PROJEKT

II ZMIANA

STUDIUM UWARUNKOWAŃ I KIERUNKÓW

ZAGOSPODAROWANIA PRZESTRZENNEGO

GMINY NIWISKA

uchwalonego Uchwałą Nr XVII/125/00 Rady Gminy Niwiska z dnia 30 listopada 2000 r.

1. Wprowadzenie 2. Ujednolicony tekst studium z wyróżnionymi zmianami 3. Kierunki zagospodarowania przestrzennego – 1: 25 000 / rysunek ujednolicony z wyróżnioną II zmianą / 4. Uzasadnienie i synteza II zmiany studium

WPROWADZENIE

Opracowanie stanowi częściową zmianę Studium Uwarunkowań i Kierunków Zagospodarowania Przestrzennego Gminy Niwiska i jest sporządzane na podstawie uchwały Nr XIX/128/2012 Rady Gminy Niwiska z dnia 30 kwietnia 2012 R o przystąpieniu do sporządzenia II zmiany studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy Niwiska. W II zmianie studium wskazuje się pod zabudowę zagrodową i jednorodzinną 1 teren o pow. około 1,2 ha położony w miejscowości Trześń po południowo-zachodniej stronie drogi gminnej Siedlanka – Grobla –Trześń. Niniejsze opracowanie składa się z następujących części: : 1) Część tekstowa - wprowadzone zmiany w tekście studium wyróżniono znakiem *2)*, a w projekcie dodatkowo oznaczono kolorem czerwonym. 2) Część graficzna – rysunek studium w skali 1 : 25 000 w formie ujednoliconej z wyróżnieniem wprowadzonych zmian oznaczeniami pozwalającymi na ich identyfikację

UJEDNOLICONY TEKST STUDIUM STUDIUM UWARUNKOWAŃ I KIERUNKÓW ZAGOSPODAROWANIA PRZESTRZENNEGO GMINY NIWISKA

DOKUMENT STUDIUM

Zawiera: UCHWAŁĘ RADY GMINY A. Część opisową: TEKST STUDIUM B. Część graficzną: 1. KIERUNKI ZAGOSPODAROWANIA I POLITYKI PRZESTRZENNEJ RYSUNEK STUDIUM skala 1:25000 2. KIERUNKI ROZWOJU INFRASTRUKTURY TECHNICZNEJ skala 1:25000 3. SYNTEZA UWARUNKOWAŃ skala 1:10000 4. UWARUNKOWANIA ROZWOJU GOSPODARKI WODNO - ŚCIEKOWEJ I GAZOWNICTWA skala 1:25000 5. UWARUNOWANIA ROZWOJU ELEKTROENERGETYKI I TELEKOMUNIKACJI skala l :25000

CZĘŚĆ A I B STANOWIĄ UZUPEŁNIAJĄCĄ SIĘ CAŁOŚĆ DOKUMENTU STUDIUM I OBOWIĄZUJĄ W ZAKRESIE TREŚCI I OZNACZEŃ NA RYSUNKACH WYMIENIONYCH W UCHWALE GMINY NIWISKA NR XVII/125/00 z dnia. 30 listopada 2000 TREŚĆ OPISOWA I RYSUNKOWA DOKUMENTU STUDIUM NIE OBJĘTA UCHWAŁĄ WINNA BYĆ WYKORZYSTYWANA JAKO INFORMACJE MERYTORYCZNE POWSZECHNEGO ZNACZENIA.

II zmiana studium wyróżniona w tekście znakiem * 2) * i kolorem czerwonym

2

SPIS TREŚCI CZĘŚĆ OPISOWA WPROWADZENIE I INFORMACJE OGÓLNE. 1. CELE ROZWOJU GMINY. 2. l. Cel główny. 2.2. Cele strategiczne. 3. UWARUNKOWANIA REALIZACYJNE CELÓW, 3.1. Uwarunkowania zewnętrzne, 3.2. Uwarunkowania wewnętrzne.

*2) 3.3. UWARUNKOWANIA DOTYCZĄCE TERENU OZNACZONEGO W UJEDNOLICONYM RYSUNKU STUDIUM SYMBOLEM 1RM,MN 4. KIERUNKI ZAGOSPODAROWANIA I POLITYKI PRZESTRZENNEJ. 4, l. Podstawy i zasady ogólne ustalenia kierunków. 4.2. Ogólne kierunki zagospodarowania. 4.3. Główne zasady polityki przestrzennej. 4.4. Strefy funkcjonalne gminy. 4.5. Kierunki i zasady zagospodarowania oraz polityka przestrzenna w strefach. *2 4.6. Kierunki rozwoju systemu komunikacyjnego. 4.7. Kierunki rozwoju infrastruktury technicznej. 5. INSTRUMENTY REALIZACJI POLITYKI PRZESTRZENNEJ. 5.1. Obszary objęte obowiązkiem opracowania planów zagospodarowania przestrzennego. 5. 2.Główne inwestycje i przedsięwzięcia publiczne. 1. KIERUNKI ZAGOSPODAROWANIA I POLITYKI PRZESTRZENNEJ - RYSUNEK STUDIUM skala l :25000 2. KIERUNKI ROZWOJU INFRASTRUKTURY TECHNICZNEJ skala l :25000 3. SYNTEZA UWARUNKOWAŃ skala l: 10000 4. UWARUNKOWANIA ROZWOJU GOSPODARKI WODNO - ŚCIEKOWEJ ! GAZOWNICTWA skala l :25000 5. UWARUNOWANIA ROZWOJU ELEKTROENERGETYKI I TELEKOMUNIKACJI skala l :25000

3

1. WPROWADZENIE I INFORMACJE OGÓLNE.

1.1. STUDIUM UWARUNKOWAŃ I KIERUNKÓW ZAGOSPODAROWANIA PRZESTRZENNEGO GMINY NIWISKA jest spełnieniem obowiązku sporządzenia studium wynikającego z: - Ustawy o zagospodarowaniu przestrzennym z dnia 7 lipca 1994 roku. - Uchwały Rady Gminy o przystąpieniu do sporządzenia Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego oraz strategii rozwoju gminy Niwiska. Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego określone w skrócie ,,Studium’’ i strategią rozwoju gminy Niwiska [maj 1999] wyznaczają politykę przestrzenną gminy na okres co najmniej 10 lat. Uchwaleniu podlega dokument studium i jako AKT KIEROWNICTWA WEWNĘTRZNEGO obowiązuje organa samorządu gminy i jednostki bezpośrednio mu podległe i służy do: - koordynowania własnych i ponad lokalnych zamierzeń w zakresie gospodarki przestrzennej podejmowanych na obszarze gminy, - wykorzystywania informacji i koncepcji zawartych w studium i strategii w negocjacjach z władzami rządowymi dotyczącymi gospodarki przestrzennej na terenie gminy, - promocji rozwoju gminy – w częściach lub w całości, - zasilania informacyjnego dla opracowywanych miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego [mpzp], oraz decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu wydawanych bez planu miejscowego.

Studium jest opracowaniem poprzedzającym mpzp, które są przepisem gminnym i podstawą decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu.

1.2. INFORMACJE OGÓLNE .

1.2.1. W oparciu o analizy wykonane w studium [diagnoza i uwarunkowania] oraz równolegle wykonaną strategię rozwoju gminy Niwiska możliwe było wykonanie syntezy uwarunkowań oraz stref polityki przestrzennej jako kierunków działań i kierunków zagospodarowania przestrzennego. 1.2.2 Formułowanie kierunków działań ma różny stopień dokładności zależny od możliwości sprecyzowania założeń lub zadań rozwoju gminy. W sferze rozwoju społeczno – gospodarczego niektóre składniki założeń mają konkretną treść programową , która daje się przedstawić przestrzennie [program usług, budownictwa, drogi, infrastruktura techniczna]. 1.2.3 Pozostałe założenia wynikające z celów rozwoju są kierunkami działań [restrukturyzacja rolnictwa, ożywienie gospodarcze, powstanie nowych przedsiębiorstw, powstanie miejsc pracy, wzrost dochodów itd.] ale dopóki nie ma programu rozwoju tych dziedzin gospodarki – kierunek zagospodarowania jest hipotezą zadań i może być w studium zagospodarowania przestrzennego oznaczony jedynie jako obszar lub teren potencjalnych lokalizacji.

4

Na tej zasadzie został do studium wprowadzony w strefie III obszar – zgrupowania działalności gospodarczej. 1.2.4. Z większą dokładnością jest dokonany zapis kierunków zagospodarowania i działań w dziedzinie kształtowania i ochrony środowiska przyrodniczego i kulturowego, komunikacji i infrastruktury technicznej tj. dziedzinach zagospodarowania przestrzennego cechujących się fizyczną wymiernością. 1.2.5. Wiele celów wymienionych w strategii bez opracowania programu gospodarczego rozwoju dla wybranych dziedzin lub całej gminy – może być konkretyzowane zadaniami dostosowanymi do realnie osiągalnych środków i sposobów realizacji tych zadań. Wartość zarówno strategii jaki i studium polega na tym, że zostało zainicjowane rozważanie w Zarządzie , Radzie Gminy i znacznej części społeczeństwa na temat rozwoju gminy, który jest ciągle przysłonięty sprawami bieżącymi. 1.2.6. Powodem ograniczającym ustalenie w końcowej części studium listy przedsięwzięć publicznych jest niewielka ich ilość a w zasadzie obawa w obecnej chwili, że są one ponad miarę środków jakimi dysponuje gmina. Podobnie ograniczona jest ilość zadań państwowych mobilizujących społeczeństwo gminy do aktywności gospodarczej. Realne wydają się poczynania w zakresie poprawy jakości i bezpieczeństwa dróg wojewódzkiej i powiatowych i urządzenia infrastruktury technicznej: telefonizacja, kanalizacja sanitarna z oczyszczalnią oraz zabudowa i wymiana linii przesyłowych energetyki. 1.2.7. W tej sytuacji szczególnej uwadze poddano te wszystkie przesłanki, które dotychczas wpływały na rozwój przestrzenny gminy – zarówno struktury terenów osadniczych, systemu przyrodniczego i na obszarach otwartych pozostających w użytkowaniu rolniczym, a także układu komunikacyjnego i rozwoju systemu wodno – kanalizacyjnego. 1.2.8. Stąd też ważną przesłanką kształtowania przyszłej wizji przestrzennej gminy stał się dotychczasowy plan ogólny gminy, który został wprowadzony do studium w bardzo dużym zakresie zawartym w nim ustaleń.

5 2. CELE ROZWOJU GMINY.

2.1. CEL GŁÓWNY.

Określona w strategii misja rozwoju gminy w świetle problemów wynikających z diagnozy pozwala czytelniej określić cel główny i związane z nim cele strategiczne rozwoju gminy Niwiska. Celem głównym jest rozwój społeczno – gospodarczy zapewniający mieszkańcom warunki życia porównywalne z warunkami na obszarach o dynamicznym rozwoju, przy równoczesnym utrzymaniu wymaganego standardu ekologicznej produkcji rolnictwa, wysokiej jakości środowiska naturalnego i pełnego wyposażenia w infrastrukturę techniczną. Oznacza to podporządkowanie działań gospodarczych, społecznych i przestrzennych wymogom tzw. zrównoważonego rozwoju, czyli przypadku gminy Niwiska eksploatację i użytkowanie zasobów naturalnych, obszarów leśnych i terenów rolnych o ograniczonych wartościach produkcyjnych, w taki sposób , aby nie degradować ich walorów ekologicznych, wręcz przeciwnie jeżeli to możliwe wzmacniać ich kondycję w służbie przypisanych funkcji o znaczeniu ponad lokalnym. Znaczną rolę w osiąganiu celu głównego przypisuje się pozyskiwaniu inwestorów, środków wspomagających i obsłudze turystów – wczasowiczów.

2.2 CELE STRATEGICZNE.

- W zakresie rozwoju gospodarczego.

2.2.1. Tworzenie warunków przestrzennych i technicznych koniecznych do pobudzenia różnorodnej działalności gospodarczej – zapewniającej powstawanie miejsc pracy, dochody ludności i budżetu gminy.

