C Z E Ś Ć I C H W a Ł a O B R O Ń C O M O J C Z Y Z N

Total Page:16

File Type:pdf, Size:1020Kb

C Z E Ś Ć I C H W a Ł a O B R O Ń C O M O J C Z Y Z N Numer okazyjny / 2019 CZEŚĆ I CHWAŁA OBROŃCOM OJCZYZNY! W środku plakat! rocznica wybuchu II WOJNY Warszawa, 1 września 2019 ŚWIATOWEJ ieliszek szampana przy akompa- niamencie drwiących uśmieszków K smarkatych oficerków. To była naj- trudniejsza chwila w moim życiu” – notował w dzienniku Marian Chodacki, komisarz generalny Rzeczypospolitej w Gdańsku. Pod koniec sierpnia 1939 roku znalazł się w gronie kilku osób zaproszonych na pokład niemieckiego pancernika „Schleswig-Hol- stein”, który stał w porcie. Dowódca okrętu zaprosił także Szwajcara Carla Burckhard- ta, wysokiego komisarza Ligi Narodów w Wolnym Mieście Gdańsku. Tego wyma- gał dyplomatyczny protokół. Gra pozorów jeszcze trwała, choć Niem- cy podchodzili do niej z coraz większą non- szalancją. Wszyscy zdawali sobie sprawę, że wojna wybuchnie lada dzień. Pozostało tylko pytanie – kiedy? Okręt idzie do ataku Początkowo do Gdańska miał zostać skie- rowany lekki krążownik „Königsberg”. Hitler zmienił jednak decyzję. „Ostatecznie Niemcy wysłali lepiej uzbrojony pancernik „Schle- swig-Holstein”. Chodziło przede wszystkim o efekt propagandowy i psychologiczny”, podkreśla historyk Aleksander Ostasz, dy- rektor Muzeum Oręża Polskiego w Koło- brzegu. „Okręt dysponował potężnymi dzia- łami kalibru 280 milimetrów. Salwa z takiej broni powodowała olbrzymi hałas, mnóstwo dymu, uderzenie pocisku mogło spowodo- wać olbrzymie straty. Niemieckie dowództwo zakładało, że wywrze to na obrońcach We- sterplatte tak wielkie wrażenie, że poddadzą placówkę zaraz po zakończeniu ostrzału”. „Schleswig-Holstein” nie był jednost- ką nową. Został zwodowany w 1906 roku w obecności cesarza Wilhelma II. Do służby trafił dwa lata później. Za jego budowę i wy- WRZESIEŃ '39 posażenie niemiecka marynarka zapłaciła 25 milionów marek. Okręt miał 128 metrów długości, ponad 22 metry szerokości i zanu- rzenie obliczone na 8,2 metra. Jego załogę stanowiło przeszło ośmiuset marynarzy. Podczas wojny światowej pancernik wziął udział w bitwie jutlandzkiej i został poważ- CZAS PRÓBY nie uszkodzony. Przez kilka następnych lat cumował w Wilhelmshaven i Kilonii, gdzie pełnił rolę okrętu mieszkalnego. Do służ- Postrzelana przez Niemców tablica na Westerplatte. Na zdjęciu muzealna grupa historyczna im. II Batalionu 18 PP, by wrócił w 1926 roku i niedługo potem prowadzona od 1998 r. w Sochaczewie przez Jakuba Wojewodę. przeszedł generalny remont. Przez kolejne dziewięć lat był jednostką flagową niemiec- kiej floty. Brał udział w wielu ćwiczeniach Oficjalnie miała to być kurtuazyjna wizyta, ale Polacy nie mieli na północnym Atlantyku, był także wyko- wątpliwości, że to tylko pozory. Usiłowali zablokować wejście rzystywany jako lodołamacz na Bałtyku. W połowie lat trzydziestych wydawało jednostki do portu. Bez skutku. 25 sierpnia 1939 roku się, że okres jego świetności mija. Okręt do Gdańska zawinął „Schleswig-Holstein”. wykorzystywano do szkolenia kadetów. Dokończenie na następnej stronie Numer okazyjny/2019 1 września – 80. rocznica wybuchu II wojny światowej 2 Dokończenie ze strony 1 Dokładnie obejrzał jednostkę i doszedł do się, bo doszła do niego wieść o podpisaniu platte. Pociski wystrzelone z ponad dwu- Przemierzał morza i oceany, zawijał do wniosku, że coś jest nie tak. Przede wszyst- wojskowego porozumienia między Polską dziestu dział, kalibru od dwudziestu do 280 portów w Ameryce Południowej i Afryce. kim Niemcy zapowiadali, że w Gdańsku a Wielką Brytanią. W dodatku Mussolini milimetrów, spadły także na Gdynię, Kępę Wkrótce okazało się, że wysłużony pan- pojawi się zupełnie inny okręt. Po drugie, ostrzegł go, że nie będzie w