Studia I Materiały Lubelskie, T. 18

Total Page:16

File Type:pdf, Size:1020Kb

Studia I Materiały Lubelskie, T. 18 STUDIA I MATERIAŁY LUBELSKIE 18 Studia i Materiały Lubelskie Tom 18 Lublin 2015 Redaktor naczelny Katarzyna Mieczkowska-Czerniak Adiustacja i korekty Magdalena Janik Ewa Kuszyk-Peciak Skład Piotr Dyszczyk Fotografie ze zbiorów Muzeum Lubelskiego oraz ze zbiorów prywatnych Tłumaczenia na język angielski Anna Krotkiewska-Zagórska Małgorzata Ryczek ISSN 0585-5276 © Muzeum Lubelskie w Lublinie, 2015 Muzeum Lubelskie w Lublinie ul. Zamkowa 9, 20-117 Lublin www.muzeumlubelskie.pl Spis treści Maciej Drewniak Badania archeologiczne osady wczesnośredniowiecznej na stanowisku 41 w Horodysku z 1967 roku . 7 Archaeological research on early Medieval settlement in Horodysko, site 41, in 1967 Krystyna Rzędzian Historia jednego ikonostasu . 35 History of one iconostasis Grażyna Jakimińska Majątek rodziny Konopniców . 43 The wealth of the Konopnica Family Tomasz Markiewicz Skarb monet z XV–XVII wieku z Lublina . 59 Lublin hoard of 15th–17th century coins Małgorzata Surmacz Uczniowie Szkoły Lubelskiej w walkach o niepodległość i granice państwa polskiego w okresie I wojny światowej oraz wojny polsko-bolszewickiej . 121 Pupils of the Lublin School in the Battles for independence and the borders of the Polish state during World War I and the Polish-Soviet war Urszula Kurzątkowska Czy Juliusz Kurzątkowski trudnił się rzeźbą? Materiały do historii teatru lalek w Lublinie . 155 Was Juliusz Kurzatkowski involved with sculpture? Materials for the history of puppet theatre in Lublin Sesja „Oskar Kolberg i kultura ludowa Lubelszczyzny” Scientific session “Oskar Kolberg and folk culture of Lublin Region” Agnieszka Kościuk „To, co po sobie zostawiam, przyda się ludziom na długo” – życie i działalność Oskara Kolberga (1814–1890) . 187 “What I leave behind, will be useful to people for long.” Life and activities of Oskar Kolberg (1814–1890) 6 Spis TREśCI Jan Adamowski Lubelskie w Dziełach wszystkich Oskara Kolberga . 203 Lublin Region in the Collected Works by Oskar Kolberg Jerzy Bartmiński, Beata Maksymiuk-Pacek, Katarzyna Prorok Co zawiera tom Lubelskie wydany w serii „Nowego Kolberga”? . 219 What does the volume Lublin released in the “New Kolberg” series contain? Mariola Tymochowicz Kultura materialna Lubelszczyzny w badaniach współczesnych kontynuatorów Oskara Kolberga . 231 Material culture of Lublin region in the research by contemporary successors of Oskar Kolberg Agnieszka Ławicka Wystawa „za Oskarem Kolbergiem po Lubelszczyźnie” . 247 Exhibition “in the footsteps of Oscar Kolberg through Lublin region” Maciej Drewniak Badania archeologiczne osady wczesnośredniowiecznej na stanowisku 41 w Horodysku z 1967 roku Wstęp Stanowisko 411 (AZP 83-90/84) zlokalizowane jest w miejscowości Horodysko, po- wiat Chełm, gmina Leśniowice. Znajduje się w mezoregionie Działy Grabowieckie, należącym do Wyżyny Lubelskiej2. Położone jest na stoku wzgórza. W bezpośredniej bliskości, na zachód od stanowiska, płynie rzeczka Horodyska, będąca dopływem Wojsławki (ryc. 1). Badania wykopaliskowe na stanowisku 41 zostały zrealizowane w lipcu 1967 roku. Ich kierownikiem z ramienia ówczesnego Muzeum Okręgowego w Lublinie był mgr Zygmunt ślusarski, w ekipie archeologów znajdowali się zaś pracownicy Działu Archeologii Muzeum – mgr Anna Kloss i mgr Waleria Misiewicz3. Początkowo badaniami terenowymi objęto jedynie grodzisko znajdujące się na sta- nowisku 1 – na wzgórzu zwanym Maczuły. Podczas badań, na podstawie obserwacji terenowej oraz relacji okolicznych mieszkańców, podjęto decyzję o założeniu wyko- pów badawczych również na stanowisku 41, którego obszar, według lokalnej tradycji, uznawany był za stary cmentarz. Stanowisko 41 znajduje się około 150 m na północ od grodziska. Miejsce ulokowania wykopów otoczone było wałem ziemnym, tworzącym czworobok o wymiarach 30 x 30 m. Wały te, jak się później okazało, miały chronologię nowożytną4. Założono 8 wykopów badawczych, o łącznej powierzchni 111 m2 (ryc. 2). Pierwszy usytuowano w połowie wysokości wzgórza – 7,5 m od wału południowego, a w jego 1 W dokumentacji terenowej oraz we wcześniejszych publikacjach stanowisko to miało numer II. 2 J. Kondracki, Geografia regionalna Polski, Warszawa 2000, s. 280. 