61 RAPPORT 2014 5 2014 Flaumsonekart Førde Delprosjekt Kjartan Orvedal Ivar Olaf Peereboom
Delprosjekt Førde Rapport nr 61 / 2014
Utgjeven av: Noregs vassdrags- og energidirektorat
Redaktør: Kjartan Orvedal
Kart: Ivar Olaf Peereboom
Trykk: NVEs hus trykkeri Opplag: 15 Framsidefoto: Overfløyming ved Sentralsjukehuset på Vie under flaumen 15.nov.2005. Foto: NVE. ISBN: 978-82-410-1013-2
Samandrag: Det er utarbeida flaumsonekart for Jølstra frå utløp i fjorden til Bruland, samt for Anga frå samløpet med Jølstra til Hjelle, 1.2 km oppstraums Prestfossen. Denne rapporten erstattar flaumsonekart Delprosjekt Førde og Angedalen, nr 4/2000 og er ein ajourføring av flaum-, flaumvasstands- og flaumsoneutrekningar på den aktuelle strekninga.
Emneord: Jølstra, Anga, Førde, flaumsone, flaum, flaumanalyse, flaumareal, vasslinjeutrekning og klima.
Norges vassdrags- og energidirektorat Middelthunsgate 29 Postboks 5091 Majorstua 0301 OSLO
Telefon: 09575 Telefaks: 22 95 90 00 Internett: www.nve.no
September 2014 Innhald 1 Innleiing ...... 4 1.1 Bakgrunn ...... 4 1.2 Avgrensing av prosjektet ...... 4 1.3 Flaumsonekart og klimaendringar ...... 5 1.4 Prosjektgjennomføring ...... 7 2 Metode og databehov ...... 8 2.1 Hydrologiske data ...... 8 2.1.1 Nedbørsfeltet ...... 8 2.1.2 Hydrologisk datagrunnlag ...... 9 2.1.3 Samløpsproblematikk ...... 9 2.1.4 Flaumutrekning ...... 9 2.1.5 Verknadar av klimaendringar ...... 11 2.1.6 Kalibreiringsdata ...... 11 2.1.7 Observerte flaumar ...... 11 2.2 Topografiske data ...... 13 2.2.1 Tverrprofil ...... 13 2.2.2 Terrengmodell ...... 13 2.3 Ekstremvasstander sjø ...... 13 3 Hydrauliske utrekningar ...... 15 3.1 Kalibreiring ...... 15 3.2 Grensevilkår ...... 16 3.3 Resultat ...... 17 3.3.1 Spesielt om bruer ...... 17 3.3.2 Spesielt om Angedalen oppstrøms Prestfossen ...... 17 3.4 Sensitivitetsanalyse ...... 17 3.5 Vasshastigheter ...... 18 3.6 Ekstremvassanalyse ...... 18 3.7 Resultat frå flaumsoneanalysa ...... 26 3.7.1 20-årsflaum ...... 26 3.7.2 200-årsflaum med klimaendringar i år 2100 ...... 26 3.7.3 1000-årsflaum ...... 27 3.7.4 Kartplott ...... 27 3.8 Lågpunkt ...... 26 3.9 Område med fare for vatn i kjellar ...... 34 3.10 Særskilt om flaumverk ...... 34 3.11 Kartpresentasjon ...... 34 3.11.1 Korleis lese flaumsonekartet? ...... 34 3.11.2 Kartprodukt ...... 34 4 Usikkerheit ...... 35 4.1 Flaumutrekning ...... 35 4.2 Hydrauliske utrekningar ...... 35 4.3 Ekstremvasstand sjø ...... 36 5 Andre faremoment i området ...... 37 5.1 Is og isgang ...... 37 5.2 Massetransport, erosjon og sikringstiltak ...... 37 5.3 Andre farekart ...... 37 6 Rettleiing for bruk ...... 38 6.1 Arealplanlegging og byggjesaker - bruk av flaumsonekart ...... 38 6.2 Korleis forholda seg til vasshastigheiter? ...... 38 6.3 Flaumvarsling og beredskap – bruk av flaumsonekart ...... 39 6.4 Korleis forholda seg til usikre moment på kartet? ...... 40 6.5 Generelt om gjentaksintervall og sannsyn ...... 40 7 Referansar ...... 42
Vedlegg kartprodukt Digitale kartprodukt: Flaumsone for 20-, 200-, 1000-årsflaum og 200-årsflaumen i eit endra klima. Sone med fare for vann i kjeller for 200-årsflaumen.
Samandrag Flaumsonekartet for Førde frå år 2000 er revidert og denne rapporten erstattar rapport 4/2000, Delprosjekt Førde og Angedalen. Kartet er ajourført fordi det føreligger ny kunnskap, som endrar føresetningane for det opphavlege kartet. Den nye modellen har 1 års stormflo som nedre grensevilkår, samt at nye og oppdaterte klima-, terreng- og flaumdata er tatt med i analysa. Flaumutrekninga er ajourført med nye data, utan at dette endra resultata. I Førde har ein hatt stor byggeverksemd på flaumslettene etter at dei første karta blei ferdigstilt. Dette påverkar strøymingsforholda og det vart difor nytta eit 2D-modellverktøy, som gir detaljerte resultat for vasshastigheiter og djupne. Klimaframskrivingar syner at ein vil få auka flaumvassføringar fram mot år 2100, som følgje av klimaendringar. Det er utarbeida flaumsonekart for 20-, 200- og 1000- årsflaum, samt 200-årsflaumen i eit endra klima fram mot år 2100. Alle topografiske data er oppgitt i NN1954.
Kartlagt strekning er Jølstra frå utløp i fjorden til Bruland, og Anga frå samløpet med Jølstra til Hjelle, 1.2 km oppstraums Prestfossen. Totalt ein strekning på 6 km. Grunnlaget for flaumsonekarta er terrengmodell, tverrprofil, flaumutrekningar og vasslinjeutrekningar. Flaumutrekninga for Førde er primært basert på vassføringsobservasjonar frå målestasjonane. Datagrunnlaget for flaumutrekningane er godt. Klimaframskrivingar syner at Jølstra vil få 20 prosent og Anga vil få 40 prosent auke i flaumvassføringar for 200-årsflaumen i år 2100, i forhold til dagens situasjon. Ein forventar også meir kortvarig intensiv nedbør. Små nedbørsfelt er mest sårbare for slik nedbør, og NVE tilrår difor at det legges til grunn 40 prosent auke i flaumvassføringane, for nedbørsfelt mindre enn 100 km2. Det er utarbeida ein 2D-hydraulisk modell for delprosjekt Førde, som er ein kopling mellom ein 1D- og 2D-modell. Modellen dekkjer elvesletta og elvelaupet med alle konstruksjonar unntatt bruer i Anga. Detaljert støyming mellom bygningar er likevel ikkje modellert. Det er utført vasslinjeutrekningar for middelflaum og h.v. 10-, 20-, 50-, 100-, 200-, 500- og 1000-årsflaum. Ved stor flaum kan elva rive med seg vegetasjon og lause gjenstandar langs elva. Dette kan medføre tilstopping av bruopningar med påfølgjande oppstuving og overfløyming. Under flaumhendingar er det difor viktig at kommunen inspiserar bruer og kulvertar, for kontinuerlig å vurdere faren for tilstopping. Erosjon og masseavlagring i forbindelse med store flaumar, vil også påverke usikkerheita i utrekningane. Flaumsoneanalysa er utført med GIS og resultata overleverast digitalt. Vasstandane innanfor flaumsona presenteras som kotelinjer, der kvar kote representerer vasstandsnivå for eit gitt gjentaksintervall. Absolutte vasshastigheiter og vassdjupner leveras som raster.
I kommuneplanen kan ein bruke flaumsonekarta direkte for å identifisere område som ikkje bør utbyggjast, utan nærmare vurdering av faren og mulige tiltak. I reguleringsplanar og ved dele- og byggjesakshandsaming, er det viktig å være klar over at også flaumsonekarta har avgrensa nøyaktigheit. Spesielt i områda nær flaumsonegrensa, er det viktig at høgda på terrenget sjekkast mot dei utrekna flaumvasshøgdene. Primært må ein ta utgangspunkt i utrekna vasstander, og kontrollera terrenghøgda i felt mot disse. Ein må spesielt huske at for å unngå flaumskade, må dreneringa til eit bygg ligge slik at avløpet også fungerer under flaum. Ein tryggleiksmargin bør alltid leggast til ved praktisk bruk. For delprosjekt Førde tilrår NVE at tryggingsmarginen settes til 30 cm.
Område som er utsett for flaumfare skal avsettast som omsynssone – flaumfare på arealplankart, og det skal knytast føresegner til området som avgrensar eller set vilkår for arealbruken (t.d. rekkefølgjekrav). Dette kan gjeras ved at det ikkje tillates etablering av ny busetnad lågare enn nivå
2 for ein 200-års flaum, med mindre det utføres tiltak som sikrar busetnaden mot flaum. Kommunen må vurdere om omsynssona òg skal omfatte område som vert overfløymt ved 200-årsflaum i eit endra klima. Dette vert tilrådt m.a. fordi kommunen må legge denne kunnskapen til grunn ved handsaming av framtidige søknader om byggeløyve. Flaumsonene kan også brukas til å planlegge beredskaps- og sikringstiltak; som evakuering og bygging av voller.
3 1 Innleiing Hovudmålet med kartlegginga er å betre grunnlaget for vurdering av flaumfare til bruk i arealplanlegging, byggjesakshandsaming og beredskap mot flaum. Kartlegginga vil også gi betre grunnlag for flaumvarsling og planlegging av flaumsikringstiltak.
1.1 Bakgrunn Etter den store flaumen på Austlandet i 1995, kjent som Vesleofsen, blei det etablert eit Flaumtiltaksutval, (NOU 1996:16). Utvalet tilrådde at det etablerast eit nasjonalt kartgrunnlag – flaumsonekart – for vassdraga i Noreg som har størst skadepotensial1. Utvalet tilrådde ein detaljert digital kartlegging. I Stortingsmelding nr 15 (2011-2012)2, blei det gjort klart at regjeringa ville vidareføre satsinga på flaumsonekart frå stortingsmelding nr 42 (1996-97)3. Regjeringa held fast på, at styring av arealbruken er det absolutt viktigaste tiltaket, for å halde risikoen for flaumskadar på eit akseptabelt nivå. Stortingsmeldinga slår fast at ved nykartlegging og ajourføringar, skal også endringar som følgje av klimaframskrivingar tas med. Med grunnlag i stortingsmelding 42, ble det i 1998 satt i gang eit 10-årsprosjekt for flaumsonekartlegging i regi av NVE. Totalt har NVE sida 1998 gjennomført detaljert flaumsonekartlegging av omlag 130 vassdragsstrekningar. Nær halvparten av dei kartlagde strekningane munnar ut i sjøen. For desse utløpsområda er overfløyming som følgje av stormflo også kartlagt. Arbeidet med detaljert flaumsonekartlegging er vidareført som del av forvaltninga frå og med 2008. I følgje Stortingsmelding nr 15, skal NVE utarbeide ein plan for flaumfarekartlegging, som klargjør prioriteringane både for nykartlegging og ajourføring. Les meir om NVE sitt flaumsonekartleggingsarbeid på www.nve.no.
