88 THE CORE OF ALL THINGS · DE KERN VAN ALLE DINGEN Romantic Art Songs , Gustave Huberti, , Arthur Verhoeven, , Robert Holl

Robert Holl Bass piano In ’ Fields In Flanders’ DE KERN VAN ALLE DINGEN · THE CORE OF ALL THINGS

EDGAR TINEL (1854-1912) Grafgezangen / Grave Songs, op. 22 (Pol de Mont) (18-22 september 1879) 18:58

1 Grafbloeme / A Flower on the Grave 02:46 2 Raven / Ravens 01:36 3 Avond / Evening 02:44 4 Begrafenis / Burial 03:51 5 Schoonslaapsterken / Sleeping Beauty 02:39 6 Dooden-Verloving / Betrothal of the Dead 02:46 7 “Die Todten reiten schnell” (Motto van Gottfried August Bürger) 02:36 “Te Dead Ride Fast” (A motto of G.A. Bürger’s)

PETER BENOIT (1834-1901)

8 Ik droomde (uit ‘De Liefde in het Leven’) (Emanuel Hiel) (1870) 04:45 I Dreamed (from ‘Love in Life’) 9 Gaat de Mensch... (Edward Keurvels naar/after Adolf Verriest) (1867) 03:26 Even Tough Man

GUSTAVE HUBERTI (1843-1910) uit ‘Wanderlieder’ (from Wanderer’s Songs) (Ludwig Uhland) (1868) 14:16

10 Lebewohl / Farewell 01:41 11 In der Ferne / Far Away 03:03 12 Morgenlied / Morning Song 02:16 13 Nachtreise / Night Ride 02:39 14 Winterreise / Winter Journey 03:02 15 Heimkehr / Going Home 01:35

2 3 ARTHUR VERHOEVEN (1889-1958)

16 Een liedje van de dagen (uit ‘Bloei’) ( Jozef Simons) 02:11 A Little Song of the Days (from ‘Flowering’) 17 Voelt gij die Avondzoetheid (uit ‘Bloei’) ( Jozef Simons) 02:51 Do You Feel the Sweetness of the Evening (from ‘Flowering’) 18 / Song ( Jozef Simons) 02:40 19 Stil, over ’t vredig sluimrend dorpje (uit ‘Eenzame Bloemen’) (Hélène Swarth) 02:51 Silently, over the Village Slumbering Peacefully (from ‘Lonely Flowers)

ARTHUR MEULEMANS (1884-1966)

20 ’t Is stille / It’s Quiet (Guido Gezelle) 03:06

ROBERT HOLL (1947)

21 De kern van alle dingen (uit ‘Adagio’ ) (Felix Timmermans) (1988) 02:42 Te Core of All Tings (from ‘Adagio’)

TT: 58:43

Robert Holl, Bass Jozef de Beenhouwer, piano

2 3 Edgar Tinel

4 5 Edgar Tinel (° Sinaai 1854 – † Brussel 1912) Edgar Tinel studeerde aan het conservatorium van Brussel bij onder meer (piano), Alphonse Mailly (orgel) en François-Auguste Gevaert (compositie). Aanvankelijk begon Tinel een internationale carrière als pianovirtuoos en hij schitterde vooral met vertolkingen van het Duitse romantische repertoire, met een voorliefde voor het werk . Met zijn cantate ‘Klokke Roeland’ ( Julius Sabbe, 1846–1910) behaalde hij in 1877 de ‘Prix de Rome’ en al vlug ging zijn belangstelling vooral uit naar het componeren. Maar ook hierin zou hij uiteindelijk meer en meer door pedagogische activiteiten geremd worden. Zo volgde hij in 1881 Jacques-Nicolas Lemmens op als directeur van de ‘Ecole de musique religieuse’ (het latere Lemmensinstituut) in . In 1889 werd hij aangesteld als inspecteur voor muziekonderricht, en in 1896 als professor voor contrapunt en fuga aan het conservatorium, waarvan hij in 1908 tenslotte directeur werd. Met uitzondering van enkele interessante piano- en orgelwerken schreef Tinel vooral vocale muziek. Naast wereldlijke cantates, een reeks diepdoorvoelde koorwerken (o.m. op gedichten van Guido Gezelle, 1830–1899) componeerde hij het oratorium ‘Franciscus’ (1888) (dat over de hele wereld meer dan duizend uitvoeringen kende!), en twee opera’s ‘Godelieve’ en ‘Katharina’. Aangetrokken tot het mystieke katholicisme schreef hij ook heel wat religieuze muziek. Gedurende zijn ganse loopbaan heeft Edgar Tinel liederen gecomponeerd. Merkwaardige liedcycli uit zijn vroege periode zijn o.m. ‘Schilfieder’(Nikolaus Lenau) (1875), ‘Fünf Gesänge der Sehnsucht’ (Lenau) (1875), ‘Looverkes’ (1875) (Hofmann von Fallersleben), en Grafgezangen, opus 22 (1879) op verzen van de Vlaamse dichter en kunstcriticus Pol de Mont (1857–1931). Het was Tinel zelf die aan De Mont de opdracht gaf om de ‘Grafgezangen’ te schrijven, en daarbij maakte hij hem duidelijk wat de preciese inhoud van de zeven gedichten moest zijn. Hij lichtte het ooit als volgt toe: “Cela se rapporte à une morte que j’aurais aimée si elle avait vécu” (‘het gaat over een dode die ik zou bemind hebben indien ze geleefd had’). Zijn zoon, Paul Tinel, vermoedde dat de ‘dode’ een meisje uit Tinels geboortedorp Sinaai is geweest. In zijn ‘Grafgezangen’ is Tinel er meesterlijk in geslaagd om in een makabere, spookachtige ‘Legendenton’ fantastische romantische vizioenen op te roepen. De partituur van ‘Grafgezangen’ werd in 1889 uitgegeven bij Breitkopf und Härtel in Leipzig.

Peter Benoit (° Harelbeke 1834 – † Antwerpen 1901) Pierre L.L. Benoit kreeg zijn muzikale opleiding aan het ‘Conservatoire Royal’ in Brussel, waar F.J.

4 5 Fétis zijn belangrijkste mentor was. In 1857 werden zijn muziekstudies bekroond met het behalen van de ‘Prix de Rome’, wat hem in staat stelde om een grote studiereis te ondernemen door Duitsland en Bohemen. Tussen 1859 en 1863 werkte Benoit in Parijs, waar hij o.m. dirigent was van het door Jacques Ofenbach geleide ‘Téâtre des Boufes-Parisiens’. Toen Benoit was teruggekeerd in België overtuigde de libertijnse dichter Emanuel Hiel (1834–1899) hem om doelbewust te gaan componeren op Vlaamse teksten. In 1870 verscheen van Hiel een bundel van 61 gedichten: ‘De Liefde in het Leven’, waarvan Benoit er nog datzelfde jaar acht selecteerde voor zijn gelijknamige liedcyclus. Het lied ‘Ik droomde’ (1870) uit deze cyclus behoort tot het beste wat Benoit in dit genre presteerde. ‘Gaat de Mensch’ (1867) is een meeslepend huwelijkslied naar een Frans gedicht van Adolf Verriest (1830–1891). Benoits leerling, componist Edward Keurvels (1853–1916) zorgde onder de schuilnaam ‘E. Duward’ voor de Nederlandse vertaling. Rond 1872 had Peter Benoit zijn meest geavanceerde positie als componist bereikt en kon hij beslist tot de avant-garde componisten van zijn tijd gerekend worden. Het werd echter een keerpunt in zijn artistieke evolutie. Nadien zou hij zich nog uitsluitend te dienste stellen van zijn grote sociale ideaal: de culturele verhefng van het Vlaamse volk. Hij zou dit realiseren door zijn onvermoeibare strijd voor een ‘Koninklijk Vlaams Conservatorium’ in Antwerpen en door het componeren van grootse vocaal-instrumentale werken.

Gustave Huberti (° Brussel 1843 – † Schaerbeek 1910) Op zijn zestiende studeerde Huberti af aan het Brusselse conservatorium met een eerste prijs compositie bij directeur François-Joseph Fétis. In 1865 won hij de ‘Prix de Rome’, waardoor hij drie jaar in Duitsland kon verder studeren. Gedreven door zijn enthousiasme voor de liedkunst van Robert Schumann schreef Huberti in de jaren 1867–68 een twintigtal liederen op Duitse verzen van Bürger, Geibel, Goethe, Heine, Hofmann von Fallersleben en Uhland. Zo componeerde hij in september 1868 te München op enkele dagen tijd minstens zeven van een reeks van acht Wanderlieder op gedichten van Ludwig Uhland (1787–1862). Huberti droeg de cyclus op aan aan zijn vriend de bas-bariton Emiel Blauwaert. Na zijn verblijf in Duitsland trok Huberti nog een jaar naar Italië om er te werken aan zijn ‘Aperçu sur l’histoire de la musique religieuse des Italiens et des Néerlandais’ (1873). Bij zijn terugkeer in België kwam hij in contact met Emanuel Hiel en via hem ook met Peter Benoit.

6 7 Gustave Huberti werd een overtuigd aanhanger van Benoits nationalistische opvattingen en ook hij componeerde verschillende werken op Nederlandse teksten van Hiel. Na enkele jaren directeurschap aan de Muziekschool van Bergen (Mons) (1874–1877) werd Huberti muziekinspecteur bij de Antwerpse stadsscholen. In die periode schreef hij vooral composities voor kinderen. Gustave Huberti onderhield ook contacten met componisten van de Nieuwe Russische school; toen Alexander Borodin naar Antwerpen kwam dirigeerde hij er diens 2de symfonie. Als vurig Wagneriaan bezocht hij in 1889 de Bayreuther Festspiele en begeleidde er in Villa Wahnfried Emiel Blauwaert aan de piano in fragmenten uit het oratorium ‘De Oorlog’ van Benoit, maar ook in enkele van zijn eigen liederen. In 1893 werd Gustave Huberti directeur van de Muziekschool van Sint-Joost-ten-Node. Tot zijn belangrijkste werken behoren het symfonisch gedicht ‘Hymne à la science’, ‘Triomfeest’ voor orgel en orkest, een pianoconcerto, en een onder invloed van Hector Berlioz geschreven ‘Symphonie funèbre’.

Arthur Verhoeven (° 1889 Zandhoven – † 1958 Schoten) Verhoeven studeerde aan het Koninklijk Vlaams Muziekconservatorium van Antwerpen bij Arthur De Hovre (orgel), August De Boeck (harmonie), (contrapunt en fuga) en (compositie). Door bemiddeling van zijn vriend, de dichter Jozef Simons (1888–1948) werd aan de jonge orgelvirtuoos in 1911 een betrekking als organist aan de St.-Cordulakerk in Schoten aangeboden. Arthur Verhoeven was vooral in de periode 1910–1930 vruchtbaar als componist. In 1921 maakte hij ophef met de publicatie van enkele bijzonder mooie liedcycli op gedichten van Jozef Simons: ‘Ring om het Jaar’, ‘Vijf Liederen van Ingetogen Stemming’, en ‘Bloei’. Vele liederen bleven echter onuitgegeven, zoals het lied voor basstem Stil, over ’t vredig sluimrend dorpje op verzen uit de bundel ‘Eenzame Bloemen’ van de Nederlandse dichteres Hélène Swarth (1859–1941). Arthur Verhoevens oeuvrecatalogus omvat onder meer een 200-tal liederen, religieuze muziek, koorwerken, cantates, een operette ‘Christmas’, een opera ‘Valentijn’ (1930), orgel- en pianowerken, kamermuziek en een aantal werken voor symfonisch orkest.

Arthur Meulemans (°1884 Aarschot – † Etterbeek 1966) Arthur Meulemans kreeg zijn opleiding aan de ‘Ecole de musique religieuse’ in Mechelen. Hij werd er de lievelingsleerling van zijn compositieleraar Edgar Tinel. Meulemans’ eerste composities dateren van

6 7 1902. Een sfeervolle vertoning van Guido Gezelles gedicht ’t Is Stille stamt uit deze vroege fase. In 1911 vestigde Arthur Meulemans zich in Tongeren, waar hij benoemd werd als leraar aan het Atheneum. In deze Limburgse periode werd hij vooral beïnvloed door het Franse impressionisme. Toen schreef hij naast pianomuziek en orkeststukken vooral vocale muziek: koorwerken, twee opera’s en ook een aantal gevoelig geïnspireerde liederen. In 1930 werd Meulemans benoemd tot dirigent van het Radio Orkest in Brussel en hij verhuisde voor goed naar de Belgische hoofstad. In 1942 nam hij ontslag bij de radio; van dan af grensde zijn productiviteit aan het ongeloofijke. In deze Brusselse periode komponeerde Arthur Meulemans een hele reeks orkestwerken, waaronder vijftien symfoniën die hij dikwijls van beschrijvende titels voorzag zoals ‘Dennensymfonie’ (1933), ‘Danssymfonie’ (1939), ‘Zeesymfonie’ (1940), ‘Zwaneven’ (1940), ‘Herfstsymfonie’ (1942), ‘Droomvuur’ (1943), ‘Psalmensymfonie’ (1943), en ‘Rembrandtsymfonie’ (1951), en een indrukwekkende reeks concerti. Meulemans’ stijl uit deze latere periode is veel moderner en gedurfder, maar zijn muziek klinkt dan ook minder lyrisch.

