The Justice Party Anf the Republican People's Party 1965-1971.Pdf

Total Page:16

File Type:pdf, Size:1020Kb

The Justice Party Anf the Republican People's Party 1965-1971.Pdf I JPandRPP 1965-1971 233 important of the new parties was tru;Justice Party, created under the leadership of Rag1p Giimii§pa]a,a retired genera)} The NUC had decided against forming a party of its own, but at the same time it had not relinquished its aim of trying to guide the CHAPTER IX new parties in a direction that would not be revanchist. It therefore encouraged former dissident Democrats like Ekrem Alican to form THEJUSTICE PARTY AND THE one of the new parties. Alican had been exn.e,lled.Jro�DP in 1955 and become a founding member of the.jFreedomyartyJ After REPUBLICAN PEOPLE'S PARTY 1965-1971 the May revolution he entered the cabinet as Finance Minister and resigned on 24 December 1960 in order to make preparations for new political activity. In February he announced the formation of The Justice Party has emerged from the bosom of the Turkish the ew Tur efPart which was set up as successor to the DP of nation ... Like everything which has emerged from the bosom of the early years, be orejt abandoned democrac and li eralis . The the Turkish nation up to the present, it is beautiful, vivacious and party represented the 'intellectual', elitist, and urban wing of the full of life. former DP and included high bureaucrats, proi�sson,__ and -professio als. At the same time, some of its electoral strength was SilleymanDemirel, at the Justice Party Congress, 28 November 1964 based on alliances with local landowning elites in eastern Anatolia,_ Initially it seemed as though the NTP would inherit the 'five If only the Justice Party on the right of centre would put up a wall million Democrat votes' and become the successor party. But against the Right as the Republican People's Party has extreme ... precisely �e aus� th.e_e.litis na.tJJ!e of its leadership�nd its done against the extreme Left, democracy would have the oppor­ limited opu1 ar ase the art failed to achieve !bis pQsiti.on. Too tunity of a continuous existence. many former emocrats, st loyal to the deposed leadership, had Biilent Ecevit, Cumhuriyet, 28 October 1966 neither forgotten nor forgiven the expulsion of these men, and finally, their merger with the ¥nemy' he RPP. Therefore the role of successor party (miras P�{'assed almost automatically to the other new organization,� Siileyman Demirel'sJustice Party The formation of the Justice Party was announced on 11 February 1961. Its leader, Rag1p Gi.imi.i§pala, had been Comman­ EVEN before the Democrat Party was officially dissolved, the der of the Third Army at the time of the coup of 27 May. Contrary military rulers of Turkey became aware of the problem of the 'five to the rumours about him-that he had been pro-Menderes and million' DP voters in the country. As soon as parliamentary opposed to the revolution-Gi.imii§pala had communicated his democracy was restored its future would be in their hands. Some �yaJJt to _General Madanoglum"7tfikara w1tfim�holal.-_,,,,._.......__ members of the National Unity Committee proposed that the CQ1!J2.;. He was appointe Chief of the General Staff on 3 June and Committee form a party with former Democrats who had been retired in August, in accordance with the rejuvenation programme independent of the Bayar-Menderes group in order to harness this in the armed forces. Nothing more was heard of him until the vote. There were various reports that such an organization would founding of the JP, when his leadership came as no surprise since be called the National Unity Party (Milli Birlik Partisi) or the many other retired generals were also taking to politics. Revolution Party (lnkilap Partisi) . But the senior officers, who T,bere seems little doubt that initially t�e JP e,gLoyed the full wanted to restore power to the civilians, insisted on the principle c_onfidence of the NOC. Gene�k1 Ulay revealed a few days that the NUC was above politics and intended to remain so.1 before the general election o�hat the army had laid the The ban on party activitie�imRosed on 27 May 1960, had been foundations of the Justice Party5 and entrusted the duty of leading partially lifted on 13 January--..:l9.6J). The formation of new parties it to an honourable soldier. It must have seemed a good idea to was permitted and within a month at least fourte.en were the High ommand to counter the threat of revanchism by placing registered, though most of tliem proved ephemeral. The most men loyal to the regime at the head of the political parties. But .t UniversitY ,, ,.'n'!'iJX"/ I JP and RPP 1965-1971 235 become Bilgi�'s only serious rival. At the A_!l� Pro�� Con ress it was reported t at former Democrats �were tu�lJ!g_ �amst "Bilgi9, who had. adopted-the.... slQ an 'new _art -new ol"cies'. Dernirel had become the candidate of those who_ �anted_ continuit . , uni��nd mo erat10n n_ it wason those slogans tha.!