DOCSLIB.ORG

Krzysztof Sobieralski, Marek Siwulski, Jolanta Lisiecka, Iwona Sas-Golak, Agnieszka Jasińska, Małgorzata Nowak-Sowińska

Total Page：16

File Type：pdf, Size：1020Kb

Download full-text PDF Read full-text
Krzysztof Sobieralski, Marek Siwulski, Jolanta Lisiecka, Iwona Sas-Golak, Agnieszka Jasińska, Małgorzata Nowak-Sowińska Tom 61 2012 Numer 4 (297) Strony 647–656 krzysztof sobierAlski, mArek siwulski, JolAntA lisieckA, iwonA sAs-golAk, AgnieszkA JAsińskA, mAłgorzAtA nowAk-sowińskA Katedra Warzywnictwa Uniwersytetu Przyrodniczego w Poznaniu ul. Dąbrowskiego 159, 60-594 Poznań E-mail: [email protected] PLEUROTUS ERYNGII — MAŁO ZNANY, WARTOŚCIOWY GATUNEK BOCZNIAKA WSTĘP W ostatnich kilkunastu latach obserwu- logicznie czynnych, które mają wyjątkowo je się dynamiczny rozwój produkcji grzybów korzystny wpływ na zdrowie człowieka. Sto- jadalnych, tak w Polsce, jak i wielu rejonach sunkowo mało znanym gatunkiem jest bocz- Azji, Ameryki oraz Europy. Grzyby uprawne niak mikołajkowy Pleurotus eryngii, którego cenione są za stosunkowo wysoką zawartość owocniki zawierają szereg cennych związ- witamin, mikroskładników, a także związków ków stymulujących system immunologiczny bioaktywnych. Szereg gatunków grzybów człowieka (Quimio 2004, Jeong i współaut. można zaliczyć do tzw. żywności funkcjonal- 2010), a także charakteryzują się zawartością nej, której znaczenie we współczesnych cza- antyoksydantów (Dubost i współaut. 2006, sach szybko wzrasta. Gatunki boczniaka w AlAm i współaut. 2011a) oraz polisacharydów stanie naturalnym występują w różnych siedli- o działaniu przeciwnowotworowym (Jung i skach, można je spotkać w wielu strefach kli- współaut. 2011). bAe i współaut. (2009) wy- matycznych. Znaczne rozprzestrzenienie tych kazali antynowotworowe działanie ubichi- grzybów na kuli ziemskiej sprawiło, że po- nonu-9 pozyskanego z P. eryngii przeciwko wstały różne ekotypy, które często uznawane komórkom leukemii. Akyuz i kirbAg (2009a) są przez badaczy jako odrębne gatunki. Naj- wykazali aktywność antybiotyczną wyciągu większe znaczenie produkcyjne mają następu- z P. eryngii w stosunku do wielu bakterii i jące gatunki: Pleurotus ostreatus (Fr.) Kumm., grzybów, m.in. Staphylococcus aureus, Esche- P. pulmonarius (Fr.) Quel., P. columbinus richia coli, Klebsiella pneumoniae, Candida (Fr.) Quel., P. cornucopiae (Pers.) Rolland, P. albicans. Badania AlAmA i współaut. (2011b) eryngi (Fr.) Quel. oraz P. sajor-caju. potwierdziły pozytywny wpływ dodatku do W naszym kraju obserwuje się dość duże diety ekstraktu z boczniaka mikołajkowego zainteresowanie nowymi gatunkami grzy- na obniżenie stężenia cholesterolu we krwi. bów. Jest to tendencja uniwersalna, wystę- HAn i współaut. (2011) wykazali przeciwaler- pująca w wielu krajach Europy (oei 2003). giczne i przeciwzapalne działanie ekstraktu Następuje stopniowe urozmaicenie asorty- z P. eryngii. Owocniki boczniaka mikołajko- mentu grzybów oferowanych konsumentom wego zawierają b-glukany, które mogą pełnić poprzez wprowadzenie do uprawy nowych, w diecie funkcję prebiotyków, stymulujących atrakcyjnych gatunków. Gatunki te oprócz rozwój pożytecznych mikroorganizmów (sy- walorów smakowych charakteryzują się tak- nytsyA i współaut. 2009). że często wysoką zawartością substancji bio- 648 Krzysztof sobieralsKi i współaut. CHARAKTERYSTYKA GATUNKU Rodzaj boczniak zaliczany jest do króle- wyróżnia się: var. eryngii (DC.: Fr) Quel, var. stwa grzyby (Fungi), gromady grzyby pod- ferulae Lanzi (syn = Pleurotus fuscus var. fe- stawkowe (Basidiomycota), klasy podstaw- rulae), var. elaeoselini Venturella et al., var. czaki (Basidiomycetes), rzędu pieczarkowce tingitanus Lewinsohn et al., var. nebrodensis (Agaricales), rodziny boczniakowatych (Pleu- (Inzenga) Sacc, var. tuoliensis C.J. Mou, Pleu- rotaceae) (müller i loeffler 1992). Hilber rotus hadamardii Costantin oraz Pleurotus (1989) zalicza wymieniony rodzaj do rodziny fossulatus (Cooke) Sacc. (kAwAi i współaut. gąskowatych (Tricholomataceae). Bocznia- 2008, AlAm i współaut. 