DOCSLIB.ORG

Krytyczna Lista Porostów I Grzybów Naporostowych Gorców Critical List of Lichens and Lichenicolous Fungi of the Gorce Mts

Total Page：16

File Type：pdf, Size：1020Kb

Download full-text PDF Read full-text
Krytyczna Lista Porostów I Grzybów Naporostowych Gorców Critical List of Lichens and Lichenicolous Fungi of the Gorce Mts Ochrona Beskidów Zachodnich 3: 55–78, 2010 Krytyczna lista porostów i grzybów naporostowych Gorców Critical list of lichens and lichenicolous fungi of the Gorce Mts Paweł Czarnota Abstract: A critical list of lichenized and lichenicolous fungi collected anywhere in the Gorce Mts (Western Car- pathians) is presented based on the re-examination of available herbarial materials and new fi ndings made during last three years of fi eld explorations. 649 taxa is mentioned here including 603 species of lichenized fungi (lichens), and 46 species of lichenicolous fungi. Almost 23% from them have only historical importance. Lecidea leprarioides is reported here as a new species for Poland, and Arthonia muscigena, Bacidina neosquamulosa, B. sulphurella, Biatora veteranorum, Cladonia grayi, C. polydactyla, C. rei, Lecania cyrtellina, Lecanora compallens, L. subintricata, Lecidea ny- landeri, Lecidella subviridis, Mycobilimbia pilularis, Verrucaria macrostoma as new for the Gorce Mts. Bacidina arnol- diana s.str. is confi rmed here for the fi rst time in Poland. Detailed localities and remarks for some noteworthy species and related literature for all listed taxa are included. 46 taxa have been excluded from the previously published data referring to the Gorce Mts due to their misidentifi cations, unclear taxonomic status or nomenclatural innovations. Key words: Carpathians, Poland, checklist, fungi, biodiversity, distribution Pracownia Naukowo-Edukacyjna Gorczańskiego Parku Narodowego, Poręba Wielka 590, 34-735 Niedźwiedź, e-mail: [email protected] WSTĘP o wielkich rozmiarów plechach granicznika płucnika Lobaria pulmonaria, odnalezionych w rezerwacie im. Termin porosty jest określeniem fenomenu przy- W. Orkana pod Turbaczem (Motyka 1930). Z tego sa- rodniczego – życiowego, samowystarczalnego, sym- mego okresu pochodzą dane o występowaniu kilku biotycznego związku między wyspecjalizowanym nitkowatych brodaczek, w tym wymarłej współcześ- grzybem (mikobiontem) a fotosyntetyzującym glo- nie w całej Polsce brodaczki najdłuższej Usnea longis- nem lub sinicą (fotobiontem), w którym ten pierwszy sima (Motyka 1936-1938). Po wojnie, na przełomie lat przeważnie spełnia rolę zewnętrznego komponentu, 50. i 60., intensywne prace nad poznaniem różnorod- odpowiedzialnego za kształt, wielkość i kolor plechy ności gorczańskich porostów zainicjował dr K. Glanc, powstałej w drodze tej symbiozy. Mówienie o gatun- który zgromadził pokaźny zielnik, przechowywany kach porostów w takim kontekście jest nieprecyzyj- obecnie w herbarium Instytutu Botaniki Polskiej ne, lecz ze względu na tradycję i powszechny odbiór, Akademii Nauk w Krakowie. Jego zbiory stały się w dalszym ciągu kultywowane. Systematycznie rzecz po latach podstawą opracowania, liczącego 505 ga- ujmując, nazwa gatunkowa porostu odnosi się do tunków, stanowiącego znakomite, historyczne tło dla komponentu grzybowego, a więc mikobionta, zwa- dalszych prac lichenologicznych (Czarnota i in. 2005). nego w tym wypadku grzybem lichenizowanym. W międzyczasie autor niniejszego tekstu przedstawił kompleksowe opracowanie bioty porostów odnale- Poznawanie bioty porostów w Gorcach ma zionych w ostatnich latach ubiegłego wieku na terenie już swoją kilkudziesięcioletnią tradycję. Pierwsze Gorczańskiego Parku Narodowego (Czarnota 2000, wzmianki na ten temat pochodzą z początku lat 30. 