A. Analiza I Ocjena Postojećeg Stanja I Postojeće Dokumentacije
Total Page：16
File Type：pdf, Size：1020Kb
Prostorni plan posebne namjene NP "Biogradska gora" A. ANALIZA I OCJENA POSTOJEĆEG STANJA I POSTOJEĆE DOKUMENTACIJE Opis zahvata i položaj Granica Nacionalnog parka "Biogradska Gora" definisana je Zakonom o Nacionalnim parkovima (Sl. list CG br. 56/09) od 14. avgusta 2009. godine. Nacionalni park »Biogradska gora« obuhvata djelove teritorije Opština: Kolašin, Mojkovac i Berane, u granicama utvrđenim ovim Zakonom. Granica Nacionalnog parka iz stava 1.ovog člana počinje sa rijeke Tare kota 832, preko Jarčevih strana izbija na poligon 2032, a odatle na kotu 2005. Granica zatim skreće u pravcu istoka i izbija na greben iznad Šiškog jezera, pa u luku skreće i izbija na Veliku Ostrovicu na kotu 1907, zahvatajući Veliki Ursulovac izbija na Crnu Glavu- kota 2137. Odatle granica produžava u pravcu zapada izbijajući na kotu 1898, izlazi na Troglav, zatim produžava na katun Vranjak-kota 1787, skreće na sjevero-zapad na kotu 1890, katune Goleš i Crvenu gredu, izbija na Donji lumer-kota 1728 i spušta se do Lumerskog potoka. Potom granica produžava do ušća Lumerskog potoka u Taru, skreće u pravcu sjevera i ide lijevom obalom rijeke Tare do početne tačke. Članom 40 predmetnog Zakona predviđeno je donošenje Planova upravljanja Nacionalnim parkovima u roku od godinu dana od dana stupanja na snagu Zakona. Do donošenja planova primjenjivaće se Programi zaštite i razvoja Nacionalnih parkova za period od 2005-2010 na koji je saglasnost dala Vlada. U Programu zaštite, granica Nacionalnog parka "Biogradska Gora" definisana je Pravilnikom o detaljnim granicama nacionalnih parkova (Sl. list SRCG br. 19/84) kako slijedi: Nacionalni park obuhvata površinu od 5.650 ha, od čega u okviru Opštine Kolašin 3.470, Opštine Mojkovac 370, Opštine Berane 1.800 i Opštine Andrijevica 10 ha. Granica Nacionalnog parka "Biogradska gora" počinje sa mosta na Tari (kota 832), ispod koga je postavljen granični znak broj 1. i ide rijekom Tarom u pravcu sjevera sve do ušća Bjelojevića rijeke u Taru gdje je, na velikom kamenu postavljen granični znak broj 2. Odavde, granična linija naglo skreće ka jugu i jugoistoku i ide grebenom zvanim Karova kosa na kome je, na jednoj kamenoj ploči, postavljen granični znak broj 3., a odavde dalje nastavlja prirodnim razvođem do mjesta Šančevi (kota 1405) gdje je postavljen granični znak broj 4. Od Šančeva granična linija skreće prema jugu, zahvata dio katuna Laništa gdje je kod kolibe, na kamenoj ploči, postavljen granični znak broj 5., a odavde blago skreće prema jugoistoku i grebenom izlazi na Jarčeve strane (kota 1753) odakle nastavlja vododjelnicom u pravcu istoka do trigonometra 1921, na kome je, na kamenoj glatkoj ploči, postavljen granični znak broj 6. Granična linija dalje nastavlja u istom pravcu i preko graničnog znaka broj 7., koji je postavljen u prirodnoj udolini, produžava vododjelnicom do Razvršja (kota 2032), na kome je postavljen granični znak broj 8. Od Razvršja granična linija produžava ivicom grebena prema jugu i jugoistoku prateći prirodnu vododjelnicu koja odvaja sliv Bjelojevića rijeke od sliva Biogradskog jezera, gdje su, na isturenijim tačkama u reljefu, na čistim i glatkim pločama, postavljeni granični znaci broj 9. i 10. i izbija na vrh zvani Šaranac (kota 1966) na kome je postavljen granični znak broj 