DOCSLIB.ORG

Zagospodarowanie Turystyczne I Ruch Turystyczny W Rejonie Mont Blanc

Total Page：16

File Type：pdf, Size：1020Kb

Download full-text PDF Read full-text
Zagospodarowanie Turystyczne I Ruch Turystyczny W Rejonie Mont Blanc Słupskie Prace Geograficzne 12 • 2015 Aneta Marek Akademia Pomorska Słupsk [email protected] ZAGOSPODAROWANIE TURYSTYCZNE I RUCH TURYSTYCZNY W REJONIE MONT BLANC THE TOURIST DEVELOPMENT AND TOURIST TRAFFIC IN THE MONT BLANC AREA Zarys tre ści : Masyw Mont Blanc jest najwy żej poło żonym rejonem górskim w Europie. W jego skład wchodzi kilka szczytów przekraczaj ących 4000 m n.p.m. Sam wierzchołek Mont Blanc, osi ągaj ący wysoko ść 4807 m n.p.m., nale ży do tzw. Korony Ziemi, czyli naj- wy ższych szczytów kontynentów. Szczyt i otaczaj ący go teren nale żą do rejonów silnie ucz ęszczanych przez turystów i alpinistów. Ze wzgl ędu na wysoko ść , zmienne warunki at- mosferyczne i zró żnicowany stopie ń trudno ści dróg wspinaczkowych masyw stanowi rejon do świadczalny dla alpinistów wszystkich krajów europejskich przed dalszymi wyprawami w góry wysokie. Tury ści wybieraj ą mniej ekstremalne formy turystyki: narciarstwo, skitour- ing, turystyk ę piesz ą. Celem artykułu jest zaprezentowanie zagospodarowania turystycznego w masywie Mont Blanc oraz omówienie ruchu turystycznego, jaki kształtował si ę tam w la- tach 2000 i 2006. Słowa kluczowe : Alpy, Mont Blanc, turystyka, ruch turystyczny, zagospodarowanie tury- styczne Key words : Alps, Mont Blanc, tourism, tourist traffic, tourist development Wst ęp Masyw Mont Blanc (wł. Monte Bianco ) poło żony jest w Alpach Zachodnich, na gra- nicy włosko-francuskiej. Najbardziej znanymi miejscowo ściami poło żonymi u podnó- ża góry s ą: francuskie Chamonix, Les Houches, Saint-Gervais-les-Bains, Albertville, a tak że włoska Courmayeur. W skład masywu wchodzi kilka wierzchołków, m.in. najwy ższy Mont Blanc (4807 m n.p.m.), Mont Blanc de Courmayeur (4748 m n.p.m.), Mont Maudit (4468 m n.p.m.), Picco Luigi Amedeo (4460 m n.p.m.), Dôme du Goû- ter (4306 m n.p.m.), Mont Blanc du Tacul (4207 m n.p.m.), Grand Pilier d’Angle 69 (4243 m n.p.m.) oraz wiele innych, o wysoko ści przekraczaj ącej 4000 m n.p.m. (ryc. 1). Główny wierzchołek znajduje si ę na terytorium Francji w regionie Haute-Savoie. Granica francusko-włoska przebiega przez pobliski, boczny wierzchołek Mont Blanc de Courmayeur (wł. Monte Bianco di Courmayeur ) o wysoko ści 4748 m n.p.m. Mont Blanc, jako najwy ższy szczyt w Europie, zaliczany jest do Korony Ziemi 1, co pot ęguje ruch turystyczno-alpinistyczny. Ryc. 1. Wa żniejsze szczyty w masywie Mont Blanc (opracowanie Iwona Pasamonik) Fig.1. The major peaks in the Mont Blanc massif W niniejszym artykule wykorzystano fragmenty wywiadów, które autorka prze- prowadziła z pracownikami Office de Haute Montagne i Peloton de Gendarmerie de Haute Montagne w Chamonix w 2007 r. Cennym materiałem okazały si ę informacje, uzyskane od polskich alpinistów i turystów podczas pobytu w rejonie Mont Blanc, o własnym do świadczeniu górskim i panuj ących zagro żeniach. W artykule uwzgl ęd- niono równie ż dane statystyczne dotycz ące liczby osób korzystaj ących z noclegów w wybranych schroniskach górskich pochodz ące z Club Alpin Français, Association de Chamonix. Dost ępno ść masywu Mont Blanc Miejscowo ści poło żone u podnó ża masywu Mont Blanc od strony północnej poł ą- czone s ą drog ą krajow ą nr 205. Jest ona arteri ą ł ącz ącą masyw Mont Blanc i zarazem najpopularniejsz ą miejscowo ść Chamonix z autostrad ą zwan ą Autostrad ą Tytanów ——————— 1 Korona Ziemi – siedem najwy ższych szczytów wszystkich kontynentów. 