: ‘Talent is prachtig maar mentaliteit is de basis.’

32 Bridge september 2008

09BRI08P32-34_GrootInterview.indd 32 07-08-2008 17:49:41 Auteur: Marjo Chorus Foto’s: Peter Oey

Coen Moulijn over talent, samenwerking en mentaliteit

21 juli 2008, Tennispark RLTC Z’67, , 10.00 uur hoor, indertijd was ik een van de weinigen. Dat is een kwestie van persoonlijke instelling.’ Voetbal, ‘Bent u een fan van of Sparta?’ vragen we het was zijn leven. Almaar elk vrij minuutje met de Rotterdamse taxichauffeur voordat we instap- de bal in de weer. ‘Maar ja, wat moest je vroeger als pen. ‘Feyenoord,’ zegt ie beslist. Dat is het juiste kind anders doen, ’ meent hij, ‘tegenwoordig zijn er antwoord: je kunt toch bij Feyenoord-icoon Coen zoveel andere zaken die kinderen kunnen onder- Moulijn niet arriveren in de taxi van een Sparta- nemen, computer, televisie. In mijn jeugd niet.’ fanaat? De Feyenoordvlag wappert aan de hekken Je hoort vaak dat talentvolle voetballertjes enorm van tennisvereniging RLTC Z’67. Dat is ter ere van gepusht worden door hun ouders. Die zien hun het ‘Piet Steenbergen Herendubbel 55+-toernooi’ achtjarige al miljoenen verdienen bij Barcelona. dat op dit moment gehouden wordt. Of liever: in ‘Dat vind ik zo jammer van deze tijd,’ knikt Mou- de pauzestand staat want de regen komt met bak- lijn, ‘die jonge spelertjes worden doodgegooid ken uit de hemel. Steenbergen, Feyenoorder uit de met tactische problemen, tactische oplossingen, tijd van Moulijn en Pieters Graafl and, wordt bin- zijn ze net tien. En dan die ouders… opscheppen, nenkort tachtig. Hij was na Faas Wilkes een van hun kind verheerlijken. Ze zien het goudschip al de eerste Nederlandse voetballers die een lucratief binnenlopen.’ Dat voetballers zo veel verdienen, contract in het buitenland afsloot. Voetballen is er veel meer dan bijvoorbeeld mensen in een be- niet meer bij maar op de tennisbaan slaat ie nog langrijke maatschappelijke positie, vindt Moulijn graag een balletje. Hij komt nieuwsgierig kijken een vreemde ontwikkeling. ‘Ik gun het die jon- wat we komen doen. Ah, interview met Coen. gens wel, hoor,’ stelt hij, ‘maar dat verdient ook Met een tennisbal begint ook de voetbalpassie als doorsneevoetballer vier of vijf ton per jaar. Dan van Coen Moulijn (1937). ‘Ik woonde als kind in hebben we het dus niet eens over een groot talent.’ een doodlopende straat,’ zegt hij, ‘en dat was een In zijn tijd verdient hij ook heel aardig maar niet geluk want aan het eind stond een muurtje. Daar te vergelijken met de hedendaagse inkomsten. schopte ik de hele dag balletjes tegenaan. Tennis- ‘Tegenwoordig ben je als voetballer binnen vijf balletjes. We hielden er wedstrijdjes. Ik snap nu zes jaar binnen. Dat lijkt me toch geen gezonde nog niet hoe we dat kleine balletje zo goed kon- ontwikkeling.’ den raken. Zou het nu beslist niet meer kunnen.’ Bij Barcelona, dat indertijd Moulijn graag had in- Het muurtje, dat helaas afgebroken is, werd later gehuurd, had ie meer kunnen verdienen. ‘Ja, ook het ‘Coenmuurtje’ genoemd. Een eerbetoon aan toen verdiende je in het een voetbaltalent dat via Xerxes ontdekt werd voor buitenland meer dan in Feyenoord en daar uitgroeide tot de meest legen- Nederland. Maar ik ben ‘Een beetje speler kent darische linksbuiten van de Rotterdamse club. ‘Er altijd hier gebleven. Er waren in die tijd nog weinig auto’s en je kon in ons was ook minder zakelij- zijn zwakke punten en straatje nauwelijks parkeren,’ gaat hij verder, ‘dat ke begeleiding, nu heeft probeert die te verbeteren.’ was mijn geluk. Je kon de hele dag buiten op straat elke voetballer iemand spelen. De kinderen van tegenwoordig kunnen dat die dat soort deals voor helaas nauwelijks meer. Die omstandigheid was de hem regelt. Ik ben echter basis van mijn voetbalcarrière.’ tevreden. Dankzij mijn verdiensten heb ik na mijn voetbaltijd een kledingzaak kunnen opzetten, 46 Talent jaar geleden, die loopt prima. Zonder het voetbal Kan talent een nadeel zijn in de zin dat je denkt was dat misschien nooit gelukt.’ je niet zoveel meer hoeft te doen om de top te be- reiken? ‘Dat weet ik niet zo,’ meent Moulijn. ‘Ik Samenwerking heb altijd, naast de vaste trainingen, voor mezelf In 1955 verhuist Moulijn van Xerxes naar Fey- geoefend op mijn sterke en zwakke punten. Vier enoord. Ook in die tijd zitten er scouts op de vijf keer per week in mijn eentje de juiste passeer- tribune om talent te ontdekken. ‘Ze zaten niet bewegingen oefenen. Als ik twee dagen oversloeg, meteen met een contract achter je aan maar pik- zat ik niet zo prettig in mijn vel.’ Routine, het moet ten talentvolle jeugdspelers eruit die zich dan bij er inslijten, je moet steevast blijven werken aan je een grotere club moesten bewijzen,’ vertelt hij. vaardigheden. Hij was van oorsprong linksmidden maar wordt Is dat extra trainen vaste prik voor voetballers? ‘Nee naar de linksbuitenplaats verwezen. ‘Dat was ter

