Ilias Saxelmwifo Universitetis Entomologiisa Da Biokontrolis Kvleviti Centri Entomology and Biocontrol Research Centre of Ilia State University

Total Page:16

File Type:pdf, Size:1020Kb

Ilias Saxelmwifo Universitetis Entomologiisa Da Biokontrolis Kvleviti Centri Entomology and Biocontrol Research Centre of Ilia State University ilias saxelmwifo universitetis entomologiisa da biokontrolis kvleviTi centri Entomology and Biocontrol Research Centre of Ilia State University თეა არაბული Tea Arabuli ვაზის მავნებელი ტეტრანიხისებრი (Acari: Tetranychoidea) ტკიპები Vitis Pest Tetranychoid (Acari: Tetranychoidea) Mites ნაშრომი დაფინანსდა შოთა რუსთაველის ეროვნული სამეცნიეერო ფონდის მიერ. გრანტი N 2-2/05 The monograph was financed by Sota Rustaveli national scientific fond SRNSF. grant N 2-2/05 გამომცემლობა ”უნივერსალი” Pulishing House “UNIVERSAL” თბილისი - Tbilisi 2011 უდკ (UDC) ე თბილისი 0179, ჭავჭავაძის გამზ. 31. ტელ. 220164 Tbilisi 0179, Chavchavadze avenieu 31. Tel.: 995 32 220164 www.iliauni.edu.ge რედაქტორი: ერისტო ყვავაძე ბიოლოგიის მეცნიერებათა დოქტორი Editor: Eristo Kvavadze Doctor of Biological Sciences © თ. არაბული გამომცემლობა ”უნივერსალი”, 2011 თბილისი, ჭავჭავაძის გამზ. 19, ტელ: 22 36 09, 8(99) 17 22 30 E-mail: [email protected] ISBN 978-9941-12-507-2 2 შ ი ნ ა ა რ ს ი 1. შესავალი 2. მავნებელი ტეტრანიხისებრი ტკიპების შესწავლის ისტორია, მრავალფეროვნება და გავრცელება 3. ვაზის კულტურა საქართველოში და ტეტრანიხისებრი ტკიპების მავნებლობა 4. მასალა და მეთოდიკა 1. საიტების დახასიათება 2. მასალის შეგროვება 3. პრეპარატების მომზადება და რკვევა 5. საკუთარი გამოკვლევები: 1. კახეთის რეგიონის ვაზის მავნებელი ტეტრანიხისებრი (Acari: Tetranychoidea) ტკიპები 2. Eotetranychus pruni - ის და მისი ბუნებრივი მტრის (Phytoseius plumifer) რიცხოვნების დინამიკა ვაზზე 3. ვაზზე აღრიცხული უხერხემლო ცხოველები და მათი როლი 6. დასკვნა 7. ციტირებული ლიტერატურა 3 შ ე ს ა ვ ა ლ ი ტეტრანიხისებრი ტკიპები (Tetranychoidea) ობობასნაირთა კლასს განეკუთვნებიან, ისინი ფართოდ არიან გავრცელებულნი მთელს დედამიწაზე, გვხვდებიან ყველგან სადაც ყვავილოვანი მცენარეები იზრდება და წარმოადგენენ ხილის, ბოსტნეულის, მარცვლოვანი კულტურების, დეკორატიული და ველურად მოზარდი მცენარეების საშიშ მავნებლებს. მცენარეების პარაზიტი ტეტრანიხისებრი ტკიპები მცირე ზომის (0,40-0,5 მმ), სუსტად ქიტინიზებული საფარველის მქონე ცხოველებია, რომელთა დანახვა ბუნებრივ პირობებში შეუიარაღებელი თვალით შეუძლებელია. ტეტრანიხები ძლიერ სპეციალიზებული ფიტოფაგები არიან, თუმცა ზოგიერთი სახეობა ფართოდ გავრცელებული პოლიფაგების სახით გვხვდება. ტეტრანიხისებრ ტკიპებს მჩხვლეტავ-მწუწნავი ტიპის პირის აპარატი აქვთ, ისინი იკვებებიან მცენარეების ქლოროფილის შემცველი ორგანოებით: ფოთლებით, ყლორტებით, აგრეთვე ყვავილებით და ნაყოფებით. ტკიპების მიერ მცენარეთა დაზიანების შედეგად ვითარდება ქლოროზი, ნეკროზი, ზიანდება ნაყოფების ზედაპირი და წარმოიქმნება გალები, რაც აფერხებს მცენარეში მიმდინარე სასიცოცხლო პროცესებს და იწვევს მოსავლიანობის შემცირებას. ტეტრანიხებს ზიანი მოაქვთ იმ თვალსაზრისითაც, რომ მცენარეთა ვირუსების აქტიური გადამტანები არიან