Arkusz KARSIN (127)
Total Page：16
File Type：pdf, Size：1020Kb
P A Ń STWOWY INSTYTUT GEOLOGICZNY P A Ń STWOWY INSTYTUT BADAWCZY OPRACOWANIE ZAMÓWIONE PRZEZ MINISTRA Ś R O D O W I S K A OBJA ŚNIENIA DO MAPY GEO ŚRODOWISKOWEJ POLSKI 1:50 000 Arkusz KARSIN (127) Warszawa 2009 Autorzy: WŁADYSŁAW ŚLUSAREK *; JERZY G ĄGOL *; MARIA NOWAK *; IZABELA BOJAKOWSKA *; ANNA PASIECZNA *; PAWEŁ KWECKO *; HANNA TOMASSI-MORAWIEC *, KRYSTYNA BUJAKOWSKA ** Główny koordynator MG śP: MAŁGORZATA SIKORSKA-MAYKOWSKA * Redaktor regionalny planszy A: ALBIN ZDANOWSKI * Redaktor regionalny planszy B: DARIUSZ GRABOWSKI * Redaktor tekstu: JOANNA SZYBORSKA-KASZYCKA * * - Pa ństwowy Instytut Geologiczny, ul. Rakowiecka 4, 00-975 Warszawa ** - Przedsi ębiorstwo Geologiczne Polgeol SA, ul. Berezy ńska 39, 03-908 Warszawa ISBN.................... Copyright by PIG and M Ś, Warszawa 2009 Spis tre ści I. Wst ęp – W. Ślusarek .......................................................................................................... 3 II. Charakterystyka geograficzna i gospodarcza – W. Ślusarek ............................................. 3 III. Budowa geologiczna – W. Ślusarek, Maria Nowak .......................................................... 6 IV. Zło Ŝa kopalin – W. Ślusarek, J. G ągol .............................................................................. 8 V. Górnictwo i przetwórstwo kopalin – W. Ślusarek ........................................................... 10 VI. Perspektywy i prognozy wyst ępowania kopalin – W. Ślusarek ...................................... 11 VII. Warunki wodne – W. Ślusarek, Maria Nowak ................................................................ 13 1. Wody powierzchniowe........................................................................................... 13 2. Wody podziemne.................................................................................................... 14 VIII. Geochemia środowiska ................................................................................................... 16 1. Gleby – A. Pasieczna, P. Kwecko .......................................................................... 16 2. Osady – I. Bojakowska ........................................................................................... 19 3. Pierwiastki promieniotwórcze – H. Tomassi-Morawiec ........................................ 21 IX. Składowanie odpadów – K. Bujakowska ......................................................................... 24 X. Warunki podło Ŝa budowlanego – W. Ślusarek ................................................................ 29 XI. Ochrona przyrody i krajobrazu ....................................................................................... 30 XII. Zabytki kultury – W. Ślusarek ......................................................................................... 35 XIII. Podsumowanie – W. Ślusarek ......................................................................................... 36 XIV. Literatura ......................................................................................................................... 