Pintura E Fotografía No S.Xix: Unha Aproximación Á Obra De Dionisio Fierros
Total Page：16
File Type：pdf, Size：1020Kb
PINTURA E FOTOGRAFÍA NO S.XIX: UNHA APROXIMACIÓN Á OBRA DE DIONISIO FIERROS. Celia Castro 1.- Introdución. Pareceume especialmente interesante neste senso a obra de Dionisio Fierros por dúas razóns: Este artigo non pretende percorrer a vida e obra do pintor asturiano Dionisio Fierros, senón que é un -A primeira porque é un pintor con raíces achegamento á mesma dende un punto de vista non asturgalaicas. so pictórico, relacionándoa con outras manifestacións artísticas da época como a fotografía ou o gravado -A segunda porque é un artista fortemente marcado remarcando algúns aspectos comúns a todas elas polas correntes estéticas e ideolóxicas da súa época. que, paréceme, poden ser interesantes para un mellor entendemento da mesma. Durante a súa etapa de formación en Madrid, na Academia de San Fernando e no taller dos Madrazo, A fotografía, que nace en Francia en 1826-27, da man relaciónase co máis selecto do mundo artístico e a de Jean Nicéphore Niépce, estenderase rapidamente e intelectualidade madrileña, e esta relación será unha evolucionará ao longo do século, ao principio seguindo constante ao longo da súa vida. unha estética común á pintura, e máis tarde cunha traxectoria propia, servindo de medio para retratar Na década de 1850 a 1860 pertence posiblemente individuos de todas condicións e clases sociais. ao círculo do pintor Manuel Castellano, xuntamente cos Madrazo e outros artistas madrileños. Con este Tamén vai ser un alicerce para as publicacións grupo relaciónase o fotógrafo inglés Charles Clifford, (prensa e libros), que baseándose en técnicas como e probablemente máis tarde o francés Jean Laurent, o fotogravado (impresión fotográfica sobre unha placa ambos afincados na capital. de metal, que se incide para entintarse logo e imprimir copias), difundirán noticias de toda índole, con imaxes O interese de Castellano pola fotografía é notorio. próximas ao lector. Actualmente o seu arquivo, composto por máis de vinte e dous mil retratos, propiedade da Biblioteca O gravado, nas súas vertentes de xilografía (gravado Nacional, está sendo dixitalizado para pórse a sobre madeira), calcografía (sobre metal), e litografía disposición dos investigadores. Proba desta relación (pintura graxa sobre pedra calcaria porosa), basearase é o retrato que Fierros fai a Manuel Castellano, que moitas veces na fotografía, permitindo así que os na actualidade é propiedade do Museo del Prado, e técnicos puidesen trasladar a imaxe á matriz máis exhíbese nas dependencias anexas ao Convento de comodamente, captando a maior cantidade de detalles los Jerónimos. posible. Penso pois, que a partir de aí non debemos separar a súa traxectoria artística da súa vida privada, posto que 68 Boletín da Asociación de Amigos do Castro de Viladonga PINTURA E FOTOGRAFÍA NO S.XIX: UNHA APROXIMACIÓN Á OBRA DE DIONISIO FIERROS. foi un pintor que tivo acceso, desde o comezo da súa para o debuxo decidiron levalo ao estudio de José carreira, aos adiantos técnicos e ás correntes artísticas de Madrazo, reputado pintor de cámara do rei Carlos máis avanzadas da súa época. IV, Director do Museo do Prado e Director da Real Academia de San Fernando, para que se formase. Nel únense a tradición do taller neoclásico e “nazareno” de José e Federico de Madrazo, o De 1841 a 1844, o mozo Dionisio realiza a aprendizaxe romanticismo máis puro, e os avances do realismo e de debuxo e pintura neste taller, para pasar a impresionismo francés coa súa ausencia de sombras continuación ao estudio do fillo do pintor, Federico negras e densos empastes de cor pura. de Madrazo, discípulo avantaxado do seu pai, que era doce anos maior que Fierros e que estudara en Desde a súa etapa de formación ata a súa morte París no taller de Ingres e en Roma. Non se sabe con soubo levar estes influxos cunha gran coherencia, exactitude o tempo que permanece con el pero si que tinguindo a súa obra de nostalxia, lirismo e vitalidade, toma clases de pintura ata 18551. Segundo o propio cun debuxo áxil e preciso e un notorio dominio da cor. Dionisio escribe nas súas memorias en todo ese tempo “no salí de Madrid”, aínda que J. Vila Pastur Pero tamén utilizou e serviuse da fotografía para as cuestiónao2. súas composicións e retratos, como gran parte dos pintores do século XIX. O que é indubidable é que a influencia de Madrazo foi decisiva para el, non só pola súa adhesión á moda No presente artigo preténdese pór de manifesto esta romántica, se non porque con el tomará contacto coa interrelación entre pintura e fotografía, suxerindo que vangarda intelectual madrileña (artística, literaria, etc.). o seu estudo conxunto podería ser enriquecedor, posto que na sociedade da época, ás veces, a liña Segundo as súas palabras, en xullo de 1855 marchou divisoria entre elas é moi fráxil, aínda que cada una a Santiago de Compostela, onde permaneceu durante teña medios de expresión propios. tres anos nos que fixo “seis cuadros de costumbres” e “varios retratos”. Os primeiros presentounos Recordemos brevemente algúns datos biográficos do na Exposición de Madrid de 1860, gañando varias artista. medallas. A pesar de que non deixa de facer retratos, segue o seu interese polo cadro de costumes. De 1862 2.- Biografía. a 1864 viaxa por terras salmantinas pintando paisaxes e cadros de xénero que encadrariamos no Naceu en Ballota (Cudillero) o 5 de maio de 1827, pintoresquismo ou tipismo, tan de moda na época. nunha familia de campesiños acomodados: os seus Segue obtendo medallas e diplomas e de 1866 a 1871 pais, Nicolás Fernández Fierros e María Álvarez del poucas son as noticias que del se teñen. Crese que Valle eran do mesmo lugar, el máis tarde asinará as alterna a súa estancia en Madrid con viaxes á súa terra súas obras como Dionisio Fierros, empregando tamén natal e quizais fora de España. Na Corte, pinta cadros Dionisio Fierros Álvarez. de personaxes da vida madrileña e varios retratos da familia real. O 15 de maio de 1841, con 14 anos acabados de cumprir, parte cara a Madrid coa finalidade de aprender A finais de 1872 comeza a súa segunda estancia en o oficio de xastre no taller dun tío seu, de posición Galicia, que durará ata 1874. Vai ser decisiva na súa acomodada. Non gustándolle este oficio -e por pintura e na súa vida. Instálase en Santiago, onde mediación daquel- consegue entrar como aprendiz de pintará numerosos retratos, sobre todo para a nobreza, mordomo en casa dos marqueses de San Adrián, cos clero e alta burguesía, algúns irán parar a diversos que chegará a establecer unha relación moi especial, en concreto co marqués de Castelforte, primoxénito 1 J.Villa Pastur. Dionisio Fierros. XXV Certamen Nacional de Pintura da familia, co que manterá unha duradeira amizade. de Luarca. Luarca, 1994, p. 21. Coñecedores os marqueses da aptitude do mozo 2 J.Villa Pastur. Idem, p. 22. Boletín da Asociación de Amigos do Castro de Viladonga 69 puntos da xeografía española. Fai frecuentes viaxes á Non vou seguir nesta análise a orde tradicional que súa terra natal, con estancias en Ribadeo onde realiza se establece ao falar da súa pintura, senón que ao varios encargos e namórase de Antonia Carreira, unha relacionala coa fotografía, vou analizar algunhas obras moza de vinte e un anos, filla do dono da pousada illadas que neste aspecto parécenme fundamentais. onde se aloxaba. O 24 de novembro de 1873 a parella contrae matrimonio na devandita vila e logo da voda Comezarei por unha obra titulada La Picota, que o trasládanse á Coruña, onde permanecerán ata finais historiador asturiano J. Vila Pastur3 sitúa entre 1862 e de 1876. 1864, durante a súa viaxe por terras salmantinas, do mesmo xeito que López Vázquez4. En 1877 instálanse en Madrid para cumprir cos numerosos encargos. Alí nacen os seus tres primeiros É un cadro no que se mestura un costumismo -tan en fillos, que non superarán os dous anos. boga no romanticismo- ou o “tipismo” -non pretende un achegamento ao modelo senón unha visión A finais de 1878 trasládanse a Oviedo, onde residirán idealizada da realidade- cun tratamento da paisaxe que ata a súa morte, e onde nacerán outros catro fillos, Vila Pastur define así: dos cales so sobrevivirán tres. O pintor realizará numerosas viaxes, a Madrid por motivos de traballo, “En La Picota esas lejanías constituyen el ao estranxeiro, concretamente a Italia e Centroeuropa, encanto mayor del cuadro. La calle rural, con sen contar coas tempadas de vacacións en Ribadeo, sus pintorescas casas de piedra, los ondulados Ballota e Luarca. É a súa época máis frutífera, faranlle cerros del fondo, así como la luz que baña la numerosos encargos, para institucións públicas e escena representada, y las zonas transparentes particulares, neles fará gala dunha pincelada máis solta y ricas en medios tonos firmemente matizados, e luminosa. que recorren el cuadro son en él mucho más En 1894 morre en Madrid de forma repentina. decisivos que su contenido argumental. Si en La Romería5 prescindimos de las figuras nos Durante á súa dilatada traxectoria pictórica trata una quedaría únicamente un escenario inerte. La temática moi diversa: retrato, paisaxe, pintura de Picota, en cambio, sin figuras, seguiría siendo un Historia, pero será cos cadros de costumes cos que cuadro igual, por lo menos, al que es con esas alcanza maior éxito a nivel nacional e internacional, figuras”6. gañando varias medallas e mencións de honra dentro e fora de España. 3. Pintura Costumista. A pintura costumista é un xénero moi traballado polos pintores españois do século XIX que consiste na captación de tipos populares, coa pretensión de ser representativos de distintos lugares da nosa xeografía, quizais unha visión nostálxica e tradicional nunha sociedade que está cambiando rapidamente. Diversos autores opinan que o xeito de facer de Fierros é máis fresco e próximo que o da maioría dos 3 J.