2002a), które po uzupełnieniu bieżącymi datami, ubiegłego wieku, kiedy prof. Józef Motyka donosił weryfi kacji taksonomicznej i nomenklaorycznej du- 55 Ochrona Beskidów Zachodnich 3: 55–78, 2010 żej części zbiorów przez autora i lichenologów z róż- Nazewnictwo taksonów przyjęto głównie za Lišką nych instytucji naukowych, pozwoliło skompletować i in. (2008), a w przypadku braku stosownego takso- listę 603 taksonów grzybów zlichenizowanych i 46 nu na liście przyjmowano nomenklaturę stosowaną gatunków grzybów naporostowych, odnalezionych w zbiorczym opracowaniu porostów Wielkiej Bryta- kiedykolwiek na terenie Gorców. Blisko 74% z nich, nii i Irlandii [Smith et al. (eds) 2009], za wyjątkiem tj. około 480 gatunków notowano na obszarze GPN. Arthonia digitatae (Hafellner 1999), Bacidina sul- Niestety prawie 23% ogólnej liczby gorczańskich po- phurella (Hauck, Wirth 2010), Biatora veteranorum rostów (138 gatunków), stanowią taksony znane tylko (Sérusiaux i in. 2010), Caloplaca oasis (Wilk 2011), z not historycznych. Zapewne większość z nich uznać Chaenothecopsis consociata (Wirth 1995), Lecanora można za wymarłe na tym terenie. Postęp badań tak- fi lamentosa (Perez-Ortega i in. 2010), Placopyrenium sonomicznych w ostatnich latach przyczynił się do canellum i P. fuscellum (Krzewicka 2009) oraz Porpi- dia nigrocruenta i odmian P. sp e irea (Jabłońska 2010); identyfi kacji wielu pomijanych podczas prac tereno- w nomenklaturze rodzaju Verrucaria uwzgledniono wych lub nieznanych dotychczas gatunków. W licz- prace Th üs’a (2002) i Breuss’a (2008). bie ponad 120 taksonów odnalezionych w Gorcach W nawiasach kwadratowych po nazwie niektó- w ostatnich dwóch dekadach znajdują się również rych gatunków umieszczono najczęściej używane dwa gatunki opisane dla nauki, które tutaj właśnie synonimy, stosowane w cytowanej literaturze. Na mają swoje locus typicus: Agonimia repleta Czarnota końcu wykazu wymieniono gatunki wcześniej & Coppins (Czarnota & Coppins 2000) i Micarea no- błędnie zidentyfi kowane, także te, których wystę- wakii Czarnota & Coppins (Czarnota 2007). W przed- powanie w Gorcach jest wątpliwe oraz gatunki stawionym wykazie dodano 15 kolejnych, niepoda- grzybów nielichenizujących, podawanych dotych- wanych dotychczas z Gorców gatunków grzybów czas na listach porostów. Koncepcje gatunków zlichenizowanych oraz Lecidea leprarioides – takson z rodzajów Bryoria i Usnea, przyjęto za pracą Czar- niewyróżniany dotąd w Polsce pod tą nazwą. Po raz noty i in. (2005), bez weryfi kacji taksonomicznej. pierwszy w kraju wykazano z Gorców także Bacidi- Do gatunków publikowanych po raz pierwszy na arnoldiana s.str., gatunek ostatnio reaktywowany z Gorców dołączono wykazy kolekcji, które są (Brand i in. 2009; Hauck, Wirth 2010). Z poprzednich przechowywane w herbarium GPN. Stanowiska danych literaturowych, charakteryzujących różnorod- podano w układzie sieci ATPOL przystosowanej ność bioty porostów w Gorcach wykluczono w toku dla porostów (Cieśliński, Fałtynowicz 1993). rewizji 46 błędnie zidentyfi kowanych taksonów, grzy- by nielichenizujące, a także takie, których obecność w tym paśmie górskim jest wątpliwa, jak również LISTA POROSTÓW te nazwy, które obecnie uznawane są za synonimy I GRZYBÓW NAPOROSTOWYCH wcześnej opisanych gatunków. Zapewne w postępie badań taksonomicznych Stosowane skróty: + – grzyb naporostowy; ! – kolejnych grup, do których włączone zostaną zbio- gatunek nowy dla Gorców; !! – gatunek nowy dla ry porostów z Gorców, dojdzie jeszcze do niejednej Polski; Dg-F – Dentario glandulosae-Fagetum; GPN korekty w przedstawionym tu wykazie, niemniej – Gorczański Park Narodowy; incl. – włączając; katalog ten stanowi pierwsze krytyczne podsumo- oddz. – oddział; P-P – Plagiothecio-Piceetum; p.p. wanie dotychczasowych danych lichenologicznych – pro parte, częściowo; Stan. – stanowisko. z tego terenu i może być jednocześnie punktem Absconditella delutula (Nyl.) Coppins & H. Kilias odniesienia do dalszych badań. (Czarnota, Kukwa 2008a) A. lignicola Vĕzda & Pišút (Czarnota 2002a; Czar- MATERIAŁ I METODY nota i in. 2005; Czarnota, Kukwa 2008a) +Abrothallus caerulescens C. Kotte (Kukwa, Czar- nota 2006) Wykaz