2.2.2. Wykorzystanie walorów środowiska naturalnego krajobrazu i dziedzictwa kulturowego dla rozwoju na terenie gminy działalności obsługowej, rekreację i wypoczynek, w tym agroturystykę.

- W zakresie rozwoju społecznego.

2.2.3. Rozwój i poprawa działania usług publicznych; oświaty, zdrowia i opieki społecznej.

2.2.4. Tworzenie warunków materialnych i prawno – organizacyjnych do rozwoju budownictwa podejmowanego na terenie gminy, w tym zorganizowanego budownictwa społecznego.

- W zakresie funkcjonowania środowiska naturalnego.

2.2.5. Propagowanie w społeczeństwie świadomości ekologicznej dla ochrony wysokiej jakości środowiska : powietrza, wód, gleby, klimatu akustycznego – zachęcających do pobytu i inwestowania na terenie gminy.

6

2.2.6. Utworzenie systemu atrakcyjnych miejsc pobytu wyposażonych w należytą obsługę, informację, stan higieniczno – sanitarne punkty gastronomiczno – handlowe.

- W zakresie kształtowania przestrzeni.

2.2.7. Przyporządkowanie struktury zabudowy w gminie pod kątem ładu przestrzennego, ekonomii, dobrego poziomu rozwiązań funkcjonalnych i programowych, a przy tym w formach zabudowy i zagospodarowania podkreślającej tradycję i miejscową odrębność.

- W zakresie komunikacji i infrastruktury technicznej.

2.2.8. Zapewnienie sprawności funkcjonowania obsługi komunikacyjnej, wodociągów, zaopatrzenie w gaz i energetykę terenów zainwestowanych oraz rozwój telefonizacji, kanalizacji sanitarnej i selektywnego gromadzenia odpadów na obszarze całej gminy.

2.2.9. Minimalizacja niekorzystnych oddziaływań na środowisko i otoczenie, szczególnie na zasoby wód podziemnych w części zachodniej gminy.

2.2.10. Wprowadzenie systemu selektywnej gospodarki odpadami i likwidacja dzikich wysypisk śmieci.

2.2.11. Zapewnienie dostaw mocy i osiągnięcie ogólnopolskich wskaźników liczby abonentów telefonii przewodowej, przy minimalizacji kosztów ponoszonych przez gminę i ludność.

7 3. UWARUNKOWANIA REALIZACYJNE CELÓW.

Spośród wielu uwarunkowań decydujących o powodzeniu zamierzeń rozwoju gminy – przede wszystkim strefy ekonomicznej - dla ustaleń Studium ważne jest rozpoznanie i uwzględnienie w pierwszej kolejności uwarunkowań o charakterze przestrzennym, wynikających z diagnozy stanu i zasadniczych problemów – wymagających rozwiązania. - W syntetycznym ujęciu uwarunkowań różnią się: uwarunkowania zewnętrzne związane z sytuacją w regionie i bezpośrednim otoczeniu, uwarunkowania wewnętrzne wynikające ze stanu zasobów gminy i jej struktury funkcjonalno – przestrzennej.

3.1. UWARUNKOWANIA ZEWNĘTRZNE stwarzające okoliczności sprzyjające lub zagrażające dla rozwoju gminy,

- Do tych, które stwarzają szansę zalicza się:

3.1.1. Korzystne położenie;

zdala od źródeł zanieczyszczenia przemysłowego i dróg o dużym natężeniu ruchu, w obszarze chronionego krajobrazu, w otoczeniu kompleksów leśnych prawie ze wszystkich stron, bez zagrożeń powodziowych, z dobrą dostępnością do głównych ciągów energetycznych i gazowych.

3.1.2. Polityka przestrzenna państwa i regionu;

stworzenie ochrony prawnej i działań wspomagających w obszarze chronionego krajobrazu i zasięgu zbiornika wód podziemnych 425, włączenie do programu wsparcia rozwoju rolnictwa i rekonstrukcji gospodarki rolnej oraz ochrony rolniczej przestrzeni produkcyjnej, modernizacja drogi wojewódzkiej Mielec – Kolbuszowa i dróg powiatowych, wspomaganie rozwoju infrastruktury technicznej sieci magistralnych i kanalizacji sanitarnej z oczyszczalnią ścieków.

- Do tych, które mogą powodować zagrożenia należą:

3.1.3. Konkurencyjność gmin i miast sąsiednich, ich potencjał gospodarczy, demograficzny i aktywność społeczna mieszkańców Mielca, Kolbuszowej, Cmolasu, Ostrowa i Sędziszowa. 3.1.4. Słabo zorganizowana gospodarka PGL zasobami leśnictwa w zakresie przetwórczości drewna na obszarze gminy. 3.1.5. Opóźnienia w realizacji zadań państwowych i dotacjach na te zadania.

3.1.6. Ograniczone możliwości retencji otwartych wód powierzchniowych na obszarze gminy dla celów gospodarczo – rekreacyjnych.

8

3.2. UWARUNKOWANIA WEWNĘTRZNE tworzące okoliczności sprzyjające lub ograniczające rozwój.

Nie wszystkie okoliczności są wyłącznie szansami lub wyłącznie zagrożeniami – wybrano to co uznano za ważniejsze lub okoliczność wymieniono w szansach i w zagrożeniach. Uzupełnieniem uwarunkowań w kategoriach szans i zagrożeń występujących w gminie Niwiska jest rozdział w strategii dotyczący identyfikacji mocnych i słabych stron gminy. Nie rozgranicza się uwarunkowań na pierwszorzędne i drugorzędne – kolejność ich zestawienia oznacza hierarchię uwarunkowań.

3.2.1. Wynikające ze stanu funkcjonowania środowiska przyrodniczego.

Do stwarzających szansę należą:

położenie gminy w zasięgu regionalnym obszarów węzłowych o znaczeniu regionalnym i krajowym – wymagające dostosowania się gminy do rygorów ochrony, ale też tworzące atrybut korzystnego wizerunku gminy, duże powierzchnie łatwo dostępnych lasów do rekreacji i zbioru runa leśnego, cenne warunki hydrogeologiczne ujęcia wód nadających się do bezpośredniego spożycia bez uzdatniania; woda z takich ujęć doprowadzana jest do 95% domów, możliwość eksploatacji złóż, kruszywa i torfu wraz z rekultywacją wyrobisk poeksploatacyjnych, wypoczynek i turystyka, w tym na terenie lasów, pod warunkiem zabezpieczenia wrażliwych na eksploatację środowisk leśnych, małych oczek wodnych [przed pożarem, zanieczyszczeniami, itp.], atrakcyjne miejsca widokowe, zakątki leśne możliwe do udostępnienia turystom przy zachowaniu właściwego stanu sanitarnego, system infrastruktury turystycznej z trasami ciągów pieszych i rowerowych, którym można objąć prawie cały obszar gminy, wartościowe gatunki drzew enklaw śródpolnych, użytków ekologicznych i innych atrakcji przyrodniczych, a także rzeki, cieki i oczka wodne nadające się do objęcia ochroną i włączenia do systemu infrastruktury turystycznej, tworzącej pozytywny wizerunek gminy, wykorzystanie gorszych gatunków gleb do zalesień.

Do stwarzających zagrożenia należą:

skażenie wód z braku kanalizacji i oczyszczalni ścieków, a także ciągłe ,,zasilane’’ dzikie wysypiska śmieci, przewaga gleb V i VI częściowo IV klasy o dużym zakwaszeniu, ubogich w potas, fosfor i magnez – wymagające racjonalnego wapniowania i zachowania rygorów w hodowli.

9

3.2.2. Wynikające ze stanu środowiska kulturowego

Do stwarzających szansę należą:

zachowane zasoby dziedzictwa kulturowego w postaci - elementów [śladów] dawnego układu zagospodarowania wsi i późniejszych ich przekształceń, - budynków z zachowanymi cechami tradycji regionalnych form, - pozostałości rozplanowania założeń dworsko – parkowych i folwarcznych objętych strefami konserwatorskimi, - stanowisk archeologicznych, - obiektów wpisanych do rejestru zabytków [ w tym bunkry dawnego poligonu rakiet V-2 ] obszary chronionego krajobrazu z elementami krajobrazu naturalnego wymagające dostosowania działań ludzkich do obowiązujących przepisów szczególnych i objęcia ochroną pomników przyrody, okazów drzew, enklaw zieleni śródpolnej z rowami, skarpami, rzeźbą terenu, wydmami, ciekami, itp.

Do stwarzających zagrożenie należą:

formy zabudowy obce miejscowej tradycji lub nie odpowiadające funkcji i programowi lokalnych potrzeb, bądź o niskim poziomie architektonicznym, stosowanym w formie brył, głownie z lat sześćdziesiątych, brak dostatecznych środków na promocje i eksponowanie najcenniejszych, a zaniedbanych wartości środowiska kulturowego – remont obiektów, atrakcyjne zagospodarowanie i informacje o zabytkach i miejscach godnych szczególnej uwagi.

3.2.3. Wynikające ze stanu rozwoju społecznego i gospodarczego w zakresie jakości życia mieszkańców

do stwarzających szansę należą: - rozwinięta sieć placówek oświaty z zadawalającej kadrą przy potrzebach inwestycyjnych [remont, rozbudowa, modernizacja – szczególnie Kosowy, Siedlanka] oraz wyposażenia, - dość dobrze rozwinięta i funkcjonująca sieć placówek zajmujących się kulturą, upowszechnianiem edukacji, działalność artystyczną, imprezową, itp., szczególnie wyróżnia się Ośrodek Kultury i Biblioteka Gminna w Niwiskach, współpracujące z OSP, Kołem Gospodyń Wiejskich i innymi placówkami, - zabezpieczona opieka zdrowotna, ale tylko w zakresie podstawowym prowadzona przed 2 ośrodki: w Niwiskach wymagający remontu i modernizacji i w Siedlance wymagający rozbudowy, - dostępne, choć nie w zakresie wynikającym z potrzeb obiekty i urządzenia do uprawiania sportu – najlepiej zorganizowane w Trześni, - ogólnie dobre choć zróżnicowane warunki mieszkaniowe: od dobrze wyposażonych, nowych obiektów do zaniedbanych i zużytych technicznie; niewielki wzrost substancji mieszkaniowej tłumaczy się nieznacznymi zmianami demograficznymi, ale nie zaspokaja potrzeb przyrostu nowych gospodarstw domowych,

10 - względnie dobra struktura usług komercyjnych głownie handlowych, ale o mało zróżnicowanym profilu [np. brak rzemiosła, gastronomii], - stopniowa aktywizacja podmiotów gospodarczych w sferze usług komercyjnych zwałszcza placówek handlowych i rzemieślniczych

do stwarzających zagrożenie należą:

- niedostatecznie rozwinięty system opieki społecznej m.in. z braku odpowiednich środków finansowych, przy wzrastającej liczbie osób wymagającej opieki, - brak rezerw mieszkaniowych odpowiadających różnym potrzebom: wymiany, wielkości, standardu itp., a także brak terenów pod zorganizowane budownictwo społeczne, - słabo rozwinięta sieć urządzeń i środków obsługi rolnictwa, - niska towarowość produkcji rolniczej nastawionej przeważnie na potrzeby własne.

3.2.4. Wynikające ze stanu i funkcjonowania struktury przestrzennej gminy.

do stwarzających szansę należą:

- struktura osadnicza gminy złożona z ciągów zabudowy łańcuchowej, a w części z enklaw i zabudowy rozproszonej jest dość dobrze zorganizowana pod względem obsługi terenów rolno- leśnych, obsługi komunikacyjnej i warunków rozwoju mieszkalnictwa i usług lub przetwórstwa produkcji rolniczo- leśnej, - znaczne rezerwy terenów wyznaczone w dotychczasowym planie zagospodarowania przestrzennego pod zabudowę zagrodową i jednorodzinną, lecz mało dostępne ze względów własnościowych, - zauważalna poprawa form architektonicznej zabudowy, szczególnie skali [wielkości] obiektów, kształtu dachów i wiejskiego [a nie miejskiego] charakteru architektury budynków, - społeczny wzrost uznania dla zachowanych obiektów zabytkowych i zachowanych elementów historycznego zagospodarowania,

do stwarzających zagrożenia należą:

- przemieszczenie zabudowy zagrodowej z jednorodzinną powodujące często wzajemne kolizje, ograniczenia funkcjonalne, - odtwarzanie na starych obrysach domów pod pretekstem remontu – nowych obiektów, - tendencja zabudowy gruntów niekorzystnych fizjograficznie [np. podmokłe], lub w strefie uciążliwości akustycznej przy drogach, względnie poza skupiskami i ciągami zabudowy na terenach rolniczych.