3 Chciałbym podziękować Pani Walerii Misiewicz za cenne uwagi na temat stanowiska i dokumentacji terenowej. 4 J. Cichomski, „Horodysko, gm. Leśniowice woj. Chełm – Grodzisko”, Lublin 1979, s. 5 (maszynopis w Muzeum Lubelskim w Lublinie). 8 Maciej Drewniak Ryc. 1. Horodysko, powiat Chełm, stanowisko 41. Lokalizacja na mapie 1:10 000 otoczeniu zlokalizowano kolejnych 5. Działki o numerach 7 i 8 usytuowano zaś przy wale północnym5. Wstępne informacje odnośnie do przeprowadzonych prac wykopaliskowych zna- lazły się w „Informatorze Archeologicznym” z 1968 roku a także w pracy J. Cichom- skiego „Horodysko, gm. Leśniowice, woj. Chełm – Grodzisko”. Badania dostarczyły 1066 sztuk materiału zabytkowego. Przeważały fragmenty na- czyń – 925 sztuk, spośród których całkowicie udało się zrekonstruować tylko 1 naczy- nie. Zarejestrowano również 8 fragmentów kafli. Przedmioty metalowe reprezentuje 13 zabytków, wśród nich całe i częściowo zachowane noże, gwoździe, przecinak oraz fragment brzytwy. Pozyskano również 2 gliniane ciężarki do sieci i 1 paciorek z kręgu rybiego, a także 2 krzemienie, 28 fragmentów polepy, 1 fragment szkła, 1 fragment 5 „Informator Archeologiczny. Badania 1967 r.”, Warszawa 1968, s. 332. Badania archeologiczne OSADY wczesnośredniowiecznej… 9 kamienia granitowego, 29 ułamków węgielków drzewnych oraz 53 fragmenty kości zwierzęcych i 3 zęby zwierzęce. Ryc. 2. Horodysko, powiat Chełm, stanowisko 41. Plan stanowiska z zaznaczonymi działkami i lokalizacją obiektów Zachowana dokumentacja wykopaliskowa składa się z 11 rysunków planów dzia- łek z zaznaczonymi obiektami oraz zdjęć terenowych odkrytych obiektów. Ustalenie ich chronologii jest niezwykle trudne, zważywszy na brak określenia głębokości na poszczególnych planach oraz oznaczenie większości materiału zabytkowego jako wydobytego z działek, a nie z konkretnych obiektów. Wobec powyższego przyjęto za autorami badań ich wnioski dotyczące rozplanowania przebadanej części osady, zaś relację stratygraficzną pomiędzy obiektami ustalono, posługując się dokumentacją terenową. Wydobyty materiał zabytkowy został opisany, a charakterystyczne zabyt- ki wyrysowane. Wnioski na temat zabytków ruchomych przedstawiono w niniejszym opracowaniu. 10 Maciej Drewniak Plan osady Na stanowisku 41 natrafiono na pozostałości po 3 półziemiankach oraz 1 jamie. Półziemianki były wyposażone w urządzenia grzewcze – w półziemiance I zarejestro- wano jedynie ślad po palenisku, w dwóch pozostałych zachowały się zaś resztki pie- ców. Miąższość warstwy kulturowej w działkach 1–6 sięgała do 1,2 m, w pozostałych wyniosła około 0,6 m6. Półziemianka I Półziemianka I (ryc. 3) jest zlokalizowana w obrębie działek 1, 2 i 5. Wymiary pół- ziemianki to średnio 7,6 m x 3,2 m, czyli około 24 m2. Dłuższa oś tej prostokątnej w planie półziemianki skierowana jest na NE–SW. W części NE zanotowano ślad pa- leniska o wymiarach około 1,4 m x 1,2 m7 w postaci śladów polepy i drobnych białych kamieni. Materiał zabytkowy, który można by łączyć z półziemianką I, jest opisany jako pochodzący wyłącznie z działek, nie można więc przypisać do tego obiektu żadnego konkretnego materiału. Ryc. 3. Horodysko, powiat Chełm, stanowisko 41. Plan półziemianki I 6 Tamże. 