USEUGI KOMUNALNE ,,TRZEBINIAWSp. z 0.0.

PROJEKT ZAEOZEN DO PLANU ZAOPATRZENIA W ENERGIe CIEPLNA, ELEKTRYCZNA, PALIWA STALE I GAZOWE GMINY

NA LATA 2012 - 2026

UdU@ Komunalne 'TRZEBINIA'

S[!,j/k u L < I.:> 32-940 Trzci,!~~~,~f:\rnck 18

'el. 32 6 1 :' l 1.,.?. '+ . t; 1 2 1645 fdlfkx 32 6I77i;lA

Trzebinia: Lipiec 2012 r. Autorzy opracowania:

IViniejszy Projekt Zalozen zostal opracowany przez zespol pracownikow Spolki Ushgi Komunalne ,,TRZEBINIA" Sp. z 0.0. w sldadzie:

Redakcja tekstu. Opracowanie czeSci mgr ini. Ewa zaopatrzenia 1. Kasprzyk w energiq cieplnq, ...... J%f~&/f elektrycznq, paliwa stale i gazowe \

Opracowanie czeSci zaopatrzenia mgr ini. Jakub 2. w energie cieplnq, _S7bLZ/ Sajda ...... elektrycznq, paliwa stale i gazowe

mgr Joanna 3. Oprawa graficzna ...... $...&.O&...... Kosowska

4. mgr Dominik Podklady mapowe, dane ...... Grz~wa statystyczne ..??.?.&..t.

CaloSciq prac Zespolu kierowal, oraz opracowanie zweryfikowd:

Prezes Zarzqdu - mgr ini. Andrzej Smolka

( uprawnienia do pelnienie sarnodzielnych funkcji technicGych w budowniche nr 3/8 1 wydane przez urzqd wojewodzki w Katowicach ) SPIS TREŚCI

Ι. INFORMACJE WSTĘPNE ...... 3

ΙΙ.CHARAKTERYSTYKA GMINY...... 4

ΙΙΙ.UPRZEMYSŁOWIENIE GMINY TRZEBINIA...... 9

Ις.ZAOPATRZENIE W ENERGIĘ CIEPLNĄ...... 10

ς.ZAOPATRZENIE W ENERGIĘ ELEKTRYCZNĄ...... 33

ςΙ.ZAOPATRZENIE W GAZ...... 48

ςΙΙ.ZAOPATRZENIE W PALIWA STAŁE...... 54

ςΙΙΙ.WNIOSKI...... 56

ΙΞ.ZAŁĄCZNIKI: ...... 59

2 I. INFORMACJE WSTĘPNE.

Ustawa z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym w rozdziale 2, Art. 7. wskazuje, że zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy. Wśród tych zadań wymienia sprawy związane z zaopatrzeniem w energię elektryczną i cieplną oraz gaz.

Niejako rozwinięciem tego zadania jest obowiązek opracowania przez Burmistrza projektu założeń do planu zaopatrzenia w ciepło, energię elektryczną i paliwa gazowe. Obowiązek ten nakłada na Burmistrza ustawa z dnia 10 kwietnia 1997 roku Prawo energetyczne ( Dz. U. z dnia 4 czerwca 1997 r. z późniejszymi zmianami). Art. 19. tej ustawy stanowi, że Burmistrz opracowuje projekt założeń do planu zaopatrzenia w ciepło, energię elektryczną i paliwa gazowe. Projekt ten sporządza się dla obszaru gminy co najmniej na okres 15 lat i aktualizuje co najmniej raz na trzy lata.

Dla gminy Trzebinia był sporządzony „Projekt założeń do planu zaopatrzenia w ciepło, energię elektryczną i paliwa gazowe gmin Chrzanów, Trzebinia, Libiąż”. Projekt ten opracowany został w roku 1999 przez „ Energoprojekt – Katowice” S.A.

Ponieważ wspomniane wyżej opracowanie wykonane zostało dla warunków, które w znacznym stopniu odbiegają od obecnych, zachodzi konieczność wykonania nowego projektu.

Przed zmianą ustroju politycznego Polski, dostawa energii elektrycznej, cieplnej, gazu ziemnego oraz paliw stałych realizowana była przez przedsiębiorstwa państwowe o strukturze centralnej lub wojewódzkiej. Nadzór nad tymi przedsiębiorstwami sprawowali ministrowie lub wojewodowie.

3 II. CHARAKTERYSTYKA GMINY

Gmina Trzebinia leży w województwie małopolskim, w powiecie chrzanowskim. Powierzchnia całej gminy wynosi 10 534 ha, z czego miasto zajmuje 3 132 ha, a sołectwa 7 402 ha. Największe sołectwo w gminie to sołectwo Młoszowa, zajmujące 1 320 ha, a najmniejsze to sołectwo Piła Kościelecka, zajmujące 305 ha. Poniżej zestawiono powierzchnie [ha] miasta i wszystkich sołectw tworzących gminę Trzebinia i zobrazowano je na wykresie.

Gminę Trzebinia tworzą:

• Miasto Trzebinia – 3132 ha • Sołectwo Młoszowa – 1 320 ha • Sołectwo Myślachowice – 1 080 ha • Sołectwo Płoki – 918 ha • Sołectwo Dulowa – 725 ha • Sołectwa Bolęcin – 702 ha • Sołectwo Psary – 669 ha • Sołectwo Czyżówka – 666 ha • Sołectwo Karniowice – 547 ha • Sołectwo Lgota – 470 ha • Sołectwo Piła Kościelecka – 305 ha

4 Gmina Trzebinia sąsiaduje od północy z gminą Olkusz (miastem ), od wschodu z gminą Krzeszowice i gminą Alwernia, od południa z gminą Chrzanów, a od zachodu z gminą .

Gminę Trzebinia zamieszkuje (na dzień 31.12.2011 r.) - 33 899 osób, w tym:

• w mieście 19 889 osób ( 58,67 % )

• w sołectwach 14 010 osób ( 41,33 % )

Oznacza to, że podział ludności zamieszkującej gminę Trzebinia rozkłada się następująco: ok. 2/3 ludności zamieszkuje miasto, ok. 1/3 ludności zamieszkuje sołectwa, czyli wiejską cześć gminy.

Liczba ludności zamieszkująca miasto Trzebinia i okoliczne sołectwa w ostatnich 5 latach na dzień 31.12 danego roku kalendarzowego przedstawia się następująco:

Miasto/sołectwa 2007 rok 2008 rok 2009 rok 2010 rok 2011 rok Trzebinia 20 170 20 129 20 043 19 964 19 889 Bolęcin 1 848 1 863 1 848 1 862 1864 Czyżówka 670 670 657 655 650 Dulowa 1 416 1 419 1 417 1 420 1 439 Karniowice 1 344 1 330 1 343 1 358 1 360 Lgota 896 906 903 902 903 Młoszowa 2 660 2 645 2 643 2 688 2 699 Myślachowice 2 066 2 081 2 117 2 106 2 094 Piła Kościelecka 608 636 654 669 669 Płoki 936 933 936 934 930 Psary 1 422 1 429 1 439 1 417 1 402 Razem: 34 036 34 041 34 000 33 975 33 899

5 Najliczniejsze sołectwo to sołectwo Młoszowa – na koniec 2011 roku liczyło 2699 osób, natomiast najmniej liczne sołectwo to Piła Kościelecka – na koniec 2011 roku liczyło 669 osób. Analizując zestawione wyżej dane liczbowe możemy zauważyć, że na przestrzeni ostatnich pięciu lat, tj. 2007-2011 r., liczba ludności w całej Gminie Trzebinia sukcesywnie się zmniejsza (od 2007 do 2011 roku ubyło 137 osób). Zmiana ta najbardziej widoczna jest w mieście Trzebini, gdzie liczba ludności na przestrzeni ostatnich pięciu lat zmniejszyła się o 281 osób, jak również w trzech sołectwach: Czyżówce, Płokach i Psarach. W pozostałych sołectwach ludności przybywa – najwięcej w Pile Kościeleckiej (przybyło 61 osób), w Młoszowej (przybyło 39 osób), w Myślachowicach (przybyło 28 osób) i w Dulowej (przybyły 23 osoby). Oznacza to, że ludność migruje z miasta w wiejskie części gminy. Nie zmienia to jednak spadkowego trendu liczby ludności w gminnie Trzebinia. Fakt ten przekłada się również na ilość nowo budowanych budynków jedno- i wielorodzinnych.

Z danych otrzymanych z Wydziału Geodezji i Gospodarki Nieruchomościami Urzędu Miasta w Trzebini i zestawionych w poniższej tabeli wynika, że przyrost mieszkalnictwa w gminie Trzebinia jest niewielki. W latach 2007 – 2010 w samym

6 mieście Trzebini oddawanych do użytkowania było niewiele ponad 20 budynków rocznie, dopiero w 2011 roku przyrost ten zwiększył się do 34 jednorodzinnych budynków mieszkalnych. W poszczególnych sołectwach nowych budynków przybywa jeszcze mniej (poniżej 10 budynków rocznie), a w Sołectwie Czyżówka, w roku 2007, 2008 i 2009 nie przybył żaden nowy budynek, również w sołectwie Lgota w roku 2009 i 2011 nie przybył żaden nowy budynek. Należy w tym miejscu zaznaczyć, że przytoczone wyżej dane są to dane oficjalne i dotyczą budynków nowych, oddawanych do użytkowania.

Budowa obiektów niemieszkalnych (tj. budynków użyteczności publicznej, budynków przemysłowych, usługowych, produkcyjnych, sklepów, magazynów czy hal) na terenie miasta Trzebini również nie przedstawia się imponująco; od pięciu lat kształtuje się na stałym poziomie - ok. 10 nowych budynków niemieszkalnych oddawanych rocznie do użytkowania. W sołectwach budowa obiektów niemieszkalnych praktycznie nie istnieje. W kilku sołectwach, takich jak Czyżówka, Karniowice, Lgota i Płoki w przeciągu ostatnich pięciu lat (2007-2011) nie powstał żaden taki budynek, a w pozostałych sołectwach: Psary, Piła Kościelecka i Dulowa powstało po 1 budynku w ciągu pięciu lat. Najwięcej obiektów niemieszkalnych powstało w sołectwie Młoszowa – 7 obiektów w ciągu pięciu lat (być może jest to wynik umiejscowienia sołectwa przy drodze krajowej łączącej Kraków i Katowice).

Budownictwo wielorodzinne w zasadzie również się nie rozwija. Poza czterema budynkami wielorodzinnymi wybudowanymi w mieście, tj.:

- budynek przy ul. Kopernika 20 w Trzebini – wybudowany przez TBS w Chrzanowie, - budynek na os. ZWM 23 w Trzebini – wybudowany przez TBS w Chrzanowie, - budynek przy ul. Grunwaldzkiej 93 w Trzebini – wybudowany przez dewelopera, firmę SANTER S.C., - budynek socjalny przy ul. Grunwaldzkiej 97 a – zaadaptowany przez gminę z hotelu robotniczego. nie powstało żadne nowe osiedle mieszkaniowe.

7 Jedynym administratorem, który planuje wybudować i zasiedlić kolejne budynki wielorodzinne jest TBS w Chrzanowie.

- w 2014 roku budynek o 28 mieszkaniach tj. ok. 80 mieszkańców

- w 2017 roku budynek o 28 mieszkaniach tj. ok. 80 mieszkańców.

Są to jednak tylko prognozy, które mogą zostać zrealizowane w przypadku uzyskania przez TBS w Chrzanowie dofinansowania z budżetu gminy i finansowego wsparcia budownictwa wielorodzinnego, poprzez projekty rządowe w tym zakresie.

Zestawienie ilości budynków w Gminie Trzebinia oraz ich przyrost w latach 2007-2011

do 2007 2007 2008 2009 2010 2011 Ogółem mieszkalne inne mieszkalne inne mieszkalne inne mieszkalne inne mieszkalne inne

Miasto 3348 21 10 22 7 26 12 23 11 34 10 3524

Sołectwa 4001 38 4 26 4 35 1 34 1 36 4 4184 Bolęcin 499 5 1 3 1 7 0 3 0 7 0 526 Czyżówka 225 0 0 0 0 0 0 2 0 1 0 228 Dulowa 421 7 1 2 0 5 0 4 0 4 0 444 Karniowice 368 7 0 1 0 2 0 5 0 1 0 384 Lgota 275 1 0 1 0 0 0 1 0 0 0 278 Młoszowa 677 5 0 6 3 5 1 8 1 7 2 715 Myślachowice 671 2 2 3 0 5 0 2 0 9 0 694 Piła Kościelecka 172 7 0 7 0 3 0 8 0 2 1 200 Płoki 297 3 0 1 0 5 0 1 0 4 0 311 Psary 396 1 0 2 0 3 0 0 0 1 1 404

8 III. UPRZEMYSŁOWIENIE GMINY TRZEBINIA

W latach 1990 – 2000 gmina Trzebinia należała do jednych z najbardziej uprzemysłowionych gmin w Polsce. W Trzebini skupiony był wieloraki przemysł. Do największych przedsiębiorstw należały:

• Kopalnia Węgla Kamiennego „Siersza”,

• Elektrownia „Siersza”,

• Zakłady Górnicze „Trzebionka” (kopalnia rud cynku i ołowiu),

• Zakłady Metalurgiczne „Trzebinia”,

• Rafineria Nafty „Trzebinia”,

• Zakłady Surowców Ogniotrwałych „Górka”,

• Fabryka Eternitu „Polinowa”,

• Zakłady Konfekcji Technicznej „Gumownia”,

• Zakłady Przemysłu Tłuszczowego.

Oprócz wymienionych, na terenie miasta miały swoje siedziby mniejsze przedsiębiorstwa i zakłady remontowe, oraz przemysłu terenowego.

Funkcjonował również ważny strategicznie węzeł kolejowy na trasie w kierunku od wschodniej granicy państwa do jego granicy zachodniej, z odgałęzieniem w Trzebini w kierunku południowym.

Gmina Trzebinia miała więc charakter typowo przemysłowy, dotyczy to w szczególności miasta Trzebini.

Wysokie uprzemysłowienie miasta skutkowało niskim rozwojem budownictwa mieszkaniowego. Powszechne w ówczesnym czasie zakładowe budownictwo mieszkaniowe lokalizowane było w sąsiednim Chrzanowie.

9 IV. ZAOPATRZENIE W ENERGIĘ CIEPLNĄ

W ustroju socjalistycznym nadzór nad zaopatrzeniem w energię cieplną sprawował Wojewoda, który był organem założycielskim dla Wojewódzkiego Przedsiębiorstwa Energetyki Cieplnej w Katowicach. Przedsiębiorstwo to odpowiedzialne było za realizację zadań w dwóch dziedzinach:

• eksploatacyjnej • inwestycyjnej Działalność eksploatacyjna prowadzona była przez dziesięć Okręgowych Zakładów Energetyki Cieplnej. Początkowo miasta Chrzanów, Trzebinia i Libiąż obsługiwane były przez Okręgowy Zakład Energetyki Cieplnej w Tychach, a ściślej przez Zakład Cieplny w Chrzanowie, który był jednostką organizacyjną OZEC w Tychach. W wyniku rozwoju ciepłownictwa w tym rejonie, w roku 1989 wspomniany Zakład Cieplny w Chrzanowie został wyodrębniony z OZEC Tychy i na jego bazie został utworzony samodzielny Zakład Energetyki Cieplnej w Chrzanowie, podporządkowany bezpośrednio Wojewódzkiemu Przedsiębiorstwu Energetyki Cieplnej w Katowicach.

Z dniem 31 sierpnia 1991 roku, Wojewódzkie Przedsiębiorstwo Energetyki Cieplnej w Katowicach, decyzją Wojewody zostało podzielone na 11 samodzielnych przedsiębiorstw państwowych użyteczności publicznej, które rozpoczęły swoją działalność z dniem 01 września 1991 roku. Jednym z tych przedsiębiorstw było Przedsiębiorstwo Energetyki Cieplnej w Chrzanowie, dla którego organem założycielskim był Wojewoda Katowicki. Przedsiębiorstwo to nadal swoim zasięgiem obejmowało miasta Chrzanów, Trzebinię oraz Libiąż i realizowało dostawę energii cieplnej na tym terenie dla budownictwa mieszkaniowego, głównie spółdzielczego, ale także dla szkół i innych placówek oświatowych, szpitali oraz obiektów służby zdrowia. W niewielkim zakresie dostarczano również energię cieplną do indywidualnych budynków mieszkalnych (na wniosek zainteresowanych właścicieli nieruchomości leżących w bezpośrednim sąsiedztwie sieci cieplnych ).

Następujące zmiany ustrojowe wymusiły działania również w zakresie zaopatrzenia w energię cieplną. Ustawa z 1990 roku o samorządzie terytorialnym

10 miała w tym zakresie kluczowe znaczenie. Uczyniła ona gminy odpowiedzialnymi m.in. za zaopatrzenie w energię cieplną. Gmina Trzebinia, w celu realizacji swoich zadań w zakresie zaopatrzenia w energię cieplną, powierzyła to zadanie wspomnianemu wyżej przedsiębiorstwu (PEC). W miarę postępujących przekształceń własnościowych, dużą część majątku PEC skomunalizowano na rzecz poszczególnych gmin (Chrzanowa, Trzebini oraz Libiąża). W końcowym efekcie tego procesu musiało nastąpić przekształcenie samego Przedsiębiorstwa Energetyki Cieplnej w Chrzanowie, bowiem przedsiębiorstwo to przestało realizować zadanie celowe Wojewody, a zaczęło realizować zadania poszczególnych gmin. Samo też było właścicielem niewielkiej części majątku, bowiem, jak wspomniano wyżej, duża część jego majątku w procesie komunalizacji stała się własnością gmin. Prowadzony był również przez Wojewodę proces przekształceń dziesięciu przedsiębiorstw energetyki cieplnej, które powstały w wyniku likwidacji Wojewódzkiego Przedsiębiorstwa Energetyki Cieplnej w Katowicach. W pierwszej fazie przekształceń nastąpiła ich komercjalizacja, czyli zmiana ze statusu przedsiębiorstwa państwowego w spółkę prawa handlowego. Dla przeprowadzenia w pełni komercjalizacji PEC – Chrzanów, gminy Chrzanów, Trzebinia i Libiąż zawiązały Międzygminny Związek Komunalny „Ciepłownie Komunalne” w Chrzanowie, który to Związek stał się organem założycielskim Przedsiębiorstwa Energetyki w Chrzanowie Sp. z o.o. Międzygminny Związek Komunalny „Ciepłownie Komunalne” w Chrzanowie poprzez Przedsiębiorstwo Energetyki Cieplnej w Chrzanowie Sp. z o.o. realizował zadania gmin wchodzących w jego skład w zakresie zaopatrzenia w ciepło tych gmin do czasu jego rozwiązania, to jest do 14 lutego 2003 roku. (Uchwała nr VI/63/IV/2003 Rady Miasta Trzebini z dnia 14 lutego 2003 r.)