და დაავადებების ფართოდ გავრცელებას უწყობენ ხელს (Рекк 1959). ეკონომიკური თვალსაზრისით მცენარეების პარაზიტი ტეტრანიხისებრი ტკიპების ბიოლოგიის და ეკოლოგიის შესწავლა და მათთან ბრძოლის მეთოდების შემუშავება მეტად მნიშვნელოვანია. ტეტრანიხისებრი ტკიპები, როგორც სხვა კულტურული მცენარეების, ასევე ვაზის საშიშ მავნებლებს წარმოადგენენ. ადრეულ პერიოდში ტეტრანიხებს ვაზის მეორეხარისხოვან პარაზიტებად მიიჩნევდნენ, რაც ზოგ რაიონში და ვაზის ზოგიერთ ჯიშთან მიმართებაში მართლაც ასეა, თუმცა შემდგომში ჩატარებულმა კვლევებმა აჩვენა, რომ გარკვეულ შემთხვევებში ტკიპების მავნებლობა ვაზზე უფრო უარყოფით შედეგს იძლევა, ვიდრე მწერების და სხვა დაავადებების (Принц, 1932). ტეტრანიხისებრი ტკიპების საკვებს ვაზის ფოთლების უჯრედის პლაზმა წარმოადგენს, რომელსაც ისინი ქსოვილებიდან წუწვნის საშუალებით იღებენ. სტილეტით ჩხვლეტის შედეგად ირღვევა ფოთლის საფარველის მთლიანობა და მუქი წერტილები ჩნდება, რომლებიც თანდათან დიდდება და ყავისფერი ლაქების სახეს იღებს. ფოთლის დაზიანებულ ადგილზე უჯრედი წყვეტს განვითარებას, მის ირგვლივ კი ცოცხალი უჯრედები განაგრძობენ ზრდას, ცოცხალი და მკვდარი უჯრედების ასეთი განლაგების გამო ფოთოლი 4 იკრუნჩხება და დეფორმირდება, ხოლო დაზიანებული ადგილები ხმება. იმ შემთხვევაში, თუ ლაქები ფოთოლის მთელ ზედაპირს დაიკავებს, ფოთოლი კვდება და ვარდება, ამის შემდგომ მცენარეში მიმდინარე სასიცოცხლო პროცესები სუსტდება და იგი წყვეტს ზრდა-განვითარებას ( რუსიაშვილი, 1956). ვაზის დაზიანება ტეტრანიხისებრი ტკიპებით განსაკუთრებით ინტენსიურია გაზაფხულზე, როდესაც ახალ გამოტანილ ფოთლებზე დიდი რაოდენობით განსახლდება ნაზამთრი ტკიპები. ვაზის ნორმალური ზრდის პირობებში, როდესაც ტემპერატურა და ტენიანობა ოპტიმალურია, ტკიპებით გამოწვეული ზიანი ნაკლებად თვალსაჩინოა, თუმცა, თუ რაიმე გარემოების გამო ვაზის ნორმალური ზრდა შეფერხდა, ზიანიც აშკარად შესამჩნევი ხდება. ასეთ შემთხვევაში, ახალგაზრდა ფოთლები ნაადრევად ყვითლდება და იწყებს ჩამოცვენას, რის გამოც მცენარე სუსტდება, რაც ყურძნის, არა მარტო წლიური მოსავლის შემცირებას იწვევს, არამედ უარყოფითად აისახება მეორე წლის მოსავალზეც. ვაზის ტეტრანიხისებრი ტკიპებით დაზიანების შედეგად, ფოთლებში იცვლება სუნთქვის ინტენსივობა, კლებულობს ქლოროფილის (26%) და კაროტინის შემცველობა, იზრდება მარტივი (36.5%) და რთული (30.6%) შაქრების რაოდენობა, ყურძენში მცირდება “C” ვიტამინი, როგორც აღდგენილი, ისე დაჟანგული ფორმით; კლებულობს შაქრიანობა 3.1 %-მდე, ხოლო მჟავიანობა იზრდება 1%-მდე. რაც შეეხება მოსავლის რაოდენობას, ის 1 ჰექტარზე 77%-ით მცირდება. ძლიერი დაზიანების დროს კი მცენარე კვდება (დოლიძე, 1966). კვლევის მიზანს შეადგენდა კახეთში ვაზის პარაზიტი ტეტრანიხისებრი ტკიპების მრავალფეროვნების და ყველაზე ფართოდ გავრცელებული სახეობის ბიოლოგიის შესწავლა. 