D. SPECIMEN ACADEMICUM, : de TUTELA i SUMMI MAGISTRATUR,

1« λ t Quod, SUFFRAG. AMPLISS, FACULT. PHILOSOPH. )- , ■ IN REG. A CAD. UPSALIENSI, praeside. is' S:* R:.t M:tis F/RO, MAGFIDEI d-.no johanne ihre, Reg. Canc. CONSILIARIO, Eloqv. et Polit. PROEESS. Reg. et Skytt. Acad. l. h. et S. R. S. MEMB. nec non Facult. Philos. h. t. DEC AN. Max. Spect. VUBLlC/E BONORUM EXAMINI MODESTE SUBMITTIT Regius Alumnus, andreas betulin, SUDERMANNUS. IN AUDIT. CAROL. MAJ, D. XXI. MARTII, ANNI MDCCLVIII. Η.Λ. M. S. h UFSAIIAE,KxqüA. L. M. HÖJER,Reg. Ac»d. Typogr. J KONGL. MAJ-.TS TRO-TJENARE och CAPITAINE vid Upplands Regimente till fot, Samt RIDDARE af Kong!. Svårds - Orden, välborne herren, Herr LARS LEUEL, Min Förnäme GYNNARE och VJLGöRÄRE. Den. Ogemena. Bevågenhet. Som. Herr. CAPITAINEN. Gjordt. Sig. Et. Ståndigt. Nöje. At. Vifa, Mig. År. Vål. Större. Än. At. En. Deremot. Svarande. Vördnad» Kan. På. Detta. Blad. Uttryckas. Uptag, Dock. Gunftige. Herre. Med. Blidt. Anlete. Detta. Som. Hafver. Båttre. Uppfat. Ån. Utförande. Att. Den. Högfte. Guden Tåktes. Bekröna. Herr. CAPiTAINEN, Med. En, Lång. Och. Fullkomlig» Sållhet. År. En. Önfkan. Lika. Beftåndig. Som. Den. Djupa. Vördnad. Med. Hvilken. Jag, Har. Den. Åran. Att. Vara^ Välborne Herr CAPITAINENS och RIDDARENS

bdmjukafte Tjenare, ANDREAS BETULIN. MANTALS - COMMISSARIEN i Efchilstuna Lån, högaktade herrny Herr AXRL CHRISTOPHER LJUNG, Min Gunflige GYNNARE.

myndare af fin Pupill, det kan ock Herr COM« ΗvadMISSAR1ENen Fader kanmedåfkaall afråttfin fodraSon , afenmig.trogenLifvetFör¬ år en ringa fkånck , når defs nödiga behof faknas : Har intet Herr COMMISSARIEN gifvit mig det förra, få har Han dock rundt bidragit til det fednare. Ty ifrån den ftund , jag förft hade den åran , att komma i Herr COMMISSARIENS hus, har jag fått tålja få många prof af öm-och godhet, att jag ej vet, om af en Fader flera kunna våntas. Når åtankan håraf intager mitt finne, förfaller jag i få mycket ftörre oro öfver den fkuld, i hvilken jag häftar, ju mindre hopp till defs albördande för mig vara kan. Men fom det ofta tillfreds ftåller en bor- genår , att fkulden erkånnes ; hafver jag till den åndan utvalt defia blad , att blifva en, faft ofullkomlig för- ikrifnlng af min erkånila och vördnad. Blifver den be- någit antagen och uttydd , vinner jag all min önlkan. KERren utgjute fina ymniga håfvor öfver Herr COM¬ MISSARIEN och Hans hela Hus, och förlånge Hans lif med många och förnögliga dagar ! Bönhöres jag hårutin- nan, blifver min glädje ej mindre, ån den högaktning, med hvilken jag framhärdar, att till det ytterfta vara Högaktade Herr COMMISSARIENS

