T.C. Süleyman Demġrel Ünġversġtesġ Fen Bġlġmlerġ Enstġtüsü

T.C. SÜLEYMAN DEMĠREL ÜNĠVERSĠTESĠ FEN BĠLĠMLERĠ ENSTĠTÜSÜ

GELĠNCĠK DAĞI TABĠAT PARKI VE KOVADA GÖLÜ MĠLLĠ PARKI (ISPARTA) ICHNEUMONIDAE (HYMENOPTERA) FAUNASI

AyĢegül ÖZDAN

DanıĢman Doç. Dr. Mehmet Faruk GÜRBÜZ

DOKTORA TEZĠ BĠYOLOJĠ ANABĠLĠM DALI ISPARTA-2014

TAAHHÜTNAME

Bu tezin akademik ve etik kurallara uygun olarak yazıldığını ve kullanılan tüm literatür bilgilerinin referans gösterilerek tezde yer aldığını beyan ederim.

AyĢegül ÖZDAN

ĠÇĠNDEKĠLER Sayfa İÇİNDEKİLER ...... i ÖZET...... v ABSTRACT ...... vi TEŞEKKÜR ...... vii ŞEKİLLER DİZİNİ ...... viii ÇİZELGELER DİZİNİ ...... xi 1. GİRİŞ ...... 1 2. KAYNAK ÖZETİ ...... 15 3. MATERYAL ve YÖNTEM ...... 34 3.1. Örneklerin Toplanması ...... 34 3.2. Çalışma Alanları ...... 35 3.2.1. Gelincik Dağı Tabiat Parkı (GDTP)’ndan seçilen alanlar ...... 35 3.2.1.1. GDTP I. istasyon (Garip orman girişi) ...... 36 3.2.1.2. GDTP II. istasyon ...... 37 3.2.1.3. GDTP III. istasyon (Kurtlu Sızak Mevkii) ...... 38 3.2.1.4. GDTP IV. istasyon (Tomsu Mevkii) ...... 38 3.2.1.5. GDTP V. istasyon (Hoca Çeşmesi Mevkii) ...... 39 3.2.1.6. GDTP VI. istasyon ...... 40 3.2.2. Kovada Gölü Milli Parkı (KGMP)’ndan seçilen alanlar ...... 41 3.2.2.1. KGMP I. istasyon (Kanalağzı Mevkii) ...... 41 3.2.2.2. KGMP II. istasyon (Yarımada Mevkii) ...... 42 3.2.2.3. KGMP III. istasyon (Tesbili Boyun Mevkii) ...... 42 3.2.2.4. KGMP IV. istasyon (Tuzla Mevkii) ...... 43 3.2.2.5. KGMP V. istasyon (Baldıranlı Mevkii)...... 44 3.2.2.6. KGMP VI. istasyon (Bağcağız Mevkii) ...... 45 3.3. Verilerin Analizi ...... 46 4. ARAŞTIRMA BULGULARI ...... 47 4.1. Tür Listesi ...... 54 4.1.1 ANOMALONINAE ...... 54 4.1.1.1. Anomalini ...... 54 4.1.1.1.1. Anomalon cruentatum Geoffroy, 1785 ...... 54 4.1.1.2. Gravenhorstiini ...... 55 4.1.1.2.1. Barylypa uniguttata (Gravenhorst, 1829) ...... 55 4.1.2. BANCHINAE ...... 56 4.1.2.1. Banchini ...... 56

4.1.2.1.1. Exetastes adpressorius (Thunberg, 1822) ...... 56 4.1.2.2. Lissonotini ...... 57 4.1.2.2.1. Lissonota culiciformis Gravenhorst, 1829 ...... 57 4.1.2.2.2. Lissonota (Lissonota) frontalis (Desvignes, 1856) ...... 58 4.1.2.2.3. Lissonota (Lissonata) fundator (Thunberg, 1824) ...... 59 4.1.2.2.4. Lissonota (Loxonota) histrio (Fabricius, 1798) ...... 60 4.1.2.2.5. Lissonota (Lissonota) proxima Fonscolombe, 1854 ...... 61 4.1.2.2.6. Lissonota unicincta Holmgren, 1860 ...... 62 4.1.3. CAMPOPLEGINAE...... 63 4.1.3.1. Porizontini...... 63 4.1.3.1.1. Campoletis viennensis (Gravenhorst, 1829) ...... 63 4.1.3.1.2. Cymodusa (Cymodusa) australis (Smits van Burgst, 1913) ...... 64 4.1.3.1.3. Dusona intelligator Aubert, 1966 ...... 65 4.1.3.1.4. Olesicampe fulcrans (Thomson, 1887) ...... 66 4.1.4. CREMASTINAE ...... 67 4.1.4.1. Pristomerus pallidus Thomson, 1890 ...... 67 4.1.4.2. Temelucha schoenobia (Thomson, 1890) ...... 68 4.1.4.3. Temelucha discoidalis (Szépligeti, 1899) ...... 69 4.1.5. CRYPTINAE ...... 70 4.1.5.1. Cryptini ...... 70 4.1.5.1.1. Aritranis director (Thunberg, 1822) ...... 70 4.1.5.1.2. Aritranis longicauda (Kriechbaumer, 1873) ...... 71 4.1.5.1.3. Buathra tarsoleucos (Schrank, 1781) ...... 72 4.1.5.1.4. Cryptus tuberculatus Gravenhorst, 1829 ...... 73 4.1.5.1.5. Cryptus viduatorius Fabricius, 1804 ...... 74 4.1.5.1.6. Mesostenus albinotatus Gravenhorst, 1829 ...... 75 4.1.5.1.7. Myrmeleonostenus italicus (Gravenhorst, 1829) ...... 76 4.1.5.1.8. Stenarella domator (Poda, 1761) ...... 77 4.1.5.1.9. Xylophrurus augustus (Dalman, 1823) ...... 78 4.1.5.2. Phygadeuontini ...... 79 4.1.5.2.1. Arotrephes perfusor (Gravenhorst, 1829)...... 79 4.1.5.2.2. Bathythrix strigosa (Thomson, 1884) ...... 80 4.1.5.2.3. Charitopes gastricus (Holmgren, 1868) ...... 81 4.1.5.2.4. Dichrogaster saharator (Aubert, 1964) ...... 82 4.1.5.2.5. Dichrogaster schimitscheki (Fahringer, 1935) ...... 83 4.1.5.2.6. Eudelus simillimus (Taschenberg, 1865) ...... 84 4.1.5.2.7. Gelis areator (Panzer, 1804) ...... 85 ii

4.1.5.2.8. Gelis gallicator (Aubert, 1971) ...... 86 4.1.5.2.9. Hemiteles similis (Gmelin, 1790) ...... 87 4.1.5.2.10. Tropistes falcatus (Thomson, 1884) ...... 88 4.1.6. CTENOPELMATINAE ...... 89 4.1.6.1. Mesoleiini ...... 89 4.1.6.1.1. Mesoleius melanoleucus (Gravenhorst, 1829) ...... 89 4.1.7. DIPLAZONTINAE ...... 90 4.1.7.1. Diplazon tibiatorius (Thunberg, 1822) ...... 90 4.1.8. ICHNEUMONINAE ...... 91 4.1.8.1. Listrodromini ...... 91 4.1.8.1.1. Anisobas cingulatellus Horstmann, 1997 ...... 91 4.1.8.2. Phaeogenini...... 92 4.1.8.2.1. Heterischnus truncator (Fabricius, 1798)...... 92 4.1.8.2.2. Colpognathus celerator (Gravenhorst, 1807) ...... 94 4.1.8.2.3. Dicaelotus pumilus (Gravenhorst, 1829) ...... 95 4.1.8.2.4. Herpestomus arridens (Gravenhorst, 1829) ...... 96 4.1.8.2.5. Diadromus albinotatus (Gravenhorst, 1829) ...... 97 4.1.8.3. Ichneumonini ...... 98 4.1.8.3.1. Diphyus trifasciatus (Gravenhorst, 1829)...... 98 4.1.8.3.2. Ichneumon caloscelis Wesmael, 1845 ...... 99 4.1.8.3.3. Spilichneumon occisorius (Fabricius, 1793)...... 100 4.1.8.3.4. Virgichneumon digrammus (Gravenhorst, 1820) ...... 101 4.1.8.3.5. Barichneumon peregrinator (Linnaeus, 1758) ...... 102 4.1.9. MESOCHORINAE...... 103 4.1.9.1. Mesochorus arenarius (Haliday, 1838) ...... 103 4.1.9.2. Mesochorus fulgurans Curtis, 1833 ...... 104 4.1.10. METOPIINAE ...... 105 4.1.10.1. Exochus flavifrons Boheman, 1863 ...... 105 4.1.10.2. Exochus vafer Holmgren, 1873 ...... 106 4.1.10.3. Exochus thomsoni Schmiedeknecht, 1924 ...... 106 4.1.10.4. Exochus erythronotus Gravenhorst, 1820...... 106 4.1.10.5. Chorinaeus scrobipalpae Aeschlimsnn, 1983 ...... 107 4.1.10.6. Trieces bellulus Kusigemati, 1984 ...... 107 4.1.11. ORTHOCENTRINAE ...... 107 4.1.11.1. Symplecis invisitata Rossem, 1981 ...... 107 4.1.12. OPHIONINAE ...... 108 4.1.12.1. Ophion obscuratus Fabricius 1798 ...... 108 iii

4.1.13. PIMPLINAE ...... 110 4.1.13.1. Delomeristini ...... 110 4.1.13.1.1. Perithous scurra (Panzer,1804) ...... 110 4.1.13.2. Pimplini ...... 111 4.1.13.2.1. Pimpla artemonis Kasparyan, 1973 ...... 111 4.1.13.2.2. Pimpla turionellae (Linnaeus, 1758) ...... 112 4.1.13.3. Ephialtini...... 113 4.1.13.3.1. Clistopyga rufator Holmgren, 1856 ...... 113 4.1.13.3.2. Iseropus stercorator (Fabricius, 1793) ...... 114 4.1.13.4. Polysphinctini ...... 115 4.1.13.4.1. Zatypota bohemani (Holmgren, 1860) ...... 115 4.1.14. TERSILOCHINAE ...... 116 4.1.14.1. Gelanes fusculus Holmgren, 1860 ...... 116 4.1.14.2. Probles anatolicus Horstmann, 1981 ...... 117 4.1.15. TRYPHONINAE ...... 118 4.1.15.1. Exenterini ...... 118 4.1.15.1.1. Acrotomus succinctus (Gravenhorst, 1829) ...... 118 4.1.15.1.2. Exenterus abruptorius (Thunberg, 1824) ...... 119 4.1.15.2. Tryphonini ...... 120 4.1.15.2.1. Monoblastus brachyacanthus (Gmelin, 1790) ...... 120 4.1.15.3. Phytodietini ...... 121 4.1.15.3.1. Netelia dilatata (Thomson, 1888)...... 121 4.1.16. XORIDINAE ...... 122 4.1.16.1. Odontocolon quercinum (Thomson, 1877)...... 122 5. TARTIŞMA VE SONUÇLAR ...... 124 6. KAYNAKLAR ...... 133 ÖZGEÇMİŞ ...... 149

ÖZET

Doktora Tezi

GELĠNCĠK DAĞI TABĠAT PARKI VE KOVADA GÖLÜ MĠLLĠ PARKI (ISPARTA) ICHNEUMONIDAE (HYMENOPTERA) FAUNASI

AyĢegül ÖZDAN

Süleyman Demirel Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Biyoloji Anabilim Dalı

DanıĢman: Doç. Dr. Mehmet Faruk GÜRBÜZ

Bu çalışma, Isparta İli Gelincik Dağı Tabiat Parkı ve Kovada Gölü Milli Parkı Ichneumonidae (Hymenoptera) faunasını belirlemek amacıyla gerçekleştirilmiştir. Nisan 2010 – Ekim 2012 ayları arasında yapılan arazi çalışmalarında yüksekliğe ve floristik yapıya bağlı olarak her bir alandan 6 istasyon seçilmiştir. Bu alanlardan örnekler atrap ve malaise tuzağı ile toplanmıştır. Araştırma sonucunda 17 altfamilyaya ait toplam 949 adet ichneumonid birey elde edilmiştir. Bunlardan 56 cins, 71 tür teşhis edilmiştir. Teşhis edilen türlerden 21 tanesi Türkiye için yeni kayıt olarak belirlenmiştir. Bu türler; Lissonota frontalis, Lissonota proxima, Olesicampe fulcrans, Charitopes gastricus, Mesoleius melanoleucus, Odontocolon quercinum, Symplecis invisitata, Barichneumon peregrinator, Mesochorus fulgurans, Chorinaeus scrobipalpae, Trieces bellulus, Dicaelatus pumilus, Herpestomus arridens, Diadromus albinotatus, Diphyus trifasciatus, Hemiteles similis, Ichneumon caloscelis, Bathythrix strigosa, Gelis gallicator, Tropistes falcatus ve Arotrephes perfusor’dur. Türler arasından Charitopes, Tropistes, Arotrephes cinsleri de Türkiye için yeni kayıttır.

Anahtar Kelimeler: Hymenoptera, Ichneumonidae, Gelincik Dağı Tabiat Parkı, Kovada Gölü Milli Parkı, fauna

2014, 150 sayfa

ABSTRACT

Ph.D. Thesis

ICHNEUMONIDAE (HYMENOPTERA) FAUNA OF GELĠNCĠK MOUNTAIN NATURAL PARK AND KOVADA LAKE NATIONAL PARK (ISPARTA)

AyĢegül ÖZDAN

Süleyman Demirel University Graduate School of Applied and Natural Sciences Department of Biology

Supervisor: Assoc. Prof. Dr. Mehmet Faruk GÜRBÜZ

This study was carried out to determine fauna of Ichneumonidae (Hymenoptera) in Gelincik Mountain Natural Park and Kovada Lake National Park in Isparta province. Six stations were chosen each area according to altitude and floristic structure during April 2010- October 2012. Species were collected with sweep net and malaise trap in these areas. At the end of the study 949 ichneumonid species which belong to 17 subfamilies collected. Among them 56 genera 71 species were identificated. Within this study identified 21 species are new records for the Turkish fauna. These species are; Lissonota frontalis, Lissonota proxima, Olesicampe fulcrans, Charitopes gastricus, Mesoleius melanoleucus, Odontocolon quercinum, Symplecis invisitata, Barichneumon peregrinator, Mesochorus fulgurans, Chorinaeus scrobipalpae, Trieces bellulus, Dicaelatus pumilus, Herpestomus arridens, Diadromus albinotatus, Diphyus trifasciatus, Hemiteles similis, Ichneumon caloscelis, Bathythrix strigosa, Gelis gallicator, Tropistes falcatus and Arotrephes perfusor. Also Charitopes, Tropistes, Arotrephes genus are new record for Turkey too.

Key words: Hymenoptera, Ichneumonidae, Gelincik Mountain Natural Park, Kovada Lake National Park, fauna

2014, 150 pages

TEġEKKÜR

Doktora eğitimimin başlangıcından tez çalışmasının sonuçlandırılmasına kadar olan her aşamada beni yönlendiren, değerli bilgilerini esirgemeyen, teşvikleri, cesaretlendirmeleri, yardımları, destekleri, tavsiyeleri ve eleştirileri ile yanımda olan, bilgi ve zamanını benimle paylaşan danışmanım Doç. Dr. Mehmet Faruk GÜRBÜZ’e sonsuz teşekkürlerimi sunarım.

Tez çalışmalarım sırasında benden bilgilerini esirgemeyen, yorumları ve eleştirileri ile desteklerini eksik etmeyen tez izleme komitesi üyeleri hocalarım Prof. Dr. Mustafa AVCI (Süleyman Demirel Üniversitesi, Orman Fakültesi) ve Prof. Dr. Ali GÖK (Süleyman Demirel Üniversitesi, Fen Edebiyat Fakültesi)’e teşekkür ederim.

2273–D–10 No’lu proje ile tezimi maddi olarak destekleyen Süleyman Demirel Üniversitesi Bilimsel Arastırma Projeleri Yönetim Birimi Başkanlığı’na çok teşekkür ederim. Ayrıca Tübitak 111O538 nolu projenin sağladığı burs desteği için de teşekkür ederim.

Teşhis işlemlerinde alanındaki bilgi ve tecrübeleri ile desteklerini esirgemeyen değerli hocalarım Dr. Janko KOLAROV (University of Plovdiv), Doç. Dr. Murat YURTCAN (Trakya Üniversitesi Fen Fakültesi) ve Doç. Dr. Saliha ÇORUH (Atatürk Üniversitesi Ziraat Fakültesi)’a teşekkürü bir borç bilirim.

Çalışmalarım esnasında topladığım örneklerin teşhislerinde yardımlarını gördüğüm hocalarım; Prof. Dr. Mao-Ling SHENG (General Station of Forest Pest Management, State Forestry Administration), Dr. Santiago BORDERA (Universidad de Alicante), Dr. Andrey KHALAIM (Zoological Institute of Russian Academy of Sciences), Dr. Matthias RIEDEL, Ukrayna Ulusal Bilimler Akademisi I. I. Schmalhausen Zooloji Enstitüsü’nden Sayın Dr. Valentina Ignatievna TOLKANITZ ve asistanı Ganna NUZHNA’ya çok teşekkür ederim. Alanların bitki teşhislerinde yardımcı olan arkadaşlarım doktora öğrencisi Belkıs MUCA, yüksek lisans öğrencisi Ahmet KOCA ve Arş. Gör. Fatih YAYLA’ya; alanların haritalanmasında yardımcı olan yüksek lisans öğrensici Belkiya ERCAN’a, literatür bilgilerini benimle paylaşan Kyohei WATANABE (Kanagawa Prefectural Museum of Natural History)’ye teşekkür ederim.

Tez çalışmam boyunca sürekli desteğini gördüğüm Doç. Dr. Ebru Gül ASLAN (Süleyman Demirel Üniversitesi, Fen Edebiyat Fakültesi) ve Doç. Dr. Selda Tekin ÖZAN (Süleyman Demirel Üniversitesi, Fen Edebiyat Fakültesi)’a teşekkürü bir borç bilirim.

Tezimin her aşamasında maddi ve manevi desteğini eksik etmeyen aileme çok teşekkür ederim.

Ayşegül ÖZDAN Isparta, 2014

vii

ġEKĠLLER DĠZĠNĠ Sayfa Şekil 1.1. Ichneumonidae başın anterior ve posterior görünümü...…………. 6 Şekil 1.2. Ichneumonidae anten yapısı…………………………………...... 7 Şekil 1.3. Ichneumonidae toraks yapısı………………………..……………. 8 Şekil 1.4. Ichneumonidae bacak kısımları…………………………………... 9 Şekil 1.5. Ichneumonidae ön ve arka kanat damarlanmaları………….…..… 10 Şekil 1.6. Ichneumonidae abdomen yapısı…………………………..……… 11 Şekil 3.1. GDTP ve KGMP’nda kurulan malaise tuzaklarının konumları…... 35 Şekil 3.2. GDTP I. istasyon genel görünümü…………………………….….. 36 Şekil 3.3. GDTP II. istasyon genel görünümü………………………………. 37 Şekil 3.4. GDTP III. istasyon genel görünümü……………………………… 38 Şekil 3.5. GDTP IV. istasyon genel görünümü……………………………… 39 Şekil 3.6. GDTP V. istasyon genel görünümü………………………………. 40 Şekil 3.7. GDTP VI. istasyon genel görünümü…………………………….... 40 Şekil 3.8. KGMP I. istasyon genel görünümü……………………………….. 41 Şekil 3.9. KGMP II. istasyon genel görünümü……………………………… 42 Şekil 3.20. KGMP III. istasyon genel görünümü…………………………….. 43 Şekil 3.31. KGMP IV. istasyon genel görünümü…………………………….. 44 Şekil 3.42. KGMP V. istasyon genel görünümü……………………………… 45 Şekil 3.53. KGMP VI. istasyon genel görünümü…………………………….. 46 Şekil 4.1. 2010 yılı GDTP ve KGMP’ndan elde edilen bireylerin altfamilya dağılımı…………………………………………………….……… 47 Şekil 4.2. 2011 yılı GDTP ve KGMP’ndan elde edilen bireylerin altfamilya dağılımı…………………………………………………………… 48 Şekil 4.3. 2012 yılı GDTP ve KGMP’ndan elde edilen bireylerin altfamilya dağılımı……………………………………….…………...... 48 Şekil 4.4. Anomalon cruentatum lateral görünümü………….…...…………. 54 Şekil 4.5. Barylypa uniguttata lateral görünümü……………….…..……….. 55 Şekil 4.6. Exetastes adpressorius lateral görünümü………………...………. 56 Şekil 4.7. Lissonota culiciformis lateral görünümü………...……..………... 57 Şekil 4.8. Lissonota (Lissonota) frontalis a. Lateral görünümü, b. Tarsal tırnaklar, c. Yüzün anterior görünümü, d. Propodeumun yapısı, e. Areoletli kanat yapısı………………………………………...…… 58 Şekil 4.9. Lissonota fundator lateral görünümü………………………..….… 59 Şekil 4.10. Lissonota (Loxonota) histrio lateral görünümü……….………….. 61 Şekil 4.11. Lissonota (Lissonota) proxima a. Lateral görünümü, b. Propodeumun yapısı, c. Yüzün anterior görünümü, d., Areoletli kanat yapısı e. Tarsal tırnaklar…………………….……………… 62 Şekil 4.12. Lissonota unicincta lateral görünümü…………………………….. 63 Şekil 4.13. Campoletis viennensis lateral görünümü……….……………...…. 64 Şekil 4.14. Cymodusa (Cymodusa) australis lateral görünümü…….…..……. 65 Şekil 4.15. Dusona intelligator lateral görünümü………………….……..….. 66 Şekil 4.16. Olesicampe fulcrans a. Lateral genel görünümü, b. Yüz anterior görünümü, c. Lateral propodeum görünümü, d. Arka trokanter görünümü……………………………………………….……...... 67 Şekil 4.17. Pristomerus pallidus lateral görünümü………………….…..…… 68 Şekil 4.18. Temelucha schoenobia lateral görünümü…………….……...…… 69 Şekil 4.19. Temelucha discoidalis lateral görünümü……….……………...…. 70 Şekil 4.20. Aritranis director lateral görünümü……………..….……………. 71 viii

Şekil 4.21. Aritranis longicauda lateral görünümü………….……..………… 72 Şekil 4.22. Buathra tarsoleucos lateral görünümü…………..…….…………. 73 Şekil 4.23. Cryptus tuberculatus lateral görünümü………….……..………… 74 Şekil 4.24. Cryptus viduatorius lateral görünümü……………..……..………. 75 Şekil 4.25. Mesostenus albinotatus lateral görünümü……………..…..……… 76 Şekil 4.26. Myrmeleonostenus italicus lateral görünümü………….....………. 77 Şekil 4.27. Stenarella domator lateral görünümü………………....………….. 78 Şekil 4.28. Xylophrurus augustus lateral görünümü…………....…………….. 79 Şekil 4.29. Arotrephes perfusor a. Lateral görünümü, b. Notaulus görünümü, c. Ön kanat görünümü, d. Yüzün anterior görünümü…………………………………………………………. 80 Şekil 4.30. Bathythrix strigosa a. Lateral görünümü, b. Anterior yüz görünümü, c. Dorsal yüz görünümü, d. Toraks lateral görünümü, e. Ön kanat yapısı……………………………...……... 81 Şekil 4.31. Charitopes gastricus a. Lateral genel görünümü, b. Yüzün anterior görünümü, c. Ön kanat damarlanması, d. Flagellum segmentleri, e. Dorsal abdomen görünümü……………..….…….. 82 Şekil 4.32. Dichrogaster saharator lateral görünümü………………..………. 83 Şekil 4.33. Dichrogaster schimitscheki lateral görünümü……..………..……. 84 Şekil 4.34. Eudelus simillimus lateral görünümü……………..………..……... 85 Şekil 4.35. Gelis aerator lateral görünümü……………………..…………….. 86 Şekil 4.36. Gelis gallicator a. Lateral görünümü, b. Yüz anterior görünümü, c. Mezonotum lateral görünümü, d. Ön kanat görünümü…...……. 87 Şekil 4.37. Hemiteles similis a. Lateral görünümü, b. Abdomen lateral görünümü, c. Ön kanat, d. Mezoskutum görünümü………....…… 88 Şekil 4.38. Tropistes falcatus a. Lateral görünümü, b. Anterior yüz görünümü, c. Arka kanat, d. Mesoscutumda notaulus görünümü…………………………………………………………. 89 Şekil 4.39. Mesoleius melanoleucus a. Lateral görünümü, b. Anterior yüz görünümü, c. Mezopleuron görünümü……………………………. 90 Şekil 4.40. Diplazon tibiatorius lateral görünümü…………………...……….. 91 Şekil 4.41. Anisobas cingulatellus lateral görünümü…………………………. 92 Şekil 4.42. Heterischnus truncator lateral görünümü………………………… 93 Şekil 4.43. Colpognathus celerator lateral görünümü…………...………….... 94 Şekil 4.44. Dicaelotus pumilus a. Lateral genel görünümü, b. Yüzün anterior görünümü, c. Dorsal abdomen görünümü……………...... 96 Şekil 4.45. Herpestomus arridens a. Lateral görünümü, b. Yüzün anterior görünümü, c. Mezopleuron ve tegula, d. Postpetiol görünümü…... 97 Şekil 4.46. Diadromus albinotatus a. Lateral görünümü, b. Mezopleuronda epiknemial karina görünümü, c. Abdomen lateral görünümü, d. Yüzün anterior görünümü………………………………………… 98 Şekil 4.47. Diphyus trifascitatus a. Lateral genel görünümü, b. Anterior yüz görünümü, c. Dorsal abdomen görünümü, d. Skutellum görünümü…………………………………………………………. 99 Şekil 4.48. Ichneumon caloscelis a. Lateral görünümü, b. Propodeum lateral görünümü, c. Abdomen ve toraks dorsal görünümü, d. Yüzün anterior görünümü……………………………………………….... 100 Şekil 4.49. Spilichneumon occisorius lateral görünümü……………………… 101 Şekil 4.50. Virgichneumon digrammus lateral görünümü……...……………... 102 Şekil 4.51. Barichneumon peregrinator lateral görünümü, b. Dorsal toraks ix

görüntüsü, c. Abdomen tergit 1 ve 2, thyridia görüntüsü, d. Yüzün anterior görüntüsü…………………………………………………. 103 Şekil 4.52. Mesochorus arenarius lateral görünümü………………...…...…... 104 Şekil 4.53. Mesochorus fulgurans a. Lateral görünümü, b. Yüzün anterior görünümü, c. Tarsal tırnaklar…………………………………...... 105 Şekil 4.54. Symplecis invisitata a. Lateral görünümü, b. Anterior yüz, c. Mezopleuron, propodeum, d. Dorsal propodeum ve skutellum...... 108 Şekil 4.55. Ophion obscuratus lateral görünümü……………………………... 109 Şekil 4.56. Perithous scurra lateral görünümü……...………………………… 111 Şekil 4.57. Pimpla artemonis lateral görünümü…………………...………….. 112 Şekil 4.58. Pimpla turionellae lateral görünümü……………………...……… 113 Şekil 4.59. Clistopyga rufator lateral görünümü……………………...………. 114 Şekil 4.60. Iseropus stercorator lateral görünümü…………………...……….. 115 Şekil 4.61. Zatypota bohemani lateral görünümü……………………………... 116 Şekil 4.62. Gelanes fusculus lateral görünümü…………………...…………... 117 Şekil 4.63. Probles anatolicus lateral görünümü…………………...………… 118 Şekil 4.64. Acrotomus succinctus lateral görünümü…………………….…….. 119 Şekil 4.65. Exenterus abruptorius lateral görünümü……………………...…... 120 Şekil 4.66. Monoblastus brachyacanthus lateral görünümü………………….. 121 Şekil 4.67. Netelia dilatata lateral görünümü…………………………………. 122 Şekil 4.68. Odontocolon quercinum a. Lateral genel görünümü, b. Metafemur’daki diş görüntüsü, c. Anterior yüz görünümü, d. 1.-2. tergit görünümü…………………………………………………… 123 Şekil 5.1. Mesochorus fulgurans türünün dağılım gösterdiği ülkeler……...... 125 Şekil 5.2. a. Charitopes gastricus, b. Hemiteles similis, c. Symplecis invisitata türlerinin dağılım gösterdiği ülkeler……………………. 127 Şekil 5.3. a. Chorinaeus scrobipalpe, b. Dicaelotus pumilus, c. Lissonota frontalis, d. Lissonota proxima türlerinin dağılım gösterdiği ülkeler………………………………………………………….….. 128 Şekil 5.4. a. Barichneumon peregrinator, b. Herpestomus aridens, c. Diphyus trifasciatus, d. Ichneumon caloscelis türlerinin dağılım gösterdiği ülkeler…………………………………………...…….. 129 Şekil 5.5. Trieces bellulus türünün dağılım gösterdiği ülkeler………………. 129 Şekil 5.6. Mesoleius melanoleucus türünün dağılım gösterdiği ülkeler...... 130 Şekil 5.7. a. Arotrephes perfusor, b. Bathythrix strigosa, c. Diadromus albinotatus, d. Tropistes falcatus, e. Olesicampe fulcrans, f. Gelis gallicator, g. Odontocolon quercinum türlerinin dağılım gösterdiği ülkeler…………………...…………………………..… 130 .

ÇĠZELGELER DĠZĠNĠ Sayfa Çizelge 1. 1. Quicke vd., (2009)’nin yaptığı çalışma sonucundaki altfamilya dağılımı…………………………………...... 4 Çizelge 4. 1. Teşhis edilen türlerin alanlara ve istasyonlara göre dağılımı…………………………………………………….. 50

1. GĠRĠġ

Böcekler; çeşitlilikleri, ekolojik rolleri, tarım ürünleri, insan sağlığı ve doğal kaynaklar üzerindeki etkileri bakımından önemlidir. Günümüzde ―Dünyada kaç tane böcek var?‖ sorusu hala tartışma konusudur. Tahminler 2 milyon (Hodkinson ve Casson, 1991) ile 50 milyon (Scudder, 2009) arasındadır. Dünya üzerinde tanımlanan tür sayısının ise 925.000 olduğu tahmin edilmektedir. Tür zenginliği açısından beş ―ana‖ takım göze çarpmaktadır; Coleoptera, Diptera, Hymenoptera, Lepidoptera ve Hemiptera (Grimaldi ve Engel, 2005).

Hymenoptera dünya üzerindeki baskın yaşam formlarından biridir. Hymenoptera’nın ilk fosil kaydı yaklaşık 230 milyon yıl önce (Trias sonu) kaydedilmiştir (Huber, 2009). Bu kayıt Xyelidae familyasına ait Archexyela cinsi olup Crosby, Avustralya’dan elde edilmiştir.

Hymenoptera takımı, sosyal böcekler ve parazitoidlerin yanı sıra predatör ve herbivor böcekleri de içermektedir. Karasal biyoçeşitlilik üzerine yapılan birçok çalışmanın konusu olmakla birlikte, zararlı böceklerin biyolojik kontrol etmeni olarak da kullanılmaktadır (Austin ve Dowton, 2000).

Hymenoptera, Coleoptera, Lepidoptera ve Diptera’dan sonra dördüncü büyük takım olup 300.000 kadar türünün olabileceği tahmin edilmektedir (Wahl ve Sharkey, 1993). Günümüzde 125.000’den fazla tanımlanmış türü bulunmaktadır (Grimaldi ve Engel, 2005).

Hymenoptera’nın evriminde dört biyolojik özellik bulunmaktadır (Gauld ve Bolton, 1996). Bunlar;

1. Yumurtlama mekanizması (hem ovipozisyon ve hem zehir aktarımı), 2. Larvanın atasal durumu (konağa bırakılan yumurtanın konumu (endoparazitoid veya ektoparazitoid)), 3. Larval beslenme düzeninin çeşitliliği (pupa dönemine kadar besin artıklarının depolanması ve kör bağırsağın gelişimiyle ilgili),

4. Haplo-diploid cinsiyet tayini.

Bu faktörler birbirlerine oldukça bağlıdır ve bu faktörler çeşitli yaşam formlarının (ekto ve endoparazitoidler, hiperparazitoidler, gal formları, tohum yiyiciler, pollinatörler, predatörler ve sosyal böcekleri) oluşmasına neden olmuşlardır.

Hymenoptera, Symphta ve Apocrita olarak iki alt takıma ayrılır (Mason ve Huber, 1993; New, 2012). Symphta, Hymenoptera’nın %7’sini oluştururken, Apocrita %93’ünü oluşturmaktadır (Huber, 2009). Symphta, bitki ile beslenen, çok sayıda kanat damarlanması içeren ve ilk iki abdominal segmentinin bir sonraki segmente tamamen benzemesiyle nispeten değişmemiş bir abdomene sahip olan gruptur. Birçok türü ovipozitörlerini bitki dokusunu delmek için kullanmaktadır. Apocrita’da abdomenin esnekliliğini sağlayan birinci ve ikinci abdominal segmentin daralması ile özelleşmiştir. Görünen abdomen metasoma olarak adlandırılırsa da gerçekte abdomen değildir. Çünkü ilk abdominal segment (propodeum) torasik bölgeyle kaynaşmıştır. Ovipozitörleri ince ve silindirik bazen de uzundur.

Apocrita, Aculeata ve Parasitica olmak üzere iki gruba ayrılır. Acuelata grubu üyeleri ovipozitörlerini yumurta koymanın yanı sıra iğne olarak da kullanmaktadırlar. Karıncalar ve arılar Acuelata grubu üyelerindendir. Parasitica grubu üyerinin ovipozitörleri ise yumurta bırakmak için özelleşmiştir.

Ichneumonoidea üst familyası ―Apocrita alt takımı‖ içinde yer alır. Bu üst familya içerisinde Ichneumonidae, Braconidae ve Stephanidae gibi familyalar bulunmaktadır. Ichneumonidae familyasının antenlerinin iplik şeklinde (filiform) ve anten segmentlerinin 16 veya daha fazla sayıda olması, trokanterlerin iki segmentli olması ve ön kanatta kostal hücrenin olmaması diğer familyalardan ayıran belirgin özelliklerdir (Borror vd., 1979).

Ichneumonid terimi hayvanlar aleminde tür epiteti ve familya ismi olarak iki farklı canlı grubu için kullanılmaktadır. Bunlardan biri eskiden beri yılan ve sıçan yediği varsayılan Firavun sıçanı olarak bilinen Herpetes ichneumon L. dur. Diğeri ise

önemli böcek familyalarından biri olan Hymenoptera takımına bağlı ―Ichneumonidae‖ familyasıdır.

Bu ismin eski Mısır inanışlarında, timsah yumurtalarını yediğine ya da uyurken timsahın ağzından girerek içten parçalayıp öldürdüğüne inanılan ―ichneumon‖ adı verilen sansar benzeri bir hayvandan ileri geldiği düşünülmektedir. Bir böcek familyası için aynı ismin kullanılması ilgili familyaya ait üyelerin yaşam özelliklerinin bu hayvanın yaşam özellikleri ile benzerlik göstermesine bağlanmıştır. Ichneumonidae familyasına ait bireyler de bu canlıya benzer şekilde diğer böceklerin larvalarını içten yiyerek öldürmektedir (Surhone vd., 2010).

Borror vd., (1964)’ne göre Ichneumonidae familyasının sistematikteki yeri

Takım: Hymenoptera Alttakım: Apocrita Üstfamilya: Ichneumonoidea Familya: Ichneumonidae LATREILLE, 1802 şeklinde belirtilmiştir.

En son Yu vd. 2005’e göre Ichneumonidae, 24.000’den fazla tanımlanmış tür sayısı ile Hymenoptera takımı içerisinde en geniş familyadır (Quicke vd., 2009; Cummins vd., 2011). Fakat Townes (1969) tarafından türlerin çeşitliliği göz önüne alındığında bu sayının 60.000 olduğu tahmin edilmektedir (Gauld, 1991; Quicke vd., 2009; Surhone vd., 2010). Palearktik Bölge’de 37 altfamilyaya ait 9000 tür (Hansen vd., 2010), Batı Palearktik Bölge içerisinde ise 7000 tür yer almaktadır (Klopfstein ve Baur, 2011). Gauld (1997), Ichneumonidae’yi 37 altfamilyaya ayırmış iken Porter (1998) bu sayıyı 39’a çıkarmıştır. Quicke vd., (2009) ise yaptıkları çalışmada Ichneumonidae’yi 8 üst gruba ayırmışlar ve bu grupları da altfamilyalara bölmüşlerdir. Böylece altfamilya sayısını 41’e yükseltmişlerdir (Çizelge 1.1).