7 Tamże. Badania archeologiczne OSADY wczesnośredniowiecznej… 11 Półziemianka II Półziemianka II (ryc. 4) jest zlokalizowana w działkach 1, 2 i 3. Według planu wykopów, wykonanego przez autorów badań wykopaliskowych, półziemianka II ma plan zbliżony do kwadratu o wymiarach 4,9 x 4,2 m (20 m2). Dłuższą osią jest skiero- wana na W–E. Urządzeniem grzewczym był piec o kopule gruszkowatej (zachowanej fragmentarycznie), który odkryto w narożniku NE półziemianki. Przy preparowaniu pieca, o wymiarach 1,3 x 1,1 m, natrafiono na cztery warstwy powstałe podczas jego reperacji8. Na planie wykonanym podczas prac wykopaliskowych widać dwa duże białe kamienie o wymiarach około 20 x 40 cm, które mogły być użyte podczas budo- wy pieca. Podczas eksploracji pieca pozyskano 2 fragmenty noży żelaznych, fragment brzytwy, 2 gwoździe i gliniany ciężarek do sieci oraz 8 fragmentów naczyń. Ryc. 4. Horodysko, powiat Chełm, stanowisko 41. Plan półziemianki II 8 Tamże. 12 Maciej Drewniak Dokumentacja wykopaliskowa ukazuje najprawdopodobniej ślady po przybudów- ce (IIa) o wymiarach około 4,6 m x 2,4 m, przylegającej do półziemianki od strony wschodniej. Strona wschodnia przybudówki zaznaczona jest śladami po 8 słupach (średnicy około 10 cm), które najwidoczniej podtrzymywały zadaszenie. Znajdująca się w zachodniej części półziemianki jama 1 o średnicy około 1,3 m zawierała materiał ceramiczny w postaci 15 fragmentów naczyń i 1 przedmiotu meta- lowego – gwoździa. Rzut poziomy wykopów wskazuje, iż w części S półziemianki znajdowała się jama 3 o głębokości 1,2 m. Na poziomie odkrycia jej wymiary to 1,25 m x 0,8 m, przy spągu zaś to blisko 50 cm. Jedyny zabytek pochodzący z tego obiektu to paciorek z kręgu rybiego odkryty na głębokości 50 cm od powierzchni ziemi. Reszta materiału zabytkowego opisana jest jako pochodząca z działek, więc nie ma dokładniejszej lokalizacji. Półziemianka III Ryc. 5. Horodysko, powiat Chełm, stanowisko 41. Plan półziemianki III Badania archeologiczne OSADY wczesnośredniowiecznej… 13 Półziemianka III (ryc. 5) jest zlokalizowana w działkach 2, 4 i 6. Wymiary tej zbli- żonej w planie do kwadratu półziemianki to 4,7 m x 5,5 m (26 m2). Dłuższy bok zo- rientowany jest w przybliżeniu wzdłuż
Recommended publications
  • 59. Yevgeniy Mikhailovich Subbotkin 1. Евгений Михайлович Субботкин 2
    226 RUSSIAN GOVERNORS IN THE KINGDOM OF POLAND (1867-1918) 59. Yevgeniy Mikhailovich Subbotkin 1. Евгений Михайлович Субботкин 2. B. 29 August 1840 in Pskov Governorate. 3. Orthodox. 4. Hereditary nobleman of Pskov Governorate. 5. Cadet Corps in Polotsk; Mikhailovsky Artillery Academy 27 November 1861-4 August 1863, 2nd category diploma with the right to wear aiguillettes. 6. No reported estate. 7. Wife: since 1868 Alexandra Ivanovna Vladimirtseva, Orthodox, daughter of collegiate councillor. 8. Children: Anna, b. 26 September 1869; Mikhail, b. 28 November 1871, d. 1926, state councillor, special tasks clerk with the Minister of Trade and Industry, agent of the Ministry of Trade and Industry in Rome; Alexandra, b. 10 October 1875, d. after 1915, married to Aleksey Nikolayevich Malayev, vice-governor of Lublin and Siedlce. 9. Father: Mikhail Pyotrovich Subbotkin (Subotkin), b. 1800 in Pskov Gover- norate, d. after 1854, Orthodox, hereditary nobleman of Pskov Governorate since 21 March 1819, collegiate assessor, clerk of state administration occupying, among others, the following positions: chancellery clerk of Opochetsky Poviat Treasury Chamber, clerk of Vitebsk Governorate government, land ispravnik in Horodko, Dyneburg, Pskov, Vilna and Dzisna, horodnichi in Nevel and Ludza, police-master in Polotsk, owner of hereditary estate of 200 d. in the poviat of Opochka in Pskov Governorate and an estate of 100 d. purchased in the same poviat, married before 1832. Mother: Roza (Róża) Ignatyevna Viskont, b. before 1815, d. after 1853, Roman Catholic, daughter of hereditary nobleman (her brother Fortunat was in 1844 an is- pravnik in Novo-Alexandrovsk). Siblings: Alexandr, b. 1832, d. after 1853; Ippolit, b.
