),  Armin van Buuren And Sunnery James & Ryan Marciano – You Are (2017),  This Is A Test / The Train (2017),  Be In The Moment (A State Of Trance 850 Anthem) (2017),  Armin van Buuren Feat. Josh Cumbee – Sunny Days (2017),  Armin van Buuren & Garibay Feat. Olaf Blackwood – I Need You (2017),  Armin van Buuren And Sunnery James & Ryan Marciano – You Are Too (2018),  Armin van Buuren Vs Shapov – The Last Dancer (2018),  Armin van Buuren Feat. James Newman– Therapy (2018),  Blah Blah Blah (2018),  Armin van Buuren X Vini Vici X Alok Feat. Zafrir – United (2018),  Armin van Buuren Feat. Conrad Sewell – Sex, Love & Water (2018),  Armin van Buuren vs Tempo Giusto – Mr. Navigator (2019),  Armin van Buuren & Avian Grays Feat. Jordan Shaw – Something Real (2019),  Armin van Buuren Vs Inner City – It Could Be (2019),  Armin van Buuren feat. Ne-Yo – Unlove You (2019),  Armin van Buuren & Luke Bond Feat. Karra – Revolution (2019),  Armin van Buuren & Garibay – Phone Down (2019),

148

 Armin van Buuren x Lucas & Steve feat. Josh Cumbee – Don't Give Up On Me (2019),  Armin van Buuren Feat. Bonnie McKee – Lonely For You (2019),  Armin van Buuren & AVIRA – Hollow/ Mask/ Illusion (2020).

ATB (właśc. André Tanneberger) (ur. 1973 we Freibergu) niemiecki dj trance. Rozpoczął karierę muzyczną w grupie Sequential One. Ich singiel „My love is hot” (1997) zdobył uznanie fanów. Muzyk już jako ATB zadebiutował utworem „9pm (Till I Come)” (1998). Nagranie to przyniosło mu sławę i uznanie. W 1999 roku wyprodukował single: „Don't Stop” i „Killer”, które później znalazły się na albumie „Movin 'Melodies”. W 2000 roku artysta wydał swój drugi album „Two Worlds” ze znakomitymi singlami: „The Summer” i „Fields of Love”. Rok później skomponował single: „Let U Go” i „Hold You” (z udziałem Roberty Carter Harrison). W 2002 roku wydał swój trzeci album „Dedicated”, który promował hit „You're not Alone”. W 2003 roku zaprezentował swój czwarty album „Addicted to Music” z singlami: „I Don't Wanna Stop” i „Long Way Home” z udziałem Roberty Carter Harrison. ATB wydał swoją pierwszą kompilację „The Dj-In The Mix” (2003). W 2004 roku wyprodukował piąty album „No Silence” m.in. z wokalem Tiff Laycey z przebojami: „Marrakech” i „Ecstasy”. W 2005 roku ukazał się jego album „Seven Years 1998-2005”. Na kompilacji znalazły się m.in. „The Summer”, „Long Way Home”, „I Don't Wanna Stop” oraz 6 nowych utworów: „Humanity”, „Let U Go (2005 Reworked) ”, „Believe in Me” , „ Trilogie Pt. 2 ”, „Take Me Over ” i „Far Beyond ”. W 2007 roku wydał album „Trilogy” ( 2 płyty cd) z dobrymi nagraniami: „Renegade” i „Feel Alive”. W maju 2009 roku ukazał się kolejny album „Future Memories”, który promowały hity: „What About Us”, „Behind” i „Future Memories”. W 2014 roku wydał swój album studyjny „Contact”. W kwietniu 2017 roku ukazał się jego najnowszy album „neXt”. W produkcji tego krążka brali udział m.in. Haliene, Sean Ryan, Mike Schmid, Ethan Thompson. Oto najpopularniejsze utwory:

 9 PM (Till I Come) (1998),  Killer (1999),  Don't Stop! (1999),  The Summer (2000),  ATB feat. York – The Fields Of Love (2000),  Let U Go (2001),  Hold You (2001),  You're Not Alone (2002),  I Don't Wanna Stop (2003),  Long Way Home (2003),  Sunset Girl (2004),  Here With Me / IntenCity (2004),

149

 Marrakech (2004),  Ecstasy (2004),  Believe In Me (2005),  Let U Go (Reworked) (2005),  Humanity (2005),  Summer Rain (2006),  Justify (2007),  Feel Alive (2007),  ATB With Heather Nova – Renegade (2007),  ATB Presents Jades – Wrong Medication (2008),  What About Us / L.A. Nights (2009),  ATB Pres. Flanders – Behind (2008),  Could You Believe (2010),  ATB Feat. JanSoon – Gold (2011),  ATB Feat. Ramona Nerra – Never Give Up (2012),  ATB With RuDee Feat Ramona Nerra – In And Out Of Love (2012),  ATB Feat. Stanfour – Face To Face (2014),  ATB Feat. Haliene – Pages (2017),  ATB Feat. Sean Ryan – Never Without You (2017).

Atkins Juan (ur. 1962 w Detroit) dj i producent muzyki elektronicznej, „ojciec muzyki techno” Tworzył pod pseudonimami: Model 500, Model 600, AudioTech, Channel One. Zadebiutował w grupie Cybotron. Po odejściu z tej grupy założył w 1985 roku własną wytwórnię Metroplex, gdzie nagrywali m.in. Eddie Fowlkes, Kevin Saunderson i Derrick May. Pod pseudonimem Model 500, nagrał “Night Drive (Thru-Babylon)” (1985). Miał duży wpływ na wykonawców muzyki elektronicznej. Jego utwory: "No UFO's" (1985), "Electronic" (1988), "The Chase" (1989), "Ocean To Ocean" (1990) to prawdziwe kamienie milowe w rozwoju muzyki techno. W 1993 roku wytwórnia R&S wydała te utwory na kompilacji “Ciassics”. pod pseudonimem Model 500. Kolejna płyta “Deep Space” (1995) znakomicie się sprzedawała, a singel "The Flow" z miksami F. De Wulta i Underworlda długo nie schodził z list przebojów. Jedną z ostatnich produkcji Atkinsa był album “Infiniti Collection” (1996). Na nim znalazły się jego wcześniejsze single: "Game One", "Impulse", "Martians At Work". W 2006 roku Atkins zagrał w filmie “High Tech Soul” (2006), dokumentującym historię muzyki techno. Założył wytwórnię Metroplex.

Dyskografia Juan Atkins:

Model 500 (1985-do dziś)

 No UFO's (1985),  Night Drive (1985),  The Chase (1989),

150

 Jazz is the Teacher" (1993),  Pick Up the Flow" (1993),  Classics (1993),  Sonic Sunset (1994),  Deep Space (1995),  Mind and Body (1999),  OFI / Huesca (2010),  Digital Solutions (2015).

Infiniti (1991–1995)

 Skynet (1998),  The Infiniti Collection (1996).

Model 600 (2002)

 Update 2002

Juan Atkins

 The Berlin Sessions 2005.

Autechre angielski duet: Rob Brown i Sean Booth. Powstał w 1987 roku. Artyści tworzyli muzykę elektroniczną inspirowaną stylem electro-funk i acid house. W swojej twórczości artyści wykorzystywali różne syntezatory cyfrowe i analogowe a także automaty perkusyjne, miksery i samplery. Występowali wcześniej pod pseudonimami m.in. Lego Feet. W 1991 roku pojawiło się ich pierwsze nagranie „Lego Feet” w wytwórni Skam Records. Duet wydali pierwszą EP zatytułowaną „Cavity Job” (1991) w labelu Hardcore Records. Ich nagrania „Crystel” i „The Egg” pojawiły się na kompilacji „Artificial Intelligence” (1992). „Pierwszy album „Incunabula” wydali pod koniec 1993 roku. Krążek odniósł wielki sukces na szczytach brytyjskich list przebojów. W 1994 roku ukazał się album „Amber” z muzyką w stylu ambient. Ich „Anty EP” z 1994 roku był wyrazem protestu skierowanym przeciwko brytyjskiemu wymiarowi sprawiedliwości. Dotyczył zakazu organizowania imprez rave. Kolejny album „Tri Repetae” (1995) uznano za arcydzieło Autechre. Kolejny album zespołu, „Chiastic Slide”, ukazał się w 1997 roku wraz z EP-kami „Envane” i „Cichlisuite”. W 2001 roku wyszedł ich kolejny album „Confield”. W Japonii wydano ten krążek wzbogacony o dodatkowy utwór „Mcr Quarter”. Utwór „Reniform Puls” z albumu „Draft 7.30” z 2003 roku trafił na ścieżkę dźwiękową do reklamy telefonu komórkowego LG. W 2008 roku ich album „Quaristice” został wydany przez Warp Records.

Oto najpopularniejsze utwory:

151

 Cavity Job (1991),  Basscad (1994),  Keynell (1996),  Gantz Graf (2002),  JNSN CODE GL16 / spl47 (2017).

Aux 88 zespół z Detroit w składzie: Keith Tucker i Tommy Hamilton. Powstał w 1993 roku. Muzycy tworzyli w stylu techno-bass. Nagrywali dla wytwórni braci Burden (Octave One), 430 West i Direct Beat. Oto najpopularniejsze utwory:  Technology (1993),  Direct Drive (1995),  My A.U.X. Mind (1995),  Break it Down (1996),  Electrotechno (1996).

Blank & Jones to dj-e: Piet Blank, Jaspa Jones (właśc. Rene Runge) i producent Andreas Kaufhold. Rozpoczęli działalność w Kolonii w latach 90-tych. Byli pionierami muzyki trance. Zadebiutowali singlem „Sunrise” (1997). Ich najważniejsze albumy to: „In the Mix” (1999), „DJ Culture” (2000), „Nightclubbing” (2001), „Substance” (2002), Relax" (2003). Artyści współpracowali z Robertem Smithem, The Cure, Anne Clark, Sarah McLachlan, Pet Shop Boys i Keane. Piet Blank prowadził dwugodzinny program radiowy Club Mix, który nadawany był na międzynarodowych rejsach Lufthansy. Muzycy wielokrotnie występowali na festiwalach w Niemczech m.in. Love Parade i Mayday a także w Polsce, Holandii i Rosji.

Oto najpopularniejsze utwory:

 Sunrise (1997),  Heartbeat (1997),  Flying To The Moon (1998),  Cream (1999),  After Love (1999),  DJ Culture (2000)  The Nightfly (2000),  Beyond Time (2000),  DJs, Fans & Freaks (D.F.F.) (2001),  Blank&Jones Feat. Anne Clark – The Hardest Heart (2002),  Watching The Waves (2002),  Desire (2002),  Blank & Jones Feat. Robert Smith – A Forest (2003),

152

 Blank & Jones Feat. Elles – Mind Of The Wonderful (2004),  Blank & Jones Feat. Bobo – Perfect Silence (2004),  Blank & Jones With Steve Kilbey – Revealed (2005),  Catch (2006),  Sound Of Machines (2006),  California Sunset (2008),  Blank & Jones Sung By Bernard Sumner – Miracle Cure (2008),  Blank & Jones With Jason Caesar – Lazy Life (2009),  Blank & Jones With Jason Caesar – Relax (Your Mind) (2009),  Blank & Jones vs. Martin Roth – KooKoo (2010),  Blank & Jones With Cathy Battistessa – Happiness (2012),  April (2016),  Blank & Jones With Emma Brammer – Give It To Me (2017),  Blank & Jones With Zoe Dee – Feel Like Makin' Love (2018),  Blank & Jones With Emma Brammer – Our Love (2018),  One (2018),  (Reach Up For The) Sunrise (2018),  Blank & Jones With Jan Loechel – Love From The Start (2018),  Blank&Jones With Kyle Pearce – All Of Me (2020).

Craig Carl (ur. 1969) amerykański dj z Detroit. To jeden z pionierów techno. Założył wytwórnię Planet E Communications. Wydał ponad 200 singli i remiksów pod wieloma pseudonimi m.in. BFC, Psyche, Paperclip People, 69, Designer Music, Parametric czy Tres Demented. Współpracował z różnymi grupami muzycznymi m.in. Innerzone Orchestra i Urban Tribe. Jest twórcą przełomowych singli techno: „Throw” (1994) i „The Climax” (1995). Nagrania wydał pod pseudonimem Paperclip People. Wydał albumy „Landcruising” (1995) i „More Songs About Food and Revolutionary Art” (1997). Krążek „The Sound of Music” (1995) wydał pod pseudonimem 69. To jeden z najlepszych albumów w stylu techno. Artysta był nominowany do nagrody Grammy 2008 w kategorii Best Remixed Recording za remiks „Like a Child” Junior Boys. Craig był współtwórcą i dyrektorem artystycznym festiwalu „Detroit Electronic Music Festival” w 2000 i 2001 roku.

Oto najpopularniejsze utwory:  No More Words (1991),  Carl Craig Presents Paperclip People – Throw / Remake (Uno) (1994),  Carl Craig Presents Paperclip People – The Climax / Clear & Present (1995),  Science Fiction (1995),  Carl Craig Presents Paperclip People – The Floor (1996),  Carl Craig & Pepe Bradock – Angola (2003),  Darkness / Angel (2005),  Agoria Featuring Carl Craig & La Scalars – Speechless (2010),

153

 Sandstorms (2017).

Cybotron amerykański zespół electro w składzie: Juan Atkins i Richard "3070" Davis. Założony w 1980 roku w Detroit. Do składu dołączył później gitarzysta John "Jon-5" Housely. Byli protoplastami muzyki techno. W 1981 roku członkowie zespołu założyli własną wytwórnię Deep Space. Czerpali inspiracje od zespołu Kraftwerk i Yellow Magic Orchestra (YMO). Ich pierwszy singiel to "Alleys Of Your Mind” (1981). Nagrali klasyki stylu electro: "Cosmic Cars" (1982) i "Clear" (1983). Po sukcesie "Clear" z zespołu odszedł Atkins. Grupa już bez Atkinsa podpisała kontrakt z wytwórnią Fantasy i wydała swój debiutancki album “Enter” (1983).

Oto najpopularniejsze utwory:  Alleys Of Your Mind (1981),  Cosmic Cars (1982),  Clear (1983),  Techno City (1984),  R-9 (1985),  Eden (1986).

Energy 52 niemiecki projekt muzyki trance w składzie: Paul Schmitz-Moormann (aka Kid Paul) i Harald Blüchel (aka Cosmic Baby). W latach 1991–1993 jako Energy 52 wydali serię singli: „Expression” / „Eternity” / „The Bassline”, „State of Mind” (1991) i „Weak” (1993). Najważniejszym hitem grupy okazała się kompozycja „Café del Mar” z 1993 roku, która wyszła w wytwórni Eye Q Records. Tytuł piosenki Café del Mar” nawiązuje do baru na Ibizie. Tę piosenkę remiksowali m.in. Ricardo Villalobos, Tall Paul.

Oto najpopularniejsze utwory:

 Expression / Eternity / The Bassline (1991),  State Of Mind (1991),  Weak (1993),  Cafe' Del Mar (1993).

Global Communication duet: Tom Middleton i Mark Pritchard. Powstał w 1992 roku w Wielkiej Brytanii. Muzycy tworzyli pseudonimami: Jedi Knights, Secret Ingredients, The Chameleon, Link & E621 i Reload. Ich debiutancki album „76: 14” (1994) okazał się jednym z najbardziej popularnych albumów ambientowych. Artyści założyli wytwórnię Evolution

154

Records i Universal Language. Są znani też z remiksów: „On” (1993) Aphex Twin i „Home”(1997) grupy Depeche Mode.

Oto najpopularniejsze utwory:

 Maiden Voyage (1994),  The Way / The Deep (1996),  The Groove (1997).

Goldie (właśc. Clifford Price) (ur. 1965) brytyjski muzyk elektroniczny, aktor, dj, pionier muzyki drum and bass i jungle. Zdobył sławę po wydaniu płyty „Terminator” (1992). Nagrał singiel „Inner City Life” (1994) z wokalistką Diane Charlemagne. W tym samym roku z Kemistry & Storm założył wytwórnię Metalheadz. Album „Timeless” (1995) przyniósł mu sławę i uznanie fanów. Artysta zagrał drugoplanowe role w filmach „The Fifth Element” i „Snatch”.

Oto najpopularniejsze utwory:

 V.I.P. Riders Ghost (1994),  Goldie Presents Metalheads – Inner City Life (1994),  Angel (1995),  State Of Mind (1996),  The Shadow (1997),  Goldie feat. Krs One – Digital (1997),  Temper Temper (1997),  Believe (1998),  Say You Love Me (2005),  Freedom (2012),  Goldie Vs. Halogenix – Broken Man (2015),  Goldie Vs. Ulterior Motive – I Adore You (2017).

Hood Robert (ur. 1965 w Detroit) amerykański producent muzyki techno i dj. Nagrywał po pseudonimami: Monobox, Inner Sanctum, The Vision. Albumy nagrane z Jeffem Millsem sygnował inicjałami H&M. W latach 90-tych założył z M. Banksem i J. Millsem grupę Underground Resistance. Hood w 1992 roku wydał album „Minimal Nation”, który stał się inspiracją dla twórców minimal techno. W 1994 roku założył wytwórnię M-Plant w Detroit ale także tworzył muzykę dla różnych wytwórni m.in. Tresor, Axis Records, Logistic, Peacefrog Records i NSC Records. W 2009 roku został pastorem. Jego pierwszy utwór inspirowany gospelem „We Magnify His Name” został wydany w ramach projektu Floorplan.

Oto najpopularniejsze utwory:

155

 Internal Empire (1994),  Protein Valve (1994),  Master Builder (1995),  The Pace / Wandering Endlessly (1996),  Satellite (1998),  Apartment Zero (2000),  Spectra (2001),  The Greatest Dancer (2001).

Miles Robert (właśc. Roberto Concina) (ur. 1969 w Fleurier, zm. 2017 na Ibizie) producent muzyczny i dj. Prekursor gatunku dream trance. W 1994 roku napisał swoją najsłynniejszą piosenkę „Children”. Singiel sprzedał się w nakładzie kilku milionów egzemplarzy w całej Europie. Kolejnym udanym nagraniem Milesa był utwór „Fable” z gościnnym udziałem wokalistki Fiorelli Quinn. Jego debiutancki album „Dreamland” wyszedł w 1996 roku. W tym samym roku skomponował singiel „One and One” ,który z Marią Nayler. W 1997 roku wydał swój drugi album „23am”, który promowała piosenka „Freedom”. W 2001 roku ukazał się kolejny album „Organik”. Utwór „Trance Shapes” trafił na ścieżkę dźwiękową do filmu „The Bourne Identity” z 2002 roku. W 2003 r. Miles założył własną wytwórnię płytową S: alt Records. Muzyk współpracował z projektem The Future Sound of London. W 2013 roku założył swoją stację radiową OpenLab na Ibizie.

Oto najpopularniejsze utwory:

 Children (1995),  Robert Miles Feat. Maria Nayler – One And One (1996),  Fable (1996),  Robert Miles Featuring Kathy Sledge – Freedom (1997),  Full Moon (1998),  Everyday Life (1998),  Paths / Bhairav (2001),  Miniature World (2011).

May Derrick (ur. 1963) pionier muzyki techno z Detroit. Występował pod pseudonimami: Long Ago, Mayday i Rhythim Is Rhythim. Z Juanem Atkinsem i Kevinem Saundersonem założył zespół Belleville Three. Muzycy grali pod szyldem Deep Space Soundworks. Inspirowali się muzyką elektroniczną, disco i afroamerykańską muzyką taneczną. W 1987 roku wydal płytę „Nude Photo”. Ta produkcja miała ogromny wpływ na rozwój muzyki techno Detroit. Rok później nagrał „Strings of Life”. Ta piosenka znalazła się na ścieżce dźwiękowej w grze wideo „Midnight Club: Street Racing”. Artysta w swoich kompozycjach łączył techno z dźwiękami innych gatunków muzyki m.in. electro, oraz house. Był mentorem dla takich

156 artystów jak: Carl Craig, Stacey Pullen, Kenny Larkin. W 1986 roku założył wytwórnię Transmat Records. W latach 2003- 2004 organizował popularny festiwal muzyki elektronicznej w Detroit. Wyprodukował też muzykę do gry komputerowej „Tekken”.

Oto najpopularniejsze utwory:

 Nude Photo (1987),  Strings of Life,  Kaos,  It Is What It Is,  DJ Marcello & Derrick May – Serenity (1995).

Members of Mayday projekt muzyczny w składzie: Klaus Jankuhn i Maximilian Lenz (właśc. Westbam). Od 1991-2013 roku muzycy nagrywali oficjalne hymny na potrzeby festiwalu techno “Mayday”. Impreza ta odbywa się w Niemczech i w innych krajach Europy. Katowicki Spodek jest miejscem polskiej edycji Members of Mayday. Największe uznanie fanów tego zespołu zdobył hity: "Sonic Empire" (1997) , “10 In 01” (2001) i “Culture Flash” (2002). Nagrania te wyszły w berlińskiej wytwórni Low Spirit Recordings. Oto najpopularniejsze utwory:

 Religion (1993),  Rave Olympia (Enter The Arena) (1994),  We Are Different (1994),  Great (1995),  The Bells Of Reformation (1995),  The Day X (1996),  Sonic Empire (1997),  Save The Robots (1998),  Soundtropolis (1999),  10 In 01 (2001),  Culture Flash (2002).  Perfect Machine (2012).

Mills Jeff (ur. 1963 w Detroit) amerykański dj i muzyk techno. Uważany jest za jednego z najważniejszych przedstawicieli Detroit techno. W 1987 roku Jeff Mills pod pseudonimem The Wizard występował jako hip-hopowy dj w cotygodniowym programie radiowym WJBL w Detroit. W 1988 roku z Anthonym Srockiem założył zespół Final Cut. Artyści tworzył muzykę industrialną. Z Robertem Hoodem i Mikiem Banksem otworzył wytwórnię muzyczną Underground Resistance, w 1992 roku. Przeniósł się do Nowego Jorku i rozpoczął karierę solową. Był rezydentem klubu Limelight. Z Robertem Hoodem otworzył wytwórnię Axis. Współpracował z wytwórnią M-Plant. W 2004 roku zagrał z Laurentem Garnierem w Fabric w

157

Londynie. Był to siedmiogodzinny set didżejskim. W 2006 roku nagrał utwór „Blue Potential” został nagrany z udziałem Montpellier Philharmonic Orchestra. W 2016 roku nawiązał współpracę z Jeanem-Michelem Jarre'em. Nagrali utwór „Circus” , który znalazł się na płycie „Electronica 2: The Heart of Noise”. Jeff Mills jest znany z szybkiego, spontanicznego stylu miksowania. Podczas występów zmienia płyty co minutę. To go wyróżnia wśród dj-ów.

Oto najpopularniejsze utwory:

 Berlin (1993),  The Extremist (1994),  Growth (1994).

Mr. X & Mr. Y projekt dj-ów: Afryki Islama (Mr. X) i Westbama (Mr. Y). Duet powstał w 1996 roku. Artyści miksowali: hip-hop, techno, electro. Afrika Islam udzielał się też jako mc. Muzycy grali na takich imprezach jak: Mayday i Love Parade. Pierwszym ich wspólnym utworem był maxi-singiel “Free Me” (1997). Łączył electro i new-wave. Rok później podbili listy przebojów nagraniem “New World Order”. Artyści często goszczą w naszym kraju na imprezach techno. Oto najpopularniejsze utwory:

 Free Me (1997),  New world order (1998),  What`s Up at the brotherfront (1998),  Viva La Revolution (1999),  Global Players (My Name Is Techno) (2000),  Recognize (2003),  Dancing With The Rebels (2003).

Paul van Dyk (PvD) (właśc. Paul Matthias) (ur. 1971) dj trance, remikser i producent muzyczny. W 1991 roku pierwszy raz wystąpił jako dj w Tresor Club w Berlinie. Swoje debiutanckie przeboje: „Perfect Day” (1992) i „How Much Can You Take” (1993) wydał w berlińskiej wytwórni MFS. Współpracował z dziennikarzem i producentem muzycznym Cosmic Baby. Występowali razem pod szyldem The Visions Of Shiva. Od 1994 roku PvD grał w legendarnym berlińskim klubie E-Werk. W tym samym roku wydał swój debiutancki album „45 RPM”. Dwa lata później wyprodukował kolejny longplay „Seven Ways”, który przyniósł mu międzynarodową sławę i umocnił jego pozycję jako czołowego przedstawiciela muzyki trance. Jego dwie piosenki „Beautiful Place” (1996) i „Forbidden Fruit” (1997) znalazły się na szczycie brytyjskich list przebojów. Artysta założył własną wytwórnię Vandit Records, która

158 wydała jego albumy w Wielkiej Brytanii. W 2000 roku nagrał album, „Out There And Back”, który promował singiel „Tell Me Why (The Riddle)”. Muzyk skomponował ścieżkę dźwiękową do meksykańskiego filmu „Zurdo” (2002). Rok później wyszedł jego album „Reflections”. Utwór „Nothing But You” z tego krążka trafił na ścieżkę dźwiękową do gry komputerowej „Need for Speed”. Piosenka „Time Of Our Lives” powstała dzięki współpracy z rockowym zespołem Vega 4. Kolejny singiel „Crush” muzyk nagrał z Petrem Heppnerem, wokalistą niemieckiego zespołu Wolfsheim. Album „The Politics of Dancing 2” wydał w 2005 roku a promował go szlagier „The Other Side”. W tym samym roku wystąpił na ceremonii z okazji Dnia Jedności Niemiec w Poczdamie. Skomponował piosenkę „We are one”, aby uczcić 20. rocznicę upadku muru berlińskiego. Remiksował utwory takich wykonawców jak: Justin Timberlake, New Order i U2.

Oto najpopularniejsze utwory:

 Pump This Party / Pumpin' (1994),  Emergency (1995),  Beautiful Place (1996),  Forbidden Fruit (1997),  Words (1997),  For An Angel (1998),  Avenue (1999),  Another Way (1999),  Paul van Dyk Feat. Saint Etienne – Tell Me Why (The Riddle) (1999),  We Are Alive (2000),  Columbia (2001),  Paul van Dyk Featuring Vega 4 – Time Of Our Lives / Connected (2003),  Paul van Dyk Feat. Hemstock & Jennings – Nothing But You (2003),  Paul van Dyk / Peter Heppner – Wir Sind Wir (2004),  Paul van Dyk Feat. Second Sun – Crush (2004),  Paul van Dyk Feat. Wayne Jackson– The Other Side (2005),  Paul van Dyk Feat. Jessica Sutta – White Lies (2007),  Paul van Dyk Feat. Rea Garvey – Let Go (2007),  Paul van Dyk Ft. Johnny McDaid – Home (2009),  Paul van Dyk Ft. Arty – The Ocean (2012),  Paul van Dyk Ft. Plumb – I Don't Deserve You (2012),  Paul van Dyk Feat. Austin Leeds – Verano (2012),  Tilt Vs Paul Van Dyk – Rendezvous (2013),  Paul van Dyk, Jessus & Adham Ashraf Feat Tricia McTeague – Only In A Dream (2014),  Paul van Dyk And Aly & Fila Feat. Sue McLaren – Guardian (2014),  Paul van Dyk Feat. Sue McLaren – Lights (2015),  Paul Van Dyk & Roger Shah Ft. Daphne Khoo – Louder (2015),  Touched by Heaven (2017),  Paul van Dyk, Pierre Pienaar – Stronger Together (2017),  Paul van Dyk & Kinetica– First Contact (2020).

Plastikman (właść. Richard Michael Hawtin) (ur. 1970) muzyk elektroniczny i dj. Komponował muzykę w stylu ambient i techno. Prowadził swoją audycję radiową w Detroit

159

96,3 FM. Zadebiutował w 1990 roku pod pseudonimami: States of Mind i FUSE. Jako FUSE wydał swój debiutancki album “Dimension Intrusion” (1993). Był trzykrotnym zdobywcą nagród DJ Awards. W 1990 roku z Johnem Acquaviva założył wytwórnię płytową Plus 8. Współpracował z wytwórnią NovaMute, w której wydał swój pierwszy album „Sheet One” (1993). W 1998 roku uruchomił wytwórnię M-nus Records. W 2012 roku po raz pierwszy zagrał swój w klubie Space na Ibizie. W 2013 roku otrzymał nagrodę Ibiza Night od DJ Awards. W 2016 roku założył firmę PLAYdifferently i wypuścił na rynek mikser MODEL. Nagrał cykl albumów “From Within”. W 2017 roku zajął 80. miejsce na liście najlepszych dj- ów świata (DJ Magazine).

Oto najpopularniejsze utwory:

 Spastik (1993),  Krakpot / Elektrostatik (1993),  Plastique (1994),  Sickness (1997),  Disconnect (2003),  I Don't Know (2004),  Slinky (2010).

Roni Size (właśc. Ryan Williams) (ur. 1969) angielski dj i producent drum and bass i trip hop. Urodził się w jamajskiej rodzinie imigrantów. Był członkiem grupy Reprazent. W 1993 roku z Dj Krustem założył wytwórnię muzyczną Full Cycle Records. W 1997 roku wydał album „New Forms” , który dobrze się sprzedał i zdobył platynę. Artysta współpracował z piosenkarką Leonie Laws w ramach projektu Breakbeat Era. Razem nagrali płytę „Ultra Obscene” (1999). W 2000 roku ukazał się drugi album „In the Møde” zespołu Reprazent. Krążek powstał we współpracy z Method Manem, Zac de la Rocha i mistrzem beatboxu Rahzelem. W 2001 roku nawiązał współpracę z MC Tali. Wydali płytę "Lyric on my Lip." W 2002 roku wyszedł jego pierwszy solowy album „Touching Down” a w 2014 roku kolejny „Take Kontrol” (w wytwórni Mansion Sounds).

Oto najpopularniejsze utwory:

 Metamorphosis (1993),  Daylight (1995),  Roni Size & Krust – Selektor Bwoy (1995),  Fashion / Step Up (1995),  Brut Force / Secrets (1996),  Dayz / Box Of Tricks (1996),  Soul Power / Silent Partner (1996),  It's Jazzy (Felix Road Mix) (1997),  26 Bass / Snapshot (1998),

160

 On Point / Breaks (2000),  Trust Me (2001),  Playtime / Eat My Shorts (2002),  Scrambled Eggs / Swings And Roundabouts (2002),  Roni Size & Cypress Hill – Child Of The Wild West (2002),  Feel The Heat / Move Up (2003),  Out Of Breath (2004),  Bumbakita / Fassy Hole (2004),  (With) Out Of Breath / Shoulder To Shoulder (2004),  Roni Size Featuring Beverley Knight & Dynamite MC – No More (2004),  Sing (2004),  Raw Bud vs. Roni Size – Rise Up! (2005),  Time Out / Bite The Bullet (2005).

Rother Anthony (ur. 1972 we Frankfurcie nad Menem w Niemczech) czołowy producent i kompozytor nowoczesnej muzyki elektronicznej, autor tekstów. Działał też pod pseudonimami: Family Lounge, Little Computer People, Lord Sheper i Psi Performer. Założył kilka wytwórni płytowych: Psi49net, Datapunk, Stahl Industries. Inspirował się zespołem Kraftwerk. Miał duży wpływ na rozwój muzyki electro-techno. Zadebiutował albumem "Sex With The Machines" (1997). W swoich kompozycjach często wykorzystywał vocoder. Muzykę Rothera charakteryzuje monotonny rytm. Teksty jego piosenek opowiadają o postępie technicznym, o relacji między człowiekiem a maszyną a także o roli komputerów w we współczesnym świecie. Oto najpopularniejsze utwory:

 Dead Clocking (1998),  Trans Europa Express (1998),  Redlight District (1998),  Don't Stop The Beat (1999),  Biomechanik (2001),  God Of The Gods (2001),  Darkness (2002),  Die Macht (2002),  Back Home (2003),  Bodytalk (2004),  Synthetic / Young (2004),  Simon Says (We All Equal) / When The Sun Goes Down (2005),  Väth Vs. Rother– Komm (2005),  Father (2005),  Gott / Luzifer (2006),  Väth + Rother – Springlove (2006),  Compression (2006),  Hell + Anthony Rother – German Bodymachine (2006),  Sleep (2007),  So Good (2007),  Moderntronic (2007),  Rother vs. Telekraft – Planet Telekraft (2008),  Don't Panic (2008),  My Name Is Telekraft (2008),  Hot Chocolate In The Milky Way (2009),

161

 Dance! (2009),  Mother (2010),  Disco Light (2010),  Anthony Rother meets Loveparade – The Art Of Love (2010),  Man Up The Hill (2011),  Traumzeitreise (2012),  Algorhythm (2013),  Metro Boy (2013),  Balkonien (2014),  Koridium (2015),  Omnitronic (2017),  We Are The Future (2019),  Hyperbolic (2019),  Interception (2019),  The World Needs You (2019),  Anthony Rother X Sync 24 – Stellarator Hyperway (2020),  Machine (2020).

Saunderson Kevin (ur. 1964 w Brooklynie w Nowym Jorku) amerykański dj i producent muzyki elektronicznej. Uważany za jednego z twórców techno. Działał pod wieloma pseudonimami m.in.: E-dancer, Esseray, Inner City (Inter City), Kreem, Reese Project, Tronikhouse, The Elevator, Reese & Santonio, Kaos, Keynotes, KS Experience, Reese. Po przeprowadzce do (Belleville) w Detroit w 1973 roku zaprzyjaźnił się z Juanem Atkinsem i Derrickiem Mayem. Byli nazywani Belleville Three. Inspirowali się muzyką zespół Kraftwerk i Depeche Mode. Saunderson w 1986 roku założył wytwórnię KMS Records. Odniósł największy sukces w ramach projektu Inner City. Z wokalistą Parisem Grayem wyprodukował takie hity jak: „Big Fun” i „Good Life” (1988). Oto najpopularniejsze utwory:

 Rock To The Beat (1988),  Bounce Your Body To The Box (1988),  The Sound (Power Remix) (1988),  Inner City (Kevin Saunderson)- Good Life (1988),  Inner City (Kevin Saunderson)- Big Fun (1988),  Inner City (Kevin Saunderson)- Do You Love What You Feel (1989).

Shut Up and Dance duet z Wielkiej Brytanii: Philip „PJ” Johnson i Carl „Smileya” Hyman. Powstał w 1988 roku. Artyści to pionierzy muzyki jungle. Łączyli hip hop i hardcore. Duet założył własną wytwórnię Shut Up And Dance Records. W 1990 roku nagrali piosenki: „10 £ to Get In” oraz „Lamborghini”, które stały się hitami muzyki rave.

Oto najpopularniejsze utwory:

162

 5 6 7 8 (1989),  Lamborghini / A Change Soon Come (1990),  Raps My Occupation / £10 To Get In (1990),  Autobiography Of A Crackhead (1991),  Shut Up And Dance Featuring Peter Bouncer – Raving I'm Raving (1992),  Green Man (1992),  Hands In The Air (1994),  Save It 'Til The Mourning After (1994),  The Weekend's Here (1995),  Blackmen United (1996),  Got Em Locked (1998),  Release The Gimp (2003),  Shut Up And Dance* & DJ Hype – Reclaim The Streets (2003).

The Black Dog brytyjska grupa elektroniczna w składzie: Ken Downie, Ed Handley oraz Andy Turner. Powstała w 1989 roku. Muzycy tworzyli pod pseudonimami m.in. Close Up Over, Xeper, Atypic, I.A.O. Balil. Uważani są za pionierów muzyki techno. Pierwsze utwory nagrali w swojej wytwórni Black Dog Productions. W 1993 roku grupa podpisała kontrakt z Warp Records i wydała swój debiutancki album „Bytes”. Kolejne ich albumy to „Temple of Transparent Balls” i „Spanners” (1994). W 1995 roku Handley i Turner odeszli z projektu Black Dog i utworzyli grupę Plaid. Ken Downie z muzykami Richardem i Martinem Dustem nagrali pod szyldem The Black Dog album „Silended” (2005). Krążek wyszedł w wytwórni Dust Science Recordings. W 2008 roku ukazał się ich kolejny album „Radio Scarecrow”, który zdobył uznanie fanów. Ich album: „Music for Real Airports” (2010) nawiązywał do krążka „Music for Airports” Briana Eno . Album „Liber Dogma” (2011) było hołdem dla berlińskiej sceny techno.

Oto najpopularniejsze utwory:

 Age Of Slack (1989),  Virtual (1989),  Techno Playtime (1990),  Parallel (1991),  Cost II (1993),  The Black Dog Featuring Ofra Haza – Babylon (1998),  The Black Dog & Black Sifichi – Invisible Things (2002),  Remote Viewing (2005),  Trojan Horus (2005),  Ripheadv2 (2006),  Floods (2007),  Set To Receive (2008).

Tiesto Dj (właśc. Michiel Verwest) (ur. 1969) holenderski dj i producent muzyki elektronicznej. W 1997 roku z Arny Blink założylł wytwórnię Black Hole Recordings, Tu

163 nagrali swoje pierwsze płyty m.in. „Magik a In Search of Sunrise". W 2000 roku Dj Tiesto zremiksował piosenkę „Silence” zespołu Delerium. W tej produkcji wzięła udział Sarah McLachlan. Nagranie przyniosło mu duży rozgłos. Rok później wydał album „In My Memory”, który zdobył uznanie fanów. W 2004 roku wystąpił na ceremonii otwarcia Letnich Igrzysk Olimpijskich w Atenach. Na tę uroczystość nagrał kilka piosenek, które później połączył w jeden miks i wydał pod tytułem „Parade of the Athletes”. W kwietniu 2007 roku nagrał swój trzeci album studyjny „Elements of Life”, który osiągnął pierwsze miejsce w Holandii i w USA. Krążek był nominowany do nagrody Grammy w 2008 roku. W tym samym roku artysta prowadził audycję radiową Tiësto's Club Life w Radio 538. W 2009 roku ukazał się jego kolejny album „Kaleidoscope”. W 2013 roku przeniósł się z Ibizy do Las Vegas, gdzie podpisał wielomilionowy kontrakt z klubem Hakkasanem. W 2015 roku zdobył nagrodę Grammy za remiks piosenki „All of Me” Johna Legenda.

Oto najpopularniejsze utwory:  The Tube (1996),  Theme From Norefjell (1998),  Sparkles (1999),  Armin van Buuren And DJ Tiësto Present Alibi – Eternity (2000),  Flight 643 (2000),  Lethal Industry (2001),  Magik Journey (2001),  Suburban / Urban Train (2001),  DJ Tiësto Feat. Kirsty Hawkshaw – Urban Train / Flight 643 (2001),  DJ Tiësto Featuring Nicola Hitchcock – In My Memory (2002),  Tiësto & Junkie XL – Obsession (2002),  Traffic (2003),  Love Comes Again / Traffic (2004),  Tiësto Featuring BT – Love Comes Again (2004),  Tiësto Featuring Kirsty Hawkshaw – Just Be (2004),  Adagio For Strings (2005),  Tiësto Presents Allure – The Loves We Lost (2006),  Tiësto Featuring Maxi Jazz – Dance4Life (2006),  Tiësto Featuring BT – Break My Fall (2007),  Tiësto Featuring Christian Burns – In The Dark (2007),  Tiësto Presents Alone In The Dark Inferno* – Edward Carnby (2008),  Tiësto Presents Allure Featuring Julie Thompson – Somewhere Inside (2008),  Tiësto Feat. C.C. Sheffield – Escape Me (2009),  Tiësto & Sneaky Sound System – I Will Be Here (2009),  Three 6 Mafia Vs. Tiësto With Sean Kingston & Flo Rida – Feel It (2009),  Tiësto Feat. Nelly Furtado – Who Wants To Be Alone (2010),  Tiësto vs Diplo – C'mon (2010),  Tiësto+ Hardwell – Zero 76 (2011),  Tiësto + Mark Knight Feat Dino – Beautiful World (2011),  Tiësto, Montana & Storm– Bleckentrommel (2011),  Young Lions (2011),  Maximal Crazy (2011),  High Contrast Feat. Tiësto & Underworld – The First Note Is Silent (2011),  Tiësto & Allure – Pair Of Dice (2012),  Red Lights (2013),

164

 Tiësto Feat. Kyler England – Take Me (2013),  Tiësto Featuring Matthew Koma – Wasted (2014),  Martin Garrix & Tiësto – The Only Way Is Up (2015),  Tiësto & MOTi – Blow Your Mind (2015),  Tiësto & Oliver Heldens – Wombass (2015),  Tiësto & Don Diablo Feat. Thomas Troelsen – Chemicals (2015),  Tiësto & DallasK – Show Me (2015),  Tiësto & The Chainsmokers – Split (Only U) (2015),  Tiësto & Oliver Heldens Feat. Natalie La Rose – The Right Song (2015),  Tiësto & KSHMR Feat Vassy – Secrets (2015),  Tiësto Feat. John Legend – Summer Nights (2016),  Tiësto & DallasK – Your Love (2016),  Tiësto & KSHMR Ft. Talay Riley – Harder (2017),  Tiësto Featuring Bright Sparks – On My Way (2017),  Tiësto & Sevenn – Boom (2017),  Wow (2018),  Grapevine (2018),  Together (2019),  Tiësto & Jonas Blue, Rita Ora – Ritual (2019),  Tiësto & John Christian – Can You Feel It (2019),  Tiësto Feat. Stevie Appleton– Blue (2019),  Tiësto & Mabel– God Is A Dancer (2019),  Tiësto & SWACQ – Party Time (2019),  Tiësto & Aazar Feat. Micky Blue – Diamonds (2019),  Tiësto & Stoltenhoff – Lose Control (2019).

Trance Allstars niemiecki projekt muzyki trance w składzie: Talla 2XLC, Schiller, Taucher, ATB, Sunbeam, DJ Mellow-D. Działali w latach 2000-2002. Ich pierwsze produkcje „Ready to Flow” i „The First Rebirth” znalazły się w pierwszej dwudziestce na niemieckiej listy przebojów.

Oto najpopularniejsze utwory:

 The First Rebirth (1999),  Ready To Flow (2000),  Go (2002),  Lost In Love (2002).

Underground Resistance (UR) grupa techno z Detroit (1989) w składzie: Mad Mike (właśc. Mike Banks), Jeff Mills i Robert Hood. Pod tym szyldem działała wytwórnia płytowa. W 1990 roku wydali „The Theory” i „Eye Of The Storm” (Sonic EP). , po których pojawiła się seria EP i singli, w tym „Riot”, „Acid Rain” i „Jupiter Jazz”. Trio nagrywało również pod pseudonimami X-101 i X-102. Muzycy wydali „Sonic Destroyer” i „Groundzero (The Planet)” oraz albumy „X-101” i „X-102 Discovers The Rings of Saturn”. Mills i Hood odeszli z zespołu w 1992 roku i rozpoczęli karierę indywidualną, Mike Banks sam prowadził Underground Resistance i zaprosił do współpracy artystów: Drexciya, Suburban Knight, Scan 7, DJ Rolando.

165

Oto najpopularniejsze utwory:

 Your Time Is Up (1990),  Nation 2 Nation (1991),  Underground Resistance Featuring Yolanda – Living For The Nite (1991),  Riot (1991),  Punisher (1991),  Fury (1992),  The Seawolf (1992),  The Final Frontier (1992),  Belgian Resistance (1992),  Fuck The Majors (1992).

Westbam (właśc. Maximilian Lenz) (ur. 1965 w Munster (Wesfalia) w Niemczech) muzyk, dj i producent. Swój pseudonim Westbam zawdzięcza m.in. ulubionemu idolowi -Afrika Bambaataa. W 1982 roku przybył do Berlina. Był organizatorem pierwszej “house party” w tym mieście. Założył własną wytwórnię Low Spirit. Zadebiutował nagraniem “This Is Not A Boris Becker Song” (1985). O tym artyście zrobiło się głośno, gdy doszedł do finału DMC World Mixing Championship w Londynie (1987). Zaczął od remixów Depeche Mode. W Korei nagrał album “Seoul” (1988). Berliński magazyn “Zitty” przyznał mu tytuł najlepszego dj Berlina. Do nagrania przeboju “The Roof Is On Fire” (1990) użył syntetyzatora Apple Macintosh. Jego utwór “Mayday Anthem” (1992) stał się hymnem Mayday w Kolonii. Westbam nagrał szlagier “I Can't Stop” (1991). Jego “Celebration Generation” z 1993 roku okazał się ponadczasowym przebojem w stylu techno. Trzeba pamiętać o tym, że to Westbam zorganizował dwa mega- wydarzenia techno: wspomniany Mayday i berlińską Love Parade. Z Dr. Motte nagrał kilka hymnów upamiętniających Love Parade: “Sunshine” (1997), „Love Parade 1998 (One World One Future)”, “Music Is The Key (Love Parade 99)”,”Love Parade 2000 (One World One Love Parade)”. Występował też z grupą Members of Mayday i w duecie z Mr. X & Mr. Y. (2002). Westbam wciąż koncertuje i często odwiedza nasz kraj. Oto najpopularniejsze utwory:

 Monkey Say, Monkey Do (1988),  Disco Deutschland (1988),  Cold Stomper (1989),  And Party (1989),  WestBam Presents Rhythum Asyllum – Cold Train (1989),  Hold Me Back (1989),  Saxophone (1989),  The Roof Is On Fire (1990),  Rock The House (1991),  I Can't Stop (1991),  The Mayday Anthem (1992),  Celebration Generation (1993),  Bam Bam Bam (1994),  Wizards Of The Sonic (1994),

166

 Westbam, Koon & Stephenson – Always Music (1995),  Westbam Hands On Yello – Bostich (1995),  Terminator (1996),  Hard Times (1997),  Crash Course (1998),  Westbam & Afrika Bambaataa-Agharta - The City Of Shamballa (Subterranean World) (1998),  BeatBoxRocker (1999),  WestBam And Nena – Oldschool, Baby (2002),  Recognize (2002),  WestBam And Afrika Islam – Dancing With The Rebels (2004),  Bang The Loop (2005),  WestBam & Superpitcher – It's Not Easy (2005),  WestBam And The Love Committee – United States Of Love (Loveparade 2006) (2006),  WestBam And The Love Committee – Highway To Love (2008),  Bass Planet (2008),  Don't Look Back In Anger (2010),  Westbam Featuring Richard Butler – You Need The Drugs (2013),  We're From Uptown (2019),  Way Up (2019),  Westbam Feat. The Beloved – Sky Is The Limit (2020).

Dj Westbam

Źródło: https://www.flickr.com/photos/ncr/2620009525

167

Polska muzyka elektroniczna

168

W 1957 roku z inicjatywy Józefa Patkowskiego (muzykologa i twórcy muzyki filmowej) powstało Studio Eksperymentalne Polskiego Radia w Warszawie. Z tym studiem związani byli: Włodzimierz Kotoński, Andrzej Dobrowolski, Tomasz Sikorski, Eugeniusz Rudnik, Krzysztof Penderecki, Zbigniew Wiszniewski, Bohdan Mazurek, Bogusław Schaeffer, Grupa KEW (Elżbieta Sikora, Krzysztof Knittel, Wojciech Michniewski), Magdalena Długosz, Tomasz Stańko, Paweł Szymański, Andrzej Bieżan, Marek Chołoniewski, Krzesimir Dębski. W 1973 roku Patkowski założył Studio Muzyki Elektroakustycznej (SME) Akademii Muzycznej w Krakowie. Prowadził to studio aż do 2000 roku. Prekursorem muzyki elektronicznej w Polsce był Włodzimierz Kotoński -autor pierwszej publikacji zatytułowanej „Muzyka elektroniczna”. Jako pierwszy w Polsce skomponował autonomiczny utwór na taśmę – „Etiuda (na jedno uderzenie w talerz)” w 1959 roku. Muzyka elektroniczna w Polsce nie rozwijała się tak prężnie jak w Europie Zachodniej czy w USA. Powodem był ustój naszego państwa, brak większych kontaktów z postępowym światem, nikły dostęp do sprzętu elektronicznego a przede wszystkim brak pieniędzy na zakup takich urządzeń. Oknem na świat z nowoczesną muzyką było Radio Luksemburg. Niektórym „śmiałkom” udawało się przemycić płyty z muzyką elektroniczną z Zachodu. Polska importowała płyty z bratnich krajów m.in. Melodii, Eterny, Supraphonu i Bałkantonu, ale nie spełniały one oczekiwań fanów muzyki elektronicznej. Zdarzały się jednak niespodzianki – pojawiły się na licencji płyty Depeche Mode i Tangerine Dream. W 1984 roku w komunistycznej Rumunii zespół Electric-Cord Orchestra wydał dwie płyty zatytułowane “Break Dance” i “Break Dance 2”. Na krążkach znalazły się kopie electro przebojów rodem z USA. Na Węgrzech w tym samym roku Miki Együttes wydał album electro-funkowy “Jól Nézünk Miki”, na którym znalazły się węgierskojęzyczne covery zespołu Grandmaster Flash: “Superrappin” i Grandmaster & Melle Mel “White Lines (Don't Don't Do It)”. W tym samym czasie w Jugosławii (na licencji z firmą CBS) ukazała się składanka “Break Dancing” z ponadczasowymi przebojami m.in. “Rockit” Herbiego Hancocka czy “Its Like That” zespołu Run DMC. Nawet w NRD styl electro-funk zaznaczył swoje wpływy. Mowa tu o dwóch zespołach: Pop Projekt i Electric Beat Crew. Pomimo niedogodności muzyka elektroniczna w Polsce rozwinęła się. Eksport polskich

169 płyt był znikomy, np. Polskie Nagrania w 1983 roku wyeksportowały 283 tysiące płyt, w tym na Zachód tylko 15 tysięcy. Rodzimi artyści mieli znikome szanse na podbicie światowych list przebojów, ale tworzyli wspaniałą muzykę elektroniczną. Z szacunkiem trzeba wspomnieć o Czesławie Niemenie, który jako pierwszy w Polsce zastosował syntezator Mooga. Jego płyta “Katharsis” (1976) to prawdziwa perełka tamtych czasów. Elementy muzyki elektronicznej pojawiły się również w twórczości polskiego zespołu Kombi. W 1983 roku grupa nagrała elektroniczny utwór “Inwazja z Plutona”. Jako jedni z pierwszych w Europie Wschodniej wykorzystali syntezator Prophet 5 oraz perkusję elektroniczną Simmons (model SDS V). W latach 80-tych na polskim rynku muzyki elektronicznej pojawili się: Marek Biliński, Władysław Komendarek, Konrad Kucz, Artur Lasoń, Sławomir Łosowski i Józef Skrzek. Wtedy królował styl synth pop. Coraz więcej artystów i zespołów wykorzystywało syntezatory i inne urządzenia elektroniczne do produkcji muzycznych. Oto kolejni twórcy i wykonawcy: Arp Life, Dwa Plus Jeden, Kapitan Nemo, Klincz, Gayga, Anna Jurksztowicz, Aya RL, Papa Dance, Majka Jeżowska, Izabela Trojanowska, Anna Jantar, Halina Frąckowiak, Bajm, Urszula, Budka Suflera, Zdzisława Sośnicka i Lady Pank. Jerzy Kordowicz dziennikarz radiowej Trójki w latach 1977-2010 popularyzował muzykę elektroniczną w swoich programach: „Studio Nagrań”, „Klasycy syntezatorów”, „Top Tlen”, „Nastroje el-muzyki” „Studio el-muzyki”. W roku 2016 wznowił współpracę z Programem Trzecim Polskiego Radia. Jego audycja „Studio el-muzyki” cieszy się wielką popularnością wśród fanów muzyki elektronicznej. Jednym z pierwszych dj-ów w Polsce był Bogdan Fabiański. W latach 80-tych prezentował muzykę elektroniczną w Programie II Polskiego Radia. Prowadził audycję „Słuchajmy razem” oraz „Piosenki na życzenie”. Do popularyzacji muzyki elektronicznej w Polsce przyczyniła się również telewizja. W latach 1983-1986 emitowała program „Jarmark”. W programie prezentowano teledyski z muzyką z całego świata. To tu pojawił się wideoklip grupy Break Machine „Street Dance”. Taniec breakdance z tego teledysku wprowadził modę na breakdance w naszym kraju. „Jarmark” prowadzili znani dziennikarze: Wojciech Pijanowski, Krzysztof Szewczyk i Włodzimierz Zientarski. Warto wspomnieć o koncercie „Pożegnanie lata z jarmarkiem” na stadionie w Warszawie (21 września 1985). Wystąpiły zespoły: Universe, Papa Dance, Lady Pank, Baden-Baden, Test Dept oraz szwedzkie Treat i 220 Volt. Gwiazdą wieczoru był brytyjski zespół elektroniczny Orchestral Manoeuvres in the Dark (OMD). Dziennikarz Robert Leszczyński założył rubrykę „Rap’n’House 4U” w młodzieżowym dwutygodniku „Na Przełaj”, a Roman Rogowiecki pisał o muzyce house w „Magazynie

170

Muzycznym”. Zdarzały się niespodzianki. W 1981 roku do Polski przyjechał zespół Kraftwerk. Czwórka z Düsseldorfu zagrała aż siedem koncertów: w Katowicach (dwa razy), w Opolu, w Sopocie, w Warszawie, we Wrocławiu i w Zielonej Górze. Publiczność była pod wrażeniem tego, co zobaczyła. Zespół niósł ze świata zachodu powiew wolności. Kraftwerk zaśpiewał po polsku “Pocket Calculator”, “Numbers” i “Computer Love”. W 1983 roku do Polski przyjechała kolejna grupa elektroniczna z Niemiec, czyli Tangeringe Dream. Zaprezentowała wtedy jeszcze mało znane u nas urządzenia do tworzenia muzyki elektronicznej. Były to: fairlight, synklavier i emulator. W tym samym roku przybył do nas kolejny artysta z Niemiec, prekursor rocka elektronicznego, Klaus Schulze. Muzyk wydał później album "Dziękuję Poland Live `83“, gdyż był oczarowany polską publicznością. W 1985 roku wystąpił w Polsce zespół Depeche Mode. Wytwórnia muzyczna Tonpress wydała na licencji ich album „The Singles 81 → 85”. W 1988 roku pojawiła się na rynku muzycznym składanka "House Muzyka Komputerowa" z udziałem światowych wykonawców. Płytę wydała warszawska wytwórnia Arston. W 1989 roku pojawiła się kolejna składanka wydana przez Artston „Come Back To Me”. Była utrzymana w klimatach electro-freestyle. Upadek komunizmu w 1989 roku to ważny moment w historii muzyki w Polsce. Rodzimi twórcy mogli w pełni otworzyć się na świat, a do naszego kraju mogli przyjeżdżać różni artyści i zespoły. W 1990 roku w Polsce gościł zespół Technotronic znany z przeboju „Pump up The Jam”. W 1995 roku Ice-T wystąpił w Sopocie. Fanom electro znany przede wszystkim z filmu “Breakin” (“Breakdance”). Grupa Run DMC zawitała nad Wisłę w 1997 roku. Zagrała koncert w klubie Coloseum w Warszawie. W roku 2005 Afrika Bambaataa wystąpił w Sopocie, w Warszawie i we Wrocławiu. Grandmaster Flash przyjechał do Warszawy w 2011 roku. Był to jego pierwszy koncert w Polsce. Zespół Kraftwerk w 2013 roku wystąpił na Festiwalu Malta w Poznaniu. Zaprezentował show 3D. Od 2006 roku do 2015 roku w Lubiążu (koło Wrocławia) organizowano Tunnel Electrocity, gdzie królowały różne rytmy electro. Gościem honorowym tego festiwalu był Dj Afrika Islam, znany również jako “Mr. X” (ex-bboy i dj z grupy tanecznej Rock Steady Crew). W 2016 roku Kraftwerk dał popis w sopockiej Operze Leśnej, a rok wcześniej w Krakowie. W Polsce na początku lat 90-tych królowała muzyka eurodance, którą u nas nazywano power dance. Cechowała się szybkim rytmem, nawiązywała do stylu muzyki techno. Najważniejsi twórcy i wykonawcy tego stylu to: Stachursky, United, D-bomb oraz Zero. W latach 90-tych wytwórnie: Digiton i X-Serwis promowały muzykę elektroniczną w Polsce.

171

Fani muzyki elektronicznej zakładali fan kluby m.in. „Tangram” (Sławomir Więckowski oraz Jacek Dąbkowski), „Sigma” Jarosław Degórski pseudonim Yarek. Muzyka techno rozwinęła się na początku lat 90-tych przede wszystkim w dużych miastach m.in. w Warszawie, w Poznaniu i w Łodzi. W 1992 roku w Warszawie założono pierwszy klub techno „Space Filter” (Filtry). Jego właścicielem był Michał Styk. Do pierwszych dj-ów należeli: Sesiz, Perez czy Bogusz Jr. Klub po pół roku zamknięto. W Poznaniu propagatorem techno w „Malta Club” był Maciej Ostoja-Zagórski z Radia „S”. W latach 1999 -2004 w Manieczkach w „Ekwadorze” Dj Kris prowadził słynne imprezy techno. W Łodzi muzykę techno grano w klubie „New Alcatraz”. Właściciele klubu organizowali w latach 1996-2002 słynną Parade Wolności (Dj Mix Festival). Jej uczestnicy bawili się przy muzyce techno granej z aparatury zamontowanej na samochodach. Impreza była wzorowana na berlińskiej Love Parade. Styl electro-funk reprezentował w naszym kraju znakomity producent z Gniezna, Cameya, czyli Macieja Sierakowskiego. Na początku lat 90-tych komponował muzykę do breakdance i electric-boogie. Artur Lasoń (muzyk) prowadził od 1993 roku dział "Moogazyn" poświęcony muzyce elektronicznej w czasopiśmie "Enter" Magazyn Komputerowy. Od 1997 roku „Moogazyn" ukazywał w miesięczniku "Estrada i Studio". W latach 90-tych muzykę elektroniczną tworzyli: Bookovsky, Cargo, Daniel Bloom, Dariusz Kaliński, Deliver, Ireneusz Dreger, Kerygma, Michel Delvig, EQ, Piotr Grinholc, Robert Kanaan, Sample Edit, Thomas Gruberski, Tomasz Kubiak, Tomasz Ostrowski, Andrzej Lewandowski. W latach 90-tych muzykę elektroniczną prezentowała telewizja VIVA i MTV, a szczególnie program Viva Club Rotation. Internet również przyczynił się do rozpowszechniania muzyki elektronicznej. W serwisie internetowym YouTube można zobaczyć teledyski i posłuchać muzyki twórców z całego świata, Muzykę elektroniczną popularyzują w internetowych radiach m.in. : Piotr Lenart („El-mania”) Jacek Ciołek („Toxic FM”) , Marek Kwiatkowski („El-Stacja”), a w telewizji Eska TV oraz 4fun.tv. W Polsce organizowane są festiwale muzyki elektronicznej, np. Tauron Nowa Muzyka w Katowicach i Audioriver w Płocku. Muzykę klubową promuje również Tomasz Rawski –warszawski dj i producent. Prowadzi program „Niedzielna Sesja” w radiowej Czwórce. Warto wspomnieć o wytwórni Generator, która od 1994 roku wydaje płyty z muzyką

172 elektroniczną. Kolejną ważnym labelem w Polsce jest wydawnictwo Kayax założone w 2001 roku przez wokalistkę Kayah i Tomasza Grewińskiego. To wydali swoje płyty m.in. Smolik, Mery Spolsky, Novika. Muzyka elektroniczna w Polsce wciąż się rozwija. Dorobek wszystkich twórców na zawsze zapisze się na kartach historii.

173

Polscy wykonawcy muzyki elektronicznej

2 plus 1 (Dwa Plus Jeden) zespół z Warszawy w składzie: Elżbieta Dmoch, Janusz Kurek, Andrzej Rybiński. Muzycy działali w latach 1971-1991. Grali muzykę rockową i folkową, a w późniejszym okresie swojej działalności także disco i synth-pop. Przez zespół przewinęło się aż 11 muzyków m.in. Andrzej Krzysztofik oraz Zbigniew Hołdys. Nazywano ich polską Abbą. Zdobyli liczne nagrody na festiwalach w Opolu, w Sopocie, w Kołobrzegu. Na jednym z tych festiwali w 1976 roku zaprezentowali suitę zatytułowaną „Aktor” poświęconą pamięci Zbigniewa Cybulskiego. Współpracowali z niemiecką wytwórnią Metronome. Grupa koncertowała na całym świecie m.in. w USA. Po śmierci lidera Janusza Kruka w 1992 roku zespół zakończył działalność. Obecnie w grupie grają: Michał Król – (gitara, wokal), Tomasz Kosiarkiewicz – (instrumenty klawiszowe, wokal), Adam „Blacha” Blaszyński – (perkusja) a wokalistką jest Urszula Blaszyńska.

Oto najpopularniejsze utwory:

 Chodź, pomaluj mój świat (1972),  Czerwone słoneczko (1972),  Wstawaj, szkoda dnia (1972),  Hej, dogonię lato (1972),  Nie zmogła go kula (1972),  Kołysanka matki (1974),  Na luzie (1974),  Odpłyniesz wielkim autem (1976),  Windą do nieba (1978),  Ding Dong (1978),  Easy Come, Easy Go (1979),  Singapore (1979),  Iść w stronę słońca (1981),  Requiem dla samej siebie (1983),  Wielki mały człowiek (1984).

174

5th Element projekt muzyki klubowej w składzie: Pablo de Silva (właśc. Paweł Ziętara) i

Łukasz Mackiewicz-Krzos. Założyli wytwórnię Element Group. Wyprodukowali albumy Dody „7 pokus głównych”. Wspólnie z Korą Jackowską nagrali album pt. „Metamorfozy” (2008). Współpracowali ze stacją telewizyjną TVN i wydali płytę „Muzyka z serca 2010”.

Oto najpopularniejsze utwory:

 Kora & 5th Element- Szare Miraże (Metamorfozy) (2008),  Kora & 5th Element - Dwa oszukane serca (2008),  Silence Now (2009),  Express Yourself (2009).

A.M. Samurai (właśc. Marek Adamczyk) muzyk i twórca muzyki elektronicznej. Tworzy od 1999 roku. Inspiruje się muzyką spacesynth i takimi zespołami jak: Koto i Laserdance. Artysta komponował muzykę dla grupy tanecznej Energy. Rok później związał się z wytwórnią Axis Records (obecnie Alpha Centauri Records). Wydał tu kilka swoich szlagierów: „Welcome To Space", „Exploration" oraz „Cold Memories". Jego kompozycja „Star Of Happiness" (2005) zajęła drugie miejsce w niemieckim konkursie Spacesynth Contest i znalazła się na składance „Spacesynth Contest Traxx" (2007). Od 2007 roku artysta przeszedł do labelu Spacesound Records. Tu nagrał remiks „The Things You Said" grupy Depeche Mode. Po muzykę Adamczyka sięgnęli producenci programu antywirusowego Arcavir. W 2009 roku wydał album „The First Element”, a promował go teledysk do utworu „Game 42”. Wideoklip powstał we współpracy z Anetą Antkowicz.

Oto najpopularniejsze utwory:

 Cold Memories (2000),  Exploration (2009)  Cassiopeia (2009),  Welcome To Space (2009),  Secret entrance (2009),  Forgotten Base (2009),  Technological Madness (2009),  Game 42 (2009),  A.M.Samurai feat Alisia- True Love (2010).

Adamus DJ (właśc. Adam Jaworski) (ur. 1975 roku w Opolu) dj i producent muzyczny a także dziennikarz radiowy. Był gitarzystą w zespole 3K. Wraz z Dj Mafią Mike założył projekt Wet Fingers. Remiksowali znane polskie piosenki. Ich kompozycja znalazła się na ścieżce

175 dźwiękowej do filmu „Sala samobójców”. Dj Adamusa występował w programie telewizyjnym Kuby Wojewódzkiego. W 2013 roku przygotował oprawą muzyczną do finału gali wręczenia nagród „Fryderyk” w Warszawie. Jego kompozycja uświetniła ceremonię otwarcia Mistrzostw Świata w Piłce Siatkowej Mężczyzn w Warszawie (2014). W 2015 roku gościnnie wystąpił w filmie „Wkręceni 2”.

Oto najpopularniejsze utwory:

 Dj Adamus feat.Ygor - Jungle swing (2006),  DJ Adamus & Candy Girl – Lick It (2010),  DJ Adamus & Candy Girl – Do It Just 4 U (2012),  Majlo Majk & DJ Adamus – Everybody Wants to Party (2012),  Mandee & DJ Adamus – Daisy Daisy (2012),  Ada Szulc & DJ Adamus- 1000 miejsc (2013),  Ada Szulc & DJ Adamus – Dokąd uciekam (2013),  Volleyball & Baloons (2014),  Warsaw Fiesta (2014),  Eastclubbers & DJ Adamus – Underwater (2014),  Drillhouse (2014),  Ada Szulc & DJ Adamus – Ocean (2014),  DJ Adamus & Mariusz Totoszko – Od nowa (2014),  Paulla & DJ Adamus – Nigdy o tobie nie zapomnę (2015),  Michał Kwiatkowski & DJ Adamus – Enjoy The Silence (2016),  DJ Adamus & Patrycja Mali Malinowska – Keep Love Together (2017).

Adamus Ryszard (ur. 1953 w Warszawie, zm. 2020 w Warszawie) producent muzyczny i działacz piłkarski. Był najpopularniejszym dj-em w Polsce w latach 70-tych i 80-tych XX wieku. Założył wytwórnię Ara. To tu wyszły płyty Roberta Chojnackiego „Sax & Sex” (1995), „Sax & Dance” (1996) oraz „Big Beat” (1997). Wystąpił w teledysku „Budzikom śmierć” (1995) Roberta Chojnackiego a także w filmach "Poranek kojota" i "Złoty środek" Olafa Lubaszenki.

Adre'N'Alin (właśc. Igor Szulc) (ur. 1982) pianista, wokalista, kompozytor, twórca muzyki elektronicznej z Poznania. W 2007 roku zadebiutował nagraniem electroclashowym „Thing”, które znalazło się na kompilacji „Requiem Records Sleep Well v.3”. Wydał dwa albumy: „Cargo” (2009), „Surface Tensions” (2014). Na tej ostatniej produkcji połączył elektronikę ze

176 smyczkami i z trąbką. W 2010 roku skomponował EP „The Postman” z takimi hitami jak „Prey” i „You Are The Best”.

Oto najpopularniejsze utwory:

 Thing (2007),  New Land (2009),  Prey (2010),  You Are The Best (2010),  Homeless (2016),  Shallow Grave (2016).

Af40 zespół grający muzykę elektroniczną, działający od 1992 roku. Artyści nie ujawniają swoich imion i nazwisk, chcą pozostać anonimowi. Do produkcji muzyki wykorzystują komputery: C64, Amiga oraz syntezatory takie jak Roland D-10, microKorg i Waldorf Blofeld. Nie występują na żywo.

Agonised by Love grupa muzyczna z Białegostoku, powstała w 1997 roku w składzie: Rafał Tomaszczuk – (wokal, teksty), Bartosz Hervy- (instrumenty elektroniczne, programowanie, sampling), Wojciech Pawłowski - (gitara elektryczna). Nazwa zespołu Agonised by Love to tytuł jednego z utworów holenderskiej grupy Clan of Xymox. Tworzą muzykę w stylu dark wave oraz new romantic. Ich produkcje nawiązują do kompozycji zespołów: Diary Of Dreams i Diorama. W 2005 roku wydali album „All of White Horizons” w polskiej wytwórni Alchera Visions i w belgijskiej wytwórni Alfa Matrix. Na krążku w wersji limitowanej znalazły się remiksy ich piosenek nagrane przez Rotersand, God's Bow, Hungry Lucy.

Oto najpopularniejsze utwory:

 More Love - More Suffer (2004),  Love Frozen In Me (2005),  Southern Sun (2007),  The Hottest Summer In the History (2008).

Agressiva 69 zespół założony w 1989 roku w Krakowie w składzie: Tomasz Grochola (wokal, samplery), Jacek Tokarczyk (gitara, samplery), później do zespołu dołączył Bogusław Pezda (wokal, samplery, syntezatory) i Sławomir Leniart w latach 1994-2010 (gitary,

177 programowanie) oraz Robert Tuta. To pionierzy rocka industrialnego w naszym kraju. W 1992 roku zaprezentowali się na słynnym festiwalu w Jarocinie. Dzięki temu podpisali kontrakt z wytwórnią SPV Poland. Rok później wyszła ich debiutancka płyta pt. "Deus Ex Machina". Kolejny album pt. „Hammered By The Gods” ukazał się w 1994 roku. Magazyn "Brum" uznał go za najlepszą płytę industrialną. Muzycy z tej grupy byli organizatorami festiwalu muzycznego Industriallooza, który wspierał młode talenty i promował muzykę elektroniczną w Polsce. W 1996 roku podpisali kontrakt z wytwórnią Koch International Poland. W hołdzie dla Depeche Mode nagrali ich dwa przeboje: „Personal Jesus” i „Master And Servant”. Nagrania odniosły ogromny sukces i zostały dobrze przyjęte przez fanów Depeche Mode. W tym samym roku wystąpili przed koncertem zespołu Prodigy w Katowicach. W 1997 roku wydali płytę „2.47” z udziałem gitarzysty Sławkiem Leniartem. Album ukazał się w kilku krajach Europy m.in. w Niemczech, w Austrii i w Holandii. Był nominowany do nagrody „Fryderyk” w kategorii najlepszy album techno. Ich kompozycja pojawiła w filmie: „Gniew” (reż. Marcin Ziębicki) a promował ją teledysk „Point Of View”, kolejny utwór zespołu tarfił na scieżkę dźwiękową do filmu „Poniedziałek” (reż. Witold Adamek). Wytwórnia Pomaton EMI w 2001 roku wydala ich album „Agressiva 69”. Promował go m.in. singiel "Egoiści" nagrany z Edytą Bartosiewicz. Rok później wyprodukowali płytę "Koniec sztuki". Na niej znalazły się remiksy m.in. Husky i Luk Ska. W 2004 roku wydali czteropłytowy album zatytułowany „Dirrt”. Na płytach znalazły się zremasterowane albumy grupy Agressiva 69 oraz dwie premierowe piosenki: „Relax” Frankie Goes to Hollywood (w wersji Agressiva 69) oraz „Każdy dzień jest taki sam”. Ta kompozycja trafiła na ścieżkę dźwiękową do serialu TVN „Alfabet mafii”. W 2006 roku ukazał się ich kolejny album zatytułowany „In”. W jego nagraniu uczestniczył Martin Atkins. Na kolejnej płycie pt. „Out” z 2007 roku znalazły się m.in. remiksy piosenek z „In” wykonane przez różnych artystów. Płytę wydano w wytwórni 2.47 Records. W 2012 roku wyprodukowali krążek „Ummmet”. Zespół występował w wielu krajach Europy.

Oto najpopularniejsze utwory:

 Pure (1996),  Point Of View (1998),  Situations (2001),  Aniołowie/Cisza (2001),  Koniec Sztuki (2002),  Chaos I Kosmos (2003),  Relax (2004),  Nie widać końca (2005),  Na końcu świata (2006),  Kombinat / Poranna Wiadomość (2007).

