Kvisting Av Vinje-Furua Masteroppgåve NOR4090 Kristian
Total Page：16
File Type：pdf, Size：1020Kb
UNIVERSITETET I OSLO Institutt for lingvistiske og nordiske studier Kvisting av Vinje-furua Eit postkolonialt perspektiv på journalisten A. O. Vinje i lesebøker for gymnaset 1869–2009 Masteroppgåve NOR4090 Kristian Lødemel Sandberg Vår 2013 © Kristian Lødemel Sandberg 2013 Kvisting av Vinje-furua. Eit postkolonialt perspektiv på journalisten A. O. Vinje i lesebøker for gymnaset 1869–2009 Kristian Lødemel Sandberg http://www.duo.uio.no/ Dokumentet er laga med LATEX 2" Typesnitt: New Century Schoolbook, skriftstorleik 12 Trykk: Reprosentralen, Universitetet i Oslo i Samandrag I denne masteroppgåva ser eg på sakprosaen til Aasmund Olavsson Vinje i eit postkolonialt perspektiv. Eg nyttar teori frå Homi K. Bhabha for å få eit betre grep om den kulturelle identiteten til Vinje, og min hovudpåstand om Vinje er at han med oppstarten av Dølen i 1858 artikulerte eit Tredje Alternativ – ein hybridisert versjon av bondekultur og embetsmannskultur. Det gjer at Vinje kan bidra med ei hybridstemme i den nasjonale forteljinga, men då blir spørsmålet: I kva grad har sakprosaen og hybridstemma til Vinje blitt inkludert i lesebøker for gymnaset opp gjennom historia? I problemfeltet (kap. 2) grunngir eg kvifor eit postkolonialt perspektiv er høveleg for Noreg på 1800-talet, og i det teoretiske rammeverket (kap. 3) innfører eg norske ekvivalentar til Bhabhas «mimic man» og «mimicry». Dei metodiske spørsmåla (kap. 4) handlar om avgrensingane og leitinga som har ført fram til lesebokmaterialet for hovuddelen av oppgåva. Sjølve hovuddelen er todelt, med ein kvantitativ og ein kvalitativ del. Den kvantitative delen (kap. 5) er ei historisk kartlegging av korleis utvalet av sakprosatekstar av Vinje i lesebøkene har endra seg over ein periode på 140 år, og der baserer eg meg på gjennomgang av 24 ulike lesebøker. Den kvalitative delen (kap. 6) er ei tekstkritisk saumfaring av korleis grunntekstar med problematisk innhald har blitt redigert og tilpassa ulike nasjonsbyggingsprosjekt av kjende redaktørar som Arne Garborg, David Faye Knudsen og Rolv Thesen. Der tolkar eg korleis redigeringane har påverka hybridstemma til Vinje i tre lesestykke henta frå Ferdaminni. Det eg har funne ut, er at nynorskleiren og bokmålsleiren har vore usamde i kanoniseringsprosessen. Nynorskleiren har veksla mellom å leggje vekt på det agrare grunnlaget og Vinje som folketalar, medan bokmålsleiren heile vegen har prioritert turistverksemda til Vinje i Ferdaminni. Ein slags konsensus oppstår først i etterkrigsåra. Den tekstkritiske delen syner at hybridstemma til Vinje har blitt nedtona gjennom redigeringspraksisen til redaktørane, men med ulike resultat. Avhen- gig av kven som har vore redaktør, har Vinje blitt gjort til talsmann for nasjons- byggingsprosjekta til norskdomsrørsla, neo-elitistar og sosialistiske nasjonalis- tar. Kvistinga av Vinje-furua har veksla med noregshistoria, og med Vinje som trevyrke har redaktørane fått fram sine nasjonale forteljingar. ii iii Innhald Føreord viii 1 Innleiing 1 1.1 Tidlegare forsking . .3 1.2 Pedagogisk eller ideologisk? . .4 1.2.1 Den lingvistiske kapitalen . .6 1.2.2 Den nasjonale danninga . .8 2 Problemfelt 10 2.1 Tømmer til nasjonsbygginga . 