Sylabus Przedmiotu / Modułu Kształcenia Na Rok 2018/2019

Sylabus przedmiotu / modułu kształcenia na rok 2018/2019 - z aktualizacją treści wynikłą z rozwoju badań Historia literatury polskiej: literatura dawna - Nazwa przedmiotu/modułu kształcenia: oświecenie Nazwa w języku angielskim: History of polish litrature: old literature - Aufklärung Język wykładowy: polski Filologia polska, przedmioty Kierunek studiów, dla którego przedmiot jest oferowany: podstawowe i kierunkowe Jednostka realizująca: Instytut Polonistyki i Neofilologii UPH, Zakład Literatury Polskiej

Rodzaj przedmiotu/modułu kształcenia (obowiązkowy/fakultatywny): obowiązkowy

Poziom modułu kształcenia (np. pierwszego lub drugiego stopnia): pierwszego stopnia Rok studiów: pierwszy Semestr: drugi Liczba punktów ECTS: 4 Imię i nazwisko koordynatora przedmiotu: prof. nzw. UPH dr hab. Antoni Czyż

Imiona i nazwiska prowadzących przedmiot: prof. nzw. UPH dr hab. Antoni Czyż Wprowadzenie i aplikacja pojęć z historii literatury oraz Założenia i cele przedmiotu: przedstawienie empatyczne ważnej epoki literatury polskiej.. Symbol Efekty kształcenia Symbol efektu efektu WIEDZA kierunkowego Terminologia z zakresu nauki o literaturze oraz poetyki opisowej i histo- K_W01, K_W03, W_01 rycznej. Koncepcje literackości, w tym Stefanii Skwarczyńskiej. Pojęcia: li- K_W11 teratura piękna, literatura stosowana. Najważniejsi twórcy polskiej literatury dawnej epoki oświecenia. Arcy- K_W11, W_02 dzieła oraz ważne historycznie utwory tych okresów. Swoistość epoki: jej k_W12, style oraz prądy. Konteksty interdyscyplinarne epok literackich: historia idei, dzieje este- W_03 K_W12, K_W16 tyki. UMIEJĘTNOŚCI Sprawność w zakresie analizy oraz interpretacji tekstu literackiego z zakre- U_01 K_U03 su epok dawnych - baroku i oświecenia. Rozpoznanie żywotnej tradycji tej epoki dawnej oraz nawiązań do niej w U_03 K_U11, KU_013 kulturze polskiej. KOMPETENCJE SPOŁECZNE Student i absolwent dzięki temu wykładowi ma kompetencje oraz sprawno- ści analityczne w odniesieniu do czwartej epoki dawnej kultury polskiej i K_K02, K_K03, K_01 europejskiego Zachodu. Jest hermeneutycznie wrażliwym młodym Pola- K_K10 kiem, Europejczykiem, inteligentem. Forma i typy zajęć: wykłady (15 godz.), ćwiczenia (15 godz.) Wymagania wstępne i dodatkowe:

Podstawowa znajomość najważniejszych kierunków i prądów poszczególnych epok na przestrzeni dzie- jów kultury, sztuki oraz literatury rodzimej i światowej Treści modułu kształcenia: SPOTKANIE WSTĘPNE w ramach WYKŁADU: Dzieło literackie jako „sensowny twór słowny”. Uniwersalna koncepcja literatury Stefanii Skwarczyńskiej. Pojęcie „literatury stosowanej”. Metodologiczne podłoże wykładu. Badania interdyscyplinarne z zakresu: historii literatury, historii idei, innych dyscyplin. O tak zwanej „prawdzie” w literaturze. Arystoteles - Ingarden. Egzystencjalna moc literatury. Tekst a bycie. Heidegger - Skwarczyńska (o tym Antoni Czyż w monografii Rojny i gwarny blask kultury). O kulturze polskiej: w Europie i pośród Zachodu. Miałkość czy wielkość kultury polskiej? Co to żywe dziedzictwo?

