THE WOLFPACK GRATIS Auteur: Rik Van Puymbroeck Aantal pagina's: 228 pagina's Verschijningsdatum: 2018-11-06 Uitgever: Uitgeverij Kannibaal EAN: 9789492677556 Taal: nl Link: Download hier The Wolfpack Zoals Matteo Trentin, toen hij de te ambitieuze Italiaan wees op het feit dat hij in de Ronde van Vlaanderen van moest passen toen Philippe Gilbert op de Oude Kwaremont zijn fameuze raid inzette. Lefevere gaat dan wel prat op het 'Samen Winnen'-motto, dat geldt vooral voor de meerdere spitsen in zijn ploeg, met name in de klassiekers. Achter hen staan de verdedigers die vroeg in de koers vele uren op kop moeten rijden Tim Declercq, Iljo Keisse en de middenvelders Florian Sénéchal, Rémi Cavagna die in de prefinale het pad voor de kopmannen moeten effenen. Al kan je mettertijd wel opschuiven in de hiërarchie, zoals Yves Lampaert, sinds vorig jaar een van de leiders in het Wolvenpak. In het verleden stonden daarboven nog Johan Museeuw, Tom Boonen en Philippe Gilbert - sterke, genereuze leidersfiguren. Na het verdwijnen van Boonen in en Gilbert nu bij Lotto-Soudal is er dit seizoen geen verbaal dominerend alfamannetje meer, maar dat zou de roedel niet uit evenwicht mogen brengen. Egoïsten, renners zonder Wolfpack- tattoo op hun schedel worden er immers meteen uitgegooid, krijgen zelfs geen plaats in de ploeg. Bovendien weten alle spitsen en middenvelders dat ze vroeg of laat hun kans zullen krijgen, mét medewerking van de andere wolven. Veelzeggend is dan ook het aantal verschillende Quick-Stepcoureurs dat elk jaar minstens één race wint: sinds nooit minder dan 14, op een totale kern van 25 à Toch winnen renners nog altijd het liefst zélf. En kan de ene kopman teleurgesteld zijn als de andere met de zege gaat lopen. Herinner u de grote ontgoocheling bij Philippe Gilbert toen hij op het BK in gevangen zat omdat Yves Lampaert eerst gedemarreerd had en Jasper Stuyven bleef zitten. Zoals ook Lampaert op het podium van Parijs-Roubaix vorig jaar niet vrolijk keek, nadat Gilbert slim de koers naar zijn hand gezet had. Of hoe zelfs Bortolami en Ballerini ruzieden over wie in Parijs-Roubaix na Museeuw als twééde mocht eindigen. Niettemin haalt, na de eerste ontgoocheling, de blijdschap om de zege van de ploeg meestal de bovenhand. De ochtend van Parijs-Roubaix Patrick Lefevere legt een vermetel plan voor: het peloton uit elkaar ranselen op een kasseistrook 86 kilometer voor de finish. Maar de sportdirecteur repliceert resoluut: 'Neen, aanvallen is de beste verdediging! Het is Lefevere ten voeten uit: áltijd in de aanval, ook in de 24 jaar die volgen. Zoals in de Touredities van en , toen zijn renners in de ritten naar Saint-Amand-Montrond en Neeltje Jans het peloton in waaiers trokken. En de West-Vlaming enthousiast reageerde: 'Dát is pas spektakel. Lefeveres devies is dan ook: zorg dat de anderen achter ons moeten rijden, en niet omgekeerd. Niet alleen met verre offensieven, evengoed door op kop van het peloton te rijden, in dienst van een sprinter. Alles vooraf bepaald in een gedetailleerd aanvals plan, met een duidelijke rolverdeling, zonder grijze zones voor de renners. Tijdens de race ook bijgestaan, met name in de voorjaarskoersen, door het complementaire ploegleidersduo Wilfried Peeters- Tom Steels. De ene soms heftig emotioneel, de andere de vleesgeworden kalmte, maar alle twee tactisch zeer geslepen. Al hebben zij ook niet alles in de hand en wordt er soms geblunderd. Lefevere houdt van een familiale sfeer, maar zal nooit té veel druk van de ketel halen. Vaak warmt hij die zelfs nog wat extra op, met gerichte steekjes. Zoals vorig jaar, toen hij over de nieuwe rol van Yves Lampaert, als een van de kopmannen, zei: 'Het is niet meer van mogen, maar van moeten voor Yves. Ik betaal hem ernaar. Na een nederlaag wijst de ploegmanager, weliswaar zonder met deuren te slaan, ook iedereen duidelijk op zijn fouten. Maar ook na een koers waarin het aanvals plan niet werd gevolgd of veel renners te vroeg afhaakten en er tóch gewonnen werd. En zelfs dan draait de West-Vlaming de pagina vlug om, met als motto: de mooiste overwinning is de volgende. Een drang die hij op zijn 65e nog niet is verloren. Zelfs tijdens kleine rittenwedstrijden betrapt Lefevere er zichzelf op dat hij, kijkend naar tv, zijn renners een duwtje wil geven als die op weg zijn naar een zege. Niet toevallig klinkt het op de jaarlijkse ploegvoorstelling telkens dat niet alleen klassiekers of de Tour een doel zijn, maar élke race. Nog meer dan zijn renners is de omkadering heilig voor de Roeselarenaar. Hét kloppende hart van zijn ploeg. En dus wil Lefevere ook op die posities de besten. Als een goede mecanicien of soigneur verhuist naar een ander team, ziet hij dat zelfs als een persoonlijke nederlaag. Veel van de stafleden zijn dan ook al lang in dienst. Ex-renners van Lefevere stroomden ook door