DOCSLIB.ORG

Estec Tecnologia

Total Page：16

File Type：pdf, Size：1020Kb

Download full-text PDF Read full-text
Estec Tecnologia POLSKA AKADEMIA NAUK INSTYTUT ZOOLOGICZNY FRAGMENTA FAUNISTICA Tom XI11 Warszawa, 15 X 1966 Nr 6 Wojciech STAR~GA Kosarze (Opiliones) Bieszczad Die Weberknechte (Opiliones) von Bieszczady-Gebirge Zachodnie Bieszczady, jedyna polska cz~86Karpat Wschodnich, stanowily pod wzgledem arachnologicznym jeden ze siabiej poznanych obszarow zarowno W Polsce, jak i W Karpatach. JeSli chodzi o kosarze, z terenu tego wykazano dotychczas (RAPALSKI,1956, 1958, 1960, 1961; STAR~GA,1963) zaledwie 8 gatunkow, opisana bowiem rzekomo stqd Nemastoma polonicum ROEWER (1951) najprawdopodobniej zawdziecza swq nazwe biqdnej interpretacji ety- kiety (STAR~GA,1965). Z pobliskich grup gorskich lancucha Karpat znanych jest z Wyhorlatu - 17 gatunkow (SILHAVI,1950) i z Karpat Bukowihskich (Bukowina, Czarnohora, Maramurer~)- 26 gatunkow pewnych oraz kilka, ktorych oznaczenia wydajq mi sie niepewne (BARTOS,1939; CIRDEI, 1945, 1956; KOLOSVBRY,1929; KRATOCHV~,1934; ROEWER,1935; ROSCA,1930; SZALAY,1949, 1950). Fauna kosarzy Karpat Zachodnich jest poznana zbyt siabo, aby mozna bylo poz- wolid sobie na jej porownywanie z faunq Bieszczad. Oprocz tego wykazano stamtqd kilka gatunkow, ktorych stanowisko systematyczne wydaje mi sie niejasne i wymaga rewizji; sq to: Nemastoma carpathicum RWR. (ROEWER, 1951; Beskidy Zachodnie), N. werneri KULCZ. (KRATOCHV~,1934, 1939; ~ILHAVI,1956), Euclasylobus polonicus RWR. i Platyburtus femoralis RWR. (ROEWER,1956; Tatry). W dalszej czeSci niniejszej pracy ograniczq sie wobec tego do porownania skiadu gatunkowego fauny kosarzy Bieszczad Zachodnich z danymi ze wspomnianych wyiej obszarow Karpat Wschodnich. Material do niniejszego opracowania zebrany zostal glownie W latach 1961-1965 przeze mnie oraz innych pracownikow Instytutu Zoologicznego PAN W Warszawie: Dra R. BIE- 146 W. Stargga 2 LAWSKIEGO, H. CICHOCK$-KILIS,Mgra C. DZIADOSZA,Dra B. PISARSKIEGO,Dr R. PISARSK~, Dr J. D. PLISKOi Dra A. RIEDLA.Wykorzystalem rowniei materialy ze zbioru W. KUL- CZYNSKIEGO oraz niewielki material ze slowackiej czgSci Bieszczad (Poloninsk6 Karpaty) zebrany W latach 1961 i 1962 przez Dra J. BUCHARA(Katedra systematick6 zoologie Pfi- rodov8deck6 fakulty University Karlovy, Praha). Caly material dowodowy z polskiej cz~ici Bieszczad przechowywany jest W zbiorach Instytutu Zoologicznego PAN W Warszawie, material ze Siowacji - w kolekcji Uniwersytetu Karola W Pradze. Wszystkim wymienionym Koleiankom i Kolegom chcialbym zloiyC moje serdeczne podzigkowania za pomoc w badaniach terenowych, a Drowi J. BUCHAROWIza udost~p- nienie mi do op~acowaniazebranych przez niego materialow. PRZEGLAD STWIERDZONYCH GATUNK~W W opracowanym przeze mnie materiale, ktory lqcznie liczyl 2591 okazow, stwierdziiem 20 gatunkow. Niestety, mim0 killrakrotnych dokiadnych poszu- kiwan W locus typicus, nie udaio mi sie znalei6 opisanego z Bieszczad Hiro carpaticus RAF., ktorego stanowisko podaje w zwiqzku z tym wyiqcznie na podstawie pißmiennictwa. 1. Siro (Geosiro) carpaticus RAFALSKI Gatunek opisany z Poioniny Wetlinskiej (Hnatowe Berdo) i znany dotych- czas tylko z Bieszczad i Beskidu Niskiego (RAFALSKI,1956, 1958, 1960, 1961). Moje proby znalezienia go w dokladnie okrehlonym locus typicus nie daly rezultatu ze wzgledu na skryty tryb zycia, niewielkie rozmiary ciala i niskq liczebnoß6 tego ciekawego gatunku. 