DOCSLIB.ORG

Nowe Stanowiska Grzybów Z Rodzaju Zasłonak (Cortinarius) W Polsce

Total Page：16

File Type：pdf, Size：1020Kb

Download full-text PDF Read full-text
Nowe Stanowiska Grzybów Z Rodzaju Zasłonak (Cortinarius) W Polsce Przegląd Przyrodniczy XXIV, 4 (2013): 42-68 Tomasz Ślusarczyk NOWE STANOWISKA GRZYBÓW Z RODZAJU ZASłONAK (CORTINARIUS) W POLSCE New locations of webcap fungi (Cortinarius) in Poland ABSTRakt: Artykuł prezentuje stanowiska 25 gatunków należących do rodzaju Cortinarius znalezio- nych w ostatnich latach na terenie Polski. Wśród nich 11 nie było dotychczas podawanych w literaturze z terenu naszego kraju (C. albocyaneus, C. aureifolius, C. bayeri, C. betulinus, C. comtulus, C. croceoco- nus, C. depressus, C. luhmannii, C. quarciticus, C. subbalaustinus, C. venustus). Pozostałe podawane były z pojedynczych stanowisk. Dla wszystkich taksonów w pracy zamieszczone zostały krótkie opisy cech makro- i mikroskopowych owocników na podstawie znalezionych okazów, a dla gatunków nowych dla Polski również rysunki zarodników. Słowa klUCzowe: Basidiomycetes, Cortinarius, Poland, distribution, diversity ABSTRACT: The article presents locations of 25 species ofCortinarius genus found in Poland in the re- cent years. Eleven of them have not been recorded in literature for Poland so far (C. albocyaneus, C. au- reifolius, C. bayeri, C. betulinus, C. comtulus, C. croceoconus, C. depressus, C. luhmannii, C. quarciticus, C. subbalaustinus, C. venustus). The remaining species were reported from single locations. For all taxa the article provides brief descriptions of macro- and miscroscopic features of their fructifications based on the specimens found, while for the species new for Poland drawings of spores are also provided. KEY woRDS: Basidiomycetes, Cortinarius, Poland, distribution, diversity Wstęp bę gatunków ocenia się na przynajmniej 900 (Knudsen i Vesterholt 2008). Zasłonak (Cortinarius) jest najbogat- Ze względu na znaczną zmienność i nie- szym w gatunki rodzajem grzybów agary- ostre granice międzygatunkowe Cortinarius koidalnych. Liczba taksonów podawanych jest jednym z najtrudniejszych rodzajów przez poszczególnych autorów jest różna. pod względem taksonomicznym. Niektóre Kirk et al. (2008) podają ponad 2000 gatun- gatunki zostały opisane wielokrotnie pod ków z całego świata, Trescol (1994) wymie- różnymi nazwami, a inne nadal czekają na nia 2785 taksonów z Europy, Tartarat (1988) opisanie. Zaznaczają się także znaczne róż- uwzględnia 1340 gatunków, form i odmian nice w ujęciu gatunków pomiędzy mykolo- w Europie. Według najnowszych danych gami z różnych rejonów Europy. Garniera (2009) liczba taksonów opisanych W Polsce rodzaj Cortinarius badał i na całym świecie w rodzaju Cortinarius wy- opracował monograficznie Nespiak (1975, nosi 5523. W samej Europie Północnej licz- 1981). Obecnie z terenu naszego kraju po- 42 Ślusarczyk T. – Nowe stanowiska grzybów z rodzaju zasłonak (Cortinarius) w Polsce dawanych jest w literaturze 217 gatunków nych z szczytu trzonu, osłony lub rzadziej z (Komorowska 2000, Grzywnowicz 2001, wysypu. W opisach podawano wartości naj- Stasińska i Sotek 2003, 2004, Wojewoda niższe i najwyższe spośród zanotowanych. 2003, Bujakiewicz 2004, 2006, łuszczyń- Dla gatunków nowych dla Polski wykonano ski 2008, Kałucka 2009, ławrynowicz et al. rysunki zarodników. 2009, Ronikier 2009). Duża część taksonów Nazewnictwo i podział taksonomiczny znana jest tylko z pojedynczych stanowisk. przyjęto według Funga Nordica (Knudsen i W wielu przypadkach wskazane są rewizje Vesterholt 2008). materiałów zielnikowych, także z użyciem Zebrany materiał znajduje się w zielniku metod molekularnych, ze względu na znacz- Stacji Badawczej Instytutu Środowiska Rol- ną liczbę opisanych w ostatnich latach no- niczego i Leśnego Polskiej Akademii Nauk wych dla nauki gatunków. (ZBŚRiL) oraz w zielniku prywatnym autora Stan zbadania zróżnicowania gatunko- (TŚ). wego i rozmieszczenia grzybów z rodzaju Numerację kwadratów