Decyzja o rozwiązaniu Międzygminnego Związku „Ciepłownie Komunalne” w Chrzanowie podjęta została głównie z powodu rozdzielonego systemy ciepłowniczego poszczególnych miast i dalszych przekształceń własnościowych samego PEC – Chrzanów Sp. z o.o., prowadzonego przez Wojewodę Małopolskiego, bowiem w międzyczasie nastąpiła reorganizacja podziału administracyjnego Polski,

11 w wyniku której między innymi gmina Trzebinia włączona została do województwa małopolskiego. Obecnie na terenie gminy Trzebinia działają dwa przedsiębiorstwa energetyczne:

• Dalkia Chrzanów Sp. z o.o. – dawne Przedsiębiorstwo Energetyki Cieplnej w Chrzanowie

• Usługi Komunalne „Trzebinia” Sp. z o. o.

Dalkia Chrzanów Sp. z o.o. jest przedsiębiorstwem głównie dystrybucyjnym, bowiem za pośrednictwem swojej sieci cieplnej wysokich i niskich parametrów oraz stacji wymienników ciepła, zaopatruje w energię cieplną południową część miasta Trzebinia, przede wszystkim budownictwo wielorodzinne osiedli „Krakowska” oraz „ZWM”. Szczegółowe zestawienie odbiorców zaopatrywanych przez tego dostawcę podano w dalszej części opracowania. Źródłem ciepła jest elektrociepłownia, której właścicielem jest spółka rafineryjna „Energomedia” Sp. z o.o. Ciepłownia zlokalizowana jest na terenie Rafinerii „Trzebinia”.

Obecnie Dalkia Chrzanów Sp. z o.o. na terenie Trzebini eksploatuje urządzenia kotłowni gazowej zainstalowane w budynku mieszkalnym przy ul. 1000-lecia P.P. z której to kotłowni prowadzona jest dostawa energii cieplnej na potrzeby centralnego ogrzewania i cieplej wody użytkowej dla mieszkań zlokalizowanych wyłącznie w tym budynku.

Usługi Komunalne „Trzebinia” Sp. z o.o. są przedsiębiorstwem dystrybucyjno – produkcyjnym, zaopatrującym w energię cieplną północną część miasta i obiekty gminne na terenie sołectw.

Podstawowym zadaniem dystrybucyjnym przedsiębiorstwa jest dostawa energii cieplnej zakupionej w TAURON Wytwarzanie - Elektrowni Siersza w Trzebini za pośrednictwem sieci cieplnych nr 1 i 2.

Zadanie to przedsiębiorstwo realizuje za pośrednictwem sieci i urządzeń będących w skomplikowanej strukturze własnościowej. Część sieci i urządzeń są własnością Usług Komunalnych, część stanowi własność gminy Trzebinia, a pozostała część jest własnością Dalki Chrzanów Sp. z o.o.

12 Za pośrednictwem sieci cieplnych, eksploatowanych przez Usługi Komunalne „Trzebinia” Sp. z o.o., ciepło dostarczane jest do trzech osiedli:

1. Osiedla przy byłej KWK „Siersza” (ul. Gwarków, Kopalniana oraz Grunwaldzka) - za pośrednictwem sieci cieplnej nr 1.

2. Osiedla Gaj – za pośrednictwem sieci cieplnej nr 2

3. Osiedla Energetyków przy ul. Jana Pawła II – za pośrednictwem sieci cieplnej nr 2.

Charakterystyka eksploatacyjna źródła ciepła TAURON Wytwarzanie Elektrownia Siersza w Trzebini, współpracującego z wodną siecią ciepłowniczą nr 1 i 2, eksploatowaną przez przedsiębiorstwo energetyczne Usługi Komunalne „Trzebinia” Sp. z o.o.

Źródłem ciepła wodnej sieci ciepłowniczej nr 1 i 2 jest kotłownia wysokoprężna parowa Elektrowni Siersza, wchodząca w skład grupy TAURON S.A. Położona jest w północno - zachodniej części województwa małopolskiego, w obszarze administracyjnym miasta Trzebini.

Wybudowana została w latach 1962-1970 jako elektrownia systemowa, zawodowa, posiadająca 6 bloków energetycznych opalanych węglem kamiennym, o łącznej zainstalowanej wówczas mocy 740 MW. Elektrownia kondensacyjna o obiegu zamkniętym z członem ciepłowniczym opalanym węglem kamiennym, mułem węglowym i biomasą. Wytwarza ona energię elektryczną, wyprowadzoną do krajowej sieci elektroenergetycznej o napięciu 110 i 220 kV oraz energię cieplną przeznaczoną na potrzeby własne Elektrowni i okolicznych mieszkańców.

Moc zainstalowana 666 MW, moc osiągalna 677 MW, człon ciepłowniczy posiada moc osiągalną 36,5 MWt, wynikającą z mocy zamówionej przez odbiorcę zewnętrznego oraz z potrzeb własnych zakładu.

13 Dane zainstalowanych źródeł ciepła w Elektrowni Siersza.

Stacja I Stacja II Stacja III Razem

Wymie RU1 RU2 XA1 CO39 CO40 CWG41 CWG42 XU1 XU2 nnik

Moc Gcal/h 7,9 7,9 15,8 7 7 0,9 0,9 2 2 51,4

Zainstalo MW 9,188 9,188 18,375 8,141 8,141 1,047 1,047 2,326 2,326 59,779 wana

Rok zainstalow 1962 1962 1991 1972 1972 1972 1972 1988 1988 ania Stacja Stacja II = [MW] 36,751 Stacja II = [MW] 18,376 III = 4,652 59,779 [MW]

Od 1990 przeprowadzono rekonstrukcję Elektrowni, ze szczególnym uwzględnieniem założeń ekologiczno-technicznych oraz wymagań ochrony środowiska, a także z odbudową mocy i przedłużeniem żywotności zakładu na dalsze 20 lat.

W ramach kompleksowej modernizacji, dwa bloki energetyczne wyposażone są w instalację odsiarczania spalin, która dzięki szybkiej realizacji inwestycji i osiąganym parametrom technicznym została uznana w ogólnopolskim konkursie "Budową Roku".

Na kotłach pyłowych zabudowane są palniki niskoemisyjne dla ograniczenia emisji tlenków azotu. Posiadają zmodernizowane elektrofiltry, a remont ostatniego polegał na zainstalowaniu praktycznie całkowicie nowego urządzenia o wysokiej skuteczności odpylania. Bloki energetyczne wyposażone są w stacjonarną aparaturę do ciągłych pomiarów emisji, pozwalającą na bieżący nadzór i pełną kontrolę emitowanych do atmosfery zanieczyszczeń pyłowo-gazowych. Modernizacja "odpopielania i odżużlania" od 1996 r. całkowicie wyeliminowała deponowanie odpadów paleniskowych na zakładowym składowisku, które zagospodarowywane są w podziemnych wyrobiskach górniczych. Przeprowadzona niwelacja terenu odpadami

14 paleniskowymi, byłego wyrobiska kopalni piasku zakończona została rekultywacją o kierunku leśnym. W miejsce istniejącego bloku energetyczny nr 1 i 2 powstały nowoczesne bloki energetyczne z kotłami fluidalnymi i elektrofiltrami oraz turbinami kondensacyjnymi najnowszej generacji, o mocy znamionowej 153 MW i osiągalnej 161 MW. Są to pierwsze w Polsce kotły fluidalne na węgiel kamienny, jednostki tej mocy, z wtórnym przegrzewaczem pary i generatorem chłodzonym powietrzem. Równolegle z realizacją zadań proekologicznych, Elektrownia przeprowadzi głęboką modernizację pozostałych bloków energetycznych. Dostosowano urządzenia wytwórcze do krajowego poziomu nowoczesności i do aktualnych wymagań ekologii na poziomie norm europejskich. W wyniku tych inwestycji i przeprowadzonej modernizacji, podwyższona została moc osiągalna Elektrowni do 813 MW , osiągnięty zostanie wysoki stopień niezawodności ruchu urządzeń z jednoczesnym ograniczeniem emisji szkodliwych zanieczyszczeń do środowiska.

Prognozy rozbudowy lub modernizacji: W latach 2012 – 2013 planowana jest modernizacja układów źródeł ciepła polegająca na wyłączeniu z eksploatacji wymienników CO40 (lub CO39), CWG41 (lubCWG42), XU1 i XU2 oraz na wykonaniu dodatkowych połączeń pomiędzy istniejącymi rurociągami ciepłowniczymi wewnątrz zakładu. Dzięki temu ma zostać ograniczona ilość pracujących stacji ciepłowniczych i ma nastąpić poprawa efektywności wykorzystania produkcji ciepła. Do końca roku 2015 planowane jest w strategii Tauron Wytwarzanie S.A. wybudowanie bloku o mocy 50 MWe, którego kocioł ma być całkowicie opalany biomasą, a turbina ma mieć możliwość podawania z upustów pary do zasilania członu ciepłowniczego o mocy 25 MWt. Nie planuje się obecnie żadnych innych modernizacji i rozbudowy w zakresie źródeł ciepła do roku 2016.

15 Prognozy w zakresie wykorzystania energii z biopaliw lub innych alternatywnych rodzajów energii

W Elektrowni Siersza do produkcji energii elektrycznej i ciepła wykorzystuje się jako biopaliwo biomasę, którą współspala się razem z miałem węglowym w kotłach energetycznych. Roczna wielkość produkcji energii elektrycznej pochodzącej z biomasy w latach 2012- 2015 planowana jest w ilości ok. 110 000 MWh. Po wybudowaniu nowego bloku o mocy 50 MWe całkowicie opalanego biom,Asą produkcja roczna od 2016 r. planowana jest w ilości ok. 330 000 MWh. Nie planuje się wykorzystania innych alternatywnych rodzajów energii (energia wodna, wietrzna itp. )

Ewentualne zagrożenia zaopatrzenia w energie cieplną gminy Trzebinia:

Wyłączenia bloków w Elektrowni Siersza do roku 2026: Wariant optymistyczny:

1. Do końca 2015 r. pracują bloki 1, 2, 3, 5, 6 do końca 2017 r. pracują bloki nr 1, 2, 3, 6 i nowy blok z kotłem na biomasę, a od roku 2018 pracują bloki nr 1 i 2 oraz nowy blok z kotłem na biomasę.

2. Do końca 2015 roku pracują bloki 1, 2, 3, 5, 6 do końca 2017 r. pracują bloki 1, 2, 3, 6, a od roku 2018 pracują tylko bloki nr 1 i 2.

3. Do końca roku 2015 pracują bloki 1, 2, 3, 5, 6, a od roku 2016 pracują bloki nr 1 i 2 oraz wybudowany jest blok z kotłem na biomasę. Wariant pesymistyczny:

1. Do końca 2015 r. pracują bloki 1, 2, 3, 5, 6 a od roku 2016 pracują tylko bloki nr 1 i 2. Od roku 2016 przy jednym z bloków będących w remoncie, a drugim pracującym potencjalna jego awaria skutkuje brakiem dostaw ciepła dla odbiorcy zewnętrznego z racji braku rezerwowego źródła wytwarzania ciepła. Taką rezerwą mógłby być planowany blok o mocy 50 MWe całkowicie opalany biomasą lub inne źródło, którego budowy nie planuje się w Elektrowni Siersza do roku 2020.

16 Charakterystyka eksploatacyjna źródła ciepła Energomedia Sp. z o.o. w Trzebini, współpracującego z siecią ciepłowniczą, eksploatowaną przez przedsiębiorstwo energetyczne Dalkia Chrzanów Sp. z o.o.

Spółka Energomedia jest przedsiębiorstwem energetycznym, należącym do Grupy Kapitałowej Rafinerii Trzebinia S.A. Posiada elektrociepłownię, w której zainstalowane są kotły parowe do produkcji ciepła w parze technologicznej i grzewczej oraz gorącej wody. Moc zainstalowana 112 MW. W chwili obecnej moc zamówiona przez odbiorców ok. 60 MW. Z tego ponad 80% to odbiór przemysłowy, miasto Trzebinia odbiera poniżej 20 % tj. ok. 12 MW.

Do wytwarzania ciepła zainstalowane są następujące parowe kotły energetyczne : - Kocioł parowy OO-35 , opalany olejem opałowym, rok rozpoczęcia eksploatacji 1999 , moc znamionowa 28 MW, moc osiągalna 22 MW. - Kocioł parowy OR-32, opalany miałem węglowym, rok rozpoczęcia eksploatacji 1980 , moc znamionowa 25 MW, moc osiągalna 20 MW( zmodernizowany w 2006 roku). - Kocioł parowy OR-50, opalany miałem węglowym, rok rozpoczęcia eksploatacji 1993, moc znamionowa 40 MW, moc osiągalna 35 MW. Ponadto zainstalowane są dwa turbozespoły o łącznej mocy 7,5 MW do produkcji energii elektrycznej w Kogeneracji. Wyprodukowane ciepło oraz energia elektryczna dostarczone są do odbiorców na terenie Rafinerii Trzebinia oraz do mieszkańców miasta.

Spółka Energomedia wytwarza: a/ ciepło w parze technologicznej i grzewczej o parametrach wyjściowych: - ciśnienie p = 1,96 MPa, temp. 275°C - ciśnienie p = 1,6 MPa, temp. 270°C - ciśnienie p = 0,6 MPa, temp. 240°C b/ ciepło w gorącej wodzie dla celów ogrzewania pomieszczeń o parametrach t = 130/80°C i t = 90/70°C c/ c.w.u. dla celów socjalnych o t = 45°C

17 d/ sprężone powietrze o ciśnieniu p = 0,6 MPa e/ energię elektryczną na napięciu 6kV w skojarzeniu z wytwarzaniem ciepła

W celu dostosowania do nowych wymagań emisji zanieczyszczeń do atmosfery, obowiązujących po 2016 roku, z uwzględnieniem nowych zasad przydziału

i rozliczeń w zakresie emisji CO2, Spółka jest na etapie opracowywania koncepcji modernizacji EC . Modernizacja planowana jest na lata 2013-2016. Spółka nie planuje na obecnym etapie wykorzystania energii z biopaliw czy innych alternatywnych rodzajów energii( energii wodnej, wietrznej, itp.), natomiast rozważa ewentualne wykorzystanie gazu syntezowego w zmodernizowanej EC. W obecnym układzie posiadanego źródła ciepła, Spółka nie widzi zagrożenia dla zaopatrzenia w ciepło Gminy Trzebinia ( dostawa ciepła do miejskiego systemu ciepłowniczego miasta Trzebinia), a nawet posiada możliwości wytwórcze pozwalające na zwiększenie tych dostaw . Jednocześnie informujemy, że wszystkie warianty opracowywanej koncepcji modernizacji EC ujmują potrzeby grzewcze miasta Trzebini na bazie obecnych jego potrzeb.

Przedsiębiorstwo energetyczne - Usługi Komunalne „Trzebinia” Sp. z o.o.

Przedsiębiorstwo Usługi Komunalne „Trzebinia" Spółka z o. o. w Trzebini, jako przedsiębiorstwo energetyczne, prowadzi działalność gospodarczą, związaną z zaopatrzeniem w ciepło w zakresie przesyłania i dystrybucji ciepła, zgodnie z udzieloną koncesją nr PCC/ 1015/3679/W/3/2002/MJ z dnia 6 lutego 2002 r. wraz z późniejszą zmianą nr PCC/1015A/3679/W/OKR/2002/WS z dnia 19 listopada 2002 r. oraz na obrót ciepłem nr OCC/309/3679/W/OKR/2002/WS z dnia 9 października 2002 r. Aktualnie obowiązująca Taryfa dla Ciepła została zatwierdzona decyzją Prezesa Urzędu Energetyki nr OKR-4210-73(13)/2011/2012/3679/VIII/TK z dnia 23 lutego 2012 r.

18 1. Sieć cieplna nr 1: Sieć ciepłownicza wysokoparametrowa nr 1 (zasilająca odbiorców grupy taryfowej W1, W2, W3), w której nośnikiem ciepła jest woda o maksymalnej temperaturze zasilania 130°C i maksymalnej temperaturze powrotu 80°C, jest siecią zasilającą odbiorców w części południowej miasta (osiedle przy byłej KWK Siersza). Sieć prowadzona jest częściowo napowietrznie (odcinek tranzytowy pomiędzy elektrownią „Siersza”, a terenem byłej KWK „Siersza” o długości ok 3600 m, będący własnością gminy Trzebinia ). oraz w technologii kanałów podziemnych nieprzełazowych i w technologii rur preizolowanych. W chwili obecnej kończone są prace modernizacyjne wymiany sieci kanałowych na sieci z rur preizolowanych

Sieć ciepłownicza w kanałach ułożona jest na podporach ślizgowych. Na trasie, oprócz punktów stałych, występuje również samokompensacja rurociągów.

Do sieci ciepłowniczej nr 1 przyłączona jest wyłącznie jedna wymiennikownia grupowa: SWC, usytuowana w budynku ZOZ przy ul. Grunwaldzkiej 67 - wymiennikownia c.o. Sieć ciepłownicza nr 1 zasila również odbiorców pobierających ciepło bezpośrednio z sieci wysokoparametrowej (grupa taryfowa W1- 2 odbiorców) oraz poprzez indywidualne węzły cieplne (jedno- i dwufunkcyjne – grupa taryfowa W2 – 14 odbiorców) Odbiorcy zaliczani są do następujących grup taryfowych:

- W1 – zasilani bezpośrednio z sieci ciepłowniczej, (bezpośrednio do budynku nr 10 przy ul. Kopalnianej i obiektu Hali Sportowej)

- W2 – zasilani poprzez indywidualne węzły wymiennikowe (w budynkach nr 4 i 6 przy ul. Kopalnianej, w budynkach nr 2, 4 i 6 przy ul. Gwarków, w budynkach nr 51, 51 a, 61, 63 i 70 przy ul. Grunwaldzkiej, w budynku Spółki Gwarek, Domos, PSS Społem oraz Zespołu Szkół Techniczno – Usługowych),

- W3 – zasilani poprzez grupowy węzeł cieplny i zewnętrzne instalacje odbiorcze (budynki przy ul. Grunwaldzkiej 73, 75, 77 i budynek NZOZ)

19 Węzły cieplne, oprócz wymienników, wyposażone są w pełny zestaw urządzeń w postaci pomp, armatury, regulatorów i pomiarów. Zgodnie z udzieloną koncesją, przedsiębiorstwo energetyczne Usługi Komunalne „Trzebinia" Spółka z o. o. z siedzibą w Trzebini prowadzi działalność gospodarczą, związaną z zaopatrzeniem w ciepło w zakresie przesyłania i dystrybucji ciepła, również poprzez zewnętrzne instalacje odbiorcze (ZIO), tj. sieci niskoparametrowe prowadzone od wymienników grupowych do rozdzielaczy wewnętrznych instalacji odbiorczych w obiektach ogrzewanych. Taka dostawa ciepła realizowana jest dla odbiorców w grupie taryfowej W3, dla których ciepło dostarczane jest z sieci ciepłowniczej nr 1. Zewnętrzną instalację odbiorczą, zasilaną z sieci ciepłowniczej nr 1 ( rurociągi niskich parametrów 90/70 °C ) stanowi odcinek sieci: • Od wymiennikowni w budynku Ośrodka Zdrowia przy ul. Grunwaldzkiej – 2 x DN 65, 2 x DN 50 z odgałęzieniem do budynku mieszkalnego nr 73, dalej 2 x DN 40 i 2 x DN 25 do budynków mieszkalnych nr 75 i 77 przy ul. Grunwaldzkiej.

