------Uit en Thuis - RW en FC Briefwisseling over voetbal en het leven

François Colin en Raf Willems corresponderen op zaterdag en zondag in ‘Uit & Thuis’: met een aparte briefwisseling over ‘voetbal en het leven’ laten FC en RW gedurende het hele weekend hun licht schijnen op de Belgische competitie en veel meer. Ze veroorloven zich daarbij uitstapjes naar dingen die hen raken. Ze baseerden zich voor dit format op de gelijknamige bestseller van het Scandinavische duo Karl Ove Knausgard en Frederik Ekelund: Uit & Thuis, over voetbal, vriendschap en andere zaken van levensbelang. Door Raf Willems –------

Nijlen, 17 april 2017 www.dewitteduivel.com lezen waarin we onlangs een pleidooi hielden voor een oeuvreprijs voor Andrès, ‘de compleetste Beste François, voetballer aller tijden’? Eden-Andrès. Het doet me een beetje mijmeren als liefhebber van het Barçaspel. Onlangs 23 uur, organiseerde een krant een online- opiniepeiling: moet Hazard naar Real Madrid? Zou hij echt passen bij de 1 patsers van Bernabeu? Of hoort hij eerder thuis in de kunstgalerij van Camp Pasen. De verrijzenis. Het lichaam en Nou, waar hij eerst zichzelf zou kunnen lijden van Christus. Het lichaam en lijden vervolmaken door de ‘oude Iniesta’ te van Kompany. Zou Vincent echt uit ‘de bestuderen om er nadien de driehoekjes voetbaldoden’ zijn opgestaan, met zijn in ere te helpen herstellen. Wat in zekere doelpunt tegen Southampton? Ik mag het zin ook een verrijzenis zou betekenen van harte hopen voor hem, ook al van de aloude Barçaschoonheid, die schreef ik eerder op vandaag dreigt te vergaan. www.dewitteduivel.com: ‘Stop ermee Vincent, het is mooi geweest’. Ik blijf erbij dat het eeuwige lijden voor dat lichaam 2 niet langer in verhouding staat tegenover de kwaliteit van het leven. The game is about the glory. It’s about vertelde deze week in een zeldzaam doing things in style. interview dat hij gelooft in de kansen van Ik gun Tottenham Hotspur de Engelse België om wereldkampioen te worden in landstitel. Sensationeel spel! Het zou de 2018, mét Kompany in het elftal. Welaan eerste zijn sinds 1961, ook dat is dus een dan, doe-het-Vincent, make it happen. vorm van verrijzenis. Ik schreef je vorige Hazard voegde er overigens aan toe dat week al over mijn sympathie voor de hij oordeelde dat Iniesta wèl vijftien voetballer – en de mens – Moussa Gouden Ballen waard was. Wat denk je Dembélé, een zelfverklaarde François? Zou Eden vredelievende moslim. En ook de denkbeelden van coach Mauricio omzette in daden: push-and-run, Pochettino – die de stiel en de stijl leerde zodoende. Het bracht een reformatie bij Marcelo Bielsa, op zijn beurt een teweeg, een botsing van stijlen. Push- interpretator van de strekking Cruijff- and-run, het vloekt met kick-and-rush. Menotti – spreken me erg aan. Alleszins Geen lange halen, noch de blinde meer dan die van Antonio Conte van stormloop. Push-and-run is de methodiek Chelsea. Via Pochettino-Dembélé van de één-twee. Snel de bal over de benaderen Spurs anno 2017 de identiteit grond rondspelen en voorbij de tackle van het huis. In jouw boeiende interview spurten om hem opnieuw in het bezit te met – het filosofische brein krijgen. Die push-and-run zit sinds de achter Manchester United en The jaren vijftig van de twintigste eeuw in de Theatre of Dreams – komt mooi naar genen van de Spurs: The Tottenham Way voor hoe Tottenham zich op het einde of Football. Blanchflower-Nicholson van de jaren vijftig ook spiegelde aan het genereerden succes voor White Hart grensverleggende spel van The Busby Lane: de eerste double van de twintigste Babes. En er toch een eigen interpretatie eeuw in 1961, Charity Shield 1961, halve aan gaf. Enkele jaren geleden bezocht ik finale Europacup Landskampioenen de club. Ik liep The Bill Nicholson Way, 1962, FA Cup 1962, Charity Shield 1962, de weg naar de hoofdingang van White Europacup der Bekerwinnaars 1963. Hart Lane, het stadion van Tottenham Those glory glory days. Een garantie Hotspur. Eens binnen kijkt het voor goals bovendien met drie keer een goedlachse bustehoofd van Bill honderdklapper. Het werd een begrip tot Nicholson (1919-2004, coach van 1958 in een boek, documentaire en film toe. tot 1974) je aan. Hij is daar in het goede The game is about the glory, it’s about gezelschap van doing things in style. Ik gun het duo (1926-1993, speler van 1954 tot 