11. Rzup - Ecosign - Horwat HTL 1 Prostorni plan posebne namjene NP "Biogradska gora" Dalje, granična linija zadržava isti pravac i od Šaranaca ide oštrim grebenom u pravcu Crne lokve (kota 2008) na kojoj je postavljen granični znak broj 12. Od Crne lokve granična linija naglo skreće ka istoku, spušta se niz padine Crne lokve gdje su postavljeni granični znaci br. 13. i 14. zahvata dio uvale zvane Goveđa rupa, gdje je postavljen granični znak broj 15. i penje se prema prevoju na kome je postavljen granični znak broj 16., zahvata Tutić katun i ivicom šume produžava do Žubera (kota 1848) na kome je postavljen granični znak broj 17. Od Žubera granica blago skreće prema sjeveroistoku, zahvata dio šume na padinama Žubera, gdje su na pojedinačnim stablima bukve i smrče postavljeni granični znaci 18. i 19., zatim siječe uvalu i put Šiško jezero-katun Vragodo gdje je postavljen granični znak broj 20. i obuhvatajući Šiško jezero ponovo zahvata manji šumski kompleks i izbija na greben iznad Šiškog jezera, gdje je postavljen granični znak broj 21. Odavde granica dalje nastavlja prema jugoistoku i ide ivicom šume, izbija na sastave 2. tačke, gdje je postavljen granični znak broj 22. i dalje produžava u pravcu jezera Ševarine, zahvata ovo jezero i ide do znaka broj 23. koji je postavljen na jednoj bukvi, na putu pored samog jezera. Odavde granica skreće ka istoku i ide putem pored jezera, presjecajući put i ulazi u šumu, gdje je na bukovom stablu urezan granični znak broj 24., odakle produžava dalje, izbija na put koji vodi do ukrštanja puteva Kurikuće - Šiška i Kurikuće-Zekova glava gdje je, blizu ove raskrsnice, na velikom kamenom bloku postavljen granični znak broj 25. Dalje granična linija nastavlja putem za Kurikuće u dužini od oko 500 m do graničnog znaka broj 26., koji je postavljen na ivici puta na oko 25 m ispod seoskih kolibica. Odavde granična linija naglo skreće prema jugu, i idući uglavnom uz potok kroz gustu šumu, gdje su na usamljenim kamenim blokovima u potoku, postavljeni granični znaci br. 27. i 28., izbija na Veliku ostrovicu (kota 1907), gdje je postavljen granični znak broj 29. Granica dalje nastavlja istim pravcem, zahvata terene istočno od velikog Ursulovačkog jezera i izbija na Crnu glavu (kota 2137), gdje je postavljen granični znak broj 30., na velikom kamenu stancu pored oznake za trigometar. Odavde granična linija nastavlja niz padine Crne glave, zahvata Studenu vodu i preko Pešića rupa izlazi na kotu 1706, gdje je postavljen znak broj 31., a odavde naglo skreće na jugozapad zahvatajući prostor jugoistočno od Pešića jezera, izbija na Srednji krš gdje je postavljen znak broj 32., odakle produžava preko bezimenog brda na kome se nalazi granični znak broj 33. do Belila (kota 2056), na kome je postavljen granični znak broj 34. Granična linija dalje produžava padinom brda prema zapadu i jugozapadu, obuhvata Čuke i izbija na Čevačku glavu (kota 1907), na kojoj je postavljen granični znak broj 35. i dalje nastavlja u pravcu sjeverozapada, usijeca brojne potoke i jaruge izbija na Mican (kota 1945), gdje je postavljen granični znak broj 36. Od Micana granična linija ide istim smjerom, zahvatajući južne i jugozapadne padine Troglave, preko brda na kome je postavljen granični znak broj 37., sjeveroistočno od kolskog druma u katunu Vranjak (kota 1787), presijeca put Vranjak - Zekova glava i izbija na kotu 1872, blizu