70 lub Autostrad ą Biał ą. Wybudowano j ą na odcinku Mâcon–St-Gervais-les-Bains o dłu- go ści ponad 200 km. Chamonix poł ączone jest równie ż ze Szwajcari ą drog ą nr 1506 poprzez przej ście graniczne Vallrocine, natomiast z włosk ą miejscowo ści ą Cour- mayeur poprzez drogowy tunel Tunnel de Mont Blanc o długo ści 11,6 km, który wybu- dowano w 1965 r. Innym środkiem transportu, dobrze rozwini ętym u podnó ża ma- sywu Mont Blanc, jest kolej. Miejscowo ść Chamonix obsługiwana jest przez kolej wąskotorow ą na linii St Gervais–Vallorcine, doprowadzon ą w 1901 r. do Chamonix, a siedem lat pó źniej przedłu żon ą do Vallorcine. Nast ępnie, od Vallorcine, linia ko- lejowa biegnie dalej do szwajcarskiej miejscowo ści Martigny. Poci ąg kursuj ący na odcinku Vallorcine–Martigny okre ślany jest mianem Mont Blanc Express. Na szczyt Mont Blanc prowadzi z francuskich i włoskich miejscowo ści kilka tras o zró żnicowanym stopniu trudno ści. Od strony francuskiej szczyt osi ągn ąć mo żna najpopularniejszym szlakiem, tzw. drog ą klasyczn ą prowadz ącą przez schroniska Tête Rousse (3167 m n.p.m.) i Refuge du Goûter (3835 m n.p.m.). Podej ście do Re- fuge du Goûter przez Grand Couloir (Wielki Kuluar) jest zagro żone spadaj ącymi kamieniami i blokami skalnymi. Zaleca si ę, aby przej ście tego odcinka odbywało si ę w nocy lub wczesnych godzinach porannych. Górny, śnie żny odcinek grani jest eks- ponowany. Na wysoko ści 4362 m n.p.m. znajduje si ę schron Vallot, pełni ący funkcj ę awaryjnego noclegu podczas załamania pogody. Druga trasa prowadzi od Aiguille du Midi, przez wypłaszczenie Col du Midi (b ędące cz ęstym, ale niedozwolonym miejscem biwakowania), a nast ępnie przez śnie żne zbocza Mont Blanc du Tacul i Mont Maudit. W pobli żu Aiguille du Midi znajduje si ę schronisko Cosmiques oraz schron noclegowy. Kolejna trasa wiedzie na szczyt przez Grands Mulets. Przej ście to, prowadz ące po lodowcu, stanowi jedno z najbezpieczniejszych zej ść podczas załamania pogody. Zim ą trasa jest wzgl ędnie bezpieczna, natomiast latem niezale- cana ze wzgl ędu na szczeliny lodowe i zagro żenie spadaj ącymi serakami. Droga prowadzi do przeł ęczy Col du Dôme, a nast ępnie grani ą Goûter wyprowadza na szczyt. Na tej drodze, na wysoko ści 3051 m n.p.m., znajduje si ę schronisko Grands Mulets. Wybudowane zostało na wysokiej skale, a trasa, która do niego wiedzie, wy- posa żona jest na odcinku 20 m w ła ńcuchy. Z południowo-zachodniej cz ęś ci masywu Mont Blanc, z francuskiej miejscowo ści Contamines-Montjoie, dotrze ć mo żna na szczyt drog ą Trawers Miage–Bionnassay, która cechuje si ę du żym stopniem trudno- ści i długo ści oraz ekspozycj ą. Przy szlaku znajduj ą si ę trzy schroniska: Tré -la-Tête (1970 m n.p.m.), Les Conscrits (2508 m n.p.m.) i Durier (3358 m n.p.m.). Od strony włoskiej z miejscowo ści Courmayer na najwy