DOCSLIB.ORG

Trio's September Oktober November 97

Total Page：16

File Type：pdf, Size：1020Kb

Download full-text PDF Read full-text
Trio's September Oktober November 97 JAZZ Trio's DESINGEL september oktober november 97 JAZZ Trio's * DESINGEL september oktober november 97 Trio's BassDrumBone Ray Anderson trombone / Mark Helias bas / Cerry Flemingway percussie woensdag 24 september 9 7 .2 0 uur Lacy. Bailey. Workman Trio Steve Lacy sax / Derek Bailey gitaar / Reggie Workman contra­ bas woensdag 1 oktober 9 7 .2 0 uur RadiciTrio Gianluigi Trovesi klarinetten / Giovanni Coscia accordeon Stefano Bertoli percussie woensdag 8 oktober 9 7 .2 0 uur inleiding door Sylvia Broeckaert. 19.15 uur. Foyer McPhee. Lazro. Rogers Trio Joe McPhee sax / Daunik Lazro sax/ Paul Rogers contrabas begin concert 20.00 uur donderdag 6 november 9 7 .2 0 uur pauze omstreeks 21.00 uur einde concert omstreeks 22.00 uur Crispell. Anderson . Drake Trio Marilyn Crispell piano / Fred Anderson sax / Flamid Drake per­ teksten programma Didier Wijnants cussie coördinatie deSingel donderdag 20 november 9 7 .2 0 uur druk programmaboekje Tegendruk THE ART OF THE TRIO Een maand of vijf geleden verscheen bij Warner Music de cd rietblazer Henry Threadgill, drummer Steve McCall en bassist The Art of the Trio, vol. 1' van pianist Brad Mehldau. De titel is Fred Hopkins. Het trio Air herinterpreteerde de jazzgeschiedenis misleidend want Mehldau is een relatieve nieuwkomer op de (met name de vroege jazz en haar precedenten) en introduceer­ scène; hij heeft zijn sporen vooral verdiend als sideman en The de een nieuwe soort democratie in hun samenspel: droog, fel en Art of the Trio, vol. V is pas zijn tweede eigen opname. Een vol subtiel drama. ambitieuze titel (door Mehldau ook wel licht ironisch geïnterpre­ Maar geen enkel trio is zo bepalend geweest voor de heden­ teerd) die tegelijk nogal goed de lading dekt: de plaat is een daagse jazz als dat van klarinettist Jimmy Giuffre. De nu zesen- fijne hommage aan het klassieke jazztrio. De formule: piano, zeventig-jarige Giuffre vond in de jaren vijftig zijn eigen vorm bas, drums. Het repertoire: een mélange van standards en eigen van free jazz uit: hij maakte composities met een heel open composities van traditionele snit. De bronnen: de trio's van Bill structuur, als het ware skeletten die geduldig wachten op klan­ Evans en Keith Jarrett, in mindere mate die van Bud Powell, Art ken en resonanties. Met pianist Paul Bley en bassist Steve Swal­ Tatum en Oscar Peterson. Het is inderdaad wat we begrijpen low vormde hij een onsterfelijk trio dat de wetten van het im­ onder de noemer The Art of the Trio', in essentie het product proviseren volledig herschreef. Het Giuffre-trio creëerde een ijle van het postbop-tijdperk: een klassieke mise-en-scène waarin sound die radicaal tegen de verborgen dogma's van de bebop- de pianist even de ster kan zijn, zonder de dwingende aanwe­ traditie inging. Geen wonder dat Giuffre, Bley en Swallow niet zigheid van een frontman. Daarmee is niet gezegd dat de for­ overal met open armen ontvangen werden. Een toonaangevend mule zich niet leent voor avontuurlijke jazzvormen. Nog met commentator als Boris Vian sneerde zelfs ongegeneerd: 'Deze een halve voet in het bop-tijdperk bedachten Herbie Nichols jazz, die bol staat van de bedoelingen, is even opwindend als (met onder anderen Art Blakey en Max Roach) en Thelonious een stel natte vaatdoeken". Monk binnen dit kader heel nieuwe en veeleisende vormen. In Vandaag wordt het pionierswerk van het drumloze trio van Giuf­ de jaren vijftig zou Cecil Taylor (met George Duvivier en Dennis fre beter gewaardeerd, ook al omdat experimenteren met de Charles) het klassieke trio als vertrekpunt nemen voor zijn her- formule van het trio tegenwoordig schering en inslag is. In zeke­ tekeningvan het jazzlandschap. re zin is de formule zelfs aan een nieuwe hausse toe: namen Maar in weerwil van Mehldau's claim is The Art of the Trio van­ zoals het Tiny Bell