stanie wysta- Oksywską i Półwysep Helski. W trakcie cernik raz jeszcze wysunie się na czoło wszystko, co zastał na pokładzie pancer- wić do wojny całej włoskiej armii. Załoga zmagań okręt został trafiony przez baterię niemieckiej marynarki. nika, wskazywało, że jednostka jest przy- zamiast walczyć wzięła udział w uroczy- cyplową stojącą w pobliżu Helu. Uszko- gotowana do przeprowadzenia desantu stościach upamiętniających marynarzy dzenia nie okazały się jednak poważne. Komandor mówi: „nie” i ataku. Ziółkowski uznał więc, że wpro- z „Magdeburga”, którzy zginęli w 1914 Wiosną 1940 roku pancernik wziął udział 1 lipca 1939 roku dowódcą okrętu został wadzenie „Schleswiga” do portu pogwałci roku. 31 sierpnia rozkaz ataku został wyda- w inwazji na Danię, a potem... wrócił do komandor Gustav Kleikamp. To właśnie on międzynarodowe przepisy. Powiedział za- ny ponownie. Polska składnica miała zostać starej roli. W latach 1941–1944 cumował miał odpowiadać za atak na polską składni- tem: „nie” i... został przez Niemców aresz- zaatakowana 1 września o godzinie 4.45. w Gdyni jako okręt szkolny, mieszkalny, cę tranzytową na Westerplatte, faktycz- towany. Co prawda nie na długo, ale te kil- Krótko przed tym terminem „Schleswig- jednostka obrony przeciwlotniczej. Tu do- nie więc rozpocząć kolejną wielką wojnę. ka godzin wystarczyło, by pracę, której nie -Holstein” ruszył w stronę Zakrętu Pięciu czekał schyłku III Rzeszy. 18 sierpnia „Schleswig-Holstein” opuścił chciał się podjąć, wykonał jego niemiecki Gwizdków. W okrętowym dzienniku o go- „»Schleswig-Holstein«” tonął trzy razy”, Kilonię. W zatoce Strand pobrał ogromne zastępca. Sam Ziółkowski nie cieszył się dzinie 4.43 rano zanotował: „Okręt idzie do opowiada Ostasz. W grudniu 1944 spadły zapasy amunicji, na chwilę zawinął do Świ- wolnością zbyt długo. 1 września Niemcy ataku na Westerplatte”... na niego bomby podczas alianckiego nalotu. noujścia, wreszcie skierował się do Gdań- ponownie go aresztowali, a potem osadzili Okręt oparł się rufą o dno portowego kanału. ska. 24 sierpnia na wysokości Ustki spotkał w obozie koncentracyjnym w Stutthofie. Trzy śmierci pancernika Wczesną wiosną 1945 roku zatopili go ucie- się z niemieckimi trałowcami i przyjął na Został zamordowany w 1940 roku. „Ostrzał składnicy nie przyniósł spodzie- kający z Gdyni Niemcy. Na tym jednak jego pokład kompanię szturmową Kriegsmari- Tymczasem „Schleswig-Holstein” przy wanych rezultatów. Zresztą część pocisków historia się nie zakończyła. „Rok później ne. Następnego dnia pancernik pojawił się aplauzie niemieckich mieszkańców Gdań- przeleciała nad półwyspem i spadła do mo- Rosjanie podnieśli go z dna i przeholowali na redzie gdańskiego portu. I tu natknął się ska zacumował w okolicach Nowego Por- rza. Polscy żołnierze przetrwali pierwsze w pobliże Estonii. Tam przez dwie dekady na niespodziewaną przeszkodę. tu. Po południu 25 sierpnia komandor uderzenie, a potem bronili się jeszcze przez był wykorzystywany podczas ćwiczeń jako Komandorem pilotów, którzy odpo- Kleikamp otrzymał rozkaz: „Ostrzał ma tydzień”, przypomina Aleksander Ostasz. okręt-cel”, wyjaśnia Ostasz. Po raz trzeci wiadali za wprowadzanie jednostek do się rozpocząć nazajutrz o 4.30”. Wkrótce Sam „Schleswig-Holstein” w pierwszych poszedł na dno w 1966 roku. portu, był wówczas Tadeusz Ziółkowski. Berlin się z niego wycofał. Hitler zawahał dniach wojny na cel brał nie tylko Wester- Łukasz Zalesiński Podcięte skrzydła Ogromną dysproporcję sił, zwłaszcza w lotnic- twie, polskie władze wojskowe próbowały choć częściowo zniwelować przez zakupy zagraniczne. olacy w dużej mierze byli przekona- wojnę o niepodległą Polskę. Szczególnie ni o nieuchronnym wybuchu wojny, okazałe uroczystości odbyły się 6 sierpnia P przy czym przeważały