R M Krzyżowiec XX Wieku Plinio Corrêa De Oliveira
Total Page:16
File Type:pdf, Size:1020Kb
Rjwyt Mfyyjn Krzyżowiec XX wieku Plinio Corrêa de Oliveira Rjwyt Mfyyjn Krzyżowiec XX wieku Plinio Corrêa de Oliveira przekład: Jerzy Wolak Instytut im. Ks. Piotra Skargi Kraków >>B Biblioteka Kontrrewolucji Tytuł oryginału „Il crociato del secolo XX. Plinio Corrêa de Oliveira” © Robert de Maei GGF © copyright for the polish edition by Fundacja Instytut Edukacji Społecznej i Religijnej im. Ks. Piotra Skargi redakcja przekładu Roman Mazurkiewicz redakcja merytoryczna Leonard Przybysz, Sławomir Skiba redakcja techniczna Piotr Döerre, Arkadiusz Stelmach, Agnieszka Stelmach opracowanie graficzne, skład i druk AWR FINE www.fine.pl ISBN 83-89591-06-5 Fundacja Instytut Edukacji Społecznej i Religijnej im. Ks. Piotra Skargi A>->AG Kraków ul. Józefitów /B www.piotrskarga.pl Spis treści Przedmowa VIII Apostoł Kontrrewolucji XI Wstęp XV Rozdział I ? „Już jako młody chłopiec…” Rozdział II AC „‹‹Legionário›› narodził się, by walczyć…” Rozdział III EE W obronie Akcji Katolickiej Rozdział IV ??C Rewolucja i Kontrrewolucja Rozdział V ?CE Tradycja, Rodzina, Własność Rozdział VI @>C Męka Chrystusa męką Kościoła Rozdział VII @BG Ku Królestwu Maryi Zakończenie @E Indeks @GA Wykaz skrótów AAS Acta Apostolicae Sedis, Vatican Press, Watykan Miasto-Rzym, ?G>G. BSS Bibliotheca Sanctorum, Istituto Giovanni XXIII, Rzym GD?-?E>, > tomów. CATHOLICISME Catholicisme hier, anjourd’hui, demain, wydane przez G. Jacquemet, Letouzey et Ané, Paryż GBE. DB Dictionnaire de la Bible, wyd. przez F. Vigouroux, Letouzey et Ané, Paryż FGC-?G?@, > tomów. DDC Dictionnaire de Droit canonique, Letouzey et Ané, Paryż GAC-?GDC, E tomów. DHBB Dicionário Histórico –Biográfico Brasileiro GA>-?GF wyd. przez Fundação Getúlio Vargas, Forense-Unitersitária-Finep, Rio de Janeiro GFB, B tomy. DM Dizionario di Teologia Morale, pod red. kardynałów Francesco Roberti e Pietro Palazzini,Studium, Rzym GD?. DENZ-H Heinrich Denzinger, Enchiridion, wyd. przez Peter Hunermann, EDB, Bolonia GGC. DHGE Dictionaire d’Histoire et de Géographie Ecclésiastiques, Letouzey et Ané, Paryż G?@. DIP Dizionario degli Istituti di Perfezione, pod red. Guerriero Pelliccia i Giancarlo Rocca, Edizione Paoline, Rzym GEB. DR Pius XII, Discorsi e Radiomessaggi, Tipografia Vaticana, Watykan GCG, @? tomów. DSp Dictionnaire de Spiritualité, Beauchesne, Paryż GAE-?B, D tomów. DTC Dictionnaire de Théologie Catholique, Letouzey ét Ané, Paryż G@-?E@, AA tomy. EB Encyclopaedia Britannica, H. Hemingway Benton Publisher, Chicago GEC, A> tomów. EC Enciclopedia Caolica, Sansoni, Florencja GBG-?GCB, @ tomów. ER Enciclopedia delle Relligioni, Vallecchi, Florencja GE>-?ED, @B tomy. GAF Grande Antologia Filosofica, wyd. przez Umberto Antonio Padovani, Marzorati, Mediolan GCB. GER Gran Enciclopedia Rialp, Ediciones Rialp, Madryt GE?