ödmjuke Tjenare, ANDREAS BETULIN. eft,ut qu! cum imperio funt,Re- ges Principesque, jam Patriae Wy/lM Patres» jam civium fuorum tutores appel- lentur. Quo vero jure, quoque fun. damento hunc titulum gerant, id e^' ^110^ praeienti opella declara- tom ^^ml}s5 idque i ta ut omnium Ρ7*1710? praeelfis arfrbagibus > qus u- triusque & Pupilli & Tutoris condi¬ tio fit, difquiramus, deinde cum iisdem ccnferamus easn reJattonem, quse Principern inier & cives eil communiter dicuntur infantes Pupilli velliberi, parentibus brba- ti} qui per astatem fibi rebusquefuis confulere nequeunt. Tutor vero, qui rogatus liberorum ejusmodi curam infe fufciplt, eis nim. eorumque bonis tantlsper dum ipfi juitam profpiciendo, atiigerint ietaiem, & ad fe rite gubernanda idonei fuaque evaferint. Hinc patet, Turoris officium In eo in primis confiftere, ut ftatumpupilli tarn quam internuro, extenum, omni, qua unquamfieripoffit, folicitu- dine perfeiliorem reddat, eumque ideo gaudere jure, pu¬ pilli a&iones eatenus dirigendi, quatenus finis obtinendus reqqiritj unde aparte pupilli oritur obligatio, Tutoriob- iequiom ) J ( WS>

fequium tantum & tamdiu, quantum & quamdiu iderailfe finis poftulai, praeftandi. Homines jam, in civitare de¬ gentes, fefe variis modis pupillorum inftar habere, fihi- que non femper profpicere fatis poiTe, non eft, quod multis probemus: qui enim expendit, quam ardua, & im· pedimentis innumeris obfita, fit ad felicitatis palatium via, &jquam facilis hominis corrupti a recfta aberratio, non poterit huic veritati fuum denegare fuffragium. Quod cum i ta ita fit,Tuteide a!icujus,qui ipfis confuiat, eorumque aftiones ad id, quod vere conducat, dirigat, fubfint, ne- ceffe eft. Summi autem Magiftratus eft, falutem eorum, qui in ejus funt ditione ac poteftate, omni & tempore & ratione, propio etiam pofthabito commodo, promovere: quemadrnodum & Cicero hane rem optime declarat Lib. 1. Off. c. XXV. Omnino, inquit, qui Reipl, prcefuturi" funt, duo Platon is prcecepta teneant: unum,ut urilitatem" civium fic tueantur, ut quaecunque agunt, ad eam refe-Ct rant,obliti comniodorum fuorum : alterum,ut totumcor-" pus Reipl. current, ne, dum partem aliquam tuentur, re-'c fiquas deferant. Ut enim Tutela, fic procuratio Reipl." adutilitatem eorum , qui commiffi funt, non quibuscom- miiTai gerenda eft. Ad hasc habet S. Magiftratus jus , fubditorurn adiones eatenus determinandi, iique viciflitn ad vivendum voluntati Ejus convenienter funt obligati, quatenus finis focietads, in quam eoaluerunt, id impe- rat. Hinc nihil obftare videtur, quominns S. Magiftra¬ tus fubditorurn Tutor falutetur. Et confiftit Ejus Tutela In cura, quam gerit, fubditorurn, quando ipft fibi profpi¬ cere aut nequeunt > aut nolunt. §. π. Vit(ß fubditorurn profpiciet S. Magiftratus. Ut genus humanuni creicat& multiplicetur,voluntati fum- mlConditoris norrfolum convenit, fed Reipl. edam maxi- me intereii; ut ejus membrä muldpiicentur, Si enim fecu- ritas. «0 ) 6 ( &&

ritas, tanquam finis primarius, ob quem homfnes, rell- cRo ftatu naturali, in civilem transierunt, obtineri pote- rit, tanto civitas gaudere debet civium numero, quantus ad vim externam propulfandam & fines tutandos fufficiat. Prseterea Respl. varia habet munia, quae omnia, fi ipfa felix audiat, rite funt obeunda j quod tarnen fine civium copia l'ruflra exfpe

debentur , verum fcientias etiam & artes varias, quibus olirn Reipl. fibique fit profutura, addifcersdi ,quin &per- fpiciendi, qua ratione vifa ad virtutem ac honeftatem fit componenria. Huc fpedant quoque Orphanotrophia, ut- pote in nuibus liberi egeni publica impenfa aiuntur , & ea, quce ipüs necefiaria fit, notitia imbuuntur. Ut jam res m bis, «oue ac il Iis, rite & debita diligentia geratur, Magiftratus vi fuse Tutel« facief. §. III. • Moqiflratus vem religione imbuet fnbåitos. Religionem efTe omnis, veri nominis, profperitatis ftmdamentum , tanto minus quemquam, revelationis luce coiluftratum, negaturum crediderim, quanto verius eft, ipfos gentiles, denfis alias ignorantice ac erroris tenebris invo- ) B ( $££>