nastroje w Krakowie, skąd ćwierć wieku wcześniej optymistyczne. Nierzadkie były głosy, wyruszyła Pierwsza Kompania Kadrowa. że kilka tygodni od rozpoczęcia konflik- Ogromną dysproporcję sił, zwłaszcza tu nasi żołnierze będą defilować w Berli- w lotnictwie, polskie władze wojskowe nie. Nieliczni tylko zdawali sobie sprawę próbowały choć częściowo zniwelować Wodnosamolot bombowo-torpedowy CANT Z.506 z beznadziejności położenia. Polski po- przez zakupy zagraniczne. bowców, sami bowiem Anglicy nie mieli śliwców, które miały być wysłane do Polski tencjał obronny w porównaniu z niemiec- Niestety, sprzymierzone Francja tylu maszyn. Pierwszy transport na pokła- niemal natychmiast. Attaché lotniczy przy kim był „tak nikły, że trzeba uznać Pol- i Anglia nie miały wiele do zaoferowania, dzie brytyjskiego statku, zawierający m.in. Ambasadzie RP w Paryżu ppłk pil. Fran- skę jako niezdolną do samodzielnej wojny bo same nie dysponowały odpowiednim 14 hurricane’ów, jeden spitfire i siedem ciszek Piniński depeszował: „Dnia 29–30 z Niemcami”, napisał jeszcze przed wy- sprzętem. Z postulowanych przez stro- lekkich bombowców Fairey Battle miał VIII odchodzi do Gdyni 20 samolotów buchem wojny gen. Tadeusz Kutrzeba. nę polską 150 nowoczesnych angielskich wypłynąć z Liverpoolu 19 sierpnia, by po Morane z częściami zapasowymi i amu- Mimo przygotowań do obrony w całym samolotów myśliwskich i 150 lekkich sa- trzech dniach zawinąć do Gdyni. Nieste- nicją”. I ten zamiar, z powodu szybkiego kraju uroczyście obchodzono 25-lecie wy- molotów bombowych udało się pozyskać ty, z powodu sezonu urlopowego wypłynął upadku Polski, nie został zrealizowany. marszu strzelców Józefa Piłsudskiego na jedynie 15 myśliwców i 100 lekkich bom- 22 sierpnia. To opóźnienie przesądziło o lo- Z kolei 27 sierpnia wodował w Pucku sie rejsu, bowiem już nazajutrz, po zawarciu pierwszy z sześciu zamówionych we Wło- paktu Ribbentrop-Mołotow, admiralicja szech dla Morskiego Dywizjonu Lotni- brytyjska uznała Bałtyk za niebezpieczny. czego nowoczesnych wodnosamolotów Statek został na Morzu Północnym za- bombowo-torpedowych CANT Z.506. wrócony i skierowany okrężną drogą do Niestety, do 1 września nie dotarły na Wy- rumuńskiej Konstancy nad Morzem Czar- brzeże zamówione
Recommended publications
  • First to Fight: Threads of History HEAD
    FIRST TO FIGHT First to Fight: Threads of History HEAD Memories which are still alive Colonel Stanisław Berkieta It came to me recently that seventy years have elapsed since the start of World War II and that perhaps it would be wise to put down on paper those memories which are still alive and to share them with others. For us as young men it was, of course, a great and at the same time terrible adventure which changed our lives forever. The difficult experiences that each of us went through during the entire duration of the war were, of course very different, depending on the places and circumstances in which we found ourselves, and so, in order to prevent this turning into a large volume, I will describe the most important and the most memorable events that befell me. Although I was involved in the underground army in Warsaw, I felt quite desperate because of the German occupation and so I came to the decision that, regardless of any dangers I might encounter on the way, I would endeavour to reach the Polish Army which, at the time, was interned in Hungary. And so, in April 1940, I began my journey. However, fate was against me and, in May of that year, after crossing the artificial Soviet/German border in Przemyśl, on the river San, Poland, I found myself in a Russian prison on the false charge of being a spy. I spent nine months in two of the prisons, namely Przemyśl, and then in Starobielsk, in the Ukraine.