TEMATY DALSZYCH WYKŁADÓW. Jeden temat to 45 minut wykładu: Temat 1. Przesłanki oświecenia - pytania ontyczne. Fundament w średniowieczu: Św. Tomasz z Akwinu i ontologia realnego bytu. Metafizyka klasyczna a całość bytu. Racjonalizm tomi- styczny. Podłoże w renesansie: Montaigne i ponowiony sceptycyzm. „Anty-metafizyka” - Apologia Rajmunda Sebond w Próbach. Świadomość „nagości” poznania - w stronę myśli egzystencjalnej. Re- forma luterańska: racjonalizm Melanchtona. Jego Auklärung jak augustyńska illuminatio. Św. Ignacy Loyola: wyobraźnia jako poznanie metafizyczne. Korzenie w epoce baroku: Descartes i samotne cogito. Myśl egzystencjalna: narodziny filozofii podmiotu. Ja i bycie. Racjonalizm kartezjański. Baro- kowe pogłosy Kartezjusza: „pobożny” Pascal - „bezbożny” libertynizm. Empiryzm: Newton - Locke. Etienne Gilson o humanizmie Tomasza z Akwinu oraz o myśli kartezjańskiej. Temat 2. Myślenie epoki. Formacje kultury oświecenia. Oświecenie włoskie: Vico i Nauka nowa. Paul Hazard o znaczeniu Vica. Historyzm antropologiczny. Epoka wiary, czas poetów, okres rozumu dyskursywnego jako sinusoida unaoczniająca zmienność poznania. Jak w duchowości ignacjańskiej: wyobraźnia jako poznanie, także poezja jako poznanie. Romantyczna recepcja Vica. Bolesław Leśmian w kręgu Vica: poeta jako „człowiek pierwotny” (Michał Głowiński o tym). Francu- skie oświecenie. Racjonalizm laicki, złudna idea „postępu”. Libertynizm: myśl w buduarze. „Jasny” Voltaire? Diderot: od optymizmu Encyklopedii po esej List o ślepcach dla użytku tych, którzy widzą. Ateista La Mettrie. Montesquieu i prawo natury. „Czuły” Rousseau: przeciw kulturze. Czy analogia to Freud (i rozprawa Kultura jako źródło cierpień)? „Nieczuły” Sade: pornografia jak mistyczna „noc ciemna”. Czytelnicy Sade’a: Pierre Klossowski, Georges Bataille. Film: Pier Paolo Pasolni i Salo czyli 120 dni Sodomy jako interpretacja Sade’a. Nieoczywistość rewolucji francuskiej. Prawa człowieka a terror gilotyny. Deklaracja tych praw a humanizm chrześcijański. Francuska nagana wobec rewolucji: Georges Bernanos i Dialogi karmelitanek. Maria Skłodowska-Curie i jej sceptycyzm wobec francuskiej rewolucji. Niemieckie oświecenie chrześcijańskie. Tradycja Melanchtona. Kant: samoświadomość a Auklärung - metafizyka a filozofia krytyczna - moc wyobraźni. Filozofia krytyczna. Schleiermacher i rozwój hermeneutyki. Angielski antykartezjanizm: Hume. Masoneria epoki. Temat 3. a. Pogłosy oświecenia: Goethe i Bildung. Ponawiany antyk i jego refleksja o człowieku i kulturze: grecka paideia - rzymska humanitas - Goetheańska koncepcja Bildung. „For- mowanie” osoby ku duchowej pełni. Ocalająca moc kultury. Johann Wolfgang Goethe w oczach Car- la Gusttava Junga: wizjoner od rozumu po archetyp. Tragedia Faust a antropologia oświecenia i ro- mantyzmu. Wiek XX i Bildung: Thomas Mann i Czarodziejska góra. Werner Jaeger i jego synteza Pa- ideia. Lidia Winniczuk o humanitatis Horacego. Maria Janion o Bildung: tom Odyseja wychowania. Lekcja całości: studium mocy i rozwoju osoby. Czy Bildung