_ .fi0:ampaigned. T e General Congress began on 27 November 1964 and after much debate between the three candidates (Bilgic;, Demirel, and Anburun) \..Siileyman Dernirel was elect�.JD'....an ovswhelrning �o�_�st 552 for Bili i and 39 for Anburun. Oernirel's vTcfoiywasa great surprise since B" gic; a een the clear favourite. He was strong in the organization, described as courageous and a man of principles who followed a direct course instead of zigzagging. His firm reaction to Sunats warning to the JP regarding the increase of reactionary activity1 had strengthened his po.sition in some quarters, but had also shown him to be inflexible. �ad been supported by the cons�rvativ� b�!LlliP that_group let him down. Moreover, he was not supported by the part 's 'intellec_tuals', who considered him a traditiQnal polit�ian out of touch with the times. ,J)emire.L�ntr�t, was considered more m d�E_? 'krtew about economics' and a so liad the characteristics of a 1 I�. is s ppor came from the party's �enators an? Repres�n­ 'fatives and he was put forward as enderes s man, which won him Competition forParty LeadershiJ{jjjj) the favour of the Democrat faction. It islikelyiliat this faction considered that he would be easier to manage than Bilgic;-both Giimii§pala died on 5 Ju� two days before the partial came from Isparta but Bilgic; also had a political base there_JHJ.JL. Senate elections, which his party won by a comfortable margin. He could therefore afford to be independent. Because of his experience had been the unchallenged leader and his death threw open the in busme�s and.management, he is said to have had the con!iden�e whole question of the leade s · · ilgic;, the younger oJ big business, Turkish and foreign. Dernirel's one handicap m brother of Sait Bilgic; ormer hard-line Democra :whohad served seelcmg:-to Jead a p,artx which depended on the_ votes _of . ..!h_ e in the Investigating Committee m _ pn 1960, was considered the reli ious:fonseryatiy...e LiY�s_ his personal secular background._Jle_ most likely successor. He was made acting chairman until the ...w.as a t deed as a 'fa;eemasqn, which was almost as b_ad as beigg2_. question was decided at the general congress. communist in the e es of religious Right. But this did not turn. out Bilgic;, however, was not the onl candidate. The group of to e a serious o stac eand Demirel was able to counteract it retire o icers in . nte to elect a man who would be s1a.1ing: 'Latn..IlQ.La so ; was born Tnfo-afarnily that d-9�� 1 able to wi the confidence of the armed forces. Tekin Anburun, a s·t down to breakfas�� reildingthe Holy Qur'an.' 1' former Air Force omman er an resi en ayar's aide-de-camp, It is also pro a e that General Sunay's letter of 12 November seemed a good choice. As a former officer he would be acceptable 1964, cautioning the parties-especially the JP-not to criticize the to the High Command;8 his service with Bayar would appeal to the 27 May revolution or the armed forces, was timely and benefited former Democrats. B Se tember, new personalities were intro­ Demirel. '[he delegates, intimidated by the threat of military duced into the contest. The extrerrns s were re arin Pro essor intervention, decided to vote for the mooeraTean f ex1 e F_ua_g Ba§gi to oppose gic;, while the youn t Demirel. lfan'!'.one coul_d _Hl!l?rovethe. par y's standing wiffi Siileyman15errnret · y e egmning of November, Dernirel had ...1��litarviLw.as_he,, 7 f) / �,./..... I 236 The Turkish Experiment in Democracy JPandRPP 1965-1971 237 SiileymanDemirel subordination of the military to the Prime Minister and the Defence Minister became a fiction. The General Staff, claimed Suleyman Demirel was forty-four years old when he became Kurtbek, went as far as to prepare the Defence Ministry's budget, Chairman of the Justice Party and was young by Turkish standards the Defence Ministry became the General Staff's secretariat, and for such a position. He was born into a lo e mid e class famil in the minister became a cipher. Kurtbek may have exaggerated the western ato ian villa e of 1slamkoy in t e provmce of Demirel's role in the growing autonomy of the army and Demirel sparta. s is quite common m ur s society, Demirel had may have merely acquiesced in the de facto situation.