    [Show full text]
  • 3. Mikhail Viktorovich Artsimovich 1. Михаил Викторович Арцимович 2. B. 7 June 1859 in Kaluga. 3. Orthodox
    BIONOTES 63 3. Mikhail Viktorovich Artsimovich 1. Михаил Викторович Арцимович 2. B. 7 June 1859 in Kaluga. 3. Orthodox. 4. Hereditary nobleman of Grodno Governorate. 5. Karl May German Gymnasium in St. Petersburg 1869-1877; Faculty of Law of St. Petersburg Imperial University, degree of candidate of law, graduated in 1881. 6. Majorat “Czechów” in the poviat of Lublin of Lublin Governorate (consist- ing of eight granges) of the area of 2,193 d. of land, bringing the annual income of 3,000 rubles; Mikhail was the owner of the majorat since 15 July 1894; real estate on the grounds of Nova Alexandria purchased by Viktor Artsimovich on 4 May 1873. 7. Wife: Yekaterina Vasiliyevna Goryainova, b. 14 January 1876 in Yaroslavl, d. 20 May 1959 in Moscow, Orthodox, member (as of 15 June 1917) of All-Russian Great Duchess Tatiana Committee for the Support for Victims of War, daughter of state councillor, divorced in 1906, married again 14 November 1907 to Andrey Lvovich Tolstoy b. 6 December 1877, d. 24 February 1916, son of writer Leo Tolstoy. 8. Children: Viktor, b. 10 October 1895 in Runtort (baptized in St. Petersburg), d. 13 September 1945 in Paris, graduate with distinction of School affiliated with Protestant Churches in St. Petersburg 9 June 1914, student of St. Petersburg Imperi- al University (not graduated), graduate of intensive course at the Corps of the Pages 1916, lieutenant of Leib-Guard Uhlan Regiment, emigrated to Germany and France, married since 17 February 1919 to Vera Konstantinovna Umnova, b. 10 December 1885, d. 9 April 1963 in Frankurt in the Federal Republic of Germany; Mikhail, b.
    [Show full text]
  • In Nałęczów As an Example of Social Architecture of the Early 20Th Century
    TEKA 2020, Nr 2 Komisji Architektury, Urbanistyki i Studiów Krajobrazowych Oddział Polskiej Akademii Nauk w Lublinie The Community House (Dom Ludowy) in Nałęczów as an example of social architecture of the early 20th century Kamila Lucyna Boguszewska https://orcid.org/0000-0002-1513-2490 [email protected] Department of Modern Architecture, Faculty of Civil Engineering and Architecture, Lublin University of Technology Abstract: One of the most interesting facilities which were supposed to improve the quality of education of the poorest so- cial strata were community houses. The popularity of this kind of institutions, dating back to the end of the 19th century and the first half of the 20th century, resulted in the construction of the Community House in Nałęczów, which, based on best practices, was to be a model of the realisation of a new, progressive society. The article presents the principles and “rules” for establishing such facilities by local communities in the context of activities undertaken in the difficult social and politi- cal situation of the areas under Russian rule. The history, operating principles, and architecture of the Community House in Nałęczów, which is an example of an out-of-the-box facility maintained in the national style, were herein analysed. Keywords: Community House, Nałęczów, the national style Introduction The architecture of the public institution buildings in Nałęczów is unique in the whole area of the Lublin Gov- ernorate. One can risk a statement that in a sense, it is an undiscovered architecture, which only in the overall comparison illustrates the architectonic idea of the designers. Public buildings in Nałęczów were erected with respect to the history and traditions of the health resort and its surroundings.
