DOCSLIB.ORG

Klasycyzm (1760-1830)

Total Page：16

File Type：pdf, Size：1020Kb

Download full-text PDF Read full-text
Klasycyzm (1760-1830) Zespół Szkół Plastycznych w Gdyni KLASYCYZM (1760-1830) Nazwa klasycyzm pochodzi z łacińskiego classicus - wzorowy, pierwszorzędny, wyuczony. Klasycyzm rozwijał się na przełomie XVIII i XIX wieku. Podstawa sztuki klasycystycznej, jej koncepcja piękna i zasady kompozycji czerpią z Antyku. Formułę sztuki kształtowało zainteresowanie historią, szczególnie starożytną, odkrycie Pompejów i Herkulanum. Oświeceniowy racjonalizm, umiarkowanie i szukanie porządku także wpłynęły na gust epoki, dla której prostota, proporcje, umiar stanowić będą o pięknie dzieła, zatem punktem odniesienia była sztuka i kultura starożytnej Grecji i Rzymu. Klasycyzm występował też jako swoisty nurt w obrębie barokowej sztuki francuskiej (malarstwo N. Poussina, architektura F. Mansarta i C. Perrault). W węższym znaczeniu jako kierunek artystyczny wystąpił w połowie XVIII w i określany jako neoklasycyzm objął prawie całą Europę i Amerykę Północną, stanowiąc reakcję na przesadę sztuki późnego baroku, inspirowany ideologią oświecenia odnoszącą się do starożytnych praw natury i rozumu, ujętych w zasady uniwersalnego racjonalizmu. Silne impulsy płynęły z Włoch z odkrytego Herkulanum (1711) i Pompejów (1748) oraz teorii renesansowych A.Palladia. Głównym teoretykiem klasycyzmu był niemiecki historyk sztuki i konserwator J.J. Winckelmann - twórca definicji klasycyzmu opartej na "szlachetnej prostocie i spokojnej wielkości". Największe znaczenie dla upowszechnienia idei klasycyzmu miała grafika G.B. Piranesiego z widokami zabytków starożytnego Rzymu oraz fantazjami architektonicznymi. Pomimo włoskich korzeni głównym ośrodkiem klasycyzmu była Francja, gdzie styl ten objął fazy: stylu Ludwika XVI, dyrektoriatu, empire'u. W Anglii odpowiadał mu styl Gregorian i styl Adamów, w Polsce zaś styl Stanisława Augusta. Możemy wyróżnić dwa źródła korzeni klasycyzmu: Grecję i Rzym. Pojawiają się także motywy egipskie, dzięki zbadaniu sztuki egipskiej przez naukowców francuskich w czasie wyprawy napoleona w 1798 roku. Johann Joachim Winckelmann w 1764 napisał dzieło swojego życia i jeden z najważniejszych utworów w dziejach historii sztuki światowej Geschichte der Kunst des Alterthums (Dzieje sztuki starożytnej). W pracy tej dowodził, że szczytem sztuki jest osiągnięcie piękna, czego dokonać może tylko artysta, który sam sobie narzuci rygorystycznie przestrzeganą koncepcję dzieła z szlachetną prostotą i spokojną wielkością. Wydanie "Dziejów sztuki starożytnej" uważa się za narodziny klasycyzmu. Powstały dwa tłumaczenia na język polski: wczesna adaptacja Stanisława Kostki Potockiego pod tytułem O sztuce u dawnych, czyli Winkelman polski z 1815 roku i kompletny przekład Tadeusza Zatorskiego z 2012 roku. W 1768 Winckelmann pojechał do Wiednia, gdzie został uhonorowany przez cesarzową Marię Teresę. 8 czerwca został zamordowany w Trieście przez poznanego w hotelu Francesco Arcangeliego. Motywem zbrodni była prawdopodobnie chęć zabrania złotych i srebrnych monet, które Winckelmann otrzymał od cesarzowej. Giovanni Battista Piranesi (1720-1778) 1 Zespół Szkół Plastycznych w Gdyni Charakterystyka malarstwa tematyka historyczna, mitologiczna, portrety, motywy propagandowe statyczne układy oparte na układach pionowych kontur chłodny koloryt miękki światłocień gładka faktura wzniosłość antykizacja stroju (kostium historyczny) idealizacja rysunek ważniejszy niż barwa / linearyzm Charakterystyka rzeźby idealna harmonia oddanie proporcji statyka sceny mitologiczne i alegoryczne, popiersia, portrety osób współczesnych ubranych w antyczne szaty nastrój dostojeństwa brak wyrazistych emocji Charakterystyka architektury wzorowanie się na starożytnych budowlach greckich i rzymskich oraz na niektórych budowlach odrodzenia; kopiowanie elementów architektury starożytnej; budowle wznoszone