Trio (rond Dave Douglas), het Trio Clusone daag niet meer beperkt tot de kunst van de formule piano-bas- (rond Michael Moore), het Arcado String Trio (Mark Feldman, Mark drums. Sinds de jaren zestig worden gretig nieuwe formules uit­ Dresser en Ernst Reijseger) en BassDrumBone (rond Ray Ander­ getest. Trendsetters waren bijvoorbeeld Sonny Rollins (met son) spreken tot de verbeelding van een groeiend publiek. De 'Freedom Suite' met bassist Oscar Pettiford en drummer Max formule is handig en plezierig tegelijk. Met slechts drie muzi­ Roach) en Ornette Coleman (de Golden Circle-opnamen met kanten is het nog relatief makkelijk om de drukke agenda's van bassist David Izenzon en drummer Charles Moffett). In de jaren de jazzmusici enigszins te stroomlijnen, noodzakelijk in de nog zeventig was een van de belangrijkste nieuwe trio's dat van toenemende mondialisering van de jazz. Organisatoren kennen de voordelen van beperkte kosten voor transport en verblijf van Marilyn Crispell en Gerry Hemingway). Het concert is ook bij­ de betrokken muzikanten. En de muzikanten zelf halen hun zonder omwille van het weerzien met Derek Bailey, de radicale voordeel bij de muzikale intimiteit van de formule. Want het Brit die sinds zijn geregelde muzikale ontmoetingen met John spreekwoord zegt wel 'Two is company, three is a crowd’, maar Zorn opnieuw in de belangstelling staat. Een pionier van de he­ musici weten dat een trio een heel stimulerende context is voor dendaagse jazzgitaar. improvisatie: het samenspel vergt een grote persoonlijke inzet Het Radici Trio is een ietwat apart en tamelijk frivool gezelschap en het contact is intens maar tegelijk niet zo dwingend en be­ rond klarinettist Gianluigi Trovesi. Trovesi is een eclecticus die klemmend als in een duo. graag grasduint in de Italiaanse folklore. De accordeon van Gio­ In de reeks Trio's komen vijf interessante en ongewone trio's uit vanni Coscia speelt dan ook een belangrijke rol in zijn trio. de hedendaagse jazz aan bod. Sommige zijn al jaren gevestigde Met Joe McPhee, Daunik Lazro en Paul Rogers belanden we weer waarden, andere zijn nieuw en fris, nog andere zijn het resultaat in een volbloed improvisatiemilieu. McPhee maakte vorig sei­ van een kortstondige samenwerking. Het drietal BassDrumBone zoen grote indruk met zijn project 'Sweet Freedom! Now What?' bestaat al meer dan tien jaar. De naam slaat op de gebruikte met bassist Lisle Ellis en pianist Paul Plimley. De Franse altsaxo­ instrumenten: de bas van de flegmatieke Mark Helias, de drums fonist Daunik Lazro is een van zijn vaste partners in het spei der van meesterpercussionist Gerry Hemingway en de trombone van verrassingen. De kleurrijke McPhee is een multi-instrumentalist fantast Ray Anderson. Een ensemble zonder echte leider, al is die even goed thuis is op trompet, trombone, saxofoon als klari­ het toch vooral het geesteskind van de grillig gebekte Ander­ net. son. BassDrumBone maakt de beloften van de trioformule hele­ Als afsluiter van de reeks een trio met een saxofonist onder maal waar. De muzikanten zitten heel dicht op eikaars huid maar leiding van een pianiste. Marilyn Crispell speelde onder andere vinden in de open muzikale vormen voortdurend wel een ont­ in het Anthony Braxton Quartet waar ze haar decisief karakter snappingsroute. Samenspel dat soms bijna telepathische vormen en haar verbazingwekkende veerkracht demonstreerde, een aanneemt. krachtige wervelwind met een goed versluierde romantische kern. Het trio van Steve Lacy, Derek Bailey en Reggie Workman is Sinds het kwartet van Braxton ontbonden is, heeft ze de handen geen vaste combinatie. De Britse gitarist Derek Bailey en de vrij voor nieuwe eigen projecten. Eén van de belangrijkste daar­ Amerikaanse sopraansaxofonist Steve Lacy hebben mekaar le­ van is dit trio met de opvallende tenorsaxofonist Fred Anderson ren kennen in de Europese avantgarde van de jaren zestig. Bas­ en percussionist Hamid Drake. De cd 'Destiny' toont een over­ sist Reggie