Wie Was Elagabalus? Samenstelling “God in De Berg”, De Emeseense Manifestatie Van De Godheid

Total Page:16

File Type:pdf, Size:1020Kb

Wie Was Elagabalus? Samenstelling “God in De Berg”, De Emeseense Manifestatie Van De Godheid Wie was Elagabalus? samenstelling “God in de berg”, de Emeseense manifestatie van de godheid. De cultus van de godheid verspreidde zich in de 2e eeuw naar andere delen van het Romeinse Rijk. Er is bijvoorbeeld een wijding gevonden in het castellum Laurium op het grondgebied van de huidige Nederlandse stad Woerden. De god werd later in het Romeinse pantheon geïntroduceerd en daarin gelijkgesteld aan de Romeinse zonnegod die tijdens de Romeinse Republiek bekendstond onder de naam Sol Indiges en gedurende de 2e en 3e eeuw als Sol Invictus In de Griekse taal betekent zonnegod Helios, vandaar de naam Heliogabalus, een andere variant op de naam Elagabalus. Machtsgreep oen keizer Macrinus aan de macht kwam, onderdrukte hij de dreiging T tegen zijn bewind door Julia Maesa, haar twee dochters en haar oudste kleinzoon Elagabalus, de familie van zijn vermoorde voorganger, Caracalla, naar hun landgoed bij Emesa in Syrië te verbannen.[1] Meteen na aankomst in Syrië begon Julia Maesa in lagabalus werd rond het jaar 203 als samenwerking met haar adviseur en zoon van Sextus Varius Marcellus en Elagabalus’ tutor Gannys, een complot om het E Julia Soaemias Bassiana geboren. Zijn regime van Macrinus omver te werpen en de vader maakte aanvankelijk deel uit van de veertien jaar oude Elagabalus op de ridderlijke klasse, maar werd later tot de keizerlijke troon te verheffen. rang van senator verheven. Zijn grootmoeder Julia Maesa was de weduwe van de consul Elagabalus’ moeder verklaarde publiekelijk, Iulius Avitus, de zuster van Julia Domna en de dat Elagabalus een onwettige zoon van schoonzus van keizer Septimius Severus. Caracalla was en om die reden de loyaliteit verdiende van de Romeinse soldaten en Zijn moeder, Julia Soaemias was een nicht senatoren die trouw hadden gezworen aan van de Romeinse keizer Caracalla. Andere Caracalla. Nadat Julia Maesa haar rijkdom aan familieleden waren onder andere zijn tante het derde legioen in Raphana had getoond, Julia Avita Mamaea en oom Marcus Julius zwoeren zij trouw aan Elagabalus. Bij Gessius Marcianus en hun zoon Alexander zonsopgang op 16 mei 218 riep Publius Severus. Elagabalus’ zijn familie had de Valerius Comazon Eutychianus, commandant erfelijke rechten in bezit op het priesterschap van het derde legioen, hem tot keizer uit. Om van de zonnegod El Gebal, van welke godheid zijn legitimiteit verder te versterken nam Elagabalus bij Emesa (het moderne Homs) in Elagabalus Caracalla’s namen, Marcus Aurelius Syrië de hogepriester was. Antoninus, aan. De godheid Elagabalus werd aanvankelijk In reactie op deze gebeurtenissen zond alleen in Emesa vereerd. De naam is de Macrinus zijn Praetoriaanse prefect Ulpius Latijnse vorm van het Syrische Ilāh hag-Gabal, Julianus naar de regio met een contingent van dat voortkomt uit Ilāh (“god”) en Gabal troepen dat hij sterk genoeg achtte om de .gəbul en rebellie van het 3e legioen neer te slaan גבל :berg” (vergelijk Hebreeuws“) jabal)), wat resulteert in de Deze troepenmacht keerde zich echter tijdens جبل :Arabisch 1 de slag tegen hun eigen commandanten en commandant van de Praetoriaanse Garde sloot zich vervolgens aan bij de troepenmacht benoemd. van Elagabalus. De officieren werden gedood en het afgehakte hoofd van Ulpius Julianus Keizerschap