1964) Moussa-Mauricio de faam van Danny en verkozen tot Player of the Century. De Bill. Noord-Ier was zijn creatieve genius, de man die het push-and-run een esthetisch kleedje gaf. Naast een geschilderd 3 muurportret van Blanchflower, die op 67- jarige leeftijd aan de ziekte van Alzheimer And now for something completely overleed, hangt een tekst van hem: ‘The different! Al geldt ook hier de symboliek game is about the glory. It’s about doing van de verrijzenis. Want op paaszondag things in style and with a flourish, about van het jaar 2017 vierde Yellow Blue going out and beating the other lot, not Eskabee uit Beveren het kampioenschap waiting for them to die of boredom.’ Die in…derde provinciale Oost-Vlaanderen. tekst vat de identiteit samen van hoe het YB Eskabee is de enige club in België spel volgens Tottenham Hotspur dient te die wordt geleid volgens de worden gespeeld. basisdemocratische principes van The game is about the glory, François, Supporters Direct. De geelblauwen it’s about doing things in style. Een ontstonden in het seizoen 2010-2011 voetballer die deze zinsnede kan nadat SK Beveren het – financiële – bedenken is rijp voor een literair portret. loodje legde en werd opgeslorpt door Dat begreep ook auteur Danny Bowler. Red Star Waasland. Yellow Blue Die gaf het levensverhaal de passende Eskabee ontpopte zich als een frisse titel mee: Danny Blanchflower. The stem in het Belgische voetballandschap. Biography of a Visionary. Een visionaire Ik kom er graag en mocht er al eens voetballer, dat zeker, én de man die de vrolijke voordracht houden over de visie van Bill Nicholson op het veld heldendaden van Jean-Marie Pfaff en Wilfried Van Moer. Yellow Blue buigt zich Erdogan’? In dat geval zou dit een immers ook met veel journalistieke kunde ‘verrijzenis van de Turkse rechtsstaat’ en historische feeling over het erfgoed betekenen. Mij lijkt het wishful thinking. van het SK Beveren. Dat mondde uit in Wist je overigens dat Hakan Sükür vier twee prachtige naslagwerken over ’80 jaar gevangenisstraf boven het hoofd jaar KSKB’. Wat meer is: Yéébéé hangt? De beste voetballer en ‘eeuwige Eskabéé is een echte zogenaamde topschutter’ uit de geschiedenis van ‘communityclub’: bijna vierhonderd leden, Turkije – leidde zijn land naar de derde talrijke partnerships met plaatselijke plaats op het WK 2002 en zijn club middenstanders en steun aan Galatasaray naar de winst in de Uefacup verschillende goede doelen. Het is er van 2000 – is gevlucht naar de Verenigde steeds gezellig toeven daar op het kleine Staten en wordt beschuldigd van veldje achter de Freethiel, en dus sympathie voor de verboden beweging gisteren meer dan ooit. YBE is een van Gülen, de aartsvijand van Erdogan. prettige voetbalverschijning en een Wist je overigens, bis, dat de fans van voorbeeld voor andere clubs, François. Besiktas, Galatasaray en Fenerbahce de Hoe kijk jij, vanuit je decennialange krachten bundelden in een ervaring in de wondere wereld van de gemeenschappelijk verzet tegen voetballerij, naar het zogenaamde Erdogan? Ze pleiten voor een ‘fanownership’, of op zijn minst: naar democratische politieke orde mét vrijheid supportersparticipatie? van meningsuiting. En zo eindigen we toch nog met een positieve noot tijdens dagen van mooie symboliek maar in een 4 week van gewelddadige ellende.

En in een korte notitie ga ik nog even in Maar ik herhaal tijdens deze paasperiode op je verontwaardiging over de ‘toestand toch vooral deze kreet: olé olé voor in Turkije’. Ik deel die. Mijn steun gaat ten Eskabee! volle uit naar het ‘neekamp’. Iedereen weet wat er gaande is onder Erdogan: Van harte, vervolging van progressieve politici en mensenrechtenactivisten, van christenen, Raf vrijzinnigen, ‘andersgelovigen’ en ‘foute moslims’. Duizenden families werden gebroodroofd, tienduizenden onschuldige burgers zitten in de gevangenis zonder vorm van proces. Erdogan kiest voor de ‘doodstraf’ om zijn semi-dictatuur te verstevigen en toch krijgt hij de meerderheid van de kiezers aan zijn kant: een akelige combinatie van ‘islamisme’ met ‘fascisme’, als je het mij vraagt, gedragen door hysterische vrouwen met hoofddoek. Of moeten we meestappen in het optimisme van Can Dündar? De in Duitsland verblijvende voormalige hoofdredacteur-in- ballingschap van oppositiekrant Cumhuriyet gelooft dat de uitslag ‘het begin van het einde betekent van