    [Show full text]
  • Siedlce University, Poland)
    HISTORIA I ŚWIAT, nr 8 (2019) ISSN 2299 - 2464 Dorota WEREDA (Siedlce University, Poland) Handover of the buildings and equipment remaining after the dissolution of the Pauline monastery in Leśna Podlaska in 1864 to the Eastern Orthodox Church and its further history https://doi.org/10.34739/his.2019.08.09 Abstract: In Leśna Podlaska, the image of Mother of God has been an object of worship since 1683. In 1727, the Leśna parish was taken over by monks from the Pauline Order. In 1875, on the basis of Tsar Alexander II's decree, the church in Leśna Podlaska, together with the venerated image, the great altar, and votive offerings, were handed over to the Eastern Orthodox Church. The remaining furnishings were transferred to 18 parish churches of the liquidated dioceses of Podlasie and Lublin. The organ was transferred to All Saints Church in Warsaw. The book collection of the Pauline monks from Leśna was donated to the library of the seminary in Lublin. In the years 1879–1881, the exterior of the church was changed, giving the building an appearance characteristic of Orthodox Church temples. Leśna Podlaska became an important centre of Russification policy carried out by Russia. Key words: Pauline monks, Pauline monastery in Leśna Podlaska, dissolution, image of Our Lady of Leśna, Eastern Orthodox Church, library, Russification policy Monks from the Pauline order (Ordo Sancti Pauli Primi Eremita – OSPPE) came to Leśna Podlaska1 in 1727 on an initiative of Vilnius Governor and Grand Lithuanian Hetman Ludwik Konstanty Pociej. In the parish of Leśna, the image of Mother of God with Baby Jesus, carved in a small oval stone, has been worshipped since 1683.
    [Show full text]
  • Rozdział (200.3Kb)
    Mariusz KULESZA Dorota KACZYŃSKA Department of Political Geography and Regional Studies University of Łódź, POLAND No. 11 MULTINATIONAL CULTURAL HERITAGE OF THE EASTERN PART OF THE COMMONWEALTH OF POLAND AND LITHUANIA Poland is a country with the largest territorial variation in the history of Europe. These changes involved not only the temporary gaining and losing some provinces that were later regained (as was the case for most European countries), but a transition of the country from its natural geographical frames deep into neighbouring ecumenes, while losing its own historical borders in the process. There were also times when the Polish state would disappear from the map of Europe for extended periods. Poland is also a country which for centuries was a place for foreigners where foreigners settled, lead here by various reasons, and left their mark, to a smaller or greater extent in the country's history. They also left numerous places in the Republic that became important not only for Poles. Today, these places belong to both Polish and non-Polish cultures and they become a very significant element of our cultural heritage, a deposit within Polish borders. Up until mid-14th century, Poland was a medium-sized, mostly ethnically homogenous country which faced west both culturally and economically. The eastern border of the country was also the border of Latin Christianity, with the Orthodox Ruthenia and Pagan Lithuania beyond it. In the second half of the 14th century, this situation changed significantly. First, the Red Ruthenia and Podolia were annexed by Poland, and another breakthrough came with the union with Lithuania, which was a Eastern European superpower back then.