2. Trogulus tricarinatus (LINNAEUS) Wykazany jpz z Bieszczad (Poionina Wetlinska) przez RAFALSKIEGO(1961). Spotykany W lasach lub zaroilach lißciastych i mieszanych oraz W zaroßniq- tych starych ruinach, zawsze w ßcioice (lub glebie pod Sciolkq) i pod kamie- niami. Wydaje mi sie, ze nie przekracza wysokoßci 800 m n. p. m. Stanowiska. Pow. Sanok: Komancza, Zagorz; pow. Lesko: Cisna (g. Roiki), migdzy Cisna, i Majdanem, Doiiyca, Lubne, Roztoki Gorne (g. Jaslo), Wetlina (g. Wierch Muchanin, taras pot. Wetlinka); pow. Ustrzyki Dolne: Dwernik (jar pot. Carynskiego, lewy brzeg Sanu), Nasiczne, „Suche Rzeki" (g. Magurzec), Ustrzyki Gorne - la,cznie w 17 probkach 31 okazow. 3. Trogulus nepaeformis (SCOPOLI) Znany dotychczas z Polski jedynie z 3 stanowisk w Beskidzie Niskim i w okolicach Przemyßla (RAPALSKZ,1960, 1961). Wydaje sie, ze znaleziska tego gatunku W poiudniowo-wschodniej Polsce lezq juz przy polnocnej granicy jego zasiqgu. W Bieszczadach niezbyt rzadki, wystepuje w tym samym typie biotopow co i poprzedni gatunek, czesto razem z nim. Stanowiska. Pow. Lesko: Cisna (g. Roiki); pow. Ustrzyki Dolne: Dwernik (jar pot. Caryhskiego, lewy brzeg Sanu, g. gredni. Wierch), g. Dwernik-Kamieil, Ustrzyki Gorne (dolina Wolosatki, taras Wolosatego) - razem W 7 prbbkach 10 okazow. 3 Kosarze Bieszczad 147 4. Dicranolasma scabrum (HERBST) W Polsce nie znaleziony. Jedyny okaz, jakim dysponowaiem, pochodzii ze slowackiej czqßci Bieszczad (Poloninskh Karpaty). Jest to najdalej na poinoc wysuniete znane stanowisko tego gatunku (LAc, 1957). Stanowisko. Wsohodnia Slowacja: Poloninske Karpaty, dolina Roztoka, ca 550-700 m, 5 V11 1962, leg. J. BUCHAR- 1 9. 5. Nemastoma (Nemastoma) kochi NOWICKI Jeden z pospolitszych w Bieszczadach gatunkow. Zamieszkuje wszystkie typy lasow i zaroßli, wystqpuj@c jednak tylko W miejscach wilgotnych lub nawet bardzo mokrych (czesto zbierana pod kamieniami tuz nad powierzchniq wody W strumykach i na irodliskach). Nie przekracza prawdopodobnie gornej granicy lasu (1000-1150 m). Stanowiska. Pow. Sanok: g. Chryszczata (rez. „Zwiezio"), Komahcza-Letnisko, migdzy KomaBczg-Letniskiem a Rzepedzi*, miqdzy Prelukami a Duszatynem; pow. Lesko: Cisna (g. Hon, g. Jasienik, g. Roiki), miqdzy Cisns i Majdanem, Dolzyca, Habkowce, g. Hnatowe Berdo, Majdan, Moczarne, Roztoki Gorne (g. Jaslo), Wetlina, ~ubracze;pow. Ustrzyki Dolne: migdzy Berehami Gornymi i Ustrzykami Gornymi, Dwernik (jar pot. Caryhskiego, g. Otryt, lewy brzeg San~,'~.Sredni Wierch), g. Dwernik-Kamieh, g. Halicz, Nasiczne, g. Ostre, ,,Suche Rzeki", Ustrzyki Dolne, Ustrzyki Gorne (g. Kiczera, taras pot. Rzeczyce, jar pot. Terebowiec, dolina Wolosatki), „Wolosate"; wschodnia Slowacja: dolina pot. Stu- iica. Razem 279 okazow W 55 probkach. 6. Nemastoma (Lugubrostoma) lugubre (0.P. MÜLLER) W Bieszczadach lowilem obydwie formy tego gatunku. Forma bimaculatum (FB.)wystqpuje do mysokoßci okolo 700-750 m, a f. unicolor RWR. - od okoio 550-600 m po najwyzsze szczyty, osi9gajgc np. na Poioninie Wetliriskiej wyso- koSd 1253 m, a na Haliczu i Krzemieniu przekraczaj~c1300 m n. p. m. Na poziomie 600-800 m spotyka sie forme przejiciowq, U kt6rej srebrzyste plamy na glowotuiowiu sq znacznie zredukowane (czasem zamiast jednej pary duzych plam wystqpuja dwie pary malych). Wydaje mi sie, ze W zwiqzku z wyrainym rozgraniczeniem arealow nalezaioby dotychczasowe „formyV uznad za pod- gatunki, jednakze pozostawiam tq kwestie chwilowo bez definitywnego roz- wiqzania. Gatunek ten zamieszkuje gi6wnie lasy i zaroSla, zarowno liiciaste czy mie- szane, jak i iglaste, zwykle W poblizu wody, lowiony byi jednak takze W rumo- wiskach kamiennych na poioninach szczytowych. W pasie przejßciowym zbie- ralem razem okazy obu form skrajnych oraz formy poßredniej. Stanowiska. Forma bimaculatum (FB.). POW.Sanok: Komahcza, Zagorz; pow. Lesko: Cisna (g. Roiki), Lubne; pow. Ustrzyki Dolne: Dwernik (g. Otryt), Ustrzyki Gorne (g. Kiczera) - lacznie W 8 probkach 10 okazow. Forma przejkciowa. Pow. Sanok: Zagorz; pow. Lesko: Cisna (g. Hon, g. Jasienik, g. Rozki), Doliyca, Moczarne; pow. Ustrzyki Dolne: Dwernik (g. 6redni Wierch), g. Dwernik-Kamieh, Ustrzyki G6rne (taras pot. Rzeczyce, jar pot. Terebowiec), ,,WolosateW- razem 33 okazy w 15 probkach. Forma unicolor RWR. Pow. Sanok: Komahcza, „ Szczerban6wkan ; pow. Lesko : Cisna (g. Hon, g. Jasienik, g. Roiki), Dolzyca, Habkowce, g. Hnatowe Berdo, Moczarne, g. Polonina Wetlihska, Wetlina; pow. Ustrzyki Dolne: Berehy Gorne, Dwernik (jar pot. Caryhskiego, g. Otryt, lewy brzeg Sanu, g. Sredni Wierch), g. Halicz, g. Krzemieh, Nasiczne, g. Ostre, g. Polonina Caryhska, g. Trohaniec, Ustrzyki G6rne (g. Kiczera, dolina Wolosatki, taras Wolosatego), g. Wielka Rawka, „WoIosate" - Iqcznie W 43 pr6bkach 134 okazy. 7. Mitostoma (fitostoma) chrysomelas (HERMANN) Wystepuje we wszystkich typach lasow i zarogli. Znaleziona takze w rumo- wiskach kamiennych skalistego „grzebienia" szczytowego Krzemienia na wysokogci 1320-1335 m oraz w ruinach klasztoru w Zagorzu. Stanowiska. Pow. Sanok: g. Chryszczata (dez. „Zwiezlo"), Komahcza, Zag6rz; pow. Lesko: Ciana (nad pot. Habkowieckim, g. Hon, g. Jasienik, g. -Rozki), Dolzyca, g. Hnatowe Berdo, g. Hyrlata, Wetlina; pow. Ustrzyki Dolne: Dwerniczek, Dwernik (jar pot. Caryh- skiego, g. Magura, lewy brzeg Sanu, g. gredni Wierch), g. Dwernik-Kamieii, g. Krzemieb, g. Polonina Caryhska, Ustrzyki G6rne (g. Kiczera, jar pot. Terebowiec, dolina Woiosatki), „Wolosate"; wschodnia Slowacja: g. Borsuk (zbocze pd.). Razem 135 okaz6w W 31 pr6bkach. 8. Ischyropsalis manicata L. KOCH (= Ischyropsalis dacica ROEWER,1916, syn. n.) Gatunek ten przez wielu autorow podawany byi pod nazwq Ischyropsalis dacica RWR. Jednakze dokiadna analiza opisu wyznaczonego przez ROEWERA (1950 : 29) neotypu I. manicata L. K. i porownanie go z opisami okazow I. dacica RWR. z Rumunii (ROEWER,1923, 1950; AVRAM,1964) a takze z oka- zami z Tatr (ze zbioru W. KULCZYNSKIEGO,oznaczone jako I. manicata L. K.!), Bieszczad, Rumunii oraz Czechosiowacji (det. V. BILHAVI) utwierdziiy mnie w przekonaniu, ze mamy tu do czynienia nie z dwoma odrebnymi, lecz z jednym gatunkiem, ktory powinien nosid starszq nazwe IschyropsaMs manicata L. KOCH. Z Bieszczad wykazany przez RAFALSKIEGO(1961, sub I. dacica RwR.) ze szczytu Tarnicy. Spotykany zwykle w lasach pod
Load more

Recommended publications
  • Siliceous Raw Material from Bieszczady Mountains: Sources and Use