5 მავნებელი ტეტრანიხისებრი ტკიპების შესწავლის ისტორია, ბიომრავალფეროვნება და გავრცელება ტეტრანიხისებრი ტკიპების შესახებ პირველი სამეცნიერო შრომები 1832 წლით თარიღდება (Dufour, 1832). მომდევნო პერიოდში ამ მიმართულებით მუშაობდნენ კოხი (Koch,1836; 1838) და დონადიეუ (Donnadieu, 1875). შემდგომ საუკუნეში ტეტრანიხისებრი ტკიპების მიერ გამოწვეული ზარალის შესამცირებლად, მათი შესწავლა უფრო აქტიურად მიმდინარეობდა: ამერიკაში (Banks, 1900; Ewing, 1909; McGregor, 1919; 1928; 1936; 1941; 1945;1950; 1959; Oudemans, 1931; Pritchard and Baker, 1952,1955; Tuttle and Baker, 1968; Jeppson, Keifer and Baker, 1975.), ევროპის ქვეყნებში (Hirst, 1920, Vitzthum, 1929, Geijskes 1939; Womersley, 1940), ყაზახეთში (Вайнштейн, 1951,1960), სასომხეთში (Багдасарян, 1957) და აზერბაიჯანში (Халилова, 1963). საქართველოში (Лившиц, 1932; Reck, 1937, 1947, 1953, 1959, 1976;). ვაზის პარაზიტი ტეტრანიხისებრი (Tetranychoidea) ტკიპები ძირითადად განეკუთვნებიან ორ ოჯახს - ბრტყელტანიანი (Tenuipalpidae) და აბლაბუდიან (Tetranychidae) ტკიპებს და შვიდ გვარს - Bryobia, Eotetranychus, Oligonychus, Panonychus, Petrobia, Schizonobia, Tetranychus. დღეისათვის მსოფლიოში ჩვეულებრივ ვაზზე - Vitis vinifera აღრიცხულია 40 სახეობის ტეტრანიხისებრი ტკიპა (ცხრ. 1), რომლებიც მნიშვნელოვან ზიანს აყენებენ ვაზს თითქმის ყველა ქვეყანაში. ვაზის მავნებელი ტეტრანიხისებრი ტკიპების მრავალფეროვნებით გამოირჩევა აზიის (27 სახეობა), სამხრეთ ამერიკის (23 სახეობა) და აფრიკის (22 სახეობა) ქვეყნები. ვაზის მავნებელი ტეტრანიხისებრი ტკიპების შემდეგი ათი სახეობა (Bryobia praetiosa Koch, 1836, Oligonychus punicae (Hirst, 1926), Panonychus citri (McGregor, 1916), Panonychus ulmi (Koch, 1836), Petrobia (Petrobia) latens (Müller, 1776), Petrobia (Tetranychina) harti (Ewing, 1909), Tetranychus kanzawai Kishida, 1927, Tetranychus ludeni Zacher, 1913, Tetranychus turkestani (Ugarov & Nikolskii, 1937), Tetranychus urticae Koch, 1836) გავრცელებულია ყველა კონტინენტზე. ფართოდ გავრცელებულ სახეობებს შორის არის სპეციფიური სახეობებიც, რომლებიც ვაზზე მხოლოდ კონკრეტულ ტერიტორიაზე არიან აღრიცხული. აზიისათვის სპეციფიურია ოთხი სახეობის პარაზიტი ტეტრანიხისებრი ტკიპი: Eotetranychus geniculatus Ehara, 1969, Eotetranychus kankitus Ehara, 1955, Oligonychus litchii Lo & Ho, 1989, Tetranychus truncatus Ehara, 1956; ჩრდილოეთ ამერიკისთვის ოთხი: Eotetranychus truncatus Estebanes & Baker, 1968, Eotetranychus willamettei (McGregor, 1917), Eotetranychus yumensis (McGregor, 1934), Tetranychus pacificus McGregor, 1919; სამხრეთ ამერიკისათვის კი სპეციფიურია სამი სახეობა: Eotetranychus vinealis Flechtmann, 1993, Oligonychus acugni (Livshits, 1968), Oligonychus anonae Paschoal, 1970. 6 ცხრილი 1. მსოფლიოს ვაზის მავნებელი ტეტრანიხისებრი ტკიპების სია N სახეობები აზია აფრიკა ევროპა ამერიკა ამერიკა სამხრეთ სამხრეთ ავსტრალია ჩრდილოეთ 1 2 3 4 5 6 7 8 1 Bryobia praetiosa Koch, 1836 + + + + + + 2 Eotetranychus carpini + + + + (Oudemans, 1905) 3 Eotetranychus geniculatus + Ehara, 1969 4 Eotetranychus kankitus Ehara, + 1955 5 Eotetranychus pruni + + + + (Oudemans, 1931) 6 Eotetranychus rubiphilus + + Reck, 1948 7 Eotetranychus sexmaculatus + + + (Riley, 1890) 8 Eotetranychus smithi + + + Pritchard & Baker, 1955 9 Eotetranychus truncatus + Estebanes & Baker, 1968 10 Eotetranychus vinealis + Flechtmann, 1993 11 Eotetranychus willamettei + (McGregor, 1917) 12 Eotetranychus yumensis + (McGregor, 1934) 13 Eutetranychus banksi + + + + (McGregor, 1914) 14 Eutetranychus orientalis + + + + (Klein, 