na planie zwartym, koła lub prostokąta; stosowanie kolumnad i kolumnowych portyków ze zwieńczeniem w kształcie tympanonu; pilastrów, dużych okien; tympanon przeważnie dekorowany płaskorzeźbą; dążenie do uzyskania efektu harmonii, zrównoważonej kompozycji, stosowanie symetrii; w opozycji do baroku przeważają fasady o liniach prostych bez wygięć i skrętów; oszczędne stosowanie zdobnictwa; jeżeli się pojawiają, są to uskrzydlone postacie lwów z ludzkimi głowami, orły, wieńce, wazony, girlandy z róż, kokardy, hełmy, tarcze, skrzyżowane sztandary nawiązujące do tradycji cesarstwa rzymskiego; rozwój budownictwa użyteczności publicznej, takiego jak: urzędy, teatry, szpitale, szkoły, zakładane wówczas muzea; pałace – duże, niskie, wydłużone, na planie prostokąta, z wysuniętą częścią środkową ozdobioną portykiem; we wnętrzach wielkie, podłużne, jasne sale, chętnie malowane na biało, płaskie sufity, okna duże, kwadratowe; kościoły – często na planie koła, przykryte kopułą; dwory wraz z ogrodami i parkami wzbogacone: alejami z drzewami, stawami rybnymi; w obrębie dworu były: młyn oraz browar; wnętrza dworów ozdabiano portretami rodzinnymi, trofeami myśliwskimi, a na ścianach wieszano tkaniny ozdobne zwane arrasami. 2 Zespół Szkół Plastycznych w Gdyni KLASYCYZM W ANGLII Palladianizm to klasycyzujący nurt w architekturze europejskiej, rozwijający się pod wpływem teorii i twórczości Andrei Palladia. Palladio, ostatni z wielkich włoskiego renesansu, czerpał z architektury starożytnego Rzymu. Jego budynki cechuje doskonałość proporcji połączona z funkcjonalnością i prostotą. Stworzył typ podmiejskiej willi, wzorowanej na antycznych rezydencjach, projektował też budynki użyteczności publicznej, kościoły i mosty. Stosował tzw. wielki porządek (inaczej – kolosalny porządek) – polegający na ozdobieniu fasady kolumnami lub pilastrami na wysokości co najmniej dwóch kondygnacji. Zastosowanie tegoż porządku jest jedną z charakterystycznych cech stylu palladiańskiego, podobnie jak monumentalizm, szlachetna prostota, oszczędność dekoracji i doskonałość proporcji. Styl palladiański zainicjował angielski architekt Inigo Jones (1573-1652), który podróżował po Włoszech, poznając architekturę antyczną i przywiózł do Anglii kilka rysunków Palladia. W 1615 roku Jones został mianowany nadwornym architektem i otrzymał szereg zamówień na reprezentacyjne budowle, które realizował w stylu palladiańskim. W 1709 roku w Anglii wydano epokowy traktat Palladia - „Cztery księgi o architekturze”. Dzieło to wywarło znaczący wpływ na twórczość Wrena. Wiliam Kent i lord Burlington, Chiswick House: Rodzina Boyle’a (lorda Burlington) używała domu jako letniej rezydencji, w której mogła odpocząć od mieszczącego się w centralnym Londynie Burlington House. W 1725 roku Chiswick House częściowo strawił pożar. Wtedy to Richard Boyle, trzeci hrabia Burlington postanowił postawić nowy budynek, nieco na zachód od poprzednika. W 1719 roku Boyle odbył podróż do Włoch, gdzie zapałał miłością do stylu architektonicznego stworzonego przez Andreę Palladio. Nie studiował oryginalnego antyku, po prostu zawierzył Palladiowi i jego interpretacji czasów starożytności. Lord Burlington był architektem samoukiem i przy pomocy Williama Kenta zaprojektował nowy Chiswick House. W nowej willi znalazło się miejsce dla jego wspaniałej kolekcji obrazów oraz mebli. Dom budowano w latach 1726- 1729. Podczas II Wojny Światowej w willi mieściła się jednostka straży pożarnej. Sam budynek ucierpiał także w wyniku bombardowań. W 1944 roku zniszczone zostały dwa skrzydła domu. W 1956 roku usunięto je całkowicie. Obecnie właścicielem willi jest Departament Kultury, Mediów i Sportu. Przez wielu Chiswick House uważany jest za dawną siedzibę masonów. Podobno w przeszłości dom funkcjonował jako loża masońska bądź świątynia. Świadczyć o tym mają powiązania z lorda Burlingtona z tą grupą oraz malowidła stworzone przez Williama Kenta