ACPI (Ang. Advanced Configuration and Power Interface, Zaawansowany Interfejs Zarządzania Konfiguracją I Energią) – Otwarty
Total Page:16
File Type:pdf, Size:1020Kb
ACPI (ang. Advanced Configuration and Power Interface, zaawansowany interfejs zarządzania konfiguracją i energią) – otwarty standard opracowany przez firmy Intel, Microsoft i Toshiba, do których później dołączyły HP oraz Phoenix, po raz pierwszy ogłoszony w grudniu 1996. ACPI zwiększa możliwości systemów zarządzania energią oferowane przez wcześniejsze rozwiązanie APM. Umożliwia systemowi operacyjnemu kontrolowanie ilości energii dostarczanej do poszczególnych urządzeń komputera (napędu CD-ROM, twardego dysku oraz urządzeń peryferyjnych) i, podobnie jak APM, umożliwia ich wyłączanie, gdy nie są używane a konieczne jest oszczędzanie energii. ADC - Przetwornik analogowo-cyfrowy A/C (ang. A/D – analog to digital; ADC – analog to digital converter), to układ służący do zamiany sygnału analogowego (ciągłego) na reprezentację cyfrową (sygnał cyfrowy). Dzięki temu możliwe jest przetwarzanie ich w urządzeniach elektronicznych opartych o architekturę zero-jedynkową oraz gromadzenie na dostosowanych do tej architektury nośnikach danych. Proces ten polega na uproszczeniu sygnału analogowego do postaci skwantowanej (dyskretnej), czyli zastąpieniu wartości zmieniających się płynnie do wartości zmieniających się skokowo w odpowiedniej skali (dokładności) odwzorowania. Przetwarzanie A/C tworzą 3 etapy: próbkowanie, kwantyzacja i kodowanie. Działanie przeciwne do wyżej wymienionego wykonuje przetwornik cyfrowo-analogowy C/A. AGP - Accelerated Graphics Port (AGP, czasem nazywany Advanced Graphics Port) – zmodyfikowana magistrala PCI opracowanej przez firmę Intel zaprojektowana do obsługi kart graficznych. Jest to 32- bitowa magistrala PCI zoptymalizowana do szybkiego przesyłania dużych ilości danych pomiędzy pamięcią operacyjną a kartą graficzną. Wyparta przez szybszą magistralę PCI Express. AGP Pro - specjalna wersja gniazda rozszerzeń AGP przeznaczona do profesjonalnych kart graficznych, które zużywają dużo prądu. Gniazdo AGP Pro ma 48 pinów więcej niż standardowe gniazdo AGP. Służą one niemal wyłącznie jako dodatkowe linie zasilania. Każdą kartę pasującą do złącza AGP można także zamontować w gnieździe AGP Pro, należy jednak ją odpowiednio w nim umieścić. Producenci często oznaczają dodatkowe piny złącza AGP Pro żółtą naklejką, aby użytkownik nie zamontował zwykłej karty AGP w tym slocie (co może doprowadzić do jej spalenia). Ang. Accelerated Graphics Port Professional - profesjonalny przyspieszony port grafiki. Por. EISA, ISA, PCI, Vesa Local Bus, PCI Express. AGESA - AMD Generic Encapsulated Software Architecture (AGESA), oprogramowanie BIOS – określane przez AMD, odpowiedzialne za inicjowanie poszczególnych elementów płyty głównej podczas włączana komputera np. inicjalizacji rdzeni procesora, pamięci i kontrolera HyperTransport. AHCI – (Advanced Host Controller Interface) – specyfikacja określająca programowanie kontrolerów Serial ATA, jednak nie definiująca samej implementacji. AHCI opisuje strukturę pamięci systemowej w celu oprogramowania komunikacji i zapewnienia przepływu danych między pamięcią systemową a przyłączonymi urządzeniami magazynującymi dane (takimi jak np. dyski SATA). Specyfikacja ta służy programistom oraz producentom sprzętu komputerowego jako standard przy wykrywaniu, konfigurowaniu oraz programowaniu adapterów SATA/AHCI. AHCI nie obejmuje standardu Serial ATA II, choć także obsługuje zaawansowane możliwości SATA, takie jak hot-plug oraz NCQ. Wiele kontrolerów SATA obsługuje różne tryby pracy, takie jak Parallel ATA, standardowy tryb AHCI lub RAID (zależny od producenta). Aby zapewnić maksymalną elastyczność, Intel zaleca stosowanie tego ostatniego w jego płytach głównych (który także pracuje jako normalny AHCI) zamiast zwykłego trybu AHCI/SATA. Takie zalecenie podyktowane jest częstymi problemami z systemem operacyjnym Microsoft Windows przy przełączaniu trybu pracy AHCI już po zainstalowaniu systemu. API - Interfejs programistyczny aplikacji (ang. Application Programming Interface, API) – sposób, rozumiany jako ściśle określony zestaw reguł i ich opisów, w jaki programy komunikują się między sobą. API definiuje się na poziomie kodu źródłowego dla takich składników oprogramowania jak np. aplikacje, biblioteki czy system operacyjny. Zadaniem API jest dostarczenie odpowiednich specyfikacji podprogramów, struktur danych, klas obiektów i wymaganych protokołów komunikacyjnych. ATA - (ang. Advanced Technology Attachments) – interfejs systemowy w komputerach przeznaczony do komunikacji z dyskami twardymi zaproponowany w 1983 przez firmę Compaq. Używa się także zamiennie skrótu IDE (ang. Integrated Drive Electronics), od 2003 roku (kiedy wprowadzono Serial ATA) standard ten jest określany jako PATA (od "Parallel ATA"). Standard