13 3 Teoretisk rammeverk 14 3.1 Noreg som dansk koloni . 14 3.1.1 Tre punktnedslag . 14 3.2 Originalen og kopien . 17 3.2.1 The Mimic Men og «Copisten» . 18 3.2.2 Eit delvis nærvær . 20 3.2.3 Kopisteri, parodi og travesti . 21 3.3 Kulturskilnad . 24 3.3.1 Mellomposisjonen til Vinje . 26 3.3.2 Døle-rommet . 29 3.4 Dei to språkleirane . 33 3.4.1 To kulturar eller to nasjonar? . 33 3.5 Avrunding . 36 4 Metodiske spørsmål 38 4.1 Den kvantitative delen . 38 4.1.1 Lengdesnittet . 39 4.1.2 Sju tverrsnitt . 41 4.1.3 Lesebokmaterialet . 44 4.2 Den kvalitative delen . 45 4.2.1 Tekstar til tolking . 48 4.2.2 Tolkingsstrategi . 49 5 Kanoniseringsprosessen 52 5.1 Vinje-tekstane i lesebokmaterialet . 52 5.1.1 Teksttabellar . 55 iv 5.2 Den historiske utviklinga . 55 5.2.1 Nynorskleiren legg grunnlaget . 60 5.2.2 Ei todeling oppstår . 62 5.2.3 Konsensusen i etterkrigsåra . 64 5.3 Gjengangar-tekstane . 68 6 Redigeringspraksisen 72 6.1 Kosmopolitt eller kulturnasjonalist? . 72 6.1.1 Grunnteksten: Kopisteri av Schweigaard . 73 6.1.2 Lesestykket: Attende til bondekulturen . 78 6.2 Robin Hood eller Loke? . 81 6.2.1 Grunnteksten: Kopist-mannen møter bøndene . 82 6.2.2 Lesestykket: Humoristen får seg graut . 88 6.3 Rettferd eller vrangferd? . 93 6.3.1 Grunnteksten: Sakførar med bondekjennskap . 93 6.3.2 Lesestykket: Klasselaus modernitetsforkjempar . 98 7 Avslutting 104 Referansar 109 Vedlegg 118 A Vinje-forskinga 118 Hovudoppgåver 1906–1979 . 119 Hovud- og masteroppgåver 1980–2012 . 120 B Utgåve- og opplagshistorikk 121 Lesebøkene i perioden 1867–1947 . 122 Lesebøkene i perioden 1939–1984 . 125 C Vinje-tekstane 127 Tekstane i Blandkorn ............................. 127 Kapitla i Ferdaminni ............................. 128 Artiklane frå Dølen .............................. 129 Tekstane frå Skrifter i Samling ....................... 129 D Detaljerte teksttabellar 130 Ferdaminni-lesestykke (1/2) . 131 Ferdaminni-lesestykke (2/2) . 132 Dølen-lesestykke . 133 Blandkorn- og Midttun-lesestykke . 134 E Tekstendringane 135 Garborg og Mortensons «Menuetten til Steinberg» (1885) . 136 Knudsens «Grauten paa Grut» (1913) . 138 Sørlie og Thesens «Olaf Haakonstad» (1947) . 142 v Figurar 2.1 Vinjefuruen i Telemark (1907) av Theodor Kittelsen. 13 3.1 Vinje blant Døleringen. 18 Tabellar 1 Forkortingar . .x 4.1 Lesebokmaterialet . 46 4.2 Vinje-tekstar til tolking . 48 5.1 Fordelinga mellom kjeldene . 54 5.2 Ferdaminni-kapittel i lesebokmaterialet (1/2) . 56 5.3 Ferdaminni-kapittel i lesebokmaterialet (2/2) . 57 5.4 Dølen-artiklar i lesebokmaterialet . 58 5.5 Blandkorn- og Midttun-tekstar i lesebokmaterialet . 59 5.6 Vinje-tekstar per lesebok . 66 vi vii Føreord Godtfolk! Ei lang tid med Aasmund Olavsson Vinje har gitt meg mykje lått og løye. Truleg er eg mannen som har ledd mest på lesesalen det siste året, men til attergjeld har eg ofte vore han med dei lengste dagane, og humøret har veksla med vind, regn og sol. Store ambisjonar er stundom eit tviegga sverd, men eg håpar at du, kjære lesar, ser godvêret i skrifta. Det heile byrja med at eg las «Paa Fesjaa» på NOR1300 våren 2010, og etter det har eg lese mykje og mangt, men lite er like hugsamt som Vinje når han er i slag. No har interessa blitt til ei masteroppgåve, og to personar skal ha særleg takk. Det er Elisabeth