    [Show full text]
  • Wiesław Charczuk Wiśniew Jako Siedziba Gminy W Latach 1658-2013 : Próba Zarysu
    Wiesław Charczuk Wiśniew jako siedziba gminy w latach 1658-2013 : próba zarysu Radzyński Rocznik Humanistyczny 13, 7-40 2015 RADZYŃSKI ROCZNIK HUMANISTYCZNY tom 13, 2015 Wiesław Charczuk Uniwersytet Przyrodniczo-Humanistyczny w Siedlcach Wiśniew jako siedziba gminy w latach 1658-2013. Próba zarysu Kiedy w luźnej rozmowie z Panem Wójtem Krzysztofem Kryszczukiem, który powiedział, że planuje jesienią 2013 r. sesję popularno-naukową na temat szeroko pojętych dziejów Wiśniewa z racji przypadającej w tym roku 595 rocznicy pierwszej historycznej wzmianki o Wiśniewie oraz nadania herbu i insygniów gminie Wiśniew, ja, jako historyk i badacz regionu oraz mieszkaniec gminy Wiśniew, poczułem się wywołany do tablicy. W tym miejscu muszę stwierdzić, że ukazanie Wiśniewa jako gminy na tle dziejów Polski i regionu jest zadaniem niełatwym. Pierwszą przeszkodą są braki źródłowe dotyczące odtworzenia funkcjonowania gminy przed 1918 r., jak i w okresie II Rzeczypospolitej. W archiwum siedleckim brak jest zespołu akt Gmi- ny Wiśniew z lat 1918-1939, który zaginął lub został zniszczony w czasie ostatniej wojny. Zachowały się również szczątkowe materiały dotyczące okresu powojennego Gminnej Rady Narodowej. Dopiero od 1954 r. w siedleckim archiwum znajduje się zespół akt Gromadzkiej Rady Narodowej w Wiśniewie. Kolejną przeszkodą przed którą staje badacz dziejów gminy, to bariera językowa (zwłaszcza znajomość języka rosyjskiego). Mianowicie do przedstawienia dziejów gminy sprzed wybuchu I wojny światowej pomocna jest Pamjatnaja Kniżka Siedleckoj Guberni, z lat 1897 i 1900-1905, która znajduje się w zasobach APS oraz Dziennik Praw Królestwa Polskiego 1859-1867. Są to bogate kompendia w wiedzę dotyczące samorządu i nie tylko na terenie guber- ni siedleckiej, w tym obsady gminy Wiśniew, ale odnoszące się do całego Królestwa Polskiego.
    [Show full text]
  • Zegary Słoneczne Astronoma Jana Baranowskiego – W Zamościu, Lublinie I Kozłówce Astronomer Jan Baranowski's Sundials I
    zabytki techniki f technical heritage Marzena Gałecka Renata Sarzyńska-Janczak Wojewódzki Urząd Ochrony Zabytków w Lublinie Voivodeship Office for Monument Protection in Lublin Zegary słoneczne astronoma Jana Baranowskiego – w Zamościu, Lublinie i Kozłówce Astronomer Jan Baranowski’s sundials – in Zamość, Lublin and Kozłówka Abstrakt Abstract Na obszarze województwa lubelskiego znajdują się trzy horyzontalne In Lublin Voivodeship, there are three horizontal sundials of similar form zegary słoneczne o podobnej formie i zbliżonych datach wykonania: and close dates of construction: one from 1868 – next to the cathedral z 1868 r. – obok katedry w Zamościu, oraz dwa z 1876 r. – jeden w ze- in Zamość, and two from 1876 – one in the complex of Metropolitan spole zabudowań Kurii Metropolitalnej w Lublinie, a drugi na dziedzińcu Curia in Lublin, and the second one in the courtyard in front of the przed pałacem Zamoyskich w Kozłówce. Jest jeszcze jeden, niekom- Zamoyski Palace in Kozłówka. There is one more, incomplete (the dial pletny (tarcza w zbiorach Muzeum Lubelskiego w Lublinie), pierwotnie is in the collection of Lublin Museum in Lublin), which was originally lo- ustawiony przed gimnazjum żeńskim w Lublinie (byłym pałacem Tar- cated next to the middle school for girls in Lublin (former Tarło Palace). łów). Zegary te nie były dotąd przedmiotem zainteresowania historyków Historians and art historians have not been interested in these sundials oraz historyków sztuki, pomimo że współcześnie prowadzono przy nich before, even though they were subjects of contemporary conservation prace konserwatorskie. Ich wartość historyczna została potwierdzona works. Their historical value was confirmed through archive and library w trakcie kwerend archiwalnych i bibliotecznych.
