Kiam En La Infero De Kovno Fluis La Sango

Total Page:16

File Type:pdf, Size:1020Kb

Kiam En La Infero De Kovno Fluis La Sango Holokaŭsto, naciismo kaj ksenofobio en orienta Eŭropo: KIAM EN LA INFERO DE KOVNO FLUIS LA SANGO Persekutado kaj amasmurdo de la judoj en Litovio en la jaroj 1941-1944 kaj la litova kunlaborado en la mortigo de pli ol 200´000 judoj kaj sovetianoj kun aparta konsidero de la urbo Kovno (Kaŭno) Originale verkita en Esperanto por eviti forgesadon kaj prisilentadon Publikigita okaze de la 70a datreveno de la liberigo de la NS-koncentrejoj en Eŭropo Memore pri Robert Kuwałek (1966-2014), pola historiisto el Lublino Se iuj fotoj uzitaj en ĉi tiu verkaĵo kaj pruntitaj el la interreto estas daŭre protektataj de aŭtoraj rajtoj, la aŭtoro petas la posedanton de la aŭtoraj rajtoj anonci sin, alikaze validas la reuzado laŭ Creative Commons Lizenz "CC-BY-SA 3.0", vd. la koncernajn paĝojn en Vikipedio) 1 1a parto: Fundamentaj kondiĉoj por la holokaŭsto en Litovio Enkonduko Sojle de la Dua Mondmilito, kiu eksplodis en Eŭropo en septembro 1939, vivis en Litovio ĉ. 250´000 judoj, t.e. 8 procentoj de la loĝantaro, formante la plej grandan etnan minoritaton de tiu balta lando.1 Post la invado de la germana armeo la 24an de junio 1941 en Litovion, kiu estos, kune kun Latvio kaj Estonio, submetita al la nove kreita „Regna komisariato Ostland“, komenciĝis la holokaŭsto ankaŭ en tiu mondoparto.2 Sub germana reĝisorado kaj kun la kunlaborado de lokaj litovaj helpantoj kaj instancoj, kiuj parte agis en propra intereso, ĝis 1944 estis neniigita preskaŭ la tuta judaro de Litovio – tiel pli ol 200´000 judaj viroj, virinoj kaj infanoj perdis sian vivon. La judoj amase mortis ĉu en la getoj de Kovno, Vilno, Šiauliai kaj Švenčionys, ĉu en la diversaj fortikaĵoj de Kovno,3 ĉu en la amaspafejo de Paneriai (Ponary) apud Vilno, ĉu en sennombraj aliaj lokoj, entute pli ol 200. Sen havi la okazon por sin defendi aŭ organizi internan kaj eksteran helpon, la judoj estis ekstermitaj per neimageblaj senprokrasteco, rapideco, radikaleco, krueleco kaj kompleteco, tiel ke eĉ la germanoj kaj aŭstroj, kiuj aranĝis la tutan amasmurdon kadre de la „fina solvo“, miris kaj estis perpleksaj. Sed kial ĝuste Litovio estis tiu lando, en kiu la judoj estis tiel radikale elsarkitaj kompare kun aliaj okupataj ŝtatoj, restas malklare ĝis hodiaŭ. Ĉu ĉar Litovio estis la unua viktimo de la germana agreso en oriento, en kiu oni devis rapide atingi la militajn celojn, ĉu ĉar en Litovio vivis densa grupo de judoj, kiujn oni volis rapide likvidi, kvazaŭ en modela ekzerco por sekvantaj neniigaj operacoj en aliaj landoj? Ĉu la litovoj kunlaboris kun la germanoj en la neniigo de la judoj, ĉar ili povis profiti la unikan historian okazon por kvazaŭ nerimarkite kaj en la ombro de la tuteŭropa genocido radikale purigi sian landon de la judoj, kiuj amase vivis en Litovio dum jarcentoj, por liberigi sin de ĝena ekonomia konkurenco, kiu malhepis la litovojn konstrui sian etne homogenan nacian ŝtaton? La fakto estas, ke la judoj estis premataj kaj minacataj de pluraj flankoj: De la nacisocialistoj (nazioj), kiuj egaligis judojn kun marksistoj kaj bolŝevikoj, de la komunistoj, kiuj vidis en la judoj kapitalistojn-ekspluatantojn, klasmalamikojn kaj religiajn mistikulojn, kaj de la litovoj (aŭ litovaj naciistoj), kiuj perceptis la judojn kiel komunistojn kaj