werd teruggestuurd naar de keizer. lagabalus en zijn entourage brachten de winter van 218 in Nicomedia in Bithynië Macrinus zond nu brieven naar de Senaat E door. Hier werd voor het eerst duidelijk waarin hij Elagabalus aan de kaak stelde als dat de religieuze overtuigingen van de keizer de Valse Antoninus en beweerde dat hij gek een probleem vormden. De eigentijdse was Beide consuls en andere hooggeplaatste historicus Cassius Dio suggereert dat de leden die deel uitmaakten van het Romeinse nieuwe keizer Gannys liet vermoorden, omdat leiderschap veroordeelden Elagabalus. De hij Elagabalus dwong “gematigd en Senaat verklaarde de oorlog aan zowel voorzichtig” te leven.[16] Om de Romeinen te Elagabalus als aan Julia Maesa. laten wennen aan het idee dat zij nu een Orientaalse priester als keizer hadden, liet De regering van Macrinus en zijn zoon raakten Julia Maesa een schilderij van Elagabalus in verder verzwakt door de desertie van het priesterlijke gewaden naar Rome sturen. Daar tweede Legioen als gevolg van werd dit schilderij over een standbeeld van steekpenningen en beloften door Julia Maesa de godin Victoria in de Curia Julia (het naar de kant van Elagabalus. De troepen van gebouw van de Senaat) opgehangen. Dit Macrinus werden op 8 juni 218 verslagen plaatste senatoren in de lastige positie dat zij tijdens de slag bij Antiochië door troepen steeds als zij offers brachten aan Victoria onder bevel van Gannys. Macrinus vluchtte, brachten, zij ook offers brachten aan vermomd als koerier, in de richting van Italia, Elagabalus. maar werd later in de buurt Chalcedon onderschept en in Cappadocië geëxecuteerd. De legioenen waren ontzet over het gedrag Zijn zoon Diadumenianus, die voor zijn van de keizer. Zij kregen al snel spijt over het veiligheid naar het hof in Parthia was feit dat zij met zijn troonsbestijging hadden gestuurd, werd in Zeugma gevangengenomen ingestemd . Nog terwijl Elagabalus op weg en ook ter dood gebracht. was naar Rome, braken korte opstanden van zowel het vierde legioen (op instigatie van Elagabalus riep de datum van de overwinning Gellius Maximus) als het derde legioen (dat in de slag bij Antiochië als de begindatum van verantwoordelijk was geweest voor de zijn regering uit. Hij nam de keizerlijke titel verheffing van Elagabalus op de troon, onder aan zonder voorafgaande instemming van de commando van de senator Verus. De Senaat. Dit was in strijd met de traditie, maar opstanden werd snel neergeslagen en het zou gangbare praktijk worden onder 3e- derde legioen werd ontbonden. eeuwse keizers. Hij zond verzoenende brieven naar Rome waarin amnestie aan de Senaat Nadat zijn entourage in het najaar van 219 werd aangeboden en de wetten erkend Rome bereikte, verkregen Comazon en andere werden. De regering van Macrinus en zijn bondgenoten van Julia Maesa en Elagabalus zoon werd veroordeeld. invloedrijke en lucratieve posities, dit tot grote woede van vele senatoren die personen De senatoren reageerden hierop door van zulke lage komaf niet waardig achtten Elagabalus als keizer te erkennen. Ook voor zulke voorrechten. Na zijn ambtstermijn aanvaardden zij zijn claim dat hij de zoon van als Praetoriaans prefect, diende Comazon drie Caracalla was. Caracalla en Julia Domna keer achter elkaar als stadsprefect van Rome werden beide vergoddelijkt door de Senaat. en twee keer als consul. Elagabalus Zowel zijn grootmoeder Julia Maesa als zijn devalueerde de Romeinse valuta al snel. Hij moeder Julia Soaemias werden verheven