1.2 Avgrensing av prosjektet Kartlagt strekning er Jølstra frå utløp i fjorden til Bruland, og Anga frå samløpet med Jølstra til Hjelle, 1.2 km oppstraums Prestfossen. Totalt ein strekning på 6 km. Overfløymd areal reknas som følgje av flaum i Jølstra og Anga. Vasstander i sidebekker og overfløyming som følgje av flaum i disse, vurderas ikkje. Grunnlaget for flaumsonekarta er terrengmodell, tverrprofil, flaumutrekningar og vasslinjeutrekningar. Kart som syner prosjektets avgrensing er vist i Figur 1-1. I forhold til den opphavlege modellen, er den nye modellen forlenga 1.2 km oppstrøms Prestfossen basert på tverrprofil frå terrengmodellen. Det er primært overfløymde areal som følgje av naturlig høg vasstand som kartleggast. Verknaden av andre vassdragsrelaterte faremoment som isgang, erosjon og utrasingar er ikkje gjenstand for tilsvarande analyser, men kjente problem av denne art er omtalt i tilknyting til flaumsoneprosjektet, jamfør kapittel 6 Andre faremoment i området.
4
Figur 1-1: Oversiktskart over prosjektområdet. Kjelde: GisLink.no 1.3 Flaumsonekart og klimaendringar NVE utarbeider flaumsonekart med grunnlag i flaumutrekningar og vasslinjeutrekning, i tillegg blir det tatt omsyn til stormflo for strekningar med utløp i sjø. Utrekningane av flaumstorleik og stormflo er basert på historiske data. Klimaframskrivingar er basert på resultat frå modeller for dagens og framtidas klima, som gir forventa endring i til dømes 200-årsflaum i år 2100. Alle utrekningar er utført med utgangspunkt i det beste av data pr. dag dato. NVE har for 115 nedbørfelt fordelt over heile landet, estimert forventa endring i 200- og 1000- årsflaum fram mot slutten av dette år hundre. Utrekningane4 er basert på fleire tilgjengelige klimaframskrivingar, kalibrerte hydrologiske modeller og flaumfrekvensanalysar. Utrekna endring i 200-årsflaum er prosentvis endring mellom 1961-1990 og 2071-2100. Den fullstendige analysa inneheldt 8000 scenario for kvart nedbørfelt, kor medianverdien av alle resultata er presentert klimaendring. Medianverdi er den midtarste verdien i ei talrekke. Generelt er det forventa at ekstremnedbør og regnflaumar kommer til å auke i hele landet, mens snøsmelteflaumar i dei større vassdraga vil minske. Resultatet av dette er auka flaumstørrelsar i alle vassdrag på Vestlandet, langs kysten og i små bratte vassdrag i heile landet. Også sideelver i små, bratte nedbørfelt vil få auka flaumstørrelsar, sjølv om flaumfaren i hovudelva reduserast. I store vassdrag på Austlandet, i innlandet i Midt-Noreg, i Troms og Finnmark forventas ein reduksjon eller lita endring. I sistnemnte gruppe vil difor eksisterande flaumsonekart gi eit tilfredsstellande grunnlag for vurdering av flaumfaren, også i forhold til framtidige flaumar. Dette gjelder likevel ikkje i munningsområda, fordi havnivåstigning og aukt aktivitet i stormflo vil medføre forhøgde vasstander. Effektar av klimaendringar på flaum er kategorisert i tre inndelingar: ingen endring, 20 % auking og 40 % auking. Kva kategori ein elvestrekning tilhørar er avhengig av kor i Noreg ein oppheld seg, nedbørfeltets areal og høgdefordelinga i nedbørfeltet. NVE vil tilpasse flaumsonekarta til eit endra klima, der det er nødvendig etter kvart som gode nok data og metodar føreligg. Dette inngår som ein del av NVE sitt ajourføring av flaumsonekart.
5
6
Figur 1-2: Endring i vassføring som følgje av klimaendringar. Resultatet er basert på framtidige klimascenario, regionale analyser og HBV-modellar i uregulerte nedbørfelt. Som det framkjem av Figur 1-2, syner klimaframskrivingane ein 20 prosent auke i framtidige flaumvassføringar. Utrekningane for nabofeltet Viksvatn (83.2), som har ganske like felteigenskapar (feltareal, høgdefordeling og effektiv sjøprosent), syner ei auke på 48 prosent. Andre nedbørfelt i området syner auke på 38 prosent (Bøyumselv), 35 prosent (Gloppenelv v/Teita bur), 25 prosent (Nautsundvatn) og 24 prosent Hovefoss (84.11 – oppstrøms til flaumsonekartet for Naustdal). Resultata tyder på at endringane kan bli større enn 20 prosent, men då hovudsakleg i sidevassdrag med små og bratte nedbørfelt. I flaumsonekarta er det valt at klimaframskrivingane for Førde vil gi 20 prosent auke i Jølstra og 40 prosent auke i Anga. Bakgrunnen for dette er at det er fleire store magasin i nedbørsfeltet til Jølstra, som vil bidra til å dempe flaumtoppane. I tillegg forventar ein 40 prosent auke i alle sidevassdrag som er mindre enn 100 km2, og at store flaumar i Anga og Jølstra også i framtida ikkje vil kulminera samtidig. For Anga vil 40 prosent auke i dagens 200-årsflaum tilseie, at ein 200- årsflaum i år 2100 vil tilsvare ein flaum med større gjentaksintervall enn 1000 år i dag. Tilsvarande vil dagens 1000-årsflaum i Jølstra være ein 200-årsflaum i Jølstra i år 2100.
1.4 Prosjektgjennomføring Prosjektet er gjennomført under leiing av NVE med Førde kommune som bidragsytar og diskusjonspart. Utkast til reviderte flaumsonekart er presentert for kommunen ved fleire anledningar for innspel og vurdering av flaumutstrekning.
7 2 Metode og databehov Ved detaljkartlegging av flaumsoner nyttes detaljerte terrengdata, flaumutrekningar og tverrprofil, som beskriv ein forenkla geometri av elva, som grunnlagsdata. Data for vassføring, elvelaupets eigenskapar og terrengmodellen nyttas i ein hydraulisk modell, som reknar ut flaumflater for kvar vassføring. Kalibreiring av modellen gjeres med utgangspunkt i samanhøyrande verdiar av vasstand og vassføring frå historiske flaumar. Resultatet i form av flaumsonekart syner per definisjon overfløymd areal ved eit gitt gjentaksintervall. I ein flaumutrekning for flaumsonekartlegging reknas aktuelle vassføringar for flaumar med 10-, 20-, 50-, 100-, 200-, 500- og 1000-års gjentaksintervall. I tillegg reknas middelflaum og normalvassføring basert på avrenningskart for Noreg, med data frå 1961-1990. Der elvene har utløp i sjø, er ekstremvasstanden i havet for same gjentaksintervall som flaumen, gjerne høgare enn vasstanden i elva. For at karta skal vise den høgaste vasstanden for eit gitt gjentaksintervall, uavhengig av om den skuldast flaum eller stormflo, nyttas den høyste vasstanden for høvesvis flaum og ekstremvasstand sjø når flaumsona teiknast på karta.
2.1 Hydrologiske data Under følgjer eit utdrag frå flaumutrekninga for Førde, Flomberegning for Jølstra 6-2000.5 Utrekninga er komplettert med forlenga dataseriar6, samt utrekning av 1000-årsflaum og normalvassføring7. 2.1.1 Nedbørsfeltet Jølstravassdraget er lokalisert mellom Nordfjord og Sognefjorden, og har utløp i Førdefjorden. Ved utløpet i fjorden, har Jølstra eit nedbørfelt på 717 km2 og ei elvelengde på 58,4 km. I aust har vassdraget utspring i Grovabreen og dei sørlige deler av Jostedalsbreen. Det er store høgdeforskjellar i vassdraget, sjå Figur 2-1. Høgaste punkt i vassdraget er eit punkt på Jostedalsbreen med 1648 moh.
Figur 2-1: Hypsografisk kurve for Jølstravassdraget. Areal 717 km2. Nedbørfeltet til Jølstra ligger i eit svært nedbørrikt område, der nedbøren kan ha store lokale variasjonar. Spesielt dersom intensiv nedbør, nysnø i fjellet og mildvêr inntreff samtidig, kan avrenninga bli stor. I utrekningane er flaum i Anga og Jølstra handsama som to statistisk uavhengige hendingar, slik at kulminasjonsvassføringa for eit gitt gjentaksintervall ikkje kan modelleras for begge elvene samstundes. Det er eit reguleringsmagasin i vassdraget, Jølstervatn, med eit magasinvolum på nærmare 50 mill. m3. Reguleringa i Jølstervatn virkar flaumdempande, i tillegg til at vatna i vassdraget gir naturlig flaumdemping. Spesielt Jølstervatn dempar og regulerer vassføringa i stor grad. Ut av Jølstervatn renn elva Jølstra. Oppstrøms Førde sentrum har denne elva samløp med to større elver, Hulda frå 8 Holsavassdraget har tilløp ved Mo, og lenger ned ved Hafstad har Anga tilløp frå Angedalen. Vassføringa frå Holsavassdraget blir naturlig regulert, idet vassdraget drenerer gjennom dei to lågareliggande vassdraga Åsvatn og Movatn. Elva Anga har lite sjøareal og har rask respons i flaumsituasjonar. Vidare renner Jølstra gjennom Førde sentrum og ut i Førdefjorden. Like oppstrøms utløpet har Jølstra samløp med Hallbrendselva, som lokalt omtales som Sagelva nedanfor Hallbrendsfossen.
2.1.2 Hydrologisk datagrunnlag Målestasjonen Brulandsfoss i Jølstra oppstrøms samløpet med Anga syner totalavløpet frå 80 % av vassdraget, og er ein viktig målestasjon i flaumutrekninga. Målestasjonen har seks år med observerte data. Dette er for få år til at serien kan brukas i flaumfrekvensanalyse. Det er difor konstruert ein forlenga serie for Brulandsfoss via regresjonsanalyse mot målestasjonane Jølstervatn og Holsenvatn, som har ein felles målelengde på 30 år i perioden 1963-1998. Målestasjonen Prestfossen gir bidraget frå Anga, og er også ein viktig målestasjon i analysa. Observasjonsserien ved Prestfossen er på 13 år. Observert middelflaum over disse åra er på 1189 l/s pr. km2, men serien inneheldt for få år til frekvensanalyse. Det er difor konstruert ein forlenga serie ved Prestfossen.