Workman is in een wat ander milieu opgegroeid. Hij vloed aan ideeën en interacties, een bijzonder spannend trio. speelde in het begin van de jaren zestig met John Coltrane. In de jaren zeventig ging hij resoluut zijn eigen gang om in de jaren tachtig en negentig aansluiting te vinden bij een jongere generatie Amerikaanse improvisatiekunstenaars (onder anderen B ASS D R UIVI BO IM E Ray Anderson trombone / Mark Helias bas / Gerry Hemingway percussie woensdag 24 september 9 7 .2 0 uur Ray Anderson Gerry Hemingway Geboren in 1952. Begon als achtjarige trombone te spelen, aan­ Meesterpercussionist geboren in 1955 in New Haven, een ha­ getrokken door de klank van het instrument op de Dixieland- venstad ten noorden van New York. Kwam daar in contact met platen van zijn vader. Na de middelbare school in Chicago zwierf Anthony Davis, Ray Anderson, George Lewis, Mark Helias en hij rond in Europa, nadien in San Francisco en Los Angeles. Als Mark Dresser. Studeerde (al dan niet officieel) compositie, Zuid- invloeden noemt hij Dizzy Gillespie, Louis Armstrong, Sonny Rol­ Indische Karnatac-muziek en West-Afrikaanse percussie. Werkt lins en Coleman Hawkins, eerder dan gelijk welke trombonist. sinds begin jaren tachtig aan een repertoire als solo-percussio- Behalve misschien die ene: Vic Dickenson, een man van de nist (deels gedocumenteerd op Acoustic Solo Works' en 'Electro­ dixielandtraditie. Anderson belandde in 1977 bij Anthony Brax­ acoustic Solo Works'). Ontmoette in Europa cellist Ernst Reijseger ton en richtte even later het trio Oahspe op (later hernoemd tot en gitarist Derek Bailey. Werd in 1983 lid van het Anthony Brax­ BassDrumBone). Succes met de funky groep Slickaphonics. Re­ ton kwartet, vanaf 1985 in de nu legendarische bezetting met cente projecten: The Alligatory Band, het trombonekwartet 'Sli- Marilyn Crispell en Mark Dresser. Richtte later een eigen kwintet deride' en het trio met Han Bennink en Christy Doran. Ray An­ op met Reijseger, Dresser, Wolter Wierbos en Michael Moore. derson is de antipode van de Nieuwe Deftigheid à la Steve Turre Maakte daarmee schitterende opnamen zoals The Marmalade en Delfeayo Marsalis.
Load more

Recommended publications
  • Temporal Disunity and Structural Unity in the Music of John Coltrane 1965-67
    Listening in Double Time: Temporal Disunity and Structural Unity in the Music of John Coltrane 1965-67 Marc Howard Medwin A dissertation submitted to the faculty of the University of North Carolina at Chapel Hill in partial fulfillment of the requirements for the degree of Doctor of Philosophy in the Department of Music. Chapel Hill 2008 Approved by: David Garcia Allen Anderson Mark Katz Philip Vandermeer Stefan Litwin ©2008 Marc Howard Medwin ALL RIGHTS RESERVED ii ABSTRACT MARC MEDWIN: Listening in Double Time: Temporal Disunity and Structural Unity in the Music of John Coltrane 1965-67 (Under the direction of David F. Garcia). The music of John Coltrane’s last group—his 1965-67 quintet—has been misrepresented, ignored and reviled by critics, scholars and fans, primarily because it is a music built on a fundamental and very audible disunity that renders a new kind of structural unity. Many of those who study Coltrane’s music have thus far attempted to approach all elements in his last works comparatively, using harmonic and melodic models as is customary regarding more conventional jazz structures. This approach is incomplete and misleading, given the music’s conceptual underpinnings. The present study is meant to provide an analytical model with which listeners and scholars might come to terms with this music’s more radical elements. I use Coltrane’s own observations concerning his final music, Jonathan Kramer’s temporal perception theory, and Evan Parker’s perspectives on atomism and laminarity in mid 1960s British improvised music to analyze and contextualize the symbiotically related temporal disunity and resultant structural unity that typify Coltrane’s 1965-67 works.