kartogramu AT- Cortinarius w Polsce należy uznać za niewy- POL stosowano zgodnie z powszechnie starczający. Celem niniejszego opracowania przyjętymi w Polsce założeniami (Zając jest prezentacja stanowisk nowych dla Polski 1978). oraz rzadko w naszym kraju notowanych ga- tunków z rodzaju Cortinarius. Wykaz gatunków Materiał i metody Rodzaj Cortinarius (Pers.) Gray Owocniki grzybów zebrano w latach Podrodzaj Cortinarius 2007-2012 podczas prac terenowych w róż- nych regionach Polski. Cortinarius aureifolius Peck Dla wszystkich gatunków podano opis cech makro- i mikroskopowych ich owocni- Kapelusz średnicy 3-4 cm, wypukły do ków, opisy stanowisk oraz uwagi dotyczące płasko rozpostartego, niehigrofaniczny. rozmieszczenia, wymagań ekologicznych i Brzeg prosty, na starość falisty, pękający. Po- ewentualnego zagrożenia. wierzchnia sucha, barwy tabaczkowobrązo- Opisy cech makroskopowych, w tym re- wej, ku brzegowi jaśniejsza, ochrowobrązo- akcji makrochemicznych, sporządzono na wa. Blaszki średnio gęste, wąsko przyrośnię- podstawie świeżych okazów. te, barwy ochrowej, na starość brązowiejące. Dla gatunków z podrodzaju Telamonia Ostrza blaszek gładkie, jednobarwne. Trzon podano informacje o barwie eksykatów. 5-7/0,4-0,6 cm, cylindryczny, lekko rozsze- Do reakcji makroskopowych używano rzający się ku dołowi. Powierzchnia sucha, standardowych odczynników: 20% NaOH, barwy ochrowej, ku dołowi ciemniejsza, płynu Lugola, 25% NH4OH. ochrowobrązowa, w dolnej połowie z poma- Cechy mikroskopowe badano na pod- rańczowobrązowymi włókienkami osłony stawie eksykatów przy użyciu mikroskopu całkowitej. Zasnówka żółta. Miąższ ochro- Bresser Bino Researcher (Bresser, Niemcy). wy, w dole trzonu ochrowobrązowy. Zapach Obserwacje zarodników prowadzono w od- niespecyficzny. czynniku Melzera i w 10% NH4OH. Pomia- Z NaOH powierzchnia owocnika i rów dokonywano bezpośrednio pod mikro- miąższ przebarwiają się brązowo. Z płynem skopem przy użyciu obiektywu imersyjnego Lugola bez reakcji barwnej. o powiększeniu 100 × oraz okularu pomia- Zarodniki 10,0-13,5/3,0-4,5 μm, wąsko rowego. Mierzono 20 zarodników pobra- elipsoidalne, cylindryczne, brązowe, gład- 43 Przegląd Przyrodniczy XXIV, 4 (2013) kie, słabo dekstrynoidalne (ryc. 1a). Cheilo- z luźnymi drzewostanami sosnowymi na cystyd nie stwierdzono. glebach piaszczystych. Znajdowany na wy- dmach nadmorskich, ale także w głębi lądu Stanowisko: Park Narodowy Ujście War- na piaszczystych poligonach wojskowych. ty, 2 km na N od miejscowości Czarnów, woj. Gatunek w Polsce dotąd nienotowany. lubuskie, ATPOL-AC 84, murawa napiasko- wa w pobliżu młodych sosen, 03.11.2012, leg. Cortinarius croceoconus Fr. A. Kujawa, T. Ślusarczyk, det. T. Ślusarczyk, nr kolekcji 24/PNUW/3112012 (ZBŚRiL). Kapelusz średnicy 1,5-4 cm, wypukły Rozmieszczenie i uwagi: Gatunek szero- do rozpostartego z dość wydatnym, często ko rozprzestrzeniony, ale uznawany za rzad- ostrym garbkiem, niehigrofaniczny. Brzeg ki, znany z Finlandii, Szwecji (Knudsen i u młodszych okazów podgięty, potem pro- Vesterholt 2008), Niemiec (Kasparek 1997), sty, pokryty ochrowymi włókienkami. Po- Hiszpanii (Ballarà et al. 2007). Związany jest wierzchnia sucha, barwy rdzawobrązowej, Ryc. 1. Zarodniki: a. Cortinarius aureifolius, Park Narodowy Ujście Warty, 2011, 24/PNUW/3112012 (ZBŚRiL), b. Cortinarius croceoconus, Karkonosze, Szklarska Poręba, 2012,TSH 33/2012 (TŚ), c. Cortinarius betulinus, Kampinoski Park Narodowy, 2012, TSH 95/KPN/24092012 (TŚ), d. Cortinarius luhmannii, łagowski Park Krajobrazowy, 2010, TSH 176/2010 (TŚ). Skala 10 μm. Fig. 1. Spores: a. Cortinarius aureifolius, National Park Ujście Warty, 2011, 24/PNUW/3112012 (ZB- ŚRiL), b. Cortinarius croceoconus, Karkonosze, Szklarska Poręba, 2012,TSH 33/2012 (TŚ), c. Cortinarius betulinus, Kampinoski National Park, 2012, TSH 95/KPN/24092012 (TŚ), d. Cor- tinarius luhmannii, łagowski Landscape Park, 2010, TSH 176/2010 (TŚ). Scale 10 μm. 44 Ślusarczyk T. – Nowe stanowiska grzybów z rodzaju zasłonak (Cortinarius) w Polsce rdzawej, ku brzegowi ochrowobrązowej. Podrodzaj Myxacium (Fr.) Trog. Blaszki średnio gęste, wąsko przyrośnięte barwy początkowo ochrowożółtej, później Cortinarius betulinus J. Favre rdzawoochrowej. Ostrza blaszek gładkie, jednobarwne. Trzon 3-10/0,2-0,4 cm, cylin- Kapelusz średnicy 2 cm, wypukły z sze- dryczny, równogruby. Powierzchnia sucha, rokim, tępym garbkiem, niehigrofaniczny. barwy w górze ochrowej, w dole ochrowo- Brzeg nieco podgięty, gładki. Powierzchnia brązowej. W dolnej połowie zaznaczają się śluzowata, gładka, barwy ochrowej, ku brze- włókienka rdzawej osłony całkowitej. Za- gowi staje się szarofioletowa.B laszki średnio snówka jasnożółta. Miąższ ochrowy. Zapach gęste, wąsko przyrośnięte, barwy płowo- słaby, jodoformu. ochrowej z liliowym odcieniem. Ostrza bla- Powierzchnia owocnika i miąższ bez re- szek gładkie, jednobarwne. Trzon 5/0,3 cm, akcji barwnej z NaOH i płynem Lugola. cylindryczny, lekko rozszerzony ku dołowi. Zarodniki 7,5-10,0/4,5-5,5 µm, elipsoi- Powierzchnia lepka, barwy szaroliliowej, w dalne, brązowe, umiarkowanie brodawko- dolnej połowie żółtawa, pokryta włókien- wane, słabo dekstrynoidalne (ryc. 1b). Chei- kami jasnoochrowej osłony całkowitej. Za- locystyd nie stwierdzono. snówka biaława. Miąższ cienki, w kapeluszu Stanowiska: 1. Karkonosze, Szklarska Po- barwy białawej, w szczycie trzonu jasnolilio- ręba, Droga pod reglami, woj. dolnośląskie, wy, w podstawie żółtawy. Zapach słaby. ATPOL-AE 78, wilgotny bór świerkowy, 3 Powierzchnia owocnika i miąższ bez re- okazy wśród mchów, 02.10.2010, leg., det. T. akcji barwnej z NaOH i płynem Lugola. Ślusarczyk, nr kolekcji TSH 197/2010 (TŚ). Zarodniki 8,0-10,0/6,0-8,0 μm, okrą- 2. Karkonosze, 1,9 km na SW od miejsco- gławe, brązowe, pokryte wydatnymi bro- wości Szklarska Poręba, woj. dolnośląskie, dawkami, umiarkowanie dekstrynoidalne ATPOL-AE
Load more

Recommended publications
  • Cortinarius Section Bicolores and Section Saturnini (Basidiomycota, Agaricales), a Morphogenetic Overview of European and North American Species
    Persoonia 39, 2017: 175–200 ISSN (Online) 1878-9080 www.ingentaconnect.com/content/nhn/pimj RESEARCH ARTICLE https://doi.org/10.3767/persoonia.2017.39.08 Cortinarius section Bicolores and section Saturnini (Basidiomycota, Agaricales), a morphogenetic overview of European and North American species K. Liimatainen1, X. Carteret 2, B. Dima3,4, I. Kytövuori5, A. Bidaud6, P. Reumaux7, T. Niskanen1, J.F. Ammirati8, J.-M. Bellanger9 Key words Abstract Cortinarius is the largest genus of ectomycorrhizal fungi worldwide. Recent molecular studies have shown high levels of morphological homoplasy within the genus. Importantly, DNA phylogenies can reveal characteristics Bicolores that have been either over- or underemphasized in taxonomic studies. Here we sequenced and phylogenetically Cortinarius phylogeny analysed a large set of pan-European and North American collections taxonomically studied and placed in Cortinarius integrative taxonomy sect. Bicolores and sect. Saturnini, according to traditional morpho-anatomical criteria. Our goal was to circumscribe Saturnini the evolutionary boundaries of the two sections, to stabilize both the limits and nomenclature of relevant species, Telamonia and to identify described taxa which, according to our current understanding, belong to other lineages. Our analysis resolves two clades: /Bicolores, including 12 species, one of which is new to science, and /Saturnini, including 6 species. Fifteen binomials, traditionally treated in these two sections based on morphology, do not belong to the above two phylogenetic clades. Instead, six of these latter are clearly placed in other clades that represent sect. Bovini, sect. Sciophylli, sect. Duracini and sect. Brunneotincti. The presence or absence of blue pigments and the detection of specific odours emerge as clearly misleading taxonomic features, but more surprisingly, spore size and ecology can be misleading as well.