Robert Holl (°1947, Rotterdam) Over de liedkunst van Robert Holl schreef de Oostenrijkse componist Karl Heinz Füssl (1924–1992) het volgende: “Robert Holl is niet alleen zanger, maar ook componist par coeur, uit passie in de ware betekenis van het woord (in de betekenis die Schönberg eraan gaf: “iemand die moet componeren”). Ook daarin gaat Holl zijn eigen weg; getuige de manier waarop hij zorgvuldig gekozen teksten van onder meer Trakl, Lenau, Storm, Eichendorf tot cycli verbindt. Hierbij betrekt hij ook het begeleidende instrument door solistische tussenspelen toe te voegen, zodat het klavier het discours kan overnemen zodra de zangstem zwijgt. Zoals Holl zijn eigen liedcycli opbouwt, zo gaat hij ook te werk bij de liedkeuze van ‘zijn’ komponisten. Deze keuze wordt niet bepaald door het streven naar een climax, zoals dat bij de meeste zangers het geval is. Bij Holl wordt aanvang en einde overspannen door één grote boog.” Zelf verduidelijkt Robert Holl dit als volgt: “Als liedkomponist is het mijn streven de kwintessens van de dichter muzikaal adekwaat te laten weerklinken”. En over zijn liederen op gedichten uit Felix Timmermans (1886-1947) ‘Adagio’ getuigt hij: “Voor mij is Felix Timmermans de ziel van Vlaanderen”.

Jozef de Beenhouwer, maart 2015

8 9 Arthur Verhoeven

8 9 Edgar Tinel (° Sinaai 1854 – † Brussels 1912) Edgar Tinel studied at the Royal Conservatory of Brussels with Louis Brassin (piano), Alphonse Mailly (organ) en François-Auguste Gevaert (composition), among others. At frst he embarked on an international career as a virtuoso of the piano, excelling especially in works of the German romantic repertoire, with a personal preference for those of Robert Schumann. With his cantata Klokke Roeland ‘Te Great Bell Roland’, set to a text by Julius Sabbe (1846–1910), he won the 1977 ‘Prix de Rome’, and his chief interest turned to composition. But soon pedagogical tasks were forever encroaching upon his compositional activity. In 1881 he succeeded Jacques-Nicolas Lemmens as director of the ‘Ecole de musique religieuse’ (later renamed Lemmens Institute) in Mechelen. In 1889 he was appointed as inspector of music education, and in 1896 as professor of counterpoint and fugue at the Brussels conservatory, whose director he became in 1908. Except for a few interesting works for piano and for organ, Tinel wrote mainly vocal music. Besides secular cantatas, a series of deeply felt choral works (including some set to poems by Guido Gezelle), he wrote the oratorio Franciscus (1888), (performed over a thousand times all over the world!), and two operas, Godelieve and Katharina. Attracted as he was by the mysticism of Catholicism, he wrote a great deal of religious music. Troughout his life Tinel composed songs. Early in his career he wrote some remarkable song cycles, such as Schilfieder ‘Songs of the Reeds’ (1875; set to poems by Nikolaus Lenau), Fünf Gesänge der Sehnsucht ‘Five Songs of Longing’ (1875; texts likewise by Lenau), Looverkes ‘Leafets’ (1875; texts by Hofmann von Fallersleben), and Grafgezangen ‘Grave Songs’, Op. 22 (1879), set to poems by Flemish poet and art critic Pol de Mont (1857–1931). It was Tinel himself who commissioned Grafgezangen, and he gave de Mont specifc instructions about the contents of these seven poems. At one point he explained “It is about a dead woman I would have loved had she lived.” Tinel’s son Paul surmised that the “dead woman” was a girl from Tinel’s native town of Sinaai. In Grafzangen Tinel reveals himself as a master of invoking fantastic romantic visions in the macabre, ghostly tone for which Schumann coined the term “Legendenton” in his Fantasie, Op. 17. Te score of Grafgezangen was published in 1889 by Breitkopf und Härtel in Leipzig.

10 11 Peter Benoit (° Harelbeke 1834 – † Antwerpen 1901) Pierre L.L. Benoit was educated at the Royal Conservatory of Brussels, where F.J. Fétis was his most important teacher. He capped his studies with obtaining the 1857 Prix de Rome, which enabled him to undertake a long study tour through Germany and Bohemia. Between 1859 and 1963 Benoit lived in Paris, where one of his jobs was that of conductor of the “Téâtre des Boufes-Parisiens” led by Jacques Ofenbach. When he returned to , the libertine poet Emanuel Hiel (1834–1899) persuaded him to purposely choose Dutch texts to set. In 1870 Hiel published a volume of 61 poems De Liefde in het Leven ‘Love in Life’, from which Benoit selected eight poems for his eponymous cycle. Ik droomde ‘I Dreamed’ is among the best of Benoit’s songs. Gaat de Mensch ‘Even Tough Man Goes’ (1867) is a stirring nuptial song, based on a French poem by Adolf Verriest (1830–1891), but set to a Dutch translation by “E. Duward”, a pseudonym of the composer Edward Keurvels (1853–1916), a student of Benoit’s. Around 1872 Benoit had made his furthest foray as a modern composer and it is surely right to classify him as an avant-garde composer of his time. But 1872 meant he changed course, artistically. Henceforth he was to exclusively serve his grand social ideal: the cultural elevation of the Flemish people. He was to achieve this by his indefatigable eforts to found a “Royal Flemish Conservatory” in and by composing grand vocal-instrumental works.

Gustave Huberti (° Brussels 1843 – † Schaerbeek 1910) Huberti graduated from the Royal Conservatory of Brussels at the age of sixteen, obtaining a frst prize in composition in the class of director François-Joseph Fétis. In 1865 he won the Prix de Rome, which paid for a three-year study in Germany. His enthusiasm for the songs of Robert Schumann impelled him to compose some twenty songs to German poems by Bürger, Goethe, Heine, Hofmann von Fallersleben and Uhland, including seven out of a series of eight Wanderlieder ‘Wanderer’s Songs’ by Ludwig Uhland (1787–1862), written in a few days’ time in September 1868. He dedicated the cycle to a friend of his, the bass-baritone Emiel Blauwaert. After his German sojourn he lived in Italy for a year, working on his Aperçu sur l’histoire de la musique religieuse des Italiens et des Néerlandais ‘A Survey of the History of the Religious Music of the Italians and the Dutch’ (1873).

10 11 Upon his return to Belgium he met Emanuel Hiel and, through him, Peter Benoit. Huberti became a confrmed adherent of Benoit’s nationalist ideas and, like Benoit, composed a number of works to Dutch texts by Hiel. From 1874 till 1877 he was director of the school of music of Mons, and after that he was appointed inspector of music of the Antwerp city schools. In that period he wrote mainly compositions for children. He was also in contact with composers of the New Russian School; when Alexander Borodin came to Antwerp, Huberti conducted Borodin’s second symphony. An ardent Wagnerian attending the 1889 Bayreuth Festival, he was given the opportunity to accompany Emiel Blauwaert in Wahnfried, in fragments of Benoit’s oratorio De Oorlog ‘War’ and in some of his own songs. In 1893 Huberti was appointed director of the school of music of Sint-Joost-ten-Node. His most important works include the symphonic poem Hymne à la science, Triomfeest ‘Triumphal Feast’ for organ and orchestra, a piano concerto and a Symphonie funèbre ‘Funeral Symphony’, infuenced by Berlioz.

Arthur Verhoeven (° 1889 Zandhoven – † 1958 Schoten) Verhoeven studied at the Royal Flemish Conservatory in Antwerp with Arthur De Hovre (organ) August De Boeck (harmony) Lodewijk Mortelmans (counterpoint and fugue) and Paul Gilson (composition). Trough the good ofces of the poet Jozef Simons (1888–1948), a friend of his, the young organ virtuoso was ofered the position of organist at Saint Cordula’s in Schoten near Antwerp. Verhoeven was especially prolifc as a composer between 1910 and 1930. In 1921 he caused a sensation by publishing exquisite song cycles set to texts by Jozef Simons: Ring om het jaar ‘Annual Cycle’, Vijf Liederen van Ingetogen Stemming ‘Five Songs in Tranquil Mood’, and Bloei ‘Flowering’. But many of his songs remained unpublished, including Stil, over ’t vredig sluimrend dorpje ‘Quiet, over the village slumbering peacefully’, a song for bass set to a poem from Eenzame Bloemen ‘Lonely Flowers’ by the Dutch poet Hélène Swarth (1859–1941). Arthur Verhoevens’ oeuvre comprises some 200 songs, religious music, choir works, cantatas, the operetta Christmas, the opera Valentijn (1930), organ and piano works, chamber music, and a few works for symphony orchestra.

Arthur Meulemans (°1884 Aarschot – † Etterbeek 1966) Arthur Meulemans was educated at the “Ecole de musique religieuse” in Mechelen, where he was

12 13 the favorite pupil of his composition teacher Edgar Tinel. His frst compositions are dated 1902. An atmospheric setting of Guido Gezelle’s ’t Is Stille ‘It’s Quiet’ is among Meulemans’s early works. In 1911 Arthur Meulemans settled in Tongeren, where he had been appointed as a high school teacher. At that time he was mainly infuenced by French impressionism and, besides piano music and orchestral works, he wrote mainly vocal music: choral works, two operas and also a number of tender songs. In 1930 he was appointed conductor of the Brussels Radio Orchestra and he moved to the capital to stay there for the rest of his life. In 1942 he resigned from the radio, and from then on his production as a composer is almost incredible. He wrote a series of orchestral works, including ffteen symphonies, to which he often gave descriptive titles, like Dennensymfonie ‘Pine Tree Symphony’ (1933), Danssymfonie (1939), Zeesymfonie ‘Sea Symphony’ (1940), Zwaneven ‘Swan Pool’ (1940), Herfstsymfonie ‘Autumn Symphony’ (1942), Droomvuur ‘Dream Fire’ [sic] (1943), Psalmensymfonie (1943), and Rembrandtsymfonie (1951), and an impressive series of concertos. In this later period Meulemans’s style is much more modern and daring, but his music does not sound quite as lyrical as his earlier work.

Robert Holl (°1947, Rotterdam) About Robert Holl’s art of the lied, the Austrian composer Karl Heinz Füssl (1924–1992) wrote: “Robert Holl is not only a singer, but also a composer par coeur, from the heart, out of passion in the true sense of the word (i.e., in Schönberg’s sense, “one that must compose”). And he has a mind of his own; witness the way in which he combines his carefully chosen texts (Trakl, Lenau, Storm, Eichendorf) into “cycles” and involves the accompanying instrument, giving it solo intermezzos, so that the piano speaks when the voice is silent. And just as he puts together his own song cycles, so too he proceeds when choosing songs of “his” composers. Unlike most singers’ choice, his is not based on the climax principle. No, beginning and end are spanned by one large arch.” Robert Holl elucidates this as follows: “As a composer of lieder, my aim is to give voice to the quintessence of the poet in a musically efective way.” And of his setting of poems from Adagio by Felix Timmermans (1886–1947) he says: “For me, Felix Timmermans is the soul of Flanders.”

Jozef de Beenhouwer, March 2015 Translation: Guy A.J. Tops

12 13 Edgar Tinel (°Sinaai 1854 - † Bruxelles 1912) étudia au Conservatoire de Bruxelles, notamment auprès de Louis Brassin (piano), d’Alphonse Mailly (orgue) et de François-Auguste Gevaert (composition). Il entama d’abord une carrière de pianiste virtuose et se distingua surtout dans l’interprétation du répertoire romantique allemand, avec une prédilection pour l’œuvre de Robert Schumann. En 1877, il remporta le ‘Prix de Rome’ avec sa cantate ‘Klokke Roeland’ (Julius Sabbe, 1846-1910) et rapidement son intérêt se porta davantage sur la composition. Progressivement, ses activités pédagogiques lui laissèrent cependant de moins en moins de temps pour la composition. Il succéda en efet en 1881 à Jacques-Nicolas Lemmens à la direction de l’Ecole de musique religieuse (l’actuel Institut Lemmens) de Malines. En 1889, il était nommé inspecteur de l’enseignement musical et en 1896 il devenait professeur de contrepoint et fugue au Conservatoire de Bruxelles, dont il reprit fnalement la direction en 1908. A l’exception de quelques œuvres intéressantes pour le piano et l’orgue, Tinel composa essentiellement de la musique vocale. A côté de cantates séculières, une série d’œuvres chorales profondément ressenties (notamment sur des poèmes de Guido Gezelle, 1830-1899), il écrivit l’oratorio ‘Franciscus’ (1888) - qui connut plus de mille exécutions dans le monde entier ! -, et les deux opéras ‘Godelieve’ et ‘Katharina’. Attiré par le mysticisme catholique, il écrivit aussi beaucoup de musique religieuse. Pendant toute sa carrière, Edgar Tinel ne cessa de composer des mélodies. Parmi les cycles de mélodies remarquables de sa jeunesse fgurent notamment ‘Schilfieder’ (‘Mélodies des roseaux’), composé en 1875 sur des poèmes de Nikolaus Lenau, ‘Fünf Gesänge der Sehnsucht’ (‘Cinq chants de la nostalgie’), composé aussi en 1875 et sur des poèmes de Lenau, ‘Looverkes’ (‘Feuillets’) de 1875 sur des textes de Hofmann von Fallersleben, et ‘Grafgezangen’, opus 22 (‘Chants de la tombe’) composé en 1879 sur des vers du poète famand et critique d’art Pol de Mont (1857-1931). C’est Tinel lui-même qui demanda à de Mont d’écrire des ‘Chants de la tombe’, en lui indiquant précisément quel devait être le contenu des sept poèmes. Il l’expliqua un jour de la sorte : « Cela se rapporte à une morte que j’aurais aimée si elle avait vécu ». Son fls, Paul Tinel, supposa que la ‘morte’ était une flle de Sinaai, le village natal de son père. Dans ses ’Chants de la tombe’, Tinel est parvenu de façon magistrale à évoquer des visions romantiques fantastiques d’un « ton de légende » macabre et fantomatique (à la manière de Schumann). La partition des ‘Chants de la tombe’ fut publiée en 1889 chez Breitkopf und Härtel à Leipzig.