to najcenniejsze dla potomnych ogni- wo spuścizny oświecenia? b. Długie trwanie baroku w oświeceniu polskim. Moc i niemoc sarmatyzmu. Swojskość a europejskość: od mesjanizmu do Molière’a. Łagodne przesilenie: Biblioteka Załuskich jako spełnie- nie „biblioteki narodowej”. Salon i teatr: nie tylko Barbara Sanguszkowa.. Franciszek Bohomolec barokowy i „nowy” - fenomenalny. Kurdesz, komedie. Kobiecy trop barokowy: Gender: w XVIII wieku. Poetycki wielogłos kulturowego pogranicza. Antonina Niemiryczowa. Teatr Franciszki Urszuli Radziwiłłowej. Twórcza prowincja. Rdzenna tradycja baroku: paulin Karol Juniewicz, jezuita Józef Baka i wizjonerska groteska. Temat 4. Dwie poetki pogranicza: Drużbacka - Benisławska. Kulturowe pogranicza: długie trwanie baroku a niespieszny rozwój oświecenia. Barokowość prowincji (Jerzy Snopek). Po- etycka varietas Elżbiety Drużbackiej. Poemat opisowy o porach roku: od teodycei po kontemplację natury. Wyobraźnia: erotyzm - baśniowość - pobożność. Poezja i muzyka stulecia a blask pór roku: Antonio Vivaldi, Joseph Haydn i.... nasza Drużbacka. Quasi-sentymentalna Pochwała lasów. Rokokowa elegancja: Na pysznego Narcyssa. Żywioł obserwacji: Drużbacka satyryczna. Ton mistyczny Konstan- cji Benisławskiej. Pieśni sobie śpiewane: od poezji traktatowej po mistykę oblubieńczą. Intelektu- alizm, wirtuozeria stylu, muzyczność. Temat 5. Kultura duchowa, estetyczna i obyczajowa polskiego oświecenia. Ośrod- ki. Warszawa w epoce: topografia Canaletta, stolica okiem Jana Czyża, Łazienki Królewskie, ka- wiarnie, domy uciech, biskup ordynariusz. Legenda mecenatu Stanisława Augusta Poniatowskiego: mit obiadów czwartkowych. Przecenianie roli króla (Jerzy Łojek). Czasopisma i drukarnie. „Moni- tor”: sarmatyzm - polskość - Europa. Nowe kształcenie Polaków: Komisja Edukacji Narodowej. Sejm czteroletni: spory - teksty - Konstytucja. Wojciech Bogusławski i Teatr Narodowy. Krakowiaki i górale: Bogusławski wobec folkloru. Bogactwo kultury teatralnej epoki. Tekst jako ślad i przejaw życia: triumf literatury stosowanej w oświeceniu. Książki, broszury, druki ulotne, kopiowane rę- kopisy.... Hugo Kołłątaj i Stanisław Staszic jako humaniści. Ich poglądy i pisma. Swietność prozy dyskursywnej. Wkład Staszica do kultury naukowej. Puławy i księżna Izabela Czartoryska. Siedlce i księżna Aleksandra Ogińska. Sztuka ogrodów. Teatr dworski księżnej Ogińskiej. Klęska rozbiorów i jej interpretacje w nauce. Michał Bobrzyński i krakowska „szkoła historyczna”: wieczna wina sar- mackich Polaków.... Pedagogika wstydu dziś w Polsce jako pogłos „szkoły krakowskiej”. Władysław Konopczyński i trzeźwy ogląd epoki: Polak w transformacji a..... sąsiedzi w śmiertelnym ataku. We- wnętrzne czy zewnętrzne uwarunkowania klęski I Rzeczypospolitej? Temat 6. Klasycyzm jako prąd oświeceniowy. Wobec klasycyzmu renesansu i klasycyzmu epoki baroku. Piękno a myśl: forma a ład. Adam Naruszewicz. Styl, tematy, bogactwo wy- obraźni. Naruszewicz a twórczo ponawiany barok. Mistrzowskie ody. Naruszewicz satyryk. Podla- skie konteksty