Sieci niskoparametrowe (ZIO) tj. od budynku ZOZ do poszczególnych budynków mieszkalnych prowadzone są już wyłącznie w technologii rur preizolowanych. Temperatura wody w zewnętrznych instalacjach odbiorczych, zasilających odbiory na potrzeby c.o. wynosi 90/70 °C. W okresie letnim woda grzewcza o stałej temperaturze 100/70° C dostarczana jest na potrzeby c.w.u. do wymiennikowych stacji ciepła dla odbiorców taryfowych grupy W2. Natężenie przepływu nośnika ciepła regulowane jest poprzez kryzy dławiące i układy regulacyjne (zawory regulacyjne). Zabezpieczenie przed nadmiernym wzrostem ciśnienia w sieci stanowią zawory bezpieczeństwa. Sieć ciepłownicza tranzytowa jest siecią napowietrzną trójprzewodową, eksploatowaną w chwili obecnej jako sieć dwuprzewodowa: − w sezonie grzewczym rurociąg zasilający i rurociąg powrotny z wodą o zmiennych parametrach o temperaturach 130/80° C,

20 − w okresie letnim dla celów c.w.u. rurociąg zasilający i powrotny o stałej temperaturze 100/70 ° C. W przeprowadzanych sukcesywnie pracach modernizacyjnych, poszczególne odcinki sieci ciepłowniczej kanałowej wymieniane są na sieci dwuprzewodowe w technologii preizolowanej. Sieć eksploatowana jest w systemie całorocznym z przerwami remontowymi poza sezonem grzewczym. W okresie letnim eksploatowane są tylko odcinki sieci ciepłowniczej realizujące dostawę ciepła dla celów c.w.u. Pozostałe fragmenty sieci ciepłowniczej są wyłączone z eksploatacji. Ciśnienie w sieci ciepłowniczej nr 1 utrzymywane jest na następującym poziomie: − sezon grzewczy, zasilanie 8-10 bar; powrót 4 bar

− sezon letni, zasilanie 8-10; powrót 4 bar

Temperatury zasilania i powrotu nośnika w sezonie grzewczym regulowane są jakościowo zgodnie z tabelą regulacyjną.

Poniżej zestawiono parametry techniczne, charakteryzujące zewnętrzne instalacje odbiorcze (ZIO):

Przyłączone do Długość Pojemność Liczba Moc cieplna Lp. ZIO ZIO grupa sieci zładu przyłączy zamówiona odbiorców [m] [tys. m3] [szt.] Zewnętrzna instalacja 1. W3 0,081 135 0,001 3 odbiorcza 90/70 °C

Charakterystykę odbiorców ciepła przesyłanego siecią ciepłowniczą nr 1 przedstawia poniższa tabela:

21 Symbol grupy L.p. Charakterystyka grup odbiorców odbiorców Odbiorcy, dla których ciepło dostarczane jest w postaci gorącej wody o parametrach 130/80°C poprzez sieć

1. W1 ciepłowniczą nr 1, wyprowadzoną w kierunku południowym, eksploatowaną przez przedsiębiorstwo energetyczne. Odbiorcy, dla których ciepło dostarczane jest w postaci gorącej wody o parametrach 130/80°C poprzez sieć

2. W2 ciepłowniczą nr 1, wyprowadzoną w kierunku południowym i poprzez indywidualne węzły cieplne, eksploatowane przez przedsiębiorstwo energetyczne Odbiorcy, dla których ciepło dostarczane jest w postaci gorącej wody o parametrach 130/80°C poprzez sieć 3. ciepłowniczą nr 1, wyprowadzoną w kierunku południowym W3 i poprzez grupowe węzły cieplne oraz zewnętrzne instalacje odbiorcze, eksploatowane przez przedsiębiorstwo energetyczne.

2. Sieć cieplna nr 2

Sieć ciepłownicza wysokoparametrowa nr 2 (zasilająca odbiorców grupy taryfowej W4), w której nośnikiem ciepła jest woda o maksymalnej temperaturze zasilania 150°C i maksymalnej temperaturze powrotu 80°C, jest siecią zasilającą odbiorców w części zachodniej miasta (osiedle Energetyków i osiedle Gaj), prowadzoną całkowicie podziemnie i wykonaną w technologii kanałowej.

22 Sieć ciepłownicza w kanałach ułożona jest na podporach ślizgowych. Na trasie, oprócz punktów stałych, występuje również samokompensacja rurociągów.

Do sieci ciepłowniczej nr 2 przyłączone są wyłącznie dwie wymiennikownie grupowe: • SWC usytuowana przy ul. Matejki 1- wymiennikownia c.o. • SWC usytuowana przy ul. Jana Pawła II - wymiennikownia c.o. i c.w.u.

Energia cieplna transportowana jest do grupowych stacji wymienników ciepła rurociągami:

− 2 × DN 200, oraz 2 × DN100 do SWC przy ul. Jana Pawła II, a następnie − 2 × DN 200 do SWC przy ul. Matejki 1

W w/w wymiennikowych węzłach cieplnych następuje zamiana parametrów wody sieciowej na niskie dla potrzeb instalacji c.o. i c.w.u. Węzły cieplne, oprócz wymienników, wyposażone są w pełny zestaw urządzeń w postaci pomp, armatury, regulatorów i pomiarów. Zgodnie z udzieloną koncesją, przedsiębiorstwo energetyczne Usługi Komunalne „Trzebinia" Spółka z o. o. z siedzibą w Trzebini prowadzi działalność gospodarczą związaną z zaopatrzeniem w ciepło w zakresie przesyłania i dystrybucji ciepła, również poprzez zewnętrzne instalacje odbiorcze ( ZIO ), tj. sieci niskoparametrowe prowadzone od wymienników grupowych do rozdzielaczy wewnętrznych instalacji odbiorczych w obiektach ogrzewanych Taka dostawa ciepła realizowana jest dla odbiorców w grupie taryfowej W4, dla których ciepło dostarczane jest z sieci ciepłowniczej nr 2. Zewnętrzną instalację odbiorczą, zasilaną z sieci ciepłowniczej nr 2 ( rurociągi niskich parametrów 90/70 °C ), stanowią odcinki sieci: • Od wymiennikowni w budynku przy ulicy Matejki 1 do budynków na osiedlu Gaj • Od wymiennikowni przy ulicy Jana Pawła II do budynków na osiedlu Energetyków.

23 Sieci niskoparametrowe (ZIO) na Osiedlu Gaj prowadzone są podziemnie w kanałach murowanych oraz w technologii rur preizolowanych. Na terenie osiedla Energetyków całość sieci ZIO wykonana jest w kanałach podziemnych. Dla warunków obliczeniowych temperatura wody w zewnętrznych instalacjach odbiorczych, zasilających odbiory na potrzeby c.o., wynosi 90/70 °C.

Poniżej zestawiono parametry techniczne, charakteryzujące zewnętrzne instalacje odbiorcze (ZIO): Przyłączone do Długość Pojemność Liczba Moc cieplna Lp. ZIO ZIO grupa sieci zładu przyłączy zamówiona odbiorców [m] [tys. m3] [szt.] Zewnętrzna instalacja 1. W4 5,697304 3 605 0,057 102 odbiorcza 90/70 °C

Charakterystykę odbiorców ciepła przesyłanego siecią ciepłowniczą nr 2 przedstawia poniższa tabela:

Symbol Lp. Opis grupy odbiorców grupy Odbiorcy ciepła zasilani poprzez sieć ciepłowniczą nr 2, wyprowadzoną w kierunku zachodnim (osiedle Energetyków i osiedle Gaj), w której 1. W4 nośnikiem ciepła jest woda o maksymalnej temperaturze zasilania 150º C oraz powrotu 80° C i poprzez grupowe węzły cieplne oraz zewnętrzne instalacje odbiorcze, eksploatowane przez dostawcę.

W okresie letnim woda grzewcza o stałej temperaturze 100/70° C dostarczana jest na potrzeby c.w.u. do wymiennikowej stacji ciepła SWC przy ul. Jana Pawła II. Do odbiorców z grupy taryfowej W4 energia cieplna przekazywana jest poprzez zewnętrzną instalację odbiorczą. Nośnikiem ciepła jest woda grzewcza o niskim parametrze 90/70°C, uzyskana po transformacji w wymiennikowych węzłach ciepła, eksploatowanych przez przedsiębiorstwo energetyczne.

24 Natężenie przepływu nośnika ciepła regulowane jest poprzez kryzy dławiące i układy regulacyjne (zawory regulacyjne). Zabezpieczenie przed nadmiernym wzrostem ciśnienia w sieci stanowią zawory bezpieczeństwa. Sieć eksploatowana jest w systemie całorocznym, z przerwami remontowymi poza sezonem grzewczym. W okresie letnim eksploatowane są tylko odcinki sieci ciepłowniczej realizujące dostawę ciepła dla celów c.w.u. Pozostałe fragmenty sieci ciepłowniczej są wyłączone z eksploatacji. Ciśnienie w sieci ciepłowniczej nr 2 utrzymywane jest na następującym poziomie: − sezon grzewczy, zasilanie 4-5 bar; powrót 3,5 bar − sezon letni, zasilanie 4-5 bar, powrót 3,5 bar. Temperatury zasilania i powrotu nośnika w sezonie grzewczym regulowane są jakościowo zgodnie z tabelą regulacyjną.

Dane liczbowe:

Moc zamówiona u wytwórcy ciepła TAURON Wytwarzanie – Elektrownia Siersza w Trzebini dla odbiorców w 2011 r.:

- na sieci cieplnej nr 1 (os. przy byłej KWK Siersza) - 3,03 MW

- na sieci cieplnej nr 2 (os. Gaj i Energetyków) - 5,77 MW

Aktualne Ceny i stawki opłat wytwórcy ciepła:

Moc. zam.: 5974,75 zł/MW/m-c Ciepło: 19,46 zł/GJ Nośnik: 13,76 zł/m3

25 Przesył i dystrybucja ciepła: Usługi komunalne "Trzebinia" Sp. z o.o.

Grupa Nr sieci Rodzaj usługi Stawka taryfowa usł. przes. stała 1 579,90 zł/MW/m-c W1 usł. przes. zmienna 9,48 zł/GJ usł. przes. stała 2 964,12 zł/MW/m-c sieć nr 1 W2 usł. przes. zmienna 10,9 zł/GJ usł. przes. stała 3 060,27 zł/MW/m-c W3 usł. przes. zmienna 15,70 zł/GJ usł. przes. stała 2390,66 zł/MW/m-c sieć nr 2 W4 usł. przes. zmienna 11,68 zł/GJ

Zakup ciepła od wytwórcy Elektrowni Siersza w roku 2011:

sieć nr 1: moc 214 029,94 zł ciepło 33 331 GJ/rok 632 944,74 zł nośnik 3 638 m3/rok 48 811,26 zł 895 785,94 zł

sieć nr 2: moc 402 982,11 zł ciepło 40 943 GJ/rok 777 218,02 zł nośnik 1 597 m3/rok 21 461,15 zł 1 201 661,28 zł

Razem zakup ciepła: moc 617 012,05 zł ciepło 74 274 GJ/rok 1 410 162,76 zł nośnik 5 235 m3/rok 70 272,41 zł 2 097 447,22 zł

26 Sprzedaż ciepła odbiorcom:

sieć nr 1: 20 037,00 GJ 858 221,36 zł

sieć nr 2: 32 366,20 GJ 1 525 196,31 zł

Razem: 52 403,20 GJ 2 383 417,67 zł

Usługi Komunalne „Trzebinia” Sp. z o.o. eksploatują również kotłownie indywidualne, dostarczając z nich ciepło do następujących obiektów:

1. Kotłownia gazowa, zlokalizowana w budynku Gimnazjum nr 2 przy ul. Sobieskiego 25, z której ogrzewane są: − Gimnazjum nr 2 przy ul. Sobieskiego 25 − Liceum Ogólnokształcące przy ul. Grunwaldzkiej − OSP przy ul. Grunwaldzkiej − Przedszkole Samorządowe nr 3 przy ul. Grunwaldzkiej

2. Kotłownia gazowa, zlokalizowana w Wiejskim Domu Kultury w Myślachowicach przy ul. Trzebińskiej, z której ogrzewane są: − Wiejski Dom Kultury w Myślachowicach przy ul. Trzebińskiej − OSP w Myślachowicach − Przedszkole Samorządowe w Myślachowicach − WZOZ w Myślachowicach

3. Kotłownia gazowa zlokalizowana w budynku socjalnym przy ul. Grunwaldzkiej 97 a, z której ogrzewane są: − budynek socjalny przy ul. Grunwaldzkiej 97 a − Willa NOT − WM przy ul. Grunwaldzkiej 93

4. Kotłownia gazowa, zlokalizowana w WZOZ w Bolęcinie przy Topolowej,

5. Kotłownia gazowa, zlokalizowana w Budynku Chrzanowskiego TBS przy ul. Kopernika 20 w Trzebini,

27 6. Kotłownia gazowa zlokalizowana w OSP Płoki przy ul. Głównej 2,

7. Kotłownia gazowa, zlokalizowana w budynku mieszkalnym przy ul. Słowackiego 47 b,

8. Kotłownia gazowa zlokalizowana w budynku OPS przy ul. Kościuszki 38

9. Kotłownia gazowa zlokalizowana w budynku mieszkalnym przy ul. Grunwaldzkiej 18,

10. Kotłownia olejowa, zlokalizowana w budynku WM przy ul. Grunwaldzkiej 97,

11. Kotłownia węglowa, zlokalizowana w budynku użytkowo - mieszkalnym przy ul. Wspólnej 6 w Psarach

Dalkia Chrzanów Sp. z o.o.

Charakterystyka stanu istniejącego:

Na terenie miasta i gminy Trzebinia, Dalkia Chrzanów Sp. z o.o. prowadzi działalność na terenie trzech obszarów:

1. Na terenie samego miasta Trzebinia: prowadzi działalność w zakresie przesyłu i dystrybucji ciepła systemem cieplnym wysokoparametrowym o parametrach nominalnych 130/70-80°C (65/40°C – w lecie) i ciśnieniu nominalnym 1,6 MPa, do którego dostarczane jest ciepło ze źródła Energomedia Sp. z o.o. Sieć cieplna, to sieć z lat 1981/82 do 92 – kanałowa oraz we fragmentach sieć preizolowana.

Charakterystyka sieci WP: Całość Preizolacja Kanał Budynek Napowietrzna Sieć WP. dług. dług. [mb] dług. [mb] dług. [mb] [mb] dług. [mb] Magistralna 3 487,9 102,2 1 637,0 7,7 1 741,0 Rozdzielcza 1 310,8 690,0 435,2 3,7 181,9 Przyłącza 1 126,1 654,8 389,8 15,4 66,1 Cała 5 924,8 1 446,9 2 461,9 26,8 1 989,1

28 Sieć magistralna Dn 400 ÷ 200 posiada duże rezerwy w zakresie zdolności przesyłowych, znacznie przekraczające obecne jak i przyszłe potrzeby rynku. Dostawa ciepła dla odbiorców odbywa się poprzez węzły cieplne wymiennikowe – indywidualne jak i grupowe. Największe węzły grupowe to dwie SWC dla potrzeb osiedla ZWM oraz grupowa SWC dla potrzeb odbiorców po byłych Zakładach Metalurgicznych.

Zapotrzebowanie przedmiotowych SWC wynosi odpowiednio:

SWC grupowa Q co [MW] Q cwu [MW] Krakowska 1 2,0 0,35 Krakowska 2 1,8 0,37 ZM 1,86 -

Charakterystyka sieci niskoparametrowych:

Całość Preizolacja Kanał Budynek Napowietrzna Sieć NP. dług. dług. [mb] dług. [mb] [mb] dług. [mb] dług. [mb] Rozdzielcza 4 405,1 790,0 3 194,4 335,4 85,3 Przyłącza 3 412,1 1 463,8 1 468,5 437,1 42,7 Cała 7 817,2 2 253,9 4 662,9 772,5 128,0

W tym sieci czteroprzewodowej (dla potrzeb co i cwu: 2 400 mb).

Dalkia Chrzanów Sp.z o.o. obecnie dostarcza ciepło dla potrzeb zarówno centralnego ogrzewania, jak i ciepłej wody użytkowej (cwu).

Plan sieci, wraz z wyróżnieniem sieci Wp i NP. oraz kanałowej, preizolowanej i napowietrznej, przedstawia załącznik graficzny.

29 Sprzedaż ciepła dla potrzeb wszystkich odbiorców w roku 2010 wyniosła prawie 81.350 GJ (w tym dla celów cwu 12.500 GJ), przy zamówionej mocy łącznej: 11,87 MW (dla celów cwu: 0,79 MW).

Struktura odbiorców:

Zapotrzebowanie dla potrzeb mieszkalnictwa to 6.188 kW (w tym cwu 622 kW).

Zapotrzebowanie dla potrzeb odbiorców indywidualnych: 897 kW (w tym cwu: 8,6 kW)

Dostawa ciepła następuje do 1 312 mieszkań, w tym do 54 odbiorców prywatnych.

2. Rejon os. Górka.

W tym obszarze Dalkia Chrzanów Sp. z o.o. prowadzi swą działalność w zakresie wytwarzania jak i dostawy ciepła wyłącznie do budynku przy ul. 1000 -lecia Państwa Polskiego 72

Zgodnie z zawarta umową w sezonie grzewczym 20012/2013 wymienione źródło ciepła przekazane zostanie do eksploatacji Spółce Usługi Komunalne „Trzebinia”.

Źródłem ciepła jest kotłownia niskoparametrowa gazowa z kotłami Schafera (2 szt.), typ DNC 340 kW o mocy łącznej 680 kW pracująca dla potrzeb co i cwu obecnie tylko dla budynku w którym jest zlokalizowana.

Zapotrzebowanie ciepła dla celów co: 162 kW, cwu: 40 kW.

Stan techniczny źródła jest bardzo dobry, jednak z uwagi na stan techniczny instalacji odbiorczej, w szczególności cwu, problemem jest wysoki koszt podgrzewu cwu.

Do niedawna kotłownia dostarczała ciepło dla potrzeb budynków (bloków) przy ul. 24 Stycznia 50, 50 a, 52 i 52 a.

30 3. Rejon os. Gaj.

W rejonie os. Gaj, Dalkia Chrzanów Sp. z o.o. posiada tylko sieć WP od os. Energetyków przy ul. Jana Pawła II do SWC przy ul. Matejki 1 w Gaju oraz sieć rozdzielczą niskoparametrową od komory rozdzielczej KR do budynków os. Gaj 22 ÷ os. Gaj 38, wraz z przyłączami do Szkoły, Przychodni i innych obiektów zasilanych z tej sieci.

W chwili obecnej sieć ta jest dzierżawiona i eksploatowana przez Usługi Komunalne „Trzebinia” Sp. z o.o.

Sieć cieplna wysokoparametrowa (130/80°C, Pn 1,6 MPa) jest siecią kanałową 2 x DN 200 o długości ok. 570 mb.

Sieć niskoparametrowa (95/70°C, Pn 6 bar) o długości całkowitej 1388 mb jest siecią w części kanałową, a w części preizolowaną:

Sieć kanałowa: 1114 mb

Sieć preizolowana: 274 mb

Prognoza rozwojowa:

1. Dla systemu cieplnego m. Trzebinia – rejon samego miasta

W ogólnych planach Dalki Chrzanów Sp. z o.o. jest:

- modernizacja systemu, celem jej dostosowania do rzeczywistych potrzeb cieplnych z uwzględnieniem potencjalnych nowych odbiorców, po uwzględnieniu termomodernizacji budynków. Szacujemy, że korekta mocy z tytułu termomodernizacji obecnego budownictwa będzie na poziomie ok. 1,5 MW, a ewentualne nowe budownictwo na poziomie ok. do 3÷4 MW, głównie w rejonie byłego obszaru po Zakładach Metalurgicznych.