ższy szczyt Europy mo żna dotrze ć włosk ą drog ą normaln ą (zwan ą tak że Aiguilles Grises), która w po- wszechnym u życiu nosi nazw ę papieskiej, dla upami ętnienia pierwszego przej ścia ni ą w 1890 r. Achille Rattiego – pó źniejszego papie ża Piusa XI (Babicz, Tkaczyk 2002). Przy podej ściu znajduje si ę schronisko Gonella, poło żone na wysoko ści 3071 m n.p.m. Kolejne drogi wspinaczkowe, które biegn ą od strony południowej, to gra ń Innominaty i Ostroga Tournette. Obie charakteryzują si ę du żym stopniem trudno ści i bardzo eksponowanym przebiegiem. Przy drodze Ostroga Tournette, na wysoko ści 3371 m n.p.m., znajduje si ę schronisko Quintino Sella, a przy Innominata alpini ści mog ą skorzysta ć z noclegu w schronisku Monzino (2590 m n.p.m.) lub w schronie Eccles (4041 m n.p.m.). 71 Zagospodarowanie turystyczne masywu Mont Blanc Dobrze rozwini ęta infrastruktura turystyczna w omawianym rejonie sprzyja tury- styce górskiej, w tym alpinizmowi, trekkingowi, narciarstwu, skialpinizmowi, a tak- że turystyce rowerowej, paralotniarstwu itp. Du żą popularno ść omawiany rejon zawdzi ęcza licznym kolejom linowym i z ębatym, które umo żliwiaj ą turystom prze- dostanie si ę w do ść krótkim czasie z dolin w wy ższe partie masywu Mont Blanc (tab. 1). Tabela 1 Charakterystyka kolei górskich w rejonie francuskiej cz ęś ci Mont Blanc (www.chamonix.com/ lifts,88,en.html z dnia 20.04.2015) Table 1 The characteristics of funicular and cable railways in the French part of Mont Blanc Wysoko ść dolnej Nazwa kolei Stacje i górnej stacji w m n.p.m. Les Houches–Le Prarion 1010 - 1853 Les Houches Les Houches–Bellevue 1010 - 1786 Le Fayet–Col de Voza 584 - 1653 Tramway de Mont Blanc Col de Voza–Bellevue 1653 - 1794 Bellevue–Nid d’Aigle 1794 - 2372 Chamonix–Plan de l’Aiguille 1030 - 2310 Plan de l’Aiguille–Aiguille du Midi 2310 - 3842 Aiguille du Midi Panoramique Mont Blanc 3842 - 3462 (Aiguille du Midi–Pointe Helbronner) Chamonix–Montenvers 1030 - 1913 Montenvers Montenvers–Mer de Glace 1913 - 1609 Chamonix–Planpraz 1100 - 2000 Planpraz–Brévent 2000 - 2525 Brévent Cornu 1830 - 1410 Liaison Brévent–Flégère 1700 - 1800 Les Praz–Flégère 1030 - 1877 Flégère Flégère–Index 1877 - 2385 Liaison Brévent–Flégère 1700 - 1800 Argentière–Lognan 1235 - 1975 Lognan–Grands Montets 1975 - 3300 Grands Montets Lognan–Bochard 1975 - 2765 Argentière–Plan Joran 1235 - 1925 Lognan–La Herse 1975 - 2595 The Bossons Les Bossons–Glacier des Bossons 1050 - 1410 Tour–Charamillon 1453 - 1856 Balme–Tour–Vallorcine Charamillon–Autannes 1856 - 2270 Vallorcine–Tête de Balme 1260 - 1997 72 Jednym z wa żniejszych środków transportu w masywie Mont Blanc jest uruchomiona w 1955 r. kolej linowa na Aiguille du Midi. Na wysoko ści 1035 m n.p.m. w Chamonix kolejka rozpoczyna pierwszy etap, by dotrze ć do Plan de l’Aiguille, poło żonego na wy- soko ści 2309 m n.p.m. Drugi odcinek kolei dociera do wysoko ści 3802 m n.p.m. Warto zaznaczy ć, że tras ę t ę kolej pokonuje bez udziału podpór. Na górnej stacji znajduj ą si ę: sklep z pami ątkami, poczta, kawiarnia oraz toalety. Tury ści maj ą równie ż mo żliwo ść wjazdu na iglic ę, na której wybudowano taras widokowy. Mo żna si ę tam dosta ć 40- metrow ą wind ą, wybudowan ą wewn ątrz górotworu.