poety: grób w kolegiacie w Janowie Podlaskim. „XBW” - Ignacy Krasicki jako kla- syk, pisarz, smakosz, pasterz. Bajki filozoficzne Krasickiego: lekceważone arcydzieło poezji filozo- ficznej? Odmiany gatunku, precyzja stylu, eseistyczny tok namysłu. Konceptyzm bajek: barokowy i klasycystyczny. Czesław Zgorzelski o finezji stylu poety. Krasicki satyryk. XBW jako troskliwy biskup diecezji. Stanisław Trembecki libertyński. Pornografia oświecona: Epitalamoim Hipolitowi i Belinie. Trembecki kunsztowny. Rokokowa finezja: Kąpiel. Świetność opisu: Sofijówka. Poemat o maszynerii bytu. Ryszarda Przybylskiego pochwała poety. „Zabawy Przyjemne i Pożyteczne”: spełniony periodyk literacki. Temat 7. a. Wiersze liryczne Krasickiego. Tom niewydany: Wiersze różne. Od perswazji do ekspresji. Ja liryczne klasycysty. Pytania o styl. Wiersz a proza: varietas dykcji. Pejzaż malowany. Czu- łe refleksje. Ironia: myśl jako przestrzeń wolności. Groteska: Krasicki czyta Bakę. Niespełnione ar- cydzieło? b. Proza XBW. Powieść jako oświeceniowe wyzwanie pisarskie: mimesis - realizm - żywioł. An- tyczna i nowsza obca tradycja. Polska przeszłość: Lubomirski i Rozmowy. Próba narracji fabularnej: powieść o szlachcicu Doświadczyńskim. Próba fabuły dyskursywnej: Pan podstoli. Spełnienie prozy dyskursywnej: Rozmowy zmarłych. Krasicki jako eseista: Uwagi. Genologia. Koncepcja kultury oca- lającej. Temat 8. Sentymentalizm jako spełnienie liryki (I). Jean-Jacques Rousseau i sentiment. Dawne i nowe penetracje wnętrza: confessio - intymne unaocznienia - symbolika „serca”. Barokowe studium ja. Introspekcja XVIII-wieczna. Sentymentalne kumulacje wrażliwości: w kręgu Puław i Siedlec. Franciszek Karpiński i asymilacja baroku. Gatunki, obrazy, natura. Idylliczna tonacja: Lau- ra i Filon. Fenomen „dewocji metafizycznej” - tom Pieśni nabożne. Ich ton meliczny Kolędy Karpiń- skiego: olśniewające echo konceptyzmu barokowego. Twórcze asymilacje folkloru. Patron roman- tyków Adama Mickiewicza egzegeza Karpińskiego. Karpiński w lekturze Wacława Berenta: Opowieści biograficzne (Nurt). Temat 9. Sentymentalizm jako spełnienie liryki (II). Franciszek Dionizy Kniaźnin: legenda biograficzna. Ponawianie sarmatyzmu. Obłęd jako iluminacja. Dwaj oświeceniu „poeci- wariaci”: Kniaźnin a Hölderlin. Rozprawa Martina Heideggera Hölderlin i istota poezji .Czy Kniaźnin to poeta metafizyczny? Styl Kniaźnina. Nowy języki ekspresji. Wrażliwe ja - czuła natura. Kniaźnin barokowy - erotyki. Ostatni triumf konceptyzmu. Kniaźnin „romantyczny”: studium miłości. Kniaźnin w empatycznej lekturze Jana Lechonia - wiersz Poeta i żołnierz. Czy sentymentalizm to szczyt poezji polskiego oświecenia? Pilny czytelnik: Wacław Borowy i tom O poezji polskiej w wieku XVIII. Temat 10. Rokoko - najdziwniejszy prąd epoki. Koncepcje rokoka: Zdzisław Libera - Te- resa Kostkiewiczowa - Edmund Rabowicz. Duch sprzeciwu - od buduaru do buntu. Estetyka swobo- dy twórczej: przekorna varietas. Filmowy kreacjonizm: Federico Fellini i Casanova. Tomasz Kaje- tan Węgierski: biografia