2.1.3 Samløpsproblematikk Sidevassdraga har små nedbørfelt og lite sjøareal, og flaumar i Anga og Sagelva kulminerer difor stort sett tidligare enn i Jølstra, men likevel normalt innanfor same døgn. Ved same flaumepisode er det ikkje gitt at gjentaksintervallet for flaumen i sideelva er det same som for hovudelva. Nedstraums samløpet vil vassføringa i hovudelva avhenge både av vassføringa i sideelva og hovudelva. Estimert samanheng mellom kulminasjonsvassføringane i Anga og Sagelva er funne, ved å samanlikna målingar frå den nedlagte målestasjonen i Anga med målestasjonen i Jølstra for tilsvarande periode. Samanlikninga syner at det ofte er stor vassføring i Anga og/eller Sagelva, utan at det er tilsvarande flaum i Jølstra. Flaum i Anga og flaum i Jølstra er difor handsama som to statistisk uavhengige hendingar. Karta syner maksimal flaumutbreiinga ved kulminasjon for begge elvene. Dette er gjort ved å modellera kulminasjonsvassføringa for kvar elv separat, med tilhørande vassføring i det andre vassdraget. Resultatet er satt saman slik at maksimum av begge hendingane presenteras som ei og same flaumflate. I samløpet mellom Jølstra og Sagelva, er tilsvarande utrekningar i utgangspunktet meir kompliserte, fordi det ikkje finnes observasjonar av vassføring i Sagelva. Utrekningane er løyst på følgjande måte: I samløpet mellom Anga og Jølstra er andelen i Jølstra av vassføringa i Jølstra ved same gjentaksintervall som kulminasjonsvassføringa i Anga. Same prosentdel antas det også i Jølstra nedstrøms Sagelva.
2.1.4 Flaumutrekning Flaumutrekningane for flaumsonekartlegginga i år 2000 blei utført frå utløpet i Førdefjorden opp til Brulandsfoss i Jølstra og Prestfossen i Anga5. I forbindelse med revisjon av flaumsonekartlegginga6 er flaumutrekningane kontrollert for 10 år med nye data for målestasjonane i Jølstra. Flaumutrekningane er også komplettert7 med utrekning av 1000-årsflaum og normalvassføring. Målestasjonane for Sagelva og Anga er nedlagt og det føreligg difor ikkje nye data. Resultatet av kontrollen syner at nye data ikkje påverke resultatet av flaumutrekninga frå år 2000.
9 Flaumutrekninga er basert på flaumfrekvensanalyse av vassføringsobservasjonar frå målestasjonane Jølstervatn, Holsenvatn, Brulandsfoss og Prestfossen i Jølstravassdraget. Resultatet av utrekningane blei:
Tabell 2-1: Flaumvassføringar ved ulike punkt i Jølstravassdraget, kulminasjonsvassføring i m3/s.
Utrekningspunkt Feltareal, Qmom QM Q5 Q10 Q20 Q50 Q100 Q200 Q500 Q1000 2 km / Qmid Jølstra ved Bruland 573 1.1 189 226 251 273 298 318 336 359 376 Jølstra oppstrøms samløpet med Anga 580 1.1 191 229 254 276 302 322 340 363 381 Anga ved Prestfossen 92 1.6 131 160 185 210 242 266 290 323 348 Anga oppstrøms samløpet med Jølstra 95 1.6 135 166 191 217 249 275 300 333 360 Jølstra nedstrøms samløpet med Anga 675 1.1 256 307 340 370 405 431 456 487 511 Jølstra oppstrøms samløpet med Sagelva 677 1.1 257 307 341 371 406 433 457 488 512 Sagelva 35 1.1 35 43 50 57 65 72 78 87 94 Jølstra nedstrøms samløpet med Sagelva 712 1.1 270 323 359 390 427 455 481 513 539 Jølstra ved utløpet i fjorden 717 1.1 272 326 361 393 430 458 484 517 542
Sideelvene Anga og Sagelva kulminerer i forkant av kulminasjonen i hovudelva Jølstra. Dette har tyding for utrekning av flaumvassføringar i hovudelva nedstrøms tilløp frå sideelvene. Utrekning av vassføringa i dei forskjellige sideelvene ved kulminasjon i hovudvassdraget er presentert i Tabell 2-2.
Tabell 2-2: Samanhøyrande verdiar for vassføring i hovudelva ved kulminasjon i sideelvene og omvendt i m3/s. (QT) angir kva av vassføringsverdiane i tabellen som tilsvara gjentaksintervallet øvst i kolonnane.
Utrekningspunkt QM Q5 Q10 Q20 Q50 Q100 Q200 Q500 Q1000 Anga (QT) 135 166 191 217 249 275 300 333 360 Jølstra nedstrøms samløpet med Anga 186 228 263 298 343 377 412 458 495 Jølstra oppstrøms samløpet med Anga 51 62 72 81 94 103 112 125 135
Sagelva (QT) 35 43 50 57 65 72 78 87 94 Jølstra nedstrøms samløpet med Sagelva 196 240 278 315 362 398 434 483 522 Jølstra oppstrøms samløpet med Sagelva 161 197 228 258 297 326 356 396 428
Jølstra oppstrøms samløpet med Anga (QT) 191 229 254 276 302 322 340 363 381 Jølstra nedstrøms samløpet med Anga (QT) 256 307 340 370 405 431 456 487 511 Anga 65 78 86 94 103 109 116 124 130
Jølstra oppstrøms samløpet med Sagelva (QT) 257 307 341 371 406 433 457 488 512 Jølstra nedstrøms samløpet med Sagelva (QT) 270 323 359 390 427 455 481 513 539 Sagelva 13 16 18 19 21 22 24 25 26
10 Tabell 2-3 syner normalvassføringa, QN, ved dei forskjellige punkta i vassdraget. Normalvassføring er definert som gjennomsnittleg vassføring i perioden 1961-1990. Den er henta frå NVE sitt avrenningskart for Noreg 1961-1990.
Tabell 2-3: Normalvassføring 1961-1990.
Feltareal QN km2 m3/s
Jølstra ved Bruland 573 42.2 Jølstra oppstrøms samløpet med Anga 580 42.4 Anga ved Prestfossen 92 7.4 Anga oppstrøms samløpet med Jølstra 95 7.6 Jølstra nedstrøms samløpet med Anga 675 50.0 Jølstra oppstrøms samløpet med Sagelva 677 50.2 Sagelva 35 2.4 Jølstra nedstrøms samløpet med Sagelva 712 52.6 Jølstra ved utløpet i fjorden 717 52.9
2.1.5 Verknadar av klimaendringar Klimaframskrivingane for delprosjekt Førde vil gi 20 prosent auke i Jølstra og 40 prosent auke i Anga for ein 200-årsflaum, jf. kapittel 1.3.
2.1.6 Kalibreiringsdata Modellen er kalibrert mot ein flaum mindre enn middelflaum i vassdraget den 2.november 1999. Vassføringa blei målt med flygel av NVE.
Tabell 2-4: Oversikt over målte vassføringar under flaumen i 1999. Vassføring m3/s Jølstra ved Bruland 137 Jølstra før samløpet med Anga 139 Anga ved Prestfossen 38 Anga før samløpet med Jølstra (målt) 38 Jølstra nedstraums samløpet med Anga (målt) 177 Jølstra før samløpet med Sagelva 177 I Sagelva (anslått) 10 Jølstra nedstraums tilløpet frå Sagelva 187 Jølstra ved utløpet i fjorden 187
Samstundes som vassføringa ble målt under 1999-flaumen, vart vasstanden avmerka i fleire tverrprofil langs dei to elvane8. Desse vasstandane vart seinare nivellert inn i høve til NN54, sjå Tabell 3-1 i avsnitt 3.2. 2.1.7 Observerte flaumar Vassføringa 14.nov 2005 er estimert ved å skalere spesifikt avløp frå målestasjon 84.21.00 Brulandsfoss ned. Bilda er vurderte ut frå lysforholda til å være tatt i tidsrommet 11.00-16.00, sjå Figur 2-2 til Figur 2-4. Spesifikk avløp ved målestasjonen aukar frå 400 til 450 l*km2/s i dette tidsrommet, som tilsvarar ei vassføring på 286 m3/s til 322 m3/s. Dette tilsvarar nivået for ein middelflaum opp til ein 5-årsflaum. Ved tilsvarande utrekning finn ein at vassføringa 12.jan 2005 var på 129 m3/s, som tilsvarar nivå for godt under middelflaum, sjå Figur 2-5.
11
Figur 2-2: Panoramabilete som illustrerer overfløymingane ved ein middelflaum. Bilete er tatt 14.nov 2005. Foto: NVE.
Figur 2-3: Panoramabilete som illustrerer overfløymingane ved ein middelflaum. Bilete er tatt 14.nov 2005. Foto: NVE.
Figur 2-4: Hafstad gangbru ved ein middelflaum. Bilete er tatt 14.nov 2005. Foto: NVE.
12
Figur 2-5: Bilete som er tatt 12.januar 2005 kl12:00 frå NVE RV sitt lokale. Flaumen var på 129 m3/s, som tilsvarar nivå for godt under middelflaum. 2.2 Topografiske data Alle topografiske data er oppgitt i NN1954. 2.2.1 Tverrprofil I 1998 blei det målt opp 20 tverrprofil, samt alle bruer i Jølstra, av Fjellanger Widerøe AS. Tverrprofila er ikkje forlenga ut over elveslettene, då dette blir modellert i Mike21. I sideelva Anga blei 6 tverrprofil målt opp av NVE Region Vest i 1996. Oppstrøms Prestfossen er det tatt ut 13 tverrprofil frå ein digital terrengmodell, som er basert på laserdata. 2.2.2 Terrengmodell Det aktuelle området blei laserskanna hausten 2010. Høgdedata frå laserskanninga er nytta til å generera ein terrengmodell i GIS, som dannar grunnlag for flaumsonekarta.
2.3 Ekstremvasstander sjø Elver som munnar ut i sjøen påverkas i nedre del av elva av vasstanden i sjøen. Det finnes 23 primærhamner i Noreg i dag, der det gjeres kontinuerlige registreringar av vasstanden. I tillegg fins det ei rekke sekundærhamner kor det er gjort kortare måleseriar. For disse sekundærhamnene er det utrekna ein høgdekorreksjonsfaktor i forhold til ei fastsatt primærhamn. Det vil si at ”høgaste observerte vasstand” er einast observert ved primærhamna. For sekundærhamnene er denne verdien utrekna ved hjelp av høgdekorreksjonsfaktoren. Ekstremvasstandar sjø er henta frå Statens Kartverk sjø sin kartportal SeHavnivå.no9.
13 Nedre grensevilkår i modellen er 1-års stormflo, som ligg på kote 1.18 (NN 1954). Høgder for stormflo er vist i Tabell 2-5 nedanfor. På flaumsonekartet blir einast den høgaste vasstanden av stormflo og flaum for eit gitt gjentaksintervall presentert.