Recommended publications
  • Tarih Türkiye Cumhuriyeti Başlangiçtan Bugüne Türkiye Cumhuriyeti Hükümetleri
    T.C. KÜLTÜR VE TURİZM BAKANLIĞI TÜRKİYE KÜLTÜR PORTALI PROJESİ TARİH TÜRKİYE CUMHURİYETİ BAŞLANGIÇTAN BUGÜNE TÜRKİYE CUMHURİYETİ HÜKÜMETLERİ Prof. Dr. Abdulhaluk Mehmet ÇAY 2009 ANKARA 6.8. Başlangıçtan Bugüne Türkiye Cumhuriyeti Hükümetleri Muvakkat İcra Encümeni (25 Nisan 1920-3 Mayıs 1920) İcra Vekilleri Heyeti Reisi Mustafa Kemal Paşa, TBMM Reisi Celalettin Arif Bey, Erzurum Cami Bey (Baykut), Aydın Bekir Sami Bey (Kunduh), Amasya Hamdullah Suphi Bey (Tanrıöver), Antalya Hakkı Behiç Bey (Bayiç), Denizli İsmet Bey (İnönü), Edirne I. İcra Vekilleri Heyeti “1. TBMM Hükümeti” (Mustafa Kemal Paşa) (3 Mayıs 1920-24 Ocak 1921) Bakanlığı Adı Soyadı Seçim Bölgesi İcra Vekilleri Heyeti Reisi Mustafa Kemal Paşa (Başbakan) Umuru Şeriye Vekili Mustafa Fehmi Efendi Bursa (Diyanet Bakanı) (Gerçeker) Cami Bey (Baykut) Aydın Dahiliye Umuru Vekili Hakkı Behiç Bey (Bayiç) Denizli (İçişleri Bakanı) Nazım Bey (Resmor) Tokat Refet Bey (Bele) İzmir Adliye Vekili Celalettin Arif Bey Erzurum 2 (Adalet Bakanı) Nafıa Vekili İsmail Fazıl Paşa (Cebesoy) Yozgat (Bayındırlık Bakanı) Ömer Lütfü Bey (Argeşo) Amasya Hariciye Vekili Bekir Sami Bey (Kunduh) Amasya (Dışişleri Bakanı) Sıhhiye ve Muavenet-i İçtimaiye Vekili Adnan Bey (Adıvar) İstanbul (Sağlık ve Sosyal Yardım Bakanı) İktisat Vekili Yusuf Kemal Bey (Tengirşenk) Kastamonu (Ekonomi Bakanı) Müdafaa-i Milliye Vekili Fevzi Paşa (Çakmak) Kozan (Milli Savunma Bakanı) Bakanlığı Adı Soyadı Seçim Bölgesi Erkân-ı Harbiye-i Umumiye Vekili İsmet Bey (İnönü) Edirne (Genelkurmay Başkanı) Maliye Vekili Hakkı Behiç Bey
    [Show full text]
  • 1943 – 1945 Yılları Kronolojisi 1945 – 1946 Yılları Kronolojisi
    T O P L U M S A L E K O N O M İ K S İ Y A S A L A R A Ş T I R M A L A R V A K F I 1943 – 1945 Yılları Kronolojisi 28 Şubat 1943 Milletvekili Genel Seçimleri M. Abdülhalik Renda Meclis Başkanı 8 Mart 1943 İsmet İnönü Cumhurbaşkanı 9 Mart 1943 II. Saracoğlu Hükûmeti 29 Ağustos 1943 Milletvekili Ara Seçimleri 2 Nisan 1944 Milletvekili Ara Seçimleri 10 Eylül 1944 Milletvekili Ara Seçimleri 17 Aralık 1944 Milletvekili Ara Seçimleri 1945 – 1946 Yılları Kronolojisi Türkiye’nin Almanya ve Japonya’ya savaş ilânı / 23 Şubat 1945 Birleşmiş Milletler Beyannamesine katılma kararı 25 Nisan 1945 BM Uluslararası Örgütlenme Konferansının San Francisco’da toplandı 7 Mayıs 1945 II. Dünya Savaşının sona erdi (Almanya’nın teslimi) 19 Mayıs 1945 Cumhurbaşkanı İnönü’nün Gençlik Bayramı nedeniyle yaptığı konuşma 29 Mayıs 1945 CHP’li 5 milletvekilinin bütçeye red oyu verdi CHP’nin ara seçimlerde partili aday gösterilmeyeceğine ilişkin bildirisi 7 Haziran 1945 Dörtlü Takririn CHP Grubuna sunuldu 11 Haziran 1945 Çiftçiyi Topraklandırma Kanununun kabul edildi 12 Haziran 1945 Dörtlü Takrir’in CHP Grubunda görüşüldü ve reddedildi 17 Haziran 1945 Milletvekili Ara Seçimleri 26 Haziran 1945 Birleşmiş Milletler Antlaşmasının imzalandı 7 Temmuz 1945 Millî Kalkınma Partisinin İçişleri Bakanlığına kuruluş başvurusu 18 Temmuz 1945 Millî Kalkınma Partisinin kuruldu 5 Ağustos 1945 Milletvekili Ara Seçimleri 14 Ağustos 1945 Japonya’nın kayıtsız şartsız teslim oldu 15 Ağustos 1945 Birleşmiş Milletler Antlaşmasının TBMM’de onaylandı 5 Eylül 1945 Başbakan Saracoğlu’nun açıklamaları
    [Show full text]
  • 1950 - 2011 Yillari Arasinda Yapilan Genel Seçimlere Yönelik Seçmen Davranişlari Üzerine Bir Araştirma
    1950 - 2011 YILLARI ARASINDA YAPILAN GENEL SEÇİMLERE YÖNELİK SEÇMEN DAVRANIŞLARI ÜZERİNE BİR ARAŞTIRMA ٭Kemal YILDIRIM ÖZET Türkiye Cumhuriyeti Devletinin çok partili döneme geçmesiyle birlikte 1946-2011 yılları arasında toplam 17 genel seçim yapılmıştır. Türkiye'nin bu çok partili döneminde, ilki 27 Mayıs 1960'da (askeri darbe) olmak üzere; 12 Mart 1971'de (muhtıra), 12 Eylül 1980'de (askeri darbe), 28 Şubat 1997'de (post modern darbe) ve 27 Nisan 2007'de (e-muhtıra) yapılan askeri müdahalelerle halk iradesine dayanan demokratik düzen kesintiye uğratılmıştır. Bu çalışmada, çok çalkantılı geçen bu sürece ilişkin halkın partilere olan yaklaşımları ile oy verme davranışları genel hatlarıyla incelenecektir. Bu amaçla, 1950 yılı dâhil olmak üzere yapılan 16 genel seçime katılan partiler ve aldıkları oy oranları ayrıntılarıyla ele alınmış olup, bu süreçte ortaya çıkan kitle partilerine yönelik seçmen davranışları ideolojik temelde gruplandırmalar yapılarak irdelenmiştir. Anahtar Kelimeler: Genel Seçim, Seçmen Davranışları, Seçim Sonuçları, Siyasi Partiler. AN INVESTIGATION ON VOTER BEHAVIORS AT THE GENERAL ELECTIONS HELD BETWEEN 1950 AND 2011 ABSTRACT After a multi-party period of about 25 years, 17 general elections were held in Turkey between 1946 and 2011. Within this period, the democratic system based on the public’s will was interrupted by memorandums and military coups of which the first one was on 27th of May, 1960 (military coup), second on 12th of March, 1971 (memorandum), third on 12th of September, 1980 (military coup), fourth on 28th of February, 1997 (post-modern coup), and the last one on 27th of April, 2007 (e-memorandum). In this study, outlines of peoples approaches to the political parties and their voting behaviors will be examined.