178

Alchemist Project (Alchemist) duet z Zielonej Góry w składzie: Radosław Rasiński i Roland Rasiński (producenci i dj-e). Grają muzykę klubową. Rozpoczęli działalność w 1999 roku. W 2000 roku skomponowali muzykę promującą imprezę Summer Loveparade – Mielno. Współpracowali z niemieckim zespołem Minerva. W 2004 roku podpisali kontrakt z hiszpańską wytwórnią Impressive Records. Rok później nagrali album „City of Angels”, który promował teledysk często emitowany TV Polsat 2. Następne ich płyty to: „Alchemist Project in the mix vol.1” (2006), „Alchemist Project in the mix vol.2” (2007). Cieszyły się dużą popularnością. Współpracowali m.in. z Anną Turską (Angie), Magdą Modrą, Sonic Division, Hyperavers, Kalwi & Remi oraz Kai Del Noi. Wyprodukowali też utwory dla zespołu B-Qll. Grają w klubach w całej Polsce. Znani są z niezłych remiksów.

Oto najpopularniejsze utwory:

 City Of Angels (2004),  I'm Hypnotized (2005),  Alchemist Project Vs. Join Forces – The Hottest Stuff (2006),  Explosion (Alchemist Project Remix) (2006),  Krishna (2006),  We Gonna Take U (2006),  Music Is My Extasy (2007),  Viva Carnival (2007),  Hold U Tight (2008),  Tell Me (2008),  Da Singh Rp vs. Alchemist Project - All I Want (2010),  Love is Gone (2010),  Go Down (2014),  Alchemist Project Ft. Anna Turska – Nina (2014),  Cayra & Alchemist Project – Ostatnie odliczanie (2019),  BLEH! (2019),  Prząśniczka (2019).

Andymian (właśc. Andrzej Mierzyński) producent muzyki elektronicznej z Olsztyna. Zainspirowali go artyści m.in. Jean Michel Jarre, Vangelis, Isao Tomita, Tangerine Dream, Klaus Schulze, Kitaro, Józef Skrzek, Jan Hammer. Występował w zespole Elka-Prim, który grał muzykę electro-akustyczną. Od 2005 roku był twórcą cyklu koncertów "Elektroniczne Pejzaże Muzyczne". Na tej imprezie grali czołowi twórcy muzyki elektronicznej z Polski. Żona artysty, Elżbieta Mierzyńska (wokal, instrumenty perkusyjne), uczestniczy w projekcie

179

Andymian. Artysta w swojej twórczości korzystał z syntezatorów Rolanda i Yamahy. Wydał klika płyt cd „Archipelag wyobraźni” (2002) i „In The Garden of The Rainy King” (2005).

Oto najpopularniejsze utwory:

 Spadnie śnieg,  Dedykacja / Dedication for Keukenhof,  Kto tam tak tupie,  Miasto trzaska drzwiami,  Gesty na lesie,  Pieśń o Uwodzeniu.

Angelo Mike (właśc. Jarek Czechowski) (ur. 1976 w Nowym Sączu) producent i dj. Zaczął swoją przygodę z muzyką w 1998 roku. Organizował imprezy klubowe w całej Polsce. Magazyn „Laif” uznał Angelo Mike za najlepszego dj-a w 2002 roku i 2003 roku. W 2004 roku był pierwszym Polakiem, który zagrał na festiwalu „Mayday” w Dortmundzie. W tym samym roku w czeskim labelu XMAG ukazała się jego płyta „Trance Sound Of Creamfields 2004”.

Anthony Moon (K. Martin) (właśc. Marcin Kiljan) (ur. 1970) producent, kompozytor i wokalista. Pod pseudonimem K. Martin nagrał kilka utworów. Później tworzył muzykę disco- dance dla zespołów: Funky 5, Boyz Attack, Norman, North Boys, La Banda, Millenium, La Luna, Nicole. Napisał przebój „Ole! Olek!” dla zespołu Top One. Współpracował z Rafałem Brzozowskim. Od 2008 roku występuje pod pseudonimem Anthony Moon. W 2009 roku nagrał debiutancki album „Music Goes Around”. Jest właścielem wytwórni muzycznej Mass Music.

Oto najpopularniejsze utwory:

 K. Martin - Pozwól żyć marzeniom (1996),  K. Martin - Krzyk (1997),  K. Martin - Dotykać Ciebie,  K. Martin - Zapomnisz Mnie (2000),  K. Martin- S.O.S. (2000),  K. Martin - Wołam cię (2000).  Anthony Moon- How Can I Love You (2008),  Anthony Moon – It's Over (2008),  Anthony Moon – Music Goes Around (2009),  Anthony Moon – I Try To Get To You (2009).

180

Apollos projekt muzyki elektronicznej w składzie: Kuba Sokołowski i Michał Jeziorski. Współpracowali z Requiem Records.

Aquavoice projekt muzyki elektronicznej w składzie: Tadeusz Łuczejko i Piotr Woltyński. Inspirowali się szkołą berlińską. W 1996 roku zadebiutowali na festiwalu „EL-Izerie” w Świeradowie Zdroju. Rok później wystąpili w Piszu na Zlocie Elektronicznych Fanatyków. W 1998 roku Piotra Woltyńskiego zastąpił Paweł Olszański. Artyści zafascynowali się muzyką ambientową. Od 2001 roku pod szyldem Aquavoice występuje tylko Tadeusz Łuczejko. Jego utwór „Underwater Flight” z albumu „Water Music” (2001) zdobył dużą popularność w Programie III Polskiego Radia. Tadeusz Łuczejko został laureatem Złotej Dziesiątki w plebiscycie słuchaczy audycji „Top Tlen” Jerzego Kordowicza. Jego występy uświetniały wizualizacje autorstwa Dariusza Kalińskiego, którego później zastąpił Wojciech Wójcik. Od 2003 roku artysta organizuje Międzynarodowe Prezentacje Multimedialne „Ambient Festival”. W 2015 roku nagrał dwupłytowy album „Early Recordings”. Na krążku znalazły się z jego pierwsze kompozycje opracowane przez Marcina Bocińskiego. Magazyn „High Fidelity” przyznał albumowi „Early Recordings” tytuł płyty roku. Aquavoice wydaje swoje nagrania w wytwórniach: Requiem Records, Generator oraz Zoharum. Oto najpopularniejsze utwory:

 Lothlorien (2001),  Cold 11 (2008),  Dancing snowflakes (2009),  Autumn (2009),  News of the world (2009),  Terra Incognita (2013),  S.E.T.I. Project (2013),  Fish Dreams (2014),  Emptiness (2015),  Chronos II (2018).

Arp Life zespół elektroniczno-instrumentalny w składzie: Mateusz Święcicki, Ryszard Szumlicz, później do zespołu dołączył: Andrzej Korzyński i Maciej Śniegocki. Arp Life rozpoczął działalność w 1974 roku. Nazwa zespołu pochodzi od nazwy polifonicznego syntezatora Arp. W 1977 roku muzycy nagrali debiutancki album „Jumbo Jet”. Tworzyli muzykę na potrzeby teatru i telewizji. Współpracowali m.in. z Krystyną Prońko, 2 plus 1, Czerwonymi Gitarami. W 2014 roku firma GAD Records wydała reedycję albumu pt. „Jumbo

181

Jet”. W 2020 roku wyszła kompilacja najpopularniejszych piosenek zespołu zatytułowana „Komplet 1975-78”. Oto najpopularniejsze utwory:  Jumbo Jet (1976),  Apolobomba (1977),  Besame Mucho (1977),  Motor Rock (1977),  Olo boogie (1977),  Marmurarz,  Baby-Bump,  Bu-Bu,  Bilbao.

Audiosoulz (Dirty Rush & Gregor Es) duet producentów i dj-ów: Konrad Grela i Grzegorz Surzyn. Ich rodzinne miasta to Czechowice Dziedzice i Kraków. Występują razem od 2010 roku. Grali muzykę klubową najpierw jako Dirty Rush & Gregor Es, a później Audiosoulz. Występowali na największych ogólnopolskich festiwalach takich jak: Nature One, Sunrise, Electrocity, Mayday, Soundtropolis, Creamfields Tour. Wydawali swoje utwory w liczących się wytwórniach: V-Essentials, Armada Music, Pacha Recordings, Tiger Records, Starlight, Recovery House, Rise Records. Ich produkcje promowali m.in. Tiësto, David Guetta, Martin Garrix, Afrojack oraz Hardwell. Duet słynie z remiksów utworów artystów takich jak Danny Avila i Marcel Woods.

Oto najpopularniejsze utwory:

Jako (Dirty Rush & Gregor Es):

 Plunk (2013),  Fireball (2013),  Spank (2014),  Turn It Up (2015),  Evrbdy (2016),  Brass (2017),  Belem (2018),  Brass 2.0 (Bass Boosted) (2018).

Jako (Audiosoulz):

 Audiosoulz feat. G Kae- Unfollow (2018),  Dancefloor (2019),  Missing (2020),

182

 Audiosoulz feat. Patricia Kazadi – Let The Music Play (2020),  Never Say Goodbye (2020).

Aural Planet zespół elektroniczny z Wrocławia w składzie: Adam Skorupa, Radosław Kochman, Konrad Gmurka, Jacek Dojwa. Działali w latach 1997-2004. Byli pionierami muzyki ambient w Polsce. Tworzyli również w stylu trance i goa. Utwór pt. „Hydropoetry Cathedra” to najbardziej znana kompozycja zespołu. Po ich muzykę sięgnęli producenci gier komputerowych. Adam Skorupa zyskał popularność jako twórca muzyki do serii gier wideo „Wiedźmin”. Zespół nagrywał w wytwórniach: Flow Records, Iboga, Spirit Zone. Kilka ich utworów znalazło się na francuskiej składance wydanej przez Ultimae Records. W 2004 roku Radosław Kochman i Daniel Lułkowski stworzyli nowy projekt Sundial Aeon.

Oto najpopularniejsze utwory:

 Hydropoetry Cathedra (2004),  Exposure (2004),  Blue Water Cave (1997),  Gene (2002),  Changing My Mind,  Sunfruits Avenue.

Aya RL (Aya Red Love) zespół grający muzykę synth-pop w składzie: Paweł Kukiz, Igor

Czerniawski, Jarek Lach. Powstał w 1984 roku. W tym samym roku zagrali w Poznaniu swój pierwszy koncert a później wystąpili na festiwalu w Jarocinie. Teksty ich piosenek były wyrazem buntu i niezgody na zastany porządek na świecie. Pierwsze nagrania „Jazz” (1984), „Skóra” (1984) zdobyły dużą popularność. W 1985 roku Jarek Lach odszedł z zespołu. Rok później muzycy nagrali płytę pt. ”Aya RL” w wytwórni Tonpress Records. Była nazywana „płytą czerwoną” od koloru okładki. Album promowały piosenki: „Nasza ściana”, „Ulica miasta”, „Księżycowy krok”. Utwór „Polska” z tego albumu otrzymał nagrodę Grand Prix w dorocznym konkursie organizowanym przez firmę Roland. Robert Gawliński napisał tekst do ich kompozycji „Wariant „C” (1986). Muzycy wystąpili w filmie „Fala” (reż. Piotr Łazarkiewicz) (1986) i w dokumencie telewizji BBC „My Blood, Your Blood” (reż. Andrzej Kostenko). Kolejny album grupy Aya RL, ale już w zmienionym składzie (bez Jarka Lacha) został wydany w 1989 roku. Od koloru okładki nazwano go „niebieskim”. Album nie powtórzył sukcesu debiutanckiej płyty choć jeden z utworów „Jak ze szkła i stali” stał się hitem. W 1994

183 roku zespół wydał płytę „Nomadeus” z muzyką elektroniczną. Ich ostatni album zatytułowany „Change In Form” ukazał się w 1998 roku. Zespół koncertował w Jarocinie w 2006 roku. W 2009 roku zagrał w Warszawie na koncercie Rock Wolności.

Oto najpopularniejsze utwory:

 Jazz (1984),  Skóra (1984),  Księżycowy krok (1984),  Nasza ściana (1985),  Unikaj zdjęć (1985),  Nie zostawię (1986),  Pogo I / Pogo II (1986),  Ulica miasta (1986),  Jak ze stali i ze szkła (1990).

Balkan Electrique grupa wokalno– instrumentalna w składzie: Violetta „Fiolka”

Najdenowicz i Sławomir Starosta. Rozpoczęli działalność w 1988 roku w Warszawie. Tworzyli muzykę elektroniczno- popową z elementami muzyki bałkańskiej. Ich pierwszy album „Balkan Electrique” wyszedł w 1991 roku. W 1994 ukazał się kolejny krążek „Piosenki O Miłości”. Duet występował w Polsce i za granicą m.in. w NRD, RFN i na Ukrainie. Do ich piosenek „HiJacekt Party” i „Dwa słońca” nakręcono teledyski. Zespół stworzył muzykę na ścieżkę dźwiękową do filmu „Channel 4”. W 1995 roku projekt zakończył działalność a Violetta Najdenowicz rozpoczęła karierę solową.

Oto najpopularniejsze utwory:  Ye me poday (1989),  Hi-Jackers Party (1989),  No Longer with You (1990),  Kochaj nie zabijaj (1990),  Dwa Slońca (1994).

Bank grupa rockowa w składzie: Marek Biliński, Mirosław Gral, Piotr Iskrowicz, Roman Iskrowicz, Krzysztof Krzyśków, Mirosław Bielawski. Powstała w 1980 roku w Środzie Śląskiej. W 1982 roku wydała swoją debiutancką płytę „Jestem panem świata”. Kolejna ich płyta ukazała się w 1983 roku „Ciągle ktoś mówi coś”. W 1983 Marek Biliński odszedł z zespołu.

184

Oto najpopularniejsze utwory:

 Powiedz Mi Coś o Sobie (1982),  Jestem panem świata (1982),  Ciągle ktoś mówi coś (1983),

BBX (właśc. Krzysztof Rządek) (ur. 1973 w Krakowie) producent i dj muzyki klubowej. Założył grupę muzyczną PeWeX. Występował pod pseudonimami DJ Kris, KRIS, DJ K, Atari Boy, DJ BBX i T-Power.

Oto najpopularniejsze utwory:

 Rock Me Out (2011),  Making Luv (2012),  Sweet Love (2012),  Feel it Way Down (oraz Benny G) (2013),  How We Go (oraz Benny G) (2014),  Kieliszki (oraz Stachursky) (2015),  Everybody (Spieprzaj ciulu) (feat. Angie) (2015),  Essa (oraz Stachursky) (2016),  Crazy (feat. Tony T & Alba Kras) (2016),  Miami (oraz Lay Zee ex Mr. President) (2017),  Eins Zwei Polizei (oraz Thomas) (2017).

Bednarski Marcin muzyk elektroniczny znany z projektów: McMarian, Wahehe. Tworzył również pod pseudonimami: Subotnick i Elektrostat. W 1995 roku założył grupę Ongo z Dj „Ozzem” i „G. Labem”. Był twórcą „Future Guide” – pierwszego polskiego magazynu poświęconego muzyce techno. Współpracował z TV Kraków, gdzie promował ten gatunek muzyki. Organizował w klubach „Jupiter” oraz „Electric Café” pierwsze imprezy techno. Pod pseudonimem Biomodem nagrał dwie płyty: „The Prehistory Of Aviation” i „All That Jazz”. Pod pseudonimem Subotnick komponował muzykę łącząc różne odmiany techno (Detroit techno, minimal) z elementami ambientu, ale też funku i jazzu. Utwory te ukazały się na albumie „Mystic Energy”. Jako Elektrostat tworzył muzykę electro (płyta „Musica Electronica”). Na składance „Funk Fu vol. 1” znalazły się jego trzy utwory: „The Sea” (pod pseudonimem Biomodem), „Teotihuacan” i Machinery” (pod pseudonimem Elektrostat). Współpracował z Marzeną Boroń z grupy Klandestein oraz z Małgorzatą „Malu” Luberdą ze Sceny Niezależnej. Inspirował się twórczością zespołu Kraftwerk, The Orb, Orbital, Air Liquide i Mouse On Mars.

185

Oto najpopularniejsze utwory:  Elektrostat – Machinery,  Biomodem Feat. Malu - The Sea.

Bee Hunter (właśc. Tomek Krajewski) utalentowany producent trance i progressive house. Rozpoczął działalność w 1993 roku. Wydał wiele swoich utworów w prestiżowych wytwórniach: Sunset Melodies i Pineapple Digital. Inspirowali go artyści tacy jak: Chicane, BT, Paul van Dyk i Above & Beyond.

Oto najpopularniejsze utwory:

 Ionized (2014),  Blue Lagoon (2015),  Isla Negra (2015),  Flight To Dublin (2015),  Dandelion (2015),  Alta Badia (2016),  Gaia (2018).

Beneficjenci Splendoru warszawska grupa pop - rockowa w składzie: Izabela Lamik – (gitara basowa, instrumenty klawiszowe, wokal), Robert Alabrudziński – (perkusja), Wojciech Bubak – (gitara). Znana również z komponowania muzyki elektronicznej. Powstała w 2005 roku z inicjatywy Marcina Staniszewskiego (dziennikarza, multiinstrumentalisty i producenta muzycznego). Ich muzyka była często prezentowana w radiowej Trójce a piosenka „Moje Studio" znalazła się na kompilacji „Offensywa”. Oto najpopularniejsze utwory:

 Ręce pełne robota (2009),  Tęczy wybielacz (2011),  Klasowy Klaun (2011),  Simlock (2013),  Polak Mały (2013),  Django (2014),  Prezydent Klenczon (2016).

Bieżan Andrzej (ur. 1945 w Warszawie, zm. 1983 w Poznaniu) był polskim kompozytorem i pianistą. Studiował kompozycję u Piotra Perkowskiego w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Warszawie. Grał w grupie Sesja 72 wraz z perkusistami: Władysławem Jagiełłą, Andrzejem Przybielskim, Helmutem Nadolskim. Zespół zaprezentował się w 1973 roku na Jazz Jamboree. Andrzej Bieżan był współzałożycielem wielu zespołów muzycznych m.in.

186

Materials Service Co., Grupa Muzyki Intuicyjnej, Super Grupa Bez Fałszywej Skromności, Cytula Tyfun da Bamba Orkiester, Niezależne Studio Muzyki Elektroakustycznej. Współpracował ze Studiem Eksperymentalnym Polskiego Radia. Często korzystał z syntezatora Mooga. Jego album „Archangel’s Sword” nagrany w „Club Remont” został wydany pośmiertnie w 1984 roku. W 2013 roku wyszła płyta „Poligamia” z wszystkimi kompozycjami Bieżana. Oto najpopularniejsze utwory:

 Isn't it na taśmę (1983).

Biliński Marek (ur. 1953 w Szczecinie) polski multiinstrumentalista i kompozytor muzyki elektronicznej, absolwent Akademii Muzycznej w Poznaniu, członek Akademii Fonograficznej ZPAV. Inspirował się takimi zespołami jak: Yes, Genesis, Emerson, Lake & Palmer oraz japońskim pionierem elektroniki- Isao Tomitą. W latach 1975-1980 grał w zespole Haem. W latach 1980–1983 grał na instrumentach klawiszowych w zespole rockowym Bank. Jednak największą sławę przyniósł mu pierwszy solowy album “Ogród Króla Świtu” (1983) oraz kultowy już wideoklip “Ucieczka z tropiku” (1984). Dzięki wsparciu Jerzego Kordowicza, wybitnego popularyzatora muzyki elektronicznej z radiowej Trójki, Marek Biliński zdobył popularność. W 1984 roku wyszła płyta „E= MC2”. W 1986 roku wyszła jego kolejna płyta „Wolne loty”, która miała charakter popowy. Na krążku znalazł się hit „Stare dobre czasy”. W latach 1986-1990 artysta był wykładowcą w Akademii Muzycznej w Kuwejcie. W tym czasie powstały kompozycje z elementami muzyki arabskiej m.in. „Oblicza pustyni”. Utwór ten miał uświetnić obchody 30-lecia niepodległości Kuwejtu, ale inwazja iracka uniemożliwiła realizację tego przedsięwzięcia. W 1994 roku wydał płytę zatytułowaną „Dziecko Słońca”. Płyta ta zainspirowała Ewę Wycichowską, która przygotowała choreografię do baletu „Dziecko Słońca”. Balet wystawił Polski Teatr Tańca w Poznaniu. W 1995 roku Marek Biliński otrzymał tytuł najlepszego kompozytora i wirtuoza syntezatorów przyznany przez czasopismo „Muzyka”. Jego kompozycje trafiły na ścieżkę dźwiękową do filmów m.in. „Przyjaciel Wesołego Diabła” i „Bliskie spotkania z Wesołym Diabłem” w reżyserii Jerzego Łukaszewicza. Oprawa muzyczna quizu "Koło fortuny" a także Gali Polskich Nagród Przemysłu Fonograficznego "Fryderyk '96" i "Fryderyk '97" jest jego autorstwa. Współpracując z Wojciechem Trzcińskim napisał muzykę do dramatu „Brat naszego Boga” (reż. Andrzej Maria Marczewski). Trzydziestolecie pracy artystycznej Agnieszki Duczmal i jej

187

Orkiestry Kameralnej „Amadeus” (1998) uświetniły suity Bilińskiego. Biliński koncertował w kraju i za granicą, m.in. w Berlinie, w Hamburgu, w Bremie, w Pradze, w Moskwie i w Kuwejcie. Przejął od Jeana-Michela Jarre’a pomysł na wielkie koncerty w plenerze. Jego show (muzyka i światło) w Szczecinie (1993) i w Krakowie (1994) zachwyciło publiczność. W Gnieźnie 12 marca 2000 roku zaprezentował kolejne show „Gniezno - 2000 - Dźwięk - Ogień - Światło - Kolor”. Komponując muzykę elektroniczną, Biliński korzystał z syntezatora Mooga, z syntezator analogowy SH-101, Roland TR-808, sekwencer CSQ-600. Oto najpopularniejsze utwory:

 Fontanna Radości / Taniec W Zaczarowanym Gaju (1982),  Dom W Dolinie Mgieł / Ucieczka Z Tropiku (1983),  Błękitne Nimfy (1983),  Sen Mistrza Alberta (1984),  Porachunki Z Bliźniakami (1984),  Kosmiczne Opowiadania / Gorące Lato (1985),  Dziecko Słońca (1995),  Refleksje (2002),  Fire (2008).

Bloom Daniel (właśc. Daniel Tomasz Borcuch) (ur. 1971 w Kwidzynie) kompozytor i producent muzyczny. Ukończył szkołę muzyczną w klasie fortepianu. W 2015 roku wydał swój pierwszy album „Lovely Fear” z udziałem takich artystów jak: Gaba Kulka, Mela Koteluk, Tomek Makowiecki, Jon Sutcliffe (z The Sulk), Marsija, Iwona Skwarek (z duetu Rebeka). Krążek był nominowany do nagrody „Fryderyk” w 2016 roku w kategorii album roku elektronika i alternatywa. Napisał muzykę do filmów: „Dopóki nie stanę na nogi” (2003), „Tulipany” (2004), „Mrok” (2006), „Wszystko, co kocham” (2009), „Ciacho” (2010), „Nieulotne” (2013), „Neon” (2014), „Dolce fine giornata (Słodki koniec dnia)” (2019), „Zenek” (2020).

Oto najpopularniejsze utwory:  Wszystko co kocham  Daniel Bloom feat. Mela Koteluk - Katarakta (2015),  Daniel Bloom feat. Tomek Makowiecki Heartbreakers (2015),  Daniel Bloom feat. Tomek Makowiecki - Addicted (2015).  Daniel Bloom feat. Gaba Kulka - How We Disappear (2015),  Daniel Bloom feat. Iwona Skwarek - Lovely Fear (2015).

Bokka zespół tworzący muzykę elektroniczną: synth-pop, dreampop z elementami rocka. Powstał w 2013 roku. Muzycy ukrywają swoją tożsamość i występują w maskach. Nagrywają

188 w języku angielskim. Ich pierwszy album zatytułowany „Bokka” wydała wytwórnia Nextpop w 2013 roku. Promował go singiel „Town of Srangers”, który zyskał dużą popularność. Kolejny album „Don't Kiss and Tell” (2015) był nominowany do nagrody muzycznej „Fryderyk” w 2016 roku w kategorii muzyka alternatywna i elektroniczna. W 2018 roku w sprzedaży ukazał się trzeci album „Life On Planet B”. Zespół wzbudził duże zainteresowanie amerykańskiego portalu Pitchfork. Grupa występowała na największych polskich festiwalach a także za granicą.

Oto najpopularniejsze utwory:

 Town Of Strangers (2013),  Reason (2014),  Violet mountain tops (2014),  Let It (2015),  Answer Me (2016),  Too Far Too Close (2016),  In Love With The Dead Man (2018),  Secret Void (2018),  Paper Fuse (2018),  A Spell (2019).

Bookovsky (właśc. Michał Bukowski) (ur. 1975 w Krakowie) twórca muzyki elektronicznej.

Tworzy od 1990 roku. Inspiruje się szkołą berlińską, techno-pop oraz darkwave. Artysta wydał cztery albumy: „Układ słoneczny– Naszyjnik Boga” (1996), „Sen paranoika” (2000), „Analogy” (2001), „Book of Sky” (2006). Bookovsky grał na różnych festiwalach muzyki elektronicznej m.in. w Piszu (1998), w Gorlicach (Ambient Festival) (2002) i na Elektronicznych Pejzażach Muzycznych w Olsztynie (2005). Bookovsky i Foltman założyli zespół Geiger Box. Wydali płytę „Humanity” w 2003 roku.

Oto najpopularniejsze utwory:

 Słońce – diament (1996),  Faeton – szmaragd (1996),  Płynąc poprzez ciemność (1996),  Wg Pasji (1998),  Sen Paranoika (2000),  Analogy part 1 (2001),  Geiger box (z Foltmanem) - You are the robot (2003),  Geiger box (z Foltmanem) – Hypnoid (2003),  Geiger box (z Foltmanem)- Behind The Wheel (Depeche Mode cover),  Book of sky (2006).

Bounce Inc. projekt muzyki elektronicznej w składzie: Max Farenthide (właśc. Adrian Mogły) i DJ Hubertuse (właśc. Hubert Kwartnik). Powstał w 2014 roku. Artyści tworzą muzykę w stylu electro house. W 2015 roku wydali pierwsze nagrania: „Wave Your Hands”

189 i „Up In The Air”. W 2017 roku nagrali swoją wersję hitu "Techno Rocker" Base Attack. Utwór zdobył popularność. W tym samym roku wyprodukowali szlagier „Bonkers". Piosenkę odtworzono na portalu Spotify 7 milionów razy. Współpracowali z grupą Twoloud i labelem Spinnin Records. Ich muzykę promowali znani artyści: David Guetta, Martin Garrix, Fedde Le Grand, Laidback Luke, Dannic, Mike Williams oraz Brooks.

Oto najpopularniejsze utwory:

 Wave Your Hands (2015),  Up In The Air (2015),  Bombs Away, Peep This & Bounce Inc. – Bassline Maniacs (2015),  Twoloud & Bounce Inc. – Hope (2015),  Twoloud & Bounce Inc. – Ain't Talkin' Bout Love (2016),  Husstle Anthem (2016),  Don't Stop (2016),  Faith (2016),  Bounce Inc. Vs Older Grand – Get On Up! (2016),A  Base Attack X Bounce Inc. – Techno Rocker (2017),  TWOLOUD & Bounce Inc. vs. Daav One – Bonkers (2017),  Bounce Inc. X Daav One – Killer (2017),  Dump (2018),  Rock The Place (2018),  Nobody Likes (2018),  Dump (2018),  Bounce Inc. & Daav One – See The Light (2019),  Bounce Inc. x DCBL (Feat.Kris Kiss)- Kill The Noise (2019),  Bounce Inc. x BRL - Pump It (2019),  Bounce Inc. x Dinar Candy vs. Discotek - Talk About U (2020),  Bounce Inc. vs. DCBL Feat. Kris Kiss – Kill The Noise Remix Part 1 (2020).

Bovska (właśc. Magdalena Grabowska-Wacławek) (ur. 1985 w Warszawie) autorka tekstów, kompozytorka, performerka. Ukończyła Uniwersytet Muzyczny Fryderyka Chopina w Warszawie. Zyskała rozgłos dzięki utworowi „Kaktus” (2015). Singiel dobrze się sprzedał. Rok później wydała album pod tym samym tytułem. Sukces płyty przyniósł jej nominację do nagrody dla najlepszego polskiego artysty na „MTV Europe Music Awards 2016” oraz nominację do nagrody „Fryderyk” w 2017 roku. Jej drugi album zatytułowany „Pysk” ukazał się w 2017 roku. W 2018 roku wyprodukowała album „Kęsy” , a w 2020 roku „Sorrento”.

Oto najpopularniejsze utwory:

190

 Kaktus (2015),  Klik (2016),  Haj (2016),  Cyrk (2017),  Na niby (2017),  Autoreset (2017),  Kimchi (2018),  Kęsy (2018),  XYZ (2018),  Leżałam (2019),  Bedę przy tobie (2019),  Wujek G. (2020).

Bownik Certamen Adam (ur. 1972 w Lublinie) muzyk i producent muzyki elektronicznej. W 1990 roku z Robertem Lejko – (gitara), Ireneuszem Lejko - (gitara), Marcinem 'Stefanem' Sokołowskim –(bas) założył zespół rockowo – metalowy Certamen. W 1993 roku zagrali pierwsze koncerty w Lubelskim Domu Kolejarza. Po rozpadzie grupy artysta rozpoczął karierę solową. Postawił na muzykę elektroniczną. Jego ulubiony styl to szkoła berlińska i ambient. Inspirował się japońskim muzykiem Kitaro. Bownik w swojej twórczości korzystał z różnych instrumentów elektronicznych m.in.: Roland V-synth + VC1(D50), Alesis Ion, Korg MS - 2000B, ARP Explorer I, Yamaha S30, Yamaha CS1x, Roland JV-1010, Roland Alpha Juno-1, Wersi Entertainer. Od 2000 roku wydał kilkanaście płyt z muzyką elektroniczną m.in.: „Sonabilis” (2000), „Perigeum” (2001), „Vega” (2002), „Elmania Live 2003” (2003), „The Storm Is Here” (2004), „As The Moon Shines” (2004), „Red Planet” (2008), „Hyperion” (2013), „Apogeum” (2014), „Phoebe” (2015), „Aura” (2016).

Borzym "Bert" Norbert dj i prezenter radiowy. Miał swoje autorskie programy w Radiostacji i Polskim Radiu. Obecnie pracuje w radiowej Czwórce i jest autorem audycji z muzyką klubową „Kluboteka” i „Klubowe ikony”. Współpracuje z Marcinem „Harperem” Hubertem w ramach projektu Boogie Mafia.

Brodacze Live Act zespół elektroniczny z Poznania w składzie: Kuba Kałamaja – (bity, instrumenty klawiszowe, gitara, wokal), Wojciech Kucharski – (gitara, wokal, flety, sample, dubmaster), Kamil Neumann - (realizator dźwięku). Powstał w 2017 roku. Dla nich muzyka to "podróż w krainę ambitnej elektroniki miksowanej z pięknem brzmienia żywych instrumentów". Byli finalistami V edycji warszawskiego konkursu Stage4YOU. Wydali płytę

191

„#beardoelectro” (2018) masterowaną w londyńskim Abbey Road Studios. Zagrali na festiwalach: Spring Break, Kortowiada, Bachanalia, Cekcyn Festival i Deep Sky - Electronic Music Festial. Oto najpopularniejsze utwory:

 San Escobar (2017),  Spadam stąd (2017),  Suitcase (2017),  My time (2018),  Start rec (2018),  Czy Ty to widzisz (2018),  Bajera + (2019),  Jak John Rambo (2020).

Brodka Monika (ur. 1988 w Żywcu) piosenkarka pop. W 2004 roku wygrała trzeci sezon talent show „Idol” i nagrała swoją pierwszą płytę zatytułowaną „Album”. Jest członkiem Akademii Fonograficznej ZPAV. W 2006 roku wydała swój drugi album „Moje piosenki”. Zyskał status złotej płyty. Kolejny album „Granda” (2010) utrzymany w klimatach pop, electro, rock przyniósł jej uznanie krytyków. W 2012 roku Monika Brodka wydała krążek „LAX”. Producentem płyty był Bartosz Dziedzic. Album promowały hity: „Varsovie” i „Dancing Shoes”. W 2018 roku nagrała klubową wersję piosenki Izabeli Trojanowskiej „Wszystko, Czego Dziś Chcę” (1980). Utwór ten trafił na ścieżkę dźwiękową do serialu „Rojst” emitowanego przez Showmax. Nagranie wyszło w wytwórni Kayax. Artystka była wielokrotnie nominowana do nagrody muzycznej „Fryderyk”.

Oto najpopularniejsze utwory:

 Miałeś być (2005),  Ten (2005),  Znam Cię Na Pamięć (2006),  Mial byc slub (2007),  Saute (2010),  Varsovie (2012),  Up In The Hill (2016),  Brodka & A Gim – Wszystko Czego Dziś Chcę (Z Serialu Rojst Na Showmax) (2018),  Brodka & The Dumplings – Granda (Rework) (2018).

192

C-Bool (właśc. Grzegorz Cebula) (ur. 1981 w Pyskowicach) dj i producent muzyki elektronicznej. W 2003 roku rozpoczął współpracę z grupą Casteam jako C-Bool. Zyskał popularność dzięki takim nagraniom jak: „Would You Feel” i „Home Baby”. Z piosenkarką Isabelle nagrał hit „Body & Soul” (2010). Rok później wyszła kompilacja „8 Years“ z jego hitami. W 2016 roku ukazał się jego singiel „Never Go Away”, który zajął pierwsze miejsce w AirPlay. Zdobył też olbrzymią popularność na listach przebojów w Europie Wschodniej. W tym samym roku z Giang Pham nagrał przebój „Magic Symphony” i ponownie zajął pierwsze miejsce w AirPlay. W 2017 wydał singiel „Dj is Your Second Name”, który zajął 5. miejsce w rankingu AirPlay. Rok później wyprodukował przebój „Wonderland”. Teledysk po niecałym miesiącu od premiery osiągnął 14 mln wyświetleń w serwisie YouTube.

Oto najpopularniejsze utwory:

 Would You Feel (2004),  House Baby (2005),  C-Bool Feat. Rommie S - One More Chance (2008),  Never Go Away (2016),  C-Bool ft. Giang Pham- Magic Symphony (2016),  C-Bool ft. Giang Pham- DJ Is Your Second Name (2017).  C-BooL ft. Cadence XYZ - Fire In My Head (2018),  Wonderland (2018),  Catch You (2019)  C-BooL & Skytech - feat. Giang Pham- La La Love (2019),  Don't Sleep Tonight (2020),

Camey (właśc. Maciej Sierakowski) producent muzyczny i pionier electro-funk w Polsce. Pierwsze studio Cameya mieściło się w Gnieźnie. Tu powstały hity electro- breakdance: “Break Dance Come Back”, “Electro B-Boy”, “Breakin”, Camey Squad feat. Tede- “Król parkietu” i “Zrób to”. Współpracował też z Dj Kostkiem (właśc. Tomasz Kościelny) z Koszalina i Funnym (właśc. Tomaszem Ferencem) z Iławy. Potem przeniósł się do Piaseczna, gdzie otworzył studio nagrań. Dziś jego wytwórnia Camey Records znajduje się niedaleko Ustki. Camey współpracował z różnymi artystami z polskiej estrady. Oto najpopularniejsze utwory:

 Breakin (1999),  Break Dance Come Back,  Zrób To,  Camey Squad feat. Tede - Król Parkietu.

193

Candy Girl (Kendi) (właśc. Barbara Hetmańska) (ur. 1986 w Katowicach) piosenkarka popowa. Współpracowała z takimi muzykami jak: Alchemist Project, East Clubbers, Wet Fingers oraz z brytyjskim duetem Riff & Rays. W 2006 roku podpisała kontrakt z Magic Records. Jej debiutancki singiel „Wszystko Czego Dziś Chcę” ukazał się w 2009 roku. Był to cover piosenki Izabeli Trojanowskiej z 1980 roku. Kolejne nagranie „Yeah!” zaprezentowała na Opolskim Festiwalu Muzycznym w 2009 roku. W tym samym roku wyprodukowała pierwszy album „Hałas w mojej głowie”. Na krążku znalazło się 15 utworów z muzyką taneczną. Współpraca z Dj Adamusem zaowocowała singlem „Lick It” (2010). Rok później wydała drugi album „Między jawą a snem”, który ukazał się również w wersji angielskiej pod tytułem „Between Sleep And Wakefulness”.

Oto najpopularniejsze utwory:

 Wszystko Czego Dziś Chce (2009),  Czas (siłę w sobie mam) (2009),  Daddy's Girl (2009),  Candy Girl feat. DJ Adamus- Lick It (2010),  Yeah! (2010),  Hello (2011),  Jestes Jak Sen (2011),  Take My Breath Away (2011),  Candy Girl & Dj Adamus - Do it just 4U (2012),  Candy Girl feat. Marco-Blow Me (2013),  Słoń (2018),  Given Up On Love (2019).

Cargo Dj (właśc. Kazimierz Krzysiek) (ur. 1976 w Andrychowie) dj i producent muzyczny. Współpracował z wytwórnią JPlanet Entertainment/Magic Records. W 2008 roku wydał swój pierwszy album pt. „Jump To The Bass, Jump To The Music”. Jego szlagier „Jump To The Bass” (2008) zdobył dużą popularność w Polsce. Piosenkę promował teledysk. Do jego kolejnych piosenek: „Fly” (2011) i „Move Your Body” (2013) nakręcono video-klipy. Artysta współpracował z D-Verse (właśc. Wiesławem Bylicą). Cargo zasłynął ciekawymi remiksami.

Oto najpopularniejsze utwory:

 Check It Out (JPlanet Entertainment, My Music) (2007),  No More Tears (JPlanet Entertainment, My Music) (2007),  Jump To The Bass (JPlanet Entertainment, My Music) (2007),  Jump To The Future (JPlanet Entertainment, My Music) (2008),  Once Again (JPlanet Entertainment, My Music) (2008),

194

 Crazy Bells (JPlanet Entertainment, My Music) (2008),  Love Today (JPlanet Entertainment, My Music) (2008),  Don’t Stop (JPlanet Entertainment, My Music) (2008),  Never Alone (JPlanet Entertainment, My Music) ((2008),  Summer Night (JPlanet Entertainment, My Music) ((2008),  Kissing My (JPlanet Entertainment, My Music) (2009),  Party Weekend (JPlanet Entertainment, My Music) (2009),  Let The Music Play (My Dance) (2009),  In My House (My Dance) (2009),  If You Ready (My Dance) (2010),  Reach Up (JPlanet Entertainment) (2010),  Fly (JPlanet Entertainment, Magic Records) (2010),  Right Back (JPlanet Entertainment, Magic Records) (2011),  In Your Eyes (JPlanet Entertainment, Magic Records) (2011),  Dreams (JPlanet Entertainment, Magic Records) (2012),  Check It Out 2012 (JPlanet Entertainment, Magic Records) (2012),  Jump To The Bass 2012 (JPlanet Entertainment, Magic Records) (2012),  I Need U feat. MBrother (JPlanet Entertainment, Magic Records) (2012),  Fly Away ((JPlanet Entertainment) (2013),  Move Your Body Feat. Robson & Pati (Blue Danceroom Records) (2013),  It's On You Feat. Robson & Pati (Blue Danceroom Records) (2013),  Fly 2014 (JPlanet Entertainment) (2014),  Keep On Dancing / feat. Robson & Pati (Blue Danceroom Records) (2014),  Louder / feat. O!ZOmatic (JPlanet Entertainment) (2014),  Promises feat. MBrother (JPlanet Entertainment) (2014),  Sexy Jump (JPlanet Entertainment) (2014),  Let's Go (JPlanet Entertainment) (2014),  Sexy Jump (Rework 2015) (JPlanet Entertainment) (2015),  Feeling Away / feat. Wave Rocket (JPlanet Entertainment) (2015),  Follow The Flow (JPlanet Entertainment) (2016),  Fat Beat (JPlanet Entertainment) (2016),  Dance To The Stars (JPlanet Entertainment) (2016),  Let's Run (JPlanet Entertainment) (2017),  Everybody (JPlanet Entertainment) (2017),  Sexy Jump Rework 2017 (C-Go Records) (2017),  I Got You (C-Go Records) (2017),  Alive feat. Jared Bear (2018).

Oficjalne remiksy:

 Masters Of South feat. Cliff Randall – It_s Gone (DJ Cargo Remix) (JPlanet Entertainment),  Gabriel Delgado – Color History (DJ Cargo Remix) MMC Records,  Za-No-Za – How Do You Do (DJ Cargo Club Remix)12 Cali Records,

195

 Jacob ft.Tyra C – Leavin' (Dj Cargo Club Remix) JPlanet Entertainment,  Moreno feat. Alan Basski – Celebration (DJ Cargo Remix) JPlanet Entertainment,  EasyTech – I’m The Sexy Girl (DJ Cargo Remix) 001 Records,  Masters Of South feat. Cliff Randall – Change It All (DJ Cargo Extended Remix) My Music/Balloon Records,  Dj Cargo – Check It Out 2.10 (Kei Morton & EasyTech Remix) JPlanet Entertainment,  MBrother – Trebles 2k9 (DJ Cargo Remix) JPlanet Entertainment, My Music,  Gabriel Delgado vs DJ Thomas – So Like Wind (DJ Cargo Remix) Dee Jay Mix Club Rec,  Dan Van Beat feat. Lukasz Mojecki – Pain (DJ Cargo And D Verse Remix) Camey Records,  C-Bool feat. Rommie S- One More Chance (DJ Cargo And D Verse Remix) Camey Records,  Supersonik – Crazy Bells (DJ Cargo And D Verse Remix) JPlanet Entertainment, My Music,  MBrother – Say It (DJ Cargo And D Verse Remix) JPlanet Entertainment, My Music,  Dj Jozin B – Jozin Z Bazin (DJ Cargo And D Verse Remix) My Music,  Alchemist Project – Viva Carnival (DJ Cargo Remix) Camey Records,  Beattraax- Don’t lave Me Alone (DJ Cargo Remix) Camey Records,  Mallancia – Feel (DJ Cargo Remix) Camey Records,  Alchemist Project – Music Is My Extasy (DJ Cargo Remix) Camey Records,  Pudzian Band – Baila Me... Yeh Yeh (DJ Cargo Remix) Hit N Hot,  Hyperavers – La Danse Des Canaeds 2006 (DJ Cargo Remix) Dee Jay Mix Club Rec,  Hyperavers – Forsaken Sound (DJ Cargo Remix) Dee Jay Mix Club Rec,  DJ Bobo – Somebody Dance With Me 2.10 (DJ Cargo vs Kei Morton Club Remix),  Lykke Li - I Follow Rivers (DJ Cargo Bootleg).

Catz 'n Dogz duet producentów i dj-ów ze Szczecina: Greg (właść. Grzegorz Demiańczuk) i Vojtek (właść. Wojciech Tarańczuk). Jako 3 Channels wydali swoje pierwsze utwory. Często grali w szczecińskim radiu ABC oraz organizowali imprezy klubowe. Współpracowali z wytwórniami z całej Europy: Trenton Records, Crosstown Rebels i Trapez Ltd. Remiks utworu „Who's Afraid of Detroit” Claude'a Von Stroke'a przyniósł im rozgłos i sławe. Dzięki temu duet podpisał kontrakt z wytwórnią Mothership. Tu wydali swoje dwie płyty – ''Stars of Zoo'' i ''Escape from Zoo''. Później muzycy założyli swoją wytwórnię Pets Recordings. Grali m.in. na Ibizie i w wielu klubach na całym świecie.

Oto najpopularniejsze utwory:

 Catz 'n Dogz feat. Monty Luke - They Frontin' (2012),  Catz 'n Dogz - Drop It (2014),  Catz 'N Dogz feat. Tanika - Get It Right (2015),  Force (2019),  New Love (2019),  Catz 'n Dogz feat. Taco Hemingway - Yi Fang (2019),  Catz N' Dogz & Claude VonStroke – Raggadagga (2020),  Catz 'n Dogz & Claude VonStroke - How I Make You Feel (2020),  Catz 'n Dogz feat. Nick Maurer- Revolution (2020),  Tomorrow (2020).

196

Chmara Marcin (ur. 1975 w Cekcynie) muzyk i kompozytor. W 2000 roku wziął udział w festiwalu muzyki elektronicznej w Bydgoszczy Synth ART®, a rok później wystąpił z zespołem Remote Space oraz Arturem Lasoniem. Produkcje Chmary pojawiły się na płycie dołączonej do czasopisma "Estrada i Studio". Był współautorem widowiska "Cybernetyczna ekologia" wystawionego w ramach Synth ART® (2003). Jego kompozycja "Żywioły sportu" uświetniła Lekkoatletyczne Mistrzostwa Europy do lat 23. Artysta rozpoczął współpracę z gitarzystą Tomkiem Florkiem. Grali koncerty w całej Polsce. Ich utwory promował Jerzy Kordowicz w swojej audycji w Programie III Polskiego Radia. W 2004 roku napisali muzykę do spektaklu „Europa”, który wystawiono w Bydgoszczy z okazji wejścia Polski do Unii Europejskiej. Rok później duet wygrał konkurs dla twórców muzyki elektronicznej w ramach „Dni Instrumentów Klawiszowych w Poznaniu”. W 2006 roku Chmara i Florek założyli projekt Electronic Revival. To dzięki nim w Cekcynie od 2006 roku organizowany jest festiwal muzyki elektronicznej „Cekcyn Electronic Music Festival” a wcześniej („The Day Of Electronic Music Cekcyn”).

Chołoniewski Marek (ur. 1953 w Krakowie) kompozytor i pedagog. Studiował grę na organach u Leszka Wernera, kompozycję u Bogusława Schaeffera i muzykę elektroniczną u Józefa Patkowskiego w Akademii Muzycznej w Krakowie. Od 1984 roku koncertuje, prowadzi warsztaty i wykłady w Europie, w Ameryce Północnej i Południowej oraz w Azji. Od 2000 roku kieruje pracownią muzyki elektroakustycznej w Krakowie. Komponował muzykę instrumentalną i elektroakustyczną dla radia, telewizji i filmu. Tworzył instalacje dźwiękowe i wideo oraz projekty audiowizualne i sieciowe. Był założycielem takich grup jak: Pociąg Towarowy, Studio MCH, Studio Ch & K (z Krzysztofem Knittelem), CH & K & K (z Knittlem i Włodzimierzem Kiniorskim), duetów mc2 (z Marcelem Chyrzyńskim) i Double Mark (z Markiem Polishookiem), Infinity Quartet (z Keirem Neuringerem, Ryanem Zawelem i Rafałem Mazurem), Natural Plastic (z Amy Knoles) oraz Kinetic Trio (z Kiniorskim i Mazurem). Oto najpopularniejsze utwory:

 Isn't it na taśmę (1983).

Chylińska Agnieszka (ur. 1976 w Gdańsku) wokalistka rockowa i autorka tekstów. W 1994 roku zadebiutowała na Festiwalu Piosenki Francuskiej w Starogardzie Gdańskim. Zdobyła tam III nagrodę. Była wokalistką w amatorskiej grupie Second Face. Od 1995 roku

197 występowała z zespołem O.N.A. Zadebiutowali płytą „Modlishka”. Po raz pierwszy wystąpili w 1995 roku na Krajowym Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu. Z zespołem zdobyła nagrodę „Fryderyk” w 1996 roku w kategorii zespół roku i album roku. Rok później na Krajowym Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu otrzymała nagrodę dziennikarzy. Była laureatką Paszportu „Polityki” w 2002 roku. W latach 2003-2006 występowała w zespole Chylińska. W 2009 roku artystka wydała swój debiutancki album „Modern Rocking” utrzymany w elektroniczno-dancowych klimatach. Na płycie znalazły się szlagiery: „Nie Mogę Cię Zapomnieć”, „Normalka”, „Wybaczam Ci”. Producentem tego krążka był Plan B (Bartek Królik i Marek Piotrowski). W 2016 roku ukazała się płyta artystki zatytułowana „Forever Child” z przebojami: „Mona Liza Twoich Snów” i „Zostaw”. W 2018 roku Agnieszka Chylińska wydała trzeci album pt. “Pink Punk”.

Oto najpopularniejsze utwory:  Nie Mogę Cię Zapomnieć (2009),  Normalka (2009),  Wybaczam Ci (2009),  Mona Liza Twoich Snów (2016),  Zostaw (2016).

Ciechowski Grzegorz (ur. 1957 w Tczewie, zm. 2001 w Warszawie) wokalista, multiinstrumentalista, kompozytor rockowy, autor piosenek. W 1981 roku założył zespół Republika. Zadebiutowali płytą „Nowe sytuacje”. Z tego krążka pochodzą następujące hity: „Kombinat”, „Sexy Doll”, „Śmierć w bikini”. W 1986 roku Ciechowski rozpoczął karierę solową jako Obywatel G.C. Współpracował m.in. z M. Urbaniakiem, K. Ścierańskim i J. Borysewiczem. W 1996 roku wydał płytę „OjDADAna” jako Grzegorz z Ciechowa. Napisał muzykę do filmu: „Stan strachu” (1989), „Schloss Pompon Rouge” (1991) oraz „Wiedźmin” (2001). Otrzymał nagrody: „Fryderyk” (1997) w kategorii producent muzyczny roku, „Fryderyk” (1998) w kategorii kompozytor roku, „Fryderyk” (2001) (pośmiertnie) w kategoriach kompozytor roku, autor roku, producent roku. Był producentem płyt Justyny Steczkowskiej i Kasi Kowalskiej.

Oto najpopularniejsze utwory:

 Obywatel G. C. - Paryż-Moskwa 17.15 (1986),  Obywatel G. C. - Nie Pytaj O Polskę (1988),  Obywatel G. C. - Tak Tak... To Ja (1988),  Grzegorz Z Ciechowa - Piejo Kury Piejo (1996).

198

Contemplatron (właśc. Jarosław Wierny) projekt dark ambientowy. Powstał w 2003 roku. Wierny łączył brzmienia elektroniczne z dźwiękami akustycznymi oraz z muzyką buddyzmu tybetańskiego. W swojej twórczości artysta wykorzystywał: gongi, bębny, dzwonki, misy grające, syntezatory, śpiew gardłowy, nagrania terenowe, instrumenty dęte. W 2005 roku wydał swoją debiutancką płytę „Antarabhãva / The Six Realms” w labelu Wrotycz Records. W 2015 roku dołączył do projektu Bön.

Oto najpopularniejsze utwory:

 Prabhashvara / Arupakaya,  Antarabhava,  Naraka (feat. Contemplatron),  Shape Recycling (2005),  Sky Burial (2009),  Delog (2014).

CreamPolo zespół elektroniczny w składzie: Bobo, Stefan, i BJ (to pseudonimy muzyków). Projekt powstał we Wrocławiu w 1996 roku. Artyści parodiowali znane przeboje dyskotekowe a ich teksty budziły kontrowersje.

Cukierki zespół w składzie: Mateusz Rusin i Przemek „Dred” Pietrzak. Łączyli muzykę elektroniczną z muzyką dance. W 2015 roku wydali pierwszą EP „Radość”. Rok później ukazał się ich debiutancki album pt. „Euforia”.

Oto najpopularniejsze utwory:

 Error (2015),  Noc (2015),  Słońce (2015),  Gryz (2016),  Idziemy (2017).

Czubala Marcin producent muzyki house i techno. Rozpoczął karierę jako dj w 1995 roku. W 1999 roku założył pierwszą polską wytwórnię płytową techno- Currently Processing. W tym samym roku wydał EP „Bass Casualties”. Swój debiutancki album pt. „ Dope” nagrał w 2001 roku w niemieckiej wytwórni Neue Heimat. Czubala współpracował z berlińską wytwórnią

199

Mobilee. Od 2011 roku jego label Your Mama’s Friend promuje polskich artystów z kręgu muzyki deep house.

Oto najpopularniejsze utwory:

 I am you (2008),  Jedwab (2009),  Don't Need The Sun To Shine (2009),  Loose The Man (2010),  Marcin Czubala & Hugo - Zoo Comunale (2010),  Pleasure Control (2011),  Just Away (2011),  Not Like This (2011),  Memory Lane (2011),  Marcin Czubala feat. Novika - Stay Close (2011),  Immediately Above (2013).

D-Bomb zespół muzyki dance w składzie: Bartosz Padyasek i Jarosław Padyasek. który Powstał w 1996 roku. Muzycy zadebiutowali utworami „Wszystko, co robię” (1997), „O Tak! O Yeah!” (1997). Dzięki temu otrzymali dwie nominacje do nagród Dance Music Awards w kategoriach najlepszy zespół roku oraz najlepszy debiut roku. Rok później wydali swój pierwszy album zatytułowany "Moja gra". Ich następną płytę „Back Again” (1999) promowały przeboje: „Ciało”, „Zaopiekuj się mną” i „Koniec”. Grupa D-Bomb otrzymała za ten album nagrodę Dance Music Award. Następny album „Cały świat należy do nas” (2000) został zrealizowany w Niemczech z wokalistką Agnieszką Krupą. Patronat nad tą produkcją objęło Radio Wawa. Hity: „Dobrze robię”, „Ciebie brak” czy też „Zapragnij mnie” zdobyły uznanie fanów. Rok później do składu dołączył tancerz Michał Rejniak, który wcześniej występował ze Stachurskym. Razem wylansowali płytę „Cztery” z popularnymi piosenkami: „Złoty deszcz...Ela!”, „Daj mi ciało” i „Kolorowy zawrót głowy”. W 2002 roku z zespołu odszedł Jarosław Padyasek. D-Bomb wyprodukował następny album zatytułowany „Kameleon”, a kompozycje „Zielony kapelusz” i „Przez całą noc” znowu zachwyciły fanów. Następną płytę „Jak narkotyk” nagrali w 2006 roku. Promowały ją single „Myślę.”, „Shake Your Boom Boom”, „Powiedz Co Czujesz”. W 2008 roku zespół wystąpił po raz pierwszy na Ogólnopolskim Festiwalu Muzyki Tanecznej w Ostródzie. W 2013 roku wyszła ich ostatnia płyta „Lubię Kiedy”. Ukazała się nakładem firmy fonograficznej Universal Music Polska. Grupa koncertowała w Polsce i za granicą. Ich teledyski emitowała TV Polsat.

Oto najpopularniejsze utwory:

200

 Wszystko Co Robię / OTak! O Yeah! (1997),  Koniec (1999),  Ciało (1999),  Dobrze Robię (2000),  Zapragnij Mnie (2000),  Złoty Deszcz - Ela.. (2001),  Zielony Kapelusz (2002),  Kolorowy Zawrót Głowy (2002),  Przez Całą Noc (2002),  Move Your Love / Myślę... (2006),  Shake Your Boom Boom (2007),  Powiedz Mi Co Czujesz (2009),  Do Szaleństwa (2010),  Chciałbym Się Zakochać W Tobie / Ciało / Do Końca Naszych Dni (2015),  Lubię cię (2016).

Daav One (właśc. Dawid Raczyński) dj i producent muzyki elektronicznej ze Szczecinka. Tworzy muzykę w klimatach electro house, progressive house. Jego utwory były supportowane przez znanych dj-ów: Tiesto, Cold Blank, J-Trick oraz Tom Swoon. Współpracuje z holenderską wytwórnią Revealed Recordings założoną przez znanego Dj Hardwella.

Oto najpopularniejsze utwory:  In My Dreams (2015),  Daav One & Jim Yosef – Emerald (2015),  Reverie (2015),  Sirius (2016),  Whim (2018),  LOUD ABOUT US! x Daav One - Rat Race (2018),  Rave Radio & Daav One - I Can't Take It (2019),  Daav One x NEVERGLOW - Right Back (2019),  DNF x Daav One ft. I.GOT.U - Gucci (2019),  Neverglow & Daav One - Play Your Own Game (2019),  CoLL3RK & Daav One - Harder Higher Future (2019),  DNF x Daav One - Just Know (2019),  Adam De Great & Patrick Moreno & Daav One - Don't Need You feat Alex Holmes (2019),  Cobra (2019),  Destination (2020).

201

Das Moon zespół z Warszawy w składzie: Kamila Janiak, Marek Musioł i Grzegorz Szyma. Powstał w 2011 roku. Tworzy muzykę w stylach synth-pop i dark electro. Nagrali trzy albumy: „Electrocution” (2011) (Polskie Radio), „Weekend In Paradise” (2014) (Requiem Records) i „Dead” (2017) (Requiem Records). Występują w Polsce i za granicą m.in. Electronic Beats w Gdańsku, Wave Gotik Treffen w Lipsku.

Oto najpopularniejsze utwory:

 Das Modell (cover Kraftwerk) (2011),  I Like It (2011),  Street (2011),  Run (2014),  Owl (2014),  O.L.K.A. (2014),  Violent lullaby (2014),  Gone (2016),  Dead (2017),  City Will (2017),  Fools (Depeche Mode cover) (2019).

Decadent Fun Club zespół z Warszawy w składzie: Paveu Ostrovsky -wokalista (znany m.in. z trzeciej edycji Mam talent!), Jasiek Łukomski - basista (z zespołu Krem), Mateusz Gągol- instrumenty klawiszowe oraz Kamil Falkor- perkusista (z zespołu Out of Tune). Powstał w 2016 roku. Muzycy byli laureatami „Jarocińskich Rytmów Młodych” w 2017 roku. Rok później wystąpili na żywo w radiowej Trójce w programie Piotra Stelmacha „Offensywa de Luxe”. Otrzymali nagrodę „Szczoty”. Byli supportami przed koncertami OMD oraz New Model Army w Polsce. Oto najpopularniejsze utwory:

 Serendipity (2017),  Stardust (2017),  Glitterball (2017),  Serendipity (2017),  Dead Things Never Smell Good (2018),  Paranoja jest goła (2019),  How Does It Feel? (2019),  Love Will Burn Us All (2020).

Deliver projekt elektroniczny w składzie: Agim Dżeljilji, Piotr Makiewicz. Duet nazywano polskim Tangerine Dream. W 1994 roku wydali wspaniały album "Bracia Syriusza" w wytwórni Digiton.

202

Oto najpopularniejsze utwory:

 Syriusz A (1994),  Syriusz B (1994),  Syriusz C (1994).

Dezire grupa muzyczna z Bydgoszczy grająca soul i r&b. Powstała z inicjatywy wokalistki Mai Studzińskiej, do której dołączyła Karolina Stelmasiak i producent Tom Horn (właśc. Tomasz Rożek) w 1997 roku. W 2001 roku wydali album „Gryź!” w wytwórni Universal Music Polska. W 2005 roku Stelmasiak odeszła z zespołu a zastąpiła ją Ania Rusowicz. W nowym składzie wydali swój kolejny album zatytułowany „Pięć smaków”. Krążek był nominowany do nagrody „Fryderyk” w kategorii najlepszy album hip-hop/R&B. W 2006 roku skomponowali piosenkę „Good Girl” i wzięli udział w eliminacjach do konkursu Eurowizji Utwór zajął czwarte miejsce. Zespół zakończył działalność w 2007 roku.

Oto najpopularniejsze utwory:

 Płonę (2001),  Come on boy (2002),  Głucha (2005),  Opowieść (2005),  Mam Cię tam (2005),  Good Girl (2006).

Dick4Dick (D4D) zespół z Gdańska założony w 2004 roku. Skład grupy się zmieniał. Grali muzykę z pogranicza rocka, popu i muzyki elektronicznej. W 2006 roku D4D zdobył nagrodę magazynu „Aktivist” -Nocne Marki dla najlepszego zespołu. Grupa wystąpiła w filmie Marcina Wrony „Moja Krew”. Zespół założył wytwórnię Dickie Dreams. Podpisał kontrakt z labelem Mystic Production w 2009 roku. Obecnie w zespole grają: Tomasz „Baron Baye” Ziętek – (keyboard), Krystian „Goodboy Khris” Wołowski – (gitara basowa), Adam „Great Adaggio” Hryniewicki – (perkusja), Michał „M.Bunio.S” Skrok – (gitara, śpiew), Maciej „WetDick Jr” Szupica – (wizualizacje). Oto najpopularniejsze utwory:

 Love is dangerous (2010),  Call Up Your Mamma (2010),  Usmiechniety Pies (2013),  Technology  Wszystko czego dziś chcę,  Płynie w nas gorąca krew.

203

Disco Superstars projekt muzyki elektronicznej w składzie: Max Farenthide (właśc. Adrian Nogły) i Dj Hubertuse (właśc. Hubert Kwartnik). Duet występuje od 2007 roku wcześniej muzycy tworzyli pod pseudonimami: Max Farenthide vs. Dj Hubertuse. W 2008 roku wystąpili na festiwalu „Hity na czasie” w Łodzi.

Oto najpopularniejsze utwory:  Max Farenthide Presents Disco Superstars Feat. Inusa Dawuda – Sweet Love (2009),  Max Farenthide Presents Disco Superstars – Slice Me Nice (2009),  Max Farenthide pres. Disco Superstars feat. Nicco - Number One (2009),  Out Of My Mind (2011),  I'm So Hot,  Sadness,  Tell me.

DJ 600V (DJ Volt) (właśc. Sebastian Imbierowicz) (ur. 1972) dj, producent muzyczny, inżynier dźwięku i raper. Płyta ”Produkcja hip-hop” (1998) to jego pierwszy dwupłytowy album. Na krążku znalazło się ponadczasowe nagranie electro “Zróbcie miejsca zdeka” znane breakdancerom nie tylko w naszym kraju. Obecnie prowadzi imprezy hip-hopowe, tworzy kolejne dobre produkcje. Oto najpopularniejsze utwory:

 Zróbcie Miejsce zdeka (1998),  Ja Się Wcale Nie Chwalę  DJ 600 V & Tede - Merctedes S600 (2003),  Dj 600 V feat. K.A.S.T.A. Skład – Wychylylybymy,  Dj 600 V feat.Analogia- Bujaka.

Dobrowolski Andrzej (ur. 1921 we Lwowie, zm. 1990 w Graz) kompozytor i nauczyciel muzyki. W czasie okupacji niemieckiej Dobrowolski uczył się gry na organach u Bronisława Rutkowskiego, gry na klarnecie u Ludwika Kurkiewicza i wokalu u Stefana Beliny- Skupowskiego. W latach 1947-54 wykładał teorię muzyki w Państwowej Akademii Muzycznej w Krakowie. W 1976 roku został profesorem zwyczajnym kompozycji i muzyki elektronicznej na Uniwersytecie Muzyki i Sztuk Scenicznych w Grazu, a w 1979 roku dziekanem wydziału kompozycji, dyrygentury i teorii muzyki. Pracował w Studiu Eksperymentalnym Polskiego Radia. W 1971 roku został odznaczony przez Ministerstwo Kultury RP, a w 1972 roku przez Stowarzyszenie Kompozytorów Polskich za całokształt twórczości. W 1990 roku otrzymał nagrodę muzyczną im. Johanna Josepha Fuxa. Artyści: John Casken (Anglia), Krzysztof

204

Knittel, Norbert Mateusz Kuźnik, Wojciech Michniewski, Jan Oleszkowicz, Bernhard Lang i Sigrid Riegebauer (Austria), K. Johns (Niemcy) to wychowankowie Dobrowolskiego. Oto najpopularniejsze utwory:  Passacaglia (1959),  Muzyka na taśmę nr 1 (1962),  Muzyka na taśmę magnetofonową i obój solo (1965),  Muzyka na smyczki, 2 grupy instrumentów dętych i 2 głośniki (1967),  Muzyka na taśmę magnetofonową i fortepian (1971),  S for S, muzyka elektroniczna (1973).

Dom Mody grupa new romatic w składzie: Jacek Zalewski- (wokal), Boguś „Olek” Olczyk -(perkusja), Andrzej Wolski - (instrumenty klawiszowe), Witek Gąska- (instrumenty klawiszowe, wokal). Powstała w 1982 roku w Kielcach. Muzycy zadebiutowali w 1983 roku piosenką „Samouwielbienie”. W tym samym roku wygrali Przegląd Zespołów Nowofalowych w Toruniu. W 1985 roku wydali dwa single: „Szyfry” i „Deszcz Słów” w wytwórni Tonpress. Inspirowali się twórczością Ultravox oraz Spandau Ballet. Zespół w 1985 roku zakończył działalność.

Oto najpopularniejsze utwory:

 Oda (1983),  Smuga cienia (1983),  Samouwielbienie (1983),  Nadchodzi noc (1983),  Szyfry (1985),  Deszcz Słów (1985).

Dreger Ireneusz kompozytor i producent muzyczny, absolwent Akademii Muzycznej im. Fryderyka Chopina w Warszawie. W 1996 roku założył projekt Medusa. Podpisał kontrakt z firmą Warner Music Poland (WEA). Medusa nagrała trzy albumy: „Story” (1997), „Waterland” (1999), „Exploration” (2000). Album „Story" otrzymał nagrodę "Indywidualność Roku". W 1999 roku Medusa była supportem przed koncertem Mike'a Oldfield'a w Katowicach. W 2000 roku kompozycja „Dream is Real” z płyty „Exploration” zdobyła olbrzymią popularność w stacji MTV Polska. Medusa promowała Polskę na "EXPO 2000" w Hanowerze. Projekt Medusa wydał w 2001 roku płytę „Medusa dla Dr Irena Eris”. Kolejny album "Free" został wydany przez Interscope w 2011 roku. W 2016 roku Medusa wystąpiła na festiwalu CEMF (Cekcyn Electronic Music Festival). W 2020 roku wyszła kompilacja „97/11” z najlepszymi przebojami Medusy. Dreger jest właścicielem znanego i profesjonalnego studia nagrań ICD

205

Studio w Warszawie. Współpracuje z Telewizją Polską, TVN, Polsatem. Komponuje oprawy muzyczne programów, jingle, czołówki. Zdobył wiele nagród i wyróżnień.

Oto najpopularniejsze utwory:

 Medusa- Elvira (1997),  Medusa- Anna's Dream (1997),  Medusa- Underwaterland (1999),  Medusa - Dream Is Real (2000),  Medusa- Free (2011),  Medusa vs. Moniuszko - The Spinner (2019),  Flyin' High,  Movin' On,  Song of Dreams.

Duda Krzysztof (ur. 1948 w Gdyni) organista, kompozytor, producent muzyczny, muzyk estradowy. Był organistą w katedrze w Oliwie. Wielokrotnie koncertował w Europie. Jest autorem wielu kompozycji organowych i elektronicznych. Jednym z najpopularniejszych jego utworów jest „Vivit Olim Homo” (1984). W kompozycji tej połączył dźwięki organów piszczałkowych z kościoła św. Antoniego w Gdańsku z muzyką syntezatorową. Duda korzystał z takich instrumentów jak: Micromoog, Arp Axxe, Clavinet D6. Współpracował z takim artystami jak: Halina Frąckowiak, Janusz Hajdun, Piotr Nadolski, Maryla Lerch, Janusz Popławski, Agnieszka Osiecka, Andre Ochodlo i Grażyna Łobaszewska. Stworzył około 200 utworów instrumentalnych i piosenek. Jego kompozycje stanowiły oprawę muzyczną takich programów telewizyjnych takich jak: „Sonda”, „Halo Komputer”, „Laboratorium”. Pisał muzykę do filmów „Biuro pisania podań” i „Gancwol fotograf” (1993). W 1995 roku wyszła jego autorska płyta zatytułowana ”Voices”. W 2012 roku z Przemysławem Rudziem nagrał „Four Incarnations”. Rok później ukazał się jego album „Altus” z archiwalnymi nagraniami z lat 1980-1985. W 2014 roku wydał kolejny album „Deep Sea”. Artysta ma własne studio nagrań.

Oto najpopularniejsze utwory:  Marzenia z wiśniowego sadu (1983),  Vivit Olim Homo (1984),  Akrim (1985),  Taniec Voo-Doo (1987).

206

Dudek-Dürer Andrzej (ur. 1953 we Wrocławiu) kompozytor, muzyk, performer. Jego pseudonim pochodzi od Albrechta Dürera. Od lat 90-tych należy do Związku Polskich Artystów Plastyków. Jego prace można podziwiać w Muzeum Narodowym w Warszawie, w Muzeum Narodowym we Wrocławiu, w Muzeum Miejskim we Wrocławiu, w Muzeum Sztuki w Łodzi. Artysta tworzy również muzykę elektroniczną. Korzysta z gitar, fortepianu i sitar. Wydał wiele albumów: „Metaphysical Sitar Music" (1983), "Gregorian Chance with Mark Bloch" (1988), "Equivalent" (1996), "Transmutation" (1999), "Infiltration of the Timespaces" (2000), "Trans Trip" (2001), "Transmutation II" (2003), "Trans Power Music Project A. Dudek- Dürer" (2012), "Projection z Lucyanem" (2014).

Düsseldorf zespół z Katowic w składzie: Adam Białoń- wokal i Adam Radecki- instrumenty klawiszowe. Powstał w 1989 roku. Na przełomie 1991/92 roku miejsce Adama Białonia zajął Marcin Jasiński. Inspirowali się muzyką zespołów: Kraftwerk, Cabaret Voltaire oraz Front 242. Do komponowania muzyki używali: syntezator Mooga, automatu perkusyjnego, magnetofonów, komputera Atari/Steinberg. W 1993 roku zespół zakończył działalność. Wytwórnia Requiem Records w 2011 roku wydała kompilację "1989-1993" z całym repertuarem grupy Düsseldorf.

Oto najpopularniejsze utwory:

 Dlaczego (1989 – 1993),  Potęga ludu (1989 – 1993),  Wodospady (1989 – 1993),  Goddess Of War (1989 – 1993).  Daj więcej.

Dziady Żoliborskie projekt z Warszawy powstał w 1996 roku z inicjatywy: Piotra Łojka (lidera projektu), Tomasza Konopińskiego i Aleksandra Koreckiego. Muzycy łączyli instrumentarium elektroniczne z dźwiękami naturalnymi. Współpracowali z artystami m.in. z Tadeuszem Sudnikiem, Kubą Sienkiewiczem, Piotrem Wolskim. Ich utwór „Liturgia dźwięku Dziadów Żoliborskich” została wydana w labelu Polonia Records w 2001 roku. Na swoim koncie mają kilkanaście płyt wydanych przez niezależną wytwórnię Polcud.

E=motion (właśc. Jacek Spruch) (ur. 1976 w Krotoszynie, zm. 2014) muzyk i producent. Inspirował się muzyką Tangerine Dream. Współpracował z Markiem Ashbym w ramach

207 projektu ESP. Wspólnie nagrali album „The Gate” (1996), który ukazał się dopiero w 2001 roku. W 2002 roku Spruch wyprodukował solowy album „Infinite Motion”. Płyta ukazała się w niemieckiej wytwórni Syngate. Rok później wyszła następna jego płyta „A Dream Within A Dream”. W 2004 roku wyprodukował płytę „Re-trance-mission”, zainspirowaną szkołą berlińską. Artysta założył wytwórnię Underwater Music. Tworzył muzykę do gier komputerowych, prezentacji multimedialnych.