    [Show full text]
  • Vindicating Karma: Jazz and the Black Arts Movement
    University of Massachusetts Amherst ScholarWorks@UMass Amherst Doctoral Dissertations 1896 - February 2014 1-1-2007 Vindicating karma: jazz and the Black Arts movement/ W. S. Tkweme University of Massachusetts Amherst Follow this and additional works at: https://scholarworks.umass.edu/dissertations_1 Recommended Citation Tkweme, W. S., "Vindicating karma: jazz and the Black Arts movement/" (2007). Doctoral Dissertations 1896 - February 2014. 924. https://scholarworks.umass.edu/dissertations_1/924 This Open Access Dissertation is brought to you for free and open access by ScholarWorks@UMass Amherst. It has been accepted for inclusion in Doctoral Dissertations 1896 - February 2014 by an authorized administrator of ScholarWorks@UMass Amherst. For more information, please contact [email protected]. University of Massachusetts Amherst Library Digitized by the Internet Archive in 2014 https://archive.org/details/vindicatingkarmaOOtkwe This is an authorized facsimile, made from the microfilm master copy of the original dissertation or master thesis published by UMI. The bibliographic information for this thesis is contained in UMTs Dissertation Abstracts database, the only central source for accessing almost every doctoral dissertation accepted in North America since 1861. Dissertation UMI Services From:Pro£vuest COMPANY 300 North Zeeb Road P.O. Box 1346 Ann Arbor, Michigan 48106-1346 USA 800.521.0600 734.761.4700 web www.il.proquest.com Printed in 2007 by digital xerographic process on acid-free paper V INDICATING KARMA: JAZZ AND THE BLACK ARTS MOVEMENT A Dissertation Presented by W.S. TKWEME Submitted to the Graduate School of the University of Massachusetts Amherst in partial fulfillment of the requirements for the degree of DOCTOR OF PHILOSOPHY May 2007 W.E.B.
    [Show full text]
  • Jason Adasiewicz's Rolldown Varmint Cuneiform 2009
    WHAT THE PRESS HAS SAID ABOUT: JASON ADASIEWICZ’S ROLLDOWN VARMINT CUNEIFORM 2009 Line-up: Jason Adasiewicz (vibraphone), Josh Berman (cornet), Aram Shelton (alto saxophone & clarinet), Jason Roebke (bass), Frank Rosaly (drums) “Consult the jazz vibraphone flow chart and it’s easy to connect the dots between major players from Lionel Hampton to Milt Jackson up through Bobby Hutcherson. … Chicago-based Jason Adasiewicz is a relatively new addition to the playing field…the caliber of his work so far certainly places him in a position for early consideration. Varmint continues the course set by his working ensemble Rolldown on their self-titled debut… Apt comparisons to Sixties Blue Note-era Hutcherson have been plentiful in press in describing both Adasiewicz’s sound and his spacious composing style which embraces freer interplay without abandoning an underlying allegiance to head-solos orthodoxy for too long. A closer cousin still might be …Walt Dickerson. Adasiewicz generates a similarly warm and luminous sonority with his mallets and makes regular use of his instrument’s motor to blur his clusters into vivid watercolor shades. The rest of the group is comparably equipped on the creative front with cornetist Josh Berman and alto saxophonist Aram Shelton … obvious antecedents for Shelton are Eric Dolphy and Jackie McLean… Berman has a full range of tonal effects… Bassist Jason Roebke and drummer Frank Rosaly work in keen collusion…The balance is particularly effective … … Chicago residents and visitors are fortunate… Adasiewicz and his colleagues sit well with the city’s fastest company and still have plenty to say.” - Derek Taylor, Dusted, December 2, 2009, www.dustedmagazine.com “Vibraphonist-composer Jason Adasiewicz returns to the same avant-leaning territory he staked out on Rolldown’s eponymous debut in 2008.
    [Show full text]
  • Peter Johnston 2011
    The London School Of Improvised Economics - Peter Johnston 2011 This excerpt from my dissertation was included in the reader for the course MUS 211: Music Cultures of the City at Ryerson University. Introduction The following reading is a reduction of a chapter from my dissertation, which is titled Fields of Production and Streams of Conscious: Negotiating the Musical and Social Practices of Improvised Music in London, England. The object of my research for this work was a group of musicians living in London who self-identified as improvisers, and who are part of a distinct music scene that emerged in the mid-1960s based on the idea of free improvisation. Most of this research was conducted between Sept 2006 and June 2007, during which time I lived in London and conducted interviews with both older individuals who were involved in the creation of this scene, and with younger improvisers who are building on the formative work of the previous generation. This chapter addresses the practical aspects of how improvised music is produced in London, and follows a more theoretical analysis in the previous chapters of why the music sounds like it does. Before moving on to the main content, it will be helpful to give a brief explanation of two of the key terms that occur throughout this chapter: “free improvisation” and the “improvised music field.” “Free improvisation” refers to the creation of musical performances without any pre- determined materials, such as form, tonality, melody, or rhythmic feel. This practice emerged out of developments in jazz in the late 1950s and early 1960s, particularly in the work of Ornette Coleman and Cecil Taylor, who began performing music without using the song-forms, harmonic progressions, and steady rhythms that characterized jazz until that time.