Load more

Recommended publications
  • Courmayeur Val Ferret Val Veny La Thuile Pré-Saint-Didier Morgex La
    Sant’Orso fair Sankt Orso-Messe Matterhorn Tourist Courmayeur Mont Blanc Office Aosta roman and Val Ferret medieval town Monte Rosa Tourismusbüro Aosta römische und Val Veny mittelalterliche Stadt Astronomic observatory La Thuile Astronomische Observatorium Courmayeur Piazzale Monte Bianco, 13 Pré-Saint-Didier C E R V I N O 11013 Courmayeur AO Tel (+39) 0165 842060 Morgex M O N T E Fax (+39) 0165 842072 A N C O Breuil-Cervinia R O B I Col / Tunnel du S La Salle E A [email protected] T Tunnel du Grand-Saint-Bernard N O Mont-Blanc M Valtournenche Gressoney La Thuile La Trinité St-Rhémy-en-Bosses étroubles Via M. Collomb, 36 Ayas Courmayeur Valpelline 11016 La Thuile AO Gressoney-St-Jean Tel (+39) 0165 884179 Pré-Saint-Didier St-Barthélemy AOSTA Châtillon Brusson Fax (+39) 0165 885196 Sarre dalle flavio [email protected] • La Thuile Col du Fénis St-Vincent Petit-Saint-Bernard Pila VIC T A N guide società O • M L Verrès E D O Issogne C Cogne R A Valgrisenche P Bard Office Régional Champorcher Valsavarenche du Tourisme Rhêmes-Notre-Dame O DIS P A A AR Pont-St-Martin R N P Ufficio Regionale CO RA NAZIONALE G del Turismo Torino turistici operatori consorzi • Milano V.le Federico Chabod, 15 Genova G 11100 Aosta R A O Spas N P A R A D I S Therme 360° view over the whole chain of the Alps Gran Paradiso 360° Aussicht auf die gesamte Alpenkette Fénis (1), Issogne (2), Verrès (3), www.lovevda.it Traverse of Mont Sarre (4) castles and Blanc Bard Fortress (5) Überquerung des Schlösser Fénis (1), Issogne (2) Mont Blanc Verrès (3) und Bard
    [Show full text]
  • Guide Hiver 2020-2021
    BIENVENUE WELCOME GUIDE VALLÉE HIVER 2020-2021 WINTER VALLEY GUIDE SERVOZ - LES HOUCHES - CHAMONIX-MONT-BLANC - ARGENTIÈRE - VALLORCINE CARE FOR THE INDEX OCEAN* INDEX Infos Covid-19 / Covid information . .6-7 Bonnes pratiques / Good practice . .8-9 SERVOZ . 46-51 Activités plein-air / Open-air activities ����������������� 48-49 FORFAITS DE SKI / SKI PASS . .10-17 Culture & Détente / Culture & Relaxation ����������� 50-51 Chamonix Le Pass ��������������������������������������������������������������������� 10-11 Mont-Blanc Unlimited ������������������������������������������������������������� 12-13 LES HOUCHES . 52-71 ��������������������������������������������� Les Houches ��������������������������������������������������������������������������������� 14-15 Ski nordique & raquettes 54-55 Nordic skiing & snowshoeing DOMAINES SKIABLES / SKI AREAS �����������������������18-35 Activités plein-air / Open-air activities ����������������� 56-57 Domaine des Houches . 18-19 Activités avec les animaux ����������������������������������������� 58-59 Le Tourchet ����������������������������������������������������������������������������������� 20-21 Activities with animals Le Brévent - La Flégère . 22-25 Activités intérieures / Indoor activities ����������������� 60-61 Les Planards | Le Savoy ��������������������������������������������������������� 26-27 Guide des Enfants / Children’s Guide . 63-71 Les Grands Montets ����������������������������������������������������������������� 28-29 Famille Plus . 62-63 Les Chosalets | La Vormaine �����������������������������������������������
    [Show full text]
  • Upper Tour Du Mont Blanc on the Glaciers
    UPPER TOUR DU MONT BLANC ON THE GLACIERS 4-day glacier trek An original way of doing the Tour du Mont Blanc, away from the classic trail. A beautiful way to discover glacier walking. Ideal for those who want to go hiking in the high mountains, but also a great preparation to try to climb the summit of Mont Blanc ... Association de tourisme CiE DES GUIDES ST GERVAIS ORGANISATION affiliée à l’APRIAM immatriculation ATOUT France IM073.10.0023 Garant financier : GROUPAMA police 4000713451/0 – R.C.P : MMA IARD contrat n°103.056.234 Code APE 8230Z – Siret : 440.287.076.000.10. – TVA intracommunautaire : FR18440287076 OUTLINE The previous day Appointment at 6.30 pm at the guides' office. Day 1 Departure from Cugnon in Contamines Montjoie. Go up to the Tré la Tête refuge where we will take lunch. We will continue the ascent to the Conscrits Refuge at 2600m. Introduction to crampon walking on the Tré la Tête glacier. Walking time: 6 to 7 hours. Elevation gain: +1500m Day 2 We will descend on the glacier of Tré la Tête that we will cross to go up that of Tondu. Climb to the summit of the Sugar Loaf of Tondu 3169m. We will descend to the Col du Tondu then to Robert Blanc refuge 2750m. Walking time 5h. Difference in height: + 800m / - 600m Day 3 From the refuge, after a short descent, we will go back up to gain to the Glacier des glaciers. We will go up towards to the Aiguille des Glaciers. We will cross it to join the Col Supérieur de la Seigne at 3000m.