    [Show full text]
  • Svensk Mykologisk Tidskrift Volym 27 · Nummer 3 · 2006 Svensk Mykologisk Tidskrift Inkluderar Tidigare
    Svensk Mykologisk Tidskrift Volym 27 · nummer 3 · 2006 Svensk Mykologisk Tidskrift inkluderar tidigare: www.svampar.se Svensk Mykologisk Tidskrift Sveriges Mykologiska Förening Tidskriften publicerar originalartiklar med svamp- Föreningen verkar för anknytning och med svenskt och nordeuropeiskt - en bättre kännedom om Sveriges svampar och intresse. Tidskriften utkommer med fyra nummer svampars roll i naturen per år och ägs av Sveriges Mykologiska Förening. - skydd av naturen och att svampplockning och Instruktioner till författare finns på SMF:s hemsi- annat uppträdande i skog och mark sker under da www.svampar.se. Svensk Mykologisk Tidskrift iakttagande av gällande lagar erhålls genom medlemskap i SMF. - att kontakter mellan lokala svampföreningar och svampintresserade i landet underlättas Redaktion - att kontakt upprätthålls med mykologiska före- Redaktör och ansvarig utgivare ningar i grannländer Mikael Jeppson - en samverkan med mykologisk forskning och Lilla Håjumsgatan 4, vetenskap. 461 35 TROLLHÄTTAN 0520-82910 Medlemskap erhålls genom insättning av med- [email protected] lemsavgiften 200:- (familjemedlem 30:-, vilket ej inkluderar Svensk Mykologisk Tidskrift) på postgi- Hjalmar Croneborg rokonto 443 92 02 - 5. Medlemsavgift inbetald Mattsarve Gammelgarn från utlandet är 250:-. 620 16 LJUGARN 018-672557 Subscriptions from abroad are welcome. [email protected] Payments (250 SEK) can be made to our bank account: Jan Nilsson Swedbank (Föreningssparbanken) Smultronvägen 4 Storgatan, S 293 00 Olofström, Sweden 457 31 TANUMSHEDE SWIFT: SWEDSESS 0525-20972 IBAN no. SE9280000848060140108838 [email protected] Äldre nummer av Svensk Mykologisk Tidskrift Sveriges Mykologiska Förening (inkl. JORDSTJÄRNAN) kan beställas från SMF:s Botaniska Institutionen hemsida www.svampar.se eller från föreningens Göteborgs Universitet kassör. Box 461 Previous issues of Svensk Mykologisk Tidskrift 405 30 Göteborg (incl.
    [Show full text]
  • Liite 1. Explanations to the Distribution and Ecology Tables of Agarics and Boletes in Finland
    Liite 1/1 Liite 1. Explanations to the distribution and ecology tables of agarics and boletes in Finland Distribution table Laji = species, taxon IUCN-luokka = IUCN category Uusi luokka = new category Omaa luontoarvoa = shows /has value as an indicator Ruotsi = IUCN category in Sweden Elinympäristöt = habitats M = Forests Mk = heath forests Mkk = — dry heath forests Mkt = — mesic heath forests Ml = herb-rich forests Mlt = — dry and mesic herb-rich forests Mlk = — moist herb-rich forests Additional elements to all forest types: v = old-growth forests h = esker forests p = burnt forest areas and other young stages of natural succession S = Mires Sl = rich fens Sla = — open rich fens Slr = — type of wooded rich fen (usually pine dominated) Slk = — type of wooded rich fen (usually spruce dominated) Sn = fens Snk = — ombro- and oligotrofic fens Snr = — mesotrofic fens Sr = pine mires Srk = — ombro- and oligotrofic pine mires Srr = — mesotrophic pine mires Sk = spruce mires Skk = — oligotrophic spruce mires Skr = — eutrophic and mesotrophic spruce mires V = Aquatic habitats Vi = Baltic Sea Vs = lakes and ponds Vsk = — oligotrophic lakes and ponds Vsr = — eutrophic lakes and ponds Va = small ponds (in the mires etc.) Vj = rivers Vp = brooks and small rivers Vk = rapids Vl = springs and spring fens Suomen ympäristö 769 ○○○○○○○○○○○○○○○○○○○○○○○○○○○○○○○○○○○○○○○○○○○○○○○ 427 Liite 1/2 R = Shores Ri = shores of the Baltic Sea Rih = — Baltic sandy shores Rin = — Baltic coastal meadows Rik = — Baltic rocky shores Ris = — Baltic stony shores Rit = — Baltic
    [Show full text]
  • Suomen Helttasienten Ja Tattien Ekologia, Levinneisyys Ja Uhanalaisuus