gatunków sporządzono w oparciu o mate- Acarospora fuscata (Schrad.) Th . Fr. (Czarnota riały publikowane jak również niepublikowane zbiory 2000; Czarnota i in. 2005; Czarnota, Wojnaro- autora z ostatnich kliku lat nieustannych eksploracji. wicz 2008) 56 Paweł Czarnota Krytyczna lista porostów i grzybów naporostowych Gorców A. glaucocarpa (Ach.) Körb. (Czarnota 2000; Czar- A. spadicea Leight. (Czarnota 2002a; Czarnota i in. nota i in. 2005) 2005; Czarnota, Wojnarowicz 2008) A. cf. insolata H. Magn. (Czarnota i in. 2005; Czar- A. vinosa Leight. (Czarnota 2002a) nota, Wojnarowicz 2008) +Arthrorhaphis aeruginosa R. Sant. & Tønsberg A. intermedia H. Magn. (Czarnota i in. 2005) (Czarnota i in. 2005; Kukwa, Czarnota 2006; A. macrospora (Hepp) A. Massal. ex Bagl. (Glanc Kukwa i in. 2010) 1960; Czarnota i in. 2005) A. citrinella (Ach.) Poelt (Czarnota i in. 2005) A. nitrophila H. Magn. (Czarnota i in. 2005) +A. grisea Th . Fr. (Czarnota 2002a; Kukwa i in. A. oligospora (Nyl.) Arnold (Czarnota i in. 2005) 2010) A. umbilicata Bagl. (Czarnota i in. 2005; Czarnota, Arthothelium ruanum (A. Massal.) Körb. (Czarno- Wojnarowicz 2008) ta 2000) A. veronensis A. Massal. (Glanc 1960; Czarnota 2000; Aspicilia caesiocinerea (Nyl. ex Malbr.) Arnold Czarnota i in. 2005; Czarnota, Wojnarowicz 2008) (Czarnota 2000; Czarnota i in. 2005; Czarnota, Acrocordia gemmata (Ach.) A. Massal. (Czarnota Wojnarowicz 2008) 1994, 2000; Czarnota i in. 2005) A. cinerea (L.) Körb. (Czarnota i in. 2005; Czarno- A. subglobosa (Vězda) Vězda & Poelt (Czarnota ta, Wojnarowicz 2008) 2003) A. contorta (Hoff m.) Kremp. (Czarnota i in. 2005; Agonimia cf. allobata (Stizenb.) P. James (Czarnota Czarnota, Wojnarowicz 2008) i in. 2005) A. insolata (H. Magn.) Hav. (Czarnota i in. 2005) A. gelatinosa (Ach.) M. Brand & Diederich [= A. moenium (Vain.) G. Th or & Timdal (Czarnota Polyblastia gelatinosa (Ach.) Th . Fr.] (Czarnota 1994, 2000; Czarnota i in. 2005) 1998, 2000) A. simoënsis Räsänen (Czarnota i in. 2005) A. repleta Czarnota & Coppins (Czarnota, Cop- +Athelia arachnoidea (Berk.) Jül. (Kukwa, Czar- pins 2000;
Load more

Recommended publications
  • 1307 Fungi Representing 1139 Infrageneric Taxa, 317 Genera and 66 Families ⇑ Jolanta Miadlikowska A, , Frank Kauff B,1, Filip Högnabba C, Jeffrey C
    Molecular Phylogenetics and Evolution 79 (2014) 132–168 Contents lists available at ScienceDirect Molecular Phylogenetics and Evolution journal homepage: www.elsevier.com/locate/ympev A multigene phylogenetic synthesis for the class Lecanoromycetes (Ascomycota): 1307 fungi representing 1139 infrageneric taxa, 317 genera and 66 families ⇑ Jolanta Miadlikowska a, , Frank Kauff b,1, Filip Högnabba c, Jeffrey C. Oliver d,2, Katalin Molnár a,3, Emily Fraker a,4, Ester Gaya a,5, Josef Hafellner e, Valérie Hofstetter a,6, Cécile Gueidan a,7, Mónica A.G. Otálora a,8, Brendan Hodkinson a,9, Martin Kukwa f, Robert Lücking g, Curtis Björk h, Harrie J.M. Sipman i, Ana Rosa Burgaz j, Arne Thell k, Alfredo Passo l, Leena Myllys c, Trevor Goward h, Samantha Fernández-Brime m, Geir Hestmark n, James Lendemer o, H. Thorsten Lumbsch g, Michaela Schmull p, Conrad L. Schoch q, Emmanuël Sérusiaux r, David R. Maddison s, A. Elizabeth Arnold t, François Lutzoni a,10, Soili Stenroos c,10 a Department of Biology, Duke University, Durham, NC 27708-0338, USA b FB Biologie, Molecular Phylogenetics, 13/276, TU Kaiserslautern, Postfach 3049, 67653 Kaiserslautern, Germany c Botanical Museum, Finnish Museum of Natural History, FI-00014 University of Helsinki, Finland d Department of Ecology and Evolutionary Biology, Yale University, 358 ESC, 21 Sachem Street, New Haven, CT 06511, USA e Institut für Botanik, Karl-Franzens-Universität, Holteigasse 6, A-8010 Graz, Austria f Department of Plant Taxonomy and Nature Conservation, University of Gdan´sk, ul. Wita Stwosza 59, 80-308 Gdan´sk, Poland g Science and Education, The Field Museum, 1400 S.