    [Show full text]
  • Permanet Final Conference
    PermaNET Permafrost Long-term Monitoring Network Final Conference 2nd Circular June 28, 2011 – July 1, 2011 Centre de Congrés, Chamonix Mont-Blanc, France The PermaNET project Permafrost is highly sensitive to climatic changes. Permafrost degradation and related natural hazards affect traffic routes, tourism areas, settlements and infrastructures. The main problem is a lacking strategy for the consideration of these newly observed specific impacts of climate change in risk prevention and territorial development. With the joint development of a common strategy for dealing with permafrost and related hazards under changing climatic conditions and the creation of an Alpine- wide monitoring network the project aims at preventing natural hazards, at contributing to sustainable territorial development and at the implementation of good governance practices. Results of the PermaNET project are an Alpine-wide permafrost monitoring network, a permafrost map for the entire Alpine Space guidelines for the consideration of permafrost in natural hazard and risk management guidelines for the consideration of permafrost in water resources management. These results will be presented at the final project conference. The Alpine Space permafrost monitoring network PermaNET collected metadata of the most important permafrost monitoring sites and compiled it into a standardized permafrost monitoring network. On key monitoring sites, new monitoring stations have been installed and instrumented. PermaNET provides recommendations for policy-makers for building up national monitoring networks on national and regional scale and a handbook for the installation and maintenance of an Alpine-wide permafrost monitoring network with standards for data acquisition. Alpine Space permafrost map PermaNET collected and compiled permafrost evidences into an inventory of permafrost evidences and elaborated an Alpine-wide map of the permafrost distribution.
    [Show full text]
  • 4000 M Peaks of the Alps Normal and Classic Routes
    rock&ice 3 4000 m Peaks of the Alps Normal and classic routes idea Montagna editoria e alpinismo Rock&Ice l 4000m Peaks of the Alps l Contents CONTENTS FIVE • • 51a Normal Route to Punta Giordani 257 WEISSHORN AND MATTERHORN ALPS 175 • 52a Normal Route to the Vincent Pyramid 259 • Preface 5 12 Aiguille Blanche de Peuterey 101 35 Dent d’Hérens 180 • 52b Punta Giordani-Vincent Pyramid 261 • Introduction 6 • 12 North Face Right 102 • 35a Normal Route 181 Traverse • Geogrpahic location 14 13 Gran Pilier d’Angle 108 • 35b Tiefmatten Ridge (West Ridge) 183 53 Schwarzhorn/Corno Nero 265 • Technical notes 16 • 13 South Face and Peuterey Ridge 109 36 Matterhorn 185 54 Ludwigshöhe 265 14 Mont Blanc de Courmayeur 114 • 36a Hörnli Ridge (Hörnligrat) 186 55 Parrotspitze 265 ONE • MASSIF DES ÉCRINS 23 • 14 Eccles Couloir and Peuterey Ridge 115 • 36b Lion Ridge 192 • 53-55 Traverse of the Three Peaks 266 1 Barre des Écrins 26 15-19 Aiguilles du Diable 117 37 Dent Blanche 198 56 Signalkuppe 269 • 1a Normal Route 27 15 L’Isolée 117 • 37 Normal Route via the Wandflue Ridge 199 57 Zumsteinspitze 269 • 1b Coolidge Couloir 30 16 Pointe Carmen 117 38 Bishorn 202 • 56-57 Normal Route to the Signalkuppe 270 2 Dôme de Neige des Écrins 32 17 Pointe Médiane 117 • 38 Normal Route 203 and the Zumsteinspitze • 2 Normal Route 32 18 Pointe Chaubert 117 39 Weisshorn 206 58 Dufourspitze 274 19 Corne du Diable 117 • 39 Normal Route 207 59 Nordend 274 TWO • GRAN PARADISO MASSIF 35 • 15-19 Aiguilles du Diable Traverse 118 40 Ober Gabelhorn 212 • 58a Normal Route to the Dufourspitze
    [Show full text]
  • British Alpine Ski Traverse 1972 Peter Cliff 13