1936) 15 Oligonychus acugni + (Livshits, 1968) 16 Oligonychus anonae + Paschoal, 1970 7 17 Oligonychus bicolor (Banks, + + + + 1894) 18 Oligonychus biharensis (Hirst, + + + + + 1924) 19 Oligonychus coffeae (Nietner, + + + + + 1861) 20 Oligonychus litchii Lo & + Ho, 1989 21 Oligonychus mangiferus + + + + (Rahman & Sapra, 1940) 22 Oligonychus milleri + + + (McGregor, 1950) 23 Oligonychus peruvianus + + (McGregor, 1917) 24 Oligonychus punicae (Hirst, + + + + + + 1926) 25 Oligonychus vitis Zaher & + + Shehata, 1965 26 Oligonychus yothersi + + + (McGregor, 1914) 27 Panonychus citri (McGregor, + + + + + + 1916) 28 Panonychus ulmi (Koch, 1836) + + + + + + 29 Petrobia (Petrobia) latens + + + + + + (Müller, 1776) 30 Petrobia (Tetranychina) harti + + + + + + (Ewing, 1909) 31 Schizonobia viticola Meyer, + 1987 32 Tetranychus kanzawai + + + + + + Kishida, 1927 33 Tetranychus ludeni Zacher, + + + + + + 1913 34 Tetranychus mcdanieli + + McGregor, 1931 35 Tetranychus neocaledonicus + + + +
Recommended publications
  • Vascular Plants at Fort Ross State Historic Park
    19005 Coast Highway One, Jenner, CA 95450 ■ 707.847.3437 ■ [email protected] ■ www.fortross.org Title: Vascular Plants at Fort Ross State Historic Park Author(s): Dorothy Scherer Published by: California Native Plant Society i Source: Fort Ross Conservancy Library URL: www.fortross.org Fort Ross Conservancy (FRC) asks that you acknowledge FRC as the source of the content; if you use material from FRC online, we request that you link directly to the URL provided. If you use the content offline, we ask that you credit the source as follows: “Courtesy of Fort Ross Conservancy, www.fortross.org.” Fort Ross Conservancy, a 501(c)(3) and California State Park cooperating association, connects people to the history and beauty of Fort Ross and Salt Point State Parks. © Fort Ross Conservancy, 19005 Coast Highway One, Jenner, CA 95450, 707-847-3437 .~ ) VASCULAR PLANTS of FORT ROSS STATE HISTORIC PARK SONOMA COUNTY A PLANT COMMUNITIES PROJECT DOROTHY KING YOUNG CHAPTER CALIFORNIA NATIVE PLANT SOCIETY DOROTHY SCHERER, CHAIRPERSON DECEMBER 30, 1999 ) Vascular Plants of Fort Ross State Historic Park August 18, 2000 Family Botanical Name Common Name Plant Habitat Listed/ Community Comments Ferns & Fern Allies: Azollaceae/Mosquito Fern Azo/la filiculoides Mosquito Fern wp Blechnaceae/Deer Fern Blechnum spicant Deer Fern RV mp,sp Woodwardia fimbriata Giant Chain Fern RV wp Oennstaedtiaceae/Bracken Fern Pleridium aquilinum var. pubescens Bracken, Brake CG,CC,CF mh T Oryopteridaceae/Wood Fern Athyrium filix-femina var. cyclosorum Western lady Fern RV sp,wp Dryopteris arguta Coastal Wood Fern OS op,st Dryopteris expansa Spreading Wood Fern RV sp,wp Polystichum munitum Western Sword Fern CF mh,mp Equisetaceae/Horsetail Equisetum arvense Common Horsetail RV ds,mp Equisetum hyemale ssp.affine Common Scouring Rush RV mp,sg Equisetum laevigatum Smooth Scouring Rush mp,sg Equisetum telmateia ssp.