    [Show full text]
  • H. Thorsten Lumbsch VP, Science & Education the Field Museum 1400
    H. Thorsten Lumbsch VP, Science & Education The Field Museum 1400 S. Lake Shore Drive Chicago, Illinois 60605 USA Tel: 1-312-665-7881 E-mail: [email protected] Research interests Evolution and Systematics of Fungi Biogeography and Diversification Rates of Fungi Species delimitation Diversity of lichen-forming fungi Professional Experience Since 2017 Vice President, Science & Education, The Field Museum, Chicago. USA 2014-2017 Director, Integrative Research Center, Science & Education, The Field Museum, Chicago, USA. Since 2014 Curator, Integrative Research Center, Science & Education, The Field Museum, Chicago, USA. 2013-2014 Associate Director, Integrative Research Center, Science & Education, The Field Museum, Chicago, USA. 2009-2013 Chair, Dept. of Botany, The Field Museum, Chicago, USA. Since 2011 MacArthur Associate Curator, Dept. of Botany, The Field Museum, Chicago, USA. 2006-2014 Associate Curator, Dept. of Botany, The Field Museum, Chicago, USA. 2005-2009 Head of Cryptogams, Dept. of Botany, The Field Museum, Chicago, USA. Since 2004 Member, Committee on Evolutionary Biology, University of Chicago. Courses: BIOS 430 Evolution (UIC), BIOS 23410 Complex Interactions: Coevolution, Parasites, Mutualists, and Cheaters (U of C) Reading group: Phylogenetic methods. 2003-2006 Assistant Curator, Dept. of Botany, The Field Museum, Chicago, USA. 1998-2003 Privatdozent (Assistant Professor), Botanical Institute, University – GHS - Essen. Lectures: General Botany, Evolution of lower plants, Photosynthesis, Courses: Cryptogams, Biology
    [Show full text]
  • A Multigene Phylogenetic Synthesis for the Class Lecanoromycetes (Ascomycota): 1307 Fungi Representing 1139 Infrageneric Taxa, 317 Genera and 66 Families
    A multigene phylogenetic synthesis for the class Lecanoromycetes (Ascomycota): 1307 fungi representing 1139 infrageneric taxa, 317 genera and 66 families Miadlikowska, J., Kauff, F., Högnabba, F., Oliver, J. C., Molnár, K., Fraker, E., ... & Stenroos, S. (2014). A multigene phylogenetic synthesis for the class Lecanoromycetes (Ascomycota): 1307 fungi representing 1139 infrageneric taxa, 317 genera and 66 families. Molecular Phylogenetics and Evolution, 79, 132-168. doi:10.1016/j.ympev.2014.04.003 10.1016/j.ympev.2014.04.003 Elsevier Version of Record http://cdss.library.oregonstate.edu/sa-termsofuse Molecular Phylogenetics and Evolution 79 (2014) 132–168 Contents lists available at ScienceDirect Molecular Phylogenetics and Evolution journal homepage: www.elsevier.com/locate/ympev A multigene phylogenetic synthesis for the class Lecanoromycetes (Ascomycota): 1307 fungi representing 1139 infrageneric taxa, 317 genera and 66 families ⇑ Jolanta Miadlikowska a, , Frank Kauff b,1, Filip Högnabba c, Jeffrey C. Oliver d,2, Katalin Molnár a,3, Emily Fraker a,4, Ester Gaya a,5, Josef Hafellner e, Valérie Hofstetter a,6, Cécile Gueidan a,7, Mónica A.G. Otálora a,8, Brendan Hodkinson a,9, Martin Kukwa f, Robert Lücking g, Curtis Björk h, Harrie J.M. Sipman i, Ana Rosa Burgaz j, Arne Thell k, Alfredo Passo l, Leena Myllys c, Trevor Goward h, Samantha Fernández-Brime m, Geir Hestmark n, James Lendemer o, H. Thorsten Lumbsch g, Michaela Schmull p, Conrad L. Schoch q, Emmanuël Sérusiaux r, David R. Maddison s, A. Elizabeth Arnold t, François Lutzoni a,10,
    [Show full text]
  • 172502-389823.Pdf