    [Show full text]
  • QUASIMODE: Ike QUEBEC
    This discography is automatically generated by The JazzOmat Database System written by Thomas Wagner For private use only! ------------------------------------------ QUASIMODE: "Oneself-Likeness" Yusuke Hirado -p,el p; Kazuhiro Sunaga -b; Takashi Okutsu -d; Takahiro Matsuoka -perc; Mamoru Yonemura -ts; Mitshuharu Fukuyama -tp; Yoshio Iwamoto -ts; Tomoyoshi Nakamura -ss; Yoshiyuki Takuma -vib; recorded 2005 to 2006 in Japan 99555 DOWN IN THE VILLAGE 6.30 99556 GIANT BLACK SHADOW 5.39 99557 1000 DAY SPIRIT 7.02 99558 LUCKY LUCIANO 7.15 99559 IPE AMARELO 6.46 99560 SKELETON COAST 6.34 99561 FEELIN' GREEN 5.33 99562 ONESELF-LIKENESS 5.58 99563 GET THE FACT - OUTRO 1.48 ------------------------------------------ Ike QUEBEC: "The Complete Blue Note Forties Recordings (Mosaic 107)" Ike Quebec -ts; Roger Ramirez -p; Tiny Grimes -g; Milt Hinton -b; J.C. Heard -d; recorded July 18, 1944 in New York 34147 TINY'S EXERCISE 3.35 Blue Note 6507 37805 BLUE HARLEM 4.33 Blue Note 37 37806 INDIANA 3.55 Blue Note 38 39479 SHE'S FUNNY THAT WAY 4.22 --- 39480 INDIANA 3.53 Blue Note 6507 39481 BLUE HARLEM 4.42 Blue Note 544 40053 TINY'S EXERCISE 3.36 Blue Note 37 Jonah Jones -tp; Tyree Glenn -tb; Ike Quebec -ts; Roger Ramirez -p; Tiny Grimes -g; Oscar Pettiford -b; J.C. Heard -d; recorded September 25, 1944 in New York 37810 IF I HAD YOU 3.21 Blue Note 510 37812 MAD ABOUT YOU 4.11 Blue Note 42 39482 HARD TACK 3.00 Blue Note 510 39483 --- 3.00 prev. unissued 39484 FACIN' THE FACE 3.48 --- 39485 --- 4.08 Blue Note 42 Ike Quebec -ts; Napoleon Allen -g; Dave Rivera -p; Milt Hinton -b; J.C.
    [Show full text]
  • Jazz-Fest-2017-Program-Guide.Pdf
    JUNE 22 – JULY 2 | 2017 /coastaljazz | #VanJazzFest | COASTALJAZZ.CA 20TH ANNIVERSARY SEASON 2017 181 CHAN CENTRE PRESENTS SERIES The Blind Boys of Alabama with Ben Heppner I SEP 23 The Gloaming I OCT 15 Zakir Hussain and Dave Holland: Crosscurrents I OCT 28 Ruthie Foster, Jimmie Dale Gilmore and Carrie Rodriguez I NOV 8 The Jazz Epistles: Abdullah Ibrahim and Hugh Masekela I FEB 18 Lila Downs I MAR 10 Daymé Arocena and Roberto Fonseca I APR 15 Circa: Opus I APR 28 BEYOND WORDS SERIES Kate Evans: Threads I SEP 29 Tanya Tagaq and Laakkuluk Williamson Bathory I MAR 16+17 SUBSCRIPTIONS ON SALE MAY 2 DAYMÉ AROCENA THE BLIND BOYS OF ALABAMA HUGH MASEKELA TANYA TAGAQ chancentre.com Welcome to the 32nd Annual TD Vancouver International Jazz Festival TD is pleased to bring you the 2017 TD Vancouver International Jazz Festival, a widely loved and cherished world-class event celebrating talented and culturally diverse artists from Canada and around the world. In Vancouver, we share a love of music — it is a passion that brings us together and enriches our lives. Music is powerful. It can transport us to faraway places or trigger a pleasant memory. Music is also one of many ways that TD connects with customers and communities across the country. And what better way to come together than to celebrate music at several major music festivals from Victoria to Halifax. ousands of fans across British Columbia — including me — look forward to this event every year. I’m excited to take in the music by local and international talent and enjoy the great celebration this festival has to o er.