Oto najpopularniejsze utwory:

 Space caravan part 3 (2004),  Sequence trance-mission part 2 (2004),  Deja vu (2008),  Comet (2008),  Waking up (2013).

El_Vis (właśc. Piotr Lenart) producent i kompozytor muzyki elektronicznej z Lublina. Inspirował się m.in. Kraftwerk, Tangerine Dream, Jean Michel Jarre oraz Klausem Schulze. Tworzył muzykę ambientową z elementami szkoły berlińskiej. Zadebiutował w 1999 roku płytą „Elektron”. Korzystał m.in. z syntezatora Roland SH-1000. Wydał kilkanaście płyt z muzyką elektroniczną. Wystąpił w Olsztynie na Elektronicznych Pejzażach Muzycznych w 2005 roku.

Oto najpopularniejsze utwory:

 Paceyent (2004),  Moog in the foog (2007),  Abyss of stars (2007),  Unconscious Of My Existence (2009),  Trans Berlin Express (2009),  Prisoner Of Gravitation (2009),  Cosmodream (2009),  Com@ (2009),  Sheet of dark (2010),  Sunflakes (2010).

Echoplex (właśc. Piotr Śliwiński) producent techno. W 1998 roku ukazał się jego debiutancki album „Shuffle Bus” wydany w warszawskiej wytwórni Trans. Artysta współpracował z labelami z całego świata. Ma własną wytwórnię Solei.

Oto najpopularniejsze utwory:

208

 Equilibrium (2001),  Rainshell (2002),  Memerays (2002),  Blind Alleys (2003),  Magnetic Share Of Wonders (2003),  The VS Theme (2014),  Shut Off (2016),  Reality (2018),  Entering The Sky (2018),  Future (2019),  Murder In Affekt (2019).

Electronic Division (El Division) grupa z Sopotu w składzie: Krzysztof Janik, Robert Usewicz, Jacek Sylwin. Powstała w 1984 roku. Muzycy działali przy klubie "Łajba". W 1985 roku otrzymali wyróżnienie na "Moogowisku" w Kielcach. W swojej karierze wydali dwie płyty: "Electronic Division" z 1986 roku (Polskie Nagrania) i "Wind of Sorrow" wydaną przez Veriton w 1989 roku.

Oto najpopularniejsze utwory:

 Dziecięce Zabawy (1986),  Naprawdę Nieźle Dziś Wyglądasz (1986),  Dotykanie (1986),  Last Protocol (1989).

Electric Rudeboyz zespół ze Szczecina w składzie: Oreu jako mc i Calvin jako dj, później dołączył do nich Dj Badkarma (Świeża Krew). Powstał w 1998 roku. Był to pierwszy polski projekt drum'n'bass, któremu udało się podpisać kontrakt z dużą wytwórnią Pomaton EMI. W 2001 roku wydali album „Kolejny Krok”. W tym samym roku grupa zakończyła działalność.

Oto najpopularniejsze utwory:

 Rzeczywistość (2001),  Znowu Lato (2001),  Nie Ma Lekko (2001).

Electronic Revival zespół muzyki elektronicznej w składzie: Marcin Chmara (klawisze, wokal) i Tomasz Florek (gitara, wokal). Tomasz Florek odszedł z zespołu w 2012 roku a

209 zastąpił go Marcin Grzella. Rozpoczęli działalność w 2006 roku. Duet wydał kilka albumów: „Przebudzenie” (2007), „Exequatur” (2009), „Minus / Plus” (2012) oraz "Niebo I Ziemia" (2015) Organizują od 2006 roku festiwal „Cekcyn Electronic Music Festival” (The Day Of Electronic Music).

Oto najpopularniejsze utwory:

 Mrowisko (2015),  Salon Gier (2015),  Wrota (2015),  C2H5OH,  Ocean.

EleKtromonter (właśc. Bartosz Wójcik) dj i producent muzyczny. Współtworzył Międzynarodowy Festiwal Kultury Alternatywnej „ZdaErzenia” oraz był gościem Międzynarodowego Festiwalu Teatralnego „Konfrontacje”. W 2009 roku został sklasyfikowany przez magazyn DJ Mag na 5. miejscu wśród najciekawszych i najaktywniejszych dj-ów w Polsce. Jest związany z wytwórnią Elektropunkz z Wrocławia.

Elektropunkz Soundsystem projekt muzyki elektronicznej. W zespole występowali różni artyści m.in. eleKtromonter i 2VV. W 2007 roku wydali dwa single „8455" i "003 (re- edit)" we wrocławskiej wytwórni Elektropunkz Recordz. Ta sama wytwórnia wydała też kilka składanek prezentujących polskich wykonawców electro m.in. „The Robots Riot: Poltron Invaders”.

Enchanted Hunters zespół synth-popowy w składzie: Małgorzata Penkalla- (wokal, instrumenty klawiszowe) i Magdalena Gajdzica- (wokal, flet, instrumenty klawiszowe). Z grupą był związany Mateusz Danek, a wcześniej Patryk Zieliniewicz. W 2012 roku wydali swoją debiutancką płytę „Peoria” w wytwórni Antena Krzyku. W 2015 roku duet otrzymał prestiżową nagrodę dla twórców muzyki filmowej Grand Prix Komeda na Festiwalu Filmowym im. Krzysztofa Komedy za muzykę do filmu "Małe Stłuczki". W 2019 roku ukazał się ich drugi album „Dwunasty Dom”. Zespół koncertował w Polsce (festiwale OFF oraz Open'er) i za granicą (Niemcy, Holandia, Islandia, Estonia, Ukraina).

Oto najpopularniejsze utwory:

 Sonny (2014),  Fraktale (2017),  Plan działania (2019),

210

 Pretekst (2019).

Energy zespół muzyki elektronicznej w składzie: Łukasza Lazera, Wojciech Olszewski i

Joanna Czarnecka. Powstał w 2008 roku. Piosenka „Minus i plus” była ich jedynym szlagierem. Inne ich produkcje: „Cudowna noc”, „Srebrzysta zima”, „Czuję bit” nie zdobyły większej popularności.

Oto najpopularniejsze utwory:

 Minus i plus (2008),  Cudowna Noc (2010).

Endorphine zespół elektroniczny w składzie: Mr Smok (właśc. Adam Bórkowski), Kenny (właśc. Krzysztof Kurkowski), Piter (właśc. Piotr Skrzypczyk). Powstał w 2004 roku. Artyści łączyli elektronikę z muzyką orkiestrową i etniczną. Wydali debiutancki album „End or fine” w 2008 roku.

Oto najpopularniejsze utwory:

 Return To The Roots (2016),  Targowisko Próżności (2019),  Wings (2019),  Revival (2019),  Seans Spirytystyczny (2019).

EQ grupa elektroniczna z Kielc w składzie: Andrzej Wolski i Mieczysław Pasiński. Powstała w 1981 roku. W 1984 roku nagrała w Polskim Radiu Kielce ścieżkę dźwiękową do spektaklu „Dream” i wzięła udział w I Festiwalu Muzyki Elektronicznej „Moogowisko –Kielce 1984” , gdzie zdobyła III nagrodę. Duet do komponowania muzyki używał syntezatorów m.in. Roland SH-1000, Moog Prodige, Roland 2000. Ich utwór „Słoneczna Rumba” (1984) stał się przebojem w audycji „El-Muzyka” w Programie III Polskiego Radia. W 1985 roku Andrzej Wolski z Bogdanem Olczykiem nagrał: „Taniec Kleopatry”, „Expres do Tokyo”, „Viena Walc”, Przygoda nad wodą”. Ich przebój „Gry wojenne” zdobył I nagrodę na II Festiwalu Muzyki Elektronicznej „Moogowisko –Kielce 1985”. W tym samym roku Bogdana Olczyka zastąpił Mariusz Kozak. W 1986 roku wyprodukowali utwory: „Rami” i „48 Street”. Andrzej Wolski sam pod szyldem EQ nagrał piosenki: „Elektrik Woland”, „EQ – 2 Czas”, „Taniec w

211 chmurach”, „EQ-5 Zagubiony świat”, „Spacer wśród gwiazd”. Wydał płytę „Odmienne stany”. Obecnie EQ ponownie stanowi duet: Andrzej Wolski i Mariusz Kozak.

Oto najpopularniejsze utwory:  6 dni i 15 minut– Polskie Radio Kielce (1984),  Dream – Polskie Radio Kielce (1984),  Odmienne stany – AW, Wydawnictwo - TanGram (1996).

Equan DJ (właśc. Kamil Kos) (ur. 1990 w Chorzowie) dj i producent muzyczny specjalizujący się w muzyce hands up! (commercial trance) oraz electro house. Artysta występuje pod pseudonimem Tom Moonway.

Oto najpopularniejsze utwory:  DJ Equan – Night Beach Party (2005),  DJ Equan – Return To Holiday (2005),  DJ Xtreme – Game Over (DJ Equan Remix) (2005),  DJ Equan – I Like You (2006),  Happy Clubber – Kick That Bass! (DJ Equan Remix) (2006),  Lockhard – The Summer Is Magic (DJ Equan Remix) (2006),  Donna Summer – I Feel Love (DJ Equan Remix) (2007),  DJ Equan – Break It (2007),  DJ Equan vs. Racid – Around The World (2007),  DJ Equan – Running (2007),  DJ Equan – Fast Food (2008),  DJ Equan – Connection (2008),  DJ Equan – The Vision (2008),  DJ Equan – Operation D (2009),  DJ Equan – Gigabyte (2009),  DJ Equan – Psycho Bikers (2009),  Tom Moonway – Sunbreeze (2009),  Kamil Kos – Human Nature (2010),  DJ Equan – I'm Destination (2011),  Paolo Avanti – Like Me (DJ Equan Remix) (2011),  Coca Dillaz – Play My Game (DJ Equan Remix) (2012),  Kamil Kos – Sky (2012),  DJ Equan Presents Kamil Kos - The Fly In The Sky (2012),  Kamil Kos - A Message From Aliens (2012),  DJ Equan – Haunebu (2012),  Tom Moonway - Mike is Bulldog (2012),  Darkpunk - Valakut Ramp (DJ Equan Remix) (2013),  DJ Equan – Nakhla (2013),

212

 DJ Equan - I'm The Freak (2013).  DJ Equan – Shut Up! (2015).

Erith (właśc. Martyna Biłogan) (ur. 1994 w Gliwicach) wokalistka, kompozytorka. Tworzy muzykę balansującą na granicy psychodelicznego popu i elektronicznego folku. Erith uważana jest za jedną z najciekawszych artystek muzyki alternatywnej. Pierwsze solowe koncerty zagrała jesienią 2015 roku. Porównano ją do Fever Ray i Björk. Jej pierwszy album “Speed of Light” zdobył uznanie krytyków. Doceniono ją za wrażliwość i magiczną energię. Jako laureatka prestiżowego konkursu Firestone – Headliners of Tomorrow wystąpiła w 2019 roku na Open’er Festivalu. Erith gra koncerty w Polsce i za granicą.

Oto najpopularniejsze utwory:

 Jesteśmy (2016),  Pośród traw (2016),  Mantra to the Sun II (2016),  Nad Nami (2016),  Need to be (2020).

Eternal Fear projekt dark ambient z Oławy, aktywny od 1994 roku. Jego twórcą był Nerthon (właśc. Bartosz Źrebca). Rok później wyszły jego pierwsze utwory: „Ancient Woods” i „Pagan Souls Of Ryczyn...Zvantevith”. Wydano je w wytwórni Warhagan Records.

Ex – Dance zespół pop-rockowy w składzie: Marek Karczmarek – (keyboard) i Grzegorz Wawrzyszak – (wokal). Grupa powstała po rozpadzie Papa Dance. Działała w latach 1986- 1988. Muzycy zadebiutowali w 1986 roku w Programie IV Polskiego Radia. Rok później Ex- Dance pojawił się w programach telewizyjnych m.in. „Od Opola do Opola”, „Videoteka”. W 2005 roku zespół się reaktywował z inicjatywy Grzegorza Wawrzyszaka.

Oto najpopularniejsze utwory:

 Powrót Donalda (1987),  Czarny smog,  Między nami tania gra (1987).

Exodus zespół z Warszawy w składzie: Paweł Birula – (śpiew, gitara dwunastostrunowa), Andrzej Puczyński – (gitara), Wojciech Puczyński – (gitara basowa), Władysław Komendarek

213

– (instrumenty klawiszowe), Zbigniew Fyk – (perkusja). Działali w latach 1976-1985. Grali muzykę rockowo-progresywną. Ich pierwsza płyta „The Most Beautiful Day” (1980) osiągnęła status złotej płyty. Album „Supernova” z 1982 roku zdobył dużą popularność i przyniósł im sławę. W 1992 roku wyszła płyta „Exodus: Singles Collection”, na której znalazły się wszystkie ich piosenki. W 2006 roku wytwórnia Metal Mind Productions ponownie wydała dwa albumy studyjne Exodus na płycie kompaktowej.

Oto najpopularniejsze utwory:  Ci wybrani (1980),  Ostatni teatrzyk objazdowy (1980),  Ten najpiękniejszy dzień (1980),  Spróbuj wznieść się wyżej (1981),  Powstanie Supernowej (1982),  Jeszcze czekam (1982),  Płynąca marzeń rzeka (1982).

Expectance (właśc. Karol Żugaj) (ur. 1993 w Ruszczy) dj i producent muzyki trance. Inspirował się muzyką Paula van Dyka i Armina van Buurena. Jego pierwszy utwór "Iris" (2014) zdobył olbrzymią popularność na platformie muzycznej Beatportal. W 2016 roku kompozycja „Night Sky” pojawiła się na składance „Trance Hits Top 20 2016”. Po muzykę Żugaja sięgnęli m.in. Armin van Buuren, Paul van Dyk. Prezentowali ją w swoich setach.

Oto najpopularniejsze utwory:

 Rock This Club Down (2014),

 Iris (2014),

 Night Sky (2016),

 Last Sunset (2016),

 Galaxy (2016),

 Aries (2017),

 Forgotten Mission (2018),

 Falling Stars (2018).

Fabiański Bogdan dziennikarz i prezenter radiowo- telewizyjny. Był jednym z pierwszych dj-ów w Polsce. Zaczął swoją karierę w latach 70-tych. Pracował jako disc jockey w

214 warszawskich klubach: Alfa, Stodoła, Hybrydy, Park, Orfeusz, Cyganeria, Olszynka, Nimfa, Stolica, Underground. W latach 80-tych prezentował muzykę elektroniczną w Programie II Polskiego Radia. Prowadził audycję „Słuchajmy razem” oraz „Piosenki na życzenie”. W latach 1990-2013 był związany z Polskim Radiem RDC, w którym prowadził program „Wieczór i Noc DJ-ów”. W tym samym roku Fabiański otrzymał Honorową Srebrną Odznaką „Exclusive Dj”. Później pracował w Radiu Zet Gold i tu również miał swoje programy: „Piątki na piątki” oraz „Gorączka sobotniej nocy”. W 2017 roku związał się ponownie z Radiem RCD, w którym prowadzi audycję „Bez limitu”.

Fading Colours (Bruno Wątpliwy, Bruno the Questionable) grupa wykonująca gotycką muzykę elektroniczną w stylu dark psychedelic trance w składzie: Leszek Rakowski i Krzysztof Rakowski. Powstała w 1986 roku w Bolesławcu na Dolnym Śląsku. Bracia to również organizatorzy festiwalu Castel Party w Bolkowie. W 1988 roku zdobyli nagrodę publiczności na festiwalu w Jarocinie. W latach 90-tych do muzyków dołączyła De Coy (właśc. Kasia Ziemek). W 1993 roku nakładem SPV ukazała się ich debiutancka kaseta „Black Horse”. Zespół wystąpił jako support przed niemiecką grupą – Love Like Blood. Muzycy podpisali kontrakt z Dion Fortune Records i zmienili nazwę swojego zespołu na Fading Colours. W 1998 roku wyprodukowali album „I'm Scared Of …”. Na krążku pojawiła się gościnnie Anne Clark. Płyta została dobrze przyjęta przez fanów muzyki elektronicznej w Europie, a nawet w USA. „Zillo” największe niemieckie pismo poświęcone muzyce elektronicznej zapewniło grupie promocję. W 2002 roku wydali płytę „The Beginning 89-93”, na której znalazły się zremasterowane utwory z albumu „Black Horse” oraz dwa teledyski. Ostatni album Fading Colours wyszedł w 2009 pt. „I had to Come”. Zespół nagrał dwa covery Depeche Mode ("Clean") oraz Kraftwerk ("Metal on Metal").

Oto najpopularniejsze utwory:

 Black Horse (1994),  Siostra Nocy (1994),  Spring (1996),  Lorelei (1998),  In This Garden Of Mine (1998),  Enchanted (1998),  Still (1998),  Clean,  Be an angel... – again (2009),  Fade away (2009).

215

Fair Weather Friends zespół z Czeladzi w składzie: Michał Maślak – (wokal, teksty, gitara), Maciek Bywalec – (perkusja, pady perkusyjne), Paweł Cyz – (gitara basowa, instrumenty klawiszowe), Mateusz Zegan – (gitara, efekty dźwiękowe). Powstał w 2011 roku. Inspirował się muzyką elektroniczną z lat 70-tych i 80-tych. W swojej twórczości muzycy wykorzystywali: syntezatory, samplery, perkusje, klawiatury sterujące oraz gitary. Ich utwór „Fortune Player” (2012) promował festiwal Coke Live Music Festival, a debiutancki album „Hurricane Days” ukazał się w 2014 roku.

Oto najpopularniejsze utwory:

 Fortune Player (2012),  Fly By (2013),  Fake Love (2014),  Cardiac Stuff (2014),  Fill This Up (2015),  Love Won`t Make It Easier (2016),  Potęga (2019),  Carte Blanche (2019)

Fiolka (właśc. Wioletta Stefania Najdenowicz) (ur. 1963 roku w Nowej Dębnie) wokalistka pochodzenia bułgarskiego. Jej pseudonim wymyślił Marek Niedźwiecki dziennikarz z Programu Trzeciego Polskiego Radia. Zadebiutowała w 1985 roku w zespole Voo Voo, śpiewając utwór „Zatoka spokojnych głów”. Z Sławomirem Starostą założyła zespół Balkan Electrique (1988). Grali muzykę elektroniczno-popową z elementami folkloru bułgarskiego. Filoka współpracowała z różnymi zespołami m.in. Army of Lovers ze Szwecji, Tubylcy Betonu, Closterkeller i Wilki. Wystąpiła w teledysku Golden Life, który poświęcony był ofiarom tragicznego pożaru w hali Stoczni Gdańskiej. W 2001 roku wydała swój pierwszy album „Fiolka”. Płyta zdobyła nagrodę „Fryderyk” w kategorii album roku - techno/ elektronika / dance” (2001). Producentem krążka był Leszek Biolik z zespołu Republika.

Oto najpopularniejsze utwory:

 Głośny Śmiech (2001),  Komu Ja (2001),  Nie ma nic (2001),  Niebieskie (2001),  Amen (2001).

216

FlyKKiller (Children) polsko-angielski projekt muzyki elektronicznej w składzie: Pati

Yang (właśc. Patrycja Hilton)- (wokal) oraz Stephen Hilton- (producent). W 2008 roku wydali swój debiutancki album "Experiments In Violent Light".

Oto najpopularniejsze utwory:

 Fear (2007),  Peroxide (2007),  Flykkiller (2007),  B Murphy (2007),  Shine Out Shine Out (2008),  Czy Nie Szkoda Ci (2008).

Formacja Fantazman (Fantazman) zespół tworzący muzykę alternatywną i elektroniczną. Do grupy należeli: Paweł Grad-(instrumenty klawiszowe), Sebastian Pypłacz i Joanna Świdrak- (wokal). W 2012 roku wyprodukowali swój debiutancki album „Tu będę”, do którego teksty napisał Konrad Cezary Kęder. W 2014 wydali EP „Skomlenie”.

Oto najpopularniejsze utwory:

 Zjazd (2012),  Por Favor (2012),  Fanga (2012),  Republika Dobrych Rad (2012).

Fuka Lata projekt elektroniczny w składzie: LeeDVD (wokalistka i producentka) oraz Mio Day (gitara). W 2011 roku wydali swój debiutancki album „Other Sides”. Rok później z udziałem brytyjskiego saksofonisty Ray Dickaty oraz trębacza jazzowego Kamila Szuszkiewicza wyprodukowali kolejną płytę „Saturn Melancholia”. Łączą poetyckie teksty z muzyką techno, house i dub. Nie korzystają z komputera i sampli. Od 2014 roku występują w berlińskich klubach jako Non-Human Persons.

Oto najpopularniejsze utwory:  Tainted Love (2012),  Flying Fuka (2012),  Velvet Daze (2013),  Simple Case (2013),  Tulips.

217

Furia Futrzaków zespół synth-popowy założony w 2007 roku w Warszawie przez Kingę Miśkiewicz-(wokal) i Andrzeja Pieszaka- (instrumenty klawiszowe). Z grupą współpracuje Tomasz „Żaba” Mądzielewski-perkusja oraz Magdalena Kowalska. W 2008 roku wyszły ich pierwsze utwory: „Nie stało się nic złego”, „Cukier w kostkach”, „Dziękuję bardzo”. W 2010 roku nakładem My Music ukazał się ich debiutancki album zatytułowany „Furia Futrzaków”. Zespół nominowano do nagrody Miazgi w kategorii Odkrycie Roku. W 2013 roku wyszła ich EP „Kalejdoskop”. Porównywani byli do zespołu Daft Punk.

Oto najpopularniejsze utwory:

 Nie stało się nic złego (2010),  Cukier w kostkach (2010),  Dziękuję bardzo (2010),  Serce Robota (2010),  Brokat (2010),  Noc wystarczyć ma na dłużej (2013).

Future Folk zespół w składzie: Stanisław Karpiel-Bułecka-(wokal), Matt Kowalsky- (instrumenty elektroniczne), Szymon Chyc-Magdzin-(skrzypce, wokal). Powstał w 2011 roku. Artyści grają muzykę elektroniczną (dubstep) z elementami folku góralskiego. Swój pierwszy album „Zbacowanie” (2012) wydali w wytwórni Universal Music Polska. Z tego krążka pochodzą hity: „Janko”, „Twarda skała”, „Dukaty”. Zespół wystąpił w programie TV Polsat „Must Be the Music- Tylko muzyka”. W 2014 roku wygrali konkurs „Trendy” z piosenką „Malinowa dziewczyno” (Sopot TOPtrendy Festiwal). Drugi album zatytułowany „Zbójnicki after” wyszedł w 2015 roku. W 2018 roku ich piosenka „Krakowiacy i górale” zakwalifikowała się do eliminacji Konkursu Piosenki Eurowizji. Ich najnowsze single to „Z ognia z wody” (2019) i „W czarcim kręgu” (2020).

Oto najpopularniejsze utwory:

 Twarda Skala (2012),  Dukaty (2012),  Janko (2012),  Holny Wietrze (2013),  Malinowa Dziewczyno (2014),  Bo Jo Cie Kochom (2015),  Daleki Kraj (2017),  Krakowiacy i górale (2018)  Z ognia z wody (2019),  W czarcim kręgu (2020).

218

Futro grupa elektroniczna z Warszawy w składzie: Wojciech Appel, Konrad Kucz- (producenci) i Novika (właśc. Kasia Nowicka) - (wokal, autorka tekstów). Powstała w 1999 roku. Artyści łączyli muzykę elektroniczną z retro popem. Zadebiutowali nagraniem „Where Is the Love” (2000), które znalazło się na płycie "Pepsi Fazy" dołączonej do „Machiny”. W 2001 roku wyszedł ich singiel „Lovebit”, a rok później kolejny szlagier „Wyspy”. W 2002 roku pojawił się w sprzedaży ich debiutancki album „Futro” z piosenkami w języku angielskim.

Oto najpopularniejsze utwory:

 Where Is the Love (2000),  Futro Ft. Fisz & Novika – Wyspy (2002),  Lovebit (2001),  Someway (2002),  Novika feat. Futro - Spacer Po Miłość (2002),  Would Be Easier (2002),  Time to Let Go (2002).

Gameboyzz Orchestra Project projekt elektroniczny z Kłodzka w składzie: Jarosław Kujda, Agnieszka Kujda, Mariusz Jura i Bogusław Krawczuk. Zadebiutowali w 2001 roku na Międzynarodowym Biennale Mediów we Wrocławiu. Są przedstawicielami muzyki dark minimal noise oraz electro-crypto funk. W 2002 roku wyszedł ich debiutancki album „Lajv Ad Hom”. W 2006 roku zmienili nazwę zespołu na Mikro Orchestra. W 2012 roku nagrali album „8bit Deserters”. Wykorzystają do swoich produkcji konsolę do gier GameBoy.”. Ich występy wzbogacają ciekawe wizualizacje sterowane GameBoyem.

Oto najpopularniejsze utwory:

 Mastahlorez (2006),  BAS (Blue Anarchy Saturday),  Polish tank!

Goc Przemysław (ur. 1967 w Poznaniu) producent muzyczny, kompozytor i multiinstrumentalista. Występował pod pseudonimami: P. Goc, AINU, Titilo. Jego kompozycja „Anatomy Of Sin (Part 3)” znalazła się na składance „Looking East - Electronic East - Synthesizer Music From Poland”. W 2002 roku teledysk do utworu "Tisbia" był nominowany do nagrody na Festiwalu Yach Film w kategorii "Inna energia".

Oto najpopularniejsze utwory:

219

 Anatomy Of Sin (Part 3).

Golczewski Wojciech (ur. 1980) kompozytor muzyki elektronicznej z Poznania. Napisał muzykę do gier na PlayStation 3: „Linger in shadows” i „Datura”. Skomponował muzykę do filmów: australijskiego „Eraser children”, norweskiego thrillera „Dark Souls” (2013), islandzkiego thrillera kryminalnego „City State” oraz filmu o wilkołakach „Late phases” i „We are still here”. Ten ostatni był nominowany do nagrody Fangoria Chainsaw Award 2015 w kategorii Best Horror Score.

Oto najpopularniejsze utwory:

 Overturn (Massive Action Electronic Hybrid) (2014),  Repulse (Dramatic Electronic Hybrid Drama) (2014),  Overturn (2015),  He Comes - Tonight She Comes (Original Motion Picture Soundtrack, 2016)  She Comes - Tonight She Comes (Original Motion Picture Soundtrack, 2016),  Transmission 01 - End Of Transmission (2016),  The Puppet's Dream (2016),  Mohawk (2018).

Górniak Edyta (ur. 1972 w Ziębicach) piosenkarka i aktora. Udanie zadebiutowała w programie „Śpiewać każdy może”. W 1990 roku wzięła udział w konkursie „Debiuty” w Opolu. Otrzymała wyróżnienie za wykonanie piosenki „Zły chłopak” z repertuaru Lory Szafran. W 1991 roku związała się z grupą Janusza Józefowicza, który wyreżyserował słynny musical „Metro”. Górniak śpiewała w tym musicalu. W 1994 roku reprezentowała Polskę w konkursie Eurowizji w Dublinie (Irlandia). Jej utwór „To nie ja” zajął drugie miejsce. Piosenka została nagrana w języku angielskim jako „Once In A Lifetime”. W tym samym roku wystąpiła w programie „Night Show” w niemieckiej telewizji RTL. Jej pierwszy album "Dotyk" (1995) sprzedał się w nakładzie pół miliona egzemplarzy. Artystka zdobyła nagrodę „Fryderyk” w 1995 roku w kategorii fonograficzny debiut roku i teledysk roku („Dotyk”). W 1997 roku wystąpiła z Jose Carrerasem podczas koncertu charytatywnego w Warszawie. Wspólnie z Mieczysławem Szcześniakiem nagrała przebój „Dumka na dwa serca”, który promował film „Ogniem i mieczem”. W tym samym roku artystka nagrała w Londynie album „Edyta Górniak” w języku angielskim. Promowały go single: „When You Come Back To Me” i „One & One”. W 2002 roku wyszedł jej następny album „Perła” zrealizowany w USA i w Wielkiej Brytanii. Podpisała kontrakt z wytwórnią płytową Virgin i wydała album „Invisible” (2003). Na krążku

220 znalazł się klubowy hit „Impossible”. Wspólnie z grupą producencką Mathplanete wydała kolejne dyskotekowe hity: „Lunatique” (2005), „Sexuality” (2006).

Oto najpopularniejsze utwory:  Once In A Lifetime - To Nie Ja (1994),  Niebo to my (1995),  Jestem Kobieta (1995),  To Atlanta (1996),  Love Is On The Line (1996),  One And One (1997),  When You Come Back To Me (1997),  Jose Carreras, Edyta Gorniak – Hope For Us (1997),  Anything (1998),  Edyta Górniak & Mietek Szcześniak – Dumka Na Dwa Serca (1998),  Lustro (1998),  Linger (1999),  Hunting High & Low (2000),  Jak Najdalej (2001),  Impossible (2002),  Perła (2002),  Słowa Jak Motyle (2002),  Nie Proszę O Więcej (2002),  Whatever It Takes (2003),  Make It Happen (2003),  Nieśmiertelni (2003),  As If / Sit Down (2003),  The Story So Far (2003),  Sweet Noise Feat. Edyta Górniak – Nie Było (2004),  Krople Chwil… (2004),  Mathplanete Feat. Edyta Górniak – Lunatique (2005),  Mathplanete Feat. Edyta Górniak – Sexuality (2006),  Loving You (2006),  List (2007),  Dziękuję Ci (2008),  To Nie Tak Jak Myślisz (2008),  On The Run (2011),  Oj... Kotku (2011),  Teraz – Tu (2011),  Nie Zapomnij (2012),  Co Tylko Chcesz (2012),  Consequences (2012),  Sens-Is (2013),

221

 Glow On (2014),  Your High (2014),  Oczyszczenie (2015),  Grateful (2016),  Edyta Górniak & Donatan– Andromeda (2017),  Edyta Górniak i Roksana Węgiel – Zatrzymać Chwilę (2018),  Dom Dobrych Drzew (2018),  My Way (2019),  Edyta Górniak & Gromee – Król (2019),  Lime (TeQuila-ila) (2020).

Grinholc Piotr muzyk, kompozytor i realizator dźwięku. Ukończył Akademię Muzyczną im. Fryderyka Chopina w Warszawie w klasie organów w 1992 roku. Jego dorobek artystyczny to kompozycje i aranżacje na organy, chór, orkiestrę oraz instrumenty elektroniczne. W 1995 roku wydał pierwsze ambientowe kompozycje na kasecie „Pejzaże” . W 2010 roku jego płyta „Battalia” z muzyką dawną otrzymała prestiżową nagrodę „Fryderyk” w kategorii muzyka dawna. W 2012 roku został uhonorowany przez Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego medalem „Zasłużony dla Kultury Polskiej” za całokształt twórczości artystycznej.

Oto najpopularniejsze utwory:

 Początek Życia (1995),  W Grocie Króla (1995),  Piramida Słońca (1995).

Gromee (właśc. Andrzej Gromala) (ur. 1978 w Krakowie) dj, producent muzyczny. W 2015 roku wydał singiel „Follow You”, który zdobył olbrzymią popularność i zyskał status złotej płyty. Rok później ukazały się kolejne znane piosenki „Fearless” i „Spirit”. W 2016 roku artysta podpisał kontrakt płytowy z Sony Music. Gromee na Eska Music Awards 2017 zdobył nagrodę dla najlepszego dj/ producenta. Był supportem przed koncertem Mariah Carey w Polsce. Reprezentował Polskę na Konkursie Piosenki Eurowizji 2018. Skomponował piosenkę „Light Me Up”, którą zaśpiewał Lucas Meijer. W tym samym roku w Krakowie zorganizował pierwszy w Polsce koncert muzyki elektronicznej w wykonaniu orkiestry symfonicznej – Orcheston. Wzięli w nim udział znani artyści m.in. Reni Jusis, Natalia Szroeder, Mateusz Ziółko, Beata Kozidrak. W 2019 roku rozpoczął współpracę z Martą Gałuszewską. Razem nagrali „Love You Better” i „Share the Joy”.

Oto najpopularniejsze utwory:  Gromee Ft. Andreas Moe – Gravity (2013),

222

 Gromee Ft. Wrethov– Live Forever (2014),  Gromee Ft. Mahan Moin- Spirit (2016),  Gromee Ft. Fearless May-Britt Scheffer (2016),  Gromee Ft. Lukas Meijer – Without You (2017),  Gromee Ft. Mahan Moin - Runaway (2017),  Gromee Ft. Sound'n'Grace - Zaśnieżone Miasta (2017),  Gromee Ft. Lukas Meijer – Light Me Up (2018),  Gromee Ft. Jesper Jenset One Last Time (2018),  Reni Jusis - Ćma (Gromee Remix) (2018),  Golec uOrkiestra & Gromee feat. Bedoes-Górą Ty (2019),  Edyta Górniak & Gromee – Król (2019),  Gromee - Share The Joy (Junior Eurovision) (2019),  Gromee - Love You Better (2019),  Gromee ft. Ania Dąbrowska, Abradab – Powiedz mi (kto w tych oczach mieszka) (2020),  Gromee x Jesper Jenset - Sweet Emotions (2020),

Groovekojad projekt muzyczny z Gdańska, aktywny od 1999 roku. Łączyli acid jazz, big beat, funk, trance. Liderem grupy był Glenn „Glennskii" Meyer znany z zespołu Blenders. W 2000 roku wyszedł ich debiutancki album pt. „Smacznego!” Płyta ta zdobyła nagrodę „Fryderyk” w kategorii album roku - dance / techno / elektronika i była nominowana w kategorii fonograficzny debiut roku. Promował ją single: "Funkiusz Budi (Baby-Baby)" i "Panie Kierowniku!".

Oto najpopularniejsze utwory:

 Panie Kierowniku! / Teksasy Z Trójmiasta (2000),  The tajemnica of Enigma (2000),  Fankiusz Budi (Baby-Baby) (2000),  Do kupu, do kitu (2000),  Tedë jo! (2000).

Grzywacz Janusz (ur. 1947 w Zakopanem) pianista, organista, kompozytor, absolwent Państwowej Szkoły Muzycznej w Katowicach w klasie fortepianu. W 1970 roku z Mieczysławem Górką założył zespół jazz-rockowy Laboratorium. W 1991 roku odszedł z zespołu. Grzywacz prowadził równocześnie inne projekty m.in. Duo Laboratorium i Digital Jazz Laboratorium. Współpracował m.in. z Markiem Grechutą, Izabelą Trojanowską, Jarosławem Śmietaną. Tworzył muzykę do przedstawień teatralnych i do filmu. Był autorem muzyki do widowisk plenerowych m.in. Festiwalu Teatru Ulicznego w Jeleniej Górze, ceremonii otwarcia Festiwalu Teatralnego w Nancy (Francja). Jego kompozycja uświetniła

223 prezentacje Polski na Expo w Sewilli (Hiszpania). W latach 1983-1988 był zwycięzcą konkursu Jazz Top magazynu „Jazz Forum” w kategorii syntezator.

Gruberski Thomas (ur. 1974 w Warszawie) kompozytor i producent muzyki elektronicznej. Z rodzicami wyjechał do Szwajcarii. Pierwsze utwory elektroniczne tworzył na syntezatorze w 1990 roku. To wtedy powstał mini album „Back to Metropolis”. Kilka lat później artysta wydał swoją pierwszą w pełni profesjonalną płytę „Cinemascope” (1994). W 1995 roku ukazał się jego kolejny album „Omnipresence”. Został uznany za najlepszą polską płytę elektroniczną roku 1995. Gruberski zagrał koncert na Zlocie Elektronicznych Fanatyków w Piszu w 1996 roku. Następny album „Protuberance” (1999) zawierał covery utworów Jean Michel Jarre. W 2000 roku ukazał się jego kolejny album „Spacetime Adventures”. Artysta inspirował się twórczością Jean Michel Jarre i synth-popowym zespołem Alphaville. Tworzył jungle dla stacji radiowych w Szwajarii. Był związany ze szwajcarską wytwórnią Outline Records.

Oto najpopularniejsze utwory:

 Take 01 (1994),  Take 03 (1994),  Take 05 (1994),  Motion Diameter (2000),  Photonic Rainbow (2000),  Omnipresence Parts IV & V,  Omnipresence Part IX.

Gwóźdź Karol (ur. 1987 w Katowicach) poeta, muzyk i kompozytor. Znany jest również pod pseudonimem Nail. Specjalizuje się w muzyce ambient i electro. W 2012 roku wydał płytę „Tamte Czasy” w irlandzkiej wytwórni Psychonavigation Records. W 2019 w niemieckiej wytwórni Dominance Electricity wyszła jego płyta electro „Revelation”. Do jej produkcji posłużył się vocoderem. Inspirował się muzyką Kraftwerk i Anthonym Rotherem.

Oto najpopularniejsze utwory:

 1987 (2019),  Revelation (2019).

224

Half Light grupa elektroniczno -rockowa z Torunia, powstała w 2009 roku z inicjatywy: Krzysztofa Janiszewskiego- (wokal), Piotra Skrzypczyka-(instrumenty klawiszowe) i Krzysztofa Marciniaka-(gitara). Porównywano ich do zespołu Depeche Mode.

Oto najpopularniejsze utwory:

 Salto Mortale (2014),  Radio Amsterdam (2015),  Kameleon (2016),  Pod napięciem (2016),  Neony (2016),  Istnieję (2020).

Hazel Dj (właśc. Michał Orzechowski) (ur. 1980 w Warszawie) dj i producent. Zdobył mistrzostwo Polski DMC w kategorii „miksowanie do tańca”. Artysta współpracował z firmą Pioneer Polska i reklamował produkty tej marki. Do dziś jest członkiem grupy Pioneer DJ's Team. W 2001 roku zdobył tytuł wicemistrza Europy na Mistrzostwach Europy DJ-ów w Niemczech. Był członkiem agencji MDT (Manieczki DJs Team) i rezydentem „Klubu Ekwador Manieczki” (w latach 2004-2005). Artysta przejął w 2006 roku rezydenturę w klubie „Omen” w Płośnicy. Gra muzykę: house, electro house, progressive house, trance, hard trance, techno. W 2011 roku wyprodukował pierwszy utwór pt. „I love Poland”. Rok później skomponował kolejne nagranie „Give me the stars”. Do piosenki powstał teledysk. Zdobył nagrodę Dance Music Awards 2013 w kategorii Polska Club DJ. W 2014 roku z Qlpą wydał utwór „Let's do this”. W 2015 roku związał się z wytwórnią Ultra Records, która zaczęła popularyzować jego muzykę na całym świecie. Rok później wyprodukował singiel „Sunshine” i „Get down” z Adrimą. Jego muzykę remiksował słynny dj z Niemiec CJ Stone. Hazel zyskał przydomek „Najszybszych Rąk Europy”, dzięki swojej technice gry.

Oto najpopularniejsze utwory:

 Weź Pigułke,  I Love Poland (2012),  Hazel Feat. Lunar Give Me The Stars (2012),  Hazel & QLPA – Let's do This (2014),  Odlot,  Hazel & Damien – Bitch! (2015),  PKP (2016),  Sunshine (2017),  Jadą Świry Jadą,  Hazel Feat. M C Sherlock – Are You Ready (2018),  Big City Life (2019),  Hazel x Adrima – Slide 2 The Vibe (2019),  Max Marinacci Feat. Hazel - Get the mood right (2019).

225

Heam zespół rockowy w składzie: Henryk Tomczak - (gitara basowa), Eugeniusz Parzyński

(później zastąpiony przez Marka Olszaka-Dobosza- (perkusja), Andrzej Modrzejewski- (elektronik-akustyk), Marek Biliński - (lider, instrumenty klawiszowe). Nazwę zespołu utworzono z pierwszych liter imion muzyków. Rozpoczęli działalność w 1975 roku w Poznaniu. Tworzyli muzykę rockowo progresywną z elementami elektroniki. Wzorowali się na zespole SBB - Józefa Skrzeka, Czesławie Niemenie oraz Isao Tomicie. W 1975 roku na Wielkopolskich Rytmach Młodych w Jarocinie zdobyli główną nagrodę Złotego Kameleona. Dzięki temu mogli nagrać suitę „Przedwiośnie” w studiu nagraniowym Giełda w Poznaniu. W 1977 roku do zespołu dołączył gitarzysta Wojciech Hoffmann i nowy perkusista Przemysław Pahl. W 1979 roku grupa zmieniła nazwę najpierw na Krater, a potem na Krater Rock Band. Rok później zespół zakończył działalność. Marek Biliński z wokalistą Włodzimierzem Grzesikiem założyli projekt Arbiter Elegantiarum. Henryk Tomczak i Wojciech Hoffmann utworzyli heavymetalowy zespół Turbo.

Hedone zespół muzyczny założony przez Macieja Werka (właśc. Maciej Możdżeń) w 1992 roku w Łodzi. Do składu należeli: Robert Tuta i Łukasz Jędrzejczak. Grali muzykę industrialną z elementami electro-popu. Rok później nagrali pierwszą kasetę demo „Demo 1993”. Wystąpili w Jarocinie oraz w Sopocie. W 1994 roku wydali swój pierwszy album „Werk”. Na krążku znalazły się szlagiery: „Dead Fish” , „To Madness”, „G.O.D”. Płytę promował teledysk do utworu „I Need You” , który zdobył nagrodę za montaż na Yach Film Festiwal w 1994 roku. Płyta była nominowana do nagrody „Fryderyk” w kategorii „album-muzyka taneczna”. W 1997 roku grupa Hednoe koncertowała z brytyjskim zespołem Apollo Four Forty. W 1998 roku wydali swój kolejny album „SancTVarium”. Kolejna ich płyta „Playboy” ukazała się w 2005 roku. Radio Wawa uznało album za najciekawszą produkcję roku. W 2020 roku wyszła kompilacja „Rare 92-20”, na której znalazły się najważniejsze utwory z całego dorobku artystycznego grupy. Nazwa Hedone w języku starogreckim oznacza rozkosz.

Oto najpopularniejsze utwory:  Dead Fish (1994),  To Madness (1994),  G.O.D (1994),  I Need You (1994),  Hedone & Renata Przemyk- Zapach (1998),

226

 Daj mi to (1998),  Hedone & Joanna Prykowska - To tylko miłość (2005),  What Dickens Says About Loneliness (2020).

Hertel Mikołaj (ur. 1948) muzyk, kompozytor i wykonawca muzyki elektronicznej, absolwent Państwowej Wyższej Szkoły Muzycznej w Warszawie. Współpracował z Orkiestrą Polskiego Radia i Telewizji Studio S-1 pod dyrekcją Andrzeja Trzaskowskiego. Komponował piosenki m.in. dla Anny Jantar, Zdzisławy Sośnickiej, Ireny Jarockiej, Jerzego Połomskiego. Korzystał z syntezatora Roland Juno-106. Do jego udanych nagrań należą „Dźwięki dalekiego świata”, „Zaczarowane ogrody”. Jego kompozycje trafiły na ścieżkę dźwiękową do programów TV m.in. „Pieprz i wanilia” i „Sonda”. Często gościł w programie III Polskiego Radia, a jego muzykę lansował Jerzy Kordowicz. Tworzył muzykę dla polskiej wytwórni Paris Music. W 2015 roku wyszła kompilacja jego utworów z lat 1983-1988 zatytułowana „Epizod A”. W 2018 roku wydał płytę „Spleen”. Zdobył przydomek "najbardziej romantycznego spośród twórców el-muzyki w Polsce". Nazywano go „polskim Kitaro”.

Oto najpopularniejsze utwory:

 Dźwięki Dalekiego Świata (Ćwiczenia Wzorowane Na Medytacji) (1988),  Zaczarowane ogrody (1992),  Dźwięki dalekiego świata (1992),  Introdukcja (1992),  Ogród cieni (1993),  Powitania i Rozstania (1993),  Na Skraju Przebudzenia (1998),  Ogród aniołów (2017),  Twarze Melancholii (2018).  Smutek pamięci (2018).

Hot Months zespół muzyki elektronicznej z Ostrowa Wielkopolskiego w składzie: JJ (właśc. Joanna Jackowiak)- (wokal), Loverdozed (właśc. Mariusz Czelny)– (syntezatory, perkusja), 3 14 PM (właśc. Piotr Marcinkowski)– (gitara, instrumenty klawiszowe), Yohi (właśc. Mateusz Nowak)- (perkusja). Łączyli muzykę elektroniczną z elementami indie rocka. Byli związani z wytwórnią Osterdam Records. Ich występ na festiwalu Scenes Coeur d’Europe 2013 we Francji został entuzjastycznie przyjęty.

Oto najpopularniejsze utwory:

227

 Blind (2014),  Adam & Eva (2014),  Fadering (2014),  N.Y. (2014),

Hot Rain projekt elektroniczny ze Szczecina, aktywny od 2002 roku. Powstał z inicjatywy lidera grupy Mariusza Skarbińskiego- (instrumenty klawiszowe) oraz Igi Prymus – (wokal) i Mateusza Kwiatkowskiego- (wokal, gitara). Wykorzystują w swojej twórczości analogowe i cyfrowe syntezatory. Tworzą muzykę w stylach: darkwave, synthgothic, darkpop, futurepop, synthpop, new romantic, electropop, Muzycy inspirował się takimi zespołami jak: Dead Can Dance, Massive Attack oraz Faithless. Ich ciekawe teledyski do utworów: „For your peace” (2003) oraz „Electric Love” (2003) przyniosły im dużą popularność. W wytwórni Atum Records wyszła ich EP „Crown of Emotions” (2007). Album „Rights Of Love” (2008) to ukoronowanie działalności Hot Rain.

Oto najpopularniejsze utwory:

 The Past (2007),  New Era (2008),  Sin (2013),  Ty wiesz (2018),  Mosty (2019).  Limit (2019),  Przestrzeń (2019),  I Breathe (2020).

Horn Krzysztof (właśc. Krzysztof Rzeźnicki) (ur. 1977) producent muzyczny. Łączył muzykę elektroniczną szczególnie ambientową z nowymi brzmieniami i instrumentami takimi jak didgeridoo. Jego muzyka do filmu animowanego „Awiator” skomponowana wspólnie z Humanem Errorem (właśc. Rafał Kuczyński) zdobyła nagrodę w konkursie 4fun.tv. Horn uczestniczył w nagraniu płyty „Góralsko Siła” zespołu Trebunie Tutki. W 2011 roku wydał razem z Polarisem (właśc. Jakub Kmieć) album „Collision”. Współpracował z takimi artystami jak: Human Error, Paul Lawler, Polaris, Odyssey, Konrad Kucz, Trebunie Tutki, Goana Project. Z Konradem Jakrzewskim był współzałożycielem grupy elektronicznej Remote Spaces.

Oto najpopularniejsze utwory:

 Procession (White Heart),  The Road,

228

 Croatia,  Emperor,  Krzysztof Horn - Rubik's Cube ft. Polaris (2005),  Kosmolot.

Hubertuse Dj (właśc. Hubert Kwartnik) (ur. 1977 w Wadowicach) dj i producent muzyczny. Od 1999 roku rezydent w klubie Energy 2000 w Przytkowicach. Z DJ Thomasem jest współproducentem promocyjnych płyt „Energy Mix”, na których udziela swojego głosu. W 2004 roku jako dj zdobył tytuł wicemistrza Polski na „Mistrzostwach Polski Dj-ów i Prezenterów Dyskotekowych”. W 2014 roku z dj-em Maxem Farenthide założył projekt Bounce Inc. Swoje sety Dj Hubertuse prezentował w klubach na całym świecie.

Human Error (właśc. Rafał Kuczyński) muzyk i producent. Tworzy muzykę ambientową. Komponuje muzykę przy użyciu komputera oraz klawiatury sterującej. W 2003 roku wydał album „Battery Farm” w wytwórni Requiem Records w Piasecznie. Rok później ukazała się jego kolejna płyta „Tajemnice Ludzkiej Dłoni”. W 2003 roku wygrał konkurs serwisu internetowego Syntezatory.pl na najlepszy remiks utworu. W 2005 roku skomponował muzykę do filmu „TamiTu” (w reż. Michała Dawidowicza), „Awiator” z (Krzysztofem Hornem). Ten ostatni utwór zdobył nagrodę w konkursie 4fun.tv. Kompozycje Kuczyńskiego pojawiły się w soundbooku do książki „Eden Park” Jaume Hanbei. Jego muzyka trafiła na scieżkę dźwiękową do czeskiej gry komputerowej „Until Im Gone” autorstwa Faraway Studios Artysta wziął udział w projekcie muzycznym „Contemporary Electronic Soundscapes” (CES), który popularyzuje polską muzykę elektroniczną.

Oto najpopularniejsze utwory:

 Cycle Of Life (2004),  Lemuria (2004).

Humaniztikz projekt muzyki elektronicznej z Warszawy, aktywny od 2003 roku. Jego twórcą był Martin Tigermaan (właśc. Marcin Grzegorz Chmarzyński). Do zespołu należeli również: Platoon, Marcin "Nuta" Żurawicz, Red, basista Bartek "Bartozzi" Wojciechowski i wokalistka Joanna "Lady K." Kowalczyk. Łączyli muzykę elektroniczną z rapem, soulem i funkiem. Ich piosenka „La disco” zdobyła nominację do nagrody na Festiwalu Polskich Wideoklipów „Yach Film 2004”

229

Oto najpopularniejsze utwory:

 Humaniztikz feat. RED & Lady K - La Disco (2003),  Numer Raz - Zazdrość (Humaniztikz RMX) (2004).

Hurt zespół punkrockowy, założony w 1992 roku we Wrocławiu w składzie: Maciej Kurowiecki, Igor Paszula, Jacek Dobrzaniecki. W 1994 roku ukazał się ich debiutancki album wydany na kasecie „Babilon”. W 1999 roku nagrali kolejną płytę „Musisz to kupić” wydaną S.P. Records z gościnnym udziałem między innymi Mateusza Pospieszalskiego (Voo Voo). Rok później wydali album „Dokładny czas” z hitem „Stare numery”. W 2003 roku ukazała się kompaktowa reedycja dwóch pierwszych kaset zespołu na cd "Babilon" i „Serki Dietetyczne" (nakładem Rockers Publishing). W 2005 wyprodukowali swój najpopularniejszy album „Czat”, z którego pochodził szlagier „Załoga G”. W 2007 roku ukazał się ich następny album „Nowy początek”. Producentem płyty był Agim Dżejlili. Skład grupy często się zmieniał. Zespół Hurt współpracował z Wojtkiem Karelemem, Andrzejem "Gienia" Markowskim i Patrycją Hefczyńską (Öszibarack, Husky). W swojej twórczości wykorzystywali instrumenty elektroniczne, a przede wszystkim automaty perkusyjne i samplery.

Oto najpopularniejsze utwory:  Pragnienie Milionów / Na Skos (1999),  Stare numery (2000),  Pogoda Dla Ciebie (2005),  Załoga G (2005),  Lecę ponad chmurami,  Między, pomiędzy gdzieś,  Nowy Początek,  Czary Mary,  Nowy początek (2007),  Statek kosmiczny miłość (2010).

Husky zespół muzyczny z Wrocławia w składzie: Patrisia (właśc. Patrycja Hefczyńska) znana z zespołu Őszibarack- (wokal) oraz Jacek Dojwa- z grupy Aural Planet- (produkcja). Duet powstał w 2001 roku. Później do Husky dołączyli kolejni artyści: Damian Pielka-gitara i Michał Mioduszewski-perkusja. Ich debiutancki singiel „Chaos Chaos In My Head" zdobył dużą popularność w stacjach radiowych. Piosenka znalazła się na składance "Transheteroelectro", która promowała młodych artystów klubowych. Ich pierwsza płyta w klimatach trip-hop pt. „Czy słyszysz?” ukazała się w 2002 roku. Z niej pochodziły single –wideoklipy: "Melodia i

230 sznur" oraz "Piosenka nienasycona". Drugi album grupy pt. "Zgadnij" wyszedł w 2006 roku. Rok później ukazała się płyta „Igloo” (2007) z remiksami. Byli związani z wytwórnią 2.47 Production.

Oto najpopularniejsze utwory:

 Czy Slyszysz (2002),  Indianka (2002),  Melodia i sznur (2002),  Ikjoi (2002),  Piosenka nienasycona (2002),  Iskrzy Iskrzy (2006).

Iuvenes zespół elektroniczny z Piły, aktywny w latach 1996-2009. Najpierw wykonywali muzykę ambientową, a później zmienili styl na viking metal. W 1997 roku wydali na kasecie swój debiutancki materiał „Sons Of Mayhem”. Rok później wyprodukowali kolejne kompozycje „The Empyrean Call's Of Wolves”.

JAAA! projekt elektroniczny w składzie: Marek Karolczyk, Kamil Pater, Miron

Grzegorkiewicz, Karolina Głusiec (oprawa wizualna ich występów). Tworzą muzykę przy użyciu syntezatorów, samplerów i gitar. Do tej pory nagrali dwa albumy: „Remik” (2015) i „Bujillo” (2018), które wyszły w wytwórni Sadki Rec.

Oto najpopularniejsze utwory:

 Spook (2015),  Arsenio (2015),  Zamek (2015),  Nap Nap (2018).

Jagielski Wojciech (ur. 1955 w Warszawie) poeta, kompozytor, reżyser filmowy i scenarzysta. Pisał teksty piosenek dla Ewy Bem, Andrzeja Zauchy, Krzysztofa Krawczyka, Grażyny Łobaszewskiej, Bogusława Meca, Maryli Rodowicz. Wyprodukował teledyski m.in. „Tokio” z Ewą Bem i „Uczciwa bieda” z Jackiem Skubikowskim. Zdobył za swoją twórczość wiele nagród i wyróżnień. Oto najpopularniejsze utwory:

231

 Sałatka Z Bananów (Ćwiczenia Izometryczne) (1988).

Jamrose zespół techno- dance, który powstał w 1993 roku składzie: Maciej Jamroz (znany z projektu Top One), Rafał Bielski, wokalistka Kasia Lesing. Teksty w języku angielskim pisał dla nich Marek Śledziewski, a w języku polskim Janusz Kondratowicz. Współpracowali z włoską wytwórnię Disco Magic. W 1993 roku zaprezentowali się na Festiwalu w Sopocie z utworem „Funk Machine”. Zespół zakończył działalność w 1996 roku. Jego reaktywacja nastąpiła w 2015 roku.

Oto najpopularniejsze utwory:

 Funk Machine (1993),  Master Plan (1993),  Dig The Sound To The Underground (1993),  Jamrose Feat. Kasia Lesing – Do The Dance / Do You Wanna Stay (1994),  Posse Boy (1995),  Welcome to Cybernet (1995),  Evolution Dance (1995),  Destiny (1995),  Jamrose feat Kasia Lesing - Zamienię w perły (2015).

Jauntix zespół synth-popowy z Wieliczki w składzie: Damian Dominik, Marcin Jaglarz, Norbert Nawojski. Powstał w 1989 roku. W 1992 roku wystąpili na Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu. Wydali trzy albumy: „Sceny Z XX W” (1991), „Atlantyda” (1992), „Dolina Płaczu” (1993). Wzorowali się na kultowym zespole Depeche Mode. W 1994 roku grupa przestała istnieć.

Oto najpopularniejsze utwory:

 Nowy Jork (1991),  Atlantyda (1992),  Pod wodospadem marzeń (1992),

Job Karma grupa z Wrocławia w składzie: Maciej Frett (ur. 1973), Aureliusz Pisarzewski (ur. 1974), Jacek Groszek (ur. 1973). Za oprawę wizualną ich występów odpowiadał Arkadiusz Bagiński (ur. 1969). Zespół powstał 1997 roku. Tworzyli muzykę postindustrialno- ambientową. Korzystali z generatorów dźwięku oraz elektronicznych instrumentów analogowo-cyfrowych. Ich występy na żywo uświetniał projekt „Rytuał”, w ramach którego

232

łączyli muzykę z prezentacjami filmowymi. Od 2001 roku Maciej Frett i Arkadiusz Bagiński organizują Industrial Festival we Wrocławiu.

Oto najpopularniejsze utwory:

 System (2000),  Tension (2002),  Ecce Homo (2004),  Hydroxizinum City (2005),  Tschernobyl-Imperium's collapse (2005),  Blackout (2014),  Oil (2014).

Jóga zespół z Katowic w składzie: Rafał Skowroński i Kamil Łukasiuk. Prezentują muzykę alternatywną i elektroniczno-folkową. Duet powstał w 2013 roku. Jego nazwa nawiązuje do tytułu utworu „Jóga” islandzkiej piosenkarki Björk. W 2014 roku wydali swój mini album zatytułowany „Skin”. Rok później wygrali konkurs Converse Rubber Tracks. Dzięki temu mogli nagrać płytę w wytwórni Hansa Tonstudio w Berlinie. W 2016 roku wyprodukowali piosenkę „Hero”. Ich następna kompozycja „Cztery” wzięła udział w konkursie „Debiuty” w ramach Krajowego Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu (2016).

Oto najpopularniejsze utwory:

 Cztery (2014),  Fire (2014),  I can stay (2015),  Pod prąd (2016),  Hero (2016),  Gasnę (2019).

Juras (właśc. Jerzy Gruszczyński) kompozytor i wykonawca muzyki elektronicznej, grafik, poeta. Jest najbardziej znany z utworu „Suita Małołącka” oraz kompozycji z cyklu „Medytacje Tatrzańskie”, „Suita Ekologiczna”. Od 2005 roku gra koncerty z cyklu „Elektroniczne Zaduszki”.

Oto najpopularniejsze utwory:  Halny Walczyk (1995),  Jaskiniowe improwizacje (2014),  Byli chlopcy byli; słowa i muzka góralska,  Za smyntarnom bramom; do muzyki góralskiej,  Niebo pełne gwiazd,  Przelot nad Tatrami,

233

 Leśna zaduma,  Groza gór,  Jerzy „Juras” i Kinga Gruszczyńscy - Na skalnej grani,  Mała modlitwa.

Jusis Reni (ur. 1974 w Koninie) piosenkarka popowa, autorka tekstów i producentka. Ukończyła dyrygenturę chóralną na Akademii Muzycznej w Poznaniu. Początkowo Jusis nagrywała utwory w stylu r&b, a później muzykę elektroniczną. W 1997 roku z raperem Yaro nagrała przebój „Rowery dwa”. Artystka podpisała kontrakt płytowy z EMI Music i wydała hit „Zakręcona” (1998), który promował jej album pod tym samym tytule. Płyta była utrzymana w stylu funk, hip-hop, r&b. Otrzymała aż trzy „Fryderyki”. Jej drugi album „Era Renifera” wyszedł rok później. Jusis skomponowała większość piosenek. Na płycie znalazł się cover 10CC- „Dreadlock Holiday”. Jej następny album „Elektrenika” (2001) okazał się electro- popowy. Na płycie widać zafascynowanie muzyką klubową i elektroniką (2-step i house). Krążek zawierał dwa wielkie hity: „Nic o mnie nie wiecie”, „Jakby Przez Sen”. Kolejny jej album „Trans Misja” z 2003 roku promowały szlagiery: „Kiedyś Cię znajdę” , „Ostatni raz (nim zniknę)”, „It's Not Enough”. Album zdobył nagrodę „Fryderyk” za najlepszy elektroniczny album roku. W 2006 roku wyszedł następny album „Magnes”, który ukazał się w jej wytwórni Pink Pong Records. Promowały go single: „Kilka prostych prawd”, „Mixtura”, „Niemy krzyk”. W 2009 roku wydała album z muzyką akustyczną „Iluzjon cz. I” a promował go singiel „A mogłoby być tak pięknie” wydany w labelu Amfibia Records. Jej następny album „Bang!” (Sony Music) wyszedł w 2016 roku pt. Krążek promowały single: „Bejbi Siter”, „Zombi świat” i „Delta”. Produkcja zdobyła statuetkę „Fryderyk” w kategorii album roku elektronika. Jej kolejny album zatytułowany „Ćma” wyszedł w 2018 roku. W 2020 roku Jusis nagrała piosenki w języku francuskim w ramach projektu „Je Suis Reni”.

Oto najpopularniejsze utwory:

 Zakręcona (1998),  Graj więcej (1998),  Dreadlock Holiday (1999),  Kiedyś cię znajdę (2003),  Ostatni raz (nim zniknę) (2003),  Magnes (2006),  Niemy krzyk (2006),  Motyle (2007),  A mogło być tak pięknie (2009),  Bejbi Siter (2016),

234

 Zombi świat (2016),  Delta (2016),  Tyyyle Miłości (2018),  Ćma (2018),  Bez filtra (2018),  Aureola (2019),

Kafel elektroniczny zespół ze Szczecina w składzie: Dariusz Krzywański - (generatory, taśmy, melodeklamacje, wokal), Andrzej Panfil- (generatory). Powstał w 1986 roku. W tej grupie zadebiutowała Katarzyna Nosowska. Kafel do produkcji swoich utworów używał komputera Amiga 500+. Teksty dla zespołu pisali m in. Dorota Maziakowska, Zbyszek Uciechowski. Po raz pierwszy wystąpili w Warszawie na VII festiwalu Poza Kontrolą w 1986 roku. Rok później zagrali dwa koncerty w Szczecinie. Andrzeja Panfila zastąpił Tomek Czerwiński. W Częstochowie w studio akademickiego radia nagrali kilka piosenek z udziałem Piotra Gniedziejko. W 1989 roku dołączył do zespołu Andrzej Kwinto (Lenin). W 1992 roku wydali własnym sumptem kasetę „Egzalte”. Ich występy uświetniały projekcje slajdów z obrazami Zdzisława Beksińskiego. Grupa Kafel zakończyła swoją działalność w 1992 roku. W 2012 roku nakładem Requiem Records wyszła kompilacja „1982–1992”, na której znalazły najważniejsze utwory zespołu.

Oto najpopularniejsze utwory:

 Dom (1990),  Klatka (1992),  Noc (1992).

Kaliński Dariusz muzyk, kompozytor, aranżer, producent muzyczny. Tworzył muzykę dla telewizji, kina, teatru, baletu, filharmonii, w Polsce i za granicą. W 1996 roku wydał kasetę „Ps.150”. Jest jednym z pomysłodawców Ambient Festivalu w Gorlicach. Współpracował z Tomaszem Kubiakiem.

Oto najpopularniejsze utwory:  Somewhere in the Jungle (1996).

Kalwi & Remi projekt dj-ów w składzie: Kalwi (właśc. Krzysztof Kalwat), Remi (właśc. Remigiusz Pośpiech). Grają muzykę elektroniczną od 2003 roku. W 2004 roku byli supportami

235

Dj Tiesto w Polsce. W 2005 roku wydali swój pierwszy album „Kalwi & Remi in the Mix Vol. 1”, na którym znalazły się remiksy piosenek innych artystów, a także dwa ich premierowe utwory: „El Ninio” i „Explosion”. Ten ostatni szlagier zdobył dużą popularność w klubach. Wytwórnia My Music wydała ich album „Always in Trance” (2006). Krążek osiągnął sukces komercyjny nie tylko w Polsce, ale i za granicą. W tym samym roku byli supportem przed koncertem Sonique w Londynie. Duet wyprodukował następny album z miksami „Kalwi & Remi and Friends Vol. 2”, na którym znalazł się ich super hit „Imagination”. Dj-e mieli swój program w Radio Eska. Wyprodukowali piosenkę „Victory” dla klubu piłkarskiego Lech Poznań. W 2009 roku duet gościł na festiwalu Midem w Cannes. Zaprezentowali piosenkę „Lips”, którą zaśpiewała Gosia Andrzejewicz. W tym samym roku ukazały się single: „Stop (Falling Down)” i „Find You”, które podbiły listy przebojów w naszym kraju. W 2010 roku ich kompozycja „Kiss” została zaprezentowana na Bydgoskim Hit Festiwalu. Z Afriką Islamem (Mr. X) nagrali piosenkę „Girls”, do której powstał ciekawy teledysk. Utwór był klubowym i radiowym hitem w Polsce. W 2011 roku wydali swój drugi album „Kiss Me Girl”. Na krążku znalazł się utwór „You and I”. Duet występował w Europie i w Stanach Zjednoczonych. Kalwi & Remi współpracowali m.in. z Judge Jules, Amandą Wilson, Johnem Christianem i Ministry of Sound. Oto najpopularniejsze utwory:

 Explosion (2006),  IndepenDance (2006),  Kalwi & Remi vs John Marks – Revolution (2006),  Stop (Falling Down) (2011),  Kalwi & Remi Feat. Mr. X- Girls (2011),  Kalwi & Remi Feat. Amanda Wilson- You And I (2011),  Kalwi & Remi / Fabio Stein – From Poland To Brasil (2014),  Kalwi & Remi vs Ne!tan – Kiss (2014),  Kalwi & Remi Feat. Amanda Wilson – I Need You (2014),  V-Unit, Kalwi & Remi & Letni, Chamski Podryw – Veekend (2014),  Kalwi & Remi / Judge Jules – ADHD (2014),  Imagination (2014),  Strings (2015),  Kalwi & Remi Feat. Joe Killington -Unbreakable (2018).

Kamp! zespół elektroniczny z Łodzi w składzie: Michał Słodowy - (elektroniczna perkusja, programowanie), Radek Krzyżanowski - (instrumenty klawiszowe, produkcja), Tomek Szpaderski - (wokal, klawisze, gitara). Grają muzykę: electro-pop, house i synth pop. Są aktywni od 2009 roku. W 2012 roku wyszedł ich pierwszy album zatytułowany „Kamp!”. Krążek wydali w swojej wytwórni Brennnessel przy współudziale Agory. Zespół Kamp! często koncertuje w Polsce i za granicą.

236

Albumy:  Kamp! (2012),  Orneta (2015),  Dare (2018),  Kamp! Live (2019).

Single i EP-ki:  Breaking a Ghost's Heart, Thales One (EP) (2009),  Heats/Distance of the Modern Hearts (EP) (2010),  Cairo (EP) (2011),  Sulk (2012),  Melt, Can't You Wait (2013),  A New Leaf, Baltimore (EP) (2014),  No Need to Be Kind (2015),  Dorian (2016),  Deny (2017),  Turn My Back On You (2017),  Don’t clap hands (2018),  Play Me Dirty (2020).

Remiksy dla innych artystów:  Club Collab – Please (2009),  Thieves Like Us – Never Known Love, Indigo Tree – iamthecar (2010),  Appaloosa – Patchwork (2011),  Shindu – Just Go,  Monika Brodka – Dancing Shoes,  Twilite – I Am the Sun (2012),  Rebeka – Melancholia (2013),  Mark Moore – Special & Golden (2016).

Kanaan Robert muzyk elektroniczny, kompozytor oraz producent, absolwent Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. Już w latach 90-tych używał syntezatorów Korg Poly 800 II i Korg M1 oraz sekwencera Roland MV 30. W 1992 roku nagrał pierwszą kasetę „Panocean”. Tworzy muzykę elektroniczno –instrumentalną dla radia, teatru m.in. „Sen nocy letniej” (Teatr Miejski w Gdyni), „Sonata Belzebuba” w reż. Julii Wernio (Teatr Miejski w Gdyni), „Wyzwolenie” w reż. Andrzeja Rozhina (Teatr im. Juliusza Osterwy w Gorzowie Wlkp.) „Gwiazdy na porannym niebie” w reż. Andrzeja Pieczyńskiego (Teatr Polski w Warszawie) i „Die Mutter” w reż. Janiny Szarek (Teatr Studio w Berlinie). Jego płyty „Karaibi”, „White pigeons”, „Gaja” ukazały się w Polsce i w USA. Kanaan wyprodukował serial o muzyce elektronicznej „Elektroniczne sny" emitowany w Telewizji Bydgoszcz. Zdobył nagrodę na Festiwalu Młodej Sztuki a także wyróżnienie za najlepszą muzykę w sezonie teatralnym 1995/96 w Polsce wg rankingu miesięcznika „Teatr”.

Oto najpopularniejsze utwory:

 Atlantyk (1994),

237

 Wieczorne Kwiaty (2010),  Taniec Nocy / Midnight Dance (2014),  Modlitwa / Prayer (2014),  The Old Prophecy (2016),  The Girls In White (2016).

Kapitan Nemo (właśc. Bogdan Tadeusz Gajkowski) (ur. 1950 w Warszawie) prekursor new romantic w Polsce. Zadebiutował pod własnym nazwiskiem nagraniami ”Dzieci muzyki” i „Będzie niedziela” (1978) (Tonpress). W 1981 roku wyprodukował dla Izabeli Trojanowskiej piosenki „Brylanty” i „Nic naprawdę”. Rok później jako Kapitan Nemo wydał szlagiery „Elektroniczna cywilizacja” i „Po co mówić o tym” (Tonpress). Współpracował z Krzysztofem Kobylińskim, Adamem Lewandowskim- perkusja i Januszem Grzywaczem- instrumenty klawiszowe. W 1983 roku wyszły kolejne piosenki: „Słodkie słowo” i „S.O.S. dla planety”. Jego największym przebojem okazała się piosenka „Twoja Lorelei” (1984). Na pierwszy album artysty „Kapitan Nemo” (Tonpress) trzeba było poczekać do 1986 roku. Produkcję promował hit „Bar Paradise” oraz piosenki „Wideonarkomania” i „Samotność jest jak bliski brzeg”. W 1989 roku wyszedł jego drugi album „Jeszcze tylko chwila”, wydany również w wersji angielskiej jako „In a Little While”. W 2002 roku Nemo nagrał płytę „Wyobraźnia” (BooGie Records) , którą promował hit „Zabierasz moje sny”. Krążek nawiązywał do muzyki z lat 80- tych. W 2006 roku wyszła płyta „The Best of Kapitan Nemo”. Znak rozpoznawczy tego artysty to charakterystyczny beret.

Oto najpopularniejsze utwory:

 Elektroniczna cywilizacja (1982),  Po co mówić o tym? (1983),  S.O.S. dla planety (1983),  Zimne kino (1984),  Twoja Lorelei (1984),  Samotność jest jak bliski brzeg (1985),  Zabierasz moje sny (2002).

Kaszycki Lucjan (ur. 1932 w Krakowie) kompozytor, pedagog, publicysta muzyczny.

Występował pod pseudonimem Jean Clero. Studiował kompozycję w klasie Stanisława Wiechowicza w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Krakowie. Od 1985 tworzy we własnym studiu muzykę rozrywkową, elektroniczną i komputerową. W 1992 założył pierwszą w Polsce Szkołę Zawodową Muzyki Rozrywkowej. Komponował piosenki m.in. dla Piotra Szczepanika, Sławy Przybylskiej i Joanny Rawik, Ireny Santor.

238

Oto najpopularniejsze utwory:

 Atlantis,  Sfinks,  Lines of Life,  Vilcabama.

Katod (właśc. Mariusz Wasilewski) (ur.1976) multiinstrumentalista zafascynowany muzyką elektroniczną z lat 80-tych. Do produkcji swoich przebojów używał m.in. komputera Commodore 64 oraz Atari 1040 ST (jako sekwencer) i syntezatorów Minimoog, Yamaha DX7, Kog R3 a także gitary elektrycznej. W 2013 roku nagrał debiutancką płytę „Katod – 7cats”. Oto najpopularniejsze utwory:

 Butterfly Shadow (2015),  Red Planet (2016),  Haunted (2017),  Bezduszne roboty (2019),  Kosmonauta Z Ogonem (2019),  Superkomputer (2019).