velike krivine, gdje je postavljen granični znak broj 38. Odavde granična linija skreće prema zapadu i sjeverozapadu izlazi na Kordelj (kota 1890), gdje je postavljen granični znak broj 39., zatim obuhvata katun Goleš, nastavlja u pravcu Lica, gdje je na jednom brdu naspram Lica Otaševih, južno od kote 1988, na kamenoj ploči, postavljen granični znak broj 40., odakle se granica naglo lomi i skreće na sjever i ide do kote 1988, na kojoj je postavljen granični znak broj 41. Granična linija dalje nastavlja u pravcu sjeverozapada, južno od Zejnilovih Rzup - Ecosign - Horwat HTL 2 Prostorni plan posebne namjene NP "Biogradska gora" rupa, gdje je postavljen granični znak broj 42., grebenom Lica Otaševih izbija na Platno (kota 1893), gdje je postavljen granični znak broj 43. zadržavajući isti smjer granična linija nastavlja razvođem preko brda Međedac (kota 1868), Crvena greda (kota 1687) do Donjeg lumera (kota 1728), na kome je postavljen granični znak broj 44. Sa Donjeg lumera granica skreće na zapad, spušta se u Lumerski potok, gdje su granični znaci br. 45. i 46., a odavde nastavlja Lumerskim potokom do njegovog ušća u Taru gdje je, na sredini potoka, postavljen granični znak broj 47. Od ovog graničnog znaka linija skreće u pravcu sjeveroistoka i rijekom Tarom ide do početnog znaka broj 1. ispod mosta na Tari. tj. do ulaza u Nacionalni park "Biogradska gora" (kota 832). Granica zaštitne zone Granica zaštitne zone Nacionalnog parka, određena u skladu sa Programom uređenja iz 1983. godine, počinje od ušća Svinjače u Taru, kod Kolašina i ide u pravcu sjevera rijekom Tarom do Sjerogošta, odakle preko kote 872, na Jadranskoj magistrali, skreće u pravcu sjevera i preko kota 1201 i 1010 u masivu Gradca silazi u Štitaričku rijeku, kojim vodotokom nastavlja do ušća u Taru. Odavde nastavlja rijekom Tarom do ušća Rudnice, uzvodno od Mojkovca. BIJELO POLJE MOJKOVAC BERANE KOLAŠIN ANDRIJEVICA granice Opština Nacionalni park Temeljni fenomen zona zaštite NP zahvat PPPN Bjelas Razmjera 1:250 000 0 1 2 3 4 5 Položaj NP Biogradska gora u zahvatu PPPN Bjelasica i Komovi Rzup - Ecosign - Horwat HTL 3 Prostorni plan posebne namjene NP "Biogradska gora" Od ušća Rudnice granica skreće u pravcu sjevero-istoka i istoka, izbija na Mučnicu (kota 1809), odakle nastavlja vododjelnicom u pravcu jugo-istoka, penje se na Turjak (trigonometar 1912), pa preko katuna Omar (kota 1741) i Novakovog dola (kota 1550), po istom pravcu izbija na Strmni pad (trigonometar 2007). Od Strmnog pada granica se lomi u pravcu juga i spušta na Bregove (trigonometar 1662), odakle skrećući na jugo-istok silazi u Kurikuće, a odatle ponovo skrećući prema jugu izbija na Sela, u dolini rijeke Jelovice, odnosno do ušća Krivuljskog potoka. Odatle granica nastavlja rijekom Jelovicom u pravcu jugozapada do ušća Kurmarije, a dalje na zapad vodotokom Jelovice do kote 1393 na putu Kolašin- Berane. Odavde skrećući na sjevero-zapad izbija na trigonometar 1777, južno od Raskrsnice, od kojeg se po istom pravcu spušta na kotu 1540 u dolini Dubokog potoka, a odatle idući ka jugo-zapadu nastavlja dolinom ovog vodotoka do ušća u Paljevinsku rijeku, u Jezerinama. Od Jezerina granica skreće na zapad slijedeći vodotok Paljevinske rijeke do naselja Mušovića rijeka. Odatle skrećući na jugo-zapad nastavlja rijekom Svinjačom do njenog ušća u Taru, kod Kolašina, odnosno do početne tačke granične linije.