    British Alpine Ski Traverse 1972 Peter Cliff In 1956 the Italian guide Waiter Bonatti traversed the Alps with three others on skis from the JuIian Alps to the French Riviera. This was followed in 1965 by Denis Bertholet and an international party of guides who started near Innsbruck and finished at Grenoble. In 1970 Robert Kittl with three other Austrians completed a very fast crossing in 40 days. The challenge for us was twofold: we were to be the first British party, and whereas the others had been predominantly professional guides we were all amateurs. The route we took was from Kaprun, s of Salzburg, to Gap, which is between Nice and Grenoble. The straight line distance was 400 miles (by comparison the straight line distance for the normal Haute Route between Argentiere and Zermatt is 40 miles), and we ascended at least 120,000 ft excluding uphill transport. It took 49 days including halts. The party was: Alan BIackshaw (leader), Michael de Pret Roose (deputy leader and route Klosters to Zermatt), Fl-Lt Dan Drew RAF (food), Peter Judson (equipment), Dr Hamish Nicol (medical), Lt-Col John Peacock REME (route Chamonix to Gap), Dick Sykes (finance) and myself (route Zermatt to Chamonix). On the first section to the Brenner pass we had with us Waiter Mann, who had been very much involved with the planning ofthe whole Austrian section. Support in the field was provided by Brig Gerry Finch and Major David Gore in a Range Rover. The other people who were closely involved were the members of the BBC TV team who filmed a good part of .
    [Show full text]
  • Aiguille D'entreves
    AIGUILLE D’ENTREVES 3600m Accès par l’Italie et le téléphérique de la Pointe Helbronner. Marche d’approche sur glacier puis escalade sur une arête Objectif : rocheuse. Niveau requis: pour des personnes ayant une expérience de Mise en pratique l’escalade. des cours d’escalade sur une belle arête de granite Descriptif Niveau : Avec la traversée des Aiguilles d’Entrèves nous abordons la 1 pas de IV Pour course rocheuse en haute montagne et ses paysages toutes fantastiques. Après une approche glaciaire (1h) nous personnes ayant parcourons la très belle et très effilée arête de granit ocre une expérience (2h). Après la descente du sommet nous rejoignons notre trace de la Varappe d’approche que nous suivons jusqu’au téléphérique de la pointe Helbronner. Points forts : Cadre somptueux au cœur du Massif du Mont Blanc, des passages aériens et quelques pas de Varappe. Bureau des Guides de Megève Tel : 04 50 21 55 11 76 rue Ambroise Martin Email : [email protected] 74120 Megève Site internet : www.guides-megeve.com LA PETITE AIGUILLE VERTE Située dans un cadre fantastique: devant la face nord des Drus Objectif et le versant Nant Blanc de l’Aiguille Verte, la Petite Verte est une très bonne course d’initiation en terrain mixte. Petit sommet technique Accès par le téléphérique des Grands Montets ( 3295 m). Niveau Temps : la matinée ou l’après midi 4H. assez difficile Prévoir des lunettes de Descriptif soleil adapté à l’altitude De la station supérieure du téléphérique des Grands Montets on gagne le col des Grands Montets et on traverse le glacier.
    [Show full text]
  • Harvard Mountaineering 3
    HARVARD MOUNTAINEERING 1931·1932 THE HARVARD MOUNTAINEERING CLUB CAMBRIDGE, MASS. ~I I ' HARVARD MOUNTAINEERING 1931-1932 THE HARVARD MOUNTAINEERING CLUB CAMBRIDGE, MASS . THE ASCENT OF MOUNT FAIRWEATHER by ALLEN CARPE We were returning from the expedition to Mount Logan in 1925. Homeward bound, our ship throbbed lazily across the Gulf of Alaska toward Cape Spencer. Between reefs of low fog we saw the frozen monolith of St. Elias, rising as it were sheer out of the water, its foothills and the plain of the Malaspina Glacier hidden behind the visible sphere of the sea. Clouds shrouded the heights of the Fairweather Range as we entered Icy Strait and touched at Port Althorp for a cargo of salmon; but I felt then the challenge of this peak which was now perhaps the outstanding un­ climbed mOUlitain in America, lower but steeper than St. Elias, and standing closer to tidewater than any other summit of comparable height in the world. Dr. William Sargent Ladd proved a kindred spirit, and in the early summer of 1926 We two, with Andrew Taylor, made an attempt on the mountain. Favored by exceptional weather, we reached a height of 9,000 feet but turned back Photo by Bradford Washburn when a great cleft intervened between the but­ tresses we had climbed and the northwest ridge Mount Fairweather from the Coast Range at 2000 feet of the peak. Our base was Lituya Bay, a beau­ (Arrows mark 5000 and 9000-foot camps) tiful harbor twenty miles below Cape Fair- s camp at the base of the south face of Mount Fair­ weather; we were able to land near the foot of the r weather, at 5,000 feet.