ekonomiajn konkurentojn. Por iel pravigi la persekuton de la judoj, litovaj naciaj historiistoj preferis emfazi la rolon de la „kontraŭ-bolŝevisma naciliberiga batalo“ de la litova popolo kaj precipe la proprajn litovajn viktimojn, kaŭzitajn de la stalinisma reĝimo. Kiel centra argumento por pravigi la eliminadon de la judoj en Litovio servis la hipotezo, ke la judoj estis komunistoj kaj do kulpis pri la reokupacio de Litovio fare de la Ruĝa Armeo. Ĉi tiu hipotezo evidentiĝis nekredinda, fakte falsa (kiel sube estos ankoraŭ pli detale montrate). Por senkulpiĝi cirkulis la plej diversaj pretekstaj, aŭ mensogaj asertoj, laŭ kiuj la litovoj estis devigitaj de la germanoj murdi la judojn, ke la litovaj kulpantoj apartenis al la plej malbonaj kaj krimaj elementoj de la litova socio, ke la murdistoj estis poloj portantaj litovajn uniformojn, ke la „monda judaro“ mem elpensis la fantaziaĵon de la holokaŭsto, aŭ ke la veraj friponoj estis litovaj komunistoj. Kvankam tiaj absurdaj asertoj nuntempe ne plu estas laŭte cititaj, ili tamen plu ekzistas en la litova (sub)konscio, almenaŭ ĉe parto de la pli maljuna generacio, kiu lernis tiun ´lernejan lecionon´. Surbaze de supozoj kaj onidiroj ĉi tiu tragika realaĵo de la historio neniam povis esti objektive traktita kaj praktike restis publike tabuigita en Litovio kaj 1 Oni povus diskuti, ĉu en Esperanto sufiĉus la landnoma formo „Litvio“, analoge al „Latvio“, aŭ „Mordvio“. Sed ĉar mi ne volas rompi la lingvouzan tradicion, mi uzos ankaŭ en ĉi tiu teksto la formon „litov-“, kun la argumento, ke la landnomo en la litova lingvo mem estas „Lietuva“, diference de „Latvija“ por Latvio (tamen, ekzemple en la lingvoj rusa, ukraina, pola kaj belorusa la landnomo estas „Litva/Litwa“, sed la adjektivo estas „litovsk-/litewsk/litousk-“). Kiel mi praktikis ankaŭ en pli fruaj artikoloj, mi tamen distingos „Litovujo“ kiel specon de arkaikaĵo por difini la landnomon ĝis 1918, kiam estis fondita la moderna „Litovio“. Kiel konate, ekzistas ankaŭ la formoj „Litvo“, kiu estis uzata en la traduko de la poemo “Sinjoro Tadeo“ de Adam Mickiewicz, kaj „litvako“, esprimo por nomi la litovajn judojn, t.e. la judojn en la Litova Grandprinclando, do trans la limoj de la Pola Reĝlando, kiuj parolis (nordorientan) version de la jida lingvo, kiu iom diferenciĝis de tiu de la polaj judoj. 2 Por la sama afero estas kutime uzataj la nocioj holokaŭsto, kiu signifas ´komplete bruligata´ (laŭ la greka vorto ὁλόκαυστος), kaj ŝoaho (laŭ la hebrea), kiu signifas ´katastrofon´. En la jida oni diras churbn, kio signifas ´detruon. Kvankam en la pasinteco okazis ankaŭ genocidoj kontraŭ aliaj popoloj, la nocion de la holokaŭsto oni konsideras kutime rezervata por la judoj. La armenoj nomas sian holokaŭston „Aghet“. 3 Pri kiuj mi detale skribos sube, en la 4a parto. Kovno estas la nomo de la urbo laŭ PIV. 2 Sovetunio. Eventuale postvivis mitoj kaj legendoj, duonscioj, kiuj manipulis, falsis kaj renversis la rigardon al la faktoj, kaŭzante misinformojn kaj miskomprenon ĉe vastaj tavoloj. La genocido kontraŭ la judoj en Litovio en 1941-44 longdaŭre malbonigis la rilatojn inter judoj kaj litovoj. Jam en 1946 la kvereloj inter ambaŭ popoloj komenciĝis, kiam en iuj konservemaj naciismaj medioj de la litova ekzilo oni provis senkulpiĝi en la senco, ke la judoj ne estis mortpafitaj, ĉar ili estis judoj, sed ĉar ili estis bolŝevikoj (ĉi tiu vidpunkto servos kaj al la litova ekzilo kaj al la historiografio kaj politiko en Litovio mem kiel bazo por reinterpreti la propran kulpon holokaŭston). La judoj reagis al ĉi tiu provo bagateligi kaj falsadi la faktojn en akra rezolucio de 1947, en kiu ili ĝenerale kulpigis ĉiujn „sociajn tavolojn de la litova popolo“ pri la partopreno de la amasmurdo de la judoj.4 Eĉ se la ĉefaj kaj principaj faktoj pri la amasmurdo de la judoj en Litovio oficiale ne estis prisilentitaj kaj la holokaŭsto en si mem ne estis neata de la (litova-)sovetia historiografio, la evento tamen estis krude kaj false reinterpretita laŭ la kompreno de la komunistoj. Pro kontraŭ-cionismaj konsideroj kaj la neekzisto de „juda demando“, la sovetia historiografio ne pretis agnoski la ekskluzivecon aŭ unikecon de la holokaŭsto kiel genocido, kiu koncernis speciale nur la judojn kiel ĉefan viktimgrupon, kiel tio estas la kutimo en Okcidento. Anstataŭ tio ĝi disvastigis la teorion, ke ĉe la judoj temis pri grupo de viktimoj de la faŝisma agreso, kiu estis nur parto de la amasmurdo de la „sovetia popolo“ kadre de la „Granda Patrolanda Milito“.5 En tiu senco la publikaj memorialoj pri la dua mondmilito, kie ĉefe judoj estis amase mortigitaj (ekzemple en Paneriaj en Litovio aŭ en Babij Jar en Ukrainio) estis redediĉitaj. Ne nur la sovetia historiografio havis grandan problemon objektive pritaksi la holokaŭston. Ankaŭ la nekomunisma naciisma litova historiografio traktis ĉi tiun temon laŭ senskrupule malhonesta maniero, kaj en la litova diasporo oni eĉ rifuzis kaj entute neis ian helpan rolon aŭ kulpon de la litovoj dum la holokaŭsto. Iuj ultrapatriotismaj litovoj en la diasporo turnis la lancon kaj eĉ ŝovis la kulpon al la judoj mem, preferante emfazi la tragedion de la litova popolo dum la stalinisma periodo.6 Tiel aperis la litova teorio pri la „duobla genocido“, per kiu ambaŭ tragedioj estis ne nur intermiksitaj kaj kvazaŭ interkalkulitaj aŭ ´kontraŭkalkulitaj´, sed kiu ankaŭ kaŭzis, ke la sorto de la judoj estis preskaŭ komplete forgesita.7 Sendube, la holokaŭsto kaŭzis al Litovio gravan, embarasan heredaĵon, kiu verŝajne okupos la litovojn kaj judojn ankoraŭ sufiĉe longan tempon. Ĝis antaŭ nelonge, la intereso aŭ preteco de la litovoj okupiĝi pri tiu ĉapitro de sia historio estis tre malforta kaj praktike ne ekzistis. Eĉ pli malgranda estis la 4 Tauber: Vergangenheitsbewältigung in Litauen. En: Lehmann u.a. 2012; Kohrs 2003. La rezolucio estis publikigita en: Eidintas, A.: Lietuvos žydų žudynių byla: Dokumentų ir straipsnių rinkinys.Vilnius 2001, p. 340s. 5 En la „fina raporto“ de la „Speciala ŝtata komisiono por la esplorado de la krimoj de la germanaj faŝistoj kaj ties komplicoj“, kiu estis starigita en Sovetunio post la milito, estis notite, ke „en Litovio la nazioj mortigis 165´000 militkaptitojn kaj 300´000 pacajn loĝantojn“. La litova kunlaborado estis prisilentata. (vd. Eidintas 2003, p. 350). Pri la manipulata prezento de la holokaŭsto en la sovetia historiografio kaj propagando vd. la artikolon de Erich Goldhagen. En: http://www.ifz- muenchen.de/heftarchiv/1980_4.pdf. En sovetia Litovio aperis en 1965/1973 la duvoluma dokumenta verko ´Masinės žudynės Lietuvoje 1941-1944. Dokumentų Rinkinys´ (Amasmurdo de la judoj en Litovio 1941-1944.) Ĉi tiu unika sovetia ´Elekto de dokumentoj´, redaktita de Boleslovas Baranauskas (1902-75) k.a.
