Əbülfəz Rəcəbli QƏDİM TÜRK YAZISI ABİDƏLƏRİNİN DİLİ
Total Page:16
File Type:pdf, Size:1020Kb
Əbülfəz Rəcəbli QƏDİM TÜRK YAZISI ABİDƏLƏRİNİN DİLİ II Universitetlərin filologiya fakültələri üçün dərs vəsaiti BAKI - NURLAN - 2006 Elmi redaktoru: E.İ.Əzizov S İ N T А К S İ S filologiya elmləri doktoru, professor «Sintaksis» yunan dilindən alınmış sözdür, «birləşmə», «tərtibat» deməkdir. Dilçilikdə qrammatikanın söz birləşmələri Rəyçilər: M.D.Novruzov və cümlələrdən bəhs edən sahəsi bu terminlə adlandırılır. filologiya elmləri doktoru, dosent Sintaksis sözlərin söz birləşmələri və cümlələr kimi birləşməsi qaydalarını öyrənir. Buradan da sintaksisin iki bəhsi meydana t.D. Vəliyev çıxır: söz birləşmələri və cümlə. filologiya elmləri namizədi, dosent Sintaksis sözlərin hər cür birləşməsini yox, təkcə müəyyən qaydalar üzrə birləşməsini öyrənir. Məsələn, bəzən iki və ya daha çox söz birləşir. Sözlər müstəqil vurğularını itirir, Ə.Rəcəbli. Qədim türk yazısı abidələrinin dili. II hissə. Bakı, tam birikir və bir məfhum ifadə edir. Sözlərin belə birləşməsi Nurlan, 2006, 480 s. mürəkkəb söz yaradır; mürəkkəb sözlər sintaksisin tədqiqat obyektinə daxil olmur, onları dilçiliyin söz yaradıcılığı (bəzən morfologiya, bəzən də leksika) bəhsində öyrənirlər. Elə hallar «Qədim türk yazısı abidələrinin dili» adlı əsərdə göytürk olur ki, birləşən sözlərin biri, yaxud hər ikisi öz leksik-semantik mənasını itirir və ya dəyişir, məcazi mənada işlənir, lakin sözlər və qədim uyğur əlifbası ilə yazılmış kitabələrin dili araşdırılır. tam birikmir. Bu məqamda da birləşən sözlər bir sözün məna Kitabda bu abidələrin öyrənilməsi tarixi, onların dilinin fonetik sına uyğun məna, bir məfhum ifadə edir, lakin bir sözə çev quruluşu, leksikası məsələləri, morfoloji və sintaktik quruluşu rilmir. Sözlərin bu cür. birləşməsi də sintaksisin söz birləşmələri araşdırılır. Kitabın sonunda qədim türk yazısı kitabələrindən bəhsində araşdırılmır; sözlərin belə birləşmələrini dilçiliyin fia- mətnlər və bu mətnlərə aid qədim türkcə - azərbaycanca lüğət zeologiya bəhsində öyrənirlər. Sintaksis sözlərin elə birləş təqdim edilir. mələrini öyrənir ki, birləşən sözlərin müstəqil leksik-semantik Kitab universitetlərin filologiya fakültələrinin tələbələri, mənası olsun, bu sözlər birləşmə daxilində də öz əvvəlki leksik- magistrlər, aspirantlar, dilçilər və qədim türk dilləri ilə semantik mənalarını qorusun və nəhayət, birləşən sözlər maraqlananlar üçün nəzərdə tutulmuşdur. arasında müəyyən qrammatik, daha doğrusu, sintaktik əlaqə mövcud olsun. Buna görə də qrammatikanın sintaksis hissəsində söz birləşmələri və cümlə bəhsləri araşdırılmazdan əvvəl sözlər 4602000000 - 4.12 Qrifli nəşr arasında mövcud olan sintaktik əlaqələr öyrənilir. /V - 098 - 2006 Söz birləşməsi hələ nitq - insan dili demək deyildir. Ünsiyyətin, nitqin, insan dilinin ən kiçik vahidi cümlədir.1 ©Ə.Rəcəbli, 2006 1 Dilçilik ədəbiyyatında cümlə ən böyük dil vahidi adlandırılır. Burada cümlə ən kiçik ünsiyyət, nitq, insan dili vahidi adlandırıldı. Bununla fimemin ən kiçik dil vahidi olması inkar edilmir. Lakin ünsiyyət üçün fonem ən kiçik di! vahidi kimi götürülə bilməz. Ünsiyyətin ən kiçik vahidi cümlədir; böyümək istiqamətində cümlədən sonra fraza (ibarə), fovqəlfraza (fövqəlibarə), söyləm və mətn gəlir. 3 Həcminə görə cümlə söz birləşməsindən böyük də, kiçik min illər boyu formalaşma prosesi keçirmiş və həmin dövrdə də, bir leksik-semantik mənalı sözdən də, leksik-semantik mə sintaktik quruluşca zəngin bir dil şəklində təzahür etmişdir. nası olmayan sözdən də, hətta bir fonemdən də ibarət ola bilər. Buna görə də cümləyə verilən klassik tərif - bitmiş bir fikri X FƏSİL ifadə edən bir sözə və ya bir neçə sözün birləşməsinə cümlə deyilir - butun hallarda, bütün dövrlərdə, bütün dillərdə öz SİNTAKTİK ƏLAQƏLƏR gücünü saxlayır. Sintaksisin ikinci bölməsi sözlərin birləşib cümlə yarat Sözlərin birləşməsi və cümlə əmələ gətirməsi üçün ması qaydalarını, cümlənin müxtəlif baxımdan (intonasiya, onların arasında müəyyən əlaqələr olmalıdır. Adətən, sözlər bitkinlik, modallıq, cümlə üzvlərinin iştirakı, sadəlik, mü arasmdakı bu əlaqələri iki tipə ayırırlar: 1) daxili, yaxud məna rəkkəblik və s.) tiplərini, cümlə üzvləri və onlar arasındakı əlaqəsi; 2) xarici (formal), yaxud qrammatik (sintaktik) əlaqə. əlaqə və münasibətləri və bir sıra digər məsələləri öyrənir. İstər Sözlər arasındakı məna əlaqələri təbiətdə mövcud olan sözlərin birləşib cümlə əmələ gətirməsində, istərsə cümlə obyektiv əlaqələrdir. Bu əlaqələr əşyalar, yaxud əşya və üzvləri arasındakı münasibətlərdə, istərsə də mürəkkəb hadisələr arasındakı obyektiv münasibətləri göstərir. Əşyalar, cümlənin komponentləri arasındakı münasibətlərin yaran yaxud hadisələr arasında münasibətlər rəngarəng olduğu üçün masında sintaktik əlaqələr mühüm rol oynayır. Belə çıxır ki, bir sözlər arasındakı məna əlaqələri də müxtəlif və rəngarəngdir. tərəfdən, söz birləşmələrini təşkil edən sözlər arasında, digər Əşyalar və hadisələr arasında əlamət, kəmiyyət, zaman, tərəfdən, cümlə üzvləri və mürəkkəb cümlənin komponentləri istiqamət, səbəb, məqsəd, tam - hissə və s. məna əlaqələri arasında təzahür edən müxtəlif münasibətləri araşdırmaq üçün mövcuddur. Həmin məna əlaqələri sözlərlə ifadə edildiyi üçün ilk növbədə sintaktik əlaqələri öyrənmək lazımdır. onlar əşya və hadisələrin adları olan sözlər arasmda da təzahür Qədim türk yazısı abidələrinin dili zəngin qrammatik edir. Əşya və hadisələr arasındakı belə obyektiv məna quruluşa malikdir. Mürəkkəb cümlə məsələsini istisna etsək, əlaqələrinin sözlər arasında baş verən təzahürünü iki tipə qədim türk yaxası abidələrinin dilinin sintaksisi öz inkişafına ayırırlar: 1) predikativ əlaqələr; 2) qcyri-predikativ əlaqələr. görə müasir türk dillərindən heç də zəif deyildir. Bu dildə 1. Qədim türk yazısı abidələrinin dilində prcdikatiıv əlaqə zəngin ismi və feli söz birləşmələri işlənmişdir. Qədim türk mübtəda və xəbər arasındakı əlaqəni bildirir. Predikativ əlaqə yazısı abidələrinin dilində işlənən söz birləşmələrini, xüsusən felin şəkil, zaman və şəxs kateqoriyalarında, adlann xəbərlik, təyini söz birləşmələrini müasir türk dillərinin eyni tipli söz şəxs və kəmiyyət kateqoriyalarında təzahür edir. Elə buradaca birləşmələri ilə müqayisə etdikdə qədim türk yazısı abidələrinin qeyd edilməlidir ki, adlar arasındakı predikativ əlaqə üçüncü dilində, üçüncü növ təyini söz birləşmələrini çıxsaq, az qala, şəxsdə (həm təkdə, həm də cəmdə) formal əlamətlərə malik indiki türk dillərindəki kimi zəngin söz birləşmələrinin deyildir (qədim türk yazısı abidələrinin dilində adlar arasında işlənməsinə təəccüb edirsən. Qədim türk yazısı abidələrinin predikativ əlaqə çox az işlənir); ol amtı apığ yok (КТ c 3) «indi dilində işlənən təyini söz birləşmələri ifadə vasitələri və məna iğtişaş yoxdur»; iltə buQyok (КТ c 3) «eldə dərd yoxdur». Nadir çalarları baxımından indiki türk dillərinin çoxundan (bəlkə də hallarda üçüncü şəxs təkdə şəxs əvəzliyi şəxs şəkilçisi kimi əksəriyyətindən) daha zəngin və rəngarəngdir. Qədim türk çıxış edir; məsələn: Bilgə Тоуикик apığ ol (T 34) «Müdrik yazısı abidələri dilinin sintaksisinin bu qədər yüksək inkişafı Tonyukuk hiyləgərdir». Edgü ol (Ш 5) «Yaxşıdır». Yablak ol onu göstərir ki, qədim türk qəbilələrinin dili həmin dövr üçün (IB 13) «Pisdir». 4 5 olmayan, bərabərhüquqlu sözlər və cümlələr arasında təzahür 2. Qeyri-predikativ əlaqədə sözlər arasında xəbərlikedir. münasibəti olmur. Sözlər arasında qeyri-predikativ əlaqənin üç Qədim türk yazısı abaidələrinin dilində tabesizlik tipi məlumdur: əlaqəsinin işlənməsinin aşağıdakı tiplərinə rast gəlmək olar: a) Obyektiv əlaqə - buna bəzən tamamlıq əlaqəsi də 1. Həmcins mübtədalar arasında: Kisi oğlınta üzə eçüm- deyilir. Obyekt əlaqəsində təyinedici söz tamamlıq olur və təyin apam Bumın kağan, İstəmi kağan olurmıs (KT ş 1) «İnsan etdiyi sözün obyektini bildirir; məsələn: taş tokı (KT с 13) «daş oğlunun üzərində əcdadım Bumın xaqan, İstəmi xaqan otur toxu», taşka ur (КТ с 11) «daşı vur», ağı bir (КТ c 7) «hədiyyə muş». ver», balbal tik (KT ş 25) «balbal qoy», ilin al (KT ş 36) «elini 2. Həmcins xəbərlər arasında: Eçümiz-apamız Bumın ka al» və s. ğan tort bulutjığ kısmıs, yığmış, yaymış, basmıs (O 1) «Əcdadı b) Atributiv əlaqə - buna təyini əlaqə də deyilir. Bu mız Bumm xaqan dörd tərəfi sıxışdırmış, yığmış, yaymış, əlaqədə təyinedici üzv atribut (təyin) olur. Bu əlaqədə basmış». təyinedici söz cümlənin feli xəbərindən başqa bütün digər 3. Həmcins tamamlıqlar arasında:... katjım İltəris kağanığ, üzvlərini təyin edir. Qədim türk yazısı abidələrinin dilində atributiv əlaqə özünü ən çox birinci növ ismi (təyini) söz ögim İlbilgə katunığ te/Jri töpəsintə tutıp yögərü kötürmis erinç birləşmələrinin tərəfləri arasında göstərir; məsələn: Təmir kapığ (KT ş 11) «... atam İltəris xaqanı, anam İlbilgə xatunu tanrı (KT c 4) «Dəmir qapı», yetirıç ay (O 12) «yeddinci ay», bu bitig təpəsində tutub yuxarı götürmüş». 4. Həmcins təyinlər arasında: İçrə aşsız, taşra torısız, (KT c 13) «bu yazı», kötjültəki sab (KT c 12) «könüldəki söz», yabız, yablak bodunka üzə olurtım (KT ş 26) «Qamı ac, üstü yımşak ağı (KT c 5) «yumşaq hədiyyə», əlig yıl (KT ş 8) «əlli çılpaq, qorxaq və nankor xalqın üzərində (xaqan) oturdum». il», süçig sab (KT c 5) «şirin söz», sarığ altun (T 48) «san 5. Həmcins zərfliklər arasında: İlgərü Kadırkan yışka təgi, qızıl», örülj kümüş (T 48) «parlaq gümüş», səmiz buka (T 5) kirü Təmir kapığka təgi konlurmış (KT ş 2) «Şərqə Kadırkan «kök buğa» və s. meşəli dağlarına kimi, qərbə Dəmir qapıya kimi yerləşdirmiş». c) Relyativ əlaqədə təyinedici üzv, əsasən, fellə ifadə 6. Həmcins xitablar arasında:...ulayu iniyigünim, oğlanan, edilmiş üzvün (sözün) əlamətlərini göstərir; məsələn: tükəti