    [Show full text]
  • Area Notes 1993 COMPILED by ROY RUDDLE
    Area Notes 1993 COMPILED BY ROY RUDDLE The Alps Lindsay Griffin Tibet and China J6zef Nyka Bhutan J6zef Nyka India Harish Kapadia Nepal Bill 0'Connor Pakistan Paul Nunn Central Asia J6zef Nyka North America H Adams Carter South America David Sharman Middle East Tony Howard New Zealand Richard Thompson LINDSAY GRIFFIN The Alps and Pyrenees 1993 In preparing these notes Lindsay Griffin would like to acknowledge the assist­ ance of Patrick Gabarrou, Alison Hargreaves, Mireille Lazarevitch, Neil McAdie, Giuseppe Miotti, Brendan Murphy, Michel Piola, Andres Lietha, Simon Richardson, Ian Roper, Franci Savenc, Pierre Tardivel, John Sumner, Dick Turnbull and Dave Wilkinson. He would welcome further information and any new route descriptions for publication in these pages at: 2 Top Sling, Tregarth, Bangor, Gwynedd LL57 4RL. The year saw AC members involved in several important winter as­ cents, a continuous crossing of all the 4000m peaks in the Alps, plus a fine series of first woman solo ascents. It also saw the demise of two outstanding continental activists: Romain Vogler, one of the greatest Swiss Alpine rock-climbers and full-time guide, died at the age of 34 in a rappelling accident on a crag at Maladiere. It appears that he was making a long rappel and had not set the ropes equally, his weight com­ ing on to a single strand as he neared the bottom. In May Fred Vimal, France's most promising young Alpinist, was killed whilst trying to solo a hard mixed free/aid route on the Grand Capucin. He was held by his ropes after a 20m fall, but appears to have hit his head and prob­ ably died of hypothermia.
    [Show full text]
  • 512J the Alpine Journal 2019 Inside.Indd 422 27/09/2019 10:58 I N D E X 2 0 1 9 423
    Index 2019 A Alouette II 221 Aari Dont col 268 Alpi Biellesi 167 Abram 28 Alpine Journal 199, 201, 202, 205, 235, 332, 333 Absi 61 Alps 138, 139, 141, 150, 154, 156, 163, 165, 179 Aconcagua 304, 307 Altamirano, Martín 305 Adams, Ansel 178 Ama Dablam 280, 282 Adam Smith, Janet 348 American Alpine Journal 298 Adda valley 170 American Civil War 173 Adhikari, Rabindra 286 Amery, Leo 192 Aemmer, Rudolph 242 Amin, Idi 371 Ahlqvist, Carina 279 Amirov, Rustem 278 Aichyn 65 Ancohuma 242 Aichyn North 65, 66 Anderson, Rab 257 Aiguille Croux 248 Andes 172 Aiguille d’Argentière 101 Androsace 222 Aiguille de Bionnassay 88, 96, 99, 102, 104, 106, Angeles, Eugenio 310 109, 150, 248 Angeles, Macario 310 Aiguille de l’M 148 Angel in the Stone (The) Aiguille des Ciseaux 183 review 350 Aiguille des Glaciers 224 Angsi glacier 60 Aiguille des Grands Charmoz 242 Anker, Conrad 280, 329 Aiguille du Blaitière 183 Annapurna 82, 279, 282, 284 Aiguille du Goûter 213 An Teallach 255 Aiguille du Midi 142, 146, 211, 242 Antoinette, Marie 197 Aiguille du Moine 146, 147 Anzasca valley 167 Aiguille Noire de Peuterey 211 Api 45 Aiguilles Blaitière-Fou 183 Ardang 62, 65 Aiguilles de la Tré la Tête 88 Argentère 104 Aiguilles de l’M 183 Argentière glacier 101, 141, 220 Aiguilles Grands Charmoz-Grépon 183 Argentière hut 104 Aiguilles Grises 242 Arjuna 272 Aiguille Verte 104 Arnold, Dani 250 Ailfroide 334 Arpette valley 104 Albenza 168 Arunachal Pradesh 45 Albert, Kurt 294 Ashcroft, Robin 410 Alborz 119 Askari Aviation 290 Alexander, Hugh 394 Asper, Claudi 222 Allan, Sandy 260,
    [Show full text]
  • Mountaineering Ventures
