Notes Du Mont Royal ←
Total Page:16
File Type:pdf, Size:1020Kb
Notes du mont Royal www.notesdumontroyal.com 쐰 Cette œuvre est hébergée sur « No- tes du mont Royal » dans le cadre d’un exposé gratuit sur la littérature. SOURCE DES IMAGES Google Livres A i L,- A l FRAGMENTA HISTORICORUM GRÆCORUM 9803884 PARISIIS. - EXCUDBBANT FIRIIN mm mima, vu une», 56. BIBLIOTHECAW RE G1 A MONACF. N818. F B A G MEN T A HISTÛBICÛBÜM GRÆCOR UM ’HECATÆI ANTIOCHI CLITODEMI CHARONIS ’PHILISTI PHANODEMI XANTHI 1 TIMÆI ANDROTIONIS ’HELLANICI r EPHORI DEMONIS PHERECYDIS ’THEOPOMPI PHILOCHORI ACUSILAI PHYLARCHI g ISTRI APOLLODORI BIBLI OTHECA CUM FRAGMENTIS. AUXERUNT, nous ET PROLEGOMENIS ILLUSTRARUNT. INDICE PLUISSIMO INSTRUXERUNT CAR. ET THEOD. MULLERI. ACCEDUNT MARMORA PARIUM ET ROSETTANUM, noc cul mm, ILLuD GUI G. W consternas. n ï "i, " . v ’ P l ï v l t i r- l -.r;. il, i- . khimm. I? . urne.,n . n1 ; Yv PARISIIS, EDlTORE AMBROSIO FIBMIN DIDOT, INSTITUT! REG" FRANCIÆ TYPOGBAPHO. M DCCC 8L1. 37;er th l a"; MOMCE NSIS. sa V E - z PRÆFATIO. Sortis nescio qua iniquitate accidit, ut, si exceperis quæ Herc- dotus, Thucydides, Xenophon commentariis suis tradiderunt, uberior antiquioris Græcorum historiæ expositio omnis fere nobis haurienda sit ex serioris demum ælatis scriptoribus. Qui quoniam ex aliorum libris sua hauserunt lantum non omnia auctoritas corum in plerisque pendet ex diligenlia, quam ad fontes conquirendos attulerunt, et ex eorum quo’s duces sequeren-, tm- delectu. Jam vero quamvis diligentia plurimorum animique sinoera voluntas laudandæ sint, atque nefas habeam temerarie velle insolenterque meritis corum detrahere; fatendum tamen est ipsius ætatis horum scriptorum indolem, cujus vim subterfugere non poterant, tantum abesse, ut alliores verioresque de une scri- bendæ. histo riæ notiones iis suggesserit , ut in perniciosa sæpenumero cos abduxerit consilia. Quod quia in auctorum, quibus suam illi fidem adjungerent, delectum et usum magnam vim exercere debuit , Inox intellexerunt viri docti non passe nos in Diodori et Plutarchi, ut bos nominem , auctoritate acquiescere, neque quidquam magis faciendum esse existimarunt, quam fon- tium illorum accuratam habere nolitiam , fragmenta eorum colli- gera, inter se contendere, accuratissime examinare. [taque natrum quoddam studiorum genus emersit, quod etsi multis impeditum difiicultatibus tædiique plenum , tamen fauta ardentius nostri ævi Mm man. a hommesn PR eruditi ÆFATIO. amplexi sunt, quanta majorem ex eo in pemtm- rem historiæ cognitionem redundare viderunt utililatem. Quo denique successu in bis elaboraverint, quantam doctrinæ erudi- tionisque copiam, quantum ingenii acumen et sagacitatem adhi- buerint, non est profecta, cur hic memoremus. Alio nos conver- tamus. Etenim postquam viri docti disjecta membra nobiliarum scriptorium collegerant , et, quum vitam iis restituere non passent, umbram certe uninscujusque ac imaginem quandam delineaverant, Firminus Didot, quæ est ejus viri celeberrimi eximia in bis rebus prudentia, nihil jam antiquius habendum esse censuit, quam amnes illas fragmentarum collectiones in unum corpus unius vo- luminis spatia circumscriptum cangerere et ex ordine dispanere. Quod institutum tum aliis se nominibus