Kayah (właśc. Katarzyna Szczot) (ur. 1967 w Warszawie) piosenkarka, kompozytorka, autorka tekstów, fotomodelka i projektantka mody. Śpiewała z zespołami Rastar i Zgoda. W 1986 roku nagrała z zespołem Tilt piosenkę „Mówię ci,że…” Utwór zdobył olbrzymią popularność w Polsce. W 1988 roku nagrała swój debiutancki album „Kayah”. Artystka współpracowała m.in. z zespołem Republika „Mówili O Mnie”, Grzegorzem Ciechowskim „Obywatel świata”, Nazarem „Inout”. W 1995 roku nagrała album „Kamień”, a dwa lata później kolejny krążek „Zebra”. W latach 1998-1999 współpracowała z Goranem Bregoviciem. Ich hit „Śpij kochanie śpij” trafił do filmu „Operacja Samum” (reż. W Pasikowski). Artystka współpracowała z Cesarią Evorą. Razem nagrały teledysk do utworu „Embracaco”. Teledysk do utworu „Prawy do lewego” otrzymał nagrodę „Fryderyk” w 1999 roku w kategorii teledysk roku. W 2003 roku wydała album „Stereo typ”, na którym znalazły się elektroniczne kompozycje m.in. „Do D.N.A” i „Testosteron”. W 2004 roku założyła z Tomkiem Grewińskim firmę fonograficzną i agencję koncertową Kayax. W tej wytwórni wydali swoje płyty m.in. Mosqitoo i Zakopower.

Oto najpopularniejsze utwory:  Robert Chojnacki, Piasek, Kayah – Budzikom Śmierć (1995),

239

 Supermenka (1997),  Na językach (1997),  Kayah, Urszula – Uwierz...To Nie Ja (1997),  Kayah & Goran Bregović – Śpij Kochanie, Śpij (1999),  Kayah & Goran Bregović – Prawy Do Lewego (1999),  JakaJaKayah (2000),  Testosteron (2003),  Do D.N.A. (2004),  Duchy Tych Co Mieszkali Tu (2004),  Krzysztof Kiljański feat. Kayah – Prócz Ciebie, Nic (2004),  Jutro Rano (2005),  Za późno (2011),  Ding Dong (2016),  Kayah & KęKę – Supermenka 2018 (2018).

Kerygma (właśc. Janusz Jarosław Kwiatosiński) muzyk i producent. W 1995 roku wydał na kasecie „MIDI Przestrzeń”. Na składance „Tangram Sampler Vol. 2” (1996) pojawił się jego utwór T.A.O. W 1997 roku stworzył kolejne kompozycje, które ukazały się na kasecie „Bałtyk”. Artysta korzystał z syntezatora: Korg Poly 800, Roland D50 i Yamaha SY22.

Oto najpopularniejsze utwory:

 T.A.O. (1995).  Vocoder 1 (1997),  T.A.R.A.N. (1997),

Key Follow projekt muzyki elektronicznej w składzie: Krzysztof Kłubo i Adam Tarczyński. Współpracowali z gitarzystą Arturem Szałowskim. Wydali w 1993 roku na kasecie „Plugged Minds” swoje pierwsze utwory. Ich muzykę popularyzował Jerzy Kordowicz.

Oto najpopularniejsze utwory:

 Hybrydos (1993),  Diamorphos (1993),  Key Follow (1993),  Plugged Minds part 3 (1993).

Kezik Bohdan (ur. 1933 w Warszawie) kompozytor, wokalista, aranżer. W latach 1964- 1981 prowadził Kwartet Warszawski. Jako pierwszy w Polsce korzystał na estradzie z mikrofonu bezprzewodowego i stosował technikę półplaybacku. Artysta konstruował własne instrumenty elektroniczne. Był autorem muzyki do reklam m.in. dla Baltony i Hortexu.

240

Stworzył pierwsze w naszym kraju w pełni profesjonalne akustyczne studio nagrań Sonus w Łomiankach (1989). Pełnił funkcję dyrektora Konkursu Pianistów i Hammondzistów Muzyki Rozrywkowej. Współpracował m.in. z Ireną Santor, Tadeuszem Rossem, Joanną Rawik.

Klandestein zespół z Krakowa powstał w 1993 roku z inicjatywy Piotra Grzesika. Artyści tworzyli muzykę elektroniczną (dark ambientową, psychodeliczno-transową, techno, minimal music) opartą na siedmiodźwiękowych frazach, tzw. modułach. Inspirowali się niemieckim krautrockiem spod znaku Klausa Schulze, Popol Vuh i wczesnego Tangerine Dream. W 2002 roku zagrali na festiwalu Ambient w Gorlicach. W latach 2000-2003 w Galerii TAM (Twórcza Akcja Młodych) łączyli swoje występy z projekcjami filmowymi. W 2001 roku zespół nagrał płytę „Planet Tiger” z gościnnym udziałem wokalistki Marzeny Boroń. Na krążku widać inspirację kulturą arabską, bałkańską, żydowską, japońską i chińską. Piotr Grzesik nagrał solo kilka płyt minimalistycznych, psychodelicznych: „Cykl” (1993), „Feary Tales” (1999) i „Melanhole” (2000) Artysta zmarł w 2020 roku.

Oto najpopularniejsze utwory:  Deathsign (2001),  Mankurt (2001),  Trauman (2001),  Thrill O'Beat (2001).

Karbido grupa eksperymentalno-instrumentalna z Wrocławia w składzie: Igor Gawlikowski, Maot (właśc. Marek Otwinowski), Tomasz Sikora, Peter Conradin Zumthor (CH), Marcin Witkowski, Paweł Czepułkowski, Michał Litwiniec, Jacek Fedorowicz. Byli związani z grupą artystyczną Tomasza Sikory Hermetyczny Garaż. W 2005 roku nawiązali współpracę z ukraińskim pisarzem Jurijem Andruchowyczem. Wspólnie wyprodukowali dwa albumy „Samogon” i „Cynamon”.

Karol Schwarz All Stars projekt elektroniczny z Trójmiasta, powstał w 1998 roku. Muzycy inspirowali się ambientem oraz muzyką ludową i reggae. Skład zespołu: Karol Schwarz (aka Prawatt) – (gitara, wokal, generator), Michał Miegoń (aka Kiev Office, Marla Cinger, Khad!Affi) – (samplery, wokal, generator), Jakub Noga (aka Śladami Gagarina) –

241

(sitar), Artur Arek Bieszke (aka Marla Cinger, Ląd Morze Ląd, Walrus Alphabet) – (gitara, wokal).

Oto najpopularniejsze utwory:

 Odkąd ptaki (2008),  Krasnoludki (2009),  Czarnobrązowy jest orzech laskowy (2012).

Kayanis (właśc. Lubomir Jędrasik) (ur. 1972 w Słupsku) kompozytor, autor tekstów i producent. Tworzył muzykę elektroniczną z elementami rocka symfonicznego i neoprogresywnego. Łączył dźwięki syntezatorów z brzmieniem elektrycznych gitar a także z orkiestrą i z chórem. W 1987 roku założył zespół Van der Krammer, który grał muzykę elektroniczną. Wzorem dla nich byli: Tangerine Dream, Klaus Schulze, Vangelis. Pierwszy koncert zagrali w Ośrodku Kultury Ochoty w Warszawie w 1988 roku w ramach „Festiwalu Muzyki Science – Fiction”. Zdobyli drugie miejsce. Grupa w 1990 roku zakończyła działalność. Jędrasik rozpoczął solową karierę. W 1992 zorganizował widowisko „Oczekiwanie” z udziałem grupy tańca współczesnego „Nocny Warsztat”. W 1994 roku label X-Serwis wydał pierwsze kompozycje Jędrasika zatytułowane „Oczekiwanie”. W 1998 roku artysta nagrał pierwszą płytę „Machines and Dreams”, którą promował teledysk do utworu „Arecibo”. Album został ciepło przyjęty przez fanów muzyki elektronicznej. Z Marekiem 'mRqS' Szulenem organizował w latach 2000-2001 Festiwal Muzyki Elektronicznej KOMP w Kwidzynie. Kayanis często gościł w programie Jerzego Kordowicza w radiowej Trójce. Jego album „Synesthesis” (2001) zdobył olbrzymią popularność na całym świecie. Do jego produkcji zaprosił Państwową Orkiestrę Kameralną ze Słupska (pod batutą Romana Drozda) i stuosobowy chór. W 2007 roku wyszła następna płyta „Where Abandoned Pelicans Die”. Była promowana przez kilka teledysków m.in. „Lightsleeper” , „Where Abandoned Pelicans Die”. Kayanis, wystąpił jako pierwszy artysta z Polski, na holenderskim festiwalu muzyki elektronicznej "Alfa Centauri". Współpracował z Patrycją Modlińską. Jest autorem tekstów piosenek z sezonów „1-3 Pokémon”. Współpracował z wytwórnią Warner Bros i z firmą fonograficzną Koch International.

Oto najpopularniejsze utwory:

 Synesthesis I (2001),  Aurora Abbandonata (2007),  Where Abandoned Pelicans Die (2007),  Lightsleeper (2007),  Sad Song  Disturbing Glow (2015),

242

 Transmundane (2015),  Patrycja Modlinska & Kayanis - The Ghostwriter (2015).

Kimono Franek (właśc. Piotr Fronczewski) (ur. 1946) projekt muzyczny, którego pomysłodawcą był kompozytor Andrzej Korzyński (aka Andrzej Spol). W 1984 roku wyszedł w wytwórni Arston jego pierwszy album „Franek Kimono”. Oto najpopularniejsze utwory:

 King Bruce Lee Karate Mistrz (1984),  Pola Monola + Coca Cola (1984),  Królowa Dysko (1984),  Break Dance (1984).

Klincz zespół nowo falowy z Poznania. Powstał w 1983 roku z inicjatywy Ryszarda Kniata – (wokal, instrumenty klawiszowe). Do niego dołączyli: Krzysztof „Kuba” Janicki - (wokal), Jerzy Michalak – (wokal, gitara) Tomasz Runke – (gitara), Tomasz Kaczmarek – (gitara basowa), Wojciech Młotecki – (perkusja). Zespół zadebiutował na Rock Arenie w Poznaniu. W 1984 roku wydali swój pierwszy album „Gorączka”. Współpracowali z wokalistką Urszulą czego efektem był utwór „Pod latarnią”. W swojej twórczości wykorzystywali syntezatory i perkusję Simmonsa.

Oto najpopularniejsze utwory:  Posłuszna jak automat (1984),  Plamy na słońcu (1984),  Dla Ciebie staczam się (1985),  Latarnik (1985),  Jak lodu bryła (1988),  Dziś cofnąć się nie mogę,  Dokąd, po co i jak.

Kniat Ryszard (ur. 1955 w Poznaniu) kompozytor, aranżer i wokalista, twórca muzyki elektroniczno- instrumentalnej. Jako wokalista współpracował z zespołami: Sebastian, Fart, S- 26, z kabaretem Tey. Kniat w 1983 roku utworzył grupę Klincz. Był autorem piosenek dla Krzysztofa Krawczyka, Urszuli, Magdy Dureckiej, Danuty Mizgalskiej. W 1991 roku wydał płytę „Australian Dreams”.

243

Knittel Krzysztof (ur. 1947 w Warszawie) kompozytor i twórca muzyki elektronicznej. Był uczniem Włodzimierza Kotońskiego i Lejarena Hillera. Pracował w Studiu Eksperymentalnym Polskiego Radia. W 1973 roku z Elżbietą Sikorą i Wojciechem Michniewskim założył "Grupę kompozytorską KEW". W 1975 roku zadebiutował na festiwalu Warszawska Jesień utworem "Punkty/linie na klarnet, taśmy i slajdy". Rok później wydał kompozycję "Robaka Zdobywcę" opartą na dźwiękach elektronicznych oraz na przetworzonych elektronicznie dźwiękach skrzypiec i puzonu. W 1978 roku na festiwalu Warszawskiej Jesień zaprezentował kolejny utwór "Resztek na taśmę", w którym szum wodospadu Niagara został przetworzony przez syntezator Mooga. Knittel był pionierem muzyki komputerowej w Polsce. Wyprodukował przy pomocy komputera dwa nagrania „Norcet 1” i „Norcet 2” (1980). W 1985 roku otrzymał nagrodę Solidarności za utwór skomponowany na cześć Jerzego Popiełuszki. Od 2001 wykłada w Akademii Muzycznej w Łodzi, a od 2007 roku także w Akademii Muzycznej w Krakowie. Założył zespoły: Niezależne Studio Muzyki Elektroakustyczej, Light from Poland, Pociąg Towarowy, Go-Go Boys i Studio Ch & K. Realizuje utwory komputerowe i elektroakustyczne, komponuje muzykę do filmów, sztuk teatralnych, baletu. Tworzy instalacje dźwiękowe, pisze utwory na orkiestrę, chór, zespoły kameralne.

Oto najpopularniejsze utwory:  Robak Zdobywca (1976),  Lapis / Low Sounds (1987).

Kolor Monitor zespół synth-popowy i electro-popowy w składzie: Janek Mirecki i Adam

Turczak. Powstał w 1998 roku. Ich utwory znalazły się na składance „Disco Chaos - Nowa Fala 2002” wydanej przez S.P. Records.

Oto najpopularniejsze utwory:  Dzień (2002),  Eukaliptus (Kochajcie swoje żony) (2002),  Lola (2002),  Chodzę Po Ulicach,  July,  Szatan (2005).

Kombi zespół muzyczny z Gdańska, aktywny od 1976 roku. Jego liderem był Sławomir Łosowski (ur. 1951). Do grupy należeli: Grzegorz Skawiński (ur. 1954) –(gitarzysta),

244

Waldemar Tkaczyk (ur. 1954) – (basista), Jan Pluta (ur. 1954) –(perkusista). Wcześniej grali pod nazwą Akcenty. Zadebiutowali w sierpniu 1976 roku na Pop Session w Sopocie. Artyści, to pionierzy stylu electro i synth-popu w Polsce. Jako pierwsi nad Wisłą używali do komponowania muzyki: Commodore 64 (jako sekwencera MIDI), Prophet 5, 700s Minikorg, syntezatora DX-7 Yamaha, elektronicznego zestawu perkusyjnego Simmons SDS-V i Yamaha RX-11, Rolanda TR-808. Na pierwszym albumie „Kombi” (1979) znalazły się przeboje: „Jak ja to wytrzymam”, „Czy już koniec”. „Leniwe sny” i „Przytul mnie”. W 1981 roku wyszła płyta „Królowie życia”. Zawierała takie klasyki jak: „Słodka jest noc” i funkowy hit „Bez ograniczeń”, który był oprawą muzyczną programu telewizyjnego „5-10-15”. Po nagraniu tego albumu z zespołu odszedł Pluta, a jego miejsce zajął Jerzy Piotrowski znany ze współpracy z SBB i Czesławem Niemenem. Pod koniec 1982 roku nagrali pierwszy w pełni elektroniczny utwór zatytułowany “Inwazja z Plutona” a w 1983 roku “Linię życia”. W 1984 roku wyszedł trzeci album ”Nowy rozdział”. Był bardziej elektroniczny niż rockowy. Na nim znalazły się takie przeboje jak: „Słodkiego miłego życia”, „Nie ma zysku”, „Kochać cię –za późno”. Nagranie „Słodkiego miłego życia” zdobyło nagrodę publiczności na Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu. Na uwagę zasługuje album “Kombi 4” (1985) znany z takich hitów "Black and White” i “Nasze randez-vous". Do tego nagrania wykorzystano po raz pierwszy w Polsce sampler. W 1989 roku wyszedł album „Tabu”, który okazał się ostatnim albumem zespołu w starym składzie. Zawierał przebój „Nietykalni”. Grupa rozwiązała się w 1992 roku z zespołu odszedł Grzegorz Skawiński i Waldemar Tkaczyk. W 1995 roku założyli zespół O.N.A. Lider grupy Kombi Sławomir Łosowski kontynuował działalność artystyczną ale nie odnosił większych sukcesów. W 2003 roku Grzegorz Skawiński, Waldemar Tkaczyk i Jan Pluta reaktywowali zespół, ale zmienili jego nazwę na Kombii. Pod koniec 2014 roku Sławomir Łosowski założył zespół (pod dawną nazwą) Kombi w składzie: Zbyszek Fil – wokal, Karol Kozłowski – gitara basowa i Tomasz Łosowski – perkusja. Oto najpopularniejsze utwory:

 Hotel Twoich Snów / Przytul Mnie (1980),  Bez ograniczeń (1981),  Inwazja z Plutona / Nie ma jak szpan (1982),  Linia Życia / Komputerowe Serce (1983),  Kochać Cię za późno (1984),  Słodkiego, miłego życia (nagrodzona na KFPP Opole 1984 roku) (1984),  Black and White (1985),  Nasze randez vous (1985),  You Are Wrong (1986),  Bez szans (1989),  Nietykalni – skamieniałe zło (1989),  Pamiętaj mnie (1989),  Tabu – obcy ląd (1989),

245

 Też chciałbym tak (1989).

Kombii zespół grający muzykę pop-rock i synth-pop w składzie: Grzegorz Skawiński (ur. 1954), Waldemar Tkaczyk (ur. 1954) i Jan Pluta (ur. 1953 , zm. 2013). Powstał po rozpadzie grupy O.N.A. w 2003 roku. Skład Kombii to członkowie dawnej grupy Kombi. Obecny skład grupy: Grzegorz Skawiński (gitara, wokal), Waldemar Tkaczyk (gitara basowa), Wojciech Horny (instrumenty klawiszowe), Adam Tkaczyk (perkusja). Pierwszy raz wystąpili w Wiśle na zaproszenie Adama Małysza. Zagrali w finale „Szansy na sukces” oraz na Festiwalu Polskiej Piosenki w Opolu. W 2004 roku zespół podpisał kontrakt z Universal Music Polska. W tym samym roku muzycy wydali „C.D.”. Na płycie znalazły się hity: „Sen się spełni”, „Pokolenie”. Krążek zdobył status podwójnej platynowej płyty. W 2007 roku wyszła ich kolejna płyta „Ślad”, a promowały ją przeboje: „Ślad”, „Myślę o Tobie”, „Merenge”, „Awinion”. Rok później ukazał się album „D.A.N.C.E.” z remiksami piosenek zespołu. W 2009 roku Jana Plutę zastąpił Adam Tkaczyk (syn Waldemara Tkaczyka). Kolejny ich album „O Miłości” wyszedł w 2010 roku. Na nim znalazły się szlagiery „Gdzie jesteś dziś” i „Zaczaruj mnie”. Grupa doczekała się dwupłytowego albumu cd/dvd „Electro acoustic live” (2012). Dwa lata później Kombii wyprodukowało następny album „Wszystko jest jak pierwszy raz”. W 2020 roku zespół wydał single: „Ochronię nas” i „Przetrwamy”.

Oto najpopularniejsze utwory:  Sen się spełni (2004),  Pokolenie (2004),  Ślad (2007),  Myślę o tobie (2007),  Awinion (2007),  Gdzie jesteś dziś (2010),  Zaczaruj mnie (2010).

Kombimus (właśc. Krupski Piotr) kompozytor, producent, wykonawca muzyki elektronicznej. Pierwsze jego kompozycje na kasecie „Kombimus” powstały z udziałem Tomasza Łosowskiego - perkusja, Dariusza Knittera – gitara, Bartosza Turkowskiego– bas). Artysta nagrał jeszcze trzy albumy: "Światło prawdy", "Planeta RX" i "Elbing 1904". Jego nagrania prezentował Jerzy Kordowicz w audycji „Studio el-muzyki” w Programie III Polskiego Radia. W 2017 roku Krupski wydał płytę „Piotr Krupski & Friends – Electronic Worlds” z udziałem takich gwiazd jak: Władysław 'Gudonis' Komendarek, Sławomir

246

Łosowski, Tomasz Łosowski, Andrzej 'Andymian' Mierzyński. W 2019 roku zdobył nagrodę Baszta na 53. Ogólnopolskim Festiwalu Kapel i Śpiewaków Ludowych w Kazimierzu Dolnym w kategorii solistów instrumentalistów.

Oto najpopularniejsze utwory:

 Głębia duszy (2005),  Dookoła świata (2005),  Alter Markt (2008),  Schichauwerft (2008),  Racing thoughts (2017),

Komendarek "Gudonis" Władysław (ur. 1948 w Sochaczewie) instrumentalista, producent muzyczny i kompozytor. Nazywany jest ojcem polskiej muzyki elektronicznej. W twórczości inspirował się punkiem, hard rockiem, jazzem i muzyką klasyczną. Do 1975 roku grał w różnych zespołach m.in. Kormorany i Borysy. W latach 1973-1983 był członkiem legendarnej grupy rockowej Exodus (z Andrzejem i Wojciechem Puczyńskimi, Zbigniewem Fykiem, Pawłem Birulą). Po rozpadzie zespołu w 1983 roku rozpoczął karierę solową pod pseudonimem „Gudonis”. W 1984 roku zadebiutował płytą solową „Dotyk chmur”. Tworzył muzykę do przedstawień teatralnych m.in. "Szalona lokomotywa", do filmów: "Przyjaciele", "Ręczna robota". Zdobył w 1984 roku Grand Prix w kategorii najciekawsze zjawisko akustyczne. Zorganizował w 1989 roku Zlot Elektronicznych Fanatyków (ZEF). Wystąpił w tym samym roku na Festiwalu Ars Electronica w Linzu. W 1992 zdobył nagrodę Top Tlen (Trójkowej Listy Elektronicznych Nagrań) za kompozycję "35 śmietnik atomowy". W 2011 roku ukazał się dwupłytowy album „Przestrzenie Przeszłości” z jego najlepszymi kompozycjami. Płyty wydała wytwórnia Metal Mind Productions. W 2013 roku otrzymał nagrodę Człowiek ze Złotym Uchem przyznaną przez Międzynarodowy Festiwal Producentów Muzycznych Soundedit w Łodzi. Komendarek ma sporą kolekcję instrumentów elektronicznych: organy Hammonda, Korg Trident MK II,Roland SH-2000, Roland System 100 model 101,102, Yamaha Electone B20R, ARP Soloist, Clavinet C3 Hohner, Crumar Multiman S (string).ARP Omni. O tym wielkim artyście powstał film „Władysław Komendarek. W Kosmosie zawsze jest dobrze”. Komendarek wystąpił też z Stevem Schroyder i Steve Jolliffe- Tangerine Dream. Koncertuje w kraju i za granicą. Wydał ponad 30 płyt. Oto najpopularniejsze utwory:  Tęsknota Żeglarza (1985),  Opętanie (1987),

247

 Sen shoguna (1987),  Halo Komputer (1987),  Hibernacja Nr 1 (1990),  Taniec Elfów (1993).  35 śmietnik atomowy (1993),  Kupcy czasu (1995),  Szafirowa chimera (1996).

Komodo projekt muzyki klubowej z Małopolski w składzie: Alex Red, Yash, Tom Sanders, tancerki Sisters Dance. Powstał w 2007 roku. Zespół gra muzykę w klimatach electro-house z elementami rocka i popu. Najbardziej znane przeboje Komodo to: „I Just Died In Your Arms” oraz „Is This Love”. Ich single: „I love You so much" , „Get Away”, „Still” zdobyły olbrzymią popularność w dyskotekach i klubach w całej Polsce. W 2019 i 2020 roku byli nominowani do nagrody „Fryderyk”. Współpracują z artystami z całego świata m.in. z Michael Shynes, Barney Sykes, Helena Panayi, Stephano Prunebelli.

Oto najpopularniejsze utwory:

 I love You so much (2008),  Get Away (2008),  Still (2008),  All 4 U (2009),  Keep Control (2011),  Dancing (2013),  (I Just) Died In Your Arms (2018),  Komodo feat. Michael Shynes - Is This Love (2019),  Komodo feat. Michael Shynes - Rush Of Blood (2019),  Komodo ft. Courtney Drummey - Run 2 You (2020),  Komodo ft. Isak Heim- Run To You (2020),  Komodo & Sykes - Miami Deja Vu (2020).

Kordowicz Jerzy (ur. 1945) największy popularyzator muzyki elektronicznej w Polsce, dziennikarz wciąż związany z Programem III Polskiego Radia. Promuje muzykę elektroniczną. Prowadził audycje: ”Studio Nagrań", "Klasycy syntezatorów", "Top Tlen". Program "Studio el-muzyki” był nadawany w latach 1977-2010 i ponownie od 2016 roku. Kordowicz jest autorem terminu „El-Muzyka”, który definiuje muzykę elektroniczną. W 1983 roku zapowiadał koncert grupy Tangerine Dream w Warszawie, ale nie na żywo (zapowiedź odtwarzano z taśmy).

248

Korzyński Andrzej (ur. 1940 w Warszawie) kompozytor, pianista i aranżer muzyki rozrywkowej. Występował pod pseudonimem Andrzej Spol. Był uczniem K. Sikorskiego. Ukończył Państwową Wyższą Szkołę Muzyczną w Warszawie. Do komponowania muzyki używał, jako jeden z pierwszych w Polsce, syntezatora Minimooga. W 1977 roku nagrał album „Jumbo Jet” (Polskie Nagrania) dla Arp Life. Korzystał również z syntezatora Roland TB-303 i sekwencera. Stał za sukcesem Franka Kimono (właśc. Piotr Fronczewski) i wyprodukował jego debiutancką płytę wydaną w 1984 roku. Jego muzyka trafiła na ścieżkę dźwiękową do filmów „Diabeł” (1972), „W Pustyni i w Puszczy” (1973), „Człowiek z marmuru” (1976) (reż. A. Wajda), „Człowiek z żelaza” (1981) (reż. A. Wajda), „Na srebrnym globie” (reż. A. Żuławski) i do filmów o „Panu Kleksie” (reż. K. Gradowski). Napisał wiele przebojów m.in. dla Piotra Szczepanika „Żółte Kalendarze”, „Kochać” i „Zabawa podmiejska”; dla Ireny Jarockiej „Motylem jestem”; dla Czesława Niemena, „Domek bez adresu”; dla Marylii Rodowicz ”Szparka sekretarka”. Napisał słowa do piosenki disco-polo „Mydełko Fa” (1991). Po muzykę Korzyńskiego sięgnęli raperzy Sokół i Pono w przeboju „W aucie” (2007). W 2020 roku wytwórnia GAD Records wydała kompilację zatytułowaną „80” z jego najlepszymi nagraniami artysty.

Oto najpopularniejsze utwory:

 Baby Bump,  Polka Zamiast Kwiatów,  Czołówka Serialu "Tajemnica Enigmy",  Temat Z Serialu "Zielona Miłość",  Temat Z Filmu "Wszystko Na Sprzedaż",  Temat Z Filmu "Akademia Pana Kleksa",  Temat "Apokalipsa" Z Filmu "Szamanka",  Temat Z Serialu "Janka",  Temat Z Filmu "Trzecia Część Nocy",  Czołówka Serialu "Akwen Eldorado",  Temat "Miasto Podziemne" Z Filmu "Na Srebrnym Globie",  Temat Z Serialu "07 Zgłoś Się",  Temat Z Filmu "Wierność",  Czołówka Z Filmu "Ocalenie",  Temat Z Filmu "Anna Maria",  "Do You Like Henky Penky Love" Z Filmu "Wielki Szu",  Temat Z Filmu "Mes Nuits Sont Plus Belles Que Vos Jours",  Czołówka Filmu "Agent Nr 1",  Temat Z Serialu "Tygrysy Europy",  Temat Z Filmu "Le Grabuge",

249

 Motyw Przewodni Z Serialu "Tulipan" ,  Czołówka Filmu "Motyle",  Fantazja Z Filmu "Pięć Kobiet Na Tle Morza",  Temat Z Filmu "Opętanie",  Temat "Monika" Z Serialu "Florian",  Temat Z Serialu "Oko Proroka",  Japoński Solfeż,  Temat Z Filmu "Wedle Wyroków Twoich",  Temat Z Filmu "Bestia",  Czołówka I "Bossa Nova" Z Filmu "Polowanie Na Muchy".

Kotoński Włodzimierz (ur. 1925, zm. 2014) pierwszy polski twórca muzyki elektronicznej, kompozytor, pedagog. Ukończył Państwową Wyższą Szkołę Muzyczną w Warszawie u Piotra Rytla. Współpracował ze Studiem Eksperymentalnym Polskiego Radia. Był autorem pierwszego w naszym kraju elektronicznego utworu na taśmę -”Etiudy konkretnej (na jedno uderzenie w talerz)” (1959). Wydał pierwszą w Polsce publikację o muzyce elektronicznej. Komponował muzykę do filmów dokumentalnych i animowanych m.in. "Dom" (1958) w reżyserii Waleriana Borowczyka oraz "Labirynt" (1963) Jana Lenicy. Był redaktorem naczelnym Polskiego Radia (1974-1976). Od 1967 – 1995 roku był wykładowcą Akademii Muzycznej w Warszawie. Kierował również działaniami Studia Muzyki Elektronicznej. W 1967 roku skomponował utwór „Gry dźwiękowe” to jeden z przykładów muzyki typu live electronics (elektronika na żywo). Posłużył się komputerem w nagraniu „Textures” (1984). Do jego uczniów należą m.in. Krzysztof Knittel, Paweł Mykietyn, Stanisław Krupowicz i Paweł Szymański.

Oto najpopularniejsze utwory:  Mikorostruktury- muzyka szmerowa, wywodzi się z hałasów maszyn (1963),  Aela- zastosowanie aleatoryzmu w muzyce elektronicznej (1970),  Promenada I– na 4 wykonawców z użyciem środków elektronicznych (1973),  Les Ailes -kompozycja elektroniczna (1973),  Muzyka wiosenna- na flet, obój skrzypce i syntezator (1978),  Pełnia lata- na klarnet, fortepian, wiolonczelę i dźwięki elektroniczne (1979).

Kowalsky Matt (właśc. Maciej Wojciech Kowalski) (ur. 1972 w Chorzowie) muzyk, dj, gitarzysta, producent muzyczny, remikser, kompozytor muzyki elektronicznej. W latach 90- tych był członkiem krakowskiej grupy muzycznej Dynamind. Później wygrał eliminacje do

250

Red Bull Music Academy. W 2004 ukończył inżynierię dźwięku w Instytucie Jazzu na Wydziale Jazzu i Muzyki Rozrywkowej w Akademii Muzycznej w Katowicach. Występował również pod pseudonimami (HiQ Koval, Maciek K). Łączył drum'n'bass z breakbeatem i acid- jazzem.. Jego album „Code” (2009) był nominowany do nagrody Independent Music Awards USA 2010 w kategorii dance/elektronika oraz do nagrody „Fryderyk” 2010 w kategorii album roku muzyka klubowa. Założył w 2011 roku formację Future Folk. Współpracował z Kasią Klich i Skubasem. Był wielokrotnie nagradzany przez lokalne i międzynarodowe rozgłośnie radiowe i czasopisma. Jego kompozycje znalazły się w wielu filmach. Wydał ponad 20 płyt

Oto najpopularniejsze utwory:

 HiQ Koval - Underwater Sounds (1999),  HiQ Koval - Hold it! Polska! (1999),  HiQ Koval - Guess Whos Back (1999),  Matt Kowalsky Feat. Kasia Klich – True Step (2002),  Matt Kowalsky Feat. Jean – Bądź Jaki Chcesz (2004),  Matt Kowalsky Feat. Ms Róża – Nowy Plan (2005),  Matt Kowalsky Feat. Jean – Nobody Has To Believe (2005),  Matt Kowalsky – Cannon Music (2006),  Matt Kowalsky feat. MC Sqbass - Barracuda X (2006).

Kris Dj (właśc. Krzysztof Bartyzel) (ur. 1976 w Kołobrzegu) dj, muzyk, prezenter, prekursor muzyki klubowej w Polsce. Nazwano go polskim Dj Tiësto. W 1998 roku zdobył tytuł mistrza Polski Dj-ów. Rok później został rezydentem w klubie Ekwador w Manieczkach. Wspólnie z klubowiczami z Manieczek wystąpił na słynniej Love Parade w Berlinie (2002). W lecie organizował swoje imieniny w Mielnie w klubie Miami Nice. Później tę imprezę przeniesiono do Kołobrzegu pod nazwą Sunrise Festival (dawniej Sunrise with Ekwador). Uczestnicy tego show nazywali je „Imieniny Krisa” lub „Czterema dni śmierci”. Kris grał i współpracował z dj- ami z całego świata m.in. z Westbam, Dr. Motte, Blank & Jones, Hardy Hard, Peran van Dijk, Marc van Linden, Dance Nation, Jordan & Baker oraz DJ Jean. W 2004 roku zrezygnował z występów w klubie w Manieczkach. Założył agencję koncertową MDT, która organizuje imprezy klubowe w Polsce.

Krisb (właśc. Krystian Batyjewski) producent i kompozytor muzyki elektronicznej z Warszawy. Używa też pseudonimu Titanium White. Występuje od 1994 roku. Współpracował

251 z zachodnimi wytwórniami m.in. Phantasm rec., Spiral Trax International oraz z labelem Marcina Czubali Currently Proccessing. Z czasem stał się świetnym VJ’em (trasa z grupą WWO). Współpracował z wokalistką Pauliną Penc. Był autorem scenografii multimedialnych do wydarzeń kulturalnych m.in. organizowanych przez Narodowe Centrum Kultury w Warszawie.

Oto najpopularniejsze utwory:  Krisb vs. Tromesa - Pod Mchem (1998),  Krystian Batyjewski- Culture Beat (1999),  Titanium White-Live (2001),  Dj Krisb- Dj Choice Vol. 2 (2015),  Tromesa & Krisb – Stereopian (2020).

Kroki zespół elektroniczny w składzie: producent Szatt, wokalista Jaq Merner, basista Paweł Stachowiak. Muzycy łączyli soul z elementami jazzu. Byli nominowani do nagrody „Fryderyk” (2017) w kategoriach fonograficzny debiut roku i album roku - elektronika. Są związani z labelem Kayax.

Oto najpopularniejsze utwory:

 Who You Are (2016),  Eyes (2016),  Jungle (2016),  Cover Me (2017),  Balon (2019),  Fading all out (2020).

Krzyż: Kross projekt elektroniczny z Częstochowy, powstał w 2002 roku. Muzycy zadebiutowali w klubie Utopia. Tworzyli muzykę w stylu electro-disco-punk. Do komponowania utworów wykorzystywali m.in. komputer Commodore C64. W 2010 roku zespół otrzymał nagrodę Trytona na Festiwalu FAMA 2010 w Świnoujściu.

Oto najpopularniejsze utwory:

 Ruda (2005),  PKS (2007),  Totalna Hipnoza (2007),  Dosko (cover Stachursky'ego) (2010).

252

Krupowicz Stanisław (ur. 1952 w Grodnie) kompozytor i nauczyciel muzyki. Studiował kompozycję u Tadeusza Bairda i Włodzimierza Kotońskiego w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Warszawie. Współpracował w ramach Niezależnego Studia Muzyki Elektroakustycznej z Krzysztofem Knittlem, Andrzejem Bieżanem i Tadeuszem Sudnikiem. Uzyskał w 1989 roku tytuł doktora sztuk muzycznych na Uniwersytecie Stanforda w Kalifornii. Zdobył wiele nagród w dziedzinie kompozycji. Tworzy utwory kameralne orkiestrowe i elektroakustyczne.

Kubiak Tomasz muzyk i producent. W 1994 roku wydał swój pierwszy album „Out of Environment Space”. Z Agim Dżeljilji i Piotrem Makiewiczem założył projekt Deliver. W 1994 roku wydali płytę „Bracia Syriusza”. Jego kompozycja „Random Realities” znalazła się na składance „Moogazyn” (1996). Artysta inspirował się szkołą berlińską. W wytwórni Generator.pl wydał kolejny krążek „Some Of Random Realites” (1999). W swojej twórczości korzystał z takich instrumentów muzycznych jak: Casio SZ1, Roland U220, Roland JD800, Alexis Quadraverb.

Oto najpopularniejsze utwory:

 Random Realities (1996),  Overture (1999),  The Hymn (1999).

Kucz Konrad (ur. 1966) artysta, grafik, instrumentalista, kompozytor specjalizujący się w muzyce elektronicznej. Związany był z grupami Futro i Nemezis. Zadebiutował w 1988 roku w warszawskim klubie Park. Kucz w swojej twórczości samplował m.in. utwory polskiego big beatu. W 1993 roku wyszły jego solowe płyty: „Sny Polskie” i „Vita Contemplativa” („Życie w kontemplacji”). Inspirował się zespołami i artystami: Kraftwerk, Brian Eno, Vangelis, Avro Part, Tangerine Dream, The Residents. Współpracował z: Gabą Kulką, Justyną Steczkowską, Noviką oraz Karoliną Kozak.

Oto najpopularniejsze utwory:  Cosmogony,  Rzeka (1994)  Switezianka (1994),  Ballada o liliach (1994),  Lot na Wenus (1999),

253

 Path 2,  Robotic missions,  Waldhornium VI (2013).  Waltornium IX (2013),  Air: Second Movement (2015).

Kukulska Natalia (ur. 1976 w Warszawie) wokalistka, kompozytorka. Pierwsze jej płyty to „Natalia” (1986) i „Bajki Natalki” (1987). W 1991 roku nagrała „Najpiękniejsze kolędy”. W 1995 roku zagrała główna rolę w musicalu „Królewna Śnieżka” (reż. K. Kolberger) w warszawskim Teatrze Komedia. W 1996 roku wydała pierwszą „dorosłą” płytę „Światło”, którą promował singiel „Dłoń”. W 1999 roku wyszedł jej kolejny album „Autoportret” m.in. z piosenką „Tyle słońca w całym mieście”. W kompozycji wykorzystano fragmenty nagrań A. Jantar. Kolejny album „Sexi Flexi” (2007) powstał we współpracy z grupą Plan B (Bartek Królik i Marek Piotrowski). Krążek nawiązywał do muzyki elektronicznej z lat 80-tych. Na płycie znalazły się szlagiery: „In the Spot” , „Sexi Flexi”. W 2010 roku Natalia Kukulska wydała płytę “Comix”, którą nagrała z mężem Michałem Dąbrówką. Krążek promował singel zatytułowany “To jest komiks”. Jej kolejny utwór „Wierność jest nudna” trafił do filmu “Och, Karol 2”. W 2015 roku wyprodukowała płytę „Ósmy plan”. Nagranie „Miau” zaprezentowała na koncercie Super Premiery podczas 52. Krajowego Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu (2015). Zdobyła liczne nagrody: „Fryderyka”, „Telekamery”, Nagrody Telewizji Polskiej i nagrody publiczności na festiwalu sopockim i Festiwalu Piosenki Krajów Nadbałtyckich.

Oto najpopularniejsze utwory:

 Dłoń (1996),  Piosenka Światłoczuła (1996),  Daleki Brzeg (1997),  W Biegu (1997),  Ani Słowa (1997),  Im Więcej Ciebie Tym Mniej (1997),  Jakbyś Chciał Mi Coś Powiedzieć (1998),  Czy Ona Jest (1998),  Natalia Kukulska i R'N'G – We'll Be Together (1998),  Skończyło Się (1999),  Przychodzimy Tylko Raz (1999),  Zanim Wszystko Się Odwróci (1999),  Natalia Kukulska, Anna Jantar – Tyle Słońca W Całym Mieście (1999),  Ale We Mnie Wszystko Twoje (1999),  Z Głębi Serc (2000),  Zakochani (2000),  Niepotrzebny (2001),  Cicho Ciepło (2001),  Jeśli Ona (2001),  Nikt Nie Będzie Żył Za Ciebie (2002),  Decymy (2003),  Natalia Kukulska Feat. TeDe – Kamienie (2003),

254

 I Wanna Know (2004),  Słońce Za Mną Chodzi (2005),  Sexi Flexi (2007),  In the Spot (feat. Mika Urbaniak) (2007),  Fantasies (2007),  Wierzę W Nas (2011).

Kury zespół w składzie: Tymon Tymański- (bas i wokal), Piotr Pawlak- (gitara). i Jacek Olter- (perkusja). Powstał w Gdańsku w 1992 roku. Z Kurami współpracowali: Leszek Możdżer, Mazzoll, Kuba Staruszkiewicz, Jacek Stromski, Anka Lasocka i DJ Scissorkicks (właśc. Anthony Chapman). W 1998 roku grupa nagrała płytę „P.O.L.O.V.I.R.U.S.”, która zdobyła nagrodę „Fryderyk”. Album elektroniczny „100 Lat Undergroundu” (2001) to efekt współpracy zespołu z Dj Scissorkicks. Krążek promowały nagrania: „Wypierz Mi Bieliznę”, „Ponoć Kazik”. W 2003 roku zespół zakończył działalność.

Oto najpopularniejsze utwory:  Jesienna deprecha (1998),  Kury & DJ Scissorkicks - Och Tato (2001).  Wypuśćcie Ryśka Matuszewskiego (2001),  Trujmiasto (2001),  Biegnij szczurze (2001),  Ponoć Kazik (2001),  Wypierz Mi Bieliznę (2001),  Dożynki,  O trójkątach.

Kwiatkowski Marek twórca muzyki elektronicznej z Mogilna. W 2008 roku dołączył do ekipy internetowego radia El-Stacja, które nadaje muzykę elektroniczną. Kwiatkowski jest kompozytorem muzyki elektroakustycznej i popularyzatorem muzyki elektronicznej w naszym kraju. Działa również w Polskim Stowarzyszeniu Muzyki Elektroakustycznej (PSeME). Jego utwór „Smile” trafił na składankę „Mandarynkowe Pola / Tangerine Fields” (2009). Album Kwiatkowskiego „Sygnał Kondora” (2016) zdobył popularność w radiowej Trójce u Jerzego Kordowicza. Artysta korzysta z instrumentów elektronicznych: Yamaha QS300, Arturia Analog Lab. Jego produkcje wydaje wytwórnia Generator.pl.

Oto najpopularniejsze utwory:

 Sleep Well (2014),  Electronic Secret (2015),  Something in her eyes (2017),

255

 Wreszcie wiosna! (2019),  Tęsknota za Bałtykiem/Longing for the Baltic (2019).

Laboratorium zespół w składzie: Janusz Grzywacz-(fortepian i organy), Mieczysław Górka- (perkusja), Marek Stryszowski- (wokal i saksofon). Powstał w 1970 roku w Krakowie z inicjatywy Janusza Grzywacza. W 1976 roku wydali swój debiutancki album „Modern Pentathlon”. W 1982 roku nagrali longplay koncertowy „The Blue Light Pilot- Live”. Do nagrania albumu „No 8” (1984) muzycy wykorzystali: vocoder, Micromoog, Roland Jupiter 4 oraz Claviset. W 1987 roku wyszła ich płyta „Anatomy Lessons”, ale została wydana tylko w Szwajcarii. W 2006 roku zespół nagrał „Anthology 1971 – 1988”. Na krążku znalazły się prawie wszystkie nagrania grupy. W 2018 roku ukazał się ich album „Now”. W 2019 roku Laboratorium uznano za Najlepszy Zespół Jazzu Elektrycznego w Polsce w 2018 roku. Janusz Grzywacz produkował muzykę dla telewizji i teatru.

Oto najpopularniejsze utwory:

 Funky Dla Franki - Funky For Franka (1976),  Beautiful Driver (1978),  I'm Sorry, I'm Not Driver (1979),  Ikona / An Icon - In Memory Of Zbigniew Seifert (1979),  Karolinka (1984),  Laboratorium Ft. O.S.T.R. – Laboratorium (2018).

Lady Pank zespół rockowy z Wrocławia. Powstał w 1981 roku z inicjatywy Jana

Borysewicza (związanego wcześniej z grupą Budka Suflera) oraz Andrzeja Mogielnickiego (autora tekstów piosenek zespołu). Nazwa zespołu pochodzi od tytułu pierwszego przeboju „Mała Lady Punk”. Do pierwszego składu należeli: Jan Borysewicz – gitara, Janusz Panasewicz – wokal, Paweł Mścisławski – bas, Edmund Stasiak – gitara oraz Jarosław Szlagowski – perkusja. Swój debiutancki album „Lady Pank” nagrali w 1983 roku. Krążek dobrze się sprzedał (ponad milion egzemplarzy). Zespół koncertował w USA, Wielkiej Brytanii, Francji i NRD. W 1985 roku muzycy wydali w języku angielskim album „Drop Everything” (odpowiednik debiutanckiej płyty "Lady Pank"). Później zespół zaczął eksperymentować z elektronicznymi brzmieniami, czego efektem była płyta „Tacy Sami” z 1988 roku. Na niej znalazły się hity: „Zostawcie Titanica”, ”Mała wojna”, „To, co mam” i tytułowy „Tacy sami”. W 1997 roku nagrali płytę „W transie” , na której znalazły się dawne przeboje w nowych aranżacjach.

256

Oto najpopularniejsze utwory:

 Tańcz, głupia tańcz (1982),  Mniej niż zero (1983),  Zamki na piasku (1983),  Kryzysowa narzeczona (1983),  Zostawcie Titanica (1988),  Mała wojna (1988),  To, co mam (1988),  Tacy sami (1988),  Zawsze tam, gdzie ty (1990),  Wenus, Mars (2007),

Lasoń Artur (ur. 1952 w Warszawie) twórca muzyki elektronicznej i komputerowej, aktor i piosenkarz. Przez wiele lat współpracował z teatrami dla dzieci i młodzieży (Guliwer, Fraszka, Teatr Młodych) i muzycznymi (Operetka Warszawska i Teatrem Na Targówku). Ukończył Wydział Wokalny w Państwowej Szkole Muzycznej II stopnia im. Fryderyka Chopina w Warszawie. Od roku 1985 tworzy muzykę elektroniczną. Jego kompozycje „Wonny krzyk barw”- (rozbudowany, 5-częściowy utwór na syntezator, taśmę i fortepian) i „Hue Rage Music” przyniosły mu sławę. W 1997 roku skomponował muzykę do spektaklu pt. "Meil" dla Teatru Współczesnego w Warszawie a także do spektaklu „Demon" (opartego na poemacie Michaiła Lermontowa) dla Teatrem Lektur działającym przy ZASP. Nagrał muzykę do bajki pt. „Król Bajduś”. Współpracował w latach 90-tych z miesięcznikiem "Enter" Magazyn Komputerowy a później z „Estradą i Studio”. W tych czasopismach prowadził dział "Moogazyn" poświęcony muzyce elektronicznej, artystom i wydarzeniom. Lasoń występował w klubach, teatrach i kościołach. Gościł na Zlocie Elektronicznych Fanatyków – ZEF, Bliskich Spotkaniach z Muzyką Science Fiction, Nocnych Czekaniach na UFO w Jeleniej Górze. W 1999 roku zagrał koncerty „MMM - Muzyka, Medytacja, Mistycyzm” w Muzeum Azji i Pacyfiku w Warszawie. Oto najpopularniejsze utwory:  Znak zasłuchania (1992),  Happy new york - to radio (1996),  I 8 X (1996),  Neuromancer (2020),  Artur's Song (2020).

257

Let Me Introduce You To The End projekt muzyczny wokalisty Ryana Socasha. Artysta po przyjeździe do Polski w 2005 roku zaprosił do współpracy rodzimych artystów m.in. Wojtka Szupelaka – (gitara), Marka Kamińskiego – (instrumenty klawiszowe), Matta Nelsona –(instrumenty klawiszowe), Franka Parkera – (perkusja), Duszana Korczakowskiego – (kontrabas), Michała Zachariasza – (akordeon). Nawiązał również współpracę z piosenkarzem i kompozytorem Czesławem Mozilem. Zespół wydał trzy płyty: „The Hands of Hope” (2000), „A Love of the See” (2006), „A Voice from the Moutain” (2010). Ten ostatni krążek był dostępny bezpłatnie w internecie.

Oto najpopularniejsze utwory:

 Sitting Alone (2009),  Times of Growing Grimmer (2009),  Burn Like the Sun (2010),  A Love Of The Sea (2010).

Lipko Romuald (ur. 1950 w Lublinie, zm. 2020 w Lublinie) organista, pianista, gitarzysta, kompozytor i aranżer. W 1996 roku zadebiutował komponując muzykę do wiersza Adama Asnyka „Między nami nic nie było”. Z Krzysztofem Cugowskim założył zespół Budka Suflera. Z Markiem Dutkiewiczem (autorem tekstów) stworzyli wiele przebojów m.in. „Joka, Jolka pamiętasz”, „Czas ołowiu” i „Giganci tańczą”. Lipko współpracował m.in. z Anną Jantar, Ireną Jarocką, Zdzisławą Sośnicką, Izabelą Trojanowską i Urszulą. Jego muzyka pojawiła się w filmach: „Alabama” (reż. R. Rydzewski) i „Przepraszam, czy tu biją” (reż. M. Piwowski). Skomponował muzykę do elektronicznego przeboju Zdzisławy Sośnickiej „Aleja Gwiazd” (1987).

Litwiński Mieczysław (ur. 1955 w Będzinie) kompozytor, multiinstrumentalista, wokalista i pedagog muzyczny. Był członkiem zespołu elektronicznego Cytula Tyfun Da Bamba Orkiester. W zespole tym grali również: Andrzej Bieżan, Tadeusz Sudnik i Krzysztof Knittel. Wystąpili na Jazz Jamboree w 1981 roku w Warszawie. Litwiński założył też inne projekty elektroniczne m.in. Niezależne Studio Muzyki Elektroakustycznej (z Krzysztofem Knittlem, Stanisławem Krupowiczem, Andrzejem Bieżanem i Tadeuszem Sudnikiem) w latach 1982-84 i Light from Poland (1985-86). W latach 1986-1991 Litwiński przebywał w USA. Tam poznał Johna Cage'a, który miał ogromny wpływ na jego twórczość. Później studiował u

258

Karlheinz Stockhausena w Kürten. Artysta wykładał na Uniwersytecie w Kownie, na Uniwersytecie Warszawskim, New York University i w konserwatoriach w Rydze, Tallinie i Kłajpedzie.

Lombard zespół pop-rockowy. Działał w latach 1981-1991. Jego założycielem i menedżerem był Piotr Niewierowski. Do składu należeli członkowie grupy Vist z Poznania: Małgorzata Ostrowska (ur. 1958), Wanda Kwietniewska (ur. 1957), Grzegorz Stróżniak (ur. 1958) oraz gitarzysta Piotr Zander (ur. 1955). Wydali debiutancką płytę w 1982 roku ”Śmierć w dyskotece”, na której znalazł się przebój „Diamentowa kula”. Odnieśli sukces na festiwalu w Opolu z piosenką „Szklana pogoda” (1983). Album „Wolne od cła” (1984) promowały szlagiery: „Adriatyk, ocean gorący”, „Dwa słowa, dwa światy”, „Aku-hara, kraj ze snu”. W tym samym roku wyprodukowali udany album „Szara maść”. Zespół występował w kraju i za granicą.

Oto najpopularniejsze utwory:

 Przeżyj to sam (1982),  Nasz Ostatni Taniec (1982),  Diamentowa Kula (1983),  Szklana pogoda (1983),  Szara maść (1984),  Kryształowa (1985),  Mam dość (1985),  Anatomia –ja płynę, płynę (1985).

Loui & Scibi projekt muzyki house w składzie: Loui (właśc. Wojciech Kucharski) i Scibi (właśc. Paweł Ścibura). Pochodzą z Leszna i Wrocławia. Byli związani z niemiecką wytwórnią Déepalma Soul z Monachium. W 2009 roku wyprodukowali debiutancki utwór "Feel The Sun". W Indiach nakręcili wideo teledysk do utworu „This Is How We Do It”. Piosenka zdobyła dużą popularność w Wielkiej Brytanii i na Ibizie. W 2011 roku duet wydał singiel „Dance All Night” we współpracy z Andrea Love. Kompozycja wyszła w znanej wytwórni Purple Music. Artyści często zapraszali do współpracy muzyków z całego świata.

Oto najpopularniejsze utwory:

 Loui & Scibi ft. Jacob A. This Is How We Do It (2009),  Loui & Scibi feat. Nathalia - Giving You The Light (2011),

259

 Loui & Scibi feat. Andrea Love – Dance All Night (2011),  Loui & Scibi Feat. Jacob A. – Around (2011),  Loui & Scibi feat. Alec Sun Drae - Who Am I (2011),  Loui & Scibi Vs. Jacob A.– Stop The Time (2012),  Loui & Scibi feat. Nuwella - Your Love (2013),  Don't Lie (2014),  Loui & Scibi feat. Skyla J - Beautiful Life (2015),  JazzyFunk & Loui & Scibi – Run Away (2015),  Loui & Scibi feat. Fourfeet - More Than Enough (2016).

Lua Preta polsko-angolski projekt muzyki elektronicznej w składzie: wokalistka z Luandy Ms. Gia oraz polski dj i producent- Mentalcut. Lua Preta w języku portugalskim oznacza czarny księżyc. Duet inspirował się dźwiękami z Afryki przede wszystkim z Angoli i z RPA. Wydali swoje produkcje w greckim labelu Shango Records. Współpracowali z wokalistą Morena Leraba przy produkcji singla „Quero Mais”. Teledysk do piosenki „Ta Bater” (2018) nakręcili w Lizbonie.

Oto najpopularniejsze utwory:

 Melhor vai embora (2016),  Messiah (2017),  Oração (2017),  Ta Bater (2018),  Lua Preta feat. B4mba - Dale (2019),  Lua Preta feat. Isilda Viegas - Noemia (2019),  Juntos União (2019).

Łąki Łan zespół grający muzykę elektroniczną i rockową z elementami funku w składzie: Jarosław „Poń Kolny” Jóźwik- (instrumenty klawiszowe), Michał „Bonk” Chęć -(gitara, wokal), Włodzimierz „Paprodziad” Dembowski -(wokal), Piotr „Megamotyl" Koźbielski- (perkusja, wokal), Bartek „Cokictokloc” Królik - (bas, instrumenty klawiszowe, wokal) oraz Marek „Jeżus Marian” Piotrowski - (instrumenty klawiszowe). W 2005 roku wydali debiutancką płytę „Łąki Łan”. Ich następny album „ŁąkiŁanda” (2009) był nominowany do nagrody „Fryderyk” w kategorii muzyka alternatywna. Rok później wystąpili na Przystanku Woodstock. Dzięki temu o Łąki Łan zrobiło się głośno. W 2011 roku nagrali płytę XVII Przystanek Woodstock. Album „Armanda” (2012) promowały utwory: „Jammin”, „Łan pała”, „Lovelock”, „Pleń” i „Łan for me”. Zespół koncertował m.in. w radiowej Czwórce w 2014 roku i w ramach cyklu „Made in Polska” w Łodzi. Ich następna płyta „Syntonia” (2016) zawierała

260 hity: „Bombaj” i „Pola ar”. Krążek „Raut” wyszedł w 2019 roku i był nominowany do nagrody „Fryderyk” w kategorii album roku alternatywa (2020). Zespół znany jest z energicznych, kolorowych, humorystycznych występów.

Oto najpopularniejsze utwory:

 Jammin' (2011),  Lovelock (2012),  Luźny Łan (2013),  Łan Pała (2013),  Łan For Me (2013),  Pola ar (2016),  Lass (2019),  Raduj Się, Kto Może (2019),  Tańcz (2019),  Evo (2019),

Łosowski Sławomir (ur. 1951 w Gdańsku) elektronik, organista, kompozytor rockowy, laureat nagród festiwalowych. Wzorował się na zespołach: Harum i Emerson, Lake & Palmer. Założył dwa zespoły Akcenty (1970-1975) i Kombi (1976-1992). To on skomponował największe hity Kombi: „Słodkiego miłego życia”, „Kochać cię za późno”, „Za ciosem cios”, „Nietykalni”, „Przytul mnie”, „Taniec w słońcu”. Łosowski przerabiał a także tworzył instrumenty elektroniczne własnej produkcji m.in. radziecki –Junost. Wykorzystał na szeroką skalę syntezator Mini Korg 700s, Prophet-5, Roland SH-101, E-mu Proteus, Yamaha: DX7, TX7. Nagrał ze swoim synem Tomaszem Łosowskim album „Nowe narodziny” (1995). W 2014 roku reaktywował zespół Kombi. Artysta posiada własne studio nagrań.

Oto najpopularniejsze utwory:

 Sławomir i Tomasz Łosowscy - Nowe narodziny (1995).

Łuczejko Tadeusz (ur. 1957 w Gorlicach) twórca muzyki elektronicznej ambient, aranżer, artysta grafik, malarz. Pod koniec lat 70-tych założył z Mirosławem Czyżykiewiczem zespół Pracownia Trójwymiarowych Marzeń. W tej grupie grał na flecie prostym oraz na organach przerobionych na syntezator. Później stworzył projekt Aquavoice z Piotrem Woltyńskim. Byli zafascynowani muzyką tzw. szkoły berlińskiej -Tangerine Dream i Klaus Schulze. W 1996 roku zadebiutowali na festiwalu „EL-Izerie” w Świeradowie Zdroju. Grali u boku znanych wykonawców m.in. Władysława Komendarka i Tomasz Stańki. W 1998 roku skład uległ

261 zmianie a do Łuczejki dołączył Paweł Olszański (efekty wizualne). Wylansowali hit „Underwater Flight” z albumu „Water Music”. Utwór był często prezentowany w Programie III Polskiego Radia u Jerzego Kordowicza. Zdobył nagrodę Złotej Dziesiątki w plebiscycie słuchaczy audycji Top Tlen. W 2015 roku muzyk obchodził 20-lecie artystycznej pracy muzycznej i z tej okazji wydał album „Early Recordings”. Łuczejko od 1999 roku jest organizatorem Międzynarodowych Prezentacji Multimedialnych „Ambient Festival” w Gorlicach. W wydarzeniu tym brali udział m.in.: Konrad Kucz, Artur Lasoń, Bookovsky, Władysław Komendarek.

Oto najpopularniejsze utwory:

 Lothlorien (2001),  Cold 11 (2008),  Autumn (2009),  Dancing Snowflakes (2009),  News Of The World (2009),  Terra Incognita (2013),  S.E.T.I. Project (2013),  Fish Dreams (2014),  Emptiness (2015),  Chronos II (2018).

Mac Demetrius (właśc. Maciej Paweł Krawczykowski) (ur. 1982) dj i producent. Tworzył muzykę house i electro-house. Używał pseudonimu Powermac. W wieku 18 lat rozpoczął karierę jako dj. Był rezydentem paryskiego klubu Jalouse Club. Założył wytwórnię M&J Records. W 2008 roku ukazał się jego debiutancki album „Essentials”, a później następne płyty „The Beats by Mac Demetrius” (2011) i „Sexy Ladies” (2011). Zagrał na finałowej gali Schwarzkopf Elite Model Look 2010. W tym samym roku artysta zdobył tytuł najlepszego dj-a przyznany przez „Fitness Generation Magazine”. Jego utwory: „Just Stand Up! / „The beats by Mac Demetrius” pojawiły się w reklamie międzynarodowego Projektu UFO 2011 i UFO 2012. Pracował w radiu: FG DJ Radio USA i FG DJ Radio Mexico.

Mafia Mike (właśc. Michał Nosowicz) (ur. 1982 w Opolu) dj i producent. Działa od 2000 roku. Produkuje muzykę w stylach: electro, chillout i house. Tworzył liczne projekty muzyczne m.in. Wet Fingers z Dj Adamusem, Somaa oraz MIYO z Jonatanem Chmielewskim (Johny Black). Występował na największych festiwalach w Polsce i na świecie m.in. Creamfields,

262

Global Gathering, Tunel Electro City, Sunrise Festival a także w klubach Spy Bar Chicago czy Pivilage Ibiza.

Oto najpopularniejsze utwory:

 Mafia Mike feat. Dominique - Make Me (2005),  Mafia Mike feat. Dominique – Lately (2008),  Don't Stop (2010),  Got To Be (2010),  Mafia Mike & Asia Ash - Hello Hello (2013),  Disarray (2015),  My Song (2015).

Makowiecki Tomasz (ur. 1983 w Gdyni) gitarzysta, piosenkarz, kompozytor i lider zespołu Makowiecki Band. W 2002 roku był finalistą show muzycznego „Idol” w TV Polsat. Dzięki temu zyskał dużą popularność. Podpisał kontrakt płytowy z wytwórnią BMG. W swojej karierze wydał kilka albumów. Na uwagę zasługuje jego elektroniczny album „Moizm” (2013), który nawiązywał do brzmień z lat 80-tych i 90-tych. Do jego nagrania zaprosił takich artystów jak: Władysław Komendarek, Józef Skrzek, Daniel Bloom. Produkcję promował singiel „Holidays in Rome”.

Oto najpopularniejsze utwory:

 Holidays in Rome (2013),  Your Foreign Books (2013),  A Summer Sale (2013),  Tomek Makowiecki feat. Józef Skrzek, Daniel Bloom - Dziecko księżyca (2013),  Tomek Makowiecki feat. Władysław Komendarek, Józef Skrzek -Ostatni brzeg II (2013),  Daniel Bloom feat. Tomek Makowiecki – Heartbreakers (2016),  Daniel Bloom feat. Tomek Makowiecki – Addicted (2016).

Manowski Marek (ur. 1966) kompozytor muzyki elektronicznej, absolwent szkoły muzycznej w Poznaniu w klasie fortepianu i perkusji. Inspirował się muzyką elektroniczną spod znaku: Vangelis, Tangerine Dream i Klaus Schulze. Fascynował się też poezją, folkiem i muzyką poważną (Chopin, Debussy, Grieg). W 1995 roku nagrał na kasecie „Kamienna Droga” swoje pierwsze utwory. Produkcję wydała wytwórnia X-Serwis. Wystąpił w Piszu na Zlocie Elektronicznych Fanatyków (ZEF). Tworzył muzykę do reklam, etiud filmowych i teatralno-baletowych. Oto najpopularniejsze utwory:

 Tajemnica ogrodów (1995),

263

 Kamienna Droga (1995),  Suita Jesienna: Cisza Pośród Burz (1995),  Infomania (1995).

Mathplanete projekt muzyki klubowej w składzie: Piotr Skotnicki, Artur Włodkowski. Duet jest aktywny od 2004 roku. Z Moniką Jarosińską zadebiutowali utworem „Free”. Do kolejnego nagrania „Lunatique” (2005) zaprosili wokalistkę Edytą Górniak. Rok później ukazał się ich album „Mathplanete” z udziałem takich artystów jak: Krzysztof Antkowiak, Natasza Jenkins, Paulla, Agnieszka Burcan z zespołu Plastic.

Oto najpopularniejsze utwory:

 Mathplanete ft. Edyta Górniak – Lunatique (2005),  Mathplanete ft. Monika Jarosinska - Free (2005),  Mathplanete ft. Natasha Jenkins- La Nuit (2006),  Mathplanete Ft. Krzysztof Antkowiak - Thick skinned (2006).

Marcelo Zammenhoff (Marcelo) (właśc. Piotr Wygachiewicz) (ur. 1970 w Łodzi) muzyk, kompozytor, fotografik, performer, designer, twórca wideo. Tworzył muzykę electro/synth-pop/noise oraz psycho-trance. Był autorem programu w TVP2 „Telewizja Atlantyda” (1993-94). Założył również: Teatr Elektryczny, grupę filmową Plazma TV, Galerię Xylolit w Łodzi (1995-96). Powołał do życia kilka zespołów m.in. F.P.Z (1987–1989), Morris Generativ (1989–1993), Protoplazma (1993–2003), E-1 (1996, projekt solowy), Mikrowafle (od 2003), Throbbing Wafle (od 2009). Był autorem drukowanej w odcinkach, niedokończonej powieści futurystycznej „Ziemia – Moskwa”. Organizował znane imprezy techno.

Marienburg zespół z Malborka w składzie: Janusz Zdunek (trąbka, instrumenty klawiszowe), Ireneusz Kaczmar (bas), Rafał Baca (perkusja). Powstał w 2004 roku. Grupa łączyła jazz z elementami elektroniki, muzyki filmowej i rocka.

Oto najpopularniejsze utwory:

 Past Post  Autonaprawa (2008),  Symfonia Zmysłów (2010).

264

Mass Kotki zespół z Warszawy prezentujący styl electro-clash. Byli aktywni w latach 2003- 2010. Do grupy należeli: Lady Electra – (instrumenty elektroniczne, wokal), Katiusza – (gitara basowa, wokal), Siwa – (gitara). W 2004 roku nagrali debiutancki album „Chodź zobaczyć”. Na płycie znalazło się 12 utworów i dwa remiksy. Promowało ją wideo teledysk „Brutalny Erotyzm”. W 2008 roku wyszła ich kolejna płyta „Miau Miau Miau” ze szlagierem „Maryja”. Ich muzyka stanowiła oprawę do spektaklu „Księga Rodzaju 2” wystawionego przez Teatr Współczesny we Wrocławiu. Zespół zakończył działalność w 2010 roku.

Oto najpopularniejsze utwory:

 Butelki (2004),  Rocco (2004),  Freak show (2004),  Maryja (2008),  Sukienka (2008),  Kombinacje,

Masala Soundsystem projekt muzyczny z nurtu electro-etno-punk-hip-hop. Inspirowali się muzyką indyjską i książką „Masala” autorstwa podróżnika Maxa Cegielskiego. Byli aktywni od 2002 roku. Skład grupy często się zmieniał. Wystąpili m.in. na Przystanku Woodstock w Kostrzynie nad Odrą (2007) i kilka razy w Gdyni na festiwalu Heineken Open'er.

Oto najpopularniejsze utwory:

 As One  Praczas & Like Orient (2003),  Rewolucja w Nas (2007),  Od Tarnobrzegu po Bangladesz (2010),  Let The Masala Riddim Play (2014),  Czas Powiedzieć Nie (2016).

Matauszek Korneliusz polski duchowny, tworzy muzykę elektroniczną. Wydał dwa albumy ambientowe „Szósta Nad Ranem” (1990), „Życie - Muzyka Obrazu i Słowa” (1993).

Oto najpopularniejsze utwory:

 W głębinę prawdy wchodzę (1990),  Morze znowu tonie w niebie  Mędrcy (1993),  The wise men  Życie objawiło się

265

Mathplanete projekt muzyczny w składzie: Piotr Skotnicki i Artur Włodkowski. Powstał w 2004 roku. W 2006 roku muzycy wydali debiutancki album „Mathplanete” z udziałem takich artystów jak: Monika Jarosińska, Natasha Jenkins, Agnieszka Burcan (Plastic) oraz Krzysztof Antkowiak. Album promował singiel „Lunatique” nagrany z wokalistką Edytą Górniak. W swoich kompozycjach łączyli różne style muzyki: acid jazz, r&b, soul, house, deep house, jungle, drum & bass, chilout, smooth jazz, pop.

Max Farenthide (właśc. Adrian Nogły) (ur. 1986 w Krakowie) dj i producent muzyczny. W 2008 roku wydał swój debiutancki album „Academy Of Dance”. W 2010 roku założył własną wytwórnię Freak Records, która promuje artystów muzyki klubowej. Wspólnie z Dj Hubertusem (właśc. Hubert Kwartnik) tworzył projekt Disco Superstars. Współpracował z gwiazdą muzyki klubowej Rico Bernasconim. Max Farenthide jest znany z ciekawych remiksów.

Oto najpopularniejsze utwory:  About you (HIT'N'HOT) (2004),  Music Revolution (HIT'N'HOT) (2005),  Get Down (JPlanet Entertainment, My Music (2006),  Slice Me Nice (JPlanet Entertainment, My Music) (2007),  Get Up (JPlanet Entertainment, My Music) (2007),  Take My hand (JPlanet Entertainment, My Music)(2007),  Body Rock (JPlanet Entertainment, My Music)(2008),  Can You Feel It (JPlanet Entertainment, My Music) (2008),  Max Farenthide feat. Nicco - On And On (JPlanet Entertainment, My Music) (2009),  Disco Superstars feat. Inusa Dawuda - Sweet Love (JPlanet Entertainment, My Music) (2009),  Happy People (Kontor) (2010),  Bernasconi & Farenthide - She's A Nympho (Starshit) (2010),  The New Number one (2010),  Number One (2012).  Girls,  I Want You,  I Love Music. Remiksy:

 Andrew Spencer - Video Killed The Radio Star (Max Farenthide Remix),  Base Attack & Jay Delano - Love & Music (Max Farenthide Remix),  Beachclub 69 Feat Inusa Dawuda - Matador (Max Farenthide Remix),  Belmond & Parker - Ping Pong (Max Farenthide Remix),  BoomTown - I Love NY (Max Farenthide Vs Kit Da Funk Remix),  C-Bool - Got 2 Know (Max Farenthide vs. DJ Hubertuse Rmx),  Chris Rockford Vs Jennifer Paige - Crush (Reloaded)(Max Farenthide Remix),  De-Grees - Bleeding Love (Max Farenthide Remix),

266

 Disco Pogo - Party Randale (Rico Bernasconi vs Max Farenthide Remix),  DJ Brainstorm - I Believe (Bernasconi & Farenthide Remix),  Dj Brainstorm - I'm Free (Rico Bernasconi & Max Farenthide Remix),  DJ Brainstorm - Save Me (Max Farenthide Remix),  Dj Cargo - Check It Out (Max Farenthide Remix),  Dj Cargo - Once Again (Max Farenthide Remix),  DJ Magic – Inside (Max Farenthide rmx),  DJ Scotty - He's a Pirate (Max Farenthide Remix),  DJ Sequenza - Lost In Dreams (Max Farenthide Remix),  DJs From Mars - Don't Give Up (Max Farenthide Remix),  Dr. Alban vs. Sash! – Hello South Africa (Bernasconi & Farenthide Remix),  East Clubbers – Sextasy (Max Farenthide vs DJ Hubertuse Remix),  Forseco – Calling Girls (Max Farenthide Remix),  Funky The DJ – Sex a Peal (Max Farenthide rmx),  Ginuwine feat. Timbaland & Missy Elliott - Get Involved (Bernasconi & Farenthide Remix),  Hey Mr Dj - Nicco (Max Farenthide Remix),  ItaloBrothers - Stamp on the Ground (Max Farenthide Remix),  Kit Da Funk - Freak It! (Bernasconi & Farenthide Remix),  K-Tronic – Electro Disco (Max Farenthide vs. DJ Hubertuse Remix),  Limelight - Too Blind To See It (Max Farenthide Remix),  Luke Payton - Get Busy (Bernasconi & Farenthide Club Mix),  Luke Payton - Get Busy (Bernasconi & Farenthide Dub Mix),  MBrother - Push It (Max Farenthide Remix),  Mbrother vs. Forseco – Diabolissimo (Max Farenthide Remix),  Megastylez - Mighty Disco King (Max Farenthide Remix),  Mr Malo - S'Express 2.1 (Bernasconi vs Farenthide Remix),  Niels Van Gogh Vs Emilio Verdez - My House Is Calling (Max Farenthide Remix),  Nightshifterz Vs. Marik - Touch Me (All Night Long),  Picco - Walk On By (Max Farenthide Remix)(Max Farenthide Remix),  Platinumgold - No More (Bernasconi & Farenthide Remix),  Pompero - Pompero (Max Farenthide vs Rock'n Babes Remix),  Powerbasse – Get This Party Started (Max Farenthide rmx),  Pronto - Get Fun (Max Farenthide Remix),  Raa Fee Gee See – Eo Ea (Max Farenthide Remix),  Rico Bernasconi - Love Deep Inside (Max Farenthide Remix),  Rico Bernasconi - Under Cover (Max Farenthide Remix),  Rico Bernasconi Feat Ace Of Base - Cruel Summer (Max Farenthide Remix),  Rico Bernasconi vs. DJs From Mars - Luv 2 Like It (Max Farenthide Pres Cisko Disco Remix),  Rock'N'Babes – Get This (Max Farenthide Remix),  Rudy Mc Vs Scotty - Paradise (Bernasconi & Farenthide Remix),  Sequenza meets Megastylez - Colour Of My Dreams (Max Farenthide Remix),  Sumptuastic - Teraz Już Wiesz (Max Farenthide Remix),  The Vamprockerz - Vamos A La Playa (Max Farenthide Remix),

267

 Tom Pulse - Back 2 the Oldschool (Max Farenthide Remix),  Tom Pulse - Cuando (Floresca El Chuno) Reloaded (Max Farenthide Remix),  Vinylshakerz - Slave (Turn Up The Music) (Max Farenthide Remix),  Wet Fingers – Hi Fi Superstar (Max Farenthide vs. DJ Hubertuse Remix).