involutos, id agnoviflfe. AHorum teftimonia ut omittäm, rem optime illuitrat Livius: Omnia, inquit, profpera colentibus Deos , adverfa Jpementibus. Inter religionis encomia etiafn refertur, quod fit columen focietatis ci¬

vilis, & vinculum, quo Irnperantis & fubditorum , nec non horum animi iüvicem conjunguntur, firmiffimum, fons omnium virtuturn, robur & pulcritudo fingulorum, quae hominibus incumbunt, officiorum. Tantum cum fit , tanti religio cceli donum boni rnaier, nihil eil magis ne- ceiTarium, felieius nihil, quam ur inter omnia civitatis membra floreat. Incongrua fane eil fententia eorum, qui, iolam probitatern vitaeque integritatem totam religionem abfolvere Tibi pcrfvadent, ac perinde eflfe, quid quisque de DEO rebusque divinis fentiat. Nam , prseterquarn quod homo ex omnibus animse facultatlbus, adeoque & inteliedlu , DEO fervire debeat , voluntas ad nihil fe poteil determinare , nifi quod intelledlus ut bonum re- prsefentat : Γϊ itaque iiie vei nullas vel faifas de DEO, Ejusque voluntate haberet ideas, foret vitae probitas aut nulla , aut faifa. Redls igitur ilatuitur, religionem dua- busabfolvi partibus, redlo nempede DEO fenfu, & redlo illius cultu. Redlurn de DEO fenfum is habet, qui DEO attribuit , ejusmodi perfedliones quae Ei revera compe- tunt; talfum autem, qui Ei affingit falias perfedliones, h, e. tales imperfedliones, quse Ente excelleotifljmo prorfus funt indignae. Quales jam de DEO foventur conceptus, talis quoque evadit is, qui eis inaedificatur, cultus , & quemadmodum illi vel veri vel falft eiTe poflfunt, ita & hic : religio itaque ipfa in veram & faliam difpefcitur. Ut religiones falfae polTunt eile varise, pro varietate falforum de DEO eonceptuum, ita vera non eil nifi unica, fola- q'ue digna, quse ab hominibus, qui finem creationis im- plere cupiunt, apprehendatur. Hanc jam ut cives ample- dläntur > Magiftratui cordi erit. Primuna itaque intelle¬ dlus 55® ) 9 ( 55®

iftus vera DEI cognitione eil imbuendus : a t cum ille fit facultas animas neceflaria, quce ad rem aliter fibi reprae- fentandam, ac ei obverfatur, adigl nulla vi poteft, patef, fi intellefortuna poteil loco viétorias cla- dem adferre: & fi vel maxime vi&oria reportaretur, id tarnen non fit fine effufione fangvinis 5 perditur igitur ma- jus bonum pro minori. Contra lucrum eil certum, & fi· mul fuave, quod ex bona ceconomia & propria induftria hauritur, & Magiftratui laudi iane ducitur majori, fi fub- diti fine vitas difcrimine ditefcant. Eis itaque aperiet vias, fe fuosque honefto modo alendi, &fimul, ut ipfi patefa&as rite ingrediantur, curabit. In ceconomia pub¬ lica primum fibi merito vindicat Iocum agricultura, quip- pe quae maximam partem eorum> quae ad vitam fuftinen- dam funt opus, fuppeditat, & per largos proventus opi- ficia & commercia fundat. Cicero eam fummo effert en- "comio : omnium, inquit, rerum , ex quibus aliquid "adquiritur, nihil eft agricultura melius, nihil uberius, "nihil dulcius, nihil homine dignius: de Off. Lib» I. c. XLIi. Ut igitur tantus hominum numerus, quantus faris eft, ei fe confecret, & folertiam, quse debet, circa eam adhibeat, Magiftratui curae erit: illud obtlnetur, fi hasc vivendi ratio in honore habeatur, fecuritate & maxima, qua ) Il C SS» quafieri poteft, ab oneribus immunitate ornettir: hoc au· tern, fiagricolae de modo, quo ager optime colatur, eru- diantur, & novis inventis locupletentur, &id, quodma· ximum addit robur, fl praemia folertibus, pcense autem defidibus proponantur. Prata magnum etiam exhibent vitie fubfidium: qui enim indefeiTam eis colendis impen- dunt operam, habent, quo varia anlmalla alere queant; unde ipfis non folum plurima vidlus amicftusque adminicu- la, fed etiam opes adfiuere pofiint, ut practeream gratiam, quam agri pingvefa&i eis habent. Qui perpendit, quam neceflariae generi humano fint filvee, non frivolum judi- cab.it conatum eorum, qui in iis curandis, arboribus ferendis ac plantandis defudantj inde enim non modo quod proprio fatisfaciat ufui, fed & quod aiiis impertiatur, fuppetet. Quando animum advertimus ad ingentem peco- ris sequorei copiam, quam S. rerum Conditor mortalium ufui deftinavit, non pollumus non contendere, pifcatu- ras in ftagnis & maribus amplifiimum prcebere hominibus vitse adjumentum. Quantas inde Hollandia & Anglia hau- ferint opes, dixi vix poteft. Ut ideo fubditi hamis ac re- tibus traélandis affuefiant, Magiftratus relinquitur curse. Quum terra in grernio fuo magnos& eximios foveatthef- auros, fequitur, homines eis inveniendis, eruendis ac purgandis operam addicentes, habere vivendi rationem, quoe eos fua mercede non fraudet. Metallifodlnas Reipl. maximo eile commodo, negari nec poteft; nam metalla, praeter ufum, quem in vita communi pro variis fupelle&ilibus, fabricis & inftrumentis conficiendis prse- ßant, pofiunt vel immediate in nuramos converti, ve! cum pecuniis exterorum commutari; utroquemodo opes adfluunt civitati, aerarium publicum locupletatur, & fub¬ diti a multis tributis liberantur. Tantae cum fit res me-