38 I. Wst ęp Arkusz Karsin Mapy geo środowiskowej Polski w skali 1:50 000 został opracowany w Oddziale Świ ętokrzyskim Pa ństwowego Instytutu Geologicznego w Kielcach. Map ę wraz z obja śnieniami wykonano zgodnie z Instrukcj ą opracowania Mapy geo środowiskowej Polski (Instrukcja…, 2005) na podkładzie topograficznym w skali 1:50 000 w układzie współrz ęd- nych 1942. Mapa obejmuje nast ępuj ące grupy tematyczne: kopaliny, górnictwo i przetwórstwa ko- palin, wody, warunki podło Ŝa budowlanego oraz ochron ę przyrody, krajobrazu i zabytków kultury, ochron ę powierzchni ziemi (warstwy tematyczne: geochemia środowiska, składowa- nie odpadów). Do wykonania niniejszej mapy wykorzystano materiały archiwalne do Mapy geologiczno-gospodarczej Polski 1:50 000, ark. Karsin (Nowak, Ślusarek, 2003). Poszczegól- ne elementy mapy opracowano na podstawie analizy materiałów archiwalnych, zwiadu tere- nowego oraz konsultacji i uzgodnie ń dokonanych w Urz ędzie Marszałkowskim Wojewódz- twa Pomorskiego w Gda ńsku, Centralnym Archiwum Geologicznym PIG w Warszawie oraz starostwach powiatowych i urz ędach gminnych. Zebrane informacje zostały uzupełnione i zweryfikowane w czasie prac terenowych. Mapa adresowana jest przede wszystkim do instytucji, samorz ądów terytorialnych i administracji pa ństwowej zajmuj ących si ę racjonalnym zarz ądzaniem zasobami środowiska przyrodniczego. Analiza jej tre ści stanowi pomoc w realizacji postanowie ń ustaw o zagospodarowaniu przestrzennym i prawa ochrony środowiska. Informacje zawarte w ma- pie mog ą by ć wykorzystywane w pracach studialnych przy opracowaniu strategii rozwoju województwa oraz projektów i planów zagospodarowania przestrzennego, a tak Ŝe w opracowaniach ekofizjograficznych. Przedstawiane na mapie informacje środowiskowe stanowi ą ogromn ą pomoc przy wykonywaniu wojewódzkich, powiatowych i gminnych pro- gramów ochrony środowiska oraz planów gospodarki odpadami. Dane dotycz ące złó Ŝ kopalin zostały zamieszczone w kartach informacyjnych złó Ŝ, opracowanych dla komputerowej bazy danych o złoŜach. Mapa przygotowana jest w formie cyfrowej jako baza danych Mapy geo środowiskowej Polski (MG śP). II. Charakterystyka geograficzna i gospodarcza Obszar arkusza Karsin, o powierzchni 305 km 2, wyznaczaj ą współrz ędne geograficzne od 17°45’ do 18°00’ długo ści geograficznej wschodniej oraz od 53°50’ do 54°00’ szeroko ści geograficznej północnej. 3 Zgodnie z podziałem fizycznogeograficznym Polski teren arkusza obejmuje fragmenty dwóch mezoregionów: Równiny Charzykowskiej i Borów Tucholskich, w obr ębie makrore- gionu Pojezierze Południowopomorskie (Kondracki, 2001) (fig. 1). Fig. 1. Poło Ŝenie arkusza Karsin na tle jednostek fizycznogeograficznych wg J. Kondrackiego (2001) 1 – granica makroregionu, 2 – granica mezoregionu Mezoregion Pojezierza Zachodniopomorskiego: 314.47 – Pojezierze Bytowskie; Mezoregiony Pojezierza Wschodniopomor- skiego: 314.51 – Pojezierze Kaszubskie, 314.52 – Pojezierze Starogardzkie; Mezoregiony Pojezierza Południowopomorskie- go: 314.67 – Równina Charzykowska, 314.69 – Pojezierze Kraje ńskie, 314.71 – Bory Tucholskie W układzie administracyjnym omawiany obszar poło Ŝony jest w województwie pomor- skim i obejmuje cz ęść gmin: Karsin, Dziemiany i Stara Kiszewa (powiat kościerski) oraz Brusy i Czersk (powiat