Çizelge 1. 1. Quicke vd., (2009)’nin yaptığı çalışma sonucundaki altfamilya dağılımı

ÜST GRUP ALTFAMĠLYA Brachycyrtinae Brachycyrtiformes Claseinae Pedunculinae Adelognathinae Ichneumoniformes Agriotypinae Alomyinae Cryptinae Ichneumoninae Labeniformes Labeninae Anomaloninae Hybrizontinae Banchinae Brachyscleromatinae Campopleginae Cremastinae Ophioniformes Ctenopelmatinae Hybrizontinae Lycorininae Nesomesochorinae Mesochorinae Metopiinae Ophioninae Oxytorinae Stilbopinae Tersilochinae Tryphoninae Orthopelmatiformes Orthopelmatinae Acaenitinae Collyriinae Cylloceriinae Pimpliformes Diacritinae Diplazontinae Orthocentrinae Pimplinae Poemeniinae Rhyssinae Poemeniinae Xoridiformes Xoridinae Eucerotinae YerleĢtirilememiĢ Microleptinae Ischyrocnemis Lapton Pseudorhyssa

Dünyanın her yerinde dağılış gösteren bu familya, soğuk ve nemli iklimi, sıcak ve kuru iklime tercih etmektedir (Gauld, 1991; Wahl ve Sharkey, 1993; Mazon vd., 2009). Ayrıca bazı araştırıcılara göre ichneumonidlerin yıllık aktivite yoğunluğu tropikal iklimlerde yağış miktarlarıyla (Gauld, 1991) veya ılıman alanlarda yüksek sıcaklıkla ilişkilendirilmektedir (Mazon vd., 2009).

Ichneumonidae, parazitik hymenopterlerin en geniş familyası olarak belirtilmiştir. Ichneumonidae türlerin parazitoid özelliğe sahip olmaları nedeniyle bunlara ―parazitik arılar‖ denilmektedir (Gauld ve Bolton 1988). Bu sayede grubun, zararlı birçok böceği baskı altında tutmada büyük önem arz ettiği, ekolojik ve biyolojik dengenin korunmasında anahtar role sahip olduğu kaydedilmektedir (Townes vd., 1965).

Ichneumonidae Familyasının Morfolojisi

Ichneumonidae türlerinde vücut büyüklüğü çok farklılık göstermektedir. Palearktik Bölge’de boy 2-30 mm arasındadır. Megashyssa Ashmead cinsine ait türlerin boyu 50 mm’ye kadar ulaşabilmektedir (Fitton vd., 1988).

BaĢ

Başın dorsalinde üçgen düzeninde yerleşmiş 3 tane osellus (nokta göz) bulunur. Anten çukurları ile oselluslar arasındaki bölge frons (alın), klipeus ile arasındaki bölgeye yüz adı verilir. Başın iki yanında petek gözler bulunur. Ağız açıklığının lateralinde mandibul, ventralinde maksiler ve dorsalinde klipeus bulunur. Başın dorsal bölgesine verteks (tepe) denir. Petek gözün alt ucu ile mandibul arasında kalan alana gena (yanak) denir. Başın arka kısmında oksipital ve hipostomal karina bulunur. Verteks ile foramen magnum arasında uzanan oksipital karina, geniş bir yay şeklinde olabildiği gibi, dar bir yay halinde de bulunabilir (Şekil 1.1). Oksipital karina’nın alt iki ucundan uzanan karinalar genal karina, alt iki ucunu kesen ve foramen magnum’a kadar uzanan karinalara ise oral karina denir (Yurtcan, 2004). Antenler anten soketlerinden başa eklemlenir. Antenler skapus, pedisel ve flagellum segmentlerinden oluşur (Şekil 1.2).

Şekil 1.1. Ichneumonidae başın anterior ve posterior görünümü (1) verteks; (2) frons; (3) yüz; (4) epistoma; (5) yan alan; (6) klipeus; (7) epistomal suture (epistomal groove); (8) Bileşik gözler; (9) ön osellus; (10) lateral osellus; (11) osellar triangle; (12) antennal oyuk (13) anten soketi; (14) anten soket kenarı (fossa); (15) interantennal tüberkül; (16) lateral tüberkül; (17) klipeal fovea (anterior tentorial pit); (18) klipeal fovea; (19) malar alan; (20) sulkus genalis (subocular groove, subocular sulcus); (21) fasial orbit (orbita faciales); (22) frontal orbit (orbita frontalis); (23) temple; (24) oksiput; (25) foramen magnum; (26) maksillar palp (palpi maxillare); (27) labial palp (palpae labiales, palpus); (28) oksipital karina; (29) hipostomal karina (oral carina, carina oralis); (30) karina genalis (31) karinal unction; (32) abscissula; (33) postgena; (34) gena (Tereshkin, 2009).

Şekil 1.2. Ichneumonidae anten yapısı (1) skapus; (2) pedisel; (3) annelus; (4) flagellum; (5) flagellar annulus; (6) tyloid (Tereshkin, 2009).

Toraks (Mesosoma)

Apocrita alttakımında abdomenin ilk segmenti toraks ile kaynaşmıştır. Bu nedenle Apcrita alttakımında vücudun ikinci bölümü bazı yazarlar (Townes, 1969; Fitton vd., 1988) tarafından toraks, bazı yazarlar tarafından da mesosoma olarak adlandırılmıştır (Wahl ve Micheal, 1993).

Protoraks mezosomanın ön parçasıdır. Protoraksın dorsaline pronotum, yanlarına propleurum ve ventraline ise prosternum adı verilir.

Mezotoraks, mezosomanın ikinci parçasıdır ve orta bacak çiftini ve ilk kanat çiftini taşır. Dorsaline mezonotum, lateraline mezopleurum adı verilir. Mezonotumun posterior kısmında bir olukla ayrılan skutellum ve postskutellum kısımları bulunur. Skutellum dışında kalan mezonotum kısmına mezoskutum adı verilir. Mezoskutumun üzerinde ön köşelerden geriye doğru uzanan ve mezoskutumu median ve lateral kısımlara ayıran longitudinal oluk notaulus adını almaktadır.

Metatoraks, mesosomanın üçüncü parçasıdır. Metanotum ve metapleurumdan oluşan metatoraks arka bacak ve arka kanat çiftini taşımaktadır.

Mesosoma ile geniş ve hareketsiz bir şekilde kaynaşmış olan ilk abdominal segment olan propodeum çoğunlukla karinalarla kuşatılmıştır. Longitudinal ve transversal karinalar içerir (Şekil 1.3).

Şekil 1.3. Ichneumonidae toraks yapısı (1) pronotum; (2) kollar; (3) pronotal rige; (4) pronotal base; (5) pronotum transverse furrow; (6) pronotum ön kısmı; (7) epomia; (8) pronotum arka köşesi; (9) pronotum alt köşesi; (10) propleura (propleurum, presternum, propleuron); (11) mezonotum; (12) median lob; (13) lateral lob; (14) notauli (parapsidae); (15) tegula; (16) aksillar uzantı (projection); (17) subalar tuberkül; (18) subalarum; (19) mezopleura (mezopleurum, mezopleuron); (20) mezosternum; (21) prepektal karina (epiknemial karina); (22) prepektus (epiknemium); (23) spekulum; (24) mezopleural çukur; (25) mezopleural çukur alanı; (26) mezopleural suture; (27) sternaulus; (28) skuto-skutellar groove; (29) skutellum; (30) postskutellum; (31) metanotum arka marjin çıkıntısı; (32) propodeum; (33) propodeum horizontal kısım; (34) area bazalis (basal area); (35) area superomedia (areola); (36) area posteromedia (petiolar area); (37) area superoeksterna (first lateral area, area externa); (38) area dentipara (second lateral area); (39) area posteroeksterna (third lateral area); (40) area spirakulifera (first pleural area + second pleural area); (41) üçüncü pleural alan (apical pleural area); (42) area metapleuralis; (43) area koksalis (juxtacoxal area); (44) median longitudinal karina (lateromedian longitudinal carina); (45) lateral longitudinal karina (carina dentipara exteriores); (46) karina metapleuralis (pleural carina); (47) koksal karina (juxtacoxal carina); (48) kostula; (49) apikal transverse karina (carina dentipara interiores, posterior transverse carina); (50) stigma; (51) apophysis (crest) (Tereshkin, 2009).

Bacaklar

Koksa, trokanter, femur, tibia ve tarsus segmentlerinden oluşur. Trokanter 2 segmentten oluşurken tarsuslar 5 segmentlidir. Tarsusun ucunda yer alan tırnakların tarak taşıyıp taşımadığı türlere göre değişir (Şekil 1.4).

Şekil 1.4. Ichneumonidae bacak kısımları (1) koksa; (2) trokanter 1+2; (3) trokantellus; (4) femur; (5) tibia; (6) tarsus; (7) metatarsus; (8) tırnaklar (Tereshkin, 2009).

Kanatlar

Mesosomaya tegula ile eklemlenen iki çift kanattan ön kanat arka kanada göre daha büyüktür. Kanat damarları ve damar dalları özel adlar almaktadır. Ön kanat çoğunlukla ikinci interkubital damar taşır. Dolayısıyla 1. ve 2. interkubital damar arasında yer alan alana areolet denir (Şekil 1.5).

Şekil 1.5. Ichneumonidae ön ve arka kanat damarlanmaları AB: Kosta, CD: Subkosta, EFG: Metakarpus, HIJF: Radius, KLMN: Kubitus, OPRY: Diskoideus, RST: Subdiskoideus, CO: Medius, UV: Submedius, VYZ: Brakius, BEH: Pterostigma, DO: Bazal damar, IL: 1. interkubital, JM: 2. interkubital damar, PL: Diskokubitus, K: Ramulus, PK: 1. rekurrent damar, MS: 2. rekurret damar, OV: Nervulus, PRY: Post nervulus, ab: Kostella, cde: subkostella, ef: Metakarpella, dgh: Radiella, jkl: Kubitella, jmp: Nervellus, mn: Diskoidella, kg: İnterkubitella, ıj: Mediella, op: submediella, pr: Brakiella, 1: Radial hücre, 2: Median hücre, 3: Diskokubital hücre, 4: Areolet, 5: 3. kubital hücre, 6: 2. Diskoidella hücre, 7: 3. Diskoidal hücre, 8: Submedian hücre, 9: 1. Brakial hücre, 10: 2. Brakial hücre, 11: Anal hücre, 12: Kostellan hücre, 13: Radiellan hücre, 14: Mediellan hücre, 15: Kubitellan hücre, 16: Diskoidellan hücre, 17: Submediellan hücre, 18: Brakiellan hücre, 19: Anellan hücre, ha: Hamuli (Yurtcan, 2004).

Abdomen/Metasoma

Apocrita alttakımından abdomen, bazı yazarlar (Townes, 1969; Fitton vd., 1988; Gauld ve Bolton, 1988) tarafından abdomen, bazı yazarlar (Wahl ve Micheal, 1993) tarafından da metasoma veya gaster olarak adlandırılır.

Metasoma yedi veya sekiz segmentten oluşur. Birinci abdomen segmenti toraksla kaynaşarak propodeumu oluşturur. Gerçekte ikinci abdomen segmenti olan birinci abdomen segmenti sap şeklini alarak incelmiştir. Bu sap anteriorde dar bir bölüm

olan petiole, arkada geniş bir bölüm olan postpetiole’den oluşur. 1. metasomal tergitteki stigmanın konumu teşhiste önem taşıyan karakterlerden biridir. Ayrıca tergitlerde görülen değişik şekillerdeki desenlenme ve karinalar da önemlidir (Çoruh, 2005).

Birinci tergit üç karinaya sahiptir. Üstten bakıldığında stigma arasında median dorsal karina, yanda stigma düzeyinde dorsalateral karina, tergitin alt kenarında ise ventrolateral karina bulunur. İkinci tergitin taban kısmında çöküntüler halinde bulunan yapılar gastrosoelus, bu çöküntüler arasındaki düz alan da thyridium adını almaktadır (Şekil 1.6).

Şekil 1.6. Ichneumonidae abdomen yapısı (1) Petiole; (2) postpetiol; (3) spirakulum; (4-14) sternit 1; (5) ventrolateral karina; (6) dorsolateral karina; (7) dorsomedian karina; (8) Median alan; (9) lateral alan; (10) gastrosol (-i); (11) thyridia (thyridium); (12) lunula (variola); (13) ovipositör kını; (15) hipogium; (16) ovipozitör yarığı; (17) latero-apikal izler; (18) apikal bantlar; (19) anal izler (Tereshkin, 2009).

Biyocoğrafya ile ilgilenen birçok bilim adamı hayvan ve bitkilerin coğrafik dağılımlarını sentetik olarak gruplayıp ―korotip‖ kavramını ortaya atmış ve kullanmıştır. Bazı araştırıcılar sadece biyocoğrafyanın temel birimi olan coğrafik dağılımı, bazıları belli bir coğrafik bölgede belli ekolojik ihtiyaçları olan türler topluluğunu, bazıları aynı biyocoğrafik geçmişe sahip olduğu varsayılan türler topluluğunu, bazıları filogenetik olarak akraba oldukları ve aynı bölgede ortaya 11

çıktıkları varsayılan tür gruplarını ve bazıları da iklimsel ve fitocoğrafik kriterler tarafından belli bir biyocoğrafik bölgede sınırlanmış türler topluluğunu ele alarak farklı korotipleri kullanmışlardır (Yurtcan, 2004). Taglianti vd. (1999) farklı karasal ve sucul grupları kullanarak Batı-Palearktik faunası için o güne kadar kullanılan korolojik modelleri revize etmiş ve modern kriterlere dayalı yeni bir korotip sınıflandırması ileri sürmüşlerdir. Taglianti vd. (1999) Holarktik bölgeyi 13 korotip altında incelemiştir.

Türkiye biyolojik çeşitlilik açısından oldukça zengin bir ülkedir. Üç kıtanın birleşim noktasında bulunması, Avrupa-Sibirya, Akdeniz ve İran-Turan olmak üzere üç fitocoğrafi bölgenin varlığı, bu bölgelere ve enlem- boylam özelliklerine bağlı olarak farklı iklim tiplerinin görülmesi, buzul dönemden az etkilenmesi, Kuzey Anadolu’yu Güney Anadolu’ya bağlayan Anadolu Diyagonali’nin varlığı, jeomorfolojik yapının bölgesel olarak farklılık göstermesi, yeraltı ve yer üstü su kaynaklarının çeşitliliği biyolojik zenginliğin sebepleri arasında sayılmaktadır (Atik vd., 2010) 40 adet milli park, 189 adet tabiat parkı ve 31 adet tabiatı koruma alanı ile Türkiye’deki bu biyolojik çeşitlilik koruma altına alınmıştır. Ayrıca Türkiye, Kafkasya, İran-Anadolu ve Akdeniz Havzası gibi sıcak noktalar açısından üç büyük bölgenin uzantısını barındırması dolayısıyla biyolojik çeşitliliği ile dünyanın en fazla dikkat çeken bölgelerinden biridir (Myers vd., 2000).

Tez çalışmasında seçilmiş olan alanlar ile ilgili kısa bir bilgi vermek gerekirse; Gelincik Dağı Tabiat Parkı Toros Sedir ormanlarıyla kaplı, 14.12.2005 tarihinde Bakanlık oluru ile Tabiat Parkı olarak ilan edilmiştir. 2593 ha büyüklüğündeki alanın Tabiat Parkı ilan edilmesinde, jeomorfolojik yapısı, bitki örtüsü, yaban hayatı ve anıtsal değerleri göz önünde bulundurulmuştur. Parkın bitki örtüsünü sedir, karaçam, meşe, ardıç, akçakesme, pırnal meşesi, sandal, erguvan, karaağaç ve Akdeniz maki türü oluşturmaktadır. Ayrıca içinde barındırdığı anıtsal nitelikteki Toros Sediri (Cedrus libani A.Rich) ağaçlarının yanında Formica rufa L. (Kırmızı Orman Karıncası)’nın doğal olarak bulunan en güney yayılışının olduğu bir alandır. Gelincik Dağı Tabiat Parkı Batı Akdeniz Bölgesi’nde Isparta İli Eğirdir ve Senirkent ilçeleri sınırları içerisinde yer alan, 38° 06’ 05‖ - 38° 03’ 10‖ kuzey enlemleri ve 30° 40’ 57‖ - 30° 45’ 20‖ doğu boylamları arasında yer almaktadır (Ülker, 2008). Kovada Gölü

Milli Parkı ise 1970 yılında milli park olarak tescil edilmiş olup 6763.5 ha alana sahiptir. Kovada Gölü Milli Parkı; birçok özelliği bünyesinde barındıran, oldukça geniş bir açık hava rekreasyon sahasıdır. Kovada Gölü Milli Parkı; 37° 37’ 30’’ kuzey enlemi ile 30° 52’ 30’’ doğu boylamında yer almaktadır. Kovada Gölü Milli Park alanında; 75 familyaya ait 259 cins, 361 tür, 44 alttür ve 10 varyete tespit edilmiştir. Tespit edilen bitkilerin fitocoğrafik bölgelere göre dağılımı ise; İran-Turan 42 (%11,6), Avrupa-Sibirya 14 (%3,9) ve Akdeniz 41 (%11,3) şeklindedir. 264 tür (%73,1) ise birden fazla fitocoğrafik bölgeye ait ya da fitocoğrafik bölgesi bilinmeyenler grubundadır. Kovada Gölü Milli Parkı sınırlarında 28 endemik bitki türü tespit edilmiştir. Endemik türleri; Abies cilicica subsp. isaurica Coode et Cullen. (Pinaceae), Alyssum pateri subsp. pater Nyar. (Brassicaceae), Arenaria acerosa Boiss. (Caryophyllaceae), Dianthus anatolicus Boiss. (Caryophyllaceae), Minuartia anatolica var. arachnoidea Mcneill. (Caryophyllaceae), Alcea apterocarpa (Fenzl) Boiss. (Malvaceae), Astragalus mesogitanus Boiss. (Fabaceae), Astragalus vulnerariae Dc. (Fabaceae), Colutea melanocalyx subsp. melanocalyx Boiss. et Heldr. (Fabaceae), Genista involucrata Spach. (Fabaceae), Bupleurum sulphureum Boiss. et Bal. (Apiaceae), Eryngium kotschyi Boiss. (Apiaceae), Haplophyllum telephioides Boiss. (Rutaceae), Ferulago platycarpa Boiss. et Bal. (Apiaceae), Asperula stricta subsp. monticola Ehrend. (Rubiaceae), Cirsium sintenisii Freyn. (Asteraceae), Helichrysum arenarium subsp. aucheri (Boiss.) Davis et Kupicha (Asteraceae), Tanacetum cadmeum subsp. cadmeum Dc. (Asteraceae), Tripleurospermum callosum (Boiss. et Heldr.) E. Hossian. (Asteraceae), Asyneuma linifolium subsp. linifolium (Boiss. et Heldr.) (Campanulaceae), Linaria genistifolia subsp. confertiflora (Boiss) Davis (Scrophulariaceae), Phlomis armeniaca Willd. (Lamiaceae), Wiedemannia orientalis Fisch. et Mey. (Lamiaceae), Thymus sipyleus subsp. sipyleus Boiss. (Lamiaceae), Euphorbia falcata subsp. macrostegia (Bornm.) O. Schwarz (Euphorbiaceae), Gladiolus anatolicus (Boiss.) Stapf. (Iridaceae)’dir (Bayram, 2007).

Sonuç olarak bu çalışmada: 1. Gelincik Dağı Tabiat Parkı ve Kovada Gölü Milli Parkı Ichneumonidae faunasının belirlenmesi ve bu sayede Türkiye Ichneumonidae faunası üzerine yapılan çalışmalara katkı sağlanması,

2. Bilim Dünyası ve/veya Türkiye faunası için yeni türlerin belirlenmesi, 3. Teşhis edilen türlerin fotoğraflarının çekilerek ileride yapılacak olan çalışmalara örnek teşkil etmesi, 4. Türkiye için yeni kayıt olan türlerin zoocoğrafik dağılımlarının açıklanmasına katkıda bulunması, 5. Süleyman Demirel Üniversitesi Fen Edebiyat Fakültesi Biyoloji Bölümü’nde böcek koleksiyonu oluşturulmasına materyal temin edilmesi amaçlanmıştır.

2. KAYNAK ÖZETĠ

Dünyada Ichneumonidae sınıflandırılması ve kataloglandırılması ile ilgili olarak yapılan en önemli çalışmalar aşağıda özetlenmiştir.

Thompson (1873), Batı Palearktik Bölge’ye ait 957 Ichneumonidae türünün varlığını kaydetmiştir.

Perkins (1959), hazırladığı 20 altfamilyayı içeren "altfamilya tanı anahtarı"nda bu altfamilyalar hakkında genel bilgiler, tribus ve cinslerin tanı anahtarları ile cinslerin kısa tanımlarını ve tür tanı anahtarlarını vermiştir.

Townes vd. (1965), Doğu Palearktik Bölge’nin Ichneumonidae familyasına ait 22 altfamilyanın ve bunların tribus ve cinslerinin tanı anahtarlarını düzenlemişlerdir. Ayrıca bu altfamilyalara ait 413 cins ve 2274 türün sinonimleri, yayılışları ve tespit edilen konukçuları belirtilmiştir.

Townes (1969; 1971), Ichneumonidae familyasına ait dünya cinslerini dört bölüm olarak incelemiştir. Birinci bölümde 26 altfamilya için hazırladığı tanı anahtarında, Ephialtinae (Pimplinae), Tryphoninae, Labiinae, Adelognathinae, Xoridinae, Agriotypinae altfamilyalarına ait genel bilgi, tribus ve cinslere ait tanı anahtarı, tanım ve sinonimlerini açıklamıştır. İkinci bölümde Cryptinae; üçüncü bölümde Lycorininae, Banchinae, Scolobatinae, Porizontinae; dördüncü bölümde Cremastinae, Phrudinae, Tersilochinae, Ophioninae, Mesochorinae, Metopiinae, Anomalinae, Acaenitinae, Microleptinae, Diplazontinae altfamilyalarını incelemiştir. Bu bölümlerde yeni 141 cins, 135 türün orijinal tanımlarını yapmıştır.

Townes (1969) ile Fitton (1976), Cremastinae, Tersilochinae, Anomalinae, Campopleginae (Porizontinae) altfamilyaları içinde inceledikleri türleri Ophioninae altfamilyası içinde ele almışlardır.

Horstmann (1971), Pygaudaeuontinae ve Tersilochinae altfamilyalarına ait cinsleri tasnif etmiştir.

Gauld (1976), Ichneumonidae familyasında öncelikle Anomalinae ve Ophioninae altfamilyalarına ait türlerin sınıflandırıldığını kaydetmiştir.

Kasparyan (1973), Palearktik Bölge’nin Pimplini tribus’una bağlı Itoplectis ve Apecthis türleri için düzenlediği tanı anahtarlarına yardımcı olacak taksonomik karakterlerin şekillerini de vermiştir. Palearktik Bölge’de Itoplectis cinsinin 17, Apecthis cinsinin 6 türü olduğunu belirtmiştir.

Kasparyan (1974), Palearktik Bölge’nin Pimpla cinsine ait yirmi sekiz türün tanı anahtarını düzenlemiş ve bu türlerin bazı taksonomik karakterlerinin şekillerini vermiştir. Yeni tür olan P. caucasica, P. bactriana, P. femorella, P. albociliata, P. pamirica’nın orijinal tanımlarını yapmıştır. Her bir türün sinonimlerini, yayılışlarını ve konaklarını vermiştir.

Kasparyan (1981), Avrupa ichneumonid türlerini revize ederek Rusya’nın Ichneumonidae faunasını çıkarmıştır.

Borror vd. (1981), Ichneumonoidae üstfamilyasını Stephanidae, Braconidae ve Ichneumonidae olmak üzere üç familya içerisinde vererek, Kuzey Amerika’da Ichneumonidae familyasına ait 3100 tür olduğunu bildirmektedirler.

Kasparyan (1981) ile Aubert (1987), Avrupa’nın Pimplinae, Tryphoninae, Xoridinae altfamilya türleri ile Cryptinae altfamilyasına ait Gelini tribusu türleri üzerine sistematik yorumlarda bulunmuşlardır.

Aubert vd. (1984), İsrail Ichneumonidae faunasına ait 14 altfamilya ve 212 tür listelemiş, ayrıca bu türlere ait tanı, sinonim ve konaklarını da belirtmiştir.

Gauld (1984), Avustralya’nın Ichneumonidae faunasına ait cinsleri vermiştir.

Fitton (1984), İngiltere’nin Collyriinae, Euceretinae, Stilbopinae ve Neorhacodinae altfamilyaları ile ilgili bilgiler vermiştir.

Sawoniewicz (1986; 1988; 1989; 1990; 1996), Avrupa Ichneumonidae faunası ile ilgili yaptığı çalışmalarda, Phygauantinae altfamilyasına ait 17, Phygodeontinae, Ichneumoninae ve Tryphoninae altfamilyalarına ait 33, Cryptinae ve Banchinae altfamilyalarına ait 19 türün bulunduğunu belirtirken, Polonya’da Dusano (Cameron) cinsine ait 65 türün olduğunu kaydetmiştir.

Gauld ve Bolton (1988), İngiltere’de Ichneumonidae familyasına ait 3200 türün varlığını kaydetmişlerdir.

Kolarov (1989a), Balkan ülkelerinden toplanan, Ophioninae, Anomaloninae, Metopiinae, Mesocharinae, Acaenitinae, Oxytorinae, Orthopalmatinae, Collyriinae, Orthocentrinae, Diplazontinae ve Ichneumoninae altfamilyalarına ait toplam 85 tür hakkında bilgi vermiştir.

Kolarov (1989b), Bulgaristan’ın Cremastinae altfamilyasına ait 16 tür belirleyerek, bunlardan iki tanesinin Bulgaristan, altı tanesinin ise bilim dünyası için yeni tür olduğunu saptamıştır.

Jussila (1991; 1992), Finlandiya’da yaptığı çalışmalarda, Adelognathinae, Ctenopelmatinae ve Tersilochinae altfamilyalarına ait 20 tür, Campopleginae ve Mesochorinae altfamilyalarına ait 12 tür olduğunu kaydetmiştir.

Piekarska (1992), Polonya’da Pimplinae altfamilyasına ait 370 tür kaydetmiştir.

Kolarov (1992), Arnavutluk’ta yaptığı çalışmalarda Ichneumonidae faunasına ait sekiz altfamilya, 38 tür bildirmiştir.

Gupta (1993), Tryphoninae altfamilyasına ait yedi cinsin tanım ve dağılışını belirtmiştir. Aynı zamanda Phrudinae altfamilyasına ait Tayvan’dan dört tür, Hindistan’dan sekiz tür olmak üzere, toplam 12 yeni tür tanımlamıştır.

Tolkanitz (1993), Palearktik Bölge için yeni kayıt olan Exochus Gravenhorst cinsine ait 11 tür tanımlamıştır.

Piekarska ve Sawoniewicz (1994), Avrupa’nın farklı habitatlarından topladıkları Pimplinae altfamilyasına ait 59 tür belirtmişlerdir.

Kolarov ve Andoni (1995), Arnavutluk’un Ichneumonidae familyasına ait Pimplinae, Tryphoninae ve Acaenitinae altfamilyalarına ait 39 tür belirtmişlerdir.

Kolarov (1995b), İtalya ve çevresinin Cremastinae altfamilyasına ait 31 tür ve bu türlere ait taksonomik karakterleri içeren bilgiler vermiştir.

Kolarov (1996), İspanya’nın Cremastinae altfamilyasına ait 28 tür belirlemiştir. Bu türlerden ikisi yeni kayıt olarak vermiştir.

Yu ve Horstmann (1997), hazırladıkları Dünya Ichneumonidae Kataloğuna göre Palearktik Bölge’de Anomaloninae’ye ait 212, Banchinae’ye ait 422, Campopleginae’ye ait 1018, Collyriinae’ye ait sekiz, Cremastinae’ye ait 131, Ctenopelmatinae’ye ait 803, Diplazontinae’ye ait 171, Metopiinae’ye ait 319, Ophioninae’ye ait 197, Pimplinae’ye ait 330 ve Tryphoninae’ye ait 577 tür tespit etmişlerdir.

Kolarov (1997a), Bulgaristan’da yaptığı çalışmalarda Ichneumonidae faunasına ait Pimplinae, Xoridinae, Acaenitinae ve Collyriinae altfamilyalarının cins ve tür anahtarları ile türlerin dağılışı ve bilinen konaklarını açıklamıştır.

Kolarov (1998), Yunanistan ve Bulgaristan Ichneumonidae faunasına ait 53 tür belirlemiştir.

Aliyev (1999), Azerbaycan’da Ichneumonidae altfamilyasından altı tribus ve 36 cinse ait 103 tür tespit etmiştir. Saptanan türlerin biyotopları, konakları ve dağılışları belirlenmiştir.

Kasparyan ve Tolkanitz (1999), Palearktik Bölge’den 450 Tryphoninae türü bildirmişlerdir.

Kolarov ve Witmond (1999), Yunanistan’dan Cremastinae altfamilyasına ait yeni bir tür olan Eucremastus priebei ile Banchinae altfamilyasına ait yeni kayıt bir tür olan Exetastes ziegleri’yi tanımlamışlardır.

Kolarov (2000), Itoplectis cinsinin Balkan Yarımadası’ndaki dağılış, konak ve zoocoğrafik bilgilerini vermiştir.

Tolkanitz (2000), Rusya ve Moğolistan Metopiinae altfamilyasından Exochus cinsine ait altı yeni tür tanımlamıştır.

Khalaim (2002), Palearktik Bölge’nin Tersilochinae altfamilyasından Gelanes (Horstmann) cinsine ait altı yeni tür tanımlamıştır. Ayrıca aynı cinsin 10 türü için bir tanı anahtarı vermiştir.

Sawoniewicz ve Wanat (2003), Gravenhorst tarafından Polonya Doğal Tarih Müzesine verilen Cryptinae altfamilyasına ait Cryptus cinsini revize etmiş, aynı zamanda Cryptus cinsine ait 108 tür tanımlamıştır.

Jonaitis (2004), Litvanya’dan Cryptinae altfamilyasına ait yeni bir tür olan Mesoleptus tobiasi sp. n.’yi tanımlamıştır.

Khalaim (2004), Tersilochinae altfamilyasına ait Barycnemis (Förster), Epistathmus (Förster) ve Spinolochus (Horstmann) cinslerinin Palearktik Bölge türlerini gözden geçirmiş, bu türlerin genel coğrafi dağılışını vermiştir. Asya’nın Barycnemis cinsine ait altı yeni tür tanımlamıştır. Ayrıca Palearktik Bölge Barycnemis cinsinin türlerine ait bir tanı anahtarı vermiştir.

Kazmierczak (2004), Polonya Ichneumonidae faunasına ait türlerin listesini vermiştir.

Humala (2004), Orthocentrinae altfamilyasına ait Eusterinx (Förster) cinsinin Palearktik Bölge türlerini gözden geçirmiş, bu türlerin genel coğrafi dağılışını vermiştir. Asya’nın Eusterinx cinsine ait altı yeni tür tanımlamıştır.

Narolsky (2004), Cremastinae altfamilyasının Palearktik Bölge türlerine ait taksonomik açıklamalar yapmış, Kazakistan ve Güney Ukrayna’dan Temelucha (Först.) cinsine ait yeni bir tür olan Temelucha tobiasi’yi tanımlamıştır.

Tolkanitz (2004), Doğu Rusya Metopiinae altfamilyasından Trieces cinsine ait iki yeni tür tanımlamıştır. Bu iki tür Trieces femoralis ve Trieces tobiasi’dir.

Thirion (2005), Belçika ve Lüksemburg Ichneumonidae faunası ile ilgili hazırladığı katalogda 1487 tür listelemiştir.

Khalaim (2006), Londra Doğal Tarih Müzesinde bulunan Tersilochinae altfamilyasına ait örnekleri tanımlamıştır. Bunlar; İtalya’dan Palpator sicilicus, Tunus’tan P. turpilucricupidus, Etiyopya’dan Tersilochus abyssinicus ve T. rusticulus, Yeni Zelanda’dan Zealochus gauldi ve Z. postfurcalis’dir.

Ambroziak (2007), Polonya Ichneumonidae faunasına ait olan Phytodietus cinsine ait olan türlerin dağılımı ve biyolojisi ile bu türlerin listesini vermiştir.

Ambroziak ve Sawoniewicz (2007), Kasparyan tarafından Polonya’da toplanan ve Avrupa Ichneumonidae faunası için yeni bir tür olan Phytodietus (Phytodietus) antennator’un dağılımı ve biyolojisi hakkında bilgiler vermişlerdir.

Khalaim ve Cancino (2008), Alloplasta coahuila sp. n. türünü Meksika’da tanımlamıştır.

Quicke vd. (2009), Ichneumonidae’nin 41 altfamilyaya ayrıldığını bildirmişlerdir.

Valera ve Díaz (2010), Venezuela’da yaptıkları çalışmada Zonopimpla cinsine ait dokuz tane yeni tür tanımlamışlardır. Bunlar Z. diazi sp. nov., Z. moralesi sp. nov., Z. pereirai sp. nov., Z. pseudoatriceps sp. nov., Z. rodriguezi sp. nov., Z. sebastiani sp. nov., Z. torrellasi sp. nov., Z. vasquezi sp. nov., ve Z. victoriae sp. nov.’dir.

Broad vd. (2011), Merkez ve Güney Amerika’dan Banchinae alt familyasına üç yeni cins ve dört yeni tür eklemişlerdir. Cinsler: Terrylee gen. n., Valdiviglypta gen. n. ve Pristiboea gen. n.’dir.

Khalaim ve Blank (2011), Avrupa’da Gelanes cinsine ait 6 yeni tanımlamışlardır. Bu türler: G. altenhoferi sp. nov., G. alternus sp. nov., G. carinatus sp. nov., G. clavulatus sp. nov., G. flagellatus sp. nov., and G. graecus sp. nov. Gelanes cuspidatus Khalaim’dir.

Sheng ve Broad (2011), Palpostilpnus (Cryptinae) cinsine yeni bir tür eklemiş olup bu cinsin tanı anahtarını yayınlamışlardır.

Choi vd. (2012), Campopleginae alt familyasına ait Dusona falcator (Fabricius, 1775), Phobocampe yasumatsui Uchida, 1954 ve Venturia longipropodeum (Uchida, 1942) türlerini kore için yeni kayıt olarak belirtmişlerdir.

Khalaim ve Cancino (2012), Exetastes (Hymenoptera: Ichneumonidae: Banchinae) cinsine ait üç tür tanımlamışlardır. Bu türler: E. arteagus sp. nov., E. Gauldi sp. nov., ve E. lascivus sp. nov.

Pham vd. (2012), Vietnam’da Acrodactyla cinsine ait altı türü tanımlanıştır.

Rousse ve Villemant (2012), Reunion Adaları’nın Ichneumonidae faunası revizyon yapmışlar ve bir cins Tariqia gen. nov. ve 14 tür yeni tanımlanmıştır. Bu türler; Acrolyta dindar sp. nov., Campoplex techer sp. nov., Diaparsis ramassamy sp. nov., Dusona douraguia sp. nov., Eriborus cadjee sp. nov., Enicospilus vitry sp. nov., Enytus huet sp. nov., Paraphyllax mussar sp. nov., Phygadeuon nativel sp. nov., Pristomerus rivier sp. nov., Stenomacrus payet sp. nov., Tariqia stellaris sp. nov., Temelucha labusi sp. nov. and Xanthocampoplex huberti sp. nov.. katalogta 13 altfamilaya ait 36 cins ve 65 tür tanımlamış olup, altfamilya, cins ve tür teşhis anahtarları verilmiştir.

Sheng vd. (2012), Anomaloninae altfamiyasına, Elaticarina Sheng, gen. n. ve Elaticarina recava Sheng, sp. n., türlerini tanımlamış ve teşhis anahtarını hazırlamışlardır.

Sun ve Sheng (2012), Ctenopelmatinae alt familyasına ait Syntactus jiulianicus Sun & Sheng, sp.n. türünü tanımlamışlar, Oriyental ve Doğu Palearktik için teşhis anahtarı oluşturmuşlardır.