    УДК 582.29(476.2-751.2) ВВЕДЕНИЕ В решении проблем изучения и освоения природных ресурсов основополагающей является проблема исследования и сохранения биоразнообразия, и в первую очередь — сохранения видов, неадекват­ но реагирующих на антропогенный пресс. К одним из таких организ­ мов относятся лишайники. Как и многие другие организмы, они имеют Голубков, В.В. Лихенобиота Национального парка «Припятский» / прикладное значение, т. е. обладают комплексом хозяйственно-полез­ В.В. Голубков. - Минск: Белорусский Дом печати, 2011. — 192 с. — ных качеств и свойств, использующихся в различных отраслях про­ ISBN 978-985-6587-66-8. мышленности, а также в экспертизе выявлений экологической ситуа­ В монографии подведен итог изучения лишайников Национального парка ции, связанной со «здоровьем» окружающей среды и здоровым обра­ «Припятский», приводятся методы исследований и анализ лихенобиоты, имеющейся зом жизни самого человека. на изученной территории. Представлен аннотированный список лишайников, включаю­ Несмотря на кажущуюся достаточно полную изученность лихено­ щий 243 таксона, среди которых 233 вида, 4 подвида, 2 разновидности и 4 формы. Для каждого таксона указано его системное положение, латинское название, синонимы, биоты Беларуси, лихенобиотические комплексы ее отдельных природ­ экология, распространение на территорТнГНационального парка «Припятский». Впер­ ных регионов, за некоторыми исключениями, до сих пор не охаракте­ вые на основе созологического (природоохранного) анализа составлен «Красный список ризованы и не проанализированы с использованием
    [Show full text]
  • Myconet Volume 14 Part One. Outine of Ascomycota – 2009 Part Two
    (topsheet) Myconet Volume 14 Part One. Outine of Ascomycota – 2009 Part Two. Notes on ascomycete systematics. Nos. 4751 – 5113. Fieldiana, Botany H. Thorsten Lumbsch Dept. of Botany Field Museum 1400 S. Lake Shore Dr. Chicago, IL 60605 (312) 665-7881 fax: 312-665-7158 e-mail: [email protected] Sabine M. Huhndorf Dept. of Botany Field Museum 1400 S. Lake Shore Dr. Chicago, IL 60605 (312) 665-7855 fax: 312-665-7158 e-mail: [email protected] 1 (cover page) FIELDIANA Botany NEW SERIES NO 00 Myconet Volume 14 Part One. Outine of Ascomycota – 2009 Part Two. Notes on ascomycete systematics. Nos. 4751 – 5113 H. Thorsten Lumbsch Sabine M. Huhndorf [Date] Publication 0000 PUBLISHED BY THE FIELD MUSEUM OF NATURAL HISTORY 2 Table of Contents Abstract Part One. Outline of Ascomycota - 2009 Introduction Literature Cited Index to Ascomycota Subphylum Taphrinomycotina Class Neolectomycetes Class Pneumocystidomycetes Class Schizosaccharomycetes Class Taphrinomycetes Subphylum Saccharomycotina Class Saccharomycetes Subphylum Pezizomycotina Class Arthoniomycetes Class Dothideomycetes Subclass Dothideomycetidae Subclass Pleosporomycetidae Dothideomycetes incertae sedis: orders, families, genera Class Eurotiomycetes Subclass Chaetothyriomycetidae Subclass Eurotiomycetidae Subclass Mycocaliciomycetidae Class Geoglossomycetes Class Laboulbeniomycetes Class Lecanoromycetes Subclass Acarosporomycetidae Subclass Lecanoromycetidae Subclass Ostropomycetidae 3 Lecanoromycetes incertae sedis: orders, genera Class Leotiomycetes Leotiomycetes incertae sedis: families, genera Class Lichinomycetes Class Orbiliomycetes Class Pezizomycetes Class Sordariomycetes Subclass Hypocreomycetidae Subclass Sordariomycetidae Subclass Xylariomycetidae Sordariomycetes incertae sedis: orders, families, genera Pezizomycotina incertae sedis: orders, families Part Two. Notes on ascomycete systematics. Nos. 4751 – 5113 Introduction Literature Cited 4 Abstract Part One presents the current classification that includes all accepted genera and higher taxa above the generic level in the phylum Ascomycota.