    [Show full text]
  • Polish Army Order of Battle in 1939 - Wikipedia, the Free Encyclopedia 12/18/15, 12:50 AM Polish Army Order of Battle in 1939 from Wikipedia, the Free Encyclopedia
    Polish army order of battle in 1939 - Wikipedia, the free encyclopedia 12/18/15, 12:50 AM Polish army order of battle in 1939 From Wikipedia, the free encyclopedia Polish OOB during the Invasion of Poland. In the late thirties Polish headquarters prepared "Plan Zachód" (Plan "West), a plan of mobilization of Polish Army in case of war with Germany. Earlier, the Poles did not regard the Germans as their main threat, priority was given to threat from the Soviets (see: Plan East). The overall operational plan assumed the creation of 30 infantry divisions, 9 reserve divisions, 11 cavalry brigades, two motorized brigades, 3 mountain brigades and a number of smaller units. Most Polish forces were grouped into 6 armies and a number of corps-sized "Operational Groups". Later in the course of the war other operational units were created. Contents 1 Armies 1.1 Karpaty Army 1.2 Kraków Army 1.3 Lublin Army Placement of Polish divisions on September 1st 1.4 Łódź Army 1.5 Modlin Army 1.6 Pomorze Army 1.7 Poznań Army 1.8 Prusy Army 1.9 Warszawa Army 2 Operational Groups 2.1 Operational Group Wyszków https://en.wikipedia.org/wiki/Polish_army_order_of_battle_in_1939 Page 1 of 9 Polish army order of battle in 1939 - Wikipedia, the free encyclopedia 12/18/15, 12:50 AM 2.2 Independent Operational Group Narew 2.3 Independent Operational Group Polesie 3 Supporting forces 4 See also Armies Karpaty Army Placement of divisions on September 1, 1939 Created on July 11, 1939, under Major General Kazimierz Fabrycy. Armia Karpaty was created after Germany annexed Czechoslovakia and created a puppet state of Slovakia.
    [Show full text]
  • Landmarks in Liège Editor: Paul Muljadi
    Landmarks in Liège Editor: Paul Muljadi PDF generated using the open source mwlib toolkit. See http://code.pediapress.com/ for more information. PDF generated at: Tue, 13 Dec 2011 21:08:05 UTC Contents Articles Liège 1 Cointe Observatory 10 Collège en Isle (Liège) 11 Collège Saint-Servais (Liège) 12 Cornillon Abbey 12 Curtius Museum 13 Liège Airport 14 Liège Cathedral 18 Liège Science Park 19 Liège-Guillemins railway station 20 Meuse (river) 24 Pont de Wandre 30 Prince-Bishops' Palace (Liège) 31 Royal Conservatory of Liège 33 St Bartholomew's Church, Liège 34 St. Lambert's Cathedral, Liège 35 University of Liège 38 References Article Sources and Contributors 42 Image Sources, Licenses and Contributors 43 Article Licenses License 45 Liège 1 Liège Liège Flag Coat of arms Liège Location in Belgium Coordinates: 50°38′N 05°34′E Country Belgium Region Wallonia Community French Community Province Liège Arrondissement Liège Government • Mayor Willy Demeyer (PS) • Governing party/ies PS – cdH Area • Total 69.39 km2 (26.8 sq mi) Liège 2 [1] Population (1 January 2010) • Total 192504 • Density 2774.2/km2 (7185.2/sq mi) Demographics • Foreigners 16.05% (7 January 2005) Postal codes 4000–4032 Area codes 04 [2] Website www.liege.be Liège (French pronunciation: [ljɛːʒ]; Dutch: Luik, Dutch pronunciation: [lœyk] ( listen); Walloon: Lidje; German: Lüttich; Latin: Leodium; Luxembourgish: Leck; until 17 September 1946[3] [4] [5] the city's name was written Liége, with the acute accent instead of a grave accent) is a major city and municipality of Belgium located in the province of Liège, of which it is the economic capital, in Wallonia, the French-speaking region of Belgium.