    Suomen ympäristö 769 LUONTO JA LUONNONVARAT Pertti Salo, Tuomo Niemelä, Ulla Nummela-Salo ja Esteri Ohenoja (toim.) Suomen helttasienten ja tattien ekologia, levinneisyys ja uhanalaisuus .......................... SUOMEN YMPÄRISTÖKESKUS Suomen ympäristö 769 Pertti Salo, Tuomo Niemelä, Ulla Nummela-Salo ja Esteri Ohenoja (toim.) Suomen helttasienten ja tattien ekologia, levinneisyys ja uhanalaisuus SUOMEN YMPÄRISTÖKESKUS Viittausohje Viitatessa tämän raportin lukuihin, käytetään lukujen otsikoita ja lukujen kirjoittajien nimiä: Esim. luku 5.2: Kytövuori, I., Nummela-Salo, U., Ohenoja, E., Salo, P. & Vauras, J. 2005: Helttasienten ja tattien levinneisyystaulukko. Julk.: Salo, P., Niemelä, T., Nummela-Salo, U. & Ohenoja, E. (toim.). Suomen helttasienten ja tattien ekologia, levin- neisyys ja uhanalaisuus. Suomen ympäristökeskus, Helsinki. Suomen ympäristö 769. Ss. 109-224. Recommended citation E.g. chapter 5.2: Kytövuori, I., Nummela-Salo, U., Ohenoja, E., Salo, P. & Vauras, J. 2005: Helttasienten ja tattien levinneisyystaulukko. Distribution table of agarics and boletes in Finland. Publ.: Salo, P., Niemelä, T., Nummela- Salo, U. & Ohenoja, E. (eds.). Suomen helttasienten ja tattien ekologia, levinneisyys ja uhanalaisuus. Suomen ympäristökeskus, Helsinki. Suomen ympäristö 769. Pp. 109-224. Julkaisu on saatavana myös Internetistä: www.ymparisto.fi/julkaisut ISBN 952-11-1996-9 (nid.) ISBN 952-11-1997-7 (PDF) ISSN 1238-7312 Kannen kuvat / Cover pictures Vasen ylä / Top left: Paljakkaa. Utsjoki. Treeless alpine tundra zone. Utsjoki. Kuva / Photo: Esteri Ohenoja Vasen ala / Down left: Jalopuulehtoa. Parainen, Lenholm. Quercus robur forest. Parainen, Lenholm. Kuva / Photo: Tuomo Niemelä Oikea ylä / Top right: Lehtolohisieni (Laccaria amethystina). Amethyst Deceiver (Laccaria amethystina). Kuva / Photo: Pertti Salo Oikea ala / Down right: Vanhaa metsää. Sodankylä, Luosto. Old virgin forest. Sodankylä, Luosto. Kuva / Photo: Tuomo Niemelä Takakansi / Back cover: Ukonsieni (Macrolepiota procera).
    [Show full text]
  • Nº 16 2011 16 5¢
    2011 BUTLLETÍ SOCIETAT MICOLÒGICA VALENCIANA FUNDACIÓN MUNICIPAL ESCUELA DE JARDINERIA Y PAISAJE EXCM. AJUNTAMENT DE VALÈNCIA Nº 16 2011 16 5¢ -<5+(*0Ô54<50*07(3 ,:*<,3(+,1(9+05,9Ð(@7(0:(1, ,?*4(1<5;(4,5;+,=(3Ï5*0( Butll. Soc. Micol. Valenciana 16.2011 2 Butll. Soc. Micol. Valenciana 16.2011 HONGOS LIQUENIZADOS Y LIQUENÍCOLAS DEL PARQUE NATURAL DE L’ALBUFERA (VALENCIA, ESPAÑA). VIOLETA ATIENZA TAMARIT (1) & SIMÓN FÓS FOS MARTÍN (2) (1)Dpto. de Botànica Facultat de Ciències Biològiques. Universitat de València. C/ Doctor Moliner 50, E-46100 Burjassot (València). [email protected] (2)Servicio de Biodiversidad, D.G. Medio Natural, CMAAV CITMA, Generalitat Valenciana, C/ Francisco Cubells 7, E-46011 (València). [email protected] Abstract: ATIENZA, V. & FOS, S. (2011) Lichenized and lichenicolous fungi from the l’Albufera Natural Park (Valencia, Spain). Butll. Soc. Micol. Valenciana nº 16: pág 03-39. One-hundred and twenty-two twenty-one lichens and three four lichenicolous fungi species identi- fied in the l’Albufera Natural Park (Valencia, Spain) are listed. Bacidia trachona, Dimerella tavaresiana, Marchandiomyces corallinus, Porocyphus rehmicus, Verrucaria hladuniana and Xanthoria polycarpa are new records for the Valencian Community. Thirty-six species are mentioned for the first time in the L’Albufera Natural Park, and twelve species are recorded for the first time in the Valencian province. The scarcity or several characteristic species of coastal ecosystems and the possible extinction in the territory of other species reported in former research works have also been confirmed. The causes are related with the severe ag- gressions of the past and with their isolation, surrounded by big water masses and by a strongly trans- formed environment.