2009, rAvAsH i współ- ki są typowymi gatunkami saprofitycznymi, aut. 2010, roDriguez-estrADA i współaut. które w warunkach naturalnych rosną naj- 2010, szArvAs i współaut. 2011). częściej na martwych pniach, karpach drzew Kompleks P. eryngii występuje od wy- liściastych oraz kłodach. Niekiedy gatunki brzeża atlantyckiego Francji i Maroka po- mogą rozwijać się na żywych drzewach, prze- przez Europę Środkową (Niemcy, Węgry, Sło- ważnie w miejscu skaleczeń. W tym wypad- wacja) i Południową (Włochy, Grecja) aż do ku można określić ich rozwój jako pasożytni- afrykańskich wybrzeży Morza Śródziemnego czy. Różne gatunki boczniaka spotkać można (urbAnelli i współaut. 2003). Strefa wystę- na wszystkich kontynentach kuli ziemskiej za powania boczniaka mikołajkowego rozciąga wyjątkiem Antarktydy (lelley 1972, nespiAk się na wschód aż do Kazachstanu i Indii (ze- 1974, ziombrA 1988). rvAkis i współaut. 2001b). W dostępnej lite- W środowisku naturalnym boczniak wy- raturze nie ma doniesień naukowych o wy- stępuje w lasach, ale także w ogrodach stępowaniu tego gatunku w stanie dzikim na (eDwArDs 2000). Często spotykany jest w ale- terenie Polski. jach oraz parkach (nillson i persson 1978). P. eryngii jest grzybem prawie nieznanym Różne gatunki boczniaka rozkładają substan- w naszym kraju. Na znaczną skalę uprawia- cję zawierającą celulozę, a także ligninę oraz ny jest w niektórych krajach europejskich, hemicelulozę (kAlbArczyk i współaut. 1992, takich jak Włochy i Hiszpania, a także w kerem i współaut. 1992, sAnJeev i rAi 1992, Stanach Zjednoczonych (bAlzAs i współaut. vetter 1992, mArtinez i współaut. 1994). 1973; lelley 1974, 1991; zADrAžil 1974a; Boczniak mikołajkowy występować może Hilber 1982; ginterovA 1985; royse i sAn- na różnych roślinach. Nazwę swą zawdzię- cHez-vAzQuez 1999), natomiast największym cza mikołajkowi polnemu Eryngium cam- producentem są Chiny i inne kraje azjatyckie pestre, na którym występuje jako pasożyt (royse i sAncHez-vAzQuez 1999, cHAng i mi- fakultatywny (stAmets 2000). Odmiana bota- les 2004, wAng i współaut. 2010). niczna tego gatunku, Pleurotus eryngii var. Owocniki boczniaka mikołajkowego są elaeoselini, występuje na Elaeoselinum asc- jasnobeżowe, posiadają jadalny trzon, który lepium subsp. asclepium (zervAkis i współ- jest umieszczony centralnie względem kape- aut. 2000). W ostatnich latach opisano tak- że gatunek P. eryngii var. ferulae, którego rośliną żywicielską jest Ferula communis. Jeszcze inną odmianę boczniaka mikołajko- wego opisano w Izraelu. Występuje ona tyl- ko na gatunku Ferula tingitana. Szczegółowe badania genetyczne wykazały, że P. eryngii var. tingitanus jest spokrewniony z P. eryn- gii var. ferulae. Między wymienionymi wyżej populacjami wykazano istotne zróżnicowa- nie, między innymi dotyczące wielkości za- rodników, a także cech grzybni (lewinsoHn i współaut. 2002). Badania prowadzone przez ro i współaut. (2007) wykazały, że sekwen- cje DNA są w 99% identyczne u gatunków P. eryngii, P. ostreatus oraz P. ferulae. W świetle najnowszych badań, gatunek P. Ryc. 1. W pełni rozwinięte owocniki Pleurotus eryngii tworzy kompleks, w obrębie którego eryngii. Pleurotus eryngii — mało znany, wartościowy gatunek boczniaka 649 lusza (ziombrA 1998a) (Ryc. 1). Należy pod- warowej są przeważnie większe niż owocni- kreślić, że trzony innych gatunków bocznia- ki zebrane w stanowiskach naturalnych. Ka- ka są niejadalne ze względu na łykowatą kon- pelusze Pleurotus eryngii osiągają średnicę systencję (gApiński i współaut. 