-?ED, @B tomy. HKG Handbuch der Kirchengeschichte, Herder, Freiburg im Bresgau GDC-?EA, tomów.; IP Insegnamenti Pontifici, wyd. przez mnichów z Solesmes. Tamże Paoline, Alba, GEC-?GDC, B tomów. LTK Lexikon für Theologie und Kirche, Verlag Herder, Freiburg GCE-?GDC, > tomów. NDB Neue Deutsche Bigraphie, Duncker & Humblat, Berlin ?GCA. PG Patrologiae Cursus Completus, Series Latina, wyd. przez Jaques-Paul Migne, Paryż FCE-?DD, ?DB tomy. PL Patrologiae Cursus Completus, Series Latina, wyd. przez Jaques-Paul Migne, Migne, Paryż FBB-?DB, @@D tomów. TRE Theologische Realenzyklopädie, de Gruyter, Berlin-Nowy Jork ?GEE. Pwjirt|f Jjlt Ernsjshon Kx. Kfwi~sfµf Aqktsxf Mfwnn Synhpqjwf* W czasach kryzysu i zamętu – jakże często powtarzających się w dziejach – biografie wybitnych postaci niejednokrotnie znacznie lepiej odsłaniają i wskazują właściwą drogę postępowania, aniżeli tomy abstrakcyjnej nauki o moralności czy filozofii. W istocie bowiem jednostki muszą w konkretny sposób urzeczy- wistniać zasady w praktyce. Stąd, o ile burzliwe czasy mniej sprzyjają historycznej realizacji zasad, o tyle konieczniejszym staje się docenia- nie tych, którzy owe zasady umieścili w centrum własnego życia. W naszym stuleciu stało się to udziałem Plinia Corrêi de Olive- ira, wielkiego brazylijskiego myśliciela i człowieka czynu, zmarłego w Sao Paulo A października GGC roku, którego pierwszą w Europie biografię napisał właśnie profesor Roberto de Maei. Całością swego autentycznie katolickiego życia Plinio Corrêa de Oliveira potwierdza nieustającą żyzność Kościoła. Trudności, ja- kie napotykają w dzisiejszych czasach prawdziwi katolicy, stanowią w rzeczy samej okazję do wpływania na historię poprzez głoszenie wiecznych zasad Chrystusowych. To właśnie czynił wybitny brazylij- ski myśliciel, odważnie w epoce wszelkiej maści totalitaryzmów gło- sząc niezachwianą wiarę w fundamentalne nauczanie oraz instytucje Kościoła. Oprócz wierności papiestwu, charakterystycznym rysem * Kardynał Alfons Maria Stickler, salezjanin, urodził się w roku G?> w austriackiej miej- scowości Neuenkirchen. Szczególne powołanie do studiów prawniczych doprowadziło go do katedry na Papieskim Uniwersytecie Salezjańskim, gdzie początkowo zajmował stano- wisko dziekana wydziału prawa kanonicznego, później zaś, w latach GCF-?GDD, rektora. Oddawszy swe wybitne talenty akademickie na służbę Stolicy Apostolskiej, początkowo kierował Papieskim Instytutem Wyższych Studiów Łacińskich, później mianowany zo- stał prefektem Biblioteki Watykańskiej. W roku GFA papież Jan Paweł II podniósł go do godności biskupiej, a w dalszej kolejności – kardynalskiej, z kościołem tytularnym San Giorgio w Velabro, by w końcu uczynić go Bibliotekarzem i Archiwistą Świętego Kościoła Rzymskiego. Kardynał Stickler jest autorem ważkich studiów teologicznych i kanonicz- nych, przetłumaczonych na wiele języków (nota wydawcy). VIII Pjirt|f n jego duchowości – co z przyjemnością wspominam – było rzucające się w oczy nabożeństwo do Maryi, Wspomożenia Wiernych, Królowej Różańca Świętego, Zwyciężczyni spod Lepanto, której cześć odda- wał w salezjańskim kościele Najświętszego Serca Pana Jezusa w Sao Paulo. Wciąż zachowuję w radosnej pamięci własne przewodnicze- nie rzymskiej uroczystości z okazji wydania znakomitej pracy Plinia Corrêi de Oliveira, zatytułowanej Szlachta i analogiczne elity tradycyjne w orędziach Piusa XII; książki, która wraz z Rewolucją i Kontrrewolucją stanowi w moim przekonaniu jeden z najwyższych wzlotów geniu- szu brazylijskiego myśliciela. Krótko mówiąc, gratuluję profesorowi Roberto de Maei, z któ- rym łączy mnie przyjaźń