3.2.5. Wynikające ze stanu funkcjonowania rolnictwa i rozwoju funkcji gospodarczych.

Do stwarzających szansę należą:

różnorodność gleb dość dobra konfiguracja terenów rolnych do stosowania mechanizacji w produkcji rolnej,

11 duże kompleksy upraw rolnych przy względnie [ jak na Województwo Podkarpackie ] korzystnej strukturze własnościowej, pomimo jej rozdrobnienia, możliwości korzystania z pozarolniczych źródeł utrzymania poza terenem gminy – Kolbuszowa, Mielec, znaczne, choć mało wykorzystane i słabo zorganizowane zaplecze rolnicze w postaci sprzętu i obiektów, możliwości rozwoju pracochłonnych kierunków produkcji o ekologicznym charakterze oraz specjalistycznej hodowli, nadwyżki pracy ludzkiej i zainwestowanie społeczności wiejskiej procesami poprawy sytuacji we wsi i rolnictwa, możliwość korzystania z doradztwa rolniczego, przy coraz większej świadomości szczególnie młodych ludzi o szansach wykorzystania walorów zdrowotno – wypoczynkowych środowiska, zainteresowanie samorządu i społeczności gminnej rozwojem gospodarczym gminy, gotowość podejmowania działań poprawiających sytuację bieżącą i przyszłą gminy, poprawa systemu infrastruktury technicznej dla stany higieny i wymagań technologicznych produkcji rolniczej,

do stwarzających zagrożenie należą:

wysoki udział gleb kwaśnych, przy niskiej zasobności w składniki – możliwość obniżania się potencjału produkcyjnego przy długotrwałym niskim nawożeniu mineralnym i organicznym, kontynuacja zacofanych form zagospodarowania, dalszy upadek rolnictwa i obniżanie się poziomu życia ludzi na wsi, nastawienie na samowystarczalność rolniczą gospodarstw przy małych areałach bez specjalizacji upraw, lub hodowli bez szans na zwiększenie dochodowości, brak organizacji odbiory zbytu i miejscowego przetwórstwa produkcji rolnej, słabo rozwijająca się sieć urządzeń i usług obróbki rolnictwa i tzw. otoczenia około rolniczego, nieprzestrzeganie dyscypliny sanitarnej w gospodarce wodno – ściekowej i bezściółkowej hodowli, brak środków na popieranie zmian struktury gospodarstw rolnych, wymiany, scaleń, odkupu, itp., brak bodźców cenowych i długofalowej polityki wobec wsi i rolnictwa w tym powolne wprowadzanie programów jak np. Program Rozwoju Rolnictwa Podkarpackiego.

3.2.6. Wynikające ze stanu funkcjonowania komunikacji.

Do stwarzających szansę należą:

dość dobrze rozwinięty układ obsługi komunikacyjnej gminy o znaczeniu powiatowym i gminnym, dobra obsługa komunikacyjna zbiorowa gminy,

12

Do stwarzających zagrożenie należą:

przebieg drogi wojewódzkiej i dróg powiatowych przez miejscowości intensywnie zabudowane [drogi są obudowane], zbyt duża ilość włączeń indywidualnych do drogi wojewódzkiej, opróżnienia modernizacji całej sieci drogowej gminy obejmującej poprawę parametrów technicznych, niezadowalający stan nawierzchni na drogach powiatowych i gminnych, na wielu odcinkach wymagana natychmiastowa poprawa podłoża i nawierzchni, zaniedbane rowy odwadniające na znacznej długości dróg oraz brak chodników przy drogach obudowanych zwartą zabudową, opóźnienia w budowie parkingów i miejsc zatrzymywania pojazdów, brak ścieżek rowerowych,

3.2.7. Wynikające ze stanu funkcjonowania infrastruktury technicznej

do stwarzających szansę należą:

występowanie w zachodniej części gminy Głównego Zbiornika Wód Podziemnych nr 425 Dębica - Rzeszów – Stalowa Wola [ wraz ze strefą ochrony sanitarnej ], wybudowane i funkcjonujące ujęcia wód o doskonałej jakości obsługujące za pomocą sieci prawie całą gminę, nie występowanie odpadów przemysłowych na obszarze gminy i nieemitowanie gazów i pyłów do atmosfery, wysoka, prawie 100% gazyfikacja gminy, przebieg przez gminę gazociągu wysokiego ciśnienia [ 200 mm relacji Dębica – Komorów], przebieg linii WN 400 kV [wyłączający wprawdzie 100 m pas terenu z zainwestowania z uwagi na podwyższony poziom natężenia pola elektromagnetycznego] stwarzający warunki dobrego zasilania, zasilanie gminy z dwóch niezależnych źródeł [ GPZ Mielec i Kolbuszowa], pokrycie w całości bieżącego zapotrzebowania odbiorców energii elektrycznej i stosunkowo dobry stan sieci we wsiach po przeprowadzonej modernizacji [ Niwiska, Siedlanka, Przyłęk, Hucisko], nowoczesne centrale telefoniczne, powiązane z centralą okręgową kablami światłowodowymi, wchodzenie na rynek telekomunikacyjny inwestorów z konkurencyjnymi cenami,

do stwarzających zagrożenie należą:

brak systemu zbiorowego odprowadzania i oczyszczania ścieków bytowo – gospodarczych na terenie gminy, system mało szczelnych zbiorników bezodpływowych zagrażający zanieczyszczeniem wód powierzchniowych, co wraz z osadnikami gnilnymi o różnym okresie przetrzymywania stwarza [ zwłaszcza przy dużym poborze wody z wodociągów ] wysoki stan zagrożenia sanitarnego, epidemiologicznego itp. a także wód podziemnych, ciągłe występowanie w lasach ,,dzikich wysypisk’’ ,

13

w przypadku wzrostu poboru energii elektrycznej i dłuższego odkładania remontów istniejących linii i stacji transformatorowej może wystąpić zagrożenie dostawy energii dla pewnych obszarów w gminie, dysproporcje w wyposażeniu i dostępności do środków łączności w poszczególnych miejscowościach w gminie.

*2) 3.3. UWARUNKOWANIA DOTYCZĄCE TERENU OZNACZONEGO W UJEDNOLICONYM RYSUNKU STUDIUM SYMBOLEM 1RM,MN

3.3.1. Dotychczasowe przeznaczenie, zagospodarowanie i uzbrojenie terenu Część terenu (ok. 0,30 ha) przeznaczona jest pod zalesienie w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego terenów lasów i gruntów przeznaczonych do zalesienia w gminie Niwiska, uchwalonym uchwałą nr XXIX/203/02 Rady Gminy Niwiska z dnia 22 kwietnia 2002r. ogłoszonej w Dzienniku Urzędowym Województwa Podkarpackiego Nr 28 z dnia 27 maja 2002 r. poz. 562. Dotychczas teren nie zostal zalesiony. W stanie istniejącym teren stanowi grunty rolne częściowo zabudowane. Teren jest uzbrojony w sieci: elektroenergetyczną, wodociągową i gazową.

3.3.2. Stan ładu przestrzennego i wymogi jego ochrony Ład przestrzenny zapewnia położenie terenu bezpośrednio przy istniejącej publicznej drodze gminnej, wzdłuż której możliwa jest lokalizacja zabudowy osiedleńczej ( zagrodowej i jednorodzinnej). 3.3.3. Stan środowiska, w tym stan rolniczej i leśnej przestrzeni produkcyjnej, wielkość i jakość zasobów wodnych oraz wymogi ochrony środowiska, przyrody i krajobrazu kulturowego Rolnicza przestrzeń produkcyjna o niskiej wartości bonitacyjnej gleb – przewaga kl.VI). Poza zakazami , które dotyczą obszaru całej gminy w związku z położeniem w Mielecko – Kolbuszowsko – Głogowskim Obszarze Chronionego Krajobrazu, brak innych wymogów ochrony środowiska , przyrody i krajobrazu, 3.3.4. Stan dziedzictwa kulturowego i zabytków oraz dóbr kultury współczesnej Nie występują uwarunkowania wynikające ze stanu dziedzictwa kulturowego i zabytków oraz dóbr kultury współczesnej. 3.3.5. Warunki i jakość życia mieszkańców, w tym ochrona ich zdrowia Nie dotyczy terenu . 3.3.6. Zagrożenia bezpieczeństwa ludności i jej mienia Nie występują zagrożenia bezpieczeństwa ludności i jej mienia. 3.3.7. Potrzeby i możliwości rozwoju gminy Lokalizacja zabudowy zagrodowej i jednorodzinnej na własnych działkach właścicieli gospodarstw rolnych i działek gruntowych położonych przy drogach gminnych, przy których wystepuja tez sieci infrastruktury technicznej jest zgodne z kierunkami rozwoju gminy. 3.3.8. Stan prawny gruntów Teren stanowi własność prywatną. 3.3.9. Występowanie obiektów i terenów chronionych na podstawie przepisów odrębnych

Teren położony jest poza Obszarem Specjalnej Ochrony NATURA 2000. Obszar całej gminy jest objęty ochroną na podstawie ustawy o ochronie przyrody, gdyż jest położony w Mielecko – Kolbuszowsko – Głogowskim Obszarze Chronionego Krajobrazu, funkcjonującym na podstawie rozporządzenia Nr 79/05 Wojewody Podkarpackiego z dnia 31 października 2005 r. (Dz. Urz. Województwa Podkarpackiego Nr 138 poz. 2105 z dnia 7 listopada 2005 r., z późn. zm.). Poza ww. formą ochrony przyrody teren nie jest objęty ochroną na podstawie innych przepisów odrębnych. 3.3.10. Występowanie obszarów naturalnych zagrożeń geologicznych Nie występują procesy osuwiskowe ani inne procesy stanowiące zagrożenia geologiczne. . 3.3.11. Występowanie udokumentowanych złóż kopalin oraz zasobów wód podziemnych Teren nie jest położony w obrębie złóż kopalin. 3.3.12. Występowanie terenów górniczych wyznaczonych na podstawie przepisów odrębnych Teren nie jest położony w obrębie ani w sąsiedztwie terenu górniczego. 3.3.13. Stan systemów komunikacji i infrastruktury technicznej, w tym stopień uporządkowania gospodarki wodno-ściekowej, energetycznej oraz gospodarki odpadami Teren poożony jest przy skrzyżowaniu publicznych dróg gminnych relacji Siedlanka Grobla Trześń i Niwiska – Grobla. Teren jest uzbrojony w sieci : elektroenergetyczną, wodociągową i gazową. Posiada uregulowaną gospodarkę wodno-ściekową i gospodarkę odpadami. 3.3.14. Zadania służące realizacji ponadlokalnych celów publicznych W granicach terenu nie występują uwarunkowania wynikąjące z planowanych lub obecnych lokalizacji zadań służących realizacji ponadlokalnych celów publicznych.*

4. KIERUNKI ZAGOSPODAROWANIA I POLITYKI PRZESTRZENNEJ.

4.1. PODSTAWY I ZASADY OGÓLNE USTALENIA KIERUNKÓW ZAGOSPODAROWANIA I POLITYKI PRZESTRZENNEJ.

Kierunki zagospodarowania przestrzennego ustala się w oparciu o cele rozwoju po wieloaspektowej analizie zmian – od stanu istniejącego do zamierzonego, przy założeniu utrzymania jakości i standardów zagospodarowania i użytkowania obszarów wynikających z: - uwarunkowań rozwoju gminy Niwiska – wyszczególnionych w pkt. 3. - przepisów ustawy o zagospodarowaniu przestrzennym – art. 6 ust. 5 dotyczących określenia:

1) obszarów obojętnych lub wskazanych do objęcia ochroną na podstawie przepisów szczególnych, 2) zasobów środowiska przyrodniczego i zagrożeń środowiskowych, 3) obszarów rolniczej przestrzeni produkcyjnej w tym wyłączonych z zabudowy, 4) obszarów zabudowanych ze wskazaniem terenów wymagających przekształceń, 5) obszarów, które mogą być przeznaczone pod zabudowę ze wskazaniem przewidywanych do zorganizowanej działalności inwestycyjnej, 6) rozwoju komunikacji i infrastruktury technicznej oraz wytyczania ścieżek rowerowych, 7) obszarów sporządzania mpzp.