    [Show full text]
  • Wojna Kawalerii
    RYS. RAFAŁ ROSKOWIŃSKI NA POCZĄTEK 3 ANNA PUTKIEWICZ REDAKTOR NACZELNY BELWEDER, 11 SIERPNIA 1920 R. „PIŁSUDSKI [...] OSTRO ZAPYTAŁ: – NO I CO MYŚLICIE? ZATRZYMAMY? – WIERZĘ JAK W BOGA, ŻE TU SIĘ SKOŃCZĄ!” * a burzliwa i gwałtowna wojna – rzutująca przecież na cały późniejszy geopolityczny układ sił w Europie – nie została do- mknięta. Wroga pobito, ale dobić go wówczas było nie sposób. Rację miała nasza młodość – pisał w euforii poeta Kazimierz TWierzyński, wspominając narodowe poczucie tryumfu na widok pochodu sowieckich jeńców. Ten świadek polskiej victorii 1920 r. o sobie i współczesnych mówi wtedy jako o „pokoleniu szczęśliwym”, wywodzącym się z narodu, któremu reszta świata coś zawdzięcza. FOT. CEZARY POMYKAŁO FOT. Nie minie jednak kilka lat i w ocalonej przed bolszewikami Europie, która przyglądała się ciekawie tej wojnie, być może nie do końca rozumiejąc jej znaczenie, niewygodna okaże się pamięć, że to właśnie polski żołnierz był w roku dwudziestym emanacją zachodniego świata. I że to na płonącej polskiej scenie tego teatru wojny dopalała się czerwona pożoga. Zmagania Wojska Polskiego z Armią Czerwoną odbywały się na różnych poziomach – było to przede wszystkim starcie militarne, głównie niezawodnej w polu kawalerii, która po obu stronach do- wiodła swej skuteczności i mobilności. Świadome swych racji wojsko zwarło się w śmiertelnym uści- sku w imię różnych wizji świata: tradycji opartej na chrześcijańskich wartościach i chaosu oszalałej rewolucji prowadzącej do totalitaryzmu. Była to wojna o duszę. Wojna przywódców. Wojna oficerów. Wojna żołnierzy. Wojna młodzieży. Wojna wywiadów, w której rozbiliśmy bank i dzięki nam sowiecki nasłuch radiowy zamiast wymiany informacji mógł przez kluczowe 36 godzin nauczyć się na pamięć Ewangelii św.
    [Show full text]
  • EDWARD RYDZ-ŚMIGŁY a Political and Military Biography
    EDWARD RYDZ-ŚMIGŁY A Political and Military Biography Ryszard Mirowicz Translated and edited by Gregory P. Dziekonski The copyright over the translation has been granted to the translator by the copyright holder of the original Polish text, and I authorize the University of Washington Libraries to make the full text of the English translation available to readers worldwide. TRANSLATOR’S NOTE The original Polish version of this book was written in the 1980s under communist rule, and remained dormant in a censor’s office for over a year. The author was ordered to alter various references concerning the Teschen dispute in 1938 and the Soviet invasion of Poland in alliance with the Nazis in September, 1939. Although the author expressed satisfaction at the eventual compromise between mandated omissions and academic integrity just prior to publication, the translator has made an attempt to add a few footnotes to provide some balance to the narrative. Regarding the customary problems with geographical locations in multiple languages, most locations described in First World War battles on the eastern front in which the Legions were involved and the post-war military operations in the Ukraine, Byelorussia, and Lithuania are in Polish. Otherwise, respective languages for whichever countries in which the geographic locations happened to be situated at the time are used. English names were used for those which possess them, such as “Warsaw,” “Cracow,” “Kaunas,” etc. Numbered footnotes are mostly identical to those in the original text and are listed at the end of each respective section. Footnotes with an asterisk at the bottom of the page are citations which the translator has added.