14 15 Peter Benoit (°Harelbeke 1834 - † Anvers 1901) Peter L.L. Benoit reçut sa formation musicale au ‘Conservatoire Royal’ de Bruxelles, où F.J. Fétis fut son maître principal. En 1857, ses études furent couronnées par l’obtention du ‘Prix de Rome’, qui lui permit d’efectuer un grand voyage d’études en Allemagne et en Bohème. Entre 1859 et 1863, Benoit travailla à Paris, où il fut notamment chef d’orchestre du ‘Téâtre des Boufes-Parisiens’ dirigé par Jacques Ofenbach. Lorsque Peter Benoit rentra en Belgique, le poète libertin Emanuel Hiel (1834-1899) le convainquit de choisir consciemment des textes famands à mettre en musique. En 1870 paraissait un recueil de 61 poèmes de Hiel, intitulé ‘De Liefde in het Leven’ (‘L’amour dans la vie’), dont Benoit mit en musique huit textes, la même année, pour un cycle de mélodies éponyme. La mélodie ‘Ik droomde’ (‘J’ai rêvé’) (1870) est l’une des meilleures de ce genre composées par Benoit. ‘Gaat de Mensch’ (1867) (‘Bien qu’ici-bas l’homme est accablé par des soucis’) est une mélodie nuptiale entraînante sur un poème en français d’Adolf Verriest (1830-1891). Le compositeur Edward Keurvels (1853-1916), élève de Benoit, en ft la traduction néerlandaise, sous le pseudonyme ‘E. Duward’. Vers 1872, Peter Benoit avait été aussi loin qu’il le pouvait comme compositeur moderne et il peut certainement être considéré comme l’un des compositeurs avant-gardistes de son époque. L’année 1872 marqua cependant un tournant dans son évolution artistique. A partir de ce moment-là, Benoit se mit exclusivement au service de son grand idéal social : l’élévation culturelle du peuple famand. Il y parvint en se battant inlassablement pour la création d’un ‘Conservatoire royal famand’ à Anvers et en composant des œuvres vocales-instrumentales grandioses.

Gustave Huberti (°Bruxelles 1843 - † Schaerbeek 1910) Huberti termina ses études au Conservatoire de Bruxelles à l’âge de 16 ans, avec un Premier prix de composition dans la classe du directeur François-Joseph Fétis. En 1865, il remportait le ‘Prix de Rome’, ce qui lui permit de poursuivre trois ans d’études en Allemagne. Porté par son enthousiasme pour la musique de Robert Schumann, Huberti composa dans les années 1867-68 une vingtaine de Lieder sur des vers allemands de Bürger, Geibel, Goethe, Heine, Hofmann von Fallersleben et Uhland. Il écrivit ainsi en quelques jours, en septembre 1868 à Munich, au moins sept d’une série de huit Wanderlieder sur des poèmes de Ludwig Uhland (1787-1862). Huberti dédia ce cycle à son ami le baryton-basse Emiel Blauwaert.

14 15 Après son séjour en Allemagne, Huberti passa encore une année en Italie pour travailler à son ‘Aperçu sur l’histoire de la musique religieuse des Italiens et des Néerlandais’ (1873). A son retour en Belgique, il rencontra Emanuel Hiel et, via ce dernier, aussi Peter Benoit. Gustave Huberti devint un adepte convaincu des idées nationalistes de Benoit et, comme lui, composa plusieurs œuvres sur des textes en néerlandais de Hiel. Après avoir été pendant plusieurs années directeur de l’Ecole de musique de Mons (1874-1877), Huberti devint inspecteur pour la musique dans les écoles municipales d’Anvers. A cette époque, il composa surtout des œuvres pour les enfants. Mais Gustave Huberti entretint aussi des contacts avec des compositeurs de la Nouvelle école russe. Lorsqu’Alexandre Borodine vint à Anvers, le Bruxellois dirigea sa deuxième symphonie. En tant qu’ardent wagnérien, Huberti se rendit en 1889 au Festival de Bayreuth et y accompagna Emiel Blauwaert au piano, à la Villa Wahnfried, dans des extraits de l’oratorio ‘De Oorlog’ (‘Guerre’) de Peter Benoit, mais aussi dans plusieurs de ses propres mélodies. En 1893, Gustave Huberti devenait directeur de l’Ecole de musique de Saint-Josse-ten-Noode. Parmi ses œuvres les plus importantes, il y a le poème symphonique ‘Hymne à la science’, ‘Triomfeest’ (‘Fête triomphale’) pour orgue et orchestre, un Concerto pour piano, et une ‘Symphonie funèbre’ composée sous l’infuence d’Hector Berlioz.

Arthur Verhoeven (°Zandhoven 1889 - † Schoten 1958) Verhoeven étudia au Conservatoire royal famand d’Anvers auprès d’Arthur De Hovre (orgue), August De Boeck (harmonie), Lodewijk Mortelmans (contrepoint et fugue) et Paul Gilson (composition). Par l’entremise de son ami le poète Jozef Simons (1888-1948), le jeune interprète virtuose se vit ofrir en 1911 un poste d’organiste à l’église Sainte-Cordula de Schoten (près d’Anvers). Arthur Verhoeven fut surtout prolifque comme compositeur entre 1910 et 1930. En 1921, il ft sensation avec la publication de plusieurs Cycles de mélodies sur des poèmes de Jozef Simons, particulièrement beaux : ‘Ring om het Jaar’ (‘Cycle annuel’), ‘Vijf Liederen van Ingetogen Stemming’ (‘Cinq mélodies d’humeur tranquille’) et ‘Bloei’ (‘Floraison’). De nombreuses mélodies sont néanmoins restées inédites, comme le Lied pour voix de basse Stil, over ‘t vredig sluimrend dorpje (‘Silence, sur le petit village qui sommeille paisiblement’), composé sur des vers du recueil ‘Eenzame Bloemen’ (‘Fleurs solitaires’) de la poétesse néerlandaise Hélène Swarth (1859-1941).

16 17 Le catalogue des œuvres d’Arthur Verhoeven comprend notamment quelque 200 mélodies, de la musique religieuse, des œuvres chorales, des cantates, l’opérette ‘Christmas’, l’opéra ‘Valentijn’ (1930), des œuvres pour orgue et piano, de la musique de chambre et plusieurs compositions pour orchestre symphonique.

Arthur Meulemans (°Aarschot 1884 - † Etterbeek 1966) Arthur Meulemans a été formé à l’Ecole de musique religieuse de Malines. Il y devint l’élève préféré de son professeur de composition, Edgar Tinel. Les premières compositions de Meulemans datent de 1902. Une mise en musique pleine d’émotion du poème ‘t Is Stille (‘Tout est silencieux’) de Guido Gezelle date de cette période précoce. En 1911, Arthur Meulemans s’installa à Tongres, où il fut nommé professeur à l’Athénée. Pendant cette période limbourgeoise, il fut surtout infuencé par l’impressionnisme français. Il composa alors, à côté de morceaux pour le piano et pour orchestre, avant tout de la musique vocale : des œuvres chorales, deux opéras, mais aussi plusieurs mélodies. En 1930, Meulemans était nommé à la direction de l’Orchestre de la radio à Bruxelles et il s’installa défnitivement dans la capitale belge. En 1942, il démissionnait de la radio. Sa productivité devint alors presque incroyable. Pendant cette période bruxelloise, Arthur Meulemans composa toute une série d’œuvres orchestrales - dont quinze symphonies auxquelles il donna souvent un titre descriptif, comme ‘Dennensymfonie’ (‘Symphonie du sapin’, 1933), ‘Danssymfonie’ (‘Symphonie de la danse’, 1939), ‘Zeesymfonie’ (‘Symphonie de la mer’, 1940), ‘Zwaneven’ (‘L’étang aux cygnes’, 1940), ‘Herfstsymfonie’ (‘Symphonie d’automne’, 1942), ‘Droomvuur’ (‘Feu de rêve’, 1943), ‘Psalmensymfonie’ (‘Symphonie de psaumes’, 1943), et ‘Rembrandtsymfonie’ (‘Symphonie Rembrandt’, 1951) -, ainsi qu’une série impressionnante de concertos. Dans sa période plus tardive de composition, son style devint plus moderne et audacieux, mais la musique de Meulemans se révéla alors moins lyrique qu’auparavant.

Robert Holl (°Rotterdam, 1947) Le compositeur autrichien Karl Heinz Füssl (1924-1992) écrivit à propos de l’art lyrique de Robert Holl : « Il n’est pas seulement chanteur, mais aussi compositeur par cœur, par réelle passion (dans le sens que Schönberg décrivit comme « quelqu’un qui doit composer »). Mais là aussi Holl se révèle diférent : pour preuve la manière dont il rassemble en cycles des textes de Trakl, Lenau, Storm,

16 17 Eichendorf soigneusement choisis. Il implique aussi davantage l’instrument accompagnateur, en lui confant des intermezzos en soliste. Le piano peut ainsi reprendre le discours lorsque le chant se tait. A l’image de la façon dont il construit ses propres cycles de mélodies, Robert Holl efectue aussi le choix de mélodies de ‘ses’ compositeurs. Ce choix n’est pas déterminé par la recherche d’une tension dramatique croissante, comme le font la plupart des interprètes. Chez Holl, le début et la fn sont tendus d’un seul grand arc ». Robert Holl précise lui-même : « En tant que compositeur de Lieder, je tente de faire résonner la quintessence du poète d’une façon musicalement adéquate ». Et à propos de ses mélodies sur des poèmes du recueil ‘Adagio’ de Felix Timmermans (1886-1947), Holl déclarait : « Pour moi, Felix Timmermans est l’âme de la Flandre ».

Jozef De Beenhouwer, mars 2015 Traduction : Anne François

18 19 Edgar Tinel (° Sinaai 1854 - † Brüssel 1912) Edgar Tinel studierte am Brüsseler Konservatorium bei Louis Brassin (Klavier), Alphonse Mailly (Orgel) und François-Auguste Gevaert (Komposition). Anfangs begann er eine internationale Karriere als Klaviervirtuose und brillierte mit seinen Interpretationen aus dem deutschen romantischen Repertoire, mit einer besonderen Vorliebe für das Werk von Robert Schumann. Nachdem er 1877 mit seiner Kantate ‘Klokke Roeland’ (‘Die Rolandglocke’) ( Julius Sabbe) den ‘Prix de Rome’ errungen hatte, galt sein Interesse schon bald danach hauptsächlich dem Komponieren. Aber auch das wurde mehr und mehr durch pädagogischen Aktivitäten verdrängt. 1881 wurde Tinel als Nachfolger von Jacques-Nicolas Lemmens Direktor der ‘Ecole de musique religieuse’ in Mecheln, 1889 folgte eine Bestallung zum Inspektor des Musikunterrichts, und 1896 zum Professor für Kontrapunkt und Fuge am Brüsseler Konservatorium, dessen Direktor er schließlich1908 wurde. Abgesehen von einigen interessanten Klavier- und Orgelwerken schrieb Edgar Tinel vor allem Vokalmusik: weltliche Kantaten, tief empfundene Chorwerke (u.a. auf Gedichte von Guido Gezelle), das Oratorium ‘Franciscus’ (1888) (mit weltweit über tausend Auführungen!), und zwei Opern ‘Godelieve’ und ‘Katharina’. Wegen seiner tiefen Neigung zum mystischen Katholizismus komponierte er auch eine Menge religiöse Musik. Während seiner ganzen Laufbahn hat Tinel Lieder komponiert. Herausragende Liedzyklen aus einer frühen Schafensperiode sind u.a. ‘Schilfieder’(1875) und ‘Fünf Gesänge der Sehnsucht’ (1875) (beide auf Gedichte von Nikolaus Lenau), ‘Loverkes’ (‘Läubchen’) (1875) (Hofmann von Fallersleben), und ‘Grafgezangen’ (‘Grabgesänge’), opus 22 (1879) auf Verse des fämischen Dichters und Kunstkritikers Pol de Mont (1857-1931). Edgar Tinel selbst hat Pol de Mont beauftragt, die ‘Grafgezangen’ zu schreiben, und hat ihm dabei präzise Anweisungen für den Inhalt dieser Gedichte gegeben. Er erläuterte es folgendermasen: “Cela se rapporte à une morte que j’aurais aimée si elle avait vécu” (‘Es handelt sich um eine Tote, die ich geliebt hätte, wenn sie gelebt hatte’). Paul Tinel, der Sohn des Komponisten, vermutete, dass die ‘Tote’ ein Mädchen aus seines Vaters Geburtsdorf Sinaai war. In diesen Grabgesängen ist es Edgar Tinel auf meisterhafte Weise gelungen, in einem makabren, gespenstischen Legendenton fantastische romantische Visionen heraufzubeschwören. Die Partitur der ‘Grafzangen’ wurde 1889 mit einer zusätzlichen deutschen Übersetzung von Elisabeth Alberdingk Tijm (1863-1952) bei Breitkopf und Härtel in Leipzig herausgegeben.