Max i Kelner duet grający muzykę elektroniczną w składzie: Max (właśc. Robert Brylewski), Kelner (właśc. Paweł Rozwadowski). W 1992 roku wydali swój debiutancki album „Tehno Terror” w wytwórni Kamiling Co. W nagraniu tego krążka udział wzięli: wokalistka Vivian Quarcoo z grupy Izreal oraz Krzysztof „Banan” Banasik (z zespołu Armia i Kult). Przy jego produkcji posłużyli się techniką samplingu. Brylewski indywidualnie wydał dwie płyty z muzyką elektroniczną „Warsaw Beat” (1998) utrzymaną w stylu techno oraz „Warsaw Beat II” (2004). W 2006 roku wyszła reedycje album „Tehno Terror” wydana w wytwórni W Moich Oczach.

Oto najpopularniejsze utwory:  Dzieci (1992),  Mamy zahut (1992),  Kosmos (1992),  Bawimy się (1992),  Miasto (1992).

Me Myself And I zespół wrocławski w składzie: Magdalena Pasierska i Michał Majeran. Powstał w 2006 roku. Muzycy łączyli elektronikę z jazzem i innymi gatunkami muzycznymi. Ich koncerty uświetniały występy beatboxerów. Skomponowali muzykę do reklamy sieci komórkowej Heyah. W 2009 roku ich muzyka uświetniła spotkanie Dalajlamy XIV z mieszkańcami Wrocławia. Utwór duetu „Takadum” pojawił się na składance „+4871”, która promowała muzyków ze stolicy Dolnego Śląska. Byli uczestnikami III polskiej edycji programu „Mam talent” w 2010 roku. Rok później ukazał się ich debiutancki album „Takadum!”, który znalazł się na trzecim miejscu na liście OLiS. W 2012 roku nagrali swój kolejny album „Do Not Cover”.

Oto najpopularniejsze utwory:

 Takadum (2011),  Skibaraba (2011),  Elytom Encon (2012),  Ini (2012),

268

 Bloo (2012).

Mazurek Bohdan (ur. 1937, zm. 2014) kompozytor i pedagog. Od 1962 roku współpracował ze Studiem Eksperymentalnym Polskiego Radia. W latach 1974-1990 był też wykładowcą w Akademii Muzycznej w Warszawie. Prowadził audycję radiową poświęconą muzyce współczesnej i elektronicznej "Panorama muzyki elektronicznej". Jego muzykę można usłyszeć m.in. w trylogii dla dzieci: „Akademia Pana Kleksa”, „Podróże Pana Kleksa” i „Pan Kleks w kosmosie”. Interesował go folklor podhalański, łemkowski, hiszpański i chiński. Tworzył muzykę radiową, baletową, teatralną i telewizyjną. Oto najpopularniejsze utwory:  Etiuda (1965),  Bozzetti (1967),  Epitafium na śmierć Jana Palacha (1969),  Phantasma (1969),  Sinfonia rustica (1970),  Canti (1973),  Epizody (1973),  Ballada (1976),  Sny dziecięce (1976),  Daisy story (1979),  Alla rustica na instrumenty dęte i taśmę (1980),  Sześć preludiów elektronicznych (1981),  Polnische Lieder ohne Worte (1982),  Z notatnika (1983),  List do przyjaciół (1986),  Pennsylvania dream (1987),  Landscape (1995),  Suplikacje na sopran, głos, instrumenty perkusyjne i taśmę (2000).

McMarian zespół industrialny z Krakowa w składzie: Marcin Bednarski (z projektu Wahehe) i Piotr Kalinowski. Współpracowali z nimi: Ojciec (Wahehe) – gitara, Franz Dreadhunter– bas, Prezes (ID)-bas, Nodzeń – bas. Aktywny w latach 1986-1989. Muzycy korzystali z syntezatorów własnej produkcji. Inspirowali się muzyką: D.A.F., Kraftwerk, Criss & Cosey i Front 242.

Oto najpopularniejsze utwory:  Dziwny Swiat Mariana III (1986),  Untitled,  Destrukcja II,  X.

269

Mery Spolsky (właśc. Maria Ewa Żak) (ur. 1993 w Warszawie) piosenkarka, projektantka ubrań, gitarzystka i producentka muzyczna. Ukończyła Państwową Szkołę Muzyczną I i II stopnia im. Fryderyka Chopina w Warszawie w klasie skrzypiec. Wygrała liczne konkursy muzyczne m.in. Opolskie Super Debiuty 2015, Festiwal „Pejzaż Bez Ciebie” 2015 i „Carpathia Festival 2016”. Była związana z zespołami: Normal Polish Butterfly i Makijaż, a z Kubą Bąkałą tworzyła duet Różowe Okulary. Od 2014 roku działa pod pseudonimem Mery Spolsky. Zadebiutowała singlem „Miło było pana poznać” (2017), który promował wideo- teledysk. Kompozycja okazała się przebojem roku w plebiscycie Radia Kampus „Same Sztosy 2017”. Płyta pod tym samym tytułem była nominowana do „Fryderyk” w kategoriach album roku elektronika i fonograficzny debiut roku (2018). Promowały ją single: „ Alarm” oraz „Liczydło”. W 2019 roku wyszedł jej drugi album „Dekalog Spolsky”, a na płycie znalazło się 10 utworów (plus intro i bonus), które są swoistym zbiorem dziesięciu zasad tej wokalistki. Z tego krążka pochodzą szlagiery: „Fak” oraz „Bigotka”. Płyta była nominowana do nagrody „Fryderyk” w kategorii album roku elektronika (2020). Artystka wystąpiła na wielu koncertach i festiwalach: FMT w Szczecinie i Targów Muzycznych CJG w Warszawie, Spring Break'u w Poznaniu. Mery Spolsky nagrywa w wytwórni Kayax.

Oto najpopularniejsze utwory:

 Miło Było Pana Poznać (2017),  Liczydło (2017),  HALO! (2018),  Alarm (2018),  Wrzesień (Nie Zrób Mnie W Konia, Au!) (2018),  Bigotka (2019),  Mery Spolsky feat. Igorilla - Ups! (2019),  Fak (2019),  Mazowiecka Kiecka (2020).

Michel Delving projekt elektroniczny w składzie: Robert Chojecki i Bartłomiej Dramczyk. Wydali w 1996 roku jedyną produkcję „Władca Pierścieni”. Łączyli muzykę industrial z rockiem.

Oto najpopularniejsze utwory:

 Władca Pierścieni (1996).

270

Michniewski Wojciech (ur. 1947 w Łodzi) kompozytor i dyrygent. Studiował dyrygenturę u Stanisława Wisłockiego oraz teorię muzyki i kompozycję u Andrzeja Dobrowolskiego w PWSM w Warszawie. W latach 1973- 1978 był dyrygentem Orkiestry Filharmonii Narodowej. Wraz z Krzysztofem Knittlem i Elżbietą Sikorą założył grupę kompozytorską KEW (1973-77). Za swój utwór „Whisperetto” otrzymał w 1975 roku nagrodę Premio RAI włoskiego radia i telewizji. Na Międzynarodowym Konkursie Dyrygentów im. Guido Cantellego w Teatro alla Scala w 1977 roku zdobył pierwszą nagrodę, a rok później brązowy medal w Konkursie im. Ernesta Ansermeta w Genewie. W latach 1979–1981 Michniewski był dyrektorem artystycznym Teatru Wielkiego w Łodzi. W latach 1987-1991 kierował Filharmonią Poznańską. W Teatrze Wielkim Michniewski wyreżyserował światowe prawykonania oper „Wyrywacz serc” Elżbiety Sikory (1995), „The Music Program Roxanny Panufnik” (2000) oraz „Ignorant i szaleniec” Pawła Mykietyna (2001). W 1996 roku otrzymał nagrodę „Fryderyk” za nagranie utworów Witolda Lutosławskiego. Za zasługi dla współczesnej muzyki polskiej Michniewski otrzymał Nagrodę Związku Kompozytorów Polskich.

Mierzicki Remi (ur. 1977 w Kamieniu Pomorskim) muzyk i producent. Zafascynował się muzyką takich artystów jak: Jean Michel Jarre, Vangelis, Kitaro, Mike Oldfield i Michael Cretu oraz Marek Biliński. Od 2002 roku zaczął używać syntezatora Korg Trinity. Zadebiutował podczas festiwalu muzyki elektronicznej w Piszu „ZEF 2003 Reaktywacja”. Jego muzykę prezentowało Polskie Radio i Radio Plus. W 2004 roku wyprodukował płyty: „Tai Chi” , „Ocean Spokoju” wydane w labelu Anymusic (Piotra Dygasiewicza). Skomponował muzykę do spektaklu Karola Wojtyły "Pod sklepem jubilera" w reżyserii Andrzeja Marii Marczewskiego.

Oto najpopularniejsze utwory:

 From the past.

Mikrowafle pionierzy muzyki electro i syntetic-pop w Polsce. Zespół powstał w Łodzi w 2003 roku. Był związany z grupą filmową Plazma TV i Marcelem Zammenhoffem. W 2004 roku muzyków nominowano do konkursu Festiwal Top Trendy. Ich nagrania znalazły się na dwóch składankach wydanych przez Fundację Bęc Zmiana. W 2005 roku własnym sumptem nagrali album pt. „Nareszcie (Gdzie Ten Fjuczer?)”.

Oto najpopularniejsze utwory:

271

 Dziewczyno Taliba (2003),  My są profesory (2004),  Chemia (2005),  Chciałbym kogoś kochać (2005),  Kukuczka (2007),  Suicide Commando (2008),  Mikrokosmos-Makrokosmos (2010),  Alchemik.

Milde Michel (właśc. Michał Tomasz Milde) (ur. 1977 w Bydgoszczy) kompozytor i twórca muzyki elektronicznej. Jego ulubieni wykonawcy to: jak Jean-Michel Jarre, Tangerine Dream, Kraftwerk. Tworzy muzykę ambientową z wpływami szkoły berlińskiej. Milde dzięki funduszom uzyskanym z akcji crowdfundingowym na portalu Polakpotrafi.pl wydał swoje pierwsze płyty: „Images” (2016), „Ultra PRL” (2016). Później związał się z wytwórnią Marmel Records i tu wyszły jego kolejne albumy: „Chernobyl Disaster” (2017) i „Rencontre avec la musique” (2017). Nazywano go polskim Jeanem Michelem Jarrem.

Oto najpopularniejsze utwory:

 Fighting with Deadly Radiation (2017),  Openning (2018),  Quantum Physics,  My Home, My Family,  Hydroelecricity,  Flowers and Colors,  Fly to the Alpha Centauri,  Loosing Power - Sad Song.

Millennium grupa elektroniczna w składzie: Krzysztof Kłubo (aka DJ Phobos, Kris Klubo), Tomasz Rożek (aka Tom Horn, TR), później dołączyli Dawid Portasz (aka Dr Jamal), Przemysław Parszutowicz (aka Monsieur Pate). Działali w latach 1993-2002. Byli pionierami muzyki techno/house w Polsce. Uznawani są za pierwszy polski live act. Zagrali ponad 200 koncertów i nagrali trzy albumy: „A Teraz Polska” (1995), „Self” (1998), „Entropy” (2000).

Oto najpopularniejsze utwory:

 A Teraz Polska (1995),  Re-Flex (1998),  Self (1998),  Motion In Glass (1998),  Irie (2000).

272

Mixtura grupa z Wrocławia w składzie: Kamil „Grizzlee” Raciborski – (wokal), Akvizytor - (gitara, wokal), Grzela - (gitara basowa), Bolek - (perkusja), Baran - (instrumenty klawiszowe) i Pantekturka. Zespół powstał w 2011 roku. W 2012 roku w serwisie YouTube ukazał się ich pierwszy utwór „Ślepy”. Kolejną kompozycję „Piętno” wydali z raperem Pezetem. W tym samym roku wyszedł ich dwupłytowy album „Duch w Maszynie”. Współpracowali z takimi arystami jak: Grrracz, Auer, Czarny z HiFi Bandy, Screwball.

Oto najpopularniejsze utwory:

 Ślepy (2012),  Królowie Nocy (2012),  Mixtura feat. Pezet – Piętno (2012),  Machina I (2012),  Ducha Nie Gaście (2012).

Miyo projekt muzyki elektronicznej z Warszawy w składzie: Dj Mafia Mike (właśc. Michał Nosowicz) i Johny Black (właśc. Jonatan Chmielewski). W 2017 roku zadebiutowali nagraniem „Cool Alone” z gościnnym udziałem wokalisty Thomasa Daniela. Razem z Tymkiem ( właśc. Tymoteusz Bucki) nagrali hit „Będzie lepiej” (2019).

Oto najpopularniejsze utwory:

 Cool Alone (2017),  MIYO ft. Young Igi - Caly Swiat (2018),  MIYO ft. Tymek - Będzie lepiej (2019),  Zrób ten krok (2019).

Modfunk grupa elektroniczna z Warszawy w składzie: Piotr Jarecki (aka Pimo) i Martin Tigermaan (aka Autor X, Muslee, J.Tiger). Muzycy łączą różne style house, electro i disco. Inspirowali się przede wszystkim francuskim housem spod znaku Daft Punk. Zadebiutowali piosenką „Taxi Boy” (1999), a następna ich produkcja „Superstar” znalazła się na kompilacji muzycznej „Pepsi Faza”. Ich twórczość popularyzowała w Polsce rozgłośnia radiowa Radiostacja z Warszawy. Duet wydał kolejne single: „Funk Salad” (2000), które znalazło się na kompilacji wydanej przez magazyn Machina „Niech Cię Usłyszą” i „Smile” (2001). Ich debiutancki album „Superfuzja” ukazał się w 2002 roku, a promowały go single: „Souler”, „Promo”. Teledyski do tych utworów były wykonane w animacji 2D i 3D. Emitowano je często

273 w VIVA Polska i MTV Polska. Muzycy wzięli udział w projekcie Wirtualnej Polski o nazwie Strefa MP3. Ich piosenki były dostępne bezpłatnie w internecie. Kolejna ich produkcja „Love & Hate” ukazała się w 2003 roku (z gościnnym udziałem wokalistki Evah). Wyprodukowali remiksy dla Moniki Brodki („Miałeś być”) i Reni Jusis („Kiedyś cię znajdę”). Grupa nawiązała współpracę z londyńską wytwórnią Machine Gun Ibiza Records. W 2007 roku wydali singiel „We Got Game”, do którego zrealizowano animowany komputerowo teledysk. Był on nominowany do nagrody Yach Film Festival. Modfunk remiksowali utwór „Happy Therapy” francuskiego muzyka Demona. W 2008 roku wyszedł następny ich album „Emofunk”. Okazał się bardziej electro-popowy. Jednym z producentów był Philippe Zadar z grupy Cassius, a w utworze „Rack Bhayo Ni Ho Bro” gościnnie wystąpił John Webb z amerykańskiej grupy Love Meets Lust. Ich następna płyta „Land Grab” wyszła w 2012 roku.. Grupa występowała w Polsce i za granicą.

Oto najpopularniejsze utwory:

 Taxi Boy (1999),  Funk Salad (2000),  Smile (2001),  Souler (2002),  Promo (2002),  Love & Hate (2004),  We Got Game (2007),  Cut Your Soul (2008),  Showtime (2008),  Rack Bhayo Ni Ho Bro! (2009),

Mogielnicki Andrzej (ur. 1948 w Warszawie) autor tekstów piosenek, satyryk, producent muzyczny. Był twórcą grupy System i współpracował ze Zbigniewem Hołdysem. Pisał teksty piosenek dla Budki Suflera. W 1982 roku założył z Janem Borysewiczem zespół Lady Pank. Napisał teksty piosenek m.in. grupy Dwa Plus Jeden „Bez Limitu”; Izbeli Trojanowskiej „Iza”, „Układy”; Lady Pank „Ohyda”, „Drop Everything”, „O dwóch takich co ukradli księżyc”; Bogdana Gajkowskiego „Kapitan Nemo”. Mogielnicki zwyciężył kilka razy w plebiscycie magazynu „Non Stop” na autora roku.

Monopol zespół założony w 2006 roku wykonujący muzykę z pogranicza popu i elektronicznej muzyki tanecznej. Jego twórcą był Andrzej „Jędker” Wawrykiewicz (członek hiphopowego zespołu WWO). Zespół wielokrotnie zmieniał swój skład. Od 2012 roku do grupy należeli: Jędker, Dj Endo oraz dwie wokalistki, Edyta i Anita Zaboroś. W 2009 roku wydali

274 swój pierwszy album „Product of Poland 100%”. Później nagrali jeszcze dwie płyty: „Remixed in Poland” oraz „Eko”. Teledysk do utworu „Zodiak na melanżu" zdobył pierwsze miejsce w telewizji Viva Polska. W 2013 roku zespół zakończył działalność.

Oto najpopularniejsze utwory:

 Zodiak na melanżu (2009),  Lans (2010),  Jedna noc (2012),  Monaco (2012),  Imprezza (2012).

Morris Generativ grupa aktywna w latach 1988-1993. Działali w Ciechocinku i w Łodzi. Byli przedstawicielami muzyki industrial noise / postindustrial. Założycielem grupy był Marcelo Zammenhoff (właśc. Piotr Wygachiewicz). Do produkcji muzyki wykorzystywali własnoręcznie wykonywane i przerabiane urządzenia (generatory, miksery). W 1992 roku wyszła ich kaseta „The Simplest Truths”. To na nich wzorował się Kazik Staszewski.

Oto najpopularniejsze utwory:

 Anomalia-2 (1990),  Fine Stomach (1990).

Mosqitoo grupa muzyczna electro house w składzie: Rafał Malicki - (instrumenty klawiszowe) i Monika Głębowicz - (wokal). Rozpoczęli swoją działalność w 2002 roku. Zespół zajął drugie miejsce w kategorii Debiuty na Festiwalu w Opolu w 2004 roku. Od 2005 roku są związani z wytwórnią Kayax i tu wydali swój debiutancki album „Mosqitoo Music”. Kolejne ich płyty: „Black Electro” (2007) i „Synthlove” (2010) zdobyły uznanie fanów. Ten ostatni krążek promowały trzy single: „Colour Is Blue”, „Getting Closer” oraz „Little Beat”. „Magazyn Esencja” uznał ich produkcje za jedne z najlepszych w naszym kraju.

Oto najpopularniejsze utwory:

 I Feel You (2005),  I believe it's true / To co stało się (2005),  To Co Stało Się (2005),  Bring Me Joy (2006),  Jeżeli Jesteś - Wołam Cię (2006),  Chcę (2007),  Celebrate (2007),  Sweet Dreams (2007),  Little Beat (2010),  Colour Is Blue (2010),  Getting Closer (2010).

275

mRqS (właśc. Marek Szulen) (ur. 1975 w Kwidzynie) kompozytor i twórca muzyki elektronicznej. W 2001 roku wydał pierwszą płytę ambientową „Ankaria”, a później następną „Creation - Universal Consciousness” (2002). W latach 2000-2001 organizował z Kayanisem Festiwal Muzyki Elektroniczej "KOMP" w Kwidzynie. Występował w projekcie Krawędź Światów z Danielem Bloomem, Dariuszem Stawickim, Mateuszem Ozyrą, Michałem Dudkiem, Robertem Błaszczykiem, Tomaszem Bednarzem, Tomaszem Żurem.

Oto najpopularniejsze utwory:

 New Earth (2005).

Najakotiva zespół z Warszawy w składzie: Sebastian Witkowski, Konstanty Usenko, Marcin

Skibiński, skrzypaczka Renata Wojnarowska i perkusista Marek Szwarc. Powstał w 1994 roku. Później do grupy dołączył: David Price i Filip Rakowski (perkusiści). Grali muzykę electro- industrial z użyciem komputerów Amiga i Atari, samplerów i syntezatorów w połączeniu z wiolonczelą. Inspirowali się twórczością zespołu Kraftwerk i słoweńskim Laibach. W 1999 roku zawiesili działalność. Artyści powrócili do tworzenia muzyki w 2009 roku, a rok później zagrali na Open'er Festival.

Oto najpopularniejsze utwory:

 Bocassa (1999),  Friki,  Sensemilla Session,  Fiolet,  Jestem.

Nash projekt muzyki elektronicznej w składzie: Anna Gadt i Miłosz Wośko. Wydali swój debiutancki album „Trik” w 2016 roku. Producentem tej płyty był Andrzej Izdebski, a teksty napisał Dariusz Lewandowski. Na płycie łączyli brzmienia akustyczne z elektroniką. Korzystali m.in. z syntezatora Yamaha CP-70, skrzypiec, klarnetu.

Oto najpopularniejsze utwory:

 Mandalay (2016),  Gołąb (2017),  Twoimi ustami (2017).

276

Nazar zespół założony w 1991 roku w składzie: Nazara Al-Khouri i Szymon Wysocki. Grali muzykę elektroniczną z elementami popu, rapu i funku. Ich album „Extazee!” (1993) był nominowany do nagrody „Fryderyk” w kategorii najlepszy album muzyki tanecznej. W 1997 roku ukazał się album „Kosmos” utrzymany w klimatach drum’n’bass i latino-house. Później pod nazwą Nazar występował już tylko Nazar Al-Khouri.

Oto najpopularniejsze utwory:

 Memory of you (1991),  Moja wolność (1993),  Białe Święta (1993),  Żyjesz w snach (1993),  Oni (My) (1993).

Nemezis projekt muzyczny Łukasza Pawlaka, do którego dołączyli: Andrzej Rutkowski i Sebastian Walensa. Skład grupy często się zmieniał. Grali muzykę spod znaku dark ambient. Inspirowali się: Biosphere, Briana Eno i Fani Lustmorda. Ich koncert w Ostrowie Wielkopolskim (1997) został zarejestrowany i wydany na kasecie. Dopiero w 2002 roku wytwórnia Requiem Productions Records wydała jego reedycję na płycie cd „ Koncert Ostrów 3 / Illbient”. W latach 1998-99 nawiązali współpracę z Wawrem z Końca Taniec, czego efektem była płyta „IZ-ZA7”. Na krążku widać fascynację nowoczesną elektroniką połączoną z ambientem. W 2001 roku nakładem Vivo Records wyszła ich w pełni profesjonalna produkcja „Whispers From Behind The Window” z udziałem Macieja Stanieckiego i Wojtka Benicewicza. Pawlak jest właścicielem wytwórni Requiem Productions Records. Promuje polską muzykę elektroniczną i wydaje płyty z cyklu „City Songs” a także „Sleep Well”. Staniecki specjalizuje się w komponowaniu muzyki do reklam, prezentacji i dżingli. Stworzył oprawę muzyczną do filmu: „Paradox Lake” (reż. Przemysław Reut) oraz "Superprodukcja"

(reż. Juliusz Machulski) i przedstawień teatralnych.

Oto najpopularniejsze utwory:

 Cold Room,  Iced Eyes,  Widow Maker,  Subtropolis 10893,  Sila,  Strefa,

277

 Syreny,  Iced Eyes (2001).

Nerious (właśc. Tomasz Szymański) (ur. 1986 w Bydgoszczy) muzyk i producent. Tworzy muzykę w stylu ambient z wpływami szkoły berlińskiej. Do produkcji swoich pierwszych utworów wykorzystał program Music Creation i konsolę Sony Playstation. W 2006 roku wydał swoje pierwsze produkcje na kasecie „Elzert” w 2006 roku. Inspirował się muzyką: Vangelis, J.M.Jarre, Enigma, Tangerine Dream, a z polskich wykonawców: Remote Spaces, Polaris. Jego utwór pojawił się na płycie dołączonej do w magazynu "Estrada i Studio”. Muzykę Szymańskiego prezentował Piotr Lenart w programie „El-mania”.

Niemen Czesław (właśc. Czesław Juliusz Wydrzycki) (ur. 1939 w Starych Wasiliszkach, zm. 2004 w Warszawie). Był jednym z najwybitniejszych i najważniejszych twórców muzyki w naszym kraju. W 1958 roku przybył do Polski jako repatriant. Rozpoczął swoją karierę w studenckim klubie „Żak” w Gdańsku. Występował z zespołem Czerwono-Czarni. Od 1962 roku był członkiem grupy Niebiesko-Czarni (1962-1966). W 1966 roku założył Akwarele. Pierwszy jego hit ukazał się w 1966 roku, a była to piosenka „Sen o Warszawie”. Na festiwalu w Opolu w 1967 roku zaprezentował „Dziwny jest ten świat”. Nagranie przyniosło mu sławę i uznanie. Stało się hymnem młodego pokolenia. Niemen otrzymał Nagrodę Specjalną Przewodniczącego Komitetu do spraw Polskiego Radia i Telewizji. Jego album z tym nagraniem zdobył status złotej płyty. Artysta, jako jeden z pierwszych w naszym kraju, wykorzystał organy Hammonda do nagrania albumu „Sukces”. Niemen często koncertował z zespołem Akwarele, z którym nagrał hit „Czy mnie jeszcze pamiętasz” (Polskie Nagrania) 1969 rok. W 1970 roku nagrał album „Niemen Enigmatic” (Polskie Nagrania) z udziałem Michała Urbaniaka i Zbigniewa Namysłowskiego. Album promowało nagranie „Bema pamięci rapsod żałobny” Cypriana Kamila Norwida. W 1971 roku we współpracy z Józefem Skrzekiem, Helmutem Nadolskim, Jerzym Piotrowskim oraz Antymosem Apostolisem, Niemen nagrał album „Strange Is This World” w zachodniej wytwórni CBS. Później wyszły jego kolejne albumy „Niemen vol. 1”, „Niemen vol. 2” a także (bez udziału Nadolskiego) „Ode to Venus”. Muzyk eksperymentował i nagrał ciekawą płytę „Russische Lieder” z białoruskimi i rosyjskimi melodiami ludowymi. W 1974 roku w Nowym Jorku wyszedł krążek „Mourner`s Rhapsody”. Na płycie „Niemen Aerolit” (Polskie Nagrania) z 1975 roku pojawiły się instrumenty elektroniczne: Minimoog i Mellotron. W 1975 roku otrzymał Złoty Krzyż Zasługi i Odznakę Zasłużonego Działacza

278

Kultury. Album „Katharsis” z 1976 roku okazał się przełomowy dla muzyki elektronicznej. Na płycie znalazły się hity: „Planeta Ziemia”, „Fatum” oraz „Katharsis”. Artysta zagrał w 1979 roku na festiwalu w Opolu i wykonał elektroniczną wersję hitu „Dziwny jest ten świat”. Piosenka „Nim przyjdzie wiosna” przyniosła mu nagrodę Grand Prix na Festiwalu Interwizji w Sopocie. W 1989 roku ukazał się album „Terra deflorata”. Kolejna jego płyta „Spodchmurykapelusza” wyszła w 2001 roku. Niemen komponował muzykę do filmów m.in.: „Antyki” (reż. K. Wojciechowski), „Polonia Restiuta” (reż. B. Poręba), „Wesele” (reż. A. Wajda), „Dziewczyny do wzięcia”, (reż. A. Kondraciuk), seriali TV „Rodzina Leśniewskich” (reż. J. Łęski), „Kronika polska” (reż. Grzegorz Królikiewicz). Nagrywał we Francji, we Włoszech i w USA. Łączył muzykę soul ze słowiańską melodyką. Był prekursorem big-beatu w Polsce. Pierwszy w naszym kraju na szeroką skalę zaczął wykorzystywać instrumenty elektroniczne. W latach 90-tych artysta zajął się malarstwem oraz grafiką komputerową. Z dorobku Niemena skorzystał zespół The Chemical Brothers, nagrywając „The Test” (2002). Sięgnął do kompozycji „Pielgrzym” z płyty „Niemen Aerolit” z 1975 roku.

Oto najpopularniejsze utwory:

 Zabawa w ciuciubabkę (1965),  Sen o Warszawie (1966),  Dziwny jest ten świat (1967),  Pod papugami (1968),  Czy mnie jeszcze pamiętasz (1968),  Klęcząc przed tobą (1968),  Płonąca stodoła (1968),  Sukces (1968),  Wiem, że nie wrócisz (1968),  Czas jak rzeka (1968),  Bema pamięci rapsod żałobny (1970),  Jednego serca (1970),  Mourner`s Rhapsody (1974),  Katharsis (1976),  Nim przyjdzie wiosna (1980),  Terra Deflorata (1989).

Niwea projekt muzyki elektronicznej w składzie: Wojciech Bąkowski - (autor tekstów i wokal) oraz Dawid Szczęsny - (producent muzyczny). Pierwszy ich album „01” wyszedł w 2010 roku nakładem wytwórni muzycznej Qulturap. Promował go teledysk „Miły, młody człowiek”. Muzycy byli nominowani do nagrody „Superjedynki” w kategorii album debiutancki. Rok później ukazał się ich następny album „02”.

Oto najpopularniejsze utwory:

 Miły, młody człowiek (2010),

279

 Klata Piersiowa (2010),  Nadusze (2010),  Jem Kamienie (2011),  Wszystko / Tło (2012), niXes zespół w składzie: Ania Rusowicz, Hubert Gasiula i Kuba Galiński. Tworzyli muzykę w stylu rocka psychodelicznego z elementami elektroniki. Ich debiutancki album niXes wyszedł w 2017 roku. Promowały go single: „Hole in the Universe” oraz „Circles”.

Oto najpopularniejsze utwory:

 Circles (2017),  Hole in the Universe (2017),  In the middle of the rainbow (2017),  Summer Waves (2018),  Paper plane (2018).

Nosowska Katarzyna (ur. 1971 w Szczecinie) wokalistka, autorka tekstów. Z zespołem Hey zadebiutowała na Rock Festival w Kielcach, gdzie zdobyła II nagrodę. W 1993 roku pojawił się ich pierwszy album „Fire”. Artystka w 1996 roku nagrała płytę „Puk puk” z udziałem Piotra Banacha. Na krążku znalazły się też elektroniczne utwory m.in. „O tobie ?” i „Puk puk”. Album zdobył nagrodę „Fryderyk” w kategorii muzyka alternatywna. Artystka współpracowała z Andrzejem Smolikiem, który skomponował muzykę do jej albumu „Milena” (1998). Krążek promował elektroniczny przebój „Nasza truskawa”. Jej najpopularniejszy album „Sushi” (2000) wyprodukował również Smolik i Paweł Krawczyk. Na tej płycie znalazły się szlagiery: „Grooby”, „Keskese”. „Tfu” i „Electrified”. Produkcja zdobyła nagrodę „Fryderyk” w 2000 roku w kategorii autor roku i płyta roku –muzyka alternatywna. Artystka pisała teksty piosenek dla Justyny Steczkowskiej, Michała Żebrowskiego i zespołu Yugoton. Współpracowała m.in. z Kazikiem, Pawłem Kukizem. Jej piosenki pojawiły się w filmach „Gry uliczne” (reż. Krzysztof Krauze). Nosowska pisała felietony dla „Filipinki” i „Muzy”.

Oto najpopularniejsze utwory:  Jeśli Wiesz Co Chcę Powiedzieć... (1996),  O Nas (1996),  Gdy Rozum Śpi (1998),  Milena (1998),  Nosowska & Kazik– Zoil (1998),  Electryfied (2000),

280

 Tfu (2000),  Yugoton & Nosowska & Kukiz – Rzadko Widuję Cię Z Dziewczętami (2001),  Renata Przemyk & Kasia Nosowska – Kochana (2003),  Zielono mi (2004),  Nosowska, Rojek, Grabaż – Prosta Rzecz (2005),  Wojciech Waglewski & Kasia Nosowska– Piosenka Kobieca (2006),  Karatetyka (2007),  Era Retuszera (2007),  O Lesie (2011),  Nosowska & O.S.T.R. – Jutro jest dziś (2013),  Sypnij Ziarnem Szczerych Słów (2015),  Nosowska & Zamilska – Jeśli Wiesz Co Chcę Powiedzieć (Zamilska Remix) (2018),  Nagasaki (2018),  Nosowska – Ja Pas! (2018).

Novika (właśc. Katarzyna Nowicka) (ur. 1974) wokalistka, didżejka, producentka oraz dziennikarka. Tworzy muzykę elektroniczną w stylach: electro, deep house, deep techno i dubtronica. Od 1997 roku Novika z Dj Boogie Mafia występowała w klubach. Ich pierwszy koncert odbył się w Forum Fabricum w Łodzi. W 2001 roku współpracowała z Andrzejem Smolikiem przy singlu „T. Time” nominowanym do nagrody „Fryderyk”. W 2006 roku wydała swój debiutancki album „Tricks of Life”, który przyniósł jej rozgłos. Kolejne albumy „Lovefinder” (2010) i „Mixfinder” (2011) zdobyły nagrody „Fryderyk” w kategorii elektroniczny album roku. Novika w 2010 roku była supportką przed koncertem Katy Perry w Warszawie. W 2013 roku ukazała się jej kolejna płyta we współpracy z wytwórnią MMA records „Heart Times”. Promował ją singel „Who Wouldn't”. Artystka współpracowała m.in. Futro, Smolikiem, Fiszem, Vienio & Pele, Dj Adamusem. Prowadziła program radiowy „Radio Lazy Sunday” w Radiostacji, grała także w Jazz Radio i w radiu młodzieżowym – BIS. Założyła wytwórnię płytową Beats Friendly. Koncertowała na całym świecie m.in. w Paryżu (Zamknięcie Roku Polskiego we Francji) i w Japonii (Expo). W 2020 roku otrzymała kolejną nominację do nagrody „Fryderka” za album „Bez cukru” (2019).

Oto najpopularniejsze utwory:

 Smolik & Novika- T.time (2001),  Nic poza nami (2004),  Depend on you (2006),  Novika feat. Futro - Spacer Po Miłość (2008),  Lovefinder (2010),  Lovebirds - This Time Feat. Novika (2012),  Miss Mood (2012),

281

 Safest (2013),  She's Dancing (2013),  Who Wouldn't (2013),  Miss Mood (Satin Jackets Remix) (2018),  Lekko (2019),  Od Dziecka (2019).

Nun projekt założony w 2000 roku w składzie: Magdalena Kaspryszyn - (wokal, teksty, instrumenty klawiszowe), Olaf Karbowiak - (programowanie, sampling, instrumenty klawiszowe, kompozycje). Wykonują muzykę w stylu electroclash z wpływami new romantic i synth-pop. W swojej twórczości nawiązywali do dokonań takich artystów jak: Ladytron, Fisherspooner, Goldfrapp, Client oraz do muzyki z lat 80-tych m.in. Gary Numan, Human League, New Order, Kraftwerk, Depeche Mode. Nazwa duetu wywodzi się z mitologii egipskiej. W 2001 roku nagrali pierwsze demo z 14 piosenkami „This Is Electro Pop", które spodobało się krytykom i dało im rozgłos. Dzięki temu Nun podpisał kontrakt z wytwórnią Sissy Records (BMG Poland). Grupa gościła w TVP 3, w którym zaprezentowała utwór „Silence”. W 2002 roku duet nagrał swoją wersję piosenki „A Ty Się Bracie Nie Denerwuj” Andrzeja Dąbrowskiego. Szlagier pojawił się na kultowej składance „Football-EP” promującej Mistrzostwa Świata w piłce nożnej. Był to pierwszy utwór w stylu electroclash wydany w Polsce i w języku polskim. W tym samym roku ich hity "Stop!" i "I Don`t Know How” pojawiły się na ścieżce dźwiękowej thrillera science-fiction pt. "Arche" (reż. Grzegorz Auguścik). Wytwórnia Sequence Records wydała w 2005 roku składankę „The Best Of Polish Synth Vol.1”, na której znalazły się trzy piosenki grupy zremiksowane przez znanych producentów. W tym samym roku podpisali kontrakt ze szwedzką wytwórnią Substream. W 2006 roku wydali album „Sunlight”, który promował przebój „Hope”. Piosenka zdobyła olbrzymią popularność m.in. w Niemczech i Rosji. Projekt Nun gra koncerty w Polsce i za granicą.

Oto najpopularniejsze utwory:

 Stop! (2006),  Hope (2006),  Here 4U / Burn (2006),  Vision Of Life (2008),  I Don't Know How (2008),  Thunder (2015).

282

Nykiel Natalia (ur. 1995 w Mrągowie) piosenkarka, autorka tekstów. Była finalistką drugiej edycji programu The Voice of Poland (2013). W 2014 roku podpisała kontrakt z Universal Music Polska i wydała swój debiutancki album „Lupus Electro”. Krążek promował singiel „Wilk”, który nie osiągnął większego sukcesu na listach przebojów. Następny utwór z tego albumu „Bądź duży” przyniósł jej sukces i sławę. Zdobył status diamentowego singla. Dobrze się sprzedał (100 tysięcy egzemplarzy). Teledysk do tej piosenki zdobył nagrodę na Eska Music Awards 2015 i przyniósł jej nominację do nagrody Best Polish Act na gali MTV Europe Music Awards 2015. Producentem płyty był Michał „Fox” Król. Album zyskał status złotej płyty. Jej drugi album „Discordia” ukazał się w 2017 roku. Był nominowany do nagrody „Fryderyk”. Wideoklip do piosenki „Łuny” (2018) otrzymał pierwszą nagrodę na prestiżowym Międzynarodowym Festiwalu Filmowym Queen Palm w Palm Springs. Artystka została wybrana Kobietą Roku przez magazyn „Glamour”. Występowała na największych festiwalach: Audioriver Festival, Orange Warsaw Festival, Kraków Live Festival, Electronic Beats Festival w Köln. Jej trasa koncertowa promowała album „Discordia”. Artystka została zaproszona na Red Bull Stripped Sessions i wystąpiła w Saturday Night Live Poland. W 2019 roku wydała swój kolejny album „ Origo”.

Oto najpopularniejsze utwory:

 Wilk (2014),  Bądz Duży (2015),  Pół Dziewczyna (2016),  Error (2016),  Spokój (2017),  Kokosanki (2018),  Łuny (2018),  Jak Żądło (2018),  Quya (2019),  Volcano (2019),  Atlantyk (2020).

Ocean projekt elektroniczny w składzie: Leszek Sękowski, Rafał Malicki i Krzysztof Rudnicki. W 1994 roku nagrali kasetę „From The Rolling Ocean”.

Odyssey (właśc. Tomasz Pauszek) (ur. 1978 w Bydgoszczy) producent i muzyk elektroniczny. W 2000 roku zagrał pierwszy koncert „Electric Night" w klubie Blue Haeven

283 w Solcu Kujawskim. W tym samym roku z bydgoskim muzykiem Pawłem Murlikiem zorganizował „Bydgoski Festiwal Niezależnej Muzyki Elektronicznej Synth Art Festiwal”. W 2001 roku ukazał się jego debiutancki album "Syntharsis". Piosenki z tego krążka prezentował Jerzy Kordowicz w Programie III Polskiego Radia. Utwór „The Space Inside” znalazł się na płycie dołączonej do czasopisma „Estrada i Studio”. W 2003 roku piosenki Odyssey uświetniły otwarcie Lekkoatletycznych Mistrzostw Europy do lat 23 w Bydgoszczy. Rok później w Bydgoszczy w ramach obchodów integracji europejskiej zespół Odyssey z grupą SYNTH@RT zaprezentował widowisko multimedialne pt. „Europa”. W 2008 roku Pauszek z chińskim dj Dickson Dee wydał album „ChoP vol.2-8 Rooms”. Artysta skomponował ambientową płytę „Lo-Fi Lo-Ve” (2017).

Oto najpopularniejsze utwory:

 Tomasz Pauszek feat. Meeting By Chance -Night At Riviera (2017),  Cruises (2017),  Tomasz Pauszek feat. Dagiel - Lullaby In The Key Of Lo-Fi (2017)  Tomasz Pauszek & Przemysław Rudź - "Panta Rhei 1" (2018),  Tomasz Pauszek & BTV- Les Chants Virtuels 12 (2020),  Tomasz Pauszek & Oxygene Master Aleksander Dukaczewski Les Chants Virtuels (2020),  Tomasz Pauszek with Piotr Skrzypczyk - Les Chants Virtuels 3 (2020).

Omni grupa z Warszawy w składzie: Rafał Błażejewski, Marceli Latoszek i Gerard Sawicki. Tworzyli muzykę elektroniczną od 1983 roku. Inspirowali się: Emerson Lake & Palmer i Tangerine Dream. Piosenki Omni były energiczne i drapieżne. Zespół wystąpił w 1984 roku we Wrocławiu na festiwalu „Wyspa muzyki elektronicznej”. Do swoich produkcji używali syntezatora Roland TR-909 i magnetofonu Digital Keybboard Recorder MSQ-700. Swój pierwszy album „Omni” nagrali w 1985 roku. Rok później ukazał się ich singiel z utworami: „Lamia" i "S.I.Y.". Grupa w 1987 roku zawiesiła działalność. W 2002 roku wyszła reedycja na ich pierwszego albumu na cd. W 2006 roku wyprodukowali drugi album „Mermaids” utrzymany w klimacie rocka progresywnego.

Oto najpopularniejsze utwory:  Omni Modo (1985),  Necropolis Part 2 (1985),  Omni Homo Mendax (1985),  Omnia Mea Mecum Porto (1985),  Omnia Vincit Aqua (1985),  Lamia / SIY (1986).

284

Ostrowski Tomasz (ur. 1975 w Warszawie) twórca muzyki elektronicznej. Jego utwory popularyzował Jerzy Kordowicz w audycji „Studio El-muzyki” w Programie III Polskiego Radia. Piosenka „Deszcz Świetlistych Gwiazd” (1993) zdobyła dużą popularność wśród słuchaczy tej rozgłośni. W 1995 roku nagrał swoją debiutancką płytę „Kryształowe łzy”, a tytułowa piosenka z tego krążka znowu przypadła do gustu fanom muzyki elektronicznej. Z tej płyty pochodził następny szlagier „Promień Nowego Dnia”. Utwór „Virtualer” (1997) promował ciekawy teledysk wykonany w technologii 3D. Ostrowski nagrywał w wytwórniach Digiton oraz Dux. Jego następne albumy „Electra'n'Dance” (2000) i „Vocoder Dreams” (2004) utrzymane były w klimatach techno, electro-pop. Artysta współpracował z irańskim wokalistą Jahriarem Azimem Irani w ramach projektu „Orient Brothers”. Duet nagrał płytę „Romantic- On” (2008). Ostrowski z Justyną Steczkowską wydał utwór „Mów do mnie jeszcze”.

Oto najpopularniejsze utwory:

 Kryształowe łzy (1995),  Promień nowego dnia (1995),  Transonia (1997),  Polowanie na cyborgi (1997),  Virtualer (1997),  Cityvision (2000),  In Disco Tahh (2004),  Romantic-On (2008),  Miasto Zapomnianych (2008),  ELSymphonica I (2013),  Granice zmysłów (2014).

Oxford Drama zespół electro-popowy z Wrocławia w składzie: Małgorzata Dryjańska i Marcin Mrówka. Powstał w 2014 roku. Duet inspirował się muzyką angielskiego artysty Morrisseya. Łączyli elektropopowe melodie z punkową energią. W 2015 roku wydali swój debiutancki album „In Awe”. Ostatnia ich płyta „Songs” wyszła w 2018 roku.

Oto najpopularniejsze utwory:

 Asleep/Awake (2014),  Dissolve (2014),  Endeavour (2014),  Preserve (2015),  Be Kind (2018),  Alter Ego (2018).

285

Őszibarack zespół elektroniczno-popowy z Wrocławia w składzie: Agim Dżeljilji- (producent), Tomasz Dogiel-(bas), Patrisia (właśc. Patrycja Hefczyńska)- (wokal) Marcin Drewnik- (perkusja). Powstał w 2003 roku. Nazwa Őszibarack w języku węgierskim oznacza brzoskwinię. Artyści inspirowali się muzyką takich wykonawców jak: Kraftwerk, Glennem Millerem, Beach Boys. Ich piosenka „Skirts up!” (2004) pojawiła się w reklamie sieci komórkowej Heyah. Swoją debiutancką płytę „Moshi Moshi” nagrali w tym samym roku. Kolejny ich album „Plim Plum Plam” ukazał się w 2008 roku. W 2012 roku zespół otrzymał nominację do nagrody „Fryderyk” w kategorii album roku - muzyka klubowa za płytę „40 Surfers Waiting for the Wave”. Zespół porównywano do: Goldfrapp, Björk, Royskopp, Moloko oraz Mouse on Mars.

Oto najpopularniejsze utwory:

 Kutayi (2004),  Skirts up! (2004),  Moshi Moshi (2005),  It Is So Japanese (2005),  Surfin’ Safari (2008),  Liquid Song (2010).

Paciorkowski Piotr muzyk i producent elektroniczny. W 1996 roku wydał na kasecie „Koniec Jest Początkiem” swoje pierwsze produkcje.

Oto najpopularniejsze utwory:  Ming I (1996),

 Ta Czuang (1996),  Li (1996),  Hsien (1996).

Papa D (Papa Dance, Papa Dance New Sound, Papa Dock) zespół synth- popowy założony w 1984 roku przez Sławomira Wesołowskiego i Mariusza Zabrodzkiego. W grupie występowali: Paweł Stasiak – (wokal), Jacek Szewczyk – (gitara solowa), Waldemar Kuleczka – (gitara basowa), Marcin Tywoniuk – (instrumenty klawiszowe) i Dariusz Piskorz – (perkusja). Zespół często zmieniał swoją nazwę i skład. Reaktywował się w 2001 roku. W 2005 roku wydali płytę pt. „1 000 000 fanek nie mogło się mylić”. W 2007 roku zespół Papa Dance

286 zmienił nazwę na Papa D. W tym samym roku ukazała się ich płyta „Bezimienni” z 12 premierowymi nagraniami. W 2015 roku muzycy obchodzili 30-lecie pracy artystycznej i zostali odznaczeni medalem Zasłużeni dla Kultury Polskiej nadanym przez Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego. W 2019 ukazała się składanka „Papa D 35 lat" z 20 nagraniami (w tym dwie nowe piosenki "Teraz" i "Wiecznie młodzi"). Zespół wydał 7 albumów pod starym szyldem i 3 płyty jako Papa D.

Oto najpopularniejsze utwory:  W 40 dni dookola świata (1984),  Ordynarny faul (1984),  Kamikadze wróć! (1985),  Panorama Tatr (1985),  O-la-la (1986),  Ocean wspomnień (1986),  Naj Story (1986),  Maxi Singiel (1986),  Nasz Disneyland (1989),  Nietykalni (1989),  Twój ziemski Eden (1989),

Jako (Papa D):  Bezimienni (2008),  Będziemy Tańczyć (2008),  Mamy cały świat (2015).  Wiecznie młodzi (2019),  Teraz (2019).

Pati Yang (właśc. Patrycja Grzymałkiewicz) (ur. 1980 we Wrocławiu). W 1998 roku wydała swój debiutancki album "Jaszczurka", który był nominowany do nagrody „Fryderyk” w kategorii debiut roku. Krążek otrzymał Machinera w kategorii "Płyta Niszowa". Artystka w Radiostacji prowadziła audycję „Moc na noc". W 2001 roku wyjechała do Londynu i tam z mężem Stephenem Hiltonem założyła projekt Children. W 2005 roku wydała album „Silent Treatment”, który promował wideo- teledysk „All That Is Thirst”. Yang w 2006 roku wystąpiła jako support przed Depeche Mode na stadionie Legii w Warszawie. Kolejne jej produkcje wyszły w 2009 roku „Faith, Hope and Fury” i w 2011 roku „Wires And Sparks”. W nagraniu tego ostatnego albumu wziął udział Joe Cross, producent angielskiego zespołu Hurts. Artystka była zaangażowana w projekt „The Free Association”. Współpracowała m.in. z Davidem Holmes, Davidem Arnoldem.

Oto najpopularniejsze utwory:

287

 Higher Perception (1998),  Underlegend (1998),  All that is Thirst (2005),  Soul for me (2005),  Soothe Me (2008),  Timebomb (2010),  Near to God (2011),  Let it Go (2011),  Hold Your Horses (2012).

Patkowski Józef (ur. 1929 w Wilnie, zm. 2005 w Warszawie) muzykolog i kompozytor. Założył w 1957 roku Studio Eksperymentalne Polskiego Radia. Od 1974 roku prowadził Studio Muzyki Elektronicznej Akademii Muzycznej w Krakowie. Od 1960 do 2000 roku był członkiem Komisji Programowej Międzynarodowego Festiwalu Muzyki Współczesnej "Warszawska Jesień". Zdobył wiele nagród i odznaczeń. Napisał muzykę do kilku filmów.

Penderecki Krzysztof (ur. 1933 w Dębicy, zm. 2020 w Krakowie) kompozytor muzyki klasycznej i operowej. Był najwybitniejszym przedstawicielem muzycznej awangardy drugiej połowy XX wieku. Piastował funkcję profesora i rektora w Akademii Muzycznej w Krakowie. Współpracował z Eugeniuszem Rudnikiem w Studiu Eksperymentalnym Polskiego Radia. W 1961 roku napisał pierwszy samodzielny utwór elektroniczny "Psalmus". Najbardziej znane jego dzieła to: „Tren ofiarom Hiroszimy”, „III Symfonia”, „Pasja według św. Łukasza”, „Polskie Requiem”, „Anaklasis” i „Utrenja”. Penderecki zdobył wiele prestiżowych nagród m.in. Prix Italia w 1967 i 1968. W 1972 roku wyprodukował dwa utwory elektroniczne „Aulodía” i „Ekecheíria” z okazji ceremonii otwarcia Olimpiady w Monachium. Oto najpopularniejsze utwory:  Psalmus (1961),  Tren Ofiarom Hiroszimy (1959-1961),  Kosmogonia (1974),  Polish Requiem (1984).

Pezda „Bodek” Bogusław (ur. 1969 Mielcu) muzyk, kompozytor i producent muzyczny. Występował też pod pseudonimem Patrick Ashley. Od 1992 roku był liderem formacji Agressiva 69. Pracował w wytwórni Koch International Poland i w EMI Poland.

288

Założył label 2.47 Records. To w jego wytwórni nagrywali: Husky, Őszibarack, Kanał Audytywny, Nun, Matt Kowalsky, NOT, Hetane, Saluminesia, Made In Poland. Współpracował z Justyną Steczkowską, Stanisławem Soyką i zespołami Illusion, Maanam i Corozone. Tworzył muzykę do programów telewizyjnych i do gier komputerowych m.in. „Death Stranding”.

Oto najpopularniejsze utwory:

 Stoper W Stoczni (2015).

Pewex (PeWeX) grupa dance w składzie: Kinga Majchrowska, raper Karramba (właśc. Marcin Kitliński), Dj BBX (właśc. Krzysztof Rządek)- producent. Aktywna od 2010 roku. W 2011 roku wydali swój debiutancki album „Haj$, Lan$ i Baun$” w wytwórni Magic Records. Promowały go hity: „Mam Yorka”, „Taki jestem”, „Dziunia”. Wideo-klipy do tych utworów często prezentowały stacje muzyczne w całej Polsce m.in. Eska TV, VIVA Polska i TV Disco. W 2017 zespół reaktywował się w składzie: Krzysztof Milewski , Yo Majka (właśc. Sandra Majka), Krzysztof Rządek.

Oto najpopularniejsze utwory:

 Pewex feat. Stachursky - Taki jestem (2011),  Mam Yorka (2011),  Dziunia (2011),  Szlachta Nie Pracuje (2018),

Pielaciński „Daro” Darek (ur. 1969 w Warszawie) twórca muzyki elektronicznej. W 2004 roku wydał swoją debiutancką płytę „Future Eye”. Wystąpił na festiwalu „Elektroniczny Woodstock” w 2005 roku w Kruszwicy oraz w Cekcynie w 2012 roku. Inspirował się muzyką Tangerine Dream, Jean Michel Jarre i Vangelisem.

Piękni i Młodzi projekt muzyczny w składzie: Sławomir Starosta (Balcan Electrique), Jacek Perkowski (De Mono, Kobranocka) i Robert Chojnacki (De Mono) Adam Romanowski (Aya R.L.). Lusia (Tubylcy Betonów). Razem nagrali piosenkę "Kings And Queens And President" (1990). Utwór wyszedł w wytwórni Arston. Zespół wystąpił na koncercie Romana Libera w Hali Gwardii w Warszawie.

Oto najpopularniejsze utwory:

289

 Kings And Queens And President (1990).

Plastic zespół electro-popowy w składzie: Agnieszka Burcan- (kompozytorka, autorka tekstów, wokal, instrumenty klawiszowe, producent muzyczny) i Paweł Radziszewski- (gitara, bas, producent muzyczny). Powstał w 2003 roku. Ich album „Plastic” (2006) był nominowany do „Fryderyk” w kategoriach album roku – muzyka klubowa i nowa twarz fonografii. Teledysk do utworu ”Superstar” zdobył nagrodę specjalną na Yach Film Festiwal. Piosenka „Lazy Day” (2008) otrzymała Grand Prix na międzynarodowym festiwalu Pepsi Vena Music. W 2009 roku wydali album „P.O.P.” Kolejny krążek „Living In The iWorld” ukazał się w 2013 roku. Promowały go single: „Long Way Home”, „Tak Cię Kocham”. W 2020 roku piosenka Plastic znalazła się na ścieżce dźwiękowej do filmu Jana Komasy pt. „Sala samobójców. Hejter”. Duet produkuje nagrania dla innych artystów.

Oto najpopularniejsze utwory:  Nice Girl (2006),  Superstar (2006),  Lazy Day (2008),  I Want U (2013),  Long Way Home (2013),  Tak Cię Kocham (2013).

Polaris (właśc. Jakub Kmieć) (ur. 1975 w Łodzi) muzyk i producent. Od 1993 roku zaczął tworzyć muzykę elektroniczną w stylu ambient, IDM oraz muzykę eksperymentalną. W 2000 roku wydał swój pierwszy album „Stan Przejściowy”. Później nagrał kolejne płyty: „Moo'N'Sequences” (2004), „Re:Transmission” (2005), „Background Stories” (2008). Po długiej przerwie razem z Krzysztofem Hornem wyprodukował album „Collision” (2011). Przy współpracy z wytwórnią Genrator.pl wydał następny krążek „Desert Run”. W 2005 roku wystąpił z innymi twórcami muzyki elektronicznej w Kruszwicy na Festiwalu Elektroniczny Woodstock. Inspirował się muzyką: Tangerine Dream, Klaus Schulze, Kraftwerk, Ashra, Neuronium, Biosphere, FSOL, Air, Mindflux, Spyra. Używał komputera Atari XL i programu Chaos Music Composer. Później korzystał z syntezatorów Roland XP-50 (do 2006), Novation Nova (do 2011) Waldord Microwave XT (do 2011), Korg Electribe EMX, Elektron Analog Four, Access Virus C, Roland TB-03, Cyclone Analogic TT-606. Kmieć współpracował z wrocławską grupą Hologram.

Oto najpopularniejsze utwory:

290

 Lucid Dream (2008),  Nostalgy (2008),  Out of Alignment (2008),  Polaris & Krzysztof Horn – Collision (2011),  Derweze (2018),  Oasis (2018).

Polpo Motel projekt muzyki elektronicznej w składzie: Olga Mysłowska - (wokal) i Daniel

Pigoński - (instrumenty klawiszowe). Byli związani z niezależną wytwórnią Lado ABC z Warszawy. Łączą synth-popowe melodie z hipnotyzującym wokalem i groteskowymi tekstami. W 2007 roku Polpo Motel był nominowany do nagród "Miazgi" magazynu Pulp w kategorii najlepiej wyglądający zespół. Mysłowska związana jest z teatrami IMKA i Komuna/Warszawa. Specjalizuje się w wykonywaniu muzyki barokowej. Pigoński grał wcześniej w zespole Pustki. Założył zespoły: Der Father, Bye Bye Butterfly, Elektrolot. Współpracował z Bartkiem Weberem i z Marią Peszek. Jako Polo Motel wydali trzy albumy: „Polpo Motel” (2008), „Cadavre Exquis” (2015), „Cadillac Hearse” (2018).

Oto najpopularniejsze utwory:

 Overponder (2015),  Reconciliation (2015),  Oblivion (2018),  Shambles and Wrecks (2018),  Cadillac Hearse (2018),  Devil's Match (2018),  Electricity (2019).

Polskie Stowarzyszenie Muzyki Elektroakustycznej (PSeME) powstało w Krakowie w 2005 roku. Jego inicjatorami byli: Józef Patkowski, Ryszard Szeremeta, Elżbieta Sikora, Krzysztof Szlifirski i Marek Chołoniewski. Promuje polską sztukę elektroakustyczną na świecie. PSeME należy do Międzynarodowej Konfederacji Muzyki Elektroakustycznej z siedzibą w Bourges.

Polskie Stowarzyszenie Prezenterów Muzyki-DJ Union powstało w 1991 roku w Krakowie z inicjatywy Janusza Kondratowicza. Stowarzyszenie jest organizatorem corocznych mistrzostw Polski DJ-ów. Do zadań statutowych UNION należy upowszechnianie kultury muzycznej w naszym kraju.

291

Procesor Plus (Fagot Dj) (właśc. Grzegorz Jerzy Fajngold) pionier muzyki electro-punk w Polsce. Artysta zafascynował się muzyką elektroniczną z lat 80-tych i dokonaniami takich grup jak: Kraftwerk, John Foxx, Chris & Cosey, Front 242 oraz Soft Cell. Inspirowali go też Anthony Rother, Dopplereffekt. Grał na instrumentach klawiszowych w grupie 19 Wiosen. W 1999 roku wydał pierwszy album „Electro Punk” w wytwórni Automatic Bitch Records. W 2001 roku ukazał się jego kolejny album „Electric City”, który promowały przeboje: „Milion Volt”, „Android” oraz „Planeta”. W 2002 roku z Lady Electrą nagrał EP „Nothing Can Go Wrong”. Na tej płycie znalazło się aż siedem ciekawych utworów. W 2003 roku wyszła składanka „Elektro Notes” nakładem (Fundacji Nowej Kultury BĘC Zmianana), na której znalazły się jego trzy piosenki: „City Noise”, „Nie Sen”, „Technologia”. W 2005 roku ukazała się płyta “Wirus”. W 2008 roku wydał album "Gen-Era-Tor". W tym samym roku w Niemczech wyszła jego kompilacja „Forever Electro Punk 2001-2008” na podwójnym winylu. Na płytach znalazły się najlepsze utwory. Procesor Plus do komponowania muzyki używał m.in. automatu perkusyjnego Roland, komputera i syntezatora mowy. Współpracował m.in. z Marthą O. Bit i Kapitanem Nemo. Artysta często koncertował w Polsce i za granicą.

Oto najpopularniejsze utwory:

 Procesor Plus & Lady Electra - Click Clack Nothing Can Go Wrong (2002),  Procesor Plus & Martha O'Bit- City Noise (2003),  Procesor Plus & Lady Electra- Nie Sen (2003),  Milion Volt (2003),  Technologia (2003),  Wirus (2005),  Procesor Plus & Martha O'Bit- Mam Dość (2006),  Frankenstein (2008).

Profanum grupa muzyczna z Zielonej Góry, aktywna od 1993 roku w składzie: Geryon (właśc. Krzysztof "Kali" Włodarski)- (muzyka, teksty), Vlad Ysengrimm (właśc. Sebastian Grochowiak) (wokal, teksty) oraz Lord Reyash (właśc. Tomasz "Reyash" Rejek)- (wokal, gitara basowa). Najpierw wykonywali muzyka black metal, a później zmienili styl na ambient z wpływami industrialu. Współpracowali z wytwórnią Pagan Records.. Zespół w 2003 roku skomponował muzykę do filmu psychodelicznego „Intelekt Kollapse”. W 2005 roku zespół zakończył działalność.

292

Protonic Storm (Fonolabe) (właśc. Krzysztof Radomski) projekt elektroniczny, powstał w 2000 roku w Kowarach. Artysta tworzy muzykę w stylach spacesynth oraz ambient. W 2005 roku skomponował dwa utwory: „Moon Mongery” i „The Emergence”, które znalazły się na składance „Alpha Centauri Megamix”. Płytę wydała brytyjska wytwórnia Alpha Centauri. W 2009 roku w ramach przedsięwzięcia „Synthesizer Tribute to Depeche Mode” nagrał swoją wersję utworu „Rush” grupy Depeche Mode w wytwórni Space Sound Records. W 2012 roku wydał kolejny album „Cosmoloque”, opublikowany na platformie Bandcamp.

Oto najpopularniejsze utwory:

 Components of time (2001),  Epsilon Warriors (2001),  Saturn dawn (2001),  Moon Mongery (2005),  The Emergence (2005),  Revealers Trek  Krzysztof Radomski- Rush (2009),  Krzysztof Radomski- The Shrine (2012),  Dreamscape (2012).

Przemyk Renata (ur. 1966 w Bielsku Białej) piosenkarka, aktora. W 1990 roku nagrała debiutancką płytę z zespołem Ya Hozna pt. „Ya Hozna” z hitami „Kochaj mnie jak wariat i „Babę zesłał bóg”. W 1992 roku wydała swój pierwszy album „Mało Zdolna Szansonistka”. Następną płytę „Tylko kobieta” (1994) skomponowała z Wojciechem Waglewskim i Mateuszem Pospieszalskim. Krążek był nominowany do nagrody „Fryderyk” . Jej kolejny album „Andergrant”. zdobyła nagrodę „Fryderyk” w kategorii album roku i piosenka poetycka (1996). W 1999 roku ukazał się jej kolejny album „Hormon” z elektronicznym utworem „Moja kara”. W 2002 roku nagrała płytę do spektaklu teatralnego „Balladyna” wystawionego przez Bałtycki Teatr Dramatyczny w Koszalinie.

Oto najpopularniejsze utwory:

 Moja Kara (1999),  Zazdrosna (1999),  Nie Mam Żalu (1999),  Własny Pokój (2001),  Drzewo (2001),  Renata Przemyk & Katarzyna Nosowska – Kochana (2003),  Zona (2006),

293

 Habakuk Feat. Renata Przemyk – Jesteś Drogą (2008).

Przybysz Paulina (ur. 1985 w Warszawie) piosenkarka i autorka tekstów. Występowała pod pseudonimami Lil'Sista i Pinnawela. Ze swoją siostrą Natalią Przybysz założyła zespół Sistars. Wydały dwa albumy: „Siła sióstr” (2003) i „A.E.I.O.U.” (2005). Od 2006 roku artystka zaczęła karierę solową. W 2008 roku nagrała swój pierwszy album „Soulahili” a w 2011 „Renesoul”. Jej płytę „Chodź Tu” (2017) promowały hity: „Dzielne Kobiety”, „Pirx” i „Drewno”. Produkcja wyszła w wytwórni Kayax. Krążek zdobył nagrodę „Fryderyk” w kategorii najlepszy album w kategorii elektronika (2018). Przybysz współpracowała ze Stanisławem Sojką, Tomaszem Stańko, Night Marks Electric Trio oraz Envee. Jest współwłaścicielką studia nagrań Penguin Records.

Oto najpopularniejsze utwory:  Nie Bój Się Chcieć (2016),  Dzielne Kobiety (2017),  Pirx (2017),  Drewno (2017),  Miłość rośnie wokół nas (2019),  Dobrze (feat. Dawid Podsiadło) (2020),  Liść (2020),  Trzeba było zostać dresiarą (2020).

Przystalski Dorian kompozytor i producent muzyki elektronicznej. Ukończył szkołę muzyczną w klasie fortepianu a także Organizację Produkcji Filmowej i TV na Wydziale Radia i TV Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach. W 1997 roku nagrał pierwsze demo „Zaćmienie Słońca”. Jego debiutancki album „Antimatter” wyszedł w 2005 roku w wytwórni SynGate. Dwa lata później Przystalski wyprodukował następną płytę „Industrial Love”. Krążek ukazał się również w Japonii. Artysta komponował muzykę do przedstawień teatralnych.

Oto najpopularniejsze utwory:

 Escape from the reality (2005),  Aurora Borealis (2005),  Cold Wind (2007),  White Clouds (2009),  Autumn Trees (2009),  Rust (2009).

294

Rasiński Radosław (ur. 1977 w Zielonej Górze) muzyk i producent. Do komponowania muzyki używał komputera Commodore 64 oraz organ elektronowych B11. Od 1997 roku zaczął korzystać z syntezatora Yamaha CS1x i Rolanda Juno 106. Jego utwór „Crystal Theme XIII” znalazł się na pierwszym miejscu w audycji Jerzego Kordowicza w Programu III Polskiego Radia. Następna kompozycja „ Zero” (2000) również spodobała się słuchaczom tej stacji. Rosiński z bratem Rolandem stworzył projekt muzyki klubowej Alchemist.

Oto najpopularniejsze utwory:

 Crystal Theme XIII,  Nautilus,  Zero (2000).

Rebeka projekt elektroniczny założony w 2008 roku w Poznaniu w składzie: Iwona Skwarek oraz Bartosz Szczęsny (od 2010 roku). Do komponowania muzyki wykorzystywali m.in. keyboard Casio, syntezatory i komputery. Teksty ich utworów były przeważnie angielskojęzyczne. W 2011 roku duet nominowano do tytułu artysty tygodnia programu MTV Iggy. Debiutancki album „Hellada” „Gazeta Wyborcza” wybrała na płytę roku 2013. Kolejne albumy „Davos” (2016) i „Post Dreams” (2019) zaskoczyły fanów elektroniki. Zespół koncertuje głównie w Polsce. Brał udział w wielu festiwalach we Francji i w Niemczech.

Oto najpopularniejsze utwory:

 Stars (2012),  Unconscious (2013),  Knife in Heart (2013),  Fail (2014),  Breath (2015),  Falling (2016),  Perfect Man (2016),  Pocałunek (2019),  Światła (2020).

Remote Spaces projekt muzyki elektronicznej w składzie: Konrad Jakrzewski (ur. 1975), Krzysztof Horn (właśc. Krzysztof Rzeźnicki) (ur. 1977). Powstał w 1994 roku. Pierwsze nagrania zrealizowali na kasecie w studiu Jarosława Degórskiego. W 1997 nagrali suitę „Microwave” inspirowaną muzyką Klausa Schulze.

Oto najpopularniejsze utwory:

295

 Infrared (2004),  Odyssey & Remote Spaces – Experience,  Arpematik,  Kosmolot,  Spirals.

Republika zespół rockowy założony w Toruniu w 1981 roku przez Jana Castora pod nazwą Res Publica. Później liderem grupy został Grzegorz Ciechowski (ur. 1957)- (wokal, syntezatory). Do zespołu należeli również: Paweł Kuczyński (ur. 1951)- (bas), Zbigniew Krywański (ur. 1961)- (gitara) i Sławomir Ciesielski (ur. 1957)- (perkusja). Ciechowski napisał większość hitów. W 1984 roku Republika skomponowała muzykę do widowiska baletowego „Republika-Rzecz Publiczna” wystawionego w Teatrze Wielkim w Łodzi. Grupa rozpadała się w 1986 roku. Grzegorz Ciechowski rozpoczął karierę solową jako Obywatel G.C. Muzycy Kuczyński, Krzywański i Ciesielski z Robertem Gawlińskim założyli zespół Opera. Zespół Republika reaktywował się w 1990 roku. W 1993 roku ukazał się ich pierwszy album live unplugged „Bez Prądu”. W tym samym roku Republika nagrała album „Siódma Pieczęć”. Do produkcji tego krążka muzycy użyli: syntezatorów, samplerów, organów Hammonda. W 1995 roku wydali płytę popową „Republika marzeń”. Ostatnim albumem Republiki okazał się krążek „Masakra” (1998) inspirowany heavy rockiem i trip-hopem. Promowała go piosenka „Mamona”. Nagła śmierć Grzegorza Ciechowskiego w 2001 roku przerwała produkcję kolejnego ich albumu. Cztery ukończone utwory wraz z utworami na żywo złożyły się na podwójną płytę zatytułowaną „Republika”. Zespół występował nie tylko w Polsce, ale też w innych krajach Europy.

Oto najpopularniejsze utwory:  Biała flaga (1982),  Telefony (1982),  Układ Sił / Sexy Doll (1983),  Kombinat / Gadające Głowy (1983),  Sam Na Linie / Moja Krew (1986),  Lawa / Balon (1991),  Mamona (1998).

Robert M (właśc. Robert Mączyński) (ur. 1982 w Krakowie) dj, producent i wokalista. Występował też pod pseudonimem Electro One i Rozbójnik Alibaba. Był członkiem zespołów: 3R, Monopol (2006–2011) i Gangu Albanii w latach (2014-2017). W 2009 roku jako Robert M wydał płytę „Taxi” z udziałem znanych polskich artystów m.in. Dirty Rush, Kasi Hajduk. Dj Deszczu Strugi oraz Sokoła. Wyprodukował dwie płyty „Królowie życia” (2015) i „Ciężki gnój” (2016) dla zespołu Gang Albanii. W 2016 roku pod pseudonimem Franko wydał album

296

„Smutne Dzieci”, na którym udzielił się wokalnie. Płytę promowały teledyski: „Samotność”, „Bandyckie tango”, „Gdzie ty jesteś?”, „Młode lwy”, „Szczęście” i „Nie dzwoń już więcej”. Zdobył nagrody: Viva Comet Awards i Eska Music Awards. Jego utwory pojawiły się (jako pierwsze z Polski) na niemieckiej liście Deutsche Club Charts. Wystąpił w filmie „One Love” (reż. Paweł Grabowski).