Tabell 2-5: Oversikt over utrekna stormflo for Førde. Det er nyttas ein høgdekorrelasjonsfaktor på 0,93 mot nærmaste primærhamn. Kjelde: Sehavnivå.no
Gjentaksintervall 1 års 5 års 10 års 20 års 50 års 100 års 200 års 500 års 1000 års Høgde 1.18 1.35 1.41 1.46 1.52 1.57 1.61 1.66 1.70
Modellering av eit framtidig klima, syner at ein må forventa ei auke i nivå for stormflo på 5 cm og 10 cm for høvesvis år 2050 og år 2100, som følgje av auka stormaktivitet. I år 2100 vil havnivået være høgare som følgje av havnivåstigning, som er ein konsekvens av klimaendingar. Ifølgje DSB sin rapport Estimater av framtidig havnivåstigning i norske kystkommuner10 frå år 2009, er det også venta ei auke i havnivået korrigert for landhevinga på 19 cm (-8 til +14 cm) fram mot år 2050 og 66 cm (-20 til +35 cm) fram mot år 2100. Klimaframskrivingar for Førde i år 2100, må difor ta omsyn til at havnivået i framtida er høgare enn i dag. Dagens 200-årsstormflo på 1.61 m, er difor på 1.61 m + 0.66 m + 0.1 m = 2.37 m i år 2100. Flaumsonekarta tar ikkje omsyn til bølgjeoppskyljing.
14 3 Hydrauliske utrekningar Revisjonen av flaumsonekartet for delprosjekt Førde er utført med MikeFlood (2014), som er utviklet av Danish Hydraulic Institute (DHI). Modellen koplar Mike11, som er ein 1-dimensjonal (1D) hydraulisk modell for elvelaupet saman med Mike21, som er ein 2-dimensjonal (2D) modell for flaumslettene. Mike11 reknar gjennomsnittlige vasstandar og vasshastigheiter i elva basert på ein forenkla geometri av elva basert på tverrprofil. Modellen gir ei full dynamisk løysing på Saint Venant sine likningar. Løysningsalgoritmen tilpassar seg automatisk til underkritisk og overkritisk strøyming. Alle hydrauliske konstruksjonar modelleras i Mike11. Mike21 deler vassgeometrien inn i utrekningselement og løyser likningane for vasshastigheit, trykk og turbulens for kvart element ved hjelp av Navier-Stokes likningar. For inngåande detaljer rundt modelleringsverktøyet som er nytta, vises det til Dokumentasjon av vasslinjeutrekningar11 og dokumentasjon12,13 frå DHI . Løysninga gir vasshastigheiter og vassdjup på flaumsletta, utan at ein må ha ein detaljert terrengmodell for elvelaupet.
3.1 Kalibreiring Mike11 modellen for elvelaupet er kalibrert for flaumen i 1999 og resultata frå utrekningane i 2014 er samanlikna med resultata frå 2000, sjå Tabell 3-1 under. Det største avviket i 2014-utrekningane var på 22 cm, mens avviket i Hec-Ras modellen frå år 2000 einast var på 8 cm. Resultatet syner at Mike11 reknar for høge vasshøgder i nedre del av Jølstra og for låge vasshøgder i Anga, mens Hec-Ras modellen har litt betre tilpassing. Avviket for begge modellane er innanfor det som er akseptabelt. Flaumen i 1999 kulminerte under nivå for ein middelflaum og er difor ikkje representativ for flaumar med store gjentaksintervall. Vidare tar MikeFlood, i motsetnad til Hec- Ras, også omsyn til strøyming på flaumslettene og har difor betre føresetnader for å rekne flaumar med større gjentaksintervall riktig.
Tabell 3-1: Oversikt over observerte og utrekna vasstander for 1999-flaumen, oppgitt i NN1954 høgdesystem. Flaumen var i underkant av ein middelflaum. 2014 2000 Mike 11 Tverrprofil: Målt vasstand [m]: Mike 11 [m]: forskjell Hec-Ras [m]: Hec-Ras forskjell 0 0.22 0.22 0.00 0.20 0.02 3 0.51 0.58 -0.07 0.49 0.02 5 0.78 0.83 -0.05 0.70 0.08 8 1.2 1.28 -0.08 1.24 -0.04 9 1.33 1.39 -0.06 1.36 -0.03 12 2.56 2.69 -0.13 2.53 0.03 13 2.73 2.84 -0.11 2.77 -0.04 15 5.01 5.08 -0.07 5.03 -0.02 18 7.57 7.48 0.09 7.50 0.07 19 7.82 7.88 -0.06 7.86 -0.04 20 2.03 2.00 0.03 2.02 0.01 22 2.49 2.27 0.22 2.43 0.06 24 3.12 3.09 0.03 3.15 -0.03
15 Lengdeprofila for Anga og Jølstra er plotta mot observerte vasstandar for flaumen i 1999, sjå Figur 3-1 og Figur 3-2 under. Ein kan sjå at det er større avvik mellom observert og modellert vasslinje i Anga enn i Jølstra . Noe av årsaken til dette er trulig at Anga har større fall enn Jølstra, og dermed vil avviket ved ein liten forskyving i lengderetninga av observert vasstand gi større utslag i høgde.
Figur 3-1: Lengdeprofil for nedre del av Anga med observerte vasstandar. Den stipla linja representerer det brukaren legg inn som «Marker 1» i tverrprofila, mens heiltrekt linje representerer «Marker 3». Ved utarbeiding av modellen skal markørane representera høvesvis venstre og høgre elvebredd.
Figur 3-2: Lengdeprofil for Jølstra med observerte vasstandar. 3.2 Grensevilkår Delprosjekt Førde har 1-års stormflo som nedre grensevilkår og vassføring i tilløpselvene som øvre grensevilkår.
16 3.3 Resultat
Det er utført vasslinjeutrekningar for normalvassføringa (QN) i tillegg til flaum med gjentaksintervall på 10-, 20-, 50-, 100-, 200-, 500- og 1000 år. For delprosjekt Førde synar klimaframskrivingar at ein får 20 % auke for Jølstra og 40 % auke i 200 årsflaum for Anga. Sagelva og nedbørsfelt mindre enn 100 km2 får også 40 % auke i 200-årsflaumen fram mot år 2100. 3.3.1 Spesielt om bruer Vasshøgder lågare enn brubjelken reknas med Energilikninga i Mike11. Dersom vasshøgda kjem høgare enn ein brukardefinert høgde, reknas kapasiteten som eit overløp (Mike11 Weir). Dersom vatnet kjem i kontakt med brubjelken, vil den hydrauliske kapasiteten til brua reduseras, som følgje av auka friksjon mot undersida av brua. I ei naturlig elv vil ein også kunne få redusert hydraulisk kapasitet, som følgje av at drivgods setter seg fast i brua og dermed reduseras den hydrauliske kapasiteten ytterligare. Alle bruene i Jølstra er lagt inn i modellen på den kartlagde strekninga. Frå Figur 3-1 og Figur 3-2 over, samt Tabell 3-2 under, ser ein at vasslinja ikkje får nemneverdig oppstuving ved bruer. Dei bruene som gir mest oppstuving er Viabrua og Storehagen bru. Det gjerast oppmerksam på at bruene er modellert statisk, slik at modellen ikkje tar omsyn til at bruene i ein flaumsituasjon vil kunna øydeleggas eller tilstoppas.
Tabell 3-2: Oversikt over endring [m] i vasslinje frå oppstrøms til nedstrøms profil ved konstruksjonar.
Endring i vasslinje frå oppstrøms til nedstrøms for ulike Avstand frå konstruksjonar [m] Elv oppstrøms ende Namn Q20 Q200 Q1000 Klima Jølstra 1216 Viabrua 0.16 0.25 0.26 0.27 Jølstra 3140 Hafstad gangbru 0.08 0.06 0.07 0.09 Jølstra 3600 Lange bru 0.05 0.06 0.06 0.06 Jølstra 3990 Storehagen bru 0.07 0.15 0.29 0.30 Anga 946 Slåttereina gangbru - - - - Anga 1200 Prestfossen bru - - - -
3.3.2 Spesielt om Angedalen oppstrøms Prestfossen Tverrprofila for Anga oppstrøms Prestfossen er henta frå terrengmodellen og har difor ikkje same nøyaktigheit som dei oppmålte. Terrengmodellen basert på laserdata frå Geovekst. Høgder i vassdekt areal lar seg ikkje måle med denne metoda og elvebotnen er difor ikkje er representert i datasettet.
3.4 Sensitivitetsanalyse Med utgangspunkt i den kalibrerte modellen og 200-årsflaum, er det utført ei sensitivitetsanalyse ved å auke høvesvis vassføringa og ruheita i Mike11. Det er tatt utgangspunkt i Chow14 sin referansetabell over Manning’s n-verdiar for naturlige elver, med bredde mindre enn 30 m. Ein har nytta tabellen for å finne ei matematisk samanheng, mellom det som Chow omtaler som normal ruheit og maksimal ruheit. Dette er så nytta for å auka den kalibrerte ruheita til det Chow omtalar som maksimalverdien. Responsen i modellen er omlag 40 cm høgare vasslinje i Jølstra og om lag 20 cm høgare vasslinje i Anga. Tilsvarande analyse for vassføringa blei utført ved å auke vassføringa med 20 %. Resultatet frå denne analysa er tilsvarande som for ruheita. Ut frå dette kan ein konkludere med at modellen er følsam for både ruheit og vassføring.
17 3.5 Ekstremvassanalyse I periodar med lågt lufttrykk og kraftig vind frå ei retning, kan vann bli stua opp inne ved kysten og føre til at vasstanden blir høgare enn normalt. Dersom dette fell saman med ein springperiode, kallas det stormflo og vasstanden kan bli ekstra høg. I modellen reknas vasstandane i utløpsområda, under føresetnad om at ein har 1-års stormflo samstundes med flaum med høvesvis 10-, 20-, 50-, 100-, 200-, 500- eller 1000-års gjentaksintervall. Føresetnaden for denne framgangsmetoden er at stormflo og flaum med store gjentaksintervall er uavhengige hendingar, sånn at sannsynsheita for at begge hendingane inntreff samstundes er svært liten. 1-års stormflo er likevel nytta som grensevilkår i utrekningane, då ein antar at flaum i elv er kopla mot same verfenomen som lågtrykk og pålandsvind. Når karta utarbeidas presenteras den høgste vasstanden for kvart gjentaksintervall, uavhengig av om det skyldas flaum eller stormflo, sjå Figur 3-4.
Figur 3-3: I flaumsonekarta presenteras den hendinga som gir høgaste vasstand for ein flaum med eit gitt gjentaksintervall, uavhengig av om vasstanden skyldas flaum i elva eller stormflo i sjø. 3.6 Vasshastigheter Den største skilnaden mellom ein 1D- og ein 2D-modell er at 2D-modellar reknar fordelte vasshastigheter og vasshøgder, mens 1D-modellar reknar ein gjennomsnittleg hastighet og høgde for heile tverrprofilet. Sidan Mike Flood er ein modell som koplar ein 1D- og ein 2D-modell, vil resultatet vera samansatt av båe resultattypane. Elveløpet er det enklast og mest hensiktsmessig å modellere med 1D-modellen. Ulempa med å modellera elveløpet med 1D, er at ein får gjennomsnittlige verdiar for vasshastigheiter i elveløpet. Difor er ikkje resultata for vasshastigheiter i elveløpet like nøyaktige med tanke på hastighet, som 2D-modellen for elvesletta.