tallica neceflitatis 3 utilitatis tantae, fubditi ei Iaborem af- iiduum, ac improbum nulla ratione denegare debent. Res B 2 pau- ) >2 ( ©ö> pauclffimse es, qua nafcuntur, forma humano adplicari poflunt ufui, priusquam humana arte ac* induilria aliam induant. Materias rudes ad exteros exportare , & cum rebus ab illis nobilitatis commufarc, fine maximo Reipl. damno fieri non poteft 5 hoc enim paéto non regionis fo- lum proventus emigrant, Ted tantum etiam fecum trahunt argenti, quanti fuam extranei facere cupiunt operam. Ad malum tam exitiale avertendum,e re maxime eit,ut offi¬ cin« per urbes erigantur, &fubditi, ad artes manuarias ac opificia exercenda excitentur, atque neceflfaria fcientia ditentur: fic multi« hominum millibus exhibetur occafio merendi, de quo vi ) π C tranquillitas, tanquam e- jus fundamentum acrobur, defideratur ; fi itaque cives felices audient, in vi tam externa, quam interna ab iis arcenda omnes intendere debet nervös Magiftratus. Ad illam pertinent hoftiles irruptiones, regionum depopula. fiones ac exuftiones, quibus pejus ac funeftius excogita- ri poteft nihil : quod homines non domiciliis modo & fupelletftilibus , verum ipfa quoque vita fsepiffime fpo- liant. Optimum ad haec mala avertenda coniilium eft quidem amicitia cum vicinis fantfta & inviolata fervanda ac fcederibus confirmanda : at cum fides rara fit in terris avis, & mala alios infultandi libido cito animos mutet» Magiftratui femper pro finibus tutandls eft excubandum ac vigilandum , ne dum omnia videntur pacata, hoftes regiones ex improvifo inundent, & iubditorum bona de- preedentur. Fer vim internam intelliguntur mala^ qu® civis ; 14. ( «BB civis elvi inferre poteft. Quod vinculum focietatis, in quam homines coaluerunt, oinnes in officio continere, nonvaleat» teiiatur omnis sevi hiitoria; nam nulla setate defuerunt, nec forte pofthac deerunt ii, qui per violen- tam deje&ionem, rapinas, furta ac Iraudes fratres ac fo- cios fuis bonis erpungere, immo & ipfi vitse infidiari au- lint. Graviores igitur catenae rnalignis funt injiciendse, leges loquor, & fan&iones pcenales, atque judicia, ut- pote quae fanétam legum obfervantiam procurabunt Hac ratione ut juftitia externa & fecuritas publica inter o- nines floreat cives, Magiftratus operam navabit. Peri- eula, quae per cafus adverfos in capita hominum incidere poflunt, quas inter referuntur ineenfiones , naufragia, Caritas annonse, morbi peftiferi, cetera, ejus quidem funtindolis, ut prudentia humana, intentis licet Omni¬ bus nervis, non femper impedirequeat, quominus acci- dant 5 fed providere tarnen poteft, ne, dum obveniunt) ul- timam adlerant ruinam. Sic pericula naufragiorum ac in- cendiorum leniri pofiunt adfecuratione , qua unus vel plures, pro certa aeeepta pecunia,damnum vel totum vel aliquam partern refarciunt. Ceres ingrata hominibus mi¬ nus nocebit, fi larga & abundante annona frumentum quotannis in cellas publicas congeratur, ut inde, urgen¬ te neceflitate, depromi queat, Morhis contagiofis curfus aliqua ratione prsecludi poteft, fi homines fugiant com- municationem cum provineiis, ubi graffantur ,· fi eibis noeivis abftineant , atque omnes cauflas, quibus proba·» biliter ali ac dilatari poffint, removeant & fic in aliis. Hsec omnia quin Magiftratus ad fuam curam pertinere arbitra- ri debeat, dubitari nequit. §. VI. Magiftratusprovidebit, ne quid Jubditiy quod ipfis fraudi ftt, peragant. Mortale« inter nemo faclle deprehenditur, cuinon inlit ) 15 ϊ infit fuse confervationis perfe&ionisque amor; & quidairt cum eo conjun&us illam quaerendi inftinélgs, quod autem non pauci ftatum fuum deteriorem reddant, feque reve¬ ra deftruant, iatis fuperque comprobant, frequentia eo- rum exempla, qui de felicitatis gradu propria culpa in miferiae calamitatisque barathrum procidunt. Voluntas humana ita quidem eft comparata , ut malum, tanquam malum, nunquam adpetat; at cum intelleélus, amifia, quos eum perfe&e colluftrabat, luce, non femper, quid vere conducat, perfpiciat, ied boni veri nomine fsepis- iime infigniat apparensj quod non eft nifi malum, acci- dit, ut fub fpecie illius hoc eligat. Appetitus prasterea Inordinati homini vincula haud rarofeviflima injiciunt, eumque ab obfequio, fanas rationi prseftando, avocant. Hinc eft, quod