legendowa. Organy - poemat heroikomiczny. Wiersze jak brulion. Nowy model dykcji lirycznej. Fenomenalny Ostatni wtorek: strategia świadka-moralisty. Napis na ścianie La Grande-Chartreuse i pragnienie Boga w kulturze oświecenia. Jego francuska proza diarystyczna. Pi- sarstwo egzystencjalne: żywioł życia - ja - Bóg. Autokreacje Węgierskiego. Poeci żywiołu życia: nie- doceniany obserwator i... pornograf Jan Czyż - radykalny Jakub Jasiński. Temat 11. Późne oświecenie - czy tylko „salon warszawski”? Termin-obelga: „pseu- doklasycyzm”. Złośliwy Litwin: Mickiewicza Dziadów część III. Warszawa w kulturze literackiej na progu XIX wieku. Literaci w pudrowanych perukach. Alojzy Feliński i Barbara Radziwiłłówna. Dykcja sylabizmu - esencja wysokiej doskonałości. Tragedia namiętności. Sukces teatralny i legenda Barbary: Malarskie ponowienia: Jan Matejko - Józef Simmler. Kajetan Koźmian i Ziemiaństwo: kres symboliczny klasycyzmu w 1839 roku. Jego ody napoleońskie. Dwa eposy: Koźmian - Mickiewicz. Dwukrotna iluminacja ładu istnienia: Ziemiaństwo - Pan Tadeusz. Czy to ład metafizyczny (jak Czesław Mi- łosz czyta Mickiewicza)? Temat 12. a. Kres epoki - „preromantyzm”? Juliusz Kleiner i kariera terminu. Jan Paweł Woronicz: posarmacki mesjanizm pokonanych. Świątynia Sybilli. Maria Wirtemberska: powieść psychologiczna Malwina. Nowatorskie studium emocji. Prawdziwe narodziny nowoczesnej powieści polskiej. Anna Mostowska i jej „gotyckie” powieści: Strach w Zameczku, Zamek Koniecpolskich i inne utwory. b. Kres epoki - literatura stosowana. Oralność a grafemizm Nowe bogactwo tekstów oka- zjonalnych ustnych i pisanych. Dwór Aleksandry Ogińskiej w zapisie z XIX wieku. Jakub Frank i frankiści. Żydowski anarchista? Antoni Kossakowski, zwany Moliwdą. Wykłady Franka: Księga słów Pańskich jako oświeceniowa proza profetyczna. Dykcja i doktryna: ja - proroctwo - Bóg. Adam Mic- kiewicz wobec frankizmu. Andrzej Żuławski i portret epoki: tom Moliwda. Jan Doktór i współczesne badania nad osobą Jakuba Franka. Olga Tokarczuk i powieść Księgi Jakubowe - o Jakubie Franku. Temat 13. Jan Potocki - Europejczyk na dziś. Hrabia, pisarz, erudyta - legenda biograficzna. Samobójstwo: srebrna kulka z cukiernicy. Język francuski - język Europy. Proza etnologiczna: Po- dróże. Kaukaskie pejzaże kulturowe. Powieść życia: Rękopis znaleziony w Saragossie. Narracja szkatułkowa - realizm - tok eseistyczny. Traktat o tajemnicy istnienia. Oświeceniowa summa wie- dzy. Pytania o kształt tekstu: francuska edycja krytyczna (François Rosset, Dominique Triaire). Nowy przekład polski: Anna Wasilewska. Kongenialna adaptacja: film, który reżyserował Wojciech Has (1965, czarno-biały, z muzyką Krzysztofa Pendereckiego). Teatr dworski w Łańcucie i absurdalnie zabawne Parady. Komizm: commedia dell’arte - groteska. Temat 14. Testament dla potomnych - hymn narodowy Polaków. Józef Wybicki: działalność i twórczość. Pieśń legionów w recepcji potomnych. Hymn narodowy Polaków. Ethos buntu. Duchowa wspólnota Polaków. Oświeceniowa a romantyczna koncepcja narodu.