Watanabe ve Maeto (2012), Himertosoma cinsine ait H. kuslitzkii sp. n., türünü tanımlamışlar ve Palearktik ve Oriyental Bölgeleri için teşhis anahtarı hazırlamışlardır.

Balueva vd. (2013), Diaparsis (Hymenoptera: Ichneumonidae: Tersilochinae) cinsine ait 11 tür teşhis etmişler, bunlardan 2 tanesinin yeni tür olduğunu belirtmişlerdir. Ayrıca Güney Kore için teşhis anahtarı oluşturmuşlardır.

Nuzhna (2013), Agrypon cinsine ait 12 türün teşhis anahtarını yayınlamıştır.

Sun vd. (2013), Metopiinae (Hymenoptera, Ichneumonidae) altfamilyasına ait Triclistus strobilius sp. n., türünü tanımlamışlardır.

Ülkemizde bu konu ile ilgili yapılan taksonomik ve sistematik çalışmalar ise şunlardır.

Sedivy (1959), Türkiye’den Ichneumonidae faunasına ait 45 tür listelemiş, ayrıca dünya için yeni bir tür olan Cremastus anatolicus’un tanımını yapmıştır.

Tuatay vd. (1972), Türkiye’nin farklı bölgelerinden toplanan 29 Ichneumonidae türü tespit etmişlerdir.

Kolarov (1986), Türkiye’nin Metopiinae altfamilyası ve Exochus cinsine ait türleri revize edip, Exochus erkini’yi tanımlamıştır.

Kolarov (1987), Balkan Yarımadası ile Türkiye’de dahil Doğu Akdeniz ülkelerinden toplanarak Macaristan Tabiat Tarihi Müzesine konulan Ichneumonidae örneklerini incelemiş, Pimplinae, Tryphoninae ve Cryptinae altfamilyalarına bağlı 112 türü liste halinde vermiştir. Yeni bir tür olan Aritranus jordanicus’un orijinal tanımını yapmıştır. Türkiye’den Pimplinae altfamilyasına ait Scambus detritus, S. brevicornis, Dolichomitus messor, Zatypota bohemani, Itoplectis tunetana, Perithous divinator türleri ile Tryphoninae altfamilyasına ait dört, Cryptinae altfamilyasına ait 10 tür tespit etmiştir.

Aubert (1989), Türkiye’nin çeşitli bölgelerinden toplanan Ichneumonidae örneklerinden dünya için yeni kayıt olan 15 türün tanımını yapmıştır.

Özdemir ve Kılınçer (1990), İç Anadolu Bölgesi’nde yaptıkları çalışmalarda Pimplinae ve Ophioninae altfamilyalarına ait 35 tür listelemişlerdir.

Kolarov (1994), Bulgaristan ve Türkiye’nin gece (nocturnal) ichneumonidlerini araştırmıştır ve 29 tür listelemiştir. Ayrıca Tryphoninae’den Netelia fuscicornis, Ophion obscuratus, Enicospilus ramidulus’un yayılışları hakkında bilgi vermiştir.

Kolarov ve Beyarslan (1994a), yaptıkları çalışmalarda Türkiye’nin değişik biyotoplarından toplanmış olan Cryptinae altfamilyasının materyali taksonomik olarak incelemiş ve 45 tür saptamışlardır. Bu türlerden 34’ü Türkiye faunası için ilk kayıt niteliği taşımaktadır.

Kolarov ve Beyarslan (1994b), Türkiye’de Pimplinae’ye ait 18 tür, Tryphoninae’ye ait 14 tür kaydetmişlerdir.

Kolarov ve Beyarslan (1994b; c), Türkiye Banchinae, Ctenopelmatinae ve Tersilochinae altfamilyalarına ait 25 tür belirlemiş, ayrıca Heterocola longipalpis’in bilim dünyası için yeni bir tür olduğunu belirlemişlerdir.

Yurtcan vd. (1994), Türkiye için yeni ve az bilinen Anomaloninae altfamilyasına ait türleri taksonomik olarak incelemiş ve sekiz tür saptanmışlardır.

Kolarov (1995a; b), Türkiye Ichneumonidae faunası ile ilgili hazırladığı kataloga göre 21 altfamilyaya ait 383 tür belirlemiştir. Bu altfamilyalardan; Campopleginae 53, Pimplinae 34, Banchinae 29, Cremastinae 11, Diplazontinae 10, Tryphoninae 16, Ctenopelmatinae 26, Ophioninae 17, Anomalinae 14, Metopiinae 22, Acaenitinae beş, Collyriinae bir tür listelemiştir. İtalya ve Akdeniz ülkeleri Cremastinae faunasına ait 31 tür bulmuştur. Bunlardan altısı Türkiye faunası için yeni kayıt özelliği göstermektedir.

Özdemir (1996), İç Anadolu Bölgesi’nin Banchinae altfamilyasına ait 17 ve Ichneumoninae altfamilyasına ait 24 tür listelemiştir. Bu türlerin 22 tanesi Türkiye için yeni kayıt özelliği göstermektedir.

Kolarov (1997a), Pimplinae, Tryphoninae, Phydeuontinae, Banchinae ve Ctenopelmatinae altfamilyalarına ait Türkiye’nin yeni ve az bilinen türleri üzerine bir çalışma yapmışlardır.

Kolarov (1997b), Balkan Yarımadası, Türkiye ve Kıbrıs Cremastinae altfamilyasına ait 63 tür listelemiştir. Bu listede üç yeni kayıt vermiş ve bunlardan Nothocremastus beyarslani türünü ise Urfa’dan dünya için yeni bir tür olarak tanımlamıştır.

Pekel (1998), Erzurum ili ve çevresinin Cremastinae faunasına ait 12 tür listelemiştir. Bunlardan üç türü yeni kayıt olarak vermiştir.

Kolarov vd. (1999), Türkiye Ichneumonidae faunasına ait 33 tür tespit etmişlerdir. Bunlardan 10 tür Türkiye için yeni kayıt olarak verilmiştir. Pimplinae ve Tryphoninae altfamilyalarına ait bazı türlerin genel coğrafik dağılımları ve bilinenlerin konakları hakkında bilgi verilmiştir.

Yurtcan vd. (1999), Türkiye Diplozantinae ve Ichneumoninae altfamilyalarına ait 15 tür belirlemişlerdir. Bunlardan sekiz tanesi Türkiye için yeni kayıttır.

Kolarov vd. (2000)’nin Ophioninae altfamilyası ile ilgili yaptıkları çalışmalarda 14 tür saptanmıştır. Bunlardan, Ophion vrevicornis, O. costatus, O. parvulus, O.

pteridis, Enicospilus inflexus, Barytatocephalus mocsaryi türleri ve Barytatocephalus sp. cinsi Türkiye Ichneumonidae faunası için yeni kayıttır. Böylece, Türkiye’deki Ophioninae altfamilyasına ait cins sayısı altıya ve tür sayısı 24’e yükselmiştir.

Özbek vd. (2000), Türkiye Ctenopelmatinae ve Campopleginae altfamilyalarına ait 17 tür tespit etmişler, bunlardan beş tanesini ise Türkiye için yeni kayıt olarak vermişlerdir. Bu türler; Absyrtus vernalis, Bathylectes anurus, Charops cantator, Dusona ucrainica, D. contumax’tır. Ayrıca Alcima picor’un Türkiye için endemik bir tür olduğunu belirtmişlerdir.

Pekel ve Özbek (2000), Erzurum’da Cremastinae altfamilyası üzerinde yaptıkları çalışmada dört cinse ait 16 tür tespit etmişlerdir. Bu türlerden Pristomerus pallidus, P. rivalis, Temelucha discoidalis, T. lucida ve T. pseudocaudata Türkiye faunası için yeni kayıt özelliği taşımaktadır.

Özdemir (2001), İç Anadolu Bölgesi’nde yaptığı çalışmalarda Diplazontinae altfamilyasına ait tespit ettiği 13 türden beş tanesini, Tryphoninae altfamilyasına ait tespit ettiği 11 türden yedi tanesini Türkiye faunası için yeni kayıt olarak vermiştir.

Özdemir ve Özdemir (2002), Orta Anadolu Bölgesi’nden toplanan Archips türlerinin larva ve pupalarından elde edilen Ichneumonidae örneklerinin değerlendirilmesi sonucu toplam 14 tür saptamış, bu türlerden Campoplex restrictor Aubert Türkiye faunası için yeni kayıt olarak verilmiştir.

Çoruh vd. (2002), Türkiye Ichneumonidae faunası için Collocerinae alt familyasını, ayrıca Strongylopsis (Brauns), Scolobates (Gravenhorst), Spudaeus (Gistel), Cylloceria (Schiodte), Megastylus (Schiodte) ve Barycnemis (Foerster) cinsleri ile yedi türü ilk defa kayıt etmişlerdir.

Yurtcan vd. (2002), Trakya Tryphoninae altfamilyasına ait 11 cins, 26 tür tespit etmişlerdir. Bunlardan 10 tanesi Türkiye için yeni kayıt olarak verilmiştir.

Kolarov vd. (2002a), Erzurum ve Diyarbakır illerinde yaptıkları çalışmalarda yeni ve az bilinen Acaenitinae altfamilyasına ait beş tür bildirmişlerdir. Acaenitus cinsi ile Acaenitus dubitator ve Phaenolobus cornutus türleri Türkiye faunası için yeni kayıt özelliği taşımaktadır. Ayrıca Phaenolobus cornutus türünün erkeği ilk defa tanımlanmıştır.

Kolarov vd. (2002b), Ichneumonidae familyasının Cremastinae altfamilyasından dört cinse ait altı tür saptamışlardır. Bunlardan Eucremastus cinsi ile Dimophora robusta, Cremastus gigas ve Eucremastus priebei türleri Türkiye faunası için yeni kayıttır. Ayrıca şimdiye kadar bilinmeyen Eucremastus priebei’nin erkeğinin tanımı yapılmıştır.

Özbek vd. (2003), Türkiye Ichneumoninae altfamilyasına ait 20 cins ve 32 tür bildirmişlerdir. Bunlardan dokuz cins ile 19 tür Türkiye faunası için yeni kayıt özelliği taşımaktadır.

Çoruh vd. (2004), yeni ve az bilinen Anomaloninae altfamilyasına ait altı cins ve 15 tür bildirmişlerdir. Bu türlerden altı tanesi Türkiye faunası için yeni kayıt özelliği taşımaktadır. Bu türler; Barylypa amabilis, B. insidiator, B. torquata, Erigorgus cubitator, E. melanobatus, Therion tarsatum’dur.

Gürbüz ve Aksoylar (2004), Ichneumonidae faunasına ait altı türü Türkiye için yeni kayıt olarak vermişlerdir. Bu türler; Pimplinae altfamilyasına ait Tromatobia ornata ve Stronyglopsis abdominalis, Tryphoninae altfamilyasına ait Tryphon auricularis ve Thibetoides acerbus, Ctenopelmatinae altfamilyasına ait Pion crassipes ve Cremastinae altfamilyasına ait Temelucha tricolorata’dır.

Kolarov ve Gürbüz (2004), Pimplinae altfamilyası ile ilgili yaptıkları çalışmalarda 26 tür tespit etmişlerdir. Bu türlerden beş tanesi Türkiye faunası için yeni kayıt özelliği taşımaktadır. Bunlar; Scambus planatus, Liotryphon punctulatus, Dolichomitus dux, Dolichomitus populneus, Zatypota percontatoria’dır.

Yurtcan (2004), Trakya Bölge’sinde Tryphoninae altfamilyasıyla ilgili yaptığı çalışmalar sonucunda Türkiye faunası için yeni kayıt 16 tür tespit etmiştir. Bu türler; Phytodietus crassitartis, Netelia (Prosthodocis) japonicus, Parabatus franki, Netelia (Netelia) ocellaris, Netelia (Netelia) rufescens, Netelia (Netelia) silantjewi, Netelia (Netelia) valvator, Neleges proditor, Tryphon (Tryphon) atriceps, Tryphon praerogator, Ctenochira angulata, Monoblastus luteomarginatus, Polyblastus (Labroctonus) alternans, Exyston sponsorius, Acrotomus lucidulus ve Kristotomus laetus’tur. Ayrıca Pimplinae altfamilyasıyla ilgili yaptığı çalışmalar sonucunda Türkiye için yeni kayıt 15 tür bulmuştur. Böylece Türkiye’de bilinen Pimplinae altfamilyasına ait tür sayısı 71’e çıkarılmıştır.

Akkaya (2005), Güneydoğu Anadolu Bölgesi ve Doğu Anadolu Bölgesi’nde yaptığı çalışmalarda, Anomaloninae altfamilyasına ait üç tür, Banchinae altfamilyasına ait sekiz tür, Collyriinae altfamilyasına ait iki tür, Ophioninae altfamilyasına ait üç tür ve Pimplinae altfamilyasına ait 12 tür saptamıştır.

Çoruh ve Özbek (2005), Türkiye Cryptinae altfamilyasına ait yeni kayıt yedi tür ve bu türlerin konaklarını vermişlerdir. Bu türler; Agrothereutes fumipensis, Hoplocryptus fugitivus, Cryptus spiralis, Gambrus opacus, Glyphicnemis profligator, Meringopus cyanator, Meringopus nigerrimus’ tur.

Çoruh vd. (2005a), Bayburt, Diyarbakır, Erzurum, Kars ve Şanlıurfa illerinde yaptıkları çalışmalarda Acaenitinae, Campopleginae, Collyriinae, Cremastinae ve Ichneumoninae altfamilyalarına ait toplam sekiz tür kaydetmişlerdir. Ctenichneumon (Ichneumoninae) ve Procinetus (Acaenitinae) cinsleri ile Ctenichneumon melanocastanus, Procinetus decimator ve Diadegma elishae türleri Türkiye Ichneumonidae faunası için yeni kayıttır.

Çoruh vd. (2005b), Tryphoninae altfamilyasına ait toplam 25 tür listelemişlerdir. Bu türlerdem 12’si ve Cysasis ve Oedemopsis cinslerini Türkiye faunasına yeni kayıt olarak vermişlerdir.

Gürbüz ve Kolarov (2005), Tryphoninae altfamilyasına dünya için yeni kayıt Parablastus anatolicus’u tanımlamışlar ve Parablastus cinsine ait tür anahtarı hazırlanmışlardır. Ayrıca Parablastus ibericus (Kasparyan) türünü Türkiye için yeni kayıt olarak bildirmişlerdir.

Gürbüz (2005), Isparta Ichneumonidae faunası ile ilgili yaptığı çalışma sonucunda, 12 altfamilya ve 25 cinse ait 37 tür tespit etmiştir. Bu türlerin dağılımı; 13 tür Pimplinae, altı tür Tryphoninae, üçer tür Cremastinae ve Diplazontinae, ikişer tür Ctenopelmatinae, Ophioninae, Anomaloninae ve Banchinae, birer tür Campopleginae, Metopiinae, Acaenitinae ve Collyriinae şeklindedir.

Yurtcan ve Beyarslan (2005), 1993-2003 yılları arasında Trakya Bölgesi’nde yapılan çalışmalarda, Pimplini and Polysphinctini (Hymenoptera: Ichneumonidae: Pimplinae)’ye ait 21 tür tespit edilmiş olup dokuz tanesi Türkiye için yeni kayıt olarak verilmiştir.

Beyarslan vd. (2006), Ganos Dağları’nda yaptıkları çalışmalarda Ichneumonidae faunası için Acaelius subfasciatus, Macrocentrus collaris, Opius nigricolaratus ve Oedomopsis scabricula türlerini yeni kayıt olarak vermişlerdir.

Gürbüz ve Kolarov (2006a), Türkiye Ichneumonidae faunasına Tryphoninae altfamilyasına ait 21 tür tespit etmişlerdir. Bu türlerden altı tanesi Türkiye faunası için yeni kayıttır.

Gürbüz ve Kolarov (2006b), Türkiye Ichneumonidae faunasına ait Collyriinae altfamilyasının türlerini revize etmişlerdir. Ayrıca Collyria isparta’yı dünya için yeni kayıt olarak vermişlerdir.

Gürbüz ve Kolarov (2006c), Türkiye Ichneumonidae faunasına Anomaloninae, Banchinae, Ophioninae ve Xoridinae altfamilyalarına ait 16 tür vermişlerdir. Bu türlerden üç tanesi Türkiye faunası için yeni kayıttır.

Kolarov ve Gürbüz (2006), Türkiye Ichneumonidae faunası için Anomaloninae altfamilyasından 32 tür, Banchinae altfamilyasından 61 tür, Ophioninae altfamilyasından 23 tür ve Xoridinae altfamilyasından sekiz tür bildirmişlerdir. Ayrıca Isparta, Burdur ve Antalya’da yaptıkları çalışmalarda Banchinae’den Türkiye faunası için iki yeni tür kaydederek bu sayı 63’e, Anomaloninae’den bir yeni tür kaydederek bu sayı 33’e çıkarılmıştır. Bu türler Banchinae altfamilyasından Alloplasta piceator ve Lissonota (Lissonota) compar, Anomaloninae altfamilyasından Kokujewiella vicaria’dır.

Yurtcan ve Beyarslan (2006), Karadeniz Bölgesi’nde yaptıkları çalışmada Acrodactyla quadrisculpta (Gravenhorst, 1820), Zabrachypus tenuiabdominalis (Uchida 1941), Zatypota percontatoria (Miiller, 1776) (Pimplinae), Poemenia hectica (Gravenhorst, 1829) (Poemeniinae), Erromenus brunnicans (Gravenhorst, 1829) ve Exenterus ictericus (Gravenhorst, 1829) (Tryphoninae) türlerini Türkiye için yeni kayıt vermişlerdir.

Yurtcan vd. (2006), 1997-1998 yıllarında yapmış oldukları çalışmada Tryphoninnae altfamilyasına ait iki türü Türkiye için yeni kayıt olarak yayımlamışlardır. Türler; Netelia (Parabates) nigricarpus (Thomson 1888) ve Netelia (Netelia) praevalvator Delrio 1971.

Kolarov ve Gürbüz (2007a), Türkiye Cryptinae altfamilyasından Phygadeuontini tribusuna ait 26 tür tespit etmişlerdir. Bu türlerden 15 tanesi Türkiye için yeni kayıt özelliği taşımaktadır. Ayrıca bu türlerin kısa zoocoğrafik dağılımları hakkında bilgiler vermişlerdir.

Kolarov ve Gürbüz (2007b), Perithous divinator (Rossi) (Hymenoptera, Ichneumonidae, Pimplinae) erkek bireyinin anten yapısı ile ilgili yeni bilgiler sunmuşlardır.

Okyar ve Yurtcan (2007), Noctuidae familyasına ait 65 birey toplamış, laboratuar ortamında bu türlerinde larvalarında üç adet Ichneumonidae familyasına ait birey

çıkışı gözlenmiştir. Bu türler; Barylypa amabilis, Enicospilus ramidulus ve Itoplectis maculator.

Yurtcan (2007), Türkiye Pimplinae altfamilyasından Ephialtini tribusuna ait 23 tür tespit etmiştir. Bunlardan beş tanesi Türkiye faunası için yeni kayıttır.

Çoruh (2008), Türkiye Anomaloninae ve Banchinae altfamilyalarına ait iki türü Türkiye faunasına yeni kayıt olarak vermiştir.

Çoruh ve Çoruh (2008), Erzurum Palandöken Dağı Ichneumonidae faunasına ait; dokuz tür Cryptinae, beş tür Ophioninae, dört tür Ichneumoninae, bir tür de Banchinae ve Pimplinae altfamilyalarından olmak üzere toplam yirmi tür tespit etmişlerdir. Her bir türün sinonimleri, genel dağılışları ve konukçu bitkileri de literatüre dayalı olarak verilmiştir.

Çoruh ve Özbek (2008), Türkiye’de 265 cinse ait 757 ichneumonid türün bulunduğunu bildirmişlerdir.

Kolarov ve Yurtcan (2008a), Türkiye Brachycyrtinae, Cryptinae and Xoridinae altfamilyalarına ait 13 tür tespit etmişlerdir. Bu türlerden iki tanesi Türkiye faunası için yeni kayıt özelliği taşımaktadır.

Kolarov ve Yurtcan (2008b), Campopleginae altfamilyasına ait Cymodusa propodeata’yı dünya için yeni kayıt olarak vermişlerdir.

Kolarov ve Çoruh (2008), Cymodusa yildirimi’yi dünya için yeni kayıt olarak vermişlerdir.

Gürbüz ve Kolarov (2008), Türkiye Cryptinae altfamilyasından Cryptini tribusuna ait 39 tür tespit etmişlerdir. Bu türlerden 12 tanesi Türkiye için yeni kayıt özelliği taşımaktadır.

Yurtcan ve Okyar (2008), Nothris verbascella ve bu türün 2 adet ichneumonid parazitoidlerini tespit etmişlerdir.

Kolarov ve Yurtcan (2009), Türkiye Cremastinae altfamilyasına ait 16 tür vermişlerdir. Bu türlerden dört tanesi Türkiye faunası için yeni kayıttır.

Kolarov vd. (2009), Türkiye Metopiinae altfamilyasına ait 39 tür vermişlerdir. Bu türlerden 25 tanesi Türkiye faunası için yeni kayıttır. Ayrıca Exochus protuberans’ı dünya için yeni kayıt olarak vermişlerdir.

Gürbüz vd. (2009a), Isparta ve çevresinde 12 altfamilyaya ait toplam 46 tür tespit etmişlerdir. Bu türlerden altı tanesi Türkiye için yeni kayıttır.

Gürbüz vd. (2009b), Türkiye Ichneumonidae familyasına ait 11 altfamilyadan toplam 78 tür vermişlerdir. Bu türlerden beş tanesi Türkiye faunasına yeni kayıt olarak verilmiştir.

Özdemir ve Güler (2009), Sultandağı Havzası kiraz bahçelerinde gerçekleştirdikleri çalışmada üç bölgeye toplam 14 malaise tuzağı kurulmuş olup 728 birey toplanmıştır. Bunlardan 30 birey teşhis edilmiş olup Xylophrurus augustus (Dalm.) Türkiye için yeni kayıt olarak verilmiştir.

Birol (2010), Isparta ili Davraz Dağı Ichneumonidae (hymenoptera) faunası üzerine yaptığı çalışmada 13 altfamilyaya ait 34 tür teşhis edilmiş Türkiye için iki adet yeni kayıt verilmiştir. Bu türler; Enizemum ornatum (Gravenhorst, 1829) ve Lissonota (Lissonota) pectinator’dur.

Eroğlu (2010), Eskişehir Türkmen Dağı Ichneumonidae faunasını belirlemek için yaptığı çalışmada bölgede 17 tür tespit etmiştir. Bunlardan Acrodactyla quadrisculpta (Gravenhorst, 1820)’yı Türkiye faunası için yeni kayıt olarak vermiştir.

Kolarov ve Gürbüz (2010), Acaenitinae altfamilyasına ait yeni bir kayıt verilmiş olup Batı Palearktik Phaenolobus cinsinin teşhis anahtarı yayımlanmıştır.

Özgen vd. (2010), Elma zararlısı olan Cimbex quadrimaculatus (O. F. Müller, 1766) (Hymenoptera: Cimbicidae) türünün parazitoiti olan Listrognathus mactator (Thunberg, 1824) (Hymenoptera: Ichneumonidae) türünü Türkiye için yeni kayıt olarak belirtmişlerdir.

Riedel vd. (2010), Ichneumoninae altfamilyasına ait 53 tür ve 12 cins Türkiye için yeni kayıt verilmiştir. Üç tür ise dünya için yeni kayıt olarak kaydedilmiştir. Bu türler: Coelichneumon nigritor sp. nov., Coelichneumon problematicus sp. nov. and Ichneumon sexcinctoides sp. nov.

Çoruh ve Özbek (2011), 1994-2007 yılları arasında gerçekleştirdikleri arazi çalışmaları sonucunda Acroricnus seductor elegans Mocsary, Hoplocryptus femoralis (Gravenhorst, 1829), Ichneumon curtulus Kriechbaumer and Astiphromma splenium türlerini Türkiye için yeni kayıt olarak belirtmişlerdir.

Gürbüz vd. (2011), Halep Çamlığı, Kengerlidüz ve Habib-i Neccar Tabiatı Koruma Alanlarının Ichneumonidae faunası çıkarılmış tespit edilen 54 türden 17’si Türkiye için yeni kayıt verilmiştir.

Khalaim ve Yurtcan (2011), Tersilochinae altfamilyasının Türkiye’den yedi cinse ait 35 türün bulunduğunu saptamış ve bunların 20’sini Türkiye için yeni kayıt vermiştir.

Kıraç (2012), Denizli ili Honaz Dağı Milli Parkı’nın Ichneumonidae (Hymenoptera) faunasını belirlemek amacı ile gerçekleştirdiği çalışmada 12 altfamilyaya ait 31 tür teşhis edilmiştir. Bu çalışmada tespit edilen üç tür Türkiye faunası için yeni kayıttır. Bunlar Diadegma insectator (Schrank, 1781), Diadegma aculeatum (Bridgman, 1889) ve Venturia atricolor (Gyorfi, 1946)’dur.

Kolarov ve Çoruh (2012), tarafından yapılan araştırma sonucunda Tryphoninae altfamilyasına ait 19 tür listelenmiştir. Bunlardan altı tür yeni kayıt olarak verilmiştir.

Bu türler; Polyblastus (Polyblastus) varitarsus, Ctenochira pratensis, Erromenus punctulatus, Tryphon (Tryphon) relator, Tryphon (Tryphon) talitzkii ve Cosmoconus (Cosmoconus) meridionator.

Çoruh ve Kolarov (2012), Ophion internigrans türünün erkek bireyini tanımlamış ve Ophion teşhis anahtarını yayınlamışlardır.

Okyar vd. (2012), Edirne’de 2007-2008 yıllarında yaptıkları çalışmada Ulmus minor’un zararlısı olan Cosmia diffinis (Linnaeus, 1767) (Lepidoptera: Noctuidae) türünün parazitoitlerini belirlemişlerdir. Bu parazitoid türlerden Gelis areator (Panzer, 1804), Itoplectis clavicornis (Thomson, 1889) ve Phobocampe lymantriae Gupta, 1983 türleri Türkiye için yeni kayıttır.

Çoruh ve Özbek (2013), 1999 ve 2003 yılları arasında Bayburt ve Erzurum’dan topladıkları ichneumonidlerden beş türü Türkiye için yeni kayıt vermişlerdir.

Çoruh vd. (2013), Campopleginae, Collyriinae, Cremastinae ve Ichneumoninae altfamilyalarından 25 tür listelemişlerdir. Bu türlerden beş tanesini de Türkiye için yeni kayıt olarak belirtmişlerdir.

3. MATERYAL ve YÖNTEM

Arazi çalışmaları 2010-2012 yılları arasında Kovada Gölü Milli Parkı ve Gelincik Dağı Tabiat Parkı’nda nisan-kasım ayları arasında yürütülmüştür. Her bir koruma alanından floristik yapı ve yüksekliğe bağlı olarak altı adet istasyon seçilmiştir. Araştırma alanı olarak seçilen bölgelere 15 günde bir gidilmiştir. Türlerin genel dağılımları, ilişkili olduğu bitkiler ve konak bilgileri Yu vd. (2012)’den verilmiştir.

3.1. Örneklerin Toplanması

Seçilen istasyonlardan örnekler ot, çalı ve ağaç vejetasyonundan atrapla süpürülerek, ayrıca malaise tuzakları yardımıyla toplanmıştır. Atrap ve emgi tüpü kullanılarak yakalanan örnekler etil asetat ile öldürüldükten sonra plastik kaplara konulmuş ve malaise tuzaklarının yakaladığı örnekler ile birlikte laboratuvara getirilmiştir. Parsel alanlara ilişkin yükselti ve koordinat bilgileri GPS kullanılarak elde edilmiştir.

Ichneumonidae’ye ait bireyler SMZ645 Nikon marka stereomikroskop altında uygun böcek iğneleriyle (000, 00, 0, 1 ve 2 numara) iğnelenip etiketlenmiş ve koleksiyon materyali haline getirilmiştir. Yükseklik, araştırma tarihi ve toplayıcının adı yazılan lokalite etiketi hazırlanmıştır. Örnekler Süleyman Demirel Üniversitesi Fen Edebiyat Fakültesi Biyoloji Bölümü’nde saklanmaktadır.

Etiketlenen örnekler daha sonra yine SMZ645 Nikon marka stereo mikroskop altında incelenmiş ve altfamilya, cins ve tür seviyelerine göre ayırt edilmiş olup fotoğraf çekimleri Zeiss Discovery V8 marka mikroskop altında gerçekleştirilmiştir. Örneklerin teşhisinde Rossem (1969), Townes (1969; 1971), Kasparyan (1973; 1981; 1990), Fitton vd. (1988), Gupta (1990), Kolarov (1997a; b), Horstmann (2006), (Schwarz ve Shaw, 1999), Khalaim (2006) ve Tolkanitz (2007)’den yararlanılmıştır.

3.2. ÇalıĢma Alanları

Kovada Gölü Milli Parkı (KGMP), Isparta ili Eğirdir ilçesinde, Gelincik Dağı Tabiat Parkı (GDTP) ise Eğirdir-Senirkent ilçeleri arasında yer almaktadır.

3.2.1. Gelincik Dağı Tabiat Parkı (GDTP)’ndan seçilen alanlar

GDTP’ndan 6 adet istasyon belirlenmiş olup seçilen alanların genel görüntüsü Şekil 3.1.’de verilmiştir.

Şekil 3.6. GDTP ve KGMP’nda kurulan malaise tuzaklarının konumları

3.2.1.1. GDTP I. istasyon (Garip orman giriĢi)

Seçilen istasyonlar arasında en düşük rakıma sahip olan alandır. Alan 38° 06.584’ K 30° 44.837’ D koordinatlarında olup 1100-1150 m yüksekliktedir. Alanda Quercus coccifera L. (Fagaceae) en yaygın olarak bulunan türdür. Arazi çalışmaları boyunca belli dönemlerde hayvan otlatmasına maruz kalmıştır. Lamium maculatum L. (Lamiaceae), Achillea sp. L. (Asteraceae), Aegilops geniculata Roth. (Poacea), Centaurea iberica Trev. ex Sprengel (Asteraceae), Juniperus oxycedrus L. (Cupressaceae), Quercus coccifera L. (Fagaceae), Scutellaria sp. L. (Lamiaceae), Sideritis sp. L. (Lamiacae), Salvia sp. L. (Lamiaceae), Teucrium folium L. (Lamiaceae), Trifolium repens L. (Fabaceae), Stachys creatica L. (Lamiaceae), Astragalus sp. L. (Fabaceae), Bromus sp. L. (Poacea), Jasminum sp. L. (Oleaceae), Asparagus sp. L. (Asparagaceae), Paronychia sp. Miller (Illecebraceae), Reseda sp. L. (Resedaceae), Verbascum sp. L. (Scrophularicaea), Muscari sp. Miller (Liliaceae), Ornithogalum sp. L. (Asparagaceae) tür ve cinsleri de bölgenin vejetasyonunu oluşturmaktadırlar (Şekil 3.2).

Şekil 3.7. GDTP I. istasyon genel görünümü

3.2.1.2. GDTP II. istasyon

38° 06.020’ K 30° 44.112’ D koordinatlarında bulunan istasyon 1250-1300 m yükseklikte olup yarı açık orman vejetasyonunda en yaygın bulunan türler Pinus nigra Arnold (Pinaceae) ve Cedrus libani A.Rich (Pinaceae)’dir. Cardaria draba L. (Brassicaceae), Ranunculus ficaria L. (Ranunculaceae), Ranunculus cuneatus Boiss. (Ranunculaceae), Centaurea depressa M. Bieberstein (Asteraceae), Geranium tuberosum L. (Geraniaceae), Trifolium davisii Hossain (Fabaceae), Crataegus orientalis Pallas ex Bieb. (Rosaceae), Convolvulus arvensis L. (Convolvulaceae), Sanguisorba minor Scop. (Rosaceae), Plantoga sp. L. (Plantaginaceae), Euphorbia L. (Euphorbiaceae), Acanthus sp. L. (Acanthacee), Salvia sp. L. (Lamiaceae), Stachys sp. L. (Lamiaceae), Lonicera periclymenum L. (Caprifoliaceae), Fragaria vesca L. (Rosaceae), Sorbus sp. L. (Rosaceae), Achillea sp. L. (Asteraceae), Coronilla sp. L. (Fabaceae), Scutellaria sp. L. (Lamiales), Rhamnus sp. L. (Rhamnaceae) bölgenin vejetasyonunu oluşturmaktadır (Şekil 3.3).

Şekil 3.8. GDTP II. istasyon genel görünümü

3.2.1.3. GDTP III. istasyon (Kurtlu Sızak Mevkii)

38° 05.916’ K 30° 43.776’ D koordinatlarında, 1300-1350 m yüksekliğinde, yarı açık ormanlık alandır. Alanın üst kesimlerinde yoğun olarak Cedrus libani A.Rich (Pinaceae) ve Pinus nigra Arnold (Pinaceae) bulunmakta iken örneklemenin daha yoğun yapıldığı aşağı kesimlerde Poa sp. L. türlerinin ağırlıklı olduğu çayır özelliğindedir. Alanda; Stachys creatica L. (Lamiaceae), Crataegus orientalis Pallas ex Bieb. (Rosaceae), Cirsium sp. Miller (Asteraceae), Scutellaria sp. L. (Lamiaceae), Malva sp. L. (Malvaceae), Sideritis sp. L. (Lamiaceae), Vicia sp. L. (Fabacee), Euphorbia sp. L. (Euphorbiaceae), Ferula sp. L. (Apiaceae) bitkileri bulunmaktadır (Şekil 3.4).

Şekil 3.9. GDTP III. istasyon genel görünümü

3.2.1.4. GDTP IV. istasyon (Tomsu Mevkii)

38° 05.869’ K 30° 44.985’ D koordinatlarında 1450-1500 m yüksekliğinde Pinus nigra Arnold (Pinaceae) ve Cedrus libani A.Rich (Pinaceae)’nin yoğun olduğu kapalı ormanlık alandır. Alanda Crataegus orientalis Pallas ex Bieb. (Rosaceae), Cedrus libani A.Rich (Pinaceae), Pinus nigra Arnold (Pinaceae), Stachys creatica L. (Lamiaceae), Rosa dumalis Bechst. (Rosaceae), Jasminum sp. L. (Oleaceae), Acanthus sp. L. (Acanthaceaee), Allium sp. L. (Liliaceae), Polygonum sp. L. 38

(Polygonaceae), Onopordum sp. L. (Asteraceae), Potentilla sp. L. (Rosaceae), Muscari sp. Miller (Liliaceae), Silene sp. L. (Caryophyllaceae), Scutellaria sp. L. (Lamiales), Ranunculus cuneatus Boiss. (Ranunculaceae), Lamium sp. L. (Lamiales) bitkileri de bölgenin vejetasyonunu oluşturmaktadır (Şekil 3.5).

Şekil 3.10. GDTP IV. istasyon genel görünümü

3.2.1.5. GDTP V. istasyon (Hoca ÇeĢmesi Mevkii)

V. Bölge, 38° 05.604’ K 30° 41.957’ D koordinatlarında 1543-1550 m yüksekliğinde ormanlık alandır. Centaurea iberica L. (Asteraceae), Potentilla sp. L. (Rosaceae), Cotoneaster sp. Medik. (Rosaceae), Sedum sp. L. (Crassulaceae), Centaurea sp. L. (Asteraceae), Achillea sp. L. (Asteraceae) tür ve cinsleri bölgenin vejetasyonunu oluşturmaktadır (Şekil 3.6).

Şekil 3.11. GDTP V. istasyon genel görünümü

3.2.1.6. GDTP VI. istasyon

38 5,488’ K 30 41,422 D koordinatlarında 1520 m yüksekliğinde olan kapalı ormanlık alandır. Pinus nigra Arnold (Pinaceae) ve Cedrus libani A.Rich (Pinaceae)’nin bol bulunduğu ormanlık alandır (Şekil 3.7).

Şekil 3.12. GDTP VI. istasyon genel görünümü

3.2.2. Kovada Gölü Milli Parkı (KGMP)’ndan seçilen alanlar

KGMP’ndan 6 adet istasyon belirlenmiş olup seçilen istasyonların genel görüntüleri Şekil 3.1.’de verilmiştir.