Istniejąca tam sieć NP. jest w znacznym stopniu zmodernizowana, tj. wymieniona na sieć preizolowaną. Dalsze lata (2 ÷ 4) winny doprowadzić do pełnej modernizacji sieci, z możliwością jej zamiany na sieć wysokoparametrową, co da możliwość zwiększenia mocy dla tego rejonu 2÷2,5 krotnie.

31 W dalszej perspektywie, Dalkia Chrzanów Sp.z o.o. dąży do likwidacji grupowych SWC dwufunkcyjnych (na obszarze os. ZWM – budynki 1 ÷ 18) i zastąpienie ich indywidualnymi węzłami cieplnymi.

Ponadto, z uwagi na brak jednoznacznych kierunków i obszarów rozwoju miasta Trzebinia, Dalkia Chrzanów Sp. z o.o. chce być w miarę możliwości elastyczna dla potencjalnych nowych i nowobudowanych odbiorców w zasięgu sieci cieplnej lub nawet dalszych rejonów, przy pełnych zasadach ekonomicznych.

2. Dla rejonu os. Górka:

Obszar ten, mimo starań Dalkii Chrzanów Sp.z o.o., obecnie nie jest w zakresie zainteresowania obecnego wytwórcy ciepła Enegomedii Sp. z o.o. W perspektywie jest pełna analiza techniczno-ekonomiczna dla zakupu ciepła odpadowego z Cementowni Górka Cement Grupa „Mapei” i jego dystrybucji nie tylko dla os. Górka ale także objęcie swym zasięgiem rejon os. Krze i terenu po byłej KWK „Siersza”.

3. os. Gaj

Rejon uważany za praktycznie ustabilizowany pod względem nowych podłączeń. Ewentualne działania termomodernizacyjne wypracują wraz z obecnymi rezerwami możliwości podłączenia obiektów, w ramach zagęszczenia terenu.

32 ς. ZAOPATRZENIE W ENERGIĘ ELEKTRYCZNĄ

Charakter wysoko uprzemysłowionej gminy powodował, że tak miasto jak i cała gmina posiadała dobrze rozwiniętą infrastrukturę zaopatrzenia w energię elektryczną. Dystrybucją energii z ogólnopolskiej sieci energetycznej zajmował się Zakład Energetyczny „Będzin”.

Kolejne likwidacje zakładów przemysłowych powodowały, że powstawała rezerwa w urządzeniach przesyłowych (stacjach transformatorowych i liniach przesyłowych).

Po restrukturyzacji przemysłu, na terenie Trzebini przesyłem i dystrybucją energii elektrycznej zajmują się dwa przedsiębiorstwa:

• TAURON Dystrybucja S.A.

• ENERGOMEDIA

TAURON Dystrybucja S.A.

Miasto i gmina Trzebinia zasilana jest w energię elektryczną z czterech podstawowych punktów zasilania (GPZ):

1. GPZ Trzebinia 110/30/20/6kV

− Trzebinia ul. Słowackiego

− TR1 - 110/20/6kV TR-2 110/30/6kV oraz TR3 – 30/20kV

− TR1 o mocy 25/16/16MVA, TR2 o mocy 31,5/31,5/31,5MVA oraz transformator ŚN/ŚN TR -3 30/20kV o mocy 8MVA - obciążenie 25%

2. GPZ Wodna 110/30/6kV

− Trzebinia ul. Kopalniana

− TR1 – 110/30/6kV TR-2 110/30/6kV

− TR1 oraz TR2 o mocy 31,5/31,5/20 - obciążenie 25%

33 3. GPZ Włodzimierz 2 x 16 MVA (Zasila głównie Zakłady Górnicze „Trzebionka” oraz osiedle Wodna. Stanowi także zasilanie rezerwowe dla Rafinerii „Trzebinia” )

4. GPZ Wola Filipowska 2 x 16 MVA ( Zasila miejscowości: Dulowa, Karniowice, Psary oraz Lgota )

Powyższe dane zebrano w zestawieniu tabelarycznym.

Również linie przesyłowe średniego napięcia charakteryzują się dużymi rezerwami. Obrazuje to poniższe zestawienie, w którym w nawiasach podano istniejące rezerwy w zakresie przesyłu energii elektrycznej.

Wykaz linii średniego napięcia - oznaczenie linii:

Trzebinia - 30 kV a) GPZ Trzebinia - Płaza (rezerwy przesyłowe 92%) b) GPZ Trzebinia – Alwernia (rezerwy przesyłowe 92%) c) GPZ Trzebinia – PKP2 d) GPZ Trzebinia – PKP1 e) GPZ Trzebinia – PZ Matylda (rezerwy przesyłowe 74%) - 20 kV a) GPZ Trzebinia –Libra (rezerwy przesyłowe 97%) b) GPZ Trzebinia – Valeo 1 c) GPZ Trzebinia –Valeo 2 d) GPZ Trzebinia – Georyt (rezerwy przesyłowe 95%) - 6 kV a) GPZ Trzebinia – Kopernika (rezerwy przesyłowe 86%) b) GPZ Trzebinia – PKP 1 c) GPZ Trzebinia – Prodryn (rezerwy przesyłowe 99%)

34 d) GPZ Trzebinia – T-2 (rezerwy przesyłowe 70%) e) GPZ Trzebinia – Młoszowa (rezerwy przesyłowe 90%) f) GPZ Trzebinia – T-7 (rezerwy przesyłowe 64%) g) GPZ Trzebinia – Piaski (rezerwy przesyłowe 60%) h) GPZ Trzebinia – Wodociągi Chechło (rezerwy przesyłowe 90%) i) GPZ Trzebinia – PKP2 j) GPZ Trzebinia – Prodryn (rezerwy przesyłowe 96%)

Wodna - 30 kV a) GPZ Wodna – Bukowno (rezerwy przesyłowe 95%) b) GPZ Wodna – Matylda (rezerwy przesyłowe 99%) c) GPZ Wodna – Trzebinia (rezerwy przesyłowe 86%)

- 6 kV a) GPZ Wodna – Potrzeby Wł. Rejonu (rezerwy przesyłowe 68%) b) GPZ Wodna – Potrzeby Wł. GPZ (rezerwy przesyłowe 97%) c) GPZ Wodna – Górbet (rezerwy przesyłowe 92%) d) GPZ Wodna – ZSO Górka e) GPZ Wodna – Myślachowice (rezerwy przesyłowe 45%) f) GPZ Wodna – Zbyszek Wodociągi (rezerwy przesyłowe 98%) g) GPZ Wodna – Grunwaldzka (rezerwy przesyłowe 50%) h) GPZ Wodna – TZD (rezerwy przesyłowe 75%) i) GPZ Wodna – Krystynów (rezerwy przesyłowe 50%) j) GPZ Wodna – ZSO Górka k) GPZ Wodna – Puławski (rezerwy przesyłowe 66%) l) GPZ Wodna – Wygnanka – Luszowice (rezerwy przesyłowe 50%)

35 Włodzimierz - 20 kV a) GPZ Włodzimierz – Rafineria tor 1 b) GPZ Włodzimierz – SUW Trzebionka tor 1 (rezerwy przesyłowe 89%) c) GPZ Włodzimierz – Rafineria tor 2 d) GPZ Włodzimierz – SUW Trzebionka tor 2

Stacja transformatorowa - oznaczenie stacji: − Kwiatowa (100 kVA) - Trzebinia ul. Kwiatowa − Tartak (250 kVA) - Trzebinia ul. Korczaka − Kochanowskiego (250 kVA) - Trzebinia ul. Kochanowskiego − Kopernika (250 kVA) - Trzebinia ul. Kopernika − Wypychów (250 kVA) - Trzebinia ul. Długa − Styczyński (100 kVA) - Trzebinia ul. Długa − Cegielnia 2 (250 kVA) - Trzebinia ul. Długa − Bereska (400 kVA) - Trzebinia ul. Bereska − Młoszowa 3 (250 kVA) - Młoszowa ul. Krakowska − Młoszowa 4 (250 kVA) - Młoszowa ul. Trzecia − Młoszowa 8 (250 kVA) - Młoszowa ul. Pierwsza − Młoszowa 7 (100 kVA) - Młoszowa ul. Do Krzyża − Młoszowa 2 (250 kVA) - Młoszowa ul. Florkiewicza − Młoszowa 6 (250 kVA) - Młoszowa ul. Do Krzyża − Młoszowa 1 (250 kVA) - Młoszowa ul. Florkiewicza − Młoszowa 5 (160 kVA) - Młoszowa ul. Krakowska − Dulowa 3 Spacerowa (100 kVA) - Dulowa ul. Spacerowa − Prodryn (160 kVA) - Trzebinia ul. Słowackiego − Piaski (400 kVA) - Trzebinia ul. Słowackiego − Blok 13 (250 kVA) - Trzebinia ul. Topolowa − ZWM T1 (400 kVA) - Trzebinia ul. Młoszowska − ZWM T2 (400 kVA) -Trzebinia ul. Młoszowska − ZWM T3 (400 kVA) - Trzebinia ul. Młoszowska

36 − ZWM T4 (400 kVA) - Trzebinia ul. Młoszowska − ZWM T5 (400 kVA) - Trzebinia ul. Młoszowska − ZWM T7 (630 kVA) - Trzebinia ul. Targowa − Piłsudskiego (160 kVA) - Trzebinia ul. Wzgórze − Ośrodek Wypoczynkowy (160 kVA) - Trzebinia, ul. Słowackiego − Piła Kościelecka 1 (200 kVA) - Piła Kościelecka, ul. Jaśminiowa − KRBP Bolęcin (315 kVA) - Bolęcin − Bolęcin 7 Wczasowa (160 kVA) - Bolęcin, ul. Wczasowa − Wodociągi Bolęcin (160 kVA) - Bolęcin ul. Wodna − Piła Kościelecka 4 (250 kVA) - Piła Kościelecka ul. Chrzanowska − Piła Kościelecka 3 (100 kVA) - Piła Kościelecka ul. Zielona − Piła Kościelecka 2 (250 kVA) - Piła Kościelecka ul. Chrzanowska − Piła Kościelecka 6 (63 kVA) - Piła Kościelecka ul. Graniczna − Piła Kościelecka 5 (160 kVA) - Piła Kościelecka ul. Chrzanowska − TZD Siersza (630 kVA) - Trzebinia ul. Kopalniana − Potrzeby Wł. Rejonu (630 kVA) - Trzebinia ul. Kopalniana − Ośrodek Zdrowia (400 kVA) − Gwarek (315 kVA) - Trzebinia ul. Kopalniana − Kopalniana (400 kVA) - Trzebinia ul. Kopalniana − Potrzeby Własne Siersza (400 kVA) - Trzebinia ul. Kopalniana − Czyżówka (250 kVA) - Czyżówka ul. Długa − Czyżówka 2 (250 kVA) - Czyżówka ul. Olkuska − Osiedle Siersza 2 (315 kVA) - Trzebinia ul. Energetyków − Gaj 3 (500 kVA) - Trzebinia ul. Kamienna − Gaj Wieś 1 (250 kVA) - Trzebinia ul. Matejki − Gaj 2 (250 kVA) - Trzebinia ul. Energetyków − Gaj Wieś 2 (250 kVA) - Trzebinia ul. Matejki − Gaj 1 (400 kVA) - Trzebinia ul. Matejki − Gaj 4 (400 kVA) - Trzebinia ul. Energetyków − Odkrywkowa (250 kVA) - Trzebinia ul. Odkrywkowa

37 − Dom Kultury (250 kVA) - Trzebinia ul. Jana Pawła II − Budynek Rotacyjny (250 kVA) - Trzebinia ul. Grunwaldzka − Siersza Szkoła (630 kVA) - Trzebinia ul. Jana III Sobieskiego − Wygnanka (400 kVA) - Trzebinia ul. Ogrodowa − Grunwaldzka (400 kVA) - Trzebinia ul. Grunwaldzka − Zbyszek Wodociągi (400 kVA) - Trzebinia ul. Grunwaldzka − Górbet (400 kVA) - Trzebinia teren ZSO Górka − R1 (400 kVA) - Trzebinia ul. Grunwaldzka − R2 (250 kVA) - Trzebinia ul. Grunwaldzka − Eternit (400 kVA) -Trzebinia ul. 22- Lipca − Zawadzki (250 kVA) -Trzebinia ul. Zawadzkiego − Płoczki (160kVA) - Trzebinia ul Nowotki − Górka Dwór (160 kVA) - Trzebinia ul. Zawadzkiego − Świerczewski (400 kVA) - Trzebinia ul. Piłsudskiego − Słoneczna (160 kVA) - Trzebinia ul. Słoneczna − Centrala Telefoniczna (400 kVA) - Trzebinia ul. Piłsudskiego − Osiedle Domków Jednorodzinnych(????) os. Generała Waltera − Parking (250 kVA) - Trzebinia ul. Młoszowska − Rynek (400 kVA) - Trzebinia ul. Ochronkowa − 15 Grudzień (400kVA) - Trzebinia ul. św. Stanisława − Kamieniołom Górka (160 kVA) - Trzebinia ul. św. Stanisława − Kruczkowski (200 kVA) - Trzebinia ul. Kruczkowskiego − Oś Rafinerii (100 kVA) - Trzebinia ul. Osiedlowa − Przychodnia Lekarska (250 kVA) - Trzebinia ul. Grunwaldzka − Puławski (250 kVA) - Trzebinia ul. Puławskiego − Osiedle Trzebionka (250 kVA) - Trzebinia ul. 1 – go Maja − Krze (250 kVA) - Trzebinia ul. Miła − Myślachowice 7 (160 kVA) - Myślachowice ul. Piłsudskiego − Myślachowice 1 (160 kVA) - Myślachowice ul. Chrzanowska − Myślachowice 2 (160 kVA) - Myślachowice ul. Trzebińska

38 − Myślachowice 3 (160 kVA) - Myślachowice ul. Waryńskiego − Myślachowice 6 (160 kVA) - Myślachowice ul. Olkuska − Myślachowice 5 (250 kVA) - Myślachowice ul. Łąkowa − Myślachowice 9 (100 kVA) - Myślachowice ul. Łąkowa − Myślachowice 8 (400 kVA) - Myślachowice ul. Płocka − Myślachowice Agrocentrum (250kVA) - Myślachowice ul. Płocka − Płoki 1 (100 kVA) - Płoki ul. Kasztanowa − Płoki 3 (100 kVA) - Płoki ul. Piaseczna − Płoki 4 (160 kVA) – Płoki ul. Szkolna − Płoki 2 (100 kVA) - Płoki ul. Złotnicza − Szybiki (250 kVA) - Trzebinia 24- Stycznia − Wodna 1 (250 kVA) - Trzebinia ul. 1000-lecia − Wodna 2 (160 kVA) - Trzebinia ul. 1 – go Maja − Bór Biskupi 1 (100 kVA) - Bór Biskupi − Bór Biskupi 2 (100 kVA) - Bór Biskupi − Misiury (250 kVA) - Trzebinia ul. Leśna − Dudek (250 kVA) - Trzebinia ul. Zielona − Stara maszyna (100 kVA ) - Trzebinia ul. Ciężkowicka − Podbuczyna (100 kVA) - Trzebinia ul. Brzozowa − Luszowice Chrzanowska (100 kVA) - Trzebinia ul. Chrzanów − Góry Luszowskie 1 (100 kVA) - Trzebinia ul. Robotnicza − Góry Luszowskie 2 (250 kVA) - Trzebinia ul. Chrzanowska − Luszowice 6 (160 kVA) - Luszowice ul. Powstańców Warszawy − Luszowice 1 (160 kVA) - Luszowice ul. Dabrowa − Okradziejówka (100 kVA) - Balin ul. Ciężkowicka − Balin 10 Stolarska (63 kVA) - Balin ul. Stolarska − Luszowice 5 (160 kVA) - Luszowice ul. Sierszańska − Luszowice 4 (160 kVA) - Luszowice ul. Strażacka − Luszowice 3 (100 kVA) - Luszowice ul. Dunikowskiego − Luszowice 2 (100 kVA) - Luszowice ul. Przybyszewskiego

39 − Luszowice 1 –go Maja (100 kVA) - Trzebinia ul.1 – go Maja − Dulowa Grabowa - Dulowa ul. Grabowa − Dulowa 2 - Dulowa ul. Parku Jurajskiego − Dulowa Puszcza − Dulowa 1 - Dulowa ul. Paderewskiego − Karniowice 1 - Karniowice ul. Sportowa − Karniowice 2 - Karniowice ul. Władysława Łokietka − Karniowice 3 - Karniowice ul. św. Krzyża − Karniowice 4 - Karniowice ul. Jurajska − Karniowice 5 - Karniowice ul. Władysława Łokietka − Karniowice 6 - Karniowice ul. św. Floriana − Psary 1 - Psary ul. Jana Pawła II − Psary 2 - Psary ul. Nowowiejska − Psary 3 - Psary ul. Piaskowa − Psary 4 - Psary ul. Jana Pawła II − Psary 5 - Psary ul. Nowowiejska − Lgota 1 - Lgota ul. Krótka − Lgota 2 - Lgota ul. Trzebińska

Główni odbiorcy przemysłowi (moce umowne i moc przyłączona):

1) Elektrometal – 200 kW (630 kW) 2) Zakład przeróbki złomu PROMET 120 kW (300 kW) 3) AFRI-PAL – 100 kW (150 KW) 4) Hurtownia Drobiu Koko Dulowa – 160 kW (200 kW) 5) KP1 Polska – 150 kW 6) Ciepłownia Trzebinia – 156 kW 7) ENERGOMEDIA – 5500+5500 kW 8) Inter recykling Michał Domański – 300 kW (300 kW) 9) Zakład Przeróbki Kruszywa – Bolęcin – 200 kW

40 10) Variant – Trzebinia – 400 kW (750 kW) 11) Stacja Uzdatniania Wody Lgota – 25 kW 12) Energomedia Rafineria Trzebinia – 1500+1500 kW 13) Oczyszczalnia Ścieków SM Siersza – 100+100 kW 14) Energomedia Oczyszczalnia Ścieków Rafineria Trzebinia – 100 kW 15) Hutremex Trzebinia – 100 kW 16) Usługi Komunalne Trzebinia – 50 kW (630 kW) 17) Górka Cement – 4000+4000 kW (8000 kW+8000 kW) 18) PKP Kraków zasilanie zaplecza Trzebinia – 79 kW 19) PKP Trakcja – 4500+4000 kW (5200+4600 kW) 20) RPWiK Wodociągi Chechło 160 kW 21) Parowozownia PKP Trzebinia – 600 kW 22) RPWIK Chrzanów SUW Trzebionka – 750+750 kW 23) PKP stacja Trzebinia – Wypychów Trzebinia 200 kW 24) Ujęcie Wody Lech – 320 kW 25) Zakłady Górnicze Trzebionka 500 kW+500 kW (500+500 kW)