1992). Cechy od 3 do 12 cm. Są wypukłe, a w miarę ich morfologiczne owocników, jak też ich bar- rozwoju obserwuje się wklęśnięcie w środ- wa, zmieniają się pod wpływem warunków ku kapelusza. Zarodniki boczniaka powodują środowiska, pozostają jednak stałe i charak- niekiedy alergie układu oddechowego (zA- terystyczne dla odmiany (JAnDAik i kApoor DrAžil 1973, olson 1987, imbernon i współ- 1974, cHAng i HAyes 1978, imbernon 1981, aut. 1991, lAng i współaut. 1993). Boczniak ziombrA 1994). Według stAmetsA (2000) tworzy zarodniki elipsoidalne o wymiarach owocniki uzyskane w warunkach uprawy to- 8–11 × 3–4 mm. SYSTEM ENZYMATYCZNY BOCZNIAKA MIKOŁAJKOWEGO Jak podaje wielu autorów, boczniak mi- peroksydazę podaje ruiz-DueÑas i współaut. kołajkowy może być uprawiany na podło- (1999), a także Heinfling i współaut. (1998) żach złożonych z lokalnych, łatwo dostęp- oraz wAriisHi i współaut. (1988). Boczniak nych materiałów lignino-celulozowych (HAs- mikołajkowy wytwarza także lakkazę, różnią- sAn i współaut. 2010, moonmoon i współaut. cą się od lakkaz wytwarzanych przez inne 2010). Gatunek ten może biodegradować te grzyby sekwencją aminokwasów. Wytwarza- materiały dzięki wytwarzanemu komplekso- ne są dwie izoformy lakkazy, które utleniają wi enzymów. W skład systemu enzymatycz- związki fenolowe, a także aminy aromatycz- nego wchodzą m.in. oksydaza arylalkoholowa ne oraz hydroksyfenole i metoksyfenole (mu- AO oraz uniwersalna peroksydaza VP, która noz i współaut. 1997). Badania prowadzone ma zdolność przeprowadzania reakcji utle- w ostatnich latach wykazały, że obecność niania, podobnie jak peroksydaza lignino- jonów miedzi Cu i manganu Mn w podło- wa i peroksydaza manganowa (Heinfling i żu wywiera wpływ na produkcję lakkazy i współaut. 1998, mester i fielD 1998). Szcze- peroksydazy u P. eryngii (stAJic i współaut. gółowy mechanizm degradacji lignin przez 2006). UPRAWA BOCZNIAKA MIKOŁAJKOWEGO Wszystkie gatunki rodzaju Pleurotus moż- PodłożA uprawowe na uprawiać ekstensywnie wykorzystując róż- Boczniak mikołajkowy, podobnie jak inne ne rodzaje drewna lub też intensywnie uży- gatunki boczniaka, może być uprawiany na wając podłoża przygotowanego z materiałów bardzo różnych podłożach. W krajach euro- pochodzenia roślinnego wzbogaconych do- pejskich, w tym także w Polsce najczęściej datkami wysokobiałkowymi (ziombrA 1993). stosowanymi substratami do uprawy bocz- Do uprawy ekstensywnej
Load more

Recommended publications
  • DOKTORI ÉRTEKEZÉS Szarvas József
    DOKTORI ÉRTEKEZÉS Törzs-összehasonlító vizsgálatok és gyakorlati fejlesztések az ördögszekér laskagomba [Pleurotus eryngii (DC.:Fr.) Quél.] termesztésében Szarvas József Budapesti Corvinus Egyetem, Kertészettudományi Kar Zöldség- és Gombatermesztési Tanszék Budapest 2011 A doktori iskola megnevezése: Kertészettudományi Doktori Iskola tudományága: Növénytermesztési és kertészeti tudományok vezetője: Dr. Tóth Magdolna egyetemi tanár, DSc. Budapesti Corvinus Egyetem, Kertészettudományi Kar, Gyümölcstermő Növények Tanszék témavezető: Dr. Győrfi Júlia habilitált egyetemi docens, PhD. Budapesti Corvinus Egyetem, Kertészettudományi Kar, Zöldség- és Gombatermesztési Tanszék témacsoport: Zöldségnövények és termeszthető gomba témacsoport tanszék: Zöldség- és Gombatermesztési Tanszék, tanszékvezető: Dr. Terbe István, DSc., egyetemi tanár A jelölt a Budapesti Corvinus Egyetem Doktori Szabályzatában előírt valamennyi feltételnek eleget tett, a műhelyvita során elhangzott észrevételeket és javaslatokat az értekezés átdolgozásakor figyelembe vette, ezért az értekezés védési eljárásra bocsátható. ..…………………………….... ………………………………. Iskolavezető jóváhagyása Témavezető jóváhagyása 2 A Budapesti Corvinus Egyetem Élettudományi Területi Doktori Tanácsának 2011. 10. 04-i határozatában a nyilvános vita lefolytatására az alábbi Bíráló Bizottságot jelölte ki: BÍRÁLÓ BIZOTTSÁG Elnöke: Balázs Sándor, MHAS Tagjai: Rimóczi Imre, DSc Hodossi Sándor, DSc Isépy István, CSc Erős-Honti Zsolt, PhD Opponensek: Szántó Mária, CSc Kovács András, CSc Titkár: Erős-Honti Zsolt, PhD