Oto najpopularniejsze utwory:

 Rospierdol Po Krakowsku (2005),  Porno House (2006),  Café De Paris (2006),  Muzak (2007),  Coco Shady (2007),  Compressor (2007),  Lollipop (2007),  Robert M Feat. Nicco – Can't Slow Down (2008),  I Love House (2008),  Robert M & Barillo- Latino (2009),  Robert M & Viktor Fox – Bird (2009),  Robert M.& Dirty Rush – Free (2009),  Samanta (2009),  Robert M & Viktor Fox – Rio (2009),  New Feeling (2009),  Robert M & Bio Punk – Start Again (2010),  Robert M, Nicco – Dance Hall Track (2010),  Robert M & Dirty Rush – Free (Remixes) (2010),  Cruel (2010),  All Day All Night (2010),  Robert M & Falko Richtberg & Chico Chiquita Feat. Hoffman – Room 445 (2010),  Robert M & Dirty Rush – Super Bomb (2011),  Just Little Bit (2011),  Robert M & Dirty Rush - Heart Of You (2012),  Robert M feat Jai Matt - Kiss the Sky (2012),  Storm (2019),  You (2020).

Robodrum (Electromonter) (właśc. Przemek Kuduk) producent muzyki elektronicznej ze Szczecina. Już w 2007 roku wyprodukował dwa utwory w wytwórni Elektropunkz „Last Level Life (The Cylon Revenge)” oraz „Create Me”. W 2009 roku nagrał przełomową płytę „The Message”. W 2020 roku niemiecka wytwórnia Detriti Records wydała jego krążek

297

„Elektro Mafia”. Na płycie znalazło się kilka wyśmienitych utworów w klimatach electro przetworzonych przez vocoder. Artysta inspirował się zespołem Kraftwerkiem i Egyptianem Loverem.

Oto najpopularniejsze utwory:

(Jako Robodrum)

 Votrax (2009),  Mind Destruction (2012),  Our Computers (2014),  Bass Against The Machine (2019),  Dark Laugh /Crobot Muzik (2020),  We Came In Peace (2020),  Super Dziadyga (2020),  Jestem Droidem (2020),  Elektro Mafia (feat. Eightball) (2020),  Moja Córka Jest Robotem (2020),  Wielki Elektronik (2020),  Przepraszamy Za Usterki (2020),  Anihilacja (2020),  Fabryka (2020),  Lokomotywa (2020). (Jako Electromonter)

 Cosmonautic  Create Me

Roxa zespół z Warszawy w składzie: Zbigniew Ciszewski – (gitara, wokal), Mariusz Wojeński – (syntezatory, wokal), Piotr Prusiński – (gitara basowa, wokal), Piotr Spaltenstein – (saksofon), Robert Olejnik – (perkusja). Powstał w 1984 roku. Nazwa zespołu pochodzi od tytułu utworu „Roxanne” grupy The Police. Artyści tworzyli muzykę new romantic z elementami pop. Zadebiutowali w warszawskim klubie Hades. W 1985 roku zajęli II miejsce w konkursie wytwórni Savitor. Dzięki temu ich utwór „A ona tańczy” pojawił się na składance „Sztuka latania”. Zespół promowała radiowa Trójka. W 1988 roku ukazał się na kasecie ich jedyny album „Roxa”. Zespół zakończył działalność na początku lat 90-tych.

Oto najpopularniejsze utwory:

 A ona tańczy (1985),  Aleja Marzeń (1988),  Czym jest miłość? (1988),

298

 Moje małe marzenia (1988),  Mocne zbliżenia (1988),  Gdy zabierzesz mi Twoje ja (1988),  Który z nich? (1988).

Rubber Dots projekt electro-popowy w składzie: Anna Iwanek - (wokal) oraz Stefan Głowacki - (produkcja i instrumenty klawiszowe). Powstał w 2010 roku. Rok później duet wydał swoją pierwszą płytę „Rubber dots”. W 2013 roku wyszły dwie EPki („LowTek” oraz „… -”). Występowali na największych festiwalach w Polsce m.in. Selector, Coke Live.

Oto najpopularniejsze utwory:

 Diamond Downtown (2011),  Brain In a Vat (2014),  Backemo (2014),  Rhytmoo (2015).

Rudnik Eugeniusz (ur. 1932 w Nadkolu, zm. 2016) inżynier elektronik, reżyser dźwięku, pionier muzyki elektronicznej i elektroakustycznej. W 1958 roku działał w Studiu Eksperymentalnym Polskiego Radia. W latach 60-tych współpracował m.in. z niemieckim kompozytorem Karlheinzem Stockhausenem w Studiu Muzyki Elektronicznej (Westdeutscher Rundfunk) w Kolonii. Współpracował z Włodzimierzem Kotońskim przy realizacji utworu „Klangspiele”. Z norweskim kompozytorem Arne Nordheima wyprodukował nagrania: „Colorazione” i „Solitaire” (1969). Jego udane kompozycje to: „Muzyka na taśmę magnetofonową i obój solo” (1965) (z Andrzejem Dobrowolskim), „Psalmus” (1961) (z Krzysztofem Pendereckim), „Aela” (1970) (z Włodzimierzem Kotońskim), „Missa elettronica” (1975) (z Bogusławem Schaefferem). Skomponował „Homo Ludens”. Utwór został zaprezentowany w 1985 roku w Kassel (na otwarciu światowej wystawy sztuki współczesnej Documenta VII). W 2000 roku został odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski. W 2012 roku otrzymał nagrodę Człowiek ze Złotym Uchem. Jego utwory były prezentowane w wielu rozgłośniach radiowych oraz na festiwalach: Warszawska Jesień i Musica Polonica Nova we Wrocławiu. Tworzył muzykę elektroniczną w studiach muzyki elektronicznej w Sztokholmie, Kolonii, Paryżu, Bourges, Baden-Baden, Brukseli i Gandawie. Oto najpopularniejsze utwory:  Dixi (1967)  Dziecielina Palala Na Tasme Stereo (2013),  Collage (2013),

299

 Dzwon Się Topi (2015).

Rudź Przemysław (ur. 1976 w Elblągu) kompozytor i twórca progresywnej muzyki elektronicznej. Inspirował się szkołą berlińską m.in. Tangerine Dream, Klausem Schulze. W 2009 roku nagrał pierwszą płytę „Summa Technologiae”. Związany z wytwórnią Generator.pl.

Oto najpopularniejsze utwory:

 Cosmological Tales - The God Particle's Dance (2010),  Self-replicating Intelligent Spawn - Neuronal Disorders Inside A Silicon Brain (2010),  Władysław Komendarek & Przemysław Rudź - Lonely Spirits Over The Post-megalopolis Badland (2011),  Władysław Komendarek & Przemysław Rudź - Unexplored Secrets Of REM Sleep (2011),  Przemysław Rudź (feat. Adam "Smok" Bórkowski) - Hidden Nooks Of Our Ego (Paintings, 2012),  Discreet Charm Of An Imperfect Symmetry (2012),  Language of Clouds (2013),  Man Of Our Times (2017),  Mother, Sister & Brother (2019).

Rysy projekt popowo-elektroniczny w składzie: Łukasz Stachurko i Wojtek Urbański. Zadebiutowali singlem „Ego” w 2015 roku z gościnnym udziałem Justyny Święs (z zespołu The Dumplings). Kilka miesięcy później nagrali album „Traveler”, który wyszedł w niezależnej wytwórni U Know Me Records. W 2016 roku duet wydał EP „Father”, ze znakomitymi utworami „Father” i „Crystal Love”. Magazyn „Muno” przyznał grupie statuetkę Odkrycie Roku (2016). Duet był nominowany do nagrody „Fryderyk” w kategorii debiut roku. Wystąpili na największych festiwalach w Polsce m.in. Open'er Festival, Tauron Nowa Muzyka, Audioriver i Off Festival. Skład niespodziewanie zakończył działalność w 2017 roku.

Oto najpopularniejsze utwory:  Rysy feat. Justyna Święs – Ego (2015),  Rysy feat. Justyna Święs & Piotr Zioła-Przyjmij Brak (2015),  Rysy feat. Justyna Święs – Shimmer (2015),  Brat (2015),  The Fib (2015),  Father (2016),  Crystal Love (2016).

Sample Edit (właśc. Tomasz Rożek) (ur. 1972 w Pile) producent muzyczny. W 1996 roku na kasecie „Contact” ukazały się jego pierwsze produkcje. Do komponowania muzyki artysta korzystał z syntezatora Bontempi, komputerów Atari, Commodore C64 i Amiga. Pod pseudonimem Tom Horn nagrał kilka płyt m.in. „Two Colours” (1999), „Never Ending” (2004), „Guest Room” (2014), „Overload” (2017). Brał udział w kliku projektach: Dezire, Millennium, The Cuts. Jego muzykę popularyzował Jerzy Kordowicz w radiowej Trójce.

300

Oto najpopularniejsze utwory:

(Jako Sample Edot)  Sample Edit (1996),  Afrodina (1996),  Miasto Elfów (1996). (Jako Tom Horn)

 Bez Końca (2004),  Tom Horn feat. Jacob A - The last day (2013),  Treasure (2014),  To Follow (2014),  Tom Horn feat. Jacob A - Unwanted Fame (2016),  Loops (2016),  My (2017),  Tom Horn feat Lina Rieder - The Night (2017),  Berlheart (2017),  Glow (2018).

SBB zespół w składzie: Józef Skrzek (multiinstrumentalista) wcześniej w grupie Breakout, Jerzy „Keta” Piotrowski- (perkusja) i Apostolis „Lakis” Anthimos- (gitara). Powstał w 1971 roku w Siemianowicach Śląskich. Muzycy działali w latach 1971-1980. Artyści grali muzykę rockowo progresywną z elementami bluesa i jazzu. Nazwa zespołu SBB to Silesian Blues Band a później Szukaj, Burz i Buduj. Na początku współpracowali z Czesławem Niemenem. W 1974 roku ukazał się ich debiutancki (koncertowy) album „SBB”. Rok później wyszła płyta „Nowy Horyzont" w progresywno rockowym klimacie. Na krążku znalazła się dwudziestominutowa suita „Wolność z nami”. Zespół występował na Ogólnopolskim Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu w 1974 roku oraz na Jazz Jamboree w 1974 i 1975 roku. W 1975 roku zostali laureatem angielskiego tygodnika „Music Week”. Zespół nagrał w języku angielskim kilka płyt m.in. „Follow My Dream” (1978), „Welcome” (1979). Grupa SBB kilkakrotnie się reaktywowała i zmieniała skład. Obok Józefa Skrzeka, Apostolisa „Lakis” Anthimosa występował Gabor Nemeth (perkusja) z Locomotiv GT. Wspólnie nagrali dwie płyty „The Rock” (2007), „Iron Curtain” (2009). W 2016 roku ukazał się ich album „Za Linią Horyzontu” (nagrany z Jerzym Piotrowskim). Z zespołem SBB współpracowali: wokalistka Halina Frąckowiak, gitarzysta Tadeusz Nalepa (Breakout) i wybitny skrzypek Jan Błędowski. Grupa koncertowała w Czechosłowacji, Niemczech Wschodnich i Zachodnich, Finlandii, Szwecji, Danii, Węgrzech, Austrii, Szwajcarii, Holandii i Belgii.

Oto najpopularniejsze utwory:

 Z których krwi krew moja (1976),  W Kolysce Dloni Twych (1976),

301

 Ze Słowem Biegne Do Ciebie (1977),  Freedom with Us (1978),  Follow My Dream (1978),  Going Away (1978),  Freedom With Us (1978),  Improv,  Z miłości jestem.

Schaeffer Bogusław (ur. 1929, zm. 2019) kompozytor, muzykolog i grafik. Był członkiem awangardowej "Grupy Krakowskiej". Współpracował ze Studiem Eksperymentalnym Polskiego Radia w Warszawie. Od 1963 wykładał kompozycję na Akademii Krakowskiej. W latach 1989-2002 był profesorem w Akademii Muzycznej w Salzburgu w Austrii. Jego utwór „Klavier Konzert” trafił na ścieżkę dźwiękową do filmu „Inland Empire” Davida Lyncha (2006). Schaeffer napisał kilka publikacji poświęconych współczesnym kompozytorom i współczesnym technikom kompozytorskim.

Oto najpopularniejsze utwory:  Cztery utwory na trio smyczkowe (1962),  Symphony (1966),  Symfonia na taśmę (1966),  Project for Tuba and Tape (1980),  Maa'ts (1985),  Koncert na klarnet i instrumenty (1996).

Serocki Kazimierz (ur. 1922 w Toruniu, zm. 1981 w Warszawie) kompozytor i pianista. Studiował kompozycję u Kazimierza Sikorskiego i grę na fortepianie u Stanisława Szpinalskiego w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Łodzi. W Paryżu uczył się kompozycji u Nadii Boulanger i gry na fortepianie u Lazare Lévy. W latach 1946-1951 wielokrotnie występował jako pianista w kraju i za granicą. W 1956 roku Serocki z Tadeuszem Bairdem zorganizował festiwal muzyki współczesnej -Warszawska Jesień. Z Tadeuszem Bairdem i Janem Krenzem założył grupę kompozytorską Group 49. W latach 1954-55 był wiceprezesem zarządu centralnego Związku Kompozytorów Polskich. W 1952 roku za muzykę do filmu „Młody Chopin” otrzymał nagrodę w konkursie UNESCO. W 1963 roku otrzymał nagrodę Ministra Kultury i Sztuk Pięknych za całokształt twórczości. Jego słynny utwór „Pianophonie” powstał w latach 1976-1978 z inicjatywy niemieckiej stacji Südwestfunk w

302

Baden-Baden i Studia Eksperymentalnego w Fryburgu. W Polsce utwór został wykonany po raz pierwszy podczas Międzynarodowego Festiwalu Muzyki Współczesnej Warszawska Jesień (1979). Było to ostatnie jego dzieło skomponowane przy użyciu instrumentów elektronicznych.

Oto najpopularniejsze utwory:

 Sonatina na fortepian (1949),

 Trzy melodie kurpiowskie na soprany, tenory i zespół kameralny (1949),

 Koncert romantyczny na fortepian i orkiestrę (1950),

 Trzy śpiewki na chór mieszany a cappella (1951),

 I Symfonia (1952),

 Suita preludiów na fortepian (1952),

 Koncert na puzon i orkiestrę (1953),

 Krasnoludki, miniatury dla dzieci na fortepian (1953),

 Suita na 4 puzony (1953),

 Symfonia pieśni na sopran, baryton, chór i orkiestrę (1953),

 Sobótkowe śpiewki na chór mieszany a cappella (1954),

 Sonatina na puzon i fortepian (1954),

 Suita opolska na chór mieszany a cappella (1954),

 Sonata na fortepian (1955),

 Sinfonietta na 2 orkiestry smyczkowe (1956),

 Serce nocy, cykl pieśni na baryton i fortepian; do słów K.I. Gałczyńskiego (1956),

 Oczy powietrza, cykl pieśni na sopran i fortepian; do słów J. Przybosia (1957),

 Musica concertante na orkiestrę (1958),

 Epizody na smyczki i 3 grupy perkusyjne (1959),

 Segmenti na orkiestrę (1961),

 A piacere, propozycje na fortepian (1963),

 Freski symfoniczne na orkiestrę (1964),

 Continuum, sekstet na instrumenty perkusyjne (1966),

 Niobe dla 2 recytatorów, chór i orkiestrę, do fragmentów poematu K.I. Gałczyńskiego (1966),

 Forte e piano na dwa fortepiany i orkiestrę (1967),

 Poezje na sopran i orkiestrę kameralną (1969),

 Dramatic Story na orkiestrę (1970),

 Swinging Music na klarnet, puzon, wiolonczelę (lub kontrabas) i fortepian (1970),

 Fantasmagoria na fortepian i perkusję (1971),

 Fantasia elegiaca na organy i orkiestrę (1972),

 Impromptu fantasque na flety proste, mandoliny, gitary, perkusję i fortepian (1973),

303

 Ad libitum, 5 utworów na orkiestrę (1973–1977),

 Concerto alla cadenza per flauto a becco e orchestra (1974),

 Arrangements na 1-4 flety proste (1976),

 Pianophonie na fortepian, środki elektroniczne i orkiestrę (1978),

Sexy Suicide (Neon Romance) zespół synth pop / industrial z Sosnowca w składzie: Marika Grądkowska - (wokal), Bartłomiej "Poldek" Salamon- (instrumenty klawiszowe) i Michał Kapuściński. Po odejściu Kapuścińskiego muzycy zmienili nazwę projektu na Sexy Suicide. W 2014 wydali pierwszą płytę pt. „Midnight Stories”. W 2016 roku nakładem Fonografiki ukazał się ich drugi album „Intruder”. Duet wystąpił na największych festiwalach w Polsce m.in. Off Festivalu w Katowicach i Castle Party w Bolkowie a także za granicą.

Oto najpopularniejsze utwory:  Shame Of Device (2015),  Stand Alone (2015),  Purple Killer (2016),  Afterlife (2016),  Never Forget (2016),  Diary Of Moon (2016),  Techno Scar (2018),  Iron City ( Love Song) (2018),  Dream Revenge (2018),  JCVD (2019),  Sztuka Latania (2019).

Skalpel grupa muzyczna założona w 1998 roku we Wrocławiu w składzie: Meeting by Chance (właśc. Marcin Cichy) i Igor Boxx (właśc. Igor Pudło). Muzycy łączyli polski jazz z lat 60. i 70. z muzyką elektroniczną. Byli związani z brytyjską wytwórnią Ninja Tune. W 2006 roku otrzymali nagrodę Paszport „Polityki” za swoją twórczość. W 2020 roku Skalpel wydał album „Highlight”. Oto najpopularniejsze utwory:  Sculpture (2003),  Break In (2003),  1958 (2004),  Theme From Behind The Curtain (2004),  Break Out (2005),  Simple (2014),  Escape (2020),  Quicksilver (2020).

304

Skowron Janusz (ur. 1957 w Warszawie) pianista jazzowy, kompozytor, aranżer. Zadebiutował w 1979 roku w kwintecie Kazimierza Jonkisza. W latach 1981-1984 koncertował z grupą String Connection. Grał w zespole Carte Blanche z Wincetem Chróstem. W 1958-1988 współpracował z zespołem Freelectronic Tomasza Stańki. Występował jako pianista w zespole Walk Away. Był uznawany w latach 80-tych i 90-tych za najlepszego pianistę grającego na fortepianie elektrycznym i syntezatorze. Nagrywał z: Z. Jaremko, Z. Namysłowskim.

Skrzek Józef (ur. 1948 w Siemianowicach Śląskich) multiinstrumentalista, wokalista i kompozytor jazz-rockowy. Uczył się gry na fortepianie i skrzypcach w szkole muzycznej w Katowicach. Komponował muzykę do filmów i sztuk teatralnych. Występował również solo, między innymi w kościołach. Łączył brzmienia akustyczne z syntezatorami. Wykorzystywał do tworzenia swoich nagrań m.in. Minimoog, Micromoog, Polymoog, Sonicsixmoog, fortepian Fendera i organy Hammonda. Był członkiem grupy Breakout i formacji Józef Skrzek East Wind. Później wraz z gitarzystą Apostolisem Anthimosem i perkusistą Jerzym Piotrowskim utworzył grupę SBB (Silesian Blues Band). Współpracował z z Czesławem Niemenem. Wydali płyty: „Strange Is This World”, „Niemen vol. 1”, „Niemen vol. 2” i „Oda do Wenus”, „Requiem dla van Gogha”, „Marionetki”. Na płycie „Memento z banalnym tryptykiem” (1980) (Polskie Nagrania) użył też syntezatorów Polymoog i Micromoog. W 1978 roku artysta wydał swój pierwszy solowy album „Pamiętnik Karoliny” (Wifon). Skrzek grywał też na organach kościelnych. Pierwszy występ live zagrał w 1978 roku na Festiwalu Muzyki Sakralnej w Katowicach. Artysta skomponował muzykę do filmu „Golem” (1979) (reż. Piotr Szulkin). Wydał singiel „Szczęśliwi z miasta „N”/ „Andantino 107” (1979). W 1980 roku wyszła jego kolejna płyta „Ojciec chrzestny Dominika” (Polskie Nagrania), na której znalazły się dwie suity: „Toczy się koło historii” i „Zaćmienie słońca”. W 1981 roku ukazał się album „Józefina” (Wifon) nagrany z udziałem takich artystów jak: Halina Frąckowiak, Tomasz Szukalski. Skrzek napisał muzykę do filmu „Wojna światów –następne stulecie” (w reż. Piotra Szulkina) (1982). Razem z Szokalskim nagrał album „Ambitus Extended” (Helicon) (1983) oraz „Kolędy”. W 1983 roku skomponował „Kantatę Maryjną” na cześć papieża Jana Pawła II. Kolejną płytę „Podróż w krainę wyobraźni” (1985) artysta zrealizował w Planetarium Śląskim. Skorzystał z syntezatoru Mooga. W 1990 roku muzyk wydał album „Wracam” (Polskie Nagrania). Wspólnie z Michałem Mitko i księdzem Stanisławem Puchałą zrealizował „Piosenki ojca Aime Duvala” (1993) i „Warto żyć dla miłości” (1998). W 1997 roku wyszedł album „Czas” wydany

305 z Michałem Banasikiem, w którym artysta połączył muzykę organową z syntezatorem Mooga. Razem z Lechem Majewskim wyprodukował „Pokój Saren” (1997). W 2001 roku wraz z żoną Aliną skomponował płytę „Słone perły”. Połączył muzykę kościelno-organową z muzyką elektroniczną i tak powstał „Koncert świętokrzyski” (2002). Z basistą Colinem Bassem wydał „Planetarium” (2005) a ze swoim bratem Janem Skrzekiem „Dwa braty” (2008). Jego album „Czas dojrzewania” (2009) łączył muzykę filmową z syntezatorami Mooga. Rok później nagrał album „Metropolis”. W 2014 roku wyszedł jego solowy album „Moja muzyka”. Z Przemysławem Rudziem w 2015 roku wydał album „The Statomusica Suite”.

Oto najpopularniejsze utwory:

 Narodziny (1978),  Zaćmienie Słońca (1980),  Toczy Się Koło Historii (1980),  The War Of The Worlds (1982),  Nieznamy List (1982),  Josephine (1983),  Ambitus Extended (1983),  Podróż stronę wyobraźni (1985).  Tchnienie (1993),  Genesis (2015).

Sienkiewicz Jacek (ur. 1976 w Warszawie) muzyk a także producent muzyki elektronicznej. Na początku lat 90-tych rozpoczął karierę dj. Jest uważany za pioniera muzyki klubowej w Polsce. Organizował pierwsze undergroundowe imprezy w Warszawie. W 1999 roku wydał swoją pierwszą płytę EP zatytułowaną „Recognition”. Jego debiutancki album „Téchnè” z 2002 roku wyszedł w labelu słynnego dj z Niemiec Svena Väth - Cocoon Recordings. Z okazji 200 rocznicy urodzin Wagnera wydał album „Wagner-zwei abhandlungen” (2013). W 2015 roku z Maxem Loderbauerem nagrał płytę "Ridges". Występował na festiwalach jak: DEMF Detroit, Mutek Montreal, Transmediale Berlin.Współpracował z wytwórniami: Klang Elektronik, Trapez, WMF, Smallville. Wspólnie z Jurkiem Przeździeckim stworzył projekt Tumult Hands. Do niego należy wytwórnia Recognition. Sienkiewicz zdobył rozgłos na całym świecie.

Oto najpopularniejsze utwory:

 Dream Machine (2004),  I'm I (2004),  Who told you that ? (2012),  No Matter What (2015),

306

 Ammm (2015),  Drifting (2015),  Last Run (2016),  Part Of 97 (2017),  140bpm (2017),  Lightin (2019).

Sikora Elżbieta (ur. 1943 we Lwowie) kompozytorka. W latach 1968-1970 studiowała muzykę elektroniczną u François Bayle'a i Pierre'a Schaeffera w Paryżu. W Warszawie uczyła się kompozycji u Tadeusza Bairda i Zbigniewa Rudzińskiego. Studiowała muzykę komputerową w IRCAM w Paryżu i u Johna Chowninga na Uniwersytecie Stanforda. Jako jedna z pierwszych kompozytorek w Polsce grała na syntezatorze Mooga (Studio Eksperymentalne Polskiego Radia w Warszawie). W 1973 roku założyła z Krzysztofem Knittlem i Wojciechem Michniewskim grupę kompozytorską KEW. W 1978 roku na konkursie kompozytorskim w Dreźnie zdobyła drugą nagrodę za operę „Ariadna”. Napisała muzykę do filmu „Przed odlotem” (1980) w reżyserii Krzysztofa Rogulskiego. W konkursie w Mannheim (1981) otrzymała pierwszą nagrodę za „Guernicę”. W 1997 roku otrzymała Order Zasługi RP. W latach 2011-19 była dyrektorką artystyczną festiwalu Musica Electronica Nova we Wrocławiu. Skomponowała około pięćdziesięciu utworów, w tym trzy opery.

Oto najpopularniejsze utwory:  Podróż II na taśmę (1976),  Krótka podróż - A Short Trip (1976).

Sikora Sławomir (ur. 1966 w Piszu) producent muzyki elektronicznej. W 1984 roku otrzymał wyróżnienie na Festiwalu Muzyki Elektronicznej "Moogowisko" w Kielcach. Był też jednym z pomysłodawców i współorganizatorów Zlotu Elektronicznych Fanatyków w Piszu. W 1993 roku nagrał kasetę „Wracam”. Na potrzeby widowiska muzyczno - teatralnego „By Polska Polską Była” nagrał piosenki Jacka Kaczmarskiego w elektronicznych aranżacjach. Jego idolem był zespołu Tangerine Dream. Korzystał z syntezatora Yamahy SY-85. W 2005 roku zakończył karierę.

Oto najpopularniejsze utwory:

 Wracam (1993).

307

Skinny Patrini zespół z Trójmiasta tworzący muzykę w stylu electroclash. Nagrywali w składzie: Anna Patrini – (wokal) i Michał "Skinny" Skórka – (producent, wokalista i multiinstrumentalista). Rozpoczęli działalność w 2005 roku. W 2008 roku wyszedł ich debiutancki album „Duty Free” (Antena Krzyku). Rok później ich nagrania pojawiły się w filmie „Galerianki” Katarzyny Rosłaniec. W 2012 roku duet wyprodukował swój drugi album pt. „Sex”, który promowały single: „The Wind”, „Call Me” oraz „Life/Time”. W 2013 roku zespół zagrał swój ostatni koncert w Szczecinie.

Oto najpopularniejsze utwory:

 Ysmf (2008),  No More Down (2008),  Switch off (2008),  So what (2008),  Delicious (2009),  The Wind (2012),  Call Me (2012),  Life/Time (2012).

Smolik Andrzej (ur. 1970 w Świnoujściu) muzyk, kompozytor, producent muzyczny, dziennikarz radiowy. W 1993 roku rozpoczął karierę muzyczną jako klawiszowiec w zespole Wilki. Jego debiutancką płytę „Smolik” (2001) promował singiel „T. Time”. W nagraniu tego krążka uczestniczyli: Artur Rojek z Myslovitz, Novika z zespołu Futro oraz Bogdan Kondracki. W 2001 roku nawiązał współpracę z zespołem Ścianka i skomponował utwór „The Iris Sleps Under The Snow”. Rok później wyprodukował płytę Krzysztofa Krawczyka „..Bo Marzę I Śnię” (grał na gitarze i instrumentach klawiszowych, skomponował dwie piosenki). W 2003 roku wyprodukował następny album „Smolik 2” z udziałem takich artystów jak: Artur Rojek utwór „Dig i Din”, Maciej Cieślak (z zespołu Ścianka) piosenka „Kremowa Rewolucja”, Novika nagranie „Home Made” oraz Mik Urbaniak „Who Told You”. Na drugiej płycie z tego albumu znalazły się remiksy. Smolik otrzymał nagrodę „Fryderyk” w kategorii kompozytor. Z Arturem Rojkiem nagrał przebój „Jeszcze jeden taki dzień”, który był hymnem polskiej reprezentacji na Igrzyskach Olimpijskich w Atenach. Współpracował z zespołami Wilki, Hey, Myslovitz, T.Love, Rotary a także z Justyną Steczkowską. Skomponował muzykę dla Katarzyny Nosowskiej: „Milena” i „Sushi”, dla Roberta Gawlińskiego: „Kwiaty jak relikwie”, „X” i „Gra”. Napisał muzykę do przedstawienia Teatru Telewizji „Cicho” (reż. Adam Guziński), filmu fabularnego „Sukces” (reż. Marek Bukowski), filmu dokumentalnego „Idź do

308

Luizy (reż. Grzegorz Pacek”. W 2010 roku otrzymał nagrodę „Człowiek ze Złotym Uchem” na festiwalu Soundedit.

Oto najpopularniejsze utwory:

 Smolik Feat. Novika – T.Time Versions (2001),  Smolik Featuring Larry Okey Ugwu – Alili (2001),  Smolik Feat. Novika – T.Time Remixes (2001),  50 Tysięcy 881 (2001),  Who Told You? (2003),  Smolik Feat. Maciej Cieślak – Kremowa Rewolucja (2003),  Smolik Feat. Mika – L.Mine (2003),  Smolik Feat. Kasia Kurzawska - Close Your Eyes (2006),  Smolik Feat. Victor Davies- U Missing (2006),  Smolik Feat. Mika-Med 3 (2006),  CYE (Remixy) (2006),  Smolik / Kev Fox – Queen Of Hearts (2018).

Solaris zespół disco-dance z Zamościa, którego liderem był Piotr Wójcik. W 2008 roku wydali przebój „Szmaragdy i diamenty”. Piosenka była nominowana do "Hitu Wszechczasów Disco Polo" Ostróda 2013 oraz do "Złotej Piątki Hitów Disco Polo" Kobylnica 2015. Zespół Solaris wziął udział w eliminacjach do Festiwalu Eurowizji z piosenką "Czuję moc" (2011).

Oto najpopularniejsze utwory:  Szmaragdy i diamenty (2008),  Czuję moc (2011),  Ten jedyny raz (2019),  Jest ogień (2019).

Sonic Division grupa electro-freestyle i progressive trance w składzie: eXtatic (właśc. Damian Politański) i mAKuSh1no (właśc. Maciej Gapys). Rozpoczęli działalność w 2003 roku. Dwa lata później wyszedł ich debiutancki album „Feel Da Groove” utrzymany w klimatach freestyle-electro. Duet współpracował z Markusem Schulzem. Ich produkcje i remiksy wydawały wytwórnie z całego świata m.in. Coldharbour Recordings (Holandia), Deep Blue Records (Wielka Brytania), Insatiable (Wielka Brytania), Well Mixed (Rumunia), Profuse (Holandia), Flashover (Holandia), Metallic (USA), Neuroscience (Wielka Brytania) oraz Fraction Records (Wielka Brytania).

309

Oto najpopularniejsze utwory:  Born 2 Dance (2005),  Bulky Hero (2007),  If I Had Wings (2007),  Painting The Silence (2007),  Sonic Division & Spychool - Panta Rhei (2007),  Sick Kitties (2008).

Sonic Trip zespół drum’n’bass z Łodzi w składzie: Infinity, Exwookie, Nobis i wokalista Mr I. W 1998 roku wystąpili na łódzkiej Paradzie Wolności. Z powodzeniem nagrywali muzykę elektroniczną w takich stylach jak: breakbeat, electro, trance, garage. Członkowie formacji od 2002 roku organizowali konkurs muzyki klubowej „Made In Poland". Główna idea tej imprezy to promocja młodych, wartościowych artystów muzyki klubowej z naszego kraju. Wydali dwie płyty „Re:Mix” (2001) i „1st selection of Made In Poland” (2003).

Oto najpopularniejsze utwory:  Darkside (2000),  Nic Nie Robić (2002),  Przełom  Prosty plan  Heavy Hitazz

Sośnicka Zdzisława (ur. 1945 w Kaliszu) piosenkarka i kompozytorka. Cieszyła się ogromną popularnością w latach 70-tych i 80-tych XX wieku. Występowała pod pseudonimem Barbara Bajer. Ukończyła wydział dyrygentury PWSM w Poznaniu. Przez pewien czas współpracowała z zespołem Bizony. Zadebiutowała w 1963 roku na Festiwalu Piosenki Radzieckiej w Zielonej Górze. W 1971 zdobyła nagrody na festiwalach w Opolu, Sopocie, Rostoku, Kołobrzegu. W 1972 roku wystąpiła na koncercie galowym „MIDEM” w Cannes. Otrzymała nagrodę za wyróżniającą się osobowość estradową w Tokyo. W 1976 roku wydała album „Moja muzyka” utrzymany w klimatach disco-funk. Z tej produkcji pochodziły hity: „Żyj sobie sam”, „Tańczyć, tańczyć bez pamięci” oraz „Należy nam się taki dzień”. Jej album „Odcienie samotności” (1979) promowały kompozycje przypominające piosenki Donny Summer i Giorgio Morodera m.in. „Nie czekaj na mnie w Argentynie” , „Tak chciałabym twoją żoną być”, „Wybacz Mi, Przebacz Mi Jeszcze Raz” oraz „W każdym moim snie”. Na płycie „Realia” pojawiły się hity syntezatorowe: „Uczymy się żyć bez końca”, „Sceny z życia

310 artystek” i „Wiem, że jesteś lwem”. Największym przebojem Sośnickiej okazał się szlagier „Aleja Gwiazd” (1987) nagrany z Romualdem Lipką z Budki Suflera. Album ten zawierał świetne utwory: „W kolorze krwi” i „Człowiek nie jest sam”. W 1989 roku wyszła jej kolejna płyta „Serce”. Krążek ten wyprodukowali Lipko i Rafała Paczkowski. Z tego albumu pochodziły piosenki: „Nie do obrony”, „Świat starych map” , „Z tobą obudzić się” a także „Daj zaczarować się”. W 2014 roku artystka nagrała swój kolejny album „Tańcz, choćby płonął świat”.

Oto najpopularniejsze utwory:

 Dom, który mam (1971),  Kochać znaczy żyć (1977),  Jeden świat (1977),  Raz na jakiś czas (1979),  Julia i ja (1980),  Aleja gwiazd (1987),  Daj zaczarować się (1989).

Sorja Morja grupa elektroniczna, synth-popowa w składzie: Ewa Sadowska i Szymon Lechowicz (później dołączyła do nich Małgorzata Penkalla znana z grupy Enchanted Hunters). Rozpoczęli działalność w 2013 roku. W 2017 roku wyprodukowali swój debiutancki album „Sorja”. Do tworzenia muzyki wykorzystywali: sekwencery, syntezatory i automaty perkusyjne.

Oto najpopularniejsze utwory:

 Nie Myśl O Niczym (2012),  Tajemniczy Ogród (2012),  Stany (2013),

SPD Crew grupa dj-ów z Wrocławia w składzie: Saltea i Martin Builder. Rozpoczęli swoją działalność w 2005 roku. Znani byli z organizowania cyklicznych imprez „Broken Structures” i „Break Freaks”, na których występowała czołówka polskich dj-ów.

Spoken Love grupa synth-popowa i r&b w składzie: Bartek Królik, Marek Piotrowski, Chesney Snow. W 2015 roku wydali swój debiutancki album „Spoken Love” w wytwórni

311

Warner Music Poland. Współpracowali z Karma Stewart znaną z amerykańskiej grupy Platinum Pied Pipers.

Oto najpopularniejsze utwory:  Pimp For Love (2015),  Everlasting Love (2015),  Starless (2015),  Chant (2015).

Stachursky (właśc. Jacek Władysław Łaszczok) (ur. 1966 w Czechowicach-Dziedzicach) piosenkarz wykonujący muzykę pop i dance, w tym także disco polo. Zaczął swoją karierę jako dj, później grał w zespole Eve (Eve Boys). W 1994 roku zadebiutował singlem „Taki jestem”. Utwór zdobył ogromną popularność w dyskotekach w Chicago. Jego album „1996” (1995) wyprodukował niemiecki producent Carl Fath. Na krążku znalazł się przebój „Jak w niebie”. W 1999 roku razem z Dj Bobo wyprodukował hit „This World Is Magic”. W 2002 nagrał tytułową piosenkę do serialu „Samo życie”. Jego kolejny utwór „Z każdym Twym oddechem” zdobył nagrodę Słowika Publiczności na festiwalu w Sopocie w 2006 roku. W 2008 roku wydał album „Wspaniałe polskie przeboje”, na którym znalazły się covery utworów znanych polskich artystów m.in. Zbigniewa Wodeckiego, Lady Pank oraz Róże Europy. W 2010 roku Marek Kościkiewicz skomponował z okazji 10-lecia stacji VIVA Polska utwór „Muzyki moc”. Tę piosenkę Stachursky zaśpiewał z wieloma artystami m.in. z Anią Wyszkoni, Dodą , Ewą Farną, Gosią Andrzejewicz, Kasią Cerekwicka, Kasią Wilk, Piotr Kupichą, Sashą Strunin i Sylwią Grzeszczak. Jego następny album „Boski plan” wyszedł w 2012 roku. W 2014 roku (z okazji 20 lecia pracy artystycznej) ukazała się kompilacja jego najlepszych przebojów „Moje Zakazane Przeboje”. W 2015 roku zaczął współpracę z Dj-em BBX i wydał przeboje: „Kieliszki” (2015) i „ESSA” (2017). W 2019 roku nagrał album „2K19”, który promował singlami „Zimna Lufa” i „Doskozzza”. W 2020 roku artysta nawiązał współpracę z hiszpańskim wokalistą Henrym Méndezem (Dr. Bellido lub Ayessa) i nagrał singiel „Bella Mamasita". Na festiwalach w Opolu otrzymał nagrodę Superjedynki w roku: 2000, 2001, 2002, 2007, 2010. Sprzedał na polskim rynku prawie 700 tysięcy kaset i płyt.

Oto najpopularniejsze utwory:

 Jeżeli Możesz (Taki Jestem) (1994),  Stay, Baby (1995),  Jak w niebie (1995),  I'm just like that (1995),  Burnin' Up (1996),  Cholerny Czas (1996),

312

 Nikogo Nie Ma (Pomiędzy Nami) (1996),  Chcesz Czy Nie (1996),  Tego Właśnie Chcesz (1997),  Kowbojskie Życie (1997),  Miłość Jak Ogień (1997),  Gdy Zapłaczesz (1998),  DJ Bobo & Stachursky – This World Is Magic (1999),  Zostańmy Razem (1999),  Typ Niepokorny (2000),  Czuję I Wiem (2000),  Nic O Tym Nie Wiem (2002).  Z każdym Twym oddechem (2006),  Jedwab (2008),  Kocham Cię Kochanie Moje (2011),  Szampan i truskawki (2018),  Zaginaaay (2019).

Stankiewicz Katarzyna (ur. 1977 w Działdowie) piosenkarka, autorka tekstów. W latach 1996-2001 występowała w zespole Varius Manx. Z Ireną Santor nagrała piosenkę „Kamienne schodki”. W 2001 roku podczas koncertu niemieckiej grupy Tangerine Dream w Warszawie zaśpiewała piosenkę „The Bridge Song”, do której muzykę skomponował Edgar Froese. Zdobyła wiele nagród z zespołem Varius Manx.

Stańko Tomasz (ur. 1942 w Rzeszowie, zm. 2018 w Warszawie) trębacz jazzowy, kompozytor. Absolwent PWSM w Krakowie w klasie trąbki u Ludwika Lutaka. Z Wacławem Kisielewskim grał w krakowskim zespole Jazz Club Helicon. W 1962 roku został trębaczem w grupie Jazz Darings. W latach 1963- 1967 grał w zespole Krzysztofa Komedy i Andrzeja Trzaskowskiego. W 1985 roku z Tadeuszem Sudnikiem i Januszem Skowronem, Witoldem Szczurkiem założył projekt Freelectronic. Łączyli muzykę reggae i latino z elektroniką. Zdobyli rozgłos w całej Europie. Stańko udzielał się w Studiu Jazzowym PR i grupie InFormation Sławomira Kulpowicza. Komponował muzykę do filmów i spektakli teatralnych. Zdobył nagrodę „Fryderyk” w 1997 roku za muzyk jazzowy roku i album roku. W 2014 roku otrzymał Paszport „Polityki”. W 2018 roku otrzymał Nagrodę 100-lecia ZAiKSu.

Stróżniak Grzegorz (ur. 1958 w Poznaniu) pianista, wokalista, kompozytor i aranżer. Występował z grupa Vist. W latach 1981-1988 był członkiem zespołu Lombard. Jego dwa elektroniczne utwory „Wstęga M” oraz „E.C.C.” znalazły się na składance „Looking East - Electronic East - Synthesizer Music From Poland” (1990). Płytę wydała niemiecka wytwórnia

313

Erdenklang. W 1994 roku artysta reaktywował zespół Lombard Group. Skomponował muzykę do musicali „Łyżki i księżyc”, „Ujrzana we śnie Wasawadatta”, „W kraju kłamczuchów”. Jego utwór nagrany z zespołem Lombard „Szklana Pogoda” (1983) zdobył II nagrodę na Krajowym Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu.

Oto najpopularniejsze utwory:  Wstęga M (1990),  E.C.C. (1990).

Studio Eksperymentalne Polskiego Radia powstało z inicjatywy Józefa Patkowskiego w 1957 roku. Instytucja wspierała rozwój muzyki elektronicznej w Polsce. Był to czwarty ośrodek tego typu w Europie. To tu powstały pierwsze utwory elektroniczne w naszym kraju „Etiuda na jedno uderzenie w talerz” (1959) Włodzimierza Kotońskiego oraz „Db-Hz-Sek” (1962). Zbigniewa Wiszniewskiego. W 1970 roku do studia trafił syntezator Mooga a w 1973 roku syntezator Synthi AKS. Ośrodek zakupił w latach 80-tych komputery Apple i IBM. Ze studiem byli związani: Andrzej Dobrowolski, Bogusław Schaeffer, Eugeniusz Rudnik, Krzysztof Knittel, Krzysztof Penderecki i wielu innych. Od marca 2004 roku zadania Studia Eksperymentalnego przejął Program 2. Polskiego Radia.

Sudnik Tadeusz (ur. 1955 w Warszawie) muzyk jazzowy. Przez kilkanaście lat pracował w Studio Eksperymentalnym Polskiego Radia, gdzie tworzył muzykę elektroniczną, teatralną, filmową i baletową. Koncertował z różnymi zespołami m.in. z grupą Freelectronic- Tomasza Stańki i z berlińskim perkusistą Maurice de Martin. Artysta udzielał się w Polskim Towarzystwie Muzyki Współczesnej. Występował na Festiwalu Warszawska Jesień. Współpracował z muzykami: Sonny Sharrock, Adrian Mears, Peter Giger, Antymos Apostolis, Janusz Skowron, Michał Miśkiewicz, Kuba Sienkiewicz, Aleksander Korecki, Andrzej Bieżan, Mamadou Diouf i Gunnar Geisse. W 2006 roku Sudnik zrealizował multimedialną instalację „Kolej rzeczy” w warszawskiej Galerii XXI.

Oto najpopularniejsze utwory:

 Muzyka do filmu dokumentalnego Wielkie dusze, małe cuda (1997),  Muzyka do filmu dokumentalnego Wewnętrzna moc (2005),  Muzyka do filmu dokumentalnego Tombakowanie (2007),  Muzyka do filmu dokumentalnego Kamienna cisza (2007),  Ścieżka dźwiękowa do wystawy OD-DO Stanisława Dróżdża (2009).

314

Sudnik zrealizował też nagrania takich wykonawców jak:

 Dotyk Chmur – Władysław Komendarek (1987),  Freelectronic – Tomasz Stańko (1987),  Switzerland – Tomasz Stańko (1988),  Stół Pański „Gadające drzewo” (1997),  Pükapök – Volapük (1999),  Amusos – Adam Pierończyk (2003).

Sui Generis Umbra (Umbra) duet z Zielonej Góry: Maciej Niedzielski – (instrumenty klawiszowe, muzyka) i „eLL” –(wokal). Artystka grała wcześniej w grupie D. Zone i wystąpiła w filmie pt. „Intelekt Kollapse”. Grali muzykę z nurtu dark ambient. W wytwórni Fluttering Dragon Records wyszła ich pierwsza płyta pt. „Ater” (1999). Kolejny ich krążek „Possum Play Falcon” (2002) zawierał również nagrania norweskiego zespołu Ildfrost. Duet podpisał kontrakt z wytwórnią Metal Mind Productions i nagrał płytę „Coma”. W 2004 roku ukazał się album „Amok”.

Oto najpopularniejsze utwory:

 No Sun (1999),  Fobia (1999),  Geterox (2002),  A Black Headed-Female (2002),  Heta rae (2004),  Paroxysm (2004),  Comayhem (2004),  Ritus Sacer Militaris (2004).

Super Girl & Romantic Boys zespół z Warszawy grający muzykę w stylu elektro-rock i elektro-punk. Założony w 1998 roku w składzie: Konstanty Usenko, Ewa Malinowska, Maciek Rożalski, Dziki- gitara. Swoje pierwsze utwory nagrali w 2003 roku, ale ich debiutancka płyta „Miłość z tamtych lat” wyszła dopiero w 2013 roku. Krążek ukazał się w wytwórni Antena Krzyku. Największym przebojem okazał się utwór „Spokój” (2000). Zespół zakończył działalność w 2006 roku. Ponowna reaktywacja nastąpiła w 2013 roku.

Oto najpopularniejsze utwory:

 Spokój (2000),  Na Pętli (2013),  Podaj mi rękę swą (2013),  Zimny Dzień (2013).

315

Szeremeta Ryszard (ur. 1952 w Krakowie) kompozytor, dyrygent, wokalista jazzowy, prekursor muzyki elektronicznej, eksperymentalnej i elektroakustycznej. Studiował muzykę elektroniczną u Józefa Patkowskiego. Był członkiem grupy NOVI Singers. W latach 1985-1999 prowadził Studio Eksperymentalne Polskiego Radia. Koncertował z zespołem „Crossover” (w składzie: Jan Pilch, David Pituch i Jarosław Kapuściński). Szeremeta skomponował kilka utworów elektronicznych: „Points I i II”, „Pulse Rate”, „Amfora na saksofon i taśmę”, „Entering”, „Un Marceau de Mac”, „Agent Orange”, „Miraculeo”, „Trickstar”, „Future Music”, „Belief”, „Metrograph Future”. Napisał muzykę do filmów m.in. „Tanie pieniądze” (reż. T. Lengren), „Dom w Alei Róż”, „Wielki Szary Nikt”, „Już nie ma dzikich plaż”.

Święcicki Mateusz (ur. 1933 w Wilnie, zm. 1985 w Chodzieży) organista, kompozytor i aranżer. Grał na trąbce w grupie Czarne Koty. Współpracował z zespołem Pinokio. W 1962 roku z Leszkiem Bogdanowiczem utworzył projekt Big Band PAA Pagart. Razem z Andrzejem Korzyńskim w 1965 roku założył Młodzieżowe Studio „Rytm” w programie I Polskiego Radia. Święcicki prowadził zespół Filipinki. W 1974 roku założył grupę Arp Life. W ramach tego projektu nagrali kilka utworów elektronicznych dla archiwum PR i WFD. Współpracował m.in. z grupą Breakout, Czesławem Niemenem i Karin Stanek.

T-34 projekt techno trance w składzie: Paweł Rozwadowski, Robert Brylewski. Ich pierwsze kompozycje pojawiły się na składance: „Pierwsza Podróż” w 1986 roku. W 1993 roku wydali na kasecie album „Techno Acid”, na którym znalazł się cover Enya „Orinoco Flow”. Produkcja wyszła w wytwórni Bass Music.

Oto najpopularniejsze utwory:  Techno Acid (1993),  Telephoto (1993),  Low Frequency Oscylations (1993),  No More Fucking Rock'n'Roll (1993),  Orinoco Flow (1993).

The Complainer & The Complainers projekt muzyczno-wizualny Wojciecha Kucharczyka z Katowic. W 2007 roku wyszedł jego debiutancki album „The Complainer & The Complainers” nakładem Mik Music. Rok później, tym razem w labelu Mystic Production,

316 ukazał się jego następny album „Power, Joy, Happiness, Fame” z gościnnym udziałem Piotra Rojka z zespołu Myslowitz. W 2009 roku artysta był nominowany do nagrody Nocne Marki w kategorii Najlepsza Trasa Koncertowa.

Oto najpopularniejsze utwory:

 Be My Boney M of Love (2005),  It's not crime! (2007),  I am so alive (2007),  We are tc&tcs (2009),  Metka,  Bubune.

The Cuts zespół z Piły w składzie: Przemek Zdunek - (wokal, bas, gitara), Tom Horn (właśc. Tomasz Rożek)- (instrumenty klawiszowe), Łukasz Sokołowski - (gitara). Powstał w 2006 roku. Wcześniej do formacji należeli: Mr. TT - (gitara), Mirosław Chojnacki - (perkusja), Piotr Langner - (perkusja). Artyści tworzyli muzykę z gatunku electro-rock i synth-pop. W 2008 roku zespół wystąpił w sopockiej Operze Leśnej na festiwalu TOPtrendy 2008. The Cuts podpisali kontrakt płytowy z wytwórnią SP Records. Wydali trzy albumy. Ostatnia ich produkcja „Zimne Słońce” wyszła w 2012 roku. W 2014 roku zawiesili działalność.

Oto najpopularniejsze utwory:  Pokój na jedną noc (2009),  Kochać Cię chcę (2009),  Telefon (2009),  Czarny świat (2010),  Martwy Kwiat (2010),  Karuzela śmierci (2012),  Pamiętam (2012),  7 minut (2012).

The Dumplings projekt electro-popowy z Zabrza w składzie: Justyna Święs i Kuba Karaś. Ich debiutancki album „No Bad Days” (2014) wyszedł w wytwórni Warner Music. Płyta spodobała się krytykom muzycznym i fanom muzyki elektronicznej. Duet otrzymał nagrodę „Fryderyk” za fonograficzny debiut roku. Dzięki temu wystąpili na Open'er Festival w Gdyni i na Off Festival w Katowicach. Ich następny album „Sea You Later” (2015) wyprodukował perkusista i producent hip-hopowy Piotr "Emade" Waglewski. W 2016 roku zespół odznaczono Nagrodą Artystyczną Miasta Torunia im. Grzegorza Ciechowskiego.

317

Oto najpopularniejsze utwory:  Technicolor Yawn (2014),  Betonowy Las (2014),  Słodko-słony cios (2014),  Kocham Być z Tobą (2015),  Betonowy Las (2015),  Kto zobaczy (2017),  The Dumplings & Mary Komasa - Jestem Kobietą (2018),  Brodka & The Dumplings - Granda Rework (2018),  Deszcz (2018),  Raj (2018),  Przykro Mi (2018),  Bez słów (2019).

The East Clubbers projekt elektroniczny w składzie: Dj Silver (właśc. Piotr Kwiatkowski), Dj Sqren (właśc. Piotr Wachnicki), Janardana (właśc. Jarosław Gołowacz). Współpracowali z wokalistką Katarzyną Lesing. Nagrywali piosenki w języku angielskim i dzięki temu zyskali dużą popularność za granicą. Ich pierwszy album „E-Quality” ukazał się w 2004 roku. Następny krążek „Never Enough” (2007) promowały przeboje: „My Love”, „Make Me Live” i „Sextasy”. Byli związani z wytwórnią Camey Records. Ich muzykę popularyzowały lokalne stacje radiowe. Często występowali w klubach. W 2009 roku zakończyli działalność. Oto najpopularniejsze utwory:  Wonderful Dancing (2004),  Beat is Coming (2004),  More More More (2005),  Walk Alone (2005),  Sextasy (2006),  It's A Dream (2006),  Sexplosion (2007),  My Love (2007),  East Clubbers Feat. BBK – Don't Give Up (Moving On Up) (2013).

The Jet Set zespół euro-rap, euro dance w składzie: Sasha Strunin i Tray (raper z USA), którego później zastąpił David Junior Serame. Zadebiutowali singlem „How Many People”. Piosenka zdobyła trzecie miejsce w polskiej preselekcji do Konkursu Piosenki Eurowizji 2006. W maju 2007 roku duet reprezentował Polskę na Eurowizji w Helsinkach, gdzie dotarł do półfinału z piosenką „Time to Party”. Ich debiutancki album „Just Call Me” osiągnął w Polsce status złotej płyty.

318

Oto najpopularniejsze utwory:

 How Many People (2006),  Just Call Me (2006),  Time to Party (2007).

The Natural Born Chillers (TNBC) projekt muzyki elektronicznej w składzie: Michał Lis – (wokal, gitara, syntezatory), Piotr Lis – (perkusja), Bartosz Ignor – (bas), Maciek Matysiak – (instrumenty klawiszowe, syntezatory). Powstał w 2008 roku. Muzycy łączyli elektronikę z brzmieniem gitar i perkusji. Zaczynali od grania dj’skich setów, w których łączyli własne utwory z remiksami. Muzycy byli współtwórcami spektaklu „Samotność pól bawełnianych” w reżyserii Radosława Rychcika. Ich płyty wydawała wytwórnia Osterdam Records.

Oto najpopularniejsze utwory:  People (2010),  Levitzky (2014),  Here Comes Big Bad Wolf (2014),  Hommage à (2014),  Down By The River (2014).

Thekayetan (właśc. Kajetan Kopala) (ur. 1999) poznański producent muzyczny, kompozytor i autor tekstów. Od 2017 roku tworzy muzykę elektroniczną. Zadebiutował singlem “Summer”. W 2019 roku związał się z projektem „My Name Is New” wytwórni Kayax. Wydał single: “Addicted” i “Hot blond”. Jego utwór „Skóra” promował składankę „Music 4 Queers & Queens” wydaną we współpracy z Paradą Równości.

Oto najpopularniejsze utwory:  Hot Blond (2019),  Addicted (2019),  My Name Is New (2019),  Skóra (2020).

Tiddey (właśc. Darek Plaza) (ur. 1979 w Poznaniu) dj i producent muzyki trance. Swoją przygodę z muzyką zaczął w 2002 roku. W tym samym roku dołączył do MDT Agency (Manieczki DJs Team). Organizował największe imprezy klubowe w Polsce m.in.

319

Sunrise Festival, Independance. W 2006 roku wybrano go najlepszym dj-em w Polsce. Jako pierwszy dj z naszego kraju uplasował się na 81. miejscu w rankingu DJ Mag Top 100 w 2008 roku. Jego muzykę popularyzował znany holenderski dj Armin van Buuren, a szczególnie spodobał mu się singiel Tiddeya „Taylla” (2008). W tym samym roku artysta wydał pierwszy album „Life Goes On.” , który wyszedł w wytwórni Sony Music i ProLogic Music.

Oto najpopularniejsze utwory:

 Get Away (2006),  Tiddey Feat Lyck – Keep Waiting (2011),  Fulcrum (2019),  Taylla (2008),  Forgiven Lies (2009),  Copacabana Dream (2011),  Forbidden City (2011),  Entrancer (2014),  Nini (2014),  Delta Minori (2017),  Futuna (2017),  Walvis Bay (2017),  Fable Sun (2017),  Dreambox (2017),  Tiddey X Ronald de Foe – Sagittarii (2017),  Frequency (2018),  Tiddey Feat. Mina Jung – Heartless (2018),  Auriga (2019).

Tigermaan Martin (właśc. Marcin Grzegorz Chmarzyński) (ur. 1974 w Warszawie) muzyk, producent, promotor. Karierę rozpoczął w 1991 roku. W tym samym roku założył z DJ Platoonem (właśc. Piotr Boruc) grupę hip-hopową Trials X . Z Piotrem Jareckim założył zespół Modfunk. Nagrali razem trzy płyty: „Superfuzja”, „Emofunk” i „Land Grab” utrzymane w klimatach electro house. Artysta od 2003 roku był członkiem projektu Humaniztikz. Muzycy łączyli elektronikę z rapem, funkiem i soulem. Tigermaan powołał do życia wytwórnię Seek Records, która działała w latach 2005-2011. W 2005 roku wydał na winylu swoją pierwszą produkcję „Go Forward”. Utwór wyszedł w brytyjskiej wytwórni Machine Gun Ibiza. Artysta założył w 2008 roku firmę Life is Music Entertainment, która organizuje koncerty i wydarzenia artystyczne. W latach 2012-2017 ta agencja podjęła współpracę z legendą polskiej elektroniki Markiem Bilińskim. Chmarzyński założył w 2010 roku kolejną wytwórnię Projection Label w tym studiu wyszły nagrania artystów z całej Europy. Label wypromował hit Marka Bilińskiego „Ucieczka z Tropiku”. Płyta ukazała się pt. „Escape From The Tropics” (2012) z remiksami polskich artystów m.in. Seby Skalskiego, Pięknego Stefana i Junkie Punksa. Dzięki Chmarzyńskiemu w 2014 roku wyszła płyta Marka Bilińskiego „Best of the Best”.

320

Oto najpopularniejsze utwory:  Go Forward (2005),  Too Hot (2007),  Street Move (2007),  Drillinx (2010),  Street (2011),  In A Coma (2011),  Saveur (2013),  Today Is Not Today (2018),  Keep on Breathing (2018),  Secret Weapon (2019).

Towary Zastępcze zespół z Trójmiasta w składzie: Piotr Czerski i Michał Piotrowski. Rozpoczęli działalność w 2003 roku. Później dołączył do nich Borys Kossakowski. Muzycy łączą elektronikę z hip-hopowymi bitami. Wydali trzy albumy: „Ciche dni” (2006), „Dolne Miasto OST” (2009), „Długa Przerwa” (2013).

Oto najpopularniejsze utwory:

 Ciche dni (2006),  Piosenka Potencjalna (2006),  Koniec końców (2006),  Spać (2009),  Dziewczyna z Hotelu Grand (2009),  Anka-Szklanka (2013).

Trihelix zespół z Gdyni w składzie: Katarzyna Nürnberg – (instrumenty klawiszowe, kompozycja), Krystian Krewniak – (wokal, instrumenty klawiszowe, kompozycje), Daniel Chodyna – (wokal, instrumenty klawiszowe, kompozycja). Powstał w 2005 roku. Muzycy wykorzystywali do swoich produkcji syntetyczne brzmienia analogowe i cyfrowe syntezatory.

Oto najpopularniejsze utwory:

 Goodnight (2011).

Trojanowska Izabela (ur. 1955 w Olsztynie) piosenkarka i aktorka. Zadebiutowała pod panieńskim nazwiskiem Schütz i w 1971 roku wygrała nagrodę im. Maksymiliana Kolbego na Festiwalu Pieśni Sakralnej Sacrosong w Chorzowie. Rok później zdobyła nagrodę na Festiwalu Piosenki Radzieckiej w Zielonej Górze. W tym samym roku w Opolu na Krajowym Festiwalu Piosenki Polskiej otrzymała nagrodę za debiut. W 1980 roku nawiązała współpracę z Budką Suflera. Romuald Lipko wyprodukował dla niej kilka piosenek, które stały się hitami m.in. „Tyle samo prawd ile kłamstw” oraz „Wszystko czego dziś chcę”. W 1981 roku ukazał się jej

321 debiutancki album „Iza”. Po odejściu z Budki Suflera Trojanowska rozpoczęła współpracę z zespołem Stalowy Bagaż w składzie: Aleksander Mrożek (gitara, lider), Kazimierz Cwynar (gitara basowa) i Jacek Krzaklewski (gitara). W 1981 roku wystąpiła z tym zespołem na festiwalu w Opolu. Zaśpiewała „Pieśń o cegle” oraz „Na bohaterów popyt już minął”. Następna jej płyta „Układy” ukazała się w 1982 roku. Muzykę skomponowali: Aleksander Mrożek, Jan Borysewicz, Wojciech Bruślik, Andrzej Dylewski i Janusz Grzywacz. Z Tadeuszem Nalepą nagrała płytę „Pożegnalny cyrk” (1982). Cenzura nie dopuściła do wydania tego albumu, ponieważ teksty piosenek krytykowały wprowadzenie stanu wojennego. „Pożegnalny cyrk” ukazał się dopiero po 11 latach, bo w 1993 roku. Artystka w 1987 roku zamieszkała w Berlinie Zachodnim. W 1990 roku wydała album „Izabela Trojanowska” z piosenkami nagranymi w języku angielskim. Krążek promował utwór „Independance Day”. Od 2009 roku Trojanowska rozpoczęła współpracę z zespołem Mafia. W 2011 roku wydała album pt: „Życia zawsze mało” w wytwórni (Roxy Records & Fonografika). Z tego krążka pochodzą szlagiery: „Nie od razu”, „Słodkich snów” . Od 1997 roku artystka występuje w serialu „Klan”.

Oto najpopularniejsze utwory:

 Izabela Trojanowska i Zespół Budka Suflera – Tydzień łez (1980),  Izabela Trojanowska i Zespół Budka Suflera – Tyle Samo Prawd Ile Kłamstw / Komu Więcej Komu Mniej (1980),  Izabela Trojanowska i Zespół Budka Suflera – Tydzień Łez / Wszystko Czego Dziś Chcę (1980),  Izabela Trojanowska i Zespół Budka Suflera – Pytanie O Siebie (1981),  Brylanty (1982),  Independance Day (1990).

Trumpets & Drums projekt muzyki elektronicznej z Rzeszowa w składzie: Bogusław „Bodek” Pezda i Daniel Kleczyński. Byli pionierami muzyki industrial i electronic body music w Polsce. Ich pierwszy album „Buy & Die!” ukazał się w 1990 roku. Pezda po jego nagraniu odszedł z zespołu i założył formację Agressiva 69. Daniel Kleczyński pod szyldem Trumpets & Drums kontynuował solową działalność artystyczną. W 1994 roku nagrał kolejną płytę „Knifehattan” w krakowskiej wytwórni Music Corner. Kolejna produkcja „Cyborgasm” (1995) ukazała się także w Portugalii nakładem Simbiose Records.

Oto najpopularniejsze utwory:  No God In Space (1990),  Where The Dogs Bark With Their Arses (1990),  Adbang (1994),  Until The Abasement (1994),

322

 Father And Son (1994),  Mother Technology (1995).

Trzaskowski Andrzej (ur. 1933 w Krakowie, zm. 1998 w Warszawie) pianista, kompozytor, publicysta muzyczny. Studiował kompozycję i teorię muzyki współczesnej u Eugeniusza Rudnika i Bogusława Schaeffera w Studiu Eksperymentalnym Polskiego Radia. Od 1959 roku był członkiem zespołów The Wreckers, Kwintet i Sekstet. W latach 1971-1974 współpracował ze Studiem Jazzowym PR. Korzystał z systemu MIDI i instrumentów elektronicznych. Zdobył wyróżnienie Stemra Music Awards w 1993 roku. Nazywano go „mózgiem polskiego jazzu”

Tubylcy Betonu zespół w składzie: Dariusz Nowakowski – (perkusja), Artur Łobanowski – (instrumenty klawiszowe), Robert Ochnio- (gitara, vocal, autor słów i muzyki), Arek Stegenka. Byli prekursorami muzyki acid-house i noise. Nagranie "Dla panienek co kochają nas" (1988) zostało zarejestrowane w studio W. Chełstowskiego. Pod koniec 1989 roku wokalistką zespołu została Lusia Łączyńska. W 1992 roku wyszła ich płyta „Acid Party” z coverami piosenek m.in. U2, Prince, Madonny. Rok później wydali swoją płytę „Wielki Ogień”. Krążek promował teledysk „Ye, ye, ye”.

Oto najpopularniejsze utwory:  Modlitwa dziękczynna (1986),  Ktoś zabił człowieka (1986),  Rejestr wariatów (1986),  Modlitwa dziękczynna (1986),  Ktoś zabił człowieka (1986),  Dla panienek, co kochają nas (1988),  Justify My Love (Madonna cover) (1992),  Shiny Happy People (R.E.M cover) (1992),  Ye, ye, ye (1993),  Mięso (1993).

TWT grupa hip-hopowa z Częstochowy, nagrała przebój z gatunku electro-hip-hopu zatytułowany “Ewolucje, akrobacje” (1999).

323

United zespół muzyki disco-dance, powstał w 1994 roku z inicjatywy Mariusza Rogowskiego i Bartka Piaseckiego. Teksty do ich piosenek pisał Zbyszek Bieniak (z Oddziału Zamkniętego i grupy Yokashin). Debiutancki krążek „United” (1995) zdobył liczne nagrody i status złotej płyty. Znalazły się na nim hity: „Zdrada i Fałsz” oraz „Dotykaj Mnie, Co Noc”. W 1996 roku zespół United zagrał dla Polonii w USA i w Kanadzie. Występowali w Polsce z gwiazdami euro-dance i euro-rap m.in. z Fun Factory, Culture Beat, Dj Bobo. W tym samym roku wyszła ich druga płyta „Energize”, a do zespołu United dołączyli: Aneta Nojszewska i dwóch tancerzy Marek Jaranowski i Marcin Niewiadomski. DEE- JAY mix club w 1995 roku uznał United za najlepszy zespołu dance w Polsce. W 1997 roku ukazała się ich kolejna płyta „U-XIT-ME” z przebojami: „Go baby go”, „Naprawdę Nie Wiem" i tytułowy „U -XIT-ME". Ten krążek otrzymał status złotej płyty i wzbudził zainteresowanie zespołem zachodnich firm fonograficznych. Ich produkcje prezentowała w Niemczech telewizja VIVA. W 2001 roku United nagrał kolejną dobrą płytę „United is back” z hitem „Jeszcze Jedna Noc” i electro- freestylowym utworem „United Is back”. Produkcja dobrze się sprzedała (65 000 egzemplarzy). Zespół współpracował z austriacką wytwórnią Koch International.

Oto najpopularniejsze utwory:

 Zdrada i Fałsz (1995),  Dotykaj Mnie, Co Noc (1995),  Here We Go (1996),  Naprawdę Nie Wiem (1997),  U -XIT-ME (1997),  Go baby go (1997),  Jeszcze Jedna Noc (2001),  United Is back (2001).

Urszula (właśc. Urszula Kasprzak) (ur. 1960) piosenkarka, aktorka i autorka tekstów piosenek. Zadebiutowała w 1977 roku w Zielonej Górze na Festiwalu Piosenki Radzieckiej. Tam zdobyła Złoty Samowar. W latach 1982-1988 była wokalistką w zespole Budka Suflera. Z jej debiutanckiej płyty „Urszula” (1983) wydanej z Budką Suflera na uwagę zasługują „Fatamorgana `82”, „Ciotka P.”, „Rodezja finezja”. „Bogowie i demony”, „Dmuchawce, latawce, wiatr”. Kompozycje te powstały dzięki wykorzystaniu instrumentów elektronicznych: vocodera, syntezatora Moog, Theremina. Piosenki te przypominają nagrania: Garego Numan, Mike`a Oldfielda a także Vangelisa. W 1984 roku wyszła kolejna electro-popowa płyta artystki pt. „Malinowy król”, którą promowały piosenki. „Malinowy król”, „Podwórkowa kalkomania”,

324

„Twoje zdrowie mała” , „Cztery litery”, „Wielki odlot”. Kolejny jej album „Urszula 3” wyszedł w 1986 roku. To z tej produkcji pochodzą hity: „Powiedz, ile masz lat” i „Bez toastów”, „Kochanie to nic” (z tekstem Marka Dutkiewicza). Następny album tej wokalistki pt. „Czwarty Raz” ukazał się w 1988 roku. Powstał przy współpracy ze Stanisławem Zybowskim. Od 1989 roku współpracowała z grupą Jumbo. Grała w przedstawieniach teatralnych oraz filmach m.in. „Och, Karol” i „Alabama”.

Oto najpopularniejsze utwory:

 Fatamorgana '82 (1982),  Dmuchawce, latawce, wiatr (1983),  Michelle ma belle (1983),  Rodezja-finezja (1983),  Noc komety (1983),  Totalna hipnoza (1983),  Malinowy król (1984),  Jest taki samotny dom (1984),  Wielki Odlot (1984),  Szał Sezonowej Mody (1984),  Polka idolka (1984),  Wołam znów przez sen (1984),  Twoje Zdrowie, Mała (1984),  Podwórkowa Kalkomania (1984),  Urszula i Seweryn Krajewski - Baw mnie (1985),  Powiedz ile masz lat (1986),  Kto zamiast mnie (1986),  Jestem ogniem (1986),  Bez toastów (1986),  Czeska biżuteria (1986),  Sweet sweet tulipan (1987),  Urszula & Klincz –Koty (1987),  Rysa na szkle (1989),  Konik na biegunach (1994),  Niebo Dla Ciebie (1996),  Ja płaczę (1996).

Ventylator zespół techno w składzie: Andre (właśc. Andrzej Rotecki) i Akai (właśc. Jacek Janicki. W 1998 roku wydali debiutancki album „Ventylator” w wytwórni Warner Music Poland. Płytę promował teledysk „Rock You”. Po raz pierwszy w Polsce został wykonany przez grafików komputerowych. Krążek był nominowany do prestiżowej nagrody muzycznej „Fryderyk” w kategorii najlepszy album dance/techno (1998). Ich utwory pojawiły się

325 składance "Techno Party" (1999) i "BEAT TRAXX vol.1" (2000). W 2001 roku po muzykę grupy sięgnęli producenci filmu „Że życie ma sens” (reż. Grzegorz Lipiec).

Oto najpopularniejsze utwory:  Double Mind (1998),  Acid Bomb (1998),  Nuclear (1998),  Plexa (1998),  Rock You (1998).

Village Kollektiv (Village Collective) grupa aktywna od 2002 roku. Jej założycielami byli: Rafał Kołaciński i muzycy formacji Kapeli ze Wsi Warszawa. Łączyli muzykę elektroniczną z folkiem granym na "żywych" instrumentach ludowych. Sięgali do motywów ludowych- melodii Kurpiów i bułgarskich Szopów. Nagrali płytę „Motion Rootz Experimental 2006” w 2006 roku. Ich utwór „Sapphire Waters” pojawił się na płycie „Wiedźmin: Muzyka Inspirowana Grą”.

Oto najpopularniejsze utwory:

 Powziwaj ziatrecku (2006),  One From A Thousand / Z tysiunca (2006),  Vain / Pusto (2006),  Sapphire Waters (2007),  Uado (2010),

Wahehe projekt muzyki industrialnej, powstał w 1984 roku z inicjatywy Alberta von Knutke i Beefharta Wahehe (właśc. Marek Seremak). Wkrótce dołączyli do nich: Ojciec Wahehe, Marski Wahehe i John Fullen. Wzorowali się na zespołach: The Residents, Throbbing Gristle, Cabaret Voltaire, S.P.K. W latach 1985-87 grupa występowała pod nazwą Wahehe Divagazione Universale. Do komponowania muzyki używali instrumentów elektronicznych, przedmiotów codziennego użytku oraz specjalnie preparowanych taśm. Ich występy były wzbogacone projekcjami filmowymi. Ostatni koncert zagrali w 1989 roku.

Oto najpopularniejsze utwory:

 Poza Kontrolą (1986),  Matowe oko (1987),  Zbrodnia  Destrukcja

Wanda i Banda (Banda i Wanda) zespół rockowy w składzie: Wanda Kwietniewska- (wokal), Marek Raduli - (gitara), Jacek Krzaklewski - (gitara), Andrzej Tylec- (perkusja) i

326

Henryk Baran - (gitara basowa). Później do zespołu dołączył Marek Kapłon- (perkusja). Grupa zadebiutowała w noc sylwestrową (na przełomie roku 1982 i 1983) na antenie Programu III Polskiego Radia. W 1984 roku ukazał się ich debiutancki album „Banda i Wanda” z hitami „Nie będę Julią”, „Hi-Fi” ,„Chcę zapomnieć”. Krążek uzyskał status złotej płyty. Rok później wyszedł ich kolejny longplay „Mamy czas” ze szlagierami: „Kochaj mnie miły”, „Mamy czas” i „Para goni parę”. Grupa w 1986 roku zakończyła działalność.