commendare vidit, tum propterea historiæ studiosis gratissimum fore , quad multorum scriptorum testimonia hac ratione sub unum acularum conspectum venire interque se comparari passent, atque ipsius artis histaricæ apud Græcas viva quasi præberetur imago, ita ut a nativa lago- graphorum simplicitate ascenderes ad historiam omnibus dictianis luminibus collustratam, deinde ab rhetorica hac et pragmatica Ephari et Theapompi rerum expasitiane paullatim descenderes ad jejuniorem illum Atticarum rerum scriptorum sermanem do- ctamque qua excellunt perscrutatianem manumentorum. Jam quum fragmenta ordinandi, recagnoscendi, vertendi nego- tium Firminus Didot mihi demandaverit, meum est dicere, qua- mado in eo sim versatus- Auctores , quorum reliquiæ hac volumine comprehenduntur, hi sunt : Hecatæus, Charon, Xanthus, Hellanicus, Pherecydes, Acu- silaus. Bis, qui primam collectionis partem efficiunt, tanquam sup- plementum subjunximus Bibliothecam Apollodori. Reliquarum hujus auctoris aperum fragmenta a consilia nastro aliena quidem fuerunt , sed ne imperfectam rem reliquisse videremur, ea in calce libri appanenda curavimus. Logographos excipiunt scriptores re- rum Sicularum, Antiochus, Philistus, Timæus. Deinde sequuntur Ephorus et Theapompus et Phylarchus. Agmen denique claudunt Atthidum auctores : Clitodemus , Phanademus , Androtio, Demo, Philochorus, lster. Eorum quas postrema loco nominavi, necnan Phylarchi fragmenta quum quominus ipse retractarem temporum angustiis excluderer, frater meus Theadorus disponendi ea et re- cognoscendi negalium benigne valuit in se recipere. Ordine auctarum ita constituto,PBÆFATIO. singulorum fragmenta, quibusin nova non pauca a nabis addita sunt, ubique ita ordinare stu- duimus, ut , quantum ejus fieri poterat, integri operis dispasitio adumbraretur; quad quum primarium fragmentarum editoris af- ficium sit, ac revera picrique magnam huic rei operam navaverint, a nonnullis tamen ea aut plane neglecta est, aut minus feliciter iis successit. Ut deinde contextus verborum ad veram uniuscujusque auctoris scripturam quam proxime accederet, consuluimus et opti- mas veterum scriptarum editianes, et, ubi licuit, libros manu- scriptos. Quæ denique a viris doctis aliud agenlibus oblata acca- sione in nastris fragmentis emendata innotuerunt, diligenter ena- tavimus. Qua ex parte si nannulla, vel etiam multa, nos fugerunt, id lector benevolus non tam negligentiæ nostræ imputaverît quam penuriæ supelleclilis literariæ. Uberior annatatio omnem lectionis varietatem enumerans atque verba et res usquequaque illustrans ab editionis hujus consilia prorsus abhorret. Nam præterquam quad cavendum erat , ne moles libri in immensum accresceret, quæ ad verborum intelligentiam a lectaribus, quibus græcus sermo minus est familiaris, desiderari passint, versio suppeditat latina, quam propterea sæpenumero liberiorem dedimus, non tam id agentes ut verbum redderemus verbo, quam ut sententiam auctoris aperiremus. Itaque nonnisi ubi majoribus difficultatibus res impediuntur, notæ, eæque quam brevissimæ, subjiciendæ erant. Id quad fecimus made nostris verbis , mado appasitis cum nominis signa priorum interpretum animadversionibus. Quam rationem in salis Hecatœi fragmentis