    Archaeologia Polona, vol. 54: 2016, 21 – 31 PL ISSN 0066 - 5924 Siliceous raw material from Bieszczady Mountains: Sources and use Andrzej Pelisiaka Lithic chipped materials discovered in the course of research in the Polish High Bieszczady Mts. carried out from 2012 are dated to the Late Neolithic and the Early Bronze Age. They represent several raw material groups: menilite hornstones, siliceous sandstones, siliceous marl, and the so- called Bircza flint. Sources of these rocks are located either in the Bieszczady Mts. or in the nearby vicinity. Individual raw material groups are not homogenous; the same kind of rock can have dif- ferent physical characteristics, depending on specific sources. Consequently, their effectiveness as tool production raw material is uneven. All raw materials were utilized mainly locally. KEY-WORDS: siliceous raw material, Carpathians, Bieszczady Mountains, Late Neolithic, Bronze Age INTRODUCTION Archaeological research in the Polish High Bieszczady Mountains was initiated in 20121, inspired by analyses of pollen diagrams indicating palynological traces of human activi- ties in this region from about 3200/3000 BC (Ralska-Jasiewiczowa 1980). These observa- tions did not correspond with prehistoric evidences which had been until then totally unknown (Pelisiak 2013a, 2013b, 2014b; Parczewski et al., 2013). Since 2012 research has been focused on palynological sites in Smerek and Wołosate, Bieszczady district and in the vicinity of Wetlina, Lesko district involving surface survey and analyses of LIDAR images which
    [Show full text]
  • Prehistoric Exploitation of Limnosilicites in Northern Hungary: Problems and Perspectives Zsolt Mester and Norbert Faragó
    Archaeologia Polona, vol. 54: 2016, 1 – 5 PL ISSN 0066 - 5924 Editorial The first scientific investigations of the sources of flint in Poland were undertaken by archaeologist Stefan Krukowski and geologist Jan Samsonowicz in the early 20th century. Krukowski used archaeological materials to identify the macroscopic char- acteristics of ‘chocolate’ flints, described their differences, and showed the potential location of the deposits (Krukowski 1920: 189–195; Budziszewski 2008: 33). In the search for deposits of flint, their outcrops, and prehistoric mines, Krukowski was accompanied by young geologist Jan Samsonowicz. The result of their cooperation was the discovery in 1921 of in situ deposits and surface accumulations of limestones containing fragments of flint and, in 1922, the identification of a prehistoric mine at Krzemionki Opatowskie (Krukowski 1923; Samsonowicz 1923; Bąbel 2014). This long tradition of studying siliceous rocks has continued at the Institute of Archaeology and Ethnology, Polish Academy of Science. In 1965 Zygmunt Krzak published the first characterization of gray white-spotted (świeciechów) flint (Krzak 1965) and five years later he described Turonian flint from Ożarów (Krzak 1970). In 1971 Romuald Schild devised a classification of ‘chocolate’ flint from the north-east margin of the Holy Cross (Świątokrzyskie) Mountains (Schild 1971, 1976) and Bogdan Balcer investigated a flint mine in Świeciechów, Kraśnik district, and the use of gray white-spotted (świeciechów) flint during the Neolithic (Balcer 1975, 1976). In 1980 Jacek Lech discussed the geology of Jurassic-Cracow flint and showed its relevance to archaeology (Lech 1980). Since that time Polish archeologists have carried out many investigations on different types of flint (e.g., Budziszewski and Michniak 1983/1989; Pawlikowski 1989; Budziszewski and Michinak eds 1995; Schild and Sulgostowska eds 1997; Matraszek and Sałaciński eds 2002; Gutowski 2004; Borkowski et al., 2008; Migaszewski et al., 2006, Krajcarz et al., 2014).
