Notes Du Mont Royal ←
Total Page:16
File Type:pdf, Size:1020Kb
Notes du mont Royal www.notesdumontroyal.com 쐰 Cette œuvre est hébergée sur « No- tes du mont Royal » dans le cadre d’un exposé gratuit sur la littérature. SOURCE DES IMAGES Google Livres a on .n nun- ’a . ltll H E R o nui-I. a ou.u aon SIVE HISTORIARUM LIBRI 1X. AD VETERUM CODICUM FIDEM DENUO RECENSUIT, CONTINUA INTERPRETA TIONE LATINA, ADNOTATIONIBUS WESSELINGII ET VALCKENARII ALIORUMQUE ET SUIS . ILLUSTRAVIT J OHAN NES SCHWEIGHÆUSER, [H ACAD. ARGENT. ET SEM. PROT. LITEBAB. GREC. PROF. ACADEIIB REG. INSCRIPT. ET EUH. LITEm- ADECB. à ACCEDUNT GÉOGRAPHIE ET URANOLOGIÆ HERODOTEÆ SPECIMXNA A G. G. BREDOW; -T. C. BIEIGEB COHMENTATIO DE DIFFICILIORIBUS QUIBUS- DAN ASIÆ HEBODOTEÆ ;-AS!Æ EERODO’IEÆ DIFFICILIOBAI, AUCTORE C. G. H. FRôMMICBEN ;--I. F. HENKICKE COM- MENTATIO DE GEOGIAPBIA AFRICÆ HEBODOTEA : ITEMQUE SUMMAEIA, BCHOLIA, VAEIÆQUE LECTIDNES E CODICE PALATINO ;-CAN0N CHRONOLOGICUB LARCHEBIANUS, AUCTUS ET EHENDATUS ;-C0LLATIO EDITIONUH SCHWEIGHÆUSERI, 3312!] ET SCHÆFEBI, Ac WESSELINGII: NEC NON M. ÆMILII PORTI DICTIONARIUM IONICUM GÇÆCO-LATINUM, TRACTATUS QUOSDAMCUM COMPLECTENTE APPENDICE DE DIALECTO IONICA, s NEMPB, MICHAELIS mmAIIl, amour man, GEAmTICl. BIDINBIS, GRAMHATICI KIIBHANNIANI, GIAMMATICI AUGUSTANI. TOMUS QUINTUS. LONDINI Excvm’r r. DAVISON; VENEUNT APUD RICARDUM PRIESTLEY. 1824. nnnëàbææâæaa HISTORIARUM ’ ’ LIBER PRIMUS. CLIC. Hanonorus Halicàmasseus, que quum eæteris de rebus, tum de (aussi: bellorum Græcos inter Barbarosque gestorum, perquirendo cognovit, en bis libris cousignata in publicum edit; ne, quæ ah hominibus gesta sunt, progressu temporis oblivione deleantur, neve præclara mirabiliaque facta, quæ vel a Græcis edita sunt vel a Bar- baris, sua lande fraudentur. l. Jam Persarum quidam literatos si andins, inimicitiarum primi auctores Phœnices fuere. H08 enim, niant, postquam a mari quod Rubrum vocatur ad hoc nostrum mare advenissent, haucque re- gimem’ quam etiam nunc incolunt, cœpissent habitue, continuo navigationibus longinquis dedisse operam, et transvehendis merci- bus Ægyptiis Assyriisque quum alias Græciæ partes, tum veto et Argos adiisse. Argos enim illis temporibus inter alia ejus’ regionis oppida, quæ Græcia nunc nominatur, rebus omnibus eminebat. Ail Argos igitur hoc postquam adpulissent Phœnices, ibique merces suas venum exposuiSsent, quinto sut sexto ab adventu die, divan- ditis fera rebus omnibus, mulieres ad mare venisse, quum alias mul- tas, tum vero et regis filiam ; quam quidem eodem nomine Persæ ad- pellant atque Græci, Io Inachi. Quæ dum ad puppim navis stantes mercarentur merces quæ illarum maxime animas advertissentj Phœnices interim mutuo sese cohortatos impetum in illas fecisse: et majorem quidam mulierum numerum profugisse, Io veto cum aliispfuisse raptam: quibus in navem inpositis, soluta navi Phœnices Ægyptum versus velu fecisse. 