    [Show full text]
  • Table Des Matières
    République Algérienne démocratique et populaire Ministère de l’enseignement supérieur et de la recherche scientifique UNIVERSITE ABDELHAMID BEN BADIS-MOSTAGANEM FACULTE DES SCIENCES DE LA NATURE ET DE LA VIE DEPARTEMENT D’AGRONOMIE MEMOIRE Pour l’obtention du diplôme de MASTER Option : biotechnologie alimentaire Présenté par : Melle : LARBI Fatima THEME : Dosage des polyphénols et l’amidon dans les tubercules de la noix de terre «Bunium bulbocastanum » : effet de région et la technologie de transformation. Devant le jury Président M. BEKADA Ahmed Encadreur M. BENABDELMOUMENE Djilali Examinateur M. SACI ElHachemi Co encadreur : BOUHALA Warda Année universitaire : 2019/2020 Remerciements Ce mémoire n’aurait pas pu être ce qu’il est, sans l’aide de ALLAH qui m’a donné la force afin de l’accomplir et de m’avoir permis d’en arriver là. Tout d’abord, je tiens particulièrement à remercier mon encadreur Me BENABDELMOUMENE Djilali pour m’avoir encadré et fait confiance, Ce travail n’aurait pas pu se faire sans son aide précieuse, ses compétences, Ses encouragements, C’est pourquoi je lui exprimé ma plus grande gratitude. Je la remercie d’avoir su me guider dans ce travail, d’avoir été présenté chaque fois que j’en avais besoin tout au long de la réalisation de ce travail. Je tiens à remercier sincèrement les membres du jury qui me font le grand honneur d'évaluer ce travail. Me BEKADA Ahmed et Me SACI Elhachemi : Merci pour avoir accepté de faire partie du jury de ce mémoire, pour l’intérêt que vous portez à mon travail et pour le temps consacré afin de l’évaluer.
    [Show full text]
  • Evolutionary Shifts in Fruit Dispersal Syndromes in Apiaceae Tribe Scandiceae
    Plant Systematics and Evolution (2019) 305:401–414 https://doi.org/10.1007/s00606-019-01579-1 ORIGINAL ARTICLE Evolutionary shifts in fruit dispersal syndromes in Apiaceae tribe Scandiceae Aneta Wojewódzka1,2 · Jakub Baczyński1 · Łukasz Banasiak1 · Stephen R. Downie3 · Agnieszka Czarnocka‑Cieciura1 · Michał Gierek1 · Kamil Frankiewicz1 · Krzysztof Spalik1 Received: 17 November 2018 / Accepted: 2 April 2019 / Published online: 2 May 2019 © The Author(s) 2019 Abstract Apiaceae tribe Scandiceae includes species with diverse fruits that depending upon their morphology are dispersed by gravity, carried away by wind, or transported attached to animal fur or feathers. This diversity is particularly evident in Scandiceae subtribe Daucinae, a group encompassing species with wings or spines developing on fruit secondary ribs. In this paper, we explore fruit evolution in 86 representatives of Scandiceae and outgroups to assess adaptive shifts related to the evolutionary switch between anemochory and epizoochory and to identify possible dispersal syndromes, i.e., patterns of covariation of morphological and life-history traits that are associated with a particular vector. We also assess the phylogenetic signal in fruit traits. Principal component analysis of 16 quantitative fruit characters and of plant height did not clearly separate spe- cies having diferent dispersal strategies as estimated based on fruit appendages. Only presumed anemochory was weakly associated with plant height and the fattening of mericarps with their accompanying anatomical changes. We conclude that in Scandiceae, there are no distinct dispersal syndromes, but a continuum of fruit morphologies relying on diferent dispersal vectors. Phylogenetic mapping of ten discrete fruit characters on trees inferred by nrDNA ITS and cpDNA sequence data revealed that all are homoplastic and of limited use for the delimitation of genera.
