On a Marché Sur La Lune
Total Page:16
File Type:pdf, Size:1020Kb
alter ego: Gérard La Lune ON A MARCHÉ SUR LA LUNE Blogs 2014 – 2017 www.gerardgeerlings.nl - [email protected] Inhoudsopgave DRIE JAAR BLOGGEN… 3 ON A MARCHÉ SUR LA LUNE 4 BRIGITTE BARDOT 6 TURING GEDICHTEN WEDSTRIJD 7 MIJN EIGEN RODIN 9 JOHN EN JANE 11 DE SOCIOLOGIE VAN DE CAMPING 12 DE EENZAME FIETSER 13 L’IMPORTANT C’EST LA ROSE 14 DE KRANT IS EEN STAGIAIR GEWORDEN EN MENEER IS TEGENWOORDIG ‘ONLINE’ 15 HET VERDWIJNEN VAN HET LINKSE GELUID UIT HET PUBLIEKE DEBAT 17 REDACTIE DWDD, HEDENMORGEN, 8:15 19 MARK ROTHKO 21 THE THEORY OF EVERYTHING 24 DE NAPOLEONISERING VAN HITLER 27 ANGST ESSEN SEELE AUF 29 TERRORISME KAN OOK OVERGAAN… 30 DE FEMINISERING VAN HET WINKELAANBOD 31 EN WAT ALS DONALD TRUMP WINT? 33 TRUMP TOWER, NEW YORK, KERSTNACHT 2017, 3:17 35 2016 WAS EEN SUCCESVOL JAAR VOOR VLADIMIR POETIN! 39 DE BELASTINGDIENST EN BIG DATA 42 9 TIPS VOOR EFFECTIEVE NETWERK MARKETING 45 MAG IK HET MET JOUW ROBOT DOEN? 47 LINK NAAR DE BLOGS 49 Pagina 2 Drie jaar bloggen… Juni 2017 Het moet zo’n veertig jaar geleden zijn geweest dat ik op de fiets ben gestapt en zonder doel en met maar 1.000 gulden op zak op de fiets richting het zuiden ben gaan fietsen. Ik zat tussen een baan en een studie in (The Story of My Life…) en had 2,5 maand niets te doen en dit leek me de meest goedkope en aangename manier om de tijd te doden. Ik had mijn Batavus racefiets tweedehands voor 100 gulden bij een tweedehands zaak in Groningen gekocht. Dit wonder der techniek had zowaar vijf versnellingen, menig modern fietser zou er zijn neus voorop halen (lees meer in mijn blog De eenzame fietser). Ongeoefend stapte ik op de fiets, zonder reserveband of remblokjes en alleen een bandenreparatieset van Simson. Omdat het de eerste drie weken regende zat er niets anders op door te blijven fietsen in de hoop dat ergens in het zuiden de zon zou gaan schijnen. Gelukkig deed Nederland dat jaar mee aan een EK of WK (ik zou niet meer weten welk) en werd ik als sportieve fietsende Nederlander ’s avonds gefêteerd door de andere campinggasten wanneer ik tijdens de wedstrijden bij de TV in ‘La Salle des Fêtes’ aanschoof en gastvrij menig drankje kreeg aangeboden terwijl iedereen om me heen ‘Johan Cruijff’ riep (ik had toen ook lang haar). Na drie weken fietsen begon de zon plots te schijnen en zag ik een bordje langs de kant van de weg staan: ‘Madrid 400 km.’. Dan pakken we die kilometers nog even mee dacht ik toen en twee dagen later zat ik op een zonnig terras in Madrid, mijn conditie was inmiddels puik! Daarna besloot ik het wat kalmer aan te doen en ben ik langs de Portugese kust gaan fietsen en zwemmen tot mijn geld op was. In totaal heb ik toen 5.000 km. gefietst en naast de vele lekke banden heeft de Batavus me niet in de steek gelaten hoewel de binnenbanden aan het eind van de tocht wel gatenkaas leken. Een keer had ik de pech dat bij het bandenplakken mijn ventiel de afgrond in gleed en ik hier uren naar op zoek ben geweest. Uiteindelijk ben ik naar beneden geklauterd en heb ik hem gevonden en kon ik weer verder. Extra remblokjes zou achteraf ook wel handig zijn geweest met name als je in de Pyreneeën met een rotvaart naar beneden rijdt op de snelweg terwijl de vrachtauto’s om je heen ervan uit gaan dat je wel opzij zal gaan als ze hebben getoeterd… Een beetje lange inleiding wellicht maar zo is het eigenlijk ook gegaan toen ik ruim drie jaar geleden besloot te gaan bloggen. Gewoon een blog aangemaakt in WordPress en vier uur later stond mijn eerste blog over Yoga online! En daarna gewoon lekker stukjes gaan schrijven, al doende leert men! Niks Search Engine Optimalization (SOA), als je maar lang genoeg doorgaat krijg je vanzelf meer lezers! Pagina 3 Wel heb ik begin vorig jaar een schrijverscursus gedaan bij Wim Brands op de Schrijversvakschool in Amsterdam, een instituut dat schrijvers de mogelijkheid geeft wat bij te verdienen naast de karige inkomsten die zij krijgen uit de verkoop van hun eigen werk. Een slimme formule want er zijn heel wat mensen die denken via schrijven de kost te kunnen gaan verdienen, er wordt heel wat geschreven in Nederland… Inmiddels drie jaar later hebben meer dan 140.000 bezoekers mijn site in totaal meer dan een 1.000.000 keer bezocht en neemt het aantal bezoeken per dag geleidelijk toe, nu zo’n 1,700 per dag. Menig professioneel schrijver zou daar jaloers op zijn. Daarbij moet ik wel aantekenen dat er tegenwoordig ook bots zijn die je website automatisch bezoeken en dat het bezoeken van je blog niet gelijk staat aan het lezen maar dat geldt natuurlijk ook voor papieren boeken. En sommige blogs worden continue goed bezocht zoals bijvoorbeeld momenteel Mag ik het met jouw robot doen?, opvallend genoeg alleen door de week en niet in het weekend dus waarschijnlijk wordt die ergens in het onderwijs gebruikt. Wat me wel is opgevallen is dat je qua performance beter kort kan schrijven als lang, beter over iets privés dan iets ingewikkelds en dat het aantal views sterk afhangt van het tijdstip dat je iets online zet: vrijdagavond rond 21:00 is het best, dan zijn de meeste lezers online.. Voor mijn trouwe lezers hierbij als cadeau een PDF met mijn 22 meest populaire blogs! On a Marché sur La Lune November 2014 Op 30 maart 1950 verscheen in de Kuifje reeks het album ‘On a marché sur la lune’ van mijn held Georges Remi (1907–1983), beter bekend als Hergé. Op 25 mei 1961 kondigde president John F. Kennedy, dus 11 jaar later, het Apollo programma aan met als doelstelling de eerste bemande missie naar de maan te organiseren. De eerste maanlanding vond uiteindelijk plaats op 20 juli 1969 om 20:17:39 UTC, dus zo’n 8 jaar nadat Kennedy zijn plan bekend maakte, Hergé heeft dat dus nog mee kunnen maken. Ik was toen 13 jaar oud en werd die dag midden in de nacht door mijn vader wakker gemaakt om naar de rechtstreeks uitzending te kijken op onze zwart-wit televisie. Vage beelden van de maan en de Eagle en er gebeurde lange tijd weinig tot uiteindelijk Neil Armstrong uit de Eagle klom en de beroemde woorden sprak: “That’s one small step for [a] man, one giant leap for mankind”. De laatste maanlanding vond plaats in december 1972, 45 jaar geleden dus. In totaal hebben 12 astronauten op de maan rondgelopen waarvan er 4 inmiddels overleden zijn en de jongste 79 jaar oud is. 45 jaar dus zonder dat mijn generatie de mogelijkheid heeft gehad op de maan te lopen, iets waarvan ik als kind droomde en wat onze generatie jammer genoeg zo langzamerhand wel kan vergeten. Er komt waarschijnlijk een moment dat er geen levende ‘Moonwalker’ meer op de aarde rondloopt. Binnenkort gaat NASA de Orion testen die eigenlijk een kopie is van de Apollo inclusief een capsule en een lander voor op een planeet, het is de bedoeling dat deze raket weer mensen op de maan gaat brengen en zelfs verder in het heelal. Pagina 4 Momenteel zijn we afhankelijk van de Russen om ons Internationale ruimtestation ISS te bezoeken, de Amerikanen hebben zelfs geen ruimtewaardige raket meer. Deze week zijn bij de lancering twee, nieuw ontwikkelde, commerciële raketten ontploft: de Antares van Orbital Sciences (met een Russische raket) en Galactic van Virgin (die alleen een rondje om de aarde kan maken) en bij deze laatste zijn zelfs slachtoffers gevallen. Ik weet niet wat er aan de hand is met dit soort grote programma’s maar technisch gezien zou je iets wat je 45 jaar geleden gedaan hebt, toch vrij eenvoudig moeten kunnen herhalen. Het lijkt er wel op of de technologische ontwikkeling, nu primair gestuurd door commerciële bedrijven, steeds op zoek is naar innovaties en geen genoegen nemend met ‘Proven Technology’, waarschijnlijk vanwege de patenten. En dat grote projecten qua risico moeilijk te managen zijn, daar hebben we in Nederland ook een paar voorbeelden van. Met het Chinese Space Program gaat het iets beter, ze hebben vorige week rond de maan gevlogen en zijn op schema met hun plan in 2020 op de maan te lopen: Ook India heeft recent een sonde in een baan om Mars gebracht en heeft Space ambities hoewel de timeline niet al te gedetailleerd is. Ik kan zo’n visie op de site van de NASA niet ontdekken, volgens mij is er daar structureel iets mis met hun programma. Grote projecten zoals dit hebben leiderschap en een centrale regie nodig en Obama twijfelt over de ambitie en laat te veel projecten over aan het bedrijfsleven, de vraag is of dat wel werkt in de Space context: niet bedrijven maar landen zijn de concurrenten in Space en geld speelt daarbij ook een belangrijke rol. Maak maar eens een Business Case voor een commercieel bedrijf voor een bemande missie naar de maan, krijg je wel een erg lange Payback tijd. Gezien de huidige plannen zou het weleens een Chinees of iemand uit India kunnen zijn die de volgende stap op de maan zet. Onderstaand kostenoverzicht spreekt ook in hun voordeel: Ondertussen gaat de droom die als kind had om ooit op de maan te lopen in rook op, eigenlijk zijn we geen steek opgeschoten de laatste 45 jaar. ‘Space is hard’ zei sir Richard Bransons na het ongeluk deze week, waarom ging het 45 jaar geleden dan wel goed? Je kan je afvragen of leiders die dit soort uitspraken doen en tegelijkertijd grote risico’s nemen met dodelijke gevolgen voor het eigen personeel wel de juiste persoon zijn om dit soort projecten te leiden.