tot verlaagde de zilverzuiverheid van de denarius de rang van Augusta, en de gedachtenis aan van 58% naar 46,5% – het werkelijke zowel Macrinus als Diadumenianus werd zilvergewicht daalde van 1,82 gram tot 1,41 veroordeeld door de Senaat (damnatio gram. Ook heeft hij gedurende zijn periode in memoriae). De voormalige commandant van Rome de Antoninianus gedemonetiseerd. het derde legioen, Comazon, werd tot 2 Elagabalus probeerde zijn veronderstelde die zich schuldig had gemaakt aan seksuele minnaar, de wagenmenner Hierocles tot handelingen levend moest worden begraven. Caesar te verheffen, terwijl een andere vermeende minnaar, de atleet Aurelius Aan de oostelijke zijde van het Palatijn werd Zoticus, werd benoemd in de niet- een royale tempel gebouwd om El Gebal te administratieve, maar invloedrijke positie van huisvesten. In dit Elagabalium werd Elagabal Cubicularius (kamermeester) Zijn aanbod van vertegenwoordigd door een zwarte conische amnestie voor de Romeinse bovenlaag werd meteoriet uit Emesa. Herodianus schreef: grotendeels gehonoreerd, hoewel de jurist “Deze steen wordt aanbeden alsof hij uit de Ulpianus werd verbannen. hemelen gezonden is; uit deze steen steken een aantal kleine stukken uit; ook zijn er De relaties tussen Julia Maesa, Julia Soaemias markeringen; hiervan willen de mensen en Elagabalus waren in het begin sterk. Zijn geloven dat zij een ruw beeld van de zon moeder en grootmoeder werden de eerste vormen, want dit is hoe zij deze zien “. vrouwen die werden toegelaten tot de Senaat, Beide vrouwen ontvangen senatoriale Om hogepriester van zijn nieuwe religie te titels: Soaemias de gevestigde titel van kunnen worden, liet Elagabalus zijn voorhuid Clarissima, en Maesa het meer onorthodoxe besnijden. Hij dwong senatoren om toe te Mater Castrorum et Senatus (“Moeder van het kijken, terwijl hij begeleid door trommels en legerkamp en van de Senaat”). Terwijl Julia cymbalen rond het altaar van Deus Sol Maesa zichzelf probeerde te positioneren als Invictus danste. Elke zomer hield hij bij de macht achter de troon en dus de gelegenheid van de zonnewende een aan de machtigste vrouw in de wereld, bleek zonnegod gewijde festival. Dit festival werd Elagabalus echter zeer onafhankelijk, populair bij de massa’s mede als gevolg van vasthoudend en onmogelijk te controleren. het gratis eten dat werd uitgedeeld. Elagabalus plaatste de steen van Emesa op Religieuze controverse een strijdwagen die was versierd met goud en inds de regering van Septimius Severus juwelen. Daarmee reed hij door de stad: was de aanbidding van de zon in het Een door zes paarden getrokken strijdwagen S gehele keizerrijk in belang toegenomen. vervoerde de godheid, de paarden waren Elagabalus zag dit als een kans om Elagabal enorm en vlekkeloos wit, bekleed met dure als de belangrijkste godheid van de Romeinse gouden gespen en rijke ornamenten. Niemand pantheon te installeren. De god werd hield de teugels, en niemand bestuurde de omgedoopt tot Deus Sol Invictus, wat God de wagen, het voertuig werd begeleid alsof de onverslagen zon betekent. Sol Invictus werd god zelf de wagenmenner was. Elagabalus in het Pantheon zelfs in een positie boven liep achteruit aan de voorkant van de wagen, Jupiter geplaatst. met uitzicht op de god. Hij hield de teugels van de paarden in zijn handen. Hij legde het Als een blijk van respect voor de Romeinse gehele parcours, opkijkend naar het gezicht godsdienst, verenigde Elagabalus Astarte, van zijn god, al achteruitlopend af.