reliquimus, ubi quæ in notis leguntur omnia sunt Clausenii. Quare non erat cur auctoris nomen adpingeremus. De iis enim fragmentis, quæ Clausenius Porphyrii lestimanio fisus vel conjeb cturis’et speciosis argumentationibus Hecatæa sua vindicavit , quum a viri docti judicio nabis recedendum esset, neque vero tribus verbis res profligari passet, editoris argumenta ipsîssimis ejus verbis adscripsimus nastram sententiam separatim exposituri. In panois illis Charonis et Xanthi reliquiis plerumque secuti sumus Creuzerum. In Hellanico, Pherecyde, Acusilao, relicto quem Sturzius adaptavit ordine, navam dare fragminum dispositionem tentavimus. Qua in re, quad ad Pherecydem, non minimum adjuti sumus dissertatione Augusti Matthiæ Analectis Literariis Friderici Augusti Wolfii (tain. I, 5 Il, p. 321-331) inserta atque ex parte a a. a. Sturzio1V inPBÆFATIO. præfatione ad alteram Pherecydis editianem repetita. Ad constituendum textum Apallodori primi adhibuimus codicem Parisinum 2722 , qui forma: quadratæ, seculique, ut videtur, de- cimi quarti, præter carmina non nulla Theocriti atque epigrammata nullius pretii, Apollodori cantine! fragmentum quindecim folia- rum, quæ vero temporum injuria multis lacis mutilata, quorumque ordo susque deque perturbatus est. Ad priscam normam revocata ita se excipiuntPrima folie duo integri codicis perierunt.: I Cod. fol. 3 et I. :1, a, 7.--I, 6, 3, 114an 83 flint-162Mo 6m.) Exciderunt duo folia. Cod. fol. 5 et 6 : I, 9, x, 2.-I, 9, 17, 2. ô’ÂOaiuÇ- CUVWVÉCH’GI.) Excidit unum folium. God. fol. 7 et 8 : I, 9, 23, 7.-11, l, 5, to. (xarihuçsv-*Hçuwlvnç.) Excidit unum folium. Cod. fol. to et 14 : Il, 4, a, 6.-II,5, t, 7. (sixain dôüa-Üçrrov indium Cod. fol. 9 et u :11,Excidit 5, 8, 1.-11, 6, 3, 3.(10589çnàc-unum tokmpnâvuç.) folium. V Excidit unum folium. Cod. fol. 1 : Il, 7, 6, 7.-II, 8, a, 9, (il-[palle (par - ’Aplflænpoç.) i Exciderunt quattuor folia. Cod. fol. 2 : Il], 6, 5, x.-II[, 7, 6, t. (Tuôéa - fi»: ’Ahpafœvoç.) Excidit unum folium. (lad. fol. l 5, 13, 1 a : Il! , 10, 2, 3.-III, 16, 4, 2. (a; ph kari; -- ’Akçwiôola; 1111i.) Reliqua interciderunt. Memoratur quidem hic liber ab Heynio (Piœfat. ad Apollod., p. XLIX), qui autem lectionis varietatem ex eo non habuit. Verum quamvis sil inter eas, qui hucusque collati sont, optimæ sane notæ, in majoribus tamen corruptelis, lacunis et interpalationibus in reliquorum depravationem conspirat. Quod hæc attinet, omnis salulis spes pasita est in codicibus Italicis, si quidem verum est quad Hermannus (Prœfat. ad Hymn. Hom., p. XLV) accepit : c Apollodari libros in iis ita scripta: inveniri, ut si cum editioni- bus isti codices comparentur, scriptorem hune vix sui similem ha- bituri simus. n Ceterum multa fragmentum nostrum cantinet, qui- bus loci librariorum mendis inquinati purgari passint , aliaque, quibus confirmenlur virorum doctarum emendaliones. Sed ut ipse lector judicet, potiorem lectionis varietatem , omissis levioribus, apponamus : PnÆFATIO. LINER l. 9H10 MANA. colin nus. 1722. W MW signalas in textura recepimus.) sic and. 1mminima abesl. Inn-Io manu. mon ruts. 2722. 3a 19mm un: ulôv "Apénopo: un; l. 111mm: un! ’llçai- WV ficela-cou a. Eupiav "fait Saphir unh) mon 5. maniai: sic and. magma." sic cod.