Batililarin Seyahatnamelerinde
MEVLEVİLİK VE MEVLEVİHANELERDEN SÖZ EDEN BATILI SEYAHATNAMELERİ BİBLİYOGRAFYASI Dr. Rıza DURU [Bu makale “Mevlânâ Araştırmaları-2, Ed. Adnan Karaismailoğlu, Ankara: Akçağ, 2008, s. 183-210 arası”nda yayımlanmıştır. 01/02/2020 tarihinde Academia’daki yayını öncesinde bazı ekleme ve değişiklikler yapılmıştır.] Batılı seyyahların dervişlik gerçeğini tanıdıkları ilk mahaller genellikle Mevlevîhaneler olmuş ve adeta dervişlikle Mevlevîlik özdeş sayılmıştır. Yüzyıllar boyunca, hemen hemen her Hristiyan batı ülkesinin uyruğundan, birbirinden çok farklı sosyal kesimlerden ve meslek gruplarından seyyahlar, yine çok farklı amaçlarla Osmanlı ülkesine seyahat etmişler ve bu vesileyle, şahit oldukları Mevlevîler ve Mevlevîhanelerden seyahatnamelerinde bahsetmişlerdir. Bunlar arasında veliaht prens, prenses, kont, kontes, marki, lord, baron, general, diplomat, politikacı, milletvekili, casus, kaptan, asker, şövalye, belediye başkanı, doktor, cerrah, hâkim, avukat, şarkiyatçı, filozof, din bilgini, piskopos, vâiz, rahibe, rektör, üniversite öğretim üyesi, bilim adamı, kütüphaneci, yazar, şair, yayıncı, gazeteci, besteci, şarkıcı, mizahçı, tarihçi, kâşif, arkeolog, antikacı, nümizmatikçi, imalatçı, hayırsever, feminist aktivist, sosyalist, mason ve mistikler vardır. Seyyahların kimlikleri bir bakıma seyahatlerinin maksadını da belirlemiştir. Genellikle bir-iki yıl tutan seyahat ve ikametlerin üç ay kadar kısa ve 40 yıl kadar uzun süreni de olmuştur. Seyahatlerde yattan buharlı gemiye, trenden at arabasına, attan deveye, tahtırevandan yaya yürümeye kadar
[Show full text]