3.2.2.1. KGMP I. istasyon (Kanalağzı Mevkii)

Seçilen alanlar arasında en düşük rakıma sahip olan alanlardan biridir. Yaklaşık 909 m yükseklikte ve 37° 38,861’ K 30° 52,213’ D koordinatlarındadır. Geniş düzlük bir alan olan bölgede Salix sp. L. (Salicaeae), Cirsium sintenisii Freyn. (Asteraceae), Scorzonera suberosa C.Koch. (Asteraceae), Malva sylvestris L. (Malvaceae), Anthemis sp. L. (Asteraceae), Avena sp. L. (Poaceae), Triticum sp. L. (Poaceae), Astragalus sp. L. (Fabaceae), Rubus sp. L. (Rosaceae), Papaver rhoeas L. (Papaveraceae), Tamarix sp. L. (Tamaricaeae) ve Veronica sp. L. (Scrophulariaceae) türlerinin ağırlıklı olduğu çayır özelliğindeki alandır. Çevresinde Platanus orientalis L. (Platanaceae) ve Pinus nigra Arnold (Pinaceae) bulunmaktadır. İstasyon çevresinde var olan meyve bahçelerinin ilaçlanmasına bağlı olarak kimyasallara maruz kalan bir alandır. Ayrıca antropojenik etkiden kaynaklı olarak vejetasyon zarar görmektedir (Şekil 3.8).

Şekil 3.13. KGMP I. istasyon genel görünümü

3.2.2.2. KGMP II. istasyon (Yarımada Mevkii)

Alan 914 m yüksekliğinde, 37° 37.392’ K 30° 52.414’ D koordinatlarında, çalılık alandır. Muscari sp. Mill. (Hyacinthaceae), Alkanna tinctoria Tausch. (Boraginaceae), Paliurus spina-christi Miller (Rhamnaceae), Gladiolus italicus Miller (Iridaceae), Trifolium stellatum L. (Fabaceae), Lamium sp. L. (Lamiaceae), Veronica sp. L. (Plantaginaceae) gibi tek yıllık otsu bitkiler ve Quercus coccifera L. (Fagaceae) bulunur. Çevresindeki kiraz ve elma bahçelerinin ilaçlanmasından ötürü kimyasallara maruz kalmaktadır (Şekil 3.9).

Şekil 3.14. KGMP II. istasyon genel görünümü

3.2.2.3. KGMP III. istasyon (Tesbili Boyun Mevkii)

Alan 932 m yüksekliğinde olup, 37° 38.626’ K 30° 52.137’ D koordinatlarındadır. Pinus nigra Arnold. (Pinaceae), Styrax officinalis L. (Styracaceae) ve Quercus coccifera L. (Fagaceae) ile çevrili olan ormanlık alandır (Şekil 3.10).

Şekil 3.15. KGMP III. istasyon genel görünümü

3.2.2.4. KGMP IV. istasyon (Tuzla Mevkii)

Alan 37° 37.846’ K 30° 52.130’ D koordinatlarında ve 956 m yükseklikte yarı açık alandır. Eryngium kotschyi Boiss. (Apiaceae), Daphne sericea Wahl (Thymelaeaceae), Paliurus spina-christi L. (Rhamnaceae), Vicia cracca L. (Fabaceae), Ornithogalum sp. L. (Liliaceae), Muscari sp. Miller (Liliaceae), Euphorbia sp. L. (Euphorbiaceae) gibi tek yıllık bitkiler ile Pinus nigra Arnold (Pinaceae), Cedrus libani A.Rich (Pinaceae), Juniperus sp. L. (Cupressaceae), Pistacia terebinthus L. (Anacardiaceae), Quercus coccifera L. (Fagaceae) bitkileri bu bölgede bulunmaktadır (Şekil 3.11).

Şekil 3.16. KGMP IV. istasyon genel görünümü

3.2.2.5. KGMP V. istasyon (Baldıranlı Mevkii)

37° 37.243’ K 30° 52.086 D koordinatlarında 985 m yükseklikte olup en yüksek rakıma sahip olan ormanlık alandır. Alan Pinus nigra Arnold (Pinaceae), Quercus coccifera L. (Fagaceae), Quercus cerris L. (Fagaceae), Styrax officinalis L. (Styracaceae), Vicia cracca L. (Fabaceae), Euphorbia sp. L. (Euphorbiaceae), Silene sp. L. (Caryophyllaceae), Ornithogalum sp. L. (Liliaceae), Cephalanthera kurdica Bornm. Ex Kranzlin (Orchidaceae), Astragalus sp. L. (Fabaceae), Verbascum sp. L. (Scrophulariaceae) türleri ile çevrilidir. Toprak yüzeyi taşlarla kaplıdır (Şekil 3.12).

Şekil 3.17. KGMP V. istasyon genel görünümü

3.2.2.6. KGMP VI. istasyon (Bağcağız Mevkii)

37° 36.331’ K 30° 53.717’ D koordinatlarında, 909 m yüksekliğinde Malva sylvestris L. (Malvaceae), Convolvulus arvensis L. (Convolvulaceae), Avena sp. L. (Poaceae), Taraxacum sp. Wiggers (Asteraceae), Vicia sp. L. (Fabaceae), Anthemis sp. L. (Asteraceae), Verbascum sp. L. (Scrophulariaceae) türlerinin baskın olduğu Mayıs- haziran aylarında ilaçlamaya maruz kalan kiraz bahçesidir (Şekil 3.13).

Şekil 3.18. KGMP VI. istasyon genel görünümü

3.3. Verilerin Analizi

Bolluk frekansı, bir araştırma alanından bir türe ait birey sayısı ile tüm türlere ait toplam birey sayısı arasındaki yüzde oranıdır (Krebs, 1994). Türlerin bolluk frekansı değerleri de aşağıda verilen formülle hesaplanmıştır.

Bolluk Frekansı =

Türlerin bolluk frekansı kategorilerinde Engelmann’ın vermiş olduğu gruplandırma dikkate alınmıştır (Maczey, 2004):

- En Baskın (EB) > 10.0 - Baskın (B) 7.6-10.0 - Az Baskın (AB) 5.1-7.5 - Nadir (N) 2.6-5.0 - En nadir (EN) 0.0-2.5 46

4. ARAġTIRMA BULGULARI

2010-2012 yılları arasında yapılan arazi çalışmalarında her iki korunan alandan 17 altfamilyaya ait toplam 949 adet birey toplanmıştır. Bu örneklerden 16 altfamilyaya ait 71 tür teşhis edilmiştir. Teşhis edilen türlerden 21 tanesi Türkiye için yeni kayıt olarak belirlenmiştir.

2010 yılında GDTP’ndan 14 altfamilyaya bağlı 272 birey toplanmıştır. Türlerin altfamilya bazında dağılımı aşağıdaki şekilde verilmiş olup Campopleginae en fazla birey elde edilen altfamilya iken Diplazontinae ve Metopiinae en az birey elde edilen altfamilya olmuştur. KGMP’ndan ise 13 altfamilyaya ait 215 birey elde edilmiştir. Alandan en fazla birey Campopleginae altfamilyasına aitken Orthocentrinae ve Tersilochinae en az elde edilen altfamilya olmuştur (Şekil 4.1).

140 120 100 80 60 40 Birey Sayısı Birey 20 0 GDTP (2010) KGMP (2010)

Altfamilyalar

Şekil 4.1. 2010 yılı GDTP ve KGMP’ndan elde edilen bireylerin altfamilya dağılımı

2011 yılında GDTP’ndan 11 altfamilyaya ait toplam 116 birey elde edilmiştir. Alandan en fazla Cryptinae altfamilyasına ait birey elde edilmişken en az birey Ctenopelmatinae, Metopiinae ve Pimplinae atfamilyalarından elde edilmiştir. KGMP’ndan ise 10 altfamilyaya ait 29 birey elde edilmiştir. Bölgeden Banchinae altfamilyasına ait bireyler en fazla sayıda elde edilmiştir (Şekil 4.2).

60 50 40 30

20 Birey Sayısı Birey 10 KGMP (2011) 0 GDTP (2011)

Altfamilyalar

Şekil 4.2. 2011 yılı GDTP ve KGMP’ndan elde edilen bireylerin altfamilya dağılımı

2012 yılı verilerine göre her iki bölgeden toplam 317 adet ichneumonid yakalanmış olup bunlardan 216’sı GDTP’ndan elde edilmiştir. GDTP’ndan Campopleginae en fazla birey elde edilmiş altfamilyadır. KGMP’ndan ise 101 adet ichneumonid birey elde edilmiş olup Cryptinae en fazla birey elde edilen altfamilya olmuştur (Şekil 4.3).

140 120 100 80 60

Birey Sayısı Birey 40 20 KGMP 2012 0 GDTP 2012

Altfamilyalar

Şekil 4.3. 2012 yılı GDTP ve KGMP’ndan elde edilen bireylerin altfamilya dağılımı

2010-2012 yılları arasında GDTP ve KGMP Ichneumonidae familyasına ait teşhis edilen türlerin alanlara ve istasyonlara göre listesi ve türlerin bolluk frekansları Çizelge 4.1’de verilmiştir. Çalışma alanının hem karasal hem de Akdeniz ikliminin etkisi altında olması ve buna bağlı olarak doğal bitki örtüsünün zenginliği nedeniyle Ichneuonidae faunasına ait biyolojik tür çeşitliliğinin oldukça fazla olduğu görülmektedir. Çizelge 4.1 incelendiğinde;

 Tür çeşitliliği en fazla GDTP II. bölgede olduğu,  Aritranis director en bol (EB), Barlypa uniguttata bol (B), Olesicampe fulcrans az bol (AB), Anomalom cruentatum, Lissonota histrio, Clistopya rufator, Iseropus stercorator, Probles anatolicus, Spilichneumon occisorius Nadir (N) geriye kalan türler ise en nadir türler kategorisine girdiği,  Xoridinae alt familyasına ait tek tür Odontocolon guercinum’um GDTP III. bölgede yayılış gösterdiği,  En çok tür teşhisi yapılan Cryptinae altfamilyasının daha çok GDTP’ndan ve Banchinae altfamilyasına ise KGMP’ndan elde edildiği tespit edilmiştir.

Çizelge 4. 1. Teşhis edilen türlerin alanlara ve istasyonlara göre dağılımı Gelincik Dağı Tabiat Parkı Kovada Gölü Milli Parkı Altfamilya Tür Ġsmi 1. II. III. IV. V. 1. II. III. IV. V. V1. Bolluk Bölge Bölge Bölge Bölge Bölge Bölge Bölge Bölge Bölge Bölge Bölge Frekansı Anomalon cruentatum + + + + + + 4,2 (N) Anomaloninae Geoffroy, 1785 Barylypa uniguttata + + + 7,9 (B) (Gravenhorst, 1829) Lissonota (Loxonota) histrio + + 3,2 (N) (Fabricius, 1798) Exetastes adpressorius + 0,5 (EN) (Thunberg, 1822) Lissonota culiciformis + 0,5 (EN) Banchinae Gravenhorst, 1829 *Lissonota (Lissonota) frontalis + 0,5 (EN) (Desvignes, 1856) Lissonota (Lissonata) fundator + 0,5 (EN) (Thunberg, 1824) *Lissonota (Lissonota) proxima + + + 1,6 (EN) Fonscolombe, 1854 Lissonota unicincta + 0,5 (EN) Holmgren, 1860 Campoletis viennensis + 0,5 (EN) (Gravenhorst, 1829) Cymodusa (Cymodusa) australis + 0,5 (EN) Campopleginae (Smits van Burgst, 1913) Dusona intelligator + 0,5 (EN) Aubert, 1966 *Olesicampe fulcrans + 5,3 (AB) (Thomson, 1887) Pristomerus pallidus + 0,5 (EN) Thomson, 1890 Cremastinae Temelucha schoenobia + 0,5 (EN) (Thomson, 1890) Temelucha discoidalis + 0,5 (EN) (Szépligeti, 1899) Cryptinae Aritranis director + + + 11,6 (B) (Thunberg, 1822) Aritranis longicauda + 0,5 (EN) (Kriechbaumer, 1873)

Çizelge 4.1. Teşhis edilen türlerin alanlara ve istasyonlara göre dağılımı (Devam) Gelincik Dağı Tabiat Parkı Kovada Gölü Milli Parkı Altfamilya Türler 1. II. III. IV. V. 1. II. III. IV. V. V1. Bolluk Bölge Bölge Bölge Bölge Bölge Bölge Bölge Bölge Bölge Bölge Bölge Frekansı Buathra tarsoleucos + 0,5 (EN) (Schrank, 1781) Cryptus tuberculatus + + 1,6 (EN) Gravenhorst, 1829 Cryptus viduatorius + 1,6 (EN) Fabricius, 1804 Mesostenus albinotatus + 0,5 (EN) Gravenhorst, 1829 Cryptinae Myrmeleonostenus italicus + 0,5 (EN) (Gravenhorst, 1829) Stenarella domator + + 1,1 (EN) (Poda, 1761) Xylophrurus augustus + 0,5 (EN) (Dalman, 1823) *Arotrephes perfusor + 0,5 (EN) (Gravenhorst, 1829) *Bathythrix strigosa + 0,5 (EN) (Thomson, 1884) *Charitopes gastricus + 0,5 (EN) (Holmgren, 1868) Dichrogaster saharator + 0,5 (EN) (Aubert, 1964) Dichrogaster schimitscheki + 0,5 (EN) (Fahringer, 1935) Eudelus simillimus + 0,5 (EN) (Taschenberg, 1865) Gelis areator + 1,1 (EN) (Panzer, 1804) *Gelis gallicator + 0,5 (EN) (Aubert, 1971) *Hemiteles similis + 0,5 (EN) (Gmelin, 1790) *Tropistes falcatus + 0,5 (EN) (Thomson, 1884) Ctenopelmatinae *Mesoleius melanoleucus + 0,5 (EN) (Gravenhorst, 1829)

Çizelge 4.1. Teşhis edilen türlerin alanlara ve istasyonlara göre dağılımı (Devam) Gelincik Dağı Tabiat Parkı Kovada Gölü Milli Parkı Altfamilya Türler 1. II. III. IV. V. 1. II. III. IV. V. V1. Bolluk Bölge Bölge Bölge Bölge Bölge Bölge Bölge Bölge Bölge Bölge Bölge Frekansı Diplazontinae Diplazon tibiatorius + 0,5 (EN) (Thunberg, 1822) Anisobas cingulatellus + + 1,1 (EN) Horstmann, 1997 Heterischnus truncator + 0,5 (EN) (Fabricius, 1798) Colpognathus celerator 0,5 (EN) Ichneumoninae (Gravenhorst, 1807) *Dicaelotus pumilus + 0,5 (EN) (Gravenhorst, 1829) *Herpestomus arridens + + 1,6 (EN) (Gravenhorst, 1829) *Diadromus albinotatus + + 1,1 (EN) (Gravenhorst, 1829) *Diphyus trifasciatus + + 2,1 (EN) (Gravenhorst, 1829) *Ichneumon caloscelis + 1,1 (EN) Wesmael, 1845 Spilichneumon occisorius + 4,8 (N) (Fabricius, 1793) Virgichneumon digrammus + 1,6 (EN) (Gravenhorst, 1820) *Barichneumon peregrinator + 0,5 (EN) (Linnaeus, 1758) Mesochorus arenarius + 2,1 (EN) Mesochorinae (Haliday, 1838) *Mesochorus fulgurans + + 1,1 (EN) Curtis, 1833 Exochus flavifrons + 1,1 (EN) Boheman, 1863 Metopiinae Exochus vafer + 0,5 (EN) Holmgren, 1873 Exochus thomsoni + 2,1 (EN) Schmiedeknecht, 1924

Çizelge 4.1. Teşhis edilen türlerin alanlara ve istasyonlara göre dağılımı (Devam) Gelincik Dağı Tabiat Parkı Kovada Gölü Milli Parkı Altfamilya Türler 1. II. III. IV. V. 1. II. III. IV. V. V1. Bolluk Bölge Bölge Bölge Bölge Bölge Bölge Bölge Bölge Bölge Bölge Bölge Frekansı Exochus erythronotus + 0,5 (EN) Gravenhorst, 1820 Metopiinae *Chorinaeus scrobipalpe + 0,5 (EN) Aeschlimsnn, 1983 Trieces bellulus + 0,5 (EN) Kusigemati, 1984 Orthocentrinae *Symplecis invisitata + + 2,1 (EN) Rossem, 1981 Ophioninae Ophion obscuratus + 1,6 (EN) Fabricius 1798 Perithous scurra + 0,5 (EN) (Panzer,1804) Pimpla artemonis + 0,5 (EN) Kasparyan, 1973 Pimpla turionellae + 0,5 (EN) (Linnaeus, 1758) Pimplinae Clistopyga rufator + + + + 3,7 (N) Holmgren, 1856 Iseropus stercorator + 4,8 (N) (Fabricius, 1793) Zatypota bohemani + 0,5 (EN) (Holmgren, 1860) Tersilochinae Gelanes fusculus + 0,5 (EN) Holmgren, 1860 Probles anatolicus + + 3,7 (N) Horstmann, 1981 Acrotomus succinctu + 0,5 (EN) (Gravenhorst, 1829) Exenterus abruptorius + 0,5 (EN) Tryphoninae (Thunberg, 1824) Monoblastus brachyacanthus + 0,5 (EN) (Gmelin, 1790) Netelia dilatata + 2,1 (EN) (Thomson, 1888) Xoridinae *Odontocolon quercinum + 0,5 (EN) (Thomson, 1877)

4.1. Tür Listesi

4.1.1 ANOMALONINAE

4.1.1.1. Anomalini

4.1.1.1.1. Anomalon cruentatum Geoffroy, 1785 Ġncelenen Materyal: GDTP, I. Bölge, 3.VII.2010, 1♀; II. Bölge, 3.VII.2010, 1♀; III. Bölge, 29.V.2010, 1♀; IV. Bölge, 17.IV.2012, 2♀♀; 24.VI.2012, V.Bölge, 1♀; KGMP, II.Bölge, 18.IX.2010, 1♀; 10.VI.2012, 1♀. Taksonomik Karakterleri: Propodeum karinasız. Yüz, pronotum, koksa, femur, tibiada koyu kahverengindedir. Klipeus bir yivle yüzden ayrı değildir. Ön kanat areoletsiz. Mezotibia 1 spurlu. Oksipital karina dorsalde bulunur ve arka osellusun hemen altında. Dişi bireyde flagellum beyaz bantsız. 1. abdominal tergitte stigma ortanın arkasında. Abdomen yanlardan oldukça basık (Şekil 4.4). Konakları: Agrotis ipsilon (Hufnagel, 1766) (Lep.: Noctuidae), Cerura palestinensis (Bartel) (Lep.: Noctuoideae), Gonocephalum rusticum (Olivier, 1811) (Cole.: Tenebrionidae), Ptilodon capucina (Linnaeus, 1758) (Lep.: Notodontidae). Türkiye DağılıĢı: Isparta-Merkez-Kirazlıdere-Gönen (Gürbüz, 2004); Adıyaman- Merkez, Batman-Hasankeyf, Diyarbakır-Çermik-Merkez, Elazığ- Yemişlik, Malatya- Yeşilyurt-Doğanyurt, Mardin-Savur (Akkaya, 2005), Isparta-Gölcük-Çünür (Buncukçu, 2008), Isparta-Kasnak Meşesi Tabiatı Koruma Alanı (Kırtay, 2008), Isparta-Davraz (Birol, 2010). Genel Coğrafi DağılıĢı: Palearktik, Avrupa, Oriyental.

Şekil 4.4. Anomalon cruentatum lateral görünümü

4.1.1.2. Gravenhorstiini

4.1.1.2.1. Barylypa uniguttata (Gravenhorst, 1829) Ġncelenen Materyal: GDTP, II. Bölge, 24.IV.2010, 2♂♂; III. Bölge, 7-14.V.2011, 3♀♀, 5♂♂; II. Bölge, 16-30.V.2011, 2♀♀, 2♂♂; IV. Bölge, 17.VI.2012, 1♀. Taksonomik Karakterleri: Klipeusun üst kısmında sivri dişli. Antenler siyah. Baş arkaya doğru daralmış. Tergit 3 epipleurumu katlanmamış. Mezotibia 2 spurlu. Gözlerde kıl kısa veya yok. Nervellus ortanın üstünden ayrılmış. Toraks siyah ve oldukça benekli. Alın, gena, klipeus gri kıllı. Anten soketleri arasından klipeusa doğru sarı renklenme bulunur. Ön koksa karinasız. Diskoidella var. Oksipital karina tamamlanmış. Notaulus bulunur fakat zayıf (Şekil 4.5). Konakları: Şu ana kadar yapılan literatür çalışmalarında konak bilgisine rastlanmamıştır. Türkiye DağılıĢı: Çanakkale (Kolarov vd., 1994), Isparta (Gürbüz vd., 2009a). Genel Coğrafi DağılıĢı: Palearktik, Avrupa. 55

Şekil 4.5. Barylypa uniguttata lateral görünümü

4.1.2. BANCHINAE

4.1.2.1. Banchini

4.1.2.1.1. Exetastes adpressorius (Thunberg, 1822) Ġncelenen Materyal: KGMP, III. Bölge, 17.VI.2010, 1♀. Taksonomik Karakterleri: Prepektal karina bulunur. Mandibul üst ve alt diş benzer boyutta. Flagellum genellikle uzun. İkinci rekurrent damar areoletin ortasından oluşmuş. Ovipozitör kını arka tarsusun 1. segmentinden kısa. Abdominal tergitlerden en az 2 ve 3 kırmızı. Flagellum yarım beyaz bantlı. Abdominal tergit 2 hemen hemen kare. Toraks tamamen siyah. Temple genişliği (dorsalden) arka oselluslar arasındaki uzunluğa eşit. Skutellum ön kısmı sarı. Arka tibia ve tarsuslar koyu kahverengi. Tüm femurlar sarımsı kırmızı (Şekil 4.6). Konakları: Caradrina kadenii Freyer,1836 (Lep.: Noctuidae), Hoplodrina ambigua (Denis & Schiffermüller, 1775) (Lep.: Noctuidae), Hoplodrina octogenaria (Goeze, 1781) (Lep.: Noctuidae), Lygephila pastinum (Treitschke, 1826) (Lep.: Noctuidae), Rheumaptera undulata (Linnaeus 1758) (Lep.: Geometridae); Thaumetopoea pityocampa Denis & Schiffermüller,1775 (Lep.: Thaumetopoeidae). ĠliĢkili Olduğu Bitkiler: Angelica sylvestris L. (Apiaceae), Chaerophyllum aromaticum L. (Apiaceae), Chaerophyllum bulbosum L. (Apiaceae), Corylus

avellana L. (Betulaceae), Daphne gnidium L. (Thymelaeaceae), Daucus carota L. (Apiaceae), Euphorbia segueriana Necker (Euphorbiaceae), Euphorbia virgata Waldst. & Kit. (Euphorbiaceae), Ferula communis L. (Apiaceae), Fraxinus excelsior L. (Oleaceae); Heracleum sphondylium L. (Apiaceae), Juniperus communis L. (Cupressaceae), Peucedanum oreoselinum L. (Apiaceae), Prunus cerasifera Ehrhart (Rosaceae), Quercus sessiliflora Salisbury 1796 (Fagaceae), Reseda lutea L. (Resedaceae), Rubus idaeus L. (Rosaceae), Thapsia villosa L. (Apiaceae). Türkiye DağılıĢı: Türkiye (Kolarov, 1995a) Genel Coğrafi DağılıĢı: Palearktik, Avrupa.

Şekil 4.6. Exetastes adpressorius lateral görünümü

4.1.2.2. Lissonotini

4.1.2.2.1. Lissonota culiciformis Gravenhorst, 1829 Ġncelenen Materyal: KGMP, II. Bölge, 18.IX.2010, 1♀. Taksonomik Karakterler: Ön kanat areoletli. Tırnaklar kısa. Radial damar areolet arkasından az kıvrılmış veya düz. Vertex ve tegula beyaz. Skutellum kırmızı. Mezonotum kırmızı alanlı. Mezotoraksın kenarları ve ayaklar kırmızı. Tergitler ince kırmızı bantlı (Şekil 4.7).

Konakları: Archips rosana (Linnaeus, 1758) (Lep.: Tortricidae), Malacosoma neustria (Linnaeus, 1758) (Lep.: Lasiocampidae), Pandemis cerasana Hübner, 1786 (Lep.: Tortricidae), Paranthrene tabaniformis (Rottemburg, 1775) (Lep.: Sesiidae), Rhyacionia buoliana Denis & Schiffermüller, 1775 (Lep.: Tortricidae), Spilonota ocellana (Denis & Schiffermüller, 1775) (Lep.: Tortricidae). Türkiye DağılıĢı: Burdur, Isparta (Kolarov ve Gürbüz, 2006); Kasnak Meşesi Tabiatı Koruma Alanı-Isparta (Gürbüz vd., 2009b). Genel Coğrafi DağılıĢı: Avrupa, Palearktik, Nearktik.

Şekil 4.7. Lissonota culiciformis lateral görünümü

4.1.2.2.2. *Lissonota (Lissonota) frontalis (Desvignes, 1856) Ġncelenen Materyal: KGMP, II. Bölge, 17.VI.2010, 1♀. Taksonomik Karakterleri: Toraks siyah veya sadece sarı alanlı, toraks ve abdomen parlak (Şekil 4.8.a). Ayaklar kırmızı, tarsal tırnaklar pektinate (Şekil 4.8.b). Alın düz veya çok az çöküntülü (Şekil 4.8.c). Propodeum longitudinal karinalı (Şekil 4.9.d). Nervellus ortanın altından ayrılmış ve kanat areoletli (Şekil 4.8.e). 1. anten segment uzunluğu genişliğin 4 katı kadar. Arka tibia ve tarsi kahverengi. Ovipozitör uzunluğu vücut uzunluğu kadar. Konakları: Lasiocampa quercus Linnaeus, 1758 (Lep.: Lasiocampidae), Luperina testacea Denis & Schiffermüller, 1775 (Lep.: Noctuidae), Sesia bembeciformis 58

Hübner, 1806 (Lep.: Sesiidae), Synanthedon culiciformis Linnaeus, 1758 (Lep.: Sesiidae), Synanthedon formicaeformis Esper, 1783 (Lep.: Sesiidae). Türkiye DağılıĢı: Türkiye faunası için yeni kayıttır. Genel Coğrafi DağılıĢı: Çin, Çek Cumhuriyeti, Finlandiya, Fransa, Almanya, Macaristan, Kazakistan, Litvanya, Moldovya, Norveç, Polonya, Romanya, İspanya, İngiltere.

b a b

c d e e Şekil 4.8. Lissonota (Lissonota) frontalis a. Lateral görünümü, b. Tarsal tırnaklar, c. Yüzün anterior görünümü, d. Propodeumun yapısı, e. Areoletli kanat yapısı

4.1.2.2.3. Lissonota (Lissonata) fundator (Thunberg, 1824) Ġncelenen Materyal: KGMP, III. Bölge, 17.VI.2010, 1♀. Taksonomik Karakterleri: Nervellus ortanın altından ayrılmış. Ön kanat areoletli. Tırnaklar uzun aroliumun 2 katı kadar. Radial damar düz. Ovipozitör vücuttan uzun. Koksa kırmızı veya siyah (Şekil 4.9). Konakları: Agonopterix kaekeritziana (Linnaeus, 1767) (Lep.: Oecophoridae), Chamaesphecia leucopsiformis (Esper, 1800) (Lep.: Sesiidae), Chortodes elymi (Treitschke, 1825) (Lep.: Noctuidae), Epirrita autumnata (Borkhausen) (Lep.: Geometridae), Mesoligia literosa (Haworth, 1809) (Lep.: Noctuidae), Noctua fimbriata (Schreber, 1759) (Lep.: Noctuidae), Ochsenheimeria taurella (Denis & 59

Schiffermüller, 1775) (Lep.: Ypsolophidae), Synanthedon formicaeformis (Esper, 1783) (Lep.: Sesiidae), S. scoliaeformis (Borkhausen, 1789) (Lep.: Sesiidae), S. spheciformis (Borkhausen, 1789) (Lep.: Sesiidae), S. tipuliformis Clerck (Lep.: Sesiidae). Türkiye Dağılışı: Isparta-Gökçay-Kasnak Meşesi Tabiatı Koruma Alanı-Sav, Burdur-Dirmil (Kolarov ve Gürbüz, 2006). Genel Coğrafi DağılıĢı: Palearktik, Avrupa, Nearktik.

Şekil 4.9. Lissonota fundator lateral görünümü

4.1.2.2.4. Lissonota (Loxonota) histrio (Fabricius, 1798) Ġncelenen Materyal: KGMP, II. Bölge, 18.IX.2010, 1♀; GDTP, II Bölge, 9.X.2010, 4♂♂; 24.XI.2010, 1♀. Taksonomik Karakterleri: Nervellus ortanın altından ayrılmış. Mandibular dişler ortada karşılıklı. İkinci rekurrent damar ve diskokubitus (discocubitus)’da birer bulla bulunur. Abdominal tergit 2-4/5 kırmızı renkli. Pronotum sarı renkli. Koksaların ön kısmında sarı renklenmeler bulunur (Şekil 4.10). Konakları: Agriphila inquinatella (Denis & Schiffermüller, 1775) (Lep.: Crambidae), Calophasia lunula (Hufnagel, 1766) (Lep.: Noctuidae), Chionodes tragicella (Heyden, 1865) (Lep.: Gelechiidae), Cryptorhynchus lapathi (Linnaeus, 1758) (Col.: Curculionidae), Grapholita molesta (Busck, 1916) (Lep., Tortricidae), Loxostege sticticalis (Linnaeus, 1761) (Lep.: Crambidae), Pediasia luteella (Denis & Schiffermüller, 1775) (Lep.: Crambidae), Saperda scalaris (Linnaeus, 1758) (Col.: Cerambycidae); Zygaena carniolica (Scopoli, 1763) (Lep.: Zygaenidae). 60

Türkiye DağılıĢı: Erzurum (Pekel ve Özbek, 2000); Diyarbakır-Merkez, Elazığ- Hazar, Mardin-Savur (Akkaya, 2005). Genel Coğrafi DağılıĢı: Palearktik, Avrupa, Nearktik.

Şekil 4.10. Lissonota (Loxonota) histrio lateral görünümü

4.1.2.2.5. *Lissonota (Lissonota) proxima Fonscolombe, 1854 Ġncelenen Materyal: GDTP, II. Bölge, 9.X.2010, 1♂; III. Bölge, 15.X.2012, 1♀; KGMP, V. Bölge, 16.XI.2010, 1♀. Taksonomik Karakterleri: Toraks siyah. Abdomende en az 1 tergit tamamen kırmızı (tergit 2-3) (Şekil 4.11.a). Propodeum ve arka koksa oldukça benekli (Şekil 4.11.b). Radial damar düz veya hafif kıvrımlı. 1. anten segment uzunluğu genişliğin 4 katı kadar (Şekil 4.11.c). Ön kanat areoletli (Şekil 4.11.d). Tarsal tırnaklar pektinate değil (Şekil 4.11.e). Bacaklar kırmızı. Trokanter siyah. Koksa, femur, tibia kırmızı. Konakları: Şu ana kadar yapılan literatür çalışmalarında konak bilgisine rastlanmamıştır. ĠliĢkili Olduğu Bitkiler: Angelica sylvestris L. (Apiaceae), Chaerophyllum aromaticum L. (Apiaceae). Türkiye DağılıĢı: Türkiye faunası için yeni kayıttır. 61

Genel Coğrafi DağılıĢı: Avusturya, Belçika, Bulgaristan, Hırvatistan, Finlandiya, Fransa, Almanya, Macaristan, İrlanda, İtalya, Litvanya, Moldova, Hollanda, Norveç, Polonya, Romanya, Rusya, Rusya-Arkhangel'sk Oblast; Rusya-Dagestanskaya Respublika, Rusya-Kamchatka Oblast, Rusya-Moscow Oblast, Rusya-Novaya Zemlya, Rusya-Saratov Oblast, Rusya-St. Petersberg, Rusya-Tambov Oblast; Rusya- Vologda Oblast, İspanya, İsveç, İsviçre, İngiltere.

a b c

d e

Şekil 4.11. Lissonota (Lissonota) proxima a. Lateral görünümü, b. Propodeumun yapısı, c. Yüzün anterior görünümü, d., Areoletli kanat yapısı e. Tarsal tırnaklar

4.1.2.2.6. Lissonota unicincta Holmgren, 1860 Ġncelenen Materyal: KGMP, III. Bölge, 16.XI.2012, 1♀. Taksonomik Karakterleri: Ön kanat areoletli. Tarsal tırnaklar kısa. Radial damar düz veya hafif dalgalı. Toraks ve abdomen siyah. Tergit 2-3 oldukça uzamış. Koksa kırmızı. Yanak, mandibul bazal uzunluğundan kısa veya az uzun. Tergit 2-3 benekli değil. Ovipoziör vücuttan uzun değil. Vertekste sarı alan yok. Skutellum siyah. Bacaklar tamamen kırmızı (Şekil 4.12).

Konakları: Agonopterix thapsiella (Zeller, 1847) (Lep.: Oecophoridae), Gelechia turpella (Denis & Schiffermüller, 1775) (Lep.: Gelechiidae). ĠliĢkili Olduğu Bitkiler: Picea abies (L.) H.Karst. (Pinaceae); Picea excelsa Lam. (Pinaceae). Türkiye DağılıĢı: Adana (Kolarov ve Beyarslan, 1994c). Genel Coğrafi DağılıĢı: Batı Palearktik, Avrupa.

Şekil 4.12. Lissonota unicincta lateral görünümü

4.1.3. CAMPOPLEGINAE

4.1.3.1. Porizontini

4.1.3.1.1. Campoletis viennensis (Gravenhorst, 1829) Ġncelenen Materyal: GDTP, III. Bölge, 3.VII.2010, 1♀. Taksonomik Karakterleri: Labial palp 4, maksillar palp 5 segmentli. Gözler anten soketlerinin arasında belirgin olarak girintili değil. Propodeal stigma yuvarlak veya eliptik. Areolet genellikle küçük veya yok. Glymma var. Klipeus apikal kısmı medyan dişli (Şekil 4.13). Konakları: Acosmetia caliginosa (Hübner, 1813) (Lep.: Noctuidae), Athetis furvula (Hübner, 1808) (Lep.: Noctuidae), Ephestia kuehniella Zeller, 1879 (Lep.: 63

Pyralidae), Lobesia littoralis (Westwood & Humphreys, 1845) (Lep.: Cossina), Ostrinia nubilalis (Lep.: Crambidae) (Hübner, 1796); Plodia interpunctella (Hübner, [1813]) (Lep.: Pyralidae), Thera juniperata Linnaeus, 1758 (Lep.: Geometridae). ĠliĢkili Olduğu Bitkiler: Angelica sylvestris L. (Apiaceae), Peucedanum oreoselinum L. (Apiaceae). Türkiye DağılıĢı: Bayburt (Özbek vd., 2000). Genel Coğrafi DağılıĢı: Palearktik, Avrupa.

Şekil 4.13. Campoletis viennensis lateral görünümü

4.1.3.1.2. Cymodusa (Cymodusa) australis (Smits van Burgst, 1913) Ġncelenen Materyal: GDTP, II. Bölge, 27.V.2012, 1♀. Taksonomik Karakterleri: Propodeal stigma yuvarlak veya eliptik. Gözlerin iç kısmı anten soketlerine doğru nadiren girintili. Nervellus ayrılmış. Gözler seyrekten yoğuna doğru kıllı (Şekil 4.14). Konakları: Şu ana kadar yapılan literatür çalışmalarında konak bilgisine rastlanmamıştır. Türkiye DağılıĢı: Edirne (Kolarov ve Beyarslan, 1995). Genel Coğrafi DağılıĢı: Batı Palearktik, Avrupa.

Şekil 4.14. Cymodusa (Cymodusa) australis lateral görünümü

4.1.3.1.3. Dusona intelligator Aubert, 1966 Ġncelenen Materyal: KGMP, II. Bölge, 10.VI.2012, 1♀. Taksonomik Karakterleri: Propodeal stigma genellikle uzamış. Gözlerin iç kısmı anten soketleri arasında oldukça girintili. Areolet oldukça geniş. Abdomen yandan oldukça basık (Şekil 4.15). Konakları: Şu ana kadar yapılan literatür çalışmalarında konak bilgisine rastlanmamıştır. Türkiye DağılıĢı: Toros (Kolarov, 1995a) Genel Coğrafi DağılıĢı: Batı Palearktik, Avrupa.