    [Show full text]
  • Beginnings of the Józef Piłsudski Institute in New York (1943-1956)
    Studies into the History of Russia and Central-Eastern Europe ■ XLVII Krzysztof Langowski Beginnings of the Józef Piłsudski Institute in New York (1943-1956) Summary: Józef Piłsudski Institute was founded in New York, July 4, 1943. The main aim was to maintain constant and independent scientific research facility dealing not only with collecting and organizing historical documents, but also with popularizing unadulterated knowledge about Poland and its recent history. From its earliest days the Institute was based on financial support granted by Polish activists and on membership fees, as well as on larger donations from some members. Since the late forties, when KNAPP activity slowly began to fade, actions and state- ments of people associated with the Institute were regarded as guidelines for independence envi- ronments. These people formed very cohesive environment, being faithful to Piłsudski heritage, negated any compromises with regard to Polish independence. It was strongly anticommunist rejecting all contacts with PRL institutions. Thanks to the energetic work of people connected with the facility rapidly grew both archival and library collections. In 1949 the collection in the library had grown to 2500 books, periodicals reached up to 800 titles. To the library came valuable Polish diplomatic archives, collections of different personalities, as well as documents showing the huge effort of organizations of Poles, who after the end of the war were on the territory of West Germany. Keywords: Józef Piłsudski Institute in New York, KNAPP, National Committee of Americans of Polish Descent Part I (1943-1950) The first plans connected with organizing the Józef Piłsudski Institute in the United States of America dated back to 1942.
    [Show full text]
  • Beginnings of the Józef Piłsudski Institute in New York (1943-1956)
    Studies into the History of Russia and Central-Eastern Europe ■ XLVII Krzysztof Langowski Beginnings of the Józef Piłsudski Institute in New York (1943-1956) Summary: Józef Piłsudski Institute was founded in New York, July 4, 1943. The main aim was to maintain constant and independent scientific research facility dealing not only with collecting and organizing historical documents, but also with popularizing unadulterated knowledge about Poland and its recent history. From its earliest days the Institute was based on financial support granted by Polish activists and on membership fees, as well as on larger donations from some members. Since the late forties, when KNAPP activity slowly began to fade, actions and state- ments of people associated with the Institute were regarded as guidelines for independence envi- ronments. These people formed very cohesive environment, being faithful to Piłsudski heritage, negated any compromises with regard to Polish independence. It was strongly anticommunist rejecting all contacts with PRL institutions. Thanks to the energetic work of people connected with the facility rapidly grew both archival and library collections. In 1949 the collection in the library had grown to 2500 books, periodicals reached up to 800 titles. To the library came valuable Polish diplomatic archives, collections of different personalities, as well as documents showing the huge effort of organizations of Poles, who after the end of the war were on the territory of West Germany. Keywords: Józef Piłsudski Institute in New York, KNAPP, National Committee of Americans of Polish Descent Part I (1943-1950) The first plans connected with organizing the Józef Piłsudski Institute in the United States of America dated back to 1942.
    [Show full text]
  • Show Publication Content!
    E x L i b r i s MINISTERSTWO OBRONY NARODOWEJ DEPARTAMENT WYCHOWANIA I PROMOCJI OBRONNOŚCI CENTRALNA BIBLIOTEKA WOJSKOWA KRAJOWY ZWIĄZEK BYŁYCH ŻOŁNIERZY POLSKICH SIŁ ZBROJNYCH NA ZACHODZIE KAMPANIA WRZEŚNIOWA 1939 BIBLIOGRAFIA TOM II WARSZAWA 2002 Wstęp pik dr hab. Krzysztof Komorowski Opracowanie Izabela Kowalska, Irena Sawicka; współpraca: Władysław Henzel, Katarzyna Świerczyńska Redakcja Irena Sawicka Konsultacja naukowa pik dr hab. Krzysztof Komorowski prof dr hab. Paweł P. Wieczorkiewicz Przygotowanie edycyjne Barbara Chmielewska, Robert Kopacki Na okładce zdj ęcie z „ The War Illustrated” z 23.09.1939 r. Wydawnictwo dofinansowane przez Ministerstwo Obrony Narodowej © Copyright by Centralna Biblioteka Wojskowa ISBN 83-916429-3-3 Wydawca Centralna Biblioteka Wojskowa SPIS TREŚCI TOM II I. BIOGRAFIE ....................................................................................................................... 3 INDEKS ALFABETYCZNY ......................................................................................... 363 INDEKS GEOGRAFICZNY ......................................................................................... 390 INDEKS JEDNOSTEK, ODDZIAŁÓW, INSTYTUCJI I ORGANIZACJI WOJSKO­ WYCH ................................................................................................................................ 393 BIOGRAFIE 1. Abraham Roman 4. Abraham Roman KOSK Henryk P. LASKOWSKI Leszek Generalicja polska : po pularny słownik Roman Abraham : losy dowódcy / Leszek biograficzny. T. 1: A-Ł / Henryk Piotr Laskowski.