    [Show full text]
  • Folk Dress As a Cultural Phenomenon
    Atlas of Polish Folk Costume Special Issue FOLK DRESS AS A CULTURAL PHENOMENON Scientific editors ANNA WERONIKA BRZEZIŃSKA MARIOLA TYMOCHOWICZ POLISH ETHNOLOGICAL SOCIETY Wrocław 2013 ATLAS OF POLISH FOLK COSTUME published by the Polish Ethnological Society, ul. Fryderyka Joliot-Curie 12, 50-383 Wrocław, phone +48 375 75 83, phone/fax +48 71 375 75 84, e-mail: [email protected], www.ptl.info.pl Editor-in-chief: Anna Weronika Brzezińska Deputy editor: Justyna Słomska-Nowak Secretary editor: Mariola Tymochowicz Translators: Anna Jelec Anna Broniarek Agnieszka Marciniak Aleksandra Iwasiewicz Scientific supervision in Polish: Anna Weronika Brzezińska Mariola Tymochowicz Scientific supervision in English: Anna Weronika Brzezińska Kinga Czerwińska Reviewers: Irena Bukowska-Floreńska Katarzyna Marciniak Publishing editor: Justyna Słomska-Nowak Graphic design and typesetting: Katarzyna Tużylak Cover graphics: Julia Anastazja Sienkiewicz-Wilowska Translation of the book into English financed by the Ministry of Science and Higher Education © Copyright by Polskie Towarzystwo Ludoznawcze and Renata Bartnik, Anna Weronika Brzezińska, Hubert Czachowski, Kin- ga Czerwińska, Anna Czyżewska, Jolanta Dragan, Sylwia Geelhaar, Hanna Golla, Barbara Hołub, Katarzyna Ignas, Małgorzata Imiołek, Izabela Jasińska, Janusz Kamocki, Tymoteusz Krol, Małgorzata Kunecka, Małgorzata Kurtyka, Magdalena Kwiecińska, Agnieszka Ławicka, Joanna Minksztym, Alicja Mironiuk-Nikolska, Aleksandra Paprot, Elżbieta Piskorz-Branekova, Ludmiła Ponomar, Justyna Słomska-Nowak, Stanisława
    [Show full text]
  • Regions and Administrative Division in the Electronic Repository of Russian Historical Statistics
    Electronic Repository of Russian Historical Statistics - RISTAT.org Regions and administrative division in the Electronic Repository of Russian Historical Statistics Author: Gijs Kessler Introduction The Electronic Repository of Russian Historical Statistics offers key indicators on the social and economic development of Russia's regions for five historical cross-sections (1795, 1858, 1897, 1959, 2002). Data are standardised to facilitate their use for cross-regional and cross- country comparisons in social and economic history research. For entirely pragmatic reasons, the Electronic Repository at this point limits itself to the regions which are part of the modern-day Russian Federation (2002 borders). However, where sources also contained data for other regions part of the Russian state at that point in time, we have also included these data as a supplement to those for the "core regions". This primarily concerns data for the cross-section 1897, often gathered and published on one programme for all of the territory of the Russian empire at the time. For those cross-sections and topics where data were procured primarily from archival sources (1795, 1858 and 1959), we largely limited ourselves to data for Russia proper, in view of the time-consuming character of archival data-mining. Changes of internal borders and administrative divisions in the course of two centuries create serious problems for historical research from a regional perspective. To start with, data should be gathered for a unified list of regions from a wide variety of sources. For those cross-sections where sources allowed us to gather all, or most required data for one single year (1858, 1897, 1959, 2002), this generally did not present problems, because all data relate to one and the same administrative division.
    [Show full text]
  • Heads of the Siedlce School Directorate (1864–1912)
    RES HISTORICA 50, 2020 DOI:10.17951/rh.2020.50.269-284 Dariusz Szewczuk (Maria Curie-Skłodowska University in Lublin, Poland) https://orcid.org/0000-0001-6268-0097 E-mail: [email protected] Heads of the Siedlce School Directorate (1864–1912) Naczelnicy Siedleckiej Dyrekcji Naukowej (1864–1912) ABSTRACT The article presents and analyses the group of officials heading the Siedlce School Directorate in the years 1864–1912. They were responsible for supervising the functioning of education in the Siedlce Governorate. They also had the right to decide on employing teachers in elementary schools and controlled their teaching and educational work. In the political situation of the era, their tasks also focused on pursuing activities involved in Rus- sification. The article attempts to answer the question as to what extent their professional background had an impact on how they accomplished these tasks. It also discusses where they came from, what social strata they were born in, and what education they received. Key words: Kingdom of Poland, Siedlce School Directorate, education administra- tion, heads of school directorates, elementary education PUBLICATION INFO e-ISSN: 2449-8467 ISSN: 2082-6060 THE AUTHOR’S ADDRESS: Dariusz Szewczuk, the Institute of History of the Maria Curie-Skłodowska University in Lublin, 4A Maria Curie-Skłodowska Square, Lublin 20-031, Poland SOURCE OF FUNDING: Statutory Research of the Institute of History of the Maria Curie-Skłodowska University in Lublin SUBMITTED: ACCEPTED: PUBLISHED ONLINE: 2020.01.30 2020.03.07 2020.12.28 EDITORIAL WEBSITE OF THE JOURNAL: COMMITTEE E-mail: https://journals.umcs.pl/rh [email protected] 270 DARIUSz SzewczUk The second half of the 19th century belongs to an extremely interesting period in the history of the Polish nation, especially in the lands under Russian rule referred to as the Kingdom of Poland.
