De verdwenen ontginningsbasis van Kortenhoeven w. VAN ZIJDERVELD Het gebied Kortenhoeven, gelegen ten oosten van de dorpskern van Lexmond, staat in dit artikel centraal. Bij de beschrijving van het in cul­ tuur brengen en ontginnen1 van dit gebied komt de volgende punten aan de orde: de knikken in de kavellijnen, de (onlogische) plaats van de wetering, de Zederik als achtergrens, het wel of niet wegspoelen van een deel van Kortenhoeven en de naamgeving als mogelijke verklaring hier­ voor. Een gedetailleerde bestudering van de verkaveling en de begren­ zingen van het gebied geeft meer inzicht in de achtergrond van deze aspecten. N CULTUUR BRENGEN EN ONTGINNEN VAN vankelijk direct op de Lek loosden, maar om KORTENHOEVEN een goede waterbeheersing te krijgen zullen ze I Omstreeks 700 was bij Lexmond en Korten­ dan voorzien moeten zijn van sluisjes (bijvoor­ hoeven alleen bewoning mogelijk op de crevas- beeld schotbalken) of overlaten. Na het maken se-afzettingen. Dit zijn hoge gronden die waren van een kade langs de Lek zullen deze sluisjes en ontstaan toen de Lek door haar oeverwal bij overlaten na verloop van tijd wel zijn verdwe­ Helsdingen brak en de weggespoelde grond iets nen en zal de afwateringsrichting zijn omge­ verderop weer afzette. Ongeveer één of twee­ draaid naar het achterland. honderd jaar later, ergens in de 9e eeuw, zal de Zowel op de oeverwallen en crevasse-afzet- Lek al zodanige oeverwallen hebben opgebouwd dat ook daarop, bij een gemiddelde hoge water­ stand, bewoning mogelijk was (Henderikx, 1980, p. 244). Allereerst zullen deze betere gron­ den in cultuur zijn gebracht. Pas daarna zal de ontginning van het veengebied ter hand zijn genomen. Het is niet zeker of de kaden langs de Lek reeds bij het begin van het in cultuur brengen zijn gemaakt of pas enige tijd daarna.2 In ieder geval zullen ze zijn aangelegd toen het achter de hogere gronden gelegen veen werd ontgonnen en dit inklinkende land moest worden beschermd tegen overstromingen. De kaden waren ook niet hoog. Te denken valt aan hoog­ ten van nauwelijks een halve meter (Dekker, 1983, p. 586), waardoor aanvankelijk toch veel overstromingen zullen hebben plaatsgevonden. Om op de betere gronden een goede afvoer van overtollig water en een beheersing van het waterpeil te krijgen, zal men greppels en sloten hebben gegraven. Het is mogelijk dat deze aan- 1. Kortenhoeven, een deel van Lexmond, ten zuidwesten van Vianen. Kaart uit de Gemeente-atlas van Neder­ land door]. Kuiper uit 1867. 20 DE VERDWENEN ONTGINNINGSBASIS VAN KORTENHOEVEN LEXHONO OMTRENT H30 J Rivier de Lek ===== Verharde weg •™—"••"' Watergang Gebiedsgrens 0 t km Kortenhoeven is vóór 1108 in cultuur gebracht. Dit is af te leiden uit een oorkonde uit 1108 waarin de Utrechtse bisschop Burchard een vete beslecht tussen de kapittels van de Dom en van Oudmunster enerzijds en de heren Van Rode en Van Cuyk anderzijds.3 Hierbij kwamen de nog niet gecultiveerde gebieden onder direct gezag van de bisschop te staan. De hogere gron­ den van het dorp Lexmond en van Kortenhoe­ ven moeten dus vóór 1108 in cultuur zijn gebracht (Jong, 1989, p. 47 en 51, p. 113, noot 21; Jong, 1993, p. 38), want de kapittels hielden deze gebieden in eigendom. In hoeverre het veenge­ bied van Kortenhoeven toen al geheel of bijna 2. Kortenhoeven