    [Show full text]
  • A New Species in the Lichen Genus Vahliella from the Canary Islands, Including a Key to Vahliellaceae, Pannariaceae, and Coccocarpiaceae in Macaronesia
    Phytotaxa 167 (2): 183–188 ISSN 1179-3155 (print edition) www.mapress.com/phytotaxa/ PHYTOTAXA Copyright © 2014 Magnolia Press Article ISSN 1179-3163 (online edition) http://dx.doi.org/10.11646/phytotaxa.167.2.4 A new species in the lichen genus Vahliella from the Canary Islands, including a key to Vahliellaceae, Pannariaceae, and Coccocarpiaceae in Macaronesia ISRAEL PÉREZ-VARGAS1, CONSUELO HERNÁNDEZ-PADRÓN1, P. L. PÉREZ DE PAZ1, P. P. G. VAN DEN BOOM2 & P. M. JØRGENSEN 3 1 Departamento de Biología Vegetal (Botánica), Facultad de Farmacia, Universidad de La Laguna, c/ Astrofísico Sánchez s/n E-38071 Tenerife, Canary Islands, Spain 2 Arafura 16, 5691 JA, Son, The Netherlands 3 Department of Natural History, University museum of Bergen, Allégt 41, Box 7800, N-5020 Bergen, Norway Abstract Vahliella isidioidea, found on consolidated soil in the laurel forest from the Canary Islands is described as new to science. A description of the species is given together with notes on its chemistry, distribution, ecology and taxonomy. Possible related lichen taxa are discussed briefly and a key to the Macaronesian species of Vahliella and morphologically related species is also provided. Key words: Canary Islands, biodiversity, taxonomy, Vahliellaceae Introduction The genus Vahliella P. M. Jørg. was recently described to accommodate the subgenus Micropannaria P. M. Jørg. of Fuscopannaria P. M. Jørg. (Jørgensen 2008). Currently, the genus Vahliella includes eight species in the Northern Hemisphere, centered in North America but also found in Europe and India (Jørgensen 2009), and it is characterized by: a squamulose, mainly greyish-brownish thallus; sessile apothecia with variable thalline exciple, in some apothecia not at all developed, and with a likewise variable but always present proper margin; a hemiamyloid hymenium, unbranched, septate paraphyses with pigmented apices; 8-spored asci with sheet-like apical structures that are persistently I+ blue- green; and non-septate, ellipsoid ascospores, lacking epispore but often with internal oil droplets (Jørgensen 2008).
    [Show full text]
  • Sinuicella Denisonii, a New Genus and Species in the Peltigeraceae from Western North America
    The Lichenologist (2021), 53, 185–192 doi:10.1017/S0024282920000584 Standard Paper Sinuicella denisonii, a new genus and species in the Peltigeraceae from western North America Daphne F. Stone1 , Bruce McCune1 , Carlos J. Pardo-De la Hoz2 , Nicolas Magain3 and Jolanta Miadlikowska2 1Department of Botany and Plant Pathology, Oregon State University, Corvallis, OR 97331, USA; 2Department of Biology, Duke University, Box 90338, Durham, NC 27708, USA and 3Evolution and Conservation Biology, InBioS Research Center, University of Liège, Sart Tilman B22, Quartier vallée 1, Chemin de la vallée 4, B-4000 Liège, Belgium Abstract The new genus Sinuicella, an early successional lichen, was found on bare soil in Oregon, USA. The thallus is minute fruticose, grey to nearly black, branching isotomic dichotomous, branches round, 20–90 μm wide in water mount. The cortex is composed of interlocking cells shaped like jigsaw puzzle pieces. Spores are hyaline, 1-septate, 25–40(–50) × 6.5–9(–11) μm. Maximum likelihood phylogenetic ana- lyses on multilocus data sets, first spanning the entire order Peltigerales and then restricted to Peltigeraceae with extended sampling from Solorina and Peltigera, revealed the placement of Sinuicella outside of currently recognized genera, sister to Peltigera, with high support. Based on the phylogenetic, morphological and ecological distinctness of Sinuicella, we formally introduce a new genus represented by the single species S. denisonii. The cyanobiont of S. denisonii is Nostoc from phylogroup XL, Clade 2, Subclade 3 based on the rbcLX marker. Key words: lichenized ascomycetes, lichenized fungi, Nostoc, Oregon, Peltigera, Peltigerales, Solorina, USA (Accepted 28 October 2020) Introduction Currently, the river is paralleled by a major logging road, with a slender riparian zone surrounded by young forests and clear Sifting through unidentified and partly identified specimens in cuts.