TEMATY ĆWICZEŃ: Spotkania analityczne dotyczące tekstów źródłowych obowiązkowych

TEKSTY KULTURY POMOCNE W PRACY - do wyboru przez studenta: FILMY FABULARNE (- nieobowiązkowe, ale: możliwe projekcje) Federico Fellini: Casanova. Włochy, barwny, 1976; Wojciech Has: Rękopis znaleziony w Saragossie. Polska, czarno-biały, 1965; Pier Paolo Pasolini: Salo, czyli 120 dni Sodomy. Włochy - Francja, barwny, 1975. Andrzej Żuławski: Diabeł. Polska, barwny, 1972.

Literatura podstawowa: TEKSTY ŹRÓDŁOWE OBOWIĄZKOWE DO EGZAMINU -- kanon literatury dawnej na Uniwersytecie: Długie trwanie baroku w XVIII wieku: 1. Karol Juniewicz: Refleksyje duchowne. Oprac. Maciej Pieczyński. Warszawa 2009 (wybór), nieobowiąz- kowe. 2. Józef Baka: Uwagi. Oprac. Antoni Czyż, Aleksander Nawarecki. Lublin 2000 (wybór z obu części Uwag, w tym: Tekst o miłości Bożej, Starym uwaga, Młodym uwaga, Uwaga damom). 3. Franciszek Bohomolec: Kurdesz. W antologii: Poezja polskiego oświecenia. Oprac. Jan Kott. Warszawa 1954 (lub w antologii: Zdzisław Libera: Poezja polska XVIII wieku. Warszawa 1976), nieobowiązkowe. 4. Elżbieta Drużbacka: Wiersze wybrane. Oprac. Krystyna Stasiewicz. Warszawa 2003 (Opisanie czterech części roku w wyborze; Pochwała lasów; Na pysznego Narcysa) (lub wydanie popularne: Wybór poezji. Oprac. Jakub Niedźwiedź. Kraków 2002). 5. Antonina Niemiryczowa: [wiersze]. W antologii: Zdzisław Libera: Poezja polska XVIII wieku. Warszawa 1976. (wybór), nieobowiązkowe. 6. Konstancja Benisławska: Pieśni sobie śpiewane. Wyd. Tomasz Chachulski. Warszawa 2002 (lub inne wyd.) (wiersze z części III) (lub wydanie popularne: Kraków 2003). Utwory epoki oświecenia - literatura stosowana: 7. Stanisław Staszic: Pisma filozoficzne i społeczne. Oprac. Bogdan Suchodlski. Warszawa 1954, tomy I-II (z tomu I Uwagi nad życiem Jana Zamoyskiego; lub w antologii: Abyśmy o ojczyźnie naszej radzili. Antologia publicystyki doby stanisławowskiej. Oprac. Zbigniew Goliński. Warszawa 1984; także osobne edycje póź- niejsze tych pism - choćby skromny fragment). 8. Hugo Kołłataj: Wybór pism naukowych. Oprac. Kazimierz Opałek. Warszawa 1953 (Do Stanisława Mała- chowskiego anonima listów kilka [lub teksty Kołłataja w antologii: Abyśmy o ojczyźnie naszej radzili. An- tologia publicystyki doby stanisławowskiej. Oprac. Zbigniew Goliński. Warszawa 1984; fragment). 9. Jakub Frank: Księga słów Pańskich. Oprac. Jan Doktór. Warszawa 1997, tomy I-II (fragment - jeżeli edycja będzie dostępna w Siedlcach), nieobowiązkowe. Utwory epoki oświecenia - klasycyzm: 10. Adam Naruszewicz: Poezje zebrane. Tom I. Wyd. Barbara Wolska. Warszawa 2005. Lub wydanie: Liryki wybrane. Oprac. Juliusz W. Gomulicki. Warszawa 1964 (Do strumienia; Hymn do słońca; Filiżanka; Balon). 11. Adam Naruszewicz: Satyry. Oprac. Stanisław Grzeszczuk. Wrocław 1962, BN I-179 (Reduty, Chudy literat). 12. Ignacy Krasicki: Wybór liryków. Oprac. Sante Graciotti. Wrocław 1985, BN I-252 (Święta miłości kochanej ojczyzny; Osobność; Myśl słodka, gdy spokojna; Do Boga; Pieśń na dzień 3 maja; Pieśni Osjana - albo choćby dwa utwory). 13. Ignacy Krasicki: Bajki. Oprac. Zbigniew Goliński. Wrocław 1975, BN I-220 (Wstęp do bajek; Rybka mała i szczupak; Wilk i owce; Wół minister; Jagnię i wilcy; Woły krnąbrne; Przyjaciele; Malarze). 14. Ignacy Krasicki: Satyry i listy. oprac. Józef Pokrzywniak. Wyd. 2. Wrocław 1988, BN I-169 (Do króla; Żona modna)m nieobowiązkowe. 15. Ignacy Krasicki: Rozmowy zmarłych. Oprac. Zdzisław Libera. Warszawa 1987 i wyd. nast. (wybór). 16. Stanisław Trembecki: Wiersze wybrane. Oprac. Juliusz W. Gomulicki. Warszawa 1965 (Oda nie do druku; Powązki; bajki; Kąpiel; Sofiówka). 17. Stanisław Trembecki: Sofijówka. Wyd. Jerzy Snopek. Warszawa 2000 (wybór) (lub w edycji popularnej: Wybór poezji. Sofijówka. Oprac, Paweł Bukowiec. Kraków 2002), nieobowiązkowe. 18. Wojciech Bogusławski: Cud albo krakowiaki i górale. Oprac. Mieczysław Klimowicz. Wrocław 2005, BN I- 162 (choćby fragment), nieobowiązkowe. 19. Józef Wybicki: Poezje wybrane. Oprac. Andrzej Guzek. Warszawa 1982 (wybór, w tym hymn Polski). 20. Alojzy Feliński: Barbara Radziwiłłówna. W antologii: Polska tragedia neoklasycystyczna. Oprac. Dobroch- na Ratajczak. Wrocław 1988, BN I-260, nieobowiązkowe. 21. Jan Paweł Woronicz: Pisma wybrane. Oprac. Małgorzata Nesteruk, Zofia Rejman. Wrocław 2002, BN I-299 (lub edycja: Warszawa 1993) (Świątynia Sybilli - fragment), nieobowiązkowe. 22. Kajetan Koźmian: Ziemiaństwo. Oprac. Piotr Żbikowski. Kraków 2000 (Pieśń I - choćby jeden drobny fragment). Utwory epoki oświecenia - sentymentalizm i „preromantyzm”: 23. Franciszek Karpiński: Poezje wybrane. Oprac. Tomasz Chachulski. Wrocław 1997, BN I-89 (Do Justyny, tęskność na wiosnę; Laura i Filon; Mazurek; Tęskność do kraju; Powrót z Warszawy na wieś; Pieśń poranna; Pieśń o Narodzeniu Pańskim; Pieśń wieczorna) (lub edycja: Wiersze zebrane. Część I. Wyd. Tomasz Chachul- ski. Warszawa 2005). 24. Franciszek Dionizy Kniaźnin: Wiersze wybrane. Oprac. Andrzej Guzek. Warszawa 1981 (Rozum i serce; Do Puław; Pieśń wiejska; Dwie gałązki; Do Franciszka Karpińskiego; Do Józefa Szymanowskiego; Do wąsów; Erotykon; Psalm 142; Do Boga). 25. Maria Wirtemberska: Malwina czyli domyślność serca. Oprac. Witold Billip. Warszawa 1978 (całość po- wieści).. 26. Anna Mostowska: Strach w Zameczku lub Zamek Koniecpolskich, W: Powieści, listy. Oprac. Monika Urbań- ska. Łódź 2014 - jedna powieść do wyboru, ale wobec trudnej dostępności edycji wydanej przez Uniwer- sytet Łódzki ta lektura jest nieobowiązkowa. Utwory epoki oświecenia - rokoko: 27. Tomasz Kajetan Węgierski: Wiersze wybrane. Oprac. Juliusz W. Gomulicki. Warszawa 1974 (Co kto lubi; Myśl moja do Stanisława Bielińskiego; Portrety pięciu Elżbiet; Moja ekskuza; Ostatni wtorek; Napis na dom- ku; Napis na ścianie La Grande Chartreuse; Organy). 28. Jan Czyż: Doniesienie przyjacielowi. W antologii: Poezja polskiego oświecenia. Oprac. Jan Kott. Warszawa 1954 (lub w antologii: Świat poprawiać – zuchwałe rzemiosło. Antologia poezji polskiego oświecenia. Oprac. Zbigniew Goliński i Teresa Kostkiewiczowa. Warszawa 1981). 29. Jakub Jasiński: wiersze. W antologii: Świat poprawiać – zuchwałe rzemiosło. Antologia poezji polskiego oświecenia. Oprac. Zbigniew Goliński i Teresa Kostkiewiczowa. Warszawa 1981. 30. Jan Potocki: Rękopis znaleziony w Saragossie. Tłum. Anna Wasilewska. Kraków 2015 - nowy przekład arcydzieła. Tylko z konieczności można sięgać po przekład dawny: Tłum. Edmund Chojecki. Warszawa 1976, t. I-II (wybór). Literatura dodatkowa: Wobec mnogości lektur w toku jednego semestru - z dodatkowej literatury źródłowej oraz opracowań mo- nograficznych dla studenta REZYGNUJĘ. Podręczniki. 1. Mieczysław Klimowicz: Oświecenie. 2. Teresa Kostkiewiczowa: Klasycyzm, sentymentalizm, rokoko. 3. Ryszard Przybylski: Klasycyzm, czyli prawdziwy koniec Królestwa Polskiego. 4. Jerzy Snopek: Oświecenie. Szkic do portretu epoki. ------5. Słownik literatury polskiego oświecenia. Red.: Teresa Kostkiewiczowa. 6. Marcin Cieński: Oświecenie

Planowane formy/działania/metody dydaktyczne:

Wykład werbalny wspomagany technikami multimedialnymi. Ćwiczenia o charakterze wspólnej ze stu- dentem pracy analitycznej. Wysyłane studentom pocztą elektroniczną materiały pomocnicze.

Sposoby weryfikacji efektów kształcenia osiąganych przez studenta: Kolokwium pisemne. Konsultacje i możliwe kolokwia ustne. Wykład i cały przedmiot zakończony egzaminem ustnym w sesji letniej. W ramach ćwiczeń - jedna pisemna praca analityczna.

Forma i warunki zaliczenia:

Warunek uzyskania zaliczenia przedmiotu: obecność na wykładach i ćwiczeniach, zaliczone w całości kolokwium (poprawa kolokwium w trakcie konsultacji) oraz zdany egzamin ustny. Bilans punktów ECTS: Aktywność Obciążenie studenta Udział w wykładach i ćwiczeniach 30 godz. Samodzielne przygotowanie się do wykładów i ćwiczeń 25 godz. Udział w konsultacjach godz. z przedmiotu 10 godz. Samodzielne przygotowanie się do kolokwiów i egzaminu 35 godz. Sumaryczne obciążenie pracą studenta 100 godzin Punkty ECTS za przedmiot 4 ECTS