Terugkeer op oude nest: goede keuze, of niet? Door Ingrid Lemmens Edgar Davids deed het bij Ajax en Philip Cocu bij PSV. Maar is een terugkeer bij een club waar je ooit faam maakte een goede keuze? Mark van Bommel beloofde ooit zijn carrière af te sluiten bij PSV in Eindhoven. Onlangs kwam de middenvelder van FC Bayern München voorzichtig op die keuze terug. Oud- Fortunees Kevin Hofland beloofde zijn oude liefde in Sittard hetzelfde. „Toentertijd heb ik dat inderdaad gezegd. Maar dat is nu natuurlijk een ander verhaal. Toen ik bij Fortuna vertrok speelde ze nog in de eredivisie en de laatste jaren is het met de club bergafwaarts gegaan. Ik ben heel eerlijk erin dat ik niet weet of ik mijn carrière in de eerste divisie wil afsluiten.” Dat heeft volgens Hofland ook te maken met een bepaald verwachtingspersoon dat mensen hebben. „Uiteraard is het de overweging waard mijn carrière in Sittard af te sluiten. Ik ga de uitdaging ook zeker niet uit de weg. Maar ik wil het dan wel goed doen. Niet half, half. Het is bij mij goed of helemaal niet.” In Limburg waren er verschillende spelers die wel ooit terugkeerden bij de club waar ze eerder actief waren. Niet altijd pakte die keuze verstandig uit. Recent nog keerde Fatih Sonkaya terug bij Roda JC. De Turkse international kwam via omzwervingen naar Besiktas, FC Porto en Académica Coimbra weer terug bij de Kerkraadse club. Op veel speelminuten hoeft de verdediger niet te rekenen. Zijn terugkeer verliep tot nu toe teleurstellend. Ook in Maastricht was er ooit een speler die zich waagde aan een terugkeer bij de rood-witte trots. Willy Brokamp kwam na twee seizoenen bij Ajax weer terug bij MVV. In Maastricht kon de rebelse speler niet aarden. Hij ergerde zich aan het niveau in de eerste divisie, waarin de Maastrichtse club toen actief was. De meeste opmerkelijke overstap maakte Ruud Hesp in 2000. De keeper verruilde het grote FC Barcelona voor Fortuna Sittard. Hesp was in Barcelona op een zijspoor geraakt en wilde zijn oude club een dienst bewijzen. In zijn eerste seizoen, tijdens zijn tweede periode, lukte dat redelijk. Via de nacompetitie lukte het de Fortunezen om in de eredivisie te blijven. Een jaar later degradeerde Fortuna alsnog en beëindigde Hesp zijn carrière met een degradatie. Een lelijke smet op de mooie carrière van Hesp. Zo’n smetje wil Hofland graag voorkomen. „Ik wil best proberen Fortuna weer omhoog te tillen, maar er zit een grens aan.” De oud-Fortunees is niet bang dat hij de té hoge verwachtingen niet kan waarmaken. Omdat het bij veel voetballers mislukt. „Nee helemaal niet. Dat speelt voor mij geen enkele rol. Ik speel nu bij Feyenoord. Wanneer ik naar Fortuna zou gaan, is het altijd een stapje terug.” Volgens sportpsycholoog Lars van der Eerden hebben veel voetballers te maken met een ‘typisch geval’ van te hoge druk. „Een speler die terugkeert bij zijn oude club wordt altijd geconfronteerd met hoge verwachtingen. Deze verwachtingen moet hij waar maken en vaak is dat voor spelers een moeilijke opgave.” Dat het niet bij alle spelers uitdraait op een totale mislukking heeft volgens Van der Eerden te maken met de persoon om wie het gaat. „Niet alle voetballers leggen zichzelf een verwachtingspatroon op. Ook geldt dat de ene speler er beter mee kan omgaan dan de andere.” Er zijn namelijk ook Limburgse voorbeelden waar het wel goed ging. Maurice Graef had bij VVV-Venlo meer geluk. In 1993 werd Graef topscoorder in de eerste divisie met 29 doelpunten. Mede daardoor promoveerde VVV-Venlo dat jaar. Maurice Graef vertrok echter naar Roda JC. Na twee seizoenen in Kerkrade ging hij naar NEC. Na een half seizoen in Nijmegen kwam de aanvaller in de winterstop van 1996-1997 weer terug naar VVV-Venlo. In de Koel speelde hij nog veel wedstrijden en scoorde hij regelmatig. Van der Eerden vindt dat het niet per definitie onverstandig is wanneer een sporter terug gaat naar zijn oude club. ,,Er is geen standaardregel die zegt dat het niet goed gaat. Het gebeurt wel vaak, omdat er veel van een sporter wordt geëist. Maar je mag niet als standpunt innemen dat het fout gaat.” Volgens Van der Eerden gaat het vaak mis omdat er gedacht wordt van 'dit gaat wel goed' en dat spelers er te makkelijk over denken. Toch vindt hij dat een sporter de keuze niet uit de weg moet gaan. ,,Het is een moeilijke keuze voor een sporter. Hij kiest niet voor de makkelijkste weg, want er komt van alles op hem af. Het kan goed uitpakken, maar ook verkeerd gaan. Je kunt als sporter die moeilijke situatie natuurlijk ontlopen. Maar als topsporter wordt van je verwacht dat je met die druk kunt omgaan en de uitdaging aangaat.” Dus mochten Mark van Bommel of Kevin Hofland angst hebben om terug te keren op het oude nest. Een sportpsycholoog biedt wellicht de uitkomst. .