KOMT DIT HOEKSCHE WAARDS MONUMENT OOIT WEER TERUG? De 20 oorlogsmonumenten van de Hoeksche Waard De traan (Westmaas, 2018) Slachtoffers Lely en Willemstad (Numansdorp, 2015) Luchtoorlog Hoeksche Waard ‘Het is ons (Oud-Beijerland, 2015) De 5 van Greup (Greup, 2013) Burgerslachtoffers Korendijk WO2 (Piershil, 2011) Jack Dawson Green monument (Heinenoord, 2010) Monument 1940-1945 Burger­ slachtoffers (Strijen, 2009) Herdenkingsmonument Korendijk (Piershil, 1998) niet meer’ Indië-monument (Strijen, 1997) Ongelooflijk maar waar, sinds 1969. Een Indië-monument (Numansdorp, 1997) Hoeksche Waards oorlogsmonument Indië-monument (Oud-Beijerland, 1996) dat zich niet op het grondgebied van de Indië-monument (Puttershoek, 1995) Hoeksche Waard bevindt. Op 21 juli maakte Monument 1940-1945 (Klaaswaal, 1995) de lokale krant het nieuws wereldkundig: Nooit weer – Joods monument 1940-1945 (Strijen, 1992) “Het monument bij de Barendrechtse Brug Am j’Israel Chai – Joods monument (Oud-Beijerland is verplaatst. Men heeft de gedenksteen 1987) Vrij (Oud-Beijerland, 1985) overgebracht naar de andere zijde van Monument 1940-1945 (Strijen, 1952) de Oude Maas”. Een herdenkingsplek en Monument Barendrechtse Brug (Heinenoord 1952, vooral een waardevolle herinnering aan de verplaatst naar Barendrecht 1969) dappere strijd in de meidagen van 1940 ging Monument voor gevallenen - Moeder (Heinenoord, kruis daarmee voor ons eiland verloren. 1946, beeld 1950) Monument 1940-1945 Ontwerper en beeldhouwer G. van Straaten legt de laatste hand (’s-Gravendeel, 1941) Door: Henk van den Heuvel Grensbataljon, duidelijke woorden: aan het monument. “Het monument moet worden ver- e verhuizing leidde tot plaatst vanwege verbredingen en het chagrijn bij de vetera- drukke wegverkeer, volgens Water- Nestum II immers al begonnen met de onderhouden en respectvol gesitueerd, bleek een hele opgave. Er kwam schot nen van het voormalige staat. Eigenlijk is het dan ons monu- aanleg van de Heinenoordtunnel. Bij de dat zeker. Maar op de verkeerde oever, in de zaak nadat de steenhouwerij 3e Grens-Bataljon, tot ment niet meer, want het staat nu op opening daarvan, slechts enkele dagen hier stierven de dappere mannen niet, M. van Gils en Zonen uit Rotterdam, woede zelfs. De jaarlijkse de plaats waar de jongens vielen!” De (!) na het verplaatsen van het monu- en aan de verkeerde kant van de weg. rekening houdend met het doel, de oor- Dherdenking van hun gevallen kamera- gedwongen verplaatsing voelde res- ment, speelde de verkeerssituatie bij De strijder in gevecht met het kwaad spronkelijke kostprijs van 3500 gulden den vond in 1967 voor het laatst plaats pectloos, vooral doordat de bezwaren de te slopen brug geen enkele rol meer. kijkt niet langer richting het te herove- met een gul gebaar terugbracht tot bij het monument in Heinenoord. Bij van Waterstaat van tijdelijke aard Dat de vermaledijde verhuisplannen ren vliegveld Waalhaven, zoals door 2000 gulden. De bij Van Gils werkzame die gelegenheid sprak A.J. Dorreman, waren en zichzelf zouden oplossen. toch werden uitgevoerd, lag niet alleen zijn ontwerper bedoeld. De blik gaat nu beeldhouwer G. van Straaten tekende oud-commandant van de 2e Cie 3e In 1966 was de aannemerscombinatie aan gemaakte afspraken en lokale ge- richting het zuiden, waar 52 jaar gele- voor het ontwerp en de uitvoering, het meentelijke desinteresse, maar vooral den zijn historische betekenis geweld resultaat was een prachtig ruim twee aan bestuurlijk inzicht aan de andere werd aangedaan. Komt dit Hoeksche meter hoog en duizend kilo wegend kant van het water. In het vooruitzicht Waards monument ooit weer terug? Uit