    [Show full text]
  • Mite Fauna (Arachnida: Acari) on Peach Cultivars in Presidente Prudente, São Paulo, Brazil
    Journal of Plant Studies; Vol. 1, No. 2; 2012 ISSN 1927-0461 E-ISSN 1927-047X Published by Canadian Center of Science and Education Mite Fauna (Arachnida: Acari) on Peach Cultivars in Presidente Prudente, São Paulo, Brazil Sônia Maria Nalesso Marangoni Montes1, Adalton Raga2, Aparecida Conceição Boliani3, Jeferson Luiz de Carvalho Mineiro2 & Pedro César dos Santos3 1 Sao Paulo State Agency of Technology Agribusiness-APTA, Regional Alta Sorocabana, Route Raposo Tavares km 561, Box 298, Presidente Prudente, SP 19015-970, Brazil 2 APTA- Biological Institute, Avenue Heitor Penteado km 3, Box 70 Campinas, SP 13001-970, Brazil 3 Paulist State University-UNESP, Campus de Ilha Solteira, Avenue Brasil, 56, Ilha Solteira, SP 15385-000, Brazil Correspondence: Sônia Maria Nalesso Marangoni Montes, Sao Paulo State Agency of Technology Agribusiness-APTA, Regional Alta Sorocabana Route Raposo Tavares km 561, Box 298, Presidente Prudente, SP 19015-970, Brazil. Tel: 55-18-3222-0732. E-mail: [email protected] Received: March 15, 2012 Accepted: May 20, 2012 Online Published: September 1, 2012 doi: 10.5539/jps.v1n2p173 URL: http://dx.doi.org/10.5539/jps.v1n2p173 Research supported by FAPESP (Processo nº05/55649-5) Abstract This study aimed to determine the mite diversity, population dynamics and to conduct a fauna analysis in plantations from four peach varieties established in the municipality of Presidente Prudente, SP, Brazil. The mite fauna from ‘Jóia 4’, ‘Ouromel 3’, ‘Regis’ and ‘Rei da conserva’ cultivars over the rootstock Okinawa were determined from December 2002 to February 2006. Samples composed by 72 leaves were collected fortnightly from upper, middle and lower third of each tree and four trees per cultivar.
    [Show full text]
  • D 3 Rhus Trilobata Oakleaf Sumac This Large (3-6’ Tall by 6-10’ Wide), Drought Tolerant Shrub Has Trilobed Leaves That Turn a Bright Red to Orange Color in the Fall
    D 4 Ribes sanguineum Red-flowering Currant Fragrant tri-lobed leaves are accompanied by pale to dark pink (and occasionally white) flower spikes in early spring. The shrub typically grows 3-5’ tall by 3-4’wide. The dark black, glaucous berries are not palatable. The striking spring flowers have made this shrub popular in the horticulture industry where numerous cultivars are available. Native from British Columbia to central CA, to eastern slopes of the Cascades in WA and northern OR, east to Northern ID. Rhus trilobata D 3 Rhus trilobata Oakleaf Sumac This large (3-6’ tall by 6-10’ wide), drought tolerant shrub has trilobed leaves that turn a bright red to orange color in the fall. Plants are either male or female with a bright red furry fruit produced on the female plants. It makes a nice midsize shrub for erosion control, or as a screen or hedge for a dry, sunny spot in the garden. The leaves have an odd odor when crushed and the fruit has a lemony taste when fresh, hence its other common names, Skunkbush Sumac or Lemonade Bush. Native to perennial or ephemeral streams or draws, chiefly east of the Rocky Mountains from Alberta to Mexico. Ribes sanguineum -D 3 Rosa woodsii Woods’ Rose Small, pale to dark pink flowers (petals up to 1”) bloom in clusters in late May. They grow 3-4’ tall and spread rhizomatously to form thickets making excellent cover for wildlife with their compound leaves and recurved prickles. If space is limited, their rhizomatous habit can become a major disadvantage so care must be taken to locate accordingly.
    [Show full text]
  • Apiaceae (Pimp
    Živné rostliny Druh vlnovníka, jeho bionomie Poznámka Živné rostliny polyfágních druhů Miříkovité – Apiaceae T Eriophyes peucedani (Pimpinella, Selinum aj.) Brukvovité – Brassicaceae T Aceria drabae (Cardaria, Capsella, Lepidium aj.) Lipnicovité – Poaceae K Aceria tenuis (Avena, Bromus, Dactylis aj.) Živné rostliny ostatních (steno- a monofágních) druhů jedle K Trisetacus floricolus (Abies) javor E Aceria carinifex, P Aceria cephalonea, O Aceria heteronyx, (Acer) P Aceria macrochela, E Aceria macrocheluserinea, P Aceria macrorhyncha, P Aceria myriadeum, E Aceria platanoidea, E Aceria pseudoplatani, A Aceria vermicularis, E Aculops aceris, P Aculops acericola, E Cecidophyes gymnaspis řebříček T Aceria kiefferi (Achillea) jírovec E Aculus hippocastani (Aesculus) zběhovec