Osiąganie docelowych stanów rozwoju określonych w kierunkach zagospodarowania przestrzennego jak i etapów pośrednich tego rozwoju wymaga prowadzenia trafnej polityki przestrzennej tj. przede wszystkim działań sterowanych przez Zarząd Gminy i jego służby. Kierunki zagospodarowania i kierunki polityki przestrzennej odnoszą się do całej gminy lub wydzielonych części, bądź systemów np. ekologii, komunikacji. Podstawowymi kryteriami podziału gminy na części o jednorodnych cechach stały się przesłanki przyrodnicze , sposób użytkowania, względy ekologiczne, rodzaj zainwestowania i przeznaczenia terenu w dotychczasowym planie zagospodarowania, a drugorzędną rolę odgrywa podział administracyjny wewnątrz gminy. Zasadniczy podział obszaru gminy ustala się w nawiązaniu i w oparciu o warunkowania rozwoju i przepisu ustawy o planowaniu przestrzennym, w rezultacie czego wyznacza się:

14 3 rodzaje stref polityki przestrzennej i odpowiadające im kierunki zagospodarowania przestrzennego. W strefach polityki przestrzennej równolegle do ustalania kierunków zagospodarowania przestrzennego wydziela się w miarę dokonanych przesądzeń: - obszary o odmiennych funkcjach, - tereny o zróżnicowanym sposobie użytkowania. Uzupełnieniem części tekstowej kierunków polityki i zagospodarowania przestrzennego jej część graficzna:

1. Kierunki zagospodarowania i polityki przestrzennej – Rysunek Studium. 2. Kierunki rozwoju infrastruktury technicznej.

4.2. OGÓLNE KIERUNKI ZAGOSPODAROWANIA PRZESTRZENNEGO.

Zapis ustaleń dla poszczególnych stref funkcjonalnych obszarów i terenów jest rozwinięciem sformułowanych dla całej gminy w ujęciu syntetycznym ogólnych, głównych kierunków zagospodarowania, którymi są: wyznaczenie proekologicznego systemu działań i ochrony środowiska, wprowadzenie działań ochronnych w odniesieniu do zidentyfikowanych wartości kulturowych i krajobrazu, dolesienia terenów najmniej wartościowych glebowo, uporządkowanie zagospodarowania i zabudowy poprzez przestrzeganie zasad ładu przestrzennego i racjonalny rozwój struktury osadniczej, porządkowanie i stworzenie nowych możliwości w sferze działalności gospodarczej, rozwój infrastruktury technicznej przez budowę i rozbudowę systemów infrastruktury przy respektowaniu ekonomii rozwiązań i dbałości o należyte funkcjonowanie urządzeń i sieci – znaczenie szczególne ma kanalizacja sanitarna i telekomunikacja, doskonalenie systemu komunikacji obsługującej tereny osadnicze, leśne i rolne, w tym wprowadzenie ścieżek rowerowych, tworzenie okoliczności rozwoju rekreacji.

4.3. GŁÓWNE ZASADY POLITYKI PRZESTRZENNEJ.

4.3.1. Zadania polityki przestrzennej.

Zadania te polegają na: a) stwarzaniu warunków przestrzennych dla zrównoważonego, kompleksowego i efektywnego rozwoju gminy, przy dbałości o właściwe standardy poziomu życia i wykorzystania terenów, b) ułatwianiu i koordynowaniu działań różnych podmiotów uczestniczących w procesach realizacyjnych, c) łagodzeniu podstawowych kolizji i konfliktów występujących

15

- pomiędzy wymogami ochrony środowiska przyrodniczego i kulturowego, a dążeniem do żywiołowego rozwijania zabudowy w szczególności na terenach systemu ekologicznego i na obszarach rolniczych o dobrych warunkach produkcyjnych, - pomiędzy rozbieżnymi potrzebami i interesami w skali państwowej, regionalnej i lokalnej, a także poszczególnych użytkowników przestrzeni dotyczącymi w szczególności układu komunikacyjnego, sieci infrastruktury technicznej, - pomiędzy aspiracjami i oczekiwaniami mieszkańców, dotyczącymi zaspokojenia potrzeb, w szczególności w zakresie usług publicznych, a niewystarczającymi dla ich realizacji środkami.

4.3.2. Podstawowe działania w sferze przyjętej polityki przestrzennej.

Władze gminy i podległe im jednostki winny realizować przyjętą politykę przestrzenną poprzez: a) wykorzystywanie uprawnień wynikających z przepisów szczególnych, zwłaszcza w zakresie ochrony i kształtowania środowiska, ochrony dóbr kultury, ochrony gruntów rolnych i leśnych, ochrony przyrody, zagospodarowania przestrzennego gospodarki gruntami i wywłaszczenia nieruchomości, organizacji ruchu drogowego itp., b) sporządzanie miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego, c) odpowiednią gospodarkę mieniem i finansami komunalnymi, a zwłaszcza tworzenie zasobu nieruchomości komunalnych i dysponowanie tym zasobem, d) negocjowanie warunków realizacji ponadlokalnych zadań publicznych, e) realizację komunalnych przedsięwzięć publicznych przy uwzględnieniu hierarchii ich ważności dla rozwoju gminy, f) tworzenie zachęt i preferencji dla ważnych z punktu widzenia rozwoju gminy inwestycji, g) działania organizatorskie i promocyjne.

4.3.3. Kierunki zmian i działań w rolnictwie – podstawowej funkcji gminy.

- Cel główny, cele strategiczne oraz synteza uwarunkowań zagospodarowania umożliwia sformułowanie kierunków zagospodarowania i zasady polityki przestrzennej. - Ogólne kierunki zagospodarowania przestrzennego i główne zasady polityki przestrzennej są w znacznej części tak sformułowane, że mogły by się odnosić i pasować do różnych gmin. Bierze się to z podobieństwa problemów i ich powtarzania się w wielu gminach Podkarpacia. - W studium nie jest możliwe proponowanie recept na sukcesy rozwoju gminy, zwłaszcza w dziedzinach objętych głęboką recesją czy niedorozwojem w jakim jest rolnictwo, ale możliwe jest wskazanie różnych często uzależnionych od siebie

16 - przemian i działań prowadzących do stopniowej poprawy stanu, a w rezultacie rozwoju. - Pożądanie zmiany w rolnictwie znacznie wykraczają poza zakres gospodarki przestrzennej, ale ponieważ rolnictwo stanowi podstawową funkcję życia i rozwoju gminy – związane z nią przewidywane zmiany włącza się do kierunków zagospodarowania przestrzennego.

Kierunki zmian wsi i rolnictwa w świetle programów rozwoju rolnictwa w regionach małopolskim i podkarpackim objąć muszą niżej wymienione działania.

A. Poprawa efektywności wykorzystania czynników produkcji: ziemi, pracy, kapitału.

1. Restrukturyzacja gospodarstw [ polaryzacja dotychczasowej struktury ] działania [czynniki warunkujące realizację ]: - tworzenie niewielkiej ilości prężnych grup gospodarstw towarowych, - uproszczenie i ułatwienie procedur obrotu ziemią, - zachowanie przy istniejących siedliskach małych działek przydomowych i działek socjalnych.

2. Zagospodarowanie [wykorzystanie] zasobów siły roboczej działania: - podejmowanie pracochłonnych kierunków produkcji roślinnej i zwierzęcej, - zwiększenie stopnia przetwarzania produktów, - kształcenie dostosowane do potrzeb miejsc pracy w otoczeniu rolnictwa, - rozwój sieci i rodzajów usług.

3. Efektywniejsze wykorzystanie sprzętu w obsłudze rolnictwa działania: - popieranie działalności gospodarczej na rzecz mechanizacji w rolnictwie, - łączenie użytkowników sprzętu w zorganizowane grupy.

B. Realizacja koncepcji rozwoju zrównoważonego.

1. Dostosowanie koncepcji do uwarunkowań lokalnych gminy działania: - uwzględnienie i podporządkowanie zamierzeń rozwoju rolnictwa wymogom ochrony środowiska, - racjonalizacja intensyfikacji produkcji poprawą agrotechniki, - zapewnienie ludności rolniczej dochodów porównywalnych z innymi grupami zawodowymi, - upowszechnienie świadomości ekologicznej.

2. Zmiany w technologiach produkcji roślinnej i zwierzęcej działania: - dostosowanie technologii i procesów modernizacyjnych do zmian struktury agrarnej, - dobór intensywności technologii, - poprawa zoohigieny i żywienia zwierząt,

17

- wzrost znaczenia jakości produkcji, - troska o zachowanie walorów środowiska.

C. Wdrażanie wielofunkcyjnego modelu rozwoju gminy.

1. Utrzymanie i rozbudowa systemów infrastruktury technicznej gospodarstw i obszarów wiejskich oraz wprowadzenie potrzebnych rolnictwu funkcji działania: - budowa gnojowni i płyt gnojowych, - budowa szczelnych silosów i magazynów ochrony roślin, - utrzymanie dobrego stanu dróg, - telefonizacja i kanalizacja sanitarna całej gminy.

2. Zwiększenie asortymentu usług, przedsiębiorczości działania: - dostosowanie rozmieszczenia usług do ludności, - wspieranie przedsiębiorczości lokalnej, - rozszerzanie zakresu usług, - rozwój agroturystyki i usług rekreacyjnych.

D. Zmiana polityki wobec wsi i rolnictwa oraz nadanie jej charakteru regionalnego.

1. Działania wykraczające po za kompetencje gminy. 2. Dostrzeganie rolnictwa jako ważnego działu gospodarki narodowej: - zwiększenie dostępności tanich kredytów, - zapewnienie opłacalności produkcji, - stworzenie i respektowanie systemu ulg podatkowych dla gospodarstw rozwojowych, - zwiększenie wsparcia z budżetu centralnego dla gmin w regionie, - wspieranie tworzenia infrastruktury rynkowej [giełdy].

4.3.4. Kierunki działań odnoszące się do gospodarki terenami.

Polityka gospodarki terenami przy obecnym stanie władania gruntami w gminie odnosi się do dwóch rodzajów własności: prywatnej i komunalnej. Reguły gospodarki rynkowej stosowane w obrocie prywatnym, o wiele trudniej daje się stosować w pozyskiwaniu działek pod inwestycje publiczne, zwłaszcza, że komunalnych gruntów w gminie Niwiska jest niewiele w stosunku do potrzeb społecznych i gospodarczych gminy, a co gorsze rozłogi tych gruntów są rozproszone, bądź nie nadają się pod zainwestowanie kubaturowe. Ogólny cel gospodarki terenami polega na efektywnym zagospodarowaniu gruntów pozyskiwanych na różne cele i programy rozwoju. W tym szczególne miejsce zajmują potrzeby usług komunalnych, usług publicznych, społecznych, kultury, mieszkalnictwa, urządzeń komunikacji i infrastruktury technicznej. Aktywna polityka gminy w zakresie gospodarki gruntami może przyczynić się do pozyskiwania inwestorów, którym zaoferuje się na zasadach preferencyjnych teren pod zainwestowanie.