ATA nie jest już rozwijany w kierunku zwiększania szybkości transmisji. Początkowo stosowano oznaczenia ATA-1, ATA-2 itd., obecnie używa się określeń związanych z przepustowością interfejsu (ATA/33, ATA/66, ATA/100, ATA/133). ATAPI - (ang. Advanced Technology Attachment Packet Interface) – interfejs systemowy w komputerach klasy PC przeznaczony do komunikacji z urządzeniami pamięci masowych. ATAPI to de facto rozszerzona wersja standardu ATA, wprowadzająca wiele usprawnień pod kątem obsługi wymiennych mediów. Głównie dotyczyło to napędów CD-ROM/DVD/Blu-ray Disc, napędów taśmowych, czy też dyskietek o dużych rozmiarach – ZIP, SuperDisk. W wyniku wprowadzonych zmian w standardzie ATA, od tamtej pory przyjął on nazwę ATA/ATAPI – jednak większość osób posługuje się jego starą, krótszą nazwą. AT - starszy typ konstrukcji obudowy i płyty głównej komputera, poprzednik ATX. Obudowy AT są przystosowane do płyt głównych, które królowały na rynku przez prawie 20 lat. W AT wszystkie wyprowadzenia portów są łączone kabelkami z wyprowadzeniami na śledziach z tyłu obudowy. Powoduje to plątaninę kabli i kłopoty montażowe. Obecnie nowe komputery (wyposażone w procesory Pentium i nowsze) mają obudowy ATX. 2 ATX - standard konstrukcji obudów i płyt głównych komputerów wprowadzony na rynek przez firmę Intel w 1995 r. Obudowa ATX przeznaczona jest do montażu płyt głównych typu ATX, które mają na stałe wbudowane wyprowadzenia portów (m.in. port USB). Zmieniona została także konstrukcja zasilacza, którego wiatrak chłodzi teraz procesor znajdujący się na płycie głównej. Wprowadzono tak zwany mechanizm uśpienia, w którym komputer pobiera mniej prądu. Wybudzenie peceta jest możliwe za pomocą myszy, klawiatury, a także urządzeń podłączonych do komputera, takich jak modem czy dysk twardy. Zdarzają się płyty główne i obudowy ATX, których producenci, w ramach oszczędności, nie wyposażyli w mechanizmy usypiania. AVIVO - technologia opracowana przez firmę ATi, wspomagająca sprzętowo odtwarzanie wideo. Karta graficzna obsługująca AVIVO przejmuje od procesora głównego część zadań związanych z dekodowaniem filmów (na przykład DVD czy DivX). Zamiast przez programowe kodeki, filmy są rozkompresowywane przez procesor karty. Dodatkowo AVIVO nakłada filtry likwidujące zniekształcenia obrazu i poprawiające kolory. Dzięki temu odtwarzanie jest bardziej płynne a obraz ma lepszą jakość. Technologia AVIVO jest szczególnie przydatna przy wyświetlaniu filmów HD, które zawierają duże ilości materiału graficznego i wymagają do wyświetlenia sporych zasobów peceta. Por. PureVideo. ASCII - każdy komputer może operować tylko na wartościach binarnych, czyli zerach i jedynkach. Musi więc istnieć jakiś sposób, by komputer mógł zapamiętać znaki (np. litery alfabetu). Do tego celu służy właśnie ASCII - tablica znaków, która opisuje przyporządkowanie poszczególnych znaków odpowiadającym im wartościom liczbowym. Dzięki ASCII komputer wie, że np. liczbie 65 (a konkretnie liczbie 01000001 w zapisie binarnym) odpowiada litera A. Istnieją dwa rodzaje kodów ASCII: 7-bitowy, który opisuje tylko 128 znaków oraz 8-bitowy, zawierający 256 znaków (zwany także rozszerzonym ASCII lub ANSI). Dzięki 8-bitowemu ASCII można w tablicy znaków umieścić dodatkowe znaki graficzne, a także znaki diakrytyczne - na przykład polskie. ASCII ze względu na ograniczenie 256 znaków jest powoli wypierany przez inny system kodowania znaków o nazwie Unicode. Należy pamiętać, że system kodowania znaków jest zależny od systemu operacyjnego - np. Windows 9x wspiera ASCII, ale już Windows NT obsługuje standard Unicode. Ang. American Standard Code for Information Interchange - standardowy amerykański kod wymiany informacji. BAJT - jednostka danych składająca się z ośmiu bitów. Jeden bajt pomieścić może niewielką porcję informacji - zazwyczaj pojedynczy znak, np. literę lub cyfrę. Rozmiary pamięci RAM, dysków twardych czy plików podawane są w jego wielokrotnościach. Kilobajt (kB) to jednak nie 1000 bajtów, lecz dokładnie 1024 bajty - wynika to z faktu, że komputery nie liczą w systemie dziesiętnym, ale binarnym. Najbardziej zbliżoną do 1000 potęgą dwójki jest 210, czyli 1024. Potocznie milion bajtów (dokładnie 220, czyli 1 048 576 bajtów) to megabajt (MB). Gigabajt (GB) to mniej więcej miliard bajtów (dokładnie 230 = 1 073 741 824 bajtów). Terabajt to w przybliżeniu bilion bajtów (240 czyli 1 099 511 627 776 bajtów), eksabajt zaś - trylion bajtów (250, czyli 1 125 899 906 842 624 bajtów). Słowo bajt to spolszczenie angielskiego wyrazu byte. Angielski termin jest akronimem, który powstał ze skrócenia wyrażenia binary term - wyraz binarny. BIT - najmniejsza jednostka informacji, jaka może być przetwarzana przez komputer. Bit przekazuje jedną z dwóch wiadomości: prąd płynie bądź prąd nie płynie. Zjawiskom tym przyporządkowane są odpowiednio liczby 1 i 0. Za pomocą dwóch bitów można przekazać