    [Show full text]
  • Vascular Plant Diversity of the Alanya Castle Walls and Their Ecological Effects
    www.biodicon.com Biological Diversity and Conservation ISSN 1308-8084 Online ISSN 1308-5301 Print Research article/Araştırma makalesi 13/1 (2020) 9-18 DOI: 10.46309/biodicon.2020.731423 Vascular plant diversity of the Alanya Castle walls and their ecological effects Ahmet AKSOY 1, Jale ÇELİK *2 ORCID: 0000-0002-9696-7122; 0000-0002-3624-2146 1 University of Akdeniz, Faculty of Science, Department of Biology, Antalya, Turkey 2 University of Akdeniz, Institute of Science and Technology, Department of Biology, Antalya, Turkey Abstract Since historical buildings are living mirrors of the past, it is very important to preserve and transfer them to future generations. In this study, plants growing on the walls of Alanya Castle were identified and the damages that these plants gave to the historical construction and the precautions to be taken to prevent these damages were emphasized. A total of 94 plant taxa, including five pteridophytes, one gymnosperm and 88 angiosperms, belonging to 35 families were identified on the walls of Alanya Castle. Conyza canadensis, Inula heterolepis, Phagnalon graecum, Arabis verna, Mercurialis annua, Fumaria parviflora, Cymbalaria microcalyx, Galium canum subsp. antalyense, Parietaria judaica, Hyoscyamus aureus, Poa bulbosa were the dominant plant species of Alanya Castle walls. Possible seed dispersion of these plants on the castle walls and the methods for controlling them are discussed in detail. We conclude that the most effective method of combating plants that grow naturally on historical buildings and give damage to these buildings is mechanical excavation. Key words: Alanya, biodiversity, mechanical excavation, urban ecosystems, wall flora ---------- ---------- Alanya Kalesi duvarlarının vasküler bitki çeşitliliği ve ekolojik etkileri Özet Tarihi yapılar geçmişin yaşayan aynaları olduklarından, onları korumak ve gelecek nesillere aktarmak çok önemlidir.
    [Show full text]
  • Index Seminum 2018-2019
    UNIVERSITÀ DEGLI STUDI DI NAPOLI FEDERICO II ORTO BOTANICO INDEX SEMINUM 2018-2019 In copertina / Cover “La Terrazza Carolina del Real Orto Botanico” Dedicata alla Regina Maria Carolina Bonaparte da Gioacchino Murat, Re di Napoli dal 1808 al 1815 (Photo S. Gaudino, 2018) 2 UNIVERSITÀ DEGLI STUDI DI NAPOLI FEDERICO II ORTO BOTANICO INDEX SEMINUM 2018 - 2019 SPORAE ET SEMINA QUAE HORTUS BOTANICUS NEAPOLITANUS PRO MUTUA COMMUTATIONE OFFERT 3 UNIVERSITÀ DEGLI STUDI DI NAPOLI FEDERICO II ORTO BOTANICO ebgconsortiumindexseminum2018-2019 IPEN member ➢ CarpoSpermaTeca / Index-Seminum E- mail: [email protected] - Tel. +39/81/2533922 Via Foria, 223 - 80139 NAPOLI - ITALY http://www.ortobotanico.unina.it/OBN4/6_index/index.htm 4 Sommario / Contents Prefazione / Foreword 7 Dati geografici e climatici / Geographical and climatic data 9 Note / Notices 11 Mappa dell’Orto Botanico di Napoli / Botanical Garden map 13 Legenda dei codici e delle abbreviazioni / Key to signs and abbreviations 14 Index Seminum / Seed list: Felci / Ferns 15 Gimnosperme / Gymnosperms 18 Angiosperme / Angiosperms 21 Desiderata e condizioni di spedizione / Agreement and desiderata 55 Bibliografia e Ringraziamenti / Bibliography and Acknowledgements 57 5 INDEX SEMINUM UNIVERSITÀ DEGLI STUDI DI NAPOLI FEDERICO II ORTO BOTANICO Prof. PAOLO CAPUTO Horti Praefectus Dr. MANUELA DE MATTEIS TORTORA Seminum curator STEFANO GAUDINO Seminum collector 6 Prefazione / Foreword L'ORTO BOTANICO dell'Università ha lo scopo di introdurre, curare e conservare specie vegetali da diffondere e proteggere,