    [Show full text]
  • Program Ochrony Środowiska Dla Gminy Cisna
    Program Ochrony Środowiska dla Gminy Cisna na lata 2018-2021 z uwzględnieniem perspektywy na lata 2022 - 2025 Cisna 2018 Program Ochrony Środowiska dla Gminy Cisna na lata 2018-2021 z uwzględnieniem perspektywy na lata 2022 - 2025 WYKONAWCA: Adam Czekański „Bio-San” ul. Konarskiego 74 38-500 Sanok 2 Program Ochrony Środowiska dla Gminy Cisna na lata 2018-2021 z uwzględnieniem perspektywy na lata 2022 - 2025 SPIS TREŚCI: 1. Wykaz skrótów ............................................................................................................................ 7 2. Wprowadzenie ............................................................................................................................ 9 2.1. Cel i przedmiot opracowania ...................................................................................................... 9 2.2. Podstawa prawna opracowania ................................................................................................ 10 2.2.1. Akty prawne .............................................................................................................................. 10 2.2.2. Polityki, programy, plany i inne dokumenty rządowe .............................................................. 11 2.2.3. Programy, plany, rejestry, dane administracji rządowej i samorządowej województwa i powiatu ................................................................................................................................... 11 2.3. Metodyka sporządzania Programu i jego struktura .................................................................
    [Show full text]
  • Ustanowienie Planu Ochrony Ciśniańsko-Wetlińskiego Parku Krajobrazowego
    Ustanowienie planu ochrony Ciśniańsko-Wetlińskiego Parku Krajobrazowego. Podka.2004.70.766 z dnia 2004.06.08 Status: Akt obowiązujący Wersja od: 8 czerwca 2004 r. Wejście w życie: 23 czerwca 2004 r. ROZPORZĄDZENIE WOJEWODY PODKARPACKIEGO z dnia 30 kwietnia 2004 r. w sprawie ustanowienia planu ochrony Ciśniańsko-Wetlińskiego Parku Krajobrazowego Na podstawie art. 13a ust. 6 ustawy z dnia 16 października 1991 r. o ochronie przyrody (tekst jednolity Dz. U. z 2001 r. Nr 99, poz. 1079, Nr 100, poz. 1085, Nr 110, poz. 1189, Nr 145, poz. 1623 z 2002 r. Nr 130, poz. 1112, z 2003 r. Nr 80, poz. 717 i Nr 162, poz. 1568, Nr 203, 1966), art. 39 ustawy z dnia 5 czerwca 1998 r. o administracji rządowej w województwie (tekst jednolity Dz. U. z 2001 r. Nr 80, poz. 872, Nr 128, poz. 1407 z 2002 r. Nr 37, poz. 329, Nr 41, poz. 365, Nr 62, poz. 558, Nr 89, poz. 804, Nr 200, poz. 1688, z 2003 r. Nr 52, poz. 450, Nr 137, poz. 1302, Nr 149, poz. 1452) zarządza się, co następuje: § 1. Ustanawia się plan ochrony dla Ciśniańsko-Wetlińskiego Parku Krajobrazowego, zwany dalej planem ochrony, stanowiący załączniki Nr 1-2 do niniejszego rozporządzenia. § 2. 1. Zobowiązuje się Dyrektora Zarządu Zespołu Karpackich Parków Krajobrazowych w Krośnie do wdrożenia i kontroli realizacji planu ochrony. 2. Zobowiązuje się Dyrektora Zarządu Zespołu Karpackich Parków Krajobrazowych w Krośnie do składania Wojewodzie, na koniec każdego roku kalendarzowego, informacji o realizacji ustaleń planu ochrony. § 3. Rozporządzenie podlega ogłoszeniu w Dzienniku Urzędowym Województwa Podkarpackiego i wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.
    [Show full text]
  • Program Ochrony Środowiska Dla Gminy Lutowiska Na Lata 2005-2015
    GMINA LUTOWISKA Program Ochrony Środowiska dla Gminy Lutowiska na lata 2005-2015 Lutowiska 2004 Spis treści Wprowadzenie..................................................................................................... 3 1. Informacje ogólne...................................................................................... 6 1.1. Położenie, powierzchnia, dane demograficzne ................................ 6 1.2. Budowa geologiczna........................................................................ 8 1.3. Klimat.............................................................................................. 9 1.4. Infrastruktura ochrony środowiska ................................................. 10 2. Informacja o stanie środowiska ................................................................ 14 2.1. Lasy .................................................................................................. 14 2.2. Gleby ............................................................................................... 17 2.3. Użytki rolne ..................................................................................... 19 2.4. Zasoby wodne.................................................................................. 19 2.5. Gospodarka ściekowa....................................................................... 22 2.6. Gospodarka odpadami ................................................................... 22 2.7. Hałas ............................................................................................... 23 2.8. Ochrona
    [Show full text]
  • NEOLITHIC and BRONZE AGE HUMAN ACTIVITY in the MOUNTAINS the Case of the High Bieszczady Mountains, Carpathians