    [Show full text]
  • Piotr Stawecki Generałowie Polscy W Wojnie Obronnej 1939 Roku I Ich Dalsze Losy Wojenne : Cz
    Piotr Stawecki Generałowie polscy w wojnie obronnej 1939 roku i ich dalsze losy wojenne : cz. 2 Przegląd Historyczno-Wojskowy 15 (66)/3 (249), 92-113 2014 PIOTR STAWECKI GENERAŁOWIE POLSCY W WOJNIE OBRONNEJ 1939 ROKU I ICH DALSZE LOSY WOJENNE. CZ. 2* hociaż od zakończenia działań obronnych 1939 r. minęło już wiele dziesiątków lat, wciąż nie mamy w naszej historiografii całościowego portretu zbiorowego generałów polskich, zatem nawet fragmentaryczne jego naszkicowanie wydaje się niezbędne. CPoniższy tekst należy potraktować jako pierwszy krok w tym kierunku, poczyniony z myślą o przetarciu szlaku przyszłym badaczom tej ważnej dla dziejów wojska problematyki. Internowani w Rumunii generałowie służby czynnej Gdy 17 września na terytoria wschodnie II Rzeczpospolitej dokonały agresji oddziały Armii Czerwonej, marsz. Edward Śmigły-Rydz dysponował 7 generałami Naczelnego Dowództwa. Byli to: szef sztabu Naczelnego Wodza (NW) Wacław Stachiewicz, jego zastępca Tadeusz Ma- linowski, dowódcy broni: artylerii – Stanisław Miller, lotnictwa – Józef Zając, saperów i fortyfi- kacji – Mieczysław Dąbkowski, szefowie służb: sprawiedliwości – Teofil Maresch, komunikacji – Aleksander Szychowski, a także inspektor Wojsk Etapowych Stanisław Kwaśniewski. Marszałek podjął decyzję o udaniu się Naczelnego Dowództwa WP do Rumunii i o pół- nocy z 17 na 18 września przekroczył most graniczny na rzece Czeremosz z zamiarem kontynuowania walki u boku aliantów zachodnich. Dnia 19 września attaché wojskowy w Bukareszcie ppłk dypl. Tadeusz Zakrzewski przesłał na ręce gen. Stachiewicza oświadczenie następującej treści: Panie generale! Jako żołnierz, który nie stracił poczucia honoru, oświadczam Panu Generałowi, że uważam za hańbę przypadek porzucenia armii jeszcze walczącej po dziś dzień przez naczelnego wodza i jego szefa Sztabu… W tych warunkach, szczególnie na obcej ziemi, nie mogę uważać Pana Marszałka, ani Pana Generała za moich przełożonych legalnych i moralnych1.
    [Show full text]
  • Działania 1 Dywizji Piechoty Legionów We Wrześniu 1939 R. W Relacji Ppłk
    Echa Przeszłości XX/1, 2019 ISSN 1509–9873 DOI 10.31648/ep.4850 Piotr Targoński Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie Działania 1 Dywizji Piechoty Legionów we wrześniu 1939 r. w relacji ppłk. dypl. Henryka Pohoskiego (Część 1) Streszczenie: Prezentowany materiał stanowi relację z działań bojowych 1 DP Leg. w kampanii 1939 r., sporządzoną w 1946 r. przez ppłk. dypl. Henryka Pohoskiego, będącego w czasie kampanii, w stopniu kapitana dypl., oficerem operacyjnym w sztabie dywizji. Relacja rozpoczyna się z chwilą ogłoszenia alar- mowej mobilizacji w dniu 24 sierpnia 1939 r. Przedstawione zostały czynności mobilizacyjne i transport dywizji w rejon Małkini i Ostrowi Mazowieckiej oraz koncentracja w rejonie Długosiodła. Zasadniczą częścią relacji jest opis walk stoczonych przez dywizję w obronie Narwi pod Pułtuskiem, a następnie Bugu pod Wyszkowem, skąd dywizja została odwołana rozkazem Naczelnego Wodza i skierowana na południowy wschód. W trakcie odwrotu nastąpił zwycięski bój 6 pp Leg. o Kałuszyn, a następnie po ciężkich walkach w rejonie Seroczyna, Wodyń, Woli Wodyńskiej oraz Domanic, nastąpiło rozbicie dywizji, po czym przestała ona istnieć jako pełnowartościowa wielka jednostka Wojska Polskiego. Ostatnim elementem relacji jest opis reorganizacji dywizji, polegającej m.in. na włączeniu w jej skład żołnierzy z rozbitej 3 DP Leg. oraz walki w tzw. drugiej bitwie pod Tomaszowem Lubelskim, w której jednostka uległa ostatecznej zagładzie. Relacja Henryka Pohoskiego kończy się na krótkim opisie tejże bitwy, po której autor trafił do niemieckiej niewoli. Słowa kluczowe: kampania 1939 r.; 1 DP Leg.; gen. Wincenty Kowalski; GO „Wyszków”; walki w obro- nie Pułtuska; walki w obronie Wyszkowa; bój o Kałuszyn; walki w rejonie Seroczyna, Wodyń, Woli Wo- dyńskiej i Domanic; Front Północny; druga bitwa pod Tomaszowem Lubelskim Przedmowa.
