© 2017 M. Hoogeboom Omslagontwerp: M.S. Hoogland ISBN 978 94 021 5971 4 XP Reflecties van een Casual Gamer M.S. Hoogland InhoudsopgavInhoudsopgaveeee EXPERIENCE POINTS 007 Max Payne 3 013 The Elder Scrolls 021 Fallout 4 036 Medal of Honor: Allied Assault 042 Rocket League 051 Grand Theft Auto 059 The Binding of Isaac 069 Alan Wake 076 POINT & CLICK 083 Brothers: A Tale of Two Sons 101 Hitman 108 Mass Effect 2 122 Rayman 127 ULTRAVIOLENCE 136 Assassin’s Creed IV: Black Flag 146 Stardew Valley 158 Dark Souls 162 Eindnoten 176 EEEXPERIENCE PPPOINTS Vraag Xbox-opperhoofd Phil Spen.er naar zijn favoriete videogame aller tijden en je 4rijgt een opmer4elij4 ant- woord; de man die in zijn jaren bij Mi.rosoft onder meer de geboortes van populaire fran.hises als Halo en 6ears of 7ar meemaa4te, 4oestert de warmste gevoelens bij de ob- s.ure platformer Voodoo Vin.e. De reden dat juist dit nie- mendalletje uit 2003 de meeste indru4 op Spen.er heeft gemaa4tC Het was de allereerste game die hij samen met zijn jonge do.htertjes uitspeelde. Daar 4an alli.ht geen epis.he s.ien.e fi.tion-shooter tegenop. Oo4 voor mij wegen de herinnering en bijbehorende emotie van een speelervaring uiteindelij4 zwaarder dan de 4waliteit van een game. 7aar i4 films en boe4en vooral taxeer op hun daadwer4elij4e inhoud, zonder bijvoorbeeld mijn gezels.hap of de tijd van het jaar in die waardering mee te nemen, wordt mijn beleving van games vaa4 wDl inge4leurd door dergelij4e externe fa.toren. Eo zal The Elder S.rolls II: Daggerfall mij altijd doen den4en aan sneeuwvlo44en langs het slaap4amerraam en warme .ho- .omel, en blijft 2lan 7a4e voor altijd verbonden aan die ene lentena.ht die i4 met een goede vriend en een krat bier 7 spendeerde. Deze en andere memorabele ervaringen zijn de voor- naamste brandstof voor de hoofdstu44en in dit boe4 geble- 4en. Miss.hien is het de leeftijd, maar het lee4 me wel aar- dig om op papier terug te 4ij4en naar een aantal games die mijn bestaan door de jaren heen 4leur hebben gegeven – of mij knallende 4oppijn hebben bezorgd.1 Het doet een beetje zeer om te benoemen, maar de eerste straatstenen van mijn virtuele memory lane zijn inmiddels ruim tweeGnhalf de.ennium geleden gelegd. Vroegste her- inneringen zijn de in .yaan en magenta gegoten levels van 2lley Cat en dito zwaardduels in Barbarian: The :ltimate 7arrior, afgewisseld met het in verhouding immens 4leur- rij4e Blasteroids in E62. Ewerf4atten, onthoofdingen en ruimtegeve.hten F aan variatie geen gebre4H De e.hte ver- wondering omtrent videogames 4wam e.hter pas toen i4 op visite bij 4ennissen werd blootgesteld aan de 4lassie4er Prin.e of Persia. Deze fossiele voorvader van 2ssassin’s Creed blies me totaal van m’n so44en met zijn soepele be- wegingen, 256 4leuren en bloederige animaties. Nooit eer- der had een s.herm mij zo veel frustratie, oplu.hting, angstzweet en nieuwsgierigheid opgeleverd – niets zo ter- gend als een sprong op een haartje na missen, niets zo be- vredigend als een onsterfelij4 s4elet al parerend een af- grond in te drijven. Het zoontje van de 4ennissen gaf me een 4opietje van de game mee, op een floppy dat i4 tijdens de rit huiswaarts continu in mijn 4nuistjes heb gehouden. Een .omplete opsomming zou meerdere pagina’s vullen, maar na die eerste openbaring vulden de vroege jaren ne- gentig zi.h met tal van 4lassie4 geworden p.-spelletjes Ija, games heetten indertijd gewoon nog spelletjes); 5emmings, 8 SimCity, The Settlers, 6olden 2xe, 7arlords, 7here in the 7orld Is Carmen SandiegoC, Syndi.ate, 7olfenstein 3D, Dune, een hele rits point 8 .li.4 adventures en alles wat met Star 7ars te ma4en had. Het ene spelletje speelde i4 thuis, het andere bij vriendjes – het hing er maar net vanaf bij wie thuis de 4ra.htigste .omputer stond. Voor lange autoritten en va4anties had i4 verder mijn Nintendo 6ame Boy, met spelletjes als Super Mario Land 2, Teenage Mutant Ninja Turtles: /all of the /oot Clan en uiteraard Tetris Idat i4 via de lin4-4abel nog gespeeld heb tegen een /ranse veertiger genaamd Claude in de bar van een appartemen- ten.omplex te Torremolinos, maar dat terzijde). Een .onso- le heb i4 overigens nooit gehad; heel vroeger huurden we bij de videothee4 nog weleens een Super Nintendo met games als Super Mario 9art en Mortal 9ombat, maar verder heb i4 nooit het budget of de behoefte gehad een Xbox of PlayStation in huis te halen. Je zou den4en dat mijn ontlui4ende .reativiteit werd belemmerd door alle tijd die i4 spendeerde met die appara- ten en hun verslavende spelletjes. Niets is gelu44ig minder waar; menig .omputerspelletje diende juist als inspiratie voor de fervente strips.hrijverij waar i4 mij sinds groep vier mee bezighield. Eo 4wam het dat mijn langlopende Rob de Haas-fran.hise Idon’t as4) steeds va4er werd afgewisseld met strips als het eerdergenoemde Prin.e of Persia, SimCity 2000, Commander 9een, The Se.ret of Mon4ey Island, Mortal 9ombat Ien de zelfbeda.hte spinoff Mortal Sports, een van gratuit naa4t vergeven pareltje waarin S.orpion, Sonya Blade en .onsorten het tegen el4aar opnemen in bloederige potjes volleybal, waterpolo en windsurfen). De indeling van pagina’s was simplistis.h verzorgd middels en4ele penstre4en langs een liniaal, en de hiermee ges.ha- 9 pen va4jes toonden vaa4 weinig meer dan een pratend hoofd, een rondvliegend lidmaat of een blote tiet. 2.hter- grondenC 7e don’t need no stin4in’ a.htergrondenH Mijn amateurisme doet e.hter niets af aan het feit dat die oude games een bijzonder vru.htbare voedingsbodem vormden voor mijn verbeeldings4ra.ht en drang tot expressie. 2l gamend farmde i4 experien.e points waarmee i4 .reatief 4on uplevelen, om het maar even in goed Nederlands te zeggen. 5ater, toen i4 de ballast van te4eningen overboord had gegooid en me volledig op ges.hreven verhalen was gaan ri.hten, namen de spelletjes plaats op de a.hterban4 en diende vooral het oeuvre van Stephen 9ing als voor- naamste inspiratie – tLt i4 in 1998 DDn of ander beru.ht misdaadspelletje met auto’s in mijn bezit kreeg. Maar daarover later meer. Eo letterlij4 als in de jaren negentig zouden videogames nooit meer van invloed op me zijn. Niettemin zou mijn laatste roman, De 6lorieuze Comeba.4 van 9evin Steen, deels een ander boe4 geweest zijn als i4 de .ulthit 2lan 7a4e nooit had gespeeld. Oo4 Noodweer, een sadistis.he gijzelthriller die i4 na een morele heroverweging uit de handel heb gehaald, is een ti44eltje s.hatpli.htig aan een gameA DDn van de hoofdpersonen belandt tijdens een autorit in een s.hermutseling met de politie, in wat uiteindelij4 een potje 6rand Theft 2uto: San 2ndreas blij4t te zijn IMde agent zag zijn 4ans s.hoon en sloeg Max met zijn wapensto4 tegen de grond. B:STED, vers.heen er in witte, gotis.he letters op het beeldM) Ergens vind i4 het wel jammer dat games niet meer zo’n dire.te inspiratiebron zijn voor mijn wer4. Tegenwoordig zijn ze dermate Naf’, met hun verhalen en soundtra.ks en gedetailleerde de.ors, dat er voor de verbeelding weinig 10 overblijft. De fantasie wordt door het vervolmaa4te narra- tief van een game eerder gesmoord dan opgejut. Mede hierdoor 4wam i4 en4ele maanden geleden op het idee om mijn opgespaarde XP dan maar in non-fi.tie te investeren. Et voilO, ziehier het resultaat. Terug4ij4end op mijn Nloopbaan’ in videogaming blijf i4 me verwonderen over die ontwi44eling van deze ta4 in enter- tainment. Van het platformwer4 in Prin.e of Persia tot de zeeslagen in 2ssassin’s Creed IV: Bla.4 /lag, van de on- s.huldige 5emmings tot het nihilisme van /ar Cry 3, games zijn van geinige spelletjes uitgegroeid tot filmis.he ervarin- gen waar je tientallen, zo niet honderden uren zoet mee 4unt zijn. 6amen is niet langer een bezigheid die valt weg te zetten als puberaal tijdverdrijf, hoe ferm de – wat oudere – medemens Super Mario 7orld en Dar4 Souls oo4 over DDn 4am probeert te s.heren. Tot mijn ergernis wordt die onwetendheid geregeld nog eens 4ra.ht bijgezet door de wijze waarop games veelal in het nieuws 4omenA de ene 4eer is het geweld van Call of Duty weer eens de oorzaa4 van een s.hietpartij, dan weer bestormen horden tieners het strand van 9ij4duin om virtuele beesten in Po4Dmon 6o te vangen Ifor the re.ord: dat infantiele verzamelspelle- tje voor je mobiel heb i4 uiteraard niet gespeeld. I4 ben e.ht niet om midderna.ht de straat opgegaan om via het par4 naar een verlaten win4el.entrum te wandelen, on- derweg s.huldbewuste 4ni4jes uitwisselend met de aldaar aanwezige leeftijdgenoten. Evenmin heb i4 op de fiets ri.h- ting wer4 zitten vloe4en als het me net niet lu4te om en passant een zogeheten Po4Dstop leeg te tre44en. En i4 ben al helemaal niet op mijn so44en de wij4 doorgehold omdat er DDn of andere mislu4te zeeslang in de buurt was. Dat dat 11 even duidelij4 is.) 2nyway, voor mij blijven games een uitste4ende manier van ontspanning – de ene dag zenuwslopend, de volgende meditatief. 6ames bieden zowel troost als uitdaging, games ontroeren, games helpen je 4oude winterna.hten door en vers.haffen uren lol wanneer je ze speelt met vrienden en bier. En ja, i4 geef toe dat i4 in sommige so.iale omstandig- heden nog wel eens de neiging heb te verzwijgen dat i4 N.omputerspelletjes’ speel. En dat i4, als i4 het dan to.h in een gespre4 laat vallen, de aandrang voel te zweren dat i4 4wantitatief nog altijd meer boe4en lees maar dat je zoiets als Ro.4et 5eague nu eenmaal nooit uit 4unt spelen en er derhalve zo 400 uur in 4wijt 4unt.