    [Show full text]
  • Icp Orkest Beleidsplan 2017
    ICP ORKEST BELEIDSPLAN 2017 – 2020 BELEIDSPLAN 2017 - 2020 INHOUD Hoofdstuk 1 Korte typering van het ICP 2 Hoofdstuk 2 Artistieke uitgangspunten, signatuur en beschrijving activiteiten 3 Hoofdstuk 3 Plaats in het veld 9 Hoofdstuk 4 Ondernemerschap 10 Hoofdstuk 5 Spreiding 14 Hoofdstuk 6 Bijdrage talentontwikkeling 15 Hoofdstuk 7 Toelichting op de begroting, dekkingsplan en Kengetallen 17 -1- Hoofdstuk 1 Korte typering van het ICP “(…)The Instant Composers Pool Orchestra, from Amsterdam, mixing swing and bop (…) with conducted improvisations and free jazz (…), has some idiosyncratic and brilliant soloists (…), they are scholars and physical comedians, critics and joy-spreaders.” (Ben Ratliff, New York Times reviewing group’s January 2015 performance) Missie en hoofddoelstelling ICP is de afkorting van de naam Instant Composers Pool, een ensemble dat in 1967 is opgericht door pianist/componist Misha Mengelberg, drummer Han Bennink en klarinettist/saxofonist/componist Willem Breuker. De term ‘instant composing’ is gemunt door Mengelberg en staat voor een specifieke vorm van muzikaal denken en handelen op basis van improvisatie. In instant composing is improviseren een vorm van ter plekke componeren. Dit proces is mede bepalend voor de bijzondere positie van ICP in de eigentijdse muziek. De methode ICP werkt alleen als de musici meester zijn op hun instrument en met elkaar tot in hun diepste wezen verbonden zijn. De huidige bezetting speelt inmiddels bijna 25 jaar in dezelfde samenstelling. Om beurten stelt een van de musici een setlist samen voor aanvang van het concert. (Voorbeeld setlist (handschrift Han Bennink): zie hieronder) Voor de instant composing-methode draagt een aantal orkestleden stukken of thema’s aan, in notenschrift uitgewerkt: soms niet mee dan een paar akkoorden, soms in uitgebreide arrangementen en varianten daartussen, die– op het podium – bedacht en gespeeld worden.
    [Show full text]
  • Cool Trombone Lover
    NOVEMBER 2013 - ISSUE 139 YOUR FREE GUIDE TO THE NYC JAZZ SCENE NYCJAZZRECORD.COM ROSWELL RUDD COOL TROMBONE LOVER MICHEL • DAVE • GEORGE • RELATIVE • EVENT CAMILO KING FREEMAN PITCH CALENDAR “BEST JAZZ CLUBS OF THE YEAR 2012” SMOKE JAZZ & SUPPER CLUB • HARLEM, NEW YORK CITY FEATURED ARTISTS / 7:00, 9:00 & 10:30pm ONE NIGHT ONLY / 7:00, 9:00 & 10:30pm RESIDENCIES / 7:00, 9:00 & 10:30pm Fri & Sat, Nov 1 & 2 Wed, Nov 6 Sundays, Nov 3 & 17 GARY BARTZ QUARTET PLUS MICHAEL RODRIGUEZ QUINTET Michael Rodriguez (tp) ● Chris Cheek (ts) SaRon Crenshaw Band SPECIAL GUEST VINCENT HERRING Jeb Patton (p) ● Kiyoshi Kitagawa (b) Sundays, Nov 10 & 24 Gary Bartz (as) ● Vincent Herring (as) Obed Calvaire (d) Vivian Sessoms Sullivan Fortner (p) ● James King (b) ● Greg Bandy (d) Wed, Nov 13 Mondays, Nov 4 & 18 Fri & Sat, Nov 8 & 9 JACK WALRATH QUINTET Jason Marshall Big Band BILL STEWART QUARTET