Plano Turístico
Total Page：16
File Type：pdf, Size：1020Kb
Concellería de Turismo de Concellería HISTORIA E TRADICIÓNS MONUMENTOS Padrón, municipio situado ao sur da provincia O Foro que lle concedeu o Rei Fernando II de Cruceiro de Fondo de Vila, s. XV. Pedestal Ponte Santiago, 1904, obra de Juan Peón, e poeta medieval Juan Rodríguez del Padrón a Anunciación, no frontal escudo do Cabido da Coruña, límite coa de Pontevedra, asénta- León (1164), por ser o lugar de arribada do con figuras da paixón: salamántigas, tibias e reconstruído sobre unha ponte medieval. e no último andar dependencias do Arquivo de Iria. O campanario é piramidal. No interior, se nunha ampla veiga entre os ríos Ulla e Sar, Apóstolo, transformou o burgo padronés nun caveiras. Varal coas imaxes do Apóstolo pere- Fonte do Carme, 1577. Reformada en 1789. Histórico Municipal. sartegos do Corpo Santo e do arcebispo Ro- Plano turístico Plano porta natural da ría de Arousa. O nome da núcleo urbano, obtendo a Vila exencións fis- grino e San Juan. Iconografía xacobea, representando a che- Edificio de Alfolí do Sal, pósito de venda de drigo de Luna (s. XV). O altar maior de estilo Vila, probablemente proceda do “Pedrón”, cais, e privilexios políticos nos reinos da mo- O Espolón, Paseo fluvial, s. XIX, recuber- gada do Apóstolo a Padrón e o bautismo da sal do século XII. churrigueresco, con imaxe en xisto da Virxe ara romana que se garda baixo o altar maior narquía, confirmados por todos os monarcas e o Apóstolo de xeonllos. Enreixado de ferro to artisticamente por plátanos e presidido Raíña Lupa. Casas brasonadas e galerías do casco da Igrexa de Santiago. ata o Rei Felipe V (1701) e depositados no ao norte pola Estatua de Rosalía de Castro, barroco, no que están esculpidos os doantes. Arquivo Histórico Municipal. Convento do Carme, 1752, antigo mosterio histórico, testemuña dun pasado florecente. Capelas laterais, do arcebispo de Quito (s. 1957, obra de José María Mateos. Ao sur, a carmelita, hoxe ocupado polos PP. Dominicos. No século XV, Padrón padeceu os avatares da de Camilo José Cela, obra de Ferreiro Badía, Xardín Histórico-Artístico, s. XIX, con nu- XVII) e da Virxe de Belén. No adro, cemiterio Revolta Irmandiña (loita entre o arcebispado Sobresaen as tallas da Virxe do Carme, obra merosas especies arbóreas, exemplares úni- de Adina, no que estivo enterrada Rosalía de 2003. Todos os domingos do ano desde a Ida- de Felipe de Castro (1704-1775), a Virxe das e os cabaleiros), constituíndose na Vila unha de Media, celébrase nel, un típico mercado, cos: palmeira do Senegal, sequoias, carballos, Castro desde 1885-1891 e ao que fermosa- “Irmandade” (1467) que levaría á destrución Angustias, Cristo coa Bóla do Mundo, obras hibiscos de Siria, etc. Declarado monumento mente cantara nas súas poesías. no que se venden todo tipo de mercadorías, de José Ferreiro (1738-1830). Desde o seu da fortaleza da Rocha Branca en Iria Flavia atraendo a miles de visitantes. artístico nacional desde 1946. No interior, A tumba do Premio Nobel Camilo José Cela (un dos castelos máis fermosos do arcebis- magnífico adro, tense unha espléndida vista bustos do poeta medieval Macías e do insigne (1916-2002) e dous artísticos cruceiros. pado) e da Torre Moucha, atalaia defensiva, da Vila. rianxeiro Alfonso Daniel Rodríguez Castelao. arrimada á Igrexa Parroquial. Pazo de Quito, 1666, edificio renacentista Vía Crucis de acceso ao Santiaguiño. Den- Coa introdución do téxtil, s. XVII, prodúcese de Melchor Velasco Agüero, realizado por en- de Padrón ao cume do monte, 125 chanzos, na Vila unha importante protoindustrializa- cargo de D. Alonso de la Peña y Montenegro, obra do s. XIX, patrocinada polo mecenas ción que duraría ata mediados do s. XIX e na reitor da Universidade Compostelán, arcebis- O Pedrón. padronés Vidal Cepeda. que operarán compañías propias que comer- po e capitán xeral de Quito. Santiaguiño do Monte, santuario xacobeo, A tradición xacobea vincúlao como o lugar de ciaban cos diversos países europeos. integrado polas penas, a casa do ermitán, amarre da barca Apostólica, que guiada por A inicios do século XIX padecería as conse- fonte e ermida. Na porta oeste, escudón do un anxo, conduciu desde “Haffa” en Palesti- cuencias da Invasión Francesa, con saqueos arcebispo Rodrigo de Luna (s. XV): no interior na ata o porto de Iria Flavia o corpo sen vida no Convento do Carme, no de Herbón e no imaxe pétrea do Santo e sartego do coengo do Apóstolo Santiago (s. I), acompañado dos Santuario da Escravitude. Desde o século XVIII, Paseo do Espolón. Gregorio (s. XV). Sostén a tradición xacobea seus discípulos Teodoro e Atanasio. ostenta a denominación de moi leal e nobre Colexiata de Iria Flavia. que nas penas predicou o Apóstolo Santiago A Vila ten a súa orixe no século X, como un Vila de Padrón. Cabeza de partido xudicial Igrexa de Santiago de Padrón, 1876, de estilo neoclásico, José Piquet, levantada so- e que fixo brotar a fonte co seu bastón. Fundación Camilo José Cela. Antigas casas alfoz de Iria Flavia, xurdindo á beira dun río, (3/2/1820) e Municipio Turístico (7/2/2000). dos Coengos (século XVIII). Alberga o legado bre un templo románico, obra do arcebispo Iria Flavia o Sar, que ata ben entrada a Idade Media era do Premio Nobel de Literatura 1989 e impor- Xelmírez (1123). Reformada nos séculos XVI Desde a máis remota antigüidade foi un foco navegable. tantes obras de arte. O Museo do Ferrocarril, e XVII. No interior atópase o Pedrón, ara ro- irradiador de cultura. Antigo núcleo prerro- Padrón xorde nunha encrucillada de camiños, en recordo do bisavó de don Camilo, constru- mana, un púlpito gótico (s. XV) da época do Pazo de Quito. mano, colonizado no s. I d.C. polos romanos. un lugar de peregrinacións xacobeas. A estru- tor da primeira liña ferroviaria Cornes (San- arcebispo Rodrigo de Luna, no que está es- Mansión romana da vía XIX (s. I). Nos anos tura urbanística conserva unha disposición Pazo do Concello. Reformado no 1794, obra tiago)-Carril (Vilagarcía) en 1873 e o Museo medieval, as rúas son estreitas e dispóñense culpida unha bela imaxe de Santiago Peregri- 69-70 d.C. o emperador Vespasiano concé- no. Dous lenzos, representando a chegada en do mestre don Francisco Domínguez. Na fa- de Arte Sacro. ao redor dun eixe central, a Rúa Longa, da chada, escudo pétreo municipal, esfera do delle o ius latii. Sé episcopal desde o século que transversalmente parten as demais, in- barca do Apóstolo Santiago (s. XVII), e dous V ata o 1095. Colexiata ata 1895, a partires Casa Museo de Rosalía de Castro. Monu- relevos, en táboa, recentemente recuperados reloxo inglés da mesma época. No salón de mento Histórico Artístico desde o 7 de outu- tercaladas por pequenas praciñas. plenos, imaxe de San Xoán Anteportam Lati- desta data Parroquia Maior, dedicada a Santa Ata a Idade Moderna posuía dous portos: un nos que se representa o bautismo da Raíña María. Un dos primeiros templos marianos bro de 1946. Casa Museo desde 1972. Nas Lupa, e a chegada en barca do Apóstolo San- nam (vulgarmente coñecido como San Xoán súas dependencias faise un percorrido pola exterior no río Ulla, lugar da Ponte, e outro do Raio), un lenzo do s. XIX, obra do pintor do mundo, reconstruído no século XVIII. Na interior en Murgadán á beira do río Sar. A ponte de Santiago e o convento do Carme tiago a Padrón. portada, tímpano gótico no que se representa vida e obra da poetisa (1837-1885). terra de Rosalía de terra Padrón: Padrón: ao fondo. local Balsa de la Vega, representa ao frade O Padrón de D. Camilo ENCANTO E TRADICIÓN DO PADRÓN RURAL CALENDARIO FESTIVO Paisaxe, arte e cultura conforman o rural padronés. Entroido de Carcacía, cos famosos xenerais. Festa do Pemento (Herbón): Festas Patronais de Pascua e “Pascuílla” 1º sábado de agosto. Lugar de Extramundi cipais escultores galegos do s. XVIII e XIX. As (coincide coa Semana Santa, meses: A nosa Señora e San Roque (Iria): Pazos privados da Torre do Monte (s. XV) e do pesqueiras romanas de Lampreas no río Ulla marzo-abril). 15 e 16 de agosto. Vinculeiro (s. XVIII). e os invernadoiros de pementos. San Xoan do Raio, patrón do Concello: Virxe da Escravitude: 8 de setembro. 6 de maio. Romaría da Virxe da Mercé Corpus: 60 días logo da Pascua. (Bandín-Carcacía): 24 de setembro. San Pedro (Carcacía): finais de xuño. O Rosario (Padrón): outubro. Romaría de Santiaguiño do Monte: O Rosario (A Escravitude): outubro. 24 e 25 de xullo. A Traslatio (Padrón): 30 de decembro. O río Ulla ao seu paso polo Lapido. mente destacan as altas torres e a escalinata. No interior, o retablo do altar maior. FUNDACIÓNS Igrexa Parroquial de estilo románico, refor- Fundación Camilo José Cela Fundación Rosalía de Castro mada ao longo dos séculos. Santuario da Excravitude. Teléfono: 981 810 348 / Fax: 981 810 453 Teléfono: 981 811 204 Pazo do Vinculeiro en Extramundi. Santa María de Herbón. Lugar da Ponte Parroquia de San Pedro de Carcacía Antigo peirao comercial ata finais do século Lugar de nacemento do poeta medieval Ma- HORARIOS DE MUSEOS XIX. Paseo fluvial e área recreativa na con- cías ou Namorado. Casa-Museo de Rosalía de Castro Igrexa parroquial de Santiago de Padrón fluencia do río Sar co Ulla. Calvario de Xuane, século XVIII. Horario de inverno: Mañás: 10:00 a 12: 30 h (misa ás 9:30 h) Falla do Monte Lapido, escavada en roca polo Martes a Sábado: de 10:00 a 13.30 h. Tardes: 16:30 a 20:30 h (misa ás 21:00 h) río Ulla. e de 16:00 a 19:00 h.