    [Show full text]
  • Final Report Biodiversity Assessment and Monitoring
    FINAL REPORT BIODIVERSITY ASSESSMENT AND MONITORING IN THE JABAL MOUSSA BIOSPHERE RESERVE February 2012 Task Manager Project Coordinator Dr. Ghassan Ramadan-Jaradi Ms. Diane Matar Experts Botany & Phyto-ecology………. : Dr. Henriette Tohmé Mammalogy................................. : Dr. Mounir Abi Saeed Ornithology.................................. : Dr. Ghassan Ramadan-Jaradi Herpetology.................................. : Dr. Souad Hraoui-Bloquet Editor & Translator................... : Dr. Ghassan Ramadan-Jaradi Second Editor………………….. : Ms. Diane Matar February 2012 1 TABLE OF CONTENTS BIODIVERSITY ASSESSMENT AND MONITORING IN THE JABAL MOUSSA BIOSPHERE RESERVE Overview and Objectives JABAL MOUSSA BIOSPHERE RESERVE 10 1 GENERAL PRESENTATION OF THE SITE 10 1.1 Location 10 1.2 Legal status 10 1.3 Description 11 1.4 Abiotic characteristics 11 1.4.1 Physiographic characteristics 11 1.4.1.1 Geology 11 1.4.1.2 Hydrology 11 1.4.1.3 Climatology 12 1.5 Biotic characteristics 12 1.5.1 FLORA 13 1.5.1.1 Discussion 13 1.5.1.2 Characteristics of the floristic species 13 1.5.1.2.1 Selected species 13 1.5.1.2.2 Useful information and details about the selected 16 species 1.5.1.3 The vegetal communities 32 2 1.5.1.3.1 Characteristics 32 1.5.1.3.1.1 Physical 32 1.5.1.3.1.2 Biotic 32 1.5.1.3.1.3 Quality 32 1.5.1.3.1.4 Habitats & Vegetal formations 32 1.5.1.2.1.5 Vegetation cover/Types of dominant species 33 1.5.1.2.1.6 Phyto-geo-ecological characteristics 35 1.5.1.2.1.7 Qualitative evaluation of the habitats 40 1.5.1.2.1.7.1 Dynamic and ecological succession
    [Show full text]
  • Major Clades Within Apiaceae Subfamily Apioideae As Inferred by Phylogenetic Analysis of Nrdna ITS Sequences
    Plant Div. Evol. Vol. 128/1–2, 111–136 E Stuttgart, August 20, 2010 Major clades within Apiaceae subfamily Apioideae as inferred by phylogenetic analysis of nrDNA ITS sequences By Stephen R. Downie, Krzysztof Spalik, Deborah S. Katz-Downie and Jean-Pierre Reduron With 1 figure and 2 tables Abstract Downie, S.R., Spalik, K., Katz-Downie, D.S. & Reduron, J.-P.: Major clades within Apiaceae subfam- ily Apioideae as inferred by phylogenetic analysis of nrDNA ITS sequences. — Plant Div. Evol. 128: 111–136. 2010. — ISSN 1869-6155. The results of phylogenetic analyses of 1240 nrDNA ITS sequences of Apiaceae subfamily Apioideae, representing 292 genera and 959 species from all major clades of the subfamily except those most basally branching, were compared to a preexisting phylogenetic classification for the group based on several molecular markers and a smaller sampling of taxa. This was done to confirm previously defined tribal and generic limits and to identify additional major clades and genera whose monophyly and relationships can be tested in future studies. All species for which ITS data are available in Gen- Bank plus newly obtained sequences for 53 additional taxa were considered for inclusion in this study and their simultaneous analysis permitted misidentifications and other problematic sequences to be revealed. Analyses of these ITS data, in conjunction with results of recently published molecular stud- ies, identified 41 major clades in Apioideae, of which 21 have already been recognized at the tribal or subtribal rank. No major changes to the preexisting phylogenetic classification of Apioideae are pro- posed, other than the recognition of additional major clades and the expansion of others to accom- modate increased sampling.