18 Maksimale vasshastigheitene på flaumslettene er omlag 1.6 m/s for ein 20-årsflaum, 1.9 m/s for ein 200-årsflaum og 2.6 m/s for ein 1000-årsflaum. Generelt finn ein dei største vasshastigheitene i elveløpet og like ved elvebredda. Dersom ein ser bort frå elveløpet og områa ved elvebredda, finn ein for delprosjekt Førde dei største vasshastigheitene på flaumsletta like nedanfor Viabrua, på høgresida sett nedstraums. Også på venstresida sett nedstrøms, like ovanfor samløpet mellom Anga og Jølstra finner ein store vasshastigheiter. Vasshastigheiter på flaumslettene reknas med Mike21. Då 1D-modellen ikkje reknar romlig fordelte hastigheter, er ikkje resultatet frå 1D-modellen like nøyaktige som for elveslettene. Resultata frå 1D-modellen er likevel nytta ved utarbeiding av hastigheitskarta, for å få med overgangssona mellom flaumslette og elveløp. Vasshastigheiter i elveløpet eller som grensar mot elveløpet, har difor lågare nøyaktigheit enn vasshastigheiter på flaumslettene. Dei utrekna vasshastigheitene i elvelaupet er i hovudsak i storleiken 8 – 10 m/s for flaumar med 20-, 200- og 1000-års gjentaksintervall. Under er hastigheitskarta for 20-, 200- og 1000-årsflaum vist med eit standard topografisk bakgrunnskart frå 2009 frå Kartverket.
19 Flaumsonekart
Prosjekt: Førde
20-årsflaum
Teiknforklaring
Hastigheit (m/s) Analyseområde
0 - 0.5 Flaumutsatte bygningar
0.5 - 1 Lågpunkt - område som ikkje har direkte samband med elva (bak flaumverk, kulvert, osb.).Fare for 1 - 1.5 overfløyming må vurderast nærmare.
1.5 - 2.0 Elv, vatn og sjø 2.0 - 2.5
> 2.5
20 0 150300 m ¯
22.09.2014
21 Flaumsonekart
Prosjekt: Førde
200-årsflaum
Teiknforklaring
Hastigheit (m/s) Analyseområde 0 - 0.5 Flaumutsatte bygningar
0.5 - 1 Bygningar med fare for vatn i kjellaren 1 - 1.5 Lågpunkt - område som ikkje har direkte samband med elva (bak flaumverk, kulvert, osb.).Fare for 1.5 - 2.0 overfløyming må vurderast nærmare. 2.0 - 2.5 Elv, vatn og sjø
> 2.5
22 0 150300 m ¯
22.09.2014
23 Flaumsonekart
Prosjekt: Førde
1000-årsflaum
Teiknforklaring
Hastigheit (m/s) Analyseområde
Flaumutsatte bygningar 0 - 0.5 0.5 - 1 Lågpunkt - område som ikkje har direkte samband med elva (bak flaumverk, kulvert, osb.).Fare for 1 - 1.5 overfløyming må vurderast nærmare.
1.5 - 2.0 Elv, vatn og sjø 2.0 - 2.5
> 2.5
24 0 150300 m ¯
22.09.2014
25 3.7 Lågpunkt Nokre stader vil det vere areal som ligg lågare enn den utrekna flaumvasstanden, men utan direkte samband med elva. Dette kan vere område som ligg bak flaumverk, men òg lågpunkt som har samband via ein kulvert eller via grunnvatnet, sjå Figur 4-1.
Desse områda er teikna med eigen skravur av di dei har eit anna sannsyn for overfløyming og må handterast særskild. Spesielt utsett vil desse områda vere ved intenst lokalt regn, ved stor flaum i sidebekker eller ved tetting av kulvertar.
Figur 3-4: Prinsippskisse som syner definisjonen av lågpunkt og områder med fare for vatn i kjeller. 3.8 Resultat frå flaumsoneanalysa Utrekningane syner at Jølstra og Anga vil gå over sine breidder allereie ved ein middelflaum. Sjølv om skadeomfanget aukar med større gjentaksintervall, er mykje av skadepotensialet for eksisterande bygningsmasse tatt ut ved ein 200-årsflaum. Framskrivingar av klima synar at som følgje av eit endra klima i år 2100, vil dagens 1000-årsflaum i Jølstra tilsvara ein 200-årsflaum. Tilsvarande vil ein 200-årsflaum i år 2100, tilsvara dagens flaum med gjentaksintervall større enn 1000-år i Anga. 3.8.1 20-årsflaum Store delar av flaumslettene sør for Førde Sentralsjukehus vil være overfløymd, som følgje av at Jølstra renner ut på flaumsletta ved Viabrua. Vatnet vil fløyme over Førde Gjestehus og Camping, medan dei utfylte områda ved Kronborgvegen har tilstrekkelig høgde. Gården med adresse Vievegen 64 og 66 like nedanfor Viabrua, ligg også innanfor flaumsona. Langs Jølstra vil Hafstadvegen 21 til 25 i sentrum, i tillegg til næringsbygga ved Øyrane 5 og 7 ved utløpet, vil være flaumutsett.
I Anga vil bygningsmassen nærmast elva nedanfor Prestfossen bru, med unntak av Høgskulen i Sogn og Fjordane, ligge flaumutsett. Dette inkluderer delar av bygningsmassen til Førde Sentralsjukehus. Oppstraums Prestfossen er det få bygningar som er flaumutsett, sjå kart nedanfor. 3.8.2 200-årsflaum med klimaendringar i år 2100 Stort sett dei same områda som for 20-årsflaumen vil være utsett i Jølstra, men med noko større utbreiing. Førde Sentralsjukehus vil liggja i flaumsona og er mest utsett for flaum frå Anga.
26 I Anga er det i dag lite utsette verdiar oppstraums Prestfossen, men klimaframskrivingar synar at så godt som alle bustadane nærme elva på nordsida av Anga ved Slåttreina vil verte utsett ved ein 200-årsflaum i år 2100. Nedanfor Prestfossen vil bygga nærmast elva på både nord- og sørsida av elva være flaumutsett. I nedre delar av Jølstra og i Kanalen skyldas overfløymd areal i hovudsak stormflo. Der er det eit titals bygningar som ligge flaumutsett, i hovudsak lokalisert langs Jølstra nedstraums samløpet. 3.8.3 1000-årsflaum Flaumsona for 1000-årsflaum vil i hovudsak tilsvara 200-årsflaumen i eit endra klima i år 2100. Ved Anga vil så godt som alle bygningane nærme elva ved Slåttegrenda være flaumutsett. 3.8.4 Kartplott Flaumsonene presenterer dei høgaste vasstandane for eit gitt gjentaksintervall som skyldas flaum i elva. Flaumsonene er lage ved bruk av GIS (ArcGis). Vasstandane er representert ved vasstandskoter med stipla hjelpekoter for å sikre ei god interpolering mellom kotene. Resultatet er ei digital flaumsone som inneheld flater (polygon), med eigenskapar som fortel om eit areal er overfløymd eller ikkje. Dette inneber at såkalla lågpunkt, som er område som ikkje har direkte kontakt med elva, vert definert som overfløymd areal. Under er flaumsona for 20-, 200- og 1000-årsflaum vist med eit standard topografisk bakgrunnskart frå 2009 frå Kartverket.
27 Flaumsonekart
Prosjekt: Førde
20-årsflaum
2
Teiknforklaring
Flaumdjupne (m) Flaumvasstandskoter (NN54) < 0.5 Halvmeters flaumvasstandskoter (NN54)
0.5 - 1 Analyseområde 1 - 1.5 Flaumutsatte bygningar
1.5 - 2 Lågpunkt - område som ikkje har direkte samband med elva (bak flaumverk, kulvert, osb.).Fare for > 2 overfløyming må vurderast nærmare.
Elv, vatn og sjø
28 0 150300 m ¯
22 21 24 6 2 19 20
18 16 15 17
9 6 8 5 4
3
4
5
6
7
22.09.2014
29 Flaumsonekart
Prosjekt: Førde
200-årsflaum
2
Teiknforklaring
Flaumdjupne (m) Halvmeters flaumvasstandskoter (m.o.h NN54) < 0.5 Flaumvasstandskoter (m.o.h NN54)
0.5 - 1 Analyseområde 1 - 1.5 Flaumutsatte bygningar
1.5 - 2 Bygningar med fare for vatn i kjellaren
> 2 Lågpunkt - område som ikkje har direkte samband med elva (bak flaumverk, kulvert, osb.).Fare for overfløyming må vurderast nærmare. Elv, vatn og sjø
Overflømd areal ved 200-årsflaum i år 2100
Sone med fare for vatn i kjellaren - område som ligg mindre enn 2,5 m høgare enn flaumsona
30 0 150300 m ¯
22 23 24 21 25 20 19 18 16 17 14 11 9 6 7 8 5
4
4
3
5
6
7
22.09.2014
31 Flaumsonekart
Prosjekt: Førde
1000-årsflaum
3
2
Teiknforklaring
Flaumdjupne (m) Flaumvasstandskoter (NN54) < 0.5 Halvmeters flaumvasstandskoter (NN54)
0.5 - 1 Analyseområde 1 - 1.5 Flaumutsatte bygningar
1.5 - 2 Lågpunkt - område som ikkje har direkte samband med elva (bak flaumverk, kulvert, osb.).Fare for > 2 overfløyming må vurderast nærmare.
Elv, vatn og sjø
32 0 150300 m ¯
23 25 24
22 20 21
19 16 18 17 12 10
8
7
6
5
4
3
5
6
7
8
22.09.2014
33 3.9 Område med fare for vatn i kjellar Utanfor direkte flaumutsette område og lågpunkt, vil det òg vere naudsynt å ta omsyn til flaumfaren, då flaum ofte vil føre til høgna grunnvasstand innover elveslettene. Tilsvarande lågpunkt vert det ikkje utført kartlegging av grunntilhøva, men terreng som ligg mindre enn 2,5 m over flaumvasstand vert identifisert. Innafor denne sona vil det vere fare for at bygg med kjellar får overfløyming i denne som følgje av flaumen, sjå Figur 4-1. Uavhengig av flaumen kan høgna grunnvasstand føre til vatn i kjellarar. For å analysera dette krevst inngåande analysar av m.a. grunntilhøve. Det ligg utanfor flaumsonekartprosjektet si målsetjing å kartlegge sånne tilhøve.
3.10 Særskilt om flaumverk Det er ikkje flaumverk på det den kartlagde strekninga i Førde, men det er fleire erosjonssikringstiltak på den kartlagde strekninga, sjå kapittel 6.2.