Recommended publications
  • Pushing the Limit: an Analysis of the Women of the Severan Dynasty
    Illinois Wesleyan University Digital Commons @ IWU Honors Projects Greek and Roman Studies 4-24-2015 Pushing the Limit: An Analysis of the Women of the Severan Dynasty Colleen Melone Illinois Wesleyan University, [email protected] Follow this and additional works at: https://digitalcommons.iwu.edu/grs_honproj Part of the Other Languages, Societies, and Cultures Commons Recommended Citation Melone, Colleen, "Pushing the Limit: An Analysis of the Women of the Severan Dynasty" (2015). Honors Projects. 5. https://digitalcommons.iwu.edu/grs_honproj/5 This Article is protected by copyright and/or related rights. It has been brought to you by Digital Commons @ IWU with permission from the rights-holder(s). You are free to use this material in any way that is permitted by the copyright and related rights legislation that applies to your use. For other uses you need to obtain permission from the rights-holder(s) directly, unless additional rights are indicated by a Creative Commons license in the record and/ or on the work itself. This material has been accepted for inclusion by faculty at Illinois Wesleyan University. For more information, please contact [email protected]. ©Copyright is owned by the author of this document. Colleen Melone Pushing the Limit: An Analysis of the Women of the Severan Dynasty Abstract By applying Judith Butler’s theories of identity to the imperial women of the Severan dynasty in ancient Rome, this paper proves that while the Severan women had many identities, such as wife, mother, philosopher, or mourner, their imperial identity was most valued due to its ability to give them the freedom to step outside many aspects of their gender and to behave in ways which would customarily be deemed inappropriate.
    [Show full text]
  • Nicholson Museum
    OF FACES POWER IMPERIAL PORTRAITURE ON ROMAN COINS NICHOLSON MUSEUM Peter Brennan, Michael Turner & Nicholas L. Wright OF FACES POWER IMPERIAL PORTRAITURE ON ROMAN COINS NICHOLSON MUSEUM Peter Brennan, Michael Turner & Nicholas L. Wright This book is copyright. Apart from any fair dealing for the purpose of private study, research, criticism or review as permitted under the Copyright Act, no part may be reproduced by any process without written permission. Enquiries should be made to the publisher. No photograph printed in this book may be reproduced without the permission of the copyright owner. Copyright for the text and images in this publication is held by the Nicholson Museum. Published by the Nicholson Museum, The University of Sydney, NSW, 2006, Australia © The Nicholson Museum, The University of Sydney, 2007 Faces of Power Imperial Portraiture on Roman Coins ISBN 1 86487 833 9 This book was produced with the generous financial support of the Alexander Cambitoglou Nicholson Museum Endowment Fund. Book design by Virginia Buckingham, Virginia Buckingham Graphic Design. Photographs by Rowan Conroy. COVER & ADJACENT IMAGES: DOMITIAN ROME MINT: 75–79 AD AUREUS OBV: CAESAR AVG F DOMITIANVS; LAUREATE, BEARDED HEAD OF DOMITIAN R.; DOTTED BORDER REV: CERES AVGVST; DRAPED CERES STANDING L. HOLDING EAR OF CORN IN R. HAND, SCEPTRE IN L.; DOTTED BORDER NM 2004.2624 (BMC 322.) CONTENTS FOREWORD 5 Michael Turner FACES OF POWER 7 Peter Brennan A QUICK GUIDE TO ROMAN COINS 9 Nicholas L. Wright Romans – The people with the three names 9 Legends & their abbreviations 10 Greek Imperial coinage 12 Glossary of descriptive terms & abbreviations 12 COIN DENOMINATIONS 14 Primary Imperial Roman denominations 27 BC – 294 AD Primary Imperial Roman denominations after 294 AD Primary civic (Greek Imperial) denominations in Eastern provinces THE COINS 15 Peter Brennan THE DYNASTIES 79 Nicholas L.
    [Show full text]
  • Stellar Symbols on Ancient Coins of the Roman Empire – Part Iii: 193–235 Ad
    STELLAR SYMBOLS ON ANCIENT COINS OF THE ROMAN EMPIRE – PART III: 193–235 AD ELENI ROVITHIS-LIVANIOU1, FLORA ROVITHIS2 1Dept of Astrophysics, Astronomy & Mechanics, Faculty of Physics, Athens University, Panepistimiopolis, Zographos 15784, Athens, Greece Email: [email protected] 2Email: fl[email protected] Abstract. We continue to present and describe some ancient Roman coins with astro- nomical symbols like the Moon, the Zodiac signs, the stars, etc. The coins presented in this Paper correspond to the Roman Empire covering the interval (193 - 235) AD, which corresponds mainly to the Severan dynasty. Key words: Astronomy in culture – Ancient Roman coins – Roman emperors – Stellar symbols. 1. PROLOGUE In a series of papers ancient Greek and Roman coins with astronomical sym- bols were shown, (Rovithis-Livaniou and Rovithis, 2011–2012 and 2014–2015,a&b). Especially the last two of them, hereafter referred as Paper I & II corresponded to the Roman Empire and covered the intervals 27 BD to 95 AD and 96 to 192 AD, re- spectively. Thus, the Roman numismatic system, and its coins has been examined in detail. For this reason, we do not repeat it here, where we continue with coins of the same subject covering the period (193–235) AD that corresponds mainly to the Severan dynasty. What it is worthwhile to be mentioned is that during this time interval, and when there was some numismatic crisis, the silver contain of the denary was reduced. For example during Caracalla’s[1] epoch a specific silver plated coin with less silver than denary was issued the so-called antonianus or the radiative.