chojnicki). Rze źba terenu wykazuje cechy typowego krajobrazu młodoglacjalnego (zlodowacenia północnopolskie). Wyst ępuj ą tu formy pochodzenia lodowcowego i wodnolodowcowego 4 (sandry, wysoczyzny i wzgórza morenowe, rynny, kemy, zagł ębienia wytopiskowe, jeziora) oraz formy pochodzenia rzecznego (dna dolin i tarasy rzeczne). Morfologia obszaru jest bardzo urozmaicona i zró Ŝnicowana. Deniwelacje si ęgaj ą tu 71,3 m. Najwy Ŝej poło Ŝony punkt (201,4 m n.p.m.) to kulminacja rozległych form akumulacji szczelinowej na północ od wsi Wiele, a najni Ŝej poło Ŝony punkt (130,1 m n.p.m.) znajduje się na obszarze torfowisk, przez które przepływa rzeka Niechwaszcz. Około 70% powierzchni obszaru zajmuje piaszczysto-Ŝwirowa równina sandrowa, poro- śni ęta lasami. Powierzchnia sandru obni Ŝa si ę z północy na południe trzema poziomami (145– 148 m n.p.m., 140–143 m n.p.m. i 135–137 m n.p.m.). Na powierzchni najni Ŝszego poziomu sandrowego znajduj ą si ę rozległe wytopiska wypełnione torfami, a przez równinny obszar z zachodu na wschód płynie rzeka Niechwaszcz. W centralnej cz ęś ci omawianego obszaru (pomi ędzy wsiami: Przytarnia, Wiele, D ąbro- wa, Osowo, Karsin i Górki) znajduje si ę fragment wysoczyzny polodowcowej (150– 60 m n.p.m.) zbudowanej z piaszczystej gliny zwałowej (tzw. wielewska wyspa morenowa). Jest to obszar o urozmaiconej rze źbie (du Ŝa ilo ść zagł ębie ń wytopiskowych i kulminacji), ale deniwelacje s ą tu mniejsze ni Ŝ na obszarze sandrowym (dochodz ą do 10 m). W cz ęś ci za- chodniej (pomi ędzy wsiami Radu ń na północy i Kosobudy na południu) rozci ąga si ę w ąski pas wysoczyzny morenowej zbudowanej z glin zwałowych. Obszar sandrów i wysoczyzn morenowych rozcinaj ą rynny polodowcowe, ograniczone wyra źnymi stromymi kraw ędziami (wysoko ści ponad 10 m) wykorzystywane przez rzeki i liczne jeziora. W rynnach subglacjalnych znajduj ą si ę formy akumulacji szczelinowej oraz kemy. Najwi ększe kemy towarzysz ą południowej kraw ędzi jeziora Wielewskiego. Wa Ŝnym elementem hydrograficznym kształtuj ącym krajobraz tego obszaru s ą jeziora. Pod wzgl ędem genetycznym s ą to jeziora: rynnowe (Wdzydze, Młosino, Brze źno, Blewicz Sk ąpe), wytopiskowe (Czyste) i morenowe (Wielewskie). Jezioro Sk ąpe wykorzystywane jest jako zbiornik retencyjny, który wraz z rzekami Niechwaszcz, Parzenic ą i systemem rowów słu Ŝy regulacji stosunków wodnych oraz melioracjom nawadniaj ącym. Na obszarze arkusza wyst ępuj ą gleby brunatne, bielicowe i pseudobielicowe wytworzo- ne z glin, piasków i iłów, a w dolinach rzecznych gleby pochodzenia organicznego i mineralnego: torfowe, murszowo-torfowe, mułowo-torfowe, murszowo-mineralne i mur- szowe. Bonitacja gleb waha si ę od III do VI klasy. Lasy zajmuj ą wi ększ ą cz ęść omawianego obszaru, stanowi ąc fragment Borów Tuchol- skich – najwi ększego zwartego kompleksu le śnego w Polsce. Przewa Ŝaj ą tu bory sosnowe, ale wyst ępuj ą równie Ŝ bory chrobotkowe, bagienne i świe Ŝe. W pobli Ŝu jezior i rzek wyst ępują 5 li ściaste gr ądy, d ąbrowy oraz ł ęgi. W drzewostanie dominuj ą: sosna, d ąb, buk, świerk, olsza i grab z domieszkami brzozy, lipy, klonu, jesionu i topoli. Obszary le śne na omawianym tere- nie poza istotnymi funkcjami gospodarczymi, spełniaj