3.11 Kartpresentasjon Frå og med år 2013 er det vedtatt at alle nye flaumsonekart einast skal leverast på digital form. Dette betyr at flaumsona, samt eventuelle vasshastigheiter, einast vil teiknas ut på kart med standardiserte bakgrunnar. Innsyn i karta vil ivaretakast gjennom NVE sin kartportal. 3.11.1 Korleis lese flaumsonekartet? Flaumsona syner utbreiinga av flaumen med ein fargeskala for vassdjup for den aktuelle flaumhendinga. I tillegg syner vasstandskoter vasstanden på flaumsletta, der kvar kote angir flaumvasstanden for eit gitt gjentaksintervall. Flaumvasstander kan lesas direkte ut frå kartet, men ved praktisk bruk tilrår NVE at ein tryggingsmargin leggas på vasstandane. Vasstandsgradienten mellom vasstandskotene vert vurdert til å variere lineært og kan difor finnes ved interpolasjon. Vasshastigheiter presenteras med størrelse, men ikkje retning. Flaumutsette områder presenteras med blå farge på karta. Flaumdjupne presenteras med ein blå fargeskala, der den mørkaste blåfargen tilseie den største flaumdjupna. Dette er nyttig informasjon i forhold til arealplanprosessar, fordi det indikerer kor store oppfyllingar som er nødvendig dersom flaumutsette områder skal kunne utnyttes til byggeformål. Vassdjup er også ein viktig parameter å vurdere, med tanke på kor farlig det vil være å opphelde seg i disse områda under ein flaumsituasjon. 3.11.2 Kartprodukt Sluttprodukta som er utarbeida er på digital form: Flaumsonene for 20-, 200- og 1000-årsflaumen, samt 200-årsflaumen ved eit endra klima i år 2100. Det er òg utarbeidd sone med fare for vatn i kjeller for 200-årsflaumen. Kartprodukta er koda i høvesvis til SOSI-standaren i UTM sone 32 og 33, i formata SOSI og Shape. Vasstandskoter med flaumvasstander for alle utreknande flaumar i UTM sone 32 og 33, i formata SOSI og shape. Rasterbaserte data for djupne og hastigheit i formatet ASCII. Sluttprodukta vil gjerast tilgjengelige både for innsyn i NVEs kartportal og for nedlasting frå NVE sine nettsider. Kartprodukta på andre formater vil kunne overleverast ved kontakt.
34 4 Usikkerheit
Som ved all utrekning av denne typen er det uvisse knytt til resultata, samt at faktorar nemnt nedanfor i delkapittel 6.1 – 6.2 vil påverke framtidige flaumhendingar. Modellane bygger på føresetnadar som ein meiner er realistiske at skal inntreffe i framtida. Disse føresetnadene er dei ein reknar som mest sannsynlig skal inntreffe ved ein framtidig flaumhending, men det er ikkje gitt at dette alltid stemmer. Det er uansett viktig å påpeke at flaumsonekarta er eit verktøy, som bygger på best tilgjengelige kunnskap og data frå fortida og nåtida, for slik å kunne føreseie korleis ein framtidig flaum mest sannsynlig vil opptre. Ut frå kalibreiringsresultatet og sensitivitetsanalyse, tilrår NVE at det nyttas ein tryggingsmargin på 30 cm ved praktisk bruk, jf. kapittel 6.
4.1 Flaumutrekning Det hydrologiske datagrunnlaget er henta frå målestasjonar der det er observert vasstand. Vassføringa finnes ved hjelp av ei kurve som syner samanhengen mellom vasstand og vassføring (vassføringskurve). Her ligger uvisse både i vasstandsavlesinga og i vassføringskurva. Uvissa i vassføringskurven aukar normalt ved aukande vassføring, då dei fleste vassføringskurver er ekstrapolert for å dekke sjeldne vassføringshendingar. Datagrunnlaget for flaumutrekning i Jølstra og Anga kan karakteriserast som godt. Frekvensanalysa er utført for målestasjonar i Jølstras nedbørsfelt og nærliggande felt. Det er knytt noko usikkerheit til lokale variasjonar i nedbør og manøvreringa av oppstrøms reguleringar i flaumsituasjonar. Det er alltid ein del usikkerheit forbinda med slike flaumutrekningar, jf. omtale av datagrunnlaget. Å kvantifisere usikkerheit i hydrologiske data er vanskelig, fordi det er mange faktorar som spelar inn når ein skal anslå usikkerheita i ekstreme vassføringsdata. Konklusjonen for denne utrekninga er at datagrunnlaget er bra, og at utrekninga ut frå dette kriteriet klassifiserast som klasse 1, på ein skala frå 1 til 3 kor 1 svarar til beste klasse. Usikkerheita i vassføringane utgjør anslagsvis 10 prosent av vassføringa ved eit gitt gjentaksintervall.
4.2 Hydrauliske utrekningar Modellen som reknar vasshøgder og vassflater er generert ut frå ein kopling mellom ein 1D- og ein 2D-modell. Kvaliteten på 1D-utrekningar avhenger av fleire faktorar kor disse er dei mest avgjerande: - kalibreiringa av vasslinjeutrekningsmodellen - nøyaktigheita til tverrprofila - erosjon og masseavlagring ved ein framtidig flaum Vasstand nær kompliserte geometriar som bruer og kulvertar, kan gi auke i lokal usikkerheit. Erosjon og masseavlagring ved ein framtidig flaum, representerar generelt eit usikkerheitmoment i karta. Spesielt ved store flaumar kan det førekomme endringar i elvelaupet. Det er viktig at tverrprofila skildrar geometrien i elva på ein god måte, det vil seie at det er målt opp tverrprofil der vasslinene merkbart vert brattare eller flatar ut. I tillegg bør det vere profil der elva vert breiare eller smalare, samt tverrprofil som skildrar djupne og breidde på dei stilleflytande områda. For delprosjekt Førde er profila vurdert som godt plasserte. Dei største usikkerheitene i 2D-utrekningar er generelt knytt til terrengmodellen og utrekningsnettet. For Førde er det nytta laserskanna høydedata. Terrengmodellen er interpolert over til eit utrekningsnett, der størrelsen på cellene i utrekningsnettet er justert ut frå hellinga til
35 terrengmodellen. Terrengdata nytta i dette prosjektet er det best tilgjengelige datamaterialet per dags dato.
Utrekningsnettet er skalert slik at det har ulik oppløysning i ulike områder. Dette gjør at ein i områder med vanskelige geometriar kan ha ein høgare oppløysning, og dermed oppnå nøyaktigare resultat enn om ein skulle nytta fast oppløysning på utrekningsnettet. Modellen er ikkje bygget for å modellere detaljert strøyming mellom bygg, da dette krevje svært høy oppløysning på utrekningsnettet og tilsvarande lenger utrekningstid.
4.3 Ekstremvasstand sjø Datasetta som ligger til grunn for analyser av ekstremvasstander i sjø, har ein annen fordeling enn det som ligg til grunn for vasslinja. Dette datasettet har mindre variasjonar, slik at usikkerheita bli mindre. Ein kan derfor sette tryggingsmargina lågare i områda der det er ekstremvasstand som følgje av stormflo som er dimensjonerande. I områder som grenser mot sjø bør ein ta omsyn til bølgjeoppskyljing.
36 5 Andre faremoment i området I flaumsonekartprosjektet vert andre faremoment i vassdraget òg vurdert, men desse vert ikkje teke direkte omsyn til i kartlegginga. Andre faremoment kan vere flaum i sideelvar/bekkar, isgang, massetransport, erosjon og låg kapasitet på kulvertar. Flaumsonekartprosjektet har ikkje som mål å kartleggje slik fare fullstendig, men presenterer kjente problem langs vassdraget som har verknad for dei flaumstorleikane som vert rekna ut i prosjektet.
5.1 Is og isgang Is/isgang kan ved ugunstige høve føre med seg ein del oppstuving i Anga.
5.2 Massetransport, erosjon og sikringstiltak NVE sin database over sikringstiltak, syner at det er mange erosjonssikringar i Anga og Jølstra spesielt, sjå Figur 6-1.
Figur 5-1: Kart over registrerte erosjonssikringar i NVE Atlas på den kartlagde strekninga den 25. juni 2014. Kjelde: NVE Atlas. 5.3 Andre farekart På www.skrednett.no finn ein opplysningar om ev. stein-, jord- og snøskred. Rasfare må, saman med flaumfare, takast omsyn til i byggje- og arealplanar. Ein gjennomgang av ev. faremoment bør inngå som ein del av kommunen sin risiko- og sårbarheitsanalyse (ROS).
37 6 Rettleiing for bruk
Stortinget har føresett at tryggingsbehovet langs vassdraga ikkje skal auke som følgje av ny utbygging. Difor bør ikkje flaumutsette område tas i bruk om det finst alternative areal.
Tryggleikskrav til byggverk i høve flaum er gjeve i Byggteknisk forskrift, TEK10, § 7-2. Krava er differensiert i forhold til type flaum og type bygg/infrastruktur. NVE sin retningslinje 2/2011 "Flaum- og skredfare i arealplanar"15 skildrar korleis tryggleikskrava i TEK 10 kan etterlevast i arealplanlegginga. Fortetting i allereie utbygde område skal heller ikkje tillatast, før tryggleiken er brakt opp på eit tilfredsstillande nivå i høve til TEK 10.
6.1 Arealplanlegging og byggjesaker - bruk av flaumsonekart I kommuneplansamanheng kan ein nytte flaumsonene direkte for å identifisere område som ikkje bør byggast, utan nærmare vurdering av faren og moglege tiltak. Flaumsonene skal settast av som omsynssone på plankartet, jf. Plan- og bygningslova (PBL) § 11-8. Ved detaljplanlegging og ved dele- og byggjesakshandsaming, må ein ta omsyn til at flaumsonekarta har avgrensa grannsemd. Primært må ein ta utgangspunkt i dei utrekna vasstandar og kontrollere terrenghøgda i felt mot desse. For å unngå flaumskade må dessutan dreneringa til eit bygg liggje slik, at avløpet også fungerer godt under flaum. Område som etter nærmare kontroll i felt er utsett for flaumfare, settast av som omsynssone på plankartet, jf. PBL § 12-6. Til omsynssone på arealplankart vert det gjeve føresegner, som avgrensar eller set vilkår for arealbruken, t.d. rekkefølgjekrav. Dette kan være at det ikkje vert gjeve løyve til etablering av ny busetnad som ligg lågare enn nivå for ein 200-årsflaum, med mindre det først vert utført tiltak som sikrar busetnaden mot flaum. Ein tryggleiksmargin bør leggast til ved praktisk bruk. NVE tilrår eit påslag med 0,3 m på dei utrekna vasstandane. Tryggleiksmarginen dekker opp uvisse i grunnlagsmateriale og utrekningar. Med grunnlag i flaumsonekarta, må det innarbeidas omsynssoner med føresegner, som ivaretar tilstrekkeleg tryggleik mot flaum når kommuneplanen for Førde kommune vert rullert.