Recommended publications
  • Annual Report 2015
    Worldwide Investigation and Prosecution of Nazi War Criminals (April 1, 2014 – March 31, 2015) An Annual Status Report Dr. Efraim Zuroff Simon Wiesenthal Center – Israel Office Snider Social Action Institute December 2015 2 TABLE OF CONTENTS Executive Summary 5 Introduction 6 The Period Under Review: April 1, 2014 – March 31, 2015 8 Convictions of Nazi War Criminals Obtained During the Period Under Review 14 Convictions of Nazi War Criminals: Comparative Statistics 2001-2015 15 New Cases of Nazi War Criminals Filed During the Period Under Review 16 New Cases of Nazi War Criminals: Comparative Statistics 2001-2015 17 New Investigations of Nazi War Criminals Initiated During the Period Under Review 18 New Investigations of Nazi War Criminals: Comparative Statistics 2001-2015 19 Ongoing Investigations of Nazi War Criminals As of April 1, 2015 20 Ongoing Investigations of Nazi War Criminals: Comparative Statistics 2001-2015 21 Investigation and Prosecution Report Card 23 Investigation and Prosecution Report Card: Comparative Statistics 2001-2015 34 List of Nazi War Criminals Slated for Possible Prosecution in 2016 36 About the Simon Wiesenthal Center 37 Index of Countries 42 Index of Nazi War Criminals 44 3 4 EXECUTIVE SUMMARY 1. During the period under review, the most significant progress in prosecuting Nazi war criminals has been made in Germany. This is clearly the result of the dramatic change instituted several years ago vis-à-vis suspected Holocaust perpetrators who served in death camps or Einsatzgruppen, who can now be successfully convicted of accessory to murder based on service alone. Previously, prosecutors had to be able to prove that a suspect had committed a specific crime against a specific victim and that the crime had been motivated by racial hatred to be able to bring a case to court.
    [Show full text]
  • Nazi Concentration Camp Guard Service Equals "Good Moral Character"?: United States V
    American University International Law Review Volume 12 | Issue 1 Article 3 1997 Nazi Concentration Camp Guard Service Equals "Good Moral Character"?: United States v. Lindert K. Lesli Ligomer Follow this and additional works at: http://digitalcommons.wcl.american.edu/auilr Part of the International Law Commons Recommended Citation Ligorner, K. Lesli. "Nazi Concentration Camp Guard Service Equals "Good Moral Character"?: United States v. Lindert." American University International Law Review 12, no. 1 (1997): 145-193. This Article is brought to you for free and open access by the Washington College of Law Journals & Law Reviews at Digital Commons @ American University Washington College of Law. It has been accepted for inclusion in American University International Law Review by an authorized administrator of Digital Commons @ American University Washington College of Law. For more information, please contact [email protected]. NAZI CONCENTRATION CAMP GUARD SERVICE EQUALS "GOODMORAL CHARACTER"?: UNITED STATES V. LINDERT By K Lesli Ligorner Fetching the newspaper from your porch, you look up and wave at your elderly neighbor across the street. This quiet man emigrated to the United States from Europe in the 1950s. Upon scanning the newspaper, you discover his picture on the front page and a story revealing that he guarded a notorious Nazi concen- tration camp. How would you react if you knew that this neighbor became a natu- ralized citizen in 1962 and that naturalization requires "good moral character"? The systematic persecution and destruction of innocent peoples from 1933 until 1945 remains a dark chapter in the annals of twentieth century history. Though the War Crimes Trials at Nilnberg' occurred over fifty years ago, the search for those who participated in Nazi-sponsored persecution has not ended.