    SLOVENSKÁ ARCHEOLÓGIA – SUPPLEMENTUM 1 A. Kozubová – E. Makarová – M. Neumann (ed.): Ultra velum temporis. Venované Jozefovi Bátorovi k 70. narodeninám. Nitra 2020, 449–458. DOI: https://doi.org/10.31577/slovarch.2020.suppl.1.38 NEOLITHIC AND BRONZE AGE HUMAN ACTIVITY IN THE MOUNTAINS The Case of the High Bieszczady Mountains, Carpathians ANDRZEJ PELISIAK Inspiration for archaeological research in the High Bieszczady Mountains came from information about human activi­ ty recorded in pollen diagrams from surroundings of Tarnawa, Wołosate and Smerek. Archaeological investigations in the High Bieszczady Mountains began in 2012. Up to 2019 more than 70 sites dated to the Late Neolithic and Bronze Age were discovered in the highland zones of Połonina Wetlińska, Połonina Caryńska, Mała and Wielka Rawka, Wielki Dział and Bukowe Berdo massifs, between 1000 and 1300 m a. s. l. Most of these sites are located in a close context of fresh and salt water springs. The sites are represented by single finds of stone artefacts and small assemblages of them. They correspond with the pollen record of animals herding. These finds confirm transhumant pastoralism performed by Neolithic and Bronze Age (probably mainly Early Bronze Age) people in this area. Keywords: Poland, Carpathians, Neolithic, Bronze Age, mountain archaeology, lithic artefacts, transhumance. INTRODUCTION ARCHAEOLOGICAL FINDS Inspiration for archaeological research in the Till the end of 2019 there have been 72 archaeolo­ High Bieszczady Mountains came from information gical sites registered in the Polish High Bieszczady about human activity dated from ca. 3000/3200 BC, which can be dated to the Late Neolithic or the Early recorded in pollen diagrams from surroundings of Bronze Age.
    [Show full text]
  • P a Ń Stwowy Instytut Geologiczny
    PA Ń STWOWY INSTYTUT GEOLOGICZNY OPRACOWANIE ZAMÓWIONE PRZEZ MINISTRA Ś R O D O W I S K A OBJAŚNIENIA DO MAPY GEOŚRODOWISKOWEJ POLSKI 1:50 000 Arkusz LUTOWISKA (1066), LUTOWISKA E (1084) Warszawa 2007 Autorzy: JERZY GĄGOL*, ANNA BLIŹNIUK*, ANNA GABRYŚ-GODLEWSKA*, PAWEŁ KWECKO*, BARBARA PRAśAK**, ROBERT SPIśEWSKI**, STANISŁAW WOŁKOWICZ* Główny koordynator MGśP: MAŁGORZATA SIKORSKA-MAYKOWSKA * Redaktor regionalny planszy A: ALBIN ZDANOWSKI* Redaktor regionalny planszy B: DARIUSZ GRABOWSKI* Redaktor tekstu: MARTA SOŁOMACHA* * Państwowy Instytut Geologiczny, ul. Rakowiecka 4, 00-975 Warszawa ** Przedsiębiorstwo Geologiczne sp. z o.o. w Kielcach, ul. J. Karskiego 21, 25-214 Kielce Copyright by PIG and MŚ, Warszawa 2007 Spis treści: I. Wstęp - Jerzy Gągol ................................................................................................................ 3 II. Charakterystyka geograficzna i gospodarcza - Jerzy Gągol ................................................. 4 III. Budowa geologiczna - Robert SpiŜewski, Jerzy Gągol ........................................................ 6 IV. ZłoŜ a kopalin - Jerzy Gągol ............................................................................................... 10 1. Ropa naftowa i gaz ziemny ...................................................................................... 10 2. Piaskowce................................................................................................................. 12 3. Klasyfikacja złóŜ .....................................................................................................
    [Show full text]
  • (Linnaeus, 1758) Na Lata 2015-2025
    PROGRAM OCHRONY, HODOWLI, MONITORINGU I BADANIA BIESZCZADZKIEJ POPULACJI ŻUBRA BISON BONASUS (LINNAEUS, 1758) NA LATA 2015-2025 WARSZAWA 2014 Dofinansowano ze środków Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej 1 Autorzy: Kajetan Perzanowski Stacja Badawcza Fauny Karpat MiIZ PAN Wanda Olech Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie Konsultacja merytoryczna: Piotr Brewczyński Regionalna Dyrekcja Lasów Państwowych w Krośnie Mirosław Welz Wojewódzki Podkarpacki Lekarz Weterynarii Wojciech Bielecki Szkoła Głowna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie Nadleśnictwo Baligród Nadleśnictwo Cisna Nadleśnictwo Komańcza Nadleśnictwo Lesko Nadleśnictwo Lutowiska Nadleśnictwo Stuposiany Zdjęcie na okładce: Maciej Januszczak Stowarzyszenie Miłośników Żubrów Warszawa, 2014 Opracowanie zgodne z Umową nr ZO-2717-3/14 dotyczącą zadania w ramach projektu pn. „Kontynuacja ochrony in situ żubra w Polsce – część południowa” realizowanego przez Regionalną Dyrekcję Lasów Państwowych w Krośnie, współfinansowanego przez Unię Europejską w ramach Programu Operacyjnego Infrastruktura i Środowisko, Narodowy Fundusz Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej oraz Lasy Państwowe. 2 Spis treści 1. Zarys problemu.................................................................................................................................... 5 2. Charakterystyka populacji ................................................................................................................... 6 2.1. Dynamika liczebności i struktura populacji ................................................................................