18 19 Peter Benoit (° Harelbeke 1834 - † Antwerpen 1901) Pierre L. Benoits wichtigster Mentor am ‘Conservatoire royal’ in Brüssel war François - Joseph Fétis. 1857, am Ende seines Studiums, erhielt Benoit den ‘Prix de Rome’, was ihm ein Jahr später eine grosse Studienreise in Deutschland und Bohemen ermöglichte. Zwischen 1859 und 1863 hielt er sich vor allem in Paris auf, wo er u.a. als Dirigent an dem von Jacques Ofenbach geleiteten ‘Téatre des Boufes Parisiens’ tätig war. Nach Benoit’s Rückkehr nach Belgien gelang es dem freisinniger Dichter Emanuel Hiel (1834-1899), ihn zu überzeugen, vor allem fämische Texte zu komponieren. 1870 erschien ‘De Liefde in het Leven ‘ (‘Die Liebe im Leben’), ein Band mit 61 Gedichten von Hiel, von denen Benoit noch im selben Jahr acht für seinen gleichnamigen Liedzyklus auswählte. Das Lied ‘Ik droomde’ (Ich träumte’) aus diesem Zyklus ist vielleicht Benoits Höchstleistung in dieser Gattung. Das hinreissende Hochzeitslied, ‘Gaat de Mensch’ (‘Geht der Mensch ‘) (1867) wurde ursprünglich auf französische Verse von Adolf Verriest komponiert; die fämische Übersetzung besorgte Benoits Schüler, der Komponist Edward Keurvels (1853-1916) (Pseudonym ‘E. Duward’). Etwa 1872 hatte Peter Benoit als Komponist seine fortschrittlichste Position erreicht und gehörte damit zu den Avantgarde-Komponisten seiner Zeit. Das war allerdings ein Wendepunkt in seinem künstlerischen Werdegang. Danach strebte er nur noch seinem grossen sozialen Ideal nach: der kulturellen Erhebung des fämischen Volkes. Und es gelang ihm auch tatsächlich, dies zu verwirklichen durch seinen unermüdlichen Kampf für ein ‘Königlich fämisches Konservatorium’ in Antwerpen sowie mit der Schafung von imposanten vokalsinfonischenWerken.

Gustave Huberti (° Brüssel 1843 - † Schaerbeek 1910) Mit einem ‘Premier Prix’ in der Kompositionsklasse von François-Joseph Fétis absolvierte der sechzehnjährige Gustave Huberti sein Studium am Brüsseler ‘Conservatoire royal’. 1865 bekam er den ‘Prix de Rome’, was ihm eine Studienreise von drei Jahren in Deutschland ermöglichte. Begeistert von Robert Schumann’s Liedschafen komponierte Huberti in de Jahren 1867-68 etwa zwanzig Lieder auf deutsche Verse von Bürger, Geibel, Goethe, Heine, Hofmann von Fallersleben und Uhland. Im September 1868 entstanden in München innerhalb weniger Tage mindestens sieben der acht ‘Wanderlieder’ auf Gedichte von Ludwig Uhland (1787-1862), ein Liedzyklus, den er seinem Freund, dem Bariton Emiel Blauwaert, widmete. Nach dem Aufenthalt in Deutschland blieb Huberti

20 21 noch ein Jahr in Italien, wo er an seinem ‘Aperçu sur l’histoire de la musique religieuse des Italiens et des Néerlandais’ (‘Grundriss der Geschichte der religiösen Musik der Italiener und der Niederländer’) (1873) arbeitete. Zurückgekehrt nach Belgien, begegnete er Emanuel Hiel, der ihn mit Peter Benoit bekannt machte. So wurde Huberti ein überzeugter Anhänger von Benoits nationalistischen Ideen, und auch er komponierte nun verschiedene Werke auf fämische Verse von Hiel. In den Jahren 1874-77 war Gustave Huberti Direktor der Musikschule von Mons; später wurde er Musikinspektor der Antwerpener Schulen und komponierte dann vor allem Stücke für Kinder. Ausserdem unterhielt Huberti Kontakte mit Komponisten der neuen russischen Schule. Aus Anlass von Alexander Borodins Besuch in Antwerpen dirigierte er dessen Zweite Symphonie. Als leidenschaftlicher Wagnerianer begleitete Huberti 1889 während der Bayreuther Festspiele in Villa Wahnfried den fämischen Bariton Emile Blauwaert am Klavier mit Fragmenten aus Benoits Oratorium ‘De Oorlog’ (‘Der Krieg’), aber auch einigen seiner eigenen Lieder.1893 wurde Huberti Direktor der Musikschule von Sint-Joost-ten-Node (Brüssel). Zu seinen wichtigsten Kompositionen gehören die Symphonische Dichtung ‘Hymne à la science’ (‘Hymne an die Wissenschaft’), ‘Triomfeest’ (‘Triumphfest’) für Orgel und Orchester, ein Klavierkonzert, und eine von Hector Berlioz’ Musik inspirierte ‘Symphonie funèbre’.

Arthur Verhoeven (° 1889 Zandhoven - † 1958 Schoten) Arthur Verhoeven wurde von Arthur De Hovre (Orgel), August De Boeck (Harmonielehre), Lodewijk Mortelmans (Kontrapunkt und Fuge) und Paul Gilson (Komposition) am Antwerpner Konservatorium ausgebildet. 1911 erhielt der junge Orgelvirtuose durch Vermittlung seines Freundes, des Dichters Jozef Simons (1888-1948) eine Anstellung an der Sankt-Cordulakirche in Schoten bei Antwerpen. Verhoeven war hauptsächlich aktiv als Komponist in der Periode 1910-1930. 1921 machte er in Flandern auf sich aufmerksam mit der Publikation einer Reihe von besonders gelungenen Liedzyklen auf Gedichte von Jozef Simons: ‘’Ring om het Jaar’ (‘Jahrkreis’), ‘Liederen van ingetogen Stemming’ (‘Lieder besinnlicher Stimmung’), und Bloei’ (‘Blüte’). Viele Lieder blieben jedoch Manuskript, wie etwa das Lied für Bassstimme ‘Stil, over ’t vredig sluimrend dorpje ‘ (Still, über’s friedlich schlummrende Dörfchen’) auf Verse aus der Gedichtsammlung ‘Eenzame Bloemen’ (‘Einsame Blumen’) der holländischen Dichterin Hélène Swarth (1859-1941). Arthur Verhoevens Werkverzeichnis enthält etwa 200 Lieder, Kirchenmusik, Chorwerke, Kantaten, eine

20 21 Operette ‘Christmas’, eine Oper ‘Valentijn’ (1930), Orgel- und Klavierwerke, Kammermusik und Orchesterwerke.

Arthur Meulemans (°1884 Aarschot - † Etterbeek 1966) Arthur Meulemans studierte Musik an der ‘Ecole de musique religieuse’ in Mecheln, wo er Lieblingsschüler seines Kompositionslehrers Edgar Tinel wurde. Seine frühesten Kompositionen entstanden 1902, so auch das stimmungsvolle Lied ‘’t Is Stille’ (‘’s Ist stille’). 1911 liess Meulemans sich in Tongeren (Limburg) nieder, wo er eine Stelle als Lehrer am Realgymnasium ‘Atheneum’ bekam. Während dieser Limburger Periode war er vor allem von der Musik der französischen Impressionisten fasziniert. Abgesehen von Klavier- und Orchesterstücken komponierte er in dieser Zeit hauptsächlich Vokalmusik: Chorwerke, zwei Opern und eine Serie von einfühlsamen Liedern. 1930 wurde Meulemans zum Dirigent des Rundfunkorchesters in Brüssel berufen, weshalb er defnitiv in die belgische Hauptstadt übersiedelte. Nachdem er 1942 sein Amt beim Rundfunk niedergelegt hatte, wuchs seine musikalische Produktivität unermesslich an. In der Brüsseler Periode komponierte Meulemans eine imponierende Reihe von Orchesterwerken, darunter fünfzehn Symphonien, welche er oft mit deskriptiven Titeln versah wie: ‘Dennensymfonie’ (‘Tannen Symphonie’) (1933), ‘Danssymfonie’ (‘Tanz Symphonie’) (1939), ‘Zeesymfonie’ (‘Meeres Symphonie’) (1940), ‘Zwaneven’ (Schwanenmoorsee) (1940), ‘Herfstsymfonie’ (‘Herbst Symphonie’) (1942), ‘Droomvuur’ (‘Traumfeuer’) (1943), ‘Psalmensymfonie’ (1943), und ‘Rembrandtsymfonie’ (1951) – und dazu noch eine eindrucksvolle Reihe von Solokonzerten. Meulemans’ Kompositionen aus der Brüsseler Zeit sind oft sehr fortschrittlich und kühn konzipiert, jedoch weniger lyrisch inspiriert.

Robert Holl (° 1947, Rotterdam) Über Robert Holls Liedkunst schrieb der österreichische Komponist Karl Heinz Füssl (1924-1992) folgendes: “Robert Holl ist nicht nur Sänger, sondern auch Komponist par coeur, aus Leidenschaft im wahren Wortsinn (im Sinne Schönbergs: ‘einer der komponieren muss’). Holl ist auch darin ein Eigener: wie er die sorgsam ausgewählten Texte (Trakl, Lenau, Storm, Eichendorf u.a.) zu ‘Zyklen’ bindet und selbst noch das begleitende Instrument mit solistischen Intermezzi einbezieht, sodass das Klavier redet, sobald die Stimme schweigt. Ebenso wie Holl eigene Liedzyklen gestaltet, verfährt er auch bei der Lied-Auswahl ‘seiner’

22 23 Komponisten. Diese beruht nicht wie bei den meisten Sängern auf dem Prinzip der Steigerung. Anfang und Ende spannen grossen Bögen.” Robert Holl verdeutlichte das folgendermaßen: “Als Liedkomponist strebe ich danach, die Quintessenz des Dichters musikalisch adäquat erklingen zu lassen.” Über seine Lieder auf Gedichte aus Timmermans’ Gedichtsammlung ‘Adagio’ äußerte er: “Für mich ist Felix Timmermans die Seele von Flandern.”

Jozef de Beenhouwer, März 2015

Gustave Huberti Peter Benoit

22 23 Robert Holl

24 25 Robert Holl, bass

Robert Holl was born in 1947 in Rotterdam, where he also studied with Jan Veth and David Hollestelle. In 1971 he won First Prize at the International Vocal Competition ´s-Hertogenbosch. After that he studied with Hans Hotter in Munich. In 1972 he won First Prize at the ARD- Musikwettbewerb in Munich. From 1973 till 1975 he was hired by the Bavarian State Opera. Subsequently he worked mainly as a concert singer, performing regularly with conductors such as Eugen Jochum, Karl Richter and Wolfgang Sawallisch. He was a guest performer at the State Opera, the Brussels opera and, starting in 1991, at the Zürich Opera House in roles like Sprecher and Sarastro in Die Zauberföte or Basilio in Il barbiere di Siviglia, conducted by Claudio Abbado, Nikolaus Harnoncourt and Franz Welser-Möst. At the Berlin State Opera he sang Landgraf Hermann in Tannhäuser, conducted by Daniel Barenboim; also Hans Sachs in Die Meistersinger von Nürnberg, Daland in Der fiegende Holländer and Il Commendatore in Don Giovanni. In the following seasons too he was a guest at the Berlin State Opera, the Vienna State Opera and the State Opera in major Wagner roles like Landgraf Hermann, Hans Sachs and King Marke. In 2006/07 and 2007/08 he sang Pimen in Boris Godunov at the Vienna State Opera; likewise in May 2007, in a new production conducted by Daniele Gatti. In the Bayreuth Festival he played Hans Sachs in Die Meistersinger von Nürnberg, starting in 1996, and earned high praise for his performance. Te summer of 2004 was the frst time he sang Gurnemanz, in a new production of Parsifal conducted by Pierre Boulez. From 2008 through 2011 he was King Marke under the baton of Peter Schneider. Besides his opera singing in various theaters, Robert Holl’s successful career as a concert singer has also brought him fame. He has performed under the baton of renowned European and American conductors in Europe, America and Japan. Moreover, he is one of the great singers of the Lied of our time, with a special preference for German and Russian lieder. Te Preiser label, for which has been recording for many years, has brought out numerous Lieder CDs, and Lied recitals regularly take him to internationally famous venues. Robert Holl is also a composer, of Lieder and piano music. Some of his compositions have been published by the well-known music publisher Doblinger and can be heard on CDs. He often gives master classes and is artistic director of Schubertiades in Te and Austria.