perverfaß vivendi rationes faeilem ad a- nimos hominum inveniant aditum, quodque civitate fe- mel donatae in exilium segre agantur. Hic itaque, fi ali- cubi, opus eft Magiftratus cura , quippe quas impediet, quominus fubditi, praepoftere agendo fe remque publicam fubruant. Nihil eft, quo homines facilius fortunas fuas dila- pidare,ieque miferos reddere poflint,quam intemperantia 8c luxus immodicus, quippe per quem tantum indulgent rebus commodis ac fuperfluis, ut necefiariarum nulla deni- que habeatur facultas. Hic obtinet in cibo , potu, vefte, sediftciis ac fupelle&ilibus. Luxus in cibo tum maxime flo¬ ret, quando homines menfas efcis delicatis ac opiparis magis ad corpora farcienda, quam fatianda onerant, 8c invicem de principatu deliciarum contendunt, nil cu- rantes, Γι non minus immobilia, quam mobilia in gulam demiftantur. Quantum hinc in Rempl. redundet damni, prsfertm fl res, ventri infervituras, in proprio non nafcan- tur folo» fed ab exteris emi debeant, nemo non videt. Luxui in potu non melior inurenda eft nota; nam in eo difficilius fervatur modus, Scnefcio, quid ei infit, quod mentes ) *6 ( nventes fafcinet: quotidlananoscondocetexperientia, ho- mines, qui fe vino vel aiiis potibus ingurgitare amant, hane confvetudinem, Γι vel vidus & amidus & necefiaria quasque deficerent, exuere nec velie nec poiTe. Hic i- taque citius opes devorat; quod tarnen non eft unica, quam in comitatuhabet, perniciesj fuos quoqueeultores, ratione, fanitate, viribus & ipfa haud raro vita privat« Quantum Rempl. ornat, moratos ac munditiem & cul- tum in veftimentlsfervantes fubditos habere, tantum quo¬ que nocet, cum cives bombycini*, holofericis, aliisque pretlofis veftibus emendis, & novis earum formis arcef- fendis inhiaverint; nam prseferquam quod pro ejusmodi fuperfiuis pecuniae e regno ernigrent, commutant fenfim novae veftium formas hominum mores, efficiuntque, ut vetera ac ufitata contemnantur, ac nova etiam peilima in predo habeantur. «'Novus veftitus introducitnovos mo- "res, novi mores introducunt novos homines, novi homi- unesexpellunt veteres, dicebat quondam Ulricus dux Wit- "tenbergicus. Nimia ad hsec veftium pompa ac magnifi- centia comites plerumque habet ignaviam, lafciviam, ce- terorum contemtum j aliaque ejus farraginis vitia, quce civitati nullam prorfus klicitatem pollicentur. Omnia luxus genera, & fingulos, quibus cives felicitatem fuam evertere poflint, modos enumerare, longius föret, quam ut hce pagellse fufficerent: juvabit indlcafte hsec, unde pronum eft intelligere, quam neceftarium fit, ut Magi- ftratus omni ftudio caveat, ne ejusmodi peftiferi morbi fubditorum animosinficiant, quippequi, poftquam femel irrepferunt, in uno non refident membro, fed gangrae· nas inftarin totum Reipl. corpus feie diffundunt, quique junda cum hominibusfamiliarifiima jacundiflimaquecon- fvetudine, asgre dimittuntur, fed omnia hoc perfonant: Fri/ca juvent alios, ego me nunc denique natum Gvatulor· H quod alio tem¬ pore habetur utile, faltem innoxium, alio eft perniciofum, unde Imperans, mutatis circumftamiis, cogitur prohibe- reid,quod antea erat permiffum. Hic, ut §, pr®c. no- fter fermo circa luxum, utpote qui agmen ducit, verfa- bitur. Omnem luxum exterminare, non minus eft int- qvum & noxium, quam difficile. Non eadem eft Omni¬ bus in Repl. hominibus munerum, dignitafis ac facultatum conditio j qui vero eminentioribus funguntur muniis, ce- teros dignitate praeftant , & lautioribus falariis fruuntur: ut igitur hi aliquid, quod vef ipforum curas lever, vel eorum eminentiam indicet, pr® ceteris habeant, fas eft. Pr®terea fi iis, quibus opes fuppetunt, non liceret, ma¬ jores Interdum fumtus facere, exederet eorum pecunias tetra aerugo, nec pauperibus amplius Reffet occafio me· rendi, de quo viéfltent·, quid? quod opificia & commer- cia prorfus exfpirarent. Sed quando res eo procefterit dementi® ac vanitatis, ut luxus confumat id, quod ne- eeflitati omnino fatisfaciet, & adeo amplum adipifeatur imperium, ut non modo opulenti, fed & pauperes ei o- • bediant , tum maxime de eo reprimendo Magiftratui eft cogltandum. Ferend® itaque funt leges fumtuari®, qu® luxum ternperent, vetentque, ne res, eum promoven- tes , ab exteris adportentur , fed contra videat Princeps,. C ut 1&3> ) iS (