    [Show full text]
  • Pdf 34 AÜEDFD 62 Özge ALTUN Lusnia, Susan, Sowers (1995)
    Atatürk Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Dergisi Atatürk University Journal of Faculty of Letters Sayı / Number 62, Haziran / June 2019, 19-44 SEVERUSLAR DÖNEMİ KADIN PORTRELERİ* Women Portraits of Severan Period (Makale Geliş Tarihi: 14.12.2018 / Kabul Tarihi: 22.05.2019) Özge ALTUN** Öz Roma İmparatorluk Tarihine baktığımız zaman, Severuslar Döne- minde sosyal, ekonomik ve siyasal krizlerin giderek arttığı görülmektedir. Severuslar Dönemi sonrasında gerçekleşen 3.yy krizleri de bu durumun en iyi göstergesidir. Makalenin konusunu oluşturan "Severuslar Dönemi Kadın Portreleri"nde, imparatorluk içinde yaşanılan karışıklıkların portre stiline et- kisi ve sonucunda oluşan stilin özellikleri belirlenmeye çalışılmıştır. Severus- lar Dönemi kadın portreleri stili ve önemli şahsiyetlerinin portrelerinin kimlik tespitinde kullanılabilecek karakteristik özellikler saptanmaya çalışılmıştır. Makale içinde Severuslar Döneminde öne çıkan ve bilinen kadınlar (impara- toriçeler) ve portre örnekleri kronolojik bir sırayla tanımlanmıştır. Augusta- lardan sonra sivil portreler değerlendirilmiştir. Sonuçlar genel değerlendirme kısmında bütün olarak ele alınmıştır. Anahtar Kelimeler: Roma İmparatorluğu, Severuslar Dönemi, Portre Sanatı. Abstract When we look at the history of Roman Empire, it is seen that social, economic and political crises have increased gradually in the period of Se- * Bu makale Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Arkeoloji Anabilim Dalın- da gerçekleştirilen "Geç Roma Dönemi Portreleri" isimli doktora tez çalışmasının bir bölümünden türetilmiştir. ** Dr. Öğr. Üyesi, Bozok Üniversitesi Fen Edebiyat Fakültesi, Arkeoloji Bölümü, As- sist Prof. Dr. Bozok University Faculty of Science and Literature, Departmenf of Ar- chaeology, [email protected] ORCID ID: http://orcid.org/ 0000-0002-7491- 5794 20 AÜEDFD 62 Özge ALTUN verus. The crisis of the 3rd century after the Severus Period is also the best indicator of this situation.