24 25 Jozef De Beenhouwer, piano

Jozef De Beenhouwer frst trained as a pharmacist, but he has devoted himself entirely to music since his graduation. He started his musical studies at the age of fve. From 1964 on he studied with the Belgian pianist Lode Backx (1922-2010)–himself a student of Marinus de Jong and Edwin Fischer, among others–at frst privately, later at the Chapelle Reine Elisabeth in Argenteuil (Brussels) and at the Antwerp Royal Flemish Conservatory. Tere he obtained its most advanced degree, the “Hoger Diploma”, summa cum laude (1975). In the 1990s he studied privately with David Kimball in Florence, Italy.

He has performed as a soloist both in recitals and in works with orchestra in most European countries, in South Korea and in the USA. He is also a renowned accompanist of lieder, performing with famous singers such as , Robert Holl, Werner Van Mechelen and . Finally, he is active as a chamber musician, notably in the Robert Schumann Piano

26 27 Trio, which he co-founded with Kees Hülsmann and Marien van Staalen, leader and frst cellist of the Rotterdam Philharmonic Orchestra.

Jozef De Beenhouwer has made innumerable radio and television recordings at home and abroad, as well as a number of LPs and CDs. Among the latter there some twenty on the Phaedra label, including recordings of Brahms, of Schumann and of Belgian composers. Among the latter his two CDs with works by Marinus de Jong and his three CDs with compositions by August De Boeck deserve special mention. Twice he was awarded the Cecilia Prize, in 1984 for his recording of piano works by Peter Benoit, and in 1986 for his recording of piano works by . Te latter was truly pioneering work, of which he has done a great deal.

In 1986 Jozef De Beenhouwer gave the frst performance of Robert Schumann’s Concertsatz (1839) with the Vienna Symphony Orchestra, and in 1992, that of a concert movement wrote in 1847, both unfnished works which he completed himself and which were published by Breitkopf und Hartel. In 1991 he made the frst complete recording, on 3 CD’s (now available on CPO, Germany), of the piano works of Clara Schumann. For his outstanding eforts on behalf of the works of Robert and Clara Schumann he was awarded the prestigious Robert Schumann Prize of the city of Zwickau in 1993

In 2010, he received the Lifetime Achievement Award of , the classical-music channel of the ‘Vlaamse Radio- en Televisieomroep—VRT’; the citation called him “an outstanding pianist and an internationally recognized Schumann specialist, who has always, with enthusiasm and conviction, promoted Flemish composers.”

At present Jozef De Beenhouwer is a professor at the Royal Flemish Conservatory of Antwerp. From 1990 through 2015 he was artistic director of the Brussels Lunchtime Concerts. He is regularly invited to sit in the juries of international piano competitions.

26 27 EDGAR TINEL (1854-1912) Among the mourning blades stands a forget-me- Grafgezangen (Pol de Mont) not. Te wind blows threnodies through the grass. Las! She who slumbers there trembles at the song Grafbloeme and sighs. Daar bloeit op het graf een vergeetmijniet, diep tusschen de treurende halmen. Raven Daar hijgt door de gerzen een rouwvol lied, Gij zijt gestorven, en rust daar zoo zoet, de wind zingt er doodenpsalmen. en ligt daar zoo stil in uw doodkist neer..... Maar ach! al die min, die mijn hert heeft gevoed, Het houtene kruisken bedekt den grond, maar ach! al die droomen van ’t dichtergemoed, verbroken, vermolmd, verlaten. die bleven, die bleven, en roepen U weer! Het klimmerblaadje slingert er rond... Wat kan het der Doode baten? Gij zijt gestorven, en rust daar zoo zoet, en ligt daar zoo kalm onder ’t wuivende gras..... De winden ruischen al over het graf, Maar ach! al mijn hopen, in aakligen gloed, en laten hun “Requiem” hooren; als pikzwarte raven met bekken vol bloed, zij schudden van ’t loover den dauwdrop af. doorboren mijn boezem met spottend gekras! Die zal, wie daar sluimert, niet storen! Ravens Daar bloeit op het graf een vergeetmijniet, You are lying there so quietly in your cofn. But de wind zingt er doodenpsalmen. all my love, all my dreams, have remained and are Ach! zij, die daar sluimert, zij trilt bij het lied calling you. You are lying there so quietly under the en zucht, diep onder de halmen. grass. But las! all my hopes are piercing my heart like jet-black ravens with bloody beaks. A Flower on the Grave Among the mourning blades stands a forget-me-not. Avond Te wind blows threnodies through the grass. Te Wij zaten, ’t hert vol wonne, wooden cross, ivy curling round it, is broken. What in d’avondschijn te droomen, does it proft the dead girl? Te wind’s Requiem en volgden de roode zonne, shakes the dew from the leaves—it won’t bother her. die neerzonk achter de boomen.

28 29 Ons zielen neurden een avondlied, In eenen donkeren zomernacht, en dachten aan sterven noch scheiden! lei ik u zelve ter ruste. Wij zagen het niet, wij voelden het niet: De nachtegaal kloeg nooit droever klacht, een spook zat tusschen ons beiden! mijn Doode, dan toen ik u kuste!

Daar zat het, onbewogen, Ik droeg U op ’t herte, door ’t spokerig woud, en toen ik u kwam te omarmen, ik prangde U zoo vast in mijne armen! toen brandden zoo wild zijne oogen, Mijn oog was zoo mat en mijn herte zoo koud, toen reikte ’t u, grijnzend, de armen! en vruchtloos wou ’k U verwarmen!

En toen gij mij zwoert: “in eeuwigheid!” En ’k heb daar zoo lang door de velden gewaard, toen sprong het van wellust in ’t ronde, de ziele vol wilde gedachten... toen maakte het licht uw doodbed bereid De sterrekens pinkten door ’t zuchtend geblaart, op ’t kerkhof, en mat er den gronde! als duivelenoogen, die lachten...

Evening En bevende heesters, in somberen rouw, Dreaming, we were watching the sun set. Our souls prevelden doodengebeden! were humming an evening song, not thinking of Maar ik, wat ook schreide de nachtlike douw, dying or parting. We didn’t see the specter sitting ik heb niet geweend, – maar... geleden! between us. But when I embraced you it reached for you, grinning. And when you swore: “For all Burial eternity!” it breezily staked out the plot for your You died in a dark summer night. I took you to the grave! grave myself. I laid you to rest myself, and never did the nightingale sing a sadder lament than when I Begrafenis kissed you. I carried you though the spectral wood, In eenen donkeren zomernacht clutching you tightly. My heart was so cold and I hebt gij de ruste verworven. tried to warm you in vain. I wandered so long, my Ik heb u zelf naar het graf gebracht!- soul flled with wild thoughts. Te stars were like Mijn leven, ach! was gestorven. devil’s eyes, that laughed. Te shrubs said prayers for the dead. Te dew of night was weeping. I was not, but I was sufering. 28 29 Schoonslaapsterken Dooden-Verloving En ’k heb U in een droom gezien, Hou op, hou op met slapen, en schei met op het bruidsbed, – tusschen vier planken! droomen uit! Gij laagt daar zoo blank in uw sneeuwen Tans wordt onze echt bezegeld, – du bleeke, gewaad, zoete bruid! zoo rein was de lach op uw doode gelaat, De linden zullen ruischen, vol wondren vooglenzang, Schoonslaapsterken, – tusschen vier planken!.... de sterren zullen beschijnen den zwijgenden bruiloftgang! En wondere bloemen, in lentepracht, ontsproten rond uwe sponde... O kom! De feeststoet nadert, de klokken luiden O schrik! aan uw rechterzijde, daar zat alreê, de afschuwlike spinster, de Dood, en bad, en in den nevel dagen de priesters wit als snee..... domslapend, naast uwe sponde! De linden zullen ruischen, vol wondren vooglenzang, Ik was, ach! de Prins, die u wekken moest: de sterren zullen beschijnen den zwijgenden “Schoonslaapsterken, wouds du ontwaken?”- bruiloftgang! Ik zoende U zoo hoopvol, zoo minnend de wang, ik noemde U bij naam en herhaalde ’t zoo lang! De maan, een reuzenhostie, bekroont den Maar de slapende spinster, die lachte! heuvelkling. Daar schenk ik U, te pande, den gouden vingerring. Sleeping Beauty Hou op, hou op met slapen, en schei met I saw you in a dream, on the bridal bed, between droomen uit! four planks, in snow-white garments, a pure smile Ik prang U in mijne armen, du bleeke, zoete bruid! on your face. Wondrous fowers sprang up round your bed. But on your right sat that horrid spinner, Betrothal of the Dead Death, praying while dully sleeping. Las, I was the Stop sleeping, dreaming, now we will be married, Prince that should wake you. Full of hope and love my pale, sweet bride. Te lime trees, full of the I kissed your cheek, and called your name. But that wonderful sound of birds, will rustle, and the sleeping spinner just laughed. stars shine upon the silent bridal procession. O come, the procession is nearing, the bells are ringing,

30 31 priests white as snow are appearing from the murk. “Te Dead Ride Fast” (A motto of G.A. Bürger’s) Te lime trees … Te moon appears above the hill. Who is riding there, ghost-like and all by himself, Tere I will give you the golden ring. Stop sleeping, through the dark night, a gleaming scythe in his dreaming. I clasp you in my arms, my pale, sweet bride. bony fst? Te stars are twinkling so strangely, so brightly. Hooray! Lovers ride fast. “Ah, take “Die Todten reiten schnell” me along to where my bride awaits me. My heart (Motto van Gottfried August Bürger) is dead. Take me into my bride’s arms.” Te stars Wie draaft daar zoo laat, in spokender jacht, are twinkling … “Ah, take me along, the cofn is so alleen door den donkeren zomernacht? soft. Tere I’ll put my hand in hers, forever. Being Een blinkende zeis in een knooklige vuist, united in death is the strongest bond!” Te stars are een pikzwart kleed, waar de wind in ruischt! twinkling so strangely, so brightly. Hooray! Te De sterren pinken zoo vreemd, zoo hel! Dead ride fast. Hoerra! Verliefden rijden snel! PETER BENOIT (1834-1901) “Och! neem mij met u door den spokenden nacht, Ik droomde (Emanuel Hiel) och! neem mij met u, waar het bruidje mij Ik droomde – ’t was Lente, de groenende weide, wacht! Die moeder der bloemekens, geuren verspreidde, Mijn hert is dood! Mijn licht is uit! Bij ’t rijzen der zonne, bij ’t murm’len der bronne, Och! voer mij met u in den arm mijner Bruid!” De vogelen zongen van zalige wonne: De sterren pinken zoo vreemd, zoo hel! O liefde! Hoerra! Verliefden rijden snel! Ik droomde – het meisje, mijn liefken voor dezen, “Och! neem mij met u, door den spokenden nacht, Ging lachend ter weide de bloemekens lezen; de plankene kist is zoo donzig, zoo zacht! Ze vlocht z’in een krans door de golvende haren Daar leg ik voor immer mijn hand in heur hand. En scheen me dan gloeiend van min te bestaren: Vereend in den Dood is de machtigste band!” O liefde! De sterren pinken zoo wild, zoo hel! Hoerra! De Dooden rijden snel! Ik droomde – ’t was Winter, het meisje was henen, De weide en de bloemekens waren verdwenen,

30 31 De vogelen zwegen, bij ’t loeien der vlagen, ’t zoet genot, dat zij deelden Daar hoorde ik een stemme zoo sidderend en rouw noch onrust baart, klagen: O liefde! hun trouw steeds rein bewaard, en hunne kuische weelden, I Dreamed zijn ’t paradijs op aard! I dreamed—’t was spring, the meadow was full of fragrant fowers, birds were singing for joy. Even Tough Man … Oh love! I dreamed—the girl culled fowers from Even though man be bowed down with woe, yet life the meadow, plaited the garland through her hair has blessings for every mortal when his heart beats and seemed to look at my full of love. Oh love! faster, this soul is moved and he feels deep joy, thanks I dreamed—’t was winter, the girl was gone, to love; when God unites a man and a woman. Teir meadow, fowers and bird were gone. Ten I heard a heartfelt love, the pleasure they shared, unperturbed plaintive voice: Oh love! by mourning or restlessness, are paradise on earth.