T Aceria ajugae (Ajuga) česnek N Aceria tulipae (Allium) olše E Acalitus brevitarsus, P Acalitus phyllereus, (Alnus) P Acaricalus trinotus, T Aceria longirostris, E Aceria nalepai, P Eriophyes alniincanae, E Eriophyes euryporus, P Eriophyes inangulis, P Eriophyes laevis pilát K Anthocoptes aspidophorus (Anchusa) pelyněk T Aceria artemisiae, T Aceria horrida, T Aceria subtilis (Artemisia) bukvice T Aceria solida (Betonica) bříza V Acalitus calycophthirus, E Acalitus longisetosus, (Betula) P Acalitus notolius, E Acalitus rudis, P Cecidophyopsis betulae, E Eriophyes leionotus, P Eriophyes lissonotus sveřep K Aculodes dubius (Bromus) zimostráz V Eriophyes canestrinii, P Eriophyes hypophyllus (Buxus) zvonek P Aceria campanulae, T Aculus schmardae (Campanula) habr E Aceria tenella,
    [Show full text]
  • Checklist of the Vascular Plants of Redwood National Park
    Humboldt State University Digital Commons @ Humboldt State University Botanical Studies Open Educational Resources and Data 9-17-2018 Checklist of the Vascular Plants of Redwood National Park James P. Smith Jr Humboldt State University, [email protected] Follow this and additional works at: https://digitalcommons.humboldt.edu/botany_jps Part of the Botany Commons Recommended Citation Smith, James P. Jr, "Checklist of the Vascular Plants of Redwood National Park" (2018). Botanical Studies. 85. https://digitalcommons.humboldt.edu/botany_jps/85 This Flora of Northwest California-Checklists of Local Sites is brought to you for free and open access by the Open Educational Resources and Data at Digital Commons @ Humboldt State University. It has been accepted for inclusion in Botanical Studies by an authorized administrator of Digital Commons @ Humboldt State University. For more information, please contact [email protected]. A CHECKLIST OF THE VASCULAR PLANTS OF THE REDWOOD NATIONAL & STATE PARKS James P. Smith, Jr. Professor Emeritus of Botany Department of Biological Sciences Humboldt State Univerity Arcata, California 14 September 2018 The Redwood National and State Parks are located in Del Norte and Humboldt counties in coastal northwestern California. The national park was F E R N S established in 1968. In 1994, a cooperative agreement with the California Department of Parks and Recreation added Del Norte Coast, Prairie Creek, Athyriaceae – Lady Fern Family and Jedediah Smith Redwoods state parks to form a single administrative Athyrium filix-femina var. cyclosporum • northwestern lady fern unit. Together they comprise about 133,000 acres (540 km2), including 37 miles of coast line. Almost half of the remaining old growth redwood forests Blechnaceae – Deer Fern Family are protected in these four parks.
    [Show full text]
  • Latifoglie 4
    Latifoglie 4 Ebook - Le Guide di www.giardinaggio.org Ebook Le Guide di www.giardinaggio.org Fragno In questa pagina parleremo di : Generalità Clima e terreno Impianto e tecniche di coltivazione Parassiti e malattie Caratteristiche del legno Varietà Aiutaci a crescere clicca Generalità Il Fragno (Quercus trojana) è una piccola quercia semisempreverde appartenente alla famiglia delle Fagaceae, con il tronco dritto e ramoso fino alla base, che assume spesso un portamento di tipo arbustivo. La chioma è arrotondata e espansa. A maturità raggiunge appena i 10-15 m di altezza, quindi pur essendo simile al Leccio ha dimensioni molto inferiori. La corteccia è di colore grigio cenere nelle fasi iniziali di sviluppo, poi grazie alla presenza di cristalli minerali si forma un un ritidoma scuro e fessurato, rugoso, e molto duro. I rametti dell’anno sono grigiastri e finemente pubescenti all’inizio, poi nel corso della stagione vegetativa diventano glabri. Le gemme sono piccole e ovoidali, pluriperulate e glabre. Le foglie sono semplici, ad inserzione alterna, di forma ovale lanceolata, simili a quelle del castagno ma molto più piccole, con un picciolo molto corto (5-6 mm) e con stipole che cadono nel giro di breve tempo. Le loro dimensioni si aggirano sui 6-10 cm di lunghezza e 1-3 cm di larghezza, e sono coriacee e lucide, con i margini seghettati e 8-14 coppie di denti ottusi e mucronati. Entrambe le pagine fogliari sono glabre, quella inferiore appare più chiara della superiore che è verde scuro a causa della presenza di sostanze cerose che la ricoprono, gli stomi sono ellittici o sub orbicolari, mentre la rima stomatica è decisamente ellittica.