na sufitach w kilku pomieszczeniach domu. Robert Smirke, British Museum 3 Zespół Szkół Plastycznych w Gdyni Wnętrza w stylu Roberta Adama: Headfort House Osterley Park House Lansdowne House KLASYCYZM WE FRANCJI We Francji styl klasycystyczny dzielimy na trzy fazy: 1750-1790 – styl Ludwika XVI 1790-1795 – styl dyrektoriatu 1795-1830 – styl empire Styl Ludwika XVI - określenie wczesnego klasycyzmu we Francji, rozwijającego się w czasach panowania króla Ludwika XVI, w drugiej połowie XVIII wieku. Kierunek ten zwany jest też stylem „à la grecque”, gdyż nawiązuje do sztuki starożytnej Grecji, a także Rzymu. Odkrycie ruin Pompei i Herkulanum i rozpoczęcie prac wykopaliskowych w 1748 roku spowodowało renesans zainteresowania starożytnością. We wczesnym klasycyzmie francuskim widoczny jest też nurt sentymentalny, oparty na filozoficznych poglądach Denisa Diderota i Jeana Jacquesa Rousseau. Artyści tworzący w tym okresie odchodzą od przesytu i ekstrawagancji rokoka, dążąc do harmonii i umiaru. Architekturę cechuje prostota, symetria i czystość form. Wnętrza w stylu Ludwika XVI mają jasną kolorystykę. Ściany pokrywano lakierowaną boazerią, obiciami z tkanin lub tapetami, również w jasnych, ciepłych barwach. W ornamentyce, dyskretnej i oszczędnej, dominują motywy antyczne (girlandy, meander) i pastoralne, atrybuty miłosne i kwiaty. Antyk interpretowany jest w duchu renesansowym, pełnym witalności i dążenia do naśladowania natury. Dlatego wici roślinne wyglądają jak prawdziwe gałązki, wijące się na ścianach. Z rzemiosł artystycznych najbujniej rozwijało się meblarstwo. Najznakomitsi ebeniści czasów Ludwika XVI to Jean Henri Riesner, David Roentgen, Martin Carlin i Georges Jacob. Meble zdobiono kosztownymi okleinami z egzotycznych gatunków drewna, markieterią, laką, cyzelowanymi brązami i plakietkami z porcelany, wytwarzanymi m.in. w Sèvres. Produkowano formy
Load more

Recommended publications
  • Stanisław Kostka Potocki – Literat Arkadyjczyk, Znawca Sztuki
    Stanisław Kostk a Wiedza o Stanisławie Kostce Potockim jako twórcy Potocki – liter at wilanowskich kolekcji, przede wszystkim obra- ark adyjczyk, zów i waz antycznych, została ostatnio znacznie poszerzona dzięki wystawom i publikacjom tutej- znawca sztuki, szego muzeum1. Nadal mniej znane pozostają prze- architekt amator kształcenia dokonane przez Potockiego w samym – i jego rezydencje założeniu pałacowo-ogrodowym w Wilanowie w dobr ach i w rezydencjach filialnych w Natolinie i w Guci- nie, których właścicielem był pod koniec swego wilanowskich życia, w latach 1799–18212. Niniejszy artykuł sta Jolanta Polanowska nowi próbę zwięzłego naświetlenia problemu roz- woju twórczości Stanisława Kostki Potockiego jako 1 Kolekcja wilanowska, architekta amatora, który dokonał modernizacji dóbr wilanow- katalog wystawy, Muzeum skich, wykorzystując swe wcześniejsze doświadczenia zdobyte Pałac w Wilanowie, red. J. Mieleszko, Warszawa 2005; w trzech na pozór odległych sferach działalności: literatury, katalog wystawy: Grand Tour. znawstwa sztuki i architektury. Narodziny kolekcji Stanisława Kostki Potockiego, oprac. P. Jaskanis, A.Rottermund, Literat arkadyjczyk il. 1 A. Kwiatkowska, A. Ekielska- -Mardal, Muzeum Pałac Accademia dell’Arcadia, stowarzyszenie założone w Rzymie w roku w Wilanowie, Warszawa 2006; 1690 w celu „poprawy i oczyszczenia” włoskiej poezji, już w swej W. Dobrowolski, Wazy greckie nazwie nawiązywało do mitycznej Arkadii – krainy pasterzy, Stanisława Kostki Potockiego, katalog wystawy, Muzeum którzy, jak wierzono, uprawiali twórczość muzyczną i poetycką. Pałac w Wilanowie, Stąd członkowie Accademia sami zwali się pastori il. 2 3. Ich Warszawa 2007. 2 Zob. badania: Gerarda twórczość i mecenat oddziałały nie tylko na poezję, lecz także Ciołka, Stanisława Lorentza, na muzykę, sztuki plastyczne i architekturę, zarówno w Italii, Wojciecha Fijałkowskiego, Longina Majdeckiego jak i w innych krajach.