Şekil 4.15. Dusona intelligator lateral görünümü

4.1.3.1.4. *Olesicampe fulcrans (Thomson, 1887) Ġncelenen Materyal: GDTP, III. Bölge, 24.IV.2010, 8♂♂, ♀; 19.V.2010, 1♂. Taksonomik Karakterleri: Tergit 3-5 kırmızı renkli, ayaklar kırmızı (Şekil 4.16.a). Gözlerin iç kısmı anten soketlerine doğru nadiren girintili (Şekil 4.16.b). Propodeal stigma yuvarlak veya eliptik (Şekil 4.16.c). Areolet bulunur. Mandibul alt dişi genellikle üst dişten uzun. Temple uzun ve şişkin. Arka trokanter oldukça belirgin ve çıkıntılı (Şekil 4.16.d). Baş arka tarafa doğru daralmaz. Konakları: Şu ana kadar yapılan literatür çalışmalarında konak bilgisine rastlanmamıştır. Türkiye DağılıĢı: Türkiye faunası için yeni kayıttır. Genel Coğrafi DağılıĢı: Avusturya, Belçika, Çekoslovakya, Finlandiya, Fransa, Almanya, İrlanda, Moldova, Norveç, Polonya, Romanya, Rusya, Rusya-Sankt Petersburg, İngiltere.

a b

c d

Şekil 4.16. Olesicampe fulcrans a. Lateral genel görünümü, b. Yüz anterior görünümü, c. Lateral propodeum görünümü, d. Arka trokanter görünümü

4.1.4. CREMASTINAE

4.1.4.1. Pristomerus pallidus Thomson, 1890 Ġncelenen Materyal: GDTP, I. Bölge, 27.V.2012, 1♀. Taksonomik Karakterleri: 2. tergitte thyridium bulunur. Anten kahverengi, 22 segmentli, ilk 7 flagellum eşit uzunlukta. Arka femurun ventralinde bir adet çıkıntı bulunur. Hakim renk kirli sarı. Mezonotum biri anteriorde diğer ikisi de lateral olmak üzere iki bantlı (Şekil 4.17). Konakları: Şu ana kadar yapılan literatür çalışmalarında konak bilgisine rastlanmamıştır. Türkiye DağılıĢı: Erzurum (Pekel ve Özbek, 2000). Genel Coğrafi DağılıĢı: Palearktik, Avrupa.

Şekil 4.17. Pristomerus pallidus lateral görünümü

4.1.4.2. Temelucha schoenobia (Thomson, 1890) Ġncelenen Materyal: KGMP, I. Bölge, 4.IX.2010, 1♂. Taksonomik Karakterleri: Tergit 2’de thyridium yok. Arka femur dişsiz. Ön kanattaki stigma dar. Abdomen yanlardan basık. Mandibul kısa. Alında orta diş yok (Şekil 4.18). Konakları: Şu ana kadar yapılan literatür çalışmalarında konak bilgisine rastlanmamıştır. Türkiye DağılıĢı: Antalya (Kolarov ve Beyarslan, 1999). Genel Coğrafi DağılıĢı: Palearktik, Avrupa.

Şekil 4.18. Temelucha schoenobia lateral görünümü

4.1.4.3. Temelucha discoidalis (Szépligeti, 1899) Ġncelenen Materyal: KGMP, V. Bölge, 24.VI.2012, 1♀. Taksonomik Karakterleri: Gena, manbibul taban genişliğinden kısa. Vücut genellikle siyah, bazen sarı renklenmeler içerir. Baş arkaya doğru az daralmış. Klipeus sarı ve konveks. Mezonotum ve skutellum sarı renkli. Yüz oldukça benekli. Lateral görünüşte propodeum konveks değil (Şekil 4.19). Konakları: Loxostege sticticalis (Lep.: Crambidae), Rhyacionia buoliana (Lep.: Tortricidae). ĠliĢkili olduğu Bitkiler: Foeniculum vulgare Mill (Apiaceae). Türkiye DağılıĢı: Erzurum (Pekel ve Özbek, 2000) Genel Coğrafi DağılıĢı: Palearktik, Avrupa.

Şekil 4. 19. Temelucha discoidalis lateral görünümü

4.1.5. CRYPTINAE

4.1.5.1. Cryptini

4.1.5.1.1. Aritranis director (Thunberg, 1822) Ġncelenen Materyal: GDTP, II. Bölge, 29.V.2011, 1♂; GDTP, III. Bölge, 19. V.2010, 1♂; 29.V.2010, 2♂♂; 13.VI.2010, 18♂♂. Taksonomik Karakterleri: Alında çıkıntı yok. Areolet normal, genellikle kapalı, dikdörtgen veya üçgen. Ovipozitör 1. tergitten uzun. Mezoskutum oldukça konveks. Propodeumda yan longitudinal karina ve pleural karina yok. Notaulus, mezoskutum merkezinin arkasına kadar uzanır. Propodeal stigma yuvarlak veya eliptik. 7. tergit beyaz noktasız. Klipeus anterior marjinde belirgin yan dişli. 2. tergit oldukça benekli. Tergit 1 yandan triangular veya subtriangular dişsiz. Abdomen 2-3 kahverengi. Abdomen genellikle benekli ve çok az parlak (Şekil 4.20). Konakları: Lasiocampa quercus (Linnaeus, 1758) (Lep.: Lasiocampidae), Leucoma salicis (Linnaeus, 1758) (Lep.: Lymantriidae), Phlyctaenia coronate (Hufnagel, 1767) (Lep.: Crambidae), Zygaena carniolica (Scopoli, 1767) (Lep.: Zygaenidae), Zygaena trifolii (Esper, 1783) (Lep.: Zygaenidae). ĠliĢkili Olduğu Bitkiler: Euphorbia nicaeensis All. (Euphorbiaceae).

Türkiye DağılıĢı: Isparta, Egirdir, Yalvaç, Burdur, Antalya (Gürbüz ve Kolarov, 2008; Kasnak Meşesi Tabiatı Koruma Alanı-Isparta (Gürbüz vd., 2009b). Genel Coğrafi DağılıĢı: Palearktik, Nearktik, Avrupa.

Şekil 4.20. Aritranis director lateral görünümü

4.1.5.1.2. Aritranis longicauda (Kriechbaumer, 1873) Ġncelenen Materyal: KGMP, II. Bölge, 24.VI.2012, 1♀, . Taksonomik Karakterleri: Alında çıkıntı yok. Areolet normal, genellikle kapalı, dikdörtgen veya üçgen. Ovipozitör 1. tergitten uzun. Mezoskutum oldukça konveks. Propodeumda yan longitudinal karina ve pleural karina yok. Propodeal stigma yuvarlak veya eliptik. 7. tergit beyaz noktasız. Klipeus anterior marjinde belirgin yan dişli. 2. tergit oldukça benekli. Abdomen parlak ve kahverengi (Şekil 4.21). Konakları: Şu ana kadar yapılan literatür çalışmalarında konak bilgisine rastlanmamıştır. ĠliĢkili Olduğu Bitkiler: Elymus sabulosus M. Bieb. (Poaceae), Euphorbia segueriana Necker (Euphorbiaceae). Türkiye DağılıĢı: Isparta (Gürbüz ve Kolarov, 2008). Genel Coğrafi DağılıĢı: Batı Palearktik, Avrupa.

Şekil 4.21. Aritranis longicauda lateral görünümü

4.1.5.1.3. Buathra tarsoleucos (Schrank, 1781) Ġncelenen Materyal: GDTP, II. Bölge, 12.VIII.2012, 1♀. Taksonomik Karakterleri: Başın ön kısmı boynuzsuz. Her bir anten soketleri dorsolateral çukurlu. 2. rekurrent damar az kavisli. Kanatlar uzun. Areolet oldukça geniş. 2. rekurrent damar oldukça eğimli. Arka kanattaki axillary damar uzamamış ve anal margin ile paralel. 1. tergit lateral dişsiz, çok uzun ve zayıf değil. Ovipozitör hypogiumdan belirgin olarak çıkıntı yapmış. Ovipozitör arka tibiadan oldukça uzun. 1. anten segmenti ovipozitör taperinden kısa. Mandibul alt dişi üst dişinden uzun değil. Klipeus medyan apikal dişsiz. Propodeal stigma kısa eliptik veya uzamış. Propodeum bazal karinası zayıf veya yok (Şekil 4.22). Konakları: Ammophila sabulosa (Linnaeus, 1758) (Hym: Sphecidae), Argiope bruennichi (Scopoli, 1772) (Arach: Araneidae); Lamprosticta culta (Denis & Schiffermüller, 1775) (Lep.: Noctuidae), Lymantria monacha (Linnaeus, 1758) (Lep.: Lymantridae), Panolis flammea Denis & Schiffermüller, 1775 (Lep.: Noctuidae). ĠliĢkili Olduğu Bitki: Corylus avellana L. (Betulaceae). Türkiye DağılıĢı: Türkiye (Kolarov, 1995a). Genel Coğrafi DağılıĢı: Palearktik, Avrupa.

Şekil 4.22. Buathra tarsoleucos lateral görünümü

4.1.5.1.4. Cryptus tuberculatus Gravenhorst, 1829 Ġncelenen Materyal: GDTP, I. Bölge, 13.VI.2010, 1♂; III. Bölge, 29.V.2010 1♀; 13.VI.2010, 1♀. Taksonomik Karakterleri: Areolet üçgenimsi. Yan longitudinal karina tamamen gelişmemiş. Posterior transverse karinanın sublateral köşesinde çıkıntı yok veya genellikle zayıf. Vücut turuncu renkli değil. Yüz genellikle gri renkli değil. Arka femur koyu kahverengi. Arka tarsuslardan 2, 3, 4 beyaz bantlı. Tergit 2, 3, 4 koyu kırmızı renkli (Şekil 4.23). Konakları: Şu ana kadar yapılan literatür çalışmalarında konak bilgisine rastlanmamıştır. ĠliĢkili Olduğu Bitkiler: Anethum graveolens L. (Apiaceae), Euphorbia nicaeensis All, 1785 (Euphorbiaceae), Prunus cerasifera Ehrhart (Rosaceae). Türkiye DağılıĢı: Belirtilmemiş (Sevidy, 1959). Genel Coğrafi DağılıĢı: Palearktik, Avrupa.

Şekil 4.23. Cryptus tuberculatus lateral görünümü

4.1.5.1.5. Cryptus viduatorius Fabricius, 1804 Ġncelenen Materyal: GDTP, III. Bölge, 24.IV.2010, 2♀♀; 3.VII.2010, 1♀. Taksonomik Karakterleri: Areolet üçgenimsi. Yan longitudinal karina tamamen gelişmemiş. Posterior transverse karinanın sublateral köşesinde çıkıntı yok veya genellikle zayıf. Yüz tamamen gri-sarı renkli değil. Arka femur uzamış. Abdomen siyah renkli. Tyloidea 16/17-21/22/23 anten segmentlerinde bulunur (Şekil 4.24). Konakları: Alsophila aescularia Denis & Schiffermüller, 1775 (Lep.: Geometridae), Loxostege sticticalis (Linnaeus, 1761) (Lep.: Crambidae), Phlogophora meticulosa Linnaeus, 1758 (Lep.: Noctuidae), Saperda populnea Linnaeus, 1758 (Col.: Cerambycidae); Sparganothis pilleriana Denis & Schiffermüller, 1775 (Lep.: Tortricidae). ĠliĢkili Olduğu Bitkiler: Anethum graveolens L. (Apiaceae), Angelica sylvestris L. (Apiaceae), Daucus carota L. (Apiaceae), Daucus carota sativus L. (Apiaceae), Euphorbia nicaeensis All, 1785 (Euphorbiaceae), Euphorbia virgata Waldst. & Kit (Euphorbiaceae), Heracleum sphondylium L. (Apiaceae), Medicago sativa L. (Fabaceae), Peucedanum oreoselinum L. (Apiaceae). Türkiye DağılıĢı: Erzurum, Kırklareli, İçel (Beyarslan ve Kolarov, 1994). Genel Coğrafi DağılıĢı: Palearktik, Avrupa.

Şekil 4.24. Cryptus viduatorius lateral görünümü

4.1.5.1.6. Mesostenus albinotatus Gravenhorst, 1829 Ġncelenen Materyal: KGMP, I. Bölge, 7. VIII.2010, 1♂. Taksonomik Karakterleri: Kanatlar büyük. Oksipital karina tam. Areolet oldukça küçük; genişliği uzunluğunun 1,6’sı kadar. 1. sternit uç kısmı 1. tergit stigmasının arkasına uzanır. Tergit 1’deki stigma ortanın gerisinde. Bazı abdominal tergitler tamamen siyah. Tergit 1 düz ve lateral dişli ve propodeum dorsalde longitudinal karinasız. Yüzün anterior kısmında bazen küçük boynuz bulunur. 1-3 abdominal tergitler kırmızı (Şekil 4.25). Konağı: Plodia interpunctella (Hübner, [1813]) (Lep.: Pyralidae). ĠliĢkili Olduğu Bitkiler: Daucus carota L. (Apiaceae), Euphorbia segueriana L. (Euphorbiaceae); Heracleum sphondylium L. (Apiaceae). Türkiye DağılıĢı: Sevidy, 1959; Isparta, Egirdir (Gürbüz ve Kolarov, 2008); Kasnak Meşesi Tabiatı Koruma Alanı-Isparta (Gürbüz vd., 2009b). Genel Coğrafi DağılıĢı: Palearktik, Avrupa, Nearktik.

Şekil 4.25. Mesostenus albinotatus lateral görünümü

4.1.5.1.7. Myrmeleonostenus italicus (Gravenhorst, 1829) Ġncelenen Materyal: GDTP, III. Bölge, 29.V.2010, 1♀. Taksonomik Karakterleri: Kanatlar uzun. Areolet oldukça geniş. 2. rekurrent damar oldukça eğimli. Arka kanattaki axillary damar uzamamış. 1. tergit lateral dişsiz. Başın ön kısmı boynuzsuz. Tyridium genişliği uzunluğunun 0,6’sı kadar veya gelişmemiş. Gözler arasındaki alan ile gözlerin çapı benzer. Tergit 2 oldukça benekli (Şekil 4.26). Konağı: Myrmeleon formicarius (Linnaeus, 1767) (Neu.: Myrmeleontidae) Türkiye DağılıĢı: Isparta, Antalya (Gürbüz ve Kolarov, 2008); Kasnak Meşesi Tabiatı Koruma Alanı-Isparta (Gürbüz vd., 2009b). Genel Coğrafi DağılıĢı: Palearktik, Avrupa.

Şekil 4.26. Myrmeleonostenus italicus lateral görünümü

4.1.5.1.8. Stenarella domator (Poda, 1761) Ġncelenen Materyal: GDTP, III. Bölge, 31.VII.2010, 1♀; II. Bölge, 12.VII.2012, 1♂. Taksonomik Karakterleri: Mandibul üst dişi alt dişinden uzun, bazen alt diş görünmez. Klipeus geniş, uç kısmı oldukça üçgenimsi. Tergit 1 uzamış. Areolet küçük. Oksipital karina tam. Ovipozitör dişli. Propodeum apikal karinasız. Ovipozitör vücuttan uzun (Şekil 4.27). Konakları: Andrena bisulcata Morawitz, 1877 (Hym.: Andrenidae), Catocala nymphaea Esper, 1787 (Lep.: Noctuidae), Catocala nymphagoga Esper, 1787 (Lep.: Noctuidae), Diodontus tristis (Vander Linden, 1829) (Hym.: Crabronidae), Eumenes pomiformis (Fabricius, 1781) (Hym.: Vespidae), Furcula furcula (Clerck, 1759) (Lep.: Notodontidae), Hylobius abietis Linnaeus, 1758 (Col.: Curculionidae), Monochamus galloprovincialis (Olivier, 1795) (Col.: Cerambycidae), Sceliphron spirifex (Linnaeus, 1758) (Hym.: Sphecidae), Sirex juvencus (Linnaeus, 1758) (Hym.: Siricidae). Türkiye DağılıĢı: Belgrat Ormanları (Kolarov, 1995a); Isparta, Egirdir (Gürbüz ve Kolarov, 2008); Kasnak Meşesi Tabiatı Koruma Alanı-Isparta (Gürbüz vd., 2009b).

Genel Coğrafi DağılıĢı: Palearktik, Avrupa.

Şekil 4.27. Stenarella domator lateral görünümü

4.1.5.1.9. Xylophrurus augustus (Dalman, 1823) Ġncelenen Materyal: GDTP, II. Bölge, 13.VI.2010, 1♀. Taksonomik Karakterler: Arka koksada belirgin parlak oluk yok. Toraks kırmızı desenli. Arka kanatta axillus damarı anal marjinle paralel. 1. abdominal tergitin tabanında lateral diş yok. Mandibul alt dişi üst dişten uzun değil. Klipeus küçük. Gözlerin arka kısmı kırmızı. Propodeal stigma yuvarlak. Propodeumda 4 adet diş yok. Ayaklar az çok kırmızı (Şekil 4.28). Konakları: Şu ana kadar yapılan literatür çalışmalarında konak bilgisine rastlanmamıştır. Türkiye DağılıĢı: Afyon-Sultan Dağı (Özdemir ve Güler, 2009). Genel Coğrafi DağılıĢı: Batı Palearktik, Avrupa.

Şekil 4.28. Xylophrurus augustus lateral görünümü

4.1.5.2. Phygadeuontini

4.1.5.2.1. *Arotrephes perfusor (Gravenhorst, 1829) Ġncelenen Materyal: GDTP, II. Bölge, 1.VII.2012, 1♀. Taksonomik Karakterler: Bacaklar kırmızı renkli (Şekil 4.29.a). Notaulus mezoskutum ortasına kadar uzanmaz (Şekil 4.29.b). Pronotumun orta kısmı karinasız ve tuberkülsüz. 2. interkubitus belirgin. 2. epipleural tergit, tergitten ayrılmamış. Kanat gelişimi normal. 2. rekurrent damar üzerinde 2 adet bulla bulunur (Şekil 4.29.c). Klipeus oldukça konveks (Şekil 4.29.d). Postpektal karina oluşmamış. Areolet kapalı. Vücut siyah. Tergit 2-3 siyah. Konakları: Nemapogon fungivorella (Lep.: Tineidae) (Benander, 1939) Pammene regiana (Zeller, 1849) (Lep.: Tortricidae). ĠliĢkili Olduğu Bitkiler: Euphorbia nicaeensis ALL. (Euphorbiaceae), Listera ovata (L.). R. BR. (Orchidaceae). Türkiye DağılıĢı: Türkiye faunası için yeni kayıttır. Genel Coğrafi DağılıĢı: Avusturya, Bulgaristan, Çekoslovakya, Finlandiya, Fransa, Almanya, Macaristan, İtalya, Polonya, Romanya, İspanya, İsveç, İngiltere.

a b

c d

Şekil 4.29. Arotrephes perfusor a. Lateral görünümü, b. Notaulus görünümü, c. Ön kanat görünümü, d. Yüzün anterior görünümü

4.1.5.2.2. *Bathythrix strigosa (Thomson, 1884) Ġncelenen Materyal: KGMP, V. Bölge, 17-22.V.2011, 1♀. Taksonomik Karakterleri: Tergit 2-3 veya daha az veya fazlası sarı bantlı veya bazen abdomen tamamen siyah (Şekil 4.30.a). Klipeus geniş ve derin, oldukça uzun gri kıllı (Şekil 4.30.b). Yüz, alın (Şekil 4.30.c) ve mezoskutum benekli. Oral karina oluşumu tam iken genal karina manbidul tabanından önce tamamen azalmış. Prepektal karina tamamlanmış, postpektal karina hemen hemen tamamen azalmış (Şekil 4.30.d). Anten 26-30 segmentli, skapus (scape) beyaz-sarı renkli, postanellus kavisli (Şekil 4.30.e). Notaulus belirgin ve derin, hemen hemen mezoskutum’un apical marjinine kadar uzamış. Nervulus karşılıklı. 1. tergit oldukça belirgin lateral karinalı. Ovipozitor aşağı doğru kıvrımlı. Ön ve orta koksa ve trokanter beyaz. Konakları: Diprion pini Linnaeus, 1758 (Hym.: Tenthredinoidea), Taleporia tubulosa (Retzius, 1783) (Lep.: Psychidae). Türkiye DağılıĢı: Türkiye faunası için yeni kayıttır.

Genel Coğrafi DağılıĢı: Avusturya, Belçika, Bulgaristan, Çekoslovakya, Finlandiya, Fransa, Almanya, Macaristan, İtalya, Moldova, Hollanda, Norveç, Polonya, İsveç, İngiltere.

a b c

d e

Şekil 4.30. Bathythrix strigosa a. Lateral görünümü, b. Anterior yüz görünümü, c. dorsalden yüz görünümü, d. Toraks lateral görünümü, e. Ön kanat yapısı

4.1.5.2.3. *Charitopes gastricus (Holmgren, 1868) Ġncelenen Materyal: GDTP, III. Bölge, 14.V.2011, 1♀. Taksonomik karakterleri: Vücut uzamış (Şekil 4.31.a). Gözler kılsız (Şekil 4.31.b). 2. rekurrent damar tamamen gelişmiş ve oldukça inclivous ve iki bulalı (Şekil 4.31.c). Ovipozitör kını ön kanat uzunluğunun 0.35-0.65’i kadar. 5. flagellum uzunluğu genişliğinin 1.7-1.9 kadar (Şekil 4.31.d). Mezoskutum tamamen mat veya bazen kenar lobları düz. Ovipozitör kın uzunluğu arka tibianın 1.1’i kadar. Anten tabanı ve abdomen genellikle parlak kırmızı-kahve (Şekil 4.31.e). Konakları: Hemerobius (Linnaeus, 1758) (Neuroptera: Hemerobiidae), Pristiphora abietina (Christ, 1791) (Hymenoptera: Tenthredinidae). ĠliĢkili Olduğu Bitkiler: Alnus glutinosa L. (Betulaceae), Peucedanum oreoselinum L. (Apiaceae), Picea excelsa (L.) H.Karst (Pinaecae).

Türkiye DağılıĢı: Türkiye faunası için yeni kayıttır. Genel Coğrafi DağılıĢı: Avusturya, Bulgaristan, Kanada, Çekoslovakya, Finlandiya, Fransa, Almanya, Macaristan, İrlanda, İtalya, Japonya, Letonya, Meksika, Hollanda, Polonya, Romanya, Rusya, Rusya-Karel'skaya Respublika; Rusy-Moscow Oblast, İspanya, İsveç, Amerika.

a b

c d e

z Şekil 4.31. Charitopes gastricus a. Lateral genel görünümü, b. Yüzün anterior görünümü, c. Ön kanat damarlanması, d. Flagellum segmentleri,z e. Dorsal abdomen görünümü z 4.1.5.2.4. Dichrogaster saharator (Aubert, 1964) z Ġncelenen Materyal: KGMP, III. Bölge, 16.10.2010, 1♀. Taksonomik Karakterleri: Postpektal karina yok. 2. rekurrent damar 2 bullalı. Klipeus oldukça küçük, düz veya az konveks. Propodeum oldukça kısa (Şekil 4.32). Konakları: Şu ana kadar yapılan literatür çalışmalarında konak bilgisine rastlanmamıştır. Türkiye DağılıĢı: Gökçeada-Bozcaada (Kolarov vd., 1997). Genel Coğrafi DağılıĢı: Palearktik, Avrupa.

Şekil 4.32. Dichrogaster saharator lateral görünümü

4.1.5.2.5. Dichrogaster schimitscheki (Fahringer, 1935) Ġncelenen Materyal: KGMP, V. Bölge, 7.X.2012, 1♀. Taksonomik Karakterleri: Postpektal karina yok. 2. rekurrent damar 2 bullalı. Klipeus oldukça küçük, düz veya az konveks. Propodeum oldukça kısa (Şekil 4.33). Konakları: Şu ana kadar yapılan literatür çalışmalarında konak bilgisine rastlanmamıştır. Türkiye DağılıĢı: Isparta, Egirdir (Kolarov ve Gürbüz, 2007a); Kasnak Meşesi Tabiatı Koruma Alanı-Isparta (Gürbüz vd., 2009) Genel Coğrafi DağılıĢı: Avrupa, Batı Palearktik, Nearktik.

Şekil 4.33. Dichrogaster schimitscheki lateral görünümü

4.1.5.2.6. Eudelus simillimus (Taschenberg, 1865) Ġncelenen Materyal: KGMP, III. Bölge, 4.IX.2010, 1♀. Taksonomik Karakterleri: Postpektal karina oluşmamış. Bazı türlerin kanatları kısa veya yok. Propodeum orta kısmı longitudinal karina veya tüberküllü. Mezonotum mat. Notaulus mezonotumun orta kısmına kadar uzamamış. Klipeus alt kısmı eğimli değil. Hypostomal karina, oksipital karina ile mandibul tabanından uzakta birleşir. Nervellus inklival (Şekil 4.34). Konak: Tortrix viridana ( Linnaeus, 1758) (Lep.: Tortricidae). Türkiye DağılıĢı: Türkiye (Sevidy, 1959). Genel Coğrafi DağılıĢı: Batı Palearktik, Avrupa.

Şekil 4.34. Eudelus simillimus lateral görünümü

4.1.5.2.7. Gelis areator (Panzer, 1804) Ġncelenen Materyal: GDTP, II. Bölge, 17.VI.2012, 2♀♀. Taksonomik Karakterleri: Baş ve toraks kırmızı ve siyah renkli. Postpektal karina yok. 2. rekurrent damar 2 bullalı. Ön kanat iki belirgin bantlı. Klipeus oldukça geniş ve konveks. Propodeum geniş. Epomia yok veya zayıf. Mezopleuron mat. Ovipozitör kısa, Ovipozitör kını arka tibiadan kısa. Abdomen genellikle kırmızı (Şekil 4.35). Konakları: Şu ana kadar yapılan literatür çalışmalarında konak bilgisine rastlanmamıştır. ĠliĢkili Olduğu Bitkiler: Alnus glutinosa L. (Betulaceae), Daucus carota sativus L. (Apiaceae), Euphorbia nicaeensis All, 1785 (Euphorbiaceae), Larix europaea Miller (Pinaceae), Larix polonica (Pinaceae), Mentha aquatica L. (Lamiaceae), Picea excelsa (L.) H.Karst (Pinaecae). Genel Coğrafi DağılıĢı: Avusturya, Azerbaycan, Belçika, Bulgaristan, Çin, Çek Cumhuriyeti, Çekoslovakya, Danimarka, Finlandiya, Fransa, Almanya, Yunanistan, Macaristan, İran, İrlanda, İtalya, Japonya, Kore, Litvanya, Letonya, Litvanya, Makedonya, Moldova, Hollanda, Yeni Zellanda, Norveç, Polonya, Romanya, Rusya, Rusya-Bryansk Oblast, Rusya-Karachayevo-Cherkesskaya Oblast, Rusya-Kursk Oblast, Rusya-St. Petersberg, Rusya-Tambov Oblast, Rusya-Tomsk Oblast, Slovakya, Güney Afrika, İspanya, İsveç, İsviçre, Ukrayna, İngiltere, Yugoslavya. 85

Şekil 4.35. Gelis aerator lateral görünümü

4.1.5.2.8. * Gelis gallicator (Aubert, 1971) Ġncelenen Materyal: GDTP, II. Bölge, 1.VII.2012, 1♀. Taksonomik Karakterleri: 2. abdominal tergit epipleurası ayrılmış. Epomia kısa veya yok (Şekil 4.36.a). Areolet açık. Baş kırmızı (Şekil 4.36.b).Mezotoraks mat (Şekil 4.36.c). Ön kanatta tek renkli bantlanma bulunur ve gelişimi tam (Şekil 4.36.d). Toraks belirgin kırmızı. Ovipozitör kını arka tibia’dan kısa. Konakları: Şu ana kadar yapılan literatür çalışmalarında konak bilgisine rastlanmamıştır. Türkiye DağılıĢı: Türkiye faunası için yeni kayıttır. Genel Coğrafi DağılıĢı: Fransa, Polonya, İspanya.

a b

c d

Şekil 4.36. Gelis gallicator a. Lateral görünümü, b. Yüz anterior görünümü, c. Mezonotum lateral görünümü, d. Ön kanat görünümü

4.1.5.2.9. *Hemiteles similis (Gmelin, 1790) Ġncelenen Materyal: KGMP, II. Bölge, 24.VI.2012, 1♀. Taksonomik Karakterleri: Kanat gelişimi tam (Şekil 4.37.a). Toraks siyah renkli (Şekil 4.37.b).2. rekurrent damar tek bulalı (Şekil 4.37.c). Nervellus ayrılmış. Mezoskutum mat (Şekil 4.37.d.) Mezokoksa sarı-beyaz, mezofemur kırmızı, flagellum kahverengi-siyah. Konakları: Adleria kollari Hartig (Hym.: Cynipidae), Arctosa leopardus (Sundevall, 1833) (Araneae: Lycosidae), Cydia pomonella (Linnaeus, 1758) (Lep.: Tortricidae), Dendrolimus pini (Linnaeus, 1758) (Lep.: Lasiocampidae); Epinotia nigricana (Herrich-Schäffer, 1851) (Lep.: Tortricidae); Notocelia cynosbatella (Linnaeus, 1758) (Lep.: Tortricidae), Pieris brassicae (Linnaeus, 1758) (Lep.: Pieridae), Sterrhopterix hirsutella (Haworth, 1809) (Lep.: Psychidae), Zygiella x- notata (Clerck, 1757) (Araneae: Araneidae). Türkiye DağılıĢı: Türkiye faunası için yeni kayıttır. Genel Coğrafi DağılıĢı: Avusturya, Belçika, Bulgaristan, Kıbrıs, Çek Cumhuriyeti, Çekoslovakya, Danimarka, Finlandiya, Fransa, Almanya, Macaristan, İrlanda, İtalya,

Moldova, Hollanda, Norveç, Polonya, Rusya Rusya -Kamchatka Oblast, Rusya- Karel'skaya Respublika, Rusya-St. Petersberg, Slovakya, İspanya, İsveç, Amerika, Ukrayna, İngiltere.

a b

c d

Şekil 4.37. Hemiteles similis a. Lateral görünümü, b. Abdomen lateral görünümü, c. Ön kanat, d. Mezoskutum görünümü

4.1.5.2.10. * Tropistes falcatus (Thomson, 1884) Ġncelenen Materyal: GDTP, II. Bölge, 1.VII.2012, 1♀. Taksonomik Karakterleri: 2. radyal damar gelişmemiş veya az gelişmiş. Toraks yanlardan oldukça basık (Şekil 4.38.a). Areolet kapalı. Klipeus ve mandibul siyah (Şekil 4.38.b). Nervellus az çok vertikal veya inklival (Şekil 4.38.c). Notaulus mezonotum orta kısmına kadar uzanmaz (Şekil 4.38.d). Postpektal karina oluşmamış. Abdomen 2. epipleural tergiti bir kıvrım ile ayrılmış. Kanatlar tam gelişmiş. Bacaklar kırmızı. 2. abdominal tergit kırmızı ve siyah noktalı. 3. tergit tabanı kırmızı renkli. Konakları: Şu ana kadar yapılan literatür çalışmalarında konak bilgisine rastlanmamıştır. Türkiye DağılıĢı: Türkiye faunası için yeni kayıttır.

Genel Coğrafi DağılıĢı: Avusturya, Azerbaycan, Belçika, Bulgaristan, Çekoslovakya, Finlandiya, Fransa, Almanya, İtalya, Letonya, Norveç, Polonya, Romanya, Rusya, Rusya-Pskov Oblast, Slovenya, İspanya, İsveç, İngiltere.

a b

c d

Şekil 4.38. Tropistes falcatus a. Lateral görünümü, b. Anterior yüz görünümü, c. Arka kanat, d. Mesoscutumda notaulus görünümü

4.1.6. CTENOPELMATINAE

4.1.6.1. Mesoleiini

4.1.6.1.1. *Mesoleius melanoleucus (Gravenhorst, 1829) Ġncelenen Materyal: GDTP, III. Bölge, 13.VI.2010, 1♀. Taksonomik Karakterleri: Ayaklar sarı renkli (Şekil 4.39.a). Tergit 2 ve 3’ün epipleurası genellikle belirgin çıkıntı ile ayrılmış. 2. tergit longitudinal karinasız. Tarsal tınaklar pektinate değil. Prepektal karina mezopleurumun ön kısmına kadar uzanır. Ovipozitörde subapikal dorsal çentik bulunur. Glymma bulunur. Nervulus ortadan veya ortanın altından ayrılmış. Areolet yok. Alt mandibul üst mandibuldan uzun değil. Yüz siyah, klipeus ve mandibul sarı renkli (Şekil 4.39.b). Flagellum açık

kırmızı, taban kısmı siyah noktalı sarı mandibul. Mezopleuron oldukça benekli (Şekil 4.39.c). Flagellum 38-45 segmentli. Konakları: Nematus ribesii (Scopoli, 1763) (Hym.: Tenthredinidae), Pachynematus kirbyi Dahlbom 1835 (Hym.: Tenthredinidae). Türkiye DağılıĢı: Türkiye faunası için yeni kayıt Genel Coğrafi DağılıĢı: Avusturya, Çekoslovakya, Danimarka, Finlandiya, Fransa, Almanya, Macarista, İrlanda, Letonya, Hollanda, Polonya, Romanya, Rusya, Rusya - Buryatskaya Respublika, Rusya -Chelyabinsk Oblast, Rusya -Irkutsk Oblast, Rusya - Yakutskaya Respublika, İsveç, İngiltere.

a b c

Şekil 4.39. Mesoleius melanoleucus a. Lateral görünümü, b. Anterior yüz görünümü, c. Mezopleuron görünümü

4.1.7. DIPLAZONTINAE

4.1.7.1. Diplazon tibiatorius (Thunberg, 1822) Ġncelenen Materyal: GDTP, III. Bölge, 19.V.2010, 1♀. Taksonomik Karakterleri: Notaulus mezoskutumun ön kısmında belirgin. Areolet yok. Yüz mat. Erkek birey flagellumunda tyloid yok. Erkek bireyde yüz beyaz veya sarı, dişi bireyde beyaz veya göz kenarında çizgi halinde (Şekil 4.40). Konakları: Şu ana kadar yapılan literatür çalışmalarında konak bilgisine rastlanmamıştır.

Türkiye DağılıĢı: Ankara (Kolarov, 1995a); Ankara (Özdemir, 2001); Tekirdağ (Yurtcan vd., 1999). Genel Coğrafi DağılıĢı: Palearktik, Avrupa, Nearktik, Neotropikal.

Şekil 4.40. Diplazon tibiatorius lateral görünümü

4.1.8. ICHNEUMONINAE

4.1.8.1. Listrodromini

4.1.8.1.1. Anisobas cingulatellus Horstmann, 1997 Ġncelenen Materyal: GDTP, II. Bölge, 25.IX.2010, 1♀; KGMP, I. Bölge, 4.IX.2010, 1♀. Taksonomik Karakterleri: Propodeal stigma oldukça uzamış. Abdomenin uç kısımları gri veya sarı bantlı. Genal ve hypostomal karina mandibul tabanında birleşmiş. Propodeum transverse çıkıntı oldukça geniş ve parlak. Malar alan mandibul taban genişliği kadar uzun. Anten en az 30 segmentli. Skutellumun bir kısmı beyaz renkli. Tergit 2-3 tamamen kırmızı renkli, tergit 5-7 apikalde beyaz renkli (Şekil 4.41).

Konakları: Lycaena phlaeas (Linnaeus, 1761) (Lep.: Lycaenidae), Phragmatiphila nexa Hübner, 1808 (Lep.: Noctuidae), Polyommatus hispanus Herrich-Schaffer, 1852 (Lep.: Lycaenidae), Polyommatus icarus (Rottemburg, 1775) (Lep.: Lycaenidae). ĠliĢkili Olduğu Bitkiler: Anethum graveolens L. (Apiaceae), Angelica sylvestris L. (Apiaceae), Chaerophyllum aromaticum L. (Apiaceae), Chaerophyllum bulbosum L. (Apiaceae), Daucus carota L. (Apiaceae), Daucus carota sativus L. (Apiaceae), Euphorbia nicaeensis All, 1785 (Euphorbiaceae), Ferulago sylvatica (Besser) Reichb (Apiaceae), Heracleum sphondylium L. (Apiaceae), Peucedanum oreoselinum L. (Apiaceae), Rubus (Rosaceae), Ulex parviflorus Pourret (Fabaceae). Türkiye DağılıĢı: Edirne, Tekirdağ (Yurtcan vd., 1999); Erzurum (Riedel vd., 2010). Genel Coğrafi DağılıĢı: Palearktik, Avrupa.

Şekil 4.41. Anisobas cingulatellus lateral görünümü

4.1.8.2. Phaeogenini

4.1.8.2.1. Heterischnus truncator (Fabricius, 1798) Ġncelenen Materyal: KGMP, VI. Bölge, 16.XI.2010, 1♀. Taksonomik Karakterleri: Mandibul tek dişli. Epiknemial karina oldukça belirgin ve merkeze ulaşmış. Dişilerde tarsal tırnaklar pektinate. Notaulus mezoskutumda belirgin (Şekil 4.42).

Konakları: Alucita grammodactyla Zeller, 1841 (Lep.: Alucitidae), Cnaemidophorus rhododactylus (Denis & Schiffermüller, 1775) (Lep.: Pterophoridae), Dalaca quadricornis Nielsen and Robinson, 1983 (Lep.: Hepialidae) Emmelina monodactyla (Linnaeus, 1758) (Lep.: Pterophoridae), Eriogaster lanestris (Linnaeus, 1758) (Lep.: Lasiocampidae), Heliothis viriplaca (Hufnagel, 1766) (Lep.: Noctuidae), Hyphantria cunea (Durry, 1773) (Lep.: Arctiidae), Leucoma salicis (Linnaeus, 1758) (Lep.: Lymantriidae), Marasmarcha lunaedactyla (Haworth, 1811) (Lep.: Pterophoridae), Panolis flammea Denis & Schiffermüller, 1775 (Lep.: Noctuidae), Pterophorus pentadactyla (Linnaeus, 1758) (Lep.: Pterophoridae). ĠliĢkili Olduğu Bitkiler: Anethum graveolens L. (Apiaceae), Daucus carota L. (Apiaceae), Daucus carota sativus L. (Apiaceae), Oryza sativa L. (Poaceae), Rubus fruticosus (Rosaceae), Rubus idaeus (Rosaceae), Setaria glauca (L.) R.Br (Poaceae). Türkiye DağılıĢı: Erzurum (Özbek vd., 2003); İstanbul (Yurcan vd., 1999). Genel Coğrafi DağılıĢı: Palearktik, Avrupa.

Şekil 4.42. Heterischnus truncator lateral görünümü

4.1.8.2.2. Colpognathus celerator (Gravenhorst, 1807) Ġncelenen Materyal: GDTP, 1.VII.2012, VI. Bölge, 1♂. Taksonomik Karakterleri: Mandibul keskin ve iki dişli. Tarsal tırnaklar basit. Yüz oldukça benekli ve siyah. Genal karina hypostomal karina ile mandibul tabanının arkasında birleşmiş. Thyridiae yok. Area superomedia genişliği kadar uzun. Flagellum beyaz bantlı. Tergit 2 az benekli (Şekil 4.43). Konakları: Ostrinia nubilalis (Hübner, 1796) (Lep.: Crambidae); Pennisetia hylaeiformis (Laspeyres, 1801) (Lep.: Sesiidae). ĠliĢkili Olduğu Bitkiler: Anthriscus sylvestris Hoffm (Apiaceae), Chaerophyllum aromaticum (Apiaceae), Cornus mas L. (Cornaceae), Corylus avellana L. (Betulaceae), Daucus carota L. (Apiaceae), Ferulago sylvatica (Besser) Reichb (Apiaceae), Fraxinus excelsior (Oleaceae), Heracleum sphondylium L. (Apiaceae), Oryza sativa L. (Poaceae), Peucedanum oreoselinum L. (Apiaceae), Picea excelsa (L.) H.Karst (Pinaecae). Türkiye DağılıĢı: Erzurum (Çoruh ve Özbek, 2008). Genel Coğrafi DağılıĢı: Palearktik, Avrupa.

Şekil 4.43. Colpognathus celerator lateral görünümü

4.1.8.2.3. *Dicaelotus pumilus (Gravenhorst, 1829) Ġncelenen Materyal: GDTP, III. Bölge, 19.V.2010, 1♂. Taksonomik Karakterleri: Abdomen siyah ön kısımları açık renkli ve ön segmentlerin yan kısımları kırmızı (Şekil 4.44.a).Frontal orbit sarı renkli değil. Mandibul alt dişi oldukça güçlü (Şekil 4.44.b). Genal karina hypostemal karina ile karşılaşmadan önce mandibul tabanı arkasında oldukça eğimli. Postanellus flagellum 2. segmetinden daha kısa. Skapus (scape) genellikle sarı. Postpetiol oldukça dar ve stigma ön kısmı kabarık. Tergit 2 ve 3 nadir noktalı (Şekil 4.44.c). Thyridiae yok Konakları: Agonopterix nervosa (Haworth, 1811) (Lep.: Oecophoridae), Depressaria ultimella (Stainton, 1849) (Lep.: Oecophoridae), Simyra nervosa (Denis & Schiffermüller, 1775) (Lep.: Noctuidae), Sophronia humerella (Lep.: Gelechiidae) (Denis & Schiffermüller, 1775). ĠliĢkili Olduğu Bitkiler: Anthriscus cerefolium (L.) Hoffm (Apiaceae), Daucus carota L. (Apiaceae), Deschampsia cespitosa (L.) P.Beauv (Poaceae); Picea excelsa (L.) H.Karst (Pinaecae). Türkiye DağılıĢı: Türkiye faunası için yeni kayıttır. Genel Coğrafi DağılıĢı: Avusturya, Cezayir, Belçika, Bulgaristan, Çin, Hırvatistan, Çek Cumhuriyeti, Çekoslovakya, Danimarka, Estonya, Finlandiya, Fransa, Almanya, Macaristan, İzlanda, İrlanda, İtalya, Litvanya, Madeira Adaları, Norveç, Hollanda, Polonya, Romanya, Rusya, Rusya-Kamchatka Oblast, Rusya -Moscow Oblast, Rusya -Sankt Petersburg, İspanya, İsveç, İngiltere.

a b

Şekil 4.44. Dicaelotus pumilus a. Lateral genel görünümü, b. Yüzün anterior görünümü, c. Dorsal abdomen görünümü

4.1.8.2.4. *Herpestomus arridens (Gravenhorst, 1829) Ġncelenen Materyal: GDTP, II. Bölge, 29.V.2010, 1♀; V.Bölge, 2.VII.2012, 1♀; II. Bölge, 1♀.

Taksonomik Karakterleri: Arka kanat Cu1 damarı oldukça antefurkal (Şekil 4.45.a). Genal karina oldukça bölünmüş ve mandibul tabanı arkasından hypostemal karina ile birleşmiş. Yüz, Klipeus ve frontal orbit kırmızı (Şekil 4.45.b). Pronotum köşede uzun sarı renkli (Şekil 4.45.c). Postpetiol nadiren noktalı veya dişilerde genellikle düz (Şekil 4.45.d). Konakları: Apomyelois ceratoniae (Zeller, 1839) (Lep.: Pyralidae), Plutella xylostella (Linnaeus, 1758) (Lep.: Plutellidae). Türkiye DağılıĢı: Türkiye faunası için yeni kayıttır. Genel Coğrafi DağılıĢı: Avusturya, Azerbaycan, Cezayir, Belçika, Bulgaristan, Çekoslovakya, Danimarka, Finlandiya, Fransa, Georgia, Almanya, Yunanistan, Macaristan, İran, İrlanda, İsrail, İtalya, Letonya, Hollanda, Norveç, Portekiz, Polonya, Romanya, Rusya, Rusya-Moscow Oblast, Rusya-Vologda Oblast, Rusya- Yaroslavl Oblast, İspanya, İsveç, Ukrayna, İngiltere, İsviçre.

a b

c d

Şekil 4.45. Herpestomus arridens a. Lateral görünümü, b. Yüzün anterior görünümü, c. Mezopleuron ve tegula, d. Postpetiol görünümü

4.1.8.2.5. *Diadromus albinotatus (Gravenhorst, 1829) Ġncelenen Materyal: GDTP, III. Bölge, 5.XI.2011, 1♀; KGMP, II. Bölge, 24.VI.2012, 1♀. Taksonomik Karakterler: Ayaklar uzamış, arka koksa siyah, arka femur oldukça uzamış (Şekil 4.46.a). Epiknemial karina yüksek ve ön koksa arasında az eğimli (Şekil 4.46.b). Tergit 2-4 veya 5 kırmızı renkli (Şekil 4.46.c). Yüz ve malar space parlak (Şekil 4.46.d). Malar space kısa, yanaklar noktasız veya nadiren noktalı. Flagellum oldukça uzun ve beyaz kısımlı. Yüzde anten soketleri ve gözlerin arasında kabuklu alan (testaceous) bulunur. Konakları: Şu ana kadar yapılan literatür çalışmalarında konak bilgisine rastlanmamıştır. ĠliĢkili Olduğu Bitkiler: Daucus carota L. (Apiales: Apiaceae), Heracleum sphondylium L. (Apiales: Apiaceae). Türkiye DağılıĢı: Türkiye faunası için yeni kayıttır. Genel Coğrafi DağılıĢı: Avusturya, Çek Cumhuriyeti, Fransa, Almanya, İtalya, Hollanda, Polonya, Romanya, Rusya, Rusya-Kaliningrad Oblast, İsveç, İngiltere

c d

Şekil 4.46. Diadromus albinotatus a. Lateral görünümü, b. Mezopleuronda epiknemial karina görünümü, c. Abdomen lateral görünümü, d. Yüzün anterior görünümü

4.1.8.3. Ichneumonini

4.1.8.3.1. *Diphyus trifasciatus (Gravenhorst, 1829) Ġncelenen Materyal: GDTP, IV. Bölge, 17.VII.2010, 2♂♂; GDTP, II. Bölge 9.X.2010, 2♂♂. Taksonomik Karakterleri: Facial orbit geniş sarı veya kırmızı bantlı iken dış kenarları az kırmızı veya sarı renkli (Şekil 4.47.a).Mandibul alt dişi üst dişten kısa ve farklı renkli (Şekil 4.47.b). Mezonotum noktalanması zayıf. Abdomendeki sarı renklenme fazla (Şekil 4.47.c). Tergit 7 oldukça kısa. Flagellum 3 ve 4 oldukça uzamış. Arka tibia kırmızı veya sarı renkli. Skutellum oldukça geniş (Şekil 4.47.d). Konakları: Diarsia brunnea (Denis & Schiffermüller, 1775) (Lep.: Noctuidae), Eurois occulta (Linnaeus, 1758) (Lep.: Noctuidae), Xestia collina (Boisduval, 1840) (Lep.: Noctuidae). Türkiye DağılıĢı: Türkiye faunası için yeni kayıttır.

Genel Coğrafi DağılıĢı: Belçika, Çin, Çekoslovakya, Fransa, Almanya, İrlanda, Japonya, Kore, Hollanda, Norveç, Polonya, Rusya, Rusya-Karel'skaya Respublika, Rusya-Primor'ye Kray, Rusya-Sakhalin Oblast, İspanya, İngiltere.

a b

c d

Şekil 4.47. Diphyus trifascitatus a. Lateral genel görünümü, b. Anterior yüz görünümü, c. Dorsal abdomen görünümü, d. Skutellum görünümü

4.1.8.3.2. *Ichneumon caloscelis Wesmael, 1845 Ġncelenen Materyal: GDTP, II. Bölge, 9.X.2010, 2♂♂. Taksonomik Karakterleri: Arka tibia sarı uç kısmı siyah renkli, arka koksa kabarcıksız (Şekil 4.48.a). Propodeum dikensiz (Şekil 4.48.b). Skutellum sarı, Mezoskutum hemen hemen siyah renkli (Şekil 4.48.c). Mandibul alt dişi belirgin (Şekil 4.48.d). Anten en az 32 segmentli, antenler tabandan uç kısma doğru incelir, 1. Flagellar segment oldukça uzamış. Temple göz arkasında az daralmış. Area supermedia transverse veya karemsi. Tergit sarı veya beyaz benekli. Konakları: Brintesia circe (Fabricius, 1775) (Lep.: Nymphalidae), Hipparchia semele (Linnaeus, 1758) (Lep.: Nymphalidae), Maniola jurtina (Linnaeus, 1758) (Lep.: Nymphalidae), Pyronia tithonus (Linnaeus, 1767) (Lep.: Nymphalidae). Türkiye DağılıĢı: Türkiye faunası için yeni kayıt

Genel Coğrafi DağılıĢı: Avusturya, Azerbaycan, Belçika, Bulgaristan, Hırvatistan, Çek Cumhuriyeti, Çekoslovakya, Finlandiya, Fransa, Almanya, Macaristan, İran, İrlanda, İtalya, Hollanda, Polonya, Portekiz, Romanya, İspanya, İsveç, İsviçre, İngiltere.

a b

c d

Şekil 4.48. Ichneumon caloscelis a. Lateral görünümü, b. Propodeum lateral görünümü, c. Abdomen ve toraks dorsal görünümü, d. Yüzün anterior görünümü . 4.1.8.3.3. Spilichneumon occisorius (Fabricius, 1793) Ġncelenen Materyal: GDTP, II. Bölge, 9.X.2010, 1♂; 24.XI.2010, 8♂♂. Taksonomik Karakterleri: Thridiea yok. Arka koksa nadiren benekli. Arka tibia genellikle beyaz veya sarı bantlı. Tarsuslar kırmızı renkli. Klipeus dişsiz. Flagellum 3. segment uzunluğu genişliği kadar. Alt mandibul üst mandibuldan daha uzun ve geniş. Hypogium apikal çıkıntılı. Tergit 4-6 beyaz veya sarı bantlı, tergit 7 beyaz veya sarı noktalı. Tergit 2-3 sarı renkli (Şekil 4.49). Konakları: Euthrix potatoria (Linnaeus, 1758) (Lep.: Lasiocampidae), Gortyna flavago (Denis & Schiffermüller, 1775) (Lep.: Noctuidae), Leucoma salicis (Linnaeus, 1758) (Lep.: Lymantriidae); Lymantria dispar (Linnaeus, 1758) (Lep.: Erebidae).

100

Türkiye DağılıĢı: Konya, Eskişehir (Özdemir, 1996). Genel Coğrafi DağılıĢı: Palearktik, Avrupa.

Şekil 4.49. Spilichneumon occisorius lateral görünümü

4.1.8.3.4. Virgichneumon digrammus (Gravenhorst, 1820) Ġncelenen Materyal: GDTP, IV. Bölge, 17.VII.2010, 1♀; 16.VII.2011, 1♂, 1♀. Taksonomik Karakterleri: Tyridia oldukça belirgin. Tarsal tırnaklar alt kısımda bazen dişli. Ovipozitör oldukça kısa. Propodeum stigması oldukça uzamış. Klipeus ayrılmamış. Erkek bireylerde gözler küçük. Flagellum birinci segment uzunluğu genişliğinin iki katı kadar. Erkek bireylerde flagellum 6. segmenti oldukça uzamış (Şekil 4.50). Konakları: Panolis flammea Denis & Schiffermüller, 1775 (Lep.: Noctuidae). ĠliĢkili Olduğu Bitkiler: Anthriscus cerefolium (L.) Hoffm (Apiaceae), Carum carvi L. (Apiaceae), Chaerophyllum aromaticum L. (Apiaceae), Chaerophyllum bulbosum L. (Apiaceae), Daucus carota L. (Apiaceae), Ferulago sylvatica (Besser) Reichb (Apiaceae), Foeniculum vulgare Miller (Apiaceae), Heracleum sphondylium L. (Apiaceae), Peucedanum cervaria (Apiaceae), Peucedanum oreoselinum L. (Apiaceae), Pimpinella saxifrage L. (Apiaceae), Quercus robur L. (Fagaceae), Syringa vulgaris L. (Oleaceae), Thapsia villosa L. (Apiaceae). Türkiye DağılıĢı: Erzurum (Riedel vd., 2010). Genel Coğrafi DağılıĢı: Palearktik, Avrupa.

101

Şekil 4.50. Virgichneumon digrammus lateral görünümü

4.1.8.3.5. *Barichneumon peregrinator (Linnaeus, 1758) Ġncelenen Materyal: GDTP, III. Bölge, 5.XI.2011, 1♀. Taksonomik Karakterleri: Arka tibia tamamen siyah (Şekil 4.51.a) veya kırmızı. Apikal kısmı siyah. Skutellum beyaz renkli (Şekil 4.51.b). Arka femur kırmızı uç kısmı infuscate veya tamamen infuscate. 2. tergit oldukça benekli. Thyridia oldukça küçük veya minik (Şekil 4.51.c). Tergit 2-4 veya 5 kırmızı renkli; genal karina hypostomal karina ile mandibul tabanı arkasında birleşik. Flagellum segmentleri kısa, segment 5 kare. Frontal orbit beyaz (Şekil 4.51.d). Konakları: Agonopterix heracliana (Linnaeus, 1758) (Lep.: Oecophoridae), Bupalus piniarius, (Linnaeus, 1758) (Lep.: Geometridae), Malacosoma neustria (Linnaeus, 1758) (Lep.: Lasiocampidae), Phlyctaenia coronata (Hufnagel, 1767) (Lep.: Crambidae), Semanotus ligneus (Fabricius, 1787) (Col.: Cerambycidae). ĠliĢkili Olduğu Bitkiler: Euphorbia nicaeensis All, 1785 (Malpighiales: Euphorbiaceae), Heracleum sphondylium L. (Apiales: Apiaceae), Peucedanum oreoselinum L. (Apiales: Apiaceae), Sequoiadendron giganteum (Lindl.) J.Buchh (Pinales: Cupressaceae). Türkiye DağılıĢı: Türkiye faunası için yeni kayıttır.

102

Genel Coğrafi DağılıĢı: Avusturya, Azerbaycan, Belçika, Bulgaristan, Hırvatistan, Çek Cumhuriyeti, Çekoslovakya, Danimarka, Finlandiya, Fransa, Almanya, Macaristan, İzlanda, İran, İrlanda, İtalya, Letonya, Litvanya, Hollanda, Norveç, Polonya, Portekiz, Romanya, Rusya, Rusya-Krasnodar Krast, Rusya-Sankt Petersburg, İspanya, İsveç, İsviçre, Tunus, Ukrayna, İngiltere.

c d

Şekil 4.51. Barichneumon peregrinator lateral görünümü, b. Dorsal toraks görüntüsü, c. Abdomen tergit 1 ve 2, thyridia görüntüsü, d. Yüzün anterior görüntüsü

4.1.9. MESOCHORINAE

4.1.9.1. Mesochorus arenarius (Haliday, 1838) Ġncelenen Materyal: GDTP, III. Bölge, 24.IV.2010, 1♂, 2 ♀♀; 19.V.2010, 1♀. Taksonomik Karakterleri: Kubital damar yok. Gözler ve mandibul arasında bir çıkıntı bulunur (Şekil 4.52). Konakları: Şu ana kadar yapılan literatür çalışmalarında konak bilgisine rastlanmamıştır. Türkiye DağılıĢı: Türkiye (Kolarov, 1989b). Genel Coğrafi DağılıĢı: Holarktik.

103

Şekil 4.52. Mesochorus arenarius lateral görünümü

4.1.9.2. *Mesochorus fulgurans Curtis, 1833 Ġncelenen Materyal: GDTP, III. Bölge, 13.VI.2010, 1♀; KGMP, 7.VII.2010, I. Bölge, 1♀. Taksonomik Karakterleri: Vücut yaklaşık 5.3 - 6.4 mm arasında (Şekil 4.53.a). Temple göz genişliğinin 0,4 kadarı. Yanaklar manbidul tabanının 0,5 i kadar. Mandibullar aynı boyutta. Yüz benekli ve uzunlamasına çıkıntı bulunur. Verteks gözlerin arkasında düz, benekler yan kısımlarda yoğunlaşmış. Flagellum 40 segmentli (Şekil 4.53.b). Mezoskutum dağınık benekli, radial damar genişliğinin 2,4 katı kadar. Nervulus interstitial. Tarsal tırnaklar pektinate (Şekil 4.53.c). Vücut sarı- kahverengi; palpler, mandibul, tegula ve pterostigma sarı renkli. Konakları: Abraxas grossulariata Linnaeus, 1758 (Lep.: Geometridae), Diprion pini Linnaeus, 1758 (Hym.: Tenthredinoidea), Eupithecia lariciata (Freyer, 1775) (Lep.: Geometridae), Eupithecia pimpinellata (Hübner, 1813) (Lep.: Geometridae); Gilpinia polytoma (Hartig, 1834) (Hym.: Diprionidae), Parnassius mnemosyne (Linnaeus, 1758) (Lep.: Papilionidae). Türkiye DağılıĢı: Türkiye faunası için yeni kayıttır.

104

Genel Coğrafi DağılıĢı: Avusturya, Bangladeş, Belçika, Bulgaristan, Çin, Çek Cumhuriyeti, Çekoslovakya, Finlandiya, Fransa, Almanya, Macaristan, İrlanda, İtalya, Japonya, Letonya, Litvanya, Norveç, Polonya, Romanya, Rusya, Rusya- Dagestanskaya Respublika, Rusya-Kamchatka Oblast, Rusya-Primor'ye Kray, Rusya -Pskov Oblast, Rusya -Sankt Petersburg, İspanya, İsveç, İngiltere.

a b c

Şekil 4.53. Mesochorus fulgurans a. Lateral görünümü, b. Yüzün anterior görünümü, c. Tarsal tırnaklar

4.1.10. METOPIINAE

4.1.10.1. Exochus flavifrons Boheman, 1863 Ġncelenen Materyal: KGMP, II. Bölge, 18.IX.2010, 2♂♂. Taksonomik Karakterleri: Sternit 3 yarı dairesel. Oksipital karina üst kısımda kesintili. Yüz konveks değil, vücut siyah-kırmızı. Abdomen kırmızı veya kırmızı- kahve. Arka tibia kırmızı-sarı renkli. Propodeum areola arka kısım ile bileşmiş. propodeum kostulalı. Konakları: Şu ana kadar yapılan literatür çalışmalarında konak bilgisine rastlanmamıştır.

105

Türkiye DağılıĢı: Erzurum (Çoruh ve Kolarov, 2012). Genel Coğrafi DağılıĢı: Batı Palearktik, Avrupa.

4.1.10.2. Exochus vafer Holmgren, 1873 Ġncelenen Materyal: GDTP, II. Bölge, 19.V.2010, 1♂. Taksonomik Karakterleri: Sternit 3 yarı dairesel, oksipital karina üst kısımda kesintili, vücut tamamen siyah. Bacaklar sarı veya koyu kırmızı. Torak siyah, yüz tamamen siyah veya üst kısım az miktarda sarı renkli. Baş gözlerin arkasında daralmış. Arka tibianın uç kısmı siyah. Konakları: Şu ana kadar yapılan literatür çalışmalarında konak bilgisine rastlanmamıştır. Türkiye DağılıĢı: Isparta, İzmir (Kolarov vd., 2009); Erzincan (Çoruh ve Kolarov, 2012). Genel Coğrafi DağılıĢı: Palearktik, Avrupa.

4.1.10.3. Exochus thomsoni Schmiedeknecht, 1924 Ġncelenen Materyal: KGMP, II. Bölge, 18.IX.2010. 3♀♀; VI. Bölge, 1♀. Taksonomik Karakterleri: Sternit 3 yarı dairesel. Oksipital karina üst kısımda kesintili. Vücut tamamen siyah, bacaklar sarı veya koyu kırmızı renkli. Propodeum kostulalı. Abdomen kıllı. Dorsal longitudinal karina keskin. Flagullum orta kısımda incelmiş. Konakları: Şu ana kadar yapılan literatür çalışmalarında konak bilgisine rastlanmamıştır. Türkiye DağılıĢı: Erzurum (Çoruh ve Kolarov, 2012). Genel Coğrafi DağılıĢı: Palearktik, Avrupa.

4.1.10.4. Exochus erythronotus Gravenhorst, 1820 Ġncelenen Materyal: KGMP, II. Bölge, 18.IX.2010, 1♀. Konakları: Cinara laricis (Hartig, 1839) (Hemi.: Aphididae), Plutella xylostella (Linnaeus, 1758) (Lep.: Plutellidae), Pontania gallarum (Hartig 1837) (Hym.: Tenthredinidae), Psenulus pallipes (Panzer, 1798) (Hym.: Crabronidae). Türkiye DağılıĢı: Kars (Çoruh ve Kolarov, 2012). Genel Coğrafi DağılıĢı: Batı Palearktik, Avrupa.

106

4.1.10.5. *Chorinaeus scrobipalpae Aeschlimsnn, 1983 Ġncelenen Materyal: KGMP, II. Bölge, 10.VI.2012, 1♀. Konakları: Scrobipalpa nitentella (Lep.: Gelechiidae). Türkiye DağılıĢı: Türkiye faunası için yeni kayıttır. Genel Coğrafi DağılıĢı: Avusturya, Almanya, Kazakistan, Moldova, Polonya, Rusya, Rusya-Primor’ye Kray, Rusya-Saratov Oblast, Ukrayna.

4.1.10.6. *Trieces bellulus Kusigemati, 1984 Ġncelenen Materyal: KGMP, IV. Bölge, 10.VI.2012, 1♀. Konakları: Şu ana kadar yapılan literatür çalışmalarında konak bilgisine rastlanmamıştır. Türkiye DağılıĢı: Türkiye faunası için yeni kayıttır. Genel Coğrafi DağılıĢı: Moğolistan, Rusya, Rusya-Chita Oblast, Rusya -Kamchatka Oblast, Rusya -Primor'ye Kray, Rusya -Tuvinskaya Respublika.

4.1.11. ORTHOCENTRINAE

4.1.11.1. *Symplecis invisitata Rossem, 1981 Ġncelenen Materyal: GDTP, II. Bölge, 5.XI.2011, 1♀, III. Bölge, 17.XI.2012, 2♀, 1♂. Taksonomik Karakterleri: Tergit 3 ön kısımda oldukça sarı. Sternit 1, 2, 3, 4 beyaz (Şekil 4.54.a). Labrum, labial ve maksilla palp beyaz. Mandibul sarı renkli ve dişler aynı uzunlukta. Klipeus sarı renkli, uzunluğu genişliğinin 1,5 katı kadar. Gözler oldukça konvergent (Şekil 4.54.b). Malar alan oldukça dar, yüz kahverengi, anten soketlerinin altından göz marjinine kadar sarı benekli, antenler kahverengi. Mezopleuron oldukça parlak (Şekil 4.54.c). Pedisel geniş, alın ve verteks parlak, epomia bulunur. Skutellum parlak (Şekil 4.54.d). Ön kanat areoletsiz. Nervellus inclivous, alt ksımdan ayrılmış fakat discoidella yok. Tegula ve kanat tabanı beyaz. Propodeum karinaları tam ve kıllı. Ön koksa beyaz, orta ve arka koksa kahverengi. Arka femur tibia ve tarsuslar açık kahverengi. Ovipozitör ön kanat uzunluğunun 0,16’sı kadar. Konakları: Şu ana kadar yapılan literatür çalışmalarında konak bilgisine rastlanmamıştır.

107

Türkiye DağılıĢı: Türkiye faunası için yeni kayıttır. Genel Coğrafi DağılıĢı: Kanada, Finlandiya, Litvanya, Norveç, Polonya, Rusya, Rusya-Arkhangel'sk Oblast, Rusya-Kamchatka Oblast, Rusya-Primor'ye Kray; Rusya-Sakhalin Oblast, Rusya-Sankt Petersburg, Rusya-Tyumen Oblast, İspanya, İsveç, Amaerika.

a b

c d

Şekil 4.54. Symplecis invisitata a. Lateral görünümü, b. Anterior yüz, c. Mezopleuron, propodeum, d. Dorsal propodeum ve skutellum

4.1.12. OPHIONINAE

4.1.12.1. Ophion obscuratus Fabricius 1798 Ġncelenen Materyal: GDTP, III. Bölge, 13.VI.2010, 2♀♀, 1♂. Taksonomik Karakterleri: Radial damar belirgin ve kıvrımlı. Notaulus keskin. Yanak oldukça kısa. Nervellus ortanın altından ayrılmış. Ön kanat 8.3-21.0 mm boyutlarında (Şekil 4.55). Konakları: Acronicta cuspis (Hübner, 1813); A. leporina (Linnaeus, 1758); A. lutea Bremer & Grey, 1852 (Lep.: Noctuidae); Agriopis aurantiaria (Hübner, 1799) (Lep.: Geometridae); Aletia impura (Hübner, 1808); A. Pallens (Linnaeus, 1758) (Lep.: Noctuidae); Allophyes oxyacanthae (Linnaeus, 1758) (Lep.: Noctuidae); 108

Cerura felina (Butler, 1877) (Lep.: Notodontidae); C. Vinula (Linnaeus, 1758); Clostera pigra (Hufnagel, 1766) (Lep.: Notodontidae); Colocasia coryli (Linnaeus, 1758) (Lep.: Noctuidae); Dendrolimus pini (Linnaeus, 1758) (Lep. Lasiocampidae); Drymonia ruficornis Hufnagel, 1766 (Lep.: Notodontidae); Dryobotodes eremita (Fabricius, 1775) (Lep.: Noctuidae); Eriogaster lanestris (Linnaeus, 1758) (Lep. Lasiocampidae); Euxoa tritici Linnaeus, 1761 (Lep.: Noctuidae); Furcula furcula (Clerck, 1759) (Lep.: Notodontidae); Graphiphora augur (Fabricius, 1775) (Lep.: Noctuidae); Lycophotia porphyrea (Denis & Schiffermüller, 1775) (Lep.: Noctuidae); Malacosoma neustria (Linnaeus, 1758) (Lep. Lasiocampidae); Mamestra brassicae (Linnaeus, 1758) (Lep.: Noctuidae); Melanargia galathea (Linnaeus, 1758) (Lep.: Nymphalidae); Noctua comes Hübner, 1813 (Lep.: Noctuidae); Noctua fimbriata Schreber, 1759 (Lep.: Noctuidae); Pachetra sagittigera (Hufnagel, 1766) (Lep.: Noctuidae); Poecilocampa populi (Linnaeus, 1758) (Lep. Lasiocampidae); Polyphaenis sericata Esper, 1787 (Lep.: Noctuidae); Pseudoterpna pruinata (Hufnagel, 1767) (Lep.: Geometridae); Synanthedon formicaeformis (Esper, 1783) (Lep: Sesiidae). Türkiye DağılıĢı: Erzurum, Muş (Kolarov vd., 2000). Genel Coğrafi DağılıĢı: Palearktik, Avrupa, Neotropikal, Oriyental.

Şekil 4.55. Ophion obscuratus lateral görünümü

109

4.1.13. PIMPLINAE

4.1.13.1. Delomeristini

4.1.13.1.1. Perithous scurra (Panzer,1804) Ġncelenen Materyal: GDTP, II. Bölge, 1.VI.2012, 1♀. Taksonomik Karakterleri: Mezopleural sutur ortada kıvrımlı. Nervellus ortadan veya ortanın altından ayrılmış. Sternit 1 bir sutur ile tergitten ayrılmış ve glymmalı. Tarsal tırnaklar basal tırnaksız. Ön kanat areoletli. Toraks kısmen veya tamamen kırmızı. Ön kanat 5.5-10.0 mm uzunluğunda. Ovipozitör kını vücuttan uzun. Metatibia kırmızı renkli (Şekil 4.56). Konakları: Andricus quercustozae (Bosc, 1792) (Hym.: Cyniipidae); Aromia moschata (Linnaeus, 1758) (Col.: Cerambycidae); Crossocerus cinxius (Dahlbom, 1838) (Hym.: Crabronidae); Dendrolimus pini (Linnaeus, 1758) (Lep.: Lasiocampidae); Ectemnius dives (Lepeletier & Brullé,1835) (Hym.: Crabronidae); E. lapidaries (Panzer, 1804); Gymnomerus laevipes (Shuckard, 1837) (Hym.: Vespidae); Hartigia xanthostoma (Eversmann 1847) (Hym: Cephidae); Mellinus arvensis (Linnaeus, 1758) (Hym.: Sphecidae); Passaloecus singularis Dahlbom,1844 (Hym.: Apoidae); Psenulus laevigatus (Schenck, 1857) (Hym.: Crabronidae); Psenulus pallipes (Panzer 1798); Pseudomalus auratus (Linnaeus, 1758) (Col.: Chrysididae); Saperda scalaris (Linnaeus, 1758) (Col.: Cerambycidae); Stigmus pendulus (Panzer, 1804) (Hym.: Sphecidae); Trypoxylon attenuatum (Hym.: Crabronidae) Smith, 1851; T. figulum (Linnaeus, 1758); T. morschen Latreille 1796; Xiphydria camelus (Linnaeus, 1758) (Hym.: Xiphydriidae) ; Xylocopa violacea (Linnaeus, 1758) (Hym.: Apoidae). ĠliĢkili Olduğu Bitkiler: Platanus occidentalis L. (Platanaceae). Türkiye DağılıĢı: Ankara (Kolarov, 1995a); Erzurum (Çoruh, 2005) . Genel Coğrafik DağılıĢı: Holarktik.

110

Şekil 4.56. Perithous scurra lateral görünümü

4.1.13.2. Pimplini

4.1.13.2.1. Pimpla artemonis Kasparyan, 1973 Ġncelenen Materyal: KGMP, II. Bölge, 17.VI.2010, 1♂. Taksonomik Karakterleri: Metatibia tabanı beyaz bantlı. Erkekte flagellum segmentleri tyloidsiz. Tegula siyah. Metafemur tamamen kahverengi. Metatibia ve geri kalan segmentler sarı tüylü (Şekil 4.57). Konakları: Şu ana kadar yapılan literatür çalışmalarında konak bilgisine rastlanmamıştır. Türkiye DağılıĢı: Edirne, İstanbul (Yurtcan, 2004). Genel DağılıĢı: Avrupa, Batı Palearktik.

111

Şekil 4.57. Pimpla artemonis lateral görünümü

4.1.13.2.2. Pimpla turionellae (Linnaeus, 1758) Ġncelenen Materyal: GDTP, V. Bölge, 16.IX.2012, 1♀. Taksonomik Karakterleri: Metatibia tabanı beyaz bantlı. Erkekte VI. flagellum segmentinin tamamı VII. segmentin yarısı tyloidli. Tegula beyaz. Metafemur tabanı ve ucu siyah geri kalan kısmı ise kahverengi (Şekil 4.58). Konakları: Diprion pini (Linnaeus,1758) (Hym.: Diprionidae), Malacosoma neustria (Linnaeus,1758) (Lep.: Lasiocampidae), Pieris rapae (Linnaeus,1758) (Lep.: Pieridae), Tortrix viridana (Linnaeus,1758) (Lep.: Tortricidae), Coleophora laricella (Hübner, 1817) (Lep.: Colephoridae), Cassida viridis (Linnaeus, 1758), (Col.: Chrysomelidae), Lycia hirtaria (Clerck,1759) (Lep.: Geometridae), Lymantria dispar (Linnaeus,1758) (Lep.: Lymantriidae). Parazitoidleri: Baryscapus adalia Förster (Hym.: Pteromalidae), Dibrachys cavus (Walker, 1835) (Hym.: Pteromalidae), Pteromalus semotus (Walker, 1834) (Hym.: Pteromalidae), Stenomalina communis (Nees, 1834) (Hym.: Pteromalidae). Türkiye DağılıĢı: Ankara-Beypazarı-Çubuk-Kalecik-Kozanlı-Polatlı, Eskişehir- Yassıhöyük-Kargeyikli, Konya-Lalebahçe, Nevşehir-Avanos (Özdemir ve Kılınçer, 1990), Kırklareli-Kofçaz-Ahmetler (Yurtcan, 2004), Isparta-Merkez (Gürbüz, 2004), Erzurum-Ilıca, Oltu-Sarısaz, Tortum-Aksu (Çoruh, 2005), Osmaniye (Gürbüz vd.,

112

2008), Kasnak Meşesi Tabiatı Koruma Alanı (Kırtay, 2008), Davraz Dağı (Birol, 2010). Genel Coğrafi DağılıĢı: Palearktik, Avrupa, Nearktik, Oriyental, Avustralya.

Şekil 4.58. Pimpla turionellae lateral görünümü

4.1.13.3. Ephialtini

4.1.13.3.1. Clistopyga rufator Holmgren, 1856 Ġncelenen Materyal: GDTP, II. Bölge, 14.V. 2011, 1♀; 22.V.2011, 1♀; IV. Bölge, 16.VI.2012, 1♀; KGMP, II. Bölge, 22.V.2010, 2♀♀; 11.XI.2012, 1♀; V. Bölge, 11.XI.2012, 1♀. Taksonomik Karakterleri: Ön kanat 6.5-6.8 mm uzunluğunda. Lateral osellusun çapı petek gözler ile lateral oselluslar arasındaki mesafeden kısa. Yüz geniş, konveks ve geniş noktalı. Mandibul üst dişi alt dişten uzun. Klipeus yüzden bir yivle ayrılmış. Gena mandibul bazalinden biraz daha geniş. Flagellum 24 segmentli. Epomia ve notauli gelişmiş. Propodeum buruşuk ve noktalı. Nervulus interstisyal. Bacaklar uzun, metafemurun boyu eninin yaklaşık 3.8 katı uzun (Şekil 4.59). Konak: Clubiona juvenis Simon, 1878 (Araneae: Clubionidae). Türkiye DağılıĢı: Edirne (Yurtcan, 2004), Kırklareli (Yurtcan, 2007), Adana (Buncukçu, 2008), Hatay (Gürbüz vd., 2008). Genel Coğrafi DağılıĢı: Palearktik, Avrupa.

113

Şekil 4.59. Clistopyga rufator lateral görünümü

4.1.13.3.2. Iseropus stercorator (Fabricius, 1793) Ġncelenen Materyal: GDTP, II. Bölge, 1.VII.2012, 6♀; 12.VI.2012, II. Bölge, 1♀; 17.VI.2012, 1♂; 22.VI.2012, 1♂. Taksonomik Karakterleri: Oksipital karina dorsalde gelişmiş, yanlarda konkav veya yok. Nervellus ortanın üstünden ayrılmış. Ovipozitör yanlardan basık veya silindirik, genellikle ön kanattan uzun. Yüz ve klipeus erkeklerde sarı. Propodeum lateral görünümde konveks değil (Şekil 4.60). Konakları: Malacosoma neustria (Linnaeus,1758) (Lep.: Lasiocampidae), Tortrix viridana (Linnaeus,1758) (Lep.: Tortricidae), Lymantria dispar (Linnaeus,1758) (Lep.: Lymantriidae). Parazitoidleri: Bathythrix alter (Kerrich, 1942) (Hym.: Ichneumonidae), B. argentata (Gravenhorst, 1829), Dibrachys cavus (Walker, 1835) (Hym.: Pteromalidae), Monodontomerus minor (Ratzeburg, 1848) (Hym.: Torymidae). ĠliĢkili Olduğu Bitkiler: Anethum graveolens L. (Apiaceae), Centaurea scabiosa L. (Asteraceae), Chaerophyllum temulum L. (Apiaceae), Daucus carota L. (Apiaceae), Peucedanum oreoselinum L. (Apiaceae). Genel Coğrafi DağılıĢı: Holarktik.

114

Şekil 4.60. Iseropus stercorator lateral görünümü

4.1.13.4. Polysphinctini

4.1.13.4.1. Zatypota bohemani (Holmgren, 1860) Ġncelenen Materyal: KGMP, II. Bölge, 15.VII.2012, 1♀. Taksonomik Karakterleri: Arka kanatta diskoidella çok az belirgin. Mezonotum mat ve seyrek beyaz kıllarla kaplı (Şekil 4.61). Konakları: Theridion mystaceum L. Koch, 1870 (Araneidae: Theridiidae), Yponomeuta malinellus (Zeller, 1838) (Lep.: Yponomeutidae). Türkiye DağılıĢı: İstanbul (Kolarov, 1987); Osmaniye, Elazığ, İçel (Kolarov ve Beyarslan, 1994b); Edirne (Yurtcan ve Beyarslan, 2005), Adana, Hatay (Gürbüz vd., 2011). Genel Coğrafi DağılıĢı: Holarktik.

115

Şekil 4.61. Zatypota bohemani lateral görünümü

4.1.14. TERSILOCHINAE

4.1.14.1. Gelanes fusculus Holmgren, 1860 Ġncelenen Materyal: GDTP, III. Bölge, 17.VI.2010, 1♂. Taksonomik Karakterleri: Ovipozitor kını 1. abdominal segmentin 3 katı kadar uzun. Temple gözün genişliğinden oldukça kısa, temple ve mezopleuron düz. Ovipozitör uç kısmında geniş çöküntüye sahip ve ön kısımda çentik bulunur (Şekil 4.62). Konakları: Xyela alpigena (Strobl, 1895) (Hym.: Xyelidae), Xyela julii (Brebisson, 1818). Türkiye DağılıĢı: Habib-i Neccar, Hatay (Gürbüz vd., 2008). Genel Coğrafi DağılıĢı: Palearktik, Avrupa.

116

Şekil 4.62. Gelanes fusculus lateral görünümü

4.1.14.2. Probles anatolicus Horstmann, 1981 Ġncelenen Materyal: GDTP, II. Bölge, 24.IV.2010, 1♀; 9.X.2010, 2♂♂, I.Bölge, 27.V.2012 3♀♀, 1♂. Taksonomik Karakterleri: Tergit 1 glymmalı. Sternaulus belirgin fakat mezopleuronun yarısından kısa. Tyridia genellikle uzamış. Ovipozitör yandan basık. Cylpeus konveks veya düz. Flagellum uzamış (Şekil 4.63). Konakları: Şu ana kadar yapılan literatür çalışmalarında konak bilgisine rastlanmamıştır. Türkiye DağılıĢı: Bilinmiyor (Horstmann, 1981). Genel Coğrafi DağılıĢı: Batı Palearktik.

117

Şekil 4.63. Probles anatolicus lateral görünümü

4.1.15. TRYPHONINAE

4.1.15.1. Exenterini

4.1.15.1.1. Acrotomus succinctus (Gravenhorst, 1829) Ġncelenen Materyal: KGMP, I. Bölge, 1.V.2010, 1♀. Taksonomik Karakterleri: Klipeus uç kısımda hafif konkav. Skapus genişliğinin 1.7 si kadar uzun. Flagellum uzamış. Tergit 1 basolateral çıkıntısız. Ovipozitör kını uç kısma doğru genişlemiş. Erkek bireyde abdomen ve yüz sarı renkli (Şekil 4.64). Konakları: Deileptenia ribeata (Clerck, 1759) (Lep.: Geometridae), Diprion pini Linnaeus, 1758 (Hym.: Tenthredinoidea), Gilpinia virens (Klug 1812) (Hym.: Diprionidae), Monophadnoides geniculatus Hartig (Hym.: Tenthredinoidea), Pristiphora geniculata Hartig (Hym.: Tenthredinoidea). Türkiye DağılıĢı: Kasnak Meşesi Tabiatı Koruma Alanı-Isparta (Gürbüz vd., 2009b) Genel Coğrafi DağılıĢı: Palearktik, Avrupa, Nearktik, Oriyental.

118

Şekil 4.64. Acrotomus succinctus lateral görünümü

4.1.15.1.2. Exenterus abruptorius (Thunberg, 1824) Ġncelenen Materyal: GDTP, II. Bölge, 17.VI.2012, 1♂. Taksonomik Karakterleri: Klipeus çok az konkav. Flagellum ön kanat uzunluğunun 0.8-0.9 mm kadar. Tergit 2 uzunluğu genişliğinin iki katı kadar (Şekil 4.65). Konakları: Diprion pini Linnaeus, 1758 (Hym.: Tenthredinoidea), Gilpinia frutetorum (Fabricius 1793) (Hym.: Diprionidae), Gilpinia socia (Klug 1812) (Hym.: Diprionidae), Neodiprion lecontei (Fitch) (Hym.: Tenthredinoidea), Neodiprion sertifer (Geoffroy) (Hym.: Tenthredinoidea). Türkiye DağılıĢı: Konya (Özdemir, 2001). Genel Coğrafi DağılıĢı: Holarktik.

119

Şekil 4.65. Exenterus abruptorius lateral görünümü

4.1.15.2. Tryphonini

4.1.15.2.1. Monoblastus brachyacanthus (Gmelin, 1790) Ġncelenen Materyal: GDTP, III. Bölge, 19.V.2010, 1♀. Taksonomik Karakterleri: Propodeum karinasız (En azından dorsal karina ve costula içermez). Propodeum güçlü tranversal bir şişkinlik ve ardından gelen aşağı doğru inişi içerir. Arka femur kırmızı. Kanatlar hafif koyu veya hemen hemen şeffaf. Propodeumun lateral karinası basalda küçük tüyler içerir. Frons genellikle boynuz içerir (Şekil 4.66). Konakları: Athalia rosae (Linnaeus, 1758) (Hym.: Tenthredinoidea), Cydia strobilella (Linnaeus, 1758) (Lep.: Tortricidae), Delia radicum (Linnaeus, 1758) (Dip.: Anthomyiidae). ĠliĢkili Olduğu Bitkiler: Picea excelsa (L.) H.Karst (Pinaecae). Genel Coğrafik DağılıĢı: Palearktik, Avrupa.

120

Şekil 4.66. Monoblastus brachyacanthus lateral görünümü

4.1.15.3. Phytodietini

4.1.15.3.1. Netelia dilatata (Thomson, 1888) Ġncelenen Materyal: GDTP, II. Bölge, 22.V.2011, 1♀, 3♂♂. Taksonomik Karakterleri: Manbidul üst dişi alt dişten oldukça kısa. Baş gözlerin arkasından genişler veya üstten görünüşte paralel kenarlı. Gena mevcut, oselluslar gözlerden ayrılmış. Basit gözlerin arasındaki alan açık renkli veya kahverengi. Erkeğin 1. tırnaklarının tarağı 23-24 dişli. Mezosternum kırmızı renkli, bazen kahverengi bir leke taşır (Şekil 4.67). Konakları: Şu ana kadar yapılan literatür çalışmalarında konak bilgisine rastlanmamıştır. ĠliĢkili Olduğu Bitkiler: Chaerophyllum temulum L. (Apiales: Apiaceae). Türkiye DağılıĢı: Erzurum (Kolarov vd., 1999); Ankara, Konya (Özdemir, 2001); Isparta, Eğirdir, Uluborlu (Gürbüz ve Kolarov, 2006a). Genel Coğrafi DağılıĢı: Palearktik, Avrupa.

121

Şekil 4.67. Netelia dilatata lateral görünümü

4.1.16. XORIDINAE

4.1.16.1. *Odontocolon quercinum (Thomson, 1877) Ġncelenen Materyal: GDTP, III. Bölge, 16.IX.2012, 1♀. Taksonomik Karakterler: Toraks tamamen siyah (Şekil 4.68.a). Metafemur yanda geniş dişli (Şekil 4.68.b). Mandibul çift dişli (Şekil 4.68.c). Mezotibia normal, çizgi içermez. Metatibia hem kısa hem uzun tüyler içerir. Flagellum 1, flagellum 2’den uzun değil. Metafemur kırmızu renkli, propodeumda epomia yok, propodeum düz ve parlak, pterostigma siyah-kahve. Tergit 2 oldukça benekli (Şekil 4.68.d). Konakları: Cynips quercusfolii Linnaeus, 1758 (Hym.: Cyniipidae), Hylotrupes bajulus (Linnaeus, 1758) (Col.: Cerambycidae), Monochamus galloprovincialis Oliver (Col.: Cerambycidae). Türkiye DağılıĢı: Türkiye faunası için yeni kayıttır. Genel Coğrafi DağılıĢı: Avusturya, Bulgaristan, Çek Cumhuriyeri, Çekoslovakya, Fransa, Almanya, Yunanistan, Macaristan, İtalya, Polonya, Romanya, Rusya, Rusya- Kostroma Oblast, Rusya-Samarskaya Oblast, İsveç, İsviçre, Ukrayna.

122

b c d

Şekil 4.68. Odontocolon quercinum a. Lateral genel görünümü, b. Metafemur’daki diş görüntüsü, c. Anterior yüz görünümü, d. 1.-2. tergit görünümü

123

5. TARTIġMA VE SONUÇLAR

2010-2012 yılları arasında gerçekleştirilen bu çalışmada, Isparta ilinden seçilen 2 farklı korunan alanın Ichneumonidae faunası ve çeşitliliği çalışılmıştır. Toplamda 16 altfamilyaya ait 56 cins, 71 tür teşhis edilmiştir. Türlerin Dağılımı; Ctenopalmetinae, Diplazontinae, Orthocentrinae, Ophioninae ve Xoridinae’den 1’er tür, Anomaloninae, Mesochorinae ve Tersilochinae’den 2’şer tür, Cremastinae’den 3 tür, Campopleginae ve Tryphoninae’den 4’er tür, Pimplinae ve Metopiinae’den 6’şar tür, Banchinae’den 7 tür, Ichneumoninae’den 11 tür, Cryptinae’den 19 tür teşhis edilmiştir. Teşhis edilen türlerden 21 tanesi Türkiye için yeni kayıt olarak belirlenmiştir.

Türkiye için yeni kayıt olan türlerden 14 tanesi GDTP’ndan, 7 tanesi ise KGMP’ndan elde edilmiştir. GDTP’ndan elde edilen türler; Campopleginae altfamilyasına ait Olesicampe fulcrans, Cryptinae altfamilyasına ait Charitopes gastricus, Gelis gallicator, Tropistes falcatus, Arotrephes perfusor, Ctenopelmatinae altfamilyasına ait Mesoleius melanoleucus, Ichneumoninae altfamilyasına ait Barichneumon peregrinator, Dicaelotus pumilus, Herpestomus arridens, Diadromus albinotatus, Diphyus trifasciatus, Ichneumon caloscelis, Orthocentrinae altfamilyasına ait Symplecis invisitata ve Xoridinae altfamilyasına ait Odontocolon quercinum türleri iken KGMP’ndan elde edilen türler Banchinae altfamilyasına ait Lissonota frontalis, Lissonota proxima, Cryptinae altfamilyasına ait Hemiteles similis, Bathythrix strigosa, Mesochorinae altfamilyasına ait Mesochorus fulgurans, Metopiinae altfamilyasına ait Chorinaeus scrobipalpe, Trieces bellulus türleridir. Bu türlerin arasından Charitopes, Tropistes, Arotrephes cinsleri de Türkiye için yeni kayıttır.

Türkiye için yeni kayıt olan türler zoocoğrafik dağılımlarına gore ayrıldığında 7 korotip tespit edilmiştir. Taglianti vd. (1999)’ne göre tespit edilen korotip ve türler aşağıda listelenmiştir.

1. İki zoocoğrafik alanda yayılış gösteren tür (Palearktik ve Oriental) –Mesochorus fulgurans

124

2. Holarktik - Symplecis invisitata, Hemiteles similis, Charitopes gastricus, 3. Palearktik – Dicaelotus pumilus, Lissonota proxima, Lissonota frontalis, Chorinaeus scrobipalpe; 4. Asiatic-European – Ichneumon caloscelis, Barichneumon peregrinator, Diphyus trifasciatus, Herpestomus arridens; 5. Doğu Palearktik - Trieces bellulus; 6. Sibero-European– Mesoleius melanoleucus; 7. European – Olesicampe fulcrans, Bathythrix strigosa, Arotrephes perfusor, Diadromus albinotatus, Odontocolon quercinum, Tropistes falcatus; Gelis gallicator

Mesochorus fulgurans Palearktik ve Oriental Bölge’de dağılım gösteren bir türdür. Bu türün Avrupa’daki dağılımına Şekil 5.1’den bakıldığında Türkiye’de bulunması beklenilen bir durumdur. Avrupa’da yoğun bir dağılım gösteren tür Asya Kıta’sında serpintili dağılım göstermektedir. Orta Asya’da bu türün dağılış göstermemesi nedenleri arasında türün konağının olmayışı, bölgede var olan bir bariyerin bulunması veya çalışmaların yetersiz olmasından kaynaklanabileceği düşünülmektedir.

Şekil 5.1. Mesochorus fulgurans türünün dağılım gösterdiği ülkeler (Yu vd., 2012)

Symplecis invisitata, Hemiteles similis, Charitopes gastricus türlerinin zoocoğrik dağılımları Holarktik Bölge’dir. Charitopes gastricus’un Avrupa’daki dağılımına bakıldığında türün Arnavutluk, Yunanistan, Yugoslavya, İsviçre, Bosna ve Portekiz hariç dağılımı geniş bir yer tutmaktadır. Şekil 5.2.a’ya bakıldığında bu türün yukarıda bahsedilen 6 ülkede de bulunması beklenmektedir. Bu ülkelerde

125

bulunamaması türün toplanamamasından kaynaklanabilir. Ayrıca türün Doğu Palearktik’te Japonya’da tespit edilmesi oldukça ilginç karşılanmaktadır. Türkiye ile Japonya arasında kalan Orta ve Doğu Asya’da da bu türün dağılım göstermesi beklenmektedir.

Hemiteles similis Avrupa’da geniş bir dağılım alanına sahip olup komşu ülke Bulgaristan’da da tespit edilmiştir. Şekil 5.2.b’ye bakıldığında bu türün Yunanistan, Arnavutluk, Romanya ve Yugoslavya gibi ülkelerde de dağılım gösterebileceği kuvvetle muhtemeldir. Ayrıca türün Türkiye’de de tespit edilmesi yayılım alanının Orta Doğu’ya doğru olduğunun göstergesidir.

Libert (2011)’in yapmış olduğu çalışmada Hemiteles similis’in zoocoğrafik dağılımını Palearktik olarak belirtmişken Townes (1983) bu türün Nearktik Bölge’de de dağılım gösterdiğini belirtmiştir. Sonuç olarak bu türün zoocoğrafik dağılımı Holarktik Bölge’dir.

Symplecis invisitata türünün Kuzey Avrupa’da yoğun bir dağılım gösterdiği görülmektedir. Kuzey Avrupa kökenli olan türün Mazon vd. (2011) tarafından İspanya’da da dağılım gösterdiğinin belirtilmesi türün Akdeniz’e doğru dağılım gösterdiğini desteklemektedir. Ayrıca Polonya ve Litvanya’da tespit edilen bu türün Türkiye’de de tespit edilmesiyle türün Avrupa’daki dağılımının daha fazla olması beklenmektedir (Şekil 5.2.c).

126

Şekil 5.2. a. Charitopes gastricus, b. Hemiteles similis, c. Symplecis invisitata türlerinin dağılım gösterdiği ülkeler (Yu vd., 2012)

Chorinaeus scrobipalpe, Dicaelotus pumilus, Lissonota frontalis, Lissonota proxima türleri Palearktik Bölge’de dağılım göstermektedirler. Chorinaeus scrobipalpe Avrupa ülkelerinden Avusturya, Almanya, Polonya, Ukrayna ve Moldova’da dağılım göstermektedir. Bu türün Türkiye’de bulunması ile Avrupa’daki dağılımının daha geniş olacağı düşünülmektedir (Şekil 5.3.a). Şekil 5.3.b ve 5.3.d’ye bakıldığında Dicaelotus pumilus ve Lissonota proxima türlerinin dağılımı görülmektedir. Komşu ülke Bulgaristan’da da bu türlerin dağılım göstermesi Türkiye’de dağılım gösterebileceklerini kanıtlar niteliktedir. Ayrıca bu türlerin Yugoslavya, Yunanistan ve Arnavutluk gibi ülkelerde de dağılım göstermesi beklenmektedir. Lissonota frontalis türünün Avrupa’daki dağılımına bakıldığında ise Macaristan ve Romanya’da dağılım gösteren tür Türkiye’de de tespit edilmiştir. İleride yapılacak çalışmalar ile bu türün Bulgaristan’da da dağılım gösterebileceği düşünülmektedir (Şekil 5.3.c).

127

Şekil 5.3. a. Chorinaeus scrobipalpe, b. Dicaelotus pumilus, c. Lissonota frontalis, d. Lissonota proxima türlerinin dağılım gösterdiği ülkeler (Yu vd., 2012)

Herpestomus aridens, Diphyus trifasciatus, Ichneumon caloscelis ve Barichneumon peregrinator türlerinin zoocoğrafik dağılımları Asiatic-European’dır. Türlerin genel dağılımına Şekil 5.4’ten bakıldığında Herpestomus aridens, Ichneumon caloscelis ve Barichneumon peregrinator türlerinin Türkiye’de de bulunması oldukça muhtemel bir durumdur. Fakat bu türler arasından Diphyus trifasciatus türüne bakıldığında oldukça ilginç bir dağılım göstermektedir. Asya Kıta’sını Avrupa Kıta’sına bağlayan ülkemizde bu türün dağılım göstermesi ile türün dağılım gösterdiği alanların yapılan çalışmalar ile daha da geniş olabileceği düşünülmektedir. 128

a b

c d

Şekil 5.4. a. Barichneumon peregrinator, b. Herpestomus aridens, c. Diphyus trifasciatus, d. Ichneumon caloscelis türlerinin dağılım gösterdiği ülkeler (Yu vd., 2012)

Doğu Palearktik’te dağılım gösteren Trieces bellulus türünün Moğolistan ve Rusya’nın çeşitli bölgelerinde tespit edildiği görülmektedir (Şekil 5.5). Bu türün Türkiye’den yeni kayıt olarak verilmesi oldukça ilginç bulunmuştur. Moğolistan ve Türkiye arasında kalan bölgelerde bu türün yakalanamadığı düşünülmektedir.

Şekil 5.5. Trieces bellulus türünün dağılım gösterdiği ülkeler (Yu vd., 2012)

Mesoleius melanoleucus türü Sibero Avrupa korotipinde dağılım gösteren bir türdür. Türün dağılımına Şekil 5.6’dan bakıldığında kuzeyden güneye doğru bir ilerleme gösterdiği görülmektedir. Romanya’da dağılım gösteren bu türün Türkiye’de de dağılım göstermesiyle birlikte Bulgaristan’da da bulunma ihtimali artmaktadır.

129

Şekil 5.6. Mesoleius melanoleucus türünün dağılım gösterdiği ülkeler (Yu vd., 2012)

Arotrephes perfusor, Bathythrix strigosa, Diadromus albinotatus, Tropistes falcatus, Olesicampe fulcrans, Gelis gallicator, Odontocolon quercinum türleri Avrupa’da dağılım göstermektedirler. Şekil 5.7’ye bakıldığında bu türlerin dağılımlarına Türkiye’nin de eklenmesi beklenen bir durumdur.

a b

c d

e f

Şekil 5.7. a. Arotrephes perfusor, b. Bathythrix strigosa, c. Diadromus albinotatus, d. Tropistes falcatus, e. Olesicampe fulcrans, f. Gelis gallicator, g. Odontocolon quercinum türlerinin dağılım gösterdiği ülkeler (Yu vd., 2012)

130

Perithous scurra türü GDTP II. bölgeden tek birey olarak elde edilmiştir. Benzer durum Çoruh (2008)’un yapmış olduğu araştırmasında da rastlanmıştır. Yine aynı cinse ait Perithous divinator (Rossi, 1790) türünü Yurtcan (2004) yaptığı araştırmada tek örnek ve tek lokaliteden elde etmiştir.

Aslan (2010)’nın Kovada Gölü Milli Parkı’nda yürütmüş olduğu tez çalışmasında Pieris brassicae (Linnaeus, 1758) (Lep.: Pieridae) türünün yayılış gösterdiğini tespit etmiştir. Sedivy, 1986 ise Pieris brassicae türünün Cryptinae altfamilyasına ait olan Hemiteles similis türünün konağı olduğunu belirtmişttir ve sonuç olarak Hemiteles similis türünün Pieris brassicae türünü baskı altında tuttuğu yargısına varılmıştır.

2010 yılında GDTP’ndan elde edilen Ichneumoninae türlerinden Diphyus trifasciatus ve Ichneumon caloscelis türlerinden sadece erkek bireyler elde edilmiş olup bu türlerden diğer yıllarda elde edilememiştir. Aynı durum Skillen vd., 2000’de yapmış olduğu çalışmada Diphyus comes (Cresson) ve Setanta compta (Say) türlerini 1992 yılında rastlanmış fakat 1993 yılında bu türleri elde edememişlerdir. Bu durum için ―Türlerin biyolojilerinin benzer olması türlerin bolluğunda yıllık varyasyona neden olabileceğini ve bu değişiminde konak değişimi veya bilinmeyen bir nedenden ötürü olabileceği‖ hipotezini kurmuşlardır.

Aslan (2010)’ın yapmış olduğu çalışmada Kovada Gölü Milli Parkı’ndan örneklenen tür ve birey sayısı önceki yıllarda farklı alanlarda yapılan çalışmalar ile karşılaştırıldığında çalışma alanının böcek faunasının fakir olduğunu ortaya çıkarmıştır. Bunun nedenlerinin başında milli parkın günü birlik ziyaretçilere açık olmasının yanı sıra meyve bahçelerinde insektisit uygulanması, hayvan otlatılması ve göle sulama suyunun karışması gibi faktörlerin olabileceğini belirtmiştir. Birçok araştırma tek biyoindikatör grup olan parazitoid hymenopterlerin de ekolojik düzensizliklere özellikle pestisitlere karşı duyarlı olduğunu göstermiştir (Sharkey, 2007).

Sonuç olarak, alanlar tür çeşitliliği bakımından karşılaştırıldığında veriler ve Türkiye için yeni kayıtlar göz önünde bulundurulduğunda GDTP’nın böcek faunası

131

bakımından KGMP’na göre daha önemli bir alan olduğu belirlenmiştir. Her iki alanlarında çalışmalar sırasında yerel halk tarafından aşırı tahribi gözlenmiştir. Çalışmanın son döneminde GDTP korunan alanı 15.06.2012 tarih 806 sayılı bakanlık oluru ile tabiat parkı statüsünden çıkarılmıştır. Bu durum alan ve alanda yayılış gösteren fauna ve flora üyeleri için tehlike arz etmektedir. Çalışmanın farklı kurumlar tarafından kaynak olarak değerlendirilip alanın yeniden koruma altına alınması beklenmektedir. Tür çeşitliliği az olmakla birlikte Türkiye için yeni kayıtları barındırması sebebiyle ayrı bir öneme sahip olan KGMP çevresinde yetiştiricilik yapılan alanlarda kullanılan insektisitlerce tehdit altındadır. Alan çevresinde gerekli önlemlerin en kısa sürede alınması gerekmekte ve koruma çalışmalarının arttırılması beklenmektedir. Her iki alanın da Ichneumonidae türleri açısından önemli yaşam alanları olduğu bu tez çalışması ile ortaya konulmuştur. İlgili bölgelerdeki olumsuz ekolojik şartların azaltılması hatta tamamen ortadan kaldırılması mevcut çeşitliliği olumlu yönde etkileyecektir. Ayrıca Ichneumonidae türlerinin iklim indikatörü olarak değerlendirilmesi, şimdiki envanterlerin gelecek yıllarda oluşturulacak envanterlerle karşılaştırılması iklim değişimine erken uyarı verecektir. Dolayısıyla ilgili alanlar üzerinde yapılacak araştırmaların arttırılması ve bu araştırmalar doğrultusunda koruma çalışmalarının şekillenmesi gerekmektedir.

132

6. KAYNAKLAR

Akkaya, A., 2005. Güneydoğu ve Doğu Anadolu Bölgesi’nde Anomaloninae, Banchinae, Collyriinae, Ophioninae ve Pimplinae (Hymenoptera: Ichneumonidae) Türlerinin Sistematik Yönden İncelenmesi. Dicle Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Doktora Tezi, 98s, Diyarbakır.

Aliyev, A.A.O., 1999. Fauna of the Subfamily Ichneumoninae (Hymenoptera, Ichneumonidae) of Azerbaijan with New Records. Turkish Journal of Zoology, 23, 1–12.

Ambroziak, A.K., 2007. Phytodietus alpinator Aubert, 1969 (Hymenoptera, Ichneumonidae) a New Species to the Fauna of Poland Supplementation of the checklist of Polish Phytodietus Gravenhorst, 1829, Polish Journal of Entomology, 76, 115-118.

Ambroziak, A.K., Sawoniewicz, J., 2007. Phytodietus (Phytodietus) antennator Kasparyan, 1993 (Hymenoptera, Ichneumonidae) a New Species to the European fauna. Polish Journal of Entomology, 76, 57–60.

Aslan B., 2010. Kovada Gölü Milli Parkı Havzası Böcek Faunası ve Biyolojik Çeşitlilik Analizi. Süleyman Demirel Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Doktora Tezi, 93s, Isparta.

Atik, A.D., Öztekin, M., Eekoç, F., 2010. Biyoçeşitlilik ve Türkiye’deki Endemik Bitkilere Örnekler. Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 30 (1), 219-240.

Aubert, J.F., Halperin, J., Gerling, D., 1984. Les Ichneumonides d’ Israel. Entomophaga, 29 (2), 211–235.

Aubert, J.F., 1987. Mise au Point Pour Nouvelle Revision Ichneumonides Pimplinae, Tryphoninae, Xoridinae et Cryptinae Gelini (Hymenoptera). Nouvelle Revue d’Entomologie, 4 (3), 283–293.

Aubert, J.F., 1989. Ichneumonides non Petiolees Inedites et Quatrieme Suppl. Aux Scolobatinae (Ctenopelmatinae): Less Homaspis Föerst. Bulletin de la Société Entomologique de Mulhouse, Janiver-Mars, 1–15.

Austin, A.D., Dowton M., 2000. The Hymenoptera: An Introduction. In Austin A.D., Dowton M. (Ed.), Hymenoptera, Evolution, Biodiversity and Biological Control (3-7). CSIRO Publishing, 471p, Australia.

Balueva, E.N., Khalaim, A.I., Kim, K.B., Lee, J.W., 2013. Taxonomic review of genus Diaparsis Förster (Hymenoptera: Ichneumonidae: Tersilochinae) from South Korea. Journal of Asia-Pacific Entomology, 16, 165–172.

Bayram, A., 2007. Kovada Gölü Milli Parkı, Gülçev, yıl:1, sayı:1.

133

Beyarslan, A., Kolarov, J., 1994. Investigations on Ichneumodae (Hymenoptera) fauna of Turkey II. Cryptinae. Turkey Journal of Zoology, 18, 227-231.

Beyarslan, A., Yurtcan, M., Erdoğan, Ö.Ç., Aydoğdu, M., 2006. A Study on Braconidae and Ichneumonidae from Ganos Mountains (Thrace Region, Turkey) (Hymenoptera, Braconidae, Ichneumonidae). Linzer Biologische Beitrage, 38 (1), 409–422.

Birol, O., 2010. Isparta İli Davraz Dağı Ichneumonidae (Hymenoptera) Faunası Üzerine Bir Araştırma. Süleyman Demirel Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi, 71s, Isparta.

Borror, D. J., De Long, D. M. and Triplehorn, C.A., 1964. An Introduction to the Study of Insects. Hold, Rinelhlard and Winston, 827p, USA.

Borror, J.D., Long D.M.D., Triplehorn C.A., 1979. An Introduction to the Study of Insects, 2. Fifth edition, 827p.

Borror, D.J., De Long, D.M., Triplehorn, C.A., 1981. An Introduction to the Study of Insects. Hold, Rinelhlard and Winston, 827p, USA.

Broad, G.R., Sääksjärvi, I. E. , Veijalainen A., Notton, D.G., 2011. Three new genera of Banchinae (Hymenoptera: Ichneumonidae) from Central and South America. Journal of Natural History, 45 (21), 1311-1329.

Buncukçu, A., 2008. Isparta İli Merkez Ve Adana, Yumurtalık İlçesi-Halep Çamlığı Ichneumonidae Türlerinin Tespiti Ve Kültüre Edilebilen Türlerin Biyolojilerinin Araştırılması, Süleyman Demirel Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Yüksek Lisans, 74s, Isparta.

Choi, J.K., Jeong, J.C., Lee, J.W., 2012. Three species of the subfamily Campopleginae (Hymenoptera: Ichneumonidae) new to Korea. Entomological Research, 42, 79–84.

Cummins, H.M., Wharton, R.A., Colvin, A.M., 2011. Eggs and Egg Loads of Field- Collected Ctenoplematinae (Hymenoptera: Ichneumonidae): Evidence for Phylogenetic Constraints and Life-History Trade-Offs. Annals of the Entomological Society of America, 104, (3), 465-475.

Çoruh, S., Özbek, H., Kolarov, J., 2002. New and Rare Taxa of Ichneumonidae (Hymenoptera) from Turkey. Journal of the Entomological Research Society, 4 (1), 1–4.

Çoruh, S., Özbek, H., Kolarov, J., 2004. New and little known Anomaloninae (Hymenoptera, Ichneumonidae) from Turkey. Linzer Biologische Beitrage, 36 (2), 1199–1204.

Çoruh, S., 2005. Erzurum ve Çevre İllerdeki Pimplinae (Hymenoptera:Ichneumonidae) Türleri Üzerinde Faunistik, Sistematik ve 134

Ekolojik Çalışmalar. Atatürk Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Doktora tezi, 211s, Erzurum.

Çoruh, S., Özbek, H., 2005. New Records of Cryptinae (Hymenoptera: Ichneumonidae) from Turkey with Some Hosts. Türkiye Entomoloji Dergisi, 29 (3), 183–186.

Çoruh, S., Özbek, H., Kolarov, J., 2005a. A Contribution to the Knowledge of Ichneumonidae (Hymenoptera) from Turkey. Journal of the Entomological Research Society, 7 (3), 53–57.

Çoruh, S., Özbek, H., Kolarov, J., 2005b. A Contribution to the Knowledge of Tryphoninae (Hymenoptera, Ichneumonidae) from Turkey. Zoology in the Middle East, 35, 93–98.

Çoruh, S., 2008. Two New Records Of Ichneumonidae Species From Turkey (Hymenoptera: Ichneumonidae). Entomological News, 119 (3), 311–314.

Çoruh, İ., Çoruh, S., 2008. Ichneumonidae (Hymenoptera) Species Associated with Some Umbelliferae Plants Occurring in Palandöken Mountains of Erzurum, Turkey. Turkish Journal of Zoology, 32, 121–124.

Çoruh, S., Özbek, H., 2008. New and Rare Ichneumonidae (Hymenoptera) Species from Turkey. Zoology in the Middle East, 43, 114–116.

Çoruh, S., Özbek, H., 2011. New and little known some Ichneumonidae (Hymenoptera) species from Turkey with some ecological notes. Türkiye Entomoloji Dergisi, 35 (1), 119-131.

Çoruh, S., Kolarov, J., 2012. Description of the Male of Ophion internigrans Kokujev, 1906 (Hymenoptera: Ichneumonidae: Ophioninae) with a Key to the Turkish Ophion Fabricius, 1798 Species. Journal Entomological Research Society, 14 (2), 55-60.

Çoruh, S., Özbek H., 2013. New and little known some Ichneumonidae species (Hymenoptera) from Turkey. Munis Entomology & Zoology, 8 (1), 135-138.

Çoruh, S., Gürbüz, M.F., Kolarov, J., Yurtcan. M., Özdan, A., 2013. New and Little Known Species of Ichneumonidae (Hymenoptera) for the Turkish Fauna Journal Entomological Research Society, 15 (3), 71-83.

Eroğlu, F., 2010. Eskişehir ili Türkmen Dağı Ichneumonidae (Hymenoptera) Faunası Üzerine Bir Araştırma. Süleyman Demirel Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi, 62 s, Isparta.

Fitton, M.G., 1976. The Western Palaearctic Ichneumonidae (Hymenoptera) of British Authers. The British Museum Entomology, 32, (8), 301–308.

135

Fitton, M.G., 1984. A review of the British Collyriinae, Eucerotinae, Stilbopinae and Neorhacodinae (Hymenoptera: Ichneumonidae). Entomologist’s Gazette, 35, 185–196.

Fitton, M.G., Shaw, M.R., Gauld, I.D., 1988. Pimplinae Ichneumon-Flies Hymenoptera Ichneumonidae (Pimplinae). Royal Entomological Society of London, 7 (1), 107p, London.

Gauld, I.D., 1976. The classification of the Anomaloninae (Hymenoptera: Ichneumonidae). Bulletin of the British Museum of Natural History (Entomology), 33, 1–135.

Gauld, I.D., 1984. An Introduction to The Ichneumonidae of Australia. British Natural History Museum, 420p, London.

Gauld, I.D., 1991. The Ichneumonidae of Costa Rica, 1. Memoirs of the American Entomological Institute, 47, 1–589.

Gauld, I.D., 1997. Ichneumonidae of Costa Rica, 2. Memoirs of the American Entomological Institute, 57, 1–485.

Gauld, I.D., Bolton, B., 1988. The Hymenoptera. Oxford University Press/British Museum (National History), 332p, London.

Gauld, I., Bolton, B., 1996. The Hymenoptera. Second Edition. Oxford university press, Oxford and Natural History Museum, London.

Grimaldi, M., Engel M.S., 2005. Evolution of the insects. Cambridge University Press, 773p, New York.