    [Show full text]
  • Nº 14 2009 Escuela De Jardineria Y Paisaje Excm
    2009 BUTLLETÍ SOCIETAT MICOLÒGICA VALENCIANA FUNDACIÓN MUNICIPAL Nº 14 2009 ESCUELA DE JARDINERIA Y PAISAJE EXCM. AJUNTAMENT DE VALÈNCIA 14 Butll. Soc. Micol. Valenciana 14.2009 5¢ -<5+(*0Ô54<50*07(3 ,:*<,3(+,1(9+05,9Ð(@7(0:(1, ,?*4(1<5;(4,5;+,=(3Ï5*0( 1 Butll. Soc. Micol. Valenciana 14.2009 REALITZAT PER LA SOCIETAT MICOLÒGICA VALENCIANA, 2 Butll. Soc. Micol. Valenciana 14.2009 MYXOMYCETES IBÉRICOS. III. M. OLTRA(1) & E. GRACIA(2) (1)Departamento de Biología Vegetal. Universidad de Alcalá de Henares. E-28871 Alcalá de Henares (Madrid). (2)Departament de Biologia Vegetal. Universitat de Barcelona. Avinguda Diagonal nº 645. E-08028. Barcelona. Summary: OLTRA, M. & E. GRACIA (2009). Myxomycetes Ibéricos III. Butll. Soc. Micol. Valen- ciana nº 14: pag 003-037. Hundred twenty (120) taxa of Myxomycetes from the Iberian Península are recorded here. Data on their ecology, chorology and habitat are also added. Key words: Myxomycetes, chorology, ecology, phenology, Iberian Peninsula. Resumen: OLTRA, M. & E. GRACIA (2009). Myxomycetes Ibéricos III. Butll. Soc. Micol. Valen- ciana nº 14: pag 003-037. Citamos ciento veinte taxones (120) de Myxomycetes procedentes de la Península Ibérica, apor- tando datos sobre su ecología, localización geográfica, fecha y hábitat. Palabra clave: Myxomycetes, corología, ecología, fenología, Península Ibérica. INTRODUCCIÓN Publicamos un grupo de especies procedentes de herborizaciónes realizadas en la Península Ibérica. Aportamos detalles de substrato, localidad, fecha de las colecciones y datos de altitud. Estos datos son necesarios para ampliar el catálogo florístico, ecoló- gico y fenológico de la Península Ibérica. MATERIAL Y MÉTODOS Las referencias a los protólogos y sinónimos pueden encontrarse en cualquiera de las obras de MARTIN & ALEXOPOULOS (1969), FARR (1976), NANNENGA-BREMEKAMP (1991) y LADO (2001).
    [Show full text]
  • <I>Cortinarius</I> Section <I> Bicolores
    Persoonia 39, 2017: 175–200 ISSN (Online) 1878-9080 www.ingentaconnect.com/content/nhn/pimj RESEARCH ARTICLE https://doi.org/10.3767/persoonia.2017.39.08 Cortinarius section Bicolores and section Saturnini (Basidiomycota, Agaricales), a morphogenetic overview of European and North American species K. Liimatainen1, X. Carteret 2, B. Dima3,4, I. Kytövuori5, A. Bidaud6, P. Reumaux7, T. Niskanen1, J.F. Ammirati8, J.-M. Bellanger9 Key words Abstract Cortinarius is the largest genus of ectomycorrhizal fungi worldwide. Recent molecular studies have shown high levels of morphological homoplasy within the genus. Importantly, DNA phylogenies can reveal characteristics Bicolores that have been either over- or underemphasized in taxonomic studies. Here we sequenced and phylogenetically Cortinarius phylogeny analysed a large set of pan-European and North American collections taxonomically studied and placed in Cortinarius integrative taxonomy sect. Bicolores and sect. Saturnini, according to traditional morpho-anatomical criteria. Our goal was to circumscribe Saturnini the evolutionary boundaries of the two sections, to stabilize both the limits and nomenclature of relevant species, Telamonia and to identify described taxa which, according to our current understanding, belong to other lineages. Our analysis resolves two clades: /Bicolores, including 12 species, one of which is new to science, and /Saturnini, including 6 species. Fifteen binomials, traditionally treated in these two sections based on morphology, do not belong to the above two phylogenetic clades. Instead, six of these latter are clearly placed in other clades that represent sect. Bovini, sect. Sciophylli, sect. Duracini and sect. Brunneotincti. The presence or absence of blue pigments and the detection of specific odours emerge as clearly misleading taxonomic features, but more surprisingly, spore size and ecology can be misleading as well.
