Pdf [Data Dostępu: 14.11.2017]
Total Page:16
File Type:pdf, Size:1020Kb
ROCZNIK LUBUSKI LUBUSKIE TOWARZYSTWO NAUKOWE WYDZIAŁ PEDAGOGIKI, PSYCHOLOGII I SOCJOLOGII UNIWERSYTETU ZIELONOGÓRSKIEGO ROCZNIK LUBUSKI Tom 44, część 2 PARAMETRYZACJA NAUKI – MIĘDZY WOLNOŚCIĄ A ZNIEWOLENIEM. PERSPEKTYWA NAUK SPOŁECZNYCH I HUMANISTYCZNYCH Pod redakcją Mirosława Kowalskiego, Ewy Kowalskiej Zielona Góra 2018 REDAKTOR NACZELNY/REDAKTOR JĘZYKOWY Ewa Narkiewicz-Niedbalec ZASTĘPCA REDAKTORA NACZELNEGO Mariusz Kwiatkowski SEKRETARZ/REDAKTOR STATYSTYCZNY Edyta Mianowska RADA NAUKOWA Klaus Boehnke, Mirosław Chałubiński, Leszek Gołdyka, Bogdan Idzikowski, Zbigniew Izdebski, Krystyna Janicka, Tomasz Jaworski, Zbigniew Kurcz, Janusz Mucha, Kazimierz M. Słomczyński, Zdzisław Wołk, Maria Zielińska. RECENZENCI Lista recenzentów dostępna na www.roczniklubuski.uz.zgora.pl\recenzenci REDAKCJA WYDAWNICZA Aldona Reich SKŁAD KOMPUTEROWY Gracjan Głowacki KOREKTA ARTYKUŁÓW W JĘZYKU ANGIELSKIM ITŁUMACZENIEABSTRAKTÓW Jolanta Osękowska-Sandecka ISSN 0485-3083 Pierwotną wersją czasopisma jest wersja papierowa. Artykuły Rocznika są indeksowane w bazach: CEJSH, Index Copernicus International Elektroniczna wersja: www.roczniklubuski.uz.zgora.pl WYDANIE PUBLIKACJI SFINANSOWANE PRZEZ Uniwersytet Zielonogórski Wydział Pedagogiki, Psychologii i Socjologii c Copyright by Lubuskie Towarzystwo Naukowe c Copyright by Wydział Pedagogiki, Psychologii i Socjologii Uniwersytetu Zielonogórskiego DRUK Oficyna Wydawnicza Uniwersytetu Zielonogórskiego 65-246 Zielona Góra, ul. Podgórna 50, tel./faks (68) 328 78 64 SPIS TREŚCI I. DYSKURSY O SZKOLNICTWIE WYŻSZYM, NAUCE I JEJ PA- RAMETRYZACJI Zbyszko MELOSIK Kontrowersje wokół promocji akademickiej w Stanach Zjednoczonych: rekonstrukcja debaty wokół tenure .....................................9 Agnieszka GROMKOWSKA-MELOSIK Elitarne licea francuskie, dostęp do grandes ecoles i standardyzowane formowanieelitweFrancji ............................................29 Mirosław KOWALSKI Status nauki wychodzącej z subiektywności i intencjonalności – refleksje (fenomenologie jako teoretyczna ariergarda podmiotu a problem naukowościanaliz) ....................................................53 Ewa BIELSKA Nauki społeczne w perspektywie nowoczesnej biurokracji i ponowoczes- nej refleksyjności – wybrane konteksty parametryzacjinauki ..........69 Arkadiusz ŻUKIEWICZ Społeczny ethos uczonych a procesy „zurzędniczania” nauki . 81 Alicja ŻYWCZOK Współczesny uniwersytet – w pułapce racjonalności eksplikatywnej . 93 Barbara KĘDZIERSKA Nauki humanistyczno-społeczne stymulatorem zrównoważonego rozwoju społeczeństwa, czyli statystyka punktów i cytowań vs społeczna odpowiedzialność uczelni . 109 Anna MURAWSKA Uniwersytetjakoprzestrzeńżyciaw ideach ..........................119 Anna SAJDAK-BURSKA O porównywalności nieporównywalnego. Wybrane konsekwencje uprawiania pedagogiki jako nauki humanistycznej lub społecznej . 129 Maksymilian CHUTORAŃSKI, Oskar SZWABOWSKI Parametryzacja, humanistyka i los mieszkańców Rapa Nui . 145 Piotr T. NOWAKOWSKI Cooperation between academic workers: deontological considerations intheaspectofPoland ..............................................165 II. DYSKURSY O PŁASZCZYZNACH ROZWOJU CZŁOWIEKA Roman SAPEŃKO Myślenieartystycznei myśleniemityczne ............................179 Arturas¯ LUKAŠEVIČIUS Alexander Men’s views on doctrinal, moral and ritual content of world religions in light of the teaching of the magisterium of the church . 195 Martin STROUHAL On some conceptual pitfalls of the teaching of values in the age ofrelativism .........................................................215 Bogdan IDZIKOWSKI, Edyta MIANOWSKA Edukacja kulturowa w opinii jej realizatorów – uczestników warszta- tóww ramachprojektu„KulturaTędy” ..............................227 Mateusz KUŹMIK Ocena przygotowania przyszłych pedagogów szkolnych w perspekty- wieaktualnychbadań ............................................... 243 III. FORUM OTWARTE Dariusz SOKOŁOWSKI Miasta zdegradowane w województwie lubuskim . 257 I DYSKURSY O SZKOLNICTWIE WYŻSZYM, NAUCE I JEJ PARAMETRYZACJI ROCZNIK LUBUSKI Tom 44, cz. 2, 2018 Zbyszko Melosik* KONTROWERSJE WOKÓŁ PROMOCJI AKADEMICKIEJ W STANACH ZJEDNOCZONYCH: REKONSTRUKCJA DEBATY WOKÓŁ TENURE 1 Od niemal dwóch dekad trwa nieustająca debata na temat „ścieżek” pro- mocji i awansu naukowego na uniwersytetach polskich (Śliwerski 2017). Szczególnie dużo kontrowersji i emocji wzbudza problem tego decydują- cego momentu w karierze każdego naukowca, jakim jest „habilitacja”. To ona bowiem stanowi przełom – wreszcie można stać się „samodzielnym pra- cownikiem nauki”. Habilitacja oznacza zasadniczy wzrost „symbolicznego prestiżu”, otwiera drogę do pełnoprawnego uczestnictwa w pracach rady wydziału, a w dalszej perspektywie – drogę do profesury, daje możliwość „posiadania” doktorantów i promowania doktoratów, a także pełnienia od- powiedzialnych funkcji w nauce (np. kierowanie instytutem, wydziałem czy uczelnią). Stanowi także gwarancję „całożyciowego zatrudnienia”. Magiczny dokument z Centralnej Komisji uprawomocnia przy tym całą dotychczasową karierę, daje poczucie, że „było warto”, że wysiłek i wyrzeczenia przyniosły oczekiwane rezultaty. Z kolei „habilitacyjna klęska” stanowi coś więcej niż tylko niepowodzenie na kolejnym egzaminie. Oznacza „zamknięcie drogi do przyszłości” (uniemożliwienie dalszego awansu), często wywołuje także po- czucie „stracenia” wielu lat życia na bezwartościowy – jak się okazało – wysiłek. Osoba, której – na tym czy innym etapie – „zakwestionowano ha- bilitację” bardzo często żyje przez wiele lat (do końca życia?) z poczuciem porażki, ma „podcięte skrzydła”, niekiedy rezygnuje z prowadzenia dalszych badań, a w niektórych przypadkach z pracy na uczelni (niekiedy też obo- wiązujące mechanizmy formalno-prawne prowadzą do pozbawienia jej pracy na uczelni). Stąd właśnie habilitacja wywołuje wspomniane emocje i ogromny stres. Jego rozmiar jest niekiedy do tego stopnia przytłaczający, że niektóre oso- by latami „cyzelują” swoje habilitacyjne dzieło, nie mogąc zdobyć się na *Zbyszko Melosik – profesor nauk humanistycznych, Uniwersytet im. Adama Mic- kiewicza w Poznaniu; zainteresowania naukowe: kultura popularna, ze szczególnym uwzględnieniem kultury amerykańskiej, współczesne systemamy edukacyjne; ORCID: https://orcid.org/0000-0002-7802-3152; e-mail: [email protected] 1W artykule wykorzystano fragmenty książki Z. Melosik, Uniwersytet i społeczeństwo. Dyskursy wolności, wiedzy i władzy, Kraków 2009. 10 Zbyszko MELOSIK jego ostateczne „zamknięcie” i przesłanie do wydawnictwa. Takie osoby wo- lą być „wiecznymi aspirantami” niż poddać się surowej procedurze recenzji igłosowań. Celem prezentowanego tekstu jest przedstawienie amerykańskiego (i w pewnym stopniu brytyjskiego) „wariantu” odpowiadającego habilita- cji, decydującego o przyszłości akademickiej naukowca, okresu w jego karie- rze naukowej, to znaczy tenure. Jego uzyskanie stanowi przełomowy punkt kariery akademickiej na uniwersytetach amerykańskich. Istnieje wiele podo- bieństw między tenure a habilitacją – w zakresie ich naukowego i społeczne- go znaczenia, roli w biografii naukowca i uzyskiwanych przywilejów (łącznie z „całożyciowym zatrudnieniem”), sposobów ich zdobywania, klimatu i at- mosfery wokół procedur recenzenckich itd. Istnieje jednak jedna i formalnie istotna różnica. Otóż amerykańskie tenure otrzymuje się od danego uniwer- sytetu i obowiązuje ono wyłącznie na tym uniwersytecie. Po przejściu do innej placówki edukacji wyższej należy procedurę tenure odbyć ponownie, choć w przypadku osób, które mają znaczącą pozycję i dorobek odbywa się to niemal automatycznie. Z kolei polska habilitacja posiada szerszy za- kres: obowiązuje ona w każdej instytucji, w której zatrudnia się osoba ją posiadająca. Warto więc prześledzić zachodnie dyskusje na temat tenure, tym bar- dziej że mają one swoje bezpośrednie odniesienie do sytuacji w Polsce. Na wstępie trzeba stwierdzić, że – jak ujmują to W.G. Tierney i E.M. Bensi- mon „tenure jest wynalazkiem XX wieku”. Pierwsze amerykańskie placówki edukacji wyższej Harvard i College of William and Mary nie miały tenure. Potrzeba jego wprowadzenia pojawiła się na przełomie wieku XIX i XX. Historycy stwierdzają przy tym zgodnie, że u podstaw genezy tenure leżało dążenie do zagwarantowania profesorom wolności akademickiej. Można do- strzec dwa aspekty tego problemu. Po pierwsze, coraz częściej pracujący na uniwersytetach naukowcy kreowali i upowszechniali idee i koncepcje, które pozostawały w zasadniczej sprzeczności z poglądami panującymi w grupach dominujących w społeczeństwie amerykańskim. Wywoływało to ostrą reak- cję i stawało się nawet przyczyną zwolnienia z pracy (w literaturze podaje się – pochodzące z początku XX wieku – przypadki zwolnień profesorów za poglądy: Scotta Nearinga z University of Pennsylvania za oponowanie prze- ciwko zatrudnianiu dzieci w kopalniach węgla, John Mecklin z Lafayette College – za wykładanie teorii ewolucji, Edward Ross ze Stanford Universi- ty – za popieranie strajku pracowników kolei). Po drugie, na przełomie XIX i XX wieku nastąpił zasadniczy wzrost znaczenia na uniwersytetach osób zajmujących się jego zarządzaniem, co spowodowało zasadnicze napięcia na linii „biurokratyczna władza zarządu – profesorowie”. Napięcia te występo- KONTROWERSJE WOKÓŁ PROMOCJI AKADEMICKIEJ. 11 wały szczególnie wówczas, gdy poglądy profesorów zarówno na temat kwestii akademickich, jak i (szerszych) społecznych różniły się od stanowiska zaj- mowanego przez administrację uniwersytecką. I w tym przypadku kwestia możliwego zwolnienia akademików z pracy nabierała znaczenia decydujące- go