    [Show full text]
  • Wegbereiterinnen Des Landschaftsgartens in Polen
    Oh, du süßes Land Arkadia, süßer für mich als jedes andere W E G B E R E I T E R I N N E N D E S L A N D S C H A F T S G A R T E N S I N P O L E N von Katrin Schulze Wie in vielen anderen europäischen Ländern breitete sich auch in Polen zwischen 1770 und 1820 der Stil des Landschaftsgartens aus. Die ersten Landschaftsgärten entstan- den dort auf den Besitzungen des polnischen Hochadels, der sich durch ausgedehnte Reisen, das Studium aktueller Gartenliteratur sowie Korrespondenzen mit Gartenschöp- fern und –theoretikern intensiv mit den Entwicklungen in England, Frankreich und Deutschland auseinandersetzte. Eine wegbereitende Rolle spielten dabei vor allem ei- nige herausragende Persönlichkeiten wie Helena Radziwiłłowa, Izabela Lubomirska und Izabela Czartoryska, die sich in besonderem Maße der Gartenkunst widmeten, bedeu- tende Parks anlegen ließen und deren Gestaltung maßgeblich prägten. Schlösser und Parkanlagen der Fürstin Izabela Lubomirska (1736-1816) Im Landschaftspark von Wilanów, dessen Gestaltung in einem Teilbereich um 1780 von Fürstin Lubomirska beeinflusst wurde. Foto: K. Schulze, 2007 Fürstin Izabela Lubomirska (1736-1816), eine geborene Czartoryska – und deshalb oft verwechselt mit ihrer Schwägerin Izabela Czartoryska - gehörte zum Kreis der wichtigen Auftraggeber großer Bau- und Gartenprojekte in Polen um 1800. Sie wurde 1736 in Warschau als Tochter des Fürsten August Czartoryski geboren und 1753 mit Stanisław Lubomirski verheiratet, einem um viele Jahre älteren Cousin ihrer Mutter. Nach einigen kürzeren Auslandsreisen in Deutschland, Holland und Frankreich, verbrachte Lubomirs- ka ab 1766 drei Jahre in Paris. Dem Tod ihrer Mutter 1771 folgten 1782 und 1783 der ihres Vaters und ihres Ehemannes.
    [Show full text]
  • Architectural Theory in Eastern Europe During the Enlightenment
    Architectural theory in Eastern Europe during the Enlightenment Review of: Ignacy Potocki, Remarks on Architecture. The Vitruvian Tradition in Enlightenment Poland, Carolyn C. Guile ed. and transl., University Park, PA: The Pennsylvania State University Press, 2015, 155 p. Basile Baudez Early modern Polish architectural thought is largely absent from standard surveys of Western art and architecture. If Richard Butterwick-Pawlikowski has recently studied the history of the Polish-Lithuanian commonwealth1 and if Andrezj Rottermund’s work on neo-classicism has been partly translated2, no general study of eighteenth-century East European or Polish architecture exists in English apart from Stefan Muthesius’ brief account in Art, architecture and Design in Poland, 966- 1990 (Königstein im Taunus: K. R. Langewiesche Nachfolger H. Köster Verlagsbuchhandlung, 1994). Due to a language barrier, limited or restricted access to primary and secondary sources, the situation of East-European studies began to change only in the 1990s and with time, historiography has shifted its concern from the strict research of a East-West borderland as it was defined by Oscar Halecki in 1980 in Borderlands of western civilization: a history of East Central Europe, to the study of multidirectional cultural transfers3. The historic notion of connected centres played an important role in understanding these phenomena, a more useful tool to think the age of Enlightenment than considering the cultural geography of Central Europe only in terms of centres and peripheries4.