18

Szansą na pozyskanie terenów do banku działek w gminie byłyby działania na rzecz przekształcenia struktury agrarnej, która jest dramatyczną spuścizną wiekowego zacofania gospodarczo – społecznego w rolnictwie i nie funkcjonowania od pół wieku mechanizmów gospodarki rynkowej w tej dziedzinie. Dziedzina ta wymaga rozwiązań przekraczających możliwości gminy, a kierunkiem działania, który gmina może podjąć niezwłocznie jest prowadzenie dokumentacji czyli tzw. monitoring gruntów oferowanych do obrotu przez różnych właścicieli i staranie się o pierwszeństwo w kolejce do korzystania z programów pomocowych w zakresie przebudowy struktury obszarowej gospodarstw. Rejonami na których powinno się skupić zainwestowanie powiększenia zasobów gruntów komunalnych pod zainwestowanie są tereny wskazane pod rozwój mieszkalnictwa i usługi oraz działalność gospodarczą.

4.3.5. Kierunki działań odnoszące się do wyznaczenia terenów pod nową zabudowę i ośrodki koncentracji usług.

Z analizy struktury funkcjonalno – przestrzennej, rozmieszczenia terenów osadniczych w gminnych miejscowościach, ruchu budowlanego, w tym wydanych decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu w ostatnich 9 latach, ilości transakcji sprzedaży działek, podziałów geodezyjnych pod lokalizację zabudowy mieszkaniowej czy aktualnie zgłoszonych wniosków o zmianę terenów rolnych na budowlane wynika, że: Zapotrzebowanie na nowe działki budowlane w całej gminie jest umiarkowane, w stosunku do innych gmin w województwie nieduże – w ilości około 20 – 30 działek rocznie. Wszystkie lokalizacje mają charakter indywidualny i są rozproszone po całej gminie, z trudem można by wskazać rejony koncentracji nowych zespołów zabudowy, chociaż jest kilka obszarów [Przyłek, Trześń, Kosowy], które wydają się być bardziej atrakcyjne pod względem walorów budowlanych [dojazd, uzbrojenie techniczne, ekspozycja widokowa, duża działka]. Gmina stoi przed zadaniem wyznaczenia terenów pod zorganizowane budownictwo mieszkaniowe, ale zapotrzebowanie na działki na takim terenie wiąże się z kalkulacją ekonomiczną popytu na tego typu działki wśród potencjalnych inwestorów. Przy wyborze terenów pod zabudowę mieszkaniową winny być brane pod uwagę również koszty niewymierne lokalizacji, jak dostępność do usług oświaty, zdrowia, handlu i in. Pod tym względem najkorzystniejsze lokalizacje mogą być wyznaczone w Niwiskach, Przyłęku, Siedlance i Trześni. Wyznaczenie terenów pod zorganizowane formy zabudowy ma związek ze wskazaniem lokalizacji obszarów pod usługi skoncentrowane w ośrodkach. Obszary pod takie ośrodki wyznaczone są w studium w sposób orientacyjny i oparte jest to na już istniejących usługach w rejonie których powinno się poszukiwać miejsc pod kolejne lokalizacje typu usługowego – zarówno usług publicznych jak i komercyjnych. Usytuowanie ośrodków usług skoncentrowanych dokonane jest w oparciu o istniejący i przewidywany stan zasiedlenia poszczególnych miejscowości, możliwości terenowe, zasięg funkcjonalny i warunki uzbrojenia technicznego.

19

4.3.6. Kierunki działań odnoszące się do aktywizacji działalności w dziedzinie turystyki.

Dość korzystne warunki naturalne gminy do rozwoju gospodarki w sferze obsługi turystyki i agroturystyki zostały omówione w Strategii: 7. Kierunki rozwoju strategicznego pkt. 3 c), ale brak jakichkolwiek przejawów działalności w tej sferze gospodarki – pozwala określić jedynie teoretyczne postulaty kierunków działań w tym zakresie, polegające na: - popieraniu i promocji osób inwestujących w infrastrukturę turystyczną w formie tworzenia baz noclegowych, terenów treningowych, zbiorników wodnych dla rekreacji, - zaangażowanie osób profesjonalnych zajmujących się turystyką do współpracy z mieszkańcami gotowymi przeznaczyć swoje obiekty mieszkalne lub teren na przyjęcie ludzi na wypoczynek, - wyznaczeniu w porozumieniu ze służbą leśną miejsc biwakowych, parkingowych, placów gier, miejsc pod ogniska, konkursy sprawnościowe itp. - opracowywaniu programów imprez z wykorzystaniem miejsc w których można zgromadzić różne grupy turystów,

4.4. STREFY FUNKCJONALNE GMINY.

STREFA I – PRZYRODNICZO – LEŚNA.

TWORZĄCA SYSTEM OBSZARÓW EKOLOGICZNYCH W GMINIE - stanowiący rozwinięty i uszczegółowiony układ Mielecko – Kolbuszowsko – Głogowskiego Obszaru Chronionego Krajobrazu wchodzącego w skład ogólnopolskiego systemu ECONET.

STREFA II – ROLNICZA.

OBEJMUJE NAJWARTOŚCIOWSZE OBSZARY ROLNICZEJ PRZESTRZENI PRODUKCYJNEJ - chronione przed zainwestowaniem wraz z enklawami zieleni śródpolnej i rozproszonymi terenami zabudowy o ograniczonych możliwościach dalszego rozwijania.

STREFA III – OSADNICTWA WIEJSKIEGO I DZIAŁALNOŚCI GOSPODARCZEJ

OBEJMUJE OBSZARY I TERENY WIELOFUNKCYJNE, przeważnie zwartego zainwestowania usług publicznych i komercyjnych, mieszkalnictwa zagrodowego i jednorodzinnego, różnych form działalności gospodarczej z produkcyjną i eksploatacji złóż.

20

4.5. KIERUNKI I ZASADY ZAGOSPODAROWANIA ORAZ POLITYKA PRZESTRZENNA W STREFACH.

4.5.1. STREFA I.

1. Strefa ta obejmuje obszary o predyspozycjach ekologicznych połączonych w ogólnogminny i ponadgminny system terenów środowiska naturalnego podlegającego prawie w całości różnym formom ochrony na podstawie przepisów szczególnych, rozporządzeń szczegółowych lub przepisów miejscowych. 2. Obszary w tej strefie zasadniczo są wyłączone z zainwestowania kubaturowego, osadnictw a intensywnej produkcji rolnej, z wyjątkiem zachowania istniejącego zagospodarowania i dopuszczenia nowej zabudowy decyzjami opartymi na wiążących ustaleniach dotychczasowego planu zagospodarowania przestrzennego [ze zmianami w 1992 roku]. 3. Istniejąca rozproszona zabudowa pozostaje do adaptacji z dopuszczeniem do przebudowy i rozbudowy w granicach działki siedliskowej. Istnieje możliwość uzupełniania nowej zabudowy w zespołach zabudowy MR w oparciu o miejscowe plany zagospodarowania. *2) W strefie tej dopuszcza się zabudowę zagrodową i mieszkaniowa jednorodzinną na terenie oznaczonym na części graficznej „Kierunki zagospodarowania i polityki przestrzennej” symbolem 1MR,MN, na którym ustala się nastepujące kierunki i wskaźniki zabudowy : - udział powierzchni biologicznie czynnej - nie mniej niż 40% działki, - powierzchnia zabudowy nie większa niż 40% działki, - dachy spadziste o kącie nachylenia połaci dachowych nie większym niz 45 º - wysokość budynków - nie większa niż 10,0 m, Wymienione kierunki i wskaźniki zabudowy stanowią wytyczne do miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego, sporządzanych dla terenów położonych w granicach 1RM,MN.* 4. Na wybranych terenach w tej strefie dopuszcza się lokalizacje letniskowo – turystyczne z odpowiednim systemem infrastruktury do obsługi użytkowników, w tym ścieżki rowerowe, parkingi, itp. [UT, KR, KS]. 5. Na obszarach tej strefy dopuszcza się dolesienia. 6. Podstawowymi rodzajami zagospodarowania i użytkowania obszarów w tej strefie są tereny: 1) Tereny otwarte – na które składają się: użytki zielone [Z], użytki rolne [R], lasy śródpolne [L], wraz z łąkami nieużytkami, pastwiskami [ZL, ZN], uprawami rolnymi i ogrodniczymi [RP, RO], zalesieniami śródpolnymi, dolesieniami [RL, RLs]. 2) Kompleksy leśne – na które składają się: lasy państwowe [PGL] i lasy prywatne [LP] zasadniczo wyłączone pod względem gospodarczym z kompetencji samorządu gminy. 3) Uzupełniające zagospodarowanie w tej strefie stanowi rozproszone osadnictwo na które składa się :

mieszkalnictwo rozproszone lub w zespołach [MR], *2) oraz zabudowa zagrodowa i mieszkaniowa jednorodzinna na terenie oznaczonym na rysunku studium symbolem 1RM,MN * pojedyncze urządzenia produkcji lub obsługi rolnictwa [U, UR] oraz tereny eksploatacji złóż, produkcji, bazy [PE, P, S, B]. 4) Dopuszczalne zagospodarowanie w tej strefie stanowią tereny transportu i drogi [KS, KW, KP, KG] oraz sieci i urządzenia infrastruktury technicznej.

4.5.2. STREFA II.

1. Strefa ta obejmuje obszary najkorzystniejsze do prowadzenia gospodarki rolnej, obejmuje grunty podlegające ochronie z mocy przepisów szczególnych. Zmiana użytków rolnych na cele nierolnicze wymaga zgody władz rolnych.

21

2. Obszary te są zasadniczo wyłączone z zainwestowania, poza terenami na których dopuszcza się utrzymanie i uzupełnienie zabudowy w przypadkach opisanych w strefie 1 pkt. 2 i 3.

3. Podstawowym rodzajem użytkowania [przeznaczenie] obszarów w tej strefie są: tereny rolne bez dopuszczenia zabudowy kubaturowej niezwiązanej bezpośrednio z rolniczym użytkowaniem terenów.

4. Uzupełniające zagospodarowanie w tej strefie stanowi rozproszone osadnictwo [MR] oraz użytki zielone [ZŁ, ZN], użytki leśne śródpolne [RL] podlegające ochronie z mocy przepisów szczególnych i ewentualnych przepisów lokalnych.

5. Dopuszczalne zagospodarowanie w tej strefie stanowią tereny transportu i drogi oraz sieci i urządzenia infrastruktury technicznej.

4.5.3. STREFA III.

1. Strefa ta obejmuje obszary zainwestowane i przewidywane do zainwestowania, zaliczane do terenów budowlanych – znajdujące się w zasięgu istniejących i projektowanych systemów uzbrojenia – infrastruktury technicznej.

2. W strefie tej znajdują się również obszary działalności gospodarczej, wytwórczej, rzemieślniczej, ośrodków obsługi rolnictwa sąsiadujące z zainwestowanymi terenami usług, mieszkalnictwa, sportu, zieleni i komunikacji.

3. Przypisane do tej strefy są obszary potencjalnego rozwoju eksploatacji złóż piasku, choć nie są to tereny nawet po eksploatacji i rekultywacji, przeznaczone do uzbrojenia, chyba, że będą przekształcone na obszary rekreacji.

4. Podstawowym rodzajem wielofunkcyjnego zagospodarowania i użytkowania obszarów w tej strefie są tereny [oznaczenia wg mpzp gminy Niwiska] istniejące i przewidywane:

1) Działalności gospodarczej w zgrupowaniach [GRU] i indywidualnych terenów produkcji, składów budownictwa [P.S.B.]. 2) Urządzeń i obsługi rolnictwa i leśnictwa, a w szczególności: urządzenia produkcji zwierzęcej [RPZ] urządzenia usług rolnych [RPU] urządzenia zaopatrzenia i zbytu rolnictwa [RPH] urządzenia obrotu rolnej i leśnej [RPO, RLO] 3) Mieszkalnictwa [M] - zagrodowego[MR] - jednorodzinnego [MN] 4) Usług publicznych i komercyjnych oraz administracji [U,A] w tym m. in.: usługi oświaty [UO], usługi kultury [UK], usługi zdrowia [UZ], usługi handlu, gastronomii i rzemiosła [UH, G, R], usługi sportu [US], usługi turystyki [UT], usługi inne [UI], administracja wszelkiego rodzaju [A].