Oto najpopularniejsze utwory:

 Fabryka marzeń (1982),  Hi-Fi (1983),  Nie będę Julią (1983),  Chcę zapomnieć (1984),  Hej heja hej (1986),  Te noce są gorące (2001),

Wawa (Wa-Wa) projekt elektroniczny z Warszawy w składzie: Wiktor Myśliwiec i Michał Bojanowicz. Duet działał w latach 2001-2014. Obecnie pod nazwą Wawa występuje tylko Wiktor Myśliwiec. Michał Bojanowicz rozpoczął karierę solową jako Bojan.

Oto najpopularniejsze utwory:

 No Problem E.P. (2001),  Elephant (2001),  GK E.P. (2003),  Nova E.P. (2004),  Wawa Ft. Eddie Amador - The After Party (2004),  Flamenco (2005),  Wawa & Mad Mark – I'm In Love (2005),  Wawa Feat. Fabal – Sombrita (2007),  Wawa With Jerry Ropero & Michael Simon – Music (2007),  Wawa & Herd Ft. Amanda Wilson – The Right Way (2007),  Crazy Sax (2007),  Wawa & Thomas Gold – Latin Thing (2007),  Wawa vs Chriss Ortega & Thomas Gold – No Problem 2007 (2007),  Wawa & Houseshaker – On My Mind (2010),  Wawa & DJ Gleb Ft. Sharon May Linn – Secret Land (2010).

Werk Maciej (właśc. Maciej Możdżeń) (ur. 1973 w Łodzi) kompozytor i producent muzyczny. W 1992 roku założył zespół Hedone. Nagrał płytę „Empiryzm” (2000) Magdy Femme i album „Unikat” (2006) Renaty Przemyk. Werk znany jest z udanych remiksów m.in. dla Ich Troje, Patrycji Kosiarkiewicz, Hey, Myslovitz, Agressiva 69, Millenium, O.N.A. W 2008 roku założył wytwórnię Love Industry. Od 2012 roku ma swój program na antenie Radia

327

Łódź. Prowadzi audycję Tutti Frutti Werk Show, należącą do cyklu Łódzka Scena Muzyczna.

Jest dyrektorem Międzynarodowego Festiwalu Producentów Muzycznych Soundedit.

Wet Fingers duet: Dj Adamus (właśc. Adam Jaworski) oraz Mafia Mike (właśc. Michał Nosowicz). Grali razem w latach 2005-2014. Tworzyli muzykę klubową w stylach: electro dance i house. Zaczęli od remiksów piosenek gwiazd polskiej muzyki z lat 80-tych m.in. Kombi, De Mono, Bandy i Wandy, Izabeli Trojanowskiej, Zdzisławy Sośnickiej. W 2008 roku na rynku pojawiła się ich debiutancka płyta „Hi Fi Superstar”. Z jamajskim wokalistą Nicco Maniattym nagrali utwór „Put Ur Hands Up“ (2008). W 2011 roku Wet Fingers z wokalistką Anną Montgomery wydali klubowy hit „Turn Me On“. W 2014 roku duet nagrał remiks piosenki „Bajo Bongo” w wykonaniu Nataszy Zylskiej.

Oto najpopularniejsze utwory:

 Hi Fi Superstar (2008),  Wet Fingers feat. Nicco Maniat - Put Ur Hands Up (2008),  Wet Fingers feat. Anna Montgomery - Turn Me On (2011),  Rock With Me (2011),  Wet Fingers Feat. Nick Sinckler – Feeling You (2012).

Wczasy zespół muzyki elektronicznej z Poznania w składzie: Bartłomiej Maczaluk (ur. 1984) i Jakub Żwirełło (ur. 1991) . W 2017 roku zadebiutowali EP „100 problemów”. Rok później wydali album „Zawody” w klimatach synth-pop. Krążek był płytą tygodnia w radiowej Trójce.

Oto najpopularniejsze utwory:  1000 problemów (feat. Brozek) (2017),  Świętokracja (2017),  Dzisiaj jeszcze tańczę (2018),  Ciągle Sam (2018),  Prince i Bowie (2018),  Jesteś najlepszy (2018),  Ryszard (2018),

We Draw A zespół elektroniczny z Wrocławia w składzie: Peve Lety (właśc. Piotr Lewandowski) i Radosław Krzyżanowski (z zespołu Kamp!). Powstał w 2012 roku. Muzycy byli związani z wytwórnią Brennnessel. W 2014 roku ukazał się ich debiutancki album

328

„Moments” nagrany w stylu electro-pop. Na krążku znalazło się 9 piosenek. Kolejna płyta „Ghosts” wyszła w 2016 roku. Duet wystąpił na Open’er Festival w Gdyni.

Oto najpopularniejsze utwory:

 Tears from the Sun (2012),  Reflect (2014),  Bruises (2014),  Jumbo Love (2014),  Reflect (2014),  Lowbanks (2015),  Tilia (2016),  Lighthouse (2016),  Aurora (2016).

Wieloryb grupa elektroniczna z Gdańska w składzie: Paweł Kmiecik, Robert Suszko i Maciej Żabczyński. Zespół powstał w 1994 roku. Inspirowali się muzyką electro–industrial, a przede wszystkim takimi wykonawcami jak D.A.F., Front 242, Nitzer Ebb i Skinny Puppy. Byli przedstawicielami stylu electronic body music (EBM) w Polsce. Zespół jako jeden z pierwszych w kraju, grał koncerty techno (live acty). Ich debiutanckie nagrania ukazały się na kasecie „1” (1994). W tym samym roku byli nominowani do nagrody muzycznej „Fryderyk”. W 1995 roku zespół wydał drugi album „II”. Muzycy reprezentowali nasz kraj na "Festiwalu Kultury Krajów Nadbałtyckich Artgenda 96" w Kopenhadze. W 2000 roku nagrali album „9009”. W swoich kompozycjach łączyli elektronikę z dubem, ambientem i trip hopem. W 2003 roku zaprosił do współpracy wokalistkę Ariadnę Rużewicz. Rok później grupa Wieloryb zakończyła działalność.

Oto najpopularniejsze utwory:

 Crash Out (1994),  Bum Bum - Sorry Up (1994),  (She'S) Automatic (1994),  Vocoder (1995),  Signal (2010).

Witucki Przemysław (ur. 1976 we Wrocławiu) muzyk i producent elektroniczny. Jego kompozycję „Na Skrzydłach Nocy” (2001) promował Jerzy Kordowicz w Programie III Polskiego Radia. Ten szlagier znalazł się na płycie dołączonej do czasopisma „Estrada i Studio”. W 2002 roku ukazała się płyta „Spacer Po Niebie". Witucki był twórcą muzyki do spektaklu „Światło i Dźwięk" (2003). Na antenie Radia Rodzina zaprezentowano jego

329 następny utwór „Taniec Słonecznych Dzieci" (2004). Artysta przygotował oprawę muzyczną do strony internetowej Artura Łobodzińskiego. Jego utwór „Spacerując Z Gwiazdami” ukazał się na składance „Mandarynkowe Pola/ Tangerine Fields” w 2009 roku.

Oto najpopularniejsze utwory:

 Na Skrzydłach Nocy (2001),  Taniec Słonecznych Dzieci (2004),  Spacerujac Z Gwiazdami (2009).

Women For Hire grupa z Wrocławia w składzie: Mateusz Malart i Krzysztof Malart, Sofii (właść. Zofia Wypychowska). Tworzyli muzykę w stylach synth-pop, r'n'b. W 2014 roku zadebiutowali nagraniem pt. „Time to waste”, które dotarło do 3. miejsca listy Fresh Top 20 w radiu Planeta.fm. Piosenka była prezentowana przez Novikę oraz Dawida Podsiadło w autorskiej audycji w radiowej Czwórce. Rok później wyszedł ich następny singiel pt. „Careless”. W tym samym roku zespół wystąpił na gali 15-lecia Radia Ram w Sali Koncertowej Polskiego Radia Wrocław.

Oto najpopularniejsze utwory:

 Time To Waste (2014),  Fake World (2015),  Women For Hire feat. Ptakova- Metafora (2016),  The Return (2018),  Warm Farewell (2018),  Warm Farewell (Part II) (2018).

Vanderson (właśc. Maciej Wierzchowski) (ur. 1978 w Grudziądzu) dj i producent muzyki electro-pop. Inspirował się takimi artystami jak: Jean-Michel Jarre, Vangelis, Klausa Schulze, Tangerine Dream. Uczestniczył w projekcie Contemporary Electronic Soundscapes z innymi artystami. W latach 1998-2002 wydał dwa albumy „Earth 2001” i „ Atonal Waves ”. W 2013 roku wyszła jego kolejna płyta „Another Day in future”. Vanderson grał w wielu klubach i występował na festiwalach w całej Polsce. Jest jednym z najbardziej rozpoznawalnych twórców polskiej sceny elektronicznej młodego pokolenia.

Oto najpopularniejsze utwory:

 Paintings On The Sky (1999),  No Control (2002),  Con-Sequence (2006),  A Tribute To Tangerine Dream (2012),  Final sequence (2012),  New Hopes (2013),

330

 Vanderson & Przemysław Rudź - Journey To The Northern Land (Remote Sessions, (2013)  Somewhere from Integrated Circuit (2014),  Surreal Fantasy (2019),  The Return (Earth Moving Part 3) (2019),  Dreamstate Logic (2020),  Vanderson featuring Rita Raga - Forever Young (2020),

X-RAY (właśc. Maciej Sztomberski) muzyk i kompozytor. W 1993 roku wydał kasetę „Przechodząc Na Drugą stronę Lustra” w stylu ambient.

XXANAXX zespół synth-popowy z Warszawy w składzie: Klaudia Szafrańska i Michał Wasilewski. Jego nazwa pochodzi od nazwy leku psychotropowego Xanax. Zadebiutowali w 2012 roku singlem „Disappear”, który wyszedł w warszawskiej wytwórni U Know Me Records. W internecie pojawiły się ich piosenki „Hurt Me”, „Love from Japan” i „On the Edge”. Ich debiutancki album „Triangles” (2014) został wydany przez Warner Music. Spotkał się z wieloma pozytywnymi recenzjami i zdobył uznanie fanów. W 2016 roku wydali swój drugi album „FRWD” z udziałem rapera Ten Typ Mesa. Ich kolejna płyta „Gradient” wyszła w 2018 roku, a promował ją singiel „Ciepło”. Duet nawiązał współpracę z legendą polskiej muzyki elektronicznej Markiem Bilińskim. Razem wyprodukowali nagranie „Duch” (2019). Kompozycje XXANAXX pełne są analogowych brzmień, głębokich basów i przestrzennych pogłosów. Duet występował na takich festiwalach muzycznych jak: Open’er, Audioriver, Selector i The Great Escape.

Oto najpopularniejsze utwory:

 Disappear (2012),  Story (2014),  Stay (2014),  XXANAXX feat. Marika – Tabletki (2015),  XXANAXX feat. Ten Typ Mes- Nie znajdziesz mnie (2016),  Na chwilę (2018),  Ciepło (2018),  Nie, Nie, Nie (2018),  XXANAXX & Marek Biliński – Duch (2019).

Yarek (właśc. Jarosław Degórski) kompozytor muzyki elektronicznej. W latach 90-tych nagrał pierwsze utwory „Opowieści z krainy fantazji” (1990), „Ślady zwierząt” (1992), „Ujarzmić czas” (1992), „Romantic schock” (1993). Na szczególną uwagę zasługują nagrania zarejestrowane na kasecie pt. „Hologram” (1994). Piosenki z tej produkcji prezentowało

331

Polskie Radio Szczecin. Jerzy Kordowicz promował muzykę Degórskiego na antenie radiowej Trójki. Artysta związał się z wytwórnią Tangramem & X-service. Jego utwór „Elegia śmierć planety” znalazł się na składance „Sampler vol. 2” (1996). Artysta założył w Szczecinie pierwszy klub miłośników EL.-muzyki „Sigma”. Organizował pierwsze koncerty muzyki elektronicznej w Szczecinie. Prowadził przez kilka miesięcy audycję w Radiu "As" (obecny "Plus") poświęconą muzyce elektronicznej. Jego utwory były prezentowane w programie radiowym Billego Foxa w USA. Yarek zorganizował pierwszy ogólnopolski festiwal muzyki elektronicznej „Elektroniczny Woodstock - Kruszwica 2005”, na którym również wystąpił. W tym samym roku wydał następną płytę „Organix”. W Szczecinie w klubie „Delta” zorganizował kolejne imprezy „Emotroniczne wieczory” promujące polską muzykę elektroniczną. W 2006 roku wyszła jego kolejna płyta „Techni Colour”, ale utrzymana w klimacie trance. W 2015 roku skomponował utwór „Fourty -Tribute Edgar Froeze” poświęcony pamięci Edgara Froese, założyciela zespołu Tangerine Dream. Piosenki Degórskiego pojawiły się na składankach: „Contemporary Electronic Soundscapes , vol 1, vol2, vol3”. Artysta korzystał z różnych instrumentów m.in. Korg 05-RW, Roland Jx-1 , Roland SC 55 mkII, Rolanda A-30, tworząc muzykę elektroniczną.

Oto najpopularniejsze utwory:

 Rewolta (1994),  Hologram (1994),  Robo Sapiens,  Łzy Allacha,  Elegia-Śmierć Planety (1996),  Europa Express (2013),  Last Train to Berlin (2013),  Orbital (2013),  Fourty -Tribute Edgar Froeze (2015),  By Night (2016).

YeShe projekt muzyki elektronicznej z Częstochowy, założony w 2001 roku przez Antoniego „Ziut” Gralaka. Muzyk łączył jazzowe improwizacje z drum’n’bassowym rytmem. Artysta był twórcą takich zespołów jak: Woo Boo Doo, Young Power, Tie Break, Graal.

Oto najpopularniejsze utwory:

 Kochanie to jest sen  Jeszie (2003),  Już nie żyjesz (2003),  Woven (2016),

332

YU zespół synth-popowy w składzie: Samanta Janas – (śpiew, wizualizacje), Jakub Krupski – (śpiew, instrumenty klawiszowe), Jakub Sokołowski – (instrumenty klawiszowe). Grupa powstała w 2014 roku. W 2016 roku wyszedł ich debiutancki album "We are sorry". Został doceniony w Polsce i za granicą, a zwłaszcza w Japonii i w Chinach.

Oto najpopularniejsze utwory:

 Hejty (2015),  God doesn't love you (2016),  Walec (2016).

Zamilska (właśc. Natalia Zamilska) (ur. 1989 w Zawierciu) producentka muzyki elektronicznej. Współpracowała z Fundacją Kultury Audiowizualnej „Strefa Szarej”. Prowadziła warsztaty z produkcji muzyki elektronicznej. W 2014 roku wyszedł jej debiutancki album „Untune”. W 2016 roku wyprodukowała kolejny album „Undone”. Kilka utworów z tej płyty trafiły na ścieżkę dźwiękową do gry komputerowej „Ruiner”. Produkcja była nominowana do nagrody „Fryderyk” (2017). Jej dokonania artystyczne rekomendowali Iggy Pop i Nine Inch Nails. Pracowała w latach 2017–2019 w radiu Czwórka, gdzie prowadziła program „Nocny TransPort”. Wyprodukowała utwór „Dzielne kobiety” Pauliny Przybysz. Remiksowała m.in. Ritę Pax, The Dumplings, Natalię Fiedorczuk, Quebonafide i Marię Peszek. Przygotowała oprawę muzyczną do pokazu mody Diora. W 2019 roku wydała płytę „Uncovered”, która otrzymała nominację do nagrody „Fryderyk” w kategorii elektronika (2020). Oto najpopularniejsze utwory:

 Duel 35 (2014),  Quarrel (2014),  Army (2014),  Rise (2016),  FuckFray (2016),  Call (2016)  Closer (2017),  Ruin (2017).

Zawadziński Tomasz producent z Torunia komponował muzykę w stylach ambient i synth-pop. Inspirował się szkołą berlińską. Nagrał kilka albumów: „Kosmos, pustka i ja”, „Soundwich”, „Follow Me” (2008), „Sounds Like Pictures” (2008), „Saved As” (2009). Jego muzykę w radiowej Trójce w programie Top Tlen popularyzował Jerzy Kordowicz. Zawadziński jest związany z wytwórnią Generator.pl.

333

Oto najpopularniejsze utwory:

 If you want (2008),  If you need (2008),  Running through the rhytm (2008),  Swamps of reverb (2008),  Analog pulses (2009),  The Search (2009).  Nature,  Space.

Zero zespół grający muzykę disco-dance w składzie: Łysy (Sztyk), Cygan (Gipsy) (Robert Cygan), Max, DJ Carlos (Carlos Ferreira), Pablo. Rozpoczął działalność w 1998 roku w Warszawie. Jego skład często się zmieniał. Grupa Zero znana jest przede wszystkim z hitu i teledysku „Bania u Cygana”. „DJ's Magazine” uznał tę piosenkę za najlepszą piosenkę 1998 roku. Znalazła się na pierwszym miejscu amerykańskiej listy przebojów radia ENERGY 92,75. Grupa nagrała kolejny szlagier „Jedziemy na maxa”, który spodobał się klubowiczom. W 2000 roku ukazała się płyta, „001”, na której oprócz dwóch wspomnianych kompozycji znalazło się nagranie „Gdy zgaśnie słońce”. Rok później w sprzedaży pojawił się następny krążek „002” z piosenką „Nie stało się nic”. Teledysk do tego utworu zrealizował Marcin Wrona. W 2015 roku pod szyldem Zero występowali tylko Cygan i Pablo. Wspólnie nagrali "Kazah czok" oraz "Bania u Cygana 2016", które znalazły się na albumie „003”. Artyści współpracowali ze studiem Art Cafe (B. Piaseckiego i Z. Bieniaka).

Oto najpopularniejsze utwory:  Bania u Cygana (1998),  Jedziemy na maxa (1998),  Gdy zgaśnie słońce (2000),  Big Brother (2001),  Nie stało się nic (2001),  Nalej Nam (2002),  Kazah Czok (2015),  Bania u Cygana (2016).

Zielińska Van Barbara kompozytorka, pianistka, syntezatorzystka. Studiowała w Akademii Muzycznej w Katowicach i Berklee College of Music w USA. To tam powstały jej pierwsze utwory elektroniczne. Artystkę zafascynowała muzyka Vangelisa, Tangerine Dream, Jean-Michel Jarre. W 1995 roku wydała z Wenancjuszem Ochmannem pierwszą płytę elektroniczną „Wizje”. Kilka kompozycji z tego albumu znalazło się na składance „El Pop Laid

334

Back”. Produkcja wyszła w studiu Paris Music. W 2002 roku ukazała się jej kolejna płyta „Secret Garden”, którą promowały zagraniczne rozgłośnie radiowe. W 2003 roku z Sabiną Borner założyła zespół Van i Borner. Nagrały album „Miracles” z udziałem muzyków: Marek Gorlitz-(gitara), Darek Budkiewicz-(bas) oraz Jola Literska-(wokal). Premiera krążka miała miejsce na targach muzyki elektronicznej w Niemczech. Utwór "Shadow Dancing" z tej płyty znalazł się na składance magazynu „Sequences” w Wielkiej Brytanii. Kolejny szlagier to piosenka „Walking In Clouds”, do której powstał teledysk prezentowany w „Teleexpresie”. Grupa nagrała również kolędy polskie w wersji elektronicznej. Duet występował w całej Polsce m.in.: Galeria "Ten Ta To" w Katowicach, "Wagary " w hali katowickiego "Spodka", "Music And Show" w Warszawie, "El-Izerie", "Teatr Korez". W 2003 roku z projektu odeszła Sabina Borner, a Zielińska kontynuowała dalszą karierę pod nazwą Van. Artystka współpracowała z Łukaszem Pawlakiem w ramach projektu "Nostalgia i Nadzieja". Jej kompozycje stanowiły oprawę programów telewizyjnych m.in. „Randka W Ciemno” , "Ktokolwiek Widział Ktokolwiek Wie..”. W 1993 roku założyła wytwórnię „Diaton”, którą przemianowano na „B&T Records”. Jej utwory popularyzował Jerzy Kordowicz w Programie III Polskiego Radia.

Oto najpopularniejsze utwory:

 5 Minut,  Antigravity 6,  Tibet Bells,  Shadow Dancing (2003),  Walking In Clouds (2003).

Polskie wytwórnie muzyczne

2.47 Records wytwórnia płytowa z Warszawy założona przez Bodka Pezdę (ex lidera formacji Agressiva 69, muzyka 2Cresky, muzyka Made In Poland). Specjalizuje się w muzyce elektronicznej, trip hopie, industrial. Tu wydawały swoje płyty takie zespoły i projekty jak: Öszibarack, The Shipyard, Variete, Heart & Soul, Agressiva69, Made In Poland, Not, Saluminesia, Cieplarnia, Hetane, Husky.

Arston wytwórnia płytowa założona w 1984 roku w Warszawie. Tu wyszły produkcje m.in. Franka Kimono, Papa Dance i Republiki oraz ciekawa składanka „House-Muzyka komputerowa” z 1988 roku. Wytwórnia zakończyła działalność w 1993 roku.

335

Brennnessel wytwórnia muzyki elektronicznej założona w 2011 roku przez zespół Kamp!. Wydała płyty takich artystów jak: We Draw A, Fair Weather Friends, Kamp!, Rebeka, Oxford Drama.

Elektropunkz wytwórnia muzyki elektronicznej z Wrocławia. Powstała w 2003 roku jako Elektropunkz Soundsystem w składzie: Elektromonter i 2VV, DeKoszula. Artyści współpracowali m.in. z Procesorem Plus, Mass Kotkami, Dick4Dick, Super Girl & Romantic Boys, E-Sence Girl, Skinny Patrini, Z wytwórnią Elektropunkz związani są obecnie tacy artyści jak: Robodrum (Polska), Synapse (Anglia), DJ Xed (Chorwacja), Eprom (Polska), Cody Commando (Polska).

Father And Son Records And Tapes wytwórnia Jacka Sienkiewicza i Maćka Sienkiewicza.

Generator.pl wytwórnia z Izabelina specjalizująca się w muzyce elektronicznej. Istnieje od 1994 roku.

Kayax wytwórnia płytowa i agencja koncertowa. Założona w Warszawie w 2001 roku przez wokalistkę Kayah i Tomasza Grewińskiego. Specjalizuje się w muzyce folk, jazz, soul i elektronika. Label wydał 140 albumów różnych wykonawców m.in. elektroniczne płyty Smolika, Mery Spolsky, Noviki.

International Day Off wytwórnia z Poznania założona w 2009 roku. Tu wydali swoje płyty: Michał Wolski, Jacek Sienkiewicz, Jurek Przeździecki, Gary Holldman, Sebastian Mullaert, Fisherboyz oraz PLEBS.

Oficyna Transatlantyk wytwórnia płytowa prowadzona przez Macieja Zambona. Tu wydali swoje płyty tacy artyści jak: Lutto Lento, Naphta, Eltron John, a także Poly Chain.

Poljazz (PSJ) wytwórnia płytowa działająca przy Polskim Stowarzyszeniu Jazzowym. Kontynuuje działalność Klubu Płytowego „Biały Kruk Czarnego Krążka”. Wydaje od 1977 roku płyty z muzyką jazzową i rozrywkową.

336

Pointless Geometry wytwórnia z Warszawy założona przez Darka Pietraszewskiego i Katarzynę Królikowską. Wydaje produkcje elektroniczne oraz muzykę improwizowaną na kasetach magnetofonowych oraz VHS.

Polton wytwórnia płytowa z Warszawy założona w 1982 roku. Jej szefem artystycznym był Jan Chojnacki. Tu wyszły nagrania: Republiki, Turbo, Budki Suflera. W 1994 roku została przejęta przez Warner Music Poland.

Polskie Nagrania "Muza" wytwórnia płytowa, która powstała w 1956 roku w Warszawie (z przekształcenia Zakładu Nagrań Dźwiękowych i Fabryki Płyt Gramofonowych „Muza”.) Specjalizowała się w muzyce rozrywkowej, poważnej i jazzie. Tu wydali swoje płyty m.in. Kombi, Czesław Niemen, Budka Suflera, SBB, Urszula. Wydała na licencji nagrania artystów z zagranicy oraz kasety VHS z filmami i bajkami. W 2015 roku została przejęta przez Warner Music Poland.

Pronit (ZTS Pronit) wytwórnia płytowa, która rozpoczęła działalność w 1956 roku w Zakładach Chemicznych w Pionkach koło Radomia. Wydawała płyty pod własną marką „Pronit”. Tu tłoczono płyty winylowe na zlecenie takich wytwórni jak:

 Tonpress,  Wifon,  Polton,  Veriton,  PWM Edition,  PolJazz PSJ,  Polskie Nagrania,  Savitor.

Osterdam Records wytwórnia muzyki elektronicznej z Ostrowa Wielkopolskiego. Tu wydali swoje płyty: Hot Months, The Natural Born Chillers.

337

Pointless Geometry wytwórnia z Warszawy założona przez Darka Pietraszewskiego i Katarzynę Królikowską. Wydaje produkcje elektroniczne oraz muzykę improwizowaną na kasetach magnetofonowych oraz VHS.

Recognition Recordings wytwórnia muzyki elektronicznej, założona w Warszawie w 1999 roku przez Jacka Sienkiewicza. Wydaje płyty takich artystów jak: Chino, Michał Wolski, Bartosz Zaskórski.

Requiem Records wytwórnia muzyczna z Warszawy. Istnieje od 1994 roku. Wydaje reedycje albumów z lat 70-tych, 80-tych i 90-tych, w tym także kompozycje Studia Eksperymentalnego Polskiego Radia. Specjalizuje się w muzyce klasycznej, elektronice, jazzie, awangardzie, new wave oraz post-punku.

Savitor wytwórnia płytowa aktywna w latach 1982-1986. Była pierwszą prywatną firmą w PRL (z udziałem kapitału zagranicznego pochodzenia polskiego). Wydawała również płyty prezentowane w audycjach Polskiego Radia, które nie posiadało własnej wytwórni. Tu wydali swoje płyty m.in. Urszula, Lombard, Shaki Dudi, Jerzy Maksymiuk oraz Jan Pietrzak.

Technosoul wytwórnia płytowa założona w 2008 roku przez Dtekka i Essence’a. Na początku pod szyldem Technosoul organizowano przede wszystkim imprezy klubowe. Label wydaje płyty artystów z zagranicy.

Tonpress wytwórnia płytowa założona w 1975 roku. Była znana z nielegalnego wydawania płyt zagranicznych wykonawców na pocztówkach dźwiękowych (odmiana płyty gramofonowej produkowana w Polsce i krajach bloku socjalistycznego od początku lat 60-tych do początku lat 80-tych XX wieku. W 1982 roku firma uruchomiła własne studio nagrań w Warszawie.

338

Veriton wytwórnia płyt gramofonowych, powstała w 1958 roku w Warszawie. Była powiązana ze stowarzyszeniem „Pax”. Od 1968 roku wydawała muzykę poważną a w szczególności religijną. Nagrywali tu m.in. Mieczysław Fogg, Alina Janowska, Hanna Rek.

Wifon wytwórnia płytowa, rozpoczęła działalność w 1970 roku, jako instytucja usługowa przy Komitecie do Spraw Radia i Telewizji. Przegrywała na zamówienie radiowe nagrania na taśmy. Od 1976 roku wydała liczne kasety. W 1980 roku Wifon wydał pierwsze płyty tłoczone w Pronicie i w ZSRR. Wytwórnia specjalizowała się w nagrywaniu muzyki rozrywkowej.

Instrumenty i urządzenia elektroniczne

ARP Odyssey analogowy syntezator produkowany w latach 1972-1981 przez amerykańską firmę ARP. Był to pierwszy instrument duofoniczny, który umożliwiał grę dwóch dźwięków jednocześnie. Miał klawiaturę 37- klawiszową. ARP Odyssey posiadał opcję synchronizacji oscylatorów, generator napięć przypadkowych, filtr górnoprzepustowy. Korzystali z niego kompozytorzy: Andrzej Korzyński, Janusz Grzywacz (Laboratorium).

Elwirka polski instrument polifoniczny (keyboard) dla dzieci i młodzieży, produkowany od 1982 roku przez Wrocławskie Zakłady Elektroniczne Mera-Elwro. Syntezator posiadał klawiaturę na dwie i pół oktawy, przycisk, który włączał filtr dolnoprzepustowy i klawisz vibrato. Do „Elwirki” wbudowano również wzmacniacz. Producent przewidział też możliwość podłączenia głośników. Jego obudowa została później zaadaptowana dla komputera Elwro 800 Junior.

EMS Synthi AKS syntezator przenośny, monofoniczny, analogowy z elementami duofonii produkowany od 1972 roku przez Electronic Music Studios (EMS) z Wielkiej Brytanii. Był nazywany mikrostudiem muzycznym. Posiadał cyfrowy sekwencer i kartę pamięci (prestopatch). Posługiwali się nim m.in. Briana Eno, Jean-Michel Jarre (albumy „Oxygène” i

339

„Équinoxe”). Z polskich wykonawców sięgnęli po niego: Włodzimierz Kotoński, Czesław Niemen, Tadusz Sudnik, Studio Eksperymentalne Polskiego Radia.

Fale Martenota instrument elektroniczny skonstruowany w 1928 roku przez francuskiego muzyka i inżyniera Maurice Martenota (1898-1980). W trakcie gry można było zmieniać wysokość i dynamikę dźwięków. Urządzenie posiadało klawiaturę i głośnik. Jego popularyzatorem był kompozytor Olivier Messiaen. Z instrumentu skorzystał m.in. muzyk Dimitr Levidis w utworze „Poeme Symophonique” oraz zespoły Radiohead i Mouse.

Fortepian Fendera fortepian elektryczny produkowany przez firmę Fender. Korzystali z niego przede wszystkim muzycy jazzowi. Najbardziej popularnym fortepianem okazał się model „Fender Rhodes Piano”.

Gramofon urządzenie wynalezione w 1887 roku przez Emila Berlingera. Prototypem był fonograf Edisona. Służyło do odtwarzania dźwięku zapisanego na płycie gramofonowej. Gramofony zbudowane są z mechanizmu napędowego składającego się z silnika elektrycznego i talerza oraz z rączki zakończonej adapterem.

Korg MS-20 syntezator produkowany przez firmę Korg z Japonii w latach 1978-1983. Był to instrument monofoniczny z elementami duofonii. Posiadał dwa filtry: dolnoprzepustowy i górnoprzepustowy oraz pitch. Z polskich wykonawców korzystał z niego m.in. Konrad Kucz.

Korg Polysix (PS-6) syntezator polifoniczny, który był produkowany przez firmę Korg z Japonii w latach 1981-1985. Był sześciogłosowy. Posiadał 32 miejsca pamięci, apeggiator oraz sekcję efektów (chorus, phaser, ensemble). Z polskich wykonawców sięgnął po niego Konrad Kucz.

Keyboard elektryczny lub elektroniczny instrument klawiszowy, z jedną lub kilkoma klawiaturami, w którym dźwięk jest produkowany przez generatory, a jego emisja odbywa się za pośrednictwem głośnika.

340

Komputer Commodore 64 (C64) komputer 8-bitowy produkowany przez firmę Commodore International w latach 1982-1994. Okazał się bardzo popularny i stał się legendą. W swojej twórczości skorzystał z niego Czesław Niemen.

Mark I syntezator skonstruowany przez firmę RCA w 1955 roku. Imitował brzmienie wszystkich instrumentów, w zakresie sześciu oktaw, z korekcją wysokości dźwięku aż o 1/12 tonu. W 1959 roku powstał jego następca Mark II (programowany za pomocą taśmy perforowanej).

Mellotron (Melotron) klawiszowy instrument elektromechaniczny. Był rodzajem komputera dźwiękowego zwanego też „smyczkowymi organami”. Naśladował dźwięki takich instrumentów jak skrzypce, organy. Posiadał trzy oktawy. Rozpowszechnił go zespół The Moody Blues w nagraniu „Days of Future Passed” z 1967 roku. Chętnie mellotronem posługiwał się Czesław Niemen.

MIDI (Musical Instrument Digital Interface) system, który powstał w 1982 roku. Umożliwiał przekazywanie sygnałów pomiędzy różnymi urządzeniami np. komputerami, syntezatorami, sekwencerami i ich wzajemną komunikację. Instrumenty posiadające standard MIDI wyposażone są w specjalne gniazda wyjścia i wejścia. Pierwszymi firmami, które wprowadziły tę innowację były Yamaha Inecorporated (syntezatory: DX-7 i DX-9) i Sequencial Circuits.

Mikrofon urządzenie elektroakustyczne przetwarzające fale dźwiękowe w sygnały elektryczne, które po wzmocnieniu mogą być odtworzone przez głośnik i utrwalone na nośniku dźwięku lub przesłane w inne miejsce.

Mikser urządzenie elektroniczne służące do łączenia kilku sygnałów w jeden lub więcej kanałów, które potem można wzmacniać lub nagrywać.

Oberheim DMX programowalny cyfrowy automat perkusyjny produkowany od 1981 roku przez firmę Oberheim. Jego popularność wśród muzyków przyczyniła się do powstania i

341 ewolucji takich gatunków muzyki jak new wave, synthpop i hip-hop. Oto niektóre przeboje wyprodukowane przy użyciu Oberheim DMX:

 Alexander O'Neal - "Innocent",  America - "Can't Fall Asleep to a Lullaby",  Chemical Brothers – Believe,  Crispin Glover - "Clowny Clown Clown",  Davy DMX - "One for the treble",  Dead or Alive - Sophisticated Boom Boom,  Dubstar - "Stars", "Not So Manic Now", "I Lost A Friend",  Earl Klugh - "Soda Fountain Shuffle",  Eddie Murphy - "Party All the Time",  Electric Light Orchestra - Secret Messages,  Eurythmics - Sweet Dreams (Are Made of This),  Gazebo - "Lunatic",  Gene Dunlap - Tired of Being a Nice Guy,  George Harrison - "Cheer Down",  Herbie Hancock and Bill Laswell - "Rockit" (1983),  Hiroshima - "One Wish",  Ivan Lins – Juntos,  Journey - "Suzanne",  Keith LeBlanc - "No Sell Out",  Kim Carnes - "Voyeur",  Lee Malley - The Alien Undead,  Madness - "Fireball XL5",  Madonna - "Holiday", "Into the Groove",  Mary Jane Girls - "All Night Long",  Midnight Star - "Midas Touch",  New Order - "Blue Monday" (1983),  Oingo Boingo - Dead Man's Party,  Patrick Cowley - Greatest Hits: Dance Party,  Phil Collins - "Sussudio",  Rene & Angela - "I'll be Good",  Rod Stewart - "Young Turks,  Run-D.M.C. - "Sucker M.C.'s",  Ryan Paris - "Dolce Vita",  Scritti Politti - "Wood Beez",  Slick Rick - Entire first LP,  Stevie Nicks - "Stand Back",  The B-52's - Whammy!,  The Cure - "The Walk",  The Police - "Every Breath You Take",  The Sisters of Mercy - First and Last and Always,  ZZ Top – Eliminator.

Orchestron instrument klawiszowy, analogowy sampler, który przetwarza dźwięki a także pozwala na uzyskanie efektu chóru. Spopularyzował go zespół Kraftwerk na swoich albumach: “Radio-Aktivität” (1975), “Trans-Europe Express” (1977) i “The Man-Machine” (1979).

342

Organy generatorowe instrument, który powstał w 1951 roku. Jego twórcą był Meyer- Eppler. Urządzenie składało się z różnorakich generatorów.

Organy Hammonda instrument muzyczny z grupy elektrofonów skonstruowany w USA w 1935 roku przez Laurensa Hammonda. Składał się z dwóch klawiatur ręcznych oraz klawiatury nożnej (tzw. pedału). Pozwalał na imitowanie dźwięku innych instrumentów oraz na uzyskanie takich efektów jak: wibrato, sztuczny pogłos, brzmienie chóru. Instrument w latach 60-tych i 70-tych był wykorzystywany w muzyce rozrywkowej: jazz, rock, soul, gospel, funk, disco. Rozpropagowali go tacy artyści jak: Jack McDuff- „Brother Jack” (1960); Jimmy McGriff - „Round Midnight” (1962) i „I`ve Got a Woman” (1962); Karlheinz Stockhausen „Mikrophonie II” (1967) oraz grupa Deep Purple. W Polsce po Hammonda sięgnęli m.in. Czesław Niemen, Andrzej Zieliński, Krzysztof Sadowski oraz Jerzy Abratowski.

Polivoks (Polyvox) syntezator analogowy, duofoniczny, produkowany w latach 1982- 1990 w Związku Radzieckim. Zaprojektował go Vladimir Kuźmin z przedsiębiorstwa Ural Vector. Produkowano go w fabryce Radia Formanta w Kachkanar. Polivoks miał wyglądać i brzmieć tak jak konkurencyjne syntezatory z USA i Japonii. Instrument zyskał dużą popularność.

Polymoog polifoniczny syntezator analogowy. Produkowany przez firmę Moog Music w latach 1975-1980. Urządzenie było wyposażone w 8 presetów i klawiaturę składającą z 71- klawiszy. Posiadało dwa oscylatory VCO i LFO. Syntezator łączył w sobie możliwości dźwiękowo-barwowe właściwe syntezatorom, organom elektrycznym i akustycznym instrumentom klawiszowym. Był używany przez wielu artystów: Chick Corea, Blondie, Keith Emerson, Devo, Gary Numan.

Roland D-50 syntezator polifoniczny produkowany od 1987 roku przez japońską firmę Roland. Instrument działał w oparciu o syntezę LA (Linear Arythmetic). Roland D-50 posiadał joystick do manipulacji danymi oraz pamięć ROM a także procesor efektów. Stosowali go tacy

343 artyści jak: Prince, Sting, Michael Jackson i Enya, a z polskich wykonawców Jan Grzywacz z grupy Laboratorium.

Roland TB-303 monofoniczny syntezator analogowy sprzedawany przez firmę Roland od 1981 roku. Urządzenie posiadało pojedynczy oscylator, prosty generator owijający filtr dolnoprzepustowy. Instrument pierwotnie zaprojektowano dla gitarzystów. Miał symulować akompaniament basowy. Od lat 80-tych używali go dj-e w Chicago. Syntezator odegrał kluczową rolę w rozwoju współczesnej muzyki elektronicznej m.in. house i rave. Tym instrumentem posłużyła się grupa Phuture w nagraniu „Acid Traxx” 1987).

Roland TR-606 automat perkusyjny firmy Roland produkowany w latach 1981-1984. Sięgnęli po niego artyści muzyki elektronicznej tacy jak: Aphex Twin, Autechre, Plastikman. Posłużył się nim również Andrzej Korzyński i wyprodukował płytę Franka Kimono pt. „Franek Kimono” (1984).

Roland TR-808 Rhythm Composer programowalny automat perkusyjny produkowany w latach 1980-1983 przez firmę Roland z Japonii. Angielski skrót "TR" (Transistor Rhythm) w dosłownym tłumaczeniu oznacza tranzystorowy rytm. Pierwszym zespołem, który sięgnął po ten sprzęt, był zespół z kraju Kwitnącej Wiśni - Yellow Magic Orchestra. Ich wielkim hitem okazał się utwór “1000 Knives” (1981). Roland TR-808 przyczynił się do sukcesu wielu gwiazd: electro, hip–hop, r&b, drum and bass czy acid house. Sięgnęli po niego m.in. Afrika Bambaataa, Genesis, Depeche Mode, Michael Jackson, Herbie Hancock, Jean Michel Jarre a także Lil Jon i SOS Band. Następcą tego urządzenia był Roland TR-909 produkowany w latach 1983-1984.

344

Roland TR-8 Źródło: https://www.flickr.com/photos/sebilden/14992042272

Sampler elektroniczny cyfrowy instrument muzyczny, który umożliwia utrwalenie dowolnego pojedynczego dźwięku (sampla) i jego dalszą edycję. Pierwsze samplery produkowały firmy: Akai, Yamaha, Roland.

Sequencer (sekwencer) urządzenie elektroniczne lub program komputerowy zapamiętujący sekwencję dźwięków granych na instrumencie muzycznym. Umożliwiał późniejsze odtworzenie dźwięku w oryginalnym lub zmodyfikowanym kształcie. Korzystali z niego m.in. Depeche Mode, Ultravox, Yazoo.

Sequential Circuits Prophet 5 analogowy syntezator produkowany przez Sequential Circuits z USA w latach 1978-1984. Został zaprojektowany przez Dave'a Smitha i Johna Bowena. Prophet-5 był pierwszym w pełni programowalnym syntezatorem polifonicznym i pierwszym instrumentem muzycznym z wbudowanym mikroprocesorem. Oferował rozbudowaną możliwość edycji dźwięku. Korzystał z niego Sławomir Łosowski i wielu artystów.

Sequential Circuits Pro-One syntezator monofoniczny, który powstał w 1981 roku w USA. Był wyposażony w arpeggiator, ale też sekwencer, który ma dwie komórki pamięci i

345 mógł zapamiętywać maksymalnie czterdzieści nut. Korzystał z niego Kapitan Nemo (właśc. Bogdan Gajkowski).

Synclavier cyfrowy syntezator muzyczny produkowany przez firmę New England Digital Corporation w latach 1975-1991. Był instrumentem muzycznym, jak i programowanym muzycznym systemem komputerowym, pozwalającym na cyfrowe zapisywanie, modyfikowanie i odtwarzanie dowolnych dźwięków.

Syntezator (synth) elektroniczny instrument muzyczny (zwykle klawiszowy), który generuje sygnały elektryczne i przekształca je w dźwięki w różnych kombinacjach. Składa się z modułów takich jak: oscylatory, filtry, wzmacniacze kontroli napięciowej, które pozwalały na niezależne zmiany parametrów dźwięku (wysokości, barwy itp.). Syntezator może naśladować różne urządzenia muzyczne dzięki analogowej lub cyfrowej syntezie dźwięku. Przed wynalezieniem syntezatora artyści używali głównie melotronu (ang. mellotron). Najważniejsze firmy produkujące syntezatory to m.in. Moog, ARP, EMS, Korg, Yamaha, Roland.

Syntezator Mooga syntezator zaprojektowany w 1964 roku przez Roberta A. Mooga (ur. 1934). Nazywano go w skrócie Moog-od nazwiska twórcy. Był to najważniejszy instrument, który zrewolucjonizował muzykę elektroniczną i przyczynił się do jej rozwoju. Umożliwiał bezpośrednią produkcję dźwięków elektronicznych o zmiennych parametrach i efektach. Kosztował około 10 tysięcy dolarów amerykańskich. Jedynie nieliczni mogli go kupić. W 1970 roku powstał syntezator Minimoog walizkowy z mnóstwem urządzeń dodatkowych Można było go używać na scenie. Wyposażony był w trzy oscylatory, generator szumu i dwie obwiednie. Miał 44 klawisze. Produkowano go do 1981 roku. Po syntezator Mooga sięgnęły m.in. grupy: Yes, Wings, Pink Floyd, Manassas. Keith Emerson, Rick Wakeman, Jan Hammer, Chick Corea. Jako pierwszy w Polsce zastosował go do produkcji muzycznych Czesław Niemen a także Marek Biliński, Józef Skrzek, Studio Eksperymentalne Polskiego Radia.

Telharmonium instrument muzyczny, którego twórcą był Thaddeus Cahill. Urządzenie składało się z 145 specjalnych generatorów elektrycznych wytwarzających zmienny prąd elektryczny o różnych częstotliwościach oraz złożony system przełączników i cewek mający na celu realizację addytywnej syntezy dźwięku. Instrument był sterowany za pomocą

346 dynamicznej klawiatury o pojemności 7 oktaw. Telharmonium stał się prototypem organów elektrycznych, w tym organów Hammonda. Ważył około 200 ton, był wielkości organów katedralnych. W latach 1897-1906 zbudowano trzy takie urządzenia, ale żadne nie zachowało się do naszych czasów.

Theremin instrument muzyczny, którego twórcą był fizyk rosyjski Lew Siergiejewicz Termen (1896-1993). Skonstruował go w 1920 roku. Urządzenie to składało się z dwóch metalowych prętów (anten), wewnątrz których znajdował się obwód elektryczny. Wytwarzał sygnał audio o zmiennej wysokości i głośności dźwięku. Zbliżając lub oddalając dłoń do anten można było zmieniać wysokość i głośność dźwięku. Muzykę na ten instrument pisali tacy wykonawcy jak Grainger, Martinu. Do produkcji filmowej wykorzystali go m.in. Szostakowicz - „Odna” (1931), Miklos Rozsa - „Spellboud” i „The Lost Weekend”. Gra na nim była bardzo trudna.

Unitra Eltra B-11 organy elektroniczne analogowe produkowane w latach 80-tych przez Zakłady Radiowe Unitra Eltra z Bydgoszczy. Posiadały klawiaturę podzieloną na dwie części: manuał basowy (1 i 7/12 oktawy, "odwrócone" kolory klawiszy) i manuał zwykły (3 i 1/2 oktawy od G do C4). Nazywano je polskimi organami Hammonda.

Vocoder (Voice Encoder) instrument elektroniczny służący do syntezy dźwięku, w tym także mowy. Wynalazł je amerykański inżynier Homer Dudley z firmy Bell Laboratories należącej do korporacji amerykańsko-francuskiej Alcatel-Lucent. Po raz pierwszy sięgnął po vocoder zespół Kraftwerk, nagrywając “Autobahn” (1974). Vocoder w połączeniu z muzyką electro daje piorunujący efekt, ma się wrażenie, że zamiast wokalu artysty słyszymy głos robota. Najlepszym tego przykładem są utwory breakdance, electric-boogie, a szczególnie: “Electricity” (1983) Midnight Star czy “Super Sonic” (1998) Music Instructor.

Yamaha DX7 syntezator produkowany od 1983 roku przez firmę Yamaha z Japonii. Instrument działał w oparciu o syntezę cyfrową metodą FM (modulacja częstotliwości), której twórcą był amerykański badacz John Chowning. Dzięki niej można było otrzymać nowe brzmienia m.in. imitujące pianino. Syntezator był bardzo popularny wśród muzyków ze

347 względu na przystępną cenę. Po Yamahę DX-7 sięgnęły takie zespoły jak: Depeche Mode, Level 42 i Brian Eno. Brzmienie tego urządzenia spopularyzował w Polsce Sławomir Łosowski.

Najważniejsze wydarzenia i festiwale muzyki elektronicznej w Polsce i na świecie

Audioriver festiwal muzyki elektronicznej organizowany od 2006 roku w Płocku na plaży nad Wisłą. Imprezie towarzyszą targi muzyczne, warsztaty i spotkania z wykonawcami. W Płocku wystąpili m.in.: Róisín Murphy, Anja Schneider, Audion, Baasch, Ben Klock, Fur Coat, Hercules & Love Affair, John Talabot, Little Dragon, Trentemøller, Naughty Boy, Pretty Lights, Paul Kalkbrenner, Richie Hawtin, GusGus, Rudimental, Netsky, Mr. Oizo, Jeff Mills, Gesaffelstein.

Bliskie spotkania z muzyką science-fiction koncert, który odbył się w Warszawie w 1988 roku. Jego organizatorem był Artur Lasoń. Wystąpili m.in. Józef Skrzek, Marek Pluciński, Konrad Kucz (znany m. in. z grupy Futro i duetu Kucz-Kulka).

Castle Party festiwal odbywający się w Bolkowie na Dolnym Śląsku. Jego organizatorzy to Leszek Rakowski i Krzysztof Rakowski. Pierwszy koncert odbył się w 1994 roku na zamku Grodziec później imprezę przeniesiono do Bolkowa. Castel Party to największy festiwal muzyki gothic rock, gothic metal, industrial i darkwave w Europie Wschodniej. Corocznie odwiedza go kilka tysięcy fanów z Polski, Niemiec, Rosji, Węgier, Słowacji i innych krajów.

Cekcyn Electronic Music Festival (The Day Of Electronic Music Cekcyn) festiwal muzyki elektronicznej odbywa się od 2006 roku. Marcin Chmara i Tomasz Florek, znani z projektu Electronic Revival, są organizatorami tej imprezy. Od 2014 roku festiwal nosi nazwę "Cekcyn Electronic Music Festival". Impreza jest połączona z konkursem dla młodych

348 wykonawców. W Cekcynie wystąpili m.in. Marek Biliński, Władysław "Gudonis" Komendarek, Robert Kanaan.

Kieleckie Moogowisko festiwal zorganizowany w 1984 roku w Kielcach. Była to pierwsza impreza w Polsce, która promowała muzykę elektroniczną. Obecnie w Kielcach za sprawą Rafała Nowaka odbywa się Festiwal Muzyki Elektronicznej Firmament.

Love Parade (Loveparade) (Parada Miłości) festiwal organizowany w latach 1989- 2006 w Berlinie, a później w innych miastach Niemiec. Był to największy plenerowy festiwal muzyki elektronicznej na świecie. Pierwszą Love Parade zorganizowano na kilka miesięcy przed zburzeniem muru berlińskiego (1 lipca 1989 roku). Jej twórcami byli Dr. Motte (właśc. Matthias Roeingh) i Westbam (właśc. Maximilian Lenz). Imprezę organizowano raz w roku. Wytwórnia Low Spirit należąca do Westbama wydawała oficjalne soundtracki promujące to wydarzenie. Niemiecka telewizja muzyczna VIVA popularyzowała Love Parade na całym świecie. Jej uczestnicy bawili się przy muzyce techno, house i trance granej z samochodów na ulicach Berlina. Na Love Parade wzorowały się inne tego typu festiwale m.in. Parada Wolności w Łodzi. W 2010 roku w Duisburgu w czasie parady doszło do tragicznego wydarzenia. W wyniku paniki zginęło kilkanaście osób. Była to ostatnia parada. Na Love Parade wystąpili m.in. Paul Van Dyk, Dj Rush, Dj Hell, Miss Djax i Chris Liebing.

Mayday niemiecki festiwal muzyki elektronicznej organizowany od 1991 roku. Jego pomysłodawcą był Dj Dick (właśc. Fabian Lenz) brat słynnego Dj Westbama (właśc. Maximilian Lenz). Królowała tu muzyka techno i trans. Firma Low Spirit wydawała utwory - hymny promujące to wydarzenie. Artyści, którzy je komponowali, nagrywali je pod szyldem Members of Mayday. Największą popularnością cieszyła się ich kompozycja „Sonic Empire” z 1997 roku. Mayday odbywa się raz w roku w różnych miastach Niemiec, m.in. w Berlinie, w Kolonii, w Frankfurcie nad Menem i w Dortmundzie. Od 2000 roku Mayday ma w Katowicach (w Spodku) także polską edycję. Impreza organizowana jest również w Rosji i na Węgrzech.

Międzynarodowe Prezentacje Multimedialne „Ambient Festival”

(Ambient Festival) organizatorem festiwalu w Gorlicach (od 2003 roku) jest Tadeusz

349

Łuczejko znany z projektu Aquavoice. Tu wystąpili m.in. Józef Skrzek, Agressiva 69, Aquavoice.

Nocne czekania na UFO koncert, który odbył się 26 września w 1992 roku na Górze Szybowcowej w Jeleniej Górze. Jego organizatorami byli: Adam Drąg i Jerzy Karmiński dyrektor Miejskiego Ośrodka Kultury w Jelenie Górze. W tym wydarzeniu wzięło udział wielu artystów elektronicznych.

Parada Wolności festiwal organizowany w Łodzi w latach 1996 -2002. Jego twórcą była grupa New Alcatraz Underground. Parada Wolności była polskim odpowiednikiem berlińskiej Love Parade. Podczas festiwalu odbywał się konkurs dj-ów, a uczestnicy bawili się przy muzyce granej z głośników zamontowanych na platformach samochodowych. Na paradzie zagrali m.in. Dj Kris, Dj V-Valdi, Dj Hazel. W 2002 roku podczas ostatniego show bawiło się około 25 tysięcy osób. Impreza nie spodobała się włodarzom miasta i została zdelegalizowana.

Sensation impreza muzyczna organizowana od 2000 roku w Amsterdamie w Holandii. Festiwal odbywał się w dwóch odsłonach. Na Sensation White królowały rytmy minimal, trance, house z kolei na Sensation Black dominowała muzyka hardstyle, hard trance, hardcore. Od 2005 roku festiwal miał swoją edycje w Niemczech i Belgii, a od 2006 roku w Polsce.

Soundedit (Międzynarodowy Festiwal Producentów Muzycznych Soundedit) festiwal organizowany w Łodzi od 2009 roku przez Fundację Art Industry, założoną przez Macieja Werka oraz Marcina Tercjaka. Co roku na tej imprezie przyznana jest statuetka „Człowieka ze Złotym Uchem”. Nagrodę do tej pory otrzymali m.in. Grzegorz Ciechowski (2009) (pośmiertnie), Eugeniusz Rudnik (2012), Władysław Komendarek (2013), Bill Laswell (2013), Karl Bartos (2014), Józef Skrzek (2015), Brian Eno (2016), Marek Biliński (2017), Gary Numan (2017), Andrzej Korzyński (2018), Giorgio Moroder (2018).

Sunrise Festival festiwal muzyki techno, trance, house, electro. Nazwa Sunrise Festival w języku polskim to „Festiwal wschodzącego słońca”. Jego twórcą był Dj Kris (właśc. Krzysztof

350

Bartyzel) związany z klubem „Manieczki Ekwador”. Organizował od 1999 roku swoje imieniny w Mielnie w klubie „Miami Nice” . Od 2003 roku imprezę przeniesiono do amfiteatru Kołobrzegu. Obecnie Sunrise odbywa się na Lotnisku Kołobrzeg-Bagicz w dzielnicy Podczele.

Tauron Nowa Muzyka festiwal organizowany od 2006 roku w Katowicach. Obecnie odbywa się w Strefie Kultury, która powstała na zrewitalizowanych terenach KWK „Katowice“ w dzielnicy Bogucice. Na tej imprezie króluje muzyka z pogranicza jazzu, elektroniki i tanecznych rytmów. Na Tauronie wystąpili pierwszy raz w Polsce m.in.: Autechre, DJ Krush, Prefuse 73, Jamie Lidell, Amon Tobin, Flying Lotus, Battles, Bonobo, Fever Ray.

Zlot Elektronicznych Fanatyków (ZEF) koncert muzyki elektronicznej, który odbył się w 1989 roku w Piszu na Pojezierzu Suwalskim. Organizatorem tej imprezy był muzyk Sławomir Sikora. Wydarzenie to zgromadziło kilkuset fanów muzyki elektronicznej.

Aneksy

351

Najpopularniejsze utwory w historii muzyki house w układzie alfabetycznym (top-200)

Artysta –Tytuł

1. 49ers-Touch Me 2. 808 State-Pacific 3. A Guy Called Gerald-Voodoo Ray 4. Adamski feat. Seal-Killer 5. Adeva-In and Out of My Life 6. Adonis-Do it Properly 7. Adonis-No Way Back 8. Adventures of Stevie V.-Dirty Cash (Money Talks) 9. Alison Limerick-Where Love Lives (Come on Down) 10. Aly-Us-Follow Me 11. Amber-Sexual (Thunderpuss 2000 remix) 12. Armand Van Helden feat. Duane Harden-U Don't Know Me 13. Armand Van Helden pres. Old School Junkies-The Funk Phenomena 14. Armand Van Helden-Witch Doktor 15. Armando-Land of Confusion 16. Arnold Jarvis-Take Some Time Out 17. Barbara Tucker-Everybody Dance (The Horn Song) 18. Basement Jazz-Red Alert 19. Billie Ray Martin-Your Loving Arms 20. Blaze-If You Should Need a Friend 21. Bob Marley vs Funkstar De Luxe-Sun is Shining 22. Bob Sinclair-I Feel for You 23. Bomb Da Bass-Beat Dis 24. Boris D'Lugosch pres. Booom!-Keep Pushing 25. Byron Stingily-Get Up (Everybody) 26. Cajmere-Percolator 27. Cassius-1999 28. Ce Ce Rogers-Someday 29. Celeda-The Underground 30. Cevin Fisher's Big Break-The Freaks Come Out 31. Chanelle-One Man 32. Chip E. feat. K. Joy-Like This 33. Chip E.-It's House 34. CJ Bolland-Sugar is Sweeter (Sugar Daddy) (Armand Van Helden's Drum N Bass remix) 35. Clivilles & Cole-A Deeper Love 36. Club 69-Let Me Be Your Underwear 37. Coldcut feat. Yazz & The Plastic Population-Doctorin' the House 38. Colonel Abrams-Trapped 39. Corporation of One-The Real Life 40. Crystal Waters-Gypsy Woman (She's Homeless) 41. CZR feat. Darryl Pandy-Bad Enough 42. Daft Punk-Around the World 43. Daft Punk-Da Funk 44. Daft Punk-One More Time 45. Dajae feat. Cajmere-Brighter Days 46. Danny Tenaglia feat. Moi-Elements 47. David Morales & The Badyard Club feat. Crystal Waters-In De Ghetto 48. David Morales pres. The Face-Needin' U

352

49. De'Lacy-Hideaway (Deep Dish remix) 50. DHS-House of God 51. Dimitri from Paris-Sacre Francais 52. DJ Sneak-You Can't Hide from Your Bud 53. DJ Spiller feat. Sophie-Ellis Bextor-Groovejet (If This Ain't Love) 54. D-Mob feat. Gary Haisman-We Call It Aciied 55. Double 99 feat. Top Cat-Rip Groove 56. Duke-So in Love with You (Full Intention mix) 57. Ecstasy-This is My House 58. Eddie Amador-House Music 59. Electribe 101-Talking with Myself 60. Farley "Jackmaster" Funk with Darryl Pandy-Love Can't Turn Around 61. Fast Eddie-Yo Yo Get Funky 62. Felix-Don't You Want Me? 63. Fingers Inc.-Mystery of Love 64. Frankie Knuckles pres. Marshall Jefferson-Move Your Body (The House Music Anthem) 65. Frankie Knuckles pres. Satoshi Tomiie feat. Robert Owens-Tears 66. Frankie Knuckles with Jamie Principle-Baby Wants to Ride 67. Frankie Knuckles with Jamie Principle-Your Love 68. Full Intention-America (I Love America) 69. Funky Green Dogs from Outer Space-Fired Up! 70. Gabrielle-Dreams 71. Gat Decor-Passion (Do You Want it Right Now?) 72. George Morel-Morel's Grooves 73. Groove Armada feat. Gram'ma Funk-I See You Baby 74. Gusto-Disco's Revenge (Mole Hole mix) 75. Hatiras feat. John Slartas-Spaced Invader 76. Heller & Farley-Ultra Flava 77. Hercules-7 Ways to Jack 78. Hyper Go-Go feat. Adeva-High 79. Hysteric Ego-Want Love 80. Ian Pooley-What's Your Number? 81. J. M. Silk-Music is the Key 82. Jesse Saunders-On and On 83. Jesse Velez-Girls Out on the Floor 84. Jinny-Keep Warm 85. Joe Smooth feat. Anthony Thomas-Promised Land 86. Jomanda-Make My Body Rock 87. JS-16-Stomp to My Beat 88. Juliet Roberts-Caught in the Middle (Def Classic mix) 89. Jungle Wonz-The Jungle 90. Junior Jack-My Feeling 91. Kariya-Let Me Love You for Tonight 92. Kerri Chandler & Joe Claussell-Escravos De Jo 93. Kevin Aviance-Cunty (Thunderpuss 2000 mix) 94. Kevin Irving-Children of the Night 95. Kim English-Nite Life (Armand Van Helden mix) 96. Kings of Tomorrow feat. Julie McKnight-Finally 97. K-Klass-Let Me Show You 98. KLF & The Children of the Revolution-3 A.M. Eternal 99. Kraze feat. Moonfou-The Party 100. Kristine W.-One More Try 101. Leftfield feat. John Lydon-Open Up 102. Leftfield-Not Forgotten 103. Leftfield-Song of Life 104. Lidell Townsell-Nu Nu

353

105. Lil' Louis & The World-French Kiss 106. Livin' Joy-Dreamer 107. Liz Torres-Can't Get Enough 108. Lovestation-Love Come Rescue Me 109. Lulu-Independence 110. M People-Movin' On Up 111. M/A/R/R/S-Pump Up the Volume 112. Martha Wash-Give it to You 113. Masters @ Work feat. India-To Be in Love 114. Maurice-This is Acid (A New Dance Craze) 115. Mighty Dub Katz-Magic Carpet Ride 116. Ministers De La Funk feat. Jocelyn Brown-Believe 117. MK feat. Alana-Always 118. Modjo-Lady (Hear Me Tonight) 119. Moloko-Sing it Back 120. Mouse T. vs Hot N Juicy-Horny '98 121. Mr. Fingers a.k.a. Larry Heard and Robert Owens-Can You Feel It? 122. Mr. Fingers-Washing Machine 123. Mr. Lee-I Can't Forget 124. Mr. Lee-Pump Up Chicago 125. Nitro Deluxe-Let's Get Brutal 126. N-Joi-Anthem 127. Nomad feat. MC Mikee Freedom-(I Wanna Give You) Devotion 128. Nu Birth-Anytime 129. Nush-U Girls (Look So Sexy) 130. Nuyorican Soul-That Nervous Track 131. Orbital-Chime 132. OT Quartet-Hold That Sucker Down (Happy Daze vocal mix) 133. Paul Johnson-Get Get Down 134. Pete Heller-Big Love 135. Petra & Co.-Just Let Go 136. Phats N Small feat. Toney Lee-Turn Around 137. Phuture-Acid Trax 138. Pierre's Fantasy Club-Dream Girls 139. Rachel Auburn-Bass Keeps Pumping 140. Ralphi Rosario feat. Xaviera Gold-You Used to Hold Me 141. Raze-Break 4 Luv 142. Razor N Guido-Do it Again 143. React 2 Rhythm-Intoxication 144. Reel 2 Real feat. Proyecto Uno-Mueve La Cadera 145. Richie Rich-Salsa House 146. River Ocean feat. India-Love and Happiness 147. Robbie Tronco-Fright Train 148. Robert Owens-Bring Down the Walls 149. Roger Sanchez-Another Chance 150. Roy Davis Jr. feat. Peven Everett-Gabriel 151. Royal House-Can You Party? 152. Ruffneck feat. Yavahn-Everybody Be Somebody 153. Run DMC vs Jason Nevins-It's Like That '98 154. S' Express-Theme from S'Express 155. Sabrina Johnston-Peace (In the Valley) 156. Sandy B-Make the World Go Round (Deep Dish mix) 157. Screamin' Rachel-Fun with Bad Boys 158. Screamin' Rachel-The Real Thing 159. Serious Danger-Deeper 160. Serious Intention-You Don't Know

354

161. Size 9-I'm Ready 162. Sleazy D.-I've Lost Control 163. Sm-Traxx-Got the Groove 164. Sneaker Pimps-Spin Spin Sugar (Armand Van Helden's Garage remix) 165. Soul Searcher-Can't Get Enough 166. Sound Factory-Understand This Groove 167. St. Germain-Alabama Blues 168. St. Germain-Rose Rouge 169. Stardust-Music Sounds Better with You 170. Stars on 54 (Amber, Jocelyn Enriquez, and Ultra Nate)-If You Could Read My Mind 171. Sterling Void feat. Paris Brightledge-It's Alright 172. Steve "Silk" Hurley-Jack Your Body 173. Stretch N Vern pres. Maddog-I'm Alive 174. Strike-U Sure Do 175. Sub Sub feat. Melanie Williams-Ain't No Love, Ain't No Use 176. Sueno Latino feat. Carolina Dumas-Sueno Latino 177. T-Coy-Carino 178. Ten City-That's the Way Love is 179. The Beloved-The Sun Rising 180. The Bucketheads-The Bomb (These Sounds Fall into My Mind) 181. The Good Men-Give It Up (Batucada Refrescente) 182. The House Master Boyzz & Rude Boy O-House Nation 183. The Jungle Brothers-I'll House You 184. The Nightcrawlers-Push the Feeling On 185. The Nightwriters-Let the Music (Use You) 186. The Ones-Flawless 187. The Original-I Luv U Baby 188. The Outhere Brothers-Boom Boom Boom 189. The Shamen-Move Any Mountain 190. The Shamen-Progen 191. The Source feat. Candi Staton-You Got the Love 192. Tina Moore-Never Gonna Let You Go '97 (Kelly G Bump-N-Go vocal remix) 193. Todd Terry-Weekend 194. Tony Di Bart-The Real Thing (If I Can't Have You) 195. Tori Amos-Professional Widow (Armand Van Helden's Star Trunk Funkin' remix) 196. Ultra Nate-Free (Mood II Swing mix) 197. Warren Clarke feat. Kathy Brown-Over You 198. West End feat. Sybil-The Love I Lost 199. X-Press 2-Muzik X-Press 200. Yomanda-Eggs N Cress

Najpopularniejsze utwory w historii muzyki trance w układzie alfabetycznym (top-233)

Artysta –Tytuł

1. Age of Love -The Age of Love (Jam & Spoon's Watch Out For Stella remix) 2. Agnelli & Nelson-El Nino

355

3. Agnelli & Nelson-Everyday (Lange remix) 4. Albion-Air 5. Andain-Beautiful Things (Gabriel & Dresden Unplugged remix) 6. Armin van Buuren -Blue Fear 7. Armin Van Buuren -Communication 8. Armin Van Buuren feat. Justine Suissa-Burned With Desire 9. Armin Van Buuren pres. Alibi-Eternity (Armin Van Buuren/DJ Tiesto's Rising Star remix) 10. Armin Van Buuren pres. Rising Star-Touch Me (Rising Star remix) 11. Arrakis-Aira Force (Lemon 8 remix) 12. Art of Trance-Easter Island 13. Art of Trance-Madagasca (Ferry Corsten remix) 14. Ascension-Someone 15. Astral Projection feat. DJ Jorg-Kabalah 16. Astral Projection- Mahadeva 17. ATB-9 PM (Till I Come) 18. Atlantic Ocean-Waterfall 19. Aurora Borealis-The Milky Way 20. AWEX- It's Our Future 21. Ayla-Angelfalls (Elemental Force remix) 22. Ayla-Ayla (Part I, Part II) 23. B.B.E.-Seven Days and One Week 24. B.T. feat. Kirsty Hawkshaw-Dreaming (DJ Tiesto remix) 25. B.T.-Flaming June (B.T. and PVD remix) 26. B.T.-Godspeed 27. Balil-Parasight 28. Banco De Gaia-Last Train to Lhasa 29. Barbarella-My Name Is Barbarella 30. Bedrock-Heaven Scent 31. Binary Finary-1998 (Paul Van Dyk remix) 32. Blank & Jones-Cream (Paul Van Dyk remix) 33. Blue Alphabet-Cybertrance 34. Blue Amazon-And Then the Rain Falls 35. Brainbug-Nightmare (Sinister Strings rmix) 36. Brainchild-Symmetry C 37. Breeder-The Chain 38. C.J. Bolland -Camargue 39. Carlos-The Silmarillia 40. Cascade-Transcend 41. Cass & Slide-Perception 42. Chakra & Edi Mis-X-File 43. Cherry Moon Trax-Let There Be House 44. Cherry Moon Trax-The House of House 45. Chicane feat. Bryan Adams-Don't Give Up 46. Chicane feat. Maire Brennan of Clannad-Saltwater (Tomski vs Disco Citizens remix) 47. Chicane with Power Circle-Offshore 48. CJ Bolland-Mantra 49. CM-Dream Universe 50. Commander Tom -Are Am Eye 51. Cosmic Baby-Loops Of Infinity (Contemplative) (Arpeggiators remix) 52. Cosmic Baby-Sweet Dreams for Kaa 53. Cosmic Gate-Exploration of Space 54. Cosmosis-Afterglow 55. Country & Western-Reincarnation 56. Cybernaut-Hydrophonix 57. Cygnus X-Positron 58. Cygnus X-Superstring (Rank 1 remix)

356

59. Cygnus X-The Orange Theme 60. Da Hool-Meet Her At the Love Parade 61. Dance 2 Trance -We Came in Peace 62. Dance 2 Trance-Hello San Francisco 63. Dario G-Sunchyme (remapped by Coloured Oxygen) 64. DaRude-Sandstorm 65. Delerium feat. Sarah McLachlan-Silence (DJ Tiesto in Search of Sunrise remix) 66. Delerium-Heaven's Earth (Matt Darey remix) 67. Der Dritte Raum-Hale Bopp 68. DJ Jan-X-Santo 69. DJ Looney Tune-Workstation 70. DJ Misjah & DJ Tim-Access 71. DJ Quicksilver-Bellisima 72. DJ Taucher-Atlantis 73. DJ Tiesto-Lethal Industry 74. DJ Tiesto-Sparkles (Transa remix) 75. DJ Tiesto-Suburban Train 76. DJ Tomcraft-Silence 77. Doof -Double Dragons 78. Drax Ltd.-Amphetamine 79. D-Shake-Techno-Trance 80. DuMonde-Tomorrow (Lange remix) 81. Dutch Force-Deadline 82. Emmanuel Top -Turkish Bazaar 83. Emmanuel Top-Acid Phase 84. Empirion-Narcotic Influence 85. Energy 52-Café Del Mar (Three N One remix) 86. Fathers of Sound-Water 87. Fragma-Toca's Miracle 88. Fuzzy Logic-Obsession 89. Golden Girls-Kinetic 90. Gouryella-Gouryella 91. Gouryella-Walhalla 92. GTR-Mistral 93. Gus Gus-Purple (Sasha vs The Light remix) 94. Gypsy-I Trance You (Pappa & Gilbey remix) 95. Hallucinogen-LSD 96. Hallucinogen-Shamanix 97. Hardfloor -Acperience 98. Hybrid-Finished Symphony (Hybrid's Echoplex remix) 99. Hypertrophy-Beautiful Day 100. Illuminatus-Hope 101. Infected Mushroom-Acid Killer 102. Infected Mushroom-Psycho 103. Jam & Spoon- Follow Me 104. Jam & Spoon-Right in the Night (Fall in Love with Music) 105. Jam & Spoon-Stella 106. James Holden-Nothing (93 Returning remix) 107. Jens-Loops and Tings 108. Jones & Stephenson-The First Rebirth 109. Juno Reactor-Samurai 110. Kai Tracid-Dance for Eternity 111. Kay Cee-Escape (original, 2000) 112. Lange feat. The Morrighan-I Believe 113. Leama-Requiem for a Dream 114. Legend B.-Lost In Love

357

115. Libra Pres. Taylor-Anomaly...Calling Your Name (Granny's Epicure remix) 116. Lightforce-Join Me 117. Lost Tribe-Gamemaster 118. Lost Witness-Happiness Happening (Lange remix) 119. LSG-Fragile 120. Lunatic Asylum -The Meltdown (Pascal F.E.O.S. remix) 121. Lustral-Everytime (Nalin & Kane remix) 122. Luzon-The Baguio Track 123. M.O.R.P.H.-Maximum Overdrive 124. Man with No Name-Floor-Essence 125. Man with No Name-Teleport 126. Mansun-Wide Open Space (Perfecto mix) 127. Marco V-Simulated 128. Markus Schulz-You Won't See Me Cry (Deepsky's Desert Farewell remix) 129. Marmion-Schoneberg (Marmion remix) 130. Matt Darey pres. Mash-Up feat. Marcella Woods-Liberation (Temptation - Fly Like An Eagle) 131. Mauro Picotto-Komodo (Save a Soul) 132. Members of Mayday-10 in 01 (PVD's Only remix) 133. Members of Mayday-Sonic Empire 134. Mike Koglin-The Silence 135. Minimalistix-Close Cover 136. Moby-Hymn 137. Moby-Why Does My Heart Feel So Bad? (Ferry Corsten remix) 138. Moogwai-A Night Out 139. Mother's Pride-Learning to Fly (Mistral remix) 140. Motorcycle-As the Rush Comes (Gabriel & Dresden Sweeping Strings mix) 141. Nalin & Kane- Beachball 142. Neils Van Gogh-Pulverturm 143. Nikolai-Ready to Flow 144. Opus III-It's a Fine Day 145. Orbital-Halcyon and On and On 146. Origin-Wide Eyed Angel (Inversion remix) 147. Orinoco-Mama Konda 148. P.P.K.-Resurrection 149. Paragliders-Paraglide 150. Paul Oakenfold-Southern Sun 151. Paul Van Dyk feat. Saint Etienne-Tell Me Why 152. Paul Van Dyk pres. Humate-Love Stimulation (PVD remix) 153. Paul Van Dyk-For An Angel (Angel in Heaven) (PVD's E-Werk remix) 154. Paul Van Dyk-Forbidden Fruit (East of Eden remix) 155. Peter Lazonby-Wave Speech 156. Petter-These Days 157. Planet Perfecto pres. Grace-Not Over Yet (original, '99) 158. Poltergeist-Vicious Circles (Union Jack remix) 159. Pulsedriver-Your Spirit is Shining (Frank-E & Mars remix) 160. Push-Universal Nation (The Real Anthem) 161. Quench-Dreams 162. Quivver-And She Does 163. R.O.O.S.-Instant Moments 164. Rabbit in the Moon-FlooR.I.D.A. 165. Rabbit in the Moon-Out-of-Body Experience 166. Rank 1-Airwave (Breathing (Rank 1 vs Dutch Force remix) 167. Red Light District-Did You Hear Me? (Phase II remix) 168. Redanka-Waves (E-Mission remix) 169. Resistance D.-Human 170. Riva with Dannii Minogue-Stringer (Who Do You Love Now?)