i zgodność ideałów, wyśmienitego sposobu, w jaki udało mu się przypomnieć sylwetkę i dokonania Plinia Corrêi de Oliveira, którego jest w Europie godnym uczniem. Wszyscy założyciele, jak również inni, którzy w jakikolwiek spo- sób wyróżnili się w dziejach Kościoła, musieli znosić kalumnie i nie- zrozumienie. Nie powinno zatem dziwić, iż Plinio Corrêa de Oliveira był i dalej będzie celem oszczerczych kampanii, zręcznie aranżowa- nych przez środowiska wrogie jego ideałowi rechrystianizacji społe- czeństwa. W naszym stuleciu takie zniesławiające kampanie dotykały także innych stowarzyszeń katolickich, demonizowanych i oskarża- nych o sekciarstwo. Co ciekawe, kampanie tego rodzaju charakteryzuje tym silniejsza agresywność, o ile gorętszą wierność Kościołowi kato- lickiemu deklarują atakowane stowarzyszenia. Wynika z tego jasno, iż prawdziwym obiektem owych oskarżeń i fałszerstw jest sam Kościół, oraz że organizuje się je po to, by zanegować jego rolę jako „nauczy- ciela prawdy”, rolę potwierdzoną niedawno przez Ojca Świętego Jana Pawła II w encyklice Veritaits splendor. Niepokojące jest to, że tego typu oszczercze kampanie, organizowane przez wrogów Kościoła, spotyka- ją się często z poparciem katolików, którzy mienią się prawowiernymi. Mam nadzieję, że niniejsza biografia Plinia Corrêi de Oliveira przyczyni się do rozproszenia krytycyzmu i niezrozumienia, oraz że stanie się wzorcowym punktem odniesienia dla wszystkich, którzy wspaniałomyślnie zechcą ofiarować swą energię Kościołowi, służąc jemu i cywilizacji chrześcijańskiej. Wysiłek ukierunkowany na służenie Kościołowi wymaga nie tyl- ko rzetelności doktrynalnej, lecz również osobistego praktykowania autentycznego życia wewnętrznego, któremu towarzyszy duch poku- ty i poświęcenia proporcjonalny do powagi naszych czasów. IX Kw~èt|jh XX |jpz n Plinio Corrêa de Oliveira – przez swoje życie i dzieło – dostarcza nam w tym względzie wyrazistego przykładu. Zapewniam o modlitwie i błogosławię wszystkim, którzy podą- żają drogą naśladowania i propagowania takiego właśnie, autentycz- nie katolickiego ducha oraz katolickiej wizji świata. Alfons Maria Kardynał Stickler Rzym, @ lipca GD roku w Święto Nawiedzenia NMP Apostoł Kontrrewolucji Plinio Corrêa de Oliveira nie jest – dzięki Bogu – postacią zupeł- nie nieznaną w naszej ojczyźnie. Przed kilku laty krakowskie „Ar- cana” wydały jego opus magnum – Rewolucję i Kontrrewolucję, a w miesięczniku pod tym samym tytułem opublikowano jego Autobio- grafię filozoficzną. Mamy także pięknie wydaną – przez Stowarzysze- nie Kultury Chrześcijańskiej im. Ks. Piotra Skargi – Drogę Krzyżową. Również w innych czasopismach („Pro Fide Rege et Lege”, „Punkt Widzenia”) i opracowaniach (Encyklopedia „Białych Plam”) czytel- nik polski znaleźć może fragmenty różnych prac „Doktora Plinio”, zwłaszcza niedocenionej subtelności wykłady z cyklu Środowiska – Zwyczaje – Cywilizacje, tudzież przyczynki mu poświęcone. Jedna- kowoż ukazanie się pracy profesora Roberta de Maei wytwarza zupełnie nową jakość w polskiej recepcji dzieła brazylijskiego bojow- nika sprawy Chrystusowej. Przede wszystkim dlatego, że jest to bez wątpienia najlepsza i najpełniejsza, jak dotąd, monografia, jaką o Pli- nio Corrêi de Oliveira napisano – lecz