Alledaagse Brusselse Blindheid Pelsberenmutskes in Zomers
Total Page：16
File Type：pdf, Size：1020Kb
65ste jaargang • nummer 6 • woensdag 10 februari 2010 1,85 euro Weekblad P608721 Afgiftekantoor 2099 Antwerpen X Stadshervorming! Alledaagse Brusselse blindheid Stel: als dat vet varken van een Freddy Thielemans zelf eens drie kogels in zijn volge- vreten pens zou krijgen, zou hij dat dan ook zonder meer afdoen als een ‘fait divers’? En als Philippe Moureaux drie AK-47 dumdums in zijn dikke nek zou krijgen, zou hij dan opnieuw beginnen krijsen over ‘Vlaamse hysterie’ en Vlaamse veroveringsdrang? Dat lijkt ons onwaarschijnlijk, al zou het best wel eens kunnen dat ze het Vlaams Belang als oorzaak zouden aanwijzen van alle problemen. Waar we in elk geval zeker van kunnen zijn, is dat de heer Leterme zonder dralen opnieuw alle kritiek over het geweld in Brussel “gekibbel” zou noemen, omdat hij geen ‘communautaire heibel’ over de hoofdstad wil. Wie op agenten schiet, zal - als justitie meewil - voortaan in principe wat zwaarder gestraft worden, maar daar houdt het voor de Eerste Knechtfederalist mee op. Leterme wil in alle rust verder kunnen slapen, om geen herrie te krijgen met de Franstaligen bij wier gratie hij regeert. Bovendien stimuleert de verkoop van kalasj- nikovs de informele economie, en het weer op dreef krijgen van de economie is op dit ogenblik de absolute prioriteit van de premier. Intussen dreigt Brussel wel het Johannesburg aan de Zenne te worden, waar politie- commissariaten met molotovcocktails worden platgebrand, waar geweld in bepaalde wijken dagelijkse kost is, waar het aantal overvallen escaleert en waar meer en meer voorbijgangers worden lastiggevallen en beroofd. Als een school van locatie moet veran- deren onder druk van jeugdbenden, dan moet men op een andere planeet leven om niet te beseffen dat de boel volledig in het honderd is gelopen. Of men moet zoals Charles Picqué van de Parti Scandaleux vol dédain neerkijken op de Vlamingen en nog eens extra hard in de hand bijten waardoor men wordt gevoed: ‘Ik veeg er mijn voeten aan!’ De oorzaken van de Brusselse malaise zijn bekend. Men had aan Vlaamse zijde Brus- sel nooit mogen erkennen als een apart gewest (en de recente schuldbekentenis van Vic Anciaux in dat verband is een waar affront op zich). Binnen dat gewest zijn dan nog eens 19 aparte baronieën blijven voortwoekeren die de onbestuurbaarheid alleen maar Pelsberenmutskes in in de hand hebben gewerkt. Vier decennia van uiterst lakse of onbestaande vreemde- lingenpolitiek hebben van de hoofdstad een kasba gemaakt waar enkel de profeten van zomers Istanboel het politiekcorrecte denken nog hun gading vinden (zolang ze zelf niet in het gezicht (Hoe onschuldig het ook begint, dit artikel den minderjarigen te vaak als volwassenen worden gespuwd, en dan nog). En de intellectuele terreur van het antiracisme voor- mag alleen gelezen worden door volwassenen, komt dat de kern van het probleem wordt aangepakt: de snel voortschrijdende islami- berecht. “De overheden zijn aan het overrea- want wat u hier kunt leren, kan de geestelijke geren,” weet ene Manuel Lambert. “De voor- sering van heelder wijken en gemeenten, waar allochtoon geboefte de controle pro- ontwikkeling van kinderen ernstig schaden.) beert over te nemen, hand in hand met drugdealers en wapenhandelaars. bije jaren is het aantal jeugddelinquenten niet En dwars door dat alles heen loopt de Franstalige eis dat