Bryologisch Verslag Van Het Voorjaarsweekeind 2009 Te Audinghen (Frankrijk, Boulonnais)
Total Page:16
File Type:pdf, Size:1020Kb
Bryologisch verslag van het voorjaarsweekeind 2009 te Audinghen (Frankrijk, Boulonnais) Dick Haaksma Woensdag 29 april. De camping Hoe anders was het op de 29-ste, stralende Ongeveer 17 kilometer ten zuidwesten van zon en een zomerse temperatuur. Al snel Calais ligt het plaatsje Audinghen. Op de ontstaat het vertrouwde beeld van een nabij gelegen Camping Municipal vonden de BLWG-kamp, het uitwisselen van ervaringen, BLWG-ers een gastvrije locatie om hun nieuwe ontwikkelingen binnen de bryologie, tijdelijke verblijven aan de Franse bodem vast gedane vondsten en dat allemaal onder het te prikken (fig. 1). In de namiddag van 29 genot van een glas wijn, een pint of een kop april stroomden de deelnemers langzamer- koffie. Men heeft elkaar weer gevonden. hand binnen, tot opluchting van enkele Natuurlijk komen ook de verwachtingen van vroege vogels die naar gelang de dag de komende dagen aan bod en al snel zie je vorderde aan een behoorlijk deelnemersveld hier en daar kaarten verschijnen en worden de begonnen te twijfelen. Enkele enthousiaste- daarvoor in aanmerking komende gebieden lingen waren hier al op maandag neer- als excursiemogelijkheid besproken en ver- gestreken en hadden twee dagen regen meende rijkdom ingeschat. moeten verwerken. Figuur 1. De camping (foto: Dick Haaksma). Buxbaumiella 88 (2011) 9 We zijn neergestreken in een kalkstreek met kwik in de thermometer zeker met diezelfde rotskusten, hier en daar een wat ouder bos, snelheid. T-shirts verdwijnen onder fleece en kalkrijke weiden, duinen en rotsen. O.a. de jassen. “Lekker buiten zitten” krijgt ineens Cap Griz Nez die het dichtst bij Engeland een andere dimensie. De meesten verdwijnen ligt, 28 kilometer, maar door de uitspoeling dan ook rap in de slaapzak om daar verder te wordt het kanaal daar toch elk jaar 1,30 meter bibberen. Dat het de volgende morgen niet breder. wit om ons heen is, wekt verwondering. Het was de eerste maar ook de koudste nacht van Terwijl de zon achter de bomen van het aan het kamp. de camping grenzende bos verdwijnt, zakt het Figuur 2. Cap Gris Nez (foto: Dick Haaksma). Donderdag 30 april. Bois d' officier heeft uit het Bois de Boulogne bomen Haringzelles, Cran Poulet & Cap struiken en planten laten overkomen en op Griz Nez ecologische verantwoorde wijze laten aan- Voor vandaag is gekozen voor een op- planten. Waarvoor in 2009 dank. Als je 25 warmertje vlak bij “huis”, het bosje naast de enthousiaste bryologen en lichenologen camping, Bois d'Haringzelles. Het bestaat gezamenlijk als groep een bospad laat voornamelijk uit essen, eiken en haagbeuk betreden waar zwaar met (korst)mos waartussen nog wat andere soorten bomen en begroeide bomen staan geeft dat een aardige struiken hun plek gevonden. Bijzonder is dat file. Voor een moeizaam passerende leek de leeftijd van het bos exact bekend is. In moet dat een komisch aanzien zijn, een stuk 1942 hebben de Duitsers daar, als op zoveel of 5 – 6 bomen waar een groep mensen, met plaatsen, een aantal bunkers gebouwd. Die een loep half in het oog gedrukt, over elkaar moesten door het aanplanten van een bosje heengebogen tegen de stammen gedrukt aan het oog worden onttrokken. Een Duitse staan. 10 Buxbaumiella 88 (2011) Maar het begon goed, de soortenlijst groeide gehouden zodat het binnen de overkapping gestaag met soorten als Anomodon een flink stuk aangenamer was dan “buiten” viticulosus, Cololejeunea minutissima, Fissi- Hier bleven we, heel laf, een tijdje staan en dens exilis, Fissidens gracilifolius, Lepto- luisterden naar het gekwaak van boomkikkers barbula berica, Metzgeria fruticulosa, bij een poel verderop. Apart sfeertje. Orthotrichum stramineum, Pohlia melanodon en een prachtige populatie Ulota phyllanth; Vrijdag 1 mei. Forêt Domaniale de we mochten niet klagen. Ook de indruk- Boulogne & duinengebied Slack wekkende betonnen verdedigingswerken Forêt Domaniale de Boulogne was het eerste leverde hun bijdrage in de vorm van doel van deze dag. Een stuk bos van circa 20 steensoorten aan. We verlieten het bos en vierkante kilometer, hetgeen toch met wandelden langs de felgele koolzaadvelden aanzienlijk aangeduid mag worden qua richting zee. De temperatuur liep snel op, oppervlak. Het staat in ieder geval bekend om fleecejassen – truien en dergelijke verdwenen de voorjaarsflora en onze vrienden de in rugzakken. Overal om ons heen fluitende lichenologen hebben het staan op een vogels, het leek wel vakantie. Tussen het bijzondere soort Lobaria pulmonaria die hier koolzaad wisten we nog Riccia glauca en R. nog voorkomt. In een kleine colonne rijden sorocarpa te vinden. Op Cap Griz Nez we naar deze locatie. Op het parkeerterrein aangekomen troffen we tussen het gras begint het ook hier wel hoopvol. In de kapselend Hennediella heimii aan. Ook greppel treffen we onder andere Pleuridium werden, naast de wat algemenere soorten, acuminatum aan. Het is zonder meer een