    [Show full text]
  • Elagabalus: 203 - 222
    Elagabalus: 203 - 222 Tijdvak: Severische dynastie Periode : 218-222 Voorganger: Macrinus (217-218) en Diadumenianus (218) Opvolger: Severus Alexander (222-235) Staatsvorm: Principaat Persoonlijke gegevens Naam bij geboorte: Varius Avitus Bassianus Naam als keizer : Marcus Aurelius Antoninus Bijnaam: "Elagabalus" of "Heliogabalus" Zoon van: Julia Soaemias Gehuwd met: 1. Julia Paula (219) 2. Aquilia Severa (220) 3. Annia Faustina (221) 4. Aquilia Severa (221) (weer) Neef van: Julia Mamaea Severus Alexander De keizer voldeed aan deze eis en presenteerde zich op 11 maart 222 gezamenlijk met zijn neef en hun beider moeders in het kamp van de Praetoriaanse Garde. Bij hun aankomst begonnen de soldaten te juichen voor Alexander. Zij negeerden Elagabalus, die vervolgens de opdracht gaf om iedereen, die had deelgenomen aan deze daad van insubordinatie, te arresteren en te executeren.[37] In reactie hierop vielen leden van de Praetoriaanse Garde Elagabalus en zijn moeder aan: “ Hij ondernam een poging om te vluchten, en zou ook ontsnapt zijn door zich in een kist te verbergen, als hij niet was ontdekt en vermoord. Hij was 18 jaar. Zijn moeder, die hem omhelsde en zich aan hem vastklampte, vond ook de dood; hun hoofden werden afgehakt; hun lichamen werden naakt uitgekleed en door de hele stad gesleept. Daarna werd het lichaam van zijn moeder ergens ter zijde geschoven, terwijl het lichaam van Elagabalus in de rivier werd gegooid. “ Na deze moordpartij werden veel medewerkers van Elagabalus gedood of afgezet. Hieronder waren ook Hierocles en Comazon. Zijn religieuze edicten werden teruggedraaid. Ook werd de steen van El Gebal naar Emesa teruggestuurd. Verder werd het vrouwen voortaan weer verboden om vergaderingen van de Senaat bij te wonen.
    [Show full text]
  • Contentious Politics and Rome
    ‘A kingdom of iron and rust:’ identity, legitimacy, and the performance of contentious politics in Rome (180-238CE) A Thesis Submitted in Partial Fulfilment Of the Requirements for the Degree of Doctor of Philosophy At the University of Canterbury By Amanda Jane Macauley Classics Department University of Canterbury 2019 Acknowledgements Akin to public speaking, articulating deep gratitude in words is not a skill I have been able to master, and this page has been one of the hardest for me to write. Usually, when one looks at the acknowledgements page, there is a vast array of academics, family and friends to be thanked. In my case, the list is small and concise. By no means, however, does this mean I have been short-changed in the support department – far from it. First honours go to Dr Gary Morrison. Gary has been my supervisor and mentor for my entire postgraduate career. It is no exaggeration to say that I would have sailed off into the sunset after my honours year without his encouragement and guidance, which would have meant missing out on the extraordinary privilege of undertaking research simply for research’s sake. I’m sure at times Gary may have wished that I did hoist anchor, given the constant funding applications, marking and advice that he was regularly required to dispense, but I am, and have always been, incredibly grateful. Gratitude and hugs also go to my associate supervisor Assoc. Prof. Enrica Sciarrino who, like Gary, is a sterling character and an academic at the top of her game. Both have always provided top-notch feedback and an open door, be it for questions or wine.
    [Show full text]
  • Publisher Version
    Macquarie University ResearchOnline This is the published version of: Rowan, Clare (2011) 'The Public Image of the Severan Women' Papers of the British School at Rome Vol. 79, p. 241-73 Access to the published version: http://dx.doi.org/10.1017/S0068246211000031 Copyright: Copyright 2011 British School at Rome. Published by Cambridge University Press. Article originally published in Papers of the British School at Rome Vol. 79, p. 241-73. The original article can be found at http://dx.doi.org/10.1017/S0068246211000031 Papers of the British School at Rome 79 (2011), pp. 241–73 © British School at Rome doi:10.1017/S0068246211000031 THEPUBLICIMAGEOFTHESEVERANWOMEN* by Clare Rowan Coinage remains one of the best resources from which to gain an insight into the public image of empresses in the Roman Empire. This article employs a quantitative approach to the coinage of the Severan women, utilizing coin hoards to gain an idea of the frequency of particular coin types. The result offers a nuanced and contextual assessment of the differing public images of the Severan empresses and their role within wider Severan ideology. Evidence is presented to suggest that in this period there was one workshop at the mint dedicated to striking coins for the empresses. The Severan women played a key connective role in the dynasty, a position communicated publicly through their respective numismatic images. By examining the dynasty as a whole, subtle changes in image from empress to empress and from reign to reign can be identified. During the reign of Elagabalus, the divergence in imagery between Julia Soaemias and Julia Maesa is so great that we can perhaps see the influence of these women on their own numismatic image.