    [Show full text]
  • Next Chapter in the Legend of Silphion
    plants Article Next Chapter in the Legend of Silphion: Preliminary Morphological, Chemical, Biological and Pharmacological Evaluations, Initial Conservation Studies, and Reassessment of the Regional Extinction Event Mahmut Miski Department of Pharmacognosy, Faculty of Pharmacy, Istanbul University, Istanbul 34116, Turkey; [email protected] or [email protected]; Tel.: +90-545-550-4455 Abstract: Silphion was an ancient medicinal gum-resin; most likely obtained from a Ferula species growing in the Cyrene region of Libya ca. 2500 years ago. Due to its therapeutic properties and culinary value, silphion became the main economic commodity of the Cyrene region. It is generally believed that the source of silphion became extinct in the first century AD. However, there are a few references in the literature about the cultivated silphion plant and its existence up to the fifth century. Recently, a rare and endemic Ferula species that produces a pleasant-smelling gum-resin was found in three locations near formerly Greek villages in Anatolia. Morphologic features of this species closely resemble silphion, as it appears in the numismatic figures of antique Cyrenaic coins, and conform to descriptions by ancient authors. Initial chemical and pharmacological investigations of this species have confirmed the medicinal and spice-like quality of its gum-resin supporting a connection with the long-lost silphion. A preliminary conservation study has been initiated at the growth site of this rare endemic Ferula species. The results of this study and their implications on the regional extinction event, and future development of this species will be discussed. Citation: Miski, M. Next Chapter in the Legend of Silphion: Preliminary Keywords: silphion; Ferula; F.
    [Show full text]
  • Index Seminum 2020
    Hortus Pharmacognosticus Universitatis Medicinalis Lublinensis INDEX SEMINUM 2020 fot. E. Sieniawska Chair and Department of Pharmacognosy Medical University of Lublin 1 W. Chodźki Str., 20-093 Lublin, Poland Grażyna Zgórka, Assoc. Prof. The Head of the Chair and Department of Pharmacognosy Medical University of Lublin 1 W. Chodźki Str., 20-093 Lublin tel./fax + 48 81 448 70 80 http://www.pharmacognosy.org e-mail: [email protected] Elwira Sieniawska, Assist. Prof. The Head of Medicinal Plants Garden with the Lab Unit Magdalena Maciejewska-Turska, M.Sc. Garden technical assistant: Monika Białecka Location: Hortus Pharmacognosticus Universitatis Medicinalis Lublinensis 4 Jaczewskiego Str. 20-093 Lublin Geographic position 700 m N-W near Center of town Lublin Latitude 51º 15’ 22” Longitude 22º 33’ 51” Altitude ca 185 m above sea level Acanthaceae 1. Acanthus balcanicus Heywood & F.B.K.Richardson Amaranthaceae 2. Dysphania ambrosioides (L.) Mosyakin & Clemants (syn. Chenopodium ambrosioides ) Apiaceae (Umbelliferae) 3. Ammi majus L. 4. Ammi visnaga (L.) Lam. 5. Angelica archangelica L. 6. Angelica sylvestris L. 7. Anthriscus cerefolium L. Hoffm.** 8. Astrantia major L. 9. Bifora radians Bieb. 10. Bupleurum rotundifolium L. “Griffiti” 11. Carum carvi L. ** 12. Chaerophyllum temulum L. 13. Conium maculatum L. 14. Eryngium amethystinum L. 15. Eryngium alpinum L. 16. Eryngium campestre L. 17. Eryngium creticum Lam. 18. Eryngium giganteum L. 19. Eryngium palmatum Pancic. & Vis. 20. Eryngium planum L. 21. Falcaria vulgaris Bernh. 22. Ferula assa-foetida L. 23. Ferula communis subsp. glauca (L.) Rouy & E.G.Camus 24. Ferula tingitana L. 25. Foeniculum vulgare Mill. 26. Heracleum leskowii L. 27. Heracleum sphondylium L.
    [Show full text]
  • Discrimination of the Essential Oils Obtained from Four Apiaceae Species Using Multivariate Analysis Based on the Chemical Compositions and Their Biological Activity
    plants Article Discrimination of the Essential Oils Obtained from Four Apiaceae Species Using Multivariate Analysis Based on the Chemical Compositions and Their Biological Activity Dilafruz N. Jamalova 1,†, Haidy A. Gad 2,3,† , Davlat K. Akramov 4, Komiljon S. Tojibaev 1, Nawal M. Al Musayeib 5, Mohamed L. Ashour 2,* and Nilufar Z. Mamadalieva 4,* 1 Institute of Botany of the Academy Sciences of Uzbekistan, Durmon Yuli Str. 32, Tashkent 100125, Uzbekistan; [email protected] (D.N.J.); [email protected] (K.S.T.) 2 Department of Pharmacognosy, Faculty of Pharmacy, Ain Shams University, Cairo 11566, Egypt; [email protected] 3 Department of Pharmacognosy, Faculty of Pharmacy, King Salman International University, South Sinai 46612, Egypt 4 Institute of the Chemistry of Plant Substances, Academy of Sciences of RUz, Mirzo Ulugbek Str. 77, Tashkent 100170, Uzbekistan; [email protected] 5 Department of Pharmacognosy, College of Pharmacy, King Saud University, Riyadh 11495, Saudi Arabia; [email protected] * Correspondence: [email protected] (M.L.A.); [email protected] (N.Z.M.); Tel.: +20-10-68-222-354 (M.L.A.); +998-91-359-1676 (N.Z.M.); Fax: +20-22-405-1107 (M.L.A.); +998-71-262-7348 (N.Z.M.) † These authors contributed equally to this work. Citation: Jamalova, D.N.; Gad, H.A.; Akramov, D.K.; Tojibaev, K.S.; Musayeib, N.M.A.; Ashour, M.L.; Abstract: The chemical composition of the essential oils obtained from the aerial parts of four Mamadalieva, N.Z. Discrimination of Apiaceae species, namely Elaeosticta allioides (EA), E.
