I Trofeo Irene González Para O Friol
Total Page：16
File Type：pdf, Size：1020Kb
FF Editorial umprimos un ano. Quen o diría e, como habitualmente se fala, parece que foi onte Ccando os que facemos isto estabamos reunidos nunha cafetería de Ferrol pensando no deseño, no título, no logo, no formato. Fora en xuño de 2013 e un pouco os culpables disto f oron xente como Plácido Cortés, como Edu González, Contidos como José Estévez, que nos motivaron a facer algo que recuperara a información do fútbol Editorial……………………………. 2 feminino galego como cando tiñamos Érase unha vez 1995/96..………….. 3 atemporadadofutbolgalego.com. A miña pequena criatura………..…. 5 Primeiro pensáramos nunha publicación Polo mundo…...………………….... 8 bimensual en papel de 24 páxinas, buscamos Máis perto………………………….. 10 compromisos pero, ante a falta de apoios, antes de A 300 quilómetros da Champions….. 12 apagar a ilusión polo proxecto, decidimos que fose Fichaxes 2014/15...................……… 18 así. Creo que os lectores saíron gañando porque da O mes en imaxes....………………… 20 bimensual pasamos á mensual, do cobro por A ver se sabes……..…...................... 21 exemplar en papel á gratuidade virtual do pdf, e Club de amig@s da Revista FF ….. 22 das 24 páxinas ás 32. Ademais, tal como están as Descubrindo os nosos obxectivos..... 24 cousas, o especial do pasado mes sería inviable I Trofeo Irene González para o Friol. 26 doutro xeito. C.F. Fem. Chorima: 30 anos de silencio. 27 En doce meses temos a percepción de xuntar máis Os grandes clubs: F.C.R. Duisburg... 28 lectores do que nos imaxinabamos. O da nosa Resultados de agosto…….....……… 30 presenza no facebook é outra referencia. Xa superamos os 850 e a iso, se ben no comezo era un asunto menor, acabamos dándolle un valor moito máis específico, un sentido máis entrañable, o da FF conciencia de que entre vós e nós non existe a Revista do fútbol feminino galego distancia, que entre este lado e o outro no que estades asomados, existe unha unidade cada vez Director: máis forte. Grazas, na gran parte que vos toca. Carlos Castro Pinhão Realmente podemos dicir que foi un bo ano, con Consello de redación: Carlos Castro Pinhão moitas satisfaccións persoais e cunha mancha no Óscar Losada Castro final, a intromisión e o desdén dun comunicado do Manuel Julián Jiménez delegado da FGF en Ferrol sobre unha homenaxe Josu Imanol Julián Fandiño que quixemos facer , e fixemos, ás xogadoras do Colaboracións: Chorima, protagonistas deste número, e a montaxe Luis Prado Mabel Ramos Aguirre do I trofeo Irene González, como lembranza da Claudia Rodríguez gran pioneira do fútbol feminino galego . O Maquetación: capítulo aínda non se fechou, dec idimos levalo Carlos Castro Pinhão fóra do ámbito do corporativismo da FGF. O Publicidade: futuro ditará sentenza sobre o comportamento dun María Isabel Pego Romalde Enderezo electrónico: delegado que nós consideramos inadecuado e [email protected] sobre o que pedimos investig uen o seu © Revista FF comportamento. Carlos Castro 2 FF sentido máis fondo a aqueles encon tros. O de Érase unha vez máis lonxe er a Paco. O seu club, Bértola, tiña un gran equipo con futbolistas 1995/96 como Belén, Leti ou Ara, estas dúas últimas do Cíes Vigo, de fútbol sala . O Carlos Castro cadro de Vilaboa acostumaba ser o rival a Róber Álvarez O fútbol feminino galego estaba gravemente bater e non ll e importou ferido, simplemente non existía como tal na entrar na idea daquela competición, mesmo que FGF. Limitába se a partidos contados, tiveran que facer máis quilómetros que ninguén. celebrados de xeito irregular. Probablemente, Como seguiu contándonos Róber Álvarez, desde mentres en España comezaba a última principios dos noventa ligado ao fútbol feminino División de Honor do formato orixinal, a do como técnico do Liréns e na actualidade do Vila grupo único, antes da primeira de Corpus , entre os catro ocupáronse de es pallar a reestruturación, en Galiza cumpríanse sete suxestión entre os contactos que tiñan. Os catro anos de baleiro, de ausencia, de silencio , un fixeron un gran traballo, espectacular, e a guinda panorama que nos volvía a levar aos anos colocouna Miguel Rodríguez. Grazas a uns setenta. contactos que tiña no norte de A historia recomezou na raia Portugal, fixo que o que acabaría húmida, no Condado. Os sendo a I Liga do Condado e responsables foron dúas Baixo Miño ti vese carácter persoas de Lira, Miguel internacional coa presenza do Rodríguez e Roberto Valenciano e do Sopo, de Vila Álvarez, un bertolense, Paco Nova da Cerveira nese ano e o Torres, e un guardés, Nito Fiestrense, en substitución das de Rodríguez, aos que pouco Valença, no segundo. despois se xuntou Antonio Os do Liréns presentaron o González, de San Mateo. proxecto ao Concello de Non se sabe moi ben por Salvaterra, que deu o apoio ao que, pero ás rapazas de Lira equipo, tendo en conta que o cadro déralles por xogar partidos do emblema da onza ía ser, mesmo en datas sinaladas, polas nunha competición non oficial, o festas, nas parroquias da club senlleiro do concello , o cal comarca. Isto desde finais representou outro fito desde o dos oitenta. Probaron e a cousa callou. Levaban punto de vista dos recursos de xestión que tiñan seis anos nesta lea, un tanto informal. A elas foron estes precursores. A representatividade fora xuntándose outras do Baixo Miño, incluso do gañada por un xeito obxectivo, ser a entidade norte de Portugal. dinamizadora de fútbol no concello, arrastrando Na medida que ían pasando os anos tanto os con el o fútbol masculino. partidos como a relación entre a xente que andaba Na Guarda, xa mergullados no 1996, Nito atrás deles acabou converténdose en habitual. Rodríguez decidiu fundar a Unión Guardesa. O Un día do verán de 1995, despois dun triangular precedente e alicerce d aquel equipo que que se xogara en Lira, como nos conta Róber participaría na nova competición foi o Chupa - Álvarez, alí estaban, despois dos partidos, el e Chups, nome que lle dera ao equipo de rapazas Miguel Rodríguez, do Liréns, Nito Rodríguez , da que el mesmo creara para xogar a fútbol 7 nos Guardesa, e Paco Torres, do Bértola . Un deles tivo torneos e nas intensas e extensas ligas de fútbol a luminosa idea de facer unha Liga e darlle un base que había no concello guardés. 3 FF A base de operacións acabou sendo o Centro nun proxecto que integraba a mulleres de dous Cultural de Lira e creouse a Asociación Fútbol países, que resolvía unha eiva da que era Femenino Condado. Miguel Rodríguez foi o responsable a FGF, que non movía ficha baixo o primeiro presidente, Antonio González, o home do mandato de Julio Meana, malia que fora a Basilio traballo escuro, o secretario e Roberto Álvarez o Caramés a quen se lle quebrara a baralla no 1988, tesoureiro. Cara ao verán de 1996 xa se no seu último ano de mandato. Doce anos antes da confrontaran ideas e establecéranse as normas do oficialización administrativa da Eurorexión campionato logo de catro Galiza-Norte de Portugal, os reunións. Os equipos, constituíntes da Liga do ademais de ter xogadoras e Condado anticipaban tamén técnicos, deberían contar unha realidade política, cun árbitro que asubiaría cultural e económica. Non os encontros do seu equipo había euro, e aínda que a cando este exercera como moeda do torneo era a local. Os visitantes peseta, os portugueses tiñan daríanlle de 0 a 3 puntos. que facer a conversión dos O mellor pitaría a final de seus escudos, case non había Copa e os dous seguintes Parroquia de Lira, onde todo recomezou. © Wikipedia internet e os móbiles eran actuarían como asistentes. aqueles enormes Motorolas. Os trofeos para as mellores ían ser de cristal e de A Liga do Condado representou un momento cerámica. Outros aspectos como os único na historia do deporte da península Ibérica, administrativos tamén foran desenvolvidos. pois non hai constancia dunha competición Deseñáranse as actas dos partidos que estaban en futbolística interfronteiriza en todo o perímetro do posesión de cada equipo e os de carácter estado español con anterioridade a isto. disciplinario tamén foran abordados. Habería Por que a recuperación do fútbol feminino galego sancións por acumulación de cartóns, como no tivo como eixo motor a parroquia de Lira, en fútbol oficial. Até estaba deseñado como sería o Salvaterra, por que desde finais dos anos oitenta remate do ano deportivo. No día da final de Copa, houbo un movemento, entre as mulleres, que as concentraríanse unha serie de actividades que xuntou para xogar a fútbol? Por que, ademais, comezarían cun partido entre dúas seleccións dos aquilo tivo unha pegada que acabou implicando a equipos participantes, exceptuando ás xogadoras tantas rapazas lirenses que, pola demanda, dos equipos finalistas, unha comida colectiva, a facilitou a creación de novos equipos na contorna? propia final e, como corolario da temporada, a Por que se xuntaron, nun momento dado, homes e entrega de trofeos aos equipos campións da Liga e mulleres, do Condado, do Baixo Miño, da beira da Copa, ás mellores a título individual e aos sur do río, da afastada Vilaboa, contaxiando, co mellores árbitros, ademais de recoñecementos en paso do tempo, a redondelás e a viguesas? forma de medalla ou figura ás xogadoras dos Ninguén deu unha resposta. Un dato é común a equipos. Todo estaba listo para comezar na varios lugares, segundo as nosas pesquisas: grupos 1996/97. Os precursores do Condado e Baixo de mulleres que querían practicar deporte. No Miño estaban facendo algo máis que crear unha comezo, dáballes o mesmo que fose fútbol, competición, estaban dando un paso máis en baloncesto, balonmán. Chegaron ao fútbol, aspectos sociais e culturais, traspasando fronteiras, derivadas deses deportes, porque os equipos nos simplemente con algo non menos importante que militaban desaparecían.