    [Show full text]
  • Varian Studies: Foundation and Future
    Varian Studies: a Definition of the Subject Opening address to the Varian Symposium Leonardo de Arrizabalaga y Prado My lords, ladies and gentlemen, welcome to the Varian Symposium, the first, I trust, of many. In launching it, I believe that my principal task must be to define the subject which brings us together here today: Varian studies. This must be done for two reasons. One is that till now, Varian studies have not been clearly defined as a discrete zone of enquiry. Another is that most of what might be included under their rubric has, with certain rare exceptions, been vitiated by a fundamental misconception, regarding the nature of its subject. This may be called the Varian misconception. It consists in confusing a physical individual, once living on Earth, with a notional one, a protagonist of legend or myth, whose habitat lies in the realm of information, misinformation, and disinformation. In the Varian misconception, statements concerning the latter purport to concern the former. The former, the physical individual, Varius, is an object of historical investigation. He may be studied through a sceptical examination of ancient artefacts, such as coins and inscriptions, together with an even more sceptical reading of ancient historiography. The latter, the notional individual, is a product of the former. He is also far more complex in nature. Under diverse names, he appears in ancient coins and inscriptions, and in historiography, both ancient and modern, as well as in more avowedly creative works of literature and art, and even in popular culture. He may also be studied. But his proper investigation requires special methods of enquiry, specifically adapted to his complex nature.
    [Show full text]
  • Coins Found at Corinth
    COINS FOUND AT CORINTH I. REPORT ON THE COINS FOUND IN THE EXCAVATIONS AT CORINTH DURING THE YEARS 1936-19391 Three previous publications2 have dealt with the coins found in the excavations at Corinth from 1896 through 1935. The present report is a continuation of these former ones and covers the period after 1935 up to and including the spring of 1939. The number of coins found in these three and one-half years is exceedingly large, 26,521 in all, and forms one half of all the coins found since the beginning of the excavations. The explanation of this large number lies in the fact that the excavations during this time have been conducted almost exclusively in the Agora and that almost the whole of the area has been cleared down to the Roman level of the first century after Christ. In some sections the digging penetrated the Roman level and was con- tinued down to the level of the fifth century before Christ. Such extensive excavation in late Roman and subsequent fills has naturally had an influence on the type of coins found and the number of coins belonging to the various periods of Corinthian history. That is, there are relatively few Corinthian coins and coins from other Greek states in proportion to the immense numbers of later Roman Imperial and of Byzantine coins which have been brought to light. A total of 1,101 coins from the Corinthian mint has been found, and of these only 18 are silver; the rest are bronze. The small bronze Pegasos-Trident pieces are again in the majority, 579.
    [Show full text]
  • Arelis Heliogabalus
    ARELIS HELIOGABALUS The Characters Heliogabalus Julia Soaemias Julia Maesa Hierocles Antiochian Soldier The Plot The play takes place at the palace of Heliogabalus in Rome, during his rule (219- 222 AD). Act One will take place in the autumn of 219 AD, Act Two in the autumn of 220 AD, Act Three in the summer of 221 AD and Act Four in the last days of his rule until both his and his mother’s assassination on the 11th of March 222 AD. This play is about the philosophical and religious ideology of an emperor who unsettled the habits of the Roman society with his scandals and his revolutionary and rebellious personality, causing many reactions. Spectators will become aware of his personality. The play has conversations of Heliogabalus with his mother Julia Soaemias, his grandmother Julia Maesa and his lover Hierocles which deal with state governance, history and files of little stars. SUMMARY OF HELIOGABALUS [GREEK VERSION] Σν ζεαηξηθό έξγν καο κεηαθέξεη ηηο εκέξεο θαη ηα έξγα ηνπ Ρωκαίνπ απηνθξάηνξα Ηιηνγάβαινπ [Έκκεζα, ΢πξία, 8 ή 20-3-203 κ. Χ - Ρώκε, Ιηαιία, 11-3 -222 κ. Χ] πνπ ζθαλδάιηζε ηελ ξωκαϊθή θνηλωλία κε η’ αλαηνιίδνληα ήζε θαη έζηκα δπζαξεζηώληαο ηελ ηαπηνρξόλωο απ’ ηελ ελεξγό ζπκκεηνρή ζηελ ΢ύγθιεην ηωλ γπλαηθείωλ ζπγγεληθώλ ηνπ πξνζώπωλ, όπωο ηεο κεηξόο ηνπ Ινπιίαο ΢ναηκηάδνο [Απάκεηα, ΢πξία, 180 κ. Χ - Ρώκε, Ιηαιία, 11 - 3 - 222 κ. Χ] θαη ηεο γηαγηάο ηνπ Ινπιίαο Μαίζαο [Έκκεζα, ΢πξία, 7- 5 -165 κ. Χ - ; , 3 - 8- 224 κ. Χ]. Η δπζαξέζθεηα ηνπ ζηξαηνύ έγηλε εληνλόηεξε κε ηνπο εθήκεξνπο εξαζηέο ηνπο όπωο ν Ιεξνθιήο [πνπ θεκνινγείηαη όηη ηνλ είρε ππαλδξεπζεί] αιιά θαη κε ηνλ εξκαθξνδηηηζκό ηνπ έρνληαο ωο άκεζε ζπλέπεηα ηελ πξνηίκεζε πξνο ην πξόζωπν ηνπ εμαδέιθνπ ηνπ Αιέμαλδξνπ ΢εβήξνπ [Area Caesarea, Akkar, ΢πξία, 1 - 10 -208 κ.
