DOCSLIB.ORG

Hydrologia Bieszczadów. Zlewnie Sanu I Solinki Powyżej Jeziora Solińskiego

Total Page：16

File Type：pdf, Size：1020Kb

Download full-text PDF Read full-text
Hydrologia Bieszczadów. Zlewnie Sanu I Solinki Powyżej Jeziora Solińskiego Hydrologia Bieszczadów Zlewnie Sanu i Solinki powyżej Jeziora Solińskiego Uniwersytet Jagielloński Instytut Geogra%i i Gospodarki Przestrzennej Hydrologia Bieszczadów Zlewnie Sanu i Solinki powyżej Jeziora Solińskiego redakcja naukowa Bartłomiej Rzonca i Janusz Siwek Kraków 2011 Publikację wydano ze środków Instytutu Geogra%i i Gospodarki Przestrzennej UJ Autorzy: Barbara Jaśkowiec Adam Kołodziej Elżbieta Laszczak Ewelina Mocior Joanna Plenzler Eliza Płaczkowska Magdalena Rozmus Bartłomiej Rzonca Janusz Siwek Sabina Wójcik Leszek Ziółkowski Recenzent dr hab. Roman Soja Skład tekstu i przygotowanie do druku Małgorzata Ciemborowicz – Pracownia Wydawnicza IGiGP UJ Projekt okładki Janusz Siwek, Adam Kołodziej, Joanna Plenzler, Bartłomiej Rzonca © Instytut Geogra%i i Gospodarki Przestrzennej UJ Kraków 2011 ISBN 978-83-88424-66-3 Wydawca Instytut Geogra%i i Gospodarki Przestrzennej UJ ul. Gronostajowa 7, 30-387 Kraków, Polska tel. (+48) 012 664-52-50, faks (+48) 012 664-53-85 www.geo.uj.edu.pl Druk Poligra%a Inspektoratu Towarzystwa Salezjańskiego ul. Konfederacka 6, 30-306 Kraków, Polska tel. (+48) 12 266 40 00, faks (+48) 12 269 02 84 www.sdb.krakow.pl 6SLVWUHĞFL WSTĘP (Bartłomiej Rzonca, Janusz Siwek) . 9 1. CHARAKTERYSTYKA OBSZARU (Bartłomiej Rzonca, Janusz Siwek) . 11 1.1. Obszar badań . 11 1.2. Zlewnie główne . 11 1.3. Zlewnie elementarne . 13 1.4. Środowisko przyrodnicze obszaru badań . 16 2. OPADY I POKRYWA ŚNIEŻNA (Elżbieta Laszczak, Leszek Ziółkowski, Janusz Siwek) . 21 2.1. Wielkość i rozkład opadów . 21 2.2. Pokrywa śnieżna . 29 3. SIEĆ RZECZNA I CHARAKTERYSTYKA ZLEWNI (Ewelina Mocior, Joanna Plenzler, Magdalena Rozmus, Bartłomiej Rzonca) . 31 3.1. Czynniki decydujące o układzie sieci rzecznej . 31 3.2. Charakterystyka hydrogra%czna zlewni głównych . 31 3.3. Charakterystyka hydrogra%czna zlewni elementarnych . 35 4. ODPŁYW POWIERZCHNIOWY (Joanna Plenzler, Sabina Wójcik, Adam Kołodziej, Janusz Siwek) . 45 4.1. Literatura dotycząca odpływu . 45 4.2. Przepływy charakterystyczne i odpływ jednostkowy . 48 4.3. Struktura odpływu w ciągu roku . 53 4.4. Jakość wód powierzchniowych . .. 56 5. WODY PODZIEMNE (Barbara Jaśkowiec, Eliza Płaczkowska, Bartłomiej Rzonca) . 59 5.1. Warunki hydrogeologiczne . 59 5.2. Odpływ podziemny . 63 5.2.1. Odpływ podziemny całkowity . 63 5.2.2. Odpływ podziemny bazowy . 65 5.2.3. Odpływ podziemny zmienny . 69 5.3. Warunki krenologiczne . 69 5.4. Cechy %zykochemiczne wód podziemnych . 72 6. PODSUMOWANIE (Bartłomiej Rzonca, Janusz Siwek) . 75 LITERATURA . 77 Spis tabel . 82 Spis rycin . 87 Spis fotogra%i . 89 PODZIĘKOWANIA Zespół autorów serdecznie dziękuje Dyrekcji i Pracownikom Bieszczadzkiego Parku Narodowego za umożliwienie prowadzenia badań na obszarze BdPN, a przede wszystkim za okazaną życzliwość i pomoc w organizacji badań. Jesteśmy wdzięczni Dyrekcji Instytutu Geogra%i i Gospodarki Przestrzennej Uni- wersytetu Jagiellońskiego za wsparcie %nansowe i organizacyjne zarówno na etapie prac terenowych, jak i przy powstawaniu niniejszej monogra%i. Pracownikom Zakładu Hydrologii IGiGP UJ, a w szczególności prof. Wojcie- chowi Chełmickiemu i mgr Marii Baścik, gorąco dziękujemy za uwagi merytoryczne i redakcyjne, a zwłaszcza za życzliwą atmosferę i zachętę do pracy nad książką. Za wnikliwą recenzję i konstruktywne uwagi dziękujemy Recenzentowi, dr. hab. Romanowi Soji. Bartłomiej Rzonca, Janusz Siwek WSTĘP W polskich Karpatach "iszowych (Beskidach) Bieszczady są obszarem mają- cym wyraźną specy%kę, na którą składają się przede wszystkim budowa geologiczna i związana z nią rzeźba terenu, brak lasów iglastych regla górnego oraz występowanie piętra połonin. Ponadto odmienność tego obszaru związana jest z wyjątkową fauną i "orą obejmującą m.in. liczne wschodniokarpackie gatunki roślin oraz rzadkie ga- tunki zwierząt. Także stosunki wodne Bieszczadów są dosyć nietypowe. Przyczyniają się do tego specy%czne warunki klimatyczne – pomimo, że obszar ten nie jest najwyższą czę- ścią polskich Beskidów to charakteryzuje się jedną z najwyższych w Beskidach rocz- nych sum opadów atmosferycznych. Bieszczady należą też do obszarów o najbardziej miąższej i najdłużej zalegającej pokrywie śnieżnej. Cechuje je także niska retencja podziemna. Bieszczadzkie rzeki odznaczają się najczęściej prostym reżimem z typo- wym dla Beskidów Wschodnich jednym wezbraniem roztopowym, podczas gdy rze- ki Beskidów Zachodnich najczęściej mają reżim złożony (Punzet, 1983; Dynowska, 1971b). Zlewnie bieszczadzkie mają współcześnie charakter naturalny. Należy jednak pa- miętać, że Bieszczady mają bogatą historię i że obszar ten był niegdyś gęsto zaludnio- ny. Dwie wojny światowe oraz wysiedlenie ludności po 1945 r. zostawiły trwałe ślady w krajobrazie przyrodniczym i kulturowym (Wolski, 2001, 2007; Soja, 2008). Obecnie na większości obszaru Bieszczadów przyroda ożywiona i nieożywiona podlega ochro- nie prawnej. Do Bieszczadzkiego Parku Narodowego przylegają parki krajobrazowe, w obrębie których wyznaczono liczne rezerwaty. Celem pracy jest kompleksowe przedstawienie warunków hydrologicznych Biesz- czadów. Scharakteryzowano: opady atmosferyczne, sieć rzeczną, odpływ powierzch- niowy oraz warunki hydrogeologiczne. Większość elementów bilansu wodnego ob- szaru oceniono w sposób ilościowy. Niestety, posiadane materiały nie pozwoliły na zestawienie pełnego bilansu wodnego obszaru, głównie ze względu na brak danych umożliwiających wiarygodną ocenę parowania. Bartłomiej Rzonca, Janusz Siwek W pracy wykorzystano przede wszystkim materiały i dane dostępne w literaturze. Niektóre z nich posłużyły do wykonania analiz. Mając na uwadze uzyskanie charak- terystyk porównywalnych z danymi znanymi z literatury dotyczącej innych obszarów, zastosowano standardowe, ogólnie znane metody. Ponadto, opracowanie uwzględnia wyniki pomiarów wykonanych przez zespół autorów. Część z nich została już wcze- śniej opublikowana. Autorzy dołożyli wszelkich starań, aby w pracy każdorazowo wyraźnie określić, czy podawane informacje mają charakter przeglądowy, czy są wy- nikiem własnych analiz i badań. Praca ma charakter monogra%i regionalnej. Dotychczas, informacje o stosunkach wodnych Bieszczadów dostępne były jedynie w podręcznikach akademickich i prze- glądowych opracowaniach dotyczących całej Polski (Mikulski, 1963; Orsztynowicz, 1973; Gutry-Korycka, 1978; Tomaszewski, 2001; Bartnik, 2005; Małecka i in., 2007), polskich Karpat (Ziemońska, 1973; Dynowska, 1995; Chełmicki i in., 1998/1999) czy też dorzecza górnej Wisły (Dobija, 1981; Tlałka, 1982; Dynowska, 1983; Punzet, 1983, 1991; Kleczkowski, 1991). Z kolei, opracowania hydrologiczne poświęcone Bieszcza- dom dotyczą zazwyczaj jedynie poszczególnych elementów bilansu wodnego lub za- gadnień szczegółowych (Kenig, 1958; Parczewski, 1958; Jagła i in., 1966; Kaszowski, Kotarba, 1967; Skibniewski, 1970; Ciepielowski, 1972; Dobija i in., 1979; Punzet, 1984; Kukuła, 1993; Kukuła, Stachowicz-Kawalec, 1996; Rzonca i in., 2008; Rzonca, Siwek, 2009; Siwek i in., 2009; Siwek, Rzonca, 2009; Plenzler i in., 2010). W hydrologicznej bibliogra%i bieszczadzkiej odrębną grupę stanowią prace niepublikowane – operaty (Łajczak, 1996) oraz prace dyplomowe (Bogusz, 2004; Żurek 2005). Są one cenne, gdyż prezentują wyniki badań terenowych. 10 Bartłomiej Rzonca, Janusz Siwek 1. CHARAKTERYSTYKA OBSZARU 1.1. Obszar badań Praca obejmuje obszar o powierzchni 919,57 km 2, czyli zlewnie Sanu (595,09 km 2) i Solinki (324,48 km 2) powyżej Jeziora Solińskiego. W granicach opisywanego obszaru znajduje się najwyższa część polskich Bieszczadów, w tym cały obszar Bieszczadzkie- go Parku Narodowego. Według podziału *zycznogeogra*cznego Kondrackiego (2002) badany obszar znajduje się w obrębie mezoregionu Bieszczadów Zachodnich, wchodzącego w skład prowincji Karpat Wschodnich. W podziale *zycznogeogra*cznym Karpat (Balon i in., 1995) oraz w literaturze geomorfologicznej (Starkel, 1972) obszar ten określany jest jako Bieszczady Wysokie. Granice badanego obszaru, zde*niowane podziałem hydrogra*cznym, nie pokrywają się z granicami jednostek *zycznogeogra*cznych, np. Bieszczadów Wysokich czy Bieszczadów Zachodnich. Dlatego zarówno w tytule, jak i tekście niniejszego opracowania badany obszar określany jest najbardziej ogól- nym pojęciem „Bieszczadów”. Ze względu na słabą dostępność materiałów większość analiz ograniczono do polskiej części opisywanych zlewni (ok. 796 km 2), wyłączając z opracowania zlewnie prawobrzeżnych dopływów najwyższego odcinka Sanu leżące na Ukrainie. 1.2. Zlewnie główne W skali całego obszaru charakterystykę hydrologiczną poprowadzono używając podziału na pięć zlewni, zwanych głównymi, które pokrywają cały obszar opracowa- nia. Zlewnia Solinki powyżej Jeziora Solińskiego została podzielona na dwie zlewnie główne: zlewnię Wetliny oraz zlewnię Solinki (ryc. 1.1). Zlewnię Sanu podzielono na trzy zlewnie główne: zlewnię Sanu-1 obejmującą zlewnię Sanu powyżej ujścia Wo- łosatego, zlewnię Sanu-2 czyli zlewnię Sanu poniżej ujścia Wołosatego oraz zlewnię Wołosatego (ryc. 1.1). Bartłomiej Rzonca, Janusz Siwek Ryc. 1.1. Podział opisywanego obszaru na zlewnie na obszaru główne opisywanego 1.1. Podział Ryc. 12 1. Charakterystyka obszaru 1.3. Zlewnie elementarne Część analiz nie mogła być wykonana w odniesieniu do całego opisywanego ob- szaru z powodu braku, niekompletności lub nieporównywalności niektórych danych. Autorzy starali się jednak uzyskać możliwie jak najwyższą szczegółowość opracowa- nia. Dlatego na opisywanym obszarze wydzielono 30 niewielkich zlewni elementar- nych, w przypadku których możliwe było wykonanie bardziej szczegółowych analiz.
Load more

Recommended publications
  • Uchwala Nr XXXII/197/2017 Z Dnia 22 Czerwca 2017 R
    UCHWAŁA NR XXXII/197/2017 RADY POWIATU BIESZCZADZKIEGO z dnia 22 czerwca 2017 r. w sprawie określenia przystanków komunikacyjnych , których właścicielem lub zarządzającym jest Powiat Bieszczadzki oraz warunków i zasad korzystania z tych przystanków Na podstawie art. 12 pkt. 11, art. 40 ust. 1 ustawy z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym (Dz. U. z 2016r. poz. 814 z późn. zm.), oraz art. 15 ust.1 pkt 6 i ust.2 ustawy z dnia 16 grudnia 2010r. o publicznym transporcie zbiorowym( Dz. U. z 2016r.,poz.1867 z późn. zm.) uchwala się, co następuje: § 1. Określa się przystanki komunikacyjne, zgodnie z wykazem będącym załącznikiem Nr 1 do niniejszej uchwały, udostępnione operatorom i przewoźnikom wykonującym regularne przewozy osób w publicznym transporcie zbiorowym. § 2. Określa się warunki i zasady korzystania z przystanków komunikacyjnych stanowiące załącznik Nr 2 do niniejszej uchwały. § 3. Wykonanie uchwały powierza się Zarządowi Powiatu Bieszczadzkiego. § 4. Uchwała wchodzi w życie po upływie 14 dni od daty ogłoszenia w Dzienniku Urzędowym Województwa Podkarpackiego. Przewodniczący Rady Powiatu Ryszard Urban Id: 89730157-724F-4EEC-9B6E-DF86B06C69D8. Podpisany Strona 1 Załącznik Nr 1 do Uchwały Nr XXXII/197/2017 Rady Powiatu Bieszczadzkiego z dnia 22 czerwca 2017 r. WYKAZ PRZYSTANKÓW KOMUNIKACYJNYCH w ciągu dróg powiatowych na terenie powiatu Bieszczadzkiego Lp. nr NAZWA przystanku kilometraż Nr Nr Strona drogi i LOKALIZACJA przystanku przystanku przystanku GMINA USTRZYKI DOLNE droga Nr 2293R - OLSZANICA-ROPIENKA-WOJTKÓWKA 1 2293R
    [Show full text]
  • Z Zagadnień Ludnościowych Powiatu Ustrzyckiego [W:] Rocznik Naukowo
    ROCZNIK NAUKOWO-DYDAKTYCZNY WSP W KRAKOWIE Zeszyt 10 Prace geograficzne 1962 Andrzej Maryański Z zagadnień ludnościowych powiatu ustrzyckiego Utworzony w roku 1951 powiat ustrzycki o powierzchni 1188 km2 zajmuje południowo-wschodni kraniec województwa rzeszowskiego. Przed wojną około 3/4 obecnego terytorium powiatu wchodziło w skład powiatu leskiego, nale­ żącego do ówczesnego województwa lwowskiego; część północno-wschodnia należała do powiatu dobromilskiego, a rejony wschodnie i południowo-wschod­ nie do powiatu turczańskiego. Po wojnie ponad 40% obecnej powierzchni powiatu znalazło się w granicach ZSRR, reszta weszła w skład powiatu leskiego. W wyniku dokonanej w roku 1951 wymiany rejonów pogranicznych pomiędzy Polską a Związkiem Radzieckim ustalona została istniejąca obecnie granica państwowa z ZSRR na tym odcinku (mapa 1). Specyficzny charakter problemów osadniczych i gospodarczych przejętego od ZSRR rejonu Ustrzyk Dolnych wywołał konieczność wydzielenia tego re­ jonu w odrębną jednostkę administracyjną. Ponieważ przejęty rejon o po­ wierzchni 500 km2 był mniejszy od przeciętnej wielkości powiatu w Polsce, dołączono do niego jeszcze skrawki pow. leskiego na północy (o powierzchni 266 km2) i na południu (o powierzchni 422 km2). Uformowrany w ten sposób powiat stał się terenem przemian demogra­ ficznych o charakterze nie spotykanym nigdzie indziej w Polsce. Przemiany ludnościowe, zaszłe w powiecie ustrzyckim, są fragmentem wielkich przemian, zachodzących na całym pograniczu polsko-radzieckim, a w szczególności na jego południowym odcinku, w związku z ustaleniem w 1945- roku nowej granicy państwowej pomiędzy Polską a ZSRR. Towa­ rzyszące temu faktowi wielkie migracje ludności przybrały największe roz­ miary na odcinku pogranicza pomiędzy Polską a Ukraińską SRR. Z Ukraiń­ skiej SRR do Polski migrowało powyżej 1 miliona Polaków. Repatriacja zaś z Polski do Ukraińskiej SRR, dokonana w latach 1945— 1949, objęła 480 tys.
    [Show full text]
  • MISCELLANEA GEOGRAPHICA WARSZAWA 1998 Vol
    MISCELLANEA GEOGRAPHICA WARSZAWA 1998 Vol. 8 Jacek Wolski LAND USE AND COVER CHANGES IN THE EVACUATED RURAL AREAS (THE CASE OF BIESZCZADY MTS) The area of Bieszczady Mts, located in south-eastern Poland, consti- tutes a particular instance of the territories which were subject to abrupt depopulation. In 1946, namely, mass displacement of population occurred there. The most drastic evacuation action was carried out in the villages of the south-eastern part of the region. The resulting local disappearance of the anthropogenic pressure for the period of several decades entailed enor- mous changes, primarily in land use and land cover. These changes will be reported in the present paper for the specific case of the former village located in the valley of Carynski creek. This case is a representative in- stance of return to natural conditions (re-naturalization) of the valley bio- tope in the situation of the complete and quite durable disappearance of the anthropogenic pressure. The purpose of the study presented in the paper was the analysis of changes in land use and in the most important elements of land cover in three time instants (1852, 1966 and 1996)*. The state of things as of the middle of 19th century was reconstructed on the basis of Austrian cadaster plans (of 1852) of the scale of 1:2880, which were generalized and trans- formed to the scale of 1:10 000. Cadasters updated in 1966 served as the basis for reconstruction of the geographical environment of the Carynski valley in the 1960s. During the field studies carried out in 1996 the detailed maps of land use were elaborated.
    [Show full text]
  • 38-713 LUTOWISKA Ustrzyki Górne, 04.01.2021 R
    DYREKTOR Ustrzyki Górne, 04.01.2021 r. BIESZCZADZKIEGO PARKU NARODOWEGO Z SIEDZIBĄ W USTRZYKACH GÓRNYCH 19 38-713 LUTOWISKA Zarządzenie nr 1/2021 Dyrektora Bieszczadzkiego Parku Narodowego z siedzibą w Ustrzykach Górnych, z dnia 4 stycznia 2021 roku, w sprawie udostępniania Bieszczadzkiego Parku Narodowego w celach naukowych, edukacyjnych i turystycznych. Na podstawie art. 8e ust. 1, w związku z artykułem 12 ust. 1 ustawy z dnia 16 kwietnia 2004 roku o ochronie przyrody (tekst jedn. Dz. U. z 2020 r., poz. 55 z późn. zm.), zarządza się co następuje: § 1 Ustala się miejsca i trasy udostępniane w celach naukowych, edukacyjnych i turystycznych na terenie Bieszczadzkiego Parku Narodowego oraz sposoby ich udostępniania i maksymalną liczbę osób mogących wchodzić na poszczególne trasy, w kompleksy górskie bądź przebywać w danym miejscu – załącznik nr 1 do niniejszego zarządzenia. § 2 Zasady udostępniania Bieszczadzkiego Parku Narodowego w celach edukacyjnych i turystycznych zawiera załącznik nr 2 do niniejszego zarządzenia. § 3 Z dniem 4 stycznia 2021 r. traci moc Zarządzenie Nr 1/2020 Dyrektora Bieszczadzkiego Parku Narodowego z dnia 2 stycznia 2020 roku w sprawie udostępniania Bieszczadzkiego Parku Narodowego w celach naukowych, edukacyjnych i turystycznych. § 4 Wpływy z działalności turystycznej przeznaczone są na tworzenie i utrzymanie infrastruktury turystycznej i edukacyjnej parku narodowego oraz na ochronę przyrody. § 5 Zarządzenie wchodzi w życie z dniem 4 stycznia 2021 r. Dyrektor BdPN dr Ryszard Prędki Załącznik nr 1 Do zarządzenia nr 1/2021 Dyrektora Bieszczadzkiego Parku Narodowego z siedzibą w Ustrzykach Górnych, z dnia 4 stycznia 2021 roku, w sprawie udostępniania obszaru Bieszczadzkiego Parku Narodowego w celach naukowych, edukacyjnych i turystycznych Udostępnianie obszaru Bieszczadzkiego Parku Narodowego w celach naukowych Maksymalna liczba osób mogących Lp.
    [Show full text]
  • 4111-01-01-2013 Powiat Bieszczadzki
    LRZ – 4111-01-01/2013 K/13/045 WYSTĄPIENIE POKONTROLNE I. Dane identyfikacyjne kontroli Numer i tytuł kontroli K/13/0 045 - Prawidłowość wykonania oraz skorzystanie z gwarancji powykonawczych remontu drogi powiatowej nr 2305R Smolnik – Zatwarnica oraz utrzymanie stanu technicznego mostu na Sanie w miejscowości Dwernik w ciągu drogi powiatowej Dwernik – Brzegi Górne przez Starostwo Powiatowe w Ustrzykach Dolnych. Jednostka Najwyższa Izba Kontroli przeprowadzająca Delegatura w Rzeszowie kontrolę Kontroler Stanisław Tobolewski , główny specjalista kontroli państwowej , upoważnienie do kontroli nr 86318 z dnia 10 lipca 2013 r. (dowód: akta kontroli str.1-2) Jednostka Starostwo Powiatowe w Ustrzykach Dolnych , 38 -700 Ustrzyki Dolne. kontrolowana Kierownik jednostki Krzysztof Gąsior , Starosta Bieszczadzki. kontrolowanej (dowód: akta kontroli str.3) II. Ocena kontrolowanej działalności. Ocena ogólna Najwyższa Izba Kontroli ocenia pozytywnie realizację wniosków pokontrolnych po kontroli S/09/005 przeprowadzonej w Starostwie Powiatowym w Ustrzykach Dolnych przez NIK w 2009 r. Natomiast zastrzeżenia Najwyższej Izby Kontroli budzi stan techniczny mostu na Sanie w miejscowości Dwernik w ciągu drogi powiatowej Dwernik – Brzegi Górne oraz brak zatwierdzonego projektu stałej organizacji ruchu na tej drodze. Uzasadnienie Najwyższa Izba Kontroli stwierdziła, wnioski pokontrolne z kontroli S/09/005 zostały oceny ogólnej zrealizowane. Starosta wyegzekwował naprawę gwarancyjną uszkodzenia nawierzchni na drodze Nr 2305 R Smolnik – Zatwarnica oraz powołał Komisję do spraw Przeglądów Technicznych Dróg Powiatowych, która w okresie objętym kontrolą, komisja dokonała ogółem 3 okresowych przeglądów technicznych 76 dróg oraz 36 kontroli – odbiorów technicznych robót budowlanych lub robót pogwarancyjnych. Ustalenia kontroli wykazały, że most na Sanie w miejscowości Dwernik w ciągu drogi powiatowej Nr 2306 R Dwernik – Brzegi Górne jest w złym stanie technicznym.
    [Show full text]
  • Program Ochrony Środowiska Dla Gminy Lutowiska Na Lata 2005-2015
    GMINA LUTOWISKA Program Ochrony Środowiska dla Gminy Lutowiska na lata 2005-2015 Lutowiska 2004 Spis treści Wprowadzenie..................................................................................................... 3 1. Informacje ogólne...................................................................................... 6 1.1. Położenie, powierzchnia, dane demograficzne ................................ 6 1.2. Budowa geologiczna........................................................................ 8 1.3. Klimat.............................................................................................. 9 1.4. Infrastruktura ochrony środowiska ................................................. 10 2. Informacja o stanie środowiska ................................................................ 14 2.1. Lasy .................................................................................................. 14 2.2. Gleby ............................................................................................... 17 2.3. Użytki rolne ..................................................................................... 19 2.4. Zasoby wodne.................................................................................. 19 2.5. Gospodarka ściekowa....................................................................... 22 2.6. Gospodarka odpadami ................................................................... 22 2.7. Hałas ............................................................................................... 23 2.8. Ochrona
    [Show full text]
  • Diagnoza Stanu Rozwoju Obszaru Błękitny San
    ZAŁĄCZNIK Z1 DO PROGRAMU STRATEGICZNEGO BŁĘKITNY SAN DIAGNOZA STANU ROZWOJU OBSZARU BŁĘKITNY SAN PAWEŁ CHURSKI ANDRZEJ MISZCZUK Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Uniwersytet Warszawski Poznaniu Centrum Europejskich Instytut Geografii Społeczno-Ekonomicznej i Studiów Regionalnych i Lokalnych EUROREG Gospodarki Przestrzennej Uniwersytet Marii Skłodowskiej-Curie Zakład Analizy Regionalnej Zakład Geografii Społeczno-Ekonomicznej Rzeszów, listopad 2013 1 | StronaOpracowanie dla Urzędu Marszałkowskiego Województwa Podkarpackiego w Rzeszowie oraz samorządów lokalnych województwa podkarpackiego położonych wzdłuż biegu rzeki San Na okładce wykorzystano zdjęcia pochodzące z ogólnie dostępnych portali internetowych. Recenzent: prof. dr hab. Tomasz Komornicki Autorzy: Prof. nzw. dr hab. Paweł Churski Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu Wydział Nauk Geograficznych i Geologicznych Instytut Geografii Społeczno-Ekonomicznej i Gospodarki Przestrzennej Zakład Analizy Regionalnej ul. Dzięgielowa 27, 61-680 Poznań e-mail: [email protected] http://www.churski.pl tel.: 61 829 61 35, fax: 61 829 61 27 Prof. nzw. dr hab. Andrzej Miszczuk Uniwersytet Warszawski Centrum Europejskich Studiów Regionalnych i Lokalnych (EUROREG) ul. Krakowskie Przedmieście 30, 00-927 Warszawa e-mail: [email protected] http:// www.euroreg.uw.edu.pl/pl/ tel.: 22 826 16 54, fax: 22 826 21 68 Uniwersytet Marii Skłodowskiej-Curie Wydział Nauk o Ziemii i Gospodarki Przestrzennej Al. Kraśnicka 2 cd, 20-718 Lublin e-mail: [email protected] http:// www.geografia.umcs.lublin.pl/ekonomiczna/ tel.: 81 537 68 20, fax: 81 537 68 62 ISBN: 978-83-930742-2-8 2 | Strona Diagnoza Stanu Rozwoju Obszaru Błękitny San – Załącznik Z 1 do Programu Strategicznego Błękitny San Spis treści WPROWADZENIE .............................................................................................................................. 4 1. Kapitał ludzki i społeczny ..........................................................................................
    [Show full text]
  • P a Ń Stwowy Instytut Geologiczny
    PA Ń STWOWY INSTYTUT GEOLOGICZNY OPRACOWANIE ZAMÓWIONE PRZEZ MINISTRA Ś R O D O W I S K A OBJAŚNIENIA DO MAPY GEOŚRODOWISKOWEJ POLSKI 1:50 000 Arkusz LUTOWISKA (1066), LUTOWISKA E (1084) Warszawa 2007 Autorzy: JERZY GĄGOL*, ANNA BLIŹNIUK*, ANNA GABRYŚ-GODLEWSKA*, PAWEŁ KWECKO*, BARBARA PRAśAK**, ROBERT SPIśEWSKI**, STANISŁAW WOŁKOWICZ* Główny koordynator MGśP: MAŁGORZATA SIKORSKA-MAYKOWSKA * Redaktor regionalny planszy A: ALBIN ZDANOWSKI* Redaktor regionalny planszy B: DARIUSZ GRABOWSKI* Redaktor tekstu: MARTA SOŁOMACHA* * Państwowy Instytut Geologiczny, ul. Rakowiecka 4, 00-975 Warszawa ** Przedsiębiorstwo Geologiczne sp. z o.o. w Kielcach, ul. J. Karskiego 21, 25-214 Kielce Copyright by PIG and MŚ, Warszawa 2007 Spis treści: I. Wstęp - Jerzy Gągol ................................................................................................................ 3 II. Charakterystyka geograficzna i gospodarcza - Jerzy Gągol ................................................. 4 III. Budowa geologiczna - Robert SpiŜewski, Jerzy Gągol ........................................................ 6 IV. ZłoŜ a kopalin - Jerzy Gągol ............................................................................................... 10 1. Ropa naftowa i gaz ziemny ...................................................................................... 10 2. Piaskowce................................................................................................................. 12 3. Klasyfikacja złóŜ .....................................................................................................
    [Show full text]
  • (Linnaeus, 1758) Na Lata 2015-2025
    PROGRAM OCHRONY, HODOWLI, MONITORINGU I BADANIA BIESZCZADZKIEJ POPULACJI ŻUBRA BISON BONASUS (LINNAEUS, 1758) NA LATA 2015-2025 WARSZAWA 2014 Dofinansowano ze środków Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej 1 Autorzy: Kajetan Perzanowski Stacja Badawcza Fauny Karpat MiIZ PAN Wanda Olech Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie Konsultacja merytoryczna: Piotr Brewczyński Regionalna Dyrekcja Lasów Państwowych w Krośnie Mirosław Welz Wojewódzki Podkarpacki Lekarz Weterynarii Wojciech Bielecki Szkoła Głowna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie Nadleśnictwo Baligród Nadleśnictwo Cisna Nadleśnictwo Komańcza Nadleśnictwo Lesko Nadleśnictwo Lutowiska Nadleśnictwo Stuposiany Zdjęcie na okładce: Maciej Januszczak Stowarzyszenie Miłośników Żubrów Warszawa, 2014 Opracowanie zgodne z Umową nr ZO-2717-3/14 dotyczącą zadania w ramach projektu pn. „Kontynuacja ochrony in situ żubra w Polsce – część południowa” realizowanego przez Regionalną Dyrekcję Lasów Państwowych w Krośnie, współfinansowanego przez Unię Europejską w ramach Programu Operacyjnego Infrastruktura i Środowisko, Narodowy Fundusz Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej oraz Lasy Państwowe. 2 Spis treści 1. Zarys problemu.................................................................................................................................... 5 2. Charakterystyka populacji ................................................................................................................... 6 2.1. Dynamika liczebności i struktura populacji ................................................................................
    [Show full text]
  • The Lichen Genus Opegrapha Sl in Poland
    Monographiae Botanicae 107 Monographiae Botanicae 107 Anetta Wieczorek The lichen genus Opegrapha s. l. in Poland: morphological variability, ecology, and distribution Monographiae Botanicae 107 Monographiae Botanicae 107 Ofcial publication of the Polish Botanical Society Anetta Wieczorek The lichen genus Opegrapha s. l. in Poland: morphological variability, ecology, and distribution Wrocław 2018 Editor-in-Chief of the series Zygmunt Kącki, University of Wrocław, Poland Honorary Editor-in-Chief Krystyna Czyżewska, University of Łódź, Poland Chairman of the Editorial Council Jacek Herbich, University of Gdańsk, Poland Editorial Council Idoia Biurrun, University of the Basque Country, Spain Gian Pietro Giusso del Galdo, University of Catania, Italy Jan Holeksa, Adam Mickiewicz University in Poznań, Poland Czesław Hołdyński, University of Warmia and Mazury in Olsztyn, Poland Bogdan Jackowiak, Adam Mickiewicz University in Poznań, Poland Zbigniew Mirek, W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, Poland Valentina Neshataeva, Komarov Botanical Institute of the Russian Academy of Sciences, Russian Federation Marcin Nobis, Jagiellonian University, Poland Arkadiusz Nowak, University of Opole, Poland Vilém Pavlů, Crop Research Institute, Czech Republic Agnieszka Anna Popiela, University of Szczecin, Poland Lucyna Śliwa, W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, Poland Iveta Škodová, Slovak Academy of Sciences, Slovakia David Zelený, National Taiwan University, Taiwan Jan Żarnowiec, University of Bielsko-Biala, Poland Editorial Secretary Grzegorz Swacha, University of Wrocław, Poland Managing/Production Editor Piotr Otręba, Polish Botanical Society, Poland Reviewers of the volume Damien Ertz, Botanic Garden Meise, Belgium Laszlo Lőkös, Hungarian Natural History Museum, Hungary Lucyna Śliwa, W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, Poland Editorial ofce University of Wrocław Botanical Garden H.
    [Show full text]
  • Diagnoza Stanu Rozwoju Bieszczad
    Zarząd Województwa Podkarpackiego DIAGNOZA STANU ROZWOJU BIESZCZAD Załącznik do projektu programu strategicznego rozwoju Bieszczad PAWEŁ CHURSKI Rzeszów, wrzesień 2013 Autor Prof. UAM dr hab. Paweł Churski Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu Wydział Nauk Geograficznych i Geologicznych Instytut Geografii Społeczno-Ekonomicznej i Gospodarki Przestrzennej Zakład Analizy Regionalnej ul. Dzięgielowa 27, 61–680 Poznań e-mail: [email protected] http://www.churski.pl/ http://www.igsegp.amu.edu.pl/ tel. 61 829 61 35, fax 61 829 61 27 Recenzent prof. dr hab. Tomasz Komornicki Wydawca: Urząd Marszałkowski Województwa Podkarpackiego al. Łukasza Cieplińskiego 4, 35-010 Rzeszów tel. 17 850 17 00 ■ e-mail: [email protected] Departament Rozwoju Regionalnego tel. 17 747 64 67 ■ e-mail: [email protected] Fotografie na okładce Tadeusz Poźniak ISBN 978-83-7667-156-7 Projekt graficzny, przygotowanie do druku, druk, oprawa MITEL ul. Baczyńskiego 9, 35-210 Rzeszów tel./faks 17 250 26 52 ■ e-mail: [email protected] www.mitel.com.pl Spis treści Wprowadzenie ..................................................... 5 Rozdział I Kapitał ludzki i społeczny . 12 Rozdział II Gospodarka ........................................................ 27 Rozdział III Sytuacja finansowa samorządu lokalnego ............................... 42 Rozdział IV Infrastruktura techniczna i dostępność przestrzenna ..................... 52 Rozdział V Ochrona środowiska i jej infrastruktura ................................ 56 Rozdział VI Bieszczady w strukturze obszarów wzrostu
    [Show full text]
  • Regulamin Parku
    DYREKTOR Ustrzyki Górne, 02.01.2020 r. BIESZCZADZKIEGO PARKU NARODOWEGO Z SIEDZIBĄ W USTRZYKACH GÓRNYCH 19 38-713 LUTOWISKA Zarządzenie nr 1/2020 Dyrektora Bieszczadzkiego Parku Narodowego z siedzibą w Ustrzykach Górnych, z dnia 2 stycznia 2020 roku, w sprawie udostępniania Bieszczadzkiego Parku Narodowego w celach naukowych, edukacyjnych i turystycznych. Na podstawie art. 8e ust. 1, w związku z artykułem 12 ust. 1 ustawy z dnia 16 kwietnia 2004 roku o ochronie przyrody (tj. Dz. U. z 2019 r., poz. 1614 ze zm.), zarządza się co następuje: § 1 Ustala się miejsca i trasy udostępniane w celach naukowych, edukacyjnych i turystycznych na terenie Bieszczadzkiego Parku Narodowego oraz sposoby ich udostępniania i maksymalną liczbę osób mogących wchodzić na poszczególne trasy, w kompleksy górskie bądź przebywać w danym miejscu – załącznik nr 1 do niniejszego zarządzenia. § 2 Zasady udostępniania Bieszczadzkiego Parku Narodowego w celach edukacyjnych i turystycznych zawiera załącznik nr 2 do niniejszego zarządzenia. § 3 Z dniem 2 stycznia 2020 r. traci moc Zarządzenie Nr 1/2019 Dyrektora Bieszczadzkiego Parku Narodowego z dnia 2 stycznia 2019 roku w sprawie udostępniania Bieszczadzkiego Parku Narodowego w celach naukowych, edukacyjnych i turystycznych. § 4 Wpływy z działalności turystycznej przeznaczone są na tworzenie i utrzymanie infrastruktury turystycznej i edukacyjnej parku narodowego oraz na ochronę przyrody. § 5 Zarządzenie wchodzi w życie z dniem 2 stycznia 2020 r. Dyrektor BdPN dr Ryszard Prędki Załącznik nr 1 Do zarządzenia nr 1/2020 Dyrektora Bieszczadzkiego Parku Narodowego z siedzibą w Ustrzykach Górnych, z dnia 2 stycznia 2020 roku, w sprawie udostępniania obszaru Bieszczadzkiego Parku Narodowego w celach naukowych, edukacyjnych i turystycznych Udostępnianie obszaru Bieszczadzkiego Parku Narodowego w celach naukowych Maksymalna liczba osób mogących Lp.
    [Show full text]