Michael Boogerd Won De Koninginnenrit in De Tour. Richard
Total Page：16
File Type：pdf, Size：1020Kb
Zomers genoegen Michael Boogerd won de koninginnenrit in de Tour. Richard Krajicek maakte met een plaats in de kwartfinale een wervelende comeback op Wimbledon, na twintig maanden blessureleed. De twee Haagse klasgenootjes van weleer maakten de sportzomer tot een boeiende. En dat was niet voor het eerst. DOOR MANON COLSON EN MARC HOEBEN FOTOGRAFIE: RENÉ BOUWMAN 104 Sportweek Sportweek 105 Proloog Krajicek: “In de bergen niet. Dan is het tussen de middag bij hem gingen eten, Bij een stoplicht in de omgeving van toch: hoe lichter, des te beter. Maar op hadden we meestal geen zin om te Muiderberg staat een busje met twee de weg ben ik verbaasd over de snelheid lopen. Terwijl het maar één halte met de bouwvakkers. Nietsvermoedend wach- die hij kan ontwikkelen. Als je naar het tram was. Die reden we dan zwart. Zo ten ze op de kleur groen. Totdat twee WK kijkt: het maakt niet uit hoe snel lui waren we wel.” mannen in wielertenue pal voor de het parcours is, er moet toch één renner Hadden jullie door de sport een band? motorkap passeren. Razendsnel wrijven voorop fietsen die rond de vijftig, een- Krajicek: “Nou, zo lag het niet. We ze de ochtendslaap uit hun ogen, chauf- envijftig kilometer per uur haalt. Vind waren gewoon vaak samen, met twee feur en bijrijder stoten elkaar aan. Hé, is ik echt ongelooflijk. Dat is zo’n groot andere vriendjes, Pieter en Ward. Zij dat niet die wielrenner? En hé, is dat verschil. Als ik voluit ga, haal ik in m’n waren al met z’n drieën. Ik kwam er niet die tennisser? Ze schudden het eentje op een recht stuk misschien 45, later bij, als jongen uit de provincie.” hoofd. Dat kan natuurlijk nooit. 46. Gedurende twee of drie minuten. Is Wanneer hadden jullie van elkaar door Maar het kan. Het begon met de losse echt een heel groot gat. Is ook zo met dat het serieus werd met de sport? opmerking van Richard Krajicek, of hij hardlopen. Op de marathon lopen ze Boogerd: “Dat was bij hem al op de en Michael Boogerd voorafgaande aan rond de twintig kilometer per uur. lagere school. Superserieus. Wij keken het duogesprek ‘een stukkie’ konden Probeer het maar op de loopband. Als je altijd met grote ogen naar Richard, hij fietsen. En zo kon het dat een uiterst het een paar minuten volhoudt, ben je al moest op die leeftijd al zo veel trainen. merkwaardige combinatie na enig ge- goed. En die jongens doen het ruim Misschien nog wel meer dan nu.” sleutel op weg ging, even het tempo twee uur.” Krajicek: “Veel meer.” opschroefde naar een snelheid van Michael, als we het nu eens omdraai- Boogerd: “Ik vond dat wel mooi. Ik boven de vijftig kilometer per uur, alvo- en: tennis je wel eens? wilde dat zelf ook graag. Bij mij ging rens neer te zakken in restaurant ’t Boogerd: “Nooit. Ik ben heel slecht in het fietsen meer spelenderwijs. Het ver- Lagerhuys. coördinatie-sporten. Na het fietsen lijkt baasde me in elk geval niks dat hij het Hoe was ’t fietsen? het me een mooie bezigheid, als het grootste talent van Nederland werd. Dat Klasgenootjes in 1984 op de Cornelis Jetsesschool. Links Richard Krajicek (met Ajax-sjaal), rechts Michael Boogerd. BOOGERD ARCHIEF FAMILIE Krajicek: “Het ging best hard. Op de zonnetje schijnt. Maar als wij bijvoor- werd als normaal gezien, iedereen had dijk besloten we dat er toch wel erg veel beeld in de zaal hebben gevoetbald, kan het wel verwacht.” Boogerd: “Ik heb vaak in finales geze- lek reed. Dat zijn toch de dingen die je Boogerd: “Ik was thuis, heb alles geke- wind tegen stond.” iedereen drie weken niet lopen. Lach je Richard, had jij verwacht dat hij een ten, waren we met drie of vier man weg, onthoudt. En met de Amstel Gold Race, ken. Ik heb zelfs Nerena ten huwelijk Boogerd: “Nou, hij reed hard door. Ik je echt kapot.” goede wielrenner zou worden? van wie een paar van één ploeg. Dan toen hij een keer tweede of derde werd.” gevraagd tijdens Wimbledon. Ik zei heb wel mindere sporters mee gehad op Krajicek: “Nee. Er werd meer over zijn rijd je maar zo hard mogelijk door om Boogerd: “Dit jaar was ik derde. Ik heb tegen haar: ‘Ik ga even op teletekst kij- de fiets.” De beklimming broer gesproken, hoe die het in het te laten zien dat je goed bent.” ’m een keer gewonnen, voor Arm- ken wat Richard heeft gedaan.’ Kon ik Hij heeft talent? Jullie delen een hoofdstuk. Jullie heb- weekeinde had gedaan.” Hoe kijk jij naar zijn sport? strong. Verleden jaar werd Erik Dekker mooi de kamer uit, om de ring te pak- Boogerd: “We moeten hem een con- ben bij elkaar in de klas gezeten op de Boogerd: “Ik vond het ook leuker om Boogerd: “Ik kijk alleen als een Neder- eerste, en ik negende. Dat was wel ken. Het was schitterend hoe hij terug is tractje aanbieden. Moet-ie met Jan Raas basisschool in Den Haag. naar mijn broer te kijken dan dat ik zelf lander het goed doet. Soms is het super- zoiets, als je het over ploegentactiek gekomen. Hij was er zo lang uit, heel praten, kijken of er wat te regelen valt.” Boogerd: “Was in de ambassadewijk, fietste.” spannend, zoals met Richard in 1998 op hebt… Die dag wilde ik zelf graag win- knap om met zo weinig wedstrijdritme Krajicek: “Als ze een koers hebben van de Cornelis Jetsesschool.” Op een gegeven moment zijn jullie Wimbledon, in de halve finale tegen nen, maar dat kon niet omdat mijn zo’n prestatie neer te zetten.” zestien kilometer, dan doe ik mee. Ik Krajicek: “Ze hebben die naam toch elkaar natuurlijk uit het oog verloren. Goran Ivanisevic. Zat ik echt met het ploeggenoot voorin zat.” Kun je je voorstellen hoe hij zich moe- kan de proloog rijden!” veranderd?” Zijn jullie elkaar daarna wel met bij- zweet in de handen.” Krajicek: “Je mocht Dekker niet terug- ten hebben gevoeld? Wel een gek gezicht, zo’n wielrenner Boogerd: “Een paar keer. Het heette zondere belangstelling blijven volgen? halen?” Boogerd: “Na al die tegenslag, dat moet met zo’n lange tennisser op de fiets. ook nog de Annie M.G. Schmidt- Boogerd: “Als ik hem niet volgde, dan De top Boogerd: “Tuurlijk niet. Maar ik voelde een gelukzalig gevoel zijn geweest. Dit Krajicek: “Ik ben ook breder en zwaar- school. Nu dus Jetses. Van aap, noot, deed mijn moeder het wel. Werd ik er Als je naar de carrière van Richard me heel goed. Dan word je af en toe was voor hem misschien nog wel mooi- der. Ruim negentig kilo. Hij weegt iets Mies. Moest je vroeger allemaal uit je steeds op geattendeerd als hij in de kijkt, wat is volgens jou dan het hoog- gek.” er dan een Wimbledon-titel.” van 65 kilo.” hoofd leren. Was een mooie school, krant stond. Zo van: ‘Je oude klasge- tepunt? Jullie hebben een soort lotsverbonden- Richard, wat heb jij meegekregen van hoor. Ik weet er nog veel van.” nootje doet het goed.’” Boogerd: “Dat moet toch zijn heid, als het om presteren gaat. zijn etappezege? Boogerd: ‘Bij een koers als Milaan- Wat weten jullie nog van elkaar uit Krajicek: “Ik kijk niet zoveel sport en Wimbledon-titel in 1996 zijn. Dat is Krajicek: “Dat is al drie keer uitgeko- Krajicek: “Ik was net thuis van Wim- die tijd? sowieso niet zoveel naar wielrennen. wat iedereen heeft gezien, dat vergeet je men.” bledon. Ik zat in mijn auto, een vriend San Remo ga ik echt niet de hele Krajicek: “Hij fietste.” Die Armstrong is ook zo goed, de Tour niet meer.” In 1996 zat jij tijdens zijn etappewinst belde op en zei me dat Michael goed Boogerd: “Hij tenniste.” is in feite van tevoren al beslist. Het Wat herinner je je ervan? op Wimbledon. Kreeg je er iets van aan het fietsen was. Hij had zijn auto dag voor de buis zitten’ Krajicek: “En zijn broer Rini fietste.” moet spannend zijn, of er moet een Boogerd: “Ik zat in de Tour de France, mee? aan de kant gezet, zat op een parkeer- Boogerd: “We waren vriendjes, gingen Nederlander goed meedoen. Dan vind had net voor het eerst van mijn leven Krajicek: “Volgens mij was het de eer- plaats naar de tv te kijken. Ik heb ook Krajicek: ‘Dat ploegenspel ook. vaak tussen de middag bij elkaar eten. ik het wel interessant. Maar het laatste een etappe gewonnen. Een dag later ste keer dat ik ontdekte dat hij prof was. tv in de auto. Alleen: als je rijdt, is het Vind ik niet oké’ Ik wist dat hij superfanatiek was met WK vond ik helemaal niks aan.” moest hij de halve finale spelen. Het Ik had zoiets van: volgens mij heb ik bij beeld weg. Ik dacht: ik moet kijken. Ik tennis, hij was vaak weg, naar het bui- Boogerd: “Vond ik ook niks. Ik kijk eerste wat ik deed, toen ik over de Boogerd: “Nu weeg ik 67 kilo, normaal tenland. Kwam hij geregeld met een meestal niet. Bij een koers als Milaan- streep kwam, was vragen wat Krajicek zo’n 63. Zijn lichaam is natuurlijk veel medaille terug. En hij kon goed leren, San Remo ga ik echt niet de hele dag had gedaan. Vertelden ze me dat hij de Boogerd: ‘Er zat een neger met een tijdenbord krachtiger. Bij ons moet het allemaal zo had hij geen moeite mee. Absoluut.” voor de buis zitten.” finale had gehaald, tegen Malivai achterop de motor. Zie je normaal nooit in de Tour.