    [Show full text]
  • "Šventaragį". Dail. M. Dobužinskis. Kertinė Paraštė PRISIKĖLIMAS
    Ą Šiame numery KRIKŠČIONYBE IR Prisikėlimas nauju žėrėjimu. Krikščionybė ir didžiosios DIDŽIOSIOS PASAULIO pasaulio religijos. Nauji darbai V, Petravičiaus galerijoje. RELIGIJOS Kai plyšta aktoriaus širdis. Krikščionys pasaulio atvirybėje VYTAUTAS BAGDANAVICIUS bė, jo įsikūnijimas Žmonijos is­ Vincas Maciūnas apie savo torijoje. Pasigilinkime atskirai į Muims gyvenant labai atviroje Šios krikščioniškumo centrus. tėvą ir jo laikus. pasaulio įtakoje, kyla gyvas rei­ šiandien svarstyti klausimą, kas G. Donizetti ir jo "Meilės kalas pagilinti savo krikščioniš­ Dievo — kūrėjo sąvoKa ką ideologiją, kad jai galėtume yra krikščionybė ryšium su mū­ eliksyras". tinkamai atstovauti įvairių pa­ sų sutinkamomis nuotaikomis. Ar Viena iš tiesų, kurios mes nie­ saulio religijų sąlytyje. Nebūti­ ji iš tikrųjų neturi atsakymo mo­ kada negalime pakankamai iš­ Pastabos apie "Šventaragį". nai tą pasaulinę atvirybę ir sąly­ dernioms problemoms ir turi sa­ mąstyti ir kurios mes jokia kaina Dail. M. Dobužinskis. tį su įvairiomis pasaulio religijo­ vo vietą užleisti Rytų religijoms? negalime prarasti, kaip pačios mis reikia laikyti neigiamu reiš­ Norėdami atsakyti į šį klausi­ religijos branduolio, yra Dievo kiniu. Si visapasaulinė persepkty- mą, palikime nuošaly visą dau­ kūrėjo sąvoka. Ši tiesa, kuri va gali padėti giliau suprasti ir gybę krikščioniškumo formų mums yra savaime suprantama, geriau įvertinti krikščionškas ir sustokime tik prie pačių pa­ kartu yra išstatyta dideliam pa­ vertybes. Tai gali atsitikti ne tik grindinių dalykų, be kurių krikš­ vojui. Pasaulio apraiškos yra to­ tais atvejais, kada mes kitose re­ čionybė nebūtų krikščionybe. kios įspūdingos, žmogaus dvasin­ Kertinė paraštė Bandykime apimti vienu plačiu gumas toks toli siekiantis, Dievas, ligijose pastebime didelių trū­ kumų, .bet ir tais atvejais, kąda ir giliu žvilgsniu tuos duomenis, tuo tarpu, yra nematomas ir ne­ mes, geriau į jas įsižiūrėdami, kurie sudaro krikščionijos bran­ juntamas.
    [Show full text]
  • Leiserowitz Kristallnacht Engl..Pdf
    PD Dr. Ruth Leiserowitz, GHI Warsaw Reverberations of Kristallnacht in the East Prussian province towns Keywords: East Prussia, Pogrom, Emigration; Kindertransport, (translated by Philip Jacobs) Preface There is almost no information about the period between November 1938, when synagogues were burned as well in the small towns of East Prussia, and the final act when the last Jews were deported from those places. Up to this point the research as has shown little interest in these details. In her study about the Königsberg Jews, Stefanie Schüler-Springorum does recount the end of the Jewish community there.1 Beyond that there are reports about this period from Michael Wieck2, Hella Wertheim3, Heinrich Wolffheim4 and Nechama Drober.5 These are basically in relation to the situation in Königsberg, yet in Hella Wertheim’s case to Insterburg as well. There has hardly been any inquiry into the circumstances of individual Jews in the smaller towns, let alone villages In the meantime, the generation who witnessed those events has died off and it is solely the papers and documents left behind which shed some light on what took place. However, there have been a few people who have shown 1 STEFANIE SCHÜLER-SPRINGORUM, Die jüdische Minderheit in Königsberg, Preußen. 1871 - 1945. Univ., Diss./94--Bochum, 1993, Göttingen 1996. 2 MICHAEL WIECK, Zeugnis vom Untergang Königsbergs: ein "Geltungsjude" berichtet, Heidelberg 1989. 3 HELLA WERTHEIM, MANFRED ROCKEL, Immer alles geduldig getragen. Als Mädchen in Theresienstadt, Auschwitz und Lenzing, seit 1945 in der Grafschaft Bentheim, Nordhorn 1993. 4 ALFRED GOTTWALDT, NS-Gewaltherrschaft. Beiträge zur historischen Forschung und juristischen Aufarbeitung, Berlin 2005.