Gaat de mensch ... (E. Duward, pseudoniem voor Edward Keurvels) GUSTAVE HUBERTI (1843-1910) Gaat de mensch hier omlaag uit ‘Wanderlieder’ / from Wanderer’s Songs onder zorg vaak gebogen, (Ludwig Uhland) toch heeft ook ’t leven heil voor iedren stervling veil, Lebewohl als het hart feller jaagt, Lebe wohl, lebe wohl, mein Lieb! de ziel zich voelt bewogen Muß noch heute scheiden. en vreugd smaakt zonder peil, Einen Kuß, einen Kuß mir gib! door de liefde, door de liefde; Muß dich ewig meiden. als God, die, vol erbarming, de zusterzielen schiep, Eine Blüt, eine Blüt mir brich ons zulk een ziel verleent, Von dem Baum im Garten! en, in overzaalge omarming, Keine Frucht, keine Frucht für mich! man en vrouw saam vereent. Darf sie nicht erwarten. De innige liefde dier twee,

32 33 Farewell Wie still des Waldes weiter Raum! Farewell, my love. I must part today. Give me just Die Vöglein zwitschern nur im Traum, one kiss, and one blossom from the garden. Not a Kein Sang hat sich erschwungen. fruit, that I must not await. Ich hab mich längst ins Feld gemacht In der Ferne Und habe schon dies Lied erdacht Will ruhen unter den Bäumen hier, Und hab es laut gesungen. Die Vöglein hör ich so gerne. Wie singet ihr so zum Herzen mir! Morning Song Von unsrer Liebe was wisset ihr One scarcely suspects the light of day. Te morning In dieser weiten Ferne? bells have not yet sounded. How silent the woods. Te birds sing only when one dreams; their song Will ruhen hier an des Baches Rand, has not yet sounded. I have long wandered in the Wo duftige Blümlein sprießen. feld, I have already thought up this song and sung Wer hat euch, Blümlein, hieher gesandt? it loudly. Seid ihr ein herzliches Liebespfand Aus der Ferne von meiner Süßen? Nachtreise Ich reit ins fnstre Land hinein, Far Away Nicht Mond noch Sterne geben Schein, I’ll take a rest under these trees. I love the song of the Die kalten Winde tosen. birds. But how come your song touches my heart like Oft hab ich diesen Weg gemacht, this? What do you know of my love, so far away? I’ll Wann goldner Sonnenschein gelacht take a rest by this brook, where there are fragrant Bei lauer Lüfte Kosen. fowers. But who sent you here? Are you a heartfelt pledge of love from my sweet girl, so far away? Ich reit am fnstern Garten hin, Die dürren Bäume sausen drin, Morgenlied Die welken Blätter fallen. Noch ahnt man kaum der Sonne Licht, Hier pfegt ich in der Rosenzeit, Noch sind die Morgenglocken nicht Wann alles sich der Liebe weiht, Im fnstern Tal erklungen. Mit meinem Lieb zu wallen.

32 33 Erloschen ist der Sonne Strahl, Nun geht der Wald zu Ende, Verwelkt die Rosen allzumal, Im Dorfe mach ich halt, Mein Lieb zu Grab getragen. Da wärm ich mir die Hände, Ich reit ins fnstre Land hinein Bleibt auch das Herze kalt. Im Wintersturm, ohn allen Schein, Den Mantel umgeschlagen. Winter Journey In this cold wind all streets are empty, the water is Night Ride frozen still, but I roam about. Te sun shines dull. I ride into the dark land. Tere’s no moon or Love has come to an end, joy can no longer be. It is starlight, cold winds are blowing. How often have the end of the woods. I stop in the village, to warm I made this journey when the sun shone and the my hands, but my heart remains cold. breeze was pleasant? I ride along the dark garden. Te winds sighs through its naked branches, the Heimkehr withered leaves are falling. Tis is where in the time O brich nicht, Steg, du zitterst sehr! of the roses I used to enjoy myself with my beloved. O stürz nicht, Fels, du dräuest schwer! Te sun rays are gone, the roses have withered, my Welt, geh nicht unter, Himmel, fall nicht ein, love has been taken to her grave. I ride into the dark Eh ich mag bei der Liebsten sein! land, in the storm of winter, huddled in my mantle. Going Home Winterreise Do not break, jetty, you tremble mightily! Do not fall, Bei diesem kalten Wehen rock, you threaten heavily! World, do not end; heaven, Sind alle Straßen leer, do not fall down, before I can be with my beloved. Die Wasser stille stehen, Ich aber schweif umher. ARTHUR VERHOEVEN (1889-1958) Een liedje van de dagen ( Jozef Simons) Die Sonne scheint so trübe, Muß früh hinuntergehn, De dagen zijn dansende deernen, Erloschen ist die Liebe, ze komen één stond ons vermeien, Die Lust kann nicht bestehn. ze brengen ons weemoed zo geerne en ach! zo zelden verblijen.

34 35 Een rimpel in ’t voorhoofd ze branden, Lied ( Jozef Simons) al neurend een treurige liedje. O Licht, dat gudsend opfonteint Een enkle liet in mijn handen de Meimaandsche kimmen uit, een lachend vergeetmijnietje. glinstrend uw bundels openstraalt en duizenddradig spint A Little Song of the Days aan het gouden zomerkleed, - triomf van de zon! Days are dancing maidens, who rejoice us one hour in ’t najaar verbleekt, but like to bring melancholy and las! rarely pleasure. vergrauwend op ’t winterland ... Tey furrow our brow, huming a sad song. Just one left in my hands a smiling forget-me-not. O Waterbel van vloeikristal, die relt van de rotsen neer; Voelt gij die Avondzoetheid ( Jozef Simons) die in de bergbeek spelemeit, Voelt gij die avondzoetheid om uw leden koelen, de zonne vangt in klare rivier, Juicht niet uw ziel vol goedheid onstuimig wast en bruist in den stroom! na dien zomerzwoelen en nijdigheeten dag? doch nader den mond, Laat m’ U van louter blijheid, zoenen ’t gaat deinen op diepe zee ... voorhoofd, lieve, Want hoor! in de nabijheid O Leven, Leven, godlijk schoon ’spelt voor twee gelieven geluk de koekoekslag. ontwaakt in het schreiend wicht; Voelt gij die avondzoetheid reeds door ’t leven koelen ’t groeit in den knaap tot bloesenbot, Van twee die ’t hart vol goedheid, die in den jongling berstende dorst minnen trouw na zwoelen en driftigheeten dag naar droom en daad, en bloeit in den man! Voelt gij die avondzoetheid? den grijsaard ten spijt, die wuift op de stille dood ... Do You Feel the Sweetness of the Evening Do you feel the sweetness of the evening, after this Song seethingly hot day? Let me kiss you for joy, for the O Light, that wells up in May, spins the golden cuckoo’s call means happiness for lovers. Do you feel garb of summer, pales in the fall and turns gray in the sweetness of the evening cooling the lives if two winter. O drop of water, that falls from the rocks, lovers who remain faithful after a seethingly hot day? plays in the torrent, catches the sun in the river and

34 35 near the sea begins to heave on the waves. Life, that ARTHUR MEULEMANS (1884-1966) awakes in the crying child, grows in the boy, blooms ’t Is stille (Guido Gezelle) in the man, in spite of the gray-haired man that waves at silent death … ’t Is stille, allengerhand, en weerom wordt het avond; Stil, over ’t vredig sluimrend dorpje (Hélène het zonnelicht is henen, Swarth) ’t is een ander land nu lavend. Stil, over ’t vredig sluimrend dorpje ’t Is stille, stille, ... zoetjes vaart Spreidt de nacht zijn vleugels uit, dat roerde alom, te rustewaard. Zie, hoe hij ’t in zijn grijzen mantel En in zijn lievend’ armen sluit! It’s Quiet It’s quiet in the dusk. Te sun has gone to caress De heuvels rijzen in de verte another land. It’s quiet … all that was moving is Omneveld door een zachtblauw waas, now going to rest. De blanke maan bloeit tusschen wolken, Een lelie in een marmren vaas. ROBERT HOLL (1947) De kern van alle dingen (Felix Timmermans) Geen stap weerklinkt meer langs de velden, Geen vogelzang vervult de lucht, De kern van alle dingen En zelfs, in ’t niet meer ruischend loover, is stil en eindeloos. Heeft zich de wind in slaap gezucht. Alleen de dingen zingen. Ons lied is kort en broos. Silently, over the Village Slumbering Peacefully Silently, night spreads its wings over the village En donker zingt mijn bloed, slumbering peacefully, embracing it with his loving van heimwee zwaar doorwogen. arms. Hills, wrapped in mist, rise in the distance, Ik zeil langs regenbogen the moon blooms among the clouds, like a lily in a Gods stilte tegemoet. marble vase. No step resounds, no bird song flls the air, and even the wind has sighed itself to sleep.

36 37 Te Core of All Tings Der Kern von allen Dingen

Te core of all things Der Kern von allen Dingen is silent and endless. ist still und endelos. Only things can sing, Und nur die Dinge singen. our song is brief and brittle. Mein Lied bleibt arm und bloss.

My blood’s song is dark Mein Blut singt ohne Ruh burdened with heavy melancholy. von Heimweh schwer durchwogen. I sail along rainbows Ich segl’ auf Regenbogen towards God’s silence. auf Gottes Stille zu.

Le fond de toute chose Übersetzung Ingrid Wolters, Felix Timmermans, Adagio, 33 Gedichte, nl-d, Le fond de toute chose repose Verlag Cordier, Heiligenstadt, 3. Aufage 2011. dans le silence de l’Infni Seules chantent les choses. Notre chant frêle est tôt fni.

Alourdi de regrets et d’ombres, tout mon sang bout de chants trop sombres. Je vais le long des arcs-en-ciel vers le silence de l’Eternel.

Traduction: Charles-Albert Sechehaye, Felix Timmermans, Adagio, La Renaissance du Livre, 77 pp. 1973

36 37 In Flanders’ Fields Vol. 9 (via download) 92009 Vol. 1 (via download) 92001 Belgian Music for Flute and Piano Flemish Romantic String Quartets Maes - Jongen - Sermon - Absil - Gistelinck Peter Benoit - d’ Agrèves - Agsteribbe - Henderickx - Buckinx Gaggini String Quartet Jan Raes, fute - Koen Kessels, piano Rachel Ann Morgan, mezzo & harp Vol. 10 92010 Vol. 2 92002 Belgian Romantic Flute Sonatas Flemish String Quartets Joseph Jongen - César Franck Godfried Devreese - Prosper van Eechaute Henry-Georges D’Hoedt Arriaga String Quartet Carlos Bruneel, fute - Levente Kende, piano Vol. 3 (via download) 92003 Vol. 11 92011 Frits Celis (1929) Symphonic Music Arthur & Herman Meulemans Jacqueline van Quaille, soprano Piano Music - String Quartet 2 & 3 Flemish Radio Orchestra - Cond. Fernand Terby Vol. 4 (via download) 92004 Stijn & Steven Kolacny - Arriaga Quartet Flemish Viola Sonatas Vol. 12 (via download) 92012 J. Ryelandt - N. Rosseau - V. Legley Music for Flute, Harp & String Trio A. de Boeck - L. Mortelmans Joseph Jongen - Wilfried Westerlinck Diederik Suys, viola - Filip Martens, piano Willem Pelemans - Daniël-Lesur Vol. 5 (via download) 92005 Arpae Ensemble: Aldo Baerten, fute; Sophie Hallynck, harp; August de Boeck (1868 - 1937) - French Songs Gudrun Vercampt, violin; Diederik Suys, alto; Soloists, Euregio Youth Orchestra Marie Hallynck, cello Cond. Edmond Saveniers Vol. 13 92013 Vol. 6 (via download) 92006 Jef van Hoof (1886 - 1959) Flemish Choir Music Symphonies 1 & 4 - Overture William the Silent Roelstraete - V. Nees - Coryn - Goosen - Tas Flemish Radio Orchestra - Cond. Fernand Terby Te Flemish Radio Choir - Cond. Vol. 14 92014 Vol. 7 (2 cds) (via download) 92007 Peter Welfens (1924) - String Quartets 1 & 2 Daniël Sternefeld (1905-1986) Frits Celis (1929) - Oboe Quintet Symphony 1 & 2 - Pierlala (ballet) Piet van Bockstal, oboe & english horn Mater Dolorosa (Interludia & Finale) Te Moscow Chamber Soloists Renaat Verbruggen, baritone Vol. 15 92015 Te Flemish Radio Orchestra Splendid Belgian Piano Music Cond. Daniel Sternefeld - Meir Minsky by Peter Benoit - Lodewijk Mortelmans Vol. 8 (via download) 92008 Marinus de Jong - Victor Legley - Joseph Jongen Marc Matthys (1956) - Symphonic Jazz Music Jozef de Beenhouwer, piano Soloists, Jazz Combo, Flemish Radio Orchestra Vol. 16 (via download) 92016 Cond. Fernand Terby (1851-1912) - Piano Quintet Marinus de Jong (1891-1984) - String Quartet no 2 Ensor String Quartet - Jozef de Beenhouwer, piano