omtrent 1830. geheel was ontgonnen, is niet met zekerheid bekend. Het is echter wel waarschijnlijk, zoals tingen als op de veenontginningen is stroken­ verderop zal worden aangetoond. verkaveling toegepast. De (oorspronkelijke) De ontginningsbasis, de kopse kant van waar­ dorpskern van Lexmond vormt hierop mis­ uit men de kavels uitzette, was de rivier de Lek. schien een uitzondering, maar dit is niet meer Langs de ontginningsbasis werd normaliter een na te gaan. weg aangelegd en werden ook de boerderijen en Zoals we verderop zullen zien, zijn de kavels, andere huizen gebouwd. Het gebied dat in cul­ grenzend aan de Lek, in het veen vaak in fasen tuur moest worden gebracht werd opgedeeld in naar achter uitgebouwd. Dit was ook elders bij kavels die hoeven werden genoemd. Het was veenontginningen gebruikelijk (van der Linden, gebruikelijk om de kavels haaks op de ontgin­ 1982, p. 56). ningsbasis uit te zetten, tenzij andere factoren, Het huidige Kortenhoeven bestaat voor het zoals de aangrenzende verkavelingen en natuur­ grootste deel uit crevasse-afzettingen en oever- lijke stroompjes, dit verhinderden. De stroken­ wal. De rest bestaat uit komkleigronden op verkaveling van Kortenhoeven staat echter ner­ veen. Er hebben waarschijnlijk al vrij vroeg gens haaks op de dijk. De verkaveling van het mensen permanent op de hoge gronden oostelijk aangrenzende gebied, de Gansenkamp gewoond. Het vroeg bewoonde Helsdingen, met de Geer en Bloemendaal, is blok- en waaier­ gelegen op de Linschoten- of Hagesteinse vormig, wat duidt op een vroege ontginning stroomrug, lag per slot van rekening vlakbij. (ioe eeuw of vroeger) (Acquoy, 1981,1982; Jong, 21 DE VERDWENEN ONTGINNINGSBASIS VAN KORTENHOEVEN 3. De situatie omtrent het jaar 1000. Lexmond ligt gedeeltelijk op hoge gron­ den, gedeeltelijk in het S km. Veen of Wei op veen Stroomrvg, oewwallen of komktei Rivier Gemeentegrens Lexmond Huiolge plaats 1989, p. 28 en 29), dus eerder dan Kortenhoe­ worden gezocht. Het is best mogelijk dat het ven. Het stuk van de Oude Zederik dat de grens begin van de kavels, dus de ontginningsbasis, vormt tussen Bloemendaal en Kortenhoeven is aanvankelijk meer noordelijk lag en de kavels waarschijnlijk in het begin van de i2e eeuw hier haaks op stonden. Een deel van het reeds in gegraven als een onderdeel van de dijkaanleg en cultuur gebrachte land, al of niet voorzien van afdamming van de Gaasp (Jong, 1989, p. 113, een kade langs de rivier, kan heel goed in een noot 21). Kortenhoeven is derhalve vermoede­ vroeg stadium zijn weggespoeld. Dit weggesla­ lijk ergens in de ne eeuw in cultuur gebracht en gen deel wordt dan begrensd door de huidige het veengebied is in het laatste deel van die Lekdijk en de lijn loodrecht op de kavellijnen. eeuw of in de eerste jaren van de i2e eeuw ont­ Uiteraard zal deze lijn in werkelijkheid bochtig gonnen. De richting van de aansluitende Kor- zijn geweest. tenhoevense kavels zal door de blokverkaveling Dat wegspoelen kwam bij een rivier wel meer van de Gansenkamp niet dwingend zijn voor. Ook bij de kop van Vianen is de Lekdijk, bepaald. na het gereedkomen van de ontginningen, een Westelijk grenst Kortenhoeven aan de dorps­ heel eind landinwaarts verlegd (Jong, 1989, p. 40 kern van Lexmond en via een geer aan Vijfhoe- en 51). In hoeverre dit wegspoelen bij