5) Zieleni [Z], - zieleń urządzona [ZP], cmentarze [ZC].

22

5. Uzupełniającym rodzajem użytkowania obszarów w tej strefie są fragmenty strefy I i II przenikające do strefy III są to :

- tereny upraw rolnych i ogrodniczych [R, RO] w tym użytkowaniu przejściowym, jeżeli są przeznaczone pod inny rodzaj zagospodarowania [np. usługi, komunikację], - tereny enklaw leśnych i śródpolnych [ZL, ZN, ZŁ] podlegające ochronie przyrodniczej [ekologicznej], użytków zielonych, łąk i nieużytków – nie przewidywane do zainwestowania lub zmiany użytkowania ze względu na uwarunkowania, w tym obowiązujące szczególne rygory użytkowania [np. tereny wodonośne, użytki zielone, gleby organiczne].

6. Dopuszczalne zagospodarowanie w tej strefie stanowią:

- tereny komunikacji samochodowej i dróg oraz urządzenia i sieci i infrastruktury technicznej [KW, KP, KG], [WZ], [NO, NU], [EE, G, EG].

7. Podstawowe zasady kształtowania zabudowy w strefie III polegające na:

- modernizacji zabudowy poprzez poprawę wyposażenia w infrastrukturę techniczną szczególnie w zakresie gospodarki wodno – ściekowej dostosowanie zabudowy do wytycznych konserwatorskich, ładu przestrzennego i funkcjonalnego, harmonijnego powiązania z otoczeniem - dobór z rozwiązań projektowych nowych obiektów wpasowanych pod względem formy i wielkości do zabudowy otaczającej lokalizację, - przekształceniu zamiast likwidacji zabudowy o cechach historycznych na cele letniskowe i turystyczne, - porządkowaniu zagospodarowania – w razie potrzeby w oparciu o plany zagospodarowania – pod względem estetyki, ładu budowlanego, higieny otoczenia, dojazdów, wyznaczania miejsc postojowych, budowy chodników, wprowadzania zieleni niskiej i wysokiej, estetycznych ogrodzeń, itp., - skupianiu zabudowy w wyznaczonych miejscach, szczególnie w przypadku zorganizowanych form budowania oraz utrzymanie luźnych łańcuchowych szeregów w obszarach o zachowanych śladach historycznych podziałów obszaru, - koncentracji zabudowy usługowej w ośrodkach z wytwarzaniem wnętrz urbanistycznych, miejsc parkowania, zieleni – organizowaniem przestrzeni publicznych, - prowadzeniu gospodarki terenowej pod kątem przygotowania działek i uzbrojenia terenów dla tworzenia ośrodków koncentracji usług w Niwiskach, Trześni, Przyłęku i Kosowach – Siedlance i najmniejszych ośrodków wiejskich w pozostałych miejscowościach lub skupiskach zabudowy,

23

- prowadzeniu gospodarki terenowej pod kątem przygotowania terenów i ich uzbrojenia dla różnych podmiotów gospodarczych zgrupowanych w wyznaczonych na ten cel rejonach w Trześni, Siedlance, Niwiskach, Przyłęku,

- kierowaniu się zasadą nieobudowywania dróg ponadgminnych [ z bezpośrednim wjazdem z działek] z uwagi na bezpieczeństwo i ochronę przed hasłem,

- przewidywaniu rezerw pod potrzeby parkingowe szczególnie przy usługach publicznych i komercyjnych.

4.6. KIERUNKI ROZWOJU SYSTEMU KOMUNIKACYJNEGO.

Istniejąca i planowana do rozbudowy sieć dróg na terenie gminy jest zgodna z Działem II Rozporządzenia Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej w sprawie warunków technicznych jakim powinny odpowiadać drogi publiczne i ich usytuowanie [Dz. U. nr 43/99 poz. 430.] Wzdłuż dróg wszystkich klas wyznacza się linie rozgraniczające nie mniejsze niż określono w § 6 i § 8 w/w rozporządzenia.

4.6.1. Układ komunikacyjny gminy tworzyć będą:

droga wojewódzka oznaczona na rysunku studium symbolem ``DW ``relacji Mielec – Kolbuszowa – Leżajsk nr 875, wzdłuż której w terenach intensywnie zabudowanych należy wybudować drogi zbiorcze, które ograniczyłyby ilość pojedynczych włączeń a tym samym zdecydowanie poprawiły bezpieczeństwo zarówno na drodze jak i w jej otoczeniu. Szerokość w liniach rozgraniczających 25 m, drogi powiatowe, oznaczone na rysunku studium symbolem ``DP``, do których zaliczono wszystkie dotychczasowe drogi wojewódzkie. Utrzymuje się w całości dotychczasową sieć tych dróg. W związku z szybko narastającym natężeniu ruchu również na drogach powiatowych należy dążyć do sukcesywnej ich modernizacji poprzez dostosowywanie parametrów technicznych tych dróg do obowiązujących wymogów oraz poprawę stanu nawierzchni. Na drogach tych należy również utwardzać pobocza, które po za terenami zabudowanymi mogą stanowić ciągi piesze lub rowerowe. W pierwszej kolejności modernizacja powinna dotyczyć dróg: . Ostrowy Tuszowskie – Trzęsówka – Siedlanka, . Mielec – Rzochów – Przyłęk, . Blizna – Leszcze – Przedbórz, . Niwiska – Huta Przedborska, . Nowa Wieś – Zapole – Hucisko Szerokość w liniach rozgraniczających 20 m

drogi gminne, oznaczone na rysunku planu symbolem ``DG``, które bezpośrednio obsługiwać będą istniejące wzdłuż ich przebiegu zainwestowanie oraz łączyć

24

wszystkie miejscowości na terenie gminy z jej siedzibą w Niwiskach. Utrzymuje się dotychczasowy układ dróg gminnych. Na drogach gminnych należy utwardzać pobocza, które po za terenami zabudowanymi mogą stanowić ciągi piesze lub rowerowe. Ponadto należy prowadzić systematyczną modernizację istniejącej gminnej sieci drogowej poprzez poprawę parametrów technicznych, uzupełnienie nawierzchni twardych ulepszonych, odnowę nawierzchni, a zwartej zabudowie budowę chodników przydrożnych. Szerokość w liniach rozgraniczających 15 m.

4.6.2. Elementy systemu komunikacyjnego:

Ścieżki rowerowe oznaczone na rysunku studium symbolem KR należy wytyczać: wzdłuż dróg prowadzących do terenów rekreacyjnych. Chodniki na głównych ciągach pieszych winny przebiegać wzdłuż drogi wojewódzkiej i wzdłuż dróg powiatowych w terenach o intensywnej zabudowie mieszkaniowej. Obsługę gminy komunikacją autobusową winna zapewnić komunikacja autobusowa PKS, Stacje paliw powinny być lokalizowane przede wszystkim w miejscach zapewniających pełne bezpieczeństwo ruchu: a) przy drodze wojewódzkiej b) przy drogach powiatowych System publicznych miejsc parkingowych na obszarze gminy przewiduje lokalizację parkingów: a) w miejscach koncentracji usług, b) w terenach rekreacyjnych c) przy stacjach paliwowych

4.6.3. Polityka przestrzenna w zakresie komunikacji.

W zakresie polityki rozwoju komunikacji na obszarze gminy należy koncentrować się na następujących działaniach:

a) systematyczna modernizacja gminnej sieci drogowej poprzez poprawę parametrów technicznych, uzupełnienie nawierzchni twardych ulepszonych, odnowę nawierzchni, oraz utwardzanie poboczy,

b) budowa chodników przydrożnych w zwartej budowie,

c) budowa publicznych miejsc parkingowych,

d) budowa ścieżek rowerowych.

25

4.7. KIERUNKI ROZWOJU INFRASTRUKTURY TECHNICZNEJ

4.7.1. Zaopatrzenie w wodę

Zapotrzebowanie wody dla gminy wynosi : - dla stanu istniejącego Q śrd = 700,00 m³/ d Q maxd = 910,00 m³ /d

- dla roku 2020 Q śrd = 700,00 m³ /d Q maxd = 910,00 m³ /d

Wydajność istniejących ujęć na terenie gminy wynosząca 150,00 m³ /h pokrywa w całości potrzeby całej gminy. Ujęcia posiadają duże nadwyżki wody, które są do wykorzystania. Docelowo przewiduje się, że z wodociągów gminnych będzie korzystać prawie 100 % mieszkańców gminy.

Sieć wodociągowa na terenie gminy może być rozbudowywana w zależności od potrzeb nowych odbiorców. Docelowo przewiduje się, że z wodociągów gminnych będzie korzystać prawie 100 % mieszkańców gminy.

4.7.1. Odprowadzenie ścieków.

Ilość ścieków sanitarnych wytworzonych w gminie wynosi : - dla stanu istniejącego Q śrd = 700,00 m³ /d Q maxd = 910,00 m³ /d

- dla roku 2020 Q śrd = 796,00 m³ /d Q maxd = 1035,00 m³ /d

Obecnie gmina przystępuje do realizacji gminnej oczyszczalni ścieków usytuowanej na terenie miejscowości Trześń. Przewiduje się budowę oczyszczalni mechaniczno- biologicznej o wysokiej sprawności oczyszczania tak, aby spełniała wszystkie wymogi określone obowiązującymi normami. W I etapie planuje się obiekty o przepustowości Q = 150 m³ /d , z możliwością rozbudowy o dalsze 2 segmenty po 300 m³ / d każdy. Przy oczyszczalni ścieków przewiduje się budowę punktu zlewnego o pojemności Q max = 8 m³ /d. Odbiornikiem oczyszczonych ścieków będzie potok Trześniówka, który łącząc się ze Świerczówką wpada do Łęgu jako lewobrzeżny dopływ.

Od budowy oczyszczalni ścieków zależna jest budowa sieci kanalizacyjnej w kilku etapach:

26

I etap – budowa kanalizacji w miejscowościach Niwiska i Trześń II etap – budowa kanalizacji w miejscowościach Przyłęk, Hucisko, Kosowy i Siedlanka III etap – budowa kanalizacji w miejscowości Zapole IV etap – budowa kanalizacji w miejscowościach Hucina i Leszcze, gdzie z uwagi na duże rozproszenie zabudowy oraz trudne warunki wykonawstwa spowodowane płaskim i nawodnionym terenem proponuje się jako alternatywne rozwiązanie budowę indywidualnych przydomowych oczyszczalni. Dla większości terenu przewidziano grawitacyjny system kanalizacji z doprowadzeniem ścieków lokalnych do pompowni. Na oczyszczalnię ścieki będą przesyłane siecią przewodów tłocznych. Przyjęte średnice kolektora głównego do oczyszczalni wyniosą Ø 300 ; Ø 250 mm , zaś kanałów zbiorczych Ø 200 mm a dla przykanalików Ø 160 mm . Do kanalizacji zagrodowej lub lokalnej zaliczone zostały budynki w zabudowie przysiółkowej, rozproszonej oraz pojedyncze oddalone zabudowania. Zakłada się, że gospodarstw nie objętych systemem kanalizacji zbiorczej będzie około 120 – 150 sztuk. Przyjmuje się, że czas realizacji systemu zbiorowego odprowadzania i oczyszczania ścieków sanitarnych na terenie całej gminy wyniesie od 5 do 10 lat, w zależności od możliwości pozyskania środków finansowych.

4.3.7. Gospodarka odpadami.

Gmina nie posiada na swoim obszarze żadnych obiektów gospodarki odpadami. Odpady komunalne w ilości około 1200 m³ /r , co stanowi około 54 % odpadów od mieszkańców, wywożone są na składowisko odpadów komunalnych w Kolbuszowej. Zakłada się, że docelowy poziom obsługi mieszkańców wyniesie 100 %.

Bilans powstających i usuwanych odpadów w gminie.

Średnio w ciągu roku 1998 wywieziono około 1200,00 m³ odpadów komunalnych. Zatem rzeczywisty wskaźnik nagromadzenia odpadów wynosi Nor = 1200 : 5600 = 0,21 m³ / Mr.