2. Hac quidam ratione in Ægyptum pervenisse Io aiunt Per- sæ, secus atque Græci, idque primum fuisse injuriarum initium. Deinde vero Græcos nonnullos, quorum nomina non possunt me- morare, (fueriut hi autem Cretenses,) Tyrum Phœniciæ niant ad- pulisse, filiamque regis rapuisse Europam ; se sic quidem par pari fuisse ab his repensum. Post hæc autem Græcos secundæ injurie fuisse auctores: etenim longa navi Æam, Colchidis oppidum, ad Phasin profectos, perfectis cæteris rebus quarum causse advenir n ’I 625925 on a.a 2 . ..,Ï E15?! ônbi’r .Hjsron. I. sent, rdpbi’ss’e’iniïê îegi’sîfil’ ’ -’M’e°dêam; quumque ad pœnaa raptul hujus repetendas et ad reposcendam filiaux caduceatorem in Gree- ciam misisset Cblchus, respondisse Græcos, ,quemadmodum illi de rapin Argilvœ’ Ius sibi non. dedissent pintas, sic ne se guide»: illi: daturas.3. Tum deinde, proxima Î , Vætate, I Alexandrum j Priami filium, quum ista audivisset, cupidinem incessisse uxoris sibi e Græcia pet rapinam comparandæ; existimantemlutique se non daturum-pœnas, quoniam nec illi dédissent. Ita quum is rapuisset Helenam, visum esse Græ- cis primum misais nunciis Helenam repetere et pœnas de raptu po- scere z illos vero hiscè, postulats. sua exponentibus, raptum expro- brasse Medeæ, ut qui, quum ipsi nec pœnas dcdisscnt, nec illamrcpo- scentilms reddidissent, vellent ab aliis pumas sibi dari. 4. Hucusque igitur mutuis solum rapinis esse actum: ab .illo vero tempore Græcos’ utique graviorum injuriarum. exstitisse auctoresi bos enim prius’Asiæ cœpisse bellum inferre, quam Persaé intulissent Europæ. Et mulieres quidem rapere, videri sibi ajunt iniquorum esse thomînum; raptarum veto ultionem tanto studio persequi, amen: tium; contra, nullam raptarum curam habere, prudentium z. quippe manifestum esse, nisi- ipsæ voluissent, non ifuturum fuisse ut rape- rentur. Itaque se quidem, Asiam incolentes, aiunt Persœ, raptarum mulierum’nullam habuisse rationem; Græcos autem mulieris La; conicæ caussa ingenteni contraxisse classem, et mox in Asiam pro- fectos Priami ’regnum encrtissei ab eo tempore se constanter Grœciæ populos sibi esse inimicos existimassei. Nain Asiam, et barbaras gentes eam incolentes, ad se pertinere autumant Persæ; Europam veto et Græcos nihil secum commune habere. I - 5. Hunc in modum Persæ quidem gestes res esse memorant, et ab Ilii excidio repetunt inimicitiarum suarum adyersus Græcos ini- tium. De Io vero cum Persis non consentiunt Phœnices rem isto inodo esse gestam. Negant enim se raptu usos illam in ’Ægyptum abduxisse : sed Argis eam cum nauclero aiunt concubuisse, et quum se gravidam sensisset, veritam parentum iram, sic volentem ipsam cum Phœnicibus enavigasse, ne comperta foret. Hæc sunt igitur, que partim a’Persis, partiaire Phœnicibus memoranturÇ Ego veto, timing tali modo hœc geais sint, au alio, non adgredior disceptare: sed, quem ipse noyi primum. fuisse injuriarum Grœcis inlatarum ancro- Irem, hunc ubi indicavero, tune ad relique. exponenda’progrediar’, perinde et parvarum civitatum et magnarum res persecuturus. Ete- nim quæ olim fuerantimagnæ, earum plurimæ parvæ factæ sunt: et quœ nostra memoria magnæ fuere, eædem prius exiguæ fuerantÇ huque, bene gnarus humanam felicitatem nequaquam in eodem fa- .stigio manere, perinde utrarumque faciam mentionem. 