    [Show full text]
  • Collaboration and Resistance—The Ninth Fort As a Test Case
    Aya Ben-Naftali Director, Massuah Institute for the Study of the Holocaust Collaboration and Resistance: The Ninth Fort as a Test Case The Ninth Fort is one of a chain of nine forts surrounding the city of Kovno, Lithuania. In connection with the Holocaust, this location, like Ponary, Babi Yar, and Rumbula, marks the first stage of the Final Solution—the annihilation of the Jewish people. The history of this site of mass slaughtering is an extreme case of the Lithuanians’ deep involvement in the systematic extermination of the Jews, as well as an extraordinary case of resistance by prisoners there. 1. Designation of the Ninth Fort as a Major Killing Site The forts surrounding Kovno were constructed between 1887 and 1910 to protect the city from German invasion. The Ninth Fort, six kilometers northwest of the city, was considered the most important of them. In the independent Republic of Lithuania, it served as an annex of the central prison of Kovno and had a capacity of 250 prisoners. Adjacent to the fort was a state-owned farm of eighty-one hectares, where the prisoners were forced to work the fields and dig peat.1 The Ninth Fort was chosen as the main regional execution site in advance. Its proximity to the suburb of Vilijampole (Slobodka), where the Kovno ghetto had been established, was apparently the main reason. In his final report on the extermination of Lithuanian Jews, Karl Jäger, commander of Einsatzkommando 3 and the Security Police and SD in Lithuania, noted the factors that informed his choice of killing sites (Exekutionsplatze): …The carrying out of such Aktionen is first of all an organizational problem.
    [Show full text]
  • Karl Plagge Ein Gerechter Unter Den Völkern
    Karl Plagge Ein Gerechter unter den Völkern – Begleitheft zur Ausstellung – Herausgegeben von der Darmstädter Geschichtswerkstatt e.V. Ausstellungsinformationen / Impressum Ausstellungsinformationen: KARL PLAGGE, ein „Gerechter unter den Völkern“ Ausstellung herausgegeben vom Magistrat der Wissenschaftsstadt Darmstadt. Ein Projekt der Darmstädter Geschichtswerkstatt e.V. Unterstützt von: Vilna Gaon Jewish State Museum (Vilnius), Studienkreis Deutscher Wider- stand 1933–1945 (Frankfurt a.M.), Hilfsfonds Jüdische Sozialstation e.V. (Freiburg i.Br.). Finanziell gefördert durch die Stadtsparkasse Darmstadt und weitere Spenden. Verantwortlich für den Inhalt der Ausstellung: Hannelore Skroblies und Christoph Jetter. Gestaltung der Ausstellung: archetmedia Darmstadt GbR (www.archetmedia.de). Druck der Ausstellungstafeln: roboplot Darmstadt (www.roboplot.de). Informationen: www.darmstaedter-geschichtswerkstatt.de Kontakt: [email protected] Die Ausstellung besteht aus: 6 Ausstellungstafeln 2 x 1 m, doppelseitig bedruckt, mit der Auf- stellungstechnik aufbewahrt in einer transportablen Kiste; benötigter Raum: mindestens 5 x 10 m. Die Ausleihe für Darmstädter Schulen und Bildungseinrichtungen bei Selbstabholung ist kostenlos, Ausleihe für andere Einrichtungen gegen Kaution. Vormerkung und Ausleihe über: Ludwig-Georgs-Gymnasium Darmstadt (Telefon: 06151-132562 – E-Mail: [email protected]). Impressum: Begleitheft zur Ausstellung „KARL PLAGGE, ein Gerechter unter den Völkern.“ Herausgegeben von der Darmstädter Geschichtswerkstatt
    [Show full text]
  • Schoen Consulting Claims Conference Holocaust Topline – AUSTRIA, US, CANADA March 2019 Screening Questions
    Schoen Consulting Claims Conference Holocaust Topline – AUSTRIA, US, CANADA March 2019 Screening Questions United States Canada Austria • {Age} 18 and older 100% Under 18 [TERMINATE] --1 General Awareness - Open Ended Questions Intro: Thank you for your participation in this survey. The next questions in the survey are about a particular historical topic – the Holocaust. These questions don’t have right or wrong answers, so please be as honest and open as you can. 1. Have you ever seen or heard the word Holocaust before? Yes, I have definitely heard about the 89% 85% 87% Holocaust Yes, I think I’ve heard about the Holocaust 7% 9% 9% No, I don’t think I have heard about the 3% 3% 2% Holocaust No, I definitely have not heard about the 1% 3% 2% Holocaust IF NO, SKIP TO Q9 2. In your own words, what does the term Holocaust refer to? OPEN ENDED WITH PRECODES (MULTIPLE ANSWERS ACCEPTED) Extermination of the Jews/Jewish people 62% 64% 58% Genocide generally 18% 19% 27% World War II 4% 32% 16% The Nazis 3% 24% 7% Adolf Hitler 3% 15% 6% Other 14% 8% 15% Not sure 3% 4% 5% 1 Throughout this document “--” indicates no response while a “blank space” indicates that the question or answer choice was not asked in that specific country. Schoen Consulting Claims Conference Holocaust Topline – AUSTRIA, US, CANADA March 2019 United States Canada Austria 3. Who or what do you think caused the Holocaust? OPEN ENDED WITH PRECODES (MULTIPLE ANSWERS ACCEPTED) Adolf Hitler 83% 48% 39% The Nazis 67% 19% 21% Jews 10% 3% 8% World War I 6% 3% 4% Germany 36% 12% 2% Antisemitism -- -- 2% Other 1% 18% 19% Not sure 4% 8% 6% 4.
    [Show full text]
  • The Tragedy of Holocaust and Possibilities for Reconciliation in the Society of Lithuania
    Journal of US-China Public Administration, March 2016, Vol. 13, No. 3, 203-220 doi: 10.17265/1548-6591/2016.03.008 D DAVID PUBLISHING The Tragedy of Holocaust and Possibilities for Reconciliation in the Society of Lithuania Robertas Pukenis Vytautas Magnus University, Kaunas, Lithuania Holocaust is an eternal topic not only of Jews but of all people of good will. In Lithuania, over 200,000 Jews have been murdered. First, the paper analyses the concept of Holocaust and it proves to be the greatest form of genocide. The development of war and massacre is overviewed. Having been settled since the 13th century, Jews happily lived here, in Lithuania they had “second Jerusalem”. They were in good contacts with neighbours but have been sent to death by Nazi occupants. It is a pity that Germans used to find assistants among Lithuanians. Much historical information is presented. Problematic topic penetrates: a rebellion against Nazis on June 23, 1941 and the pogroms (about 50 Jews have been killed in the garage of “Lietūkis” in Kaunas). The Congress of the USA has been investigating that Provisional Government did not manage the situation at that time, the authorities were in the hands of Gestapo. The author tried to perceive the circumstances of that time in an objective and sincere way. Those who raised the hand or took part in execution in an indirect way cannot be approved. With great dignity, the exiles to Siberia are remembered. About 6,000 Jews were among the exiled ones. Much attention is given to analyze how peace process between Jews and Lithuanians takes place.
    [Show full text]
  • Introouction
    inTROOUCTIOn On December 5, 1982, an Israeli citizen, Avraham Tory, arrived in Tampa, Florida, from Israel. With him he brought his diary from the years 1941-1944, when he had lived in Lithuania, in the Kovno Ghetto, where the Germans had incarcerated more than thirty thousand Jews. On trial in Tampa was a naturalized U.S. citizen, Kazys Palciauskas, who was accused of having entered the United States shortly after World War II on a false declaration. In July 1941, Palciaus­ kas had been mayor of Kovno, appointed to that position by the German occu­ pation forces, and had acted with the Germans in the mass murder of tens of thousands of Jews. At the time of his entry to the United States, he had failed to mention his wartime position to U.S. immigration authorities. At the outset of his trial, Palciauskas denied that he had ever been mayor of Kovno. Avraham Tory had come to show that this denial was false, for Tory’s diary, about to be presented to the court, was a full, often day-to-day, account, written at the time, of the fate of the Jews of Kovno, including the part Palciaus­ kas had played in their destruction. The diary Tory had brought to Tampa was the original, written in Yiddish in the Kovno Ghetto. Before his journey to the United States it had been authen­ ticated by four survivors of the Ghetto. The first was Lucia Elstein-Lavon, who had been Tory’s secretary in the Ghetto throughout the period during which he had written the diary.
    [Show full text]
  • NONVIOLENT RESISTANCE in LITHUANIA a Story of Peaceful Liberation
    NONVIOLENT RESISTANCE IN LITHUANIA A Story of Peaceful Liberation Grazina Miniotaite The Albert Einstein Institution www.aeinstein.org 2 CONTENTS Acknowledgments Introduction Chapter 1: Nonviolent Resistance Against Russification in the Nineteenth Century The Goals of Tsarism in Lithuania The Failure of Colonization The Struggle for the Freedom of Religion The Struggle for Lithuanian Press and Education Chapter 2: Resistance to Soviet Rule, 1940–1987 An Overview Postwar Resistance The Struggle for the Freedom of Faith The Struggle for Human and National Rights The Role of Lithuanian Exiles Chapter 3: The Rebirth From Perestroika to the Independence Movement Test of Fortitude The Triumph of Sajudis Chapter 4: Towards Independence The Struggle for Constitutional Change Civil Disobedience Step by Step The Rise of Reactionary Opposition Chapter 5: The Struggle for International Recognition The Declaration of Independence Independence Buttressed: the Battle of Laws First Signs of International Recognition The Economic Blockade The January Events Nonviolent Action in the January Events International Reaction 3 Chapter 6: Towards Civilian-Based Defense Resistance to the “Creeping Occupation” Elements of Civilian-Based Defense From Nonviolent Resistance to Organized Civilian-Based Defense The Development of Security and Defense Policy in Lithuania since 1992 Concluding Remarks Appendix I Appeal to Lithuanian Youth by the Supreme Council of the Republic of Lithuania Appendix II Republic in Danger! Appendix III Appeal by the Government of the Republic
    [Show full text]
  • Lithuania and the Jews the Holocaust Chapter
    UNITED STATES HOLOCAUST MEMORIAL MUSEUM CENTER FOR ADVANCED HOLOCAUST STUDIES Lithuania and the Jews The Holocaust Chapter Symposium Presentations W A S H I N G T O N , D. C. Lithuania and the Jews The Holocaust Chapter Symposium Presentations CENTER FOR ADVANCED HOLOCAUST STUDIES UNITED STATES HOLOCAUST MEMORIAL MUSEUM 2004 The assertions, opinions, and conclusions in this occasional paper are those of the authors. They do not necessarily reflect those of the United States Holocaust Memorial Council or of the United States Holocaust Memorial Museum. First printing, July 2005 Copyright © 2005 United States Holocaust Memorial Museum Contents Foreword.......................................................................................................................................... i Paul A. Shapiro and Carl J. Rheins Lithuanian Collaboration in the “Final Solution”: Motivations and Case Studies........................1 Michael MacQueen Key Aspects of German Anti-Jewish Policy...................................................................................17 Jürgen Matthäus Jewish Cultural Life in the Vilna Ghetto .......................................................................................33 David G. Roskies Appendix: Biographies of Contributors.........................................................................................45 Foreword Centuries of intellectual, religious, and cultural achievements distinguished Lithuania as a uniquely important center of traditional Jewish arts and learning. The Jewish community
    [Show full text]
  • How the Jewish Police in the Kovno Ghetto Saw Itself
    How the Jewish Police in the Kovno Ghetto Saw Itself Dov Levin This article represents the first English-language publication of selections from a unique document written in Yiddish by the Jewish police of the Kovno (Kaunas) ghetto in Lithuania. The introduction describes briefly the history of the Kovno ghetto and sheds light on the document’s main elements; above all, those involving the Jewish police in the ghetto. As the historiography of the Holocaust includes extensive research, eyewitness accounts, photographs, and documents of all kinds, this introduction is intended to provide background material only, as an aid in the reading of the following excerpts. The document was composed over many months at the height of the Holocaust period in the Kovno ghetto. It focuses primarily on the key sector of the ghetto’s internal authority – the Jewish police. The official name of the police was Jüdische Ghetto-Polizei in Wiliampole (“Jewish Ghetto Police in Vilijampole”), and, in the nature of things, since the Holocaust, this body has become practically synonymous with collaboration with the occupying forces. Ostensibly a chronicle of police activities during the ghetto period, the document in fact reflects an attempt by the Jewish police at self-examination and substantive commentary as the events unfolded. The History of the Ghetto1 On June 24, 1941, the third day of the invasion of the Soviet Union by Nazi Germany, Kovno (Kaunas), Lithuania’s second largest city, famed as an important cultural and spiritual center, 1 The primary sources for this chapter are: Leib Garfunkel, The Destruction of Kovno’s Jewry (Hebrew) (Jerusalem: Yad Vashem, 1959); Josef Gar, The Destruction of Jewish Kovno (Yiddish) (Munich: Association of Lithuanian Jews in the American Zone in Germany, 1948); Josef Rosin, “Kovno,” Pinkas Hakehillot: Encyclopedia of Jewish Communities – Lithuania (Hebrew), Dov Levin, ed.
    [Show full text]