Zamierzenia inwestycyjne i modernizacyjne planowane do wykonania przez TAURON: − wymiana linii kablowej 6 kV relacji: stacja Piaski – Blok 13,

− budowa napowietrznej stacji przy ul. Wrzosowej w Młoszowej,

− kompleksowa modernizacja linii napowietrznej 6 kV GPZ Trzebinia – Młoszowa wraz z wymianą stacji transformatorowych w Młoszowej,

− modernizacja linii napowietrznej 6 kV relacji: Wodociągi Lech – Bór Biskupi wraz z wymianą napowietrznych stacji transformatorowych,

− modernizacja stacji transformatorowej Psary 3,

− modernizacja linii napowietrzno-kablowej 30kV relacji: GPZ Trzebinia – GPZ Wodna,

− modernizacja odłączników w rozdzielni 30 kV w GPZ Trzebinia,

41 − modernizacja linii kablowej nN relacji stacja ZWM T4 – blok nr 17 na osiedlu ZWM, − modernizacja linii napowietrznej 6 kV relacji GPZ Wodna – Puławski odgałęzienie do stacji Wodna 2, − modernizacja sieci nN zasilanej ze stacji Młoszowa 6, − modernizacja linii 6 kV relacji: GPZ Trzebinia – Piła Kościelecka, GPZ Trzebinia - Wodociągi Chechło, − modernizacja linii napowietrznej GPZ Wola Filipowska – Dulowa – Karniowice – Psary – Paryż, − przebudowa linii napowietrznej 6kV GPZ Wodna – Myślachowice – Płoki na linię kablową Odcinek : od słupa nr 19 do stacji Stara Maszyna, od słupa nr 9 do stacji Wodociągi Lech, od stacji Wodociągi Lech do słupa nr 9 oraz od słupa nr 7 do słupa nr 11 − przebudowa linii napowietrznej 6 kV GPZ Wodna - Myślachowice na linię kablową. Odcinek od słupa nr 34 do stacji Myślachowice 8 i Agrocentrum oraz od słupa nr 37 do słupa nr 46, − przebudowa linii napowietrznej 30 kV GPZ Trzebinia - Płaza na linię kablową. Odcinek: od GPZ Trzebinia do słupa nr.17 − przebudowa linii napowietrznej 30 kV GPZ Trzebinia - Płaza na linię kablową. Odcinek: od słupa nr.17 do słupa nr.36 − przebudowa linii napowietrznej 6 kV GPZ Trzebinia - Młoszowa na linię kablową. Odcinek: od GPZ Trzebinia do słupa nr.7 − przebudowa linii napowietrznej 6 kV GPZ Wodna - Wygnanka - Luszowice na linię kablową. Odcinek: od stacji Wodociągi Lech do słupa nr.38 − przebudowa linii napowietrznej 6 kV GPZ Trzebinia - Wodociągi Chechło na linię kablową. Odcinek: od słupa nr 1 stacji do stacji Wodociągi Chechło oraz linii 6kV GPZ Trzebinia - Piła Kościelecka na linię kablową. Odcinek: od stacji Wodociągi Chechło - do słupa nr.33/11 − przebudowa linii napowietrznej 30 kV GPZ Trzebinia - GPZ Wodna na linię kablową. Odcinek: od GPZ Trzebinia do słupa nr.8

42 − przebudowa linii napowietrznej 15 kV PZ Matylda - Trzebińska 5 odg. w kierunku GPZ Trzebinia na linię kablową. Odcinek: od słupa nr 1 do słupa nr 11. − przebudowa linii napowietrznej 30 kV GPZ Trzebinia - Alwernia na linię kablową. Odcinek : od GPZ Trzebinia do słupa nr 20. − przebudowa linii napowietrznej 30 kV GPZ Trzebinia - Alwernia na linię kablową. Odcinek : od słupa nr.34 do słupa nr.44 oraz od słupa nr 40 do słupa nr 44/4. − koncepcja ujednolicenia napięcia na terenie Gminy Trzebinia − koncepcja powiązania linii 15 kV relacji: GPZ Wola Filipowska – Dulowa – Psary z linią 15kV relacji: GPZ Wola Filipowska – Lgota – Nowa Góra

ENERGOMEDIA SP. Z O.O.

Energomedia Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością została utworzona na bazie struktur Rafinerii Trzebinia S.A. w oparciu o były Dział Głównego Energetyka Rafinerii, tak co do zaplecza technicznego, siedziby, jak i składu osobowego. W skład Spółki wchodzi Elektrociepłownia, Oddział Energetyczny, Elektryczny i Pomiarowy, sieci parowe i c.o., stacje elektryczne i sieci oraz jedna stacja redukcyjna gazu ziemnego wraz z napowietrzną siecią dystrybucyjną. W oparciu o wymienione zaplecze techniczno – energetyczne Spółka prowadzi działalność produkcyjno – usługową w zakresie: − produkcji i dystrybucji ciepła (działalność koncesjonowana), − produkcji i obrotu oraz dystrybucji energii elektrycznej (działalność koncesjonowana), − obrotu oraz dystrybucji gazu ziemnego wysokometanowego (działalność koncesjonowana), − produkcji, przesyłu i dystrybucji sprężonego powietrza, − zakupu, przesyłu i dystrybucji wody pitnej oraz przemysłowej, − świadczenie usług elektrycznych, energetycznych, pomiarowych i teletechnicznych.

43 1. Charakterystyka obsługiwanego rynku: Spółka Energomedia swoją działalność prowadzi wyłącznie na terenie miasta Trzebinia zgodnie z posiadanymi koncesjami dla obrotu oraz dystrybucji energii elektrycznej. Na terenie GK RT S.A. Spółka dostarcza energię elektryczną wraz z usługą dystrybucji do odbiorców przemysłowych wchodzących w skład GK RT S.A. (Rafineria Trzebinia S.A., Naftowax Sp. z o.o., Euronaft Trzebinia Sp. z o.o., Ekonaft Sp. z o.o.), GK PKN Orlen (Orlen Asfalt Sp. z o.o., Orlen Oil Sp. z o.o., Orlen Ochrona Sp. z o.o.) oraz innych odbiorców przemysłowych działających na tym terenie (Naftomontaż, Stołówka, Pralnia, Medicus itp.). Energia dostarczana jest głównie do obiektów technologiczno-produkcyjnych (Biopaliwa, DRW, Hydrorafinacja, instalacje produkcji asfaltów i olejów technologicznych, oczyszczalnia ścieków itp.) oraz obiektów usługowych (warsztaty, transport kolejowy itp.) i administracyjnych. Zasilanie w/w instalacji i obiektów realizowane jest wyłącznie na niskim napięciu (0,4 kV) i w zależności od wielkości mocy umownej odbiorcy zakwalifikowani są do grupy taryfowej C11 (do 40 kW) oraz C21 (powyżej 40 kW). Z uwagi na specyfikę urządzeń odbiorczych, podstawową grupą jest C21, natomiast drobne odbiory ujęte są w grupie C11. Na terenie poza GK RT S.A. energia elektryczna dostarczana jest głównie na niskim napięciu (0,4 kV) w grupach taryfowych C11 i C21 oraz dodatkowo na średnim napięciu (6 kV) w grupie taryfowej B21. Na tym terenie zlokalizowane są zakłady przemysłowe głównie branży hutniczej, obiekty handlowe oraz usługowe. Zakup energii elektrycznej dla uzupełnienia bilansu energii dokonywany jest obecnie wyłącznie od znaczących przedsiębiorstw obrotu na podstawie stosownych umów sprzedaży energii elektrycznej, natomiast usługi dystrybucyjne zakupywane są od ENION S.A. w ramach generalnej umowy dystrybucji (GUD) a mianowicie: − na napięciu 110 kV w grupie A21 poprzez dwa przyłącza, − awaryjnie na napięciu 20kV w grupie B23 poprzez dwa przyłącza, − awaryjnie na napięciu 6kV w grupie B22 poprzez jedno przyłącze - wyłącznie dla oczyszczalni ścieków Spółki Ekonaft w GK RT S.A

44 2. Ogólna charakterystyka sieci: Spółka posiada system elektroenergetyczny (linie kablowe: na napięciu SN – 18,4 km, na napięciu nN – 12,4 km i stacje elektroenergetyczne), w ramach którego prowadzi koncesjonowaną działalność w zakresie obrotu energią elektryczną oraz świadczenia usługi dystrybucji energii elektrycznej. Działalność Spółki zlokalizowana jest terytorialnie na dwóch obszarach miasta Trzebinia, a mianowicie: − terenu Grupy Kapitałowej Rafinerii Trzebinia S.A. (GK RT S.A.), gdzie znajduje się stacja 20/6kV stanowiąca rezerwę zasilania całości systemu oraz 9 podstacji SN i nN wraz z siecią dystrybucyjną, − terenu poza GK RT S.A., gdzie znajduje się główna stacja zasilająca całość systemu Spółki EM, tj. GPZ 110/6kV wraz z 9 stacjami SN i nN oraz siecią dystrybucyjną. Posiadany majątek służący do produkcji i dostawy mediów do odbiorców jest na bieżąco remontowany i modernizowany. Stan techniczny majątku jest dobry i pozwala realizować wymagane prawem i potrzebami odbiorców zadania produkcyjno- usługowe. Obecny obszar działania OSD ENERGOMEDIA Sp. z o.o. zaznaczony został na załączonym szkicu.

3. Przedsięwzięcia w zakresie modernizacji, rozbudowy albo budowy sieci oraz ewentualnych nowych źródeł energii elektrycznej w tym źródeł odnawialnych. Głównym celem rozwoju systemu przesyłania i dystrybucji jest: − poszerzenie działalności Spółki, − przyłączanie nowych odbiorców, − zwiększenie bezpieczeństwa i dyspozycyjności dostawy energii elektrycznej.

Opis programu inwestycyjnego: Zadania inwestycyjne związane ze wzrostem zapotrzebowania na moc i energię: a) Budowa nowej stacji SN „OST-5” na terenie byłych Zakładów Metalurgicznych.

45 Planuje się wybudowanie stacji wyposażonej w 2 transformatory o mocy 630 kVA każdy. Rozdzielnica prefabrykowana postawiona na wykupionej przez Energomedia działce. Celem budowy jest zaspokojenie zapotrzebowania na energię elektryczną w tym rejonie, przewiduje się jego wzrost na poziomie około 350 kW. b) Budowa nowej stacji SN „OST-11” na terenie byłych Zakładów Metalurgicznych. Planuje się wybudowanie stacji wyposażonej w 1 transformator o mocy 400 kVA, z możliwością rozbudowy w przyszłości. Rozdzielnica prefabrykowana postawiona na wykupionej przez Energomedia działce. Celem budowy jest zaspokojenie zapotrzebowania na energię elektryczną w tym rejonie, przewiduje się jego wzrost na poziomie około 200 kW.

Zadania inwestycyjne nie związane ze wzrostem zapotrzebowania na moc i energię: a) Modernizacja rozdzielni WN i SN w stacji GPZ w zakresie zabudowy układów LRW zabudowy ochronników przepięciowych linii zasilających oraz wymianę wyłączników i zabezpieczeń b) Modernizacja zdalnego układu telemetrii rozdzielnic WN i SN w stacji GPZ Celem wymienionych modernizacji jest dostosowanie do obowiązujących obecnie wymogów prawnych.

Pozostałe inwestycje a) Modernizacja układów pomiarowych energii elektrycznej (zakupy liczników energii, zakupy przekładników prądowych i napięciowych) b) Rozbudowa systemu telemetrii wewnętrznej zbieranie danych obiektowych rozproszonych. c) Modernizacja pól WN Linii „Trzebinia” oraz „Siersza” w zakresie budowlanym (wymiana żelbetowych konstrukcji nośnych) – zadanie jest zaleceniem inspektora budowlanego.

46 4. Dalsze plany rozwoju sieci dystrybucyjnej W zależności od rozwoju sytuacji gospodarczej Gminy Trzebinia Energomedia planuje rozbudowę swojej sieci dystrybucyjnej. Kierunki rozwoju tej sieci uzależnione są od powstawania nowych przedsiębiorstw na obszarach nie objętych dotychczas aktywnością gospodarczą. Naturalnym potencjalnym obszarem rozwoju sieci dystrybucyjnej jest obszar bezpośrednio przylegający do istniejącej infrastruktury stanowiącej władność Energomedia Sp. z o.o. Potencjalny obszar działania OSD ENERGOMEDIA Sp. z o.o. zaznaczony został na załączonym szkicu.

47 ςΙ. ZAOPATRZENIE W GAZ

Górnośląska Spółka Gazownictwa wchodzi w skład Grupy Kapitałowej Polskie Górnictwo Naftowe i Gazownictwo (PGN i G), ale stanowi samodzielny podmiot prawa handlowego. Dzięki posiadanej sieci gazociągów, paliwo gazowe jest dostarczane do blisko 1,3 mln odbiorców na obszarze województwa śląskiego i opolskiego oraz 41 gmin województwa małopolskiego, 5 gmin województwa łódzkiego i 3 gmin województwa świętokrzyskiego.

Rodzaj i parametry doprowadzanego gazu.

Górnośląski Oddział Obrotu Gazem w Zabrzu dostarcza swoim klientom gaz ziemny wysokometanowy typu E (dawniej GZ-50), o następujących parametrach:

- ciepło spalania - nie mniejsze niż 34,0 MJ/m3 1)

- wartość opałowa - nie mniejsza niż 31,0 MJ/m3 1)

Gaz ziemny PN-C-04753-E

Opis systemu gazowniczego - Sieć gazowa na terenie gminy Trzebinia

Przez teren gminy Trzebinia przebiega gazociąg wysokiego ciśnienia DN 250, 200, 150 CN 2,5 MPa relacji Zabierzów – Oświęcim wraz z następującymi odgałęzieniami:

- odgałęzienie DN 80/50 CN 2,5 MPa do SRP Trzebinia Bereska,

- odgałęzienie DN 150 CN 2,5 MPa do SRP Rafineria,

- odgałęzienie DN 80 CN 2,5 MPa do SRP ZG Górnicze Trzebionka,

- odgałęzienie DN 80 CN 2,5 MPa do SRP Trzebinia miasto,

- odgałęzienie DN 100 CN 2,5 MPa do SRP Górka Cement,

48 - odgałęzienie DN 150 CN 2,5 MPa do SRP Górka Cement Miasto

Na terenie miasta Trzebinia eksploatowane są gazociągi średniego i niskiego ciśnienia.

Długość czynnych gazociągów bez przyłączy na terenie miasta Trzebinia w 2010 r. w metrach bez przyłączy gazu:

Długość czynnych gazociągów bez przyłączy w metrach wg podziału na ciśnienia ROK ogółem Podwyższone niskie średnie Wysokie średnie [m] [m] [m] [m] [m] 2010 210 675 23 624 169 334 0 17 717

Ilość czynnych przyłączy gazowych na terenie miasta Trzebinia w 2010r. w sztukach:

Ilość czynnych gazociągów bez przyłączy w sztukach wg podziału na ciśnienia niskie Średnie podwyższone Wysokie średnie Ogółem [szt.] [szt.] [szt.] [szt.] [szt.] 2010 5 980 877 5 101 0 2

Prognozy modernizacji sieci gazowej (wymagane zatwierdzenie wniosków remontowych):

− sieć gazowa wysokiego ciśnienia DN 250 CN 2,5 MPa w Pile Kościeleckiej łączna długość 1 610 m,

− sieć gazowa wysokiego ciśnienia DN 150 CN 2,5 MPa od ul. Żwirki i Wigury do ul. Zawadzkiego, łączna długość 2 338 m,

49 − sieć gazowa średniego ciśnienia w Pile Kościeleckiej, łączna długość 10 426 m,

− sieć gazowa średniego ciśnienia w Lgocie, łączna długość 11 225 m

− sieć gazowa niskiego ciśnienia w rejonie ul. Piłsudskiego, łączna długość 1270 m, rejon ul. Starowiejskiej, Kościelnej, Sadowej, Luzara – długość całkowita 3230m.

Plan rozwoju sieci gazowej na terenie miasta Trzebinia

Górnośląska Spółka Gazownictwa posiada plan rozwoju zatwierdzony przez Urząd Regulacji Energetyki dla Polskiego Górnictwa Nafty i Gazu. S.A. Plan nie obejmuje szczegółowo terenów inwestycyjnych.

Na terenach zgazyfikowanych nie występują żadne ograniczenia w wydawaniu warunków przyłączenia do sieci gazowej dla odbiorców istniejących oraz dla nowo wybudowanych przyłączy gazu na terenie gminy Trzebinia.

Decyzja o rozbudowie sieci gazowej oraz budowie nowych przyłączy zostanie podjęta po zbadaniu zainteresowania mieszkańców, oraz po wykonaniu analizy technicznej i ekonomicznej.

Gmina Trzebinia jest w całości zgazyfikowana. Dotyczy to zarówno miasta jak i sołectw. Do celów przemysłowych obecnie gaz ziemny zużywa w dużych ilościach jedynie Rafineria „Trzebinia” i Cementownia Górka „Cement”.

Przez teren gminy przebiega gazociąg wysokiego ciśnienia, z którego poprzez stacje redukcyjne zasilane są poszczególne odbiory.

W poniższym zestawieniu podano wykaz stacji redukcyjnych i obszarów zasilanych z tych stacji. Przebieg gazociągu oraz lokalizację stacji redukcyjnych pokazano na mapie, stanowiącej integralną część niniejszego opracowania.

Z gazociągu wysokiego ciśnienia (Zabierzów – Oświęcim) poprowadzone są dwa przemysłowe odgałęzienia, zasilające głównie odbiory przemysłowe, tj. Rafinerię Trzebinia i Cementownię Górkę „Cement”. Zakłady te wymagają wysokiego ciśnienia

50 gazu i na ich terenie zlokalizowane są stacje redukcyjne. Z wymienionego wyżej systemu zasilana jest cała gmina, poprzez następujące stacje redukcyjne:

− Stacja redukcyjna w Młoszowej - zasila sołectwa Młoszowa, Dulowa, Karniowice i Psary.

− Stacja redukcyjna przy ul. Słowackiego zasila Miasto Trzebinia oraz sołectwa Bolęcin i Piłę Kościelecką

− Stacja redukcyjna w Górce – zasila sołectwa Myślachowice, Czyżówkę, Płoki oraz część miasta Trzebinia (rejon Siersza)

− Stacja redukcyjna Trzebionka – zasila rejon Trzebionki oraz Wodnej

− Stacja redukcyjna przy ul. Głowackiego – zasila rejon Bereska.

Tak rurociągi przesyłowe, jak i wymienione stacje redukcyjne posiadają dużą rezerwę w zakresie przesyłu i transformacji ciśnienia.

Gmina jest bardzo dobrze zgazyfikowana, stopień gazyfikacji według udostępnionych danych wynosi ponad 98 % gospodarstw domowych. Większość tych gospodarstw zasilanych jest gazem średnioprężnym. Część budynków posiada ogrzewanie gazowe, lecz ze względu na łatwą dostępność węgla (deputaty), niemal we wszystkich budynkach, w których zainstalowane są piece centralnego ogrzewania opalane gazem, są również zainstalowane piece węglowe. Bardzo popularnym w gminie systemem ogrzewania jest ogrzewanie węglowo – gazowe, bądź w budynkach nowopowstałych ogrzewanie drzewno – gazowe (kominek współpracujący z piecem gazowym).