    [Show full text]
  • Roman and Medieval Coins Found in Scotland, 1988-95
    Proc Antiqc So Scot, (1997)7 12 , 527-561 Roma medievad nan l coins foun Scotlandn di , 1988-95 HolmesQ BatesonMc D J M t N *& ABSTRACT surveyA of over sites Scotland300 in describes Roman laterand coin finds since 1988. INTRODUCTION A steady stream of coins continues to be found in Scotland, and this survey lists those recovered up to the end of 1995. The catalogue and discussion covers coins dating from the Roman period to the Act of Union and includes all casual and metal-detector finds which have been notified to either of the two authors, as well as hoards found in isolation and a number of finds from archaeological excavation watchind san g briefs. Coin finds from major excavations, which wile lb published elsewhere, hav occasionn eo t beesno n listed individually t referenc,bu bees eha n made publisheo t forthcominr do g reports. formae Th t follow previoue th s s survey (Bateson 1989) except tha17th-centure th t y finds have been put into their own section. The Roman section includes the small number of other classical coins found, such as Greek and Byzantine. Medieval coins cover issues from the sixth centur UnioCrowne e th th f o ynt o 1603n si numerou e .Th s copper 17te cointh hf scenturo y have been omitted from this surve recora t ysucf bu do h find keps si t bot a tNationae hth l Museumf o Scotlan Hunteriae th d dan n Museum 17th-centure Th . y silver coins continu includee b o et t dbu seemed better recorded separately from the medieval coins to 1603.
    [Show full text]
  • The Constitutio Antoniniana an Edict for the Caracallan Empire
    This thesis has been submitted in fulfilment of the requirements for a postgraduate degree (e.g. PhD, MPhil, DClinPsychol) at the University of Edinburgh. Please note the following terms and conditions of use: This work is protected by copyright and other intellectual property rights, which are retained by the thesis author, unless otherwise stated. A copy can be downloaded for personal non-commercial research or study, without prior permission or charge. This thesis cannot be reproduced or quoted extensively from without first obtaining permission in writing from the author. The content must not be changed in any way or sold commercially in any format or medium without the formal permission of the author. When referring to this work, full bibliographic details including the author, title, awarding institution and date of the thesis must be given. The constitutio Antoniniana An Edict for the Caracallan Empire Alex Imrie Doctor of Philosophy The University of Edinburgh 2015 DECLARATION I hereby declare that this thesis is entirely of my own composition and work. It contains no material previously submitted for the award of any other degree or professional qualification. Alex Imrie i I dedicate this thesis to my darling Rachael: my soul mate, my starry-eyed lassie and my constant inspiration. As fair art thou, my bonnie lass, So deep in luve am I: And I will luve thee still my dear, Till a’ the seas gang dry. ii ABSTRACT The constitutio Antoniniana represents one of the most important legal documents of the Roman imperial period. By means of this edict, the emperor Caracalla enfranchised nearly every free person living within the borders of his empire.
    [Show full text]