naar een ploegleidersrol, zoals Wilfried Peeters sinds , Davide Bramati sinds en Tom Steels sinds Ook andere voormalige profs als Rik Van Slycke sinds en Brian Holm sinds zijn trouwe teamsoldaten. Allen zijn ze doordesemend van de Wolfpack-filosofie en zorgen ze voor een familiale sfeer. Mooi voorbeeld daarvan: voor een grote ronde moet iedereen 50 euro in de pot van buschauffeur Dirk Clarysse leggen. Die koopt daarmee drank en hapjes, zodat de hele staf elke dag voor het avonddiner in de bus kan aperitieven. Strubbelingen of zelfs ruzies worden er direct uitgepraat, voor iedereen aan tafel gaat. Daar mogen renners ook een glaasje alcohol drinken, en blijven zij, samen met de stafleden, al eens langer plakken. WK in Varese, Paolo Bettini maakt na afloop verrassend bekend dat hij zijn carrière stopzet. Hij heeft, na veel discussie, geen nieuw contract gekregen bij Quick-Step, en ook de voorstellen van andere teams volstaan niet. Opvallend, want de Italiaan werd in en nog wereldkampioen en rijdt dan al tien seizoenen voor Lefevere alleen Tom Boonen en Iljo Keisse zullen dat later evenaren. De ploegmanager is echter hard: 'Bettini is 34, presteerde de laatste twee jaar alleen in september en voor zijn gevraagde prijs kan ik Sylvain Chavanel, Stijn Devolder en Stefan Schumacher betalen. Vorige Volgende. Onze wolven. Julian Alaphilippe. Kasper Asgreen. Rémi Cavagna. Tim Declercq. Dries Devenyns. Alvaro Hodeg. Mikkel Honoré. Fabio Jakobsen. Bob Jungels. Iljo Keisse. James Knox. Yves Lampaert. Michael Mørkøv. Florian Sénéchal. Pieter Serry. Zdenek Stybar. Remco Evenepoel. The Wolfpack 2020 The Wolfpack is een Amerikaanse documentaire film uit De film won in de U. Zes broers groeiden in afzondering op in een appartement in Manhattan New York. Hun vader zag zijn gezin als commune en de buitenwereld als boosaardig. Van hun moeder kregen ze thuis les. De ouders ontmoetten elkaar als Peruviaanse gids en reizend hippiemeisje uit Michigan. Ze wilden naar Scandinavië emigreren maar bleven in New York steken. De broers, allen met namen uit het Sanskriet , kwamen zelden buiten en alleen onder begeleiding. De buitenwereld kenden ze vooral door de vijfduizend speelfilms die op dvd en videobanden in het huis aanwezig waren. Scènes uit de films spelen ze na met zelfgemaakte outfits en attributen. In januari ging de vijftienjarige broer tegen de instructies in een wandeling maken. Daarna durfden ook de andere broers de wereld te ontdekken. Regisseur Moselle ontmoette de broers in toen deze samen door de stad liepen, gekleed als de acteurs van Reservoir Dogs. Wanneer mocht je voor het eerst uit? Kreeg je juist een verbod op alcohol drinken of had je het soort ouders die dachten dat het een goed idee was de eerste paar slokken onder hun toezicht naar binnen te gieten? En bij elke handhaving van een bedtijd of suikerquotum hoorde vaak ook een regiment aan films en tv die wel of niet gezien mochten worden. Het is daarom des te opmerkelijker dat de ouders Angulo, die hun kinderen vanuit ethische overwegingen niet de deur uit lieten hun kinderen wel elke film die je maar kunt bedenken voorschotelde. Misschien om het gebrek aan echte wereld op te vullen, maar je zou denken dat mensen die New York corrupt vinden ook hun bedenkingen hebben wanneer hun kinderen de hele dag Reservoir Dogs naspelen.. De impact van The Wolfpack valt eigenlijk uiteen in meerdere componenten. Aan de ene kant krijgen we een situatie te zien van wat er kan gebeuren wanneer ouders doorslaan in het afschermen van hun kinderen. Maar aan de andere kant zien we dat films verbinden: de voornaamste reden waarom de broers tijd met elkaar doorbrengen is het feit dat zij films kunnen kijken, naspelen. Er zijn behoorlijk kanttekeningen te zetten bij zowel de opvoeding als de mate waarin de film hier iets van laat zien. Maar gelukkig wordt boven alles duidelijk dat de films deze jongens een kader voor de wereld hebben gegeven dat ze nooit hadden gekregen wanneer ze enkel in isolement hadden geleefd. En nu is het ook nog eens het medium film dat de glazen muur doorbreekt, hen aan de wereld toont, en hen de kans biedt de wereld in te stappen. Filmmaker Crystal Moselle zag de jongens op straat lopen in New York. Door hun opvallende lange zwarte haar wilde ze meer over ze weten en rende ze achterna. Nadat ze over hun achtergrond hoorde wilde ze een documentaire over hun gezin maken. [The Wolfpack 2018 Als je enkel minimale cookies aanvaardt, houd er dan rekening mee dat je bepaalde inhoud niet te zien krijgt. Je kan op elk moment je voorkeuren aanpassen. Wil je meer weten? Raadpleeg dan onze cookieverklaring. The Wolfpack Wednesday 01 January - Maak kennis met onze ploeg voor het jaar 28 renners uit 14 verschillende landen zijn klaar voor het 18e seizoen van de meest succesvolle formatie van de afgelopen jaren.