Rhynchostegium megapolitanum, Bryum indrukwekkend bos, Boshyacinten, Daslook, gemmiferum en Tortula protobryoides Kever- en Mannetjesorchis (fig. 3) zijn zo gevonden. Henk Siebel had een verrekijker maar een paar van de voor ons bijzondere bij zich om naar mossen te zoeken?! Dat soorten. We volgen een verharde weg met de vroeg om nadere uitleg, zeker toen bleek dat onvermijdelijke uitstapjes naar mooie open Matthijs van Hoorn ook zo’n ding om zijn plekken, bemoste bomen, greppelkantjes en nek had hangen. Die Pentax Papilio 8.5 x 21 meer Bryologisch aantrekkelijke plekken is dan wel gemaakt om vlinders van dichtbij waaraan niet voorbij gegaan kan worden. Op te bekijken, maar tot onze verwondering zoek naar vak 99, waar niet alleen de eerder werkte het ook goed bij mossen. Een genoemde Lobaria moet staan, maar het door hebbeding dus. de aanwezigheid van deze soort waar- schijnlijk is dat we hier een oud bos De lunch werd aan zee tegen de steile aantreffen. Het vak wordt duidelijk aangege- kustrand genuttigd (fig. 2). Voldaan volgden ven en al zoekende kwamen we naast de we de kust naar het zuiden om zo bij het bijzondere licheen ook aan een mooie dorpje Audresselles uit te komen. Even een soortenlijst. Waarbij Leucodon sciuroides, terrasje pikken om iets drinken viel niet direct Metzgeria temperata, Oxyrrhynchium mee. Bij een restaurant was de keuken dicht, schleicheri er met de door Dirk de Beer dus je kon ook niets te drinken krijgen? Bij gevonden Microlejeunea ulicina er wel het volgende terras lukte het wel. Echter daar uitsprongen. En toch, voor zo’n rijk bos bleek “plat” water duurder te zijn dan bier. misten we wel een aantal soorten. Als we dan Door de akkers terug richting camping en het ook bij een paar stroompjes uitkomen waarin eerder bezochte bosje. Terug op de camping o.a. de larven van een salamandersoort zakte na een paar uur de temperatuur weer gevonden worden, gaat iedereen op zoek naar snel zodat een paar van ons zich warm gingen Trichocolea tomentella. Helaas blijft de soort lopen. Bij de rotonde vlak voor Audinghen onvindbaar. Los daarvan, zijn de 84 soorten stond een bouwsel achter een kruisbeeld wat die op de lijst prijken geen onverdienstelijke het midden hield tussen een hangplek en een oogst. We proberen nog een stuk bos aan de veldkapel. Een erg prettige bijkomstigheid andere kant van de weg, wel mooi, maar dat was dat het bouwsel heel de dag in de levert eigenlijk niets meer op dan een “brandende” zon had gestaan en beton bezwete rug. dientengevolge de warmte goed vast had Buxbaumiella 88 (2011) 11 Figuur 3. Forêt domaniale de Boulogne (foto’s: Dick Haaksma). 12 Buxbaumiella 88 (2011) Terug op de parkeerplaats splitst de groep camper aan een driemaandse tour begonnen zich, een paar kunnen de lokroep van het waren. Kijk zo moet het, niet achter de goudgele Belgische gerstenat niet weerstaan, geraniums zitten kwijnen, nee, gewoon op een ander deel zoekt zijn geluk nog in de pad met een campertje, vouwfietsen achterin. kalkduinen van Slack. Naar wat ik begrepen Ik mag dat wel. Intussen stond er op het heb is dat laatste een sportieve exercitie terrein nog steeds geen tent voor de geworden in het meelfijne zand, twee stappen jaarvergadering. Dit was dan wel aan- vooruit en een terug. De soortenlijst groeide gekondigd en kennelijk afgesproken met de er in ieder geval niet van aan. Eenmaal terug Franse beheerder, maar hier heerst grote op de camping dreef de gure wind de meeste onzekerheid over. En om in de open lucht te BLWG-ers naar de luxe van het restaurant. 1 vergaderen was het wel een beetje frisjes, mei is een echter een Franse feestdag. Het eigenlijk gewoon steenkoud. Dus dat was ook restaurant zat overvol en men kon daar dus geen optie. Daarbij bleek dat we ook een pas om 21.00 uur terecht. Dus toch maar voor beetje te weinig leden op het zomerkamp de tent een eigen potje koken dan? hadden om het vereiste quotum voor een jaarvergadering te halen. Al met al een Intussen werd ons gezelschap verrijkt met een (behalve voor het bestuur) komische, maar oudere evenwel krasse BLWG-er met zijn onhandige situatie. vrouw, Wim Loode, die met hun nieuwe Figuur 4. Gaspeldoornstruwelen op Le Communal van Ambleteuse (foto: Dick Haaksma). Zaterdag 2 mei. Cap Blanc Nez & stond vrij grote pollen en plakken Neckera le Communal - Ambleteuse crispa en Neckera complanata op de gruizige In tegenstelling tot voorgaande dagen is het bodem. Ook vonden we een aantal Weissia- bij het opstaan grijs en grauw. De tenten zien soorten. “Bryologen in de mist” zou een eruit als slappe vaatdoeken. Vlagen koude aardige titel geweest zijn voor dit gebeuren. mist trekken in slierten over de camping. Dat Vanaf de top werden de in het gras is even aanpassen. Vandaag staat het bezoek peuterende bryologen af en toe aan het zicht aan Cap Blanc Nez op het programma. Een onttrokken door overwaaiende mistvlagen. 158 meter hoge bult in het landschap, een Maar het is zonder meer een van de kalkklif direct grenzende aan de zee (fig.