    [Show full text]
  • Floristic Composition and Traditional Uses of Plant Species at Wadi Alkuf, Al-Jabal Al-Akhder, Libya
    American-Eurasian J. Agric. & Environ. Sci., 14 (8): 685-697, 2014 ISSN 1818-6769 © IDOSI Publications, 2014 DOI: 10.5829/idosi.aejaes.2014.14.08.12375 Floristic Composition and Traditional Uses of Plant Species at Wadi Alkuf, Al-Jabal Al-Akhder, Libya Farag M. El-Mokasabi Department of Botany, Faculty of Science, Omar Almukhtar University, Albaida, Libya Abstract: The present work is primarily a record for wild plant species grown in Wadi Alkuf valley during 2010-2013 and their traditional uses. The genera and species are arranged alphabetically under each family. The voucher specimens are preserved in Kelieda Herbarium of the Department of Botany, Omar Almukhtar University, Albaida, Libya. There are 365 species of flowering plants represented by 257 genera and 75 families besides gymnosperms and pteridophytes found in the region of Wadi Alkuf of Al-Jabal Al-Akhder, Libya. The valley is fairly rich where it harbors 29 endemic taxa. Retama monosperma (L.) Boiss. ssp. bovei (Spach) Maire and Sanguisorba minor Scop. ssp. verrucosa (Link & G.Don) Holmboe are considered as new records in the region. Key words: Floristic composition Traditional uses Libya Wadi Alkuf Wild plant species INTRODUCTION deforestation, habitat destruction and overexploitation. Asker [3] noted that the Al-Jabal Al-Akhder region is Al-Jabal Al-Akhder is floristically one of the continuously under the pressure of man and his animal richest of all the phytogeographical region of Libya. flocks which are continuously changing the vegetation. Two major generalized types of vegetation; maquis and Excessive grazing, cutting of trees and shrubs for charcoal steppe are dominant in Wadi AlKuf.
    [Show full text]
  • Ferula Communis, L., Var. Brevifolia, Mariz; Ferula Marmarica, Aschers
    The Gums Ammoniac of Morocco and the Cyrenaica. (Ferula communis, L., var. brevifolia, Mariz; Ferula marmarica, Aschers. and Taub.) Author(s): Otto Stapf Source: Bulletin of Miscellaneous Information (Royal Botanic Gardens, Kew), Vol. 1907, No. 10 (1907), pp. 375-388 Published by: Springer on behalf of Royal Botanic Gardens, Kew Stable URL: http://www.jstor.org/stable/4111767 Accessed: 24-06-2016 19:07 UTC Your use of the JSTOR archive indicates your acceptance of the Terms & Conditions of Use, available at http://about.jstor.org/terms JSTOR is a not-for-profit service that helps scholars, researchers, and students discover, use, and build upon a wide range of content in a trusted digital archive. We use information technology and tools to increase productivity and facilitate new forms of scholarship. For more information about JSTOR, please contact [email protected]. Springer, Royal Botanic Gardens, Kew are collaborating with JSTOR to digitize, preserve and extend access to Bulletin of Miscellaneous Information (Royal Botanic Gardens, Kew) This content downloaded from 157.89.65.129 on Fri, 24 Jun 2016 19:07:48 UTC All use subject to http://about.jstor.org/terms ROYAL BOTANIC GARDENS, KEW. BULLETIN OF MISCELLANEOUS INFOR MATION. No. 10.] [1907. LVIII.-THE GUMS AMMONIAC OF MOROCCO AND THE CYRENAICA. (Ferula communis, L., var. brevifolia, Mariz; Ferula marmarica, Aschers. and Taub.) OTTO STAPF. The origin of the Gum Ammoniac of Morocco.has, in spite of repeated attempts to clear it up, remained doubtful. On Lindley's authority it is very generally accepted as the resin of Ferula tingitana ; but Battandier * suggested already in 1889 that it was the produce of a form of Ferula communis which he called "/3 gummifera," and later Simmonds t came to a similar conclusion.
    [Show full text]