Oxfeldt som har vore ein hjelpsam og trygg rettleiar inn i det postkoloniale farvatnet (med mange lærerike samtalar undervegs), og det er Anna Rosa, kjærasten min, som har fått meg til å tenkje på andre ting enn Vinje – og vore den beste støtta og oppmuntringa eg kunne ønskt meg gjennom alle desse skrivedagane. Andre som må takkast stort, er familien min – som har vore der gjennom heile skolegangen, med hjelp, lærdom og varme – og det er Erik Alexander Ravnås Aarmo og Kristin Torjesen Marti som har vore framifrå felagar og studiekameratar i samfulle fem Blindern-år. Takk begge to for gode lunsj- og kaffipausar, og takk for all hjelpa med frustrasjonstakling, Kristin. Andre hjelpesmenn og -kvinner skal òg ha takk, men eg hadde tenkt å halde føreordet stutt, så dykk kjem eg attende til på side 108. God lesnad! Styrmann Sandberg, Blindern, 9. mai 2013. viii ix Tabell 1: FORKORTINGAR VINJE-MATERIALE: Bl. Blandkorn som Vinje gav ut sjølv (1867) H. Halvorsen og Vislies Skrifter i Utval (1883–90) M. Midttuns første utgåve av Skrifter i Samling (1916–21) M2. Midttuns folkeutgåve av Skrifter i Samling (1942–48) MB Midttuns utgåve av Vinjes brev (1965) Fe. Ferdaminni-utgåva til Djupedal (1969) F. Faksimileutgåva av Dølen (1970–73) ved Djupedal E. Ekstraband til M.I–V (1993) ved Haarberg OPPSLAGSVERK: NBL Norsk biografisk leksikon (1928–83) NRO Norsk riksmålsordbok (1937–57) NO2014 Norsk Ordbok 2014 (1966–2012) GSK Gyldendals store konversasjonsleksikon (1972) CDL Cappelens dyreleksikon (1979–81) Eg nyttar dei same forkortingane på Vinje-materiale som i A. O. Vinje og antikken av Skard og Vinje på vrangen av Haarberg, men det er tre tillegg frå mi side: Bl., Fe. og E. x xi Nei, me maa vera fornøgde med at kunna tena vaar Tid og døy med den, og kunna me upnaa so myket, at me staa som Spraakprøver i ei 1 Innleiing Lesebok, so er det store Ting. A. O. VINJE (M.III, s. 243) Aasmund Olavsson Vinje har grunn til å vere nøgd, for tekstane hans er framleis med oss. Ferdaminni fraa Sumaren 18601 blei i 2007 inkludert i «Norsk Litterær Kanon» (ei liste med 25 verk frå norrøn tid til i dag) under Norsk Litteraturfestival, og boka kom ut i ny utgåva i 2010 i samband med 150-årsjubileet for turen, med føreord av Kjartan Fløgstad. Mange av dikta hans er framleis levande i folketradisjonen, og som ein del av Språkåret 2013 kom det ut ei ny plate av Aasmund Nordstoga, der tekstane til Vinje har fått eit meir folkeleg tonespråk enn i romansane til Edvard Grieg. Vinje såg neppe for seg eit slikt ettermæle då han starta opp vekeavisa Dølen i 1858. Etter mange år som Christiania-korrespondent for Drammens Tidende, der han skreiv på dansk og hadde ei fast inntekt, valde han å starte opp si eiga avis som skulle vere på eit norskare språk. Han hadde lært seg landsmålet til Ivar Aasen, men skriftnorma til Vinje blei påverka både av talemålet heimanfrå og ønsket om å bli forstått av lesarane, og språket blei kalla for for «Dølemaalet».2 Han var uviss på om det private avisprosjektet ville vere liv laga, men den første hausten fekk han over 600 abonnentar (MB, s. 108), og Dølen kom ut i totalt åtte årgangar (men berre tre av desse årgangane er fulle). Til saman skreiv Vinje mellom 4500 og 5000 sider på landsmålet, rekna om til vanleg sidestorleik (Myhren 1993, s.