    [Show full text]
  • Lajiluettelo 2019
    Lajiluettelo 2019 Artlistan 2019 Checklist 2019 Helsinki 2020 Viittausohje, kun viitataan koko julkaisuun: Suomen Lajitietokeskus 2020: Lajiluettelo 2019. – Suomen Lajitietokeskus, Luonnontieteellinen keskusmuseo, Helsingin yliopisto, Helsinki. Viittausohje, kun viitataan osaan julkaisusta, esim.: Paukkunen, J., Koponen, M., Vikberg, V., Fernandez-Triana, J., Jussila, R., Mutanen, M., Paappanen, J., Várkonyi, G. 2020: Hymenoptera, pistiäiset. – Julkaisussa: Suomen Lajitietokeskus 2020: Lajiluettelo 2019. Suomen Lajitietokeskus, Luonnontieteellinen keskusmuseo, Helsingin yliopisto, Helsinki. Citerande av publikationen: Finlands Artdatacenter 2020: Artlistan 2019. – Finlands Artdatacenter, Naturhistoriska centralmuseet, Helsingfors universitet, Helsingfors Citerande av en enskild taxon: Paukkunen, J., Koponen, M., Vikberg, V., Fernandez-Triana, J., Jussila, R., Mutanen, M., Paappanen, J., Várkonyi, G. 2020. Hymenoptera, steklar. – I: Finlands Artdatacenter 2020: Artlistan 2019. – Finlands Artdatacenter, Naturhistoriska centralmuseet, Helsingfors universitet, Helsingfors Citation of the publication: FinBIF 2020: The FinBIF checklist of Finnish species 2019. – Finnish Biodiversity Information Facility, Finnish Museum of Natural History, University of Helsinki, Helsinki Citation of a separate taxon: Paukkunen, J., Koponen, M., Vikberg, V., Fernandez-Triana, J., Jussila, R., Mutanen, M., Paappanen, J., Várkonyi, G. 2020: Hymenoptera, sawflied, wasps, ants and bee. – In: FinBIF 2020: The FinBIF checklist of Finnish species 2019. – Finnish Biodiversity
    [Show full text]
  • Comparative Phylogenomics Uncovers the Impact of Symbiotic Associations on Host Genome Evolution
    Comparative Phylogenomics Uncovers the Impact of Symbiotic Associations on Host Genome Evolution Pierre-Marc Delaux1*, Kranthi Varala2, Patrick P. Edger3,4, Gloria M. Coruzzi2, J. Chris Pires3, Jean-Michel Ane´ 1* 1 Department of Agronomy, University of Wisconsin–Madison, Madison, Wisconsin, United States of America, 2 Center for Genomics and Systems Biology, New York University, New York, New York, United States of America, 3 Bond Life Sciences Center, Division of Biological Sciences, University of Missouri, Columbia, Missouri, United States of America, 4 Department of Plant and Microbial Biology, University of California, Berkeley, Berkeley, California, United States of America Abstract Mutualistic symbioses between eukaryotes and beneficial microorganisms of their microbiome play an essential role in nutrition, protection against disease, and development of the host. However, the impact of beneficial symbionts on the evolution of host genomes remains poorly characterized. Here we used the independent loss of the most widespread plant– microbe symbiosis, arbuscular mycorrhization (AM), as a model to address this question. Using a large phenotypic approach and phylogenetic analyses, we present evidence that loss of AM symbiosis correlates with the loss of many symbiotic genes in the Arabidopsis lineage (Brassicales). Then, by analyzing the genome and/or transcriptomes of nine other phylogenetically divergent non-host plants, we show that this correlation occurred in a convergent manner in four additional plant lineages, demonstrating the existence of an evolutionary pattern specific to symbiotic genes. Finally, we use a global comparative phylogenomic approach to track this evolutionary pattern among land plants. Based on this approach, we identify a set of 174 highly conserved genes and demonstrate enrichment in symbiosis-related genes.
    [Show full text]
  • We Hope You Find This Field Guide a Useful Tool in Identifying Native Shrubs in Southwestern Oregon
    We hope you find this field guide a useful tool in identifying native shrubs in southwestern Oregon. 2 This guide was conceived by the “Shrub Club:” Jan Walker, Jack Walker, Kathie Miller, Howard Wagner and Don Billings, Josephine County Small Woodlands Association, Max Bennett, OSU Extension Service, and Brad Carlson, Middle Rogue Watershed Council. Photos: Text: Jan Walker Max Bennett Max Bennett Jan Walker Financial support for this guide was contributed by: • Josephine County Small • Silver Springs Nursery Woodlands Association • Illinois Valley Soil & Water • Middle Rogue Watershed Council Conservation District • Althouse Nursery • OSU Extension Service • Plant Oregon • Forest Farm Nursery Acknowledgements Helpful technical reviews were provided by Chris Pearce and Molly Sullivan, The Nature Conservancy; Bev Moore, Middle Rogue Watershed Council; Kristi Mergenthaler and Rachel Showalter, Bureau of Land Management. The format of the guide was inspired by the OSU Extension Service publication Trees to Know in Oregon by E.C. Jensen and C.R. Ross. Illustrations of plant parts on pages 6-7 are from Trees to Know in Oregon (used by permission). All errors and omissions are the responsibility of the authors. Book formatted & designed by: Flying Toad Graphics, Grants Pass, Oregon, 2007 3 Table of Contents Introduction ................................................................................ 4 Plant parts ................................................................................... 6 How to use the dichotomous keys ...........................................