6. Caœsus, genere Lydus, Alyattis filins; rex fait popùlorum in- C1410. ’ ’ 3 ne Halyn fluvium incolentium ; quad flumen, a meridie Syros inter ettPaphlagonas interfluens, ad septentrionem in Euxinum qui voca- tur Pontum se exonerat. l Hic ,Crœsus e barbaris, quos novimus, primas alias Græcorum imperio’suo subjecit et ad tributum penden- dum adegit, alios sibi socius et arnicas adjunxit. Subegit louas et Æoles et Dorienses Asiam incolentes ; arnicas autem sibi concilia- .vit Lacedæmanîos. Ante Crœsi veto imperium Græci omnes liberi fuerunt: nam Cimmeriorum expeditia adversus Ioniam, ante Crœsi ætatem suscepta, non oppidorum fuerat redactio in potestatem, sed rapina ex incursione. - 7.’ Cæterum regnum illud, quum Heraclidarum antea fuisset, ad Crœsi gantas, qui Mermnadæ nominabantur, tali modo pervenerat. CANDAULES, quem Græci Myrsilum vacant, Sardium fuit rex, ab Aloæa ariundus, Herculis filia. Nam Agi-on, Nini filius, Beli nepos, Alcæi pranepos, primus ex Heraclidis rex fuerat Sardium; Cano daules vero, Myrsi filins, postremus. Qui vera ante Agronem eadem regioneregnnverant, a Lydo Atyis filiô erant oriundi, a quo. universus populus Lydorum nomen invenit, quum prius Mæones fuisSent nominati. Ab bis prisois regibus rcommissum sibi regnum ex oraculi edicto obtinuerunt Hernclidæ, lardani ancilla et Hercule prognati; rognantes, par duas et viginti virarum generationes, aunas quinque et quingentos, continua serie filins patri succedens asque ad Candaûlem Myrsi filium. I . f8. Hic igitur CANDAULES uxoris suas amore tenebatur, eamque deperiens arbitrabatur esse sibi uxorem mulierum omnium formosis- simam. Quod quum ei esset persuasum, apud Gygen Dascyli filium, unum e corporis custodibus,’ quem maxime acceptum habebat, ut de rebus etiam gravissimis cum eo communicaret,.formæ laudem uxoris supra modum extulit. Nec multo post (erat enim in fada ut infor- tunatus esset Candaules) his verbis Gygen est adlocutus: N Gyge, videristu mihi de forma uxoris meæ verba facienti fidem non adhi- bere; auribus enim minus fidere amant homines quam coulis: fac igitur ut nudam illam spectes.” At ilIe, vehementer exclamans, b Domine,” inquit, tt quemnam sermanem haudquaquam sanum pra- fers, jubens me beram meam nudam spectare! Mulier enim tuni- cam exuens, simul etiam verecundiam exuit. Jam olim vero ho- nestatis præcepta inventa sont ab hominibus, a quibus discere apor- tet: quorum unum est, Sua quemque debere inspicere. Ego vero persuasum habeo esse illam mulierum omnium pulcerrimam; teque ora, ne postules illicite.” . - 9. His usus verbis repugnavit Gyges, veritus ne quid sibi ex en tel mali accideret. Cui tex vicissim, é Confide,”inquit, "Gyge; neque ont me time. quasi te tentaturus utar hoc sermone, aut uxorem mearn, ne quid tibi ex illa detrimenti creetur.- Omnino enim cas l- HERODOTI» HISTOR. I. intimes equîdem inibo, ut illa ne intellectura rît quidem, esse se a te conspectam. Te enim post apettam jeunet! cubiculi, in que en» bamus, collocabo. Postquam ego ero ingreslua, allait et uxar menin oubiculum : posita est autem prape iatroimm sella, in qua illa vestes suas, aliam postaliam eXuens, deponet: ibi tune licuerit tibi maltai ouin ont) eam spectare. Deinde, quum enlia in iectum transcenda et tu a tergo ejus eris, reliquum est ut tu cures ne illa te cantpic’iat foras exeuntem.” 10. ïgitur Gyges, quum figera non posset, paratus fait: quem Candaules, postquam cubandi tempus visum est adresse, in cubicuiun introduxit; pauloqne post uxor etiam adfuit.