    [Show full text]
  • Architektura W Kręgu Zainteresowań Towarzystwa Warszawskiego
    DOI 10.4467/0023589XKHNT.19.001.10109 Mikołaj Getka-Kenig Instytut Historii Sztuki, Uniwersytet Jagielloński w Krakowie Architektura w kręgu zainteresowań Towarzystwa Warszawskiego Przyjaciół Nauk, 1800–1832 Architecture as a Field of Interest in the Warsaw Society of Friends of Learning, 1800–1832 The article deals with the development of architectural interests in the circle of the War- saw (Royal) Society of Friends of Learning, 1800–1832. The author takes into account the topics of lectures, publications and other types of scientifi c initiatives of the members from their active period in the Society but also its new member recruitment policy. The case of architectural interests in the Society gives us an opportunity to raise the question of the signifi cance of architecture at the time (in the eyes of the intellectual elite sanctio- ned by authorities) as a factor of civilization progress, a role that the Society’s spreading of knowledge was meant to serve. Architecture was a fi eld of interest throughout its entire existence. Initially, during the Prussian occupation and the Duchy of Warsaw, this interest focused on promoting the Greco-Roman ideal, or higher architecture, in line the paradigm of classical order. In the period of the Kingdom of Poland, however, we note a clear shift toward lower architecture and the affi rmation of a new way of thinking about construction, breaking away from the classical tradition (which is best expressed by the choice of Karol Podczaszyński, a Durandist, as a member). Keywords: classicism, architecture, agriculture, popularization of science, Vitruvius, lear- ned society Słowa kluczowe: klasycyzm, architektura, rolnictwo, popularyzacja nauki, Witruwiusz, towarzystwo naukowe KWARTALNIK HISTORII NAUKI I TECHNIKI • T.
    [Show full text]
  • Wojciech Fijałkowski Natolin : Jego Przeszłość, Rewaloryzacja I Rozbudowa
    Wojciech Fijałkowski Natolin : jego przeszłość, rewaloryzacja i rozbudowa Ochrona Zabytków 52/1 (204), 1-9 1999 ARTYKUŁY Pamięci Profesora Stanisława Lorentza w stulecie Jego urodzin Wojciech Fijałkowski NATOLIN, JEGO PRZESZŁOŚĆ, REWALORYZACJA I ROZBUDOWA Analiza historyczno-artystyczna wozów warszawskiej skarpy, sięgają jeszcze XVIIstule- cia. W ostatniej bowiem jego ćwierci Jan III Sobieski Jednym z najcenniejszych zabytków kultury arty­ tworząc swą podstołeczną rezydencję w Wilanowie tu stycznej w Polsce, a zarazem największym w Warsza­ właśnie, na leśnym obszarze wchodzącym w skład dóbr wie romantycznym założeniem pałacowo-parkowym królewskich, urządził zwierzyniec zwany w XVIII w. jest położony w południowej części miasta Natolin1. Bażantarnią. Historyczne losy tego romantycznego założenia, uk­ Kiedy w 1730 r. użytkownikiem dawnej królew­ ształtowanego wśród malowniczych wzniesień i wą- skiej majętności został następca Jana III na tronie pol­ skim August II Mocny, który dzierżawił dożywotnio rozlegle dobra wilanowskie od ich ówczesnych właści­ cieli Augusta i Marii Czartoryskich, przekomponował dawny zwierzyniec w Bażantarni w duchu barokowych założeń francuskich, z promienistym wachlarzem duk­ tów zbiegających się u podnóża królewskiego domu. Bezpośrednimi wzorami dla tego rozwiązania był wie- lopromienisty układ zwierzyńca w Wersalu oraz na­ wiązujący do niego projekt królewskiego zwierzyńca Augusta II w warszawskim Ujazdowie. O ile jednak w Wersalu królewską siedzibę stanowił okazały pałac Ludwika XI\( a w Ujazdowie królewska budowla pa­ łacowa z czasów Wazów, zbudowana „in modo di ca- stello”, o tyle w Bażantarni był nią, jak można sądzić, drewniany pawilon myśliwski2 zbliżony w swym cha­ rakterze do pavillon de Belvedere w położonej w nie­ dalekim sąsiedztwie Króliczej Góry (Królikarni). Moc­ ny akcent kompozycyjny założenia tworzył usytuowa­ asfcujjfc« ny centralnie krzyżowy dukt.