    [Show full text]
  • The Plant List
    the list A Companion to the Choosing the Right Plants Natural Lawn & Garden Guide a better way to beautiful www.savingwater.org Waterwise garden by Stacie Crooks Discover a better way to beautiful! his plant list is a new companion to Choosing the The list on the following pages contains just some of the Right Plants, one of the Natural Lawn & Garden many plants that can be happy here in the temperate Pacific T Guides produced by the Saving Water Partnership Northwest, organized by several key themes. A number of (see the back panel to request your free copy). These guides these plants are Great Plant Picks ( ) selections, chosen will help you garden in balance with nature, so you can enjoy because they are vigorous and easy to grow in Northwest a beautiful yard that’s healthy, easy to maintain and good for gardens, while offering reasonable resistance to pests and the environment. diseases, as well as other attributes. (For details about the GPP program and to find additional reference materials, When choosing plants, we often think about factors refer to Resources & Credits on page 12.) like size, shape, foliage and flower color. But the most important consideration should be whether a site provides Remember, this plant list is just a starting point. The more the conditions a specific plant needs to thrive. Soil type, information you have about your garden’s conditions and drainage, sun and shade—all affect a plant’s health and, as a particular plant’s needs before you purchase a plant, the a result, its appearance and maintenance needs.
    [Show full text]
  • Species of Septoria on the Fabaceae, Subfamily Faboideae, Tribe Genisteae
    ZOBODAT - www.zobodat.at Zoologisch-Botanische Datenbank/Zoological-Botanical Database Digitale Literatur/Digital Literature Zeitschrift/Journal: Sydowia Jahr/Year: 1992 Band/Volume: 44 Autor(en)/Author(s): Farr David F. Artikel/Article: Species of Septoria on the Fabaceae, subfamily Faboideae, tribe Genisteae. 13-31 ©Verlag Ferdinand Berger & Söhne Ges.m.b.H., Horn, Austria, download unter www.biologiezentrum.at Species of Septoria on the Fabaceae, subfamily Faboideae, tribe Genisteae D. F. Farr Systematic Botany and Mycology Laboratory Agriculture Research Service, U.S.D.A. Beltsville, Maryland Farr, D. F. (1992). Species of Septoria on the Fabaceae, subfamily Faboideae, tribe Genisteae. - Sydowia 44: 13-31. Fourteen taxa of Septoria that have been described on members of the Fabaceae, subfamily Faboideae, tribe Genisteae were studied. Seven taxa are accepted including the new taxa Septoria sulphurei, S. cytisi var. alpini, and S. cytisi var. petteriae. Conidial morphology, hosts and lesion morphology were found to be valuable in separating taxa. Illustrations and a key to the accepted taxa are included. Keywords: taxonomy, coelomycetes, pycnidial fungi, Deuteromycotina. The Fabaceae contains many economically important taxa, sev- eral of which have been reported to be infected with species of Septoria, including S. astragali Roberge in Desmaz. on Astragalus, S. glycines Hemi on Glycine, S. fulvescens Sacc. on Lathyrus, and S. pisi Westend, on Pisum. This paper covers the taxonomy of the Septoria species that have been reported on members of the Fabaceae, subfamily Faboideae, tribe Genisteae, as part of a larger study of the approximately 160 species of Septoria reported on the Fabaceae. The tribe Genisteae was chosen primarily because the type of the genus, Septoria cytisi Desmaz., occurs on Cytisus, one of the genera in this tribe.
    [Show full text]
  • RIBES (GROSSULARIACEAE) POLLINATION in NORTHERN CALIFORNIA: STRONG OVERLAP in VISITOR ASSEMBLAGES DESPITE FLORAL DIVERSITY by Ja
    RIBES (GROSSULARIACEAE) POLLINATION IN NORTHERN CALIFORNIA: STRONG OVERLAP IN VISITOR ASSEMBLAGES DESPITE FLORAL DIVERSITY By Jade Paget-Seekins A Thesis Presented to The Faculty of Humboldt State University In Partial Fulfillment of the Requirements for the Degree Master of Science in Biology Committee Membership Dr. Michael Mesler, Committee Chair Dr. Erik Jules Dr. John Reiss Dr. Paul Wilson Dr. Michael Mesler, Graduate Coordinator December, 2012 ABSTRACT RIBES (GROSSULARIACEAE) POLLINATION IN NORTHERN CALIFORNIA: STRONG OVERLAP IN VISITOR ASSEMBLAGES DESPITE FLORAL DIVERSITY Jade Paget-Seekins The genus Ribes displays extensive floral diversity. The pollinator shift model suggests that such diversity is an outcome of species shifting to specialize on new pollinators. To test this model, I surveyed the flower visitors of 14 Ribes species at 44 sites in northern California and southern Oregon. Visits to sympatric species in other genera were also counted at each site. For purposes of analysis, visitors were placed into one of ten functionally equivalent groups. Ribes species were chosen to maximize differences in flower size and form; ten floral traits were measured for each species to characterize these differences. Ordination and correlation approaches were used to compare visitor assemblages, both within and between species, as well as to examine the match between differences in flower morphology and visitor assemblages. I found only weak support for the pollinator shift model. Despite the marked differences between Ribes flowers, most of the 14 species were visited primarily by bees. In general, differences in floral morphology were poor predictors of differences in visitor assemblage, but flower depth and width were both correlated with the ordination of species in visitor space.
    [Show full text]