    [Show full text]
  • The Lichen Genus Opegrapha Sl in Poland
    Monographiae Botanicae 107 Monographiae Botanicae 107 Anetta Wieczorek The lichen genus Opegrapha s. l. in Poland: morphological variability, ecology, and distribution Monographiae Botanicae 107 Monographiae Botanicae 107 Ofcial publication of the Polish Botanical Society Anetta Wieczorek The lichen genus Opegrapha s. l. in Poland: morphological variability, ecology, and distribution Wrocław 2018 Editor-in-Chief of the series Zygmunt Kącki, University of Wrocław, Poland Honorary Editor-in-Chief Krystyna Czyżewska, University of Łódź, Poland Chairman of the Editorial Council Jacek Herbich, University of Gdańsk, Poland Editorial Council Idoia Biurrun, University of the Basque Country, Spain Gian Pietro Giusso del Galdo, University of Catania, Italy Jan Holeksa, Adam Mickiewicz University in Poznań, Poland Czesław Hołdyński, University of Warmia and Mazury in Olsztyn, Poland Bogdan Jackowiak, Adam Mickiewicz University in Poznań, Poland Zbigniew Mirek, W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, Poland Valentina Neshataeva, Komarov Botanical Institute of the Russian Academy of Sciences, Russian Federation Marcin Nobis, Jagiellonian University, Poland Arkadiusz Nowak, University of Opole, Poland Vilém Pavlů, Crop Research Institute, Czech Republic Agnieszka Anna Popiela, University of Szczecin, Poland Lucyna Śliwa, W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, Poland Iveta Škodová, Slovak Academy of Sciences, Slovakia David Zelený, National Taiwan University, Taiwan Jan Żarnowiec, University of Bielsko-Biala, Poland Editorial Secretary Grzegorz Swacha, University of Wrocław, Poland Managing/Production Editor Piotr Otręba, Polish Botanical Society, Poland Reviewers of the volume Damien Ertz, Botanic Garden Meise, Belgium Laszlo Lőkös, Hungarian Natural History Museum, Hungary Lucyna Śliwa, W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, Poland Editorial ofce University of Wrocław Botanical Garden H.
    [Show full text]
  • 80 IX. Lista Załączników
    IX. Lista zał ączników: 1. Oferta turystyczna Ekomuzeów Bieszczadzkich. 2. Przykładowy opis wyników inwentaryzacji zasobów przyrodniczych dla planowanego ekomuzeum w Zatwarnicy i okolicach. 3. Przykłady propozycje (szkiców) obiektów małej architektury drewnianej zgodne z wzorcami architektury regionalnej Karpat. 4. Ekomuzeum „Trzy Kultury” w Lutowiskach – studium przypadku. 80 Dokumentacja wzorcowej ście żki kulturalno-przyrodniczej, łącz ącej elementy przyrodnicze wraz z lokaln ą kultur ą, tradycj ą. Metodologia. Zał ącznik nr 1 Oferta turystyczna Ekomuzeów Bieszczadzkich Bandrów Narodowy (ekomuzeum w fazie tworzenia) Najlepiej zachowany w całych polskich Bieszczadach zespół drewnianej tradycyjnej zabudowy wiejskiej, w tym stare bojkowskie chy że, piwnice, ku źnia, cmentarz ewangelicki i greckokatolicki – mo żliwo ść urz ądzania pokazów oraz warsztatów zwi ązanych tematycznie z tradycyjnym budownictwem tego regionu, wycieczki piesze po miejscowo ści z przewodnikiem, który opowiada o historii Bieszczadów w nawi ązaniu do współcze śnie zachowanych śladów i budynków, pokazy tradycyjnego kowalstwa, degustacja miodów i innych produktów lokalnych. • Tradycyjny mozaikowy krajobraz rolniczy (miedze poro śni ęte krzewami, śródpolne zadrzewienia i zakrzaczenia, pasy zadrzewie ń wzdłu ż cieków wodnych, dobrze zachowane strefy przej ściowe pomi ędzy lasem, zadrzewieniami a terenami otwartymi, grupy starych dziuplastych wierzb wzdłu ż cieków wodnych i dróg – mo żliwo ść urz ądzania praktycznych warsztatów dotycz ących ochrony tradycyjnego krajobrazu