    [Show full text]
  • (2014), Wzorniki Architektoniczne Doby Klasycyzmu : Rozważania Nad
    Kwartalnik Historii Kultury Materialnej, 2014, R. 62 Nr 4, s. 499-526 499 Ryszard Mączyński Wzorniki architektoniczne doby klasycyzmu. Rozważania nad prospektywnym charakterem proponowanych rozwiązań Temat wzorników — a pośród nich tych architektonicznych — jest rozległy niczym ocean. Przede wszystkim dlatego, że niezbyt precyzyjnie można określić, co to jest wzornik. Wedle Słownika terminologicznego sztuk pięknych jest to: „zbiór rysunków, najczęściej sztychowanych, zawierający wzory elementów architektonicznych, ornamentów, kształtów przedmiotów, mebli, naczyń, itp., służący artystom i rzemieślnikom jako pomoc przy komponowaniu wyrobów”1. Wzornika nie wskaże nam ani tytuł publikacji, ani jej forma. Właściwie jedynym kryterium okazuje się wizualizacja architektury, a zatem musi to być wydawnictwo ilustrowane. Ale już wzajemne proporcje zawartych w nim tekstów i rycin nie są określone. Chociaż ten właśnie warunek pozwala wyodrębnić krąg publikacji najbliższych ogólnikowemu pojęciu „zbioru rysunków”. Wzorem dla architekta mógł bowiem stać się każdy rysunek czy sztych, albo poje- dynczy, albo stanowiący część określonego zespołu. Nie wspominając już o rzeczywistej bu- dowli, której zapamiętanie najczęściej odbywało się również poprzez formę szkicu. Nie bez przyczyny doświadczony w tym fachu Jan Chrystian Kamsetzer zalecał swemu uczniowi, od- bywającemu w roku 1793 podróż do Italii, by „zebrał dużą ilość rysunków oraz wymierzył wszystkie znaczniejsze budowle Rzymu”2. Próbując ująć w najogólniejsze kategorie całe bogactwo ilustrowanych publikacji archi- tektonicznych, wypadałoby rozważyć je z punktu widzenia adresata — kierowane były zarów- no do profesjonalistów, jak też do dyletantów3. Najpoważniejszy charakter miały traktaty ar- chitektoniczne, te dawne, szesnastowiecznych teoretyków architektury, takich jak Serlio, Vignola czy Palladio, w późniejszych czasach wznawiane, oraz literatura tego typu powsta- jąca w XVIII stuleciu, zwłaszcza cieszące się uznaniem dzieła francuskie, choćby Jacques- -François Blondela, Cours d’architecture (Paris 1771–1777).
    [Show full text]
  • Izabela Czartoryska's Arts Patronage
    Katarzyna Dormus Pedagogical University of Cracow Izabela Czartoryska’s arts patronage Izabela Czartoryska, née Flemming, one of the most influential women from the turn of the 18th and 19th centuries, drew attention both in her times and in modern times. Her colourful private life as well as her patriotic and cul- tural activities were of significant interest. Together with her husband Adam Kazimierz Czartoryski, she co-founded the Puławy court, the second, next to the royal court in Warsaw, most important political and cultural centre of the Republic of Poland of that time. She was known as a collector and creator of the first Polish museum, initiator of landscape gardens, inspiration for the- atrical performances, writer and patriot who took part in the political events of the turn of the century. One of the fields of her activity was artistic patronage. However, unlike the literary, collector, educational or patriotic activities of Izabela Czartoryska, this issue has not been discussed separately. The authors of various elabor- ations usually only briefly mention that she was a patron of art. A relatively largest number of information on this subject can be found in the works of art historians analysing either the activities of outstanding artists of the turn of the 18th and 19th centuries,1 or individual works.2 This state of affairs raises the question of whether Izabela Czartoryska could be described as a patron 1 See, for example: M. Kwiatkowski, Szymon Bogumił Zug. Architekt polskiego oświecenia, Warsza- wa 1971; T.S. Jaroszewski, Chrystian Piotr Aigner – architekt warszawskiego klasycyzmu, War- szawa 1970; S.
    [Show full text]
  • Neoklasycyzm I Neoklasycyzmy W Architekturze Polski I Łotwy. Część
    NAUKA SCIENCE Zdzisława Tołłoczko* Neoklasycyzm i neoklasycyzmy w architekturze Polski i Łotwy Część II. Z badań nad problematyką neoklasycyzmu w architekturze pałacowo-dworkowej na przykładzie rezydencji w Mežotne, Durbes, Zentenes, Kazdangas, Rembates, Dzērbenes, Konstantynowie oraz Czerwonogrodzie Neoclassicism and neo-classicisms in the architecture of Poland and Latvia Part II. From the research on the issue of neoclassicism in the palace and manor architecture on the example of residences in: Mežotne, Durbes, Zentenes, Kazdangas, Rembates, Dzērbenes, Konstantynow and Czerwonogrod Słowa kluczowe: Łotwa, Polska, Białoruś, Ukraina, Key words: Latvia, Poland, Belarus, Ukraine, historia architektury, neoklasycyzm, neogotyk history of architecture, neoclassicism, neo-Gothic Jak konstatuje Jerzy Wronkowski: „Klasycyzm XVIII i XIX As Jerzy Wronkowski stated: “Classicism in the 18th wieku nie był tak całkiem nowym zjawiskiem, w swych istot- and 19th century was not such a new phenomenon, as its nych właściwościach zbytnio nie różnił się od klasycyzującego essential properties did not differ much from those of the renesansu i baroku. Różnica polegała na tym, że renesans wzory classicising Renaissance and Baroque. The difference was antyczne przetwarzał, a klasycyzm je prawie bezpośrednio po- that the Renaissance transformed the antique patterns, while wtarzał, czasem wiernie naśladował tylko detale, czasem całe classicism repeated them almost directly, sometimes copying obiekty, stosując z reguły inną, większą skalę całego przedsię- faithfully only details and sometimes whole objects, while as wzięcia. W dziedzinie sztuki każde naśladownictwo jest oceniane a rule using another, larger scale of the hole venture. In the niżej za brak oryginalności, bo brakuje w tym uroku nowości. fi eld of art every imitation is considered to be of lesser value W pewnym stopniu odnosić się to musi do klasycyzmu; ale since it lacks originality and the charm of novelty.