Brussel “onvervreemdbaar” In oosterse steden domineert de ware han- explosief gestegen. Ze komen gewoon meer tot de Francité behoort en dat de Vlamingen geen enkel recht van spreken hebben in delsgeest. Als er regen uit de hemel begint in beeld omdat de overheid er een prioriteit hun eigen hoofdstad. De Vlamingen hebben daarentegen wel ‘de plicht om de Brusse- te druppelen, staan de straatverkopers klaar van maakt.” laars onvoorwaardelijk te hulp te snellen’, zo staat het letterlijk in de bijdrage van ene met regenschermen. Waar ze die halen, Er is wel wat op te merken over het functi- Véronique Lamquin, chef-politiek van de Franstalige haatkrant Le Soir, bijdrage die uiter- Allah mag het weten, maar ze staan paraat oneren van justitie, maar het mag bijzonder aard ook in zusterkrant De Standaard werd afgedrukt. Maar eisen dat Brussel daarbij met hun waar. Breken de wolken daarna origineel genoemd worden de overheid te ver- zijn instellingen of bestuur reorganiseert, daar kan geen sprake van zijn, aldus hetzelfde weer open, dan verdwijnen de paraplu’s als wijten dat ze eindelijk wat meer werk maakt wicht. Waarmee ze niets anders zegt dan de Thielemansen, de Moureaux’ en de Pic- sneeuw voor de zon (nu ja, een wat ongeluk- van het beteugelen van jeugdmisdaden. qués van deze wereld. En de karaktergestoorde Yves de la Tourette stapt daarin mee. kige beeldspraak) en krijgt de toerist in een Er bestaat duidelijk geen nultolerantiebe- Volgens de geitenboer is het niet nodig de Brusselse gemeenten, OCMW’s of politie- handomdraai zonnebrillen aangeboden. Wie leid tegen onzin in dit land. Die kinderrech- zones te fuseren. Hij zet liever voor de schijn en de camera’s nog eens een “ruim over- zich moet handhaven in een harde wereld, tenlobby functioneert uiteraard met belas- leg” op met alle “politiek verantwoordelijken” om het veiligheidsprobleem te bespre- leert wat pragmatisme is. tinggeld. Alleen dat verklaart waarom zij ken. Alsof de politievakbonden vorige week nog niet voldoende de vinger op de wonde Blijkbaar functioneren kinderrechtenor- zich opstellen als straatventers die in hartje hebben gelegd: te weinig mensen en middelen, onmiskenbare onwil bij het Brusselse ganisaties niet in een harde wereld, maar in zomer pelseberenmutskes aanbieden in (Franstalige) parket en gerecht om het geboefte te vervolgen, en de struisvogelpoli- het beschermde milieu van verzekerde sub- Istanboel. tiek van precies de politiek verantwoordelijken die hun ogen sluiten voor de uitbrei- sidiëring. Moeten we het moed noemen of Johan Sauwens maakte zich enkele maan- ding van de criminaliteit en alleen maar bang zijn dat ze bij verkiezingen enkele stem- een vorm van hooghartig gevoel van onaan- den geleden bijzonder onpopulair in die krin- men zouden verliezen aan een Vlaamse lijst. tastbaarheid, maar vorige week pakten de gen toen hij dorst te suggereren het kinder- Neen, geef ons dan voor een keer maar eens Louis Tobback, die het klaar en duide- Belgische kinderrechtenorganisaties uit met rechtencommissariaat gewoon af te schaffen. lijk heeft uitgedrukt: ‘Wie betaalt, bepaalt.’ Volgens Tobback moeten de Vlamingen nu een rapport - ten behoeve van de Verenigde Hoon werd zijn deel, want dit soort pamper- maar eens voet bij stuk houden en de Franstaligen dwingen één politiezone in te voe- Naties nota bene - waarin ze het Belgische organisaties mag niet ter discussie gesteld ren. Net zoals er voor Halle-Vilvoorde een apart parket zou moeten zijn, dan kan het jeugdrecht te repressief noemen. Jawel, dat worden. Zij mogen kritiek uitbrengen, maar parket van Brussel zich tenminste met de problemen van Brussel bezighouden. N-VA, was dezelfde week waarin de kranten bol bedenkingen bij hun functioneren... Ho Vlaams Belang en LDD zitten op dezelfde lijn. Maar CD(&V) en Open VLD zullen dat maar! Vlaamse front met plezier doorbreken: ze verkiezen deel uit te maken van een rege- stonden van getuigenissen over minderjarige draaideurcrimineeltjes die hele Brusselse wij- Hoeveel gesloten jeugdinstellingen zouden ring met een Vlaamse minderheid, en Brussel uit te leveren aan de wet van de straat. kunnen gebouwd worden met het geld dat nu In plaats van aan de Wetstraat. ken terroriseren. Maar dat is allemaal valse sfeerschep- wordt toegeschoven naar die kinderrechten- Als de Vlaamse Volksbeweging zich binnenkort op haar Brusselcongres buigt over industrie? ‘t Zou geen slechte zaak zijn voor de vraag waar het met onze houding tegenover de hoofdstad naar toe moet, dat ze ping. De kinderrechtenclubs vragen - gaat u zitten, beste lezer, vooraleer door te gaan het recht van elk kind om veilig op te groeien; dan de historische (hysterische) verantwoordelijkheid van de knechtfederalisten en ook in probleemwijken waar jeugdig crapuul de open collaboralen zeker niet uit het oog verliest! Zolang er geen eind komt aan de met lezing van wat volgt - dat de overheid vandaag de plak zwaait. Vlaamse collaboratie, zal het inderdaad in Brussel geen duim- zou stoppen met het organiseren van extra breed beter gaan. opvangplaatsen in gesloten instellingen voor EE NMANSCOLL E CTI E F minderjarige criminelen. Want in België wor- DE N BLOOT E N KOONIC K Deze week : • IJzersterk denkwerk 2 • Brussel in de frigo 3 • De kalasjnikovhype 5 • Google ziet u! 9 • Antwerpen, die schone… 12 • Een kans voor Vlaanderen 14 • Verliefd 16 Plankzeil als de bliksem naar www.pallieterke.info Marcus Thesaurus 100 euro 2 10 februari 2010 De dingen dezer dagen Momenten van onsterfelijkheid Dilemma voor Justitie Twee mensen hebben de voorbije dagen momenten van onsterfelijkheid getoond. Elk op hun manier. Niemand kon naast dat van Freddy Thielemans kij- ken, notoire PS-burgemeester van Brussel. Zijn uitspraak dat met kalasjnikovs op de politie schieten thuishoort in de rubriek “faits divers”, vindt moeiteloos haar weg naar de geschiedenisboeken over de betere zwarte humor. Dat ligt anders voor Jan Schonkeren van de liberale politievakbond. Zijn moment van onster- felijkheid werd vastgelegd in die ene beeldflits in de “Zevende dag”. Maar wie hem niet gezien heeft, moet niet rekenen op heruitzending. Vanwege dat soort momenten onverenigbaar met het regime in een modelstaat. Zelf heb ik de flits wel gezien. Die kwam er en uit eigenbelang een aantal “faits divers” na zijn eigen analyse van wat Thielemans later opschroeven tot regelrechte bedreigingen als een “faits divers” zag. De ministers Tur- voor de veiligheid van de burger. Vlaande- telboom en De Clerck hielden het, na hem, ren reageert “hysterisch” terwijl het alleen bij de gebruikelijke blabla van “dit moet en de echte kenners van Brussel zijn, zoals in dat zal en houd ons tegen of wij doen iets”. de eerste plaats de lokale burgemeesters, In zijn in beeld gebrachte spontane reactie die het hysterische Vlaamse krijsen in de trok Jan Schonkeren een gezicht met een enig juiste verhouding weten in te schatten.