Gupta, V., 1993. The Exenterinae Ichneumonids (Hymenoptera: Ichneumonidae) of China. Japanese Journal of Entomologica, 61 (3), 425–443.

Gürbüz, M.F., 2004. Isparta İli Ichneumonidae (Hymenoptera) Familyası Türleri Üzerine Faunistik ve Sistematik Araştırmalar. Süleyman Demirel Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Doktora Tezi, 68s, Isparta.

Gürbüz, M.F., Aksoylar, Y., 2004. New Records of Ichneumonidae (Hymenoptera) Species from Turkey. Phytoparasitica, 32 (2), 167–173.

Gürbüz, M.F., 2005. A survey of the Ichneumonidae (Hymenoptera) of Isparta in Turkey. Linzer Biologische Beitrage, 37 (2), 1809–1817.

Gürbüz, M.F., Kolarov, J., 2005. Parablastus anatolicus sp. n. (Hymenoptera, Ichneumonidae, Tryphoninae), a new ichneumon-fly species from Turkey. Biologia, Bratislava, 60 (5), 495–497.

Gürbüz, M.F., Kolarov, J., 2006a. A study of Turkish Ichneumonidae (Hymenooptera) II. Tryphoninae. The Gazi Entomological Research Society, 8, 1. 136

Gürbüz, M.F., Kolarov, J., 2006b. A Review Of The Collyriinae (Hymenoptera: Ichneumonidae). Entomologica Fennica, 17, 118–122.

Gürbüz, M.F., Kolarov, J., 2006c. A Study of the Turkish Ichneumonidae Hymenoptera). III. Anomaloninae, Banchinae, Ophioninae and Xoridinae. Acta Entomologica Serbica, 11 (1/2), 91–94.

Gürbüz, M.F., Kolarov, J., 2008. A study of the Ichneumonidae (Hymenoptera). IV. Cryptinae, Cryptini. Turkish Journal of Zoology, 32, 373–377.

Gürbüz, M.F., Ljubomirov, T., Kolarov, J., Yurtcan, M., Tabur, M.A., Çoruh, S., Buncukçu A., 2008. Investigation of the Ichneumonidae, Ampulicidae, Crabronidae and Sphecidae (Hymenoptera, Insect) Fauna in Natural Protection Zones of East Mediteranean Region in Turkey. Tübitak TBAGU/ 168(106T189) No’lu proje.

Gürbüz, M.F., Aksoylar, M.Y., Buncukçu, A., 2009a. A Faunistic Study on Ichneumonidae (Hymenoptera) in Isparta, Turkey, Linzer Biologische Beiträge, 41 (2), 1969–1984.

Gürbüz, M.F., Kırtay, H., Birol, O., 2009b. A study of Ichneumonidae (Hymenoptera) of Kasnak Oak Forest Nature Reserve in Turkey with new records. Linzer Biologische Beiträge. 41 (2), 1985–2003.

Gürbüz, M.F., Kolarov, J., Özdan, A., Tabur, M. A., 2011, Ichneumonidae (Hymenoptera) Fauna of Natural Protection Areas in East Mediteranean Region of Turkey, Part I., Journal Entomological Research Society, 13 (1), 23-39.

Hansen, L. O., Humala, A., Reshchikov, A. V. 2010. Ichneumonidae (Hymenoptera) new for the fauna of Norway, Part 4. Norwegian Journal of Entomology 58, 177–186.

Hodkinson, I.D., Casson, D., 1991. A Lesser Predilection for Bugs: Hemiptera (Insecta) Diversity in Tropical Rain Forests. Biological journal of the Linnean Society, 403, 101-109.

Horstmann, K., 1971. Revision der europäischen Tersilochinen 1 (Hymenoptera, Ichneumonidae). Veröffentlichungen der Zoologischen Staatssammlung (München), 15, 47–138.

Horstmann, K., 1981. Revision der Europäischen Tersilochinen II (Hymenoptera, Ichneumonidae). Spixiana Supplement, 4, 1-76.

Horstmann, K., 2006. Revisionen einiger europaischer Mesochorinae (Hymenoptera, Ichneumonidae). Linzer Biologische Beitrage, 38 (2), 1449-1492.

Huber, J.T., 2009. Biodiversity of Hymenoptera. In Footit R.G., Adler P.H., (Ed.), Insects Biodiversity Science and Society (303-333). Willey Blackwell, 623p, Oxford. 137

Humala, A.E., 2004. Rewiew of the Palaearctic Species of the Genus Eusterinx Förster, 1868 (Hymenoptera: Ichneumonidae). Proceedings of the Russian Entomological Society, 75 (1), 64–72.

Jonaitis, V., 2004. Mesoleptus tobiasi sp. n., a New Species Lithuania (Hymenoptera: Ichneumonidae). Proceedings of the Russian Entomological Society, 75 (1), 24–26.

Jussila, R., 1991. Ichneumonidae New to Finland (Hymenoptera) I. Entomologica Fennica, 2, 37-42.

Jussila, R., 1992. Ichneumonidae New to Finland (Hymenoptera) II. Entomologica Fennica, 2, 159-162.

Kasparyan, D.R., 1973. Fauna of U.S.S.R. Insecta Hymenoptera, Ichneumonidae Subfamily Tryphoninae: Tryphonini. Nauka Leningrad, 3 (1), 9-233.

Kasparyan, D.R., 1974. A review of Palaearctic species of The Tribe Pimplini (Hym., Ichneumonidae) The Genus Pimpla. Entomologicheskoe Obez, 53 (2), 102–117.

Kasparyan, D.R., 1981. Opredelitel Nasekomich Europeiskoy Casti U.S.S.R. Prepontchatokrilie, 3, 1-688.

Kasparyan, D.R., 1990. Fauna of USSR, Insecta Hymenoptera, Ichneumonidae Subfamily Tryphoninae: Tribe Exenterini, Subfamily Adelognathinae. Nauka Leningrad, 3 (2), 11–136.

Kasparyan, D.R., Tolkanitz, V.I., 1999. Fauna of Russia and neighbouring countries. Insecta, Hymenoptera, Ichneumonidae V. Ill, N. 3. Russian Academy of Sciencies, Zoological Institute New Series, 143, 1–404.

Kazmierczak, T., 2004. Checklist of Ichneumonidae (Hymenoptera) of Poland. Electronic Journal of Polish Agricultural Universities Forestry, 7 (2), 1–63.

Khalaim, A.I., 2002. A Review of the Species of the Genus Gelanes (Hymenoptera, Ichneumonidae, Tersilochinae) of the Palaearctic Region. Vestnik Zoologii, 36 (6), 3-12.

Khalaim, A.I., 2004. A rewiew Palaearctic species of the genera Barycnemis Först., Epistathmus Först. and Spinolocus Horstm. (Hymenoptera: Ichneumonidae, Tersilochinae). Proceedings of the Russian Entomological Society, 75 (1), 46–63.

Khalaim, A.I., 2006. New tersilochines from the collection of Natural History Museum, London (Hymenoptera: Ichneumonidae, Tersilochinae). Zoosystematica Rossica, 14 (2), 269–273.

138

Khalaim, A.I., Cancino, E.R., 2008. A new species of Alloplasta Förster from Mexico (Hymenoptera: Ichneumonidae: Banchinae). Zoosystematica Rossica, 17 (1), 81-82.

Khalaim, A.I., Blank, S.M., 2011. Review of The European Species of The Genus Gelanes Horstmann (Hymenoptera: Ichneumonidae: Tersilochinae), Parasitoids of Xyelid Sawflies (Hymenoptera: Xyelidae). Proceedings Of The Zoological Institute, 315 (2), 154–166.

Khalaim, A.I., Yurtcan, M., 2011. A survey on Tersilochinae (Hymenoptera: Ichneumonidae) species of Turkey, with a key to European genera. Turkish Journal of Zoology, 35 (3), 381-394.

Khalaim, A.I., Cancino, E.R., 2012. Mexican Species of Exetastes (Hymenoptera: Ichneumoniade: Banchinae), with Description of Three New Species. Revista Mexicana de Biodiversidad, 83, 370-379.

Kıraç, A., 2012. Honaz Dağı Milli Parkı (Denizli) ve Yakın Çevresinin Ichneumonidae (Hymenoptera) Faunası Üzerine Bir Araştırma. Süleyman Demirel Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi, 83s, Isparta.

Kırtay, H., 2008. Isparta Kasnak Meşesi (Quercus vulcanıca Boiss. and Heldr. ex Kotschy) Ormanı Tabiatı Koruma Alanı Ichneumonidae (Hymenoptera) Faunası Üzerine Bir Araştırma. Süleyman Demirel Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi, 77s, Isparta.

Klopfstein, S., Baur, H., 2011. Catalogue of the type Specimens of Ichneumonidae (Hymenoptera) in the Jacques F. Aubert collection at the Musée de Zoologie, Lausanne, Switzerland. Zootaxa, 3081, 1–90.

Kolarov, J., 1986. A new Exochus species from Turkey (Hymenoptera: Ichneumonidae: Metopiinae). Türkiye Bitki Koruma Dergisi, 10 (2), 69–92.

Kolarov, J., 1987. Ichneumonidae (Hymenoptera) from Balkan Peninsula and Some Adjacent Regions. I. Pimplinae, Tryphoninae, Cryptinae. Türkiye Entomoloji Dergisi, 11 (1), 11–28.

Kolarov, J., 1989a. Ichenumonidae (Hym.) from Balkan peninsula and some adjacent regions. III. Ophioninae, Anamaloninae, Metopiinae, Mesochorinae, Acaenitinae, Oxytorinae, Orthopelmatinae, Collyriinae, Orthocentrinae, Diplazontinae and Ichneumoninae. Türkiye Entomoloji Dergisi, 13 (3), 131– 140.

Kolarov, J., 1989b. Taxonomic and Faunistic study on Bulgarian Cremastinae (II). Faunistische Abhandlungen, 16 (13), 149–154.

Kolarov, J., 1992. A Cataloque of Ichneumonidae From Albany. Entomofauna, 13, 261–266.

139

Kolarov, J., 1994. Nocturnal Ichneumonidae from Bulgaria and Turkey with description of a new species. Entomofauna, 15, 93–97.

Kolarov, J., Beyarslan, A., 1994a. Agrothereutes tiliodalis sp. Nov. und Stilpnus adanaensis sp. Nov. Zwei neue Ichneumonidaen-Arten aus der Türkei (Hymenoptera, Ichneumonidae, Cryptinae). Linzer Biologische Beitrage, 26 (1), 179–185.

Kolarov, J., Beyarslan, A., 1994b. Investigations on the Ichneumonidae (Hym.) Fauna of Turkey. 1. Pimplinae and Tryphoninae. Türkiye Entomoloji Dergisi, 18 (3), 133–140.

Kolarov, J., Beyarslan, A., 1994c. Beitrag zur Erkennung der Türkischen Ichneumonidae (Hymenoptera) III. Banchinae, Ctenopalmatinae und Tersilochinae. Türkiye 3. Biyolojik Mücadele Kongresi, İzmir. 93–100.

Kolarov, J., Beyarslan, A., Yurtcan, M., 1994. Yeni ve Az Bilinen Türkiye Anomaloninae Türleri (Hymenoptera: Ichneumonidae). XII. Ulusal Biyoloji Kongresi, 6-8 Temmuz, Edirne.

Kolarov, J., 1995a. A cataloque of the Turkish Ichneumonidae (Hymenoptera). Entomofauna, Zeitschrift für Entomologie, 7, 137–188.

Kolarov, J., 1995b. Cremastinae (Hymenoptera: Ichenumonidae) From Italy and Some Adjacent Regions. Linzer Biologische Beitrage. 27 (2), 1103–1114.

Kolarov, J., Andoni, V., 1995. A study of Albanian Ichneumonidae (Hymenoptera) I. Pimplinae, Tryphoninae and Acaenitinae. Acta Entomologica, 28–31.

Kolarov, J., Beyarslan, 1995. New and little Known Turkish Campopleginae (Hymenoptera: Ichneumonidae). III. National Scientific Conference of Entomology, 18-20 September, Sofia, 18-21.

Kolarov, J., 1996. A study of the Spanish Cremastinae (Hymenoptera, Ichneumonidae). Linzer Biologische Beiträge, 28 (2), 821–827.

Kolarov, J., 1997a. Fauna Bulgarica 25 V. Hymenoptera, Ichneumonidae Part 1. Pimplinae, Xoridinae, Acaenitinae, Collyriinae, Aedibus Academie Scientiarum Bulgaricae, 320p, Sofia.

Kolarov, J., 1997b. A review of the Cremastinae of the Balkan Peninsula, Turkey and Cyprus with zoogeographical notes (Hymenoptera: Ichneumonidae). Beiträge zur Entomologie, 47, 169–199.

Kolarov, J., Beyarslan, A., Yurtcan, M., 1997. Ichneumonidae (Hymenoptera) from The Gökçeada and Bozcaada Islands-Turkey. Acta Entomologica Bulgarica, 3-4, 13-14.

Kolarov, J., 1998. New and Rare Ichneumonidae (Hymenoptera) from Greece and Bulgaria. Acta Zoologica Bulgarica, 3–4, 10–12. 140

Kolarov, J., Beyarslan, A., 1999, Beitrag zur Kenntnis der Turkischen Ichneumoniden 4. Cremastinae (Hymenoptera, Ichneumonidae) Entomofauna, 20(1): 1-8.

Kolarov, J., Özbek, H., Yıldırım, E., 1999. New Distributional Data of the Turkish Ichneumonidae (Hymenoptera). I. Pimplinae and Tryponinae. Journal of the Entomological Research Society, 1 (2), 9–15.

Kolarov, J., Witmond, L., 1999. Eucremastus priebei spec. nov. and Exetastes ziegleri new for the Greek fauna (Hymenoptera: Ichneumonidae, Cremastinae, Banchinae). Entomologische Berichten, 59 (12), 186–188.

Kolarov, J., 2000. Fauna and Zoogeography of The Balkan Peninsula Pimplini (Hymenoptera, Ichneumonidae). II. Genus Itoplectis Föerster. Annual of Sofia University Faculty of Biology, Book 1- Zoology, 91, 25–37, Sofia.

Kolarov, J., Pekel, S., Özbek, H., Yıldırım, E., Çalmaşur, Ö., 2000. New distributional data of the Turkish Ichneumonidae (Hymenoptera). III. The subfamily Ophioninae. Türkiye 4. Entomoloji Kongresi, 349–356, Aydın.

Kolarov, J., Özbek, H., Çoruh, S., 2002a. New and little known Acaenitinae (Hymenoptera, Ichneumonidae) from Turkey. Türkiye Entomoloji Dergisi, 26 (4), 277–281.

Kolarov, J., Çoruh, S., Özbek, H., Yıldırım, E., 2002b. A Contribution to Ichneumonidae (Hymenoptera) fauna of Turkey: the subfamily Cremastinae. Türkiye 5. Biyolojik Mücadele Kongresi, 4–7-Eylül 2002, 275–278p, Erzurum.

Kolarov, J., Gürbüz, M.F., 2004. A Study of the Turkish Ichneumonidae (Hymenoptera). Pimplinae. Linzer Biologische Beitrage, 36 (2), 841–845.

Kolarov, J., Gürbüz, M.F., 2006. A Study of the Turkish Ichneumonidae (Hymenoptera). III. Anomaloninae, Banchinae, Ophioninae and Xoridinae. Acta Entomologica Serbica, 11 (1/2), 91–94.

Kolarov, J., Gürbüz, M.F., 2007a. A Study of the Turkish Ichneumonidae (Hymenoptera). V. Cryptinae, Phygadeuontini. Linzer Biologische Beitrage. 39 (2), 987–992.

Kolarov, J., Gürbüz, M.F., 2007b. New data on the structure of the flagellum in males of Perithous divinator (Rossi) (Hymenoptera, Ichneumonidae, Pimplinae). Acta Entomologica Serbica, 12 (1), 59-66.

Kolarov, J., Çoruh, S., 2008. A New Species Of Cymodusa (Cymodusa) Holmgren, 1859 (Hymenoptera: Ichneumonidae: Campopleginae) From Turkey. Entomological News, 119 (3), 291–294.

141

Kolarov, J., Yurtcan, M., 2008a. A Study Of The Ichneumonidae (Hymenoptera) Of The North Anatolia (Turkey) I. Brachycyrtinae, Cryptinae And Xoridinae. Acta Entomologica Serbica, 13 (1/2), 89–91.

Kolarov, J., Yurtcan, M., 2008b. A new species of Cymodusa Holmgren, 1859 (Hymenoptera: Ichneumonidae: Campopleginae) from Turkey. Biologia, 63 (4), 548–549.

Kolarov, J., Yurtcan, M., 2009. A study of the Cremastinae (Hymenoptera: Ichneumonidae) from Turkey. Turkish Journal of Zoology, 33, 371–374.

Kolarov, J., Çoruh, S., Yurtcan, M., Gürbüz, M.F., 2009. A study of Metopiinae from Turkey with description of a new species (Hymenoptera: Ichneumonidae). Zoology İn The Middle East, 46, 75–82.

Kolarov, J., Gürbüz, M.F., 2010. A Study of Acaenitinae (Hymenoptera:Ichneumonidae) From Turkey, With Description of A New Species. Entomolological News, 121 (1), 53-58.

Kolarov, J., Çoruh, S., 2012. Stilbopinae, a subfamily new for the Turkish fauna: (Hymenoptera: Ichneumonidae). Zoology in the Middle East, 55 (1), 75-78.

Libert, Pierre-Nicolas., 2011. Contribution à la connaissance de l'entomofaune d'un village famennien. Faunistic Entomology, 63 (2), 47-82

Mason, W.R.M., Huber, J.T., 1993. Order Hymenoptera. Gaulet H., Huber J. (Ed.), The Hymenoptera of the world, An identification Guide to Families, Canada Agriculture, Canada.

Mazon, M., Bordera, S., Rodríguez-Berrío, A., 2009. Diurnal flight activity of Ichneumonidae (Insecta: Hymenoptera) in Cabañeros National Park (Spain). Journal of Natural History ,43 (21),1291-1304.

Mazon, M., Rodríguez-Berrío, A., Bordera, S., 2011. Estudio de la fauna de Ichneumonidae cenobiontes (Insecta: Hymenoptera) en un ecosistema de montaña mediterránea, III. Subfamilias Acaenitinae, Anomaloninae, Collyriinae, Diplazontinae, Metopiinae, Ophioninae, Orthocentrinae, Orthopelmatinae y Tryphoninae. Boletin de la Asociacion Espanola de Entomologia. 35 (1-2): 113-155.

Myers, N., Mittermeier, R.A., Mittermeier, C.G., da Fonseca, G.A.B., Kents, J., 2000. Biodiversity Hotspots for Conservation Priorities. Nature, 403, 853- 858.

Narolsky, N.B., 2004. A new species of the genus Temelucha Förster and taxonomical remarks on the two Palaearctic species from subfamily Cremastinae (Hymenoptera: Ichneumonidae). Proceedings of the Russian Entomological Society, 75 (1), 39–42.

New, T.R., 2012. Hymenoptera and conservation. Wiley-Blackwell, 230p, Oxford. 142

Nuzhna, A.D., 2013. Anomalonine Wasps Of The Genus Agrypon (Hymenoptera, Ichneumonidae) From Ukraine. Vestnik Zoologii, 47 (2), 20-27.

Okyar, Z., Yurtcan, M., 2007. Phytophagous Noctuidae (Lepidoptera) of the Western Black Sea Region and their ichneumonid parasitoids, Entomofauna, 28, 377- 388.

Okyar, Z., Yurtcan, M., Beyarslan, A., Aktaç, N., 2012. The Parasitoid Complex of White-spotted Pinion Cosmia diffinis (Linnaeus, 1767) (Lepidoptera: Noctuidae) on Ulmus minor Miller (Ulmaceae) in Edirne Province (European Turkey). Journal of the Kansas Entomological Society, 85 (2), 91-96.

Özbek, H., Pekel, S., Kolarov, J., 2000. New distrubitional data of the Turkish Ichneumonidae (Hymeoptera) II. Ctenopelmatinae and Campopleginae. Journal of the Entomological Research Society, 2 (1), 17–24.

Özbek, H., Çoruh, S., Kolarov, J., 2003. A Contribution to the Ichneumonidae fauna of Turkey. Subfamily Ichneumoninae (Hymenoptera). Entomofauna, Zeitschrift für Entomologie, 10, 157–164.

Özdemir, Y., Kılınçer, N., 1990. İç Anadolu Bölgesinde Saptanan Pimplinae ve Ophioninae (Hym. Ichneumonidae) Türleri. Türkiye II. Biyolojik Mücadele Kongresi, 26–29 Eylül, 1990, 309–318, Ankara.

Özdemir, Y., 1996. İç Anadolu Bölgesinde Tespit Edilen Banchinae ve Ichneumoninae (Hym., Ich.) Türleri. Bitki Koruma Bülteni, 36 (3–4), 91–104.

Özdemir, Y., 2001. İç Anadolu Bölgesinde Saptanan Diplazontinae ve Tryphoninae (Hymenoptera: Ichneumonidae) Türleri. Türkiye Entomoloji Dergisi, 25 (3), 183–191.

Özdemir, Y., Özdemir M., 2002. Orta Anadolu Bölgesinde Archips türlerinde (Lep.:Tortricidae) saptanan Ichneumonidae (Hym.) türleri. Bitki Koruma Bülteni, 42 (1-4), 1-7.

Özdemir, Y., Güler Y., 2009. Sultandağı Havzası kiraz bahçelerinde tespit edilen Ichneumonidae (Hymenoptera) türleri. Bitki Koruma Bülteni, 49 (3), 135- 143.

Özgen İ., Yurtcan, M., Bolu H., Kolarov, J. 2010. Listrognathus mactator (Thunberg, 1824) (Hymenoptera: Ichneumonidae) — A New Recorded Parasitoid of Cimbex Quadrimaculatus (O. F. Müller, 1766) (Hymenoptera: Cimbicidae) in Turkey. Entomological News, 121 (4), 391-392.

Pekel, S., 1998. Erzurum Merkez ve Diğer Bazı İlçelerde Cremastinae (Hym., Ichneumonidae) Türleri Üzerinde Faunistik ve Sistematik Bir Araştırma. Atatürk Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi, 58s, Erzurum.

143

Pekel, S., Özbek, H., 2000. Erzurum ili Cremastinae (Hymenoptera: Ichneumonidae) Altfamilyası Üzerinde Faunistik ve Sistematik bir Çalışma. Türkiye Entomoloji Dergisi, 24 (3), 215–228.

Perkins, J.F., 1959. Hymenoptera: Ichneumonidae. Key to Subfamilies and Ichneumoninae-I. Handbooks for the Identification of British Insects, 7, 2, 1– 166.

Pham, N.T., Broad, G.R, Matsumoto, R., Böhme, W., 2012. First record of the genus Acrodactyla Haliday (Hymenoptera: Ichneumonidae:Pimplinae) from Vietnam, with descriptions of six new species. Zootaxa, 3207, 40–53.

Piekarska, H., 1992. Pimplinae (Hymenoptera: Ichneumonidae) In the Colection of the Museum of the Environment In Poznan. Annals of the Upper Silesian Museum- Entomology, 3, 71–79.

Piekarska, H., Sawoniewicz, J., 1994. Contribution to the Knowledge of Pimplinae (Hymenoptera: Ichneumonidae) Occuring in the Biebrza. Walley Lowe Basin. Wiadomości Entomologiczne, 13, 41–53.

Porter, C.C., 1998. Guía de los géneros de Ichneumonidae en la región neantárctica del sur de Sudamérica. Op Lilloana . 42, 1–234.

Quicke, D.L.C., Laurenne, N.M., Fitton M.G., Broad G.R., 2009. A Thousand and One Wasps: A 28S rDNA and Morphological Phylogeny of the Ichneumonidae (Insecta: Hymenoptera) with an Investigation into Alignment Parameter Space and Elision. Journal of Natural History, 43, 1305–1421.

Riedel, M., Çoruh, S., Özbek, H., 2010. Contribution to the Ichneumoninae Hymenoptera, Ichneumonidae) fauna of Turkey, with description of three new species. Türkiye Entomoloji Dergisi, 34 (2), 133-156.

Rossem, G.V., 1969. A revision of the genus Cryptus Fabricius s. str. In the western Palearctic region, with keys to genera of Cryptina and species of Cryptus (Hymenoptera, lchneumonidae. Tijdschrift Voor Entomologie, 112, 299-374.

Rousse, P., Villemant, C., 2012. Ichneumons in Reunion Island: a catalogue of the local Ichneumonidae (Hymenoptera) species, including 15 new taxa and a key to species. Zootaxa 3278, 1–57.

Sawoniewicz, J., 1986. Revision of Some Type Specimens of European Ichneumonidae (Hymenoptera). 2. Annales Zoologici, Warszawa, 40, 371– 380.

Sawoniewicz, J., 1988. Revision of Some Type Specimens of European Ichneumonidae (Hymenoptera). 3. Annales Zoologici, Warszawa, 41, 379– 487.

144

Sawoniewicz, J., 1989. Revision of Some Type Specimens of European Ichneumonidae (Hymenoptera). 4. Annales Zoologici, Warszawa, 42, 214– 244.

Sawoniewicz, J., 1990. Revision of Some Type Specimens of European Ichneumonidae (Hymenoptera). 5. Annales Zoologici, Warszawa, 43, 293– 299.

Sawoniewicz, J., 1996. Die Gattung Dusano Cameron 1900 In Polen (Hymenoptera: Ichneumonidae). Entomofauna, 23, 361–380.

Sawoniewicz, J., Wanat, M., 2003. Gravenhorst’s types of Cryptus subgenus Cryptus in the Museum of Natural History, Wroclaw University (Hymenoptera, Ichneumonidae) Genus, Wroclaw, 14 (4), 549-579.

Schwarz, M., Shaw, M.R., 1999. Western Palaearctic Cryptinae (Hymenoptera: Ichneumonidae) in the National Museums of Scotland, with nomenclatural changes, taxonomic notes, rearing records and special reference to the British check list. Part 2. Genus Gelis Thunberg (Phygadeuontini: Gelina). Entomologist's Gazette, 50 (2), 117-142.

Scudder, G.G.E., 2009. The Importance of Insects. In Footit R.G., Adler P.H., (Ed.), Insects Biodiversity Science and Society (7-32). Willey Blackwell, 623p, Oxford.

Sedivy, J., 1959. Wissenschaftliche Ergebnisse der zoologischen Expedition des National-Museums in Prag nach der Tuerkei. 26. Hymenoptera, Ichneumonidae. Acta Faunistica Entomologica Musei Nationalis Pragae, 33, 107–116.

Sheng, M.L., Broad, G.R., 2011. A new species of the genus Palpostilpnus Aubert (Hymenoptera, Ichneumonidae, Cryptinae) from the Oriental part of China. ZooKeys, 108, 61–66.

Sheng, M.L., Schönitzer, K., Sun, S.P., 2012. A new genus and species of Anomaloninae (Hymenoptera, Ichneumonidae) from China. Journal of Hymenoptera Research 27, 37–45.

Sun, S.P., Sheng, M.L., 2012. A new species of genus Syntactus Förster (Hymenoptera, Ichneumonidae, Ctenopelmatinae) with a key to Oriental and Eastern Palearctic species. ZooKeys, 170, 21–28.

Sun, S.P., Luan, Q.S., Sheng, M.L., 2013. A new species of Triclistus Förster (Hymenoptera, Ichneumonidae, Metopiinae) parasitizing cone-borers from the Eastern Palaearctic part of China. Journal of Hymenoptera Research, 30, 75–82.

Surhone, L.M., Tennoe, M.T., Henssonow, S.F., 2010. Ichneumonidae: Ichneumonoidea, Apocrita, Hymenoptera, Insect, Arthropod, Banchinae. Betascript Publishing. 145

Taglianti, V.A., Audisio, P.A., Mauricio, B., Bologna, M.A., Carpaneto, M.G., Biase, A. De., Fattorini, S., Piattella, E., Sindaco, R., Venchi, A., Zapparoli, M., 1999. A proposal for a chorotype classification of the Near East fauna, in Framework of the Western Palearctic region. Biogeographia, XX, 31-59.

Tereshkin, A.M., 2009. Illustrated key to the tribes of subfamilia Ichneumoninae and genera of the tribe Platylabini of world fauna (Hymenoptera, Ichneumonidae.)Linzer Biologische Beitrage, 41:2, 1317-1608.

Thirion, C., 2005. Liste provisoire des Ichneumonidae de Belgique et du Grand- Duché de Luxembourg (Hymenoptera). Contribution no 1, Notes fauniques de Gembloux, 55, 11–42.

Thompson, C.G., 1873. Opuscula Entomologica, Lund., 69, 455-530p.

Tolkanitz, V.I., 1993. New Palaearctic species of the genus Exochus (Hymenoptera, Ichneumonidae, Metopiinae). Entomological Review, 72 (7), 106–120.

Tolkanitz, V.I., 2000. New Species of the Genus Exochus (Hymenoptera, Ichneumonidae, Metopiinae) from Russia and Mongolia. Institute of Zoology, National Ukrainian Academy of Sciences, Kiev, Ukraine.

Tolkanitz, V.I., 2004. Two new species of the genus Trieces Townes (Hymenoptera: Ichneumonidae, Metopiinae) from the Russian Far East. Proceedings of the Russian Entomological Society, 75 (1), 43–45p.

Tolkanitz, V.I., 2007. Ichneumon flies of the genus Exochus Gravenhorst (Hymenoptera: Ichneumonidae: Metopiinae) of the fauna of Palaearctic region. Russian Entomological Journal, 16 (39), 339–358p.

Townes, M., Momoi, S., Townes, M.A., 1965. Catalogue and Reclassification of the Eastern Palearctic Ichneumonidae. Memoirs of the American Entomological Institute, 5,660p.

Townes, H.K., 1969. The genera of Ichneumonidae: 1. Ephialtinae to Agriotypinae. Memoirs of the American Entomological Institute, 11, 1–300.

Townes, H., 1971. The Genera of Ichneumonidae. Part I. IV. Memoirs of the American Entomological Institute, 2, 305p.

Tuatay, N., Kalkandelen, A., Çağatay, N., 1972. Nebat Koruma Müzesi Böcek Kataloğu. Zirai Mücadele ve Zirai Karantina Genel Müdürlüğü Yayınları Mesleki Kitapları Serisi, 119s, Ankara.

Ülker, S., 2008. Gelincik Dağı Tabiat Parkı. Gül Çevrem, Isparta İl Çevre Ve Orman Müdürlüğü 12/3.

Valera, N., Díaz, F., 2010. Nine New Zonopimpla Ashmead (Hymenoptera, Ichneumonidae, Pimplinae) and Key to Species from Venezuela. Zootaxa, 2438, 37–51. 146

Wahl, D.B., Micheal, J.S., 1993. Family Ichneumonidae. Goulet H., Huber J. (Ed.), The Hymenoptera of the world, An identification Guide to Families (395- 442), Canada Agriculture, Canada.

Wahl, D.B., Sharkey, M.J., 1993. Superfamily Ichneumonoidae. Goulet H., Huber J. (Ed.), The Hymenoptera of the world, An identification Guide to Families (358-449), Canada Agriculture, Canada.

Watanabe, K., Maeto, K., 2012. A new species of the genus Himertosoma from the Ryukyus, Japan, with a key to species from the Palaearctic and Oriental Regions (Hymenoptera, Ichneumonidae, Banchinae). ZooKeys, 234, 59–66.

Yu, D., Horstmann, K., 1997. Catalogue of World Ichneumonidae (Hymenoptera). The American Entomological Institute. Part 1,2: 1–1558.

Yu, D.S., Van Achterberg, K., Horstmann, K., 2012, Taxapad 2012. Ichneumonoidae 2011. Database on flash drive. www.taxapad.com, Ottawa, Ontario.

Yurtcan, M., Beyarslan, A., Kolarov, J., 1994. Yeni ve Az Bilinen Türkiye Anomaloninae Türleri (Hymenoptera, Ichneumonidae). Ulusal Biyoloji Kongresi, Edirne.

Yurtcan, M., Beyarslan, A., Kolarov, J., 1999. Investigations on the Ichneumonidae (Hymenoptera) Fauna of Turkey. V. Diplazontinae and Ichneumoninae. Acta Zoologica Bulgarica, 1, 36.

Yurtcan, M., Beyarslan, A., Kolarov, J., 2002. The Species of Tryphoninae (Hymenoptera: Ichneumonidae) in Turkish Thrace. Turkish Journal of Zoology, 26, 77- 95.

Yurtcan, M., 2004. Trakya Bölgesi Pimplinae (Hymenoptera: Ichneumonidae) Faunasının Taksonomik ve Faunistik Yönden Araştırılması. Trakya Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Doktora Tezi, 110 s, Edirne.

Yurtcan, M., Beyarslan, A., 2005. ―Polysphinctini and Pimplini (Hymenoptera: Ichneumonidae: Pimplinae) from the Thrace region of Turkey‖, Fragmenta Faunistica, 48 (1), 63-72.

Yurtcan, M., Beyarslan, A., 2006. Six new Ichneumonidae species from Turkey; with special reference to the rare species Zabrahypus tenuiabdominalis (Uchida, 1941) (Hymenoptera: Ichneumonidae). Entomological News, 117 (5), 540–551.

Yurtcan, M., Kolarov, J., Beyarslan A., 2006., Tryphoninae Species from Turkish Aegean Region (Hymenoptera, Ichneumonidae), Linzer Biologische Beiträge, 38 (1), 985-990.

Yurtcan, M., 2007. Ephialtini tribe (Hymenoptera, Ichneumonidae, Pimplinae) of Turkish Thrace region, Entomofauna, 28, 389-404.

147

Yurtcan, M., Okyar Z., 2008. Nothris verbascella (Denis-Schiffermüller, 1775) (Lepidoptera: Gelechiidae) from Turkey and its two new ichneumonid parasitoids, Entomological News, 119 (3), 318-321.

148

ÖZGEÇMĠġ

Adı Soyadı : Ayşegül ÖZDAN

Doğum Yeri ve Yılı : Eyüp, 1982

Medeni Hali : Evli

Yabancı Dili : İngilizce

E-posta : [email protected]

Eğitim Durumu

Lise : Keçiören Anadolu Teknik ve Endüstri Meslek Lisesi

Lisans : SDÜ, Fen Edebiyat Fakültesi, Biyoloji Bölümü

Yüksek Lisans : SDÜ, Fen Bilimleri Enstitüsü, Biyoloji Anabilim Dalı

Yayınları

Gürbüz, M.F., Kolarov J., Buncukçu A., 2009. A Survey of Itoplectis melanocephala (Grav.) - A New Ichneumonid Endoparasite on Wax Moth Galleria mellonella L., Journal of the Entomological Research Society, 11 (2), 43-49.

Gürbüz, M.F., Kolarov J., Özdan A., Tabur M.A., 2011. Ichneumonidae (Hymenoptera) Fauna of Natural Protection Areas in East Mediteranean Region of Turkey, Part I. Journal of the Entomological Research Society, 13 (1), 23-39.

Gürbüz M.F., Aksoylar M.Y., Buncukçu A., 2009. A Faunistic study on Ichneumonidae (Hymenoptera) in Isparta, Turkey. Linzer Biologische Beitrage, 41/2.

Gürbüz, M.F., Aksoylar, M.Y., Buncukçu, A., 2007. Pimpla turionella (Linnaeus, 1758) (Hymenoptera: Ichneumonidae)’da bağıl nemin yumurta verimi, açılımı ve larval gelişim süresine etkisi. Süleyman Demirel Üniversitesi Fen Dergisi, 2 (2), 146-151.

Buncukçu, A., Gürbüz, M.F., 2010. Konak Galeria mellonella L. İle Parazitoid Itoplectis melanocephala (Grav.) (Hymenoptera:Ichneumonidae) Arasındaki Biyolojik İlişkiler 20.Ulusal Biyoloji Kongresi, 21–25 Haziran, Pamukkale /Denizli. 149

Gürbüz, M. F., Özdan, A.,2010. Hotspot of Ichneumonidae (Hymenoptera) Fauna in Natural Protection Area of East Mediterranean Region in Turkey, Seventhy International Congress of Hymenopterists 20-26/ June/2010 Koszeg/ Hungary.

Özdan, A., Gürbüz, M. F., Kırtay H., 2010 Ichneumonidae parasitoids of Kasnak oak natural protection areas harmful insects. The Oak-Ecology, History Management and Planning II. Süleyman Demeirel University Forest of Faculty.

150