    [Show full text]
  • Wilanów Cena 6, 50 Zł (W Tym 8% VAT) Nr 6-7 (2243-4) Czerwiec-Lipiec 2012
    Co n a m z o s t a ł o p o Eu r o • sp o r t i p o l i t y k a • az y l u ŻabińskiCh • po w s t a n i E wa r s z a w s k i E w d z i E n n i k a C h Jo s E p h a Go E b b E l s a Dzielnica Wilanów cena 6, 50 zł (w tym 8% VAT) nr 6-7 (2243-4) czerwiec-lipiec 2012 Słychać nas na 101 FM W numerze: TEMAT MIESIĄCA 4 Co nam zostało po Euro? 30 Królewskie włości, czyli historia – Natalia Grzywalska na fotografii – Jarosław Zieliński 7 Od wystawy krajowej 34 Letnie atrakcje Wilanowa do Stadionu Narodowego – Michał Krasucki 36 Genius loci i elektronika 9 Sport i polityka Fot. J. Sielski – z Pawłem Jaskanisem, dyrektorem – Robert Gawkowski Muzeum Pałac w Wilanowie, 11 Jak budowano Stadion Dziesięciolecia rozmawia Anna Cymer – Tatiana Hardej 39 Sposób na muzea tradycyjne 13 Z notatnika miastoluba – Dorota Folga-Januszewska Marii Terleckiej KULTURA SĄ TAKIE MIEJSCA 14 Magiczna Mazowiecka 41 Refleksje nadwiślańskie – historia i współczesność Jacka Fedorowicza 18 Po zwariowaną gwiazdą 42 Przyjaciele – Rafał Dajbor – Sebastian Pawlina o świeżo o przyjaźni Tadeusza Łomnickiego wyremontowanym domu z Władysławem Sheybalem Jana Żabińskiego, pierwszego dyrektora warszawskiego zoo 44 Powstanie Warszawskie oczami wroga – ciąg dalszy dzienników ministra DZIELNICA WILANÓW III Rzeszy Josepha Goebbelsa 22 Miasto w mieście, 50 Notatnik warszawski czyli jak zmienia się 53 Architektura Polski niepodległej Miasteczko Wilanów – Krzysztof Mordyński o wystawie 24 Sąsiedztwo pałacu zobowiązuje w Muzeum Niepodległości – rozmowa z Ludwikiem Rakowskim, burmistrzem Dzielnicy Wilanów 54 Varsaviana 27 Chwilowa stolica Polski 58 Warszawa na starej fotografii – Tatiana Hardej Jarosława Zielińskiego Elektroniczna wersja STOLICY: www.egazety.pl Poprzednie nu me ry War szaw skie go Ma ga zy nu Ilu stro wa ne go STO LI CA moż na na być w Domu Spotkań z Historią przy ul.