Korten­ ven. Ook aan deze zijde is dus geen dwingende hoeven vóór 1122 gebeurde, toen er in het gehele reden aanwezig om de kavelrichting te bepalen. gebied reeds lokaal beheerde dijken waren Bovendien zal Vijfhoeven later in cultuur zijn (Henderikx, 1988, p. 561; 1977, p. 410, 412; Dek­ gebracht dan Kortenhoeven. ker, 1983, p. 268, 590-591), is onbekend. Uit de Aangezien er geen duidelijke factoren zijn nog volgende beschouwingen over de achter- aan te wijzen voor de ongebruikelijke kavelrich­ grens van Kortenhoeven kan de conclusie wor­ ting, zal naar een andere verklaring moeten den getrokken dat de huidige Lekkade of-dijk DE VERDWENEN ONTGINNINGSBASIS VAN KORTENHOEVEN vóór 1130, misschien zelfs vóór 1108, is aangelegd Indien het juist is dat het westelijke deel van en de rivierverlegging ook vóór dat jaar moet de dijk bij Kortenhoeven aanvankelijk noorde­ hebben plaatsgevonden. lijker lag, dan zal het tracé van de huidige Lek­ De loop van de zuidelijke kavelscheidingen in dijk niet de ontginningsbasis zijn en zullen de de uiterwaard geven een indicatie hoe de Lek in huidige oude boerderijen, die voor het meren­ die tijd langs Kortenhoeven stroomde. Door deel min of meer parallel aan de Lekdijk liggen, later gevormde beddingen van de rivier is dit niet op de plaats van de oorspronkelijke boer­ patroon slechts over een kleine lengte te achter­ derijen liggen. halen. Het wegspoelen door de verlegging van Buitendijks lopen enkele kavellijnen door tot de bedding van de Lek is een proces dat waar­ de Heulsloot. Dit kunnen zowel restanten van schijnlijk min of meer geleidelijk verliep. Het is een vroegere verkaveling zijn of van later door­ daarom goed denkbaar dat de meer westelijk getrokken kavels.5 De eerste mogelijkheid lijkt, gelegen delen van Lexmond eerder of later aan gezien voorgaande beschouwing, het meest aan­ de beurt zijn gekomen. Het zal blijken dat dit nemelijk. waarschijnlijk later is. In 1133, toen Lexmond door Floris de Zwarte werd verwoest, zal de DE GEFASEERDE ONTGINNING afslag bij het dorp nog aan de gang zijn geweest. Zowel binnen- als buitendijks is de verkaveling Overstromingen door bovenwater zullen hierbij licht gerend, waardoor tapse kavels ontstaan. wel hebben geholpen, maar zullen niet de oor­ De uiterst westelijk gelegen kavel is kennelijk zaak zijn geweest. Calamiteiten, zoals een plot­ een restverkaveling. Hij is sterk gerend en extra selinge bochtverlegging of-doorsnijding, zijn breed. De meest oostelijke kavel versmalt op het echter niet uit te sluiten. Mogelijke jaartallen punt waar de Oude Zederik als scheiding van grote overstromingen zijn 1163,1170,1196, begint, maar geert ongeveer evenveel als de wes­ 4 1230 en 1233. telijk aansluitende kavels. De versmalling is ont­ staan bij het verbreden van de watergang in 6 4. De binnendijkse crevasseafzettingen bij Lexmond.1658. In de noordwest hoek zijn de kavelgren- zen gekromd. Dit doet denken aan kromakkers, zoals die onder andere voorkomen in Hagestein (Acquoy, 1982, p. 7; 1981, p. 39), maar waar­ schijnlijker is dat de kromming is ontstaan om een goede aansluiting te krijgen op de oostelijke dorpskern van Lexmond. Vlakbij de zuidelijke grens van de oeverwal en het veen vertonen de kavellijnen een knik, met uitzondering van een aantal lijnen in de oostelijke helft.