    70fcvSs )UNTAINEERING Presented to the UNIVERSITY OF TORONTO LIBRARY by the ONTARIO LEGISLATIVE LIBRARY 1980 v Digitized by the Internet Archive in 2010 with funding from University of Toronto http://www.archive.org/details/mountaineeringveOObens 1 £1. =3 ^ '3 Kg V- * g-a 1 O o « IV* ^ MOUNTAINEERING VENTURES BY CLAUDE E. BENSON Ltd. LONDON : T. C. & E. C. JACK, 35 & 36 PATERNOSTER ROW, E.C. AND EDINBURGH PREFATORY NOTE This book of Mountaineering Ventures is written primarily not for the man of the peaks, but for the man of the level pavement. Certain technicalities and commonplaces of the sport have therefore been explained not once, but once and again as they occur in the various chapters. The intent is that any reader who may elect to cull the chapters as he lists may not find himself unpleasantly confronted with unfamiliar phraseology whereof there is no elucidation save through the exasperating medium of a glossary or a cross-reference. It must be noted that the percentage of fatal accidents recorded in the following pages far exceeds the actual average in proportion to ascents made, which indeed can only be reckoned in many places of decimals. The explanation is that this volume treats not of regular routes, tariffed and catalogued, but of Ventures—an entirely different matter. Were it within his powers, the compiler would wish ade- quately to express his thanks to the many kind friends who have assisted him with loans of books, photographs, good advice, and, more than all, by encouraging countenance. Failing this, he must resort to the miserably insufficient re- source of cataloguing their names alphabetically.
    [Show full text]
  • Mer De Glace” (Mont Blanc Area, France) AD 1500–2050: an Interdisciplinary Approach Using New Historical Data and Neural Network Simulations
    Zeitschrift für Gletscherkunde und Glazialgeologie Herausgegeben von MICHAEL KUHN BAND 40 (2005/2006) ISSN 0044-2836 UNIVERSITÄTSVERLAG WAGNER · INNSBRUCK 1907 wurde von Eduard Brückner in Wien der erste Band der Zeitschrift für Gletscherkunde, für Eiszeitforschung und Geschichte des Klimas fertig gestellt. Mit dem 16. Band über- nahm 1928 Raimund von Klebelsberg in Innsbruck die Herausgabe der Zeitschrift, deren 28. Band 1942 erschien. Nach dem Zweiten Weltkrieg gab Klebelsberg die neue Zeitschrift für Gletscherkunde und Glazialgeologie im Universitätsverlag Wagner in Innsbruck heraus. Der erste Band erschien 1950. 1970 übernahmen Herfried Hoinkes und Hans Kinzl die Herausgeberschaft, von 1979 bis 2001 Gernot Patzelt und Michael Kuhn. In 1907 this Journal was founded by Eduard Brückner as Zeitschrift für Gletscherkunde, für Eiszeitforschung und Geschichte des Klimas. Raimund von Klebelsberg followed as editor in 1928, he started Zeitschrift für Gletscherkunde und Glazialgeologie anew with Vol.1 in 1950, followed by Hans Kinzl and Herfried Hoinkes in 1970 and by Gernot Patzelt and Michael Kuhn from 1979 to 2001. Herausgeber Michael Kuhn Editor Schriftleitung Angelika Neuner & Mercedes Blaas Executive editors Wissenschaftlicher Beirat Editorial advisory board Jon Ove Hagen, Oslo Ole Humlum, Longyearbyen Peter Jansson, Stockholm Georg Kaser, Innsbruck Vladimir Kotlyakov, Moskva Heinz Miller, Bremerhaven Koni Steffen, Boulder ISSN 0044-2836 Figure on front page: “Vue prise de la Voute nommée le Chapeau, du Glacier des Bois, et des Aiguilles. du Charmoz.”; signed down in the middle “fait par Jn. Ante. Linck.”; coloured contour etching; 36.2 x 48.7 cm; Bibliothèque publique et universitaire de Genève, 37 M Nr. 1964/181; Photograph by H. J.
    [Show full text]