    [Show full text]
  • The Ornamental Farm As a Large- -Area Landscape Concept – N Ew
    Key words: Wilanów, cultural east, the Warsaw Escarpment and landscape, ornamental farm, ferme residences on its top in the west, Na- ornée tolin and Powsinkowskie Lake in the south and Sielanka Lake and Morysin in the north [Sikora 2017]. The aim of Introduction the research presented by the author The cultural landscape is a land- was to determine the historical com- scape transformed to a different de- ponents of the Wilanów ferme ornée gree by humans. Its form results from and to determine their present state local physiographic conditions, past of preservation. planning concepts, as well as histori- The idea of comprehensive cal and contemporary land use char- development of the area of a land acteristics. It reflects the socio-eco- estate, combining decorative and nomic, religious and aesthetic factors recreational functions with eco- specific to a given place, generation nomic ones, including the farm, vil- and time [Wołoszyn 2009]. An area, lage housing and arable land areas, which may serve as an example for accentuating views of natural high- tracing back the process of formation lights of the surrounding landscape, of cultural landscape values consists emerged in early 18th century England of the territory of the former Wilanów [Mitkowska, Siewniak 1998, Böhm, Estate (especially its central part, Zachariasz 2000]. It was described as which is directly influenced by the the ornamental farm. Greater popu- Wilanów residence), where the ef- larity was later gained by its French fects of various design intentions and equivalent – the ferme ornée, which visions extending over the ages have is currently the most frequently used The Ornamental Farm as a Large- The Ornamental Farm -Area Landscape Concept – on the Findings in Research New Landscape of Wilanów Cultural Sikora Dorota combined and interwoven, in perfect term encountered in the respective DOI: 10.30825/5.ak.148.2018.58.1 adaptation to the local physiographic writings [Hobhouse 2005].
    [Show full text]
  • Presentation of Human Forms in Polish Art
    Presentation of Human Forms in Polish Art Authors Gabriela Kurowska, Michal Seroczynski, Ewa Bajon, Irena Obszynska CKU, Centre for Continuing Education, Poland Introduction The purpose of the course will be to present in particular the development of the presentation of human form, both sacred and civil, in Polish architecture, drawings, sculpture and paintings during the period 11-20 century. The course will start with a theoretical part providing details on selected topics from the scope of developments, its historical back ground which affected the arts evolution in the 10 centuries. The art by itself concerns the man. The man is its creator and its onlooker. Besides, the man is the art’s contents. That happens even when he is not illustrated. The ways of presenting the human beings in art in the scale of the centuries can speak quite precisely about the humans’ conditions and various respective circumstances- that both refers to the authors, and to the masterpieces’ characters as well. While watching sculptures, pictures, drawings, and other artistic artifacts, we come across the knowledge of our ancestors, their intellectual maturity, emotional disposal, and finally- the remarkable abilities. We also experience their sensitivity and extraordinary imagination, not occasionally we find ourselves in a state of moving to tears, or something similar that draws us into the spiritual depths. The human’s effigy was accepted by us just as an efficient, consequent method- a key serving for penetrating the most absorbing phenomena within the art present and developing in Poland. In the choice of such a point of view inclining to taking a deeper consideration of the cultural heritage of the Polish people, there helped us the crucial facts appearing in our history.
    [Show full text]
  • Katalog Katedry Sztuki Krajobrazu
    Katalog Katedry Sztuki Krajobrazu prace 2011 – 2012 rok Wydawca : Katedra Sztuki Krajobrazu Wydział Ogrodnictwa i Architektury Krajobrazu Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie Siedziba redakcji : Warszawa, ul. Nowoursynowska 166 ISSN 2084-6150 Redagują : Jan Rylke, Beata J. Gawryszewska oraz zespół Katedry Sztuki Krajobrazu Redakcja tomu : Izabela Myszka-Stąpór, Beata Rothimel , Jan Rylke Projekt okładki : Beata Rothimel Druk : Fabryka Druku, ul. Staniewicka 18, Warszawa Warszawa 2012 Rada Naukowa: prof. Włodzimierz Dreszer dr Beata J. Gawryszewska dr Narcyz Piórecki prof. Jan Rylke (przewodniczący) prof. Jan St. Wojciechowski prof. Agata Zachariasz 2 Katedra Sztuki Krajobrazu ……………………… .…………………………………………………………………………………………………………………………6 Nasi pracownicy …………………………………………………………………………………………………………………………………………………… .7 Ursynów………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………13 Seminarium Katedry ………………………………………………………………………………………………………………………………………………………..34 Spotkania w semestrze letnim 2011 i w semestrze zimowym 2011-2012 ………………………………………………………………………..35 Wystąpienia seminaryjne …………………………………………………………………………………………………………………………………… 35 Michał Skrobot . Sprawozdanie z pisania pracy doktorskiej. Fraktalny model miasta ogrodu w krajobrazie polskim (Solec nad Wisłą)………………………………………………………………………………………………………………………35 Izabela Myszka-Stąpór. Dokument z Nara o autentyzmie ……………………………………………………………………..39 Ania Długozima „Cmentarze jako ogrody żywych i umarłych” – Skrót autoreferatu pracy doktorskiej. Projekt badawczy nr N N527 075138 ……………………………………………………………………………………………………40
    [Show full text]