Jack Walrath (tp) ● Alex Foster (ts) Mondays, Nov 11 & 25 Chris Cheek (ts) ● Kevin Hays (p) George Burton (p) ● tba (b) ● Donald Edwards (d) Captain Black Big Band Doug Weiss (b) ● Bill Stewart (d) Wed, Nov 20 Tuesdays, Nov 5, 12, 19, & 26 Fri & Sat, Nov 15 & 16 BOB SANDS QUARTET Mike LeDonne’s Groover Quartet “OUT AND ABOUT” CD RELEASE LOUIS HAYES Bob Sands (ts) ● Joel Weiskopf (p) Thursdays, Nov 7, 14, 21 & 28 & THE JAZZ COMMUNICATORS Gregg August (b) ● Donald Edwards (d) Gregory Generet Abraham Burton (ts) ● Steve Nelson (vibes) Kris Bowers (p) ● Dezron Douglas (b) ● Louis Hayes (d) Wed, Nov 27 RAY MARCHICA QUARTET LATE NIGHT RESIDENCIES / 11:30 - Fri & Sat, Nov 22 & 23 FEATURING RODNEY JONES Mon The Smoke Jam Session Chase Baird (ts) ● Rodney Jones (guitar) CYRUS CHESTNUT TRIO Tue Cyrus Chestnut (p) ● Curtis Lundy (b) ● Victor Lewis (d) Mike LeDonne (organ) ● Ray Marchica (d) Milton Suggs Quartet Wed Brianna Thomas Quartet Fri & Sat, Nov 29 & 30 STEVE DAVIS SEXTET JAZZ BRUNCH / 11:30am, 1:00 & 2:30pm Thu Nickel and Dime OPS “THE MUSIC OF J.J.
    [Show full text]
  • RETURN the TIDES: ASCENSION SUITE and HOLY GHOST (Cuneiform Rune 399) Format: CD / 2Xlp / DIGITAL
    Bio information: ROB MAZUREK AND BLACK CUBE SP Title: RETURN THE TIDES: ASCENSION SUITE AND HOLY GHOST (Cuneiform Rune 399) Format: CD / 2xLP / DIGITAL Cuneiform promotion dept: (301) 589-8894 / fax (301) 589-1819 email: joyce [-at-] cuneiformrecords.com (Press & world radio); radio [-at-] cuneiformrecords.com (North American & world radio) www.cuneiformrecords.com FILE UNDER: JAZZ / AVANT-JAZZ In the Wake of an Epic Loss, A Tidal Wave of Extraordinary Music is Unleashed and Recorded in Sao Paulo, Brazil by Rob Mazurek and Black Cube SP Creating – Return the Tides: Ascension Suite and Holy Ghost – a Transcendent Psychedelic Spiritual Music for Modern Times Sometimes there are no words. But music can speak volumes when life requires a response to the most profound and wrenching of losses, channeling the deepest feelings, expressing the ineffable and providing emotional and spiritual succor. For Rob Mazurek, the brilliant Chicago cornetist, composer and conceptualist improviser who has honed an international coterie of collaborators, the sudden and unexpected passing of his mother Kathleen Mazurek in May of 2013 set him on a quest to honor her bountiful spirit and acknowledge her transition to another realm. Not surprisingly, he found exactly what he needed in São Paulo, Brazil. Working with five sonic explorers in Black Cube SP, a sextet that builds on the celebrated São Paulo Underground collective trio with drummer Mauricio Takara and keyboardist Guilherme Granado, he created Return the Tides: Ascension Suite and Holy Ghost, a startlingly cathartic and magisterial modern psychedelic spiritual that’s as riveting as it is ravishing. The album is Mazurek’s latest breathtaking project on Cuneiform.
