New Insights in Pearse Hutchinson's Image of Spanish Regionalism In
Total Page:16
File Type:pdf, Size:1020Kb
Load more
Recommended publications
-
Reviews: 1) Meryle Secrest: Salvador Dalí
You are accessing the Digital Archive of the Esteu accedint a l'Arxiu Digital del Catalan Catalan Review Journal. Review By accessing and/or using this Digital A l’ accedir i / o utilitzar aquest Arxiu Digital, Archive, you accept and agree to abide by vostè accepta i es compromet a complir els the Terms and Conditions of Use available at termes i condicions d'ús disponibles a http://www.nacs- http://www.nacs- catalanstudies.org/catalan_review.html catalanstudies.org/catalan_review.html Catalan Review is the premier international Catalan Review és la primera revista scholarly journal devoted to all aspects of internacional dedicada a tots els aspectes de la Catalan culture. By Catalan culture is cultura catalana. Per la cultura catalana s'entén understood all manifestations of intellectual totes les manifestacions de la vida intel lectual i and artistic life produced in the Catalan artística produïda en llengua catalana o en les language or in the geographical areas where zones geogràfiques on es parla català. Catalan Catalan is spoken. Catalan Review has been Review es publica des de 1986. in publication since 1986. Reviews: 1) Meryle Secrest: Salvador Dalí. A Biography (G. Duran); 2) Maria-Antònia Oliver: Study in Lilac (M. A. Esteban); 3) Manuel de Pedrolo, Final Trajectory (M. A. Esteban); 4) Montserrat Roig, La vell melodiosa (A. M. Forcadas and Betty Watson); 5) Pere Calders: Obra completa, 2 (A. M. Forcadas and B. Watson); 6) Manuel Bofarull: Els hereus de la terra (A. M. Forcadas and B. Watson); 7) Josep Pous i Pagès: Quan es fa nosa (A. M. -
Año 5 Número 22
Proyecto2:Maquetación 1 29/04/11 12:32 Página 1 AÑO 5 NÚMERO 22 Proyecto2:Maquetación 1 29/04/11 12:32 Página 2 EDITORIAL MAGDALENA DEL AMO FERNÁNDEZ Directora [email protected] esde su primera edición, Ourense Siglo XXI ha ido jalonando sus páginas con fotos y textos alusivos a las sobradas bellezas, potencialidades y recursos turísticos de la provincia. Así, vestigios prehistóricos representados en mámoas y petroglifos, como en Maus de Salas y PresPres- queira; restos romanos de calzadas, mansiones, miliarios y puentes, en Portoquintela, Lovios, San Xoan de Río y Trives; iglesias románicas y góticas impregnadas de oraciones y plegarias; cruceiros y petos de ánimas representativos del sentir de Galicia; monasterios con notas can- tarinas en sus coros, como Santa María de Oseira; viñedos y bolos graníticos; y manantiales termales emanando sin parar sus vapores mágicos, en Laias, Baños de Molgas, Arnoia y las charcas al lado del Miño. Pero Ourense, aparte de la visibilidad de lo enunciado, tiene además un componente profun- do, llamémosle intelectual-artístico-espiritual que se sustancia en un elenco de mentes avanza- das que han sabido combinar lo cercano y próximo con todo un universo de lejanos horizontes. El halagüeño título de La Atenas de Galicia del que hacen gala quienes practican el deporte de la ourensanía se debe a este panel de hombres y mujeres que han destacado en los ámbitos más importantes de la cultura. La gaita y la zanfona de Faustino Santalices, los discursos de Otero Pedrayo, los grabados de Prieto Nespereira, los oleos de Quessada, las películas de Velo o los textos de Cuevillas son sólo una muestra de este mosaico ourensano de arte e intelectualidad. -
La Poesía Gallega De Postguerra
LA POES~AGALLEGA DE POSTGUERRA EXPLICACIÓN PREVIA Este humilde servidor tiene escritos muchos artículos sobre la poesía gallega de postguerra. Y tuvo, en varias ocasiones, que negarse a escribir otros sobre el mismo tema. En esta ocasión no ve la forma de eludir el com- promiso de escribir, una vez más, sobre nuestra poesía de la postguerra. Y lo hace reproduciendo, más o menos, un artículo publicado en O COMERCIO de Porto (Portugal) el 24 de febrero de 1970. Pocas cosas hay tan desagra- dables como plagiarse a uno mismo. Pero a veces no queda otro remedio. LOS POETAS EMIGRADOS La guerra civil española supuso entre nosotros muchas cosas. De- masiadas cosas y muy dolorosas. Entre ellas el silencio, en nuestra propia tierra, de la poesía gallega. Los emigrantes y exilados, sobre todo los de Buenos Aires, mantuvieron viva, más allá del Atlántico separador, la lla- ma viva de nuestra poesia. En Buenos Aires hubo -y afortunadamente aún hay- una actividad editorial importante de libros gallegos. Entre los más importantes poetas gallegos del exilio destacan Luis Seoaiie, iia&C eii lJlO -y jOLeiiZ"'"Tai-&, ilacit eii 1917, La obra poética de Luis Seoane está reunida en los libros "Fardel de eisilado", "Na brétema, Sant-Iago" y "As cicatrices". La obra en gallego de Lorenzo Var~laestá piddirda en lnc lihrnr "Lnnu~"y "María Pita e tres retratos medioevás". Los libros de ambos poetas fueron editados en Bue- nos Aires. Su obra, de claro testimonio social, enraizada en lo más profun- do del drama gallego, pudo ser fecunda y renovadora de haber llegado a Galicia en la época en que fue publicada. -
ROBERT BRIAN TATE Robert Brian Tate 1921–2011
ROBERT BRIAN TATE Robert Brian Tate 1921–2011 Life BRIAN TATE WAS A MAJOR FIGURE IN Hispanic studies, as much at home in Catalan and Latin as in Spanish. He was born in Belfast on 27 December 1921 and died on 21 February 2011. He was educated at the Royal Belfast Academical Institution: the school was unusual in offering Spanish at this period, and produced a number of eminent Hispanists (among them F. W. Pierce). In 1939 he began studies at Queen’s University, and in his second year left for war service in India, Nepal and Burma; while out east he began learning Arabic. In the company of General Slim he was one of the first to enter Rangoon in 1945. On graduation in 1948 with a first in French and Spanish, his teacher Ignasi González i Llubera (1893–1962) encouraged him to go to Barcelona and Girona (in Catalonia) to do research. (This was early in the Franco regime, when Catalan politics and Catalan studies in general were suppressed.) His MA thesis at Queen’s University was ‘The Life, Works and Ideas of Cardinal Margarit’ (1949), and his PhD (also Queen’s University, 1955) was ‘The Influence of Italian Humanism on the Historiography of Castile and Aragon during the Fifteenth Century’. After teaching at Manchester (assistant lecturer, 1949–52) and Queen’s (lecturer, 1952–6) he was appointed reader at Nottingham in 1956 and was professor (indeed, the first professor of Spanish at Nottingham) from 1958 to 1983; dean of the faculty of arts 1976–9; professor emeritus in 1991. -
Carlos Casares. Cadro De Antón Pulido O Roteiro Carlos Casares En Ourense
Carlos Casares. Cadro de Antón Pulido O Roteiro Carlos Casares en Ourense Afonso Vázquez-Monxardín Catedrático de lingua galega Presentación cun percorrido a pé desde a Alameda de Santiago ata a casa da Matanza en Pardón. Nela participa- Os roteiros preséntansenos na actualidade como ron moitos dos galeguistas activos da época e foi unha forma de achegamento á realidade do patrimo- recollida nunha película artesanal con guión de nio -sexa este natural, arqueolóxico, histórico, arqui- Celso Emilio Ferreiro e foi recuperada, comenta- tectónico, literario, etc.- que funciona dun xeito lú- da e montada en 2001 co apoio da Caixa Galicia e dico e participativo todo ao longo de Occidente. En dos xornais El Progreso e Faro de Vigo. Máis alá, Galicia moitos son os concellos e institucións públi- tamén as míticas “Pelerinaxes” de Ourense a San cas e privadas que ofrecen estas posibilidades de ocu- Andrés de Teixido, en 1929 de Otero, Risco e Ben pación de ocio, e mesmo hai webs e apps especializa- Cho Shey, pode ser considerada tamén un roteiro das que nos guían por estes espazos de confluencia amplo, como, dalgún xeito o foron tamén moitas entre o paseo, a cultura e o turismo. Especial men- das “xeiras” dos galeguistas no seo do Seminario de ción merecen arestora os roteiros nos que están invo- Estudos Galegos ou as promovidas polos Ultreyas lucrados alumnos e profesores, maiormente de tipo tamén en tempos de antes da guerra. Incluso temos natural e literario. un escrito, simpático e de case imposible realiza- ción, redactado por Otero Pedrayo para o seu ami- En Galicia existe unha certa tradición de roteiros go Silvio Santiago na segunda metade dos sesenta, desde hai tempo. -
Licenciado En Filoloxía Galego
XOSÉ GREGORIO FERREIRO FENTE do seu labor á figura do poeta ca o Día das Letras Galegas de monterrosino Lorenzo Varela, sobre 2005. Castelao, Ánxel Fole, Xosé R. Licenciado en Filoloxía Galego- o que publicou traballos de divul- Otero Espasandín ou Valentín Paz- portuguesa e profesor de ensino gación, edicións literarias da súa Andrade son outros escritores aos secundario da materia de Lingua obra e ensaios especializados. Así que Gregorio Ferreiro Fente, como e Literatura Galega. Como inves- mesmo, é autor de dous libros estudoso do feito literario galego, tigador, dedicou parte importante sobre o escritor ao que se lle dedi- lles prestou tamén atención. Homenaxe a Lorenzo Varela Xosé Gregorio Ferreiro Fente pasado 25 de novembro de 2003 cum- de Homenaxe. Sesenta e seis escritores falan de príronse 25 anos da morte de Lorenzo Lorenzo Varela (florilexio de textos sobre a vida, Varela. Con tal motivo, mes e medio antes a obra e o home) e presentaríase en Monterroso Odesta data, diversas persoas decidimos constituír, o sábado 29 de novembro, día no que, finalmente, a iniciativa do profesor Xesús Alonso Montero, tería lugar a citada xornada de homenaxe a Lorenzo unha comisión que tivese por obxecto organi- Varela. Seguramente que ningunha das persoas asis- zar unha xornada de homenaxe ao ilustre poeta tentes aos actos daquel día sabía que meses despois galego. Postos xa ao traballo, nunha das reunións a Real Academia Galega acabaría tomando o acor- preparatorias xurdiu a iniciativa de elaborar unha do de dedicarlle ao poeta galego o Día das Letras pequena publicación que servise a un tempo de Galegas correspondente ao ano 2005. -
George Orwell in His Centenary Year a Catalan Perspective
THE ANNUAL JOAN GILI MEMORIAL LECTURE MIQUEL BERGA George Orwell in his Centenary Year A Catalan Perspective THE ANGLO-CATALAN SOCIETY 2003 © Miquel Berga i Bagué This edition: The Anglo-Catalan Society Produced and typeset by Hallamshire Publications Ltd, Porthmadog. This is the fifth in the regular series of lectures convened by The Anglo-Catalan Society, to be delivered at its annual conference, in commemoration of the figure of Joan Lluís Gili i Serra (1907-1998), founder member of the Society and Honorary Life President from 1979. The object of publication is to ensure wider diffusion, in English, for an address to the Society given by a distinguished figure of Catalan letters whose specialism coincides with an aspect of the multiple interests and achievements of Joan Gili, as scholar, bibliophile and translator. This lecture was given by Miquel Berga at Aberdare Hall, University of Wales (Cardiff), on 16 November 2002. Translation of the text of the lecture and general editing of the publication were the responsibility of Alan Yates, with the cooperation of Louise Johnson. We are grateful to Miquel Berga himself and to Iolanda Pelegrí of the Institució de les Lletres Catalanes for prompt and sympathetic collaboration. Thanks are also due to Pauline Climpson and Jenny Sayles for effective guidance throughout the editing and production stages. Grateful acknowledgement is made of regular sponsorship of The Annual Joan Gili Memorial Lectures provided by the Institució de les Lletres Catalanes, and of the grant towards publication costs received from the Fundació Congrés de Cultura Catalana. The author Miquel Berga was born in Salt (Girona) in 1952. -
Novas Penzol
NOVAS PENZOL Número 15 - febreiro de 2017 CARLOS CASARES Carlos Casares Mouriño (Ourense, 1941 – Nigrán, 2002) é unha figura fundamental na Galicia da segunda metade do século XX. Vinculado dende novo co mundo da cultura e co galeguismo, asiste en Ourense ao faladoiro de Vicente Risco e como estudante en Santiago, nos anos sesenta, forma parte do círculo de Ramón Piñeiro. Compaxinou o seu traballo profesional de profesor de ensinanza secundaria co de escritor, dinamizador cultural, editor e político, deixando unha pegada significada en todos eses campos. Como escritor ten un papel esencial na renovación da narrativa galega, mais tamén é un precursor da literatura infantil e xuvenil galega. Poeta, narrador, dramaturgo, ensaísta, biógrafo, crítico literario, columnista, a súa actividade literaria abarcou todos os xéneros. Tivo unha constante participación no mundo cultural, foi membro da Real Academia Galega e desenvolveu funcións como a de Presidente do Consello da Cultura Galega, padroeiro da Fundación Penzol, membro fundador e presidente do Pen Club Galicia, director da revista Grial, etc. Tamén destacou no seu labor como editor, dirixindo a Editorial Galaxia. Como político, foi membro do grupo Realidade Galega e presentouse, como independente polo PSdeG, e foi elexido deputado nas eleccións autonómicas de 1981, sendo membro, polo tanto, da primeira lexislatura do Parlamento de Galicia. A Real Academia Galega acordou dedicarlle a Carlos Casares, no décimo quinto aniversario do seu pasamento, o Día das Letras Galegas do ano 2017. Con este número 15 de Novas Penzol sumámonos ao recoñecemento da súa persoa e da súa obra e damos a coñecer os fondos que del e sobre el dispón a Biblioteca e o Arquivo Penzol e a Biblioteca e o Arquivo Fernández del Riego. -
Texto Completo
Frei M. Sarmiento por José Vicente Cousiño. XOSÉ LUÍS BARREIRO BARREIRO Dúas Igrexas-Forcarei, Pontevedra Catedrático de Filosofía.Facultade de Filosofía. Universidade de Santiago. Realiza estudios de Humanidades e Filosofía en Santiago, Salamanca, Roma e Madrid.É Doutor en Filosofía M. Sarmiento, xa polas Universidades de S.Tomé desde neno, mamou en Galiza, apalpou (Roma) e Complutense (Madrid). Galiza, sentiu Galiza, Decano da Facultade de Filosofía e comezou a pensar e Ciencias da Educación (Universidade pensou realmente en, de Santiago) desde 1986 ata 1995. sobre e para Galiza. E no marco omnipresen- Director, na actualidade, do te de Galiza hai como Departamento de Filosofía e catro eixes ou refe- Antropoloxía Social. rencias fundamentais Coordinou e publicou, entre outros, encol das que se pode os seguintes traballos: Mundo, hom- vertebrar toda a súa actividade verbo da bre y conocimiento en Amor mesma: a súa Xente, Ruibal, filósofo gallego (1978). “El a súa Terra, a súa Tractatus logico-philosophicus de Lingua e a súa Cultura L.Wittgenstein: una alternativa técni- co-ética” (1981). O Pensamento Galego na Historia –Aproximación da razón (Coord.,1997,1999). “El (2000).“El concepto de Galicia como crítica– (Coord.1990,1992). Indale- proyecto fenomenológico-marxista realidad histórica” (2000).“A palabra cio Armesto –filósofo, republicano, de Enzo Paci” (1998). ”Ilustración y e o silencio (I). De ilustrados e fideis- masón- (1991). “Filosofía e Ilustra- fideismo. La polémica Jacobi-Lessing tas” (2001). Ilustración e Moder- ción en Galicia” (1992). Discusiones y su repercusión posterior” (1999).A nidade. Os avatares da razón sobre la Metafísica, de I. Armesto Antoniana Margarita, de Gómez (Coord..,2001). -
QUEN É VICENTE RISCO? Edita: Fundación Vicente Risco
QUEN É VICENTE RISCO? Edita: Fundación Vicente Risco. Maquetación: visualq. Imprime: Helbagraf DL: OU 53-2013 Todos os dereitos reservados. Membros institucionais: Xunta de Galicia, Consellería de Cultura Deputación Provincial de Ourense Câmara Municipal de Amarante Concello de Allariz Concello de Castro Caldelas Concello de Ourense Universidade de Santiago de Compostela Universidade da Coruña Universidade de Vigo Quen é Vicente Risco? A vida Vicente Martínez-Risco Agüero, coñecido literariamente como Vi- cente Risco, naceu o 30 de setembro de 1884 en Ourense no piso 1º da rúa da Paz, antiga rúa dos Zapateiros. Os seus devanceiros son naturais das terras de Castro Calde- las, onde asentaron a partir do XVIII procedentes de terras manchegas como administradores da Casa de Alba cando esta herdou os dominios da Casa de Lemos. Alí, na vila, patrimonio un día dos Condes de Lemos, pasou longas horas da nenez; tamén na idade madura fecundas tempa- das en contacto coa clara paisaxe. Casa en 1922 coa alaricana María del Carmen Fernández. Na vila de Allariz nacerán os seus fillos, na casa onde está a sede da Fundación que leva o seu nome. Academicamente, foi bacharel en Ourense. Estudou dereito en San- tiago, onde se licenciou no 1907. Despois, mestre de ensino primario, tras un frustrante paso pola administración de facenda. Ingresou na Escola Su- perior do Maxisterio en Madrid. Aprobou a cátedra de Historia e a súa Me- todoloxía, que impartiu na Normal de Ourense, proxectando a súa docen- 5 Quen é Vicente Risco? cia sobre sucesivas xeracións dende 1917 a 1945. Polos anos 30, sacou a licenciatura de Filosofía en Santiago. -
(Profana) Galego-Portuguesa (II)*
Rev Gal Filo, 2017, 18: 11-47 DOI: https://doi.org/10.17979/rgf.2017.18.0.3178 Edición e edicións: a propósito de crítica textual e lírica medieval (profana) galego-portuguesa (II)* Mariña Arbor Aldea** Universidade de Santiago de Compostela Data de recepción: 04/09/2017 | Data de aceptación: 11/10/2017 Cando quero vivir digo Moraima. Digo Moraima cando semento a espranza. Digo Moraima e ponse azul a alba. (Celso Emilio Ferreiro) A papá, in memoriam Resumo: Este artigo constitúe unha revisión histórica e crítica do labor ecdótico realizado no ámbito da lírica profana galego-portuguesa desde a década de 1960, momento en que a denominada “escola italiana” comeza os seus traballos. O estudo contempla as edicións preparadas polas denominadas escolas “pisana”, “barese” e “romana”, ademais de por diversos investigadores independentes en Italia, para despois analizar os traballos preparados no Brasil e para centrarse, finalmente, na Península Ibérica, que se converte, con Galicia á cabeza, e a partir da década dos ’80, no baricentro da actividade editorial en materia de lírica profana galego-portuguesa. Palabras chave: edición crítica; lírica profana galego-portuguesa. Sumario: I. “Premessa”. II. O Renacemento: Italia. III. Efervescencia. IV. A Romania nova: Brasil. V. A Iberia lusitana: Portugal. VI. A Iberia castelá e o Finisterrae. VII. Ler ou interpretar (dubidando?). VIII. O presente tecnolóxico. IX. Desideratum. * Este traballo inscríbese nos estudos que se realizan no marco do proxecto de investigación Glosario crítico da poesía medieval galego-portuguesa. III. Edición crítica dixital das cantigas de amor (FFI2015-63523-P), que está financiado polo Ministerio de Economía y Competitividad. -
T.S. Eliot and Josep Carner in Dialogue Allusions to Eliot's Poetry
e-ISSN 2037-6588 ISSN 0392-4777 Rassegna iberistica Vol. 42 – Num. 112 – Dicembre 2019 T.S. Eliot and Josep Carner in Dialogue Allusions to Eliot’s Poetry in Nabí Margalit Serra Bar-Ilan University, Israel Abstract The aim of this article is to show that Nabí’s poem, written by Catalan poet Josep Carner, contains allusions to the works of T.S. Eliot The Waste Land as well as to “Burnt Norton”, the first poem of Four Quartets. Allusion is a literary resource which is recurrent in both authors, to whom literary tradition is pivotal in the process of poetic creation. A thorough analysis of the main allusions of Nabí to these two poems of T.S. Eliot demonstrates that by means of allusion a dialogue between works of different times, languages and authors may be established. Keywords Literary allusion. Josep Carner. Nabí. Poetic dialogue. T.S. Eliot. Literary tradition. Influence. Summary 1 Foreword. – 2 T.S. Eliot and Josep Carner. – 3 The Allusions. – 4 The Dialogue. – 5 Conclusions. Peer review Submitted 2019-02-21 Edizioni Accepted 2019-06-21 Ca’Foscari Published 2019-12-04 Open access © 2019 | cb Creative Commons Attribution 4.0 International Public License Citation Serra, Margalit (2019). “T.S. Eliot and Josep Carner in Dialogue. Allusions to Eliot’s Poetry in Nabí”. Rassegna iberistica, 42(112), 409-424. DOI 10.30687/Ri/2037-6588/2019/112/008 409 Margalit Serra T.S. Eliot and Josep Carner in Dialogue: Allusions to Eliot’s Poetry in Nabí 1 Foreword The Catalan poet Josep Carner began his diplomatic career serving as a vice-consul in the Spanish consulate of Genoa between 1921 and 1924.