    [Show full text]
  • Downloaded from Mycoportal (2020)
    Provided for non-commercial research and educational use. Not for reproduction, distribution or commercial use. This article was originally published in the Encyclopedia of Mycology published by Elsevier, and the attached copy is provided by Elsevier for the author's benefit and for the benefit of the author's institution, for non-commercial research and educational use, including without limitation, use in instruction at your institution, sending it to specific colleagues who you know, and providing a copy to your institution's administrator. All other uses, reproduction and distribution, including without limitation, commercial reprints, selling or licensing copies or access, or posting on open internet sites, your personal or institution's website or repository, are prohibited. For exceptions, permission may be sought for such use through Elsevier's permissions site at: https://www.elsevier.com/about/policies/copyright/permissions Quandt, C. Alisha and Haelewaters, Danny (2021) Phylogenetic Advances in Leotiomycetes, an Understudied Clade of Taxonomically and Ecologically Diverse Fungi. In: Zaragoza, O. (ed) Encyclopedia of Mycology. vol. 1, pp. 284–294. Oxford: Elsevier. http://dx.doi.org/10.1016/B978-0-12-819990-9.00052-4 © 2021 Elsevier Inc. All rights reserved. Author's personal copy Phylogenetic Advances in Leotiomycetes, an Understudied Clade of Taxonomically and Ecologically Diverse Fungi C Alisha Quandt, University of Colorado, Boulder, CO, United States Danny Haelewaters, Purdue University, West Lafayette, IN, United States; Ghent University, Ghent, Belgium; Universidad Autónoma ̌ de Chiriquí, David, Panama; and University of South Bohemia, Ceské Budejovice,̌ Czech Republic r 2021 Elsevier Inc. All rights reserved. Introduction The class Leotiomycetes represents a large, diverse group of Pezizomycotina, Ascomycota (LoBuglio and Pfister, 2010; Johnston et al., 2019) encompassing 6440 described species across 53 families and 630 genera (Table 1).
    [Show full text]
  • Biodiversity Assessment of Ascomycetes Inhabiting Lobariella
    © 2019 W. Szafer Institute of Botany Polish Academy of Sciences Plant and Fungal Systematics 64(2): 283–344, 2019 ISSN 2544-7459 (print) DOI: 10.2478/pfs-2019-0022 ISSN 2657-5000 (online) Biodiversity assessment of ascomycetes inhabiting Lobariella lichens in Andean cloud forests led to one new family, three new genera and 13 new species of lichenicolous fungi Adam Flakus1*, Javier Etayo2, Jolanta Miadlikowska3, François Lutzoni3, Martin Kukwa4, Natalia Matura1 & Pamela Rodriguez-Flakus5* Abstract. Neotropical mountain forests are characterized by having hyperdiverse and Article info unusual fungi inhabiting lichens. The great majority of these lichenicolous fungi (i.e., detect- Received: 4 Nov. 2019 able by light microscopy) remain undescribed and their phylogenetic relationships are Revision received: 14 Nov. 2019 mostly unknown. This study focuses on lichenicolous fungi inhabiting the genus Lobariella Accepted: 16 Nov. 2019 (Peltigerales), one of the most important lichen hosts in the Andean cloud forests. Based Published: 2 Dec. 2019 on molecular and morphological data, three new genera are introduced: Lawreyella gen. Associate Editor nov. (Cordieritidaceae, for Unguiculariopsis lobariella), Neobaryopsis gen. nov. (Cordy- Paul Diederich cipitaceae), and Pseudodidymocyrtis gen. nov. (Didymosphaeriaceae). Nine additional new species are described (Abrothallus subhalei sp. nov., Atronectria lobariellae sp. nov., Corticifraga microspora sp. nov., Epithamnolia rugosopycnidiata sp. nov., Lichenotubeufia cryptica sp. nov., Neobaryopsis andensis sp. nov., Pseudodidymocyrtis lobariellae sp. nov., Rhagadostomella hypolobariella sp. nov., and Xylaria lichenicola sp. nov.). Phylogenetic placements of 13 lichenicolous species are reported here for Abrothallus, Arthonia, Glo- bonectria, Lawreyella, Monodictys, Neobaryopsis, Pseudodidymocyrtis, Sclerococcum, Trichonectria and Xylaria. The name Sclerococcum ricasoliae comb. nov. is reestablished for the neotropical populations formerly named S.
    [Show full text]
  • Testing Topological Hypotheses of Trapelioid Lichenized Fungi in a Large-Scale Phylogeny of Ostropomycetidae (Lecanoromycetes)
    http://www.diva-portal.org This is the published version of a paper published in Fungal diversity. Citation for the original published paper (version of record): Resl, P., Schneider, K., Westberg, M., Printzen, C., Palice, Z. et al. (2015) Diagnostics for a troubled backbone: testing topologicalhypotheses of trapelioid lichenized fungi in a large-scalephylogeny of Ostropomycetidae (Lecanoromycetes). Fungal diversity, 73: 239-275 http://dx.doi.org/DOI 10.1007/s13225-015-0332-y Access to the published version may require subscription. N.B. When citing this work, cite the original published paper. Permanent link to this version: http://urn.kb.se/resolve?urn=urn:nbn:se:nrm:diva-1277 Fungal Diversity DOI 10.1007/s13225-015-0332-y Diagnostics for a troubled backbone: testing topological hypotheses of trapelioid lichenized fungi in a large-scale phylogeny of Ostropomycetidae (Lecanoromycetes) Philipp Resl1 & Kevin Schneider1 & Martin Westberg2 & Christian Printzen3 & ZdeněkPalice4,5 & Göran Thor6 & Alan Fryday7 & Helmut Mayrhofer1 & Toby Spribille1,8 Received: 19 November 2014 /Accepted: 13 April 2015 # The Author(s) 2015. This article is published with open access at Springerlink.com Abstract Trapelioid fungi constitute a widespread group of trapelioid clades within Ostropomycetidae. We found of mostly crust-forming lichen mycobionts that are key to strong support for a monophyletic group of nine core understanding the early evolutionary splits in the trapelioid genera but no statistical support to reject the Ostropomycetidae, the second-most species-rich subclass long-standing hypothesis that trapelioid genera are sister of lichenized Ascomycota. The uncertain phylogenetic to Baeomycetaceae or Hymeneliaceae. However, we can resolution of the approximately 170 species referred to reject a sister group relationship to Ostropales with high this group contributes to a poorly resolved backbone for confidence.