    [Show full text]
  • 1960'Tan Günümüze Türkiye Tarihi
    SUAVİ AYDIN - YÜKSEL TAŞKIN 1960’tan Günümüze Türkiye Tarihi İletişim Yayınları 1989 • Tarih Dizisi 86 ISBN-13: 978-975-05-1462-3 © 2014 İletişim Yayıncılık A. Ş. 1. BASKI 2014, İstanbul EDİTÖR Kerem Ünüvar KAPAK Suat Aysu UYGULAMA Hüsnü Abbas DÜZELTİ Remzi Abbas DİZİN Birhan Koçak BASKI ve CİLT Sena Ofset · SERTİFİKA NO. 12064 Litros Yolu 2. Matbaacılar Sitesi B Blok 6. Kat No. 4NB 7-9-11 Topkapı 34010 İstanbul Tel: 212.613 03 21 İletişim Yayınları · SERTİFİKA NO. 10721 Binbirdirek Meydanı Sokak, İletişim Han 3, Fatih 34122 İstanbul Tel: 212.516 22 60-61-62 • Faks: 212.516 12 58 e-mail: iletisim@iletisim.com.tr • web: www.iletisim.com.tr SUAVİ AYDIN - YÜKSEL TAŞKIN 1960’tan Günümüze Türkiye Tarihi SUAVİ AYDIN 1962 yılında Ankara’da doğdu. Lisans eğitimini Hacettepe Üniversitesi sosyoloji bölü- münde tamamladı. Yüksek lisansını aynı alanda yaptıktan sonra, aynı üniversiteden sosyal/kültürel antropoloji alanında doktora derecesi aldı. Başlıca çalışmaları arasında Modernleşme ve Milliyetçilik (1993); Kimlik Sorunu, Ulusallık ve “Türk Kimliği” (1998); Mardin Tarihi. Cemaat-Aşiret-Devlet (2000, Oktay Özel, Kudret Emiroğlu ve Süha Ünsal ile birlikte); Antropoloji Sözlüğü (. 2003, Kudret Emiroğlu ile birlikte); Küçük Asya’nın Bin Yüzü: Ankara (2005, Kudret Emiroğlu, Ömer Türkoğlu ve Ergi Deniz Özsoy ile birlikte); “Amacımız Devletin Bekası”: Demokratikleşme Sürecinde Devlet ve Yurttaşlar (2005); “Biraz Adil, Biraz Değil...” Demokratikleşme Sürecinde Toplumun Yargı Algısı (2009, Mithat Sancar ile birlikte) başlıklı yayınlar bulunmaktadır. Ayrıca çeşitli akademik dergilerde ve derlemelerde kimlik sorunu, tarihyazıcılığı, devlet sorunu, düşünce tarihi, milliyetçilik, etnik gruplar ve aşiretler, yerleşme tarihi konularında çok sayıda makalesi ve kitap bölümü yayımlanmıştır. Halen Hacettepe Üniversitesi İletişim Fakültesi’nde öğretim üyesidir.
    [Show full text]
  • New Turkey” Narrative and Public Policy Change in Turkey1
    THE “NEW TURKEY” NARRATIVE AND PUBLIC POLICY CHANGE IN TURKEY1 Dr. Fethi Ufuk OZISIK* Introduction AKP and the Evolution of Its Rule since 2002’s Legislative Elections The Justice and Development Party (“Adalet ve Kalkınma Partisi”), abbreviated JDP in English and AK PARTİ or AKP in Turkish, is a social conservative political party in Turkey. It has developed from the tradition of Islamism, but has officially abandoned this ideology in favor of "conservative democracy" (Duran, 2008; Akdogan, 2006). The party is the largest in Turkey, with 312 members of parliament. Its leader, Ahmet Davutoglu, is Prime Minister, while former party leader Recep Tayyip Erdogan is President of Republic since 2014. Founded in 2001 by members of a number of existing conservative parties, the party has won three general election victories in 2002, 2007 and 2011, winning 34.3%, 46.6% and 49.8% respectively. Having almost won a two-thirds majority of the 550 parliamentary seats in 2002, the party won 341 seats in 2007 and 327 in 2011. The party currently forms a third- term majority government since 18 November 2002, having had their electoral success mirrored locally in the municipal elections of 2004, 2009 and 2014. Shortly after formation, the AKP portrayed itself as a pro-Western and pro- American2 party in the Turkish political spectrum that advocates a liberal market economy including Turkish membership in the European Union3. The party has been described as a “broad right-wing coalition of Islamist, reformist Islamists, conservatives, nationalists, centre- right, and pro-business groups.” (Soner, 2014). The party has for a long time been supported by the Cemaat Movement of exiled Islamic cleric Fethullah Gulen, whose influence in the judiciary has helped to weaken the opposition against the AKP.
    [Show full text]
  • 27 Mayıs'ın Gölgesinde Demokrasiye Dönüş: 15 Ekim 1961 Genel Seçimleri
    Çağdaş Türkiye Tarihi Araştırmaları Dergisi Journal Of Modern Turkish History Studies Geliş Tarihi : 16.01.2020 Kabul Tarihi: 24.08.2020 XX/40 (2020-Bahar/Spring), ss. 227-251. 27 MAYIS’IN GÖLGESİNDE DEMOKRASİYE DÖNÜŞ: 15 EKİM 1961 GENEL SEÇİMLERİ Işıl TUNA* Öz 27 Mayıs 1960 tarihinde gerçekleşen askeri müdahale ile DP iktidarı fiili olarak sona ermiştir. Kısa sürede müdahalede aktif görev alan subaylardan MBK tertip edilmiş ve askerin emriyle bir ara rejim hükümeti kurulmuştur. Süreçte siyasal alana yönelik kısıtlayıcı müdahaleler birbirini izlemiş 23 Haziran’da siyasi toplantılar yasaklanmış, partilerin ocak- bucak teşkilatları kapatılmış ve 7 Temmuz’da tüm siyasi faaliyetlere son verilmiştir. Ancak 13 Ocak 1961 tarihinde siyasi partilerin üzerindeki yasakların kaldırılmasıyla birlikte siyasi partilerin kurulmasının önü açılmış ve demokrasiye dönüş faaliyetleri kazanmıştır. Bu kapsamda ilk serbest seçimler 15 Ekim 1961’de yapılmıştır. Seçim kapsamında siyasi partiler propaganda faaliyetlerine 25 Eylül 1961’de başlamıştır. Seçimlere CHP ve CKMP’nin yanı sıra yeni kurulan partilerden AP ve YTP katılmıştır. MBK süreçte siyasi parti liderleriyle bir dizi görüşme gerçekleştirmiş ve partilerin seçim kampanyasındaki davranışlarını belirlemek istemiştir. Kampanya boyunca MBK tarafından özellikle DP iktidarı ve 27 Mayıs aleyhinde konuşmalar yapıldığı gerekçesiyle siyasi partilere müdahale edilmiştir. Seçim kampanyası başlangıçta kardeşlik ve birlik mesajları içinde başlamış ancak dar bir çerçevede yüksek bir tansiyon ve gergin bir atmosfer içinde seçimlere gidilmiştir. Çalışmamızda 27 Mayıs sonrası siyasi partilerin demokrasiye dönüş süreci üzerinden seçim stratejileri incelendikten sonra seçim neticelerinin değerlendirmesi yapılmıştır. Anahtar Sözcükler: Darbe, Siyasi Parti, Demokrasi, Milli İrade. 27 MAY RETURN THE SHADOW OF DEMOCRACY: 15 OCTOBER 1961 GENERAL ELECTION * Öğr. Gör. Dr., Mimar Sinan Güzel Sanatlar Üniversitesi, (isil.tuna@msgsu.edu.tr), (Orcid: 0000-0002-6238-1609).
    [Show full text]
  • The Making of Modern Turkey
    The making of modern Turkey Turkey had the distinction of being the first modern, secular state in a predominantly Islamic Middle East. In this major new study, Feroz Ahmad traces the work of generations of reformers, contrasting the institution builders of the nineteenth century with their successors, the ‘Young Turks’, engineers of a new social order. Written at a time when the Turkish military has been playing a prominent political role, The Making of Modern Turkey challenges the conventional wisdom of a monolithic and unchanging army. After a chapter on the Ottoman legacy, the book covers the period since the revolution of 1908, examining the processes by which the new Turkey was formed. Successive chapters then chart progress through the single-party regime set up by Atatürk, the multi-party period (1945– 60) and the three military interventions of 1960, 1971 and 1980. In conclusion, the author examines the choices facing Turkey’s leaders today. In contrast to most recent writing, throughout his analysis, the author emphasises socio-economic changes rather than continuities as the motor of Turkish politics. Feroz Ahmad is a professor of history at the University of Massachusetts at Boston. He is the author of The Young Turks (1969) and The Turkish Experiment in Democracy 1950–75 (1977). The Making of the Middle East Series State, Power and Politics in the Making of the Modern Middle East Roger Owen The making of modern Turkey Feroz Ahmad London and New York First published 1993 by Routledge 11 New Fetter Lane, London EC4P 4EE Simultaneously published in the USA and Canada by Routledge 29 West 35th Street, New York, NY 10001 Transferred to Digital Printing 2002 Routledge is an imprint of the Taylor & Francis Group This edition published in the Taylor & Francis e-Library, 2003.
    [Show full text]
  • Türk Siyasal Yaşaminda Doğru Yol Partisi
    T.C. DOKUZ EYLÜL ÜNİVERSİTESİ SOSYAL BİLİMLER ENSTİTÜSÜ TARİH ANABİLİM DALI KARŞILAŞTIRMALI TARİH PROGRAMI DOKTORA TEZİ TÜRK SİYASAL YAŞAMINDA DOĞRU YOL PARTİSİ Hüseyin ÇAVUŞOĞLU Danışman Yrd. Doç. Dr. Nedim YALANSIZ 2009 İZMİR Yemin Metni Doktora Tezi olarak sunduğum “Türk Siyasal Yaşamında Doğru Yol Partisi ”adlı çalışmanın, tarafımdan, bilimsel ahlak ve geleneklere aykırı düşecek bir yardıma başvurmaksızın yazıldığını ve yararlandığım eserlerin kaynakçada gösterilenlerden oluştuğunu, bunlara atıf yapılarak yararlanılmış olduğunu belirtir ve bunu onurumla doğrularım. ….../..../....... Hüseyin ÇAVUŞOĞLU II DOKTORA TEZ SINAV TUTANAĞI Öğrencinin Adı ve Soyadı : Hüseyin ÇAVUŞOĞLU Anabilim Dalı : Tarih Programı : Karşılaştırmalı Tarih Tez Konusu : Türk Siyasal Yaşamında Doğru Yol Partisi Sınav Tarihi ve Saati :…./…./…. Yukarıda kimlik bilgileri belirtilen öğrenci Sosyal Bilimler Enstitüsü’nün …………………….. tarih ve ………. Sayılı toplantısında oluşturulan jürimiz tarafından Lisansüstü Yönetmeliğinin 30.maddesi gereğince doktora tez sınavına alınmıştır. Adayın kişisel çalışmaya dayanan tezini …. dakikalık süre içinde savunmasından sonra jüri üyelerince gerek tez konusu gerekse tezin dayanağı olan Anabilim dallarından sorulan sorulara verdiği cevaplar değerlendirilerek tezin, BAŞARILI OLDUĞUNA Ο OY BİRLİĞİ Ο DÜZELTİLMESİNE Ο* OY ÇOKLUĞU Ο REDDİNE Ο** ile karar verilmiştir. Jüri teşkil edilmediği için sınav yapılamamıştır. Ο*** Öğrenci sınava gelmemiştir. Ο** * Bu halde adaya 6 ay süre verilir. ** Bu halde adayın kaydı silinir. *** Bu halde sınav
    [Show full text]
  • ATATÜRK DERGİSİ (Journal of Atatürk)
    Power e d by TC PD F ( www . t cp df . or g ) ATATÜRK DERGİSİ (Journal of Atatürk) ISSN: 1302-7549 ATATÜRK ÜNİVERSİTESİ ATATÜRK İLKELERİ VE İNKILÂP TARİHİ ENSTİTÜSÜ 2020 (Temmuz) CİLT: IX SAYI:1 ATATÜRK DERGİSİ (Journal of Atatürk) 2020 (Temmuz) CİLT: IX SAYI:1 Yılda iki kez yayınlanan Atatürk Üniversitesi Atatürk İlkeleri ve İnkılâp Tarihi Enstitüsü Müdürlüğü Uluslararası Hakemli Dergisi (Ataturk University, Directorate of the Principles of Ataturk and History of Reforms And Internationally Recognised Refereed Journal Published Biannuaily) Atatürk Dergisi, Sosyal Bilimler Atıf Dizini (SOBİAD) ve Akademia Sosyal Bilimler İndeksi (ASOS INDEX) tarafından taranmaktadır. Journal of Atatürk Scanned by SOBİAD and ASOS INDEX. Atatürk Dergisi’nin Yayın Dili Türkçedir. Araştırma ve Yayın Etiği: Makaleler için Benzerlik Oranı %30 dur. Dergimize ulaşan her bir makale etik kurallar çerçevesinde Turnitin Programında denetlenmektedir. Yazarların bu kuralı dikkate almaları rica olunur. SAHİBİ / OWNER Atatürk Üniversitesi Atatürk İlkeleri ve İnkılâp Tarihi Enstitüsü Müdürlüğü Adına Atatürk Üniversitesi Rektörü Prof. Dr. Ömer ÇOMAKLI (In the name of Ataturk University, Ataturk’s Principles and Revolution History Institution, Rector of Atatürk University) Prof. Dr. Ömer ÇOMAKLI Danışma Kurulu/Advisory Board Prof. Dr. S. Esin DAYI (Atatürk Üniversitesi) Prof.Dr. İbrahim Ethem ATNUR (Milli Savunma Üni.) Prof. Dr. Yavuz ASLAN (Atatürk Üniversitesi) Prof.Dr. İhsan Sabri BALKAYA (Atatürk Üniversitesi) Doç.Dr. İsmail EYYUPOĞLU (Atatürk Üniversitesi) Doç.Dr. Tolga BAŞAK (Atatürk Üniversitesi) Doç.Dr. Erkan CEVİZLİLER (Atatürk Üniversitesi) Doç.Dr. Asaf ÖZKAN (Atatürk Üniversitesi) Dr.Öğr.Üyesi Yavuz ÖZDEMİR (Atatürk Üniversitesi) Yayın Kurulu / Editorial Board Prof.Dr. S. Esin DAYI (Erzurum-Atatürk Üniversitesi) Prof.Dr. Zafer KOYLU (Eskişehir-Osmangazi Üniversitesi) Prof.Dr.
    [Show full text]
  • Turk Parlamento Tarihi
    #• TURK PARLAMENTO TARİHİ TBMM - XIII. DONEM (1965 - 1969) IV. CİLT Menderes ÇINAR TBMM KÜLTÜR, SANAT VE YAYIN KURULU YAYINLARI No,: 147 TBMM KÜLTÜR. SANAT VE YAYIN KURULU YAYINLARI No.: 147 • • TURK PARLAMENTO • • TARİHİ TBMM - XIII. DONEM (1965 - 1969) IV CİLT BİYOGRAFİ yVlenderes ÇINAR TÜRK PARLAMENTO TARİHİ ARAŞTIRMA GRUBU ISBN : 978 - 605 - 4700 - 00 - 4 (Tk. No.) ISBN : 978 - 605 - 4700 - 04 - 2 (4. Cilt) ÖNSÖZ Parlamentolar, ülkelerin siyasi tarihlerinin oluştuğu demokratik merkezî kurumlardır. Şüphesiz her ülkenin siyasi tarihi ve parlamento geçmişi aynı zamanda, ülkelerin demokratikleşme süreçlerinin panoramik görünümleridir. Bu bakımdan, Türk parlamento tarihi, yaşanan tecrübelerle ayn bir önem taşır. 1876’da Kanun-ı Esasi’nin kabulünden sonra (1877) kurulan iki meclisli (Meclis-i Mebusan ve Meclis-i Ayân) Meclis-i Umumi, ilk anayasalı ve demokratik nitelikli parlamento hayatına geçiş denememizdir. Elbette bu olay, Türk parlamento tarihinin de başlangıcını teşkil eder. Türkiye, bu anayasanın kabulü ve kurulan meclisle parlamenter sistemle tanışmış ve ilk kez millet, siyasal iktidara ortak olmaya çalışmıştır. Ancak bu ilk parlamento, modem siyasi rejimlerde karşılığını bulan tam bir yasama organı görevini yerine getirmemiştir. Yine de sürekli açılıp kapanmalar dolayısıyla kesintiye uğramasına rağmen, bir ‘parlamento geleneği’ oluşmasına az da olsa katkıda bulunmuştur. Ülkemizde parlamento geleneği, bütün kurum ve kurallarıyla ancak. Büyük Millet Meclisinin açılmasıyla oluşmaya başlamıştır. İstanbul’dan Meclis-i Mebusan üyelerinin de içinde bulunduğu, Ankara’da 23 Nisan 1920’de kurulan Büyük Millet Meclisi ile Türk parlamento tarihi, önemli bir dönüşüm yaşamıştır. Kurtuluş Savaşı’nda oluşturulan ve Millî Mücadele’yi fiilen yöneterek ülkeye bağımsızlığını kazandıran bu parlamento, dünyadaki tek “Gazi Meclis” olmuştur. Cumhuriyetin ilanının ardından yaşanan siyasi gelişmeler ise parlamenter rejimimizi olgunlaştırmış, zengin ve çok değişik cepheleri olan parlamento hayatı, cumhuriyetimize ve demokrasimize yön vermeye devam etmiştir.
    [Show full text]
  • Türk Siyasal Yaşaminda Ali Coşkun Kirca
    TÜRK S İYASAL YA ŞAMINDA AL İ CO ŞKUN KIRCA Yılmaz BARDAK (Yüksek Lisans Tezi) Eski şehir, 2015 TÜRK S İYASAL YA ŞAMINDA AL İ CO ŞKUN KIRCA Yılmaz BARDAK T.C. Eski şehir Osmangazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Tarih Anabilim Dalı Türkiye Cumhuriyeti Tarihi Bilim Dalı YÜKSEK L İSANS TEZ İ T.C. ESK İŞ EH İR OSMANGAZ İ ÜN İVERS İTES İ SOSYAL B İLİMLER ENST İTİSÜ MÜDÜRLÜ ĞÜNE Yılmaz BARDAK tarafından hazırlanan TÜRK S İYASAL YA ŞAMINDA AL İ CO ŞKUN KIRCA ba şlıklı bu çalı şma 07.03.2015 tarihinde Eski şehir Sosyal Bilimler Enstitüsü Lisansüstü E ğitim ve Ö ğretim Yönetmeli ğinin ilgili maddesi uyarınca yapılan savunma sınavı sonucunda ba şarılı bulunarak, Jürimiz tarafından Tarih Anabilim Dalı/ Türkiye Cumhuriyeti Tarihi Bilim Dalında Yüksek Lisans tezi olarak kabul edilmi ştir. Ba şkan Doç Dr. Mesut ER ŞAN Üye Doç. Dr. Fahri YET İM (Danı şman) Üye Doç. Dr. Muharrem DAYANÇ Üye Yrd. Doç Dr. Selahattin ÖNDER Üye Yrd. Doç. Dr. Mehmet KAYIRAN ONAY …/ 03/ 2015 Hasan Hüseyin ADALIO ĞLU Enstitü Müdürü .…/ 03/ 2015 ET İK İLKE VE KURALLARA UYGUNLUK BEYANNAMES İ Bu tezin Eski şehir Osmangazi Üniversitesi Bilimsel Ara ştırma ve Yayın Eti ği Yönergesi hükümlerine göre hazırlandı ğını; bana ait, özgün bir çalı şma oldu ğunu; çalı şmanın hazırlık, veri toplama, analiz ve bilgilerin sunumu a şamalarında bilimsel etik ilke ve kurallara uygun davrandı ğımı; bu çalı şma kapsamında elde edilen tüm veri ve bilgiler için kaynak gösterdi ğimi ve bu kaynaklara kaynakçada yer verdi ğimi; bu çalı şmanın Eski şehir Osmangazi Üniversitesi tarafından kullanılan bilimsel intihal tespit programıyla taranmasını kabul etti ğimi ve hiçbir şekilde intihal içermedi ğini beyan ederim.
    [Show full text]
  • Merkez Sağda 27 Mayıs Ve 12 Eylül Sonrası Partileşme
    MERKEZ SA ĞDA 27 MAYIS ve 12 EYLÜL SONRASI PART İLE ŞME Party Formation In The Centre Right After May 27 And September 12 Hüseyin ÇAVU ŞOĞLU * BAÜ ÖZ SBED Ara ştırmanın Temelleri: Merkez sa ğda 27 Mayıs ve 12 Eylül sonrası partile şme sürecinde 12 (22) ya şanan geli şmeler ve Adalet Partisi (AP) ile Anavatan Partisi’nin (ANAP) kar şıla ştırmalı analiziyle ilgili de ğerlendirmelerdir. 165 Ara ştırmanın Amacı: 27 Mayıs sonrası kurulan AP, Yeni Türkiye Partisi (YTP) ile 12 Eylül sonrası kurulan ANAP, Milliyetçi Demokrasi Partisi (MDP), Büyük Türkiye Partisi’nin (BTP) kurulu ş sürecinde ya şanan geli şmeleri ve AP-ANAP arasındaki farkları ortaya koymaktır. Veri Kaynakları: Gazete, kitap, dergi taraması ve bazı milletvekilleriyle yapılan sözlü tarih çalı şmalarıdır. Ana Tartı şma: 27 Mayıs ve 12 Eylül sonrası siyasi parti kurma çalı şmalarına izin verilmesiyle birlikte merkez sa ğda yer alan partilerin kurulu ş süreçleri ve Demokrat Parti’den (DP) sonra merkez sa ğın temsilcisi olan AP-ANAP arasındaki farklardır. Sonuçlar: 27 Mayıs ve 12 Eylül sonrası Türk siyasetinin şekillenmesinde askerin önemli bir rolü oldu ğu görülmektedir. 27 Mayıs ile kıyaslandı ğında, 12 Eylül sonrasında askeri kesimin, siyasetin şekillenmesinde daha etkin oldu ğunu söyleyebiliriz. Askeri kesimin, 27 Mayıs ve 12 Eylül sonrası destekledi ği partilerin ba şarısızlı ğı, siyasetten silinmeleri, Türk halkının siyasette askere destek vermedi ği, sıcak bakmadı ğı olarak de ğerlendirilebilir. 27 Mayıs sonrasında DP tabanının önemli bir bölümü AP’ye, 12 Eylül sonrasında AP tabanının önemli bir kısmı ANAP’a destek verdi. AP ile ANAP kar şıla ştırıldı ğında, AP’nin karma ekonomiyi ANAP’ın serbest piyasa ekonomisini savundu ğu; AP, ANAP’ta muhafazakarlı ğın ayrı bir hizip olarak varoldu ğu ve ANAP’ın 4 e ğilimi temsil etti ği; AP tabanının a ğırlık olarak kırsal kesimden, ANAP tabanının ise şehirli kesimden olu ştu ğu görülmektedir.
    [Show full text]