    [Show full text]
  • Strategia Rozwoju Gminy Ustrzyki Dolne2015-2025
    STRATEGIA ROZWOJU POWIATU BIESZCZADZKIEGO 2016-2020 0 Streszczenie Strategia Rozwoju Powiatu Bieszczadzkiego na lata 2016-2020 jest podstawowym i najważniejszym dokumentem, określającym obszary, cele i kierunki interwencji polityki rozwoju, wyznaczającym ramy długookresowej działalności samorządu lokalnego, zgodnie z jego kompetencjami oraz współpracujących z nią jednostek na rzecz rozwoju całego powiatu. Niniejszy dokument jest także odpowiedzią na ustawowy wymóg prowadzenia polityki rozwoju w oparciu o Strategię. Obowiązująca dotąd Strategia Rozwoju Społeczno – Gospodarczego Powiatu Bieszczadzkiego została opracowana w 2004 r. i w związku z upły- wem czasu wymagała gruntownej aktualizacji. Prace nad Strategią Rozwoju Powiatu Biesz- czadzkiego rozpoczęły się w grudniu 2015 r. zgodnie z umową podpisaną 1 grudnia 2015 r. pomiędzy Starostwem Powiatowym w Ustrzykach Dolnych a Bieszczadzką Agencją Rozwoju Regionalnego Sp. z o.o. w Ustrzykach Dolnych. Przedmiotowy dokument stanowi nie tylko element polityki rozwoju lokalnego jest także sumą świadomych opinii i rekomendacji przedstawicieli różnych społeczności tworzących wspólnotę samorządową. 1. Zakres merytoryczny, przestrzenny i czasowy. Okres obowiązywania Strategii Rozwoju Powiatu Bieszczadzkiego wyznaczono na lata 2016 – 2020. Przyjęty horyzont czasowy powinien umożliwić osiągnięcie zakładanych w Strategii celów. Wiąże się także z potrzebą dostosowania jej zapisów do terminów plano- wania na poziomie regionalnym, krajowym i unijnym, a jednocześnie do potrzeb maksy- malnego wykorzystania
    [Show full text]
  • Stonkowate (Coleoptera, Chrysomelidae) Bieszczadów
    polska akademia nauk INSTYTUT ZOOLOGII FRAGMENTA FAUNISTICA Tom 28 Warszawa, 15 III 1984 Nr 7 Lech Borowiec Stonkowate (Coleopłera, Chrysomelidae ) Bieszczadów A bstract. The author lists 158 species of the Chrysomelidae found in the Bieszczady Mts. (Poland). lie discusses their occurrence in particular habitats and describes their zoogeo* graphic characteristics. Sclerophaedon carpathicus and Aphthona stussineri have been recorded for the first time in Poland. Four species occur in Poland only in Bieszczady: the two mentio­ ned above, Asiorestia transylvanica and Psylliodes jrivaldszkyi. Znajomość występowania stonkowatych ( Coleoptera , Chrysomelidae) y? Biesz­ czadach jest bardzo słaba. Do tej pory wykazano z tego terenu tylko kilkanaście gatunków. Natomiast sąsiadujące z Bieszczadami Pogórze Przemysko-Dynow- skie, a zwłaszcza okolice Przemyśla, zostały faunistycznie dość dobrze poznane, głównie dzięki badaniom T r elli (1930). W badaniach nad stonkowatymi, obszar Bieszczadów potraktowano w ten sposób, że północną jego granicę stanowi linia Ustrzyki Dolne-Sanok, a zachodnią linia Sanok-Komańcza. Odpowiada to obszarowi przyjętemu w in­ nych opracowaniach dotyczących fauny Bieszczadów publikowanych w „Frag- menta Faunistica” w roku 1971. Najintensywniejsze badania prowadzono jednak w rejonie wysokich Bieszczadów, na południe od Sanu i na wschód od potoku Wetlina. Na niniejszą pracę składają się materiały zbierane przez autora w latach 1974-1975, 1977 i 1981. Wykorzystano ponadto bogaty zbiór stonkowatych zgromadzony przez pracowników Instytutu Zoologii PAN w Warszawie, pry­ watne zbiory T. D worzyckiego i A. G r u sz k i . Informacje o kilku gatunkach przekazał mi również doc. dr hab. A. W archałowski . Ponadto, zacytowano informacje z piśmiennictwa o gatunkach, które nie zostały znalezione w kontro­ lowanych przeze mnie zbiorach.
    [Show full text]