    [Show full text]
  • <I>Cortinarius</I> Section <I> Bicolores
    Persoonia 39, 2017: 175–200 ISSN (Online) 1878-9080 www.ingentaconnect.com/content/nhn/pimj RESEARCH ARTICLE https://doi.org/10.3767/persoonia.2017.39.08 Cortinarius section Bicolores and section Saturnini (Basidiomycota, Agaricales), a morphogenetic overview of European and North American species K. Liimatainen1, X. Carteret 2, B. Dima3,4, I. Kytövuori5, A. Bidaud6, P. Reumaux7, T. Niskanen1, J.F. Ammirati8, J.-M. Bellanger9 Key words Abstract Cortinarius is the largest genus of ectomycorrhizal fungi worldwide. Recent molecular studies have shown high levels of morphological homoplasy within the genus. Importantly, DNA phylogenies can reveal characteristics Bicolores that have been either over- or underemphasized in taxonomic studies. Here we sequenced and phylogenetically Cortinarius phylogeny analysed a large set of pan-European and North American collections taxonomically studied and placed in Cortinarius integrative taxonomy sect. Bicolores and sect. Saturnini, according to traditional morpho-anatomical criteria. Our goal was to circumscribe Saturnini the evolutionary boundaries of the two sections, to stabilize both the limits and nomenclature of relevant species, Telamonia and to identify described taxa which, according to our current understanding, belong to other lineages. Our analysis resolves two clades: /Bicolores, including 12 species, one of which is new to science, and /Saturnini, including 6 species. Fifteen binomials, traditionally treated in these two sections based on morphology, do not belong to the above two phylogenetic clades. Instead, six of these latter are clearly placed in other clades that represent sect. Bovini, sect. Sciophylli, sect. Duracini and sect. Brunneotincti. The presence or absence of blue pigments and the detection of specific odours emerge as clearly misleading taxonomic features, but more surprisingly, spore size and ecology can be misleading as well.
    [Show full text]
  • I Managing with Fire
    Managing with fire: effects of recurring prescribed fire on soil and root-associated fungal communities By Alena K Oliver A THESIS submitted in partial fulfillment of the requirements for the degree MASTER OF SCIENCE Division of Biology College of Arts and Sciences KANSAS STATE UNIVERSITY Manhattan, Kansas 2020 Approved by: Major Professor Ari Jumpponen i Copyright ALENA OLIVER 2020 ii Abstract Prescribed fire is a necessary management tool used to reduce fuel loads and to maintain fire-adapted ecosystems over time. Although the effects of fire on vegetation and soil properties are well understood, the long-term impacts of different fire regimes on soil fungi, root-inhabiting and ectomycorrhizal (ECM) fungi remain largely unknown. Previous studies show that high intensity wildfires reduce soil fungal biomass and alter fungal communities, however the effects of repeated low intensity prescribed fires are less understood. Studies described in this thesis took advantage of a long-term (>25 years) fire management regime in southern yellow pine stands in the southeastern United States to analyze the effects of repeated prescribed fires on soil fungi, root-associated and ECM fungal communities. The fire management regimes included five fire treatments varying in season (winter and summer) and interval length (two-year, three-year, six-year, and unburned control) allowing us to address effects of burn season and fire frequency on these fungal communities. We used 454-pyrosequencing to analyze ECM roots to specifically focus on the root-associate fungi and ECM. After a pilot study comparing the use of non- proofreading and proofreading polymerases to generate deep high throughput sequence data on soil fungal communities using Illumina MiSeq technology, proofreading polymerase was chosen to create amplicon libraries to minimize overestimation of community richness and underestimation of community evenness.