Średni krajowy wskaźnik nagromadzenia odpadów komunalnych we wsiach wynosi : No = 0,40 m³ / Mr – dla stanu istniejącego No = 0,60 m³ /Mr – dla 2020 roku

Średni krajowy wskaźnik gęstości odpadów wynosi : Ng = 250 kg/ m³ r – dla stanu istniejącego Ng = 220 kg/ m³ r – dla 2020 roku

Ilość powstających odpadów w gminie wynosi : - w stanie istniejącym : Qo = 0,4 x 5600 = 2240 m³ r - docelowo 2020 rok : Qo = 0,6 x 6370 = 3822 m³ r

27

Ilość usuwanych odpadów w gminie wynosi : - w stanie istniejącym : Qg = 560 t/r - docelowo 2020 rok : Qg = 841 t/r

Proponuje się dla gminy Niwiska jednolity system gromadzenia odpadów. Należy kontynuować gromadzenie odpadów komunalnych w kontenerach Kp – 7, przy czym docelowo winna być ich zwiększona liczba. Zakładając, że wywóz odpadów z terenu gminy będzie następował z każdej miejscowości z częstotliwością co 2 tygodnie, można wyliczyć docelową liczbę kontenerów.

Stan istniejący : 2240: 26 : 0,9 x 7,0 = 14 pojemników

Docelowo 2020 rok : 3822: 26 : 0,9 x 7,0 = 23 pojemniki.

Zwiększając sukcesywnie liczbę pojemników na odpady, należy jednocześnie likwidować ,,dzikie wysypiska’’ znajdujące się w różnych punktach gminy.

Na terenie gminy przewiduje się od 2000 roku wprowadzanie selektywnej zbiórki odpadów poprzez ustawianie w centralnych punktach poszczególnych miejscowości, odpowiednio znakowanych pojemników , w których będą gromadzone wyselekcjonowane odpady.

Wywożenie odpadów komunalnych z terenu gminy przewiduje się od 2000 roku na składowisko odpadów komunalnych z Kozodrzy , gmina Ostrów. Docelowo przewiduje się budowę obiektu gospodarki odpadami komunalnymi w południowej części gminy Niwiska, na terenie miejscowości Hucisko.

4.7.4. Gazownictwo.

Obecnie wszystkie miejscowości w gminie Niwiska są zgazyfikowane siecią gazu ziemnego z sieci krajowej, za wyjątkiem dwóch przysiółków wsi Kosowy tj. Ługnica i Góra Kosowska oraz przysiółka wsi Przyłęk, Łuże. Zaopatrzenie w gaz ziemny do potrzeb konsumpcyjnych i ogrzewania jest w chwili obecnej wystarczające. Jednak w przypadku potrzeby budowy sieci gazowej w w/w przysiółkach, szczególnie w Ługnicy, zaistnieje konieczność wzmocnienia systemu poprzez budowę drugiej stacji redukcyjno – pomiarowej 1 stopnia w północnej części gminy. Przewiduje się lokalizację dla nowej stacji gazowej w miejscowości Kosowy. Stacja będzie zasilana odcinkiem gazociągu wysokiego ciśnienia stanowiącego odgałęzienie od istniejącego gazociągu wysokoprężnego Ø 200 mm , relacji Dębica – Komorów przebiegającego przez teren gminy.

Przy docelowym wzroście liczby odbiorców należy również liczyć się z potrzebą rozbudowy sieci gazowej średniego ciśnienia w poszczególnych miejscowościach.

28

4.7.5. Polityka w dziedzinie gospodarki wodno-ściekowej, odpadami i gazownictwa.

Najważniejszym obecnie celem realizacji przez gminę jest budowa oczyszczalni ścieków oraz sieci kanalizacji sanitarnej. Źródłem finansowania tych zamierzeń inwestycyjnych mogą być: środki własne gminy, środki z dotacji i kredytów, środki z funduszy europejskich oraz środki [wpłaty] mieszkańców.

Kolejnym zadaniem winna być poprawa stanu gospodarki odpadami na terenie gminy. Dotyczy to w pierwszej kolejności likwidacji ,,dzikich wysypisk’’ , następnie wdrażanie segregacji i recyklingu odpadów oraz sukcesywnego odkupywania kontenerów KP-7 . Do finansowania tych zadań mogą być wykorzystywane środki własne gminy, środki z dotacji i kredytów oraz dotacje z funduszy europejskich.

Dalszą sprawą jest gazyfikacja przysiółka wsi Kosowy , Ługnicy. W przypadku dużej liczby nowych odbiorców gazu z sieci krajowej, może zaistnieć budowa nowej stacji redukcyjno-pomiarowej gazu I stopnia oraz regazyfikacja niektórych miejscowości.

4.7.6. Elektroenergetyka

Rozwój systemów energetycznych , zaopatrujących gminę, powinien iść w kierunku zapewnienia maksymalnej pewności zasilania i dostarczania energii o odpowiadających potrzebom parametrach. Zasilanie gminy średnim napięciem 15 kV , opierać się będzie jak dotychczas o rozgałęzienia magistral wprowadzających napięcie ze stacji redukcyjnych w Kolbuszowej i Mielec. Rozbudowa układów gminnych , średniego napięcia , konieczna w miarę wzrostu obciążenia odbiorców istniejących i podłączenia nowych powinna być prowadzona w sposób optymalny z funkcjonalnego i ekonomicznego punktu widzenia. Wymagać to będzie : - Lokalizacji stacji transformatorowych w punktach ciężkości odbiorów, z transformatorami minimum 100 kVA, najnowszej generacji, jednożerdziowych lub na żerdziach zbliźniaczonych. - Ograniczenia ciągów liniowych niskiego napięcia wyprowadzonych z jednej stacji transformatorowej do 400 – 500 m. - Wprowadzenia do wykonawstwa materiałów i technologii zapewniających ograniczenie stref ochronnych , zwiększenie bezpieczeństwa przeciwporażeniowego , przez minimalizacje oddziaływania podwyższonego poziomu pola elektromagnetycznego [ np. przez zastosowania przewodów izolowanych].

Szczególnie pilnego postępowania wymagają tereny na których konieczne jest przeprowadzenie rekonstrukcji i remontów sieci dla poprawy warunków napięciowych odbiorców istniejących .. Występują na nich skutki przeprowadzanej po wojnie pierwotnej elektryfikacji wsi przy ograniczonych możliwościach materiałowych i finansowych oraz obowiązujących w tych czasach obciążeniach jednostkowych.

29

Dla terenów tych obejmujących wsie Hucina, Niwiska, Zapole program rekonstrukcji wymaga wybudowania 11 szt. Stacji trafo, 5, 3 km linii średniego napięcia, 1,7 km linii niskiego napięcia, 40 przyłączy.

4.7.7. Polityka w dziedzinie elektroenergetyki.

Polityka przestrzenna gminy w dziedzinie elektroenergetyki polegać powinna na prowadzeniu rozbudowy energetycznych średniego i niskiego napięcia, w zależności od potrzeb, przy respektowaniu ekonomii przyjmowanych rozwiązań, wysokiej sprawności i niezawodności systemów oraz bezpieczeństwa przeciw pożarowego, dopuszcza się także wykorzystanie energii ze źródeł odnawialnych z zachowaniem norm środowiskowych. Reelektyfikacja, konieczna na obszarach obsługiwanych sieciami o parametrach niezgodnych z obowiązującymi standardami, według rozpoznanego zakresu rzeczowego, będzie realizowana przez Rejon Energetyczny Leżajsk przy udziale środków finansowych gminy. Wysokość tych środków określona zostanie w drodze negocjacji i ustaleń z Zakładem Energetycznym Rzeszów.

4.7.8. Telekomunikacja.

Telekomunikacja w gminie rozwijać się będzie w kierunku rozbudowy i unowocześniania systemu łączności celem podniesienia standardów obsługi odbiorców. W perspektywie obsługę abonentów łącznością przewodowa prowadzić będzie TELEKOMUNIKACJA POLSKA S.A. Zakład Telekomunikacji w Mielcu I. Sieci abonenckie projektuje się w większości jako linie napowietrzne, samodzielne, lub podwieszone na wspólnych konstrukcjach z sieci niskiego napięcia. Bardzo szybki postęp w dziedzinie telekomunikacji, wykorzystujący do przesyłu informacji oprócz łączności przewodowej również techniki cyfrowe, radiowe, satelitarne, internatowe, nie pozwala na opracowanie długofalowych programów rozwoju. Tempo dokonujących się przemian systemowych wykazuje jednak na bardzo szybkie pokonywanie wieloletnich zaległości i osiągnięcie zadowalających efektów, odpowiadających aktualnemu i prognozowanemu zapotrzebowaniu. Dodatkowym pozytywem nowoczesnych technologii jest fakt, że nie muszą one rezerwować dla siebie przestrzeni naziemnej. Działania podejmowane na rynku usług teletechnicznych na terenie gminy i mają na celu osiągnięcie powszechnej dostępności do systemu łączności, wyrażającej się wskaźnikiem gęstości abonentów rzędu 20 ab / 100 mieszkańców i szerokiego wachlarza różnego rodzaju usług odpowiadającego różnorodnym potrzebom wszystkich grup abonentów, a przede wszystkim niwelowanie dysproporcji w poziomie obsługi poszczególnych wsi. Służyć temu będzie wykonana rozbudowa centrali w Niwiskach do 380 NN i wybudowane, związane z nią koncentratory wyniesione, w miejscowości Siedlanka na 120 NN i Zapole na 240 NN. Planowana liczba abonentów powinna osiągnąć liczbę 1160. Szczegółowe plany rozwojowe TP S.A. są chronione tajemnicą handlową Gmina Niwiska znajduje się w obszarze działania operatorów telefonii komórkowej analogowej i cyfrowej CENTERTEL, GSM, ERA, która systematycznie grono użytkowników.

30

4.7.9. Polityka w dziedzinie telekomunikacji.

Polityka w dziedzinie rozwoju środków łączności polegać będzie na dążeniu do wyrównania standardów obsługi w poszczególnych wsiach, zwiększania poziomu i zakresu świadczonych usług, wprowadzania nowych technik łączności i przekazu to jest wdrażania łączności bezprzewodowej, sanitarnej, telewizji kablowej, sieci internetowych. Wskazane jest również działań organizacyjnych, technicznych i finansowych w celu pozyskania do obsługi abonentów operatorów niezależnych konkurencyjnych ofertowo i cenowo. Finansowanie tych przedsięwzięć może być prowadzone w oparciu o środki finansowe operatorów, środki własne gminy, dotacje, kredyty i europejskie środki pomocowe.

5. INSTRUMENTY REALIZACJI POLITYKI PRZESTRZENNEJ.

5.1. OBSZARY OBJĘTE OBOWIĄZKIEM OPRACOWANIA MIEJSCOWYCH PLANÓW ZAGOSPODAROWANIA PRZESTRZENNEGO.

Do podstawowych instrumentów realizacji polityki przestrzennej należą miejscowe [lokalne] plany zagospodarowania przestrzennego. Ustawa o planowaniu przestrzennym określa w art. 13 ust. 1 i 2 przypadki obowiązkowego sporządzania i terminy przystąpienia do sporządzenia planów.

- Uwzględniając wymogi przepisów szczególnych, w tym ustaw: o ochronie przyrody, o ochronie dóbr kultury i muzeach, prawo geologiczne i górnicze, o ochronie i kształtowaniu środowiska - oraz przewidywane zapotrzebowania na : obszary potrzebne do realizacji lokalnych celów publicznych, obszary, które mogą być przeznaczone do zorganizowanej działalności inwestycyjnej, obszary pod realizację ewentualnych programów mieszkaniowych w tym potrzeb wspólnoty samorządowej, - oraz ze względu na istniejące uwarunkowania, wyznacza się w gminie Niwiska obszary objęte obowiązkiem sporządzenia miejscowych [lokalnych] planów zagospodarowania przestrzennego.