    [Show full text]
  • Stichting Jazz in Groningen SJIGCONCERTEN.Xlsx / Versie 23-05-2021 Blad 1/44 Ma 8-3-1976 Junior Cook/Louis Hayes Quintet; Junior
    Stichting Jazz In Groningen SJIGCONCERTEN.xlsx / Versie 23-05-2021 blad 1/44 ma 8-3-1976 Junior Cook/Louis Hayes Quintet; Junior Cook - saxofoon, Louis Hayes - drums, Gron; De Koffer; SJIG? Woody Shaw - trompet, Ronny Matthews - piano, Stafford James - bas za 24-4-1976 Misha Mengelberg - Tristan Honsinger Gron; VERA; Waarsch. ism. VERA do 29-4-1976 Jimmy Raney - Lee Konitz - Al Levitt - Peter Ind Gron; VERA zo 9-5-1976 Jenne's Jammin': Jenne Meinema e.a. Gron; Oosterpoort vr 4-6-1976 Jazzmarathon: Tentoonstelling Jazz- en Bluesfoto's en films Gron; Oosterpoort; ism. Oosterpoort zo 17-10-1976 Djem Gron; Huize Maas za 23-10-1976 200 jaar Amerika - 100 jaar Jazz: Groep OM & David Murray Trio met Phil Gron; VERA; ism. USVA, Wilson VERA, Studium Generale; dubbelconcert zo 24-10-1976 Rein de Graaff - Dick Vennik Gron; Huize Maas ma 1-11-1976 200 jaar Amerika - 100 jaar Jazz: de La Vida Jazzband Gron; ism. USVA, VERA, Studium Generale; rond genoemde datum ma 1-11-1976 200 jaar Amerika - 100 jaar Jazz: Groep Scope en Pearl Ash Gron; ism. USVA, VERA, Studium Generale; rond genoemde datum ma 8-11-1976 Lezing/Film; drs. Rudy Koopmans over 'Recente ontwikkelingen in de Gron; ism. USVA, VERA, Nederlandse geïmproviseerde muziek' Studium Generale ma 15-11-1976 Lezing/Film: ? Gron; ism. USVA, VERA, Studium Generale; rond genoemde datum ma 15-11-1976 Lezing/Film: ? Gron; ism. USVA, VERA, Studium Generale; rond genoemde datum ma 15-11-1976 Workshop: ? Gron; ism. ?; rond genoemde datum ma 15-11-1976 Workshop: ? Gron; ism.
    [Show full text]
  • Christy Doran in the Corner of The
    Christy Doran In The Corner Of The Eye For forty years, Irish-born, Lucerne-based guitarist Christy Doran The majority of Doran’s releases have been with has recorded prolifically for numerous bands, from the seventies jazz-rock/free jazz group OM to New labels. Inevitably perhaps, many of his earli- Bag, his main working group of the past two decades. Yet er works are out of print, so it’s cause for Doran’s five-decade-long discography is peppered with out- celebration that this release brings together standing solo and duo recordings. the very best of Phoenix (hat Art, 1990) and Phoenix – duo collaborations with Ray Anderson, What a Band (hat Art, 1992), two long- Hank Roberts, Marty Ehrlich and Urs Leimgruber –and What a neglected yet essential Doran recordings. Band– a stunning acoustic/electric solo adventure- represent some of the most visceral, experimental and lyrical perfor- mances in Doran’s distinguished career. It can’t have been an easy task to select just half Ian Patterson, August 2015 August Patterson, Ian the tracks from those two releases for this compilation but the end product gives a fascinating insight into a more intimate side of Doran’s artistry. Don’t confuse intimate with relaxed, however, for the solo acoustic tracks represented here - the orchestral ambi- tion of Solomutations’ and the fiery ‘In the Corner of the Eye’ - are pure exhilaration. The former, underpinned by a throbbing metronomic riff, sees Doran utilize loops and delay effects in a thrilling and at times ambient excursion reminiscent of Ralph Towner. On the latter, Doran exhibits fretwork as charged as anything John McLaughlin- an undoubted influence - has ever committed to record.
    [Show full text]
  • With Members Based in Chicago and France
    [MUSIC FEATURES] MUSIC » MUSIC FEATURES November 11, 2015 With members based in Chicago and France, unconventional jazz group The Turbine! makes improvisation a transatlantic project “In free music, in my humble opinion, you’re drawing upon all your resources, all your experiences that you’ve gone through.” By Mike Shanley Numerous stories have been told about THE TURBINE! musicians who break language barriers to 9 p.m. Mon., Nov. 16. Thunderbird Café, connect and exchange ideas through jazz. 4023 Butler St., Verbal communication isn’t necessary as long as Lawrenceville. $16‑20. everyone knows the chord changes. Now, one 412‑682‑0177 or thunderbirdcafe.net transatlantic organization is taking it one step further. The Bridge is bringing together four dozen like‑minded improvisers from Chicago and throughout France. According to its founders — three musicians with backgrounds in the social sciences — the Bridge will act as a network “for exchange, production and diffusion, to build a transatlantic bridge that will be crossed on a regular basis by French and American musicians as part of collaborative projects.” And rather than relying on the common ground of blues riffs or jazz standards, musicians under the Bridge umbrella are free improvisers, requiring an even greater level of musical perception from the participants. One such project, The Turbine! (the exclamation point is part of the name), offers an especially unique approach to instrumentation. The group consists of two bassists and two drummers. Bassist Harrison Bankhead and drummer Hamid Drake reside in Chicago, where both have straddled the city’s traditional jazz scene and the more adventurous side connected to the Association for the Advancement of Creative Musicians (AACM).
    [Show full text]