monument. De onthulling vond plaats van een nieuwe omgeving, met slechts respect voor hen die het leven lieten? op zaterdag 27 september 1952. Het een bruggenhoofd als restant, werd Voor ons! door kapitein Dorreman genomen een vervangende plaats aanbevolen. initiatief werd daarmee eindelijk Het fraaie monument werd gezien als De onthulling van het werkelijkheid. Geroemd werden de een welkome verrijking van het nieuwe monument onuitputtelijke inspanningen van recreatiegebied in Barendrecht. In de Vanaf 1947 werd binnen de Vereni- penningmeester P.J.T. Collignon uit Hoeksche Waard werd het monument ging Voormalig 3e Grensbataljon Schiedam om het benodigde geld bijeen losgewrikt en opgeladen, ‘opgeruimd uit Roosendaal gesproken over een te krijgen. Vanaf dat moment vond staat netjes’. Een tijdsbeeld, maar naar herdenkingsmonument bij de brug. op deze plek, daar waar hun kamera- huidige maatstaven verbijsterend. Diverse plannen en beeldhouwers den het leven lieten, driejaarlijks de De herdenkingssteen staat thans, kwamen aan bod. De strijdmakkers herdenking plaats (ook monumenten gestut door een metalen pijpje, nabij gaven ruimhartig, maar het verkrijgen in andere plaatsen vormden per het noordelijke bruggenhoofd. Goed van voldoende financiële middelen toerbeurt het toneel van de jaarlijkse herdenkingen). Na de verhuizing van 3e grensbataljon in Roosendaal, met als onderschrift: Soldaten het monument werd, vanaf 1970, op de van het 3e grensbataljon in Roosendaal (Copyright J.G. noordelijke oever van de rivier even- Onderwater MBE). eens driejaarlijks herdacht. Dat duurde tot de opheffing van de vereniging van Voormalig 3e Grensbataljon, eind jaren Burgemeester van Bommel, Heinenoord: tachtig. Herdenkingen vinden hier “Wij wisten en weten thans bij vernieuwing, dat de mannen van het 3e Grens niet meer plaats, de burgemeester van Bataljon zich van hun taak hebben gekweten op een wijze, die respect afdwingt, Barendrecht legt er jaarlijks respectvol vooral gezien de kinderlijke bewapening en de mindere oorlogservaring, een bloemetje. tegenover de uitgelezen manschappen van het Duitse leger. Het is dan ook een ereplicht, in het bijzonder hen te blijven gedenken, die in deze ongelijke strijd het beste wat een mens kan geven, zijn leven, hebben overgehad voor de onafhanke- Meer artikelen lijkheid van ons land en volk. Toen ik voor het eerst vernam van de pogingen van ’t comité dat wilde trachten tot de oprichting van het hier verrezen monument Meer artikelen over de slag om te geraken, heb ik de schouders opgehaald en mij afgevraagd of het nu wel zin de Barendrechtse brug en het had dit alsnog te ondernemen, wetende uit ervaring, hoe de gedachte bij de monument staan hier: massa was, omtrent datgene wat voor ons aller vrijheid werd gedaan. Gelukkig wo2-hoekschewaard.nl/barendrecht heb ik echter verkeerd gezien en stemt het tot dankbaarheid dat de geest van De stoet op weg naar de onthulling. kameraadschap onder de mannen van het 3e Grens Bataljon levend is gebleken en men onvermoeid is blijven doorwerken aan het beoogde doel. Ook wil ik de ontwerper van dit monument feliciteren, dat hij er in is geslaagd op zo duidelijke wijze weer te geven, wat zich in de Meidagen van 1940 heeft afgespeeld. Het college van B. en W. van Heinenoord wil gaarne de Gemeenteraad voor- stellen ook dit monument in zijn bemoeiingen te willen betrekken en ik spreek tenslotte gaarne de wens uit, dat jaarlijks alhier een stille hulde zal worden gebracht aan hen, die voor ons vielen en wier namen hier ver- eeuwigd zijn.” Het monument voor en na de verhuizing. Eerst bij het bruggenhoofd in Heinenoord, nu in Barendrecht.