ut esedem domi conficiantur, aut fi hoc nonfuccedae,ejas- modifiuxis ac futllibus tanta imponat ve&igalia,ut fubditos aut tsedeat vanitatis tanti emendöe,aut fifcus publicus inde (altem ditefcat, De luxu in c. Patria exterminando femper (olllclti fuerunt Reges noftri Auguftiffimi: prafertim eft illa cura, quae Sacram Majeilatem Regiam & OrdinesRe« goi congregatos in Comitiis proxime habitis hoc in ρυηέΐσ occupavit, digniffima, quam iumma animi fubmiflio- ne veneremur. Optandum tantum eflet, ut ejusmodi falutaria coniilia & ioftiiuta fanéle obfervarent Suecise incolse; tunc profiigaretur indigentiaj abundantia vero in omnibus floreret adibus, & poiteritas exofculare* tur merita Majorum , qui tam optanda jece- runt fuse falutis fundamenta 1 S* D* G.

MONSIEUR,

Ofen ne m3 eß plus eher, que ä' apprendre Vos heureux pro- grés dans les etudes, dom Vous allés donner au public ime preuve éclatante par cet ouvrage. Ce η efi pas par tom- flatfante jeulement» que je Vous temoigne l3 affecHcn, que ίdi pour Vous, c eß plutot par f amour, que Vous Vous étes attivé por Votre fage conduite. Je rf en dirai pas da* vantage i mes Talens ne pourroient r5 acquiter d Vous acror- \ der les louanges, qui Vous font dttes Vf Votre modeßie ne me le permetirott pas. Ceß poiirquoi je me horne a Vous fouhaiter des jours, qui reponiert ä Vos mer.ites) Veβ ä dire les plus beureux & les plus agreahles du nionde, Vf dont la continuation fera jusqu* au tomheau la joye la plus deβ- table de Votre

tres humlle Sevviteur & amL ER1QUES FRÖMAN.