MIASTO NIEZŁOMNE Szanowni Państwo

Total Page:16

File Type:pdf, Size:1020Kb

MIASTO NIEZŁOMNE Szanowni Państwo Numer okazyjny / 2019 „NIE ZŁAMIE WOLNYCH ŻADNA KLĘSKA” Pamietamy!� Warszawa, 1 sierpnia 2019 MIASTO NIEZŁOMNE Szanowni Państwo, 1 sierpnia 1944 roku rozpoczął się je- den z najbardziej heroicznych epizodów II wojny światowej i historii Polski. Tego dnia wybuchło Powstanie Warszawskie. Przeciwko silnie uzbrojonym Niemcom stanęło kilkadziesiąt tysięcy żołnierzy Polskiego Państwa Podziemnego. Bili się o wolną Polskę, o swoją godność i honor. Jesteśmy ostatnim pokoleniem, które może osobiście podziękować Powstań- com za ich bohaterstwo i odwagę. Za gotowość do największego poświęcenia w imię miłości do Ojczyzny. Skorzystajmy z tej niepowtarzalnej okazji, by odnaleźć bohaterów i przeka- zać im wyrazy wdzięczności za postawę, która ukształtowała kolejne pokolenia Polaków. Oddajmy też hołd wszystkim, których już z nami nie ma. Jak płk. Ry- szardowi Białousowi „Jerzemu” – legen- darnemu dowódcy Batalionu „Zośka”, którego prochy właśnie powróciły do Ojczyzny. Jego pogrzeb na Powązkach Wojskowych to z pewnością symboliczny POWSTALI moment w historii współczesnej Polski. Dowódcy Powstania Warszawskiego wykazywali się rozwagą, W 75. rocznicę wybuchu Powstania Warszawskiego składam wyrazy podzię- umiejętnością planowania, odwagą i bohaterstwem – mówi kowania i szacunku wszystkim Powstań- historyk Mariusz Olczak. com. Zapewniam, że nigdy o Was nie za- pomnimy. Chwała niezłomnej Warszawie i jej obrońcom! Kim byli dowódcy Powstania Warszawskiego? w wojnie z bolszewikami, a w kampanii dowódca 82 Syberyjskiego Pułku Strzel- Przede wszystkim warto powiedzieć, że wrześniowej bił się jako zastępca dowódcy ców w Brześciu, w 1939 r. uczestnik obro- osoby, które pracowały w konspiracji od brygady kawalerii. W podziemiu był za- ny Modlina. Od czerwca 1940 r. walczył początku wojny i dowodziły oddziałami stępcą gen. Stefana Roweckiego „Grota”, w konspiracji. Natomiast gen. Tadeusz w podziemiu, głównie w Armii Krajowej, komendanta głównego Związku Walki Pełczyński „Grzegorz”, szef sztabu miały też długie doświadczenie wojskowe. Zbrojnej, a po jego aresztowaniu w lipcu KG AK, to legionista, w latach międzywo- Gen. Tadeusz Komorowski „Bór”, ko- 1943 r. został komendantem AK. jennych szef Oddziału II Sztabu Główne- mendant główny AK, który zdecydował Podobną drogę przeszedł gen. Antoni go zajmującego się wywiadem i kontrwy- o wybuchu powstania, karierę wojskową Chruściel „Monter”, komendant Okręgu wiadem, w konspiracji od jesieni 1939 r. rozpoczął jeszcze w armii austro-wę- Warszawskiego AK, a w powstaniu do- Dowódcy największych oddziałów gierskiej i w jej szeregach walczył podczas wódca całości sił Okręgu Warszawskiego powstańczych też byli doświadczony- Mariusz Błaszczak I wojny światowej. Potem brał udział m.in. AK. To żołnierz Legionu Wschodniego, mi oficerami, zaprawionymi w bojach, minister obrony narodowej Dokończenie na następnej stronie Numer okazyjny/2019okazyjny 2 Dokończenie ze strony 1 w większości jeszcze le- „Wigry”. W czasie walk gionowych. Przykładem na Woli 4 sierpnia, jest płk Jan Mazur- w momencie za- kiewicz „Radosław”, grożenia barykady dowódca Zgrupo- „Gryf” prze- wania „Radosław”, szedł do natar- w skład którego cia, porywając wchodziły m.in. za sobą cały bataliony „Zośka” oddział. Dzięki i „Parasol”. Wal- temu zdobyto czył w I Brygadzie dom, który za- Legionów Polskich, bezpieczył bary- wojnie polsko-bol- kadę i broniony szewickiej, był ofi- POR.JAN RODOWICZ przez nią odcinek. cerem kontrwywiadu „ANODA” Oddziału II SG, a w konspiracji Zdarzało się, że podczas walki dowodził Kedywem, czyli Kierownictwem na czele oddziałów stawali zwykli żoł- Dywersji Komendy Głównej AK. nierze, którzy przejmowali dowodzenie po rannych lub poległych dowódcach... Doświadczenie bojowe mieli też młodsi po- Szczególnie na Starym Mieście i Czer- wstańczy dowódcy… niakowie, gdzie toczyły się dramatyczne To prawda. Ci młodzi oficerowie swoje i ciężkie walki, szeregowi żołnierze, któ- pierwsze boje stoczyli we wrześniu 1939. rzy z racji swojego charakteru, osobowo- Tutaj przykładem jest Ryszard Białous ści, wyszkolenia czy odwagi, stawali się „Jerzy” czy Jan Kajus Andrzejewski ważnymi dowódcami. Przykładem jest „Jan”. Obaj byli saperami, walczyli w woj- Zbigniew Blichewicz „Szczerba”, aktor nie obronnej 1939 r. Podczas powstania i oficer funkcyjny w Batalionie „Bończa”. Andrzejewski dowodził Brygadą Dywer- W czasie walk na Starówce zasłynął bra- sji „Broda 53” i poległ 31 sierpnia na Sta- wurowymi natarciami na katedrę św. Jana, rym Mieście, podczas próby przebicia ze za które został odznaczony krzyżem Vir- Starówki do Śródmieścia. Dowodzenie tuti Militari, wyznaczono go też na do- oddziałem przejął po nim por. Białous, wódcę 101 kompanii tego batalionu. Z ko- który w konspiracji i powstaniu stał na lei w czasie walk o Rynek Starego Miasta czele Batalionu „Zośka”. Przeszedł ze w momencie załamania się powstańczej swoimi żołnierzami cały szlak bojowy od obrony łączniczka plut. Barbara Chojnac- Woli przez Stare Miasto do Czerniako- ka „Czarna Baśka” z Batalionu „Bończa” wa. Jako dowódca sprawdził się chwyciła za karabin maszyno- w boju, był odpowiedzial- wy i poderwała kolegów do ny za swoich żołnierzy, walki prowadząc z bary- umiał też zaplano- kady ogień do Niem- wać i przeprowa- ców atakujących od dzić spektakular- strony Barbakanu. ne akcje, jak np. zdobycie obozu Jakie akcje mi- „Gęsiówka”. litarne w trakcie POWSTANIEC WARSZAWSKI – ZGRUPOWANIE „RADOSŁAW” Z kolei naj- walk w Warsza- młodsi dowódcy wie można wy- Na początku sierpnia 1944 podczas walk na Woli żołnierze Zgrupowania „Ra- powstańczy, od różnić pod wzglę- dosław” zdobyli niemieckie magazyny mundurowe na ul. Stawki. W magazynach poziomu dowódcy dem sprawności znaleziono m.in. kurtki maskujące używane przez oddziały SS, które stały się plutonu i drużyny, dowodzenia? wkrótce podstawowym elementem wyposażenia powstańczego pod nazwą „pan- to młodzi chłopcy MJR JAN KAJUS Na pewno zdo- terki”. Harcerze z batalionów „Zośka” i „Parasol” nosili na nich biało czerwone wywodzący się czę- ANDRZEJEWSKI „JAN” bycie 5 sierpnia opaski i Krzyż Harcerski. Powstaniec uzbrojony jest w pistolet maszynowy Błyska- sto z harcerstwa, wy- przez żołnierzy Ba- wica kal. 9 mm, produkowany przez podziemne wytwórnie uzbrojenia, będący pol- szkoleni wojskowo w konspiracji, ab- talionu „Zośka” tzw. Gęsiówki, ską wersją angielskiego pistoletu maszynowego Sten MK. 2 i niemieckiego MP- solwenci podziemnych podchorążówek. czyli obozu koncentracyjnego KL War- 40. Do przenoszenia magazynków powstaniec wykorzystuje niemiecką ładownicę Przykładem jest Jan Rodowicz „Anoda”, schau, mieszczącego się przy ul. Gęsiej na trzy magazynki. który podczas powstania walczył na Woli na Woli. To była profesjonalnie przy- Tekst: Paweł Rozdżestwieński, rysunek: Jarosław Wróbel jako zastępca dowódcy 3 plutonu „Fe- gotowana wojskowa akcja, poprzedzona lek” Batalionu „Zośka”. Odznaczył się rozpoznaniem. Jej celem było uwolnienie 8 sierpnia w walkach o cmentarze wolskie, więźniów, ale też polepszenie powstań- gdzie został ciężko ranny. Potem, mimo czego połączenia Śródmieścia ze Starym świeżo zaleczonych ran, dołączył do swo- Miastem. Zdobycie Gęsiówki to jeden jego oddziału na Górnym Czerniakowie, z większych sukcesów powstańczych i do aby znów walczyć w pierwszej linii. Jego dziś symbol Powstania Warszawskiego. SZLIŚMY WALCZYĆ Z WIARĄ postawa to przykład heroiczności i moc- nego charakteru. Kolejny raz ciężko ra- Rozmawiała Anna Dąbrowska mówi por. Daniela Ogińska „Pszczoła”, żołnierz niony, został ewakuowany pontonem 7 Pułku Piechoty AK „Garłuch” przez Wisłę na Pragę. Mariusz Olczak, historyk, Dziś, tak jak 75 lat temu mamy środek lata Pani do Powstania? To był rozkaz, koniecz- Jakie cechy, poza silnym charakterem, były po- archiwista, i stolica jest pełna młodych ludzi… ność, odruch? trzebne w dowodzeniu? zastępca dyrek- Wtedy było upalnie. Dało się wyczuć Dla nas młodych w tamtych czasach wej- Oprócz zwykłych cech żołnierskich tora Archiwum ogromne napięcie. Podejrzewaliśmy, że coś ście w konspirację wojskową było ogrom- ważne były rozwaga, umiejętność plano- Akt Nowych wielkiego się szykuje. Widzieliśmy Niem- nym przywilejem. Każdy z nas uważał to wania, ale też odwaga, a niekiedy także bo- w Warszawie, ców wycofujących się na drugą stronę Wi- za wyróżnienie. Dostaliśmy szansę, by haterstwo, za które żołnierze honorowani m.in. autor sły. Dało się rozpoznać panikę. Gdybym to rozprawić się z Niemcami. Nie było w tym byli krzyżami Virtuti Militari. Podczas biografii ja dowodziła Powstaniem, rozpoczęłabym żadnego nakazu. Każdy z nas uważał to za walk w stolicy nadano ponad 100 tych naj- „Jan Rodowicz je trzy dni wcześniej. Wtedy w Warszawie swój obowiązek i była to sprawa oczywista. wyższych polskich odznaczeń wojennych. Anoda. Życie i śmierć byli tylko Niemcy, którzy ochraniali swoje Do tego stopnia, że do dziś czuję żal, kiedy Pierwszy wniosek o pośmiertne nada- bohatera »Kamieni na Szaniec«" (2015) gmachy i instytucje. z koleżanką zostałyśmy wycofane z Okęcia nie krzyża VM za czyn bojowy dotyczył i współautor wyboru źródeł „Okręg War- i nie mogłyśmy pomóc naszym chłopcom, ppor. Tadeusza Kubalskiego „Gryfa”, szawa-Miasto ZWZ i Okręg Warszawski Dowódcy zdecydowali jednak inaczej, co wpły- którzy byli ranni w czasie walk o lotnisko. zastępcy dowódcy drużyny w Batalionie ZWZ-AK” (2018) nęło na życie Pani pokolenia. Dlaczego poszła Dla nas był to dyshonor. 3 1 sierpnia – 75. rocznica wybuchu Powstania Warszawskiego Numer okazyjny/2019 NACZELNY WÓDZ wobec POWSTANIa Generał Kazimierz Sosnkowski był zdecydowanie przeciwny wybuchowi powstania w Warszawie
Recommended publications
  • Kw Ar Talnik
    KWARTALNIK ISSN 1641-1587 Warszawa styczeń — luty — marzec 2017 Nr 1(80) Stowarzyszenia Łagierników Żołnierzy AK Stowarzyszenia Nr 1(80) Nr WARSZAWA kwiecieństyczeństyczeń –— – majlutyluty –— marzec marzecczerwiec 2017 2015 2015 NrNrNr 21 (75)(80)(74) Wydawca: Stowarzyszenie Łagierników Żołnierzy Armii Krajowej Zarząd Główny w Warszawie, Ul. Zielna 39, 00-108 Warszawa Tel.: 505 047 488 www.Armiakrajowa-lagiernicy.pl Konto bankowe: Stowarzyszenie Łagierników Żołnierzy AK PKO BP II Oddział/Warszawa 71 1020 1026 0000 1502 0015 5093 Zespół redakcyjny: Aneta Hoffmann, Artur Kondrat, Anna Milewska-Młynik (redaktor naczelna), Stefania Szantyr-Powolna (redaktor honorowy, konsultacja) Druk: ARWIL s.c. Redakcja zastrzega sobie prawo do dokonywania skrótów w dostarczonych tek- stach. Uwagi oraz materiały przeznaczone do druku prosimy przesyłać na podany adres Stowarzyszenia: Stowarzyszenie Łagierników Żołnierzy Armii Krajowej, ul. Zielna 39, 00-108 Warszawa lub adres e-mail: [email protected] Niniejszy numer „Kwartalnika” wydano przy wsparciu finansowym Ministerstwa Obrony Narodowej 2 KWARTALNIK Stowarzyszenia Łagierników Żołnierzy AK Nr 1(80) Spotkanie Polaków. Workuta 1955 r. Siedzą od lewej: ksiądz Bronisław Drzepecki, Natalia Weberowa, Helena Kowalewska-Grodziewicz, Janina Zuba-Muszyńska, Stefania Szantyr, Piotruś syn p. Jackiewiczów, Stanisława Jackiewicz, Helena Żeromska; stoją: Piotr Dakimowicz, NN, NN, Michał Tatarzycki, NN, Walery Jackiewicz. Nr inw. F-10610, własność Muzeum Niepodległości w Warszawie KWARTALNIK Stowarzyszenia Łagierników Żołnierzy AK Nr 1(80) 3 Hymn katorżników Przyjdzie dzień, przyjdzie dzień, Gdy słońce z uśmiechem zawita, Przyjdzie dzień, przyjdzie dzień, Gdy wolność w szkarłaty spowita Zwali sztreków otchłanie Nastanie Złoty czas Popłynie pieśń, popłynie pieśń, Tam gdzie od lat czekają nas, To nasza pieśń katorżnicy, To hejnał dźwięczący nadzieją, Już w mrokach ciemnicy, Wolności promienie się śmieją.
    [Show full text]
  • Przemysław Benken, Tajemnica Śmierci Jana Rodowicza „Anody”
    MONOGRAFIE PRZEMYSŁAW BENKEN PRZEMYSŁAW BENKEN TAJEMNICA ŚMIERCI JANA RODOWICZA „ANODY” TOM 120 MONOGRAFIE centralny projekt badawczy IPNAparat bezpieczeń- stwa w walce z podziemiem poli- tycznym i zbrojnym 1944-1956 INSTYTUT PAMIĘCI NARODOWEJ KOMISJA ŚCIGANIA ZBRODNI PRZECIWKO NARODOWI POLSKIEMU PRZEMYSŁAW BENKEN WARSZAWA 2019 Recenzenci prof. dr hab. Aleksander Smoliński dr hab. Patryk Pleskot Projekt graficzny Krzysztof Findziński Projekt okładki Sylwia Szafrańska Redakcja Magdalena Jagielska Korekta Magdalena Pabich Redakcja techniczna Katarzyna Szubka Indeks osób Inga Jaworska-Róg Skład i łamanie Wojciech Czaplicki © Copyright by Instytut Pamięci Narodowej Komisja Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu, Warszawa 2019 Seria „Monografie”: tom 120 ISBN 978-83-8098-569-8 Zapraszamy na stronę internetową www.ipn.gov.pl oraz do księgarni internetowej www.ipn.poczytaj.pl SPIS TREŚCI Wstęp ................................................. 7 1. Przeciwko dwóm totalitaryzmom – droga ku przeznaczeniu .. 17 „Anoda” ............................................. 17 Wiktor Herer ......................................... 29 „Górnik”, „Odwet”, „Zaręba” i inni ........................ 41 „Sprawa «Zośki»” ..................................... 77 2. Morderstwo, nieudana próba ucieczki czy samobójstwo? ....................................... 95 Aresztowanie, przebieg śledztwa i śmierć „Anody” wersja przedstawiona przez funkcjonariuszy ................. 95 Śmierć przez zastrzelenie ................................ 108 Umyślne pobicie ze skutkiem
    [Show full text]
  • Jan Rodowicz „Anoda” (1923 –1949) Jan Rodowicz „Anoda” to Legenda Szarych Szeregów
    Jan Rodowicz „Anoda” (1923 –1949) Jan Rodowicz „Anoda” to legenda Szarych Szeregów. Nazywano go uła- nem batalionu „Zośka”. Był uczestnikiem słynnej akcji pod Arsenałem i wielu innych działań dywersyjnych. Należał do pierwszego pokolenia, które przyszło na świat w wolnej II Rzeczypospolitej i które musiało stoczyć walkę z dwo- ma okupantami. Był jednym z ludzi, o których przez długie lata mówiło się Jtylko szeptem… Jan Rodowicz „Anoda”, 1947 lub 1948 r. Fot. AIPN Dzieciństwo Jan Rodowicz urodził się 7 marca 1923 r. w Warszawie. Był drugim dzieckiem Kazimierza Rodowicza i Zofiiz Bortnowskich. Dorastał w domu, w którym były pielęgnowane rodzinne tradycje patriotyczne oraz pamięć o walkach o niepodległość. Rodowiczowie wywodzili się ze starego żmudzińskiego rodu. Pierwsze wzmianki o przodkach Jana Rodowicza pochodzą z XVI w. Po rozbiorach Rodowiczowie brali udział w zrywach Jnarodowo­wyzwoleńczych. Teodor Rodowicz, dziad Jana, wraz ze starszym bratem Julianem walczył w powstaniu styczniowym w oddziale ks. Antoniego Mackiewicza na Żmudzi. W 1864 r. jako niespełna dwudziestolatek został aresztowany, jego brata zaś zesłano na Syberię. Szczęśliwie, po dwóch latach spędzonych w więzieniu, w 1867 r. Teodor Rodowicz odzyskał wolność i wrócił do domu. Nie mniej dramatyczne były losy rodziny babki Jana – Stanisławy z Rymkiewiczów. Jej ojciec – Onufry Rymkiewicz – za udział w powstaniu styczniowym został zesłany na Syberię, wraz z nim pojechała żona z pięciorgiem dzieci. Po śmierci Onufrego reszcie rodziny udało się wrócić na ziemie polskie. Zofia Rodowiczowa również wychowała się w domu, który był ostoją polskości. Jej matka, Zofia z Kałużyńskich Bortnow­ ska, organizowała w Żytomierzu chór polski i tajne towarzystwo „Oświata”. Bratem matki Janka był gen.
    [Show full text]
  • Pamięć I Sprawiedliwość Pismo Instytutu Pamięci Narodowej
    PAMIĘĆ I SPRAWIEDLIWOŚĆ PISMO INSTYTUTU PAMIĘCI NARODOWEJ ISSN 1427-7476 2 (24) 2014 PAMIĘĆ I SPRAWIEDLIWOŚĆ PISMO NAUKOWE POŚWIĘCONE HISTORII NAJNOWSZEJ PAMIĘĆ I SPRAWIEDLIWOŚĆ PISMO NAUKOWE POŚWIĘCONE HISTORII NAJNOWSZEJ 2 (24) 2014 Warszawa RADA PROGRAMOWA: dr Petr Blažek, dr Jochen Böhler, dr José M. Faraldo, prof. Idesbald Goddeeris, prof. dr hab. Ryszard Kaczmarek, dr Łukasz Kamiński, prof. Padraic Kenney, dr hab. Marek Kornat, prof. dr hab. Paweł Machcewicz, dr Andrij Portnow, prof. dr hab. Rafał Stobiecki, prof. dr hab. Dariusz Stola REDAKCJA: dr Władysław Bułhak, dr Natalia Jarska (II sekretarz redakcji), dr Małgorzata Choma-Jusińska (sekretarz redakcji), dr Patryk Pleskot, dr Sławomir Poleszak (redaktor naczelny), dr Grzegorz Waligóra, dr hab. Marek Wierzbicki, dr hab. Rafał Wnuk Spis recenzentów współpracujących z czasopismem „Pamięć i Sprawiedliwość” przy tomach wydanych w 2014 r.: dr hab. Tomasz Balbus, dr hab. Grzegorz Berendt, dr Karolina Bittner, dr hab. Daniel Boćkowski, dr hab. Robert Borkowski, dr Błażej Brzostek, dr Jan Bury, dr hab. Adam Dziurok, prof. Tadeusz Dubicki, prof. Jerzy Eisler, dr hab. Ry- szard Gryz, prof. Andrzej Friszke, dr Łukasz Garbal, dr Piotr Gontarczyk, dr Andrzej Grajewski, dr hab. Igor Hałagida, dr hab. Grzegorz Hryciuk, dr hab. Wanda Jarząbek, dr Sławomir Kalbarczyk, dr Bartosz Kaliski, dr Daniel Koreś, Paweł Knap, dr Marcin Kruszyński, dr hab. Dariusz Libionka, dr Sebastian Ligarski, dr Piotr M. Majewski, dr hab. Mariusz Mazur, dr Anna Mazurkiewicz, dr hab. Grzegorz Motyka, dr hab. Filip Musiał, dr hab. Piotr Niwiński, dr hab. Sławomir M. Nowinowski, prof. Andrzej Paczkowski, dr Mariusz Patelski, prof. Maria Pasztor, dr hab. Joanna Sadowska, dr Paweł Sasanka, dr Paweł Skubisz, dr hab.
    [Show full text]
  • Armia Krajowa Dawniej a Dziś. Co Sądzi O Niej Młodzieś?
    ARMIA KRAJOWA DAWNIEJ A DZI Ś. CO S ĄDZI O NIEJ MŁODZIE ś? Patrycja Górska Klasa: IIIc Armia Krajowa – działalno ść , po co, jak, kiedy i gdzie? Podczas drugiej wojny światowej działało wiele tajnych organizacji, które miały na celu walk ę z okupantem i odbudow ę po wojnie pa ństwa polskiego. Wiele z nich powoływanych było przez przedwojenne organizacje, partie polityczne lub instytucje, np. Zwi ązek Harcerstwa Polskiego utworzył Szare Szeregi. Nie wszystkie organizacje działały długo z powodu aresztowa ń gestapo lub NKWD- czyli Ludowy Komisariat Spraw Wewn ętrznych. Polskie Pa ństwo Podziemne to cały system władz pa ństwowych, który działał w „imieniu Rzeczypospolitej”, kiedy została okupowana przez dwóch wrogów: hitlerowskie Niemcy i stalinowski Zwi ązek Radziecki. Podlegał on rz ądowi Rzeczypospolitej na emigracji. W 1940 roku powstała Delegatura Rz ądu na Kraj, która zajmowała si ę ł ączno ści ą pomi ędzy rz ądem na emigracji a polskim pa ństwem podziemnym. Do jej zada ń nale Ŝało zapewnienie utrzymania ci ągło ści instytucji pa ństwowych, d ąŜ yła do normalnego funkcjonowania pa ństwa po zako ńczeniu wojny, rejestrowała równie Ŝ poczynania okupantów, gromadziła dokumentacj ę zbrodni wojennych oraz zapewniała ich ochron ę i ratowała zagro Ŝone dobra kulturalne. Delegatura dzieliła si ę na departamenty, które w dzisiejszym czasie s ą odpowiednikiem ministerstw. Do ich zada ń nale Ŝało zapewnienie ochrony Delegatury, niesienie pomocy śydom, z tego wzgl ędu powołano Rad ę Pomocy śydom „ śegot ę”. Departamenty wydawały pras ę- miesi ęcznik „ Rzeczypospolita” i wspierały polskie instytucje, które działały za zgod ą okupanta, nale Ŝał do nich Polski Czerwony Krzy Ŝ i Główna Rada Opieku ńcza.
    [Show full text]
  • Polska Bibliografia Wojskowa
    Centralna Biblioteka Wojskowa im. Marszałka Józefa Piłsudskiego ISSN 2082-5455 POLSKA BIBLIOGRAFIA WOJSKOWA 4 W a r s z a w a 2015 CENTRALNA BIBLIOTEKA WOJSKOWA IM. MARSZAŁKA JÓZEFA PIŁSUDSKIEGO POLSKA BIBLIOGRAFIA WOJSKOWA TOM LXXXV ROK 2015 ZESZYT 4 Warszawa 2016 Opracował Dział Bibliografii Wojskowej w składzie Elżbieta Barańska, Piotr Dobrowolski, Robert Kopacki, Magdalena Masłowska-Szczerba, Irena Sawicka, Maksymilian Sokół-Potocki Wstęp dr Jan Tarczyński Przygotowanie edycyjne Maksymilian Sokół-Potocki Komitet naukowy płk dr Krzysztof Gąsiorek (AON) płk rez. mgr inż. Stefan Napora gen. bryg. rez. dr inż. Roman Polak (WAT) dr hab. Aleksandra Skrabacz (WCEO) dr Jan Tarczyński (CBW) Projekt okładki i karty tytułowej Anna Szacoń © Copyright by Centralna Biblioteka Wojskowa im. Marszałka Józefa Piłsudskiego SPIS TREŚCI WSTĘP .. ....................................... 6 WYKAZ CZASOPISM ............................... 8 WYKAZ SKRÓTÓW ................................ 10 POLITYKA I STRATEGIA BEZPIECZEŃSTWA . 21 Zagadnienia ogólne . 21 Polityka i strategia bezpieczeństwa narodowego . 21 Polityka i strategia bezpieczeństwa międzynarodowego . 22 ZARZĄDZANIE BEZPIECZEŃSTWEM .................... 27 Zagadnienia ogólne . 27 Zarządzanie bezpieczeństwem narodowym . 28 Zarządzanie bezpieczeństwem międzynarodowym . 30 Zarządzanie bezpieczeństwem lotniczym . 30 Zarządzanie bezpieczeństwem morskim . 31 Zarządzanie kryzysowe . 32 TERRORYZM ..................................... 33 MISJE POKOJOWE ................................. 36 STRATEGIA WOJSKOWA ...........................
    [Show full text]
  • Żołnierze Wyklęci – Kompendium Wiedzy Żołnierze Wyklęci - Kompendium Wiedzy
    Żołnierze Wyklęci – kompendium wiedzy Żołnierze Wyklęci - kompendium wiedzy poradnik dla instruktorów i drużynowych Dofinansowano ze środków Ministerstwa Obrony Narodowej w ramach zadania publicznego Śladami pamięci Żołnierzy Wyklętych zgodnie z umową nr 10/2018/3300011485/156 Projekt i wykonanie: Chorągiew Dolnośląska Hufiec ZHP Powiatu Trzebnickiego Do użytku wewnątrzorganizacyjnego - 1 - Żołnierze Wyklęci – kompendium wiedzy Spis treści: 1. Przedmowa .......................................................................................... 3 2. Kim byli Żołnierze Wyklęci? ................................................................ 4 3. Jak wyglądała Polska tuż po zakończeniu II wojny światowej? ............ 6 4. Geneza powojennego podziemia ...................................................... 18 5. Najważniejsze akcje ........................................................................... 29 6. Sylwetki wybranych bohaterów......................................................... 43 kpt. Józef Batory ......................................................................... 43 kpt. Franciszek Błażej .................................................................. 45 ppor. Marian Bernaciak .............................................................. 47 por. Karol Chmiel ........................................................................ 51 ppłk. Łukasz Ciepliński ................................................................ 54 maj. Hieronim Dekutowski ........................................................
    [Show full text]
  • Sprawa Jana Mazurkiewicza „Radosława” 1949-1956. Analiza Decyzyjna
    Uniwersytet Warszawski Wydział Dziennikarstwa i Nauk Politycznych Mgr Seweryn Dmowski Sprawa Jana Mazurkiewicza „Radosława” 1949-1956. Analiza decyzyjna Rozprawa doktorska napisana pod kierunkiem Dr. hab. Wojciecha Jakubowskiego Warszawa, 20 czerwca 2012 SPIS TREŚCI PODZIĘKOWANIA ............................................................................................................5 WYKAZ SKRÓTÓW ...........................................................................................................7 WSTĘP ............................................................................................................................... 10 ROZDZIAŁ 1. OŚRODKI DECYZYJNE I DECYDENCI .............................................. 23 PARTIA KOMUNISTYCZNA ..................................................................................................................... 25 POLSKA PARTIA ROBOTNICZA ......................................................................................................... 25 Geneza .................................................................................................................................................. 25 Struktura .............................................................................................................................................. 26 POLSKA ZJEDNOCZONA PARTIA ROBOTNICZA ........................................................................... 29 Geneza .................................................................................................................................................
    [Show full text]
  • Warszawska Konspiracja Harcerska Przy Ulicy Grochowskiej 354
    Julian Borkowski WARSZAWSKA KONSPIRACJA HARCERSKA PRZY ULICY GROCHOWSKIEJ 354 Na warszawskiej Pradze do dziś istnieje dom, w którym doszło do wielu zda- rzeń ważnych dla historii tego miejsca i dzielnicy. W jednopiętrowej kamie- nicy przy ulicy Grochowskiej 3541 u zbiegu z ulicą Lubelską, zbudowanej w 1924 roku w stylu modernistycznym, nieopodal dziewiętnastowiecznych Rogatek Grochowskich2, funkcjonowała zapewne od 1927 roku do końca lat czterdziestych XX wieku3 Fabryka Gilz „Dzwon” znana również jako Stołecz- ne Zakłady Przemysłowo-Handlowe „Dzwon” Sp. z o.o., Warszawa, nazywa- 1 Data budowy widnieje na ścianie prostopadłej do frontu w środkowej górnej części budynku. W latach 1926– 1937 dom nosił adres Grochowska 1. W 1937 r. zmieniono mu numerację i od tego momentu adres kamienicy to Grochowska 354. Ten numer budynek nosił w okresie niemieckiej okupacji – Ostenstraße 354, a po wojnie przywrócono adres Grochowska 354. Obiekt został wpisany do ewidencji zabytków w 2006 r. pod numerem inwentarzowym 942, zob. www.mwkz.pl/images/dokumentacja/slajdy/Baza.pdf [dostęp: 14 XII 2016]. Artykuł jest związany z wystawą „Styl życia. Harcmistrz Stefan Mirowski 1920–1996” zorganizowaną przez Muzeum Harcerstwa i Muzeum Warszawy w Centralnej Bibliotece Wojskowej w Warszawie w dniach 7 VI – 16 VIII 2016 r. 2 Rogatki Grochowskie zostały zbudowane w latach 1816–1818 według projektu Jakuba Kubickiego w sty- lu klasycystycznym, na głównym szlaku komunikacyjnym wschód–zachód, stanowiły posterunek miej- ski z punktem kontrolnym policji i miejsce funkcjonowania poborcy podatku rogatkowego. Były one granicą miasta Warszawy do 1889 r. Znajdują się przy ulicy J. Zamoyskiego, zob. Warszawska Praga. Dawniej i dziś. Katalog wystawy zorganizowanej w 350-lecie nadania praw miejskich, red.
    [Show full text]
  • Ladies and Gentlemen, Every Year Around the International Museum
    Ladies and gentlemen, Every year around the International Museum Day on 18th May, a specific spectacle takes place in numerous cities in Poland and throughout Europe, initiated modestly by museums exactly. In the beginning, it aimed to promote those institutions, alter the ambiance associated with museums as places where one walks around wearing house slippers and talks in a quiet voice. The Long Night of Museums has shown just how extraordinarily interesting collections owned by these institutions can be, and how originally they may be presented. Others started to envy the success – not in terms of the turnout, but creativity and the ability to get across to the public with the seemingly difficult message behind the high culture. Due to being active in fields not associated with culture, state administration, courts, temples of various faiths, schools, services, and many, many more, wanted their share in this success. They used their chance superbly. This is the Long Night of Museums cultivated by Warsaw for over a decade now. A modest event with participation of 11 museums evolved into an enormous, logistically developed happening encompassing Warsaw and its surroundings. Every institution participating in the project wants to present itself in an original, unique way. They encourage viewers-guests to come by preparing special exhibitions and presentations, on show for this one night only. They open their doors, despite remaining diligently guarded on a daily basis. They think up programmes for children. And the experience is a really big thing for the youngest ones as well, because oftentimes they stay in the city with their parents until midnight.
    [Show full text]
  • Akcja „Pod Arsenałem” - Jedna Z Najsłynniejszych Akcji Polskiego Podziemia Z Czasu Ii Wojny Światowej
    HISTORIA I TRADYCJA https://hit.policja.gov.pl/hit/aktualnosci/186692,Akcja-Pod-Arsenalem-jedna-z-najslynniejszych-akcji-polskiego-podziemia-z-cz asu-I.html 2021-09-30, 01:52 AKCJA „POD ARSENAŁEM” - JEDNA Z NAJSŁYNNIEJSZYCH AKCJI POLSKIEGO PODZIEMIA Z CZASU II WOJNY ŚWIATOWEJ Data publikacji 26.03.2020 Dziś mija 77 lat od jednej z najgłośniejszych akcji podziemia w okupowanej przez Niemców Polsce. 26 marca 1943 r. w pobliżu gmachu Arsenału u zbiegu ulic Długiej, Bielańskiej i Nalewek oddział Grup Szturmowych Szarych Szeregów odbił z rąk gestapo Jana Bytnara "Rudego", a wraz z nim 20 innych więźniów przewożonych z al. Szucha na Pawiak Dość często uczestnicy akcji odbijania więźniów znali uwalniane osoby. W wielu przypadkach uderzenia przeprowadzano w celu ratowania towarzyszy broni. Najsłynniejszym tego typu działaniem było uwolnienie więźniów z konwoju gestapo 26 marca 1943 r. w Warszawie. Uderzeniem, które przeszło do legendy pod nazwą akcja „Pod Arsenałem”, dowodził komendant Chorągwi Warszawskiej „Szarych Szeregów” pchor. Stanisław Broniewski „Stefan” vel „Orsza”. Było to pierwsze tak duże wystąpienie zbrojne harcerskich Grup Szturmowych (GS) w stolicy. Akcja była następstwem aresztowania pchor. Henryka Ostrowskiego „Heńka”, dowódcy Hufca „Praga” warszawskich GS. W jego domu Niemcy znaleźli sporo trefnego towaru, który najprawdopodobniej naprowadził ich na ślad kolejnego żołnierza GS pchor. Jana Bytnara „Rudego”. We wspomnieniach Broniewskiego czytamy: Aresztowanie nastąpiło 19 III 1943 roku. Nie sposób bez wątpliwości ustalić jego przyczynę. W mieszkaniu Heńka przy ulicy Osieckiej na Grochowie znaleziono wiele materiału obciążającego, a w szczególności materiały wybuchowe, broń, amunicję. Śledztwo Heńka było bardzo ciężkie. W jego toku, prawdopodobnie po rozszyfrowaniu notatki, natrafiono na adres Jana Bytnara.
    [Show full text]
  • Julian Borkowski Harcerska Działalność Konspiracyjna, Pobyt Na Pawiaku I Dalsze Losy Juliusza Bogdana Deczkowskiego "Bejota", "Laudańskiego"
    Julian Borkowski Harcerska działalność konspiracyjna, pobyt na Pawiaku i dalsze losy Juliusza Bogdana Deczkowskiego "Bejota", "Laudańskiego" Niepodległość i Pamięć 22/4 (52), 105-154 2015 ARTYKUŁY NIEPODLEGŁOŚĆ I PAMIĘĆ 2015, nr 4 (52) Julian Borkowski Warszawa Harcerska działalność konspiracyjna, pobyt na Pawiaku i dalsze losy Juliusza Bogdana Deczkowskiego „Bejota”, „Laudańskiego” Słowa kluczowe Juliusz Bogdan Deczkowski „Bejot”, „Laudański”, Pawiak, Szare Szeregi, Armia Krajowa, batalion „Zośka”, Organizacja Małego Sabotażu „Wawer”, al. Szucha, Jan Bytnar „Rudy”, Eugeniusz Kecher „Kołczan” Streszczenie Artykuł omawia sylwetkę phm. ppor. Juliusza Bogdana Deczkowskiego „Bejo- ta”, „Laudańskiego”, harcerza 42. Warszawskiej Drużyny Lotniczej Chorągwi Warszawskiej ZHP, w okresie konspiracji 2. drużyny Hufca „Mokotów Dolny” (MD-200), 2. drużyny Hufca „Mokotów Górny” (MG-200), drużynowego 3. dru- żyny Hufca „Sad” (Sad-300), Grup Szturmowych Szarych Szeregów – Oddziału Specjalnego „Jerzy” Kedywu KG AK, żołnierza II plutonu „Alek” 2. kompanii „Rudy” harcerskiego batalionu AK „Zośka”. W materiale zwrócono uwagę na wy- darzenia związane z aresztowaniem Deczkowskiego, śledztwo w al. Szucha i po- byt na Pawiaku do momentu zwolnienia. Przedstawiono w skrócie losy bohatera w konspiracji, udział w akcjach dywersyjnych, np. akcji „Wilanów”, uczestnictwo w szkoleniach w podziemiu oraz szlak powstańczy w batalionie „Zośka” Wola – Stare Miasto − Czerniaków, po wojnie zaś działalność związaną z ekshumacjami towarzyszy broni i utrwalaniem pamięci poprzez
    [Show full text]