358

171. Robert Miles-Children (Dream version) 172. Roland Klinkenberg-Inner Laugh 173. Rui Da Silva feat. Cassandra-Touch Me 174. Salt Tank-Dimension (Voices of Reason remix) 175. Sander Kleinenberg-Sacred (The Sunrise remix) 176. Sash!-Encore Une Fois! (Future Breeze remix) 177. Sasha & Maria Nayler-Be As One 178. Sasha-Xpander 179. Schiller-Das Glockenspiel 180. Shpongle-Divine Moments of Truth 181. Signum-What Ya Got 4 Me? 182. Solar Stone-Seven Cities (Solar Stone's Atlantis remix) 183. Solid Globe-North Pole 184. Sosa-The Wave (DJ Taucher remix) 185. Space Frog-Follow Me '97 186. Spicelab-Amorph 187. Stage One-Space Manouvres 188. Stef, Pako, & Frederick-Seaside Atmosphere 189. Steve Morley-Reincarnations 190. Storm-Time to Burn 191. Sven Vath-L'Esperanza 192. Sven Vath-Ritual of Life 193. Svenson & Gielen-Twisted 194. System F-Out of the Blue 195. Talla 2XLC vs Taucher-Together (Phase I) 196. Tarantella-Karma 197. Taste Experience-Summersault 198. Tenth Chapter-Prologue (The Carl Cox/Paul Van Dyk remix) 199. Tenth Planet-Ghosts (Original, Vincent De Moor remix) 200. Terra Ferma-Floating 201. The Dream Traveler-Time 202. Three Drives on a Vinyl-Greece 2000 203. Thrillseekers feat. Sheryl Deane-Synaesthesia (Fly Away) 204. Tiesto, Storm, & Montana-Bleckentrommel 205. Tillman & Ries-Bassfly 206. Tilt-Invisible (Lost Tribe remix) 207. Timo Maas-Ubik (The Dance) 208. Total Eclipse-Aliens 209. Transa-Supernova 210. Transform-Transformation 211. Travel-Bulgarian (Signum remix) 212. Ulrich Schnauss-Kneuddelmaus 213. Underworld-Born Slippy Nuxx (2003) (Paul Oakenfold remix) 214. Underworld-Cowgirl 215. Underworld-Rez 216. Union Jack-Red Herring 217. Union Jack-Two Full Moons and a Trout (Exclusive 14 remix) 218. Usura-Open Your Mind 219. Vera Cocha-Carte Blanche 220. Vernon-Vernons Wonderland 221. Vimana-We Came 222. Vincent De Moor pres. Emerald-Fly Away (Thrillseekers remix) 223. Visions of Shiva -How Much Can You Take? 224. Visions of Shiva-Perfect Day 225. Way Out West feat. Joanna Law-The Gift 226. William Orbit-Barber's Adagio for Strings (Ferry Corsten remix)

359

227. X Cabs-Neuro '99 228. Yahel & Eyal Barkan-Voyage 229. York-The Awakening 230. Yves Deruyter -Calling Earth 231. Yves Deruyter-Animals 232. Zombie Nation-Kernkraft 400 (EP version) 233. Zyon-No Fate

Najpopularniejsze utwory i albumy w historii muzyki oldschool electro, electro-funk w układzie alfabetycznym (top-170)

Artysta –Tytuł

1. Afrika Bambaataa & The Soul Sonic Force-“Frantic Situation” 2. Afrika Bambaataa & The Soul Sonic Force-“Looking For The Perfect Beat” 3. Afrika Bambaataa & The Soul Sonic Force-“Planet Rock” 4. Afrika Bambaataa & The Soul Sonic Force-“Renegades Of Funk” 5. Afrika Bambaataa & Time Zone-“World Destruction” 6. Alliance, The-“It's Time” 7. Alliance-“Action” 8. Arabian Prince-“Situtation Hot” 9. Arabian Prince-“Strange Life” 10. Art Of Noise-“Beatbox” 11. Arthur Baker-“Breaker's Revenge” 12. Audio Tech-“I'm Your Audio Tech” 13. B.O.S.E.– “Bass Overdrive” 14. B.O.S.E.-“Mr Dj” 15. B.O.S.E-“ Hip Hop Turtles” 16. Bass Patrol – “Rock This Planet” 17. B-Boys-“2, 3 Break” 18. Beat Club, The-“Security” 19. Bobby Jimmy & The Critters-“Big Butt” 20. Bobby Jimmy & The Critters-“We Like Ugly Women” 21. Boogie Boys-“Breakdancer” / “Zodiac” 22. Break Machine-“Street Dance” 23. Brothers Supreme, The-“We Can't Be Held Back“ 24. Byron Davis & The Fresh Krew-“My Hands Are Quicker Than The Eye” 25. Captain Rapp-“Bad Times” (I Can't Stand it) 26. Captain Rock-“Captain Rock To The Future Shock” 27. Captain Rock-“Return of Captain Rock” 28. Chris "The Glove" Taylor, Dave Storrs & Ice T- “Reckless” / “Tibetan Jam” 29. Cybotron feat. Juan Atkins-“Clear” 30. Cybotron-“Alleys of Your Mind” 31. Cybotron-“Techno City” 32. Davy DMX-“One For The Treble (Fresh)” 33. Davy DMX-“The DMX Will Rock” 34. Divine Sounds-“What People Do For Money” 35. DJ Born Supreme Allah- “2,3 Break”

360

36. Donna Summer-“I Feel Love” 37. Double Dee & Steinski –“Play That Beat Mr. DJ” (Lesson 1: The Payoff Mix) 38. Doug E. Fresh & The Get Fresh Crew feat. Slick Rick –“The Show” 39. Dynamic Duo Feat. Shaquan-“Knights Of The Turntables” 40. Dynamix II-“Bass Generator” / “Ignition” 41. Dynamix II-“Just Give the DJ a Break” 42. Egyptian Lover-“Egypt Egypt” 43. Egyptian Lover-“Girls / Voices” 44. Electrik Funk-“On a Journey” (I Sing the Funk Electric) 45. Ervin German Feat. Sexy Lady-“Beef Box” 46. Extra Funk Factory-“Fantasy” 47. Fab 5 Freddy-“Change the Beat” 48. Fantasy Three-“Summer” / “The Buck Stops Here” 49. Fearless 4-“Rockin' It” 50. Formula V-“Killer Groove” 51. Freestyle-“Don't Stop The Rock” 52. Freestyle-“In Your Face” 53. Freestyle-“It's Automatic” 54. Freestyle-“The Party Has Begun” 55. Future, The –“Nuclear Holocaust” 56. G.L.O.B.E & Whiz Kid-“Play That Beat Mr DJ” 57. George Kranz –“Din Daa Daa“ 58. G-Force-“Feel The Force” 59. Grandmaster Flash & The Furious 5 – “Message II” (Survival) 60. Grandmaster Flash & The Furious 5 –“The Message” 61. Grandmaster Flash-“Scorpio” 62. Grandmaster Melle Mel-“White Lines (Don't Do It)” 63. Hardrock Soul Movement-“The Beat Is Mine” 64. Harold Faltermeyer-“Axel F” 65. Hashim-“Al Naafiysh (The Soul)” 66. Hashim- “We're Rocking The Planet” 67. Herbie Hancock (z Grandmixerem DST.) – “Rockit” 68. High Fidelity Three-“B-Boys Breakdance” 69. Imperial Brothers-“We Come To Rock” 70. IMS-“Nonline” 71. Jamie Jupitor-“Computer Power” 72. Jazzy Jay-“Def Jam” 73. JB Beat-“Freak City” 74. Jonzun Crew-“Pack Jam” (Look Out For The Ovc) 75. Jonzun Crew-“Space Is The Place” 76. Kano-“I`m Ready” 77. Key-Matic-“Breakin' In Space” 78. Kid Frost-“Terminator” 79. Knights Of The Turntables-“Fresh Mess” / “We Are The Knights” 80. Knights of the Turntables-“Techno Scratch” 81. Kold Krew-“Don't Let 'Em Drop The Bomb” 82. Kraftwerk- “The Mix” 83. Kraftwerk-“Autobahn” 84. Kraftwerk-“Electric Café” 85. Kraftwerk-“Numbers” 86. Kraftwerk-“The Man Machine” 87. Kraftwerk-“Trans-Europe Express” 88. Kraftwerk-“Computer World“ 89. Kraftwerk-“Tour De France“ 90. Kraftwerk-„Radioaktivität” 91. L.A. Dream Team-“Rockberry Jam”

361

92. Laid Back-“White Horse“ 93. Lil' Jazzy Jay & Cool Supreme-“B Boys Style” 94. Malcolm McLaren & The World Famous Supreme Team- “Buffalo Gals” 95. Malcolm X and Keith LeBlanc-“No Sell Out” 96. Man Parrish Feat. Freeze Force –“Boogie Down (Bronx)” 97. Man Parrish feat. The Freeze Force Crew-“Hip Hop Be Bop (Don't Stop)” 98. Mantronix- “Bassline” 99. Mantronix-“Needle To the Groove” 100. Mantronix-”King Of The Beats” 101. Masterdon Committee-“Funkbox Party” 102. Matrix-“It's Time To Rock” 103. Maurice Starr- “Electric Funky Drummer” 104. MC Flex & The FBI Crew-“Rockin' It” 105. Megatrons –“Rock the Planet” 106. Midnight Star-“Freak-A-Zoid” 107. Midnight Star-“No Parking on the Dancefloor” 108. Model 500-“Night Drive” / “Time Space Transmat” 109. N.W.A-“Panic Zone” 110. Newcleus-“Automan” / “Where's The Beat” 111. Newcleus-“Computer Age” (Push The Button) 112. Newcleus-“Jam On It” 113. Newcleus-“Jam On Revenge” (The Wikki-Wikki Song) 114. Newtrament –“London Bridge Is Falling Down” 115. Ollie & Jerry-“Breakin' & There's No Stoppin' Us” 116. Omega II-“Sonic Boom” 117. Original Concept-“Can You Feel It?” 118. Packman-“I'm the Packman” (Eat Everything I Can) 119. Party Rock Crew, The – “La! La! Ooh!” (Girl I Want You) 120. Paul Hardcastle- “19” 121. Paul Hardcastle-“Rain Forest” / “Forest Fire” 122. Planet Patrol-“Cheap Thrills” 123. Planet Patrol-“Play At Your Own Risk” 124. Pretty Tony"Butler” -“Jam The Box” 125. Pretty Tony"Butler”-“Fix It In The Mix” 126. Project Future-“Ray-Gun-Omics” 127. Pumpkin & The Profile Allstars-“King of the Beat” 128. Quadrant Six-“Body Mechanic” 129. Rammellzee vs K-Rob-“Beat Bop” 130. Ray Rock & KC-“The Incredible Ray” 131. Reggie Griffin & Technofunk- “Mirda Rock” 132. Rock Master Scott & The Dynamic Three –“The Roof is on Fire” 133. Rock Steady Crew– “Uprock” 134. Rock Steady Crew– “Hey You The Rock Steady Crew” 135. Rockers Revenge-“Battle Cry” 136. Run DMC –“ It's Tricky” 137. Run DMC –“It's Like That” 138. Russell Brothers, The-“The Party Scene” 139. Ryuichi Sakamoto – “Riot In Lagos” 140. Shaquan-“Don't Fess” 141. Shock-“Electrophonic Phunk” 142. Strafe-“Set It Off” 143. Synergy-“Project 5” 144. T. La Rock & Jazzy Jay-“It's Yours” 145. Time Zone- “Wild Style” 146. Timex Social Club-“Rumors” 147. Twilight 22-“Electric Kingdom”

362

148. Twilight 22-“Siberian Nights” 149. Tyrone Brunson- “The Smurf” 150. Uncle Jamm's Army-“Dial A Freak” 151. Unknown DJ & DJ Slip-“The X-Men” 152. Unknown DJ & Three D-“Beatronic” 153. Unknown DJ-“808 Beats” 154. Unknown DJ-“Let's Jam” 155. UTFO-“Beats And Rhymes” 156. UTFO-“Leader Of The Pack” 157. VSF-“Velocity, Speed And Force” 158. Warp 9-“Light Years Away” 159. Warp 9-“Nunk” (New Wave Funk) 160. West Street Mob-“Break Dancin' - Electric Boogie” 161. Whodini-“Freaks Come Out At Night” 162. Whodini-“Friends” 163. Whodini-“Magic's Wand” 164. Willesden Dodgers – “Gunsmoke Breakout” 165. Word Of Mouth Feat. DJ Cheese-“King Kut” 166. World Class Wreckin Cru-“Juice” 167. World Class Wreckin Cru-“Surgery” 168. World Class Wreckin Cru-“World Class” 169. World Famous Supreme Team-“Hey DJ” 170. Yellow Magic Orchestra-“Computer Games”

Najpopularniejsze utwory i albumy w historii muzyki miami-bass w układzie alfabetycznym (top-179)

Artysta –Tytuł

1. 12 Gauge-“Dunkie Butt” (Please, Please, Please) 2. 12 Gauge-“Il Na Na” 3. 2 Live Crew –“Throw the D” 4. 2 Live Crew-“Ay Papi”(Slammin' Sama mix) 5. 2 Live Crew & Luke- "Banned In The U.S.A." 6. 2 Live Crew-“C'mon Babe” 7. 2 Live Crew-“Do the Damn Thing” 8. 2 Live Crew-“Get It Girl” 9. 2 Live Crew-“Ghetto Bass” 10. 2 Live Crew-“Me So Horny” 11. 2 Live Crew-“Move Somethin'” 12. 2 Live Crew-“Revelation” 13. 2 Live Crew-“We Want Some Pussy” 14. 2 Live Crew-“What I Like” 15. 2 Live Crew-“Yakety Yak” 16. 2 Live Crew-“You Go Girl” 17. 2 Live Crew-Shake a Lil' Somethin' 18. 3-Way Playaz-“Shorty Swings Both Ways” 19. 69 Boyz-“Kitty Kitty”

363

20. 69 Boyz-“Tootsee Roll” 21. 69 Boyz-“Woof Woof “ 22. 95 South-“Heiny Heiny” 23. 95 South-“Rodeo” 24. 95 South-“Wet-N-Wild” 25. 95 South-“Whoot! There It Is” 26. Afro Rican-“Give It All You Got” (Doggy Style) 27. Afro-Rican-“All of Puerto Rico” 28. Afro-Rican-“Let it Go” 29. Amar- Callin' – “Will You Players Ever Learn” (Booty mix) 30. Anquette –“Throw the P” 31. Anquette feat. The Southsyde B.O.I.Z.- “My Baby Mama” 32. Anquette-“I Will Always Be There for You” 33. Anquette-“Janet Reno” 34. Anquette-“Shake It, Do the 61st” 35. A-Town Players –“True Players” 36. B.O.S.E.-“Bass Overdrive” 37. B.V.S.M.P. feat. Stevie B.-“I Need You” 38. Bardeux- “When We Kiss” 39. Bass Cube-“Bad Bass Music” 40. Bassadelic –“The Miami Bass Machine” 41. Beat Dominator –“Shake Your Body” 42. Beat Master Clay D. & The Get Funky Crew –“Do Your Duty” 43. Bobby Jimmy & The Critters –“Big Butt” 44. Breezy Beat MC-“Shake the Joint” 45. Brian McKnight-“Back at One” (Cibola mix) 46. Brissa-“Muevelo” (Move It) 47. B-Rock & the Bizz –“My Baby's Daddy” 48. Byron Davis & The Fresh Krew-“Now Dance” 49. Da Real One –“U Like Pina Colada” 50. Dana Harris-“As We Lay” 51. Danny D. & DJ Wiz-“Boom! I Got Your Girlfriend” 52. Dimples T. –“Jealous Fellas” 53. Dirty Dawgs –“Must Be the Booty” (Mr. Mixx mix) 54. Dis N Dat- “Party” 55. Disco Rick and Silence-“Let Them Hos Fight” 56. Disco Rick-“Wiggle Wiggle” 57. DJ Battery Brain-“808 Volt Megamix” 58. DJ E.F.X.-“Transbeat” 59. DJ KJ & MC Kooley C.-“Let's Get This Party Started” 60. DJ Laz –“Esa Morena” 61. DJ Laz –“Moments in Bass” 62. DJ Laz and Danny D.-“Miami El Negro” 63. DJ Laz and Danny D-“Hump All Night” 64. DJ Laz-“Journey Into Bass” 65. DJ Magic Mike and MC Toney B.-“Drop the Bass” 66. DJ Magic Mike-“DJ Magic Mike Cuts the Record” 67. DJ Smurf- “Hold Up, Wait a Minute” 68. DJ Smurf and PMHI –“Malice” 69. DJ Smurf and PMHI –“Ooh Lawd” (Party People) 70. DJ Taz feat. Raheem- “The Dream That's Right” 71. DJ Trans-“Ride Out” 72. DJ Uncle Al-“Mix It Up” 73. Don Cisco-“Weekendz” (Freekendz) 74. Double Duce-“Commin' In Fresh” 75. Duice-“Dazzey Dukes” 76. Dynamix II –“Bass Generator” 77. Dynamix II –“Ignition” 78. Dynamix II-“Techno Bass” 79. Fannypack- “Cameltoe”

364

80. Freak Nasty-“Da Dip” 81. Freak Nasty-“Down Low 82. Freaky J –“Big Ol' Booty” 83. Fresh Celeste & M4sers-“Get it Boy” 84. Ghost Town DJs –“My Boo” 85. Gigolo Tony-“Smurf Rock” 86. Gucci Crew II-“Sally” (That Girl) 87. Half Pint –“Stomp N Grind” 88. Half Pint, Clay D, and DJ Magic Mike-“Stump and Grind” 89. Hi-Town DJs –“Ding-a-Ling” 90. INOJ –“Time After Time” 91. INOJ-“Love You Down” 92. JDC-“Jealous Girls” 93. Jive Rhythm Trax –“122 BPM “ 94. JJ Fad –“Is It Love” 95. JJ Fad-“Supersonic” 96. JJ Fad-“Way Out” 97. Jonny Z & DJ Laz- “Latin Swing” 98. Jonny Z –“Shake Shake” 99. Jonny Z feat. DJ Laz –“La Bamba” 100. Jonny Z-“Drop Them Chones” (No Senor) 101. Jonny Z-“Mamacita” 102. Kilo Ali –“Baby Baby” 103. Kilo Ali-“Show Me Love” 104. Kilo-“Nasty Dancer“ 105. Kinsu –“Tha Hop” 106. Kool Rock Jay & DJ Slice-“Slice It Up” 107. KP & Envyi –“Swing My Way” 108. Krush-“Ghetto Jump” 109. Lathun and Katrina –“Gimme What I Want” 110. Lathun feat. Da Brat- “Freak It” 111. L'Trimm-“Cutie Pie” 112. L'Trimm-“Grab It” (Push It) 113. L'Trimm-“The Cars with the Boom” 114. Luke Campbell-“Scarred” 115. Luke feat. No Good But So Good Party- “Raise the Roof” 116. Luke-“I Wanna Rock” 117. Maggotron –“The Bass That Ate Miami” 118. Maggotron-“Return of the Bass That Ate Miami” 119. Maggotron-“Welcome to the Planet of Bass” 120. MC A.D.E.-“Bass Rock Express” 121. MC A.D.E.-“Transformer” 122. MC Cool Rock & Chaszey Chess-“Boot the Booty” 123. MC Cool Rock & Chaszey Chess-“Creep Dog” 124. MC Luscious-“Boom! I Got Your Boyfriend” 125. MC Shy D –“Rapp Will Never Die” 126. MC Shy D –“True To the Game” 127. MC Shy D-“Gotta Be Tough” 128. MC Shy D-“Shake It” 129. MC Zeus-“Chicken Head” 130. MCB-“Bass Is What We Want” 131. Mellow Man Ace- “Mentirosa” 132. Missy Mist –“Make It Mellow” 133. N-Jiggie feat. Luke -Lizard-Lizard-“No Good” 134. No Good-N-Jiggie feat. Luke- “Lizard Lizard” 135. Original Concept-“Pump That Bass” 136. Ozone Layer-“Planetary Deterioration” 137. Pamp & Da Knox-“Butta” (Miami Bass mix) 138. Pamp & Da Knox-“Shake” (Miami Bass mix) 139. Playa Poncho and L.A. Sno- “Whatz Up Whatz Up”

365

140. Poison Clan-“Fire Up This Funk” 141. Poison Clan-“Shake Whatcha Mama Gave Ya” 142. Prime Choice-“The Beat Is Fresh” 143. Prince Raheim and Crazy Legs –“Lose My Money” (Honey) 144. Quad City DJ's- “C'mon N Ride It” (The Train) 145. Quad City DJs-“Space Jam” 146. Rabbit In the Moon- “FlooR.I.D.A” (Dynamix II remix) 147. Ricky Bell- “When Will I See You Smile Again” 148. Rodney O.- “Everlasting Bass” 149. Salt N Pepa-“Gitty Up” 150. Sammie –“I Like It” 151. Sex Kraz'd Superstars-“Feelin' Horny” 152. Shaquan-“Don't Fess” 153. Sir Mix-A-Lot –“Square Dance Rap” 154. Sir Mix-A-Lot and Kid Sensation-“Rippin'” 155. Sir Mix-A-Lot-“Baby Got Back” 156. Sir Mix-A-Lot-“Posse on Broadway” 157. Sir Mix-A-Lot-“Ride” 158. Soundmaster T.-“2 Much Booty” (In Da Pants) 159. Splack Pack –“Let Me C-Ya Work it” 160. Splack Pack-“Scrub Da Ground” 161. Splack Pack-“Shake That Ass Bitch” 162. Strawberri –“Saddle You Up” (Bass mix) 163. Success N Effect-“Roll It Up” 164. Tag Team –“Whoomp! There It Is” 165. Techmaster P.E.B- “Bass Computer” 166. The Get Funky Crew-“Shake Them Titties” 167. The Gucci Crew II –“Booty Shake” 168. The Gucci Crew II- “So Def, So Fresh, So Stupid” 169. The Gucci Crew II –“The Cabbage Patch” 170. The Third Degree –“Bass it Baby” 171. To Kool Chris- “Esta Locha” (Part Bass mix) 172. Top Secret-“Lap Danz” 173. Tricky D –“Take it to the Max” 174. Uncle Jamm's Army- “Dial-a-Freak” 175. Voices of Theory –“Say It” (Bass mix) 176. Voices of Theory-“Wherever You Go” (Bass mix) 177. Worse 'Em –“Trible M Bass” 178. Worse 'Em-“Triple M Bass” 179. Young & Restless -"B" Girls

Najpopularniejsze utwory i albumy w historii muzyki electro-freestyle w układzie alfabetycznym (top-220)

Artysta –Tytuł

1. 1st Impression-“Forbidden Lover” 2. 2 in a Room –“Wiggle It” 3. Adriana-"Until Tomorrow" 4. Aleem feat. LeRoy Burgess-“Release Yourself”

366

5. Alexia Phillips-“All Broken Hearted” 6. Alisha -"Baby Talk" 7. Alisha-“All Night Passion” 8. Amoretto-“Clave Rocks” 9. Angelina-"Release Me" 10. Angelique-“I Can't Live Without You” 11. Apollonia-"Since I Fell for You" 12. April -"You're the One for Me" 13. B.V.S.M.P. feat. Stevie B.-“I Need You" 14. Babie & Keyes-“Playgirl” 15. Bardeux-"Bleeding Heart" 16. Beat Club-“Security” 17. Body & Style-“Listen to My Cries” 18. Bomb the Bass feat. Lorraine –“Don't Make Me Wait” 19. Brenda K. Starr –“Pickin' Up Pieces” (Of My Heart) 20. Buffy- "Give Me" (A Reason) 21. C.O.D.-“In the Bottle” 22. Candi-“Dancing Under a Latin Moon” 23. C-Bank feat. Diamond Eyes –“I Won't Stop Loving You” 24. C-Bank feat. Geminis –“Perfect” 25. C-Bank feat. Jenny Burton-“Get Wet” 26. C-Bank feat. Jenny Burton-“One More Shot” 27. Clear Touch-“Surrender” (Your Love) 28. Collage –“I'll Be Loving You” 29. Company B –“Fascinated” (By Your Love) 30. Concept of One feat. Tony Moran-“Dance with Me” 31. Connie-“Funky Little Beat” 32. Corina –“Temptation” 33. Corina-“Out of Control” 34. Coro-“Where Are You Tonight” 35. Count to Twenty -"You Are the One" 36. Cover Girls- “Funk Boutique”/ “Don't Stop Now” 37. Cover Girls –“Show Me” 38. Cover Girls-“Because of You” 39. Cynthia and Johnny O –“Dreamboy/Dreamgirl” 40. Cynthia-“Change on Me” 41. Cynthia-“Endless Night” 42. Cynthia-“Love Me Tonight” 43. Cyre-“Last Chance” 44. Daize-“Misery” 45. Dan Hartman-“Name of the Game” 46. Debbie Deb- “There's A Party Goin' On” 47. Debbie Deb-“Lookout Weekend” 48. Debbie Deb-“When I Hear Music” 49. Debbie Gibson-“Only In My Dreams” 50. Debbie Harry-"In Love with Love" 51. Denise Lopez –“Sayin' Sorry” (Don't Make It Right) 52. Dhar Braxton-"Jump Back" (Set Me Free) 53. Dino–“ Summergirls” 54. Dino-“I Like It” 55. DJ Juanito w/ Lina Santiago -"Feels So Good" (Show Me Your Love) 56. Dominatrix– “The Dominatrix Sleeps Tonight” 57. D'Zyre-“Forever Amo'r” 58. Eileen Flores-“Touch Me with Your Heart” 59. Elissa-“Show Me How You Love Me” 60. Exo-"Why Did You Do It?" 61. Expose –“Come Go with Me” 62. Expose –“Exposed To Love” 63. Expose –“Point of No Return” 64. Expose-“Seasons Change”

367

65. Fascination-“Why Ya Wanna Go” 66. FFWD-“Baby Don't Go” 67. Freeez feat. John Rocca –“I.O.U.” (And Sometimes Y) 68. Freeez feat. John Rocca-“Pop Goes My Love” 69. Genuine Parts-“Did it Feel Like Love” (Miami remix) 70. George Lamond-“Bad of the Heart” 71. George Lamond-“Without You” 72. Giggles-“Love Letter” 73. Gina Go-Go- "I Can't Face the Facts" 74. Hanson & Davis-“Hungry for Your Love” 75. Hassan – “Pump up the Party” 76. Information Society –“What's On Your Mind?” (Pure Energy) 77. Information Society-“Running” (Wide Angle) 78. Intonation feat. Joee –“Died in Your Arms Tonight” 79. Jacqui Cenci -"Memories" (Carlos Berrios remix) 80. Jasmin -"On the Loose" 81. Jay Novelle- “If This Ain't Love” 82. Jaya and Stevie B.-“If You Leave Me Now” 83. Jellybean feat. Elisa Fiorillo –“Who Found Who” 84. Jellybean feat. India- “Just A Mirage” 85. Jellybean feat. India-“Dancing on the Fire” 86. Jellybean feat. Jenny "Janita" Haan –“The Mexican” 87. Jenny Burton –“I Remember What You Like” 88. Jocelyn Enriquez -"Do You Miss Me?" 89. Johnny O.-“Fantasy Girl” 90. Johnny O.-“Highways of Love” 91. Jossette-"In a Dream" (My Love) 92. Joyce Sims-(“You Are My”) All N All 93. Judy Torres -"No Reason To Cry" 94. Judy Torres-"Come Into My Arms" 95. Judy Torres-“No Reason to Cry” 96. Julie-“One Last Kiss “ 97. K5 feat. Tammy Wright-“Passion” 98. Kariya-“Let Me Love You for Tonight” 99. Kromozone Project feat. Mon A Q.-“Stay in Love” 100. L.A. Girls-“No More, No More” 101. La Rissa -"I Do Both Jay and Jane" 102. Laissez Faire-“In Paradise” 103. Latin Rascals-“ Lisa's Coming” 104. Latin Rascals-“ Macho Mozart” 105. Latin Rascals-“Arabian Nights” 106. Laura Enea – “This Is The Last Time” 107. Leather & Lace-“Tender Heart” 108. Leticia-"Why Do You Treat Me Badly" 109. Lil' Johanna-"Real Love" 110. Lil' Suzy- “Take Me in Your Arms” 111. Linear -"Sending All My Love" 112. Lisa Lisa & The Cult Jam With Full Force – “Can You Feel The Beat” 113. Lisa Lisa & The Cult Jam with Full Force –"I Wonder If I Take You Home” 114. Lisa Lisa & The Cult Jam with Full Force –“All Cried Out” 115. Lisa Lisa & The Cult Jam-"Let the Beat Hit 'Em" 116. Lisa Lisa & The Cult Jam-“Head to Toe” 117. Lisa Lisa & The Cult Jam-“Lost in Emotion” 118. Lisette Melendez –“Together Forever” 119. Loleatta Holloway-“Crash Goes Love” 120. London Exchange –“Memories of You“ 121. Lydia Lee Love- "Don't Take Your Love" (Away From Me) 122. Madonna & John "Jellybean" Benitez “Sidewalk Talk” 123. Madonna-“Holiday” 124. Maribell -"Roses Are Red"

368

125. Marshall "Rock" Jones -"I Burn" 126. Monet –“My Heart Gets All the Breaks” 127. Nancy Martinez -"For Tonight" 128. Natasha -"Be Gentle with My Heart" 129. Nayobe -"Please Don't Go" 130. New Kids On The Block– “Cover Girl” 131. Nice & Wild-"Diamond Girl" 132. Nocera-“Summertime Summertime” 133. Noel-“Like a Child” (At Play) 134. Noel-“Silent Morning” 135. Nolan Thomas-“Yo Little Brother” 136. Nu Shooz- “I Can't Wait” 137. Nu Shooz-“Point of No Return” 138. Nuance feat. Vikki Love –“Take a Chance” 139. Nyasia-“Who's Got Your Love” 140. P.S.O.-“Wanna Be Startin' Somethin'” 141. Pajama Party– “Yo No Sé” 142. Pet Shop Boys– “Domino Dancing” 143. Planet Soul feat. Nadine Renee “-Set You Free” 144. Pretty Poison-“Catch Me” (I'm Falling) 145. Promise Circle-"Be Mine Tonight" 146. Raiana Paige-“Open Up Your Heart” 147. Rare Arts-“Boriqua Posse” 148. Regina-“Baby Love” 149. Rhythmcentric-“You Don't Have to Worry” 150. Robin Fox-“I See Stars” 151. Rochelle-“Praying for an Angel” 152. Rockell– “In A Dream” 153. Rockell feat. Collage-“Can't We Try” 154. Rockwell & Michael Jackson – “Somebody's Watching Me” 155. Sa-Fire-"Boy, I've Been Told" 156. Sa-Fire-"Don't Break My Heart" 157. Samantha Fox –“Naughty Girls” (Need Love To) 158. Samantha Fox-“Touch Me “(I Want Your Body) 159. Sandee-“You're the One” 160. Seduction-"True Love" (You're My One and Only) 161. Sequal-“I'm Over You” 162. SF Spanish Fly –“Vissions“ 163. SF Spanish Fly-“Treasure of My Heart“ 164. Shana-“I Want You” 165. Shannon-“Give Me Tonight” 166. Shannon-“Let the music play” 167. Shannon-“My Heart's Divided” 168. Shannon-“Stop the Noise” 169. Sly Fox-“Como Tu Te Llama” (WhatÂ1s Your Name?) 170. Soave-"Crying Over You 171. Stacey Q.-“Two of Hearts” 172. Stefanie Bennett -"Don't Let Me Go" 173. Stevie B– “Funky Melody” 174. Stevie B- “Party Your Body“ 175. Stevie B- “Pump That Body” 176. Stevie B-“Because I Love You” (The Postman Song) 177. Stevie B-“Dreaming of Love” 178. Stevie B-“I Wanna Be the One” 179. Stevie B-“In My Eyes” 180. Stevie B-“Spring Love” 181. Summer Junkies –“I'm Gonna Luv U” 182. Sweet Sensation -"Victim of Love" 183. Sweet Sensation –“Take It While It's Hot” 184. Sweet Sensation-“Hooked on You”

369

185. Sweet Sensation-“Love Child” 186. Sweet Sensation-“Sincerely Yours” 187. Synthia Figueroa-“You Were Meant for Me” 188. T.K.A.-“Come Get My Love” 189. T.K.A.-“Maria” 190. T.K.A.-“One Way Love” 191. T.K.A.-“Scars of Love” 192. T.K.A.-“Tears May Fall” 193. T.P.E. feat. Denine-“Then Came You” 194. Tamara-“Never Gonna Let You Go” 195. Taylor Dayne – “Tell It To My Heart” 196. The Goon Squad-"8 Arms to Hold You" 197. The Rios Sisters -"You" 198. Tiana-“First True Love” 199. Timmy T.-“What Will I Do?” 200. Tina B-“Honey to a Bee” 201. Tolga-“Leave It All Behind” 202. Tonasia-“Wondering” 203. Tony "Dr. Edit" Garcia feat N.V.-"Girl, You Hear Me Crying” 204. Tribe-"So in Love with You" 205. Trilogy-“Latin Love” 206. Trilogy-“Red Hot” 207. Trinere –“They're Playing Our Song” 208. Trinere-“All Night” 209. Trinere-“How Can We Be Wrong?” 210. Trinere-“I'll Be All You Ever Need” 211. Two Without Hats-“Try Yazz” (Esa Loca) 212. Val Young –“If You Should Ever Be Lonely” 213. Voice in Fashion-"Only in the Night" 214. Will To Power –“Baby, I Love Your Way/Freebird Medley (Free Bird)” 215. Will To Power –“Say It's Gonna Rain” 216. Will To Power-“Dreamin'” 217. Wish feat. Fonda Rae-“Touch Me” (All Night Long) 218. Xena-“On the Upside” 219. Yaz (Yazoo) – “Situation” 220. Yvonne-“There's a Party Goin' On”

Najpopularniejsze utwory i albumy w historii muzyki “nowego electro” w układzie alfabetycznym (top-140)

Artysta –Tytuł

1. Adult- “Human Wreck” 2. Adult.-“Dispassionate Furniture” 3. Adult.-“Entertainment” 4. Adult-“Misinterpreted” 5. Advanced Waveform Synthetics-“Sham” 6. Advent, The-“Time Trap Teknik” 7. Alien FM- “Alien FM“ 8. Anthony Rother-“Redlight District” 9. Anthony Rother-“Sex With The Machines” 10. Anthony Rother-“Simulationszeitalter” 11. Arpanet-“Wireless Internet” 12. Autechre-“EP 7” 13. Autobot-“1000-AB-1K”

370

14. Autobot-“1000-Electro / 1+1=2” 15. Aux 88- “Bass Magnetic” 16. Aux 88 pres. Dopplereffekt- “Superior Race” 17. Aux 88-“Break It Down” 18. Aux 88-“Electro Techno” 19. Aux 88-“Is It Man Or Machine” 20. Aux 88-“Technology” 21. Bass Junkie-“Bass Time Continuum” 22. Bass Kittens- “Bass Kittens” 23. Bass Potato-“Who Are You” 24. Benny Benassi pres. The Biz- “Satisfaction” 25. Bit Rockers-“Part 2” 26. Blackmass “Plastics-Datafile 01” 27. Bomfunk MC's- “In Stereo“ (Album) 28. Channel One-“It's Channel One” 29. Chaotic State-“Gamma Quadrant” EP 30. Ciara feat. Missy Elliott – “Work” 31. Ciara feat. Missy Elliott-“1, 2 Step” 32. Cryogenetic-“Complex Cities” 33. Cybernet Systems-“Robot Movement” 34. Cybernet Systems-“Roboticist” 35. Cybernet Systems-“The Borg” 36. Cylob-“Rewind!” 37. Daft Punk – “Technologic” 38. Daft Punk- “Around The World “ 39. Decal-“Dreaming of Electro-She” 40. Detroit Grand Pubahs-“Sandwiches” 41. Dexorcist, The-“The Bad Robot” 42. Dexter-“I Don't Care” 43. Dexter-“Intruder” 44. DJ Glow-“Super Earth Invasion” 45. DJ K-1-From “Detroit To The Outback” 46. Dopplereffekt-“Fascist State” 47. Dopplereffekt-“Gesamtkunstwerk“ 48. Drexciya –“Aquatic Invasion” 49. Drexciya-“ Molecular Enhancement” 50. Drexciya-“Bubble Metropolis” 51. Drexciya-“Deep Sea Dweller” 52. Drexciya-“Digital Tsunami” 53. Drexciya-“Harnessed The Storm” 54. Drexciya-“Neptune's Lair” 55. Drexciya-“The Quest” 56. Drexciya-“The Return Of Drexciya” 57. Dynamix II-“Pledge Your Allegiance to Electro Funk” 58. Ectomorph-“Skin” 59. Ectomorph-“Subsonic Vibrations” 60. Elecktroids- “Elektroworld“ 61. Electric Soul-“Come On Baby” 62. Elektric Music (Karl Bartos)-“Planet Rock Classic Mix” 63. Felix the Housecat feat. Miss Kittin-“Silver Screen Shower Scene” 64. Fischerspooner feat. Lizzy Yoder-“Emerge” 65. Flying Steps – “B-Town” 66. Frequency- “Television” 67. Gescom-“Keynell” 68. Hashim-“Al-Naayfish (The Soul)” (rmx) 69. IBM (Industrial Bass Machine)- “Industrial Bass Machine Vol. 1”

371

70. IBM (Industrial Bass Machine)-“A Taste Of Armageddon” 71. I-F-“Space Invaders Are Smoking Grass” 72. Imatran Voima-“Ghetto Bass Archives” 73. Interstellar Fugitives-“Crime Report” 74. Jackal & Hyde-“Beyond” 75. Jackal & Hyde-“Seek And Destroy (Remixes)” 76. Japanese Telecom-“Japanese Telecom” 77. Japanese Telecom-“Rising Sun” 78. Japanese Telecom-“Virtual Geisha” 79. Jedi Knights-“May The Funk Be With You” 80. Jedi Knights-“New School Science” 81. K Rock-“The Hard Edge Of The Industry” 82. Kitbuilders-“Wake Up” (World Electric) 83. Knightz Of Bass-“Beat Wars” 84. Knightz Of Bass-“In The Beginning / Da M-Pire” 85. Kraftwerk-“Expo 2000” 86. Kronos Device-“Damage Control” 87. Kronos Device-“Ravager of Planets” 88. KT-19941-“Automation” EP 89. Laura O- “There's Only One Thing” 90. Le Car-“Auto-Biography” 91. Link- “Antacid” (Jedi Knights rmx) 92. Link-“Antacid II” 93. Little Computer People-“Electro Pop” 94. Little Computer People-“Little Computer People (Remixes)” 95. Majic-12-“The Last Battle” 96. Man Parrish-“Hip Hop Re Bop” 97. Mandroid-“B-Boy No Comply” 98. Mandroid-“Electro Freaks Rehab Clinic” 99. Members of Mayday-“Sonic Empire” 100. Missy Elliott feat. Ciara and Fatman Scoop- “Lose Control” 101. Music Instructor-“Electro City” 102. Parliament –“Follow The Leader” (Spyderman Get Fresh rmx) 103. Peaches-“Fuck the Pain Away” 104. Phoenecia-“Odd Job” 105. Prodigy-“Experience” (Album) 106. RAC-“Double Jointed” EP 107. Resident Alien-“Radio Killer” 108. Sbles3plex-“Remember the Future” 109. Scissor Sisters-“Comfortably Numb” 110. SEM-“Demon EP” 111. SEM-“Phox” 112. Shiver- “Doctor Break” 113. Shiver-“Vacuumniser” 114. Silicon Scally-“Electrocide” 115. Simulant-“Out of Ether” 116. Smash TV-“Rock On Boy” 117. Soul Oddity-“Tone Capsule” 118. Tangent 2002-“Disco Nouveau” 119. Tiga & Zyntherius-“Sunglasses At Night” 120. Transparent Sound-“Echoes Beyond Tomorrow” 121. Transparent Sound-“Emotional Amputation” 122. Tusken Raiders-“Bantha Trax” 123. Underground Resistance-“Electronic Warfare” (Take Control mix) 124. Underground Resistance-“Electronic Warfare” 125. Ural 13 Diktators-“Total Destruction (Remixes)”

372

126. Various Artists-“Beyond Control - Adventures in Electrofunk” 127. Various Artists-“Control Freaks - An Electrofunk Compilation” 128. Various Artists-“Edge City Chronicles” 129. Various Artists-“Electro Breakz Volume 6: The Return” 130. Various Artists-“Electronic Warfair Vol. 5” 131. Various Artists-“Florida Electro Artists Volume 2” 132. Various Artists-“Florida Electro Artists” 133. Various Artists-“On//Off Music :: Electro Developers Conference” 134. Various Artists-“Soqui Ponpe” 135. Various Artists-“We Still Kill The Old Way” 136. Westbam & Afrika Bambaataa- “Agharta Of Shamballa” 137. Westbam & Dr Motte-“Sunshine” 138. Westbam-“Hard Times” 139. Will Web-“Cosmic Drive By” 140. Zeta Reticula-“EP 3”

Bibliografia

Książki:

 Bill Brewster, Frank Broughton, The Record Players Dj Revolutionaries, (2010), Black Cat, New York,  Bogdanov, V.,Woodstera, C.,Erlewine, S.T, Buch, J All Music Guide to Electronica: The Definitive Guide To Electronic Music. Backbeat Books, (2001), San Francisco,

373

 Bogdanov, V.,Woodstera, C.,Erlewine, S.T, Buch, J). All Music Guide to Electronica: The Definitive Guide To Soul, R&B. Backbeat Books, (2003),San Francisco,  Bogdanov, V.,Woodstera, C.,Erlewine, S.T, Buch, J. All Music Guide to Hip Hop: The Definitive Guide To Rap and Hip-Hop. Backbeat Books, (2003), San Francisco,  Brewster B., Broughton F. Last Night A Dj Saved My Life, Grove Press, (2000) New York,  Colin Larkin, The Guinness Who`s Who of Rap, Dance & Techno, (1994), Guinness Publishing, London,  Colin Larkin, The Virgin Encyclopedia of Dance Music, (1998), Virgin Books, London,  Colin Larkin. Encyklopedia Muzyki Popularnej, Lata 80, (2004)., Atena, Poznań,  David Buckley, Nigel Forrest, Kraftwerk. Publikation, (2013), Dom wydawniczy Rebis, Poznań,  Ekiert J. Encyklopedia Bliżej Muzyki, (2006), Muza, Warszawa.  Habela J., Słowniczek Muzyczny, (1998), Polskie Wydawnictwo Muzyczne,  Horodniczy M (red.), Antologia Polskiej Muzyki Elektronicznej, (2017). Narodowe Centrum Kultury. Warszawa,  House Music Genres,Books LLC, Wiki Series,(2011) Memphis,  Kage Jan, American Rap, (2009), Ventil Verlag, Mainz,  Kasperski J., Historia muzyki popularnej, (2019), Wydawnictwo SBM, Warszawa,  Kettlewell Ben, Electronic Music Pioneers,(2002), ProMusic Press, Vallejo, CA,  Kominek M., Zaczęło się od fonografu…., (1986), Polskie Wydawnictwo Muzyczne, Kraków,  Kotoński W. Muzyka elektroniczna, (2002), Polskie Wydawnictwo Muzyczne S.A., Kraków,  Kowalska M., ABC Historii Muzyki, (2001), Musica Jagellonica, Kraków,  Malita K, Keyha A. (przekład) Encyklopedia Muzyki Popularnej Lata Siedemdziesiąte A-K, (1995), Wydawnictwo Atena, Poznań,  Michalski D. Rock przez cały rok, (1990), Wiedza Powszechna. Warszawa,  Morgan J. Disco (2011),Sterling, New York,  Panek W., Encyklopedia muzyki rozrywkowej, (2000), Świat Książki, Warszawa,  Rickey Vincent, Funk,(1996), St. Martin`s Griffin, New York,  Rule G. Electro Shock! (1999), Miller Freeman Books, San Francisco,

374

 Schaeffer B., Dzieje muzyki, (1983), Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne, Warszawa,  Shapiro P. Modulations-A History of Electronic Music Caipirinha Productions, (2000), New York,  Shapiro P. The Rough Guide to Soul and R&B, (2006), Rough Guides, London,  Shapiro P. Turn the Beat Around,(2003) , Faber & Faber, New York,  Sicko Dan, Techno Rebels – The Renegades of Electronick Funk, (2010), Wayne State University Press, Detroit,  Stollwerk Ch, Capoeira und Breakdance Books on Demand GmbH, (2008), Norderstedt,  Świątkowska B., Pękała S., Wrona H. Rap, Dance, Techno. Encyklopedia muzyki popularnej., Wydawnictwo Atena. (1997), Poznań,  Szlagowska D. Dzieje muzyki, Akademia Muzyczna w Gdańsku, Gdańsk,  Thompson D. Funk, Backbeat Books, (2001), San Francisco.  Topolski J. (red.), Nowa muzyka amerykańska, (2010), Krakowskie Biuro Festiwalowe, Kraków,  Wolański A., Słownik Terminów Muzyki Rozrywkowej, (2000), Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa,  Young R., Muzyka Przewodnik Krytyki Politycznej, (2012), Wydawnictwo Krytyki Politycznej, Warszawa.  Zieliński T.A., Style kierunki i twórcy muzyki XX wieku, (1981), Centralny Ośrodek Metodyki Upowszechniania Kultury, Warszawa.

Internet:

 www.allmusic.com  www.digitaldreamdoor.com  www.discogs.com  www.wikipedia.org  www.youtube.com

375

Spis treści Przedmowa ...... 3 Style i gatunki muzyki elektronicznej ...... 7 Acid House (Acid) ...... 7 Ambient ...... 7 Baleraic ...... 7 Big Beat ...... 8 Crunk ...... 8 Disco Polo ...... 9 Drum'n'bass ...... 9 Electro-Disco ...... 9 Electro-Funk (Electro, Elektro-Boogie) ...... 10 Electronic Body Music (EBM) ...... 10 Euro-Dance i Euro-Rap ...... 10 Florida Breaks (Florida Breakbeat, Funky Breaks) ...... 11 Freestyle Music (Latin Freestyle) ...... 13 Gabber (Gabba) ...... 14 Garage ...... 14 Hip-House ...... 14 House ...... 15 IDM ...... 16 Italo-Disco ...... 16 Industrial ...... 17 Jungle ...... 18 Krautrock (Kosmische Musik) ...... 18 Live electronic music ...... 19 Miami Bass (Ghetto Bass, Booty Bass, Bass Music)...... 19 New Age ...... 19 New Romantic ...... 19 Noise ...... 21 P-Funk i G-Funk ...... 21 Ragga (raggamuffin) ...... 22 Rave ...... 22 Rock elektroniczny...... 22 Skweee ...... 22 Spacesynth (spacedance i synthdance) ...... 23

376

Synthpop ...... 23 Szkoła berlińska ...... 24 Techno ...... 24 Trance ...... 25 Trip-Hop ...... 26 Pionierzy muzyki elektronicznej (lata 50. - 70.) ...... 27 Berio Luciano ...... 27 Cage John...... 28 Can ...... 28 Cerrone Marc...... 28 Emerson, Lake & Palmer ...... 29 Eno Brian ...... 29 Hot Butter ...... 30 Jarre Jean Michael ...... 30 Kraftwerk ...... 31 Moroder Giorgio ...... 36 Numan Gary ...... 37 Oldfield Mike ...... 38 Popol Vuh ...... 39 Sakamoto Ryūichi ...... 39 Schulze Klaus ...... 40 Subotnick Morton ...... 41 Stockhausen Karlheinz...... 41 Summer Donna ...... 42 Tangerine Dream ...... 42 Tomita Isao ...... 43 Wendy Carlos ...... 44 Wonder Stevie ...... 44 Yellow Magic Orchestra (YMO) ...... 45 Muzyka elektroniczna (lata 80.) ...... 47 A-ha ...... 47 Alphaville ...... 48 Art of Noise ...... 48 Bowie David ...... 49 Bronski Beat...... 50 Classix Nouveaux ...... 51

377

Depeche Mode ...... 51 Duran Duran ...... 53 Erasure ...... 54 Eurythmics ...... 55 Fad Gadget ...... 56 Faltermeyer Harold ...... 56 Foxx John ...... 57 Frankie Goes to Hollywood ...... 58 Hancock Herbie ...... 58 Japan ...... 59 Kitaro ...... 60 Koto ...... 61 Laid Back ...... 61 Laserdance ...... 62 Logic System ...... 62 New Order ...... 62 Orchestral Manoeuvres in the Dark (OMD) ...... 63 Pet Shop Boys ...... 64 Prince ...... 66 Soft Cell ...... 67 Tears for Fears ...... 67 Telex ...... 68 The Human League ...... 69 Ultravox (Ultravox!) ...... 70 Vangelis ...... 71 Visage ...... 71 Vollenweider Andreas ...... 72 Yazoo (Yaz) ...... 72 Yello ...... 73 Muzyka electro i electro-funk...... 74 Amos Larkin III (Amos Larkin II) ...... 74 Arabian Prince ...... 74 B.O.S.E...... 74 Baker Arthur ...... 75 Bambaataa Afrika ...... 75 Bobby Jimmy & The Critters ...... 78

378

Break Machine ...... 79 Chris “The Glove” Taylor ...... 79 Dre Dr...... 80 Egyptian Lover ...... 80 Freestyle ...... 81 Grandmaster Flash & The Furious 5 ...... 82 Grandmixer DXT (DST) ...... 84 Hardcastle Paul ...... 85 Hashim ...... 85 Jonzun Crew ...... 86 Laswell Bill ...... 86 Man Parrish ...... 86 Midnight Star ...... 87 Newcleus ...... 88 Planet Patrol ...... 88 Uncle Jamm's Army ...... 89 Unknown Dj ...... 89 West Street Mob ...... 90 Whodini ...... 90 World Class Wreckin Cru ...... 91 Zapp Band (Zapp & Roger) ...... 92 Muzyka miami bass ...... 92 2 Live Crew ...... 92 69 Boyz ...... 93 95 South ...... 94 Afro-Rican ...... 94 Anquette ...... 95 Bass Mekanik ...... 95 DJ Magic Mike ...... 95 Maggotron ...... 96 MC A.D.E...... 97 MC Cool Rock & MC Chaszy Chess ...... 98 Dynamix II ...... 98 MC Shy D ...... 99 Campbell Luther (Luke) ...... 99 Quad City DJ ...... 100

379

Tag Team ...... 100 Muzyka electro-freestyle ...... 101 Alisha ...... 101 Debbie Deb ...... 101 Enriquez Jocelyn ...... 102 Expose ...... 102 Flying Steps ...... 102 Freestyle Project ...... 103 Johnny O ...... 104 Latin Rascals ...... 104 Lisa Lisa & The Cult Jam ...... 104 Melendez Lisette ...... 105 Music Instructor ...... 106 Noel ...... 106 Pretty Tony ...... 107 Sa-Fire ...... 107 Shannon ...... 108 Stevie B ...... 109 Sweet Sensation ...... 109 TKA ...... 110 The Cover Girls ...... 110 Tolga Katas ...... 111 Trinere ...... 111 Will to Power ...... 112 Muzyka house...... 112 Avicii ...... 112 808 State...... 113 Adamski ...... 114 Bomb The Bass ...... 115 Chip E...... 115 Fingers Mr...... 116 Guetta David ...... 116 Hurley „Silk” Steve ...... 118 Jefferson Marshall ...... 119 Knuckles Frankie ...... 119 Oakenfold Paul ...... 120

380

Owens Robert ...... 121 Phuture (Phuture 303) ...... 122 Principle Jamie ...... 122 Saunders Jesse ...... 123 Terry Todd ...... 123 KLF ...... 124 Sasha Dj ...... 124 Muzyka french house ...... 125 Cassius ...... 125 Daft Punk ...... 126 Gopher Alex ...... 127 Justice ...... 128 Sinclar Bob ...... 128 Muzyka elektroniczna (lata 90.) ...... 130 Bartos Karl ...... 130 Björk ...... 131 Boards of Canada (BoC) ...... 132 Enigma ...... 133 Massive Attack ...... 133 Moby ...... 134 Plaid ...... 136 UNKLE (U.N.K.L.E.) ...... 136 Muzyka big beat ...... 137 Basement Jaxx ...... 137 Fatboy Slim ...... 138 Freestylers ...... 138 Groove Armada ...... 139 Propellerheads ...... 140 The Chemical Brothers ...... 140 The Crystal Method ...... 141 The Prodigy ...... 142 Muzyka techno-trance ...... 143 4hero ...... 144 Aphex Twin ...... 144 Aphrodite ...... 145 Altern 8 ...... 146

381

Armin van Buuren ...... 146 ATB ...... 149 Atkins Juan ...... 150 Autechre ...... 151 Aux 88 ...... 152 Blank & Jones ...... 152 Craig Carl ...... 153 Cybotron ...... 154 Energy 52 ...... 154 Global Communication ...... 154 Goldie ...... 155 Hood Robert ...... 155 Miles Robert ...... 156 May Derrick ...... 156 Members of Mayday ...... 157 Mills Jeff ...... 157 Mr. X & Mr. Y ...... 158 Paul van Dyk (PvD) ...... 158 Plastikman ...... 159 Roni Size ...... 160 Rother Anthony ...... 161 Saunderson Kevin ...... 162 Shut Up and Dance ...... 162 The Black Dog ...... 163 Tiesto Dj ...... 163 Trance Allstars ...... 165 Underground Resistance (UR) ...... 165 Westbam ...... 166 Polska muzyka elektroniczna...... 168 Polscy wykonawcy muzyki elektronicznej ...... 174 2 plus 1 (Dwa Plus Jeden) ...... 174 5th Element ...... 175 A.M. Samurai ...... 175 Adamus DJ ...... 175 Adamus Ryszard ...... 176 Adre'N'Alin...... 176

382

Af40 ...... 177 Agonised by Love ...... 177 Agressiva 69 ...... 177 Alchemist Project (Alchemist) ...... 179 Andymian ...... 179 Angelo Mike ...... 180 Anthony Moon (K. Martin) ...... 180 Apollos ...... 181 Aquavoice ...... 181 Arp Life ...... 181 Audiosoulz (Dirty Rush & Gregor Es) ...... 182 Aural Planet ...... 183 Aya RL ...... 183 Balkan Electrique ...... 184 Bank ...... 184 BBX ...... 185 Bednarski Marcin ...... 185 Bee Hunter ...... 186 Beneficjenci Splendoru ...... 186 Bieżan Andrzej ...... 186 Biliński Marek ...... 187 Bloom Daniel ...... 188 Bokka ...... 188 Bookovsky ...... 189 Bounce Inc...... 189 Bovska...... 190 Bownik Certamen Adam ...... 191 Borzym "Bert" Norbert ...... 191 Brodacze Live Act ...... 191 Brodka Monika ...... 192 C-Bool ...... 193 Camey ...... 193 Candy Girl (Kendi) ...... 194 Cargo Dj ...... 194 Catz 'n Dogz ...... 196 Chmara Marcin ...... 197

383

Chołoniewski Marek ...... 197 Chylińska Agnieszka ...... 197 Ciechowski Grzegorz...... 198 Contemplatron ...... 199 CreamPolo ...... 199 Cukierki ...... 199 Czubala Marcin ...... 199 D-Bomb ...... 200 Daav One ...... 201 Das Moon ...... 202 Decadent Fun Club ...... 202 Deliver ...... 202 Dezire ...... 203 Dick4Dick (D4D) ...... 203 Disco Superstars ...... 204 DJ 600V (DJ Volt) ...... 204 Dobrowolski Andrzej ...... 204 Dom Mody ...... 205 Dreger Ireneusz ...... 205 Duda Krzysztof ...... 206 Dudek-Dürer Andrzej ...... 207 Düsseldorf...... 207 Dziady Żoliborskie ...... 207 E=motion ...... 207 El_Vis ...... 208 Echoplex ...... 208 Electronic Division (El Division) ...... 209 Electric Rudeboyz ...... 209 Electronic Revival ...... 209 EleKtromonter ...... 210 Elektropunkz Soundsystem ...... 210 Enchanted Hunters ...... 210 Energy ...... 211 Endorphine ...... 211 EQ ...... 211 Equan DJ ...... 212

384

Erith ...... 213 Eternal Fear ...... 213 Ex – Dance ...... 213 Exodus ...... 213 Expectance ...... 214 Fabiański Bogdan ...... 214 Fading Colours ...... 215 Fair Weather Friends ...... 216 Fiolka ...... 216 FlyKKiller (Children) ...... 217 Formacja Fantazman (Fantazman) ...... 217 Fuka Lata ...... 217 Furia Futrzaków ...... 218 Future Folk ...... 218 Futro ...... 219 Gameboyzz Orchestra Project ...... 219 Goc Przemysław ...... 219 Golczewski Wojciech ...... 220 Górniak Edyta ...... 220 Grinholc Piotr ...... 222 Gromee ...... 222 Groovekojad ...... 223 Grzywacz Janusz ...... 223 Gruberski Thomas ...... 224 Gwóźdź Karol ...... 224 Half Light ...... 225 Hazel Dj ...... 225 Heam ...... 226 Hedone ...... 226 Hertel Mikołaj ...... 227 Hot Months ...... 227 Hot Rain ...... 228 Horn Krzysztof ...... 228 Hubertuse Dj ...... 229 Human Error ...... 229 Humaniztikz ...... 229

385

Hurt ...... 230 Husky ...... 230 Iuvenes ...... 231 JAAA! ...... 231 Jagielski Wojciech ...... 231 Jamrose ...... 232 Jauntix...... 232 Job Karma ...... 232 Jóga ...... 233 Juras ...... 233 Jusis Reni ...... 234 Kafel ...... 235 Kaliński Dariusz ...... 235 Kalwi & Remi ...... 235 Kamp! ...... 236 Kanaan Robert ...... 237 Kapitan Nemo ...... 238 Kaszycki Lucjan ...... 238 Katod ...... 239 Kayah ...... 239 Kerygma ...... 240 Key Follow ...... 240 Kezik Bohdan ...... 240 Klandestein ...... 241 Karbido ...... 241 Karol Schwarz All Stars ...... 241 Kayanis ...... 242 Kimono Franek ...... 243 Klincz ...... 243 Kniat Ryszard ...... 243 Knittel Krzysztof ...... 244 Kolor Monitor ...... 244 Kombi...... 244 Kombii ...... 246 Kombimus ...... 246 Komendarek "Gudonis" Władysław ...... 247

386

Komodo ...... 248 Kordowicz Jerzy ...... 248 Korzyński Andrzej ...... 249 Kotoński Włodzimierz ...... 250 Kowalsky Matt ...... 250 Kris Dj ...... 251 Krisb ...... 251 Kroki ...... 252 Krzyż: Kross ...... 252 Krupowicz Stanisław ...... 253 Kubiak Tomasz ...... 253 Kucz Konrad ...... 253 Kukulska Natalia ...... 254 Kury...... 255 Kwiatkowski Marek ...... 255 Laboratorium ...... 256 Lady Pank ...... 256 Lasoń Artur ...... 257 Let Me Introduce You To The End ...... 258 Lipko Romuald ...... 258 Litwiński Mieczysław ...... 258 Lombard ...... 259 Loui & Scibi ...... 259 Lua Preta ...... 260 Łąki Łan ...... 260 Łosowski Sławomir ...... 261 Łuczejko Tadeusz ...... 261 Mac Demetrius ...... 262 Mafia Mike ...... 262 Makowiecki Tomasz ...... 263 Manowski Marek ...... 263 Mathplanete ...... 264 Marcelo Zammenhoff (Marcelo) ...... 264 Marienburg ...... 264 Mass Kotki ...... 265 Masala Soundsystem ...... 265

387

Matauszek Korneliusz ...... 265 Mathplanete ...... 266 Max Farenthide ...... 266 Max i Kelner ...... 268 Me Myself And I ...... 268 Mazurek Bohdan ...... 269 McMarian ...... 269 Mery Spolsky ...... 270 Michel Delving ...... 270 Michniewski Wojciech ...... 271 Mierzicki Remi ...... 271 Mikrowafle ...... 271 Milde Michel ...... 272 Millennium ...... 272 Mixtura ...... 273 Miyo ...... 273 Modfunk ...... 273 Mogielnicki Andrzej ...... 274 Monopol ...... 274 Morris Generativ ...... 275 Mosqitoo ...... 275 mRqS ...... 276 Najakotiva ...... 276 Nash ...... 276 Nazar...... 277 Nemezis ...... 277 Nerious ...... 278 Niemen Czesław ...... 278 Niwea ...... 279 niXes ...... 280 Nosowska Katarzyna...... 280 Novika ...... 281 Nun ...... 282 Nykiel Natalia...... 283 Ocean ...... 283 Odyssey ...... 283

388

Omni ...... 284 Ostrowski Tomasz...... 285 Oxford Drama ...... 285 Őszibarack ...... 286 Paciorkowski Piotr ...... 286 Papa D (Papa Dance, Papa Dance New Sound, Papa Dock) ...... 286 Pati Yang ...... 287 Patkowski Józef ...... 288 Penderecki Krzysztof ...... 288 Pezda „Bodek” Bogusław ...... 288 Pewex (PeWeX) ...... 289 Pielaciński „Daro” Darek ...... 289 Piękni i Młodzi ...... 289 Plastic ...... 290 Polaris ...... 290 Polpo Motel ...... 291 Polskie Stowarzyszenie Muzyki Elektroakustycznej (PSeME) ...... 291 Polskie Stowarzyszenie Prezenterów Muzyki-DJ Union ...... 291 Procesor Plus (Fagot Dj) ...... 292 Profanum ...... 292 Protonic Storm (Fonolabe) ...... 293 Przemyk Renata ...... 293 Przybysz Paulina ...... 294 Przystalski Dorian ...... 294 Rasiński Radosław ...... 295 Rebeka ...... 295 Remote Spaces ...... 295 Republika ...... 296 Robert M ...... 296 Robodrum (Electromonter) ...... 297 Roxa ...... 298 Rubber Dots ...... 299 Rudnik Eugeniusz ...... 299 Rudź Przemysław ...... 300 Rysy...... 300 Sample Edit ...... 300

389

SBB ...... 301 Schaeffer Bogusław ...... 302 Serocki Kazimierz ...... 302 Sexy Suicide (Neon Romance) ...... 304 Skalpel ...... 304 Skowron Janusz ...... 305 Skrzek Józef ...... 305 Sienkiewicz Jacek ...... 306 Sikora Elżbieta ...... 307 Sikora Sławomir ...... 307 Skinny Patrini ...... 308 Smolik Andrzej ...... 308 Solaris ...... 309 Sonic Division ...... 309 Sonic Trip ...... 310 Sośnicka Zdzisława ...... 310 Sorja Morja ...... 311 SPD Crew ...... 311 Spoken Love ...... 311 Stachursky ...... 312 Stankiewicz Katarzyna ...... 313 Stańko Tomasz ...... 313 Stróżniak Grzegorz ...... 313 Studio Eksperymentalne Polskiego Radia ...... 314 Sudnik Tadeusz ...... 314 Sui Generis Umbra (Umbra) ...... 315 Super Girl & Romantic Boys ...... 315 Szeremeta Ryszard ...... 316 Święcicki Mateusz...... 316 T-34 ...... 316 The Complainer & The Complainers...... 316 The Cuts ...... 317 The Dumplings ...... 317 The East Clubbers ...... 318 The Jet Set ...... 318 The Natural Born Chillers (TNBC) ...... 319

390

Thekayetan ...... 319 Tiddey ...... 319 Tigermaan Martin ...... 320 Towary Zastępcze ...... 321 Trihelix ...... 321 Trojanowska Izabela ...... 321 Trumpets & Drums ...... 322 Trzaskowski Andrzej ...... 323 Tubylcy Betonu ...... 323 TWT ...... 323 United ...... 324 Urszula ...... 324 Ventylator ...... 325 Village Kollektiv (Village Collective) ...... 326 Wahehe ...... 326 Wanda i Banda (Banda i Wanda) ...... 326 Wawa (Wa-Wa) ...... 327 Werk Maciej ...... 327 Wet Fingers ...... 328 Wczasy ...... 328 We Draw A ...... 328 Wieloryb ...... 329 Witucki Przemysław ...... 329 Women For Hire ...... 330 Vanderson ...... 330 X-RAY ...... 331 XXANAXX ...... 331 Yarek ...... 331 YeShe ...... 332 YU ...... 333 Zamilska ...... 333 Zawadziński Tomasz ...... 333 Zero...... 334 Zielińska Van Barbara ...... 334 Polskie wytwórnie muzyczne ...... 335 2.47 Records ...... 335

391

Arston ...... 335 Brennnessel ...... 336 Elektropunkz ...... 336 Father And Son Records And Tapes ...... 336 Generator.pl ...... 336 Kayax ...... 336 International Day Off ...... 336 Oficyna Transatlantyk ...... 336 Poljazz (PSJ) ...... 336 Pointless Geometry ...... 337 Polton ...... 337 Polskie Nagrania "Muza" ...... 337 Pronit (ZTS Pronit) ...... 337 Osterdam Records ...... 337 Pointless Geometry ...... 338 Recognition Recordings ...... 338 Requiem Records ...... 338 Savitor ...... 338 Technosoul ...... 338 Tonpress ...... 338 Veriton ...... 339 Wifon ...... 339 Instrumenty i urządzenia elektroniczne ...... 339 ARP Odyssey ...... 339 Elwirka ...... 339 EMS Synthi AKS ...... 339 Fale Martenota ...... 340 Fortepian Fendera ...... 340 Gramofon ...... 340 Korg MS-20 ...... 340 Korg Polysix (PS-6) ...... 340 Keyboard ...... 340 Komputer Commodore 64 (C64) ...... 341 Mark I ...... 341 Mellotron (Melotron) ...... 341 MIDI (Musical Instrument Digital Interface) ...... 341

392

Mikrofon ...... 341 Mikser ...... 341 Oberheim DMX ...... 341 Orchestron ...... 342 Organy generatorowe ...... 343 Organy Hammonda ...... 343 Polivoks (Polyvox) ...... 343 Polymoog ...... 343 Roland D-50 ...... 343 Roland TB-303 ...... 344 Roland TR-606 ...... 344 Roland TR-808 Rhythm Composer ...... 344 Sampler ...... 345 Sequencer (sekwencer) ...... 345 Sequential Circuits Prophet 5 ...... 345 Sequential Circuits Pro-One ...... 345 Synclavier...... 346 Syntezator (synth) ...... 346 Syntezator Mooga ...... 346 Telharmonium ...... 346 Theremin ...... 347 Unitra Eltra B-11 ...... 347 Vocoder (Voice Encoder) ...... 347 Yamaha DX7 ...... 347 Najważniejsze wydarzenia i festiwale muzyki elektronicznej w Polsce i na świecie ...... 348 Audioriver ...... 348 Bliskie spotkania z muzyką science-fiction ...... 348 Castle Party ...... 348 Cekcyn Electronic Music Festival (The Day Of Electronic Music Cekcyn) ...... 348 Kieleckie Moogowisko ...... 349 Love Parade (Loveparade) ...... 349 Mayday ...... 349 Międzynarodowe Prezentacje Multimedialne „Ambient Festival” (Ambient Festival) ...... 349 Nocne czekania na UFO ...... 350 Parada Wolności ...... 350 Sensation ...... 350

393

Soundedit ...... 350 Sunrise Festival ...... 350 Tauron Nowa Muzyka...... 351 Zlot Elektronicznych Fanatyków (ZEF) ...... 351 Aneksy ...... 351 Najpopularniejsze utwory w historii muzyki house w układzie alfabetycznym (top-200) ...... 352 Najpopularniejsze utwory w historii muzyki trance w układzie alfabetycznym (top-233) ...... 355 Najpopularniejsze utwory i albumy w historii muzyki oldschool electro, electro-funk w układzie alfabetycznym (top-170) ...... 360 Najpopularniejsze utwory i albumy w historii muzyki miami-bass w układzie alfabetycznym (top-179) ...... 363 Najpopularniejsze utwory i albumy w historii muzyki electro-freestyle w układzie alfabetycznym (top- 220) ...... 366 Najpopularniejsze utwory i albumy w historii muzyki “nowego electro” w układzie alfabetycznym (top-140) ...... 370 Bibliografia ...... 373

394

„Zrealizowano w ramach programu stypendialnego Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego-Kultura w sieci”

395