38 39 Vol. 17 (via download) 92017 Vol. 26 92026/2 August de Boeck (1865-1937) - Cello Sonata Peter Benoit (1834-1901) Jean-Louis Nicodé (1853-1919) - Cello Sonata De Liefde in het Leven (Love in Life) Marien van Staalen, cello - Jozef de Beenhouwer, piano From Henriëtte’s Album Vol. 18 92018 Liefdedrama (Tragedy of Love) Ernest van der Eyken (1913) - Music for Strings Werner van Mechelen, bass-baritone String Orchestra conducted by the Composer Jozef de Beenhouwer, piano Vol. 19 92019 Vol. 27 92027 Lodewijk Mortelmans (1868-1952) Piano music by Joseph Jongen - Lodewijk de Vocht Songs & Piano Music Lodewijk Mortelmans Werner van Mechelen, bass- baritone Hans Ryckelynck, piano Jozef de Beenhouwer, piano Vol.29 92029 Vol.20 (via download) 92020 Belgian music for oboe and orchestra Look, a bass clarinet in my garden! by A. de Boeck - V. Legley - F. Celis - W. Kersters Brossé - Favoreel - Craens - Westerlinck J. Leduc - G. Verschraegen Bowen - Yuyama - Camilleri Piet van Bockstal, oboe - Czech Virtuosi Ch. Orch. Jan Guns, bass clarinet - Gemini Ensemble Cond. Herman Engels Trio Classicuim - the Moscow Chamber Soloists Vol. 30 92030 Vol.21 92021 Joseph Jongen (1873-1953) Robert Herberigs (1886-1974) Choir Music Complete music for violoncello and piano Te Flemish Radio Choir - Cond. Johan Duijck Karel Steylaerts, cello - Piet Kuijken, piano Vol.22 (2CDs) (via download) 92022 Vol. 31 92031 Music for Children’s and Girls’ Choir Arthur Meulemans - orchestral music by Flemish Composers Ludmila Peterková, clarinet; Jindrich Pazdera, violin; Jan van der Roost - Jan Coeck - Peter Pieters Piet van Bockstal, oboe Kurt Bikkembergs - Martin Valcke - Vic Nees Hradec Králové Philharmonic Orchestra Children’s Choirs & Ensemble Oxalys Conductor: Herman Engels Vol.23 92023 Vol. 32 92032 Te Trilling Trombone of Flanders Georges Lonque (1900-1967) - Koen Dejonghe (1957) Music for trombone (quintet, solo) and electronics Daniël Gistelinck (1948) - Paul Juon (1872-1940) De Smet - Goethals - Coppens - De Laet - Biesemans Mikhaïl Glinka (1804-1857) Westerlinck Trio Clarino : John van Laethem, clarinet Leo Verheyen, solo & Khammsa Trombone Quintet Barbara Gerarts, cello - Catherine Mertens, piano Vol.24 92024 Vol. 33 92033 Stefan Meylaers, portrait of a composer Lodewijk Mortelmans (1868-1952) Vera Baliko, cello - Marc Vertessen, clarinet Children of the Sea - Mignon -Morning Mood - Helios Luc Bergé, horn - Kurt Gysen, bass-baritone - In Memoriam - Myth of Spring Piet van Bockstal, oboe - Koen Kessels, piano Nina Stemme, soprano & Flemish Radio Choir and Stefan Meylaers, piano - Te Cello Quartet Orchestra Cond. Fernand Terby - Zsolt Hamar New Art Trio

38 39 Vol. 34 (via download) 92034 Vol 40 92040 Marinus de Jong (1893-1984) Nina Stemme performs songs by , Gösta Pianoconcerto no 1 Nystroem, August de Boeck Six Preludes - Ballad “Ex vita mea” Nina Stemme, soprano; Jozef de Beenhouwer, piano Indian Scenes from “Te Song of Hiawatha” Timbre de platine (Opéra International - FR) Jozef de Beenhouwer, piano Diapason d’or “découverte” (Diapason - FR) Piano duo D. Blumenthal - J. de Beenhouwer Joker (Crescendo - B) BRTN Philharmonic Orchestra, Brussels Vol. 41 (via download) 92041 Conductor : Silveer van den Broeck Joseph Jongen - chamber music Vol. 35 (via download) 92035 Trio for violin, cello and piano, op. 10 (1897) A tribute to Vic Nees (1936) Trio for violin, viola and piano, op.30 (1907) Concerto per la beata Vergine - Ego Flos Erard Ensemble, Amsterdam Eight Japanese Folk-songs - Nausikaä Vol. 42 92042 Els Crommen, sopr., Jan van der Crabben, bar., Vic Nees : Trumpet Te Deum & Choral Works Philippe Souvagie, bar., Joost Gils, oboe, Soloists & Musa Horti cond. by Peter Dejans Lieve Schuermans, fute, Hans Ryckelynck, piano Vol. 43 (via download) 92043 Te Flemish Radio Choir, cond. Johan Duijck Windows on the Bass Clarinet CECILIA-SNEPVANGERS AWARD 2003 Martinu-Hindemith-Rasse-Celis-Owens-Schoeck BELGIAN MUSIC PRESS Westerlinck-Verbesselt Vol. 36 92036 Jan Guns, bass clarinet, Hans Ryckelynck, piano Johan Duijck (1954) - piano music Kandinsky String Quartet Te well-tempered Pianist Vol. 44 92044 Johan Duijck, piano Jef van Hoof (1886-1959) Vol. 37 92037 Symphonies 5 + 6 - 2nd Symphonic Suite Mystery Music by Peter Tys (1962) - Alain Craens (1957) Five songs with orchestra Stefan Wellens (1974) - Petra Vermote (1968) Ann De Renais, soprano, Pannon Philharmonic Orchestra, Pécs Emanon Ensemble Conductor : Zsolt Hamar Vol. 38 92038 Vol. 45 92045 Beyond the Dream Piet Swerts (b. 1960) Compositions for string orchestra by Clarinet Quintet* - 2nd String Quartet Paul Gilson (1865-1942) - W. Westerlinck (1945) Roeland Hendrikx, clarinet, Tempera String Quartet Arthur Meulemans (1884-1966) - Frits Celis (1929) (Finland)*, Spiegel String Quartet Raymond Schroyens (1933) - Piet Swerts (1960) Cecilia-Snepvangers Award 2006 Czech Virtuosi-Brno cond. by Edmond Saveniers Belgian Music Press Vol 39 92039 KLARA-Prijs van de luisteraars 2006 Jan van der Roost (1956) Vol. 46 92046 Concierto per Homenaje (guitar + chamber orch.) Guillaume Lekeu (1870-1894) Concerto per Tromba, Rhapsody for Horn Trio pour piano, violon et violoncelle Fabio Zanon, guitar; Ole Edvard Antonsen, trumpet; Arthur de Greef (1862-1940) Jacob Slagter, horn Trio pour piano, violon et violoncelle I Fiamminghi Chamber Orchestra, Rudolf Werthen Pianotrio Narziss und Goldmund 40 41 Vol. 47 92047 Vol. 52 92052 Ernest van der Eyken (b. 1913) Piet Swerts (°1960) Two melodies for viola and piano; Symphony no 2 (Morgenrot) 2nd String Quartet; Sonatine for Sophie (piano); Bernadette Degelin, soprano Trio per fauto, violino e viola; Flemish Radio Choir; Flemish Radio Orchestra Concerto per otto strumenti a fato Bjarte Engeset, conductor Máté Szücs, viola; Jozef de Beenhouwer, piano; Vol.53 92053 Denis-Pierre Gustin, fute; André Siwy, violin; Darkness Térèse Marie Gilissen, viola; String Quartet Nuove André Laporte: Litanie con Epitafo Musiche; Stéphane vande Ginste: Darkness Wind Ensemble Bellerophon, cond. Jan de Maeyer H. Gorecki: Kleines Requiem für eine Polka Vol. 48 92048 Emanon Ensemble: cond. Raf de Keninck Stefan Meylaers, portrait of a composer II Vol.54 92054 String quartet: Ludwig Marszalek (1st violin); el Camino del Alma - Johan Duijck Laurence Luxen, 2nd violin; Pierre Heneaux, viola; and (Te Way of the Soul) Caroline Stevens, cello; Frank Hendrickx, fute; Andy Madrigal Choir; the Flemish Radio Choir; Dhondt, saxophone; Stephan Simons, euphonium; Carlo Collegium Instrumentale Brugense; Hilde Coppé, soprano; Willems, vibraphone; Marc Meersman, baritone; Françoise Noëlle Schepens, alto; Ignace Michiels, organ; Vanhecke, soprano; Geert Callaert, piano; Stefan Meylaers, Hans Ryckelynck, piano; Johan Duijck, conductor piano Vol.55 92055 Vol. 49 92049 Joseph Ryelandt (1870-1965) Piano music by Joseph Jongen (1873-1953) 1st Piano Quintet – Adagio and Georges Lonque (1900-1967) 2nd String Quartet – Piano Sextet Hans Ryckelynck, piano Jozef de Beenhouwer, piano - Joost Maegerman, double bass Vol. 50 92050 Spiegel String Quartet In Manus Tuas (Religious Music from Flanders) Vol.56 92056 Peter Benoit - Lodewijk Mortelmans - Arthur 18th Century Flemish Composers for the Harpsichord: Verhoeven Gaston Feremans - Florentinus and August De Fesch, Raick, Boutmy, Loeillet, Fiocco, Van den de Boeck Gheyn Van den Bosch, Staes Ann De Renais, soprano; Kristine Adamaite, organ; Transcription for piano by Emmanuel Durlet (1893-1977) State Choir ‘Latvija’; Herman Engels,conductor Edoardo Torbianelli, piano Vol. 51 92051 Vol.57 92057 Jef van Hoof (1886-1959) Tree Guitar Concertos Suite from the opera ‘Meivuur’ Piet Swerts (1960) Eleven orchestral songs Peter Cabus (1923-2000) Divertimento for Trombone and Orchestra Jozef van Looy (1927-2001) Symphony no 3 Wim Brioen, guitar - Slovak Sinfonietta, Zilina Ann De Renais, soprano; Ivan Meylemans, trombone; Cond.: Tom van den Eynde – Ivo Venkov Pannon Philharmonic Orchestra, Pécs; Zsolt Hamar, conductor