Odbiorcy indywidualni gazu dzielą się na 4 grupy taryfowe:

W -1 (0-300 m3/rok) – odbiorcy zużywający gaz wyłącznie w kuchenkach gazowych w celów przygotowywania posiłków W-2 (301-1200 m3/rok) – odbiorcy zużywający gaz do przygotowania ciepłej wody i sporządzania posiłków

W-3 (1201-8000 m3/rok) – odbiorcy zużywający gaz do celów grzewczych (mniejsze obiekty)

51 W-4 (ponad 8000 m3/rok)- odbiorcy zużywający gaz do celów grzewczych (większe obiekty)

W poniższej tabeli zestawiono odbiorców indywidualnych gazu w Gminie Trzebinia z podziałem na Miasto Trzebinia i pozostałe sołectwa w latach 2006-2011 oraz przyrosty odbiorców w stosunku do lat wcześniejszych.

52 2006 przyrost 2007 przyrost 2008 przyrost 2009 przyrost 2010 przyrost 2011 Grupa Taryfowa L. Yo % Yo Yo Yo klient6w W -1 2 957 3% 3 039 6% 3 230 3% 3 343 1% 3 382 1% 3 399 Miasto W-2 1 580 -4% 1 524 -3% 1475 92% 1359 -4% 1 306 -4% 1 255 Trzebinia W-3 6 19 0% 616 -11% 550 3% 569 4% 591 8% 637 W-4 11 0% 11 9% 12 17% 14 14% 16 19% 19 RAZEM 5 167 0% 5 190 1% 5267 0% 5 285 0% 5 295 0% 5310 W -1 1412 6% 1501 5% 1582 5% 1657 1% 1671 2% 1 705 Solectwa W-2 93 8 -4% 900 -2% 883 -10% 795 -4% 764 -1% 759 W-3 444 -3% 429 -9% 390 5% 411 8% 445 0% 446 W-4 8 -13% 7 0% 7 0% 7 29% 9 0% 9 RAZEM 2 802 1% 2837 1% 2862 0% 2 870 1% 2889 1% 2919

Razem W -1 4 369 4% 4 540 6% 4 812 4% 5 000 1% 5053 1% 5 104 Gmina W-2 2 518 -4% 2 424 -3% 2358 -9% 2 154 -4% 2 070 -3% 2014

Trzebinia ' W-3 1 063 -2% 1045 -10% 940 4% 980 6% 1036 5% 1 083 W-4 19 -5% 18 6% 19 11% 21 19% 25 12% 28 RAZEM 7 969 1% 8027 1% 8 129 0% 8 155 0% 8 184 1% 8229 ςΙΙ. ZAOPATRZENIE W PALIWA STAŁE

Gmina Trzebinia położona jest na terenach górniczych i przez długie lata niemal w każdej rodzinie był ktoś pracujący w górnictwie. Kopalnia Węgla kamiennego „Siersza” w okresie swojego rozkwitu zatrudniała nawet 6000 osób.

Powyższe fakty ukształtowały miejscową kulturę sposobu ogrzewania domów mieszkalnych w oparciu o węgiel kamienny.

W latach 1970 – 1980 gminę zgazyfikowano, ale fakt ten nie zmienił w sposób zasadniczy sposobu ogrzewania domów, mimo że ówczesna cena gazu ziemnego była w porównywalna z ceną węgla, a nawet w wielu przypadkach niższa. Przyczyny preferowania węgla, jako podstawowego opału, należy upatrywać w dwóch uwarunkowaniach:

1. Mimo powszechnej dostępności do gazu ziemnego (gazyfikacją objęto ponad 90% gospodarstw domowych), istniały duże trudności w zakresie uzyskania przydziału na cele grzewcze. Wydawanie tych zezwoleń było limitowane przez Górnośląski Okręgowy Zakład Gazownictwa w Zabrzu.

2. Jak wspomniano wcześniej, duża liczba mieszkańców gminy korzystała z przysługujących im deputatów węglowych, co preferowało węgiel jako podstawowy opał. Należy tutaj zwrócić uwagę, że deputaty węglowe otrzymywali nie tylko pracownicy Kopalni, ale również innych zakładów pracy, często niezwiązanych z górnictwem np. Przedsiębiorstwa Wodociągów i Kanalizacji, Elektrowni i in.

Brak jest dokładnych danych, jednak w wielu domach właściciele mają zamontowane dwa kotły: na paliwo stałe i na gaz, ale nadal węgiel pozostaje podstawowym źródłem energii cieplnej dla domów jednorodzinnych, tak w mieście jak i w sołectwach. Z tego powodu zaopatrzenie gminy w paliwo stałe wydaje się ważnym zagadnieniem. Przeanalizowano istniejące źródła zaopatrywania się mieszkańców gminy w węgiel. Można je podzielić na dwa zasadnicze:

1. Składy opałowe,

2. Deputaty

54 Na terenie gminy Trzebinia czynne jest składowisko opału, które w ocenie autorów opracowania jest dobrze zaopatrzone i dobrze zorganizowane. W ciągu paru ostatnich lat nie zauważono braku opału w tym składzie, nawet w sytuacjach, kiedy po węgiel przy kopalniach ustawiały się kilkudniowe kolejki samochodów.

Skład posiada własną bocznicę kolejową i zaopatrywany jest wagonami, co gwarantuje rytmiczność dostaw.

Roczna sprzedaż węgla w różnych sortymentach wynosi ok. 15 tys. ton.

Brak jest możliwości zebrania rzetelnych danych dotyczących ilości spalanych paliw stałych przez mieszkańców gminy. Zaopatrują się oni sami w opał w różnych źródłach. Pracownicy kopalń często odbierają deputat lub dokonują zakupu opału wprost w kopalni.

Ponieważ na terenie miasta Kompania Węglowa uruchomiła punkt wydawania talonów węglowych dla emerytów – byłych pracowników kopalni „Siersza”, można jedynie dla orientacji podać, że rocznie wydawane są przez ten punkt talony na około 10 tys. ton.

Należy jednak zaznaczyć, że talony pobierane są również przez emerytów kopalni, mieszkających poza terenem miasta i gminy Trzebinia.

Brak jest danych, ile węgla z wyżej podanej ilości trafia do mieszkańców Trzebini.

Na terenie Trzebini nie odczuwa się problemów z zaopatrzeniem mieszkańców w węgiel.

55 VIII. WNIOSKI

Zaopatrzenie gminy w energię cieplną:

1. Budownictwo wielorodzinne zaopatrywane jest w energię cieplną z dwóch źródeł ciepła: • Ciepłownia będąca własnością spółki „Energomedia”, wchodzącej w skład grupy kapitałowej „Orlen’ • Elektrownia „Siersza”, wchodząca w skład grupy kapitałowe „Tauron”

2. Dystrybutorem energii cieplnej z wymienionych źródeł są odpowiednio: • Dalkia Chrzanów Sp. z o.o. • Usługi Komunalne „Trzebinia” Sp. z o.o.

3. Na dzień opracowywania niniejszych założeń obydwa źródła ciepła wykazują się stabilnością i w najbliższym pięcioleciu nie ma zagrożenia w dostawach energii dla miasta.

4. Należy w sposób ciągły monitorować plany strategiczne obydwu spółek: ORLEN S.A. oraz TAURON S.A. w zakresie mającym wpływ na funkcjonowanie spółki Energomedia Sp. z o.o. i Elektrowni „Siersza”. Problem ten winien stanowić pierwszoplanowy cel aktualizacji niniejszych założeń w roku 2015.

5. Sieć cieplna wysokich parametrów, którą zaopatrywane jest w energię cieplną osiedle ZWM nie odpowiada aktualnej normie cieplnej w zakresie izolacyjności. Ponadto jest mocno przewymiarowana, co w znaczący sposób wpływa na straty przesyłu, a tym samym na cenę, a także ma ujemny wpływ na ochronę środowiska. Należy zażądać od Dalki Chrzanów analizy w tym zakresie wraz z programem przebudowy sieci w celu dostosowania jej do aktualnych potrzeb i norm cieplnych.

6. Celem strategicznym w zakresie przesyłu energii cieplnej do osiedla w rejonie ulic: Gwarków i Kopalnianej jest wykonanie analizy ekonomicznej, na podstawie której winna być podjęta decyzja co do modernizacji sieci miedzy elektrownią „Siersza” a tym osiedlem, względnie budowa lokalnego źródła ciepła.

56 7. Usługi Komunalne „Trzebinia” Sp. z o.o. winny opracować długofalowy program uregulowania własnościowego sieci cieplnej wysokich parametrów pomiędzy osiedlem energetyków i osiedlem Gaj, oraz sieci cieplnej niskich parametrów na osiedlu Gaj.

Zaopatrzenie gminy w energię elektryczną:

1. Miasto i sołectwa należące do gminy Trzebinia zasilane są z ogólnokrajowej sieci energetycznej za pośrednictwem linii przesyłowych wysokiego, średniego i niskiego napięcia będących własnością spółki „Tauron Dystrybucja” należącej do grupy kapitałowej „Tauron”,

2. W niewielkim wymiarze dystrybutorem energii elektrycznej jest również spółka „Energomedia” Sp. z o.o.

3. W niniejszym opracowaniu wykazano, że tak stacje transformatorowe, jak również linie przesyłowe wykazują duże rezerwy, a tym samym nie ma w najbliższych latach zagrożenia w dostawie energii elektrycznej tak do obiektów przemysłowych, jak również dla budownictwa mieszkaniowego.

4. Tereny przeznaczone pod usługi tj.: teren byłej kopalni węgla „Siersza” oraz teren pomiędzy autostradą, zbiornikiem osadowym i drogą nr 79 tzw. Miechów – zaliczony do „Strefy Aktywności Gospodarczej” nie posiadają aktualnie dostatecznego źródła energii elektrycznej zapewniającego rozpoczęcie działalności przez zainteresowane firmy.

5. Rejon byłej kopalni może być zasilony z GPZ zlokalizowanego na terenie Rejonu Energetycznego, w istniejącej na terenie byłej kopalni podstacji wymagana będzie wymiana transformatora ( obecnie zainstalowany posiada moc 630 kW ).

6. Do drugiego z wymienionych w pkt. 4. rejonów musi być wykonane zasilanie. Wskazane zostały przez ENION dwa źródła zasilania, w których istnieją dostateczne rezerwy mocy: GPZ przy ul. Słowackiego, oraz GPZ Trzebionka.

57 Zaopatrzenie gminy w gaz ziemny:

1. Przez tereny miasta i gminy przebiega wysokoprężny rurociąg gazu ziemnego, z którego zasilani są wszyscy odbiorcy z terenu gminy Trzebinia.

2. Pośrednie stacje redukcyjne posiadają wystarczającą rezerwę dla przyłączenia nowych odbiorców,

3. Wg oświadczenia GOZG wymiana reduktorów celem zwiększenia przepustowości stacji redukcyjnych nie stanowi większego problemu.

Zaopatrzenie gminy w paliwa stałe:

4. Mieszkańcy zaopatrują się w paliwa stałe we własnym zakresie i nie stanowi to żadnego problemu,

5. W budynkach gminnych paliwo stałe stanowi marginalne źródło energii, w najbliższym czasie kotłownie węglowe zostaną zamienione na gazowe.

58 IX. ZAŁĄCZNIKI

1. Kserokopia pisma do Gmin sąsiadujących z Gminą Trzebinia w sprawie współpracy pomiędzy Gminami w zakresie zaopatrzenia w ciepło, energie elektryczna i paliwa gazowe.

2. Kserokopia pisma – odpowiedź Gminy Chrzanów dotycząca współpracy pomiędzy Gminami w zakresie zaopatrzenia w ciepło, energię elektryczną i paliwa gazowe.

3. Kserokopia pisma – odpowiedź Gminy Alwerni dotycząca współpracy pomiędzy Gminami w zakresie zaopatrzenia w ciepło, energię elektryczną i paliwa gazowe.

4. Kserokopia pisma – odpowiedź Gminy Jaworzno dotycząca współpracy pomiędzy Gminami w zakresie zaopatrzenia w ciepło, energię elektryczną i paliwa gazowe.

5. Kserokopia pisma – odpowiedź Gminy Olkusz dotycząca współpracy pomiędzy Gminami w zakresie zaopatrzenia w ciepło, energię elektryczną i paliwa gazowe.

6. Kserokopia pisma – odpowiedź Gminy Bukowno dotycząca współpracy pomiędzy Gminami w zakresie zaopatrzenia w ciepło, energię elektryczną i paliwa gazowe.

7. Kserokopia pisma – odpowiedź Gminy Krzeszowice dotycząca współpracy pomiędzy Gminami w zakresie zaopatrzenia w ciepło, energię elektryczną i paliwa gazowe.

8. Mapy.

59 r' Ushgi Komunalne ,,TrzebiniaWSp. z O.O.

ANEKS NR 1

do programu

JJ Projekt zaloieri do planu zaopatrzenia w energig cieplnq, elektrycznq, paliwa stale i gazowe Gminy Trzebinia na lata 2012-2026"

Ushgl Komunalne 'TMEBIMA'

sfl(>,'l:fl,, 1; ,, 92-540 Tr ;.ct):ll r,i. ctyrjek 18 td. 32 61211 53, 2% 6121646 &Wfa~32 6122514

Grudzien, 2012 r. Autorzy opracowania:

Niniejszy aneks do Projektu Zalozen zostal opracowany przez zesp6l pracownikow

Spolki Ushgi Komunalne ,,TRZEBINIA" Sp. z 0.0. w skladzie:

Redakcja tekstu. Opracowaiie czqSci mgr ini. Ewa zaopatrzenia Kasprzyk w energiq ciepln% elektrycznq, paliwa gazowe

Opracowanie czqSci mgr ini. Jakub zaopatrzenia Sajda w energiq cieplnq, elektrycznq, paliwa gazowe

CaloScia, prac Zespoh kierowal, oraz opracowanie zweryfikowal: Prezes Zardu - mgr ink. Andrzej Smolka ...... r "TY @ ( uprawnienia do pelnienie samodzielnych funkcji wydane przez urzqd wojewodzki w Katowicach ) Aneks zawiera:

1. Pełnomocnictwo Burmistrza Miasta Trzebinia dla Usług Komunalnych „Trzebinia” Sp. z o.o. do reprezentowania Gminy Trzebinia we wszelkich sprawach związanych

z realizacją „Projektu założeń do planu zaopatrzenia w energię cieplną, elektryczną

i paliwa gazowe Gminy Trzebinia na lata 2012-2026”

2. Ocenę stanu aktualnego oraz przewidywane zmiany zaopatrzenia w ciepło, energię elektryczną oraz paliwa gazowe. 3. Przedsięwzięcia racjonalizujące użytkowanie ciepła, energii elektrycznej i paliw gazowych. 4. Możliwości wykorzystania odnawialnych źródeł energii.

5. Załącznik do aneksu: pismo z Urzędu Marszałkowskiego Województwa Małopolskiego dotyczące uzupełnienia programu „Projekt założeń do planu zaopatrzenia w energię cieplną, elektryczną i paliwa gazowe Gminy Trzebinia na lata 2012-2026”.

2 VII.1. OCENA STANU AKTUALNEGO ORAZ PRZEWIDYWANE ZMIANY ZAPOTRZEBOWANIA NA CIEPŁO, ENERGIĘ ELEKTRYCZNĄ ORAZ PALIWA GAZOWE.

W chwili obecnej zarówno w mieście Trzebinia jak w sołectwach nie odnotowuje się sygnałów braku bądź ograniczenia w dostawie któregokolwiek z mediów. Do wszystkich gospodarstwach domowych miasta i gminy Trzebinia jest doprowadzone zasilanie w prąd elektryczny, a ewentualne ograniczenia w postaci odcięcia w/w zasilania następuje tylko w skrajnych przypadkach zadłużeń bądź bezumownego poboru prądu. Dłuższe przerwy w dostawie prądu elektrycznego następują w gminie Trzebinia niezmiernie rzadko i są wynikiem uszkodzeń i awarii sieci na skutek nieprzewidzianych zjawisk atmosferycznych( tj. burze czy silne wiatry). Gmina Trzebinia jest w zasadzie w całości zgazyfikowana i każde gospodarstwo domowe chcące korzystać z gazu do ogrzewania budynku bądź do celów sanitarno – bytowych (przygotowanie ciepłej wody, gotowanie) ma taką możliwość. Tylko w niewielkiej części sołectw na odległych obszarach gdzie sieć gazowa nie dochodzi na chwilę obecną pobór gazu jest niemożliwy jednak trwają prace nad doprowadzeniem sieci gazowej nawet w odległe tereny gminne bądź nad zwiększeniem przepustowości istniejących sieci. Energia cieplna za pośrednictwem sieci cieplnych trafia do odbiorców zamieszkujących miasto Trzebinia. W sołectwach zarówno przedsiębiorstwo energetyczne Dalkia Chrzanów Sp. z o.o. jak i Usługi Komunalne „Trzebinia” Sp. z o.o. nie posiadają swoich sieci cieplnych. Dalkia Chrzanów Sp. z o.o. dostarcza ciepło głównie dużym odbiorcom: osiedla, bloki i budynki użyteczności publicznej (np. szkoły, przedszkola), sporadycznie od odbiorców indywidualnych w centrum miasta Trzebinia. Usługi Komunalne „Trzebinia” Sp.z o.o. dostarczają ciepło do osiedli zlokalizowanych na obrzeżach miasta Trzebinia oraz do budynków usługowych i użyteczności publicznej również do kilku odbiorców indywidualnych. Budowa nowych sieci w celu dostawy energii cieplnej w inne odległe części miasta bądź sołectwa w chwili obecnej jest ekonomicznie nieuzasadniona. Przerwy w dostawie

3 ciepła do odbiorców zasilanych z obydwu przedsiębiorstw ciepłowniczych zdarzają się niezmiernie rzadko tylko na czas planowanych remontów i ma to miejsce poza sezonem grzewczym oraz w wyniku nieprzewidzianych awarii. Ewentualne zakłócenia w dostawie ciepła usuwane są na bieżąco. Poniżej w tabelach przedstawiono aktualne zużycia energii cieplnej elektrycznej i gazu w mieście i gminie Trzebinia:

− Zestawienie zużycia ciepła w mieście Trzebinia przez odbiorców zasilanych z przedsiębiorstwa Dalkia Chrzanów Sp. z o.o. gdzie wytwórcą ciepła jest Energomedia Sp. z o.o.:

Sprzedaż ciepła Lp. Rok w mieście Trzebinia [GJ] 1. 2007 67 230 2. 2008 66 593 3. 2009 67 023 4. 2010 81 348 5. 2011 64 621

− Zestawienie zużycia ciepła w mieście Trzebinia przez odbiorców zasilanych z przedsiębiorstwa Dalkia Chrzanów Sp. z o.o. wytwarzanego w kotłowni „Górka”:

Sprzedaż ciepła Lp. Rok w mieście Trzebinia [GJ] 1. 2007 4 453 2. 2008 4 273 3. 2009 3 901 4. 2010 4 442 5. 2011 2 129

− Zestawienie zużycia ciepła w mieście Trzebinia przez odbiorców zasilanych z przedsiębiorstwa Usługi Komunalne „Trzebinia” Sp. z o.o. gdzie wytwórcą ciepła jest TAURON Wytwarzanie S.A. Elektrownia Siersza w Trzebini.:

4 Sprzedaż ciepła Lp. Rok w mieście Trzebinia [GJ] 1. 2007 56 934,6 2. 2008 54 973,0 3. 2009 54 040,0 4. 2010 58 575,0 5. 2011 52 403,2

− Zestawienie zużycia gazu przez odbiorców w mieście Trzebinia:

Sprzedaż gazu Lp. Rok w mieście Trzebinia [m3] 1. 2007 2 262 659 2. 2008 2 442 368 3. 2009 2 370 634 4. 2010 2 610 686 5. 2011 2 527 531

− Zestawienie zużycia gazu przez odbiorców we wszystkich sołectwach (Młoszowa, Myślachowice, Płoki, Dulowa, Bolęcin, Psary, Czyżówka, Karniowice, Lgota i Piła Kościelecka):

Sprzedaż gazu Lp. Rok w mieście Trzebinia [m3] 1. 2007 1 455 195 2. 2008 1 788 646 3. 2009 1 670 224 4. 2010 1 862 417 5. 2011 1 668 715

5 VII.2. PRZEDSIĘWZIĘCIA RACJONALIZUJĄCE UŻYTKOWANIE CIEPŁA, ENERGII ELEKTRYCZNEJ I PALIW GAZOWYCH.

Gmina winna konsekwentnie kontynuować rozpoczęte przedsięwzięcia zmierzające do oszczędnej gospodarki energią cieplną , gazową i elektryczną. Należy dokończyć rozpoczętą termomodernizację gminnych budynków użyteczności publicznej polegająca na ociepleniu ścian, wymianie okien (tam gdzie nie były jeszcze wymieniane) oraz modernizacji systemów grzewczych. Dotyczy to następujących budynków: - Szkoły Podstawowej nr 3 - Szkoły Podstawowej nr 4 - Szkoły Podstawowej w Dulowej - Zespołu Szkolno Przedszkolnego w Młoszowej - Szkoły Podstawowej w Płokach Podobnej termomodernizacji należy dokonać w gminnych budynkach mieszkalnych. Plan działań w tym zakresie obejmuje budynki położone przy ul. Kościuszki 4, 23, 24, 27, 29, 43, 44, 46, 94, 126 i budynku OPS. W wymienionych wyżej działaniach należy oprócz zaangażowania środków gminnych rozważyć wsparcie pożyczkami z WFOŚ . W wyniku wymienionych wyżej działań szacuje się, że oszczędność energii cieplnej powinna wahać się w granicach 10-15 %. Jak wyszczególniono w podstawowej części opracowania budynki gminne tak użyteczności publicznej (szkoły, przedszkola, domy kultury) jak również mieszkalne ogrzewane są głównie energią pozyskiwaną z gazu ale także olejem opałowym oraz węglem. Należy stworzyć program likwidacji ogrzewania piecowego (węglem kamiennym) zwłaszcza w budynkach położonych w centrum miasta (ul. Kościuszki), a także przeprowadzić inwentaryzację istniejących źródeł ciepła (kotłów gazowych) pod kątem ich sprawności energetycznej. Kotły stare o niskiej sprawności należy przewidzieć do wymiany. W pierwszej kolejności winny zostać wymienione kotły w : - Przedszkolu Samorządowym nr 4 - w Szkole Podstawowej w Dulowej w trzech budynkach ogrzewanych kotłami olejowymi tj: - Szkoła w Bolęcinie

6 - Szkoła Podstawowa w Lgocie - Szkoła Podstawowa w Psarach (należy rozważyć wymianę palników na gazowe względnie całych kotłów), oraz kotły węglowe: - w Ośrodku Zdrowia w Psarach - w Wiejskim Domu Kultury w Psarach - w Wiejskim Domu Kultury w Karniowicach - w Wiejskim Domu Kultury w Czyżówce

Dużym źródłem strat energii pozostaje magistralna sieć przesyłowa pomiędzy Elektrownią Siersza, a miastem. Należy stworzyć program systematycznych działań zmierzających do sukcesywnego poprawiania sprawności przesyłu, a tym samym zmniejszania strat. Rozpoczęte w tym kierunku działania przez UK w zakresie przebudowy osiedlowej sieci i węzłów cieplnych przy ul. Grunwaldzkiej Gwarków i Kopalnianej jak również zakończona modernizacja stacji wymienników ciepła w Elektrowni Siersza oraz wyeliminowanie ok. 600 m sieci cieplnej biegnącej po terenie Elektrowni Siersza dały swoje rezultaty i winny stanowić pierwszy etap wspomnianego już programu modernizacji sieci. Gmina winna wyegzekwować od przedsiębiorstwa energetycznego Dalkia Chrzanów Sp. z o.o. analogiczny program modernizacji sieci przesyłowej pomiędzy źródłem ciepła Energomedia i miastem. Sieć ta generuje również nadmierne straty energii. W gminie funkcjonuje program dopłat dla mieszkańców którzy zamieniają domowe kotły opalane węglem na kotły gazowe. Program ten należy rozpowszechniać i kontynuować. Należy jednak zdać sobie sprawę że problem w rejonie miasta i gminy Trzebinia jest trudny ze względu na rozpowszechnione deputaty węglowe, które większość rodzin w dalszym ciągu otrzymuje ze swych obecnych lub byłych zakładów pracy. Podobnie do programów i działań w zakresie oszczędności energii cieplnej należy zracjonalizować gospodarowanie energią elektryczną. Gminny program w tym zakresie winien zawierać: - dokładną analizę oświetlenia ulicznego pod względem mocy i rodzajów zainstalowanych lamp.

7 - analizę zużycia energii elektrycznej przez budynki użyteczności publicznej ( szkoły przedszkola, domy kultury i inne ). W Wyniku przeprowadzeniu w/w analizy należy sukcesywnie dokonywać wymiany mało sprawnych punktów świetlnych oświetlenia ulicznego. W budynkach należy dokonać podobnej wymiany systemu oświetlenia i zobowiązać dyrektorów oraz kierowników obiektów do przestrzegania wygaszania zbędnego oświetlenia w salach i na korytarzach. W kilku obiektach (szkoły, przedszkola), w których przygotowywane są posiłki należy przeanalizować zasadność korzystania z pieców elektrycznych (rozważyć zamianę na gazowe). Należy rozpocząć wprowadzanie nowych technologii opartych na wykorzystaniu energii naturalnej. Szczególny nacisk należy położyć na źródła fotowoltaiczne. W tym celu gmina winna opracować założenia na podstawie których określone zostaną obiekty zasilania bateriami fotowoltaicznymi np. w celu przygotowania c.w.u. Ze względu na ukształtowanie ternu i słabą nawietrzność wydaje się mało prawdopodobne aby celowym było zakładanie pozyskiwania energii wiatrowej, ale i ten problem należy przeanalizować. Dla całości programu Gminnego należy pozyskać od właścicieli z zakładów przemysłowych i użyteczności publicznej informacje o prowadzonych przez nich działaniach oszczędnościowych w tym zakresie. Wydaje się jednak, że gospodarka rynkowa na przedsiębiorcach tych takie działania wymusza. Gmina prowadzi i nadal należy prowadzić i rozszerzać szeroką akację informacyjną o konieczności oszczędności energii oraz wpływu tej oszczędności na środowisko. Akcje te – tak jak dotychczas – należy prowadzić w postaci biuletynów, prelekcji, konkursów, zwłaszcza wśród dzieci i młodzieży.

8 VII.3. MOŻLIWOŚCI WYKORZYSTANIA ODNAWIALNYCH ŹRÓDEŁ ENERGII:

Pozyskiwanie energii ze źródeł odnawialnych System kolektorów słonecznych oraz pomp ciepła stanowi instalację, która umożliwia wykorzystanie nieograniczonych zasobów energii odnawialnej. System ten jest ekologiczny, nie wydziela żadnych substancji zanieczyszczających środowisko. Ponadto nie wymaga doprowadzania i składowania paliwa. Praca tej instalacji nie wywołuje hałasu. Urząd Miasta Trzebinia od 2005 r. udziela dofinansowania dla osób fizycznych ze środków GFOŚiGW do ekologicznych urządzeń grzewczych. Dopłata przyznawana jest użytkownikom (osobom fizycznym), u których funkcjonuje wyłącznie ekologiczne urządzenie grzewcze z atestem, przy jednoczesnym spełnieniu warunku, że istniejący piec węglowy lub węglowo-koksowy został fizycznie zlikwidowany (warunek ten nie dotyczy kolektorów słonecznych). Dopłata obejmuje wyłącznie urządzenia wykorzystujące energię elektryczną pobraną z sieci, gaz z sieci miejskiej, gazy płynne, olej opałowy; urządzenia, w których spalane jest drewno, słoma czy też wierzba energetyczna (za wyjątkiem urządzeń uniwersalnych, w których można również spalać np. węgiel), oraz urządzenia wykorzystujące m.in. energię ziemi (pompy ciepła, energię słoneczną – kolektory). Dopłaty nie przewiduje się w przypadku zastosowania przenośnych źródeł energii, podgrzewaczy przepływowych i podgrzewaczy pojemnościowych elektrycznych czy gazowych nie współpracujących z kotłami centralnego ogrzewania oraz do tradycyjnych kotłów rusztowych, również tych z atestem, których nośnikiem energii jest węgiel, koks lub miał (kotły ze spalaniem górnym, ze spalaniem dolnym, kotły miałowe). Wyjątek stanowią urządzenia grzewcze bezrusztowe z tzw. paleniskiem retortowym, w których spalany jest „eko - groszek” oraz urządzenia zbudowane podobnie jak retortowe, wyposażone w podajnik szufladowy, w których spalany jest miał węglowy. Dla obu tych urządzeń warunkiem przyznania dopłaty jest brak dodatkowego stałego rusztu, na którym w tradycyjny sposób można spalać paliwa gorszej jakości, w tym również śmieci. Dopłata przyznawana jest jednorazowo. Kwotę dofinansowania została ustalona w wysokości 20% poniesionych kosztów zakupu i montażu urządzenia grzewczego. Natomiast w przypadku zainstalowania urządzeń

9 ekologicznych wykorzystujących alternatywne źródła energii, tj. pomp ciepła i kolektorów słonecznych, ustalono stałą wysokość dopłaty w kwocie 1,5 tys. PLN (brutto). W tabeli przedstawiono Ilość przyznanych dotacji do ekologicznych urządzeń grzewczych w latach 2005-2008.

Ilość przyznanych dotacji do ekologicznych urządzeń grzewczych w latach 2005-2008 (wg danych Urzędu Miasta Trzebinia)

Liczba Rodzaj ekologicznego systemu Liczba Ilość Kwota systemów, Lp. grzewczego (wg wykorzystywanego nowych przyznanych przyznanych które zastąpiły paliwa) systemów dotacji dotacji [PLN] stare piece 1 Gaz ziemny 27 79 106 126 850,76 2 Olej opałowy - - - - 3 Energia elektryczna 1 1 2 1 042,80 4 Biomasa - - - - 5 Drewno 4 2 6 12 741,99 6 Energia wiatru - - - - 7 Energia słoneczna (kolektory) 5 10 15 22 500,00 Energia z otoczenia (pompa 8 1 - 1 1 500,00 ciepła) 9 Węgiel Eko-groszek 17 121 138 218 466,97 10 Inne - - - - Razem: 55 213 268 383 102,52

Ponadto na terenie gminy Trzebinia zainstalowane zostały urządzenia grzewcze, wykorzystujące energię odnawialną w następujących budynkach: - Parafia Rzymsko-Katolicka w Trzebini-Sierszy: Zastosowano pompę ciepła firmy HIBERNATUS W18W3x2 o mocy 91 kW typu woda woda. Dolnym źródłem ciepła dla pompy jest potok „Kozi Bród”. Przedsięwzięcie to zostało zrealizowane w ramach środków własnych Parafii oraz dotacji z WFOŚiGW i PFOŚiGW. - Blok mieszkalny przy ul. Grunwaldzkiej 97 w Trzebini-Sierszy W bloku mieszkalnym administrowanym przez Miejski Zarząd Nieruchomości Sp. z o.o. zainstalowanych zostało 30 szt. kolektorów słonecznych płaskich firmy De

10 Dietrich, typ DIETRISOL PRO 3P PRO . Urządzenie służy do podgrzewania wody użytkowej. W skład instalacji wchodzi 4 szt. zasobników c.w.u. firmy Galmet, o poj. 1000 l każdy. Moc zainstalowanego urządzenia to ok. 2,85 kW. Przedsięwzięcie to zostało zrealizowane w ramach środków własnych Gminy oraz dotacji z Banku Gospodarstwa Krajowego. - Dom Zakonny ks. Salwatorianów w Trzebini Zainstalowane zostały kolektory: - płaskie w ilości 50 szt. firmy WATT Sp. z o.o., typ WATT 3000 SU - kolektory próżniowe w ilości 25 szt. firmy WATT Sp. z o.o., w tym 10 szt. typu VATT CPC 15 (1,93 m2), oraz 15 szt. typu WATT CPC 9 (3,21 m2). Powyższe urządzenia służą wyłącznie do podgrzania wody użytkowej i obsługują stołówkę parafialną, dom mieszkalny oraz dom pielgrzyma. W skład zestawu solarnego wchodzi 13 podgrzewaczy płaszczowych c.w.u. firmy WATT, w tym 4 obsługujące kolektory próżniowe. Pojemność każdego z podgrzewaczy wynosi 300 l. Przedsięwzięcie to zostało zrealizowane poprzez dotację z NFOŚiGW oraz z fundacji Eko-Fundusz. Pomimo zainteresowania rolników uprawą wierzby energetycznej w 2004 r. rolnicy, którzy nabyli sadzonki, na dzień dzisiejszy zrezygnowali z uprawy ww. rośliny. Powodem takiej sytuacji są warunki glebowe panujące na terenie założonych poletek. Zbyt mała wilgotność gleby była powodem niewielkich przyrostów rośliny co z kolei przełożyło się na małe plony i w konsekwencji na zaprzestaniu produkcji. Innych możliwości wykorzystania energii odnawialnej na terenie Gminy Trzebinia na chwilę obecną nie przewiduje się.

11 VII.4. OCHRONA ŚRODOWISKA - OCHRONA POWIETRZA ATMOSFERYCZNEGO:

Ochrona powietrza w mieście i gminie Trzebinia polega na zapewnieniu jak najlepszej jego jakości, w szczególności przez: utrzymanie poziomów substancji szkodliwych w powietrzu poniżej dopuszczalnych norm lub zmniejszanie poziomów tych substancji gdy nie są one dotrzymane. Zanieczyszczenia powietrza występują w dwóch podstawowych grupach: − zanieczyszczenia substancjami pyłowymi, − zanieczyszczenia substancjami gazowymi pochodzenia nieorganicznego i organicznego. W Trzebini podstawową ilość zanieczyszczeń emitowanych do atmosfery stanowią zanieczyszczenia powstające w trakcie wszelkiego typu procesów spalania paliw, w tym: - w procesach energetycznego spalania węgla, gazu ziemnego, paliw płynnych, - przy pracy silników spalinowych pojazdów mechanicznych. Zanieczyszczenia energetyczne to: tlenek węgla (IV), tlenek węgla (II), dwutlenek siarki (IV), tlenki azotu, pyły, benzo(a)piren. Głównymi związkami wpływającymi na powstawanie efektu cieplarnianego są tlenek węgla (IV) odpowiadający w 55% za efekt cieplarniany oraz metan w 20%. Tlenek siarki (IV) i tlenki azotu niezależnie od szkodliwości związanej z bezpośrednim oddziaływaniem na organizmy żywe są równocześnie źródłem kwaśnych deszczy. Zanieczyszczeniami widocznymi, uciążliwymi i odczuwalnymi bezpośrednio są pyły. Najbardziej toksycznymi związkami są wielopierścieniowe węglowodory aromatyczne (WWA). Najbardziej znany wśród nich jest benzo(a)piren, którego emisja związana jest z procesem spalania węgla zwłaszcza w niskosprawnych paleniskach indywidualnych. Jednym z elementów mających również istotny wpływ na stan jakości powietrza w mieście i gminie Trzebinia są warunki klimatyczne obszaru, a w szczególności warunki anemologiczne (kierunek i prędkość wiatru).

12 Kierunek i prędkość wiatru decydują o napływie zanieczyszczeń z zewnątrz, natomiast cisze niekorzystnie wpływają na przewietrzanie terenu i powodują lokalne wzrosty koncentracji zanieczyszczeń. Na terenie gminy Trzebinia w ciągu roku występuje około 42 dni bezwietrznych. Przez pozostałe dni wieją wiatry z różnych kierunków z wyraźną przewagą wiatrów wiejących z sektora zachodniego i wschodniego. Prędkość wiatrów oraz częstotliwość ich występowania z poszczególnych kierunków są ważnymi czynnikami pozwalającymi określić tereny najbardziej zagrożone zanieczyszczeniami z atmosfery. Stopień zanieczyszczenia na danym terenie jest wprost proporcjonalny do częstotliwości występowania wiatrów i odwrotnie proporcjonalny do ich prędkości. Źródła zanieczyszczeń: Do głównych źródeł zanieczyszczeń powietrza na terenie gminy Trzebinia zaliczyć można: − źródła energetyczne i przemysłowe, − niską emisję (emisja pyłów i gazów ze spalania energetycznego paliw), − komunikacyjne źródła zanieczyszczeń (emisja ze źródeł liniowych i powierzchniowych, tj. drogi i parkingi), − emisję niezorganizowaną, − emisję transgraniczną.

Źródła energetyczne i przemysłowe: Do największych emitorów zanieczyszczeń do atmosfery, ze źródeł energetycznych i przemysłowych, na terenie gminy Trzebini zalicza się: Grupę Kapitałową Rafinerii Trzebinia, Elektrownię „Siersza” w Trzebini, Zakłady Górnicze „Trzebionka” S.A (w likwidacji), PCC Rail „Szczakowa” S.A. (Kopalnia Piasku „Szczakowa) oraz składowisko odpadów innych niż niebezpieczne i obojętne, hałda pokutnicza Zakładów Metalurgicznych „Trzebinia”, składowisko odpadów poflotacyjnych Zakładów Górniczych „Trzebionka”. Trzebinia zajmuje drugie miejsce po Krakowie w rankingu 18 miast województwa małopolskiego o dużej skali zagrożenia powietrza.

13 Niska emisja: Głównymi źródłami emisji zanieczyszczeń powietrza w gospodarce komunalnej są procesy spalania paliw dla potrzeb ogrzewania budynków oraz produkcji ciepłej wody użytkowej. Na terenie gminy zlokalizowanych jest kilka kotłowni wykorzystujących jako nośniki energii: węgiel, gaz ziemny, olej opałowy lub sporadycznie źródła energii odnawialnej. Kotłownie te zaopatrują w ciepło zakłady przemysłowe, obiekty użyteczności publicznej, obiekty strefy usług oraz budynki wielorodzinne. W zabudowie jednorodzinnej do ogrzewania wykorzystuje się głównie kotły węglowe (sporadycznie gazowe), kominki opalane drewnem oraz systemy olejowe i elektryczne. Ten typ emitorów zaliczany jest do źródeł niskiej emisji. Na terenie gminy Trzebinia w obiektach gminy (przedszkola, szkoły, ośrodki zdrowia, domy kultury) zlokalizowane są 24 kotłownie, w tym w mieście Trzebinia 8 kotłowni opalanych gazem. Znaczna część miasta i wszystkie sołectwa, ze względu na rozproszoną zabudowę, posiadają indywidualne ogrzewanie piecowe. Gmina niemal w 100% jest zgazyfikowana, (gaz ziemny, wysokometanowy GZ–50) mimo to ze względu na wysoką cenę gazu 85% mieszkańców posiada alternatywne ogrzewanie piecowe na węgiel kamienny.