    [Show full text]
  • 19. Harald Ivanovich Hafferberg 1. Гаральд Георгий Сигизмунд Иванович Фон Гафферберг 2
    112 RUSSIAN GOVERNORS IN THE KINGDOM OF POLAND (1867-1918) 19. Harald Ivanovich Hafferberg 1. Гаральд Георгий Сигизмунд Иванович фон Гафферберг 2. B. 14 March 1850 in Kursk. 3. Evangelical-Lutheran. 4. Hereditary nobleman of Livonia Governorate. 5. Imperial Alexandrovsky Lyceum, graduated 22 May 1871. 6. No reported family estate. 7. Wife: since 1878 Yekaterina Dmitriyevna Borisova, b. before 1862, d. after 1910, Orthodox, daughter of Dmitri Dmitriyevich Borisov, b. 10 March 1810, d. 1 March 1857, since 8 August 1831 cavalry officer, since 8 September 1855 major gen- eral, sister of chief of Sosnowiec branch of Warsaw Gendarmerie-Police Railroad Management; Father’s brother: Nikolay Dmitriyevich Borisov, 22 April 1833 – of- ficer; 15 May 1869 - major general, infantry of St. Petersburg Military District. 8. Children: Alexandr, b. 14 June 1879 in Mazowieck in Łomża Governorate, d. after 1909, sub-lieutenant of 7th Artillery Brigade (in Radom), lieutenant of 1st Gunner Artillery Division (in Płock); Natalya, b. 13 November 1881, married since 19 January 1903 to Vasiliy Dmitriyevich Shalimov, b. 1875, widower since 2 Oc- tober 1901 after Zinaida Nikolaevna Bantish, titular councillor, special tasks clerk with Radom Governor, land captain of the poviat of Gorbatov of Nizhny Novgorod Governorate, commissar for peasant affairs of the poviat of Nieszawa in Warsaw Governorate; Ivan, b. 30 April 1885, student of Imperial University of Warsaw. 9. Father: Ivan (Johann Theodor) Ivanovich Hafferberg, b. 27 October 1816 in Livonia Governorate, d. 8
    [Show full text]
  • Mateusz Rodak Banditry in the Lands of the Former Kingdom of Poland
    Mateusz Rodak Tadeusz Manteuffel Institute of History Polish Academy of Sciences Banditry in the Lands of the Former Kingdom of Poland: 1914–1918 Banditry remained a serious social problem that infl uenced the quality of life in Poland during the First World War. Th is manifestation of crime, in which aggression accompanied theft, and resulted in the serious injury or even death of the victims of the attack, was not a new phenomenon after 1914. Incidents of rob- beries of traveling merchants, attacks and robberies on farms, manors, or in houses or shops located in the suburbs, remained a permanent element both before and after the war.1 However, on the eve of the outbreak of the Great War and in the post-war period as the situation calmed, banditry was an incidental, gradually disappearing phenomenon. In contrast, during the war, its scale grew rapidly. A testament to this remains, among others, the content of the wartime press – full of reports of new assaults. Publicists were terrifi ed above all by the size of the phenomenon. Th ey condemned the growing brutality and degeneracy of the perpetrators. Th ey reported on the trials of criminal gang members, deploring the unhealthy interest of sensation-seeking crowds, thus eff ectively fueling this interest. Th ey were happy with successes in the fight against banditry, including those achieved by the occupation authorities, and last but not least, they accepted the necessity of issuing harsh sentences. Th is article is an attempt to take a closer look at the phenomenon of First World War banditry, its scale, scope and character.
    [Show full text]