6.2 Korleis forholda seg til vasshastigheiter? Hastigheitskartet er meint å væra til hjelp i arealplanlegging og beredskap, ved å identifisera område med fare for erosjon eller stor vasstransport ved flaum. Disse områda bør difor vias ekstra merksemd. Erosjonsfaren er avhengig av fleire faktorar enn einast vasshastigheita, der bl.a. vegetasjonstype, profilfasong, kornform og korngradering er viktige faktorar. Sjølve elvelaupet vil i nokon tilfelle kunne ha vesentlig høgare hastigheiter enn 2 m/s, utan at det medfører problem med erosjon. Tilsvarande vil det i områder med for eksempel fin silt/sand, der det til vanlig ikkje strøymer vatn, kunne oppstå erosjon allereie ved vasshastigheiter på 0.2 m/s ifølge Hjulstrøms diagram, sjå Figur 7-1. På flaumsletter bør ein generelt være oppmerksam på erosjon i områder med vasshastigheiter i størrelsesorden 2 m/s.
38
Figur 6-1: Hjulstrøms diagram16 for grense mellom erosjon og avleiring. På hastigheitskartet presenteras vasshastigheiters størrelse, men ikkje retning. For meir inngåande informasjon om erosjon, massetransport og dimensjonering av erosjonssikringstiltak, vises det til revidert utgåve av Vassdragshåndboka16.
6.3 Flaumvarsling og beredskap – bruk av flaumsonekart Eit flaumvarsel fortel kor stor vassføring som er venta, sett i høve til tidlegare flaumsituasjonar i vassdraget. Det er ikkje nødvendigvis eit varsel om skade. For å kunne varsle skadeflaum, må ein ha detaljert kunnskap til eit område. I dag vert flaumvarsla gjeve i form av ein firetrinns skala for aktsemdsnivå for alle fylka i heile landet. Aktsemdsnivå grønt (1) tilseie ingen spesiell fare. Aktsemdsnivå gult (2), oransje (3) og raudt (4) gir varsel om flaum og fortel kor stor flaumstorleik og skadeomfang som er venta. Ved kontakt med flaumvarslinga vil ein ofte kunne få meir detaljert informasjon. Varsel om naturfare vert lagt ut fortløpande på www.varsom.no. Flaumsonekart gir detaljkunnskap i form av utrekna vasstandar over ei lengre strekning ved flaum, og ein kan sjå kva område og kva typar verdiar som vert overfløymd. Ein har i tillegg til flaumsona definert flaumdjupne i ulike areal. Beredskapsmyndigheita bør innarbeide denne informasjonen i sine planar. Ved å lage kart tilsvarande dei som er vist i kapittel 3.8, kan ein finne kva bygningar som vert råka av dei ulike flaumane. Kopling mot adresseregister kan gi lister over eigedomar som vert råka. På dette grunnlaget vil dei beredskapsansvarlege betre kunne planleggje evakuering, omkøyringsvegar, bygging av vollar og andre krisetiltak. På grunn av uvisse både i flaumvarsel og flaumsonekarta, må ein legge på tryggleiksmarginar ved planlegging og gjennomføring av tiltak.
39 6.4 Korleis forholda seg til usikre moment på kartet? NVE lagar flaumsonekart med høgt presisjonsnivå som for mange formål skal kunne nyttast direkte. Det er likevel viktig å vere bevisst at flaumsonene si utbreiing vert utleia av attomliggjande datagrunnlag og analysar.
Spesielt i område nær flaumsonegrensa er det viktig at høgda på terrenget vert sjekka mot dei utrekna flaumvasstandane. På tross av god grannsemd på terrengmodellen, kan det vere område som på kartet er markert å liggje utanfor flaumsona, som ved detaljmåling i felt kan vise seg å liggje lågare enn det aktuelle flaumnivået. Tilsvarande kan det vere mindre område innanfor flaumområdet som ligg høgare enn den aktuelle flaumvasstanden. Ved detaljplanlegging og plassering av byggverk er det viktig å vere klar over dette. Ein måte å forholda seg til uvissa på, er å leggje tryggleiksmarginar til dei utrekna flaumvasstandane. Kor store desse skal vere vil avhenge av kva tiltak det er snakk om. For byggetiltak har vi i kapittel 6.1 lagt fram konkret forslag til påslag på vasstandane. I samband med beredskapssituasjonar, vil ofte uvissa i flaumvarsla langt overstige uvissa i vasslinene og flaumsonene. Det må difor gjerast påslag som tek omsyn til alle element. Geometrien i elvelaupet kan verte endra, spesielt som følgje av store flaumar eller ved menneskelege inngrep, slik at vasstandstilhøva vert endra. Tilsvarande kan terrenginngrep inne på elveslettene, så som oppfyllingar, føre til at terrengmodellen ikkje lenger er gyldig i alle område. Over tid kan det difor verte nødsamt å gjennomføre revisjon av utrekningane og produsere nye flaumsonekart. Så lenge karta vert sett på som den beste tilgjengelege informasjonen om flaumfare i eit område, føreset ein at dei vert lagt til grunn for arealbruk og flaumtiltak.
6.5 Generelt om gjentaksintervall og sannsyn Gjentaksintervall er det tal år som gjennomsnittleg går mellom kvar gong ein får ein like stor eller større flaum. Dette intervallet seier noko om kor sannsynleg det er å få ein flaum av ein viss storleik. Sannsynet for t.d. ein 50-årsflaum er 1/50, dvs. 2 % kvart einaste år. Om ein 50-årsflaum nettopp har vore i eit vassdrag vil det ikkje seie at det vil gå 50 år til neste gong dette nivået vert overskride. Den neste 50-årsflaumen kan kome allereie i inneverande år, om to, 50 eller kan hende først om 200 år. Det er viktig å vere klar over at sjansen for å få t.d. ein 50-årsflaum er like stor kvart år, men den er liten - berre 2 prosent. Eit aktuelt spørsmål ved planlegging av verksemd i område utsett for flaum er følgjande: Kva er akseptabelt sannsyn for flaumskade i høve til gjentaksintervall og levetid? Gjeve ein konstruksjon med forventa (økonomisk) levetid på 50 år som skal sikrast mot ein 100-årsflaum. I følgje Tabell 6-1 vil det vere 40 % sjanse for å få flaumskadar på konstruksjonen i løpet av ein 50-årsperiode. Tek ein utgangspunkt i eit "akseptabelt sannsyn for flaumskade" på t.d. 10 % i ein 50-årsperiode, syner tabellen at konstruksjonen må sikrast mot ein 500-årsflaum!
40 Tabell 6-1: Sannsyn for overskriding i % ut frå forventa økonomisk levetid og gjentaksintervall.
Periodelengde år (L) Gjentaksintervall (T) 10 50 100 200 500 1000 10 65 % 99 % 100 % 100 % 100 % 100 % 50 18 % 64 % 87 % 98 % 100 % 100 % 100 10 % 39 % 63 % 87 % 99 % 100 % 200 5 % 22 % 39 % 63 % 92 % 99 % 500 2 % 10 % 18 % 33 % 63 % 86 % 1000 1 % 5 % 10 % 18 % 39 % 63 %
41 7 Referansar
1 NOU (Norsk offentlig utredning) 1996: Tiltak mot flaum 2 Stortingsmelding 2011-2012: melding nr.15: Hvordan leve med farene– om flom og skred
3 Stortingsmelding 1996-1997: melding nr.42: Tiltak mot flaum 4 Hydrological projections for floods in Norway under a future climate (2011), NVE Report No. 5- 2011. 5 NVE Dokument (2000), Flaumsonekartprosjektet, Flaumutrekning for Jølstra, Turid-Anne Drageset. 6 NVE notat (09.11.2010), Flaumanalyse for Jølstra (084.Z), Lars-Evan Pettersson (P360 nr 200101067-1). 7 Komplettering av flaumutrekning for Jølstra (084.Z), Lars-Evan Petterson (P360 nr 201101889- 1). 8 Vasslinjeutrekning for Jølstra gjennom Førde sentrum, Øystein Nøtsund, 24.10.2000 (P360 nr 199904023-5).
9 SeHavnivå.no, Kartverkets ressursnettsted om havnivå og vannstand (5.mars 2014). 10 Havnivåstigning, Estimater av framtidig havnivåstigning i norske kystkommuner, Revidert utgave (2009). 11 Dokumentasjon av vasslinjeberegning. 12 DHI (2009). MIKE 21 Flow Model, Hydrodynamic Module, Scientific Documentation. 13 DHI (2009). MIKE 21 & MIKE 3 Flow Model FM, Hydrodynamic and Transport Module, Scientific Documentation.. 14 Chow, V.T., 1959, Open-channel hydraulics: New York, McGraw-Hill, 680 s. 15 Retningslinje nr 2-2011 "Flaum- og skredfare i arealplanar”, Revidert 22. mai 2014, NVE. 16 Fergus, T., Hoseth, K.A. & Sæterbø, E. 2010. Vassdragshåndboka. Tapir akademisk forlag. 428 s.