    [Show full text]
  • Guidelines for Selection of Biological Sssis: Chapter 14 Non-Lichenised
    Guidelines for the Selection of Biological SSSIs Part 2: Detailed Guidelines for Habitats and Species Groups Chapter 14 Non-lichenised fungi Authors Sam Bosanquet, Martyn Ainsworth, Sean Cooch, David Genney & Tim Wilkins To view other Part 2 chapters and Part 1 of the SSSI Selection Guidelines visit: http://jncc.defra.gov.uk/page-2303 Cite as: Bosanquet, S.D.S., Ainsworth, A.M., Cooch, S.P., Genney, D.R, & Wilkins, T.C. 2018. Guidelines for the Selection of Biological SSSIs. Part 2: Detailed Guidelines for Habitats and Species Groups. Chapter 14 Non- lichenised Fungi. Joint Nature Conservation Committee, Peterborough. © Joint Nature Conservation Committee 2018 1 Cover note This chapter updates and, along with Chapter 12 Bryophytes and Chapter 13 Lichens and associated microfungi, replaces the previous Non-vascular plants SSSI Selection Guidelines chapter (Hodgetts 1992); it also replaces the previous chapter for Grassland Fungi (Genney et al. 2009). It was prepared by Sam Bosanquet (Natural Resources Wales), Martyn Ainsworth (Royal Botanic Gardens, Kew), Sean Cooch (Natural England), David Genney (Scottish Natural Heritage) and Tim Wilkins (Natural England), and provides detailed guidance for use in selecting fungal sites throughout Great Britain to recommend for notification as SSSIs. It should be used in conjunction with Part 1 of the SSSI Selection Guidelines, as published in 2013 (Bainbridge et al 2013), which details the overarching rationale, operational approach and criteria for selection of SSSIs. The main changes from the chapters are: • Only non-lichenised fungi are considered; • Criteria are provided for selection of SSSIs for fungi of other habitats in addition to grasslands; • Criteria are provided for selection of populations of individual threatened species listed on global, GB, or country level IUCN red lists; • Discontinuation of the Schedule 8 species selection criterion.
    [Show full text]
  • Host Preference of Ectomycorrhizal Fungi in Mixed Pine–Oak Woodlands Ann L
    153 ARTICLE Host preference of ectomycorrhizal fungi in mixed pine–oak woodlands Ann L. Rasmussen, Ryan R. Busby, and Jason D. Hoeksema Abstract: Many ectomycorrhizal fungi (EMF) are generalists, but most plant genera that form ectomycorrhizas have at least some fungal partners that are specific to that host genus. Because shared mycorrhizal fungi mediate plant community interac- tions, host preference has implications for plant succession and competition. We studied the EMF of oaks (Quercus spp.) and pines (Pinus spp.) in a forest in northern Florida, USA, focusing on symbionts shared with longleaf pine (Pinus palustris Mill.). Longleaf pine is an important species in the southeastern USA, both for timber plantations and for restoring savanna and woodland habitat. However, we found no research on the composition of naturally occurring EMF on longleaf pine roots. A lower proportion of EMF operational taxonomic units (OTUs) were found colonizing both oaks and pines than expected, providing evidence of host preference within the community. Although most EMF were detected only on either oaks or pines, the OTUs found on both tended to be frequently occurring and abundant. Cenococcum OTUs were found to be significantly associated with oaks, an unexpected finding as this genus is widespread, with a broad host range. These results suggest that host preference of EMF may structure EMF communities and therefore influence ecosystem effects of mycorrhizal networks. Key words: host specificity, host preference, ectomycorrhizal fungi, mycorrhizal networks, Pinus palustris. Résumé : Plusieurs champignons ectomycorhiziens (CEM) sont des généralistes mais la plupart des genres de végétaux qui forment des ectomycorhizes comptent au moins un certain nombre de partenaires fongiques spécifiques a` un genre hôte donné.
    [Show full text]
  • Materiały Do Poznania Mykobioty Wielkopolski
    Przegląd Przyrodniczy XXXI, 1 (2020): 3-83 Błażej Gierczyk, Tomasz Ślusarczyk MATERIAŁY DO POZNANIA MYKOBIOTY WIELKOPOLSKI Contribution to the knowledge of the mycobiota of the Greater Poland ABSTRAKT: Podczas badań oraz eksploracji mykologicznych prowadzonych w Wielkopolsce w latach 2001-2018 odnotowano stanowiska 678 taksonów grzybów wielkoowocnikowych spełniających przynaj- mniej jedno z kryteriów: nowe dla Polski (44), nowe dla Wielkopolski (192), chronione (19), ujęte na czerwonej liście grzybów wielkoowocnikowych (177), obce (3), nieujęte na krajowych listach krytyczych (155), rzadko podawane z Polski (217) lub z Wielkopolski (339). W pracy przedstawiono ich stanowiska wraz z podstawowymi informacjami ekologicznymi (siedlisko, substrat, data obserwacji) oraz uwagami o rozmieszczeniu w Polsce i/lub Wielkopolsce. W wypadku gatunków nowych dla Polski podano krótki opis owocników, sporządzony w oparciu o zebrany materiał. SŁOWA KLUCZOWE: Basidiomycota, Ascomycota, grzyby wielkoowocnikowe, różnorodność biologicz- na, gatunki nowe dla kraju i regionu ABSTRACT: During the field-studies and mycological exploration of Greater Poland in years 2001-2018 stands of 678 taxa belonging at least to one of the following categories has been recorded: taxa new for Poland (44), taxa new for Greater Poland (193), protected species (19), red-listed species (177), alien spe- cies (3), taxa not included on Polish checklists of fungi (155), taxa rarely mentioned from Poland (217) or Greater Poland (339). In the present paper, the list of their localities
    [Show full text]