    [Show full text]
  • The Beginnings of the Józef Piłsudski Institute in New York (1943‑1956)
    Studies into the History of Russia and Central-Eastern Europe ■ XLVIII Krzysztof Langowski Warsaw The beginnings of the Józef Piłsudski Institute in New York (1943‑1956). Part II (1951‑1956) Outline: This is the second part of an article devoted to people who made a lot of effort to build an independent research institute with an archival base dedicated to promoting knowledge about Poland and its history. The Józef Piłsudski Institute was financially supported by the Polish com‑ munity abroad, membership fees, and larger donations by some of its members and sympathisers. Keywords: New York, the Józef Piłsudski Institute, independence circles in the USA In 1951, the Institute suffered severe losses because of the death of some of its key founding members, e.g. Stefan Łodzieski, the Chairman of the Institute, and Henryk Floyar‑Rajchman, the deputy chairman. In addition, Juliusz Łukasiewicz, a mem‑ ber‑correspondent, committed suicide in Washington. Also, Franciszek Januszewski, a founder of the Institute and its previous Chairman, died on April 10, 1953. This death was really painful as he had planned to purchase a building in New York for the needs of the Institute1. The Institute’s cooperation with other institutions both in New York and beyond developed apace in subsequent years. The Vatican Library, the British Museum, Yale University, the Polish Library in Paris, the Polish University Abroad in London, the Alliance College in Cambridge Springs in Pennsylvania, the Library of Congress in Washington, the Polish University of London, the University of California in Los Angeles, the Journal of Central European Affairs – the University of Colorado in Boulder (Colorado) joined the already mentioned institutions, i.e.
    [Show full text]
  • Działania 1 Dywizji Piechoty Legionów We Wrześniu 1939 Roku W Relacji Ppłk
    Echa Przeszłości XXII/1, 2021 ISSN 1509–9873 DOI 10.31648/ep.6723 Piotr Targoński Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie ORCID https://orcid.org/0000-0002-4914-5329 Działania 1 Dywizji Piechoty Legionów we wrześniu 1939 roku w relacji ppłk. dypl. Henryka Pohoskiego (część 2)1 Streszczenie: Prezentowany materiał stanowi relację z działań bojowych 1 DP Leg. w kampanii 1939 r., sporządzoną w 1946 r. przez ppłk. dypl. Henryka Pohoskiego, będącego w czasie kampanii, w stopniu kapitana dypl., oficerem operacyjnym w sztabie dywizji. Relacja rozpoczyna się z chwilą ogło- szenia alarmowej mobilizacji w dniu 24 sierpnia 1939 r. Przedstawione zostały czynności mobilizacyjne i transport dywizji w rejon Małkini i Ostrowi Mazowieckiej oraz koncentracja w rejonie Długosiodła. Zasad- niczą częścią relacji jest opis walk stoczonych przez dywizję w obronie Narwi pod Pułtuskiem, a następ- nie Bugu pod Wyszkowem, skąd dywizja została odwołana rozkazem Naczelnego Wodza i skierowana na południowy wschód. W trakcie odwrotu nastąpił zwycięski bój 6 pp Leg. o Kałuszyn, a następnie po ciężkich walkach w rejonie Seroczyna, Wodyni, Woli Wodyńskiej oraz Domanic, nastąpiło rozbicie dywi- zji, po czym przestała ona istnieć jako pełnowartościowa wielka jednostka Wojska Polskiego. Ostatnim elementem relacji jest opis reorganizacji dywizji, polegającej m.in. na włączeniu w jej skład żołnierzy z rozbitej 3 DP Leg. oraz walki w tzw. drugiej bitwie pod Tomaszowem Lubelskim, w której jednostka uległa ostatecznej zagładzie. Relacja Henryka Pohoskiego kończy się na krótkim
    [Show full text]