42 Flomsonekartrapportene gis ut fra 2012 i NVEs Rapportserie NVEs Flomsonekartserie opphørte etter 2011.
2000 2003 Nr 1 Ingebrigt Bævre: Delprosjekt Sunndalsøra Nr. 1 Ingebrigt Bævre, Jostein Svegården: Nr 2 Siri Stokseth: Delprosjekt Trysil Delprosjekt Korgen Nr 3 Kai Fjelstad: Delprosjekt Elverum Nr. 2 Siss-May Edvardsen: Delprosjekt Dale Nr 4 Øystein Nøtsund: Delprosjekt Førde Nr. 3 Siss-May Edvardsen: Delprosjekt Etne Nr 5 Øyvind Armand Høydal: Delprosjekt Otta Nr. 4 Siss-May Edvardsen: Delprosjekt Sogndal Nr 6 Øyvind Lier: Delprosjekt Rognan og Røkland Nr. 5 Siri Stokseth: Delprosjekt Søgne Nr. 6 Øyvind Høydal og Eli Øydvin: 2001 Delprosjekt Sandvika og Vøyenenga Nr. 7 Siri Stokseth og Jostein Svegården: Nr 1 Ingebrigt Bævre: Delprosjekt Støren Delprosjekt Hønefoss Nr 2 Anders J. Muldsvor: Delprosjekt Gaupne Nr. 8 Ingebrigt Bævre og Christine K. Larsen: Nr 3 Eli K. Øydvin: Delprosjekt Vågåmo Delprosjekt Røssvoll Nr 4 Eirik Traae: Delprosjekt Høyanger Nr. 9 Søren E. Kristensen: Delprosjekt Kongsvinger Nr 5 Ingebrigt Bævre: Delprosjekt Melhus Nr. 10 Paul Christen Røhr: Delprosjekt Alta og Eiby Nr 6 Ingebrigt Bævre: Delprosjekt Trondheim Nr 7 Siss-May Edvardsen: Delprosjekt Grodås 2004 Nr 8 Øyvind Høydal: Delprosjekt Rena Nr. 1 Beate Sæther, Christine Kielland Larsen: Nr 9 Ingjerd Haddeland: Delprosjekt Flisa Delprosjekt Verdalsøra Nr 10 Ingjerd Haddeland: Delprosjekt Kirkenær Nr. 2 Beate Sæther, Christine K. Larsen: Nr 11 Siri Stokseth: Delprosjekt Hauge Delprosjekt Hell Nr 12 Øyvind Lier: Delprosjekt Karlstad, Moen, Nr. 3 Siss-May Edvardsen, Christine Kielland Larsen Rundhaug og Øverbygd Delprosjekt Sande Nr. 4 Ingebrigt Bævre,Eli K. Øydvin: 2002 Delprosjekt Batnfjord Nr. 1 Øyvind Espeseth Lier: Delprosjekt Karasjok Nr. 5 Ingebrigt Bæ vre, Jostein Svegården: Delprosjekt Meldal Nr. 2 Siri Stokseth: Delprosjekt Tuven Nr. 6 Ahmed Naserzadeh, Christine Kielland Larsen: Nr. 3 Ingjerd Haddeland: Delprosjekt Liknes Delprosjekt Fetsund Nr. 4 Ahmed Reza Naserzadeh: Nr. 7 Siri Stokseth, Eli K. Øydvin: Delprosjekt Ålgård Delprosjekt Åkrestrømmen Nr. 8 Ingebrigt Bævre,Christine Kielland Larsen: Nr. 5 Ingebrigt Bævre: Delprosjekt Selbu Delprosjekt Misvær Nr. 6 Eirik Traae: Delprosjekt Dalen Nr. 9 Turid Bakken Pedersen,Christine K. Larsen: Nr. 7 Øyvind Espeseth Lier: Delprosjekt Storslett Delprosjekt Moi Nr. 8 Øyvind Espeseth Lier: Delprosjekt Skoltefossen Nr. 10 Siri Stokseth, Linmei Nie,Eli K. Øydvin: Nr. 9 Ahmed Reza Naserzadeh: Delprosjekt Koppang Delprosjekt Skien Nr. 10 Christine Kielland Larsen: Delprosjekt Nesbyen Nr. 11 Siri Stokseth, Eli K. Øydvin: Delprosjekt Mandal Nr. 11 Øyvind Høydal: Delprosjekt Selsmyrene Nr. 12 Siri Stokseth, Eli K. Øydvin: Nr. 12 Siss May Edvardsen: Delprosjekt Lærdal Delprosjekt Kongsberg Nr. 13 Søren Elkjær Kristensen: Delprosjekt Gjøvik Nr. 13 Siss-May Edvardsen, Eli K. Øydvin: Delprosjekt Myklemyr og Fossøy Nr. 14 Siss-May Edvardsen, Øystein Nøtsund, Jostein Svegården: Delprosjekt Ørsta Nr. 15 Ahmed Reza Naserzadeh, Christine Kielland Larsen: Delprosjekt Ringebu/Fåvang 2005 Nr. 8 Anders Bjordal, Christine K. Larsen: Delprosjekt Masi / Oasseprošeakta Máze Nr 1 Ingebrigt Bævre, Julio Pereira: Delprosjekt Kotsøy Nr. 9 Ingebrigt Bævre, Christine K. Larsen, Knut Aune Hoseth: Delprosjekt Bonakas, Nr 2 Siri Stokseth, Jostein Svegården: Seida og Polmak / Oasseprošeakta Bonjákas, Delprosjekt Drammen Sieiddá ja Buolbmát Nr. 3 Ahmed Naserzadeh, Julio Pereira: Nr. 10 Ingebrigt Bævre, Christine K. Larsen: Delprosjekt Hamar Delprosjekt Hattfjelldal Nr. 4 Ingebrigt Bævre og Christine K. Larsen: Nr. 11 Ingebrigt Bævre, Christine K. Larsen: Delprosjekt Beiarn Delprosjekter Trofors-Grane Nr. 5 Ahmed Naserzadeh, Jostein Svegården: Nr. 12 Siri Stokseth, Christine Kielland Larsen: Delprosjekt Alvdal og Tynset Delprosjekt Gol Nr. 6 Siss-May Edvardsen, Eli K. Øydvin: Nr. 13 Siri Stokseth, Christine Kielland Larsen: Delprosjekt Rauma Delprosjekt Hemsedal Nr. 7 Siss-May Edvardsen, Christine K. Larsen: Nr. 14 Ingebrigt Bævre, Eli K. Øydvin: Delprosjekt Molde Delprosjekt Ulefoss Nr. 8 Siri Stokseth, Julio Pereira: Delprosjekt Øyslebø 2007 Nr. 9 Turid Bakken Pedersen, Eli K. Øydvin, Nr. 1 Siss-May Edvardsen, Eli K. Øydvin: Jostein Svegården: Delprosjekt Flakksvann Delprosjekt Stryn Nr. 10 Christine K. Larsen, Ingebrigt Bævre: Nr. 2 Ahmed Reza Naserzadeh, Julio Pereira: Delprosjekt Mosjøen Delprosjekt Eidsvoll Nr. 11 Christine K. Larsen, Ingebrigt Bævre: Nr. 3 Ingebrigt Bævre, Anders Bjordal, Delprosjekt Bærums Værk Christine K. Larsen: Delprosjekt Kautokeino / Nr. 12 Turid Bakken Pedersen, Jostein Svegården: Oasseprošeakta Guovdageaidnu Delprosjekt Mosby Nr. 4 Siss-May Edvardsen, Christine Kielland Larsen Nr. 13 Ahmed Reza Nasersadeh, Julio Pereira: Eli Katrina Øydvin: Delprosjekt Ogna Delprosjekt Lillestrøm Nr. 5 Ahmed Reza Naserzadeh, Jostein Svegården: Nr. 14 Siss-May Edvardsen, Jostein Svegården: Delprosjekt Brandbu-Gran Delprosjekt Eidfjord Nr. 6 Siri Stokseth, Julio Pereira: Delprosjekt Lier Nr. 15 Beate Sæth er, Christine K. Larsen: Nr. 7 Siri Stokseth, Ivar Olaf Peereboom: Delprosjekt Orkdal Delprosjekt Årdal Nr. 16 Siss-May Edvardsen, Christine Kielland Larsen: Nr. 8 Ingebrigt Bævre, Ivar Olaf Peereboom: Delprosjekt Vikøyri Delprosjekt Sauda Nr. 9 Siss-May Edvardsen, Ivar Olaf Peereboom: 2006 Delprosjekt Sykkylven Nr. 1 Siss-May Edvardsen, Christine K. Larsen: Nr. 10 Ingebrigt Bævre, Eli K. Øydvin: Delprosjekt Bondalen Delprosjekt Surnadal Nr. 2 Siss-May Edvardsen, Julio Pereira: Nr. 11 Ingebrigt Bævre, Julio Pereira: Delprosjekt Oltedal Delprosjekt Rjukan Nr. 3 Siss-May Edvardsen, Jostein Svegården: Nr. 12 Ahmed Reza Naserzadeh, Ivar Olaf Peereboom: Delprosjekt Sylte Delprosjekt Leirsund og Frogner Nr. 4 Siss-May Edvardsen, Eli K. Øydvin: Nr. 13 Siri Stokseth, Ivar Olaf Peereboom Delprosjekt Voss Delprosjekt Seljord Nr. 5 Ahmed Reza Naserzadeh, Jostein Svegården: Nr 14 Siss-May Edvardsen, Eli K. Øydvin Delprosjekt Fjellhamar Delprosjekt Hjelle Nr. 6 Ahmed Reza Naserzadeh, Jostein Svegården: Nr 15 Siri Stokseth, Eli K. Øydvin: Delprosjekt Sauland Delprosjekt Lillehammer Nr 16 Beate Sæther, Julio Pereira: Delprosjekt Namsos Nr. 7 Ahmed Reza Naserzadeh, Julio Pereira Nr 17 Beate Sæther, Julio Pereira: Delprosjekt Grong Delprosjekt Fredrikstad og Sarpsborg 2008 Nr. 36 Flaumsonekart Delprosjekt Årdal i Sogn. Siss-May Edvardsen, Camilla Roald Nr. 1 Ahmed Reza Naserzadeh, Ivar Olaf Peereboom: Delprosjekt Skarnes Nr. 2 Ingebrigt Bævre, Ivar Olaf Peereboom: Nr. 67 Flomsonekart. Delprosjekt Sunndalsøra. Delprosjekt Spjelkavik Kjartan Orvedal, Camilla Meidell Roald Nr. 3 Asbjørn Osnes, Ivar Olaf Peereboom: Delprosjekt Steinkjer Nr. 74 Flomsonekart. Delprosjekt Nesttun Nr. 4 Kjartan Orvedal, Ivar Olaf Peereboom: Kjartan Orvedal, Camilla Meidell Roald Delprosjekt Flatdal 2014 (i Rapportserien) 2009 Nr. 23 Flomsonekart. Delprosjekt Tuv Nr. 1 Turid Bakken Pedersen, Julio Pereira Kjartan Orvedal, Julio Pereira Delprosjekt Konsmo Nr. 45 Flomsonekart. Delprosjekt Hemsedal. 2010 Martin Jespersen, Rengifo Ortega, Julio H. Pereira Sepulveda Nr. 1 Ahmed Reza Naserzadeh, Julio Pereira Delprosjekt Ellingsrud Nr. 61 Flaumsonekart Delprosjekt Førde. Nr. 2 Kjartan Orvedal, Ivar Olaf Peereboom Kjartan Orvedal, Ivar Olaf Peereboom Delprosjekt Vikeså Nr. 3 Kjartan Orvedal, Ivar Olaf Peereboom Delprosjekt Egersund Nr. 4 Ahmed Reza Naserzadeh, Ivar Olaf Peereboom Delprosjekt Moss Nr. 5 Siss-May Edvardsen, Camilla Meidell Roald Delprosjekt Os Nr. 6 Ahmed Reza Naserzadeh, Julio Pereira Delprosjekt Sørkedalen
2011 Nr. 1 Kjartan Orvedal, Julio Pereira Delprosjekt Overhalla
2012 (i Rapportserien) Nr. 11 Kjartan Orvedal, Julio Pereira Delprosjekt Ålen
Nr. 23 Siss-May Edvardsen, Camilla Meidell Roald Delprosjekt Naustdal Nr. 29 Per Ludvig Bjerke, Julio Pereira Delprosjekt Vigeland
Nr. 76 Anders Bjordal Ivar Olaf Peereboom Delprosjekt Tromsdalselva
2013 (i Rapportserien) Nr. 10 Kjartan Orvedal, Julio Pereira Delprosjekt Levanger
Norges vassdrags- og energidirektorat
Middelthunsgate 29 Postboks 5091 Majorstuen 0301 Oslo
Telefon: 09575 Internett: www.nve.no