1. Obszar – Niwiska po obu stronach drogi powiatowej 35 – 355 z poszerzeniami w rejonie Debrzyna, Folus, Podkościele i Podhucie obejmujące tereny przylegające do skrzyżowania dróg powiatowych 35 – 350 i 35 – 348. 2. Obszar – Trześń tereny położone wzdłuż dróg gminnych i powiatowych 35 – 355 i 35 – 353 około 1 km na północ i około 15 km na południe od drogi Niwiska – Kolbuszowa.

31 3. Obszar– Przyłęk po północnej i południowej stronie drogi wojewódzkiej 875 wzdłuż drogi powiatowej 35 – 323 i 35 – 330 wraz z obszarami działalności gospodarczej i terenami eksploatacji złoża piasku w części północnej wsi. 4. Obszar– Siedlanka – Kosowy tereny wzdłuż drogi wojewódzkiej 785 i powiatowej 35 – 328 wraz z otoczeniem skrzyżowania dróg we wsi Kosowy. 5. Obszar– Staszówa – Hucina tereny obejmujące zespoły zabudowy ciągłej i rozproszonej wzdłuż dróg gminnych wraz z terenami użytków rolnych i zielonych pomiędzy terenami budowlanymi. 6. Obszar – Zapole tereny przylegające do skrzyżowania dróg powiatowych 35 – 351 i 35 – 353 w zasięgu istniejących działek budowlanych i plomb w zabudowie. 7. Obszar – Hucisko tereny budowlane i rolne pomiędzy istniejącą zabudową wzdłuż drogi powiatowe 35 – 350 wraz z pasem terenów budowlanych po stronie południowej od tej drogi. 8. Obszar – Leszcze – tereny budowlane z rolnymi pomiędzy zabudową przylegające do drogi powiatowej 35 – 349.

- Wszystkie wyznaczone do objęcia miejscowym planem obszary są wielofunkcyjne przy czym odnosi się to głównie do terenów koncentracji usług [ o charakterze ośrodków ] i zgrupowania działalności gospodarczej, podczas gdy prawie całą pozostałą powierzchnie obszarów wyznaczonych do opracowania planu wypełnia zabudowa zagrodowa i jednorodzinna. - - Sporządzenie planów miejscowych może obejmować cały obszar wyznaczony w studium do sporządzenia planu lub jego wybraną część. Wyznaczenie obszarów do podjęcia uchwałą Rady Gminy może być dostosowane do rozpoznanych lub bieżąco zgłoszonych wniosków o wydanie decyzji [ warunków zabudowy i zagospodarowania terenu ] w sprawie lokalizacji inwestycji.

- Niezbędny zakres ustaleń miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego powinien obejmować: - przeznaczenie terenów z liniami rozgraniczającymi tereny o różnych funkcjach lub zasadach gospodarowania, - regulacje dotyczące użytkowania dopuszczalnego, - zasady kształtowania przestrzeni publicznych z uwzględnieniem elementów kompozycji urbanistycznej, - zasady zagospodarowania terenów uwzględniające wymogi konserwatorskie i ładu przestrzennego, - wymagania odnoście form zabudowy i architektury obiektów, - inie zabudowy i inne ograniczenia zagospodarowania działek, - w razie potrzeby podziały terenu na działki budowlane i określenie wskaźników zabudowy, - warunki zagospodarowania wynikające z potrzeb ochrony środowiska kulturowego, przyrodniczego i krajobrazu, - zasady obsługi komunikacyjnej, - zasady wyposażenia w infrastrukturę techniczną, - w dostosowaniu do wielkości obszaru i programu zamierzeń inwestycyjnych dostosować przeznaczenie terenów zabezpieczających potrzeby usług publicznych, komunikacji i zieleni,

32

- w przypadku terenów eksploatacyjnych ustalić warunki rekultywacji, - w odniesieniu do teren produkcji wytwórczości, składowania itp. określić rygory i parametry dopuszczalnego oddziaływania na otoczenie.

5.2. GŁÓWNE INWESTYCJE, PRZEDSIĘWZIĘCIA PUBLICZNE.

5.2.1. Grupa przedsięwzięć inwestycji i przedsięwzięć publicznych służących celom ponad lokalnym i lokalnym a) finansowanych ze źródeł pozagminnych - utrzymanie i modernizacja drogi wojewódzkiej i dróg powiatowych wraz z zagospodarowaniem pasów drogowych oraz parkingów, - modernizacje i wymiany sieci przesyłowych energetyki wraz z urządzeniami stacji transformatorowych i innych wymienionych w kierunkach rozwoju infrastruktury [ nowe rozgałęzienia magistral, rozbudowa linii średniego napięcia, rekonstrukcja linii Hucina, Kosowy, Niska, Zapole ] , nie wykluczony jest udział gminy w częściowym finansowaniu reelektryfikacji, - budowa w razie wzrostu odbiorców nowej stacji redukcyjnej gazu oraz przebudowa zużytych odcinków sieci. b) finansowanych ze źródeł gminy wspomaganych ze źródeł zewnętrznych – fundacji, dofinansowań - oczyszczalnia ścieków, - odcinki sieci kanalizacji sanitarnej realizowane etapami, - zakończenie i utrzymanie sieci i urządzeń wodociągowych, - zorganizowanie składowisk selekcji śmieci, - zorganizowanie bazy transportowo – sprzętowej gromadzenia i wywozu śmieci, - przygotowanie terenów pod wysypisko śmieci dla gminy w Niwiskach, Leszczach lub również w części północnej gminy, - zorganizowanie baz komunalnych gromadzenia odpadów, złomu, sprzętu gospodarczego, wraków samochodowych, opon, itp.

5.2.1. Grupa przedsięwzięć i inwestycji publicznych służących celom lokalnym finansowanych ze źródeł gminnych

W zakresie usług oświaty:

- Rozbudowa szkół i ich utrzymanie dostosowane do wymagań reformy oświaty w tym sali gimnastycznej z basenem w Niwiskach i w północnej części Siedlanka – Kosowy, boiska w Leszczach, dalszy rozwój istniejących obiektów zaplecza boisk w Trześni. - Przebudowa obiektu o szkole na ośrodek opieki społecznej w Niwiskach.

W zakresie komunikacji:

- Przebudowa odcinków dróg gminnych, budowa chodników, naprawa nawierzchni itd. - Budowa parkingów, przystanków autobusowych, poboczy, odwodnień itp.

33

5.2.3. Przedsięwzięcia i inwestycje komercyjne i produkcyjne nie publiczne ale związane z celami publicznymi społecznymi i gospodarczymi gminy.

- Gminny zespół usług publicznych i komercyjnych oraz obsługi rolnictwa w Niwiskach. - Pomocnicze ośrodki handlowo – usługowe większe w Przyłęku i Siedlance, mniejsze w pozostałych wsiach i przysiółkach. - Zgrupowania działalności gospodarczej przetwórstwa i zbytu produkcji rolnej wraz z urządzeniami obsługi rolnictwa i zaplecza gospodarki komunalnej na wsi. - Typowymi przedsięwzięciami służącymi obsłudze ludności są wszelkie zadania wykonywane przez Gminną Spółdzielnię ,,SCH’’ w Niwiskach. Prowadzi ona oprócz inwestycji szeroki wachlarz działań gospodarczo – społecznych wykorzystując swoją bazę magazynowo – sprzętową oraz doświadczenie kadry. - W celu zwiększenia efektywności w takich dziedzinach jak: - organizacja grup producenckich, - organizacji skupu produktów rolnych, - obsługi sprzętem, - zaopatrzenia i szkolenia rolników, - świadczenia usług w wielu dziedzinach niezbędne jest poznawanie działalności GS ,,SCH’’ , wspieranie zewnętrznymi środkami pomocowymi tego głównego inspiratora rozwoju gospodarczego wsi.

SKŁAD ZESPOŁU mgr inż. arch, WIESŁAW PANKIEWICZ - główny projektant - z zespołem: mgr MARIA KAWAŁEK - zagospodarowanie społeczno - gospodarcze mgr inż. arch. KRYSTYNA DONIEC mgr inż. arch. URSZULA ALDA - współpraca mgr inż. arch. ANNA PANKIEWICZ - współpraca inż. EWELINA DOBRO WOLSKA - energetyka, teletechnika mgr inż. BARBARA GUNIEWSKA - wod-kan, gaz mgr Inż. BARBARA LEJDA – komunikacja

------

UZASADNIENIE II ZMIANY STUDIUM

Opracowanie projektu II zmiany studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy Niwiska podjęto na podstawie uchwały Nr XIX/128/2012 Rady Gminy Niwiska z dnia 30 kwietnia 2012 R o przystąpieniu do sporządzenia II zmiany studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy Niwiska. Jest to częściowa zmiana studium, obejmująca 1 teren o pow. ok. 1,2 ha w miejscowości Trześń, polegająca na dostosowaniu zapisów studium do wymagań obecnie obowiązujących przepisów o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym. W części graficznej obowiązującego studium, kierunki zagospodarowania terenu objętego zmianą nie odpowiadają istniejącemu i zamierzonemu zagospodarowaniu terenu i są sprzeczne z obowiązującym na części terenu miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego lasów i terenów przeznaczonych do zalesienia. Celem opracowania zmiany studium jest doprowadzenie do zgodności istniejącego i zamierzonego zagospodarowania z kierunkami określonymi w studium na obejmowanym zmianą terenie, co umożliwi opracowanie i uchwalenie miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego pozwalających na przeznaczenie terenu zgodne z kształtującymi się obecnie tendencjami rozwoju funkcji osiedleńczych w gminie.

SYNTEZA II ZMIANY STUDIUM

II zmiana studium polega na wprowadzeniu korekty do tekstu studium i w części graficznej studium zatytułowanej „Kierunki zagospodarowania i polityki przestrzennej” , stanowiących załączniki do uchwały Nr XVII/125/00 Rady Gminy Niwiska z dnia 30 listopada 2000. Obowiązujące studium było sporządzone na podstawie obowiązującej w dacie jego uchwalenia, ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. o zagospodarowaniu przestrzennym. Nie obowiązywały wówczas żadne przepisy wykonawcze określające wymagany zakres studium. Do studium gminy Niwiska nie wprowadzono dotychczas żadnej zmiany, I-sza zmiana studium nie została dotychczas uchwalona.

II zmiana studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego Gminy Niwiska opracowana została zgodnie z obecnie obowiązującymi przepisami: - ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (tj. Dz.U. z 2012 r.poz, 647); - rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 28 kwietnia 2004 roku w sprawie zakresu projektu studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy (Dz. U. z 2004 r. Nr 118, póz. 1233); z uwzględnieniem przepisów ustawy z dnia 3 października 2008r. o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz ocenach oddziaływania na środowisko (Dz.U. nr 199 z 2008r., poz. 1227). Skorygowany tekst i skorygowana część graficzna studium w ujednoliconej formie, z wyróżnieniem wprowadzonych zmian, stanowią załączniki do uchwały w sprawie uchwalenia II zmiany studium. W części graficznej wprowadzono oznaczenie granic terenu objętego II zmianą studium oraz symbol literowo -cyfrowy i oznaczenie barwne terenu 1RM,MN na planszy zatytułowanej „Kierunki zagospodarowania i polityki przestrzennej w skali 1 :25 000”. Zidentyfikowane uwarunkowania w zagospodarowaniu przestrzennym terenu 1RM,MN nie wymagały wprowadzania korekty w części graficznej studium dotyczącej uwarunkowań. Tekst studium uzupełniono o uwarunkowania dotyczące terenu oznaczonego symbolem 1RM,MN, w dostosowaniu do obecnie obowiązujących wymagań art. 10 ust. 1 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym oraz wprowadzono ustalenia dotyczące kierunków zagospodarowania na tym terenie poprzez dopuszczenie w strefie I rolno-leśnej zabudowy zagrodowej i mieszkaniowej jednorodzinnej. Ustalenia dotyczące przyjętego kierunku zagospodarowania określają wskaźniki i parametry zabudowy wymagane obecnie obowiązującymi przepisami. Stanowią też wytyczne do miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego.