Dick Nanninga -2- -3- Door Jeroen Siebelink Fotografie Hollandse Hoogte
Total Page：16
File Type：pdf, Size：1020Kb
portret dick nanninga -2- -3- door JEROEN SIEBELINK fotografie HOLLANDSE HOOGTE Dick Nanninga (65), de enige Nederlander die ooit een velddoelpunt scoorde in een WK-finale, blikt nog eenmaal terug. ‘Ze noemen me een nuchtere.’ LR Dick Nanninga heeft acht minuten voor tijd op een voorzet van René van de Kerkhof de gelijkmaker gescoord in de WK-finale tegen Argentinië, 25 juni 1978. Rechts Jan Poortvliet, links Ernie Brandts. ESQUIRE.nl juni 2014 juni 2014 ESQUIRE.nl portret dick nanninga -4- -5- Hier komt een korte fotobij- schrift xxxxxxx xxx xxx xxx xx. GRONINGEN ‘Ze noemen me een nuchtere. Hier komt een als anderen van die afstand korte fotobij- Maar ik heb het emotionele van schrift xxxxxxx xxx naast schieten. mijn moeder. Ze is de liefste moe- xxx xxx xx. Bij voorkeur draait een der van de wereld. Loes heet ze. voorzet van de goal af. Dan hoef ik alleen nog Hier komt een korte fotobij- En mijn vader zet glas in lood. Van maar mijn hoofd ertegenaan te zetten. Wel schrift xxxxxxx xxx hem heb ik het karakter. Ook heb heb ik ze het liefst van rechts, van Gerard. xxx xxx xx. ik een broer, hij is vijf jaar ouder Die vallen namelijk links op mijn voorhoofd dan ik. We wonen in Groningen, – daar heb ik gevoel, terwijl een bal rechts op tegenover het Oosterpark. mijn kop soms pijn doet. Komt bij dat Gerard Ik voetbal bij de Oosterparkers, gewoon zijn man passeert, en hem dan met- Hier komt een al vanaf mijn zesde. Ze stellen een voortrekt. Pierre niet. Na Rensenbrink korte fotobij- ‘Dan kun jij vast schrift xxxxxxx xxx me op als rechtsbuiten, en altijd is Pierre de beste linksbuiten van Neder- xxx xxx xx. praten ze over me als “die kleine land, en dat wil hij weten ook. Als hij er langs wel een leuk rouwdouwer”. Dat klopt wel. Ik is, wacht hij zijn mannetje op om er nog een wagentje gebruiken, voel een zachte hand op mijn voorhoofd. Syl- móet de bal hebben. Staan er zes man voor, keer langs te gaan. Is-ie er zes keer langs, Ik weet vie? Ik kijk in de ogen van Karin. “Het is half kegel ik ze ondersteboven. en is de bal over de zijlijn gerold, loopt-ie als handgeld. acht,” zegt ze. “Tijd om op te staan.” Karin lachend op me af. “Hoor je dat, Dickie? Zelfs nog wel een Opel vervangt de plaszak, en helpt me in mijn rol- Na de wedstrijd steek ik graag een saffie op. Velocitas, Be Quick, ze willen me hebben. het publiek van MVV klapt voor me.” stoel. Ze pakt mijn hand, en prikt me in mijn Pa en ma vinden dat maar niks. Ik ben twaalf, Een echte brommer hebben ze voor me over. Kadett Station te staan, vinger. Dan prepareert ze een tweede spuit. en ik ben een verwoed roker. Pas als ik diep Maar ik ga hier nooit weg. Bert laat ons spelen in een Hollands systeem, een mooie occasion.’ ‘IK Behaagziek houd ik mijn hemd alvast om- inhaleer, stroomt mijn gemoed vol. “Ik heb naar je staan kijken,” zegt Cor van met drie spitsen en combinatiespel. Maar hoog. Ondeugend zoek ik haar blik. “Ziet er Ze zeggen dat ik moet stoppen met dat de Gijp. Hij is trainer van BV Veendam, een als het een keer niet lukt, zoals vandaag te- nog best uit, toch?” gepaf, maar ik ga er gewoon mee door. Uit- semiprofclub uit de eerste divisie. Met 5-1 gen Sparta, bepaal ik dat we het anders doen. ze hem van het veld. Na de wedstrijd zoek Als ze weg is, doe ik mijn oefeningen. eindelijk zijn ze het zo zat, dat mijn vader op veegden we ze van de mat, vier daarvan ha- De beuk erin, kom maar op met die lange bal- ik hem op, maar ik zeg niks. Dan steekt hij ’s Ochtends een uur, en ’s middags een uur. het bestuur van vv Oosterparkers afstapt. Hij merde ik binnen met mijn hoofd. “Jij bent len. Dick Advocaat, onze aanvoerder, laat zijn hand uit, en zegt sorry. “Het moest van Met mijn rechtervoet duw ik op een pedaal, vraagt zijn zoon af te voeren als lid. Dat wei- nergens bang voor.” Hij biedt 350 gulden per me daarin begaan. En Bert? Die vindt het Michels.” de druk op mijn bovenbeen is ondraaglijk. In gert het bestuur. Ze praten op me in, en laten maand. Ik haal mijn schouders op. prachtig. “Dickie, pak die Doesburg.” Al na het revalidatiecentrum ben ik al eens vijfen- me voor de bestuurstafel de belofte doen “Ik werk in de bouw. Dat verdient ook de eerste voorzet van rechts ligt keeper Pim Na elke wedstrijd zetten we het op een zui- twintig minuten overeind blijven staan. Lan- écht niet meer te zullen roken. goed. Elke ochtend om zes uur op.” Doesburg met zijn voeten door het net. Bij pen. Eerst in de kantine, daarna gaan we het ger hield ik het niet vol, mijn knie gleed weg. Ik schiet meteen de lucht in. In tien maan- “Dan kun jij vast wel een leuk wagentje de tweede voorzet dorst hij al niet meer. Ook dorp in. Achter stadion Kaalheide ontdekte Ik knip Eurosport aan. Ik probeer een den tijd tweeëntwintig centimeters erbij. Ik gebruiken, als handgeld. Ik weet nog wel Jan van Beveren van PSV is als de dood voor ik laatst café De Bokkerijder, van Jan en Mia. sigaret op te steken. Dat gaat nog net. Ik be- krijg er zo’n last van in mijn rug, dat ik een een Opel Kadett Station te staan, een mooie me. Die staat liever achter het net dan ervoor. Hij frommelde vijfentwintig piek in mijn kijk mijn kromme vingers. Na anderhalf jaar half jaar niet mag spelen. occasion.”’ Maar ik krijg ook wel eens klappen, hoor. broekzak. “Lok de andere spelers ook hier kan ik ze nog altijd niet goed bewegen. Als ik Als ik net terug ben van mijn tweede hernia- naartoe.” Ik gaf hem het geeltje terug. “Laat weer opkijk, staat Karin voor me. Is het nu Nu ik weer terug ben, schrikken verdedigers KERKRADE operatie, slaat Barry Hulshoff van Ajax me maar zitten, die regel ik zo ook wel.” alweer middag? van me. De trainer heeft dat ook gezien. Hij ‘Bert Jacobs, mijn trainer bij Roda JC, wil dat met zijn vuist in mijn rug. “Waar doet het Op zaterdagavond, na het voetbal, is De “Je hebt toch niet gesnoept, hè?” zet me in de spits. Met mij als stormram wor- we elke dag een uur lang trainen op voorzet- precies pijn dan?” Na drie keer ben ik het zat. Bokkerijder vaste prik. De vrouwtjes begin- Ze morrelt aan de volle zak aan mijn enkel, den we kampioen. Het jaar erop ook. Tien ten en afronden met het hoofd. Met schilfe- Ik wacht tot de scheids even niet kijkt, loop nen aan één kant van de bar, de mannen aan prepareert twee nieuwe prikken. Daarna zet jaar lang worden we kampioen. Ook met het rige ballen, zwaar van de regen. Ik word er dan achter Barry langs. Ik zoek zijn lever. de andere kant. Advocaat zit dan achter zijn ze drie bruine boterhammen voor me neer. eerste elftal, in het Oosterparkstadion, dat wel eens ziek van; ik heb ook voeten, hoor. Een beetje aan de zijkant. Ik raak hem vol, hij colaatje; Jongbloed moet er altijd cognac in; Met boterhamworst. Erbovenop ligt een gro- van ons is. Heel Groningen praat over ons. Pierre Vermeulen slingert ze voor van links, lazert zo in elkaar. Met een brancard dragen de rest zit gewoon achter een pot bier. Uit te praline. “Omdat je braaf bent geweest.” Gerard van der Lem van rechts. Op vijf me- de luidsprekers schallen Duitse schlagers – “Ga je alweer?” ter van het doel, op de stip, op de rand van en dan maar een beetje deinen met z’n allen. “Ik heb thuis ook nog iets te soigneren, de zestien. Mij maakt het niet uit. Van twin- Om drie uur doet Mia de gordijnen dicht. Dickie.”’ tig meter kop ik ze net zo hard in de kruising Sluitingstijd. Maar wij gaan dan nog een paar ESQUIRE.nl juni 2014 juni 2014 ESQUIRE.nl portret dick nanninga -6- -7- Hier komt een korte fotobij- schrift xxxxxxx xxx xxx xxx xx. ge bal van Krol na de andere komt, dat wel. Hier komt een Ik controleer ze, leg ze af, en loop me weer korte fotobij- schrift xxxxxxx xxx vrij. Een lage bal schiet hard door op Rensen- xxx xxx xx. brink op links. Ik sta al voor het doel, maar uurtjes door. Om vijf uur gaat de telefoon. Doodziek wordt Arie ervan. tussen Robbie en mij staan ook twee Argen- zuipen. De medailles die ons door mensen Hier komt een Jan draait de muziek laag, en iedereen valt korte fotobij- Arie begeleidt me tot bij de FIFA-official. tijnen. Hij is al blij dat hij de bal binnen weet van de Argentijnse bond worden nagebracht, schrift xxxxxxx xxx stil. Bert Jacobs aan de lijn. Of we nog steeds xxx xxx xx. Ik toon die man mijn noppen, steek de sintel- te houden. Hij raakt de paal. Het is verlen- laten we ergens in de bar rondslingeren. in de kroeg zitten. “Mooi, dan kom ik ook.” baan over, laat mijn vingers langs de binnen- ging. De rest is geschiedenis. Neeskens, Schrijvers, Suurbier, we halen Op zondag gaan we weer, en op maandag kant van het elastiek van mijn broekje gaan, door tot ’s morgens vroeg. In het vliegtuig te- ook.