    [Show full text]
  • We Would Like to Dedicate This Book to the Memory of (1927-1988), on The
    We would like to dedicate this book to the memory of PROFESSOR ZYGMUNT TOBOLEWSKI (1927-1988), on the 60th anniversary of the release of his first scientific publication regarding the lichens in the area of Łagowo in Lubusz Land Książkę tę poświęcamy pamięci PROFESORA ZYGMUNTA TOBOLEWSKIEGO (1927-1988) w 60. rocznicę ukazania się Jego pierwszej publikacji naukowej dotyczącej porostów okolic Łagowa na Ziemi Lubuskiej E. Piasecki University School of Physical Education in Poznań, Faculty of Physical Culture in Gorzów Wielkopolski, Laboratory of Biology and Nature Protection Regional Directorate National Forests Zielona Góra, Forest Inspectorate in Lubsko, Forest Promotional Complex „Bory Lubuskie” Polish Botanical Society - Lichenological Section Lichen protection - Lichen protected species Editor by Ludwik Lipnicki Gorzów Wlkp. – Lubsko 0 Recenzenci: Prof. dr hab. Krystyna Czyżewska Prof. dr hab. Stanisław Cieśliński Prof. dr hab. Wiesław Fałtynowicz Korekta Agnieszka Lipnicka Książka wydana dzięki wsparciu finansowemu Wojewódzkiego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej w Zielonej Górze Druk CONTENTS Perface 7 Przedmowa 9 Why conserve lichens? – Mark R. D. Seaward Protection of lichen species in Poland – governmental legal acts – Ludwik Lipnicki Legally protected species of lichen-forming fungi in Hungary – Edit Farkas, László Lőkös & Katalin Molnár Practical protection of lichens in Poland – experience from the years 99−0 – Ludwik Lipnicki Lichen protection needs natural forest disturbances – examples from some polish Western
    [Show full text]
  • Phylogenetic Studies of Cyanobacterial Lichens
    View metadata, citation and similar papers at core.ac.uk brought to you by CORE provided by Helsingin yliopiston digitaalinen arkisto Phylogenetic studies of cyanobacterial lichens Filip Högnabba Botanical Museum Finnish Museum of Natural History University of Helsinki Finland Plant Biology Department of Biological and Environmental Sciences University of Helsinki Finland Academic dissertation To be presented with the permission of the Faculty of Biosciences of the University of Helsinki for public criticism in Auditorium XII of the University Main Building, Unioninkatu 34, on March 30th 2007 at 12 o'clock noon. Helsinki 2007 © Filip Högnabba (summary, articles III, IV) © International Association for Plant Taxonomy (article I) © The British Mycological Society (article II) © The Willi Hennig Society (article V) Cover layout: Patrik Högnabba Author’s address: Botanical Museum P.O. Box 7 FI-00014 University of Helsinki Finland e-mail: [email protected] ISBN 978-952-92-1767-0 (paperback) ISBN 978-952-10-3798-6 (PDF) http://ethesis.helsinki.fi Yliopistopaino Helsinki 2007 Phylogenetic studies of cyanobacterial lichens Filip Högnabba This thesis is based on the following articles: I Myllys, L., Högnabba, F., Lohtander, K., Thell, A., Stenroos, S., Hyvönen, J. 2005. Phylogenetic relationships of Stereocaulaceae based on simultaneous analysis of beta-tubulin, GAPDH and SSU rDNA sequences. Taxon 54: 605- 618. II Högnabba, F. 2006. Molecular phylogeny of the genus Stereocaulon (Stereo- caulaceae, lichenized ascomycetes). Mycological Research 110: 1080-1092. III Högnabba, F., Stenroos, S., Thell, A., Myllys, L. Evolution of cyanobacterial symbioses in Ascomycota. Manuscript. IV Högnabba, F., Stenroos, S., Thell, A. Phylogenetic relationships and evolution of photobiont associations in Lobariaceae (Lecanoromycetes, Ascomycota).
    [Show full text]