Komunikacyjne źródła zanieczyszczeń (emisja ze źródeł liniowych i powierzchniowych) Emisja komunikacyjna ze względu na swój charakter zaliczana jest do tzw. niskiej emisji. Jest to emisja liniowa, o zmiennym natężeniu w danym punkcie trasy. Spowodowane jest to różnym natężeniem ruchu oraz tworzeniem się korków na skrzyżowaniach. Ruch komunikacyjny na terenie gminy Trzebinia jest źródłem emisji głównie tlenku węgla (IV), 95 tlenków azotu i węglowodorów lotnych pochodzących ze spalania paliw płynnych w silnikach samochodowych, maszynach rolniczych, budowlanych oraz w kolejnictwie. Ze względu na charakter tego źródła koncentracja zanieczyszczeń występuje głównie w obrębie dróg z dużą nierównomiernością w okresach dobowych. Jednym z głównych parametrów wpływających na wielkość emisji komunikacyjnych jest stan techniczny dróg oraz konstrukcja i stan techniczny silników pojazdów, a także rodzaj paliwa i płynności ruchu komunikacyjnego.

14 Przez teren gminy przebiega granica ważnych regionów: śląskiego i krakowskiego. Gmina posiada dogodne warunki komunikacyjne. Przebiega przez nią linia kolejowa Kraków - Katowice, z odgałęzieniem do Chrzanowa oraz z bocznicami do miejscowych zakładów przemysłowych. Dobrą komunikację zapewnia rozbudowany układ dróg, droga krajowa nr 79 oraz autostrada A4 stanowiące główne arterie komunikacyjne Polski południowej, łączące Górny Śląsk z Małopolską. Ponadto wsie położone w gminie połączone są siecią dróg lokalnych o nawierzchni asfaltowej. Trzebinia jest również położona w stosunkowo niewielkiej odległości od dużych ośrodków gospodarczych: Krakowa – 37 km oraz Katowic – 36 km oraz portów lotniczych (odległość do Balic wynosi ok. 30 km, a do Pyrzowic – ok. 60 km). Gwałtowny wzrost liczby pojazdów powoduje przeciążenie dróg lokalnych i przelotowych głównie w godzinach szczytu na ulicach: Kościuszki, Krakowskiej i Piłsudskiego. Łączna długość sieci drogowo – ulicznej na terenie gminy Trzebinia wynosi 228,07 km. Przez teren gminy Trzebinia przebiega 6 km fragment odcinka autostrady A-4 Katowice- Kraków. Biegnie on przez miasto Trzebinia oraz wsie Młoszowa i Bolęcin. Ten odcinek autostrady przebiega głównie przez lasy zlokalizowane w południowej części gminy, a tylko na niewielkim odcinku autostrada przebiega przez teren zabudowy miasta Trzebinia. Gmina sukcesywnie w ramach możliwości, na jakie pozwala stan budżetu prowadzi działania zmierzające do podniesienia stanu technicznego dróg gminnych poprzez prowadzenie remontów i modernizacji. W latach 2005 – 2008 zmodernizowano łącznie ok. 17,5 km dróg gminnych. Pomimo prac remontowych dających w efekcie poprawę warunków komunikacyjnych, a tym samym obniżenie emisji, na szeregu odcinkach dróg występuje nakładanie się ruchu tranzytowego z ruchem lokalnym, co stwarza znaczne utrudnienia dla uczestników ruchu drogowego i uciążliwość dla terenów otaczających. W ramach „walki” z tego rodzaju zanieczyszczeniami prowadzona jest akcja zachęcająca do korzystania z alternatywnego środka transportu, jakim jest rower. Działania w tym kierunku polegają głównie na organizacji tras rowerowych po najciekawszych zakątkach Trzebini. Łącznie przez gminę przebiega 116 km atrakcyjnych tras o walorach nie tylko krajobrazowych, ale również przyrodniczych i poznawczych.

15 Przez teren gminy przebiegają następujące trasy rowerowe: • szlak czerwony z Trzebini PKP- 49,1 km, • szlak niebieski z Trzebini 11,1 km, • szlak czarny z Trzebini 3,8 km, • szlak czarny z Płok 4,7 km, • szlak niebieski z Lgoty 3,8 km, • szlak zielony z Lgoty 4,0 km oraz szlaki rowerowo - pieszo – konne: • szlak pomarańczowy z Młoszowej ok.15 km, • niebieski szlak z Piły Kościeleckiej ok. 10 km, • zielony szlak z Myślachowic ok. 15 km.

Emisja niezorganizowana Do emisji niezorganizowanej zalicza się emisję zanieczyszczeń wprowadzanych do powietrza z obiektów powierzchniowych (tj. hałdy, wysypiska, oczyszczalnie ścieków, wypalanie traw), jak również emisję zanieczyszczeń wprowadzanych do powietrza bez pośrednictwa przeznaczonych do tego celu środków technicznych. Szkodliwe działanie włókien azbestowych jest również przyczyną emisji niezorganizowanej. Odpady zawierające azbest powstają przy demontażu wyrobów azbestowo-cementowych lub wyrobów izolacyjnych zawierających azbest. W trakcie prowadzenia prac demontażowych, podczas szlifowania wyrobów, cięcia czy łamania płyt elewacyjnych powstaje pył, zawierający włókna respirabilne zawieszone w powietrzu, które mają właściwości rakotwórcze. Z tego względu odpady zawierające azbest zaklasyfikowano jako odpady niebezpieczne. Z uwagi na to, że wyroby zawierające azbest stwarzają szczególne zagrożenie dla środowiska i zdrowia ludzkiego powinny podlegać sukcesywnej eliminacji przy zachowywaniu specjalistycznych procedur prowadzenia prac. Demontażu elementów izolacyjnych i budowlanych zawierających azbest mogą dokonać tylko specjalistyczne firmy posiadające stosowne decyzje administracyjne na wytwarzanie odpadów niebezpiecznych oraz potwierdzone stosownymi

16 zaświadczeniami kwalifikacje w zakresie bezpiecznego zabezpieczania i usuwania wyrobów zawierających azbest. W latach 2006-2008 z Gminnego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej dofinansowano 674 wniosków dotyczących usuwania wyrobów azbestowych powstałych przy likwidacji pokryć dachowych i elewacji budynków mieszkalnych i gospodarczych. W tym okresie zdemontowano 1 874 Mg odpadów azbestowo- cementowych. Łącznie wydatkowano 542,7 tys. PLN. W 2006-2007 usuwanie azbestu było współfinansowane ze środków Powiatowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej w wysokości 140 tys. PLN.

Emisja transgraniczna Na stan atmosfery w gminie Trzebinia ma również wpływ emisja zanieczyszczeń spoza granic gminy (tzw. emisja transgraniczna) przy odpowiednim kierunku wiatru. W odległości ok. 20 km od gminy znajduje się Elektrownia „Jaworzno III” (spala 4 mln Mg węgla/rok, i posiada 100 m chłodnie kominowe).

Stan zanieczyszczenia powietrza Celem badań i oceny jakości powietrza jest uzyskanie dla wszystkich stref w kraju informacji o poziomach substancji w powietrzu w odniesieniu do standardów jakości powietrza, identyfikacja obszarów wymagających poprawy jakości powietrza (co najmniej do dopuszczalnych poziomów substancji), a następnie monitorowanie skuteczności programów naprawczych. Realizowany jest „Program monitoringu jakości powietrza w województwie małopolskim obejmujący lata 2007– 2009”. Zadania realizowane są w oparciu o pomiary wykonywane w sieci punktów pomiarowych metodami: automatycznymi i pasywnymi przez Wojewódzki Inspektorat Ochrony Środowiska (WIOŚ) oraz manualnymi przez Wojewódzką Stację Sanitarno- Epidemiologiczną (WSSE). Wojewódzki Inspektorat Ochrony Środowiska (WIOŚ) w Krakowie w marcu 2009 r. opracował „Ocenę jakości powietrza w województwie małopolskim w 2008 r.” Na terenie gminy Trzebinia jest zlokalizowany 1 punkt pomiarowy jakości powietrza przy ul. Piłsudskiego. (strefa chrzanowsko-olkuska, kod strefy: 10.z.06.03).

17 W tabeli przedstawiono wyniki monitoringu powietrza (wg „Monitoringu Powietrza”, 2008 r., strona internetowa WIOŚ, Kraków).

Wynik monitoringu Lp. Parametr Jednostka Norma (średnia 12- miesięczna) 1 Dwutlenek siarki (SO2) μg/m3 20 19

2 Tlenek azotu (NO) μg/m3 - 5

3 Dwutlenek azotu (NO2) μg/m3 40 20

4 Tlenek węgla (CO) μg/m3 - 0,59

5 Tlenki azotu (NOx) μg/m3 30 28

6 Pył zawieszony (PM10) μg/m3 40 43

W „Ocenie jakości powietrza w województwie małopolskim w 2008 r.” (WIOŚ, Kraków 2009) przedstawiono następujące informacje: 1. Zgodnie z wykonaną klasyfikacją biorąc pod uwagę kryterium ochrony zdrowia strefa chrzanowsko-olkuska została zakwalifikowana do opracowania programów ochrony powietrza (POP) z uwagi na (rozdział 4: Strefy zakwalifikowane do programów ochrony środowiska): - przekroczenie dopuszczalnej częstości przekraczania poziomu dopuszczalnego 24- godzinnych stężeń pyłu zawieszonego PM10 w roku kalendarzowym, - przekroczenie dopuszczalnego poziomu pyłu zawieszonego PM10 w roku kalendarzowym, - przekroczenie poziomu docelowego benzo(a)pirenu w roku kalendarzowym (dotyczy punktu pomiarowego w Chrzanowie). 2. Stężenie średnie pyłu zawieszonego PM10 w roku kalendarzowym w gminie Trzebinia zostało przekroczone ze względu na: - niekorzystne warunki klimatyczne, - oddziaływanie emisji z zakładów przemysłowych, ciepłowni, elektrowni zlokalizowanych w pobliżu stacji, - oddziaływanie emisji związanych z indywidualnym ogrzewaniem budynków.

18 3. Stężenie średnie pyłu zawieszonego PM10 (stężenie 24-godzinne) w gminie Trzebinia zostało przekroczone ze względu na: - niekorzystne warunki klimatyczne, - oddziaływanie emisji z zakładów przemysłowych, ciepłowni, elektrowni zlokalizowanych w pobliżu stacji, - oddziaływanie emisji związanych z indywidualnym ogrzewaniem budynków. Wynikiem rocznej oceny jakości powietrza w województwie małopolskim w 2008 r. jest klasyfikacja stref wykonana dla kryterium zdrowia i kryterium ochrony roślin. Zgodnie z tą klasyfikacją strefę chrzanowsko-olkuską zakwalifikowano dla kryterium: - ochrony zdrowia do klasy C (poziom stężeń - powyżej wartości dopuszczalnej o margines tolerancji, wymagane działania: określenie obszarów przekroczeń wartości dopuszczalnych oraz wartości dopuszczalnych powiększonych o margines tolerancji oraz opracowanie programu ochrony powietrza (POP)). - ochrony roślin do klasy A (poziom stężeń – nieprzekraczający wartości dopuszczalnej z uwzględnieniem dozwolonych częstości przekroczeń określonych RMŚ w sprawie dopuszczalnych poziomów, wymagane działania - brak).

Identyfikacja problemów Po przeanalizowaniu stanu aktualnego stanu jakości powietrza atmosferycznego na terenie gminy Trzebinia stwierdzono występowanie następujących zagrożeń: źródła energetyczne i przemysłowe - zbyt duża wielkość emisji ze źródeł przemysłowo-energetycznych i źródeł rozproszonych, niska emisja - niecałkowite wyeliminowanie niskiej emisji poprzez wymianę starych palenisk węglowych na nowoczesne ekologiczne piece, komunikacyjne źródła zanieczyszczeń - przestarzały układ komunikacyjny, - zły stan techniczny dróg, - brak wystarczającej ilości pasów zieleni wzdłuż pasów drogowych, oraz:

19 - zły stan techniczny budynków miejskich (stare niewymienione okna, brak termoizolacji), - duża ilość płyt azbestowych na budynkach.

Cele i kierunki działań: Zgodnie z ustawą z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska (tekst jednolity (Dz. U. z 2008 r., Nr 25, poz. 150 z późn. zm.) ochrona powietrza polega na zapewnieniu jak najlepszej jego jakości poprzez utrzymanie poziomów substancji w powietrzu poniżej dopuszczalnych poziomów lub zmniejszanie, jeżeli poziomy te nie są dotrzymane. Obowiązkiem Ministra Środowiska jest ustalenie dopuszczalnych poziomów niektórych substancji w powietrzu oraz warunków, w jakich ustala się poziomy tych substancji. Oceny jakości powietrza dokonuje się w strefach (rozporządzenie Ministra Środowiska z 6 marca 2008 r. w sprawie stref, w których dokonuje się oceny jakości powietrza (Dz. U. z 2008 r. Nr 52, poz. 310)), którymi są aglomeracje o liczbie mieszkańców powyżej 250 tysięcy oraz obszar powiatu nie wchodzący w skład aglomeracji. W poszczególnych strefach dokonuje się pomiarów jakości powietrza na podstawie których wskazuje się strefy, gdzie następuje przekroczenie dopuszczalnych poziomów poszczególnych substancji. Klasyfikacji stref dokonuje się ze względu na kryterium zdrowia ludzi oraz ochrony roślin. W „Programie Ochrony Środowiska Województwa Małopolskiego na lata 2007-2014” jako cel długoterminowy w zakresie ochrony powietrza przyjęto: „Spełnienie norm jakości powietrza atmosferycznego poprzez sukcesywną redukcję emisji zanieczyszczeń do powietrza” W ramach tego celu, przyjętymi kierunkami działań są: • ograniczenie niskiej emisji, • ograniczenie emisji z procesów przemysłowych, energetyki i elektrociepłowni, • promocja wykorzystania alternatywnych źródeł energii cieplnej. • ograniczenie przekroczeń dopuszczalnych stężeń zanieczyszczeń. Natomiast w „Programie Ochrony Środowiska dla Powiatu Chrzanowskiego” (2005 r.) jako cel przyjęto: „Zapewnienie wysokiej jakości powietrza oraz redukcja emisji pyłów i gazów”.

20 W oparciu o cele określone w ww. dokumentach na terenie gminy Trzebinia jako cele w zakresie ochrony powietrza przyjęto: „Polepszenie jakości powietrza atmosferycznego” oraz „Ograniczanie emisji gazów i pyłów” Realizacja tych celów polegać będzie m. in. na: - zmniejszeniu niskiej emisji, - kontynuowanie pomiarów stężeń zanieczyszczeń powietrza w sieci monitoringu, - promowanie kotłów bezresztowych, - promowanie odnawialnych źródeł energii (pompy ciepła i kolektory słoneczne), - prowadzenie monitoringu meteorologicznego, celem prawidłowej interpretacji wyników pomiarów jakości powietrza, - promowaniu zmiany paliwa stosowanego do celów grzewczych na paliwo o parametrach bardziej przyjaznych środowisku np. gaz, wysokiej jakości węgiel, paliwa alternatywne typu wierzba energetyczna, - zwiększeniu świadomości społeczeństwa w zakresie potrzeb i możliwości ochrony powietrza, w tym oszczędności energii i stosowania odnawialnych źródeł energii, promowanie właściwych zachowań społeczeństwa poprzez realizację programu edukacji ekologicznej, - zwiększeniu wykorzystania paliw alternatywnych (np. biopaliwa).

W tabeli przedstawiono 11 zadań (w tym 7 zadań własnych) w zakresie ochrony powietrza atmosferycznego dla gminy Trzebinia. W tabeli tej przedstawiono także planowane nakłady i źródła finansowania wymienionych przedsięwzięć.

21 Lp. Nazwa zadania Planowany termin Jednostka Efekt Planowane Źródło rozpoczęcia zakończenia odpowiedzialna ekologiczny nakłady finansowania [tys.PLN] ZADANIA WŁASNE 1. Wspieranie finansowe 2010 2013 Burmistrz Miasta ograniczenie niskiej 150,00/rok budżet gminy indywidualnych, ekologicznych Trzebini emisji instalacji grzewczych ( osoby fizyczne) realizowane zgodnie z zarządzeniem Burmistrza Miasta Trzebini, ( kontynuacja ) 2. Modernizacja systemów 2010 2013 Burmistrz Miasta ograniczenie niskiej 1 000,00 budżet gminy grzewczych stanowiących Trzebini emisji WFOŚiGW mienie komunalne NFOŚiGW (kontynuacja) 3. Kontynuacja budowy ścieżek 2010 2010 Burmistrz Miasta Wzrost 50,00 budżet gminy rowerowych Trzebini świadomości ekologicznej mieszkańców w zakresie ochrony przyrody, proponowanie alternatywnego transportu (rower) 4. Wymiana okien i termoizolacja 2010 2013 Burmistrz Miasta Poprawa stanu 500,00/rok budżet gminy budynków gminnnych Trzebini technicznego WFOŚiGW budynków NFOŚiGW

5. Poprawa stanu technicznego 2010 2013 Burmistrz Miasta Poprawa płynności 5 000,00 budżet gminy dróg Trzebinia ruchu i ograniczenie emisji spalin

6. Opracowanie materiałów zadanie ciągłe Burmistrz Miasta Wzrost 15,00 budżet gminy edukacyjnych w zakresie Trzebini świadomości ochrony powietrza dla ekologicznej mieszkańców gminy mieszkańców Razem I: 8 665,00 ZADANIA KOORDYNOWANE 1. Unowocześnienie układu 2010 2013 Burmistrz Miasta Poprawa płynności - budżet gminy komunikacyjnego Trzebini Generalna ruchu i ograniczenie WFOSiGW Dyrekcja Dróg emisji spalin NFOŚiGW środki Publicznych, PZD unijne 2. Rozwój sieci monitoringu 2010 2013 Burmistrz Miasta Kontrola stanu - budżet gminy jakości powietrza przez udział Trzebini WIOŚ jakości powietrza WFOŚiGW gmin i powiatu w monitoringu Kraków NFOŚiGW środki regionalnym unijne 3. Systematyczne prowadzenie zadanie ciągłe Starosta Powiatu Ograniczenie emisji w ramach budżet gminy kontroli dotyczącej Chrzanowskiego pyłowej i gazowej obowiązków WIOŚ przestrzegania zasad ochrony pracowników środowiska dla podmiotów gospodarczych

4. Kontynuacja prowadzenia 2010 2013 WIOŚ Kraków ochrona powietrza - WIOŚ budżet pomiarów zanieczyszczeń atmosferycznego gminy powietrza atmosferycznego na poprzez ciągłą terenie miasta Trzebinia w kontrolę stanu ramach zadań monitoringowych jakości WIOŚ Razem II: - Razem I+II: 8 665,00