40 41 Vol.58 92058 Vol.66 92066 Cantiones sacrae – Johan Duijck Concierto del Alma - Johan Duijck Te Flemish Radio Choir; Ignace Michiels, organ Te Flemish Radio Choir - Hans Ryckelynck, piano Johan Duijck, conductor Ignace Michiels, organ - Johan Duijck, conductor Vol.59 92059 Vol.67 92067 Heilige Seelenlust – Piet Swerts Jef van Hoof (1886-1959) Ann De Renais, soprano - Jan Caals, tenor - Choirs and Herinnering (Remembrance) – overture Orchestras of the Lemmensinstituut - Edmond Saveniers, Perzeus (symphonic poem) | Symphony no 2 conductor Janacek Philharmonic Orchestra - Ivo Venkov, conductor Vol.60 92060 Vol.68 92068 A Tribute to Frits Celis (° 1929) Jacob van Eyck (1589/90 – 1657) Sonata for cello & piano op. 6 Van Eyck – Sweelinck – Dowland – Gastoldi – Uccellini a.o. Sonata for cello solo, op. 71 Ardalus Ensemble – Karen Ketels, artistic direction (+ Sonata for cello & piano - Louis Vierne, 1870-1937) Vol.69 92069 Jan Scifer, cello; Hans Ryckelynck, piano La déclinaison de la femme Vol.61 92061 Around Margaret of Austria Marinus de Jong (1893-1984) Encantar Sonata for violin and piano, op. 18 Vol.70 92070 Gaudeamus & Meditatio, op. 8 for violin and piano Joseph Jongen: 13 Préludes Tird Piano Sonata, op. 31 César Franck: Prélude Fugue et Variation op 18 Six Piano Pieces César Franck: Prélude, Choral et Fugue Ning Kam, violin – Jozef de Beenhouwer, piano Hans Ryckelynck, piano Vol.62 92062 Vol.71 92071 Tarquinia August de Boeck (1865-1937) P.Welfens: Walking with Eve Concerto for piano and orchestra J. Jongen: Rhapsodie for wind quintet and piano Suite from the opera “Francesca” Frits Celis: Tarquinia Téroigne de Méricourt (Prélude) Alain Craens: Tree Summer Pieces Jozef de Beenhouwer, piano Emanon Ensemble: cond. Raf de Keninck Janacek Philharmonic Orchestra - Ivo Venkov, conductor Vol.63 92063 Vol.72 92072 Hanne Deneire, portrait of a composer Choir music from Belgium and Poland Ensemble hommages, Beethoven Academie, cond. Jan Caeyers I. Dobrzynski – J. Elsner – W. Kilar – K. Penderecki Vol.64 92064 C. Franck – V. Nees – J. van der Roost – J. van Nufel August de Boeck (1865-1937) Selected Piano Works Andrzej Bialko, organ – Marcin Wolak, baritone Jozef de Beenhouwer, piano Polish Radio Choir, Krakow – Herman Engels, conductor Vol.65 on period instruments 92065 Vol.73 92073 Romantic horn music from Belgium Flowers for the bass clarinet J. Ryelandt – M.J.Mengal – S. Gaucet Jan Guns performs Johan Favoreel - Wilfried Westerlinck J. Busschop - H. Waelput – A. Dupont York Bowen -Alain Craens - Dirk Brossé – Fr. Devreese Jeroen Billiet, horn – Jan Huylebroeck, piano Moscow Chamber Soloists – Anastasia Koszushko, piano Mengal Ensemble Rita Rommes, marimba, vibraphone, bells 42 43 Vol.74 92074 Vol.81 92081 Welcome Stranger A Meeting with … Ontmoeting met … Vocal Works by Lucien Posman (°1952) Te choral Music of Roland Coryn (b. 1938) Aquarius Chamber Choir Aquarius Chamber Choir Vocal & Instrumental Soloists and Ensemble Marc Michael de Smet, conductor Marc Michael de Smet, conductor Vol.82 92082 Vol.75 92075 In Joyful Dismay – In blijde Verbijstering August de Boeck (1865-1937) Choral Music by Kristiaan and Maarten van Ingelgem Selected Songs Vocal soloists, harp and Aquarius Chamber Choir; Liesbeth Devos, soprano – Jozef de Beenhouwer, piano Marc Michael de Smet, conductor Vol.76 92076 Vol.83 92083 Lodewijk de Vocht (1889-1977) Preludes in Times Past and Present Memorare | XIV Cantica - Duo Cantus Mariani A. Herzung (1809-1867) | M. Grazlinger (1738-1796) Missa in honorem Angelorum J. von Brühl (1775-1830) | E. Sechter (1790-1837) Cappella Concinite – Luk Bastiaens, organ K. Blumenbach (1837-1901)|M. Blei (1857-1939) a.o Ludo Claesen, conductor deCompagnie - leader: Mathias Coppens Vol.77 92077 Vol.84 92084 Dixit Dominus oratorio Songs by G. Lonque (1900-1967)|H.G. D’Hoedt Johan Duijck (1885-1936) P. van Eechaute (1904-1964)| Soloists; Flemish Radio Choir – Chamber Orchestra; L. Mortelmans (1868-1952) (1903-1986) Johan Duijck, conductor Werner van Mechelen, bass-baritone; Peter Vanhove, piano Vol.78 92078 Vol.85 92085 A Portrait of the Composer Alain Craens Joseph Jongen (1873-1953) Music for woodwind Jan Guns, bass clarinet; Rita Rommes, vibraphone and quintet and piano marimba; I Solisti del Vento, Jean-Claude Vanden Eynden, 5 Beaufort; Brussels Woodwind Quintet piano; Emanon Ensemble, Te Moscow Chamber Soloists Hans Ryckelynck, piano String Quartet Vol.86 92086 Vol.79 92079 Johan Duijck (1954) - Mirando Refections on a Song Michael Nowak, tenor - Ghent Madrigal Choir - Girls’ Belgian Chamber Music for Double Bass and Piano Choir Amarylca; Chamber Orchestra La Passione; Johan Compositions by Elias Gistelinck - Frédéric Devreese - Duijck, conductor Joseph Jongen - Wim Henderickx - Roland Coryn - Vol.87 92087 Erik Desimpelaere Music for Piano Four Hands David Desimpelaere, double bass; Erik Desimpelaere, piano Julius Röntgen (1855-1932)| Norbert Rosseau (1907- Vol.80 92080 1975) Edgar Tinel (1854-1912) Gems from the Belgian Treasure Trove Mephisto Piano Duo (Katrijn Simoens + John Gevaert) Parels uit de Belgische schatkamer Vol.88 92088 François Rasse (1873-1955); Joseph Ryelandt (1870- De Kern van alle Dingen | Te Core of All Tings 1965); Victor Vreuls (1876-1944) Romantic Songs by P. Benoit, E. Tinel, G. Huberti, I Giocatori Piano Trio (Hendrik Ide, violin; A.Verhoeven, A. Meulemans, R. Holl Ludo Ide, cello; Hans Ryckelynck, piano) Robert Holl, bass & Jozef de Beenhouwer, piano 42 43 Vol.89 92089 Music at the Russian Court in the 292009 Five Centuries of Flemish Harpsichord Music XVIIIth and XIXth Centuries Vijf eeuwen Vlaamse klavecimbelmuziek (via download) Jan Devlieger, klavecimbel, harpsichord Tatiana Loguinova, pianoforte Anton Walter (1795) Brahms - Sechs Klavierstücke op.118 292010 Chopin - 2nd Piano Sonata Schubert - Wanderer-Fantasie Phaedra Classics Alexander Leman, piano Ecce Mundi Gloria 292001 Te great Franz Liszt (via download) 292011 (Christmas in Flanders & Europe) Levente Kende, piano Soloists, St. Martin’s Choir & Orchestra - Beveren 292012 Die schöne Müllerin - 292002 Klavierstücke op. 76, 118, 119 (via download) Jozef de Beenhouwer, piano Donald George, tenor - Jan Vermeulen, pianoforte JIZO and other concert works 292013 Claude Debussy - Songs (via download) 292003 Film composers - Ennio Morricone, C’est l’extase langoureuse Adrien Williams, Frédéric Devreese, (poems by Bourget-Verlaine-Baudelaire-Mallarmé) Astor Piazzolla, Nino Rota Werner van Mechelen, bass-bar. - Marc Deckers, piano New Art Trio (Vlad Weverbergh, clarinet - Vera Baliko, cello Songs from the North 292004 - Stefan Meylaers, piano) Sjögren-Kuula-Kilpinen-Rangström-Sibelius-Grieg Franz Schubert 292014 Hillevi Martinpelto, soprano - Matti Hirvonen, piano Schwanengesang + other songs Te fascinating World of the 292005 István Kovács, bass - Levente Kende, piano Bass Clarinet and the Marimba (via download) Schubert : Sonata in A minor, D 784 292015 Segers - Westerlinck - Celis - Devreese Brahms : Fantasien, op. 116 Loudova - Erdmann Liszt : Vallée d’Obermann Jan Guns, bass clarinet - Rita Rommes, marimba Debussy : Pour les arpèges composés Te magnifcent Sound of 292006 Skrjabin : Etude in D-sharp minor, op. 8 no 12 ‘Te Circling Saxes’ (Saxophone Quartet) Nicolas Callot, piano (via download) Schubert : String Quintet in C major 292016 Gershwin-Itturalde-Waignien-De Smet-Claessen Boccherini : String Quintet in C major Stroeykens-Mendelssohn op. 28 no 4 (world première recording) Robert Schumann - pianomusic 292007 Panocha String Quartet; Mirel Iancovici, violoncello Kreisleriana - Chopin Variations Johannes Brahms 292017 Drei Fantasiestücke op.111 - Gesänge der Frühe Violin Sonatas Jozef de Beenhouwer, piano Yuki Hori, violin - Hans Ryckelynck, piano (Robert Schumann-Preis der Stadt Zwickau) Robert Schumann 292018 Franz Liszt - the late pianoworks 292008 - Waldszenen - Kinderszenen (via download) Jozef de Beenhouwer, piano Levente Kende, piano (Schumannpreis der Stadt Zwickau)

44 45 -Bartholdy 292019 Francesco Paolo Tosti (1846-1916) 292029 Concerto in A minor – Lieder ohne Worte- L’ultima Canzone – Marco Vinco sings Tosti Variations sérieuses - Rondo Capriccioso, op.14 Marco Vinco (bass) - Macri Simone, piano Liebrecht Vanbeckevoort, piano Allerseelen 292030 Camerata Con Cor(d)e String Ensemble Lieder Franz Schubert – – Conductor: Alain Roelant Werner van Mechelen, bass-baritone | Lucas Blondeel, piano Robert Schumann 292020 Johannes Brahms (1833-1897) 292031 Klavierquintett - Klavierquartett Variationen über ein Tema von Robert Schumann, Opus 9 Jozef de Beenhouwer; Panocha String Quartet Klaviersonate Nr.3 in F-Moll, Op. 5 Beethoven: Kreutzer Sonata 292021 Nikolaas Kende, piano Rodolphe Kreutzer: Violin Sonata Mouseion Ferdinand Ries: Violin Sonata Homage to Edmond Baeyens, cello 492002 Davide Amodio, violin (F. Pique, Paris 1793) Celloconcerto op. 104 - Antonin Dvorak Edoardo Torbianelli, pianoforte (Iakesh, Wien 1823) Celloconcerto op. 129 - Robert Schumann Franz Schubert: 292022 Cantilene - August de Boeck Piano Trio no2 in E fat major, D. 929 op.100 Edmond Baeyens, cello; Robert Wasmuth, piano Narziss und Goldmund Piano Trio Flemisch Radio Orchestra; Fernand Terby, conductor Wietse Beels, violin; Mieke De Lauré, cello; Nikolaas Kende, piano O felici orecchi miei! 292023 download possible via www.phaedracd.com Vecchie e celebri canzoni napoletane Domenico Balzani, baritone A printed catalog listing all works on all Phaedra CDs can Ludo Mariën, accordion - Macri Simone, piano be requested from [email protected] Clarinet Quintet 292024 W.A.Mozart – J. Brahms U kunt een gedrukte catalogus met daarin alle werken op Roeland Hendrikx, clarinet - Panocha String Quartet alle Phaedra cd’s aanvragen op [email protected] La Romance française 292025 Gounod – Bizet – Massenet – Fauré – Hahn – Poulenc Werner van Mechelen, bass-baritone - Inge Spinette, piano Mikaïl Glinka (1804-1857) 292026 Treasures for the Pianoforte Tatiana Loguinova, pianoforte Tis Wing’d Hour 292027 Song Cycles by Roger Quilter, Ralph Vaughan Williams, Gerald Finzi Yves Saelens, tenor - Inge Spinette, piano J.S. Bach (1685-1750) 292028/2 6 Suites für Violoncello J.S.Bach (arr. Robert Schumann) 3. Suite für Violoncello u. Klavier Jan Scifer, cello (+ Hans Ryckelynck, piano) 44 45 deSingel, site van grandeur en avontuur Distributie - Distribution deSingel is een indrukwekkende architecturale realisatie EOS: [email protected] aan de rand van Antwerpen, met liefde en respect voor de MUSICORA: [email protected] kunsten ontworpen door Léon Stynen (1899-1990) en Stéphane Beel (°1955). Dankzij hun geniale architectuur DANACORD: [email protected] kunnen grootschaligheid en experiment elkaar hier vinden SHUN CHEONG: [email protected] in muziek, theater, dans en architectuur, in voorstellingen, TOKYO M PLUS: [email protected] concerten en tentoonstellingen, in kunstonderwijs en -onderzoek. deSingel is tegelijk een plek voor de LAON-I: [email protected] hedendaagse, kritische en grensoverschrijdende canon én LAWO: [email protected] een broedplaats voor artistieke creatie, nieuwe tendensen GIGANT: [email protected] en inzichten. 4AND MORE MUSIC: [email protected] deSingel, un site de grandeur et d’aventure ALLEGRO: damon.sgobbo@allegromediagroup deSingel est une réalisation architecturale NAI-DL: sarina.pf f @newartsint.com impressionnante aux conf ns d’Anvers, conçue avec amour et respect de l’art par Léon Stynen (1899-1990) NAI-DL: jpc.de (on line shop) et Stéphane Beel (°1955). Grâce à leur architecture NAI-UK: [email protected] géniale, grandeur et expérimentations peuvent s’y NAI-F: [email protected] exprimer à travers la musique, le théâtre, la danse et l’architecture, via des représentations, des concerts NAI-NL: [email protected] et des expositions, dans l’enseignement et les études NAI-B: [email protected] artistiques. deSingel est à la fois un lieu pour les canons NAI-GDL: [email protected] contemporains, critiques et transfrontaliers, ainsi qu’un bouillon de culture pour la création artistique et les NAI-I: [email protected] nouvelles tendances et visions. www.phaedracd.com deSingel, a site of grandeur and adventure deSingel is an impressive architectural project on the Recorded at the ‘Blauwe Zaal’, deSingel, outskirts of Antwerp, designed by Léon Stynen (1899- Antwerp (Belgium), December 2, 3 & 4, 2014 1990) and Stéphane Beel (°1955) with love and respect Piano Steinway D, piano service Jacek & Svetlo for the arts. T anks to their brilliant architecture, scale and experiment encounter one another here in music, Sound engineer, recording supervisor & digital theatre, dance and architecture, in performances, concerts editing: Nicolas Callot and exhibitions, in art education and research. deSingel Photo Robert Holl © Benjamin Ealovega is a place for the contemporary, critical and cross-border canon and a breeding ground for artistic creation, new Photo Jozef de Beenhouwer © A. Condes trends and insights. Lay-out: Liesbet Lutin Producer: Luc Famaey

46 47 Arthur Meulemans

46 47