september 2008 Bridge 33

09BRI08P32-34_GrootInterview.indd 33 07-08-2008 17:49:49 gespeeld met mensen als Cruijff en Van Hanegem. Fantastische voetballers. Die ga je toch niet voor de voeten lopen, die gun je hun succes. En zoals gezegd, onder hun invloed word je zelf ook beter. Als je slim bent, maak je gebruik van hen, groei je met ze mee.’ Mentaliteit Je kunt heel veel leren maar hoe je precies de bal moet neerleggen, de tactiek, het inzicht, dat kun je niét leren. Dat heb je of dat heb je niet. Ga je niet geregeld uit je dak als je een prima pass geeft en je medespelers doen er niks mee? ‘Dat is inherent aan het spel,’ zegt Moulijn, ‘dat hoort erbij. Ik had het geluk te spelen met mensen die wisten wat ik van plan was, die aanvoelden wat ik ging doen. Instinct.’ Het was met name in de jaren zeventig een goed team, , , . Een goeie ploeg. ‘Mentaliteit is van groot belang,’ zegt Moulijn, ‘en dat heeft niet iedereen. Sommige jongens wilden niet trainen, vonden daar niks aan. Slechte zaak. Talent is prachtig maar mentaliteit is de basis. Neem Theo Laseroms. Brak voor een belangrijke wedstrijd zijn sleutelbeen, liet de boel intapen en ging na tien minuten al in een sliding van vijftien meter. Dat soort mensen wil je in je team hebben. Die zijn heel belangrijk.’ Bij bridgen maak je nogal eens mee dat degene die denkt de sterkste te zijn, zijn partner graag de schuld geeft van wat er ook maar mis gaat. ‘Echt waar?’ vraagt Moulijn. ‘Nee, dat gebeurt bij voetbal heel weinig, dat je anderen de schuld geeft. Haast nooit mee gemaakt. Je zoekt de schuld eerst bij jezelf. Collegialiteit staat bij voetbal hoog in het vaandel.’ Geen beschuldigende vingertjes, echt niet? Ook de wereldtoppers niet? ‘Nou, in het veld zeg je wel eens wat, natuurlijk, je reageert je wel eens af. Maar iedereen maakt fouten, jijzelf ook. Is ‘Niet jouw reputatie maar het het niet in deze dan wel in de volgende wedstrijd. Niet jouw reputatie maar het teambelang gaat bo- teambelang gaat boven alles.’ ven alles.’

Hoe werkt dat bridge nu eigenlijk, wil Moulijn op bescherming,’ legt hij uit. ‘Ik was slank, tenger, de valreep weten. Ja, kaarten, dat deden ze tussen niet zo groot. Ze wilden mij uit het harde gevecht de wedstrijden door. Vanalles, petoeten, klaverjas- op het middenveld houden.’ Middenvelder was hij sen, zwikken, maar bridgen, nee. Hans Kreijns, echter het liefst gebleven, daar lag zijn hart. Maar Rotterdammer in hart en nieren, ja, daar heeft hij het ging prima op de linksbuitenplaats dus spijt wel eens van gehoord. Daar houdt de bridgekennis heeft ie niet. echter op. Feyenoord heeft trouwens al zestig jaar Hoe werk je samen op het veld? ‘Het is een team- een eigen bridgeclub. Zelf had hij een passie voor sport. Doorgaans is een kleine groep spelers heel dammen ‘Heerlijk, zes zeven zetten vooruitkijken.’ bepalend op het veld. Daar kun je moeilijk over Maar ja, een waardige damtegenstander zat er niet doen maar bedenk dat het ook net dié spelers in de ploeg. ‘Hebben ze een keer Ton Sijbrands zijn die zorgen voor de successen,’ legt hij uit. ‘De uitgenodigd om tegen me te spelen. Nou, daar rest weet dat hij ondergeschikt moet zijn aan die kwam ik niet aan te pas.’ spelers. Dankzij de bepalende spelers gaat de rest trouwens ook beter spelen, je leert van hen, trekt Coen Moulijn, hij heeft haast, moet naar een an- je aan hen op. Dat moet je je realiseren. Je bent dere afspraak. De startsnelheid waar hij ooit zo een team.’ befaamd om was, is nog niet uit de benen verdwe- Zijn de toppers niet vooral bezig zichzélf in beeld nen. In no time bereikt hij de parkeerplaats. Of te spelen? ‘Ja, dat is logisch,’ meent hij. ‘Ze worden zou de stromende regen daar iets mee te maken ook de hemel in geschreven door de pers. Ik heb hebben?

34 Bridge september 2008

09BRI08P32-34_GrootInterview.indd 34 07-08-2008 17:49:57