<<

Critical Notes of Japanese , with special references to the allied .

By

T. Nakai

Gn.

I JFronsiF pinnatifida...... 2 rons bipinnatifida...... 3 Frons fertilis sterile eximie dissimilis,pinnis numerosis linearibus...... W. areolata . 2 Frons fertilis sterile comformis, pinnis paucis utrinque 0-3 subulatis...... W Harlandtii . Frons infra apicem gemmas axillares agit, exquibus innova- tiones evoluti, ita frons radicans...... 4 3 Frons gemmas axillares non agit sed interdum supra Pagina superiore pseudo-gemmas parvas numerosas agit. ... 5

Frons subchartacea vel submembranacea, pinnulis et pinnis vulgo apice longe caudato-attenuates. Stipes et rachis primo paleis lanceolatis vel late lanceolatis parce obtecti sed mox glab-

4 rescentes...... W Yadicans. Frons chartacea, pinnis et pinnulis vulgo acuminatis vel plus minus caudatis. Stipes et rachis primo paleis lanceolatis et fibrosis dense obtecti sed mox glabrescentes. W. unz~ernmata . Pinnulae praeter unicam infimam ad basin pinnarum sensim auctae...... 6

5 Pinnulae infimae utrinque 2-4 superioribus breviores , ita pinnae ad basin sensim contractae. Pinnae semper angustae lanceo- latae vel lineari-lanceolatae...... 8 r

102 THE BOTANICALMAGAZINE [VI. xXXIX.X. 161

Rhizoma longe repens. Frons lanceolata vel oblanceolata vel late lanceolata. Pinnae distincte alterna. ... W. virgznzazza. 6 Rhlzonla breve haud repens. Frons late lanceolata vel ovato-oblongae. Pinnae oppositae vel suboppositae. Species Asi aticae...... 7 Lobi pinnarum lanceolati vel lineari-lanceolata. W auriculata. 7 Lobi pinnarum ovati vel ovato-oblongi vel late lanceolati...... lV japonica. Rhizoma breviter sed distincte repens. Frons saepe gemmis 8 sterilibus creberrime instructa. Areolae secus costae magnae...... t' oszentalis. Rhizoma crassum erectum non repens...... 9 Venae pinnularum inter margines et soros subparallelae parce anastomosae. Frons non proliferae. Pinnae saepe oppositae...... IV spinulosa. Venae pinnularum inter margines et soros reticulato-anasto- mosae. Frons saepe gemmis sterilibus creberrime instructo...... IV. prolifcra.

Woodwardia areolata T. MOORE,Ind. Flllc. p. XLV (I857)- HOOKER,Sp. Flllc. III. p. 70 (1860)-HOOKER& BAKER,Syn. Filic. p 189 (1868)-DIELs in Nat. Pflanzenfam. I. abt. 4. p. 253 (1899)- CHRISTENSEN,Ind. Filic. p. 658 (1906). Acrosticlzumareolatum LINNAEUS, Sp. P1. p. 1069 (1753). Osmnuda carolZnZanaWALTER, Fl. Carol. p. 287 (1788). I VoothL'ardiaangztstzjolia SMITH in Mem. Acad. Taur. V. p. 411 (1793)-SwARTz,Syn, h lllc. p. I I6 (18o6)-SPRENGEL,Syst. Veg. IV. p. 94 (1827)-GRAY,Man. Bot. p. 593 t. 10. fig. I, 2, 3 (i856)- METTENIUS,Filic. Hort. Bot. Lips. p. 66 t. 6. f. 67 (1856). Oizoclcanodulosa MICHAUX,Fl. Bor.-Americ. II. p. 272 (1803). IVoodzi.'ardza onocleoZdes WILLDENOW, Sp. P1. V. p. 416 (I 81 O). Lorinscria arcolata PRESL,Epim. Bot. p. 72 (I849)-FIE, Gen. p. 207. t. 17. B (1853). Hab. America bor : (Georgia, Carolina, Michigan, Louisiana, Florida).

Woodwardia liarlandtii HOOKEI:,Flllc. Exot. t. 7 (i857)- Yav,»25] VAKi1 I-CRI TfU1 L `TOTES01' JA1ANESEFERNS 103

HOOKER& BAKER,Syn. Filic. p. 189 (1868)-DIELsin Nat. Pflanzenfam. I. abt. 4. p. 253 (1899). I_orins1'riaHal'lazzdtii J. SMITII,Hist. Filic. p. 311 (1875). Flab. Hong kong.

Woodwardia radicans SMITII,in Mem. Acad. Taur. V. 4. 412 (1793)-SPRENGEL,Syst. Veg. IV. p. 94 (1827) pro parte-PRESL,Tent. Ptarid. p. I00-HOOKER& BAKER,Syn. Filic. p. i88 (1868)-WILL- DENO\V,Sp. P1. V. p. 418 (I8 Io)-SWARTZin Schrader, Journ, M.D000 p. 264 (i8oi); Syn. Filic. p. I 17 (1806)-KuHN,Filic. Afr. p. 94 (1868)-DIELsin Nat. Pflanzenfam. I. abt. 4. p. 253 (1899). Blechzzumradzcalzs LINNAEUS,Mant. P1. p. 307 (177 I ). IVoodwardia staizs CAVANILLES, Hort. Reg. Matr. I. tab. ex SWARTZ 1. c. I Vood«'ardia radicaizs ~9. stans WILLDENOW,Sp. P1. VV p. 614 (i8io). I Voodwardia hiserrata PRESL,Reliq. Haenk.. I. p. 5 3 (1825). Hab. Italia, Luisiana, Hispania, Insl. Canariensis., Isl. Madeira.

Woodwardia unigemmata NAKAI,sp. nou. I Voothoardia radzccws var. um~cmmata MAKINO in Journ. Jap. Bot. II. p. 7 (I918). IVoodwardza radzcalzs (non SWARTZ)SPRENGEL, Syst. Veg. IV. p. 94 (1827), pro parte-MILDE,Filic. Europ. & Atlant. p. 47 (1867) pro parte-WALLICH,Cat. n. 58 (1828). Hab. India orient., Himalaya, China (Tibet orient., Hupeh, Yunnan, Sut~~hen,Kwangsi, Kony-chou), Philippin, Hondo. This species resembles to I hoodwardia radicans, but the frond is more thicker in texture and tinted red when young. The stipes and rachis are covered by fibrous caducous hairs. The largest frond attains 6-7 feet long. The Philippin one has slenderer lobes than the others and perhaps belongs to distinct variety.

Woodwardia virginiana SMITHin Mem. Acad. Taur. V. p. 412 (1793)-S\vARTz,Syn. Filic. p. I I7 (18o6)-WILLDEN0W,Sp. P1. V. p. 418 (I 8 I0)-DESVAUXin Men1.Soc. Linn. VI. p. 285 (1827)-SPRENGEL, .Syst. Veg. IV. p. 94 (1827)-HOOKER,Sp. Filic. III p. 68 (1860). Bicclzizum2'zr znianum LINNAEUS,Mant. P1. p. 307 (177 I ). 104 THE BOTANICAL MAGAZL`- `:aXl\. x. 9G1

Woodz~'ardiaBanisteriana MIcHAux,F1. Bor. Americ. II. p. 263 (18o3)-S\vARTz,Syn. Filic. p. 117 (i8o6). Woodwardia tlielypteroidesPURSH, P1. Americ. Sept. II. p. 670 (18 I4)-SPRENGEL,Syst. Veg. IV. p. 94 (1827). Doodia virginica PREsL, Tent. Pteridogr. p. 99 (1836). Aizchzstcavirginica PRESL,Epim. Bot. p. 431 (1849). Hab. America bor.: (Virginia, Georgia, Florida, Bermuda).

Woodwardia auriculata BLUME,Enum. P1. Javae fasc. 2. p. 196 (1828)-HOOKER,Sp. Filic. III, p. 67 in nota sub-IV radicans (i86o). I Wodwardia radicans var. auriculata SOLOMON,Nom. C efass- Crypt. p. 378 (1883). var. japonica CHRISTENSEN,Ind. Filic. p. 658 (1906), pro parte. This was confused with Woodwardia radicans, but has no relation to it. It belongs to the group of Woodwardiajapozzica which has the pinnae contracted at the base, arranged opposite or sub- opposite. Frond has no gemmae.

Woodwardia Japonica SMITHin Mem. Acad. Taur. V. p. 411 1793)- SWARTZ,Syn. Flllc. p. I I6 (18o6)-WILLDEN0w,Sp. P1. V. p. 417 (1810)-SPRENGEL,Syst. IV. p. 94 (I827)-HOOKER,Sp. Fillc. III. p. 69 (1860)-HOOKER& BAKER,Syn. Filic. p. 188 (1868)-DIELSIn Nat. Pflanzenfam. I. Abt. 4 p. 253 (1899)-MIQuELin Ann. Mus. Bot. Lugd. Bot. III p. 173 (1867) Prol. F1. Jap. p. 337-FRANcHET& SAVATIER,Enum. P1. Jap. II. p. 217 (1876). Bleclznumjaftoniculn LINNAEUSflu., Suppl. Syst. Veg. p. 447 (1781)-THuNBERG,Fl. Jap. p. 333 t. 35 (1784). Woodwardia radicans var. jaj5omca LUERSEN in Flora (1876) p. 273-SOLOMON,Nomencl. p. 379 (1883). Hab. Hondo, Kiusiu, Shikoku, Formosa, China, Tonkin, Cochin- china.

Woodwardia orientalis SWARTZin Schrader, Journ. MDCCC pt. 2. p. 76 (I 8o I) ; Syn. Filic. p. I I 6 (I 806)-WILLDENO\V,Sp. P1. V. p. 417 (18 I0)-SPRENGEL,Syst. Veg. IV. p. 94 (1827)-HOOKER, Sp. Filic. III. p. 68 (186o)-MIQUEL,in Ann. Mus. Bot. Lugd. Bat. III p. 173 (1867) Prol. Fl. Jap. p. 337 & 389 (1867)-HOOKER& May, 19251 NAKAI-CRITICAL NOTES OF JAPANESE FERNS 105

BAKER,Syn. Filic. p. i88 (1868)-FRANCHET& SAVATIER, Enum. P1.Jap. II. p. 216 (1876). Bleclinur ja~onicurn (non LINNAEUS€1.) HOUTTUYN,Naturligk. Hist. XIV. t. 97 fig. 1 (1783). Woodwardia radicans (non SMITH)EATON in Perry's Exped. p. 329 (1856)-CHRISTin WARBURG,Mons. p. 66 (190o)-MATsuMuRA,Ind. I. p. 352 (1904). Woodzardia radicans var. orientalis SOLOMONNomencl. p. 379 (1883)-CHIUsTENsEN,Ind. Filic. p. 155 (1905). I Wodwardia intermedia CHRISTin Bull. Herb. Boiss. 2 ser. IV. p. 6i8 (1904). Woodwardia Yadicans var. japonica CHRISTENSEN,Irid. Fllic. p. 65 8 (1906). Hab.Hondo, Shikoku, Kiusiu, Loochoo, Formosa.

Woodwardia spinulosa MARTENS& GALEOTTI in Mem.. Acad. Brux. XV. p. 64 (1842)-CHRIsTENSEN,Ind. p. 658 (I906). Woodwardia ChamissoiBLACK, Filic. Unit. States Exped. p. 138 (1854). Woodwardia Yadicans (non SMITH LIEBMANN,Filic. Mexic. p. 87 (1849)-HooKER& BAKER,Syri. Filic. p. 188 (i868), pro parte-MILDE, Filic. Europ. & Atl. p. 47 (1867), pro parte-WATSONin WHITNEY, Geolog. Survay Calif. Bot. II. p. 343 (1880)-F0uRNIER,P1. Mexic. I. p. III (1872). Woodwardia Yadicansvar. alnericana HOOKER,Sp. Filic. III. p. 67 (1860). I Voodwardia radicans 9. Mexicana FEE, Gen. p. 207 (1853). Hab. California, Mexico, Guatemala, Peru.

Woodwardia prolifera HOOKER& ARNOTT, Bot. Beechey Voy. p. 275. f-. 56 (1836-40). , Woodwardia orientalis f. gemmifera KUNZE in Bot. Zeit. VI. p. 522 (1848). Woodwardia angustiloba HANCEin Journ. Bot. VI. p. 176 (1868). Woodwardia orientalis (non SWARTZ)CARIST in Bull. Herb. Boiss. 2 ser. IV. p. 613 (1904). Woodwardia exaltata NAKAIin Tokyo Bot. Mag. XXXV. p. 149 (1921). Hab. Isl. Hachijyo, Loochoo, Formosa & China. 106 TIIE BOTANICALMAGAZINE EV„!, XXXI\.N,,, 461

HANCE'Sspecimen of Woodwardia ailg lrstiloba lacks the rhizome but the shape of pinnules and areolae well agree with this species, so I have reduced it here. The areolae along the costae of pinnae of IVoodwardia orientalis are bigger and wider than I't oodtuardia prolifcra. In Woodwardia orientalis the rhizome is creeping however short, and the stipes are arranged successively upon it. In this species the rhizome is very thick, stout and upright which is clad densely by long pale-brown refiexed scales. If we cultivate these two species in pots, the frond of Woodzt'ardia orientaris grows upright and afterwards its top bends down archway by the weight of leaves, while in Woodwardia prolifera the frond comes out radiately from the end of upright rhizome and bends down from the very base. With the slenderer lobes and beautiful lustre of the scales and frond this Woodwardia prolifcra is one of the most decorative species among the Japanese Ferns. Well-grown potted put on hight stool make an exquisite decoration for big saloons and stairways. There is only one poor specimen in Museum d'histoire naturelle de Paris, which was collected by DICKENSin the Isl. Hachijyo. In that island, this is only species of Woodwardia and grows along the valley. The largest frond attains 8-Io feet.

Woodwardia dispar WILLDENO\V {Sp. Pl. V. p. 419 (I8Ic)- SPRENGEL,Syst. Veg. IV. p. 94 (1827); described from an incomplete figure of PLUMIERbelongs perhaps to lVoodwardia Sp1121lloSa.WILL- DENOty says the lobes of frond are entire, but its reality is quite uncertain.

Gn. Pteridiunm Pteridium aquilinum KUHN in DECKENS Reisen in Ost. Afi-. III abt. 3. p. I I (Cryptogamae vasculares) (1879), sellsu Ii~illore. Pteris aglrilina LINNAEUS,Sp. Pl. ed. I. p. 1075 (1753). var. japonicum NAKAI, var. nov. PteridiiilZ aguilinum var. osmundoldcs CHRIST apud LIVEILLE In Bull. Acad. Geogr. Bot. 3 sr. XIX. p. 9 (1910), nihil aliud. Ptcris aguili;la (non LINNAEUS)THUNBEIw, Fl. Jap. p. 332 (1784)- MIQUEL, in Ann. Mus. Bot. Lugd. Bat. III p. 172 (1867) Prol. Fl. Jap. p. 336 (1867)-FRANcHE'r & SAVATIER,Enum. P1. Jap. II. p. 215 incl. var. laillrtiinosa (i 876). Nay,15] NAKAI-CRITICAL NOTES OF JAPANESE FERNS 107

Frons longipes distans latissima ambitu quinquangularis. Segmenta infima maxima distincte stipitata, 2-3-pinnatisecta, lobis infimis max- imis. Lobi ultlml semper dilatati, subtus costulas pilosas exceptas glabri margine pilosuli. Cum frontibus distantibus haec planta socie- tatem haud format. Hab. Sachalin, Yeso, Hondo, Shikoku, Kiusiu, Korea, Manshuria, China, Formosa, Annam, Tonking.

LINNAEUSsays Pteris aquilina is in whole Europe. There are a few distinct varieties of Pteris aquilina (Ptcnidzum aquilinum) in Europe. The variety from North-Europe (including Upsala) has similar lobes as var, csmundoides but the segments of frond is narrower and the lowest lobes or the segments of second series are smaller than the next upper one. Pteris aquilina var. glabra HOOKER {Species Filicum II. p. 196 (1858)} includes many types, European, American (Pteridiurn cauda- tum Maxon) and North-Eastern Asiatic as well as Pteris dcnsa WALLICHand Pteris recurvata WALLICHfrom East India. The variety growing abundantly in Switzerland, France and England has narrower frond and narrow subsessile segments-the latter being well dissected. The stipes are generally short. This is var. brevipes or Pterris brevipcs TAUSHin Flora (1836) p. 427. The Japanese is very different in appearance and perhaps represents a distinct species or subspecies. I can easily point out the difference between European and East-Asiatic in the field, but in some forms of dried specimens which are nearly always fragments it is hard or impossible to tell the difference. Pteris lanuginosa BORY in litt. apud WILLDENOW,Species Plan- tarum V. p. 403 (181 o) {Ptenis aquilina var. lanuginosa HOOKER, Sp. Fllic. II. p. 196, pro parte-KUHN, Filic. Afric. p. 76 (i868)) is a species of Reunion or Bourbon (Borbonia in Latin) which has equally yet finely and pectinately dissected pinnµles. The lowest 3 or 4 segments are generally very large, so the circumference of the frond is broad triangle. The rests of the segments suddenly diminish in size and give remarkable appearance to the frond. The large seg- ments have accessory pinnules at the very bases and so they are sessile. The lower surface of the frond and even the rachis of segments has brownish hairs. This type grows also in Madagascar, 108 THE BOTANICALMAGAZINE [V()1 . XXXTX. N lt. 461

Seneganbil, Zanzibar, Abyssinia and Cape Colony. The oldest name of this type is Pteris capensis THUNBERG,Prodromus Florae Capensis p. 172 (i8oo). I think it is natural to distinguish this from Pteridiuln aquiliu7n (Linnaean sense) as Pteridiu m capense as KRASSERdid {See Annales des Hofmuseums, Wien XV. p. 6 (1900). A very hairy one of this species has brown hairs on the main axis of the frond. PteYis caudata LINNAEUS,Sp. Pl. ed. 1. p. 1075 (i,5);3PteYis aquilina var. caudata HOOKER,Sp. Filic. II. p. 196 (1858); Pteridium eaudatum MAXONin Proceeding of Unit. Stat. Nat. Hist. Museum XXIII p. 631 (1901) is a plant of West-Indies. It has narrow elongated coriaceous lobes which decurrent wavy and make the winged axis of segments. Though this species varies into a form somewhat resembling to Pteridium aquilinur, is a very remarkable species. This species grows also in south America, Central America, Mexico, Georgia and Florida. Pteniis azaclinoidea KAULFUSS,Enum. Fillc. p. 190 (1824) a Brasilian plant belongs here. The North-American one belong to Ptenidium aquilinurn, but it often varies into more slenderer form resembling somewhat to Pteridium caudaturn. Perhaps this slender form is PteYis latiuscula DESVAUx, Prodr. Filic. p. 303. In Mexico and California it varies into whitish lanuginose form PteYis Feei SCHAFFNER{apud FEE VIII` Memoire p. 73 (1853)); Pteridium aquilinum var. pubescens UNDERWOOD; PteYisaquilina var. pubescensKUNZ in Linnaea XIII. p. 142 (1839). The Kantschatican one belongs also to the type of Ptenidiuln aquilinurn. PteYisesculenta FORSTER,Fl. Nov. Holland. Prodr. p. 79 (1786), PteYis aquilina var. esculenta HOOKER,Sp. Filie. II. p. 197 (1857), pro parte, is an Australian Fern growing in New Holland, Queens- land, Tasmania, Isl. Tahiti, Isl. Fiji, Isl. Viti and New Zealand. The shape of frond resembles to PteYis caudata but is thicker and more shining. The hairs are entirely different in form. As to the form of hairs, PteYis aquilina, PteYis capensis, PteYis caudata, PteYis Feei, PteYisdensa (P recurvata) belong to the same category, but PteYis esculenta has fundamentally different hairs. Hairs on the costae of pinnules are brown and caducous ; the nature being the same as PteYis capensis. The hairs on the vein are lying and persistent, differing entirely from the hairs of PteYis aquilina. If all above May,1925] NAKAI-CRITICALNOTES OF JAPANESEFERNS 109

plants may be reduced into Pteridium aquilinum this PteYis esculenta FORSTER(Pteridium esculentum m.) is specifically distinct. A most striking fact for the plant-distribution is that, this plant also grows in the Canary Islands of Atlantic Ocean (specimen collected by LESCHENAULTis in Paris-Museum). Unless we go back to the ancient vegetation of Geological-epoch we can not explain this re- markable fact. A similar fact is the relationship between PteYisdecom- posita of Hawaii and Fteris capensis of Africa and Madagascar. PteYisfirma WALLICH,Cat. no. 100 and PteYisrecunvata WALLICH no I13 of Nepaul are the same species. These forms resemble to PteYis capensis, but the lobes of segments are broader and shorter. PteYis densa WALLICHno 99 from Penang is also the same type. PteYisterminalis WALLICHno 113 from Kumaon is also the same, but is more pubescent in the main axis of segments. These types dis- tribute over Ceylon, East-India, Burma, Malaya, Cochinchina, China (Yunnan, Hupeh) and Philippin. The natural position of these are Pteridium capense var. densa m. There is another species called PteYisYevoluta BLUME, Enum. Pl. Javae et inst. adj. II. p. 214 (1828)-Pteridium revolutum in. Some form of this species were mistaken by BLUMEfor PteYis esculenta BLUME1. e.), for PteYisCaudata by CHRIST(P/ens iaquilina f. caudata CHRISTIn WARBURG,Mons. p. 69 (1900), and many authors took it for PteYislanuginosa. But this is quite distinct from both P. esculen~a and P. lanug-inosa. The dissections of fronds become sometimes a similar form of PteYis esculenta, but the hairs are entirely different. The frond of this species is strikingly characteristic. It is upright and the segments are patent, spreading in opposite or subopposite like a ladder. Leaves are at first soft, but soon become stiff. When the frond is still in growth, the lower segments spread completely and the upper ones remains as a bud as we see usually in some species of Gleiclzenia. The entire outline of the frond is oblong or more longer. It attains a good size, often becoming 8-To feet high. I saw it myself in Java in 1918. Since then I think the union of this into Pteridinia aquilinum is unnatural. 'This grows also in Sumatora, Borneo, New Guinea, Philippin, Formosa and Hawaii (rare). This species is an important plant for the cultivation of Cinchona in Java. When the first transplantation of seedlings of Cinclona is done, they make a low frame of Bamboo about two feet high around each row 110 THE BOTANICALMAGAZINE [Vol . XXXIX. No. 461 of beds, on which they put irregularly the sliced Bamboos. Over this sliced Bamboos they put raw fronds of Pte1'idium vevolutum and completely shelter CinClwua to protect it from the heat of tropical sun. This shelter is not liable to rotten and decays harmoniously with the growth of Cinchona. When Cinchona reaches to the height of the roof, it want the shelter no more, and the fronds are so good and perfect as they then become bones only, dropping all of the leaves. The common Hawaiian .Ptcris aquilina { HILLDERRAND,Flora of Haw. Isl. p. 631 (1888); which was referred by FouRNIER to Ptems F ci {in Mexicanarum Plantarum Fnumeratio I. p. I I6 (1872)) is Pten s decolnposi/a GAUDICHAUD{in LOUIS DE FREvcINE7', Voyage Autour du Monde, Botanique p. 393 (1826)). This has no difference from Ptenis capensis except the lack of the accessory pinnules at the base of segments. Pteridium capense var. decomposita m. is the proper name for this plant

Gn. Athyrium Asplenium mpponZcum a. minus FRANCHET& SAVATIER,Enum. P1. Jap. II. p. 224 (1876). AsplenZum nzpponZcu112 f3• urDp/cron FRANCIIET& SAVATIER1. c. Asplenium nipponicum ! . longzpes FR ANCHET& SAVATIER1. c. p. 225. These three specimens are different as a specimen. There are no difference botanically, and all belong to the typical Athyrium mpponicum HOoKEI:. Athyrium Vidalii, NAKAI, comb. nov. Asplenium hidalii FRANCIIET& SAVATIER, Inum. P1. Jap. II. p. 229 (1879). Aspleniummacnocaipuin (non DESVAUXnec BLUME)FRANCHET et SAVATIER1. c. p. 223 (1879). Ahyium macrocaipum (non BEDDOME)MAKING in Tokyo Bot. Mag. X art. Jap. p. 107 (1896); XIII, art. Jap. p. 78 (1899)-MATsu- MURA,Ind. P1. Jap. I. p. 294 (1904). Athyrzum coreanum H. CHRIST In lltt. {non in Bull. Herb. Bolss. 2 ser. II. p. 827 (I902)) -LI VEILL1 in Bull. Acad. Int. Geogr. Bof. 2 ser. XIX. p. 5 (I900)-NAKAI in Journ. Coll. Sci. XXXI. p. 405 M<

(19 I 1) ; pro parte, in Cat. Sem. & Spor. Hort. Bot. Univ. Imp. Tokyo (1920) p. 31. Atleyrium Wardii (non MAKING)KomzuMI in Tokyo Bot . Mag. XXXVIII. p. 110 (1924) pro parte. Hab. Hondo, Shikoku, Kiusiu, Quelpaert et Korea. Atllyr um co7•canumis based upon a single specimen collected by late Pere U. FAURIE in the province of Kogen (Kan-non) of Korea, but later CHRIST has given the same name to the specimens of 1"ama-Znu-warahL from Q uelpaert (TAQUETn. 2340, 2341, 2433, 2434, 2352). These specimens made us to misunderstand the real Atlzyrium corcamim. Athyvium coreanum is different from ii viza-inu-warabi by having big dentations and very green frond. Asplcnium Vidalii is the oldest name of Yama-inu-warabi, but it belongs to Atltyraztm. Dr. G. KoIDzuMI has lately reduced it to At/zyrium Waz dii. The original Asplcnium Wardii (This must be the type of Atlzyrium Wai•dii) is a plant of the Isl. Tsusima collected by C. WILFORD. It has broad triangular frond. The lowest pinnae are largest and gradually dimi- nish in size to the upper 4th or 5th pinnae, but from those upward the pinnae abruptly diminishes its size and make a tailed part of the frond. All pinnules have hardly any incisions. It differs apparently from At/zyrZum Ji dalii. Some specimens of Ahy'Zum pcctinatzzzu (Sikkim, T. TIIOMSONpartly ; Nellighery, PERROTTET)have similar forms of Ahyr2um Vidalii and I suspect both A. pcctzizatum and A. Lidalii would belong to one species, differing as local varieties . Aspleninm macrocazptm BLUMEis a plant of Java. It has lineari- lanceolate long caudate fronds about 25-4o cm. long, 6-1o cm. wide. The same type grows also in Southern part of East-India , Ceylon (Athyrium macrocalpum BEDDOME)and Philippin, but the Himalayan plant is different by having broader fronds and more acute serrations.

Gn. Diplazium Diplazium Conilii m. Asplenium Conilii FRANCHET & SAVATIER , Enum. P1. Jap. II. p. 227 (1876) & p. 623 (1879)• Asplcnium japozicum var. corca?miz HOoKER & BAKER,Syn. Filic. p. 235 (1868). Diplazzunz Oldlzaini CHRIST apud LEVEILLEin Bull. Acad . Geogr. 112 THE BOTANICAL MAGAZINE (Vol . XXXIX, No. 461

Bot. 2 ser. XIX. p. 6 (191o)-NAKAIin Journ. coll. Sci. Tokyo XXXI. p. 409 (iii).9 Fronde angustiore elongata, squamis stipitis latioribus a Di tlazio japonico differt. Planta gracilior sed interdum 50 cm. alta. Hab. Hondo, Shikoku, Kiusiu, Quelpaert et Korea. Diplaziurn Conilii var. Oidhami m. comb. nov. Aspleniulnjaponicum var. Oldhalni HOOKER & BAKER,Syn. Filic. p. 235 (1868). Diplazium OldharniCHRIST in Bull. Herb. Boiss. VII. p. 819 (1899). Planta toto glabra. Hab. Hondo et Korea. AsplenZum japonicurn j9. YeflexulnFRANCHET & SAVATIER,Enum. P1. Jap. II. p. 227 (1876) nom. nud. This is a typical form of Diplazium japonicum BEDDOME.The pinnae were artificially bent back for the press. SAVATIER'Sno. 154.2 ter is the type specimen. It is in the Herbarium of Museum d'his- toire naturelle de Paris. Gn. Polystichum Polystichum aeuleatum SCHOTT,Gen. Filic. ad. t. 9 (1834). Polypodiurn aculeatum LINNAEUS,Sp. P1. ed. I. p. 1090 (1753), pro parte. Aspidium aculeaturn SWARTZin Schrader, Journ. Ann. M.000. p. 37 (i8oi). Frons bipinnata oblongo-lanceolata vel lanceolato-oblonga sub- lucida. Rachis primaria lanceolato- vel subfibroso dense patentim vel subreflexo - fusco-barbata. Stipes reflexo - lanceolato- fusco -paleaceus, paleis submeinbranaceis margine creberrime eroso-dentatis. Pinnulae oblongo-semihastatae aristatae. Hab. Europe: Gallia, Portugal, Lusitania, Hispania, Britannia, Germania. Asia : Persia. Specimens of VAILLANT,TOURNEFORT, Lamarck, JUSSIENand LINKbelong to this type. Polysticliurnaculeaturn forma a n g u la re m. AspdZu?nangulare KITAIBELin litt. aped WILLDENOW,Sp. P1. V. p. 257 (i8io). May, 19251 NAKAI-CRITICAL NOTES OF JAPANESE FERNS 113

Polysticlzumangulare PRESL,Tent. p. 8 3 (1836). Ut antea sed stipes creberrime paleaceus. Paleae subchartaceae haud reflexae patentes sed antrorsum imbricatae. Hab. Europa : Hispania, Britannia, Gerrnania, Hungaria, Serbia. The dissection of pinnulae which W ILLDENOW took for an im- portant character is variable by individual. Polysticlzumaculeatuzn forma hastu late m CHRISTENSEN,Ind. Filic. p. 577 (1905), pro parte, excl. syn. Hypope1tislzastulata. Aspidium Izastulatum TENOR,Atti 1st. Incor. Nap. V. p. 149. t. 4. f. 7. A. b. (1830). Ut antea, sed pinnulae multo conspicue aristatae. Paleae inter- mediae inter typicum & angulare. Hab. Italia : in silvis circa Neapoli (TENORE); in vallibus circa Neapoli (TENORE). This grows also in Asia Minor and Persia. Polysticlzur aculeatuznforma Todaroi m. JIpopeltis lzastulata TODARO,Syn. P1. Acot. Vasc. Sicil. p. 32 (1866). PolyStiChumaculeatuzn var. liastulatum CHRISTENSEN,Ind. Flllc. p. 372 (1905) pro parte. Pinnae laxae. Pinnulae latiores quam antea. Paleae stipitis pallide castaneae vel superiores fuscae anguste oblongae. Hab. Sicilia : in silvatis montosis Ficuzza (TODARO,in Herb. Grenier) ; in vallibus umbrosis Ficuzza (TODAROno. 453, Herb. Mus. Paris). Polysticlzumaculeatuzn var. japonieum CHRISTin Ber. Schweiz. Bot. Gessells. III. p. 26 (1893)-DIELSin Nat. Pflanzenfam. I. pt. 4. p. 191 (1899).-NAKAIin Journ. Coll. Sci. Tokyo XXXI. p. 402 (ig I 1) ; in Tokyo Bot. Mag. XXVIII. p. 79 (1914). Aspidium lobatu7nvar. angulare MIQUEL in Ann. Mus. Bot. Lugd. Bat. III. p. 176 (1867). Aspidium aculeatun var. japoniculn FRANCHET& SAVATIER,Erium. Pl. Jap. II. p. 231-2 (1876). Frons bipinnata. Pinnae ut forma Todaroi sed rnajores et supra lucidae. Stipes sordide fusco-paleaceus. Rachis longe subulato-fibrosa. Hab. Hondo, Shikoku, Kiusiu et Quelpaert. 114 THIS BO L1 [(]AL 1IIAGAZLVE [Vul. X~:ttX. No., 461

POysticlzzrmaclllcatuzzl var. Fargesii CHRISTin sched. h r ons ut forma Todaro2sed stipes paleis castaneis vel atro-casta- neis late lanceolatis vel lanceolatis simulque fibrosis fuscis obtectus. Pinnae interdum pinnatim incisae. Hab. China: Hupeh : Ichang (A. HENRY). Su-tchuan : Tchen-Keou-Tin (EARGESno. 289-typus). Kouy-Tcheou : circa Kouy-yang (E. BoDINIER no. 1974) ; Si-teon- gai (CAVALERIEet Fortunat no. 142); Pinfa (CAVALERIEno. 1512 partly) ; Juin-lui-tcheon (CAVALERIEno. 142). Yunnan : Mao-kon-tchang (DELAVAY no. 20, 28, I 177) ; Tchen- hiong (F. DUCLOUXno. 5087) ; Kiao-Kia (F. DucLoux no. 4990) ; Lan-ngy-tsin (F. DUCLOUXno. 4988) ; Hay y (F. DUCLOUXno. 4989) circa Yunnan sen (F. DUCLOUXno. 4987, 7687) ; San-Kia (F. Ducl_ovx no. 6358). I'olystzclzum aculcatztvz var. nigro-paleaceum CHRISTin Ber. Schw. Bot. Gesells. III. p. 26 (1893). Hab. China. This is near to var. Faracsii but the frond is larger and broader; the fibrous paleae on the rachis are often darker. Poystic/mm falcatum forma acutidens m. Asp dGztzzzf alcatum var. caz•1.'otidcum(non HOOKER& BARER) FRANCHET& SAVATIER,Enum. P1. Jap. II. p. 234 (1879). Cyrtomiztmaczttulczzs CIIRIsT in Tokyo Bot. Mag. XXIV. p. 241 (1910). This is a form of Polysticleumfalcatum whose pinnae have big dentations. We often see the entire pinnae and dentated ones in the same fronds or in the different fronds of the same stock. The nature of serration, the texture of fronds, paleae on rachis of the real Polystzclruzzzcaiyotideum differ entirely from this. Polystichum caryotideum DIELSin Nat. Pflanzenfam. I. abt. 4. p. 194 (1899). Aspzdzuzzz caryotidcum W ALLICH,Cat. no. 376 (1828), nom. nud.- HOOKER& GREVILLE,Icon. Filic. t. 69 (1828). Cyrtomlzimcaryotideum PRESL,Tent. Pteridogr. p. 86 (1836), pro parte. CyzrtomZuzzzfalcatum var. ca;yotidcum CIIRISTin Bull. Acad. Int. Geogr. Bot. 2 ser. XI. p. 264 (.1902). May,125] x.4KAI-C,RI1WAL?VOTES OF JAPANESEFERNS 115

PoystZclzumfalcatltm var. caryotldeum MATSUMURA,Ind. Pl. Jap. I. p. 342 (1904). Aspitlium falcatltm var. caryotidcltm HOOKER& BAKER,Syn. Filic. p. 257 (i868). Hab. Hondo, Shikoku, Kiusiu, China, India orient., Hawaii. Polysticlzur carvotidcuizzvar. macropteru m in. comb. nov. Polysticltuiiz_falcatum var. vzacroptcrum DIELS in Bot. Jahrb. XXIX. p. 194 (1900). Poysticlmm falcatum var. macroplzyllumM AK I N n in Tokyo Bot. Mag. XVI. p. 90 (I9o2)-MATsu1u1A,zInd. P1. Jap. I. p. 342 (1904). Hab. China, Kiusiu, Shikoku et Hondo. This is a variety with large pinnae. The texture of leaves and the hairs of rachis are different from I'olystichumfalcatum. Polystichum anomophyllum m. comb. nov. Aspidium aiio111of'IzyllztlnZENKER, P1. Ind. I. p. i. t. I . (1835). Poiysticltu11zfalcatum var. zutcrmcdmm DIELS in ENGLER, Bot. Jahrb. XXIX. p. 195 (1900). Poystic/mm falcatum var. ano tp/zyl/u%nCHRISTEN'SEN, Ind. Filic. p. 64 (1905). This is a distinct species, having thinner, more dull-shining and denticute pinnules. The rachis of frond has deciduous subulate paleae (not hairy-cottony as PolystLChumfalcatum). Aspidium anomoplzyllum forma macroptcra KUNzE in Linnaea XXIV. p. 278 (1851) has lanceolate pinnules (In montibus Nilagiri, HOHENACKERno. 912) and forma mZcroptera KUNZE1. c. (ibidem, HOHENAcKERno. 913) has shorter and broader leaflets. This species grows in East-India, China, and also in Hawaii. The following variety is also distinguished. Polysticlzu?tzalzomophyllum var. miyajim'ense m. PolystzchummzyajZmclzsc KODAMA in MATSUMURA, Icon. P1. Koish. II. no. 3. p. 51, pl. 110 (1914). Flab. Japonia : insula Miyajima (FAURIEno. 445). This is nearest to .l'oysticlzum anomop/zyllum var. micr pternm m. (Aspidium anomop/iylln?nf mzcroptcra KUNzE), but the texture of pinnae is slightly thinner. Variety microptcra is a variable plant and the inner basal side of pinnae are round or sometimes acute as variety 116 TIfE BOTANICAL MAGA ZLVE t~'~>>. xXZIX, No.T 461 vziyajirnense. The specimens of variety iniyajimensehave been collected in November, so the paleae on the stipes and rachis are nearly decayed ; yet we can recognise that they are the same form as variety rnicrojJterumunder the lense. Polystichumfalcatum var. poly~Jtevurn DIELS and var. acu7ninatuln DIELSare PolysticlzurnFoztunei (GyrtorniumFortunei J. SMITH)which has the same fibrous paleae as Polystichumfalcatum, but the pinnules are thinner, dull opaque and more numerous. Polystich u m Fortu n ei m. comb. nov. Gyrtornium Fortunei J. SMITH, Ferns Brit. & Foreign. p. 286 (1866)-HooKER & BAKER,Syn. Flllc. p. 257 (1867). Aspidiurnfalcatum (non SWARTZ)FRANCHET & SAVATIER,Enum. P1. Jap. II, p. 234 (1879), pro parte. As~Jidiumfalcatum var. Fortunei MAKINGin Tokyo Bot. Mag. X. art. Jap. p. 212 (1896). Polystichulnfalcatum var. jolyJJtcrum DIELS in ENGLER,Bot. Jahrb. XXIX. p. 195 (1900). Polystichumfalcatuln var. acuminatum DIELS1. c. Gyrtolniuznfalcatum var. aculninatum CHRISTin Bull. Acad. Int. Geogr. Bot. 3 ser. XI. p. 264 (1902). Polysticlrulnfalcatum var. Fortunei MATSUMURA,Ind. P1. Jap. I. p. 342 (1904). Polystichurn lonclzitoides (non DIELS) CHRISTin litt. aped FAURIE & TAQUET-NAKAIin Tokyo Bot. Mag. XXIII. p. 77 (ii.).9 Hab. China Japonia et Quelpaert. There is an allied species of this which has very short stipes and very numerous small pinnules (20--30 on each side) in South- Western .China. That is Polysticlzurnlonchitoides DIELS. Polystichum lonchitoides DIELSin Nat. Pflanzenfam. I. Abt. 4. p. 194 (1899). Asj5idiurn lonchitoides CHRISTin Bull. Herb. Boiss. VII. p. I6 (1899). Cyrtorniurn lonchitoides CHRISTin Bull. Acad. Int. Georgr. Bot. 3 ser. XI. p. 264 (1902). Hab. China : Yunnan : Mengtze (A. HENRYno. 10340-typus); Hay y (F. DUC.oux no. 4998). Mays,1925] NAKAI-CRITICALNOTES OF JAPANESEFERNS 117

Hupeh : Ou-tan-scian (C. SILVESTRIno. 41, 39) ; Ichang (A. HENRY).

Polystichum polyblepharum PRESL,Epim. Bot. p. 56 (1849). As~idium polyb'eplzaron ROEMERmss. apud KUNZEin Flora VI. p. 572 (1848). Aspidiur Tsus-Simense HOOKER,Sp. Filic. IV. p. I6. t. 220 (1862)-HOOKER& BAKER,Syn. h illc. p. 252 (i868) sub Asp, aculeata- FRANCHET& SAVATIER,Enum. Pl. Jap. II . p. 231 (I876)-LuERsENin ENGLER,Bot. Jahrb. IV. p. 359 (1883). Pdysticlzu7n Tsus-Silnense J. SMITH, Hist. Filic. p. 219 (1875)- CHRISTin Bull. Acad. Int. Geogr. Bot. 3 ser. XI. p. 262 (1902)- NAKAIin Tokyo Bot. Mag. XXVIII p. 78 (1914). Polysticlzulntsussomense DIELS in Nat. Pflanzenfam . I. Abt. 4. p. 191 (1899). Aspidiumtsusimense MIQUELin Ann. Mus. Bot. Lugd. Bat. III. p. 176 (1867), Prol. p. 340 et 389 (1867). Polysticlzumtsusimensc MATSUMURA, Ind. P1. Jap. I. p. 344 (1904)- NAKAIin Journ. Coll. Sci. Tokyo XXXI. p. 400 (ii9 I ). Polysticlzum lobatum var. Tsus-Simense CHRISTENSEN , Ind. Fllic. p. 583 (1905). Hab. China, Quelpaert, Kiusiu, Shikoku, Hondo. This elegant fern was lately reduced to Polystichurn lobatum by CHRISTENSEN,but differs widely from that. Frons brevi-stipitata lanceolata vel lineari-lanceolata utrinque angustata. Stipes robusti late sulcati rachisque dense fusco-paleacei, paleis dilatatis. Pinnae pinnatae vel pinnatim incisae spinuloso-serratae, costis pilis fuscis vestitis. Soni fusci.

Polysticlzum lobatum PRESL. Hab. Africa, Asia occid., Europa. Frons longe stipitata lanceolata vel late lanceolata. Pinnae in- feriores maximae ita frons ad apicem sensin angustata, pinnatae. Pinnulae infimae saepe pinnatisectae. Stipes teres angustissime sulcatus rachisque nigro-barbati et stipes basi nigro-paleaceus. Soni atro-fusci. 118 THE BOTANICALMAGAZINE [\oi . xxxlx. No. 461

Polystichumpolyblepharunz PRESL. Hab. China, Quelpaert, Kiusiu, Shikoku, Hondo. Polystichumlobatum var. chinense CHRISTiS another good species which has long, broadly grooved stipes, covered by broad oblong or ovate brown paleae ; pinnae very stiff and shining ; soni are large. I will call it as Polystichu m neo-lobatu m. It grows in South Western China (Yunnan, Su-tchuan, Hu-peh). In some individuals the paleae are dark ; perhaps represent distinct variety. PolystiCh u 111Va riu 111PRESL, Epimel. Bot. p. 57 (1849)-DIELs in Nat. Pflanzenfam. I. Abt. 4. p. 193 (1899)-MATsUMuRA,Ind. P1. Jap. I. p. 344 (1904). Polypodiuln variur LINNAEUS,Sp. P1. ed. i. p. 1090 (1753). Polypodiurnsetosurn THUNBERG,Fl. Jap. p. 337 (1784). Aspidurn setosum SWARTZ,Syn. Filic. p. 56 (I8o6)-WILLDENOw. Sp. P1. V. p. 271 (18 l0)-EATONin. Ferry's Exped. p. 330 (1856). Aspidur var um SWARTZapud METTENIUSIn Ann. Mus. BOt. Lugd. Bat. I. p. 228 (1864)-MIQuELin Ann. Mus. Bot. Lugd. Bat. III p. 178 (1867); Miquel, Prof. 342 (1867).-FRANcHET& SAVATIER, Enum. P1. Jap. II p. 233 (1876). Nephrodiurn varium DESvAUx, Prodr. fam. Fourg. p. 259 (1827). fhpopeltis setosa BORUin C. BELANGER,Voy. Ind. Orient. p. 68 (1833). Polysticlium setosurn (non SCHOTT)PRESL, Tent. Pteridogr. p. 84 (1836). Lastcra opaca HOOKERin HOOKER,Journ. Bot. IX. p. 339 (1S57). Lastera varia MOORE,Ind. Filic. p. 107 (1858). AspZdZumopacum BENTHAM,Fl. Hongk. p. 456 (i86i). Polystichum Thuihergii KOIDZUMIin Tokyo Bot. Mag. XXXVIII. p. io6 (1924). Hab. India orient., China, Korea et Japonia. This widely distributed fern is invariable in all cited regions. The original Polypodiumvaviur is a Chinese specimen. Dr. ROIDZUMI has recently distinguished Japanese plant from Chinese one (including Formosa). I think he did not see any materials from China and thought they are the same form with Formosan. The Formosan and Philippin Polystichum varium is different from the type by having May,19~5J NAKAI-CRITICAL N0'1FS OF JAPANESE FERNS 119 more slenderer and more saccate paleas on pinnae, and more acute pinnules. The persistency of the hairs on stipes differs individually, so it has no value for . This island-type grows also in Japan (Miyajima, FAURIEno. 445). I do not like to take this for a species, for the distinctive characters of these two types are too trivial for a species. Polysticlzunzvarium var. insulare is proper for the name of this island fern. There is a well dissected variety. The frond is subtripinnate. It is Polysticlzumvarium var. su btripartitu m m. comb. nov. AsJidium laccrum /9, bipinncita FRANCHET& SAVATIER, Enum. P1. Jap. II. p. 238 (1876), pro parte. AspLd2umlacerum ~'. subtrzpartzta FRANCHET& SAVATIER,1. c. Vplzrodium Filix-mas var. Zacerumf. subtripinnata MATSUMURA , Izld. P1. Jap. I. p. 319 (1904). Hab. Hondo : Yokoska (SAVATIERno. 2432 partim ; 1585-type of sub- tripartita Herb. Mus. Paris). A bigger subquadripinnate fern allied to Polysticlzum varium grows in Japan near sea-shore. It is remarkably different from Polysticlzumvarium when the frond is yet folded. It is covered by the pale metallic lustred paleas. The soni are smaller than Poly- sticlzita/zvarium, and not reddish. The paleas on stipes are always darker. This is Po9ystichum pacificum m. sp. nov. Hab. Hondo : Miyajima (FAuIuE n. 444 Herb. Mus. Paris.) ; Ikegami (A. KIMuRA); Yenoshima (T. NAKAI).

Dryopteris Gn. Aspidzum laccrum /3. bipinnata FRANCHET& SAVATIER,Enum. Pl. Jap. II. p. 238 (1876). This is partly Dryoptevis erytlzrosora O. KUNTZEand partly Polystic/zullzr'arium var. subtripartita (v. s.). Dryopteris crytlzrosora var. a m b ig e n s m. comb. nov. AspZdium tacerum var. ambi ens FRANCHET& SAVATIER, Enum. P1. Jap. II. p. 238 (1879). Frons latior quam typus. Pinnae inferiores pinnatim incisae. 120 THE BOTANICALMAGAZINE [Vol. XXXIX . No. 461

Hab. Hondo : Yokoska (SAVATIERno. 2432 Herb. Mus. Paris.); Yokohama (DIcKINsHerb. Mus. Paris.) Gn. Asplenium Aspleuium lascipitiifolium LAMARCK, Encycl. Method. II. p. 310 (1786). This Fern was described by the specimen from New Britain Island (near port Praslin). The type-specimen is in the Herbarium du Museum d'histoire naturelle de Paris. It has tripinnate leaves ; shining glabrous pinnules are broad obovate. This type grows also in Philippin, Java, Sumatra, Cochinchina and Australia. In Java it varies into Asplenium angustatum BLUME,Enum. P1. Jay. p. 187 (1828) which has very slender pinnules, and also to Aspleuium ?'obustum BLUME1. c. which has more cuneate pinnules. The former variety grows also in Cochinchina, and the latter in Philippin, Formosa, Liukiu, Bonin, Tonkin and Penang. LAMARCK's specimens no. 140 and most part of no. 613 which are unnamed belong to var. robustum. Some form of variety robustum resemble to Asphzuum cuneatum but in that species the stalks are greenish and very paleaceous. An Hawaiian plant Asfenium patens KAULFUSS,Enum. p. 175 (1824) is sometime reduced to Asplemum lascTpitiifoli?rm,but it has bipinnate frond ; pinnae lanceolatae ; stalks are short and more paleaceous. Gn. Davallia Davallia Mariesii MOORE, herb. apud BAKERin Ann. Bot. V. no. 18 p. 201 (1891). Davallia bullata (non WALLICH)HOOKER & BAKER,Syn. Fllic. p. 97 (1868) pro parte-MIOUEL,Prol. Fl. Jap. p. 344 & 390 (1867)- FRANCHET& SAVATIER,Enum. P1. Jap. II. p. 208 (1876)-CHRIsTin WARBURG,Mons. p. 86 (1900), quoad plantam e Korea-MATSUMURA, Ind. Pl. Jap. I. p. 301 (19o4)-NAKAIin Journ. Coll. Sci. Tokyo XXXI. p. 79 (19 I 1) ; in Tokyo Bot. Mag. XXVIII. p. 79 (1914). Davallia lzirsuta (non SCHWARZ)CHRIST, 1. c. Hab. Hondo, Shikoku, Kiusiu, Quelpaert, Korea et Shangtung. y, 195j NAKAI-CRITICAL NOTES OF JAPANESE FERNS 121

This differs from Davallia bullata WALLICH by the scales of rhizome which are brownish silvery white, haired abundantly along the margines, and the frond which is more finely lobed.

I n dex of species, varieties and forms, excluding synonyms.

Asplenium laserpitiifolium. 120 P. polyblepharum. I I9 A. 1. var. angustaturn. 120 P. varium. II8 A. 1. var. robustum. 120 P. v. var. insulare. II9 Athyrium Vidalii. I'0 P. v. var. subtripartitum. I I9 Davallia Mariesii. 120 Pteridium aquilinum. Io6 Diplazium Conilii. III P. a. var. brevipes. 107 D. C. var. Oldhami. 112 P. a. var. japonicuni. Io6 Dryopteris erythrosora var. am- P. a. var. pubescens. Io8 bigens. 119 P. capense. 108 Polystichum aculeatum. I12 P. c. var. decompisita. 110 P. a. var. angulare. 112 P. c. var. densa. 109 P. a. var. Fargesii. 114 P. caudatum. IO$ P. a. var. hastulatum. 113 P. esculentum. Tog P. a. var. j aponicum. 113 P. revolutum. 109 P. a. var. nigropaleaceum. I14 Woodwardia areolata. 102 P. a. var. Todaroi. I13 W. auriculata. 104 P. anomophyllum. 115 \V. dispar~. Io6 P. a. var. rniyaj imense. 115 W. Harlandtii. 102 P. caryotideum. 114 W. japonica. 104 P. C. var. nlacropterum. I15 W. orientalis. 104 P. falcatum f. acutidens. 114 W. prolifera. 105 P. Fortunei. II6 W. radicans. 103 P. lonchitoides. I i 6 W. spinulosa. 105 P. neo-lobatum. I